.....อาการของคนหมดรัก....(ภาคเชา) ตอนที่ 5 (18/08/17)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: .....อาการของคนหมดรัก....(ภาคเชา) ตอนที่ 5 (18/08/17)  (อ่าน 40100 ครั้ง)

ออฟไลน์ cherilnatcha

  • การเดินทางของความคิด. ชาร์ลี (c)
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
อ้างถึง
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



บทนำ





ผมนั่งดูดมาร์โบโลแดงรอคนอยู่ บนโต๊ะมีคาราเมลแมคคิอาโต้ที่ไม่ค่อยพร่องลงไปเท่าไหร่ทั้งที่ผมนั่งอยู่อย่างนี้มาสักพักแล้ว ผมเช็คมืออีกรอบก็ยังไม่มีข้อความใหม่ตอบกลับมาจากน้องฟิว แฟนของผม นอกจากข้อความตอนบ่ายสองโมงที่น้องไลน์มาบอกว่าเขากำลังออกจากหอ ใกล้ถึงแล้ว...


มีคนนั่งลงที่นั่งว่างข้างกัน มือหยิบแมคคิอาโต้ของผมไปดูดหน้าด้านๆ แต่ช่างมัน ไม่มีอารมณ์สนใจ


" ยังไม่มาอีกเหรอวะ " คิงถาม มันเป็นรูมเมทผมแต่เราแยกกันมา เมื่อคืนมันนอนห้องแฟน


ผมพยักหน้า คีบบุหรี่จากปากแล้วพ่นควันออกไปข้างๆ มองบุหรี่ที่มือผม ไม่พูดอะไรมาก หยิบบุหรี่ซองขาวกลิ่นเมนทอลของตัวเองออกมาดูดด้วยกัน


" ทู้มึงแม่งดังไปถึงม.อีเจนนี่เลยว่ะ " คิงกล่าวถึงเพื่อนคนนึงของมัน อยู่มหาวิทยาลัยกลางเมืองอุดมไปด้วยตุ๊ดและเกย์ " เชามึงลบทู้ไปรึยังวะ "


" กูลบแล้ว... " ผมตอบเซ็งๆ " แต่แม่งมีแคชไง แม่งก็แชร์แคชกันต่อ " หงุดหงิดว่ะ ที่จริงผมควรลบเนื้อหาก่อน แล้วค่อยลบกระทู้ แต่นั่นล่ะ ผมทำแต่อย่างหลังออกไป กระทู้น่าปวดหัวนั่นแม่งเลยยังถูกแชร์อยู่เรื่อยๆ


" แล้วมึงทำไง? "


" ช่างแม่ง " ไปไวขนาดนี้กูทำอะไรได้แล้วว่ะคิง


เรื่องของเรื่องคือผมดันไปตั้งกระทู้ ระบายเรื่องของตัวเองกับแฟนในพันทิป...


คนอ่านมากๆ แชร์มากๆ แล้วก็ดันมีรีพลายนึงในนั้นถามว่าผมใช่ ช. วิศวะเครื่องกล ปี3 ม.A รึเปล่า ผมไม่ได้ตอบอะไรเพราะช่วงนั้นไม่ได้เข้าพันทิปเลย รู้ตัวอีกทีก็มีคนกระหน่ำแอดเฟรนด์เฟสบุ๊กผมมาเต็มไปหมด(แน่นอนว่าผมไม่ได้กดรับเพื่อน) ทักเยอะแยะ โพสหน้าวอลล์ แค่นี้ก็น่ารำคาญพอแล้ว ยังมีคนออกมาเคลมว่ารู้จักผมกับแฟนแล้วบอกเล่าเรื่องเราในอีกมุม ทำให้จากตอนแรกที่คนให้กำลังใจกลายเป็นรุมด่าผมซะเสียหมา


ผมแบบ... เชี่ยไรวะเนี่ยย!!!


ที่เหี้ยที่สุดคือแฟนผมรู้เรื่อง...


ผมพยายามบอก พยายามอธิบายว่าที่เขียนไปนั่นเขียนเอามัน ไม่คิดอะไรจริงๆ ก็ไม่ฟัง เอะอะไรให้คุยกับเพื่อนตลอด เพื่อนแฟนผมแม่งก็โคตรน่ารำคาญ นอกจากจะไม่พยายามช่วยให้เรื่องมันดีขึ้นแล้วยังจิกกัดผมสารพัด ทำตัวอย่างกับเป็นผู้ผดุงความยุติธรรม น่าหงุดหงิดชิบหาย


" มาแล้ว "


คิงสะกิดบอก บุ้ยไปทางซ้ายมือของมัน ผมมองตาม


เด็กหนุ่มตัวเล็กก้มหน้าตลอดทางที่เดินมากับเพื่อนผู้หญิงสองคน คนหนึ่งตัดผมทรงหัวเห็ด อีกคนเป็นอาหมวยหน้าจืดตัวกลมๆ ทั้งคู่กอดแขนน้องฟิวกันคนละข้าง เดินมาหาผมกับคิงที่นั่งดูดบุหรี่กันอยู่


ทั่งคู่ย่นจมูก มองอย่างไม่พอใจ คนซ้ายที่หน้าหมวยไอค่อกแค่กเหมือนประชด คิงเห็นแล้วก็คิ้วกระตุก ผมรอดูว่ามันจะทำอะไร คิงขี้หงุดหงิด โมโหง่าย และไม่ค่อยแคร์เท่าไหร่ด้วยว่าคนที่กวนตีนมันเป็นผู้หญิงหรือชาย มันด่าอย่างเท่าเทียมกันหมด


" ตีนติดคอไง? " มันพ่นควัน อยู่เหนือลมพอดีควันเลยตีเข้าหาทั้งสามคนที่นั่งอยู่


คราวนี้ไอสำลักกันจริงจัง…


ผมขี้เกียจอะไรมาก เป็นคนดับบุหรี่ก่อน แล้วมองแต่แฟนตัวเองที่นั่งตัวลีบอยู่ตรงกลาง น้องตาบวมช้ำ จมูกแดงก่ำอย่างคนเพิ่งร้องไห้อย่างหนักมา...


" ดับบุหรี่ด้วยค่ะ พวกหนูแพ้ควัน! " คนอวบๆ ยังคงมองคิงตาขวางอยู่


มันคงไม่ทำตาม ผมจึงบอกมัน " มึงดับบุหรี่ดิ๊คิง " กูรำคาญสองคนนี้เยอะ


คิงมีท่าทางไม่พอใจ มันดูดอีกครั้งสองครั้งก็ดับบุหรี่ เราจึงเริ่มคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด


ทั้งกระทู้พันทิปเจ้าปัญหา,


ความสัมพันธ์ของผมกับคิง


และสาเหตุ ‘ อาการหมดรัก ’ ของผม...




-------------------------------------------


สวัสดีค่ะ เรื่องแรกที่แต่ง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ  :pig4: :pig4: :pig4:
้เรื่องนี้ไม่ดราม่ามากค่ะ อย่าเพิ่งตกใจไปนะคะ  :o8: เผือก, เสื่อ, กาน้ำร้อน ไม่ต้องค่ะ ไม่น่าถึงขั้นนั้น ฮาา
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-08-2017 23:30:23 โดย cherilnatcha »

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #1 เมื่อ17-04-2015 01:57:35 »

เทรนดี้มากเลยค่ะ
เราอ่านๆพันทิบมาก็มานั่งนึกว่าคนที่โพสต์นี่กะเอามันหรือว่าหาที่ระบายจริงๆ?

ตามอ่านค่ะ
เอ..ตามสไตล์พันตริฟท์นี่ต้องว่า
ปูเสื่อ +รอเผือกใช่ไหมคะ?

ออฟไลน์ pp4

  • คนที่ 'ชอบ' ไม่ได้แปลว่าคือคนที่ 'ใช่'
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-6
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #2 เมื่อ17-04-2015 02:17:28 »

รอตอนต่อไปค่ะ น่าสนใจดี ^^

ออฟไลน์ tempo_oil

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-1
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #3 เมื่อ17-04-2015 02:24:44 »

ปูเสื่อรอเลยค้าาาา ช่วยมาต่อเร็วๆนะคะ

ออฟไลน์ frenzy19

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #4 เมื่อ17-04-2015 05:51:29 »

 :mc4: :mc4: รอๆค่า แนวนี้น่าสนุกดีเหมือนกัน :mew1:

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #5 เมื่อ17-04-2015 07:59:48 »

 :pig2:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #6 เมื่อ17-04-2015 08:40:54 »

ดีใจที่ไม่ดราม่า เอากุ๊บกิ๊บพอ
ใครนางเองกันแน่น่ะ อิอิ

ออฟไลน์ เด็กชายมั่วนิ่ม

  • ------>>>>
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 32
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #7 เมื่อ17-04-2015 09:52:03 »

ชอบๆๆๆ  รอตอนต่อไปค่ะ ^^

คนแต่งสู้ๆๆ :katai2-1:

ออฟไลน์ Jthida

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #8 เมื่อ17-04-2015 09:55:23 »

รอจ้า

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #9 เมื่อ17-04-2015 10:06:02 »

ทำไมล่ะคะ ทำไมดิฉันถึงอยากอ่านต่อมากๆ เลยล่ะ??? พลีส  :hao7:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
« ตอบ #9 เมื่อ: 17-04-2015 10:06:02 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #10 เมื่อ17-04-2015 11:29:02 »

หมดรักจริงใช่มั้ย

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: .....อาการของคนหมดรัก....(บทนำ)
«ตอบ #11 เมื่อ17-04-2015 11:59:00 »

กระตุ้นต่อมเผือกค่ะ

ออฟไลน์ cherilnatcha

  • การเดินทางของความคิด. ชาร์ลี (c)
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
1
สวัสดีครับ นี่กระทู้แรกของผม
ผิดพลาดประการใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วย

 




--ผมกำลังลังเล ว่าจะลองเปิดใจคุยกันหรือเลิกกับแฟนเลยดี--



นี่เป็นกระทู้แรกของผม สมัครสมาชิกเพื่อพิมพ์ทู้นี้โดยเฉพาะเลยนะเนี่ย 555555555 ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ



อย่างที่จั่วหัวกระทู้ไว้เลย ผมคบกับแฟนมาได้ปีกว่าๆ รู้จักกันมาเกือบสองปีได้ เรารักกันมากครับ เมื่อก่อนก็แฮปปี้มีความสุขดีอยู่หรอก แต่อยู่ดีๆ ผมก็เกิดรู้สึกเบื่อขึ้นมา ผมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่อะไรเดิมๆ ที่เขาทำแล้วผมเฉยๆ ตอนนี้มันกลับทำให้ผมหงุดหงิด อย่างน้องเขาจะเป็นคนขี้อาย งุ้งงิ้งๆ ใช่มั้ย เมื่อก่อนผมก็โอเค ให้เดาทาง เดาอารมณ์ว่าเขาต้องการอะไรมันก็สนุกดี แต่ตอนนี้โคตรน่าเบื่อ คืออยากได้อะไร อยากบอกอะไรก็พูดตรงๆ เลย ผมก็พอรู้แหละว่าตัวเองไม่เหมือนเดิม คิดหลายรอบมากก็ยังคิดไม่ออกว่าจะเอายังไงดี จะบอกเลิกเลย หรือลองปรับความเข้าใจก่อนดี แล้วเรื่องมันก็ค่อนข้างซับซ้อนอยู่เหมือนกัน คือสมมุติผมอยากเลิกกับเขา มันก็จะกระทบอย่างอื่นด้วยอ่ะ แล้วน้องเขาก็ไม่ได้ผิดหรือไม่ดีตรงไหนด้วย




แก๊กๆ....แก๊ก....



แกร๊ก...!



" ทำไรวะเชา "



" พิมพ์ทู้ "



" ห่ะ? "



" พิมพ์กระทู้ไง "



คนที่เปิดประตูเข้ามาคือคิง รูมเมทผม มันมักจะออกไปวิ่งออกกำลังกายที่สนามกีฬาของมหาลัยตอนเย็น และจะกลับมาตอนทุ่มกว่าๆ ถึงสองทุ่มบ่อยๆ



" เพื่อ? "



รูมเมทมองผมด้วยสายตาไม่เข้าใจ



ผมถอนหายใจ ช่างมัน ยังไม่เล่าให้มันฟังเรื่องตัวเอง เห็นว่าผมไม่ตอบหรืออธิบายอะไรเพิ่มเติม มันจึงถอดแว่นสายตาวางไว้ที่โต๊ะตัวเองแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ



" ทำไมวันนี้มึงกลับเร็วอะ " ผมหันมองตามไล่หลังมันไป เสื้อกล้ามมันแนบตัว ชุ่มเหงื่อจนบิดน้ำได้เป็นลิตร



" อะไรนะ?! "



" กูถามว่าทำไมวันนี้ถึงกลับเร็ว " ผมตะโกนเสียงดังขึ้นนิดนึง แข่งกับเสียงน้ำซู่ซ่าจากฝักบัว



" วันนี้กูไม่มีแลปบ่าย อาจารย์แม่งโทรมาขอเลื่อน เซ็งชิบหาย แม่งกูต้องไปตามเก็บแลปวันอื่นอีก " คิงมันบ่นๆ ตามมา



ผมเข้าใจมันนะ แลปผมน่ะไม่เท่าไหร่ แต่คิงมันเรียนวิทยา-เคมี เข้าแลปทีต้องใช้เวลา เตรียมสารนั่นนู่นนี่ ทดลอง จดบันทึกอะไรเสร็จแล้วมันยังต้องเก็บล้างอีก ถ้าทำไม่เรียบร้อยเทสารละลายความเข้มข้นสูงลงท่อรวมแม่งซวยอีก



" มึงอ่ะเชา ตอนเที่ยงมาแดกข้าวคณะกูนี่ว่างเหรอ? "



คณะวิศวะของผมกับคณะวิทยาศาสตร์คิงมันไม่ค่อยไกลกันเท่าไหร่ แต่ก็ไม่เรียกว่าใกล้



" กูเบื่อๆ ขี้เกียจแดกข้าวคณะตัวเอง "



ผมตอบคิง พิมพ์ข้อความในกระทู้เพิ่มแล้วลบ แล้วพิมพ์เพิ่มใหม่ สุดท้ายก็ลบอีก ถอนหายใจยาวๆ เอาวะ! กดโพสเลยแล้วกัน



" เฮ้ย เชา สบู่มึงหมดเหรอวะ "



" อ้าว.. หมดแล้วเหรอ? " เห้ย ผมเพิ่งซื้อขวดใหม่มาไม่ถึงเดือนเลยนะ ทำไมหมดไววะ



" เออดิ " คิงเปิดประตูห้องน้ำ มันนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวหน้าเซ็ง ในมือถือขวดสบู่คว่ำลง มันออกแรงบีบมีเสียง ฟีบๆ กับฟองออกมาเล็กน้อย



...หมดจริงด้วยว่ะ



" มึงมีสำรองมั้ยวะ "



ผมส่ายหน้า " หึ! ใครจะคิดว่ามันจะใช้หมดเร็ววะ ซื้อมาไม่ถึงเดือน "



" โหยเชี่ย... ลงไปซื้อเซเว่นมาให้กูหน่อยดิ " คิงเดินไปที่กระเป๋ามัน หยิบแบ๊งค์ร้อยมาส่งให้ผม



" เซเว่นล่างหออ่ะนะ ขี้เกียจลงไปว่ะ " จากใจเลย ห้องเราอยู่ชั้น 5 ลิฟต์เสีย เจ้าของยังไม่ซ่อม ต้องเดินขึ้นลงบันไดอย่างเดียว แถมต้องเดินไปปากซอยอีกหน่อยด้วย " ไม่งั้นมึงไปขอห้องไอ้เงาะ มันอยู่ชั้น 4 เอง "



คิงทำหน้าหงุดหงิด ผมเห็นแล้วอยากหัวเราะจริงๆ แต่ไม่ได้ ต้องเก็กทำหน้าขี้เกียจลงไปซื้อสบู่ให้มันก่อน ฮ่าๆ



" แล้วให้กูไปอย่างนี้เนี่ยนะ " มันมองสภาพตัวเปียก ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวของตัวเอง



" เออน่า มึงไปแป๊ปเดียวไม่มีใครเห็นมึงหรอก "



" เออๆ กูไปก็ได้ " มันพูดอย่างเสียไม่ได้ สภาพตอนนี้มันอนาถมาก ผมบอกเลย " มึงอย่าเสือกล็อกห้องล่ะ! "



ผมหัวเราะ คิดไม่ถึงจริงเรื่องแกล้งล็อกห้องเนี่ย ไอ้คิงมันฮึดฮัดๆ หน่อยแล้วก็คีบแตะของผม เปิดประตูเดินไปห้องไอ้เงาะ เพื่อนอีกคนที่อยู่ชั้น 4



เหย.. ลองรีเฟรชเล่นๆ มีคนมาตอบกระทู้ผมแล้ว




สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ เราเองก็เพิ่งผ่านเรื่องทำนองนี้มา แต่สุดท้ายเป็นฝ่ายถูกบอกเลิกนะ แฮ่ :P



คุณบอกว่าคุณรักกันมาก ลองปรับความเข้าใจกันก่อนมั้ยครับ ผมว่าช่วยได้นา



โหยยย เราเสียใจนะ ถ้าเราเป็นแฟนคุณน่ะ เพราะยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
ลองคุยกันก่อนดีกว่าค่ะ ค่อยๆ พูด ค่อยคุยนะคะ



นี่มันเรื่องของผมชัดๆ



จขกท พิมพ์จบยังอ่ะคะ? คือมันเหมือนแบบค้างๆ คาๆ อยู่



คิดเหมือนกันเบยยย รอ ร๊อ รอ ค่ะ




ยังครับ ยังพิมพ์ไม่เสร็จ 5555555 ผมกดปุ่มผิดเมื่อกี้ ใจเย็นนะ คือผมกำลังจะเล่าดีเทลแล้ว เอาจริงๆ ผมจบไม่ลง มันเหมือนเรามีอะไรร่วมกันเยอะมากๆ ผมรู้สึกผูกพันนะ แล้วผมเป็นคนแรกน้องเขาด้วย



เราเจอกันช่วงงานเปิดบ้านวิศวะ แบบผมอยู่ปี2 แล้วเขาอยู่ม.6 อ่ะ เริ่มแรกเดิมทีผมไม่ได้สนใจเขาเลย ไม่เลยจริงๆ แต่เพื่อนน้องเขาถามนั่นนู่นนี่เกี่ยวกับคณะเกี่ยวกับวิชาเรียนเยอะผมเลยตอบ แล้วคือผมก็เป็นคนเฟรนด์ลี่ไง 55555 เขาถามอะไรมาผมก็ตอบหมด แถมปล่อยมุขเล่นตลกกับ…




แกร๊ก..



ประตูเปิดอีกรอบ ผมสะดุ้งแบบไม่ได้ตั้งตัว หันไปมองเห็นคิงมันกลับเข้ามาพันผ้าขนหนูที่เอวผืนเดียวเช่นเดิม พร้อมขวดสบู่ในมือเรียบร้อย มันขมวดคิ้ว หน้ายุ่งยากใจ



" เห้ยเชา.. "



" อะไรวะ? "



" เมื่อกี้กูไปเคาะผิดห้องว่ะ "



" เห้ย! "



" เออ ห้องไอ้เงาะมันเสือกล็อกอยู่ สงสัยยังไม่กลับ กูคิดว่าจำผิด แว่นกูก็ไม่ได้ใส่ลงไปไง เลยเคาะห้องข้างๆ คิดว่ามันเป็นห้องไอ้เงาะ แต่มีผู้หญิงเปิดประตูออกมา กูช็อกสัส "



" เหี้ย... " ผมอุทาน



" เออ แต่เหมือนเขารู้ว่ากูเป็นใคร ทักกูถามว่าเพื่อนมึงใช่มั้ย มีไรเปล่า กูเลยขอยืมสบู่ห้องเขามาเลย "



" ใครวะ อยู่ห้องข้างไอ้เงาะเนี่ยนะ " ผมพยายามนึก แต่ไม่รู้จักใครที่อยู่ห้องข้างไอ้เงาะเลย มีเพื่อนร่วมเจอร์ เป็นผู้หญิงที่ไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ แต่คนนั้นมันย้ายออกไปแล้วนี่หว่า



" เห็นหน้าไม่ชัดว่ะ แต่เอ็กซ์ๆ นมใหญ่ๆ "



" นึกไม่ออกว่ะ "



" งั้นช่างแม่งเถอะ ถือว่าอันนี้กูยึดเลยแล้วกัน " มันถือสบู่เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำต่อเลย



เออดี... เหี้ยสมเป็นมึงดี คิง



จบเรื่องสบู่คิงผมก็กลับมาโฟกัสที่เนื้อหากระทู้ผมก่อน โหคือนึกว่าจะสั้นๆ มันเริ่มยาวขึ้นเรื่อยๆ หรือผมควรจะพิมพ์ใส่ Word แล้วเซฟ แล้วอัพรวดเดียวเลยดี



เราเจอกันช่วงงานเปิดบ้านวิศวะ แบบผมอยู่ปี2 แล้วเขาอยู่ม.6 อ่ะ เริ่มแรกเดิมทีเลยนะ ผมไม่ได้สนใจเขาเลย ไม่เลยจริงๆ แต่เพื่อนน้องเขาถามนั่นนู่นนี่เกี่ยวกับคณะเกี่ยวกับวิชาเรียนเยอะผมเลยตอบ แล้วคือผมก็เป็นคนเฟรนด์ลี่ไง 55555 เขาถามอะไรมาผมก็ตอบหมด แถมปล่อยมุขเล่นตลกกับกลุ่มน้องไปอีก แล้วบุคลิกผมไม่เถื่อนมากเหมือนคนอื่นๆ ด้วย(อันนี้ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ น้องเขาบอกเอง 55555555 ) น้องเลยกล้าคุย ก่อนกลับก็ถามเฟส ถามไลน์ผมเรียบร้อย แต่น้องไม่ได้ถามนะ ส่วนใหญ่คนคุยเป็นเพื่อนเขา เขาแทบไม่พูดเลย แล้วเอาตรงๆ ครั้งแรกที่น้องแอดไลน์ทักผมมาผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าใคร 555555555555555 เขาแอดหลังจากวันเปิดบ้านสองสามอาทิตย์เลย ผมก็ลืมป่ะวะว่าเคยให้ไลน์ใครไปบ้าง



เนื้อหาที่คุยกันผมจำไม่ได้แล้ว แต่คร่าวๆ ประมาณว่าเขาอยากเข้าคณะผมมาก แต่กลัวไม่ติด ช่วงนั้นผมคุยกับน้องเขาเรื่อยๆ จนสนิทกับน้องในระดับนึงเลยถามไปแบบเล่นๆ ขำๆ ว่าให้ผมติวให้มั้ย ผมจำตอนนั้นได้แม่นมากเลย



ผม: เดี๋ยวพี่ติวให้ป่ะล่ะ แต่...มาที่หอพี่ได้ป่ะ ขี้เกียจออกไปติวข้างนอกอ่ะ 5555555555555



น้องอ่านไลน์ผม แต่ไม่ตอบทันที ผมก็ไม่อะไรนะ ชิว ตอนนั้นยังไม่คิดอะไร ชวนแบบไม่กลัวเขาคิดหรืออะไรเลย ก็แค่ถามไปเฉยๆ แล้วที่ให้มาติวที่หอเพราะขี้เกียจออกไปร้านกาแฟ มันเปลืองตังค์ผมด้วย (ตอนนั้นคิดแค่นั้นจริง ไม่ได้จีบ ไม่รู้สึกอะไรเลย) เขาหายไปนานมากกกกกกก แบบสามสี่ห้าวันถึงจะตอบผมว่าตกลง



น้อง: ได้คับ แล้วพี่คิดราคาเท่าไหร่ยังไง ผมจะได้บอกแม่ถูก...



งงมากนะตอนนั้น ไม่คิดว่าน้องเอาจริง ผมไม่คิดว่าหน้าตัวเองดูฉลาดขนาดจะเป็นติวเตอร์หรือน้องมันจะฝากความหวังได้เลยนะ(ถามเพื่อนด้วยว่าหน้ากูดูฉลาดมั้ย เพื่อนเบือนหน้าหนีไม่ยอมตอบเลยครับ) แต่ตอนนั้นเที่ยวบ่อย หาตังค์กินเหล้าด้วย เลยเอาวะ สอนก็สอน คิดว่าผมก็เอนท์ติดเข้ามาได้มันน่าจะรอดล่ะน่ะ แล้วนี่ก็ปี 2 แล้ว ไม่ง่อยแล้ว ก็ตกลงราคากันแล้วอาทิตย์ถัดมาน้องเขาก็มาหอผมเลย





" นี่เรื่องของมึงกับแฟนนี่ "



เห้ย! คิงมันอาบน้ำเสร็จมานั่งอยู่ข้างผมตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมตกใจ หันไปมองมัน แต่มันมองจออยู่ ภาพจอสะท้อนกับเลนส์แว่น



" มึงตั้งกระทู้จริงเหรอวะ? "



" เออ ก็ทำไปแล้ว.. " ผมกดอัพเดทเนื้อหา แล้วปิดหน้าต่าง ปิดคอม มีเพื่อนมาอ่านอยู่ข้างๆ นี่ผมอายเหมือนกันนะ " เห้ย.. เดี๋ยวคิง นี่กลิ่นสบู่มึงเหรอ... "



ผมยื่นหน้าไปใกล้เพื่อน สูดจมูกเพื่อดมกลิ่นที่ลอยมาติดจมูก จากกลิ่นบางเบา พอสูดเข้าไปเมื่อกี้มันฉุนขึ้นจมูกเลย



" โห ไอ้เหี้ยยย!! กลิ่นตุ๊ดสัส " มันคงเป็นกลิ่นที่ผู้หญิงว่าหอมแหละ แต่มันฉุนและตุ๊ดมากถ้าพวกผมจะมีกลิ่นอย่างนี้ติดตัว



" เหรอ กูไม่เห็นได้กลิ่น " มันว่า มองผมเหมือนผมเพิ่งพูดอะไรเหลือเชื่อออกไป



" เออดิ มึงดมตัวเอง "



คิงยกมือขึ้นมาจ่อจมูกตัวเอง สูดหายใจฟืด หลังจากนั้นไม่ถึงสามวินาที สีหน้ามันเปลี่ยนไปทันที



" เหี้ย... สบู่ยี่ห้อห่าอะไรวะ กลิ่นตุ๊ดสัดหมา มึงลงไปซื้อเซเว่นใหม่ดิ๊ กูไม่อยากมีกลิ่นเหี้ยนี่ติดตัวพรุ่งนี้เช้า "



ผมนี่เอามือกุมขมับเลย มันเกลียดกลิ่นเหี้ยนี่แต่ให้ผมลงไปซื้อสบู่ใหม่ที่เซเว่นที่ห่างจากหอแบบลง 5 ชั้น และเดินต่อ 300 เมตร ให้มันเนี่ยนะ



" ใช้แม่งไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปซื้ออันใหม่มา "



" โหยยย ไรวะ " ไอ้เหี้ยคิงชักสีหน้า



" งั้นมึงลงไป " ผมเอาแบ็งค์ร้อยที่มันพยายามยัดเยียดให้ผมลงไปซื้อสบู่ก่อนหน้านี้คืนให้ ไอ้คิงไม่รับ



" ดมๆ ไปกลิ่นเหี้ยนี่ก็หอมดี... " พูดหน้าตาเฉยแล้วเดินไปล้มตัวนอนเล่นมือถือบนเตียง



" ... "



พรุ่งนี้ผมคงเอาเงินร้อยบาทนี่ไปซื้อสบู่ใหม่เสียที หลังจากนั้นผมก็เข้าไปอาบน้ำบ้าง ได้รู้ว่าไอ้สบู่เหี้ยนี่มันมีชื่อยี่ห้อว่า Soap and Glory ขวดใหญ่สีชมพู หาซื้อได้ที่ร้านบูทส์ ซึ่งผมคงต้องเอาไปคืนผู้หญิงนมใหญ่ที่คิงบอกว่ารู้จักผมด้วย ไม่งั้นคงโดนเธอด่าพ่อไปตลอดปีการศึกษา...






----------------------------

สวัสดีค่ะ พบกันอีกรอบ :-[ ดีใจจังมีคนปูเสื่อรอด้วย :m15:
จริงๆ คนเขียนก็ชอบอ่านพันทิปค่ะ o18 พอดีกับช่วงปิดเทอม กระทู้เด็กหัดแต่งนิยายเยอะเลยเอาบ้างซะเลย.... แต่รับรอง ทู้ไม่ปลิว คนเขียนไม่หายแน่นอนค่ะ  :-[

ปล. รีพลายแรกลืมบอกค่ะว่าคนเขียนยืมlog in เพื่อนมา เอาเป็นว่าเป็นที่ทราบกันโดยทั่วแล้วนะคะ แฮ่



ปลล. " เดี๋ยวมาต่อค่ะ "

 :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ tempo_oil

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-1
รีบมาต่อนะคะ  รอเผือกค้าาาา

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
เดี๋ยวมาต่อ
ก็ต้องมี
นิยายเชิญห้องข้างๆค่ะ5555

ออฟไลน์ Jthida

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-3
สงสารน้องเค้าอยู่นา รอรอรอ

ออฟไลน์ cherilnatcha

  • การเดินทางของความคิด. ชาร์ลี (c)
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
2
เพื่อนกัน...




หลังเลิกเลกเชอร์ช่วงเช้าผมกับเพื่อนรีบออกจากห้องเรียนไปโรงอาหารทันที วันนี้อาจารย์ปล่อยเลท มีเวลาพักเที่ยงประมาณครึ่งชั่วโมง แล้วต้องรีบไปเข้าเรียนตอนบ่ายต่อ แล้วสภาพโรงอาหารตอนพักกลางวันคณะผมน่ะเหรอ โอ้โหหห คนเยอะสัสๆ อย่าให้พูด



" เชามึงแดกนี่เปล่าหรือไปแดกกับเพื่อนที่วิทยาอีก? "



ที่จริงผมเลี่ยงไม่มากินข้าวเที่ยงคณะตัวเองมาได้อาทิตย์กว่าแล้ว อ้างกับเพื่อนส่องหญิงบ้าง เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ไปกินข้าวกับเพื่อนต่างคณะบ้าง



" นี่แหละ ไปที่อื่นไม่ทันจริงว่ะ "



อาจารย์ที่สอนเช็คชื่อบ่ายโมงตรง ขาดได้ 3 ครั้ง แต่ถ้าขาด หักครั้งละ 0.5 คะแนนเพียวๆ จากเกรด



พวกผมเดินเข้าโรงอาหาร ตกลงกันให้แซคไปหาโต๊ะ ขวัญและผมไปต่อแถวซื้อข้าวซื้อน้ำ ระหว่างนี้สายตาผมกวาดทั่วโดยอัตโนมัติมองหาคน



ไม่ใช่เพราะอยากเจอ เพราะไม่อยากเจอต่างหาก ถ้าเห็นแล้วจะได้หลบหน้าทัน...



" ขวัญ กูฝากซื้อข้าวได้มั้ยวะ กูไปคุยกับไอ้เงาะแปปนึง "



เมื่อกี้เหมือนผมเห็นเงาะมันถือจานข้าวเดินไปที่โต๊ะอยู่



" เงาะไหนวะ? "



" เงาะเพื่อนกู.. เงาะโยธาอ่ะ "



เงาะเป็นเพื่อนม.ปลายของผม มันเรียนต่างเมเจอร์ ผม เงาะ กับ คิงเรียนจบที่เดียวกันมา แต่คิงมันเพิ่งสนิทกับไอ้เงาะขนาดเดินนุ่งผ้าเช็ดตัวไปเคาะห้องมันเพื่อขอสบู่ได้ก็แค่เมื่อเทอมที่แล้ว เนื่องจากไปกินเลี้ยงม.ปลายด้วยกัน ส่วนพวกวิศวะรู้จักกันช่วงรับน้องเป็นส่วนใหญ่



" อ๋อ เคๆ " ขวัญพยักหน้า รับเงินจากผม " เอาไร เหมือนกูนะ? "



" เออ สั่งมาเลยๆ ขอบใจมาก เดี๋ยวกูมา "



ผมตบบ่ามันหน่อยแล้วเดินออกจากแถว หลบฝูงชนหน่อย เดินไปหาไอ้เงาะที่โต๊ะมัน แล้วก็เพิ่งเห็นว่ามันมากันแก๊งใหญ่มาก เป็นเด็กโยธาเกือบยี่สิบคน ผมพยักหน้าทักเพื่อนไอ้เงาะบางคนที่เห็นหน้าอยู่บ้างแล้วทักเพื่อนตัวเอง



" เฮ้ย เงาะ! "



" อ้าวเฮ้ย! ไอ้เชา!! เป็นไงวะมึง ศุกร์ที่แล้วทำไมมึงเบี้ยววะ "



ศุกร์ที่แล้วมีนัดกินเหล้ากับเพื่อนม.ปลายเกือบยี่สิบคนที่ร้านแถวข้าวสารเนื่องในโอกาสวันหยุดช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา คิงมันไป แต่ผมไม่ได้ไปเพราะติดธุระอย่างอื่น



" มึงเบี้ยวกันทั้งสองคนเลย รู้มั้ยชมพู่แม่งบ่นอยากเจอไอ้เหี้ยคิงตลอดเวลา มันพูดอยู่ได้ โอ๊ยมึงง กูแอบส่องเฟสคิง คิงหล่อสัส คิงหล่อสัส คิงหล่อสัส ทำไมวันนี้มันไม่มาวะ " ไอ้เงาะเลียนเสียงซะหน้าชมพู่ลอยขึ้นมาเลย ผมหัวเราะไปกับมันแล้วตอบ



" โทษที กูติดธุระว่ะ นึกว่าคิงไป สรุปมันไม่ได้ไปเหรอวะ "



" หึ ไม่ได้ไป "



ชักมีลับลมคมใน เย็นนั้นผมเห็นคิงแต่งตัวเหมือนจะออกไปข้างนอก ซึ่งนานๆ มันจะทำสักที ถ้ามันไม่ได้ไปข้าวสารแล้วมันจะไปไหน?



จากนั้นเงาะมันชวนผมคุยเรื่องวันศุกร์นานมาก มันเล่าให้ฟังว่าเพื่อนแต่ละคนตอนนี้เป็นยังไงกันบ้างเพราะนอกจากเห็นแต่ละคนผ่านๆ ในนิวฟีดของเฟสบุ๊กแล้วผมแทบไม่มีปฏิสัมพันธ์กับใครเลย



ผมเองก็นั่งฟังนั่งคุยกับมันจนขวัญมันมาตามถึงโต๊ะ ผมถึงรู้ว่ากูต้องรีบแดกแล้วรีบไปเรียนนี่หว่า สุดท้ายรีบยัดเต็มที่ ขึ้นตึกไปให้ทันเช็คชื่อบ่ายโมงตรงกันแทบไม่ทัน



นึกออกก็ตอนอาจารย์เลคเชอร์ไปได้เกือบชั่วโมง ว่าจะถามไอ้เงาะเกี่ยวกับสาวนมใหญ่ข้างห้องมัน.. ผมลืมไปได้ยังไง
 



" โอเค ถึงแล้ว.. "



BMW series 4 จอดเทียบหน้าหอผมยังกับราชรถมาเกย



ฮ่าๆ แต่น่าเสียดายที่คนขับผมไม่ใช่เจ้าชายและผมไม่ใช่เจ้าหญิง ( ซึ่งผมไหว้ล่ะ อย่าจินตนาการอย่างนั้นเลย ผู้ชายตัวโตอย่างผมเป็นเจ้าหญิงคงอุบาทว์สัดๆ )



" ขอบใจมากเลยนกยูง "



ผมยิ้มกว้างให้เจ้าของ BMW series 4 คันนี้ เธอเป็นผู้หญิงชื่อนกยูง เรียนคณะวิศวะเหมือนกันแต่เรียนวิศวเคมี ถามว่าสนิทสนมกับผมมากมั้ย ก็ตอบไม่ถูก แต่เราทักกันทุกครั้งที่เจอ และวันนี้เธอก็มีน้ำใจมากพอขับรถมาส่งผมหลังจากที่เราเจอกันที่ห้างฯ ไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่



หลังเลิกเรียนตอนเย็น ผมไปดูหนังเป็นเพื่อนไอ้ขวัญ มันอยากดูหนังผีเรื่องนี้มากแต่ไม่มีคนไปเป็นเพื่อนเพราะไอ้แซคไปซ้อมบอลคณะ ผมว่างอยู่แล้วก็เลยตกลงไปกับมัน และถือโอกาสซื้อสบู่จอห์นสันแอนด์จอห์นสันขวดใหม่ด้วย คิงมันผิวแพ้ง่าย และไอ้สบู่เด็กนี่ก็เป็นหนึ่งในไม่กี่ยี่ห้อที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับผิวบอบบางของมัน



พอดูหนังจบต่างคนก็ต่างแยกย้าย ไม่กินข้าวห้างเพราะไอ้ขวัญไม่มีตังค์ 55555 ขวัญนั่งรถเมล์กลับบ้าน ส่วนผมที่เดินเล่นๆ อยู่บังเอิญไปเจอนกยูงพอดี นกยูงชวนผมกินข้าวด้วยกัน ผมตกลงแล้วเธอก็ขับมาส่งผมถึงหน้าหอนี่ล่ะ



" เราไปละ กลับบ้านดีๆ " ผมตบไหล่นกยูงเหมือนเพื่อนเลย เพิ่งนึกได้เธออาจจะไม่ชอบให้ผู้ชายแตะตัว " เมื่อกี้ขอโทษ "



" โอย ไม่เป็นไร เพื่อนกัน "



หัวเราะไม่คิดมากผมก็โอเค ปลดเบลท์แล้วเปิดประตูรถเดินกลับขึ้นหอ



เดินขึ้นบันไดมาถึงชั้นตัวเองเลยเห็นว่ามีผู้หญิงคนนึงยืนมองซ้ายขวาเหมือนมองอะไรอยู่ที่ทางเดิน



แม่เจ้า.. โคตรเอ็กซ์เลย!!



คือเขาตัวผอมๆ สูงปานกลาง ใส่เสื้อยืดเอวลอยกับกางเกงขาสั้น หุ่นโคตรดี ผมนี่ไม่รู้จะมองอะไรดีระหว่างนมหรือขา คือนมเขาก็ทะลักอ่ะ แต่ขาก็โคตรเรียวเหมือนกัน.. ขาวด้วย..



ผู้หญิงเอ็กซ์ๆ คนนี้หันมาเห็นผมพอดีแล้วยิ้มให้ผม... เขายืนอยู่หน้าห้องผม?



" คือเรามาเอาสบู่คืนอ่ะเชา ต้องใช้ "



เห้ยยยย! รู้จักผมได้ไงวะ ผมยังไม่รู้จักเขาเลย หรือนี่คือคนที่ไอ้คิงพูดถึงเมื่อวาน? แม่งเด็ดจริงว่ะเฮ้ย!!



" ขึ้นมาสองสามรอบ นึกว่ารอบนี้จะต้องลงไปมือเปล่าอีกซะแล้ว "



" อ่ะ เหรอ เอ้ย.. ขอโทษทีๆ " ผมยิ้มกลับไปให้เขา หัวเราะแก้เก้อ  หยิบกุญแจมาไขเปิดห้อง " เดี๋ยวไปเอาให้นะ รอแปปนึง "



เหี้ย... เขาเป็นใครวะ โคตรเด็ดเลย รู้จักผมด้วย รู้ด้วยว่าไอ้คิงเป็นรูมเมทผม แต่แบบ โอยย เมื่อกี้ได้มองหน้าชัดๆ หน้าออกหวาน ไม่ได้ดึงดูดมากแต่หุ่นโคตรแจ่มครับ ไม่ต้องมองหน้าหรอก มองแต่นมกับขาก็ฟินแล้ววววววว



" อ่ะ อันนี้ใช่ป่ะ? " ผมยื่นขวดสบู่สีชมพูครีมๆ คืนให้



" ใช่ๆ เป็นไง กลิ่นหอมมั้ย " เธอรับของกลับไปแล้วยิ้มให้ผม



" อ่า.. หอมดีๆ " ผมยิ้มแห้ง หอมฟรุ้ตตี้กันทั้งคู่เลย เมื่อเช้าผมกับไอ้คิงก็เพิ่งใช้ไป โดนไอ้แซคแซวด้วย แย่กว่าคือมันดันมีเพื่อนผู้หญิงในเซคที่ใช้สบู่ยี่ห้อนี้แม่งมาดมตัว แล้วเป็นไง... ก็รู้กันทั้งห้องไง T_T " ขอบใจมากนะ "



" ไม่เป็นไรๆ งั้น..เราไปแล้วนะ " เธอเอามือไพล่หลัง หลุบตามองพื้นแล้วมองหน้าผม ดูขัดๆ เขินๆ



" อืม ขอบใจมากนะ "



เขายิ้มแล้วโบกมือให้ผมเหมือนบ๊ายบาย หมุนตัวหันหลังเดินกลับห้องตัวเองที่อยู่ชั้น 4 ส่วนผมนี่เข้าห้องตัวเองรีบเปิดคอมทักแชตเฟสไปหาไอ้เหี้ยเงาะทันที


 
ผม: ไอ้เหี้ยเงาะ สาวข้างห้องมึงเด็ดสัส ชื่ออะไรวะ ที่ขาวๆ เอ็กซ์ๆ อะ



ใช้เวลาหลายนาทีกว่าเงาะมันจะตอบแชตผม



เงาะ: เชี่ย มีจริงเหรอวะ!!

ผม: เออดิ กูเพิ่งเจอมา ไอ้คิงก็เคยเห็น

เงาะ: เดือนก่อนข้างห้องกูเพิ่งย้ายออกไป กูไม่รู้จริงว่ะว่าใครมาอยู่ใหม่

ผม: มึงแม่งไร้ประโยชน์สัส

เงาะ:  olo



ผมอ่านแชตมันแล้วไม่ได้ตอบอะไรเป็นอันจบบทสนทนา



มีคนทักแชตเฟสมาอีกหลายข้อความตั้งแต่เปิดเฟสคุยกับไอ้เงาะตั้งแต่ประโยคแรกแล้วแต่ผมไม่เปิดอ่าน



" เฮ้ออออออ "



ผมพ่นลมหายใจยาว notification ของน้องเขายังเด้งขึ้นมา ผมทำเป็นมองไม่เห็นแล้วปิดเฟส



ยังไม่ทันได้เปลี่ยนเพลงในยูทูบ พอดีเพื่อนทักมา มันชวนตีดอทบอกว่าขาดคน ผมตอบตกลงทันที เปิดเกมเข้าไปจอยกับพวกมันอยู่หลายตา



เหมือนเวลาแม่งวาร์ป ผมรู้ตัวอีกทีก็ตอนไอ้คิงมันเปิดประตูเข้าห้องมา สภาพมันเดินสโหลสะเหล กลิ่นเหล้าติดตัวยังกับอาบมาเลย



" กี่โมงแล้ววะ "


คิงถามเสียงแหบแห้ง เพราะคำถามนี้ผมถึงต้องกดดูเวลาจากหน้าจอคอม



" ตีสองสี่สิบ " จำได้ว่าผมเพิ่งตีดอทไปสี่ห้าตาเอง ทำไมเวลามันผ่านไปไวจังวะ



" อืม "



มันงึมงำตอบ แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตสามสี่เม็ดแล้วถอดออกทางหัวก่อนจะตามด้วยกางเกง เหลือแต่บ็อกเซอร์แล้วมันก็โยนเสื้อผ้ามันกะให้ลงตะกร้าผ้าแต่พลาด ผมขำ กากว่ะ คิงมันจิ๊ปากไม่พอใจ เดินโซเซเข้าห้องน้ำไป



คิงรักษาอนามัยตัวเอง ทุกครั้งที่มันไปดื่ม ต่อให้เมาเหี้ยกลับมาแค่ไหนมันต้องไปอาบน้ำแปรงฟัน หรืออย่างน้อยก็ให้น้ำไหลผ่านตัวสักหน่อยมันถึงค่อยนอน แต่ไอ้นิสัยแบบนี้ของมันก็ทำผมฮาหลายครั้งเหมือนกัน เพราะมันจะไปหลับในห้องน้ำ ลำบากผมกับเพื่อนคนอื่นลากมันออกมานอนบนเตียง



ผมพิมพ์บอกเพื่อนว่าจบตานี้แล้วไปแล้ว ตีๆ สลับฟาร์มแป๊บๆ ทีมผมก็แพ้ กูว่าแล้ว... ผมไม่หงุดหงิดอะไรหรอก เล่นเอามันไม่คิดมาก ผมเปิดกระทูอีกรอบ



ไปหอแล้วยังไงต่อคะ จขกท มาต่อด่วนค่ะ!!!!


ว้ายยยยยยยย กลายเป็นกระทู้สีม่วง สาววายฟินค่า


ไปนอนก่อน เดี๋ยวมาตามต่อนะค้า


รออ


รอออออ


โอ้โห กำลังได้ที่เลย ต่อค่ะ มันค้างมากเลย จขกท


ปูเสื่อรอ...


อ่านไปก็ไม่อะไรนะ มาสตั๊นท์ตรงนี้ " น้อง: ได้คับ แล้วพี่คิด... " โถ่ ทำไมไม่จั่วหัวก่อนครับว่า ช-ช T_T


มาต่อรึยังค้า


ต่อหน่อยค่าจขกท


ตายค่ะน้อง พี่นั่งรีเฟรชจนถึงตีสาม พรุ่งนี้มีงานเช้า 555555555555 พรุ่งนี้ค่ำๆ ยังไม่มาลงพี่จะงอนค่ะ




เอาตรงๆ ผมค่อนข้างตกใจนะ ว่าตัวเองหายไปวันนึง มีคนมาคอมเม้นท์ 100 กว่าคนแล้ว ยิ่งคอมเม้นท์ล่าสุดที่บอกว่าเขานั่งรีเฟรชรอจนถึงตีสามถึงกับทำให้ผมหัวเราะออกมา อะไรจะขนาดนั้น...



อาทิตย์ถัดมาน้องมาที่หอผมจริง แต่ไม่ได้มาติวที่ห้องผมเพราะรูมเมทผมอยู่ เกรงใจมัน เลยพากันไปที่ร้านกาแฟใกล้ๆ



ถึงตอนนั้นแล้วผมทำอะไรกับน้องต่อวะ... โห ต้องนึกนานเลยนะเนี่ย เพราะมันผ่านมาเป็นปีแล้ว ตอนนั้นเดือนตุลาคม ปี2 เทอม 1 ตอนนี้เพิ่งเลยมิดเทอมของปี3 เทอม2 ผ่านมาเป็นปี



ผมลงมือพิมพ์ต่อกระทู้นิดหน่อย แล้วก็ลุกเดินไปดูไอ้คนเมาในห้องน้ำเห็นว่ามันเข้าไปนานแล้วแต่ยังไม่มีเสียงน้ำไหลสักทีไม่รู้มันเป็นอะไรมากรึเปล่า... เปิดประตูเข้าไปเห็นสภาพเพื่อนแล้วผมหัวเราะไหล่สั่น มือกุมท้อง



แม่งงงงงง ไอ้คิงงงง 5555555



คิงนั่งหลับอยู่บนโถส้วม แปรงสีฟันคาอยู่ในปาก ฟองขาวของยาสีฟันไหลเยิ้ม มันคงกำลังจะอาบน้ำเลยถอดบ็อกเซอร์ออกไปเหลือแต่ตัวเปล่าเปลือย ทุเรศสัส



" เฮ้ย คิง ไอ้เหี้ยคิง ตื่นๆ "



ผมตบแก้มมันปลุกให้มันได้สติหน่อย มันเหมือนได้สติ พูดอืออาในคอ แปรงสีฟันร่วงตกลงพื้น



" เหี้ยคิง ตื่นหน่อย ลุก! เดี๋ยวกูพาไปอาบน้ำ "



ผมดึงแขนมันขึ้น แต่เหมือนมันเมาหลับไม่รู้เรื่องไปแล้ว ผมเลยจับแขนมันพาดบ่า ออกแรงดึงมันไปอยู่ใต้ฝักบัว มือนึงพยุงมันไว้แล้วหาที่ดีๆ ที่ตัวเองจะไม่เปียกมากแล้วเปิดน้ำราดตัวมันเลย



" บรื๋ออ! "



มันได้สติขึ้นมาหน่อยนึง ยกมือลูบหน้าลูบตาตัวเอง บ้วนยาสีฟัน ผมจึงปิดน้ำให้



" อาบน้ำต่อเปล่า หรือแค่นี้พอแล้ว "



คิงหันมามองผมช้าๆ มันจ้องอยู่สักพักเหมือนในหัวประมวลผลอยู่ โดนน้ำไปเมื่อกี้คงสร่างบ้างแหละ



ส่วนสายตาผมก็มองมันไปเรื่อยตามประสา ไอ้คิงมันขาวพอๆ กับสาวหุ่นเอ็กซ์มาขอสบู่คืนเมื่อค่ำ แต่ตัวมันสูงไล่เลี่ยกับผม ผมมองไหล่ แผ่นอก ไล่มาถึงเอว v-shape และส่วนที่ต่ำลงไปตาเป็นมัน นั่นเพราะคิงน้อยมันเริ่มตื่นขึ้นมา



“ ... ”



เงยหน้าขึ้นมามองสบตามันอีกรอบ เราจ้องกันแบบไม่มีใครหลบสายตาก่อน ตาสีเข้มมันเหมือนมีประกายบางอย่างที่ดึงดูดไม่ให้ผมหลบสายตาได้



ตื่นเต้น...เหมือนมีผีเสื้อเป็นร้อยตัวบินอยู่ในท้อง



คิงขยับปากพูดบางอย่างทำให้ผมใจเต้นตึกๆ ดังมากในหัวยิ่งกว่าเดิม



แล้วผมก็ยิ้ม... ความต้องการและความอยากเอาชนะทำให้ผมถอดเสื้อผ้า เร่งรีบเข้าไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับมันในชุดวันเกิดด้วยกันทั้งคู่...



มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและเป็นธรรมชาติมากจนผมสามารถปัดสำนึกผิดชอบชั่วดีในใจไปได้อย่างง่ายดาย…




---------------------------

มาต่อแล้วค่ะ วันนี้มาพร้อมกับ...


สัญญานะคะว่าจะไม่แชร์ต่อ ไว้พบกันตอนหน้าค่า

ปล. เราไม่แน่ใจว่าโพสรูปนี้แล้วผิดกฎเล้าหรือเปล่า ถ้าใช่ต้องขออภัยด้วยล่วงหน้าและเรายินดีลบออกให้นะคะ  :mew2:



ปลล. " เดี๋ยวมาต่อค่ะ "
:hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
แค่เพื่อน แมนๆเตะบอล
กรี๊ดดดด  :hao6:

ออฟไลน์ naoai

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-5
นี่คือเรื่องเล่าหรือนิยายหรือเบสออนทรูสตอรี ครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ xeruoh

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 491
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
รีบมาต่อให้ไวเลยค่ะ
 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:

ออฟไลน์ tempo_oil

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-1
หือออออออออ....

ออฟไลน์ frenzy19

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
นี่คือเรื่องเล่าหรือนิยายหรือเบสออนทรูสตอรี ครับ


ใช่ค่ะ อยากทราบเหมือนกันนน  :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ MimoreQ

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 118
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
รออ่านต่อค่ะ ชอบอ่ะ คือเราไม่เล่นพันทิปนะคะ แต่แบบว่าชอบอ่า
คิงเป็นพระเอกหรือเปล่าเอ่ย???
รอออออออ.... :n1:

ออฟไลน์ patchamai28

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 331
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ตอนแรกเห็นชื่อเรื่องแทบไม่กล้ากดเข้ามาอ่าน กลัวจะได้ต้มน้ำ  555
แต่เนื้อเรื่องน่าติดตาม
รีบมาต่อน้า  :katai5:

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
นี่ ขอแนะนำนะว่าให้จขกท เขียนใส่เวิร์ดหรืออะไรก็ได้ให้หมดก่อนแล้วค่อยเอามาโพสต์
เดี๊ยน  กด F5 รัวๆมาตั้งแต่บ่ายแล้วค่ะ
อยากอ่านตอนต่อว่าคุณเชากับคิงใครรับใครรุกกันแน่

ป.ล  เราเล่นมุกพันดริ๊ฟท์เด้อ อย่าเข้าใจผิดน้า   ไหนๆเราก็ปูเสื่อรอแล้ว

ออฟไลน์ BlackClover

  • ◥≡Pe'un≡◤
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-3
ปูเสื่อ รอกินเผือก (พร้อมภาพปูเสื่อ อย่างยาววว)

#มุกชาวพันดริ๊ฟ  5555

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
สงสารน้องเขาจัง
สุดท้ายเพื่อนก็ได้กัน

ออฟไลน์ cherilnatcha

  • การเดินทางของความคิด. ชาร์ลี (c)
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
3
น้องฟิวแฟนเชา





คืนนั้นหลังจากในห้องน้ำเสร็จรอบนึงเราก็นัวเนียกันมาต่อที่เตียง กว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปเกือบตี4 โดยที่คิงมันอยู่ในสภาพเมากึ่ม หลับไปแบบไม่รู้ตัว ทิ้งผมอารมณ์ค้างอยู่คนเดียว



ก่อนนอนก็อดคิดไม่ได้ว่าคิงมันต้องมีอะไรในใจถึงออกไปดื่มหนักขนาดนั้น และคำแก้ตัวดีๆ หากคิงมันถามขึ้นมาถึงเรื่องที่เกิดขึ้น…
 


ผมตื่นอีกรอบตอนแปดครึ่ง ปลุกเพื่อนที่นอนอยู่ข้างๆ ตัดสินใจทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่น่าจะเป็นทางออกที่เซฟที่สุดสำหรับผมและมัน...



คิงงัวเงียบอกวันนี้มีแต่เรียนบ่ายผมจึงรีบอาบน้ำแล้วออกไปเรียนให้ทัน 9 โมงเช้า



พอเลิกเรียนตอนเที่ยง ผมยืมโทรศัพท์ไอ้แซคโทรปลุกคิงเหมือนปกติ



" ไอโฟนมึงอ่ะ " แซคถาม



" ซ่อม ยังอยู่ร้านอยู่เลย "



ไอโฟนผมเพิ่งพังไปเมื่ออาทิตย์ก่อน เผลอปาอัดผนัง หน้าจอแตก จริงๆ มันเสร็จตั้งแต่สองสามวันแรกแล้ว แต่ผมขี้เกียจไปเอา เลยปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้น



" โหนานว่ะ "



ผมอือออไปกับแซค กดเบอร์คิงที่จำได้ในหัว แล้วก็เห็นว่ามันถูกเมมไว้ในโทรศัพท์แซค เขียนว่า ' King Chem. ' ผมทดคำถามว่ามันมีเบอร์คิงได้ไงไว้ในใจก่อน เพื่อตั้งใจสื่อสารกับคิง ตอนมันแฮงก์นี่พูดไม่เป็นภาษาเลย ต้องใช้สมาธิมากๆ ในการฟัง



" อือ " เสียงงัวเงียลอดผ่านโทรศัพท์มา



" เที่ยงแล้ว มึงมีแลปตอนบ่ายไม่ใช่เหรอ "



" อือ! " แปลว่ามันเข้าใจแล้ว แต่กำลังไม่พอใจที่ถูกปลุกอยู่



" พารากูวางไว้กับน้ำแล้วใกล้หัวเตียง แดกด้วย "



" อืออออ! " เสียงเหมือนผ้าห่มถูกตลบออกดังลอดออกมา คงลุกจากที่นอนแล้ว



" ไหวเปล่า " ผมถามย้ำอีกครั้ง



" อือออออออออ " ตอบทิ้งเสียงยาวๆ ผมเดาว่ามันพูดคำว่า ไหว



" โอเค งั้นเดี๋ยวกูวางละ บาย " ได้ยินเสียงอือตอบรับกลับมาผมถึงวางสายแล้วส่งโทรศัพท์คืนให้แซค



เพื่อนสองคนผมมันมองหน้าผมอยู่ เหมือนมันดูตั้งใจฟังบทสนทนาของผมกับไอ้คิงเมื่อกี้ด้วย



" มีอะไรวะ? " ผมเลิกคิ้วถาม



" เชากูถามจริง " แซคเริ่ม หน้ามันค่อนข้างไม่สบายใจ ขณะที่ขวัญมันทำสีหน้าเคร่งเครียดแบบที่ผมเห็นไม่บ่อยนัก " มึงกับคิงเป็นคู่เกย์กันรึเปล่าวะ "



" ห่ะ? เปล่า " ผมปฎิเสธไปทันที มองพวกมันตาโตด้วยความแปลกใจว่าทำไมมันคิดแบบนี้ " เหมือนเหรอวะ "



" เออ! มึงโทรเช็คมันตลอด มีอะไรมึงก็ทำให้หมด ซื้อสบู่มึงยังซื้อให้เลย " ขวัญว่าบ้าง



" ไม่ใช่ กูกับคิงไม่ได้เป็นอะไรกัน "
ผมยืนยันเสียงหนักแน่น



" แน่นะมึง "



" เออดิ ถามย้ำทำไมนักวะไอ้ขวัญ "



ขวัญกรอกตาไปมา สีหน้าอึดอัดและไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่



" กูเกลียดเกย์ มึงอย่าเป็นเหอะ กูขอ "



ผมนิ่ง คำพูดของขวัญทำผมอึ้งไปหลายวินาที ตกใจและแปลกใจมากที่คนอย่างมันที่สบายๆ อะไรก็ได้ง่ายๆ จะเกลียดเกย์ได้ มันขัดกับบุคลิกมันมากเลย



" กูรับไม่ได้ว่ะถ้าจะมีเพื่อนแบบนั้น "




บ่ายวันนี้ผมไม่ค่อยมีอารมณ์ทำแลปเท่าไหร่เพราะคำพูดขวัญ หลังจากนั้นมันถามผมย้ำหลายรอบมากว่าไอ้คิงเป็นรึเปล่า ผมก็ตอบปัดให้จบๆ ไปว่ามันเป็น แต่ผมไม่ได้เป็น



เท่านั้นล่ะ ไอ้ขวัญมันขุดสารพัดคำขึ้นมาเลย



" เชามึงไม่หลอนเหรอวะ "



" ผู้ชายที่จ้องจะเอาตูดมึงอ่ะ "



" ไม่กลัวจริงเหรอวะ มึงอยู่ห้องเดียวกับมันเลยนะเว้ย "



" มันแอบล้วง แอบดูดมึงตอนกลางคืนป่ะวะ "



" เชามึงระวัง เตียงมึงอาจจะมีเชื้อโรคก็ได้ เชี่ยย!! แม่งน่าขยะแขยงสัส!!! "



สีหน้าขยะแขยงอย่างที่สุดเมื่อมันพูดถึง



เชี่ย! กูทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย!!



ผัวะ!!



หมัดผมชกไอ้ขวัญจนหน้าหัน ตัวมันชนโต๊ะลงไปกองกับพื้นดัง ตึงง!! ผมสะบัดมือไล้ความชาที่ข้อนิ้วเล็กน้อยมองไอ้ขวัญที่นิ่งค้างไปเกือบห้าวินาที



ไอ้ขวัญมันพยายามยันตัวลุกขึ้น แล้วก็เซล้มหน้าคะมำไปอีกรอบ ตอนนั้นที่คนอื่นในห้องเพิ่งได้สติ แซคคนแรกเข้าไปดูไอ้ขวัญ ช่วยพยุงมันขึ้นมา ไอ้ขวัญคงหายมึน มันพุ่งตัวเข้ามาจะชาร์ตผมแต่แซคกับเพื่อนคนอื่นจับมันไว้ก่อน



" ไอ้เชามึงต่อยกู!!!! "



" เฮ้ย! ไอ้ขวัญใจเย็น!! "



ผมไม่กลัวว่ามันจะพุ่งชาร์ตเข้าใส่ ตัวผมกับมันก็คนละไซส์แล้ว ไอ้ก้างขาตะเกียบอย่างมันจะทำอะไรผมที่ตัวใหญ่หนากว่าได้



" เชี่ยแซคปล่อยกู! กูเย็นอยู่!! " ไอ้ขวัญมันผลักไอ้แซคออก มองหน้าผม " กูเตือนมึงเพราะหวังดีเหอะ! มึงระวังโดนมันหลอก!! สันดานพวกแม่งก็เหมือนกันหมด!!! Kตุ๊ด!!!! ไอ้เหี้ย!!!!!! "



โครมม!!!



เก้าอี้ใกล้ตีนที่สุดถูกผมถีบล้มโครม เสียงอื้ออึงน่ารำคาญเมื่อครู่เงียบลงทันที ทุกสายตาจ้องมาที่ผม โดยเฉพาะไอ้เหี้ยขวัญ



" มึงอย่าพูดแบบเมื่อกี้อีกไอ้เหี้ยขวัญ!! "



ถึงไอ้ขวัญมันเป็นเพื่อนผมเหมือนกันแต่การที่มันด่าคิงก็ไม่ใช่เรื่องที่ผมจะปล่อยผ่านไปได้โดยไม่รู้สึกอะไร คิงมันเป็นเพื่อนผมมาตั้งแต่อายุ 10 ขวบ เพื่อนใคร ใครก็โกรธกันทั้งนั้น!



" ไอ้เชา!!! กูเพื่อนมึงนะเว้ย!!!! "



" มึงเป็นเพื่อนไง ถ้ามึงไม่ใช่กูไม่จบแค่เมื่อกี้แน่!!!! "



" ว้าย!! ขวัญเลือดออก! "



เพื่อนผู้หญิงสักคนส่งเสียงร้องด้วยความตกใจ



แซคกับเพื่อนร่วมเซคอีกสองสามคนเลยรีบพาไอ้ขวัญไปห้องพยาบาล ความวุ่นวายทั้งหมดจึงยุติลงเท่านี้



ส่วนผมเดินออกไปหาที่สงบจิตสงบใจให้ตัวเองคลายความหงุดหงิด เห็นเพื่อนร่วมเจอร์อีกคนยืนสูบบุหรี่อยู่เลยเข้าไปขอมันสูบมวนนึง ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาผมเลิกบุหรี่ให้แฟนเลยไม่มีติดตัว



" เออ เอาดิ " มันก็ยื่นให้ทั้งซองและไฟแช็ค ผมเคาะออกมามวนนึงเพื่อจัดการตัวเอง ดูดอยู่จนหมดมวนก็เดินกลับเข้าห้อง...


 
เอาตรงๆ เรื่องที่เกิดขึ้นทำผมเสียสมาธิไปมาก เพราะขวัญมันเป็นคู่ทำแลปของผมด้วย สุดท้ายต้องลอกแลปของเพื่อนคู่ข้างๆ ส่งไป สัดเอ๊ย!



" เชา คืนนี้สามทุ่มครึ่งมึงยังจะมาอยู่รึเปล่า " แซคเดินเข้ามาถามผม ขวัญอยู่ห่างออกไป ( พวกมันกลับมาหลังผ่านไปเกือบชั่วโมง ) มันมองผมตาค้อนขวาง ไม่พอใจเป็นอย่างมาก



" ไม่รู้ กูดูก่อน "



ผมตอบเสียงห้วน สะพายกระเป๋าพาดบ่า



" ยังไงถ้าจะมาก็เจอกันร้านเดิมนะเว้ย " แซคตบบ่าผม สีหน้าลำบากใจเพราะอย่างไรมันก็เป็นคนกลาง " มึงโกรธไอ้ขวัญกูเข้าใจ แต่ยังไงคืนนี้มันก็มีพวกไอ้ฟลุก มีพวกปี4 มึงก็ไปสนุกกับพวกมันได้นะเว้ย "



" อืม " ผมตอบสั้นแล้วเดินออกมา อารมณ์โมโหมันเริ่มมอดลงแล้ว เหลือแต่ความรู้สึกหงุดหงิดทำให้ใจขุ่นมัว แต่ถ้ามีเรื่องให้ปะทุขึ้นมาผมก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าจะคุมอารมณ์ตัวเองอยู่ได้รึเปล่า



เดินออกจากแลปลูบหน้าลูบตาตัวเอง



อยากดูดบุหรี่อีกตัวชิบหาย... เดินไปซื้อเซเว่นดีมั้ยเนี่ย



" พี่เชา... "



เสียงเรียกชื่อเบาแต่ก็พอได้ยินเรียกให้ผมเงยหน้าขึ้นมอง...



เด็กชายตัวผอมสูงประมาณบ่าของผมสะพายกระเป๋าเป้สีเหลืองสดใส ยืนรอใครสักคนอยู่ท่าทางเหนียมอาย ใส่เสื้อช็อปวิศวะเช่นเดียวกัน



น้องฟิว แฟนที่ผมหลีกเลี่ยงการเจอหน้ามา 1 สัปดาห์เต็ม



แม่งเอ๊ย.... ส่งมาเขาทดสอบความอดทนผมรึไงวะ



" ฟิวทักเฟสบุ๊กไป...พี่เชาไม่ได้ตอบ ฟิวถามตารางพี่เปิ้ล แล้วฟิวก็เลยมาหา.... " พูดเสียงเบา สบตาผมแล้วหลุบตาหนี ก้มหน้าแล้วก้มหน้าอีกจนคางจะชิดคออยู่แล้ว



" อืม " ผมตอบรับ รู้สึกหน้าตึงขึ้นมาเล็กน้อย พลิกข้อมือดูเวลาเห็นว่าเป็นเวลาทุ่มกว่า " กินอะไรมารึยัง "



ฟิวส่ายหน้า เม้มปาก " ยังครับ.. วันนี้ฟิวไม่หิว " แปลว่าเขาไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน



" งั้นไปกินข้าวด้วยกัน พี่หิว "



ไม่ต้องรอตอบรับหรือปฎิเสธผมก็เดินนำมาแล้ว น้องกำสายสะพายกระเป๋าเป้ตัวเองแล้วเดินตามผมมาเดินคู่กัน ปากแดงอมยิ้มอย่างปิดไม่มิด



" พี่เปิ้ลถามด้วยล่ะว่าถามตารางเขาทำไม ฟิวเลยบอกไปว่าเพื่อนฟิวฝากถามมา " ฟิวเดินไปเล่าไปยิ้มไป " พี่เชาจอดรถไว้ตรงนู้นใช่มั้ย ฟิวจำได้ "



"  เหรอ? "



" ครับ! รถพี่เชาเด่นจะตาย ใครเห็นก็รู้ Honda CBR250 สีแดงมีของพี่เชาคนเดียวเลยมั้ง "



ป้าผมซื้อรถให้เป็นของขวัญวันเกิดปีที่แล้วรวบกับผลสอบที่ออกมาเป็นที่น่าพอใจ ผมไม่ชอบขับรถใหญ่ แล้วก็เกรงใจด้วย เลยขอแค่มอเตอร์ไซค์มาแทน



" ช่วงนี้ยุ่งๆ เหรอครับ ไม่เห็นพี่เชาออนเฟสบุ๊กเลย... มือถือ..ก็ไม่มีด้วย... "



" อืม ยังไม่มีเวลาไปเอา "



ที่จริงต้องบอกว่าผมไม่อยากไปเอามือถือมากกว่า ผมตอบน้องแบบขอไปที พยายามแล้วแต่มันไม่เนียนเอาเสียเลย



" เอ่อ... เป็นอะไรเหรอครับ พี่เชาดูอารมณ์ไม่ค่อยดี... " ฟิวหยุดเดิน แตะแขนดึงชายเสื้อผมไว้ ผมหันมามองฟิวด้วยใบหน้าเซ็งสุดขีด



" วันนี้หงุดหงิด ต่อยกับเพื่อนมา "



" อ่า...ครับ... " น้องเงียบไป



เราเดินมาถึงรถมอเตอร์ไซค์สีแดง ผมเอาหมวกกันน็อคตัวเองส่งให้ ฟิวรับไว้ยิ้มให้ผมพึมพำว่าขอบคุณครับเบาๆ



ปกติเขาจะมีหมวกกันน็อคสีเหลืองติดสติ๊กเกอร์รูปลูกเป็ด เป็นหมวกกันน็อคประจำตำแหน่ง แต่ตอนนั้นหมวกนั่นอยู่ในห้องผม



" กินไร? "



" อะไรก็ได้ครับ พี่เชาอยากกินอะไรฟิวกินได้หมด " ฟิวขมวดคิ้วเล็กน้อย เงอะงะ ไม่เคยสวมหมวกแบบเต็มใบของผมมาก่อน ส่วนผมคร่อมมอเตอร์ไซค์เตรียมสตาร์ทเครื่องแล้ว



" มานี่ "



เห็นเงอะงะทำไม่ทันใจผมจึงจัดการสวมให้เอง ฟิวกล่าวขอบคุณเสียงเบา ใบหน้าใสพยายามกลั้นยิ้มหน้าแดง



ผมขับรถพาไปตลาดโต้รุ่งใกล้กับมหาลัย จอดรถแล้วก็บอกให้เข้าไปนั่งในร้านก่อนส่วนผมจะไปซื้อของที่ 7-11 น้องพยักหน้าผมจึงเดินไปเซเว่นซึ่งอยู่อีกฟากของถนน ล้วงมือไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือก็ลืมไปว่ามันซ่อมอยู่



ตื๊อดื่อ...



“ 7-11 สวัสดีค่า ”


ความอดทนของผมหมดลงแล้ว



" มาร์โบโลแดงกับไฟแช็คอันนึง... "






-----------------------------------


แฮ่.. วันนี้มาดึกเลย  :o8:
ขออนุญาตตอบข้อสงสัยนะคะ

นี่คือเรื่องเล่าหรือนิยายหรือเบสออนทรูสตอรี ครับ


ใช่ค่ะ อยากทราบเหมือนกันนน  :hao7: :hao7:

เรื่องนี้ถ้าตามกฎเล้าก็เป็นเรื่องแต่งค่ะ ฮา ใส่ไขไปหลายใบอยู่นะคะ


ส่วนเรื่องจะคิง/เชา หรือ คิง/เชา............ คิงจะคิงจริงสมชื่อ หรือเชาจะเป็นเชาชายเหนือชาย จริงๆ คนเขียนก็อยากบอก.... แต่รอติดตามกันไปเรื่อยๆ นะคะ บางคนอาจจะเดาถูกไปแล้วก็ได้ค่ะ :katai5:

แล้วก็เรื่องน้องฟิว... น้องนางไม่ได้ผิดอะไร เชาแค่หมดโปรฯ ตรงนี้แหละค่ะสำคัญที่สุดว่าแต่ละคนจะประคับประคองความรักของทั้งคู่กันอย่างไร เรียกว่าบทพิสูจน์รักแท้  o18



ปล. ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ  :pig4:





ปลล. " เดี๋ยวมาต่อค่ะ "  :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด