『#ไม่ The Series』 - END จบแล้วจ้า #มีขายทั้งรูปเล่มและEbook [up22/7/60]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: 『#ไม่ The Series』 - END จบแล้วจ้า #มีขายทั้งรูปเล่มและEbook [up22/7/60]  (อ่าน 421498 ครั้ง)

ออฟไลน์ AI.NoR

  • เกรียน&กวนตีน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 534
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-6
    • AzureIce
แปะ
#กรี๊ดดดดด เร็วมากเลยตัวเอง มีการจองที่ด้วย แถมเร็วเวอร์ เค้ากดส่งนิยายแล้วรีเฟรชเข้ามาดูเจอเม้นตัวเองแล้ว! เร็วแบบนี้นี่ปุ่ม F5 พังยังค้าบ ฮ่าๆ
รักเลยอ่ะ  :กอด1:

มาตอบดึกๆแบบนี้ จะอัพเลยป่ะคับ ผมจะได้รออ่าน ^^-
ลงแล้วนะค้าบ
คนนี้ก็ไวมาก รอกันแบบนี้มากอดทีมะ  :กอด1:

อ่านกันให้หนุกน้าทุกคน เค้าไปนอนก่อนล่ะ #ง่วง  :ruready

ออฟไลน์ boboman

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
^
^
^
ปุ่ม F5 ไม่พังหรอก... เพราะเราอ่านในมือถือ ก๊ากกก

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
พี่ตั้มมีเสน่ห์มากๆ  พี่ป้องกับพี่ตั้มนี่มีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นกันอยู่ท่าจะทำเอาเติ้ลอิจฉาไปเลย เราอ่านผ่านมุมมองของพี่ผ้องเลยไม่ค่อยรู้ว่าเติ้ลคิดยังไง  เติ้ลมองอะไรหรือเห็นอะไร  จากตอนนี้ทราบมาหนึ่งอย่างว่าพี่ป้องยิ้มเวลาคุยกับพี่ตั้ม   มิน่าเติ้ลมันถึงได้อิจฉาเอา

อ่านๆไปทั้งสะอึก ใจกระตุกแทนพี่ป้อง  ช่างเป็นรักแรกที่เจ็บปวดดี  อิพี่น่าจะไปหลบเลียแผลใจที่โลกส่วนตัวของอิพี่    ว่าแต่เติ้ลเอ๊ยทำไมถึงได้รึอนแรงกับแมมมอธของพี่เขาจัง  แสบเลย น่าจะลืมหนอนชาเขียวที่เคยใช้ได้แล้วนะ    เป็นเราจะบอกอิเบสต์ว่าขอบคุณที่ทิ้งผมนะพี่  ผมเลยได้ไปเจอแมมมอธอันที่สดกว่า ใหญ่กว่า ซิงกว่า แล้วก็สามารถเทรนได้ตามต้องการด้วย  ทำเอาผมลืมหนอนชาเขียวของพี่ไปเลย

ออฟไลน์ brookzaa

  • Chill out
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1416
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-6
เอิ่ม! ติดแท็กก่อนละกัน #ทีมปกป้อง ฮุๆ

แบบว่าคำพูดติดอยู่ตรงปลายลิ้นไก่

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
โถๆๆๆ.  ชีวิตพี่ป้องช่างรันทดยิ่งนัก
โดนลำไส้ใหญ่พรากพรหมจรรย์ไปหยกๆก็ยังต้องมาโดนคำพูดเสียดแทงใจอีก.
จะจีบก็กลัวน้องมันไม่รับรักแถมยังกลัวลูกตะกั่วจากพี่ชายมันอีก. ลืมๆไปก็ดีนะเราว่า.

แต่ที่แน่ๆทั้งสองคนเดินบนเส้นทางสีม่วงเรียบร้อยละ. อย่านอกลู่นอกทางละกัน.  :laugh:    o18.
ขอบคุณจ้า.  o13.

ออฟไลน์ kdds

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
อยากให้ป้องได้กับพี่ตั้มซะงั้น 555 ดูท่าจะดุเดือดเผ็ดมัน

จะรอดูคนเขียนประเคนดราม่าใส่เติ้ลแรงๆ เอาให้หนักกว่าพี่ป้องนะคะ ระหว่างนี้จะจิบชาชมน้ำตาพระเอกไปพลางๆ

ออฟไลน์ EoBen

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-6
งอนเติ้ล ไม่รู้ละ #ทีมป้อง

ออฟไลน์ nuttzier

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
เจ้บแต่จบ  นะพี่ป้อง  สู้ๆ

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8
อร๊ายยยยอิพี่ป้องแกจะตัดได้จริงหรอ
เดี๋ยวอิน้องมันก็ทำเนียนงอแงตามพี่ชาย
มันมาหานะเราว่า#งานมโนก็มา

ออฟไลน์ JustWait

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
จีบพี่ตั้มแทนไหมคะพี่ป้อง แซ๊บแซ่บ นี่อิฉันนึกหน้าพี่ตั้มออกเลยค่ะ แฟนเก่าเพื่อนเป็นเด็กเทคนิคชื่อนี้แหละ หล่อหน้าหวานๆตาโตๆแต่นิสัยร้ายๆแบบนี้เลย (ติดแค่ฮีเตี้ย)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ manutty

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 846
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +92/-0
โธ่ น่าสงสาร เสียซิง เสียแมมมอธ เสียใจ อกหัก ครั้งแรกก็โดนไปหลายดอกเลยเน๊าะพี่ป้องสุดหล่อ  :hao5: อดทนอีกนิดพี่ป้อง เชื่อว่า เติ้ลมันกำลังสับสน แต่ดูๆมันก็อิจฉาพี่กับพี่ตั้มอยู่นา ตอนนี้พี่ก็อดทนกินมาม่าไปก่อนนะพี่ อีกไม่นาน แมมมอธพี่จะไม่เสียฟรีแน่นอน สู้สู้  :katai2-1:

ออฟไลน์ phrase

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
ยิ่งอ่านยิ่งสงสารพี่ป้อง ดันไปรักคนอย่างอีน้องเติ้ล พี่ตั้มเสียบแทนเลยค่ะ

ออฟไลน์ nsai.ss

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 412
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2
ทำไมรู้สึกเหมือน...พี่ตั้มจะเป็นคนที่(คอยช่วย)ทำให้อะไรๆมันชัดเจนขึ้นก็ไม่รู้ดิ #ทีมพี่ตั้ม แหวกไปอีก 555+

ไม่ดีๆ...ถึงงีเง่ากับง๊องแง๊งจะน่ารัก แต่ "ตูดผมไม่ฟิตจริงเหรอพี่?" ดีกว่าน้าาา จำง่ายด้วย จริงๆนะ :laugh: :laugh: :laugh:
จุ๊บเราเลยหรอ...เราขอดอกเบี้ยที่จุ๊บเราได้มั้ย หลอกกก~ o3 o3 o3

ออฟไลน์ Chompooiriza

  • ~ Good Morning Sunshine ~
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 150
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-0
เจ็บ และ ชิน ไป เอง~~~ แด่พี่ป้อง  :ling1:

พี่ป้องอย่างคนปลงแล้วเลย ปลงแต่ก็ชอบประชดนะ นิดๆหน่อยๆก็เอา

ไม่ใช่แค่ประชดน้องเติ้ล แต่รู้สึกเหมือนประชดชีวิตด้วยเองมากกว่า

ใครว่าน้องเติ้ลชอบก่อดราม่า พี่ป้องก็ชอบก่อดราม่าเหมือนกันอ่ะแหละ

แต่ก็รักเสมอนะ ยังคงชูป้ายไฟ #ทีมพี่ป้อง อยู่นะคะ

ออฟไลน์ l3loodl2o5e

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-4
เติ้ลค่ะ พี่ป้อง แกไม่เอา ฉันเอานะ เป็นพระเอกที่อาภัพลุดๆ เท่าที่เคยอ่านมา  :o12:

ออฟไลน์ agava1313

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-5
ได้เวลา ง้อแล้วนะเติ้ล พี่ป้องเขาคิดเองเออเองเก่งนะเออ

ออฟไลน์ Kelvin Degree

  • ถ้าวันนั้นเลือกที่จะเดินออกไป คงไม่เจ็บมาจนถึงทุกวันนี้...
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1700
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-2
พี่ป้องนี่อ่อนแอ อ่อนไหวเหมือนกันนะครับ

ออฟไลน์ VentoSTAG

  • ไม่รักอย่าทำให้มโนฯ GO AWAY!!!
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 606
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-9
 :mew6: นึกว่าจะดราม่าอิน้องเพราะดูปัญหาเยอะมาตั้งแต่ต้น
ไหงหวยล็อคลงอิพี่ป้องแบบคอมโบเซ็ต ทั้งๆ ที่มาสายเกรียนสายฮา :katai1:

เก๊ามะเข้าจายยยย :o12:

ออฟไลน์ boobooboo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2

ออฟไลน์ kukkikkooka

  • insomnia~
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 287
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-3
#ทีมพี่ป้อง  สู้ต่อนะพี่นะ

แต่เราก็เข้าใจน้องเติ้ลนะ

ยังไม่กล้ายอมรับ หรือกลัวอะไรอยู่หรือเปล่า


CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Rhythm

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 156
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ชอบความคิดของพี่ป้อง เหมือนจะแปลก แต่จริงๆ แล้วไม่แปลก มันตรงไปตรงมาดี...เอาใจช่วยพี่ป้องนะ ดูพี่ป้องจะล้าๆ 
กลับบ้านกันคราวนี้ จะมีเหตุการณ์อะไรทำให้ความรู้สึกของเติ้ลชัดเจนมากขึ้นหรือเปล่า? แอบอยากเห็นฉาก Bromance ระหว่างพี่ตั้มกับป้อง เค้าสนิทกันไม่ใช่เหรอ  :hao3:

ออฟไลน์ AI.NoR

  • เกรียน&กวนตีน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 534
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-6
    • AzureIce
สงสารพี่ป้องงง โดนเติ้ลบอกให้ลืมซะงั้น
ฉากนี้เปิดตัวพี่ตั้มอย่างเป็นทางการ พี่แกแมนมากอ่ะ ดูท่าพี่แกจะสัมผัสอะไรบางอย่างระหว่างพี่ป้องกะเติ้ลได้
ชอบคำว่า 'เกมซ่อนตาดำ' อ่ะ แปลกดี ชอบๆ เป็นการเลือกใช้คำที่แตกต่างดี
ปล. เรากะว่าจะนอนแล้วนะเนี่ย แต่แวบมาเปิดซะหน่อย เห็นว่าอัพพอดีเลยจัดซะ
รอตอนหน้าาา
ขอบคุณที่ติดตามกันอย่างรวดเร็วเสมอมาค่ะ  o15 ฮ่าๆ อ่านในมือถือมากๆ ระวังสายตาเสียน้า #ด้วยความเป็นห่วง
"เกมซ่อนตาดำ" เง้อ เราว่าคำนี้ใช้ในภาษาพูดทั่วไปออก หรือคนสมัยนี้เค้าเลิกพูดกันแล้ว?  o2 พอดีเรื่องนี้เล่าเหมือนตัวละครมาเองเลยใช้ภาษาพูดค่อนข้างเป็นกันเองมั้งคะ เหมือนเล่าๆ อยู่บางทีก็บรรยาย บางทีก็สบถกับตัวเอง แหะๆ ไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอยไปตามอารมณ์นิยาย ในแง่ของนิยายที่ดีแล้วคงไม่ผ่านแน่ๆ เขียนผิดหลักเขียนนิยายหมดเยย
ต้องติดตามพี่ตั้มกันต่อยาวๆ นะคะ มีออกมาอีกเยอะ เดี๋ยวมาดูกันว่าพี่ตั้มจะแมนทะลุจุดเดือดแค่ไหน เหอๆ

พี่ตั้มมีเสน่ห์มากๆ  พี่ป้องกับพี่ตั้มนี่มีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นกันอยู่ท่าจะทำเอาเติ้ลอิจฉาไปเลย เราอ่านผ่านมุมมองของพี่ผ้องเลยไม่ค่อยรู้ว่าเติ้ลคิดยังไง  เติ้ลมองอะไรหรือเห็นอะไร  จากตอนนี้ทราบมาหนึ่งอย่างว่าพี่ป้องยิ้มเวลาคุยกับพี่ตั้ม   มิน่าเติ้ลมันถึงได้อิจฉาเอา

อ่านๆไปทั้งสะอึก ใจกระตุกแทนพี่ป้อง  ช่างเป็นรักแรกที่เจ็บปวดดี  อิพี่น่าจะไปหลบเลียแผลใจที่โลกส่วนตัวของอิพี่    ว่าแต่เติ้ลเอ๊ยทำไมถึงได้รึอนแรงกับแมมมอธของพี่เขาจัง  แสบเลย น่าจะลืมหนอนชาเขียวที่เคยใช้ได้แล้วนะ    เป็นเราจะบอกอิเบสต์ว่าขอบคุณที่ทิ้งผมนะพี่  ผมเลยได้ไปเจอแมมมอธอันที่สดกว่า ใหญ่กว่า ซิงกว่า แล้วก็สามารถเทรนได้ตามต้องการด้วย  ทำเอาผมลืมหนอนชาเขียวของพี่ไปเลย
อุๆ ใบ้ว่าเรื่องราวระหว่างพี่ตั้มกับพี่ป้องนี่แหละค่ะที่จะเป็นชนวน  o3 เหอๆ ต้องติดตามกันไปยาวๆ บอกเลยว่าพี่ตั้มก็สมกับเป็นพี่ชายเติ้ลนะเออ!
แต่เรื่องมุมมองของเติ้ล... เดี๋ยวจัดให้ตามคำขอค่ะ ฮ่าๆ #ไม่ฟิต กับ #ไม่รัก ล่ะ เหอๆ  :hao6:
เรื่องหนอนชาเขียวกับแมมมอธก็ยังมีประเด็นอีกเรื่อยๆ นะ ตอนหลังจะมีแมมมอธร่างสมบรูณ์ด้วยล่ะ! เลือดสาดกันเลยทีเดียว!

เอิ่ม! ติดแท็กก่อนละกัน #ทีมปกป้อง ฮุๆ

แบบว่าคำพูดติดอยู่ตรงปลายลิ้นไก่
งั้นก็เป็นทีมอีพี่ให้ตลอดน้า เหอๆ  :o9:
ตอนหลังอย่าเปลี่ยนทีมล่ะ

โถๆๆๆ.  ชีวิตพี่ป้องช่างรันทดยิ่งนัก
โดนลำไส้ใหญ่พรากพรหมจรรย์ไปหยกๆก็ยังต้องมาโดนคำพูดเสียดแทงใจอีก.
จะจีบก็กลัวน้องมันไม่รับรักแถมยังกลัวลูกตะกั่วจากพี่ชายมันอีก. ลืมๆไปก็ดีนะเราว่า.

แต่ที่แน่ๆทั้งสองคนเดินบนเส้นทางสีม่วงเรียบร้อยละ. อย่านอกลู่นอกทางละกัน.  :laugh:    o18.
ขอบคุณจ้า.  o13.
เส้นทางสีม่วง? มันก็ไม่แน่... อุ๊บไว้ก่อน รออ่านนะคะ เหอๆ  :katai2-1:
มารอดูกันว่าพี่ตั้มจะทำเช่นไรกับพี่ป้อง หึๆ

อยากให้ป้องได้กับพี่ตั้มซะงั้น 555 ดูท่าจะดุเดือดเผ็ดมัน

จะรอดูคนเขียนประเคนดราม่าใส่เติ้ลแรงๆ เอาให้หนักกว่าพี่ป้องนะคะ ระหว่างนี้จะจิบชาชมน้ำตาพระเอกไปพลางๆ
เติ้ลจะดราม่าได้เร้อ? ก็เติ้ลมันง๊องแ๊งซะขนาดนั้น แต่ถ้าเติ้ลเจอดราม่าหนักมากๆ คนอ่านจะเกลียดเค้ามั้ยอ่ะ?  :confuse:
ส่วนพี่ตั้มกับพี่ป้อง ... รอดูกันต่อไป งานนี้ไม่มี 3P แต่มี #ชู้!

งอนเติ้ล ไม่รู้ละ #ทีมป้อง
เดี๋ยวมีงอนกว่านี้อีก  :hao7:

เจ้บแต่จบ  นะพี่ป้อง  สู้ๆ
เกรงว่ามันจะไม่จบง่ายๆ   :mew5:

อร๊ายยยยอิพี่ป้องแกจะตัดได้จริงหรอ
เดี๋ยวอิน้องมันก็ทำเนียนงอแงตามพี่ชาย
มันมาหานะเราว่า#งานมโนก็มา
มโนได้ถูกเผง!  o13

จีบพี่ตั้มแทนไหมคะพี่ป้อง แซ๊บแซ่บ นี่อิฉันนึกหน้าพี่ตั้มออกเลยค่ะ แฟนเก่าเพื่อนเป็นเด็กเทคนิคชื่อนี้แหละ หล่อหน้าหวานๆตาโตๆแต่นิสัยร้ายๆแบบนี้เลย (ติดแค่ฮีเตี้ย)
ว่าละว่าต้องมีคนเชียร์พี่ตั้มแทนเติ้ล  :m18:
แต่เดี๋ยวจะมีโมเม้น #เพื่อนตั้มเพื่อนป้อง มากกว่านี้อีก เขียนมาให้คนอ่านกรี๊ดเล่น อิๆ

โธ่ น่าสงสาร เสียซิง เสียแมมมอธ เสียใจ อกหัก ครั้งแรกก็โดนไปหลายดอกเลยเน๊าะพี่ป้องสุดหล่อ  :hao5: อดทนอีกนิดพี่ป้อง เชื่อว่า เติ้ลมันกำลังสับสน แต่ดูๆมันก็อิจฉาพี่กับพี่ตั้มอยู่นา ตอนนี้พี่ก็อดทนกินมาม่าไปก่อนนะพี่ อีกไม่นาน แมมมอธพี่จะไม่เสียฟรีแน่นอน สู้สู้  :katai2-1:
เดี๋ยวแมมมอธได้แก้แค้นบุกถล่มลำไส้อีน้องแน่นอน รอดูไปเรื่อยๆ นะตัวเอง
แต่กว่าจะถึงตอนนั้น ดราม่ากันยาวๆ #จัดไป

ยิ่งอ่านยิ่งสงสารพี่ป้อง ดันไปรักคนอย่างอีน้องเติ้ล พี่ตั้มเสียบแทนเลยค่ะ
หาอะไรนะ? ให้พี่ตั้มเสียบพี่ป้องใช่มั้ย?  :impress2:

ทำไมรู้สึกเหมือน...พี่ตั้มจะเป็นคนที่(คอยช่วย)ทำให้อะไรๆมันชัดเจนขึ้นก็ไม่รู้ดิ #ทีมพี่ตั้ม แหวกไปอีก 555+

ไม่ดีๆ...ถึงงีเง่ากับง๊องแง๊งจะน่ารัก แต่ "ตูดผมไม่ฟิตจริงเหรอพี่?" ดีกว่าน้าาา จำง่ายด้วย จริงๆนะ :laugh: :laugh: :laugh:
จุ๊บเราเลยหรอ...เราขอดอกเบี้ยที่จุ๊บเราได้มั้ย หลอกกก~ o3 o3 o3
เชื่อว่าหลังจากตอนนี้จะลุกขึ้นชูป้ายไฟพี่ตั้มรัวๆ  :3123:

เจ็บ และ ชิน ไป เอง~~~ แด่พี่ป้อง  :ling1:

พี่ป้องอย่างคนปลงแล้วเลย ปลงแต่ก็ชอบประชดนะ นิดๆหน่อยๆก็เอา

ไม่ใช่แค่ประชดน้องเติ้ล แต่รู้สึกเหมือนประชดชีวิตด้วยเองมากกว่า

ใครว่าน้องเติ้ลชอบก่อดราม่า พี่ป้องก็ชอบก่อดราม่าเหมือนกันอ่ะแหละ

แต่ก็รักเสมอนะ ยังคงชูป้ายไฟ #ทีมพี่ป้อง อยู่นะคะ
เติ้ลง๊องแง๊ง แต่อีพี่ดราม่าหนักกว่า พี่ป้องขี้คิดมากมากกว่าเติ้ลเยอะ มันจะยังประชดได้อีก! คนเขียนรับประกัน เขียนเองกะมือ :katai4:

เติ้ลค่ะ พี่ป้อง แกไม่เอา ฉันเอานะ เป็นพระเอกที่อาภัพลุดๆ เท่าที่เคยอ่านมา  :o12:
จริงอ่ะ? เย้ๆ ดีใจ อย่างน้อยๆ ก็มีคนอ่านมอบตำแหน่งพระเอกที่อาภพที่สุดให้ละ ฮ่าๆ  :hao7:

ได้เวลา ง้อแล้วนะเติ้ล พี่ป้องเขาคิดเองเออเองเก่งนะเออ
ยังไม่ใช่เวลาหรอกตะเอง รออีกนิด  :o8: ตอนง้ออีน้องก็จัดเต็มนะขอบอก

พี่ป้องนี่อ่อนแอ อ่อนไหวเหมือนกันนะครับ
อ่อนแอและขี้ขลาดด้วยจ้า  :mew2:

:mew6: นึกว่าจะดราม่าอิน้องเพราะดูปัญหาเยอะมาตั้งแต่ต้น
ไหงหวยล็อคลงอิพี่ป้องแบบคอมโบเซ็ต ทั้งๆ ที่มาสายเกรียนสายฮา :katai1:

เก๊ามะเข้าจายยยย :o12:
ง่ะ! เค้าขอโทษ  :hao5: #น้ำตาเกรียน

ทีมป้องด้วยอีกคน
ตอนแรกก็มีแต่คนบอกว่าพี่ป้องชอบว่าน้อง ตอนนี้คนยกป้ายไฟทีมอีพี่รัวๆ ฮ่าๆ ตอนหลังอาจจะสลับกันอีกก็ได้นะ  o16

#ทีมพี่ป้อง  สู้ต่อนะพี่นะ

แต่เราก็เข้าใจน้องเติ้ลนะ

ยังไม่กล้ายอมรับ หรือกลัวอะไรอยู่หรือเปล่า
ต้องติดตามไปเรื่อยๆ มันจะค่อยๆ เผยออกมา(ในมุมมองของพี่ป้อง)ไปทีละนิด อิๆ :teach:

ชอบความคิดของพี่ป้อง เหมือนจะแปลก แต่จริงๆ แล้วไม่แปลก มันตรงไปตรงมาดี...เอาใจช่วยพี่ป้องนะ ดูพี่ป้องจะล้าๆ 
กลับบ้านกันคราวนี้ จะมีเหตุการณ์อะไรทำให้ความรู้สึกของเติ้ลชัดเจนมากขึ้นหรือเปล่า? แอบอยากเห็นฉาก Bromance ระหว่างพี่ตั้มกับป้อง เค้าสนิทกันไม่ใช่เหรอ  :hao3:
พี่ป้องคงยิ่งกว่าล้า  :sad2: นิยายเราไม่เศร้าหรอกนะ แค่หน่วงๆ น้ำตาไม่ไหลพรากหรอก แต่จะอึนๆ มึนๆ ไปหลายวัน
กลับบ้านคราวนี้ มันจะเริ่มเข้าสู่ความสัมพันอีกระดับแล้วจ้า ตอนแรกๆ พี่มันเริ่มชอบน้อง แต่ตอนนี้น้องมันรู้ตัวแล้วว่าพี่ชอบ เหอะๆ มันก็จะเปลี่ยนไปนิดหน่อย
ฉาก Bromance #ได้ตามที่ขอ!


ย่องมาอัพตอนดึกๆ เพราะรู้ว่าคนอ่านคาใจ เลยรีบมาต่อ ระหว่างพี่ป้องกับพี่ตั้มมีอะไรอีกเยอะ แต่ฉากนี้อ่านเอาเอง รับรอง เงิบ! เล็กน้อย ส่วนน้องเติ้ล อีน้องยังคงทรมานอีพี่อย่างต่อเนื่อง พี่ป้องปวดตับรัวๆ มีเสียน้ำตาแน่นอน!
น้ำตาจริงๆ นะคิดอะไรกัน?  o17

ออฟไลน์ AI.NoR

  • เกรียน&กวนตีน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 534
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-6
    • AzureIce

     เวลาเราหลับคือเวลาที่ร่างกายได้พักผ่อน สำหรับผมมันคือเวลาที่สมองได้หยุดคิดเรื่องเติ้ล เป็นเวลาที่หัวใจผมได้พักจากความทรมาน ผมตักตวงช่วงเวลาอันปราศจากความชอกช้ำนี้จนสาย ทำไงได้ผมไม่อยากตื่นไปเผชิญความจริง

     ตอนสายของอีกวันผมเดินลงมาหาข้าวกิน ป่านนี้ยายคงไปไร่แล้ว แกจ้างลูกจ้างมาทำนา แล้วก็มีแปลงผักนิดๆ หน่อยๆ อยู่ท้ายซอยครับ ไหนจะยังต้องไปตระเวนเก็บดอกอีก ยายผมยุ่งทั้งวันแหละ แต่ผมไม่ห่วงเพราะรู้ว่าบนโต๊ะจะมีสำรับที่ยายแกทำไว้ให้วางรอผมอยู่แล้ว แต่ที่ผมคิดไม่ถึงคือผมจะเดินลงมาแล้วเจอเติ้ล!

     ช่วยด้วยครับไอ้เติ้ลบุก! เติ้ลมันมานั่งดูทีวีอยู่ในบ้านผมเนี่ยนะ!?

     พอมันเห็นผมเดินลงมามันก็หันมาทัก

     “พี่ป้องตื่นสายจัง จะเที่ยงแล้วพี่”

     “เออ เรื่องของกู”

     มันมาทำไมวะ? เรื่องอะไรมันถึงมานั่งอยู่ในบ้านผมทำตัวสบายๆ แบบนี้ เมื่อก่อนก็ใช่ว่าเติ้ลจะมาบ้านผมบ่อย มีแต่พี่ตั้มแหละที่มาหาผม ตกลงมันจะเอายังไงกับผมกันแน่? มันมาตามวอแวกับผมทำไม? คนยิ่งไม่อยากเจออยู่!

     หนีมันเข้าครัวดีกว่าครับ!

     “ทำไรอ่ะพี่ป้อง?”

     พอเห็นผมไม่สนใจมันก็ตามผมมาถึงหลังบ้าน ผมพยายามนิ่งไว้แล้วทำตัวปกติ แต่ผมจะแกล้งทำเป็นไม่มีอะไรไปได้อีกนานแค่ไหนกัน?

     “หาข้าวกินดิ”

     “พี่ป้องแม่งซกมกว่ะ ตื่นมาไม่อาบน้ำแปรงฟันก็หาข้าวกินซะละ”

     “กูไม่อาบมาตั้งแต่เมื่อคืนละ”

     “โหย!”

     “แล้วมาทำไม? พี่มึงอ่ะ?”

     “มาหามั่งไม่ได้รึไง สนใจแต่พี่ตั้มนะ”

     ผมชะงักการจ้วงข้าวในหม้อเลยครับ เติ้ลมันจะเอายังไงกับผมกันแน่? แต่พอผมหันไปมอง เติ้ลมันก็เปลี่ยนเรื่อง

     “พี่ตั้มกลับไปเอาเลื่อยยนต์ที่บ้าน เห็นยายแกบอกว่าจะให้พี่ป้องโค่นมะขามแถวหน้าบ้านให้ รากมันแทง ยายแกบอกปีนี้แกจะทำรั้วล้อมที่แล้ว”

     “เออ”

     ผมรับคำไปงั้น พยายามสนใจข้าวเที่ยงของตัวเอง ไม่อยากมองหน้ามันให้ช้ำใจครับ กินข้าวดีกว่า

     “ยายแกบอกว่าจะเตรียมที่ไว้ให้พี่ป้องปลูกเรือน พี่ป้องใกล้เรียนจบ อีกหน่อยก็คงแต่งงาน แกอยากให้พี่ป้องพาเมียกลับมาอยู่ด้วยกัน”

     สำลักเลยครับ!

     “หน้าอย่างกูใครเค้าจะเอา ไม่มีใครรักคนแบบกูหรอก กูก็อยู่ของกูคนเดียวแบบนี้แหละ คงไม่หาเมียหรอก”

     ก็ขนาดคนที่เคยเป็น “เมีย” คนแรกของผมยังชอบด่าว่าหน้าอย่างผมชาตินี้ทั้งชาติคงหาแฟนไม่ได้แล้วใครมันจะมารักผม!

     แต่เติ้ลมันพูดออกมาง่ายๆ แบบนี้ได้ยังไง? จิตใจมันทำด้วยอะไรวะ! รู้ทั้งรู้ว่าผมรักมัน!

     “พี่ป้องจะไปไหนอ่ะ!”

     “กูอิ่ม!”

     ผมกินไม่ลงแล้วครับ ทำไมพี่ตั้มต้องทิ้งไอ้เติ้ลไว้ตามหลอกหลอนผมแบบนี้ด้วยวะ!

     “เฮ่ย! พี่พึ่งกินข้าวไปไม่กี่คำเองนะ!”

     ผมเดินออกมาจากบ้าน ตั้งใจจะเริ่มทำงานตามที่ยายสั่ง กะจะไปเดินดูรอบๆ บ้านว่าต้องตัดต้นไม้ตรงไหนบ้าง บ้านผมต้นไม้เยอะ จะตัดทีก็งานใหญ่ ดีที่พี่ตั้มมีเลื่อยยนต์ เลยพอทุ่นแรงได้ ...

     ผมพยายามคิดเรื่องอื่น แต่น้ำตามันไหลไม่ยอมหยุด! เมื่อไหร่ผมจะหนีไอ้เติ้ลพ้น! มันไม่รักก็อย่ามาซ้ำเติมผมสิวะ!

     “พี่ป้องรอผมก่อนดิ! อย่าทิ้งกันแบบนี้ดิวะ ห้ามหนีผมนะไอ้พี่ป้อง!”

     เติ้ลมันวิ่งตามมากระชากแขนผมให้หยุดรอมัน ผมก็เลยหันกลับไปหามัน

     “มึงจะเอายังไงกับกูวะเติ้ล! มึงต้องการอะไรจากกูอีก กูไม่มีอะไรจะให้มึงแล้ว!”

     “แล้วทำไมพี่ป้องต้องหนีผมอ่ะ!”

     “แล้วมึงจะให้กูทำยังไง? มึงบอกกูดิกูต้องทำยังไงมึงถึงจะพอใจ!”

     “ผม... ผม”

     “มึงอยากให้กูลืมแต่กูลืมไม่ได้อ่ะมีอะไรมั้ย ตอนมึงเลิกกับไอ้เบสท์มึงทำใจได้เหรอวะ! กูไม่มีสิทธิ์เจ็บปวดเลยรึไง? กูอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ กูขอเหอะเลิกมาวุ่นวายกับกูซะที!”

     “ผมก็แค่อยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมก่อนที่... ผมอยากให้เราสองคนเหมือนเดิมอ่ะผมผิดเหรอ? ผมพึ่งอกหักมานะพี่...”

     “เออ! มึงพึ่งอกหัก กูก็อกหัก! กูรู้ตัวว่ากูต้องอกหักตั้งแต่วันที่กูเริ่มรักมึงแล้ว! มึงยังรักไอ้เบสท์อยู่กูรู้ แล้วมึงมาเอากับกูทำไม! เสร็จแล้วมึงก็บอกกูว่าให้ทำเหมือนเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นงั้นเหรอ? ละคราวนี้มึงต้องการอะไรจากกูอีกวะเติ้ล มาวอแวกับกูทำไม! กูไม่ไหวแล้ว! กูทำให้มึงไม่ได้ว่ะ กูขอร้อง อย่ามายุ่งกับกูอีก กูทนอยู่ข้างๆ มึงเหมือนเมื่อก่อนไม่ไหวแล้ว”

     ถามว่าอายมั้ยที่ผมดันบ่อน้ำตาแตกร้องไห้ต่อหน้าเติ้ล ผมไม่รู้ครับ ผมรู้แต่ว่าผมหยุดน้ำตาตัวเองไม่ได้ นี่เป็นครั้งแรกที่ผม “รัก” และผมก็ได้เรียนรู้ความเจ็บปวดจากการไม่สมหวังไปพร้อมๆ กัน

     เติ้ลก้มหน้าลง มันเป็นฝ่ายพูดบ้างหลังจากปล่อยให้ผมระเบิดใส่

     “ผมก็แค่อยากให้เราเป็นเหมือนเดิม ผมไม่รู้นี่ว่าพี่ป้องรู้สึกแบบนั้นกับผม ผมจะไม่โทษว่าเป็นเพราะตัวเองเมาหรอกพี่ ผม... ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ”

     “มึงไม่เคยตั้งใจอะไรหรอกเติ้ล ต่อให้มึงไม่เอากับกูไปเอากับคนอื่นยังไงกูก็เจ็บอยู่ดี แต่กูก็คงทำใจได้ง่ายกว่าเพราะกูทำใจไว้แต่แรกแล้วว่ากูไม่มีสิทธิ์ แต่มึงทำแบบนี้กูไปไม่เป็นจริงๆ มึงเห็นกูเป็นตัวอะไร?”

     ผมไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะกลายเป็นของเล่นให้เติ้ล ใช่! เติ้ลมันไม่รู้ว่าผมแอบรักมัน ผมไม่ว่าอะไรหรอกเพราะผมก็พอใจจะรักเงียบๆ ของผมอยู่แล้ว ผมกำลังพยายามตัดใจ แต่การที่เติ้ลคิดว่าผมมักง่ายเลยมาขอนอนกับผมนี่มันช้ำจริงๆ ครับ

     “มีทางไหนมั้ยที่พี่จะลืมเรื่องนี้แล้วกลับมาเป็นพี่ป้องคนเดิม”

     ผมบอกแล้วว่าเติ้ลเป็นเด็กเอาแต่ใจ สุดท้ายผมก็ต้องตามใจมันทุกอย่าง!

     “ขอเวลากูซักพักแล้วกัน ตอนนี้กูยังทำใจไม่ได้ว่ะ”

     ผมเหนื่อยครับ หมดแรง อยากขุดหลุมแล้วกระโดดลงไปให้พี่ตั้มเอาดินกลบชะมัด!

     พูดถึงพี่ตั้มๆ ก็มา เสียงรถเปิดเพลงกระหึ่มดังมาแต่ไกล ดีที่แถวนี้ไม่ค่อยมีบ้านคนชาวบ้านเลยไม่ด่า

     ไม่นานกระบะซิ่งแต่งเครื่องเสียงก็แล่นเข้ามาในบ้านผม มีพรรคพวกคนรู้จักตามมาอีกสี่ห้าคน คนคุ้นเคยกันเองแถวบ้านทั้งนั้น ผมเลยรีบเช็ดหน้าแล้วเผ่น จะให้พี่ตั้มเห็นว่าผมทะเลาะกับเติ้ลไม่ได้หรอกครับ กลัวเรื่องยาว!

     “ฝากบอกพี่ตั้มด้วยว่ากูไปอาบน้ำ”

     ผมสงบสติอารมณ์ตัวเองในห้องน้ำอยู่นาน ความจริงมันก็ควรเป็นอย่างที่เติ้ลพูด ผมควรรักษาความลับของเติ้ล เติ้ลไม่อยากให้พี่ตั้มรู้ว่ามันเป็นเกย์ แต่มันกำลังเสี่ยงความลับแตกเพราะดันมานอนกับผม แล้วผมก็ดันแอบรักมัน ผู้ชายที่อกหักสองคนกำลังกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเพราะพยายามปิดบังเรื่องราวจากพี่ตั้ม

     เสียงพูดคุย เสียงด่าดังมาจากหน้าบ้าน เสียงหัวเราะของพรรคพวกทำให้ผมรู้สึกผ่อนคลาย อย่างน้อยก็มีคนอื่นอยู่ด้วยผมจะได้ไม่ต้องอยู่กับเติ้ลตามลำพัง

     เข้มแข็งไว้ไอ้ป้อง เดี๋ยวออกไปเจอไอ้พวกปากหมากว่ามึงๆ ก็ลืมไอ้เด็กงี่เง่าแล้ว!


     พี่ตั้มพาเกลอเก่ามาช่วยโค่นต้นไม้ เพื่อนพวกนี้เป็นแก๊งของพี่ตั้ม บางคนผมก็สนิท บางคนก็ไม่ค่อยได้เจอ แต่พวกเขาว่างมาช่วยงานพี่ตั้ม และพี่ตั้มก็เกณฑ์คนพวกนี้มาช่วยผม นอกจากไม่เหนื่อยแล้วยังไม่ต้องเสียตังค์ซักแดง งานนี้ฟรีพี่ตั้มเลี้ยงครับ อยู่กับลูกพี่อย่างพี่ตั้มทุกอย่างพี่ตั้มออกอยู่แล้ว ฮ่าๆ

     เพราะทำงานหนักใช้แรงเยอะเหงื่อเลยออกโทรมกาย แถมยังสกปรกเพราะต้นไม้บางชนิดก็มียาง พวกผมบางคนเลยถอดเสื้อ ผมก็เลยถอดกับเขาบ้างเพราะอากาศมันร้อน เดี๋ยวกิ่งไม้เกี่ยวเสื้อขาดหมดครับ บางทีต้องปีนขึ้นไปสูงๆ ด้วย

     พอถอดกันเยอะเข้าก็เลยมีการข่มกันนิดหน่อย ถึงผมจะไม่ใช่คนที่แห้งที่สุดแต่กล้ามผมก็ถือว่าเล็กแหละครับ เบ่งแข่งกับใครก็แพ้ ให้เทียบกับพี่ตั้มกล้ามแขนอาจจะพอๆ กันแต่หน้าท้องพี่ตั้มนี่ขึ้นลอนซิกแพ็กบางๆ เลยนะครับ ไม่รู้ว่าทำได้ยังไงทั้งๆ ที่ภายนอกนี่พี่ตั้มตัวเล็กกว่าผมอีก

     “งัดข้อแข่งกับกูป่าวว้า? กล้าป่ะ”

     ถุ้ย! ทำเป็นเบ่งกล้ามโชว์

     “กูขี้เกียจ!”

     “ฮ่าๆ ไอ้ป้องมันรักมือมันจะตาย มันไม่กล้าหรอกว่ะ”

     “อะไรนะๆ เดี๋ยวปวดแขน มันต้องถนอมไว้วาดรูป?”

     พวกมันฮาครืน พี่ตั้มเองก็หัวเราะ การที่ผมชอบวาดรูปทั้งๆ ที่อยู่ร่วมกลุ่มกับอันธพาลชอบใช้กำลังนี่มันผิดแผกมากสินะ

     จัดไปครัช! ผมเหวี่ยงขาประเคนไปให้หนึ่งดอกพร้อมด่า!

     “พวมมึงลืมไปว่ากูยังมีส้นตีนป่ะวะ? ไปๆ ไอ้สัส ทำงานๆ”

     พวกมันชอบแซวเรื่องที่ผมไม่ค่อยบู๊กับใคร มันหาว่าผมปอด ผมไม่ได้ปอดแต่ถ้าไม่จำเป็นผมก็ไม่ชอบมีเรื่อง เมื่อก่อนผมมักจะโดนล้อบ่อยๆ เพราะเป็นไอ้โย่งไม่ค่อยล่ำแถมยังตัวขาว หลังก็มีแต่รอยสิว เทียบกับพวกมันที่สักยันต์เต็มหลังเต็มอกแล้วผมอ่อนไปเลย

     ก็ผมไม่เชื่อนี่ครับ ไม่เห็นจะเหนียวเลย รอยกระสุนกับรอยเย็บยังโชว์หราอยู่เลย โดนหนักๆ ก็เห็นตายทุกคนอ่ะ ไม่เห็นยันต์พวกนั้นจะช่วยอะไรได้!

     “ป้อง หลังมึงไปโดนแมวที่ไหนฟัดมาวะ? ห้านิ้วชัดเชียว ฮ่าๆ”

     เหี้ยแล้วไงครับ! มีที่หลังด้วยเหรอ?! ผมเห็นแต่ตรงหน้าอกเองนะตอนส่องกระจกเมื่อเช้า!

     “พล่ามอะไรของมึง กูโดนต้นไม้เกี่ยวเมื่อกี้หรอก”

     “กลบเกลื่อนแบบนี้แปลว่ามึงเลิกซิงแล้วใช่มั้ยวะ ฮ่าๆ”

     “เรื่องของกู!”

     “ไอ้ป้องแอบมีแฟนโว้ย ฮ่าๆ”

     “หุบปากไปเลย รีบๆ ส่งเลื่อยมาให้กูซักที!”

     พอได้เลื่อยเป็นของตัวเองแล้วก็หนีละครับ ผมปลีกวิเวกออกจากกลุ่มหนีเติ้ลก่อนล่ะ ไม่รู้มันจะมองตามผมทำไมนักหนา กลัวพี่ตั้มผิดสังเกตครับ

     เสียงเลื่อยยนต์ที่กำลังเซาะเข้าไปในเนื้อไม้ดังคล้ายเสียงเบิ้ลมอเตอร์ไซค์ ผมแกล้งจดจ่อกับการตัดต้นไม้ไม่ใส่ใจไอ้เด็กเปรต เติ้ลก็ไม่ค่อยมาเซ้าซี้ผม คงกลัวพี่ตั้มผิดสังเกตเหมือนกัน พี่ตั้มเป็นหัวหน้าคุมพวกผมตัดแต่งไม้ใหญ่ แกสั่งพวกเราคล่องปากเลยครับ สั่งไปด่าไปอย่างกับเป็นบ้านตัวเอง

     ความจริงแล้วพี่ตั้มนี่ก็คนโปรดของยายผมเหมือนกัน บ้านแม่พี่ตั้มข้างๆ บ้านผมขายไปนานแล้ว แต่เดิมบ้านหลังนั้นเป็นบ้านยายพี่ตั้ม เวลาน้าติ๋วงอนลุงทิดแกจะพาพี่ตั้มกับเติ้ลมาอยู่ที่นี่ประจำ พอน้าติ๋วแต่งงานย้ายตามผัวใหม่ไปอยู่อีกจังหวัดนึงแกก็ขาย แต่ลุงทิดแกก็กวนตีนไปซื้อไว้เองแล้วบอกยกให้พี่ตั้ม อารมณ์ประมาณเศรษฐีเงินเหลืออยากประชดเมียเก่าอ่ะครับ พี่ตั้มเลยพาคนมาซ่องสุมที่บ้านหลังนี้บ่อยๆ ถือเป็นการแวะมาหายายผมด้วยเพราะผมไปเรียนอยู่กรุงเทพ

     แต่พี่ตั้มแกไม่ได้อยู่ที่นี่หรอก แกมีตึกแถวในตัวอำเภอชั้นล่างเปิดเป็นร้าน ชั้นบนมีห้องเอาไว้นอน ไม่งั้นก็กลับไปนอนบ้านลุงทิด

     ถามว่าพี่ตั้มเปิดร้านอะไรเหรอครับ? เถื่อนๆ สายโหดแบบนี้ รถซิ่งแต่งเครื่องเสียงเต็มพิกัดแบบนี้ พี่แกเปิดร้านเสต็กครับ คนละฟีลกันเล้ย!

     แต่เห็นแบบนี้พี่ตั้มทำสลัดโคตรอร่อย น้ำจิ้มเนื้อย่างก็เด็ด บางวันอารมณ์ดีก็มีพิซซ่าขายด้วย แต่ในความรู้สึกผมเหมือนพี่แกเปิดร้านเอาไว้ให้เพื่อนไปกินฟรีว่ะ ร้านเสต็กเหี้ยอะไรเปิดเฉพาะตอนเย็น เวลาลูกค้ามาก็สั่งแต่เหล้ากับเบียร์ซะเป็นส่วนมาก แถมช่วงไหนไม่มีอารมณ์ก็ปิดร้านยาว ช่วยลุงทิดเปิดโต๊ะอย่างเดียว เหมือนลุงทิดเปิดร้านให้พี่ตั้มฟอกเงินเลยว่ะ!

     คนแถวนี้เค้าถึงได้ไม่กล้ามีเรื่องกับพี่ตั้มแอนด์เดอะแก๊งไงครับ ยายผมก็เลยได้อานิสงส์ไปด้วยไม่ต้องกลัวโจร ใครอยากโดนหมกฝังดินอยู่แถวนี้ก็มาปล้นบ้านยายผมดูสิครับ หลังข้างๆ นี่จิ๊กโก๋ทั้งแก๊ง!

     แต่หัวหน้าจิ๊กโก๋คนนั้นกำลังเอาอกเอาใจน้องชายสุดที่รักใหญ่เลยครับ ทั้งๆ ที่เติ้ลถูกกันไว้ไม่ให้เข้ามาช่วยแต่พี่ตั้มก็ยังขยันหันไปส่งยิ้มให้น้อง เดี๋ยวก็ “ตัวเล็กเหนื่อยมั้ย” “ตัวเล็กแดดร้อน เข้าบ้านเถอะ” โรครักน้องขึ้นสมองนี่เป็นเอกลักษณ์ของพี่แกล่ะ

     เติ้ลไม่ค่อยสนิทกับแก๊งของพี่ตั้ม ไม่เหมือนผมที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันกับพวกนี้บ่อย แต่ไม่นานมันก็ยิ้มคุยกับคนอื่นไปเรื่อย เรื่องอัธยาศัยดีเข้ากับคนง่ายมันถนัดนักแหละ ให้ไปอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้หมด แต่ก็แค่ผิวเผินเท่านั้นแหละครับ นิสัยจริงๆ มันเอาแต่ใจจะตาย ผมไม่แปลกใจหรอกที่มันจะหาเพื่อนสนิทยากแล้วเกิดอาการเสียดายคนที่รองรับอารมณ์มันได้อย่างผมขึ้นมา
เติ้ลมันทำตัวเป็นเด็กเสิร์ฟน้ำ คอยถือกระติกกับแก้วรินน้ำให้คนอื่นๆ ดื่ม แล้วตอนนี้มันก็กำลังเดินถือน้ำตรงมาทางผมด้วยครับ ไม่น่าแยกออกมาตัดต้นไม้ตรงนี้คนเดียวเลยว่ะ!

     “น้ำอ่ะพี่ป้อง”

     “เออขอบใจ”

     แจกน้ำกูแล้วก็ไปสิเว้ย มายืนรออะไรล่ะ พี่ตั้มเหล่กูแล้วไง!

     “เสร็จยัง เอาแก้วมาดิ ผมจะเอาไปเก็บ”

     ปากมึงทวงแก้วแต่แววตามึงนี่สื่อความหมายคนละอย่างกับคำพูดเลยนะว้อย จะเอาอะไรจากกูอีกวะ!

     “เออๆ”

     ผมยื่นแก้วให้เติ้ล มันรับแก้วจากมือผมแล้วก็เดินกลับไปนั่งที่แคร่หน้าบ้านเหมือนเดิม รู้สึกกระอักกระอ่วนชะมัดเลยครับ! สายตาของเติ้ลเมื่อกี้นี้หมายความว่าไง? มันจะเอาอะไรอีก?

     พวกผมทำงานกันอยู่นานแต่งานก็ยังไม่หมด แต่เย็นแล้วพี่ตั้มเลยชวนไปหาอะไรกิน พี่แกบอกจะปิดร้านเลี้ยง ผมก็เลยบอกว่าเดี๋ยวตามไปเองขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน จะรอยายด้วยครับ ตั้งแต่กลับมายังไม่ได้ทักทายคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวเลย พี่ตั้มกับพรรคพวกก็เลยกลับไปก่อน ผมเห็นเติ้ลมองมาทางผมอีกแล้ว แต่ผมพยายามหลบตามันครับ ผมยังทำใจไม่ได้ ไม่อยากรับรู้ความคาดหวังอะไรจากมันด้วย!


     ตอนค่ำผมขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่าไปที่ร้าน พี่ตั้มกับพรรคพวกผมกำลังตั้งวงกันอยู่เลยครับ พี่ตั้มชวนผมกิน ผมไม่อยากกินกลัวขับกลับไม่ไหว พี่ตั้มก็เลยบอกให้นอนที่นี่ก็ได้เพราะเติ้ลขอกลับไปนอนที่บ้านลุงทิด บอกตามตรงว่าพอได้ยินแล้วโล่งขึ้นเยอะเลยครับ ผมรู้สึกสบายใจขึ้นก็เลยนั่งเฮฮากับเพื่อนฝูงคนรู้จัก ที่นี่ผมไม่ใช่ตัวประหลาด ใครหาเรื่องก็ถีบโลด!

     กินกันได้ซักพักคนอื่นๆ ก็เริ่มทยอยหลับ บางคนก็เมียตามกลับ ไปๆ มาๆ เลยต้องเตะไอ้พวกเมาหลับเกะกะออกจากร้านด้วยการไล่กลับบ้าน ลำบากพี่ตั้มต้องเอาพวกมันไปส่งบ้านอีกครับ ส่วนผมก็มีหน้าที่เก็บขยะตามเคย พี่ตั้มได้งานสบายตลอดอ่ะ!
ไม่นานพี่ตั้มก็กลับมา และแล้วทั้งร้านก็เหลือแต่ผมกับพี่ตั้ม บอกตามตรงอยู่กับพี่ตั้มสองคนสบายใจกว่าเยอะครับ ผมแอบหลอนกลัวไอ้เติ้ลมันจะโผล่มาจ๊ะเอ๋ผมนิดหน่อยตอนที่นั่งรอพี่ตั้มคนเดียว โชคดีครับที่มันกลับบ้านจริงๆ

     ผมร้อนก็เลยบอกพี่ตั้มว่าจะขึ้นไปนอนแล้ว พี่ตั้มพยักหน้าให้ผมแล้วปิดร้านอยู่ข้างล่าง ผมหนีขึ้นมาก่อนจับจองที่นอนหน้าทีวีนอนผึ่งแอร์ ไม่นานพี่ตั้มก็ตามขึ้นมา พี่แกยังถือเบียร์ติดมาอีกสองขวด ผมเลยรับมาดื่มต่อ ของฟรีก็กินให้สะใจสิครับ

     กินไปกินมาพี่ตั้มก็ชวนคุย ประเด็นที่คุยก็ไม่พ้นเรื่องของเติ้ลอีกตามเคย

     “น้องกูอยู่โน่นเป็นไงมั่ง?”

     “ก็ดี”

     ผมคงตอบออกไปว่า “น้องมึงพึ่งปล้ำกูทำผัวไปเมื่อคืนก่อนว่ะ” ไม่ได้หรอกครับ

     “เติ้ลมันมีแฟนป่ะ?”

     ผมเหล่มองหน้าคนถามเพื่อคำนวณคำตอบในใจ เติ้ลจะบอกพี่ตั้มว่าอะไรว้า ผมไม่เคยถามเรื่องนี้ด้วย รู้แค่เติ้ลไม่อยากให้พี่ตั้มรู้เรื่องที่เป็นเกย์ แต่ไม่เคยเตี๊ยมกันเรื่องแฟนเลยครับ

     “เติ้ลมันบอกว่าไงอ่ะ? น้องมึงว่าไงกูก็ว่างั้นแหละ”

     “ฮ่าๆ นี่แปลว่ามึงกับเติ้ลเข้ากันได้ดีเกินคาดมึงถึงได้ยอมน้องกูแบบนี้ นึกว่าพวกมึงสองตัวจะตีกันตายซะอีก”

     เข้ากันได้รึเปล่าผมไม่รู้ รู้แต่เมื่อวานซืนก็เข้ากันไปสามรอบอ่ะ น้ำแห้งเลยครับ

     “เข้ากันดีเหี้ยอะไร น้องมึงโคตรเอาแต่ใจ! ส่งตัวยุ่งมาให้กูชัดๆ”

     “ก็รู้จักนิสัยเติ้ลมันดีนี่หว่า หึๆ”

     “กูอยู่ของกูดีๆ หาเรื่องมาให้กู มึงกลัวน้องมึงไม่มีคนรองมือรองตีนรึไงวะ?”

     “ก็กูกลัวเติ้ลมันปรับตัวไม่ได้ เดี๋ยวมันจะอยู่ลำบาก ไปเจอคนไม่ดีเดี๋ยวน้องกูเสียคน มีมึงอยู่ด้วยยังไงมึงก็ไม่ทิ้งเติ้ลหรอกกูรู้”

     กลัวน้องเสียคน? เหอะๆ ผมพูดได้ที่ไหนว่าเติ้ลมันไปโดนไอ้เกย์ชั่วหลอกเอาจนกู่ไม่กลับแล้ว ถ้าเติ้ลสติดีมันจะมาขอเอากับผมเหรอ? เสียคนรึเปล่าผมไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ มันทำผมเสียใจครับ!

     “น้องมึงนิสัยเสียเกินกว่าที่ใครจะทำให้มันเสียคนได้ว่ะ”

     ผมจิบเบียร์แก้เซ็ง แต่พี่ตั้มกลับหัวเราะ แต่อยู่ๆ พี่แกก็หยุดแล้วหันมาถามผมเสียงนิ่งมาก

     “แล้วตกลงมึงกับเติ้ลทะเลาะอะไรกัน? กูเห็นเติ้ลพยายามง้อมึงกูก็แปลกใจแล้วนะ แต่เรื่องที่มึงหลบหน้าเติ้ลนี่ดิแปลกกว่าว่ะ ตกลงมึงโกรธอะไรเติ้ลวะป้อง?”

     ซวยแล้วมั้ยล่ะ! งานนี้พี่ตั้มลวงผมมาเชือดนี่หว่า! ผมจะแก้ตัวว่าอะไรดีครับ?

     “ก็เปล่า... มึงเอาอะไรมาพูด กูไม่ได้โกรธอะไรมัน”

     “มึงสองคนเป็นน้องรักของกูทำไมกูจะดูไม่ออก กูรู้จักนิสัยมึงสองคนดีน่ะ กูรู้ว่าเติ้ลมันเอาแต่ใจ ชอบทำตัวงี่เง่ากับมึง กูขอบใจที่มึงยอมลงให้เติ้ลมาตลอดว่ะป้อง แต่มันเกิดอะไรขึ้นวะ? คราวนี้เติ้ลทำอะไรมึงถึงได้โกรธมันมากขนาดนี้ ในฐานะที่กูเป็นพี่มันกูขอโทษแทนน้องได้รึเปล่า?”

     โกรธมากเหรอครับ? ผมไม่ได้โกรธเติ้ลเลยซักนิด ผมแค่เหนื่อย

     “กูไม่ได้โกรธเติ้ล”

     ผมพูดความจริงครับ มันไม่ใช่ความโกรธ แต่มันคือความเสียใจ เป็นความเจ็บปวดมากกว่าอารมณ์โมโห ผมก็เลยอยากหนีความทุกข์พวกนี้ก็แค่นั้น

     “ไม่มีอะไรหรอกตั้ม กูแค่เบื่อๆ เซ็งๆ นิสัยมันอ่ะเลยรำคาญไม่อยากยุ่ง”

     “ก็แล้วไป นึกว่ามึงเกลียดน้องกูซะแล้ว”

     ถ้าผมเกลียดเติ้ล หรือโกรธแค้นมันเพราะรักที่ไม่สมหวังได้ก็คงจะดี แต่นี่ผมยังรักมันอยู่เลย รักทั้งๆ ที่เติ้ลไม่อยากให้ผมรัก มันไม่ต้องการความรักจากผม มันอยากได้แค่มิตรภาพแต่ผมดันบ้าแถมความรักไปให้... ปวดใจครับ

     “เออ กูไม่ได้เกลียดไอ้เติ้ลหรอก”

     แล้วและผมก็ต้องเสียใจที่เผลอหลุดคำพูดนั้นออกไปเมื่อพี่ตั้มพูดขึ้นว่า

     “งั้นมึงก็รักไอ้เติ้ลจริงๆ ใช่ป่ะ?”

     ผมตกใจหันไปมองหน้าพี่ตั้ม แต่ฝ่าตีนครับ เต็มๆ อกผมเลย!

     “อ๊อก!”

     พี่ตั้มไม่ปล่อยให้ผมตั้งตัว ไม่รอให้ผมปฏิเสธ ไม่ให้โอกาสแก้ตัวใดๆ ทั้งสิ้น!

     เท้าพี่ตั้มไวมากครับ พี่แกถีบผมแบบไม่ทันตั้งตัวกันเลย สองวินาทีที่แล้วพี่แกยังยิ้มอยู่เลยอ่ะ จุกสิครับ ตัวงออ่ะ!

     “แค่กๆ!”

     “นี่คือบทลงโทษที่มึงปิดบังกูไอ้สัส! มีอะไรคายออกมาให้หมด กูอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องทั้งสองคนของกู!”

     กูขอโทษว่ะเติ้ล แต่พี่มึงนี่เป็นอะไรที่กูต้านทานไม่ได้จริงๆ

     กะแล้วเชียวว่าปิดพี่ตั้มไม่ได้ แต่คิดไม่ถึงว่าพี่ตั้มจะเปิดฉากเค้นเอาความจริงจากผมเร็วขนาดนี้ เนียนมากด้วยครับ สุดยอดพี่ดีเด่นเลย จับโกหกไอ้เติ้ลได้อ่ะไม่เท่าไหร่ อาการมันออกชัดมีแต่ควายเท่านั้นที่ดูไม่ออกว่ามันกำลังอมทุกข์ ผมก็พยายามนิ่งแล้วนะ อุตส่าห์นึกว่าจะเบี่ยงประเด็นเป็นเรื่องทะเลาะงี่เง่าได้ แต่พี่ตั้มดันหัวไวเดาความรู้สึกผมถูกด้วยนี่สิครับ ยอมแพ้เลย ผมคิดไปได้ไงวะว่าจะปิดเรื่องนี้จากพี่ตั้มได้ คนที่สนิทกับผมที่สุดก็พี่แกนี่แหละ!

     แล้วผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ตั้มฟัง เริ่มจากเรื่องที่เติ้ลมีแฟน อกหัก มันเมา แล้วมันก็มาเอากับผม ผมพยายามหลีกเลี่ยงไม่พูดถึงความรู้สึกตัวเอง แต่ว่า...

     “แล้วมึงก็แอบรักน้องกู?”

     อายครับ รู้สึกแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้ที่ต้องมาสารภาพกับพี่ตั้มว่าหลงรักน้องชายพี่เค้า

     “เออ!”

     “ฮ่าๆ โอ๊ยไอ้ป้อง กูขำว่ะ! อยู่มาตั้งนานไม่เคยรักใครสุดท้ายมึงก็มาตกม้าตายรักไอ้เด็กเปรตที่มึงชอบด่ามันตอนเด็กๆ ฮ่าๆ สะใจโว้ย!”

     “เออ ขำพอยังอ่ะ? กูรักน้องมึงข้างเดียว แล้วกูก็อกหัก แถมยังโดนมันเอาแล้วทิ้ง ตลกให้พอเลยไอ้สัส!”

     “มึงก็จีบมันดิวะ กูอนุญาต ถ้าจีบติดกูยกให้ฟรีๆ แถมสินสอดให้เลยด้วยอ่ะ กูทึ่งว่ะ ไม่เคยเห็นเติ้ลมันง้อใครแบบนี้มาก่อนเลย”

     พี่ตั้มก็พูดไป ถ้าเติ้ลมีใจให้ผมบ้างซักนิดผมคงจีบมันไปแล้ว ไม่ทนเงียบแบบนี้หรอกครับ “ให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้น” เจอประโยคเด็ดนี้เข้าไปผมจะทำอะไรได้! คิดแล้วช้ำครับ!

     พี่ตั้มมองตาผม มันจับบ่าผมแล้วตบเบาๆ ประสาลูกผู้ชาย

     “กูบอกตามตรงว่ากูก็ไม่อยากให้น้องกูเป็นงี้หรอก แต่มันก็เป็นไปแล้ว กูสังหรณ์ใจตั้งแต่มันมาถามกูว่าเวลาผู้หญิงอมให้แบบไหนถึงจะเสียวที่สุดละ ถามกูซะอย่างกับจะไปอมให้ใคร! ความผิดมึงเลยไอ้สัส ถ้ามึงดูแลน้องกูดีๆ น้องกูก็ไม่โดนเกย์สอยหรอก”

     “เอ้าไอ้เหี้ย! น้องมึงไปแหกตูดให้คนอื่นเอาแล้วความผิดกู!?”

     “ก็กูไม่อยากให้น้องเป็นเกย์อ่ะ!”

     โห ช้ำว่ะ! ไอ้สองพี่น้องเอาแต่ใจ! ทำอย่างกับผมอยากเป็นนักนี่ นี่ถ้าผมไม่หลงรักไอ้เติ้ลผมก็แมนๆ ปกติแล้ว!

     “เออ! กูก็ไม่อยากเป็น!”

     สงสัยพี่ตั้มพึ่งจะคิดได้ว่าผมโดนน้องชายตัวเองปล้ำ พี่แกเลยเสียงอ่อย แต่ผมหงุดหงิดไปแล้วครัช!

     เติ้ลมันปล้ำผม ทำให้ผมกลายเป็นเกย์ แถมมันยังไม่รับรักผมอีก

     ละมาบอกให้กูลืมอีกนะไอ้สัส! กูจะลืมมึงได้ไงสัมผัสมึงยังตราตรึงอยู่ในหัวใจกูอยู่เลย!

     “กูไม่อยากบังคับน้อง กูกลัวมันไปเจอคนไม่ดีหลอก แต่ถ้าเป็นมึงกูก็สบายใจเพราะกูรู้ว่ามึงจะดูแลมันได้ ชีวิตกูเป็นแบบนี้ไม่รู้จะตายวันตายพรุ่ง กูอยากให้เติ้ลมีคนที่รักมันคอยดูแลมันแทนกู”

     “จีบทำเหี้ยอะไรมันไม่เอากู มันทิ้งกูอ่ะมึงไม่เห็นเหรอ เติ้ลไม่ได้รักกูแล้วกูจะทำอะไรได้วะ!”

     “ก็เติ้ลมันพึ่งอกหักไม่ใช่เหรอวะ บางทีมันอาจต้องใช้เวลาทำใจ มึงก็ให้เวลามันบ้างเดี๋ยวพอมันทำใจได้ก็หันมารักมึงเองแหละ”

     เพราะผมเล่าคร่าวๆ แค่เรื่องที่เติ้ลเลิกกับไอ้เบสท์แล้วก็มีอะไรกับผมเพราะความเมา พี่ตั้มเลยไม่รู้ว่าผมกับเติ้ลเถียงอะไรกันบ้าง

     “ไม่ใช่อย่างงั้นว่ะตั้ม กูรู้ดีว่ากูหมดหวังแล้ว น้องมึงพูดกับกูว่าขอให้ทำเหมือนเรื่องนั้นไม่เคยเกิดขึ้น ขอให้กูทำตัวเหมือนเดิมกับมัน มันอยากให้กูเป็นไอ้ป้องบ้าๆ บอๆ คนเดิมที่เป็นพี่มันอีกคน มึงเข้าใจป่ะ มันแค่อยากให้กูเป็นตัวแทนพี่ชายอย่างมึง”

     พูดถึงตรงนี้น้ำตาผมก็ไหล พี่ตั้มดูตกใจนิดหน่อยที่เห็นผมร้องไห้ เพื่อนรักของผมไม่พูดอะไร มันนิ่งรอฟังผมต่อ

     “แต่กูทำไม่ได้อ่ะ กูรักมัน ให้กูทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆ ที่พึ่งนอนด้วยกัน กูเจ็บว่ะตั้ม!”

     “เออ กูเข้าใจ รักแรกเจ็บเสมอว่ะ”

     “น้องมึงแม่งโคตรเอาแต่ใจเลย สัส!”

     “ใจเย็นเว้ยป้อง!”

     “กูไม่รู้จะทำยังไงแล้วตั้ม! มึงบอกกูทีกูควรทำยังไง! ให้กูทำตัวเหมือนเดิมคอยดูแลมันไปเรื่อยๆ อย่างงั้นเหรอ? กูทำไม่ได้ว่ะ”

     “แล้วมึงแน่ใจได้ยังไงว่าเติ้ลไม่ได้รักมึง บางทีมันอาจจะยังสับสนอยู่ก็ได้ ให้เวลาน้องกูหน่อย”

     “ถ้ามันรักกูมันไม่มาพูดแบบนี้กับกูหรอก มันบอกว่ามันขอโทษที่มาเอากับกูเพราะมันไม่รู้ว่ากูแอบรักมัน มันอยากให้กูลืมเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วกลับไปเป็นพี่ป้องคนเดิมของมัน คนที่แอบรักมันเงียบๆ ฝ่ายเดียว น้องมึงไม่สนใจความรู้สึกกูหรอก มึงเข้าใจป่ะว่าความรักของกูมันไร้ค่า เติ้ลมันแค่อยากได้คนที่คอยตามใจมัน ใครก็ได้ที่ไม่ใช่กู เดี๋ยวมันก็เจอคนใหม่ แล้วกูล่ะ? ความรู้สึกของกูล่ะ?”

     ผมเข้าใจว่าพี่ตั้มที่เป็นคนกลางคงลำบากใจ แต่ผมไม่ไหวแล้วครับ มีแต่พี่ตั้มเท่านั้นที่ผมจะระบายให้พี่เค้าฟังได้

     “กูขอโทษแทนเติ้ลด้วย”

     “มึงไม่ต้องมาขอโทษกูมึงไม่ใช่คนผิด! ความรักมันบังคับกันไม่ได้กูรู้ แต่กูทำใจไม่ได้ว่ะ กูทนไม่ได้ กูรักมัน!”

     ผมรู้แล้วว่าทำไมเวลาคนเราอกหักถึงมักจะฟูมฟาย บางครั้งความทรมานที่อัดอั้นอยู่ในตัวเราก็สับสนจนยากจะอธิบายด้วยคำพูด แต่เสียงร้องไห้ของผมคงสื่อไปถึงพี่ตั้มเพราะพี่ตั้มคอยตบไหล่ปลอบใจผมอยู่ข้างๆ กันตลอดเวลา

     “เออ ร้องออกมาเหอะ เอาให้พอเลยไอ้ป้อง ร้องไห้ซะให้พอ เดี๋ยวพรุ่งนี้มึงก็จะเข้มแข็งขึ้นเอง คนเราพอเจ็บถึงจุดๆ นึงแล้วมันก็จะชินว่ะ เดี๋ยวมึงก็เลิกเจ็บไปเอง”


ออฟไลน์ AI.NoR

  • เกรียน&กวนตีน
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 534
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +115/-6
    • AzureIce

     พี่ตั้มส่งเบียร์ให้ผม แต่ผมไม่รับ ขืนดื่มตอนกำลังสะอื้นก็สำลักตายดิวะ!

     แต่พี่ตั้มไม่ว่าอะไร พี่แกแค่นั่งอยู่ข้างๆ คอยตบหลังปลอบใจ ผมฟูมฟายสลับกับด่าไอ้เติ้ลให้พี่ชายมันฟัง ร้องไห้โวยวายระบายความอัดอั้นจนหมด ในที่สุดผมก็หลับมันตรงนั้นแหละ

     รู้สึกเหมือนพี่ตั้มจะลากผมขึ้นไปนอนดีๆ บนฟูก พี่แกเอาผ้ามาห่มให้ ผมเห็นพี่ตั้มทำหน้าเศร้าขณะที่เช็ดหน้าให้ผม ผมจับที่แกพึมพำได้ความว่า “ขอโทษจริงๆ ว่ะป้อง เข้มแข็งไว้นะมึง”

     พี่ตั้มโคตรจะรักผมๆ รู้ แต่ไอ้เติ้ลก็เป็นน้องแท้ๆ ผมรู้ว่างานนี้พี่แกคงลำบากใจ จะยุให้น้องชายตัวเองเป็นเกย์เพื่อเพื่อนก็ใช่ที่ จะห้ามเพื่อนไม่ให้รักน้องก็ทำไม่ได้ เพราะพี่ตั้มเองก็รักผมเหมือนน้องแท้ๆ บางทีระหว่างที่ผมกับเติ้ลดราม่าใส่กัน คนที่ปวดใจมาตลอดอาจเป็นพี่ตั้มก็ได้ใครจะรู้ พี่ที่ยืนอยู่ตรงกลางเพื่อประสานรอยร้าวของน้อง ถ้าผมไม่ได้หลงรักเติ้ลก็คงจะดี

     ผมรู้ดีว่าวิธีแก้มีทางเดียวคือผมต้องตัดใจจากเติ้ลให้ได้ ผมก็พยายามนะ โชคดีที่พี่ตั้มรู้เรื่องแล้ว พี่ตั้มเลยกันเติ้ลให้ผมได้ส่วนหนึ่ง ก็ไม่เชิงหลบหน้าหรอกครับ แต่ผมหลีกเลี่ยงการอยู่กับเติ้ลตามลำพังมากกว่า การอยู่กับเติ้ลสองต่อสองมันทรมานเกินไป

     เติ้ลอยู่กับพี่ตั้มพักนึงก็กลับบ้าน พี่ตั้มขับรถไปส่งเติ้ลที่บ้านน้าติ๋วถือเป็นการไปเยี่ยมแม่ในตัว แล้วหลังจากนั้นชีวิตผมก็สงบสุข นั่งๆ นอนๆ อยู่บ้าน ช่วยงานยาย ไปไร่ ว่างก็วาดรูปเล่น พอพี่ตั้มกลับมาก็ไปเที่ยวกับพวกพี่ตั้มบ้าง พอใกล้เปิดเทอมผมก็เตรียมตัวกลับหอ ขนของกินกลับมาเพียบ

     แต่คราวนี้ผมรู้สึกดีกว่าเดิม พี่ตั้มพูดถูก กาลเวลาจะช่วยให้ผมทำใจได้ ผมรู้สึกภูมิคุ้มกันหัวใจตัวเองแข็งแรงขึ้นพอสมควร แม้แต่ตอนที่เติ้ลกลับมาถึงหอแล้วเริ่มง๊องแง๊งตามนิสัยมัน ผมก็รับมือแบบชิวๆ ผมก่ออิฐโบกปูนฉาบกำแพงป้องกันหัวใจตัวเองไว้อย่างดีครับ

     “ไอ้พี่ป้อง! แม่งใจร้ายว่ะ กลับมาไม่บอกน้องเลยนะ แทนที่จะมาพร้อมกัน”

     “ก็กูกะมึงอยู่คนละจังหวัดป่ะ?”

     ผมตอบแบบไม่ละสายตาจากจอ ที่บ้านยายผมเน็ทกากครัช กระตุกอย่างแรง พอกลับถึงหอเลยท่องโลกออนไลน์เพลิน นี่กำลังแชทติดพันกับลูกค้าเก่าด้วย ต้องประจบไว้ครับ เผื่อได้งานเพิ่ม

     “กินไรอ่ะ? หอมจัง”

     เติ้ลเดินมาใกล้ มันเท้าแขนกับพนักเก้าอี้แล้วก้มลงมาดมกลิ่นอาหาร

     ท่องไว้ครับ “ก็แค่นิสัยง๊องแง๊งของไอ้เด็กเปรต” เติ้ลมันชอบถึงเนื้อถึงตัวชาวบ้านโดยไม่คิดอะไรอยู่แล้ว อย่าใจแกว่ง!

     “มาม่าใส่หมูยอ”

     “ขอบ้างดิ”

     เติ้ลยิ้มทะเล้นอ้อนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมหนักแน่นแล้ว!

     “ทำเองดิ หมูยออยู่ในตู้เย็นอ่ะ”

     ผมนับถือตัวเองนิดหน่อยที่สามารถพูดคุยกับเติ้ลได้อย่างเป็นธรรมชาติ อีกไม่นานผมก็จะลืมมันไปเอง เดี๋ยวผมก็ลืมรักแรกนี้ได้

     “ครั้งแรก” ที่ไม่น่าจดจำ เดี๋ยวอีกหน่อยมันก็จะลบเลือนไปจากใจผม และหลังจากนั้นผมจะไม่มีวันให้เกิดเรื่องงี่เง่าขึ้นเป็น “ครั้งที่สอง” เด็ดขาด!



﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏



#พี่ตั้มฮาร์ดคอร์ เชียร์กันได้เรื่องๆ น้า ยังมีบทอีกเยอะ ออกมาจนจบเรื่องเลยล่ะ พี่ป้องกับพี่ตั้มยังมีเรื่องมุ้งมิ้งกันอีกเพียบ ออกมาทีกลบรัศมีนายเอกของเรื่องอย่างเติ้ลไปเลย! เชื่อสิเดี๋ยวต้องมีคนเรียกร้องให้พี่ป้องกับพี่ตั้มกินกันเองรัวๆ ขอบอกว่าถ้าคู่นี้กินกันอีพี่ป้องรับเละ! ปล่อยให้พี่ป้องโดนน้องเติ้ลทรมานต่อไปอ่ะดีแล้ว
กลับมาอยู่สองต่อสองละ แถมเติ้ลรู้แล้วว่าพี่ป้องแอบชอบ มันอ่ะดิทีนี้ อีน้องมันฤทธิ์มากซะด้วย จะงอแงแค่ไหน? #เดี๋ยวต้องมาดู



วันนี้มายาวมาก กลัวคนอ่านขาดตอน ลงยาวๆ แล้วขอหลบไปเลียแผลใจแป๊บ!

ออฟไลน์ l3loodl2o5e

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-4
 :mew2: หนีตัวเองไม่พ้นหรอก ขอบคุณค่า รออยู่เลย :mew1:

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
ให้ตายสิ สงสารพี่ป้องอ่ะ เท่าที่ผ่านๆมานางเป็นรุกคนเดียวที่พยายามไม่รุกหน้า  โดนฝ่ายรับเปิดซิงกินตับ แถมแอบรักเขาจนใจแทบระเบิด  สงสารนางจริงๆ  ถ้าหากว่าเติ้ลห่างๆไปนานๆนี่มีสิทธินะว่าพี่ป้องจะลืมเติ้ลได้  แต่ชะตา(คนเขียน)ไม่ปราณีเลย

โมเมนท์ระหว่างพี่ตั้มกับพี่ป้องนี้ดูดีมากๆ  อยากอ่านเพิ่มมากๆ  ดูแบบแมนๆกันดี ปรับทุกข์กับป๋องเบียร์

เติ้ลเอ๊ย  เอ็งนี่นางร้ายหรือเปล่าวะ?

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
โอ๊ะโอ. กลายเป็นแบบนี้ไปซะได้. ความหน่วงก็ยังคงอยู่กับพี่ป้องของเรา
เอ้า. ทำตัวดีๆเถอะน้องเติ้ลมันจะได้ง้อเราต่อไป. ง้อหรืองอแงใส่กันแน่ก็ไม่รู้. ฮ่าๆๆ

ออฟไลน์ kdds

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
ถ้าเติ้ลเจอดราม่าใส่แรงๆ เราก็รับได้นะ ไม่เกลียดคนเขียนหรอก ถ้าวางพล๊อตไว้แบบนั้น
ก็นางทำพี่ป้องไว้มาก จะมาจบสวยๆใสๆแฮปปี้ได้ดั่งใจตัวเองทุกอย่าง มันง่ายไปจ๊ะเติ้ล  ยิ่งทำร้ายจิตใจพี่ป้องมากเท่าไหร เติ้ลควรจะโดนหนักไม่แพ้กัน

รอชมชู้ ดีกว่า

ออฟไลน์ OrangeryLemon

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 129
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0

ชอบซีนพี่ตั้มคุยกับพี่ป้องมากๆเลย เข้ากับชื่อตอนมาก Bromance มันแมนๆ แต่แอบมุ้งมิ้ง น่ารัก

ออฟไลน์ EoBen

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3306
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +150/-6
เคยคิดไว้ตลอดเลยนะ ว่าทำไมเวลาเลิกกันถึงกลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้ มันกะอักกะอ่วนใจ คงไม่ต่างจากความรู้สึกป้องเท่าไหร ยิ่งเห็นนิ่งรัก ยิ่งรู้สึก

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด