น้องกันต์จัดให้ครั้งที่ 43.2คินผมควรจะรู้สึกยังไงดีครับตอนนี้ใจหนึ่งก็นึกขำกับวิธีง้อของพัทธ์นะครับ แต่อีกใจก็อดตื่นเต้นไม่ได้สุดท้ายก็เลยได้แต่พยายามตีหน้านิ่งๆ เพื่อที่คนที่กำลังง้อผมได้อย่างน่ารักไม่รู้ว่าตอนนี้ผมกำลังแกล้งโกรธ
เอาจริงๆ ผมหายโกรธพัทธ์ตั้งแต่เขาพูดครั้งแรกแล้วละครับ ผมไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลที่จะไม่รับฟังอะไรเลย แม้ครั้งแรกจะนึกโกรธมากๆ ที่เขาไม่ยอมบอกแล้วทำเหมือนไม่มั่นใจผมแบบนี้ แต่มันก็ไม่ใช่ความผิดของเขา เอาจริงๆ เป็นใครก็คงกังวล
คนรักเก่าเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับคนรักใหม่ มันเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน ไม่ผิดหรอกครับที่พัทธ์จะนึกกังวลไปก่อนเองว่าถ้าผมรู้แล้วจะโกรธ ไม่พอใจ ซึ่งพอผมได้ยินแบบนั้นผมก็เข้าใจและหายโกรธแต่ไอ้ที่ทำเป็นนิ่งเฉย เป็นไม่สนใจก็เพราะอยากจะรู้ครับว่าพัทธ์จะง้อผมยังไง
และบอกตามตรงเลยว่า
ค่อนข้างแปลกใจกับวิธีการง้อของพัทธ์มาก ทุกอย่างที่เขาพยายามง้อผมมันน่ารักมากจริงๆ ครับ แล้วผมก็เผลอหลุดหัวเราะไปสองรอบตอนที่อยู่ในห้องน้ำ ครั้งแรกก็ตอนที่พัทธ์หลับตาแน่นตอนดึงกางเกงผมลง อีกครั้งก็ตอนที่ร้องลั่นยกมือปิดตาตอนผมลุกจากอ่างนั้นแหละครับ
ส่วนตอนนี้...
ผมกำลังชอบนะกับวิธีง้อของพัทธ์ในตอนนี้ผมมองตามมือที่กำลังลูบไล้หน้าท้องของผมไปมา บอกตรงๆ เลยครับว่ามันโคตรจะปั่นป่วน ผมกับพัทธ์เรามีอะไรกันค่อนข้างบ่อยแต่ทุกครั้งเป็นผมที่เป็นฝ่ายเล้าโลมแต่ตอนนี้พัทธ์กำลังเล้าโลมผมทีละนิดมันทำให้ผม...กำลังจะคลั่งตาย
มือที่สั่นระริกที่สัมผัสไปบนเนื้อตัวผม สีหน้าตื่นๆ แก้มแดงๆ ที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขินมากแค่ไหน ดวงตาที่ฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำใสนั่นอีก โดยรวมทั้งหมดแล้วมันทำให้พัทธ์ดู... น่ารังแก
"คิดว่าจะได้ผลไหม" ผมถามคนที่กำลังยั่วผมด้วยการใช้มือนุ่มๆ นั้นลูบไปทั่วหน้าท้องผม
พัทธ์เงยหน้าขึ้นมองผมก่อนจะพูดออกมาด้วยประโยคที่ผมไม่คิดว่าคนคนนี้จะพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้ และประโยคนั้นก็ทำให้ผมนึกยิ้มในใจอย่างนึกสนุกสนาน "เอาไว้พัทธ์ง้อเสร็จแล้ว... พี่คินก็บอกพัทธ์นะครับว่าง้อสำเร็จหรือเปล่า"
หมายความว่า... จะง้อจนจบกระทวนท่าเลยสินะ หึหึหึผมเริ่มสูดลมหายใจเข้าลึกขึ้นเมื่อมือของพัทธ์สอดเข้าไปในกางเกงของผม สัมผัสกับส่วนที่ยังนอนสงบนิ่งแล้วใช้มือลูบไปมาช้าๆ ก่อนที่จะก้มลงจูบลูกชายของผมผ่านกางเกง แต่เอาจริงๆ นะครับ เพียงแค่นั้นผมก็นึกคึกไม่หยุดทั้งคืนแล้ว
และยิ่งจินตนาต่อไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งหยุดไม่ได้"อื้ม... เด็กดี" ผมครางชมพัทธ์ยื่นมือข้างหนึ่งไปลูบผมนุ่ม ส่วนอีกข้างก็ใช้ยันตัวเองเอาไว้
ตอนนี้พัทธ์กำลังแนบปากสีสดนั้นไปทั่วแกนกายของผมแม้ว่าจะยังคงทำผ่านกางเกงนอนก็ตาม แต่มือของพัทธ์ก็กำลังสัมผัสของผมแบบเต็มๆ มือจนมันแผลงฤทธิ์พองตัวขึ้นมา
"เอามันออกมาสิ" ผมกระซิบบอกแบบที่อีกคนเงยหน้าขึ้นมองผมแบบตื่นๆ แต่ก็ยอมดึงกางเกงนอนของผมออกไปจากตัว
ส่วนที่ถูกกักขังเอาไว้ดีดผึงขึ้นมาทันทีเมื่อไร้สิ่งปกปิด ลูกชายผมชี้โด่เด่จนจะทิ่มหน้าพัทธ์อยู่แล้ว และนั่นก็ยิ่งทำให้พัทธ์ทำหน้าตาได้น่ารักแกยิ่งกว่าเดิม
"จะง้อพี่ไม่ใช่เหรอครับ"
"ค... ครับ ครับ... พัทธ์จะง้อพี่คิน" เจ้าตัวพูดแบบปากคอสั่นไปหมด มือทั้งสองข้างยื่นมาจับส่วนนั้นของผมเหมือนกับไม่แน่ใจและกลัวว่ามันจะฉก
"น้องพี่ไม่กัดหรอก ไม่ต้องกลัว" ผมลอบยิ้มเจ้าเล่ห์ปนขบขันเมื่อเห็นใบหน้าแดงก่ำของพัทธ์ แดงลามไปจนถึงหูแล้วก็ลำคอ แดงจนหาสีเดิมไม่เจอ
มือของพัทธ์ค่อยๆ กระชับกำรอบแกนกายของผมแล้วขยับรูดขึ้นลงช้าๆ เขาคงกำลังพยายามเลียนแบบผมเวลาที่ผมเคยทำให้ ผมสูดลมหายใจเข้าลึกเวลาที่ปลายนิ้วของพัทธ์สะกิดโดนส่วนปลายแบบไม่ได้ตั้งใจ และดูเหมือนคนที่กล้าๆ กลัวๆ จะเริ่มชินเพราะเจ้าตัวขยับมือเป็นจังหวะมากขึ้น
"อ่าห์..." ผมอดไม่ได้ที่จะครางออกมาเมื่อลมหายใจร้อนๆ กับความลื่นของปลายลิ้นสัมผัสที่ส่วนนั้นของผม
ลิ้นสีแดงของพัทธ์กำลังเลียไปตามความยาวของสิ่งที่อยู่ในมือ เลียขึ้น เลียลงจนผมต้องปล่อยเสียงครางด้วยความพอใจออกมาอีกรอบ
แล้วเหมือนกับว่าเสียงของผมจะเรียกความกล้าให้กับพัทธ์เพราะตอนนี้เจ้าตัวกำลังอ้าปากครอบลูกชายของผม ปลายลิ้นเลียปาดไปมาอย่างเงอะงะแต่นั่นก็ยิ่งเร้าอารมณ์ของผมมากกว่าเดิม
"ฮ๊าห์... เด็กดีแบบนั้น เก่งมาก... อื้มม" ผมลูบผมนุ่มของพัทธ์ไม่หยุดก่อนจะเผลอตัวกดหน้าของพัทธ์ให้รับแกนกายของผมเข้าไปลึกขึ้นกว่าเดิม "ห่อปาก อ่าห์... อีกนิดนึงครับ แบบนั้นเด็กดี..."
พัทธ์ห่อปากตัวเองจนแทบไม่มีช่องว่าง ใบหน้าสวยที่ทวีความสวยมากยิ่งขึ้นผงกขึ้นๆ ลงๆ อยู่กลางหว่างขาของผม มือทั้งสองข้างก็ช่วยรูดรั้งตรงส่วนโคนไปด้วย
อารมณ์ของผมเริ่มรุนแรงมากขึ้น มากขึ้นจนกู่ไม่กลับ มือทั้งสองข้างจับใบหน้าของพัทธ์แน่นแล้วเป็นฝ่ายขยับสะโพกดันแกนกายเข้าไปในโพรงปากร้อนๆ นั้นแทน พัทธ์เหลือบมองผมตาโตแต่ก็ยอมปล่อยให้ผมเป็นฝ่ายขยับเอง น้ำตาใสๆ ไหลออกจากดวงตาคู่สวยนั้นและภาพนั้นก็ยิ่งทำให้ผมเผลอตัวเด้งสะโพกสวนไปมากขึ้น
"อึก..! อาห์!!!" ในช่วงสุดท้ายก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาผมก็รีบดึงตัวออกจากปากของพัทธ์แต่น้ำสีขุ่นที่ฉีดพ่นออกมาก็ยังคงกระเด็นไปโดนหน้าพัทธ์เสียเพียบ
"ขอโทษทีครับ พี่ไม่ได้ตั้งใจ" ผมว่าก่อนจะรีบลุกไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดหน้าเช็ดตาของพัทธ์ให้ แต่บอกตามตรงเลยครับ
ภาพที่พัทธ์สะดุ้งตอนที่น้ำของผมฉีดใส่หน้า ภาพที่หลับตาอ้าปากด้วยความตกใจมันติดตาผมมากจริงๆ มากจนผมอยากจะเห็นภาพแบบนี้อีกหลายๆ รอบ
"ข ขอบคุณครับพี่คิน" พัทธ์พูดเสียงเบาปล่อยให้ผมเช็ดหน้าให้จนเรียบร้อย ผมมองคนที่ยังนั่งหน้าแดงอยู่นึกอยากจะรู้จริงๆ ว่าพัทธ์จะง้อผมยังไงต่อ
ผมขยับไปพิงหมอนเหมือนเดิม "ไม่ง้อพี่ต่อแล้วหรือครับ"
พัทธ์หันหน้ามามองผมแบบตื่นๆ เหมือนเดิมไม่มีผิด หน้าก็เหมือนจะแดงวาบขึ้นไปอีกผมอยากจะรู้จริงๆ ว่าหน้าพัทธ์จะแดงได้ขนาดไหนกันนะ ผมกึ่งนั่งกึ่งนอนมองพัทธ์อยู่แบบนั้นเหมือนไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี ก่อนที่เจ้าตัวจะจัดการถอดชุดนอนของตัวเองออกจนสุดท้ายทั้งผมแล้วก็พัทธ์เราต่างก็เปลือยด้วยกันทั้งคู่
ผมดึงแขนพัทธ์ให้ขยับมาใกล้ก่อนจะบอกให้เขานั่งคร่อมตักผมเอาไว้ ลูกชายของผมแนบสนิทเข้าที่ร่องก้นของพัทธ์พอดี ผมหันไปหยิบเจลหล่อลื่นที่อยู่ในลิ้นชักหัวเตียงออกมาเทใส่มือตัวเองแล้วเอื้อมมือไปที่ด้านหลังเพื่อจัดการเบิกทางให้เขา
"อ...อึก" พัทธ์เม้มปากแน่นตอนที่นิ้วของผมสอดเข้าไปด้านใน ผมขยับนิ้วหมุนวนไปมาช้าๆ เพื่อแกล้งให้คนที่นั่งคร่อมตัวผมอยู่ส่งเสียงครางออกมา
พัทธ์เอนตัวลงซบกับอกผมและนั่นยิ่งเป็นการเปิดทางให้ผมมากขึ้น ผมเลยจัดการส่งนิ้วที่สองและสามตามเข้าไปดึงเข้าๆ ออกๆ อยู่อย่างนั้น
"อ๊ะ... พ พี่คิน" พัทธ์ซุกหน้าลงกับอกของผมส่งเสียงครางแผ่วยามที่นิ้วทั้งสามขยับเข้าออกเพื่อเบิกทางให้เขาไม่หยุด ผมงอนิ้วแล้วครูดกับผนังภายในเบาๆ ให้คนบนตัวสะดุ้งเฮือกปากคอสั่นไปหมด ยิ่งเห็นก็ยิ่งน่ารังแก
"พ พี่คิน... อ๊ะๆๆ ย อย่าแกล้ง... พ พัทธ์" พัทธ์ว่าเสียงสั่นมือทั้งสองข้างยึดไหล่ของผมเอาไว้แน่น
"จะง้อพี่ไม่ใช่หรือครับ" ผมเลิกคิ้วขึ้นมองแบบที่พัทธ์ก็ได้แต่กัดปากล่างตัวเองแล้วซุกหน้าลงกับอกผมต่ออย่างยอมให้ผมแกล้งได้ตามสบาย ผมได้แต่ยกยิ้มอย่างชอบใจก่อนจะถอนนิ้วออกมา
พัทธ์เงยหน้าขึ้นมองผมอีกรอบเมื่อผมยังคงนอนเฉยไม่ได้ทำอะไรต่อ "พี่คิน"
"พัทธ์ทำสิครับ จะง้อพี่ไม่ใช่หรือไง"
คราวนี้ไม่ใช่แค่หน้าแล้วละครับที่แดง แดงไปทั้งตัวเลยที่เดียว "ห... ให้พัทธ์ทำเหรอครับ"
"ครับ พี่ช่วยแล้วไง ที่เหลือพัทธ์ก็... ง้อพี่ต่อแล้วกันครับ"
พัทธ์ได้แต่เม้มปากมองผมเหมือนจะงอนก็ไม่เชิง ตัดพ้อก็ไม่เชิงแต่ผมก็ยังคงนอนนิ่ง ก็ในเมื่อเขาบอกว่าจะง้อ ผมก็เปิดโอกาสให้ง้อเต็มที่แล้วไงละครับ คนบนตัวผมนิ่งไปชั่วอึดใจก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เหมือนกำลังเรียกกำลังใจให้ตัวเองก่อนที่เขาจะเริ่มขยับตัว พัทธ์ยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะจับแกนกายของผมที่มันยังตั้งโด่เด่อยู่ก่อนที่เจ้าตัวจะค่อยๆ กดตัวลงมาครอบลูกชายของผมเอาไว้
"อึก..."
"อ่าาาห์"
ทั้งผมและพัทธ์ต่างก็ส่งเสียงออกมาพร้อมกัน ข้างในตัวพัทธ์ร้อนไปหมดและช่องทางของเขาก็ตอดรัดผมได้เป็นอย่างดี คนที่กำลังนั่งอ้าขาคร่อมทับตัวผมอยู่ได้แต่หอบหายใจเพราะความจุกเสียด มือทั้งสองข้างของพัทธ์วางไว้ที่ท้องของผมมันสั่นจนผมสังเกตได้อย่างชัดเจน
สีหน้ายามที่เขากดตัวลงมามันสวยมากจนผมไม่สามารถละสายตาไปไหนได้ ดวงตาสวยคู่นั้นหรี่ปรือตอนที่ก้มลงมามองผม ริมฝีปากสีส้มก็บวมช้ำเพราะแรงจูบก่อนหน้านี้
"อ๊ะ... พ พี่คิน ย อย่าครับ" พัทธ์ครางห้ามเมื่อผมเด้งสะโพกสวนขึ้นไปจนลูกชายของผมเข้าไปลึกกว่าเดิม
"ขยับสิพัทธ์" ผมบอกพร้อมกับเด้งสะโพกขึ้นไปอีกรอบเพื่อเป็นการกระตุ้น
"ค ครับ... อ่าห์..."
ผมนอนมองภาพตรงหน้าอย่างชอบใจ ภาพที่พัทธ์ขยับตัวโยกขึ้นลงช้าๆ อยู่บนตัวผม มองของๆ ผมที่มันผลุบเข้าผลุบออกในตัวพัทธ์ นี่เป็นครั้งแรกที่พัทธ์ขึ้นมาออนท็อปให้ผม เป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจมากจริงๆ
"อึก... อ่า พ พี่คิน อ่าห์" ผมชอบเวลาที่พัทธ์ครางเรียกชื่อของผมแบบนี้ เสียงของเขาเพราะมากและเหมือนเป็นยากระตุ้นชั้นดีเลยทีเดียว
ผมยกมือขึ้นไปบีบคลึงยอดอกของเขาทั้งสองข้างจนพัทธ์ได้แต่งส่งเสียงครางอย่างห้ามไม่อยู่ ไล้มือไปมาทั่วตัวขาวๆ เลื่อนมาจับที่เอวคอดบางนั้นแล้วช่วยประคองให้คนที่กำลังควบผมอยู่ขยับได้เร็วขึ้น
"อึก... ดีมากเด็กดี แบบนั้น... อ่าห์ แรงอีกนิดครับ"
พัทธ์ก็แสนดีทำตามที่ผมขอทุกอย่าง สะโพกสวยนั้นขยับขึ้นลงแรงขึ้นตามที่ผมขอและส่วนหนึ่งอาจจะเพราะอารมณ์ของเราสองคนที่มันกำลังร้อนระอุ เนื้อตัวของพัทธ์เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ ผมดันตัวเองลุกขึ้นนั่งมือทั้งสองข้างเลื่อนไปจับไว้ที่ก้นของเขาเอาไว้บีบคลึงไปมาหนักๆ จนพัทธ์ได้แต่ครางหนักๆ เช่นกัน
"อ๊ะๆๆ พ พี่คิน ลึก... มันลึก ฮื่ออ..." ผมเกร็งตัวก่อนจะเด้งสะโพกสวนขึ้นไปแรงๆ ตอนที่พัทธ์กดตัวลงมาจนของผมฝังเข้าไปลึกกว่าเดิม
มือของพัทธ์โอบรอบคอผมเอาไว้แน่นซุกหน้าลงกับไหล่แต่ก็ยังไม่หยุดขยับสะโพก ผมเองก็ซุกหน้าลงกับซอกคอขาวๆ ที่สิ่งกลิ่นหอมยั่วยวนแล้วก็อดใจไม่ไหวจนต้องกดจูบลงไปหนักๆ ดูดผิวเนื้อตรงลำคอขาวนั้นแรงๆ จนมันเกิดรอย และเลื่อนไปทำที่อื่นอีกหลายจุด
ยิ่งผมดูดผิวเนื้อของพัทธ์ ช่องทางด้านหลังก็ยิ่งตอดรัดแกนกายผมแรงขึ้นจนผมรู้สึกสุขสมแทบจะระเบิด
"พัทธ์... อื้มม เร่งอีกนิด พี่จะเสร็จแล้วครับ" ผมได้แต่ครางบอก เลื่อนมือข้างหนึ่งไปจับที่แกนกายของพัทธ์แล้วช่วยขยับรูดให้เป็นจังหวะเดียวกันกับเขา
พัทธ์ยกตัวขึ้นก่อนจะกดลงมาแรงๆ ทำซ้ำแบบนี้หลายๆ รอบจนผมได้แต่กัดฟันแน่นสุดท้ายก็ทนไม่ไหวพลิกตัวเขาลงนอนบนเตียงจับขาเรียวขาวนั้นให้ยกเกี่ยวรอบเอวตัวเองเอาไว้ก่อนจะไสกายเข้าออกในตัวพัทธ์แรงๆ จนร่างของเขาสั่นคลอนไปตามแรง
เสียงหน้าขาของผมกระทบกับก้นของพัทธ์ดังลั่นห้องบ่งบอกถึงความแรงและความเร็วได้เป็นอย่างดี คนที่ตอนนี้ถูกพลิกให้นอนราบได้แต่หอบครางเสียงกระเส่า มือทั้งสองข้างของพัทธ์จิกกำผ้าปูที่นอนแน่นยามที่ผมเด้งกายเข้าไปแรงๆ
"อึก... อ่าห์ พัทธ์... พัทธ์ อื้มมมมม!!!" ผมคำรามลั่นในลำคอยามที่กระแทกเข้าไปเป็นครั้งสุดท้ายแล้วปลดปล่อยทุกหยาดหยอดออกมา ใช้สองมือยันตัวเองเอาไว้แล้วหายใจหอบ รอจนปลดปล่อยออกมาจนหมดก็เลื่อนมือข้างหนึ่งมาจับแกนกายของพัทธ์ที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อยแล้วขยับรูดให้
"พ พี่คิน... อ๊ะๆๆ พ พี่คิน... พ พัทธ์ไม่ไหว อ๊า... ไม่ไหว" ใบหน้าสวยนั้นสะบัดไปมาเนื้อตัวบิดเร่าด้วยความกระสันก่อนที่กายขาวจะกระตุกเบาๆ แล้วปลดปล่อยออกมาเต็มมือของผม
พัทธ์หายใจหอบปรือตามองผมก่อนจะหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน ผมหันไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดมือเช็ดตัวให้พัทธ์เพื่อให้เขาสบายตัวก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ดึงคนที่ยังหอบหน่อยๆ มาใกล้
คนที่นอนหลับตาอยู่ลืมตามองผมอย่างอ้อนๆ ก่อนจะถามเสียงอ่อย "พี่คินหายโกรธพัทธ์... หรือยังครับ"
"กลัวพี่โกรธมากขนาดนั้นเลยหรือครับ" ผมก้มมองคนที่ขยับมาซบอกผม
"กลัวสิครับ... พัทธ์รู้ตัวครับว่าเรื่องนี้พัทธ์ผิด แล้วก็ผิดมากๆ ด้วยที่ทำแบบนี้ พัทธ์ขอโทษ... พัทธ์ไม่อยากให้พี่คินโกรธ พัทธ์ผิดเองที่คิดไปเอง กลัวไปเองจนไม่กล้าบอกพี่คินทั้งๆ ที่เรื่องมันไม่มีอะไรเลย" หน้าของพัทธ์หงอยลงอย่างเห็นได้ชัด คงกลัวผมโกรธมากจริงๆ แต่ยิ่งพอเห็นแบบนี้แล้วก็ยิ่งอยากแกล้ง
ถ้าผมแกล้งโกรธต่อพัทธ์จะร้องไห้ไหมนะ"พี่คินครับ... ยังไม่หายโกรธพัทธ์ อึก... อีกเหรอ" ไม่ต้องคิดแล้วครับว่าจะร้องไห้หรือไม่ร้องไห้ เพราะตอนนี้พัทธ์ร้องออกมาแล้ว
"ร้องไห้ทำไม"
"ก็พี่คินเงียบ ไม่ยอมตอบนี่ครับ"
ผมเลิกคิ้วขึ้น เมื่อกี้ที่ผมเงียบเพราะกำลังคิดว่าจะแกล้งต่อดีไหม แต่คงทำให้เด็กดื้อคนนี้ระแวงจนร้องไห้แหะ
"โอ๋ๆๆ ไม่ร้องครับไม่ร้อง ไม่โกรธแล้วครับเลิกร้องไห้นะ" ผมดึงเขามากอด กดหน้าพัทธ์ให้ซุกลงกับช่วงไหล่แล้วใช้มือลูบผมนุ่มๆ นั่นอย่างปลอบโยน
"อึก... จริงๆ นะครับ ไม่โกรธพัทธ์แล้วนะ" เจ้าตัวส่งเสียงอู้อี้ถาม
"จริงสิครับ ไม่โกรธแล้ว" ผมลูบผมพัทธ์ไปก็พูดปลอบไป "ที่จริง... พี่เลิกโกรธตั้งแต่พัทธ์อธิบายตอนแรกแล้วละ"
กึก!
คนที่ร้องไห้อยู่กับไหล่ผมชะงักเงยหน้าขึ้นมองผมทันที "พ... พี่คินแกล้งพัทธ์เหรอครับ"
"แต่ตอนแรกพี่โกรธจริงนะครับ พอพัทธ์อธิบายพี่ก็เลยหายโกรธ แต่พี่อยากรู้ว่าพัทธ์จะง้อยังไงก็เลยแกล้งโกรธต่อ" ผมยิ้มให้ "แล้วพัทธ์ก็ง้อได้โดนใจพี่มาก โดยเฉพาะบนเตียงนี่"
ปึก!
พัทธ์ทุบออกผมทันทีแบบเต็มแรงจนผมเจ็บแต่ก็ไม่มากนัก คนที่ตอนแรกยังร้องไห้งอแงกลัวผมโกรธตอนนี้กำลังมองผมตาวาว ผมหัวเราะลุกขึ้นนั่งแล้วดึงเขามากอดเอาไว้แน่นกดจมูกลงกับขมับของพัทธ์หนักๆ อย่างมันเขี้ยว
"พี่ไม่โกรธพัทธ์แล้ว แต่คราวหลังมีเรื่องอะไรต้องบอกพี่รู้ไหม เรื่องเล็กน้อยบางเรื่องบางครั้งมันก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้นะครับ เหมือนอย่างเรื่องนี้ไงครับ"
"ครับพี่คิน... พัทธ์ขอโทษนะครับ"
ผมดึงให้พัทธ์ขยับมานั่งบนตักผมยกมือกอดเขาเอาไว้แล้วโยกตัวพัทธ์ไปมาเหมือนกล่อมเด็ก "พี่ยกโทษให้ครับเด็กดี"
"ขอบคุณนะครับพี่คิน..." คนที่นั่งซุกหน้ากับไหล่ของผมเงยหน้าขึ้นมองก่อนที่พัทธ์จะเลื่อนมาจูบที่ปากผมเบาๆ ให้ผมยิ้มอย่างชอบใจ
ผมจัดการพลิกตัวอีกฝ่ายให้นอนราบบนเตียงอีกรอบพร้อมกับขยับไปคร่อมพัทธ์เอาไว้ มือข้างหนึ่งของผมยันไว้ที่ข้างใบหน้าสวยๆ นั้นที่มันยิ่งทวีความสวยมากขึ้นเวลาที่พัทธ์มีอารมณ์ ส่วนมืออีกข้างของผมก็เลื่อนไปแตะเบาๆ ที่ต้นขาด้านในแล้วดันเป็นการบอกให้พัทธ์ขยับขาออกเพื่อที่ผมจะได้แทรกตัวเข้าไปได้
"คราวหลังห้ามทำแบบนี้อีกนะครับ"
"ค...ครับ พี่คิน" พัทธ์รับคำเสียงสั่นไปหมด ก็แน่ละเพราะมือของผมตอนนี้เลื่อนไปวุ่นวายที่กลางหว่างขาของพัทธ์แล้วเรียบร้อย
"เด็กดี... เมื่อกี้พัทธ์ง้อพี่ไปแล้ว แต่ตอนนี้พี่จะลงโทษที่พัทธ์ดื้อไม่ยอมบอกพี่แล้วนะครับ"
"ค อ๊ะ... ค ครับ พี่คิน"
แล้วบทลงโทษสำหรับพัทธ์ก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ...
บางครั้งชีวิตคู่ก็ต้องเจอกับปัญหาบ้างเผื่อที่เราจะได้รักและเชื่อมั่นกันและกันมากกว่าเดิม************************************************
ครบแล้วว... หลายคนเดาทางพี่คินถูก ฮ่าๆๆๆๆ พี่แกแกล้งงอน แกล้งโกรธค่ะ ตอนแรกก็โกรธจริงแหละแต่พอได้ฟังคำอธิบายแล้วก็กลายเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายมาก หายโกรธน้องเลย แต่พอเห็นน้องทำนู้นทำนี่ให้เพื่อง้อก็เลยแกล้งต่อจ้า เอากำไรไปเห็นๆ เลยผู้ชายคนนี้ วันก่อนฟางนึกคือ น้องพัทธ์เป็นคนน่าสงสารมาก น่าสงสารตั้งแต่มาเจอผู้ชายอย่างพี่คินนี่แหละ พี่คินผู้อบอุ่นหายไปไหนนนนน ทำไมถึงได้เจ้าเล่ห์ขนาดนี้ ฮาาาาาาาาา
อ่านแล้วอย่าลืมคอมเมนต์นะคะ คอมเมนต์กันหน่อยนะ อย่าเงียบค่ะ ใจไม่ดีเลยยยยย
ปล. ส่งภาพวาดประกอบนิยายเข้ามากันเยอะๆ นะคะ สวยไม่สวยไม่สำคัญค่ะ แค่ทุกคนสนใจเข้าร่วมกิจกรรมฟางก็ดีใจแล้วค่ะ
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
หัวข้อ: My Mom ; รักของมัมน้องกันต์จัดให้ } [END] [เปิดรีปริ้น ถึง 20 มี.ค. 62] P.132 (อ่าน 808951 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก