น้องกันต์จัดให้ครั้งที่ 48.2ชลผมมองคนที่ดูเหมือนจะอึ้งไปนิดกับคำพูดของผมแล้วก็ได้แต่ยิ้ม เห็นผมไร้สาระหาเรื่องปล้ำพฤกษ์ไปวันๆ แบบนี้ผมก็เป็นคนจริงนะครับ จริงมากด้วย จริงจังมากด้วยกับคนนี้
ผมไม่ได้เป็นเกย์แล้วยังไง ก็ผมไม่ได้ชอบผู้ชายแต่ผมก็แค่ชอบพฤกษ์ ชอบแค่เขา... ชอบที่เขาเป็นเขาก็แค่นั้นเอง
“คุณแน่ใจแล้วเหรอ” พฤกษ์ถามผม คิ้วนี่ขมวดเข้าหากันจนมันแทบจะพันกันหมดแล้ว
“ไม่มีอะไรแน่ใจไปกว่านี้แล้วละครับ” ผมตอบ อาศัยจังหวะที่เขายังคงนั่งคิดคว้าตัวพฤกษ์มาแล้วจับพลิกให้นอนไปกับเตียง
“ถ้าพูดด้วยปากแล้วไม่เชื่อ... อย่างนั้นก็พูดด้วยร่างกายแทนแล้วกัน” ผมว่าพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์
“จะหาเรื่องลามกก็อย่ามาเที่ยวอ้างนู้นอ้างนี่”
ผมหัวเราะเมื่อได้ยินพฤกษ์พูดแบบนั้นก่อนจะโน้มหน้าลงไปใกล้ หน้าของพฤกษ์ยิ่งมองก็ยิ่งหล่อนะ มันดูน่าหลงใหลมองได้ไม่มีวันเบื่อและผมก็คงไม่เบื่อ “จะว่าหาเรื่องลามกก็ได้ แต่ที่ผมพูดเรื่องครอบครัวผมก็พูดจริงเหมือนกัน”
“ถ้าอย่างนั้นก็คุยกันให้รู้เรื่องก่อน” พฤกษ์พูดก่อนจะยกศอกขึ้นมากันหน้าผมเอาไว้
“เอาก่อนแล้วค่อยคุย” ผมดันแขนของเขาออกแล้วก้มลงไปจูบปากของเขา บดเบียดลงบนริมฝีปากบางๆ นั้นก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวพันลิ้นของเขา
ทุกครั้ง... แม้จะเป็นผมที่เป็นฝ่ายเริ่ม แต่ไม่นานพฤกษ์ก็จะสู้กลับมาตามสัญชาติญาณที่ไม่มีทางยอมแพ้... แต่เขาก็แพ้ให้ผมทุกรอบนั่นแหละนะ หึหึหึ
ผมเลื่อนปากไปจัดการกับจุดอ่อนของพฤกษ์ที่อยู่บริเวณต้นคอเพียงแค่ผมกดจูบและเลียตัวของเขาก็เกร็งขึ้นทันที ผมชอบเวลาที่พฤกษ์หอบหายใจหนักๆ พยายามกลั้นเสียงครางเอาไว้ สีหน้าที่เหมือนอึดอัด เหงื่อที่ผุดขึ้นตามใบหน้าและริมฝีปากที่อ้าขึ้นมันมีเสน่ห์มากจริงๆ
ผมจัดการถอดชุดนอนของพฤกษ์ออกรวมไปถึงของตัวเองด้วยจนตอนนี้ร่างกายของเราทั้งคู่นั้นเปลือยเปล่า ผมลงไปนอนกอดเขาอีกรอบร่างกายของเราเสียดสีกันไปมาไม่หยุดจนทั้งผมและเขาต่างก็หายใจหอบ ความรู้สึกเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนหยุดไม่หยุด
“แฮ่ก... แฮ่ก...” พฤกษ์หายใจหอบหลังจากที่ผมถอนจูบที่ยาวนาน น้ำใสๆ ยืดติดยามที่ผมขยับใบหน้าออกห่าง
“อึก... ห หมอชล”
ผมเลื่อนตัวลงต่ำหยุดทักทายยอดอกของเขาใช้มือบีบคลึงจนมันแข็งขึ้นก่อนจะใช้ลิ้นเลียไปรอบๆ ฐานแล้วดูดมันแรงๆ ให้เจ้าของได้ตัวกระตุก ก่อนที่ผมจะขยับขึ้นไปจูบปากเขาอีกรอบ
ทั้งขาและแขนของเราต่างก็รัดพันกันมั่วไปหมด ร่างกายแนบชิดจนไม่มีช่องว่าง เหมือนเรากำลังสู้กันแต่เปลี่ยนจากการออกหมัดเป็นจูบ ผมกับพฤกษ์เราต่างก็จูบกันรุนแรงด้วยกันทั้งคู่อย่างไม่มีใครยอมใคร กอดฟัดกันนัวเนียไปทั่วเตียง โชคดีแค่ไหนที่เตียงนี้กว้างจนเราไม่ตกเตียง
พฤกษ์ผละจูบออกเขาใช้สองมือยันตัวเองเอาไว้เหนือตัวของผม ร่างกายของเขาพราวไปด้วยเหงื่อทั้งๆ ที่แอร์ยังคงทำงานดีอยู่
“แฮก...” ทั้งผมและเขาต่างก็หอบหนักด้วยกันทั้งคู่ แค่จูบเดียวแท้ๆ
“หึ...” ผมยิ้มขำก่อนจะยกมือขึ้นกดหน้าของพฤกษ์ลงมาอีกรอบ ใช้ปากตัวเองดูดเบาๆ ที่ริมฝีปากล่างของเขา ทั้งดูดเม้ม ทั้งขบกัด มืออีกข้างก็เลื่อนไปที่เอวกดเอวของเขาลงมาจนลูกชายของพฤกษ์และของผมแตะโดนกัน
“อึก... อ่าห์...” พฤกษ์หลุดครางออกมาเมื่อผมเลื่อนไปกัดซอกคอของเขาบริเวณเดิมที่ผมกัดไปก่อนหน้านี้แล้วใช้ลิ้นเลียเบาๆ
“อืม… พฤกษ์” ผมร้องพร้อมกับขยับสะโพกตัวเองจนลูกชายของเราเสียดสีเบียดกันไปมา
ผมกอดเขาเอาไว้ก่อนจะพลิกอีกฝ่ายลงนอนบนเตียงแทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกลางระหว่างขาของพฤกษ์ ขยับสะโพกเสียดสีกับเขาไปมาไม่หยุดพร้อมกับก้มลงไปจูบอีกคน
“อื้มม… ดีชะมัด” ผมพูดเบียดตัวลงไปหาพฤกษ์มาขึ้น เอียงคอให้เขาซุกหน้าลงกับซอกคอของผม
พรุ่งนี้ตื่นมาเราคงตื่นมาพร้อมกับรอยแดงทั่วคอทั่วตัวไปหมด
ผมเลื่อนมือลงไปที่แก่นกายของเราสองคนก่อนจะกำมันเอาไว้ด้วยกันแล้วขยับรูด
“ซี๊ด… อึก…” สะโพกของพฤกษ์เด้งขึ้นทันทีที่ผมขยับมือ ความเสียววิ่งไปทั่วตัวจนต้องขยับมือเร็วขึ้นกว่าเดิม
“ฮ้าา… แบบนี้ก็เสียวดีแหะว่าไม” ผมก้มลงไปถามคนที่นอนกัดปากกลั้นเสียงอยู่
“ม ไม่… อึก อ่าห์” พอเขาบอกปัดผมก็จัดการขยี้นิ้วลงกับส่วนปลายของเขาทันทีจนพฤกษ์หันมามองผมตาขวาง
“ปากไม่ตรงกับใจแบบนี้ไม่ดีเลยนะ” ผมทำหน้าดุใส่พร้อมกับรูดแก่นกายของเขาหนักๆ ขยี้ส่วนปลายแดงก่ำที่มีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มแรงๆ
“อ๊า… พ พอ อืมม! โรคจิต อึก”
“ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ” ผมว่าอย่างขำๆ จับขาของพฤกษ์แยกออกกว้างพาดบนหน้าขาของผม เลื่อนมือข้างที่ว่างไปสัมผัสที่ช่องทางด้านหลังแล้วเกลี่ยเบาๆ จนเขาสะดุ้งเฮือก อ้าปากหายใจหอบ
ผมใช้นิ้วเกลี่ยไปมาก่อนจะดันนิ้วกลางเข้าไปทีเดียวจนสุดความยาว พฤกษ์กัดปากแน่นมือยกขึ้นฟาดแขนผมทันที
“อ๊า! จะทำ… อึก อะไรก็บอกกันก่อนสิไอ้หมอโรคจิต”
ผมหัวเราะกับคำว่านั้นก่อนจะหมุนวนนิ้วไปรอบๆ แล้วจึงยกยิ้ม “ทำความสะอาดทุกวันเลยสินะครับ”
พฤกษ์ชะงักไปนิด แก้วขาวๆ ก็ขึ้นสีแดง “ทำความสะอาดบ่อยๆ ดีแล้วละครับ เพราะเวลาผมเอาคุณ… ผมไม่มีกะจิตกะใจมานั่งนึกถึงสิ่งที่ควรทำหรอก เห็นคุณนอนแบบนี้ก็อยากเอาอย่างเดียวแล้ว”
คนที่นอนอยู่ยกขาถีบช่วงเอวผมทันทีที่ได้ยินผมพูด ผมได้แต่หัวเราะก้มลงไปฟัดแก้มเขาเล่น ก็ผมพูดเรื่องจริงนี่…
ผมเป็นหมอทำไมผมจะไม่รู้ว่าเรื่องความสัมพันธ์ทางกายระหว่างผู้ชายด้วยกันมันอันตราย มันมีทั้งความเสี่ยงแล้วก็อะไรอีกสารพัด ร่างกายผู้ชายไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อรองรับอวัยวะเพศของผู้ชายด้วยกัน แต่คนเรามันมีตัณหา มันมีความต้องการ มันไม่ได้ห้ามกันได้ง่ายๆ
แล้วพอถึงเวลาจะเอากันมันจะมีสักกี่คนกันครับที่มาคำนึงถึงความสะอาด ให้ผมลุกไปหยิบถุงยางอนามัยมาสวมนิ้วก่อนแหย่ก้นพฤกษ์ผมยังขี้เกียจเลย วินาทีนี้คืออยากเอาอย่างเดียวแล้วครับ เพราะอย่างนั้นผมเลยบอกให้พฤกษ์ดูแลสุขภาพแล้วก็ทำความสะอาดตัวเองบ่อยๆ รวมไปถึงตัวผมเองด้วย เวลาแบบนี้จะได้ไม่ต้องมานั่งกังวล
“เดี๋ยวต่อไปผมสอนวิธีให้มันไม่หลวมเอาไหม โอ๊ย! ตบหัวผมทำไหมเนี่ย” ผมร้องโวยวายทันทีเมื่อพฤกษ์ยกมือขึ้นตบหัวผม
“ไม่ต้องทำแล้ว ออกไปเลย”
“ไม่เอา จะทำ” ผมว่าเลื่อนมือไปกอดเอวเขาเอาไว้แน่นกดจูบไปทั่วอกของเขา นิ้วที่ยังสอดอยู่ในตัวเขาก็ขยับเข้าๆ ออกๆ แหย่พฤกษ์เล่น
“อะ… อ่าห์…” ผมดันนิ้วที่สองและสามเข้าไปอีกก่อนจะชักเข้าออกเพื่อขยับขยายช่องทางนั้นให้เตรียมพร้อม
ดึงนิ้วออกก่อนจะจ่อแก่นกายของตัวเองไว้ที่ช่องทางนั้นแล้วจึงค่อยๆ ดันตัวเข้าไปช้าๆ จนสุดพร้อมกับมองสีหน้าที่กัดฟันแน่นของเขาไปด้วย พอเห็นใบหน้าแบบนั้นของพฤกษ์แล้วมันทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้นไปอีกจนได้แต่หายใจหอบ
“พฤกษ์… กอดผมหน่อย” ผมยันตัวอยู่เหนือเขา มือทั้งสองข้างยันไว้ขางใบหน้าของพฤกษ์
เขาเงยหน้าขึ้นมองผมก่อนจะยกสองมือขึ้นกอดรอบเอวผมเอาไว้ตามที่ขอ ผมโน้มตัวลงไปจูบปากของเขาก่อนจะขยับสะโพกช้าๆ แต่หนักหน่วง
“อื้มม… อืม…”
เราต่างครางอื้ออึงในลำคอ ลิ้นเกี่ยวพันกันมั่วไปหมดจนไม่รู้ว่าลิ้นใครเป็นลิ้นใครแต่ผมก็ไม่สนใจเพราะสิ่งที่สนใจในตอนนี้คือรสจูบร้อนแรงของพฤกษ์
เสียงหน้าขาของผมกระทบกับก้นของพฤกษ์ดังอย่างชัดเจนให้เห็นถึงแรงกระแทกที่รุนแรงของผมยามที่ไสกายเข้าหาเขา ขาทั้งสองข้างของพฤกษ์ยกเกี่ยวรอบเอวของผมเอาไว้ มือที่กอดผมก็จิกลงบนหลังแต่นั่นไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกเจ็บอะไร
“อ้ะๆ อื้ม… ย อย่าแรง นักได้ไหม” ผมก้มมองคนที่ร้องขอไปก็ครางไป ให้ตายยังไงก็เบาแรงไม่ได้จริงๆ
เพราะผมอยากเห็น…อยากเห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์ของพฤกษ์ สีหน้าทรมานที่ปนๆ ไปกับความเสียวซ่านที่ผมมอบให้ ยิ่งเวลาที่เขากัดปากตัวเองหลับตาแน่นผมยิ่งอยากเห็น ผมจึงไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้กระแทกกระทันเขาได้เลย
“บ… บ้าเอ้ย! บ แบบนี้ อ่าห์… ไม่เอา” พฤกษ์ร้องห้ามใบหน้าหล่อสะบัดไปมายามที่ผมจับเขานอนตะแคงขาข้างหนึ่งยกพาดกับช่วงไหล่ของผม อีกข้างก็ถูกผมทับเอาไว้
ด้วยท่าทางแบบนี้ทำให้ผมสามารถสัมผัสเขาได้มากขึ้น เห็นสีหน้าของเขามากขึ้น และได้ยินเสียงเพราะๆ ของเขามากขึ้น
“อึก… อะ อ่าห์” ผมยื่นมือไปจับแก่นกายของพฤกษ์แล้วขยับรูดเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ผมกระแทกตัวเข้าหา
พฤกษ์เกร็งไปแทบทั้งตัวรับรู้ถึงอาการกระตุกของเขาผมจึงจัดการขยับมือเร็วขึ้นกระชับมือที่กำของร้อนของเขาอยู่แน่นขึ้นส่งนิ้วไปหยอกเล่นตรงส่วนปลายไม่นานเขาก็ปลดปล่อยออกมา
“แฮ่ก… อื้มม บ เบาๆ หน่อยได้ไหม นี่คนไม่ใช่หุ่นยนต์ อ่าห์”
“รู้ครับว่าคนเพราะถ้าเอากับหุ่นยนต์คงไม่มันขนาดนี้” ผมพูดยิ้มๆ จับเขานอนหงายดีๆ แล้วไสกายเข้าออกหนักหน่วงขึ้น ก้มลงไปดูดริมฝีปากของเขาอีกรอบ
“โรคจิต…”
“หึหึหึ… อ่าห์… พฤกษ์ผมโคตรชอบเวลามีอะไรกับคุณชะมัดเลย โคตรดีเลย อื้ม!!” ผมขยับสะโพกรัวเมื่อรู้สึกว่าตัวเองใกล้ถึงจุดหมาย เปลี่ยนจากดูดปากเขาไปเป็นยอดอกแทน มือสองข้างยึดสะโพกของพฤกษ์เอาไว้แล้วเด้งสะโพกใส่ไม่ยั้ง
“อะ อ่าห์!!!...” ผมเด้งสะโพกใส่เขาอีกสองสามครั้งก่อนจะดึงตัวเองออกพอดีกับปลดปล่อยออกมาตรงปากทางเข้า หายใจหอบก่อนจะก้มลงไปกอดพฤกษ์เอาไว้แน่น
“ผมรักคุณ” ผมบอกพฤกษ์เลื่อนไปหอมแก้มที่ชื้นไปด้วยเหงื่อของเขาแล้วจึงขยับไปนอนข้างๆ
“ผมเกลียดคุณ” เขาบอกแบบที่ผมก็หัวเราะเพราะรู้ดีว่าเขาไม่ได้หมายถึงแบบนั้นจริงๆ ทุกครั้งหลังจากที่เรามีอะไรกันและผมบอกรักเขา พฤกษ์ก็มักจะพูดประโยคนี้เสมอ
“ยังไม่ชินอีกเหรอ” เอามือข้างหนึ่งยันรองหัวตัวเองเอาไว้แล้วมองคนที่นอนแผ่อยู่ข้างๆ
พฤกษ์ตวัดสายตามามองผมแบบเคืองๆ “ลองดูเองไหมจะได้รู้ว่าชินไม่ชิน”
ผมหัวเราะยื่นมือไปเสยผมที่ปรกหน้าเขาออก “ไปบ้านผมนะ”
“อื้ม… ก็สัญญาแล้วไงว่าจะไป”
“ขอบคุณครับ พ่อกับแม่ผมจะชอบคุณแบบที่ผมชอบคุณ”
พฤกษ์ทำเสียงในลำคอแบบที่ชอบทำ “แต่พ่อแม่ผมจะไม่ชอบคุณแบบที่ผมไม่ชอบคุณ”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมจะทำให้พ่อแม่คุณชอบผมเอง” ผมพูดก่อนจะเลื่อนหน้าไปใกล้เขาอีกรอบ มือข้างที่ไม่ได้ใช้ยันตัวเองก็วางลงบนต้นขาของเขา “ส่วนคุณ… ผมจะทำให้คุณรักผมเองโดยการที่ผมจะ’รัก’คุณ”
“อึก… พ พอได้แล้ว” พฤกษ์ห้ามยามที่ผมเลื่อนนิ้วไปหยอกล้อกับช่องทางด้านหลังของเขาที่ยังเปรอะเปื้อนน้ำของผม
“ปฏิเสธให้มันหนักแน่นกว่านี้หน่อยสิ” ผมหัวเราะขณะที่ขยับไปคร่อมเขาเอาไว้อีกรอบ นิ้วที่วนเวียนอยู่ทางด้านหลังก็สอดเข้าไปทักทายภายในอีกรอบ
“ห้ามถีบผมนะ ถ้าถีบคืนนี้คุณไม่ได้นอนแน่เมียรัก” ร้องห้ามทันทีเมื่อเดาทางเขาออกว่าพฤกษ์จะต้องยกขาถีบผมแน่ๆ
แต่ว่านะ… ต่อให้ไม่ถีบผมก็ไม่ให้เขานอนหรอก************************************************
ครึ่งหลังนี้ไม่มีอะไรจะพูดค่ะ หมดคำพูด หมอชลนางจัดเต็มไปแล้ว 55555555555555 ตอนหน้า [50%แรก] จะเป็นตอนสุดท้ายสำหรับคู่นี้แล้วนะคะ เจอหน้าหมอชลกันอีกสักตอนแล้วจะกลับไปหาคิน พัทธ์ น้องกันต์กันแล้วค่ะ คราวนี้ละได้เจอกันจนจบเลย ^^
ยังไงก็ฝากติดตามกันต่อจนจบเรื่องด้วยนะคะ อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหน ใกล้จบแล้วค่ะ ^^
อ่านแล้วอย่าลืมคอมเมนต์นะคะ คอมเมนต์กันหน่อยนะ อย่าเงียบค่ะ ใจไม่ดีเลยยยยย
ปล. ส่งภาพวาดประกอบนิยายเข้ามากันเยอะๆ นะคะ สวยไม่สวยไม่สำคัญค่ะ แค่ทุกคนสนใจเข้าร่วมกิจกรรมฟางก็ดีใจแล้วค่ะ
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
รักน้องกันต์ เอ็นดูน้องกันต์กันเยอะๆ นะคะ กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้น้องกันต์นะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: My Mom ; รักของมัมน้องกันต์จัดให้ } [END] [เปิดรีปริ้น ถึง 20 มี.ค. 62] P.132 (อ่าน 808891 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก