ตอนพิเศษ : ลอยกระทง
WUNWUN:( : พ่อผมไปลอยกระทงกับพี่หนึ่งนะ
IAMUFRIEND : ทุกปีลอยกับครอบครัวนะวุ้น
IAMUFRIEND : แต่ไม่เป็นไรลอยกับลูกหนึ่งก็ถือว่าเป็นครอบครัวเหมือนกัน
IAMUFRIEND : จะลอยก็ลอยไป วันนี้ไม่กลับใช่ไหม
วุ้นชะงักเมื่ออ่านข้อความที่พ่อส่งมา เหลือบมองพี่หนึ่งที่กำลังวุ่นอยู่กับการจอดรถในที่จอดรถของทางวัด ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไป
WUNWUN:( : ครับ
ทำไมพ่อถึงรู้วะเนี่ย
ว่าพี่แกจะต้องลากผมไปคอนโดต่อ
“ เอาลงๆ ถึงละ ”
“ ครับ ”
ผมเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกงมองหน้าคนในครอบครัวที่พ่อว่า
“ มองอะไร ยังไม่ชินกับหน้าพี่อีกเหรอ ”
พูดพร้อมยิ้มทะเล้น
พี่หนึ่งเพิ่งไปตัดผมมาใหม่ครับ จากหนุ่มทำงานแก่ๆ เซอร์ๆ กลายเป็นวัยรุ่นเลยครับ
“ พอๆ พี่ในวัดในวา ”
ผมถอนหายใจพลางลงจากรถ ทิ้งกระทงขนมปังสองอันที่ตั้งใจจะไว้ลอยหลังจากที่เที่ยวงานวัดใกล้บ้านเสร็จ
ทำไมถึงมา ?
เพราะพี่หนึ่งแกอยากโชว์ฝีมือการยิงตุ๊กตาครับ
บอกแม่นเหมือนจับวาง
ยิงสิบนัดได้สิบตัว
แต่เอาจริงๆ ผมไม่เคยเห็นในคอนโดพี่แกสักตัว
ผมกับพี่หนึ่งเดินทอดน่องไหลตามผู้คนที่ต่างพากันมาจับจ่ายใช้สอยเล่นสนุกกับเครื่องเล่นต่างๆ ที่ดูเหมือนยกมากจากสวนสนุกยังไงยังงั้น มีพวกของกินขายอยู่เต็มไปหมด ของเล่นก็เยอะ ของกินก็แยะ
หยุดกินก๋วยเตี๋ยวรองท้องไปบ้างจนมาหยุดที่ร้านยิงตุ๊กตาที่มีคนยืนเรียงเล็งตุ๊กตาเป็นแถบ
ก่อนหน้าผมกับพี่หนึ่งมีผู้ชายร่างหมีสวมที่คาดหูหมีหน้าโหดกำลังกำลังขะมักเขม้นกับการยิงปืนโดยมีผู้ชายที่ตัวเล็กกว่าให้กำลังว่า “ สู้ๆ พี่ เอาให้หมดร้านๆ ”
ยังดีที่เจ้าของร้านแค่มองและยิ้มรับ
ไม่ยอมพูดอะไร
แต่ถ้าให้ผมเดาจริงๆ คงจะเป็นคำด่าแน่ถ้าหากเขาจะด่า
พี่หนึ่งจ่ายเงินไปยี่สิบเพื่อแลกกับกระสุนพลาสติกประมาณแปดอัน พี่เอาไปเสียบปลายกระบอกแล้วดึงกระบอกปืนด้วยท่าทางที่บอกได้เลยว่าโคตรเชี่ยว
“ ฝึกไว้จะไปยิงผมรึไง ? ”
วุ้นแหย่เล่น
“ ไว้ยิงคนที่จีบคนอื่นที่ไม่ใช่พี่ เฉยๆ ”
คนหุ่นหมีข้างๆ กับกองเชียร์ถีงกับชะงักมือที่กำลังยิงเลยครับ แต่ก็แค่แป๊ปเดียวก็ยิงกันต่อ บนโต๊ะที่วางข้าวของมีตุ๊กตาไว้ปักเข็มหมุดอยู่ประมาณสี่ตัวกับน้ำส้มอีกเป็นแถบ
น้ำส้ม ?
ยี่ห้อนี่โคตรจะไม่อร่อยเลย
“ พี่หนึ่งอย่ายิงเอาน้ำส้มมานะเว้ย ผมไม่กินนะ ”
ผมเผลอทักในจังหวะที่ยิงพอดีทำให้กระสุนเคลื่อนไปนิดเลยเสียลูกฟรีๆ ไปเลยหนึ่งอัน
“ รอกอดตุ๊กตาดีกว่าวุ้น ”
หนึ่งไม่ว่าอะไรที่วุ้นมีส่วนทำให้ลูกพลาด ตั้งใจเล็งใหม่อีกรอบแทน กลั้นหายใจเมื่อใกล้จะกดยิง
ความสามารถสมัยมัธยมของผมมันหายไปไหนหมดวะเนี่ย
เมื่อก่อนนี่เจ้าของร้านมองซะไม่กล้าเล่น
ตอนนี้มันเปลี่ยนไป
ผมจะบอกว่าผมยิงไม่โดนเลยครับ
สงสัยเพราะทรงผมใหม่ล่ะมั้งครับ
ความสามารถมากมายที่เคยมีถึงได้หายไปหมด
ลำพังน้ำส้มยังไม่ได้กินเลยครับ
อย่าคาดหวังกับตุ๊กตา
หลังจากยิงไปเกือบหมดเหลืองอยู่สองนัดจึงลองให้วุ้นได้ลองยิงเล่นดูบ้าง
หนึ่งยิ้มแห้งๆ “ วุ้นลองรึเปล่า วันนี้สงสัยพี่จะฝีมือตก ตอนนี้เล่นอะไรก็มือไม้อ่อน ยิงไม่โดน ”
วุ้นไม่ได้พูดอะไรเหน็บพี่หนึ่ง
เพราะเข้าใจดีว่าไงพี่หนึ่งก็ต้องเสียเซลฟ์เหมือนกัน
วุ้นรับปืนมาเล่นพยายามเลียนแบบที่พี่หนึ่งเคยทำ
ชี้ปลายกระบอกไปที่ตุ๊กตาตัวอ้วนสีส้ม
“ พี่กานต์ๆ เอาตัวสีส้มนั่นเลย ! หน้ามันเหมือนแซนด์วิชแฮม ”
และตัวที่วุ้นเล็งก็ถูกสอยลงโดยพี่หมีข้างๆ อย่างแม่นยำ
วุ้นเลยได้แต่เปลี่ยนเป้าหมายใหม่แทน เป็นตัวสีฟ้า
พยายามตั้งสมาธิมากๆ
เห็นการยิงของคนอีกข้างที่ไม่ใช่พี่หมีคือการยื่นปืนเข้าไปใกล้ๆ แล้วยิง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เห็นมีอะไรล้มสักตัว
ปัง
“ เฮ้ย ! ”
หนึ่งถึงกับอุทาน
เมื่อไอ้คนที่เพิ่งจับปืนยิงตุ๊กตาครั้งแรกนี่เก็บตุ๊กตากับน้ำส้มไปรวดเดียวสองอย่าง
พี่เจ้าของร้านหยิบมาวางตรงหน้าเหมือนกำลังให้กำลังใจ
วุ้นหันมายิ้มให้พี่หนึ่งกวนๆ เมื่อพอจับทางได้
ก่อนจะยิงใหม่อีกรอบ
ปัง
ได้ตัวสีดำสนิทมา
หนึ่งลอบกลืนน้ำลาย
ทำไมถึงได้แม่นขนาดนี้วะเนี่ย
อันตรายๆ
ถ้าอารมณ์ไม่ดี อย่าทำปืนลั่นใส่พี่เลยครับ วุ้น
วุ้นไม่ได้เล่นยิงตุ๊กตาต่อเพราะได้คนละตัวก็สามารถแบ่งกันได้อย่างเอกฉันท์คุ้มค่าเงินที่เสียไป เลยเดินกันต่อไปเรื่อยๆ เจอเกมสาวน้อยตกน้ำแต่เนื่องจากเห็นสีหน้าของสาวน้อยก็ไปเล่นไม่ลงเท่าไหร่
เสียงลำโพงขยายเสียงดังลั่นมาพร้อมกับเสียงพิธีกรที่พยายามพากย์การแข่งขันภายใต้เงามืดและแสงสลัว รถที่พยายามชนกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ต่อให้ไม่รู้จักกันก็สามารถชนให้กระเด็นหัวสั่นคลอนโดยไม่มีความผิด
หนึ่งที่ห่างหายจากการเดินงานวัดมานานรีบซื้อตั๋วทันที
“ 2 ใบ ? ”
วุ้นทวนมองพี่หนึ่ง
“ อืม คนละคันไง ”
หนึ่งยิ้มกวนๆ ตอบ
เหมือนกับว่าเป็นการประกาศสงคราม
เมื่อพิธีกรประกาศให้คนเดินเข้าไปจับจองรถ
วุ้นรีบชิงเข้าไปจองเลือกรถคันนอกสุดทันที
ส่วนพี่หนึ่งที่เข้าช้าได้คันที่อยู่ตรงหน้าวุ้นพอดี
เจอครอบครัวหมีๆ จอดอยู่ข้างๆ
ผู้ชายหน้าโหดเป็นคนขับส่วนผู้ชายที่หน้าอ่อนกว่าเป็นคนเหยียบคันเร่ง
// เริ่มครับ ! //
สิ้นเสียงประกาศ
รถของผมก็ถูกกระแทกทันที
ผมมองต้นเหตุที่คาดเดาได้ง่ายๆ เลยครับ
วุ้นที่รักยิ่งของผมนี่เอง
เดี๋ยวๆ เจอผมจัดหนักทั้งตอนนี้และตอนหน้าเลยครับ
ยิงปืนมันต้องใช้ความแม่นยำ
แต่ขับรถผมบอกเลยว่าผมถนัดว่ะ
ผมรีบหมุนพวงมาลัยเหยียบคันเร่งหนีวุ้น
เสียงเพลงจังหวะเร็วชวนให้เลือดในกายแตกพล่าน
ผมถูกชนบ้างนิดๆ หน่อยๆ ในระหว่างที่กำลังไล่ตามวุ้น
ตอนนี้วุ้นอยู่ตรงกลางครับ
บอกเลยตรงกลางนี้นรกแตก
ชนทุกทาง
วุ้นพยายามออกมาครับ สีหน้ายิ้มแย้ม
ผมเลยจัดการชนข้างๆ ทีเผลอ
แรงจนหัววุ้นโคลง
หันมาจ็องผมเขม็ง
ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ตอบ
ชนกับคนรู้จักนี่สนุกที่สุดแล้วครับ
ผมเผลอคลายความระวังตัวไปแปปนึง
“ เฮ้ย ! ”
ก่อนจะถูกชนแรงจนมึน
ผมสะบัดหัวเรียกสติมองไอ้คันที่ชนแล้วหนี
ครอบครัวหมีๆ !
สีหน้าคนขับนี่ยิ้มแป้นเลยครับแล้วคนข้างคนขับนี่ฮาแตกไปแล้ว
ได้ พี่หนึ่งไม่ยอมง่ายๆ หรอก
ยังไม่ทันได้จะเหยียบคันเร่ง
ก็ต้องหัวโคลงอีกรอบ
พวงมาลัยหมุนกันเลยทีเดียว
“ โห วุ้นคนกันเองก็ทำกันได้ลงคอ ”
ผมพูดพร้อมหัวเราะ
แต่เท้านี่เหยียบคันเร่งมิดเลยครับ
“ คนกันเองนี่แหละครับ สนุก ”
วุ้นพยายามหักเลี้ยวหนีผมจนชนคนนู้นคนนี่และอยู่กลางวงอีกรอบ
ผมนี่สนุกเลยครับ
เตรียมจะชนซ้ายอีกรอบ
แต่หางตาเหลือบไปเห็นครอบครัวหมีอยู่ใกล้ๆ กำลังถูกกักกันไม่ให้ไปต่อ
ไอ้หมีกับลูกหมี !!
ผมคิดอย่างอาฆาตเปลี่ยนเป้าหมายจะไปชนเต็มแรง
แต่ว่า
// ขอบคุณที่มาเล่นกันนะคร้าบ รอบต่อไปเชิญเลือกคันได้เลยครับ //
เลยได้แต่ต่อยพวงมาลัยเซ็งๆ
ไอ้ครอบครัวหมีเอ้ย...
การทอดน่องในงานวัดถูกจบไว้แค่ที่รถบั๊มอย่างอื่นอย่างการประกวดนางนพมาศ การขึ้นชิงช้าสวรรค์อะไรทำนองนั้นทั้งหนึ่งและวุ้นไม่ได้อยากเข้าร่วมเท่าไหร่เนื่องจากคนเยอะเต็มพิกัด กระทงที่ตั้งใจจะไปลอยที่อ่างเก็บน้ำก็พบว่ารถเยอะจนขยับไปไหนไม่ได้
สาเหตุที่ติดก็ไม่ใช่อะไร
ฝนที่ตกพรวดพราดไม่ดูวันเทศกาลสักนิด
สุดท้ายก็ถูกชดไปลอยวันพรุ่งนี้แทน
ที่บ่อปลาของพ่อมิตร....
“ ปีหน้าไว้ค่อยไปลอยกันที่ทะเลแล้วกัน ” หนึ่งเสนอพลางเคี้ยวขนมปังหงุบหงับ
“ ไม่เอาทะเล ” วุ้นขัดทันที
“ แล้วจะไปไหนดี พี่ลอยที่ไหนก็ได้ ”
“ ... บ้านผมไหม ปกติพ่อกับแม่จะลอยกันที่บ้านตลอด”
หนึ่งเลิกคิ้ว
“ ในบ่อปลาที่เราจะไปลอยกันพรุ่งนี้น่ะนะ ”
วุ้นหันไปมองทางอื่น
“ เปล่า ลอยออนไลน์เอา ”
“ ... ”
-------------------------------------------------
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
