หัวข้อ: 『#ไม่ The Series』 - END จบแล้วจ้า #มีขายทั้งรูปเล่มและEbook [up22/7/60]

[Kamidere]

รออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

[Ryoooo]

เอิ่ม เริ่มจากต้องให้พี่ป้องดูก่อน ว่าขนตูดเยอะมั้ยน่าาาาา จะได้ตอบถูก อิอิ

[AI.NoR]

สมควรที่พี่ป้องมันจ้องจะด่า เติ้ลลูกเอ้ยถามอะไรในขอบข่ายความรู้
ของอีพี่มันหน่อยเถอะ แต่พี่ก็ชอบนะ เพราะมันจะดราม่าจนให้เจ้าป้อง
ได้ลองความฟิต 

พี่ป้องปากหมา นิสัยเสีย มีเรื่องให้ด่ากับน้องเติ้ลอีกนาน คุณน้องเติ้ลก็ผีเจาะปากมาพูด ยังทำเรื่องบ้าๆ ให้พี่ป้องปวดตับอีกเยอะ คู่นี้เสื่อมพอกันค่ะ เหอๆ
 

สั้นไปฮ่ะ สรุปชอบแบบไหนง่าาา 

ก็ตามอารมณ์อ่ะ อารมณ์นั้นมันมาแค่นี้ 
แต่เอาน่ะ วันนี้เค้ามาลงต่อให้ละน้า

โกนดีกว่านะเติ้ล ป้องไม่ให้คำปรึกษา มาปรึกษาพี่ได้ 

เหอๆ ระวังพี่ชายน้องเติ้ลตามมาเอาเรื่องนะคะ ขนาดพี่ป้องยังกลัวพี่ตั้มเลย 

เอ่อ นายคิดยังไงเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาน่ะเติ้ล
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ๊ะ

เติ้ลเป็น "เด็กเปรต" ค่ะ #พี่ป้องกล่าว

  ชอบอะ  มุขพรรค์นี้ เขียนแบบนี้จ้ะ

รับได้สบายมาก ว่าแต่ขนตูดนี่จะเอาออกไงเนอะ เครียดแทนน้อง
จัดการยากพอๆกับขนตรงนั้นเลยมั้ง  แต่อย่างไรก็ตามอย่าให้เหลือแต่ตอนะ คงซี้ดพิลึกอะ 55555
มาต่ออีกนะคะ อยากรู้ว่าไอ้พี่ป้องจะหน้ามึนอีกนานแค่ไหน

อ่า รู้ลึกรู้จริง ท่าจะเคยกำจัดขนในร่มผ้า ฮ่าๆ 

เอิ่มแล้วมันจะไปโกนยังไงเนี่ยขนตูดอ่ะ

นั่นสิคะ ... ส่วนใหญ่ในคลิป "ที่จงใจถ่าย" มักจะเกลี้ยงเกลา ต้องดูตาม "หลุด" ถึงจะเจอพันธุ์ขน ส่วนตัวเราไม่มีขน เลยไม่รู้จะตอบยังไง แต่พี่ป้องเป็นพันธุ์ขนล่ะ

ปล่อยให้มันยาวตามธรรมชาติก็ดีนะเติ้ล 

อืม... บางทีคงต้องถามพี่ป้องว่าชอบแบบไหน แบบธรรมชาติรึเกลี้ยงๆ

อ่ะ ตอนนี้สั้นอ่ะ  แต่ก็สนุกเหมือนเดิมคับ กวนกันไปมา เป็นคู่กันไปเลย ๕๕๕๕

เรื่องก่อนก็แค่เกรียน แต่เรื่องนี้ถึงขั้นเสื่อม น้องเติ้ลกับพี่ป้องเลยคำว่าเกรียนไปหลายระดับ นี่มันยิ่งกว่าเกรียนแล้ว!
เหมาะสมกันเหมือนหมามุ่ยกับใบตำแยเนาะ 

เจอคำถามแบบนี้

เงิบสิครับ

ไปไม่เป็นเลย,,,,

คนอ่านอย่าพึ่งเงิบนะค้า เรื่องนี้ไม่เน้นเงิบนะ ปล่อยพี่ป้องเงิบไปคนเดียว คนอ่านเตรียมทิชชู่ไว้ซับน้ำตาพอ(?) 

น้องเติ้ล55555

รออ่านต่อค่ะ

แสบเนาะ 

เติ้ลถามแบบนี้พี่ป้องเค้าจะตอบได้ไงล่ะลูก...ก็เค้าไม่เห็นภาพอ่ะ

เติ้ลต้องแสดงรีวิวประกอบคำถามด้วยสิ เปิดให้พี่เค้าดูด้วย
 
เค้าจะได้คอมเม้นท์ถูกว่าควรโกนดี หรือไม่โกนดี 555555

ปล. ไม่น๊าาา คุณคนเขียน เราอ่ะใสๆ 

อืม... ใสมากค่ะ ฮ่าๆ มันต้องมีซักวันที่พี่ป้องทนไม่ไหวขอพิสูจน์เนาะ เอิ้กๆ

กำลังพยายามคิดอยู่ว่าต่อไปจะให้เติ้ลถามอะไรเสื่อมๆ อีกดี คำถามปวดตับระดับชวนพี่ป้องเครียดมึนตึ๊บ!

 

รออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

มาแล้ว 

เอิ่ม เริ่มจากต้องให้พี่ป้องดูก่อน ว่าขนตูดเยอะมั้ยน่าาาาา จะได้ตอบถูก อิอิ

คาดว่าพี่ป้องคงจะไม่ดูเฉยๆ แน่นอน ฮ่าๆ อาจจะประเคน...






บาทา

แถมให้ด้วย

 

[AI.NoR]

     ผมลืมไปเลยว่าเติ้ลมันแสบแค่ไหน

     จนกระทั่งหลายวันผ่านไป วันนั้นผมไม่มีเรียนเลยตื่นบ่าย ความจริงผมตื่นตอนที่เติ้ลมันกลับมาถึงห้องนั่นแหละ มันกลับมาแล้วก็ตรงมากระชากผ้าห่มผมออกเป็นอย่างแรก ไอ้เด็กเปรต!

     “ฮ่าๆ”

     ผมด่าเติ้ลไปสองสามประโยค แต่แล้วก็ต้องสงบสติอารมณ์ลงเพราะบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงในมือมัน

     “กินป่ะ?”

     “เออขอบใจ”

     แต่พอผมจะฉวยถุงบะหมี่จากมือมัน เติ้ลกลับชักมือหลบผม

     “สกปรกอะพี่ป้อง ไปแปรงฟันล้างหน้าล้างตาก่อนดิ ขี้ฟันเต็มปากยังจะกินลงอีกเหรอ?”

     “ขี้ฟันอยู่ในปากกูๆ ก็กลืนขี้ฟันตัวเอง เกี่ยวไรกับมึง?”

     “เพราะผมจะนั่งกินกับพี่ด้วยไง เห็นขี้ฟันพี่ป้องแล้วกินไม่ลงอ่ะ”

     เติ้ลพูดพลางหันไปวุ่นกับการแกะบะหมี่เทใส่ชาม มันเทบะหมี่ทั้งสองถุงบ่งบอกว่าจะกินมื้อเที่ยงกับผมแน่ๆ

     เห็นแก่บะหมี่ในมือมันหรอกนะเลยยอมไปอาบน้ำแปรงฟันแต่โดยดี แต่จะว่าไปพักนี้เติ้ลกลับมากินข้าวกับผมบ่อยๆ เมื่อก่อนแทบไม่เห็นหัวมัน ห้องหับก็ไม่ค่อยกลับ พักนี้มันทำตัวแปลกๆ จะว่าเพราะสนิทกับผมมากขึ้นก็ไม่น่าจะใช่ แถมชอบทำหน้าเหงาๆ ด้วย ... แล้วผมจะคิดมากเรื่องมันทำไมวะ!

     ผมบ้วนปากล้างฟองออกแล้วล้างหน้า หวังให้น้ำชะความคิดยุ่งเหยิงออกไป ผมจะไปยุ่งเรื่องชาวบ้านทำไม อดไม่ได้ที่จะมองหน้าตัวเองในกระจก ผม...

     อ้าว! หนวดผมยาวแล้วนี่หว่า โกนหนวดดีกว่าครับ

     เพราะไม่อยากรีบออกไปนั่งกินบะหมี่กับคนที่รออยู่ ผมเลยกะว่าจะอาบน้ำสระผมโกนหนวดให้เรียบร้อยเพื่อยื้อเวลา แต่พอผมหยิบมีดโกนหนวดของตัวเองขึ้นมาเท่านั้นแหละ ไอ้เหี้ย!

     “ไอ้เติ้ล! มึงใช้ที่โกนหนวดกูใช่ป่ะ?”

     ผมเปิดประตูออกไปด่ามันทั้งๆ ที่มีฟองเต็มคาง 

     “มึงเอาไปโกนอะไรมาวะไอ้เหี้ย!”

     เส้นขนเล็กๆ ยาวเกือบเซ็นที่ตกค้างบนใบมีดโกนผมเป็นพยาน! ปกติเติ้ลมันไม่ใช่พันธุ์ขนเหมือนผม หนวดเครามันก็น้อย ไม่อยากจะคิดเลยว่ามันเอาไปโกนอะไร!

     “อ่า ยืมใช้นิดเดียวเอง อย่างกดิพี่ป้อง”

     “มึง เอา ไป โกน อะไร!”

     ทำไมเติ้ลต้องทำหน้าแดงเขินขนาดนั้นด้วยวะ!

     “เออน่า ผมล้างให้แล้ว อย่าถือดิ”

     “ล้างเหี้ยไร หนวดมึงหยักแบบนี้เหรอ? ไอ้เหี้ย มึงเอาที่โกนหนวดกูไปโกนขนตูดมึงใช่มั้ยไอ้สัส!”

     “เอ้ยผมป่าวนะ!”

     “ป่าวบ้านมึงดิ! ไอ้เด็กเปรต กูจะกระทืบมึง!”

     ผมย่างสามขุมเข้าหาไอ้เติ้ล ถ้าวันนี้ไม่ได้เตะไอ้เด็กเวรนี่ผมตายตาไม่หลับอ่ะ ต่อให้เตะมันแล้วโดนพี่ตั้มเตะกลับก็ยอม!

     “โอ๊ยๆ อย่าทำผมดิพี่ ผมยอมแล้ว”

     โดนเตะไปทีเดียวมันก็ร้องโอดโอย แค่นี้ไม่สาสมกับความแค้นในใจผมหรอก นี่ถ้าผมไม่สังเกตเห็นนะ ไม่อยากจะคิด!

     “บอกก็ได้พี่ ผมแค่ยืมไปโกนขนรักแร้นิดเดียวเอง!”

     “คิดว่ากูจะเชื่อมึงเหรอไงไอ้เติ้ล!”

     “จริง ไม่เชื่อพี่จะดูมั้ยอ่ะ ผมถอดให้พี่ดูก็ได้”

     “มึงไม่ต้องมาอ้าง มึงกะจะแกล้งกูใช่มั้ย? มีดโกนกูดีๆ เอาไปโกนขนตูดไอ้สัส!”

     “ใครมันจะบ้าเอาที่โกนหนวดไปโกนขนตรงนั้นจริงๆ วะ เดี๋ยวได้บาดตูดกันพอดี ไอ้พี่ป้องงี่เง่า!”

     คิดอีกทีก็จริงของเติ้ลมันอ่ะ ขนาดเวลาผมโกนหนวดยังเผลอพลาดได้แผลบ่อยๆ เลย แต่ยังไงคดีก็ยังไม่จบครับ!

     “แล้วมึงเอาที่โกนหนวดกูไปโกนขนรักแร้มึงเนี่ยนะ ไอ้สัส!”

     “ก็... พอดีของผมมันทื่อแล้วอ่ะ เลยยืมนิดเดียวเอง”

     “มึงจะโกนขนรักแร้ทำเหี้ยอะไร คิดอะไรบ้าๆ อีกแล้วสิมึง เสียของ!”

     เติ้ลมันทำหน้าแปลกๆ หรือว่า!

     “มึงตั้งใจแกล้งกูนี่หว่าไอ้เติ้ล!”

     ผมตบกะโหลกมันอย่างแรงโทษฐานเล่นบ้าๆ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไอ้เด็กเวร!

     “ก็พี่ป้องชอบหาเรื่องผมก่อนทำไมอ่ะ ชอบแกล้งตดใส่มือแล้วเอามาแกล้งผม โคตรทุเรศเลย! เอาคืนนิดๆ หน่อยๆ เอง อย่าถือดิ แล้วผมก็ล้างให้ละด้วย”

     “ล้างบ้าอะไรยังติดอยู่เต็ม!”

     “โด่ ผมซื้อใหม่ให้ก็ได้”

     “เออ!”

     ผมอาบน้ำด้วยความหงุดหงิด ไอ้เติ้ล ไอ้เด็กเปรต ไอ้เด็กเวร มันเอาคืนผมโคตรแรงเลย นิสัยมันเสียไม่เปลี่ยนจริงๆ ต่อหน้าชอบทำตัวปกติ ทำเป็นเด็กดี ลับหลังมันเคยแกล้งเอาคุกกี้ที่ตกพื้นให้ผมกินด้วยซ้ำ ผมลืมไปได้ไงวะว่าตอนเด็กๆ มันแสบขนาดไหน ที่ผ่านมามันแกล้งอะไรผมอีกเปล่าวะเนี่ย? ชักสยองครับ

     แต่พออาบน้ำเสร็จก็ออกมาเจอไอ้เด็กเปรตนี่นั่งทำหน้าสำนึกผิดรอผมอยู่

     “พี่ป้อง อย่าโกรธผมเลยนะ น้า น้องแกล้งนิดแกล้งหน่อยอย่างอนเป็นคนแก่ดิ”

     มีกระแซะ ทำมาเป็นกอดขาอ้อนวอนแบบนี้คิดว่าผมจะหายโกรธเหรอ? ฝันไปเหอะ!

     “เกะกะ!”

     “โหพี่ป้องอ่า ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ผมไม่ได้แกล้งจริงๆ นะพี่ ปกติผมก็โกนประจำอยู่แล้ว แต่วันนี้มันฉุกละหุกจริงๆ ... ผมเลยยืมมีดโกนพี่มาใช้ก่อน ไม่ได้ตั้งใจแกล้งอ่ะ”

     “การโกนขนรักแร้มีอะไรให้รีบขนาดนั้นวะ ไม่ได้โกนแล้วจะขาดใจตายรึไง มึงออกจากห้องไม่ได้เหรอ?”

     ผมเดินหนีมานั่งเช็ดผมที่เตียงพลางด่ามัน เติ้ลหงอจนคลานมานั่งอยู่ข้างเตียง มันยังเกาะขาผมกวนตีนเหมือนเดิม

     “แบบว่า เมื่อเช้ามันรีบจริงๆ อ่า... ผม ... พอดีพี่เค้า... เอ่อ...”

     เห็นเติ้ลตะกุกตะกักแบบนี้ผมก็พอเดาได้ว่าอะไรเป็นอะไร ไอ้เบสท์โรคจิต! 

     ที่เติ้ลต้องคอยดูแลตัวเองทากันแดดแดกกูลต้าบ้าวิตามินเป็นเอามากขนาดนี้ก็เพราะ “พี่เบสท์เค้าชอบคนขาวๆ ออกตี๋ๆ หน่อย เค้าบอกว่าถ้าผมขาวขึ้นอีกนิดแล้วจะหล่อมาก” 

     นอกจากนั้นยังมีเรื่อง “พี่ว่าผมมีกล้ามบ้างยัง? พี่เบสท์เค้าอยากให้ผมออกกำลังกายบ้าง เค้าบอกว่าผมผอมไปดูไม่แมน พี่ว่าทำยังไงกล้ามถึงจะมาเร็วๆ อ่ะพี่ป้อง”

     เอะอะอะไรก็ไอ้พี่เบสท์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!!

     “เออๆ ผัวมึงชอบแบบเกลี้ยงๆ มึงจะรีบกำจัดขนไปให้เค้าเอาเลยมาใช้ที่โกนหนวดกู”

     “เฮ้ยพี่ป้อง! ไม่เห็นต้องทำเสียงแบบนี้เลยนะเว่ย”

     “กูทำเสียงแบบไหน?”

     “ก็เมื่อกี้อ่ะ ทำไมต้องพูดแบบนั้นด้วยวะ”

     “อ่าว? แล้วกูพูดอะไรผิด?”

     “ผมไม่ได้ไปเอากับเค้า!”

     ทำมาเป็นขึ้นเสียงใส่ผม หึๆ

     “อ๋อ มึงไม่โดนเอาเลยหงุดหงิดมาลงที่กู?”

     “ไอ้พี่ป้อง! ผมก็แค่... ผมก็แค่ไม่อยากมีกลิ่นตัว อากาศมันร้อน ขนรักแร้มันทำให้ตัวเหม็น มันมีเหงื่อผมไม่ชอบ ผมไม่ได้...”

     “เออช่างมัน เรื่องของมึง! แต่อย่ามาทำแบบนี้กับของๆ กูอีก กูไม่ชอบ!”

     “แค่นี้ก็หวง ทีผมยังไม่เคยหวงกับพี่เลยนะ! เอาคืนนิดๆ หน่อยๆ เอง”

     ไอ้เด็กเปรต ไอ้เด็กตรรกะป่วย!

     “มึงแกล้งกูตรงๆ กับมึงทำแบบนี้ลับหลังกูมันต่างกันเว้ย ให้กูเอาหน้าซุกรักแร้มึงกูยังไม่เคืองเท่านี้ แต่กูไม่ชอบให้มึงเอาของๆ กูไปใช้ผิดประเภทแบบนี้ ถ้ากูเอาแปรงสีฟันมึงไปขัดขี้ไคลบ้างมึงจะว่าไงวะ?”

     เติ้ลนิ่งไปเลยครับ หึ! ถ้าผมเอาจริงผมก็โหดไม่แพ้พี่ตั้มหรอก!

     “คิดซะบ้างสิไอ้เติ้ล อย่ามาทำนิสัยเด็กๆ กับกู ถ้ายังเห็นกูเป็นพี่มึงอยู่ก็อย่าทำอีก”

     มันงอนครับ มันเดินหนีไปที่เตียงของตัวเองแล้วนอนหันหลังให้ผมซะงั้น เออดี! ข้าวเที่ยงก็ไม่ได้กิน หิวก็หิวเสือกต้องมาทะเลาะกันเรื่องปัญญาอ่อน!

     ผมเลยตัดสินใจทำงานของตัวเองต่อ แต่ทำไปได้แป๊บเดียวก็ทนไม่ไหว ก็คนมันหิวข้าวอ่ะ ผมเลยลุกขึ้นแต่งตัวแล้วไปปลุกเติ้ล มันก็ยังไม่ได้กินข้าวเหมือนผมนั่นแหละ

     ผมนั่งลงที่เตียงของมัน เติ้ลยังนอนนิ่งงอนผม ไอ้เด็กน้อยเอ้ย! 

     “เติ้ล พี่จะไปหาข้าวกิน ไปด้วยกันป่าว?”

     นิ่งครับนิ่ง

     “เติ้ล...”

     ลองเขย่าตัวมันครับ ได้ผลคราวนี้มันหันมามองผมซะที 

     “อะไร?”

     ตาแดงเชียวนะมึง ไอ้เด็กขี้งอน!

     “พี่จะไปกินข้าว ว่าจะไปซื้อของด้วย ไปกับพี่ป่าว?”

     “ไม่เอา ขี้เกียจ”

     “ไปด้วยกันดิ ยังไม่ได้กินข้าวไม่ใช่เหรอ ไม่หิวรึไง?”

     “เดี๋ยวผมหิวก็กินบะหมี่เอง”

     “อืดหมดแล้ว ทิ้งไปเหอะ ไปๆ ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน เดี๋ยวพี่เลี้ยง”

     ทำมาเป็นหันหน้าหนีผม ไอ้เด็กเปรต!

     “นี่กูง้อแล้วนะ ไม่ไปก็ตามใจมึง”

     ผมรำคาญเลยลุกขึ้น แต่เติ้ลรีบกระเด้งตัวลุกตามผมซะงั้น

     “เดี๋ยว! ไปด้วยก็ได้ รอแป็บนึง ขอเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”

     “ก็แค่นี้!”

 
     ผมชักสังหรณ์ใจแปลกๆ พักนี้เติ้ลทำตัวงี่เง่ากับผมมาก ผมให้คำจำกัดความอาการของเติ้ลไม่ถูก เมื่อก่อนเราต่างคนต่างอยู่ แถมเติ้ลไม่ค่อยกลับห้อง เราเลยไม่ค่อยได้คุยกัน ส่วนตอนเป็นเด็ก เติ้ลขี้อิจฉา เอาแต่ใจ ชอบให้พี่ตั้มตามใจมันทุกอย่าง เรียกร้องความสนใจโคตรๆ แต่ตอนนี้ เติ้ลมันติดผม ชอบงอนเพราะเรื่องงี่เง่าแล้วให้ผมไปง้อ พอผมไม่ง้อก็จะเรียกร้องความสนใจ มันทำกับผมแบบที่มันเคยทำกับพี่ตั้ม ชักปวดหัวกับมันละ

     แต่เอาเถอะ ระดับความน่ารำคาญแค่นี้ผมยังพอทนได้ ก็ทนๆ เด็กมันไปละกันครับ

﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏

พี่ป้องซกมก เติ้ลเลยรับไม่ค่อยได้

แต่ว่านะ... เชื่อว่าคนอ่านอยากเห็นน้องเติ้ลดูดขี้ฟันพี่ป้อง พอๆ กับอยากเห็นพี่กลืนน้ำลายตัวเองที่เคยด่าเติ้ลไว้

ว่าแต่... นิยายเรื่องนี้มันจะซกมกไปมั้ย? มุกเสื่อมๆ ซกมกแบบนี้ใครเขาเอามาเขียนนิยายกัน 

เคะก็น่างี่เง่ารำคาญหาความน่ารักไม่เจอ เมะก็ห่วยแตกมืดมนจนถึงขั้นถ่อย มันจะไปรอดมั้ยเนี่ย?

ฝากนิยายไม่เต็มเต้งด้วยนะคร้าบบบ 


ตอนนี้เหมือนจะเห็นคนบางคนหึง มีพาลด้วยล่ะ เอ๊ะ! รึเปล่า? หรือคนแต่งตาฝาด เดาผิด
ป.ล. ย้ำกันอีกที นิยายเรื่องนี้ดราม่าจริงๆ นะ เห็นมั้ย ทะเลาะกันด้วยล่ะ!
อ้าวเอ๊ะ ทำไมคนอ่านน้ำตาไม่ไหลล่ะ? มันดราม่าจริงๆ นะ เขาแต่งดราม่าเก่งนะจะบอกให้ ปวดหนึบจนหน่วงจิตกันเลยทีเดียว

[Viewonohm]

พี่ป้องก็ทำเป็นเข้มไปได้ ทีตัวเองแกล้งเติ้ลแรงกว่านี้เติ้ลยังไม่อะไรเลย #ทีมอวยเคะ 

[VentoSTAG]

เติ้ลมันน่าจับตีจริง แต่เอ๊ะบรรยากาศแบบนี้ #สามีง้อภรรยา
/ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป

[Kelvin Degree]

555 โดนแกล้งซะแล้ว

ถ้าไม่สังเกตดีๆละก็ คงจะเอาไปโกนหนวดหมด

เติ้ลโคตรง้องแง้งเลยนะครับ

[sunakai]

ทำไปว่าน้องมันขี้แกล้ง หล่อนใสสะอาดมากกก คลีนที่สุดอ่ะค่ะนังพี่ป้อง...กำตดให้น้องดม 

คนบางคนเนอะทีแรกพอรู้ว่าร้องแกล้งก็ไม่อะไรเท่าไหร่หรอก

แต่พอน้องพูดถึงชื่อซัมวันบ่อยๆ นี่ขึ้นเลยจ้าาา ว๊าย พี่ป้องคิดไรกะน้องป่ะเนี่ย

ว่าแต่...คู่นี้เค้าง้อกันเป็นธรรมชาติดีนะ น่าร๊ากก ง้ออีก ง้ออีก 

[Biwty...]

 

[❣☾月亮☽❣]

ดร่าม่าขนตูด ดราม่าขนรักแร้  เยี่ยมค่ะ   
อีพี่ป้องทำเป็นบ่น ก้อแค่ซื้อที่โกนหนวดอันใหม่ก็จบแล้ว อันเก่าก็ยกให้น้องมันไปโกนอะไรๆตามใจชอบ

[manutty]

โอ้ยยยยยยย อยากจะบอกน้ำตาไหล ดราม่ามากๆๆๆๆ สงสางพี่ป้องที่ต้องเจอขนรักแร้น้องเติ้ล ไอ้เราก็คิดว่า ถ้ามันเอาไปโกนขนตูดนี่จะแหวกเข้าไปยังไงน้า    แต่จะว่าไปนี่อาจเป็นหลุมพรางของคนเขียน ทำให้ฮาก่อนแล้วน้ำตาไหลทีหลังก็ได้ เชื่อว่ามันต้องมีมาม่าแน่ ดูจากรูปการณ์ที่พฤติกรรมของน้องเติ้ลเปลี่ยนไป อาจเป็นเพราะไอ้พี่เบสท์ ดูท่าจะเรื่องมาก สำอาง เอาแต่ใจแน่ น่าจะเป็นอย่างที่พี่ป้องคิด มาทำให้น้องเติ้ลติดบ่วงทั้งรักทั้งหลง หวังว่าพี่ป้องจะฉุดน้องเติ้ลออกจากพี่เบสท์แล้วมาพี่แทนได้นะ 

[cho-ningza-19891]

น่ารักมุ้งมิ้งมากค่ะนุงเติ้ล
รออ่านต่ออยู่นะคร้าฟ

[AI.NoR]

พี่ป้องก็ทำเป็นเข้มไปได้ ทีตัวเองแกล้งเติ้ลแรงกว่านี้เติ้ลยังไม่อะไรเลย #ทีมอวยเคะ 

อวยน้องเติ้ล? อืม... คนแต่งแอบเครียด นอกจากแต่งให้น้องเติ้ลโผล่มามุ้งมิ้ง ง๊องแง๊ง งอน น้องเติ้ลทำอะไรอีกบ้างหว่า?
กลัวเขียนตัวละครออกมาไม่ดีแล้วคนอ่านจะเบื่อจุงเบย ต้องหาทางให้น้องเติ้ลทำอะไรซักอย่างแล้ว ทีมอวยเคะจะได้ฟิน #อวยคนอ่าน
 

เติ้ลมันน่าจับตีจริง แต่เอ๊ะบรรยากาศแบบนี้ #สามีง้อภรรยา
/ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป

#เติ้ลเป็นเด็กแสบ พี่ป้องด่าไว้ แต่ว่า... ไอ /ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป มันแปลว่าอะไรค้า เค้าไม่เข้าใจมุกนี้อ่ะ 

555 โดนแกล้งซะแล้ว

ถ้าไม่สังเกตดีๆละก็ คงจะเอาไปโกนหนวดหมด

เติ้ลโคตรง้องแง้งเลยนะครับ

ช่าย เติ้ลโคตะระจะง๊องแง๊งเลย เหอๆ

มันยากมากๆ  และกดดันสุดๆ ที่จะพยายามแต่งไม่ให้เคะกลายเป็น "เคะอารมณ์สาวน้อย" "เคะสาวแตกประหนึ่งนางเอกโชโจ" "เคะที่ดูยังไงก็ผู้หญิง" "เคะแอ๊บแมนที่คนเขียนพยายามเขียนจนเฟค"
ถ้าตัวเอกเป็นตุ๊ดเป็นกระเทยไปเลยก็เขียนยากขึ้นไปอีกเพราะต้องมีความร่าเริงสนุกสนานแอบจิกตามประสาชาวสีม่วง

คุณน้องเติ้ลเลยออกมาเป็นคาแรคเตอร์แบบที่อยากให้อ่านแว๊บแรกแล้วรู้สึกว่า "เด็กว่ะ" แล้วก็ค่อยๆ ศึกษากันไป เพราะเอาจริงๆ คนแต่งยังไม่ได้วางคาแรคเตอร์น้องแกเลยค้าบ คือตอนนี้คิดเท่าที่พี่ป้องคิด "เด็ก แสบ เอาแต่ใจ" เพราะตอนนี้น้ำหนักของเรื่องอยู่ที่พี่ป้องล้วนๆ เลยค้าบ

แต่ก็แอบกลัวเติ้ลงี่เง่าจนคนอ่านเบื่อเหมือนกันนะ ฮ่าๆ แต่ว่า... ถ้าเติ้ลไม่งี่เง่า อีพี่ป้องมันจะห่วงได้ยังไง 

ทำไปว่าน้องมันขี้แกล้ง หล่อนใสสะอาดมากกก คลีนที่สุดอ่ะค่ะนังพี่ป้อง...กำตดให้น้องดม 

คนบางคนเนอะทีแรกพอรู้ว่าร้องแกล้งก็ไม่อะไรเท่าไหร่หรอก

แต่พอน้องพูดถึงชื่อซัมวันบ่อยๆ นี่ขึ้นเลยจ้าาา ว๊าย พี่ป้องคิดไรกะน้องป่ะเนี่ย

ว่าแต่...คู่นี้เค้าง้อกันเป็นธรรมชาติดีนะ น่าร๊ากก ง้ออีก ง้ออีก 

ยังคงเป็นผู้ครองตำแหน่งคอเมนท์สุดฮาเหมือนเดิม ฮ่าๆ  เมนท์ได้สะใจถึงอารมณ์จริงๆ ค่ะ

ดีใจที่มีคนอ่านแล้วเข้าใจถึงอารมณ์อีพี่ป้องที่ซ่อนอยู่ในเรื่อง ความจริงเรื่องนี้เล่าผ่านมุมมองพี่ป้อง มันก็จะเล่าแบบที่มันอยากพูดนั่นแหละ ซึ่งฮีก็ปากแข็งตัวพ่อ เป็นหนุ่มซึ่นนั่นเอง ฮ่าๆ ดังนั้นฮีจะไม่มีอารมณ์มุ้งมิ้งว่า "บะ บ้าจริง! ทำไมผมต้องเป็นห่วงมันด้วยนะ!" ทำนองนั้นหรอก คนอ่านต้องอ่านๆ ไปแล้วสังเกตเอาเอง ฮ่าๆ
แต่นะ เรื่องบางเรื่อง คนนอกก็เห็นๆ กันอยู่ว่าคนบางคนมันหงุดหงิดเพราะอาราย ฮ่าๆ 

 

ดร่าม่าขนตูด ดราม่าขนรักแร้  เยี่ยมค่ะ   
อีพี่ป้องทำเป็นบ่น ก้อแค่ซื้อที่โกนหนวดอันใหม่ก็จบแล้ว อันเก่าก็ยกให้น้องมันไปโกนอะไรๆตามใจชอบ

ยังยืนยันว่าดราม่าจริงๆ นะ 

คาดว่าอันเก่าก็คงยกให้เติ้ลนั่นแหละค่ะ แต่เติ้ลจะเอาไปใช้ยังไง อืม.... น่าสน

โอ้ยยยยยยย อยากจะบอกน้ำตาไหล ดราม่ามากๆๆๆๆ สงสางพี่ป้องที่ต้องเจอขนรักแร้น้องเติ้ล ไอ้เราก็คิดว่า ถ้ามันเอาไปโกนขนตูดนี่จะแหวกเข้าไปยังไงน้า    แต่จะว่าไปนี่อาจเป็นหลุมพรางของคนเขียน ทำให้ฮาก่อนแล้วน้ำตาไหลทีหลังก็ได้ เชื่อว่ามันต้องมีมาม่าแน่ ดูจากรูปการณ์ที่พฤติกรรมของน้องเติ้ลเปลี่ยนไป อาจเป็นเพราะไอ้พี่เบสท์ ดูท่าจะเรื่องมาก สำอาง เอาแต่ใจแน่ น่าจะเป็นอย่างที่พี่ป้องคิด มาทำให้น้องเติ้ลติดบ่วงทั้งรักทั้งหลง หวังว่าพี่ป้องจะฉุดน้องเติ้ลออกจากพี่เบสท์แล้วมาพี่แทนได้นะ 

ไม่ใช่หลุมพรางน้า เค้าบอกอยู่ทุกตอนว่าดราม่าแน่ๆ ดราม่าบ่อน้ำตาแตกจริงๆ เพียงแต่มันยังไม่ถึงตอนนั้นเท่านั้นเอง แต่เราตั้งใจว่าจะเป็นนิยายนี่พยายามเขียนดราม่าเสื่อมๆ ด้วยน่ะค่ะ อยากนำเสนอมิติใหม่ เราเชื่อว่าในจำนวนนิยายหลายร้อยหลายพันเรื่องแถวนี้ คงหาเรื่องที่พูดถึงขนตูดได้น้อยนิด เราเลยอยากลองเขียนอะไรแปลกๆ ดูบ้าง เผื่อคนอ่านที่ชอบขนตูด ขนรักแร้ และความซกมกอื่นๆ จะได้มีนิยายอ่าน

... ว่าแต่มันจะมีแน่เรอะ! 

น่ารักมุ้งมิ้งมากค่ะนุงเติ้ล
รออ่านต่ออยู่นะคร้าฟ

มาแล้วค้าบ 


แวะมาเมาท์เพิ่มเติม แหะๆ

เติ้ลมันน่าจับตีจริง แต่เอ๊ะบรรยากาศแบบนี้ #สามีง้อภรรยา
/ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป

#เติ้ลเป็นเด็กแสบ พี่ป้องด่าไว้ แต่ว่า... ไอ /ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป มันแปลว่าอะไรค้า เค้าไม่เข้าใจมุกนี้อ่ะ 

พวกยิ้มแรง ยิ้มอ่อน มองแรง รำอ่อน ฯลฯ มาจากยูสหนึ่งในทวีตเตอร์ครับ คุณ สมศักดิ์ แอดดัมส์(ไม่น่าจะใช่ชื่อจริงๆ)
เป็นยูสที่มีคำพูดเป็นเอกลักษณ์มาก ขำมากด้วย ลองไปตามอ่านดูเล่นๆ ได้ครับ 

ส่วนคำว่า ต่อนยอน เป็นภาษาเหนือครับ แม่บอกว่าน่าจะแปลว่า ทำอะไรค่อยๆ ช้าๆ เนิบๆ เป็นภาพที่คนอื่นมองคนเหนือ
ว่าทำอะไรก็จะนิ่มนวล  ช้าไปซะหมด มั้ง(มีมั้งเพราะแม่ไม่ค่อยแน่ใจ)

อันที่จริง ... ถ้าสังเกตนิยายเราจะมีตัวละครเหนือเยอะมาก อีพี่ชัชพระเอกเรื่องดราม่าฯก็หนุ่มลำปาง พี่สตาร์ก็อยากให้มันขัดแย้งกับเทพทุกอย่างเลยได้เป็นหนุ่มเจียงใหม่ ...
เพราะความจริงแล้วเราก็มีแม่เป็นคนเหนือค่ะ (ฮ่าๆ) แต่ดันเกิดกรุงเทพฯ โตกรุงเทพฯ และพูดไม่ได้เลย ฟังได้นิดเดียว
แล้วภาษาเหนือของคนลำปางเนี่ย ปวดตับค่ะ! มันจะมีคำแปลกๆ แบบที่จังหวัดอื่นไม่ใช้เพียบ บางทีเวลานึกบทสนทนาของตัวละครที่อู้กำเมืองเราก็ปวดตับเหมือนกัน พี่เขยเราเวลาพูดกับแม่เรายังใช้แทนตัวเองว่า "น้อง" เลยอ๊ะ!
แล้วเคยมีเพื่อนมาจากเชียงใหม่ ตอนรับน้อง รุ่นพี่เขาให้ซาวด์แทรค คือพูดแนะนำตัวเองเป็นภาษาถิ่นแล้วตามด้วยภาษากลาง มีเพื่อนคนนึงเขาก็แนะนำตัว "สวัสดีครับ ผมนายเจนวิทย์ xxx มาจากจังหวัดเชียงใหม่ครับ!" โดนรุ่นพี่แกล้งค่ะ นายเจนฮีก็พยายามบอกว่าคนเชียงใหม่ผู้ชายก็"ครับ"กันพี่ๆ เขาก็ไม่เชื่อ
บางที เราก็งงกับภาษาถิ่นค่ะ  ภาษาใต้นี่ยังพอนึกออกเพราะมีพี่สะใภ้เป็นคนสุราษฎ์ (ฮั่นแน่! รู้แล้วแน่ๆ ว่าเราเอา "น้องพี" มาจากไหน ฮ่าๆ) แต่ที่เราไม่ได้เลยคือภาษาอีสานค่ะ มีเพื่อนรักเป็นหนุ่มโคราช แต่ฮีพูดกลางค่ะ ไปบ้านมันก็พูดกลางกันทั้งครอบครัว อา... คิดๆ ดูแล้วการเกิดมาแล้วโตแต่ในกรุงเทพฯ นี่แย่จัง ไม่มีภาษาถิ่นอะไรซักอย่าง

อ๊ะ เผลอเมาท์เพลินอีกแล้ว ฮ่าๆ 

[VentoSTAG]

เติ้ลมันน่าจับตีจริง แต่เอ๊ะบรรยากาศแบบนี้ #สามีง้อภรรยา
/ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป

#เติ้ลเป็นเด็กแสบ พี่ป้องด่าไว้ แต่ว่า... ไอ /ยิ้มแรง รำอ่อน ต่อนยอนกันไป มันแปลว่าอะไรค้า เค้าไม่เข้าใจมุกนี้อ่ะ 

พวกยิ้มแรง ยิ้มอ่อน มองแรง รำอ่อน ฯลฯ มาจากยูสหนึ่งในทวีตเตอร์ครับ คุณ สมศักดิ์ แอดดัมส์(ไม่น่าจะใช่ชื่อจริงๆ)
เป็นยูสที่มีคำพูดเป็นเอกลักษณ์มาก ขำมากด้วย ลองไปตามอ่านดูเล่นๆ ได้ครับ 

ส่วนคำว่า ต่อนยอน เป็นภาษาเหนือครับ แม่บอกว่าน่าจะแปลว่า ทำอะไรค่อยๆ ช้าๆ เนิบๆ เป็นภาพที่คนอื่นมองคนเหนือ
ว่าทำอะไรก็จะนิ่มนวล  ช้าไปซะหมด มั้ง(มีมั้งเพราะแม่ไม่ค่อยแน่ใจ)

[AI.NoR]

     เป็นเรื่องแล้วครับ ดูเหมือนว่าความจะแตกแล้ว

     เพราะวันก่อนไปเดินซื้อของกับเติ้ล วันต่อมาเลยมีคนมาถามผม ก็ไอ้เพื่อนเจ้าของห้องข้างๆ ไอ้พี่เบสท์สุดที่รักของเติ้ลมันนั่นแหละ เขาถามว่าทำไมผมถึงไปเดินอยู่กับเติ้ลได้ สุดท้ายก็ความแตก ผมก็ได้แต่บอกปัดไปว่า ญาติคนรู้จักเลยแชร์ห้องอยู่ด้วยกัน

     แน่นอนครับต้องมีการคุยถึงประเด็น “เสียงครางร้อยเดซิเบล” ของเติ้ลอยู่แล้ว ผมเลยบอกไปว่าไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน พึ่งรู้เอาวันนั้นเหมือนกัน พวกมันรีบถามกันใหญ่ว่ารู้แล้วผมทำยังไงต่อ เพราะผมต้องอยู่ร่วมห้องสองต่อสองกับเกย์เชียวนะ! ผมก็เลยแหลต่อว่าก็ไม่เอาไงต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิมเพราะเติ้ลไม่ค่อยได้กลับห้อง

     ปรากฏว่า ไอ้เพื่อนเจ้าของห้องข้างๆ กันดันแย้งว่าพักนี้มันไม่ได้ยินเสียงอุบาทว์นั่นแล้วครับ ผมก็คิดในใจนะว่ามันจะไปได้ยินได้ยังไงก็เติ้ลกลับมานอนที่ห้องแทบทุกคืน แต่ก็ต้องโกหกคนอื่นว่าผมไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้นเพราะไม่ได้สนิทกับเติ้ล

     นี่ถ้าคนอื่นรู้ว่าผมดันสนิทกับเติ้ลมากกว่าเดิมเพราะความแตก... คิดยังไงก็แปลกครับ!


     ผมก็ไม่ได้อะไรกับเกย์หรอกนะ เติ้ลมันก็ไม่ได้มาทำอะไรผม ไอ้เรื่องลวนลาม แอบมอง ลักหลับ แบบที่เล่าลือกันมันก็มีแต่ในเรื่องเล่าโรคจิตตามเน็ทเท่านั้น แต่ผมไม่ชอบที่ช่วงนี้เติ้ลตามผมแจ สนิทก็ส่วนสนิท การที่เติ้ลหันมาติดผมแบบนี้ทำให้ผมรู้สึกไม่ดี มันติดผมเพราะสนิทกับผมมากขึ้นหรือเพราะอะไร


     “อ้าวเติ้ล? วันนี้ไม่ออกไปไหนเหรอ?”

     ในเวลาที่ผมอยากอยู่เงียบๆ คนเดียวไอ้เติ้ลมันก็ดันอยู่ห้องซะนี่!

     “ไม่อ่ะ รอพี่ป้อง”

     วันนี้ผมกลับช้าครับ ถึงห้องก็เกือบทุ่มนึงแล้ว ปกติเวลาแบบนี้เติ้ลมันไม่ค่อยอยู่ ไม่ออกไปหาข้าวกินก็ไปเที่ยวไหนของมันนั่นแหละ

     “รอพี่ทำไม?”

     “ผมอยากกินหมูกระทะ ไปกินหมูกระทะกัน”

     อารมณ์ไหนวะเนี่ย? ชวนผมไปกินหมูกระทะ!

     “ไม่ไปกูไม่มีตังค์”

     ความจริงผมพอมีเงินนะครับ แต่ว่าไม่อยากไปกับเติ้ลอ่ะดิ ผมไม่อยากไปไหนมาไหนกับมันมากเกินไป ผมไม่อยากสนิทกับเติ้ลมากไปกว่านี้

     “โธ่ น้องเลี้ยงก็ได้อ่ะ”

     “ไม่เอากูขี้เกียจ ไม่ไปชวนมึงเพื่อนล่ะ กูอยากพักผ่อน”

     ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยวะ...

     “ก็คนอื่นมันไม่ว่างไงพี่ นะ ไปกินเป็นเพื่อนผมหน่อย ถือเป็นการพักผ่อนไปในตัว”

     “กูจะนอนอยู่ห้องดูเมะ เข้าใจป่ะ? กูปั่นงานยิกๆ มาทั้งอาทิตย์ ขอกูพักบ้างเหอะ ไม่ได้ตามเมะเลย”

     “โห! เห็นการ์ตูนดีกว่าคน”

     เติ้ลมันเริ่มโวยวายใส่ผมอีกละ อยากรู้จริงๆ มันเอาแต่ใจแบบนี้กับคนอื่นป่าววะ! ทีกะกูละขึ้นเสียงจังนะมึง ไอ้เด็กเปรต!

     “เออเรื่องของกู มึงจะไปไหนก็ไปไป๊ รีบๆ ไปเลย อย่ามารบกวนเวลาแห่งความสุขของกู”

     อย่าไปสนใจมันครับ ปล่อยมันพาลไป ผมเปิดโน้ตบุ๊กเตรียมตัวดูเมะละ ขี้เกียจสนใจมัน

     “จะดูเมะหรือดูอะไรกันแน่พี่ป้อง จะดูการ์ตูนโป๊แล้วว่าวอ่ะดิ รีบไล่ผมจังนะ”

     ผีหมาจรจัดเจาะปากมันมาพูดรึไงวะ!

     “อ้าวๆ ไอ้เติ้ล ก็มึงทำตัวงี้ไงกูเลยรำคาญ”

     “แค่ผมชวนพี่ป้องไปกินข้าวด้วยกันเนี่ยนะ แค่นี้ก็รำคาญแล้วเหรอ? เออดิผมมันน่ารำคาญนี่! ใครๆ ก็รำคาญผม!”

     เอ้า! เป็นอะไรอีกวะ มาลงอะไรที่ผม แค่นี้ก็ต้องดราม่า คนเริ่มก่อนก็มันชัดๆ

     “มึงเป็นเหี้ยอะไร?”

     “เป็นตัวน่ารำคาญไง!”

     “เป็นบ้าอะไรของมึง? เอาดีๆ ดิเติ้ลกูตามมึงไม่ทัน”

     “ก็ผมแค่ชวนไปกินข้าวทำไมต้องไล่ด้วยอ่ะ”

     นี่มันไม่รู้ตัวจริงๆ เหรอครับ? ไอ้เด็กเรียกร้องความสนใจเอ๊ย!

     “มึงกวนตีนกูก่อนนะไอ้สัส”

     “ก็แล้วทำไมพี่ป้องไม่ไปกับผมล่ะ ไอ้การ์ตูนพวกนั้นมันสำคัญกว่าน้องอีกรึไง?”

     สำคัญกว่าน้อง? มันอุปโลกน์ตัวเองเป็นน้องผมตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!

     “เออ! ก็กูเหนื่อย กูอยากพัก กูไม่มีตังค์ ชัดมั้ย? นี่มันความสุขของกู เมื่อก่อนกูก็เป็นแบบนี้ไม่เห็นมึงจะสนใจ ก็ต่างคนต่างอยู่ไม่ใช่รึไงวะ มึงอยากแดกก็ไปกับเพื่อนกับแฟนมึงสิ อย่ามายุ่งกับกู!”

     เติ้ลอึ้งไปแถมยังน้ำตาคลอ

     หรือผมจะพูดแรงไป...

     “ก็ถ้าผม...”

     เติ้ลมันทำท่าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแล้วก็เปลี่ยนใจเงียบ

     ผมว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับเติ้ลแน่ๆ มันถึงได้เป็นแบบนี้

     ไม่น่าไปแคร์มันเล้ย พาลเอาเรื่องปวดหัวมาใส่ตัวแท้ๆ!

     “ช่างแม่ง! ผมไปกินคนเดียวก็ได้วะ ไอ้พี่ป้องงี่เง่า โด่ โอตาคุ! สนใจแต่การ์ตูนแบบเนี๊ยะ จ้างให้ก็หาเมียไม่ได้หรอก”

     ไอ้เด็กปากดี! มันโวยวายใส่ผมแล้วก็ออกจากห้องไปเลยครับ

     เออดี! ด่ากูเสร็จแล้วก็ไป ไอ้เด็กเวร!


     เติ้ลมันเอาแต่ใจ พอไม่ได้ดั่งใจแล้วก็ชอบงอแง มันชอบเรียกร้องความสนใจแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่มันชอบทะเลาะกัน ไม่มีใครสนใจมัน คนที่ซวยเลยเป็นพี่ตั้ม คนที่ซวยต่อจากพี่ตั้มก็คือผมที่โดนแย่งลูกพี่ไป แต่ตอนนี้พี่ตั้มไม่อยู่ คนที่ซวยกลายเป็นผมคนดียวเต็มๆ

     แล้วทำไมผมต้องสนใจมันด้วย?

     พี่ตั้มจะรู้มั้ยวะว่าน้องชายตัวเองโคตรงี่เง่าเลย ยังน่ารำคาญเหมือนเดิมไม่มีผิด...


     ผมผิดเหรอที่ชอบตัวละครสองมิติมากกว่ามนุษย์ ก็เพราะมนุษย์มันน่ารำคาญแบบนี้ไง เต็มไปด้วยอารมณ์ บางครั้งก็ชอบทำนิสัยงี่เง่า ผมเกลียดเวลาที่ต้องทะเลาะกับคนอื่น เป็นเพราะผมหงุดหงิดง่าย แถมยังพูดจาดีๆ กับใครเขาไม่เป็น คนเขาชอบหาว่าผมทำวงแตก พอผมไม่พูดด้วยก็หาว่าผมหยิ่ง ผมเบื่อการเข้าสังคมว่ะ ไม่อยากอยู่กับคนที่คุยไม่รู้เรื่อง มันน่ารำคาญ ผมชอบอยู่เงียบๆ ของผมแบบนี้ ผมใช้เวลากับของพวกนี้นี่ผมผิด?


     .....


     ไม่ไหว! ผมดูเมะไม่รู้เลยเรื่องครับ ไม่มีอารมณ์เลย เพราะเติ้ลแท้ๆ

     ไอ้เด็กเปรต! นี่ถ้ามึงไม่ใช่น้องพี่ตั้มนะ!


     “อยู่ไหน?”

     กว่ามันจะรับโทรศัพท์ ต้องให้ผมโทรตั้งสองรอบสามรอบ งอนผมชัวร์!

     “มีไร?”

     “พี่หิวข้าว ซื้อข้าวมาเผื่อด้วย”

     “พี่ป้องก็ลงไปซื้อเองดิ”

     “เออน่ะ พี่บอกให้ซื้อกลับมากินกับพี่ไง”

     นิ่งครับนิ่ง เติ้ลมันนิ่ง ผมรู้ว่ามันสนใจข้อเสนอของผมแล้วแต่ก็ยังลีลา

     “ไม่เอา ผมจะไปกินหมูกระทะคนเดียว!”

     “เปลี่ยนจากหมูกระทะเป็นข้าวหน้าหมูเกาหลีท้ายซอยป่ะ ซื้อเผื่อพี่ด้วยกล่องนึง เร็วๆ อย่าให้พี่รอนาน”

     “ทำไมผมต้องทำตามที่พี่สั่งด้วย!”

     “เพราะเสาร์นี้พี่อยากกินหมูกระทะไง เข้าใจป่ะ? รีบๆ ไปซื้อข้าวให้พี่ได้ละ หิว”

     “เออๆ ก็ได้ แต่ไม่เลี้ยงนะบอกไว้ก่อน”

     “เออ!”


     ผมวางโทรศัพท์ทั้งๆ ที่ยังไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมผมต้องหาเหาใส่หัวด้วยวะ!

﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏

อิคู่นี้มันทะเลาะกันอีกแล้ว
คราวนี้ดราม่าหมูกระทะแหละ และแน่นอน ฝ่ายที่ต้องง้อก็ยังคงเป็นอีพี่ป้องปากแข็ง ฮ่าๆ 
อยากรู้จุงเบยว่าอีพี่ป้องซึนสัสๆ คนนี้มันจะยอมรับเมื่อไหร่ว่าแคร์น้องเหลือเกิ๊น! (ต้องมีเสียงจากคนอ่านตะโกนแน่ๆว่า "อะไรนะ! หล่อนก็ยังไม่รู้เลยเรอะยัยคนแต่ง!" ฮ่าๆ
ส่วนน้องเติ้ล ง๊องแง๊งแล้วพาลแบบนี้ระวังจะเข้าตัวนะเออ! แต่เชื่อว่าคนอ่านคงเชียร์ ฮ่าๆ
พอมีคนง้อฮีก็แค่งอแงเป็นพิธี ลงท้ายก็คงไปซื้อข้าวหมูเกาหลีไปให้พี่ป้องเขาล่ะ ถ้าอารมณ์ดีฮีจะเลี้ยง ถ้างอนก็จะเก็บตังค์ เหอะๆ


ตอนนี้ไม่ค่อยฮามาก เพราะมันดราม่า(หน่อยๆ) แต่ตอนหน้า ฮาจัดหนัก ... อืม ก็คิดว่าฮาอยู่นะ ไอ้ที่กำลังเขียนเนี่ย เอาเป็นว่ารออ่านก็แล้วกัน
แล้วมาตามลุ้นกันต่อน้าว่าสองคนนี้เขาจะเป็นยังไงต่อไป แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้พี่ป้องก็เริ่มออกอาการจิตใจปั่นป่วนเพราะน้องเติ้ลน่าดู ฮ่าๆ

[grazeir]

ตอนนี้แบบ  ฮาน้ำตาไหลพรากอ่ะ    5555555555+

ดราม่าไปไหน  ปล.ตอนนี้ชอบมุกดราม่ามีดโกน 55 (ผมกินข้าวอยุ่นี่ถึงกะพ่น)

เมื่อไหร่จะถึงตอนทดสอบความฟิต  แทบทนรอไม่ไหว

[VentoSTAG]

เอ๊ะ อยู่ติดห้อง อ้อนบ๊อย บ่อย หนูมีอะไรในใจ
ที่อยากบอกพี่มันบ้างไหม 

[manutty]

เออ ชักเริ่มดราม่าและ แพร่บนะ ขำก่อน    อีพี่ป้องนี่มันซึนจริงๆเลย เอะอะอะไรก็ใช้พลังปากกลบเกลื่นความรู้สึกตัวเองกับน้องมันตลอด คนมันงี่เง่า เอาแต่ใจ เรียกร้องความสนใจ ปกติมันก็จะทำกับคนที่มันรักและชอบเท่านั้นแหละน่า  แต่ก็ยังคลุมเคลือว่าสรุปแล้วไอ้น้องเติ้ลกับอีพี่เบสท์มันมีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า เติ้ลมันถึงได้กลับห้องและเอาแต่เกาะพี่ป้องแจ น้องมันอาจจะอยากเล่าอะไรให้ฟังก็ได้นะ แต่พี่ป้องมันกันตัวเองตลอดน้องมันเลยไม่กล้า พี่ป้องก็ใจเย็นกับน้องหน่อย เติ้ลน่าสงสารนะ มันยังเด็กมีความรักก็ครั้งแรกแถมยังผู้ชายอีก เราว่าเติ้ลมันต้องมีอปัญหากับอีพี่เบสท์แน่ๆเลย และถ้าน้องมันรู้นะว่าที่พี่ป้องพยายามออกห่างเพราะแคร์คำเพื่อนมากกว่าความรู้สึก น้องมันต้องเสียใจแน่ มันก็ไม่ได้บุกรุกปลุกปล้ำสักหน่อย ถ้าเกิดวันหนึ่งพลาดพลั้งขึ้นมาไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใด และพี่ป้องแคร์คนอื่นมากกว่า เติ้ลมันต้องเสียใจแน่ยิ่งถ้ามันรักพี่ป้องไปแล้ว นี่แหละมั้งดราม่าที่จะเกิด (คนเขียน: รู้ดีนักนะเมิงอีคนอ่าน  ) แต่อีน้องก็ปากดีหล๊ายหลาย ไปว่าพี่ป้องมันว่าหาเมียไม่ได้หรอก จะไปหาทำไม หนูก็เอาพี่ป้องมันทำผัวซะก็จบไม่ต้องไปหาให้เหนื่อย    และก็อีพี่ป้อง ตอนนี้แกแค่หาเหาใส่หัว แต่ต่อไปถ้าแกพาหำไปหาตูดล่ะก็แกเอ้ย  แกจะติดใจจนไม่อยากจะเอาออกเลยสิบอกให้ 

[❣☾月亮☽❣]

ซึนเดเระตัวพ่อ. ขี้งก. ขี้หงุดหงิดแถมปากเสียอีก. นี่ดราม่าสินะเชื่อแล้วๆ
ไปเดทกันดีๆไม่ได้เลยนะพี่ป้อง 555

[Pittabird]

อยากรู้.จะลงเอยกันยังไง. ตามต่อโลด. ขอบคุณคนเขียนด้วยค่ะ. ต่อไวไวนะ

[Viewonohm]

พี่ป้องต้องหัดเรียนรู้ที่จะอยุ่กับคนอื่นมั่งนะ 

[cho-ningza-19891]

ทะเลาะกันด้วยเรื่องน่ารักๆ แบบนี้ด้วยเหรอค่ะ
น่ารักจริงจริ้งขุนป้องกับน้องเติ้ลน้อย

[Kelvin Degree]

ดราม่าหมูกะทะ

555

สงสัยน้องเติ้ลจะมีปัญหากะแฟน

[minneemint]

นิยายตลก
เติ้ลมีปัญหากับแฟนชัวร์

[boboman]

รอค่าาา

[AI.NoR]

ตอนนี้แบบ  ฮาน้ำตาไหลพรากอ่ะ    5555555555+

ดราม่าไปไหน  ปล.ตอนนี้ชอบมุกดราม่ามีดโกน 55 (ผมกินข้าวอยุ่นี่ถึงกะพ่น)

เมื่อไหร่จะถึงตอนทดสอบความฟิต  แทบทนรอไม่ไหว

ขอบคุณค้าบ มุกขนตูดกับมุกมีดโกนนี่สดจริงๆ อยู่ๆ คิดขึ้นมาได้ยังไงก็ไม่รู้ อเมริกันพายมั้งคะ? กับเรื่องที่เราเคยอ่านเจอในบอร์ดPพลาซ่ามั้ง? เกี่ยวกับเรื่ีองวุ่นๆ ของเกย์กับขนตูด ไปๆ มาๆ ก็กลายเป็นเจ้าหนูจำไมเติ้ลกับพี่ป้องคนตบมุกไปซะงั้น มีคนชอบก็ดีใจค่ะ

เอ๊ะ อยู่ติดห้อง อ้อนบ๊อย บ่อย หนูมีอะไรในใจ
ที่อยากบอกพี่มันบ้างไหม 

อันนี้ก็ต้องดูกันต่อไป เพราะคนแต่งยังไม่ได้คิดเลย มีแต่อีพี่ป้องนั่นแหละที่เริ่มคิด ฮ่าๆ 

เออ ชักเริ่มดราม่าและ แพร่บนะ ขำก่อน    อีพี่ป้องนี่มันซึนจริงๆเลย เอะอะอะไรก็ใช้พลังปากกลบเกลื่นความรู้สึกตัวเองกับน้องมันตลอด คนมันงี่เง่า เอาแต่ใจ เรียกร้องความสนใจ ปกติมันก็จะทำกับคนที่มันรักและชอบเท่านั้นแหละน่า  แต่ก็ยังคลุมเคลือว่าสรุปแล้วไอ้น้องเติ้ลกับอีพี่เบสท์มันมีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า เติ้ลมันถึงได้กลับห้องและเอาแต่เกาะพี่ป้องแจ น้องมันอาจจะอยากเล่าอะไรให้ฟังก็ได้นะ แต่พี่ป้องมันกันตัวเองตลอดน้องมันเลยไม่กล้า พี่ป้องก็ใจเย็นกับน้องหน่อย เติ้ลน่าสงสารนะ มันยังเด็กมีความรักก็ครั้งแรกแถมยังผู้ชายอีก เราว่าเติ้ลมันต้องมีอปัญหากับอีพี่เบสท์แน่ๆเลย และถ้าน้องมันรู้นะว่าที่พี่ป้องพยายามออกห่างเพราะแคร์คำเพื่อนมากกว่าความรู้สึก น้องมันต้องเสียใจแน่ มันก็ไม่ได้บุกรุกปลุกปล้ำสักหน่อย ถ้าเกิดวันหนึ่งพลาดพลั้งขึ้นมาไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใด และพี่ป้องแคร์คนอื่นมากกว่า เติ้ลมันต้องเสียใจแน่ยิ่งถ้ามันรักพี่ป้องไปแล้ว นี่แหละมั้งดราม่าที่จะเกิด (คนเขียน: รู้ดีนักนะเมิงอีคนอ่าน  ) แต่อีน้องก็ปากดีหล๊ายหลาย ไปว่าพี่ป้องมันว่าหาเมียไม่ได้หรอก จะไปหาทำไม หนูก็เอาพี่ป้องมันทำผัวซะก็จบไม่ต้องไปหาให้เหนื่อย    และก็อีพี่ป้อง ตอนนี้แกแค่หาเหาใส่หัว แต่ต่อไปถ้าแกพาหำไปหาตูดล่ะก็แกเอ้ย  แกจะติดใจจนไม่อยากจะเอาออกเลยสิบอกให้ 

ความจริงแล้วเรื่องนี้ ... คนที่ต้องดราม่าและเจ็บปวดสุดๆ คืออีพี่ป้องนะ ออกแนวรักเขาข้างเดียวด้วย ...
แต่อะไรๆ ไม่แน่นอน คนแต่งกะว่าจะแต่งดราม่าจัดหนักยังแต่งออกมาแล้วมีแต่คนขำ พล็อตเรื่องก็ยังไม่ได้คิด แต่งไปเรื่อยๆ ตามอารมณ์ ดังนั้นอะไรๆ ก็เกิดขึ้นได้ค่ะ
อาจจะเก็ทไอเดียตอนอ่านเมนท์คนอ่านนะเออ ฮ่าๆ แบบว่าตอนนี้มันกู่ไม่กลับละ จะเขียนดราม่าก็ดันมีแต่คนฮา แถมเสื่อมซะ...

ซึนเดเระตัวพ่อ. ขี้งก. ขี้หงุดหงิดแถมปากเสียอีก. นี่ดราม่าสินะเชื่อแล้วๆ
ไปเดทกันดีๆไม่ได้เลยนะพี่ป้อง 555

นี่คือคุณสมบัติของเมะเรื่องนี้ใช่มั้ยคะ? อีพี่ป้องมันมีอะไรดีบ้างเนี่ยถามจริง? ทำไมมีแต่ข้อเสียละเว้ยเฮ้ย!

อยากรู้.จะลงเอยกันยังไง. ตามต่อโลด. ขอบคุณคนเขียนด้วยค่ะ. ต่อไวไวนะ

รับทราบค้าบ

พี่ป้องต้องหัดเรียนรู้ที่จะอยุ่กับคนอื่นมั่งนะ 

ต้องมีคนสอนเนอะ ต้องให้น้องเติ้ลสอนเข้าสังคมซะแล้ว

ทะเลาะกันด้วยเรื่องน่ารักๆ แบบนี้ด้วยเหรอค่ะ
น่ารักจริงจริ้งขุนป้องกับน้องเติ้ลน้อย

ขนาดคนแต่งยังคิดเลยค่ะว่าจะมีวันไหนที่สองคนนี้ไม่ทะเลาะกันบ้างมั้ย?

ดราม่าหมูกะทะ

555

สงสัยน้องเติ้ลจะมีปัญหากะแฟน

จะพยายามหาดราม่าแปลกๆ มาเขียนนะคะ

นิยายตลก
เติ้ลมีปัญหากับแฟนชัวร์

นี่ไม่ใช่นิยายตลกน้า 

รอค่าาา

ขอบคุณค้าบ

[AI.NoR]

     เพราะผมรับปากเติ้ลว่าวันนี้ผมจะไปกินหมูกระทะกับมัน ผมเลยต้องหิ้วท้องรอไปกินข้าวเย็นกับเติ้ล กลัวกินได้ไม่คุ้มครับ

     แต่เติ้ลดันมีธุระที่มหาวิทยาลัย

     นานแล้วที่ผมไม่ได้อยู่คนเดียวเงียบๆ แบบนี้ ช่วงเวลาแสนสงบสุข ผ่อนคลาย สบายหู รู้สึกเหมือนตัวเองได้พักผ่อนยังไงก็ไม่รู้ครับ

     ไอ้เพื่อนคนนั้นของผมมันต้องทนฟังเสียงอุบาทว์ตอนกลางคืน แต่ผมกลับอิจฉามัน ก็ลองมาเป็นผมที่ต้องฟังเติ้ลพล่ามทั้งวันทั้งคืนดูบ้างมั้ยอ่ะ? โคตรของโคตรนรกเลยครับ!

     ถ้าไม่สรรหาคำถามปัญญาอ่อนมาถามก็ชวนคุยเรื่องไร้สาระ พอไม่ฟังก็ชวนทะเลาะ มันใช้แรงงานผมเกินหน้าที่เพื่อนร่วมห้องไปไกลแล้วครับ

     พูดแล้วก็รู้สึกเครียดๆ หาทางระบายความเครียดตัวเองซะดีมั้ง โอกาสเหมาะๆ แบบนี้ด้วย

     ก็เพราะพักหลังเติ้ลอยู่ห้องกับผมเกือบตลอดนั่นแหละ ผมเลยไม่ค่อยมีเวลาเป็นส่วนตัวซักเท่าไหร่ จะอาบน้ำนานๆ ก็กลัวมันแซว รำคาญมันครับ

     เอาวะ! เอาซะหน่อย ตัวขัดขวางไม่อยู่ ขัดกระสุนซะหน่อยปืนจะได้โล่งๆ


     เมะเฮชในมือถือกำลังละเลงลิ้นรัว มือผมก็สาวลำกล้องเพลิน เมะเรื่องนี้วาดสามเหลี่ยมมหัศจรรย์ของผู้หญิงเรียบดี มีขนเป็นกระจุกสามเหลี่ยมเล็กๆ บนเนิน แต่ของจริงมันไม่เกลี้ยงเกลาแบบนี้หรอกผมรู้ ตรงไหนมีรุขุมขนมันก็มีขนงอกออกมาหมดนั่นแหละ ยกเว้นจะโกน เวรแล้ว! ละผมจะคิดถึงไอ้เด็กเปรตทำไมวะ!

     เพราะมันแท้ๆ เลย มาถามอะไรแปลกๆ ผมเลยมีความคิดประหลาดๆ ลอยอยู่ในหัว

     ไม่ได้ครับ ตั้งสติ! ผมพยายามจดจ่อกับเมะแล้วบิ้วตัวเองให้ใกล้ไคลแมกซ์ อย่าไปคิดถึงไอ้เด็กเปรตกับคำถามงี่เง่าของมันเด็ดขาด!

     ผมพยายามฟังเสียงครางของนักพากย์จากเมะ เสียงร้อง “อะ” สั้นๆ สลับกับ “อ๊า” ยาวๆ ตอนฟิน ของจริงมันร้องแบบนั้นกันที่ไหนล่ะ

     เฮ่ย! แล้วผมจะไปนึกถึงเสียงอุบาทว์นั่นทำม๊าย เวรแล้ว!

     ผมพยายามสะบัดหัวไล่ความคิดงี่เง่าออกไป ทุกอย่างเป็นเพราะไอ้เติ้ลแท้ๆ เลย ไอ้เด็กเปรต!

     โธ่เว้ย! รีบๆ ออกสิวะลูกพ่อ สาสเอาแต่แข็งแต่ไม่ยอมออก
 

     “พี่ป้อง ทำไรอยู่อ่ะ?”

     เวร! เสียงไอ้เติ้ล!

     “พี่ป้อง ทำไรอยู่ ผมจะเข้าห้องน้ำ”

     “เออๆ พี่เข้าห้องน้ำอยู่”

     ซวยละ หวังว่าเสียงผมคงฟังแล้วปกตินะครับ หวังว่ามันจะเชื่อ

     “ทำไรวะพี่ นานแล้วนะ รีบๆ ออกมาดิผมปวดฉี่”

     กูก็อยากออก แต่มันยังไม่ออกโว้ย!

     “เออๆ กูขี้อยู่ แป๊บนึง”

     เวร! แล้วทำไมผมต้องมาตะโกนคุยกับมันแบบนี้ด้วยวะ มันรู้สึกขนลุกแปลกๆ อ่ะครับ

     “โหยนานไปแล้วพี่ป้อง ท้องผูกรึไงวะ รีบๆ ออกมาได้แล้ว ผมจะอั้นไม่ไหวแล้วนะ ผมฉี่จะแตกแล้ว”

     เหี้ย มันจะมาแตกอะไรตอนนี้วะ! ช่างหัวมันละ ขอกูแตกก่อน

     “เออๆ แป๊บนึง อย่าเร่งดิวะ”

     นี่กูก็เร่งสุดๆ แล้วเหมือนกันไอ้สัส!

     “ไม่ไหวแล้วพี่ เร็วๆ ดิวะ อย่าชักช้าเดี๋ยวผมฉี่ราด เร็วๆ ผมไม่ไหวแล้ว”

     ไอ้เด็กเปรต!

     “พี่ป้องออกมาเร็วๆ ผมไม่ไหวแล้ว”

     เติ้ลมันทุบประตูรัวๆ ผมรู้ว่ามันปวดฉี่จริงๆ เติ้ลกลับมาตอนไหนผมไม่รู้ แต่ผมไม่แปลกใจเพราะเติ้ลเป็นคนมือเบา ไม่ค่อยทำเสียงดังในห้อง ผมถึงไม่ได้ยินเสียงมันเข้ามาในห้อง มันอาจจะรออยู่นานแล้วจนทนไม่ไหวเลยเริ่มอาละวาด

     แต่เหี้ยเอ้ย! ทำไมมันต้องมาเซ้าซี้ผมตอนนี้ด้วยวะ เสียงมึงตอนปวดฉี่ก็เสือกเกินหน้าเกินตาเสียงเมะกูไอ้สาส!

     “พี่ป้อง จะเสร็จยัง? ผมไม่ไหวแล้วนะพี่! จะราดแล้ว”

     “เออ! มึงปล่อยเลย แตกพร้อมกูเนี่ยแหละไอ้สัส! เร่งกูจริง” อยากตะโกนกลับไปชะมัด แต่... ไม่เอาดีกว่าครับ คงไม่เหมาะที่ผมจะด่ามันในสถานการณ์แบบนี้

     “เออๆ เสร็จละ แป๊บๆ”

     เหี้ย! ผมจะไม่ลืมการช่วยตัวเองครั้งนี้ไปตลอดชีวิต คราวหน้าผมจะดูให้แน่ใจว่าเติ้ลไม่อยู่ใกล้ๆ ผมจะใส่กลอนประตูสองชั้นกันมันออกไปห่างๆ เลยสาส!


     พอผมเปิดประตูออกมาได้นิดเดียว เติ้ลมันก็รีบผลักผมออกแล้วปิดประตูกระแทกใส่ผมดังปั้งอย่างจงใจ กับอีแค่ปวดฉี่ แค่นี้ต้องงอนลงไม้ลงมือใส่ข้าวของ โธ่ ไอ้เด็กน้อย!

     ความจริงแล้วเติ้ลเป็นคนมือเท้าเบา เมื่อก่อนเวลาผมหลับแล้วเติ้ลกลับมาตอนดึกๆ ผมก็ไม่ค่อยสะดุ้งตื่นเพราะมันไม่ค่อยทำอะไรเสียงดัง เราเลยต่างคนต่างอยู่ เพราะเติ้ลเกรงใจผม เรามีระยะห่างกันเยอะ แต่พอสนิทกัน นิสัยขี้งอนของเติ้ลทำให้มันชอบทำอะไรประชดประชันใส่ผมโครมๆ เป็นการเรียกร้องความสนใจชัดๆ แต่ที่น่ารำคาญที่สุดคือปากมันนี่แหละ

     แต่เอาวะ คราวนี้ผมผิด จะยอมๆ มันไปก่อนก็ได้ โล่งแล้วก็อารมณ์ดีงี้แหละครับ

     ทว่า...

     “พี่ป้อง...”

     “อะไร?”

     เติ้ลมันเข้าห้องน้ำเสร็จแล้วก็หน้าบึ้งออกมา สงสัยยังเคืองเรื่องเมื่อกี้อยู่แน่ๆ ขอโทษมันซะหน่อยดีกว่า

     “ทำหน้าบึ้งทำไมว้า โทษทีนานไปหน่อย พี่ไม่รู้ว่าเติ้ลกลับมาแล้วนี่หว่า”

     “เหรอ?”

     เติ้ลขมวดคิ้วใส่ผมเป็นปมเลย สายตามันเคืองจัด ทำไมมันต้องโกรธมากขนาดนั้นด้วยวะ แค่เข้าห้องน้ำนานไปนิดเท่านั้นเอง

     “ทีหลังเวลาพี่ป้องล้างมืออ่ะ ระวังแยมขาวเลอะตามพื้นอ่างล้างหน้านะพี่ มันข้น!”

     เวรแล้ว!

     “ผมปวดฉี่แทบตายแต่พี่ดันช่วยตัวเองอยู่ได้!”

     “เอ้า! นี่กูผิด?”

     “เออ!”

     “เออก็ได้ กูยอมรับว่ากูโกหก แล้วไงวะ เรื่องธรรมชาติป่ะ? ก็กูกำลังฟินอ่ะ จะให้กูพักเบรกกลางคันออกมาให้มึงเข้าห้องน้ำเนี่ยนะ?”

     “ก็ผมปวดฉี่อะ พี่จะเสียสละให้ผมเข้าไปฉี่ก่อนไม่ได้รึไงวะ ห้องนี้ผมก็แชร์ครึ่งนึงนะพี่!”

     “ก็กูยังไม่เสร็จมึงก็รอก่อนดิวะ ตามคิวป่ะ จะให้กูเดินโด่ออกมานั่งรอมึงทำธุระรึไง ทุเรศละ”

     “แต่มันรอได้ป่ะ? กะอีแค่ช่วยตัวเอง เห็นแก่ตัวว่ะพี่ป้อง ปกติพี่ก็ใส่แต่บ็อกเซอร์ปล่อยมันห้อยโตงเตงอยู่ละ จะมาอายอะไรตอนนี้ ช้าไปหน่อยป่ะ ต่อให้พี่ช่วยตัวเองกลางห้องผมก็ไม่สนหรอก!”

     หึ ปากดี! ปากแบบนี้น่าจับมาสั่งสอนจริงๆ เหอะๆ

     “มากไปละไอ้เติ้ล”

     “ผมก็แชร์ห้องครึ่งนึงเหมือนกัน พี่ก็เกรงใจผมบ้างดิวะ เวลากินข้าวด้วยกันจานแม่งก็ไม่ล้าง ห้องสกปรกก็ไม่ยอมกวาด”

     “เอ้า ก็มึงซื้อมากินกับกูป่ะ? มึงก็ล้างเองดิ”

     “เออ! ผมรู้ว่าพี่ชอบกินอาหารสำเร็จคากล่องเพราะขี้เกียจล้างจาน แม่ง...”

     เติ้ลมันบ่นน็อนสต็อปเลยครับ โคตรน่ารำคาญเลย ผมย้อนเวลากลับไปไม่สนิทกับมันได้มั้ยเนี่ย?

     “จิ๊! ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว ละรู้ตัวป่ะว่าผมร่วง ไม่รู้ผมรึขนอะไรร่วงเต็มห้อง”

     มันทำเสียงจิ๊จ๊ะใส่ผม ไม่พอยังมองผมขึ้นๆ ลงๆ ด้วยสายตารังเกียจอีก ผมผิดรึไงวะที่กรรมพันธุ์ให้ขนมาเยอะ

     “ยิ่งในห้องน้ำมันคาตรงรูระบายน้ำ เคยเอาทิ้งมั่งป่ะ? พี่ป้องแม่งซกมกว่ะ!”

     ผมรำคาญที่มันบ่นนะ แต่คิดอีกที ... ที่มันพูดนี่จริงเหรอวะ?!

     “จะบ่นอีกนานมั้ยสัส เดี๋ยวกูหมดอารมณ์กินหมูกระทะหรอก”

     “เฮ้ยนี่ผมจริงจังนะเว้ยไม่ได้พูดเล่น ฟังกันหน่อยดิวะพี่ป้อง อยู่ด้วยกันก็ต้องช่วยกันดิ พี่ป้องสบายแต่ผมลำบากอ่ะ”

     “ทีเมื่อก่อน-”

     “ก็นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ผมกลับมาแล้ว ผมหารค่าห้องครึ่งนึงนะเว้ย เกรงใจผมบ้าง ผมก็มีสิทธิ์นะ”

     “เออๆ รู้แล้ว ทีหลังจะระวัง”

     ยอมมันก็ได้ครับ เพื่อความสงบสุขของรูหู


     นี่ถ้าไม่เห็นแก่ที่มันเป็นน้องพี่ตั้มนะ ผมไม่ย้อมให้มันมาอยู่ด้วยหรอก เด็กอะไรวะโคตรน่ารำคาญ!

﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏

ถึงจะน่ารำคาญแต่ก็ฟินใช่มั้ยพี่ป้อง?
คราวนี้เป็นดราม่าห้องน้ำล่ะ จะมีใครเขาใช้มุกเสื่อมๆ แบบนี้มาแต่งนิยายดราม่ามั้ยน้อ? นิยายเรื่องนี้ประหลาดเกินไปแล้ว!
คุณน้องเติ้ลเองก็แปลกไม่แพ้กัน เป็นนายเอกเรื่องอื่นเขาต้อง "แหวะ" "อี๋" อายสาวแตก เขินหน้าแดงกันแล้ว ไม่มานั่งบ่นเรื่องอุปนิสัยซกมกของอีพี่ป้องรูมเมทหรอก
หรือน้องเติ้ลแกจะภูมิต้านทานดี ไม่ได้คิดอะไรเลย เลยไม่เขินพี่ป้อง? ไม่น้า ปกติฉากแบบนี้พระเอกกับนายเอกต้องเขินกันดิ!
แฟนๆ คิดว่าไงละเนี่ย กด1น้องเติลมีใจ กด2น้องเติ้ลไม่ได้คิดอะไร ฮ่าๆ แต่ที่แน่ๆ เหมือนคนบางคนมันฟินล่ะ!


โอเค ยอมรับก็ได้ว่านิยายเรื่องนี้มันฮาแบบเสื่อมๆ เพราะตั้งใจจะแต่งดราม่าที่เอามุกเสื่อมๆ มาเป็นจุดขาย แต่นี่ไม่ใช่นิยายขำขันน้า! นี่เป็นนิยายดราม่าจริงๆ แต่ได้ไอเดียแล้วว่าจะเอาพี่ป้องกับน้องเติ้ลมดราม่าเรื่องเสื่อมๆ กัน น่าจะแปลกดีนะ
เอาเป็นว่านิยายเรื่องนี้เป็นของแปลกละกัน เหอๆ ขอฝากนิยายดราม่า ฮาแบบเสื่อมๆ เรื่องนี้ด้วยน้า

[Star_ss]

นิยายแบบ....แบ๊บ....แบ๊บว่าฮามากๆ ฮ่าๆๆๆ คือพี่ป้องน่าสงสารอ่ะ ช่วยตัวเองในห้องน้ำก็ผิดด้วย กร๊ากกกก.... งั้นควรเปลี่ยนมาช่วยกลางห้องเหมือนที่น้องเติ้ลบอกเถอะค่ะ
 

[Viewonohm]

จะรักกันได้ยังไงหนอ 

[❣☾月亮☽❣]

กดสองจ้ะ. ตอนนี้ยังไม่คิดอะไรเพราะห่างไกลสเป๊คสินะ
สรุปว่าพุ่งเพราะคำว่า พี่ป้อง...ไม่ไหวแล้ว. สินะ

กินหมูกะทะกันดีๆอย่าไปคิดเรื่องขนเรื่องครางอะไรตอนกินอีกล่ะ กลัวน้ำจิ้มพุ่ง