หัวข้อ: [END]「WAIT FOR LOVE」รักแล้วรอหน่อย ♡ | แจ้งรายละเอียดหนังสือ [18:09:2016] P.1

[Misakiiz]

เพลิงฟ้าคนแมน กับ พี่เจ้าคนกากสินะ 55555 น่ารัก

[kenghan]

เพลิงฟ้าคนแมนและฮอต ใครๆก็รัก

[Blue]

 

[tempo_oil]

ปักๆ

[MayA@TK]

ดูคนแมนๆเขาทำกับคนกากๆ มีด่าฟ้าไอ้เด็กเหี้ยด้วย  55555
เฮ้อ นึกว่าคุณย่าจะพาต้มมาม่าซธแล้วซิ

 

[powvera]

มาดแมนมากเพลิงฟ้า         

คนมันแมนทำอะไรต้องชัดเจนเนอะเพลิงฟ้า  คึคึ

[boonpa]

  สุดยอดคนแมน

[tempo_oil]

โอ๊ยยยยยยย คนแมนน่ารักจังเลยยยย

พี่เจ้าคนกากกกกก 55555555

ขอบคุณที่มาต่อนะคะ รอตอนต่อไปปปปป

[SOMCHAREE]

พี่เจ้าโดนหลอกเต็มๆๆๆๆๆๆๆ 555555

[prezenaczie]

คุณย่าน่ารัก55555 งอนที่หลานไม่บอก
แต่เพลิงฟ้านี่แสบจริงๆ

[maemix]

มารอเพลิงฟ้าจอมแสบโดนพี่เจ้าลงโทษ
เพลิงฟ้าคนแมนนนนนนนนนนนนน

[gasia]

อ่านตั้งแต่แรกสุดท้ายก็ทัน เย้
น่ารักมากๆเลย เพลิงฟ้าน่ารัก เป็นคนมองโลกแง่ดีมาก ตลกหน่อยๆด้วย
พี่เจ้าก็ดี๊ดี ก่อนคบกันนี่ทำตรงข้ามกับที่พูดฟมด พอคบกันก็กิ๊วก๊าวกวนประสาทขึ้น 5555 เขินๆ
เจเจน่ารักมากกกกกก  เป็นเด็กที่น่าฟัดจริงๆ งืออออออ
โรสนี่น่าตบให้คว่ำจริงๆ ถ้าเป็นชินานะจะซัดให้คว่ำเลย สะบัดให้หลุดแล้วตบให้หน่าสั่น ฮึ่มมมมมมม

อธิบายได้น่าติดตามดีค่ะ สนุกมั่กติดเลยอยากอ่านต่อเรื่อยๆเลย ><

[HEARTBREAKER]

รอที่ 36

เพราะความคิดถึง

　　- Phloengfa’s Part -
　　
　　
　　“เป็นอะไรไปน้องสาว ไม่โดนผัวเอาหรอจ๊ะ? หรือพี่เจ้าเบื่อมึงแล้ว” น้องสาวหน้ามึงอ่ะเชี่ยชิน เดี๋ยวกูตบด้วยไนกี้ พูดถึงผัว เอ่อ.. พูดถึงไอ้เจ้าแล้วหงิด แม่งเอ๊ย!!! นี่มันหายหัวไปจะเป็นอาทิตย์แล้วนะ! ไปทำงานห่าอะไรของมัน กลับมาพ่อจะตบให้หัวหลุด ฮึ่ย!

　　คืองี้ครับ เจ้ามันเริ่มทำงานมาก็ผ่านมาจะเดือนหนึ่งแล้ว กับบริษัทที่มันเคยฝึกงานด้วยนั่นแหละ แล้วทีนี้เจ้านายมันก็มอบหมายงานให้ใช่ป่ะ ต้องไปเป็นช่างภาพหลักถ่ายภาพให้นางแบบหน้าใหม่กับนิตยาสารเล่มหนึ่ง ถึงแม้จะเริ่มทำงานได้ไม่นานแต่เพราะฝีมือและความเทพ(และเบ้าหน้าหล่อ ๆ)ของมัน แล้วต้องออกต่างจังหวัดไงครับ ไปเป็นอาทิตย์เลยไง จะไม่อะไรหรอก เข้าใจว่ามันทำงาน
　　
　　แต่มึงครับ.. โทรหากูหน่อยไม่ได้หรือไง! วันสองวันมานี้มันไม่โทรหาผมเลย ทั้งที่ก่อนหน้านั้นก็โทรทุกวันถึงจะไม่ได้คุยนานก็เถอะ มันก็ยังดีกว่าหายเงียบไปอย่างนี้หนิครับ ผมก็อยากโทรหามันนะ แต่ไม่กล้าไง กลัวว่าจะโทรไปกวนตอนมันยุ่ง.. โทรมาให้ได้ยินเสียงสั่งน้ำมูกสักสองวินาทีก็ด้ายยยยยย แม่ง หงุดหงิดโว้ยยยยยย! แล้วที่สำคัญนางแบบแต่ละคนนะ อื้อหืออออออ สวย ๆ ทั้งนั้น หน้าอกนี่ตู้มมาก ไม่รู้ว่ามันมีหวั่นไหวบ้างหรือเปล่า
　　
　　จริง ๆ แล้วผมเป็นคนมั่นคงมากนะครับ แต่โดนไอ้เพื่อนชั่วพวกนี้เสี้ยมไง มันต้องมีเขวกันบ้างสิ
　　
　　“หน้างอขนาดนี้ผัวมีชู้แน่ ๆ”
　　
　　“ผัวมึงสิมีชู้” ตบป๊าบเข้าที่กบาลไอ้กวาง
　　
　　“ห่า! ผัวกูรักกูคนเดียว อย่ามาเสี้ยมให้ครอบครัวแตกแยก”
　　
　　“มึงไม่เสี้ยมเลยยยยยย” ผมเบ้ปาก “เลิกคุยได้แล้วมือถือน่ะ!!”
　　
　　“อย่ามาพาลกูดิ ...เปล่าครับ เพลิงฟ้ามันบ้า” บ้าหน้ามึงอ่ะไอ้กรีซ!!! แม่ง คุยกับแฟนอยู่ได้ นี่เพื่อนนะ เพื่อนนนนนนน คุยกับกูสิ คุยกับกู!!!
　　
　　งืม.. กรีซกับพี่ลูกชุบเป็นแฟนกันแล้ว ผมว่าพี่ลูกชุบตัดสินใจผิดพลาดแน่ ๆ จริง ๆ แล้วอาจเพราะสงสารเด็กตาดำ ๆ ตี่ ๆ หูกาง ๆ อย่างกันติชาก็เป็นได้.. เฮ้ยยย บ้าเหรอ รักกันดิ ไม่รักจะเป็นแฟนเพื่อทรมานตัวเองทำไม เนอะ
　　
　　
　　“พี่ลูกชุบคร้าบบบบ กรีซมันมีชู้วววววว!”
　　
　　“เหี้ย! มึงอย่ามายุ่งกับกู” ไอ้กรีซดันหน้าผมออกจนแทบหงาย
　　
　　“เลิกคุย ๆ พี่เขาทำงาน มึงจะกวนทำสากอะไร”
　　
　　“เขาเลิกงานแล้วโว้ย!” มันเคาะหัวผม คุยกับพี่ชุบอีกสักพัก “เป็นไร ไหนบอกกูสิ” สุดท้ายกรีซมันก็วางสายจากพี่ลูกชุบ คึคึ ร้ากกกกกก กันติชาวาดแขนกอดคอผมจากดันหลังแล้วดึงให้แผ่นหลังผมชิดกับอกกว้าง.. ผมทำหน้ามู่ทู่แล้วก้มหน้าลงเทาะฟันกับแขนกรีซ
　　
　　“แหนะ! เล่นเพื่อนกันหรอพวกมึง” ผมไม่ตอบ ยกนิ้วกลางขึ้นมาให้ชินา สาวเจ้าเบ้ปากแล้วโซ้ยยำมะม่วง
　　
　　ตอนนี้เราสี่คน ผม กวาง ชินา และกรีซ นั่งกันอยู่ที่สวนข้างตึก โดยยืมเสื่อพับจากป้าที่ร้านข้าวที่โรงอาหารมาปูนั่งใต้ต้นไม้ใหญ่และซื้ออะไรมานั่งกินกัน ตอนนี้มันก็เลิกเรียนแล้วล่ะ แต่ผมยังไม่อยากกลับไง กลับไปก็ต้องอยู่คนเดียว รู้สึกเหงาแบบไม่เคยเป็น ทั้งที่ปกติก็อยู่คนเดียวออกจะบ่อย วันนี้กรีซเลิกเรียนเร็วด้วย ผมเลยโทรชวนกรีซมา เหมือนเพื่อนสนิทจับน้ำเสียงได้จึงเปลี่ยนใจจากที่จะไปหาคนรักมาหาผมแทน ซึ้ง..
　　
　　
　　“คิ้วยุ่ง” กรีซเกลี่ยปลายนิ้วที่หัวคิ้ว ผมเอียงหน้าซบต้นแขนของมัน
　　
　　“เจ้าไม่โทรหากู..”
　　
　　“พี่เขาทำงาน ยุ่ง ๆ เปล่า”
　　
　　“แต่นี่เข้าวันที่สองแล้วนะ จะยุ่งอะไรขนาดนั้น ข้อความสักข้อความยังไม่มีเลย”
　　
　　“เดี๋ยวก็กลับมาน่า.. พี่เขาไปไม่นานหนิ”
　　
　　“งืม.. ไม่นานแต่อาทิตย์หนึ่งแล้ว”
　　
　　“ผิดปกติว่ะ”
　　
　　“กูคิดถึงมัน” ผมพูดเสียงอู้อี้ก่อนเริ่มอ้าปากกัดแทะแขนและสันมือของกรีซไปเรื่อย ๆ
　　
　　“อีดอกกกกก! เขาไปทำงานไม่ได้ไปสงครามโว้ยยยย!” มุ่ยหน้าใส่ชินาที่โยนแกนมะม่วงที่มันเพิ่งแทะจนเกลี้ยงมาใส่ผม
　　
　　“มึงไม่เข้าใจ”
　　
　　“ย่ะ! คนแมนห่าไรนั่งทำหน้าหมาตายเพราะคิดถึงแฟน”
　　
　　“คนแมนคิดถึงแฟนไม่ได้ไง?!” ผมสวนกลับ “อ๋อ ลืม มึงมันไม่มีแฟน”
　　
　　“เชี่ยยยย เข้าหน้าเลย เดี๋ยว เดี๋ยวกูเอาน้ำปลาหวานสาดหน้าเลยนี่”
　　
　　“แต่อารมณ์ตอนคิดถึงมันทรมานมากจริง ๆนะ”
　　
　　“อื้อ” ผมพยักหน้าเห็นด้วยกับกวาง กรีซก็เช่นกัน เราทั้งสามล้วนแต่มีประสบการณ์ทั้งนั้น ยกเว้นหญิงสาวหนึ่งเดียวในกลุ่มที่ไม่เคยจะทุกข์ร้อนอะไร
　　
　　ขอสาปแช่งให้มันมีแฟนเป็นตัวเป็นตนและรักแฟนหลงแฟนอย่างไม่มีอำนาจใดลบล้างได้!
　　
　　“มึงอย่ามากระแดะซึมหน่อยเลย เมื่อก่อนล่ะดี๊ด๊าจะตาย”
　　
　　“ก็นั่นมันเมื่อก่อนไหมล่าาาาา” ว่าแล้วก็ใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้คีบแกนมะม่วงโยนกลับไปให้ไอ้ชินาอย่างค่อนข้างรังเกียจจนมันเบ้ปากใส่แล้วหาว่าผมกระแดะอีกครั้ง
　　
　　“โตเป็นสาวแล้วก็งี้”
　　
　　“กูผู้ชาย จะเป็นสาวได้ไง! เดี๋ยวปั๊ดตบให้หน้าแหก”
　　
　　“นั่น! เดี๋ยวนี้ปากคอเราะร้าย จิกกันชะนีเพศตรงข้ามอย่างหน้าตาเฉย กรี๊ด! ไร้ความเป็นสุภาพบุรุษ”
　　
　　“กวย!”
　　
　　พวกมันหัวเราะเสียงดังจนคนที่นั่งอยู่แถวนี้หันมามอง มือบางล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาพร้อมกับเลื้อยตัวนอนหนุนตักของเพื่อนสนิท
　　
　　“เราจะกลับกันเมื่อไหร่วะ?” ชินาเอ่ย ผมละสายตาจากจอสมาร์ทโฟนแล้วมองหน้ามัน
　　
　　“ตอนนี้ก็ได้” ผมว่า
　　
　　“เฮ้ย! เดี๋ยวดิ กูยังไม่อยากกลับ”
　　
　　“แล้วถามแบบนั้นเพื่อ?”
　　
　　“เฉย ๆ”
　　
　　สัด..
　　
　　“มึงอ่ะ พี่ครินว่าไง?” ถามพร้อมกับสะกิดเบา ๆ ด้วยฝ่าตีนอันสวยงาม
　　
　　“พี่ครินไม่ว่าหรอก จะกลับก็โทรบอก แค่นั้น สบายยย”
　　
　　“พี่เขาปล่อยฟรีแบบนี้หรือว่าแอบไปหาอีหนู!”
　　
　　“อีหนูหน้ามึงอ่ะ!!” กวางตบหัวชินา “เสี้ยมให้คนรักแตกแยกกันจริงมึงเนี่ย”
　　
　　“อิอิ”
　　
　　มันน่าลูบด้วยไนกี้จริง ๆ . . .
　　
　　จากนั้นเราก็คุยกันไปสัพเพเหระพอให้ผมลืมคิดถึงได้เจ้าได้บ้าง อย่างชินางี้ เดี๋ยวนี้พัฒนานะครับ เจ๊แกคุยเรื่องผู้ชายเว้ยยยยยย ไม่ใช่เรื่องผู้หญิงสวยน่ารักแบบเมื่อก่อน หรือมันจะกลับใจ.. ก็คุยเรื่องงานประกวดดาวเดือนว่าจะไปดูไหม ก็ไปแหละครับ น้องผมประกวด ไอ้แทนไงจากตอนที่ยี่สิบเอ็ดอ่ะครับ นั่นแหละ พอเข้าคู่กับกวางนะ อื้อหืออออออออ ไม่อยากจะพูด! ผมกับกรีซนั่งฟังกัน มีบ้างที่ร่วมโม้ด้วย สนุกดี
　　
　　
　　
　　
　　
　　“พี่เพลิงฟ้า สวัสดีค่าาา” เงยหน้ามองเจ้าของเสียงก่อนจะยิ้มตอบเด็กสาวที่ก้าวเข้ามาในลิฟต์ตัวเดียวกัน
　　
　　“หวัดดีครับ”
　　
　　“พี่เพลิงฟ้าจะไปไหนอะคะ?”
　　
　　“ซื้อไอติม” เด็กนี่เป็นน้องรหัสผมเองครับ หน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู ตัวเล็กกระทัดรัด ผิวสีน้ำผึ้ง สายรหัสผมก็เพิ่งจะมีผู้หญิงนี่แหละ ถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่ง..
　　
　　ตอนนี้เวลาเกือบจะสามทุ่มแล้วครับและผมกำลังจะลงไปซื้อไอศกรีมที่ร้านสะดวกซื้อหน้าคอนโดหลังจากอาบน้ำเสร็จ อยู่ ๆ ก็นึกเสี้ยน อยากจะกิน ที่ตุนไว้ในตู้เย็นก็ดันหมดซะงั้น คนหล่อเซ็ง หลังจากที่แยกกับกลุ่มเพื่อนเมื่อตอนหกโมงเย็นนิด ๆ ผมก็ถูกคุณแม่ของเจ้าโทรชวนไปทานข้าวเย็นด้วยอย่างกระทันหันและอยู่เล่นกับเจเจเพลินไปหน่อย

　　จากคราวที่ไปเจอครอบครัวอัศวโยธินทร์เมื่อหลายวันก่อนนั้น ผมก็ดูจะเป็นที่ถูกใจของคนบ้านนั้นเหลือเกิน คุณแม่กับพี่สาวเจ้าของโทรนัดให้ผมไปหาอะไรกินด้วยบ่อย ๆ ช่วงนี้จะมีน้ำมีนวลขึ้นก็อย่าแปลกใจเลย แต่ท่านน่ารักนะครับ เอ็นดูผมม้ากมากอ่ะ ตอนนี้ผมกลายเป็นลูกรักไปแล้ว เพราะลูกชายตัวจริงไม่ว่างไปหา ฮ่าฮ่า
　　
　　“แล้วนี่จะไปไหนดึก ๆ เนี่ย?” ผมเอ่ยถามน้องรหัสตัวจิ๋วระหว่างเดินไปที่ร้านสะดวกซื้อ ความบังเอิญคือผมและน้องมันพักอยู่ที่เดียวกัน เพียงแค่คนละชั้น และที่บังเอิญไปกว่านั้นคือเด็กพลาสเตอร์ที่ผมวิ่งชนเมื่อคราวนู่นเป็นเพื่อนกับน้องรหัสผมครับ..
　　
　　“ไปซื้อของกินค่ะ แล้วก็เอาของไปให้เพื่อนด้วย” ผมไม่ถามต่อว่าเพื่อนที่ว่าคือใคร เมื่อมาถึงร้านสะดวกซื้อผมกับน้องก็แยกกันไปทำธุระของใครของมัน
　　
　　
　　เมื่อจ่ายเงินชำระค่าเสียหายไปแล้วผมก็เดินกลับคอนโด เจอน้องรหัสกับเพื่อนน้องยืนอยู่หน้าร้านสะดวกซื้อ ผมยืนคุยด้วยอย่างเป็นมารยาท จะเดินหนีเดี๋ยวหาว่าหยิ่งอีก เด็กพวกนี้ก็ไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอกครับ แต่ผมไม่ชอบสายตาของไอ้เด็กพลาสเตอร์ที่มองผม สายตาของมันทำให้ผมขนลุก มีเพียงคนโง่ที่มองไม่ออกว่ามันชอบผม แล้วยิ่งมีเพื่อนเป็นสายรหัสผมแล้วก็เหมือนว่าเขาจะใช้ช่องทางนี้เข้าหาผมด้วย น้องรหัสผมก็ดูจะเชียร์เพื่อนด้วยนะ ไม่รู้หรอวะว่าผมมีแฟนแล้ว
　　
　　
　　จัดการจัดของที่ซื้อมาให้เรียบร้อย ผมคว้าไอศกรีมช็อกโกแลตแบบแท่งมาหนึ่งแท่งและขนมอีกห่อสองห่อแล้วออกมานั่งดูหนังที่ห้องนั่งเล่น โดยเปิดไฟเพียงแค่พอสลัวเท่านั้น และอยากจะขอบคุณจริง ๆ ที่ช่องที่ผมดูอยู่ฉายแบบซาวด์แทร็ก ถ้าพากษ์ไทยผมขอเปลี่ยนไปรื้อดีวีดีเซเลอร์มูนมาดูดีกว่า..
　　
　　
　　หนังดำเนินมาถึงครึ่งเรื่องผมก็อ้าปากหาววอด แต่ยังอยากดูต่อเพราะมันสนุก ตัดสินใจวิ่งดุ๊ก ๆ ไปเปิดทีวีในห้องนอนช่องเดียวกันไว้แล้วกลับมาเก็บขยะไปทิ้ง ปิดทีวีด้านนอกและปิดไฟให้เรียบร้อย  กลับเข้าไปในห้องนอนก็ซุกตัวกับผ้านวมผืนหนาและก่ายขาพาดหมอนข้างใบโปรด ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศส่งผลให้เปลือกตาผมค่อย ๆ ปิดลง ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเพราะเสียงเอฟเฟกต์จากภาพยนตร์ที่กำลังฉาย เอื้อมคว้าโทรศัพท์มาเปิดดูครั้งสามล้านของวันก็ไม่มีแจ้งเตือนจากคนที่ผมรออยู่แม้แต่นิด..
　　
　　ทำอะไรอยู่นะ..
　　
　　และไม่นานเปลือกตาบางก็ปิดลงอีกครั้งด้วยความเมื่อยล้าที่สะสมมาตลอดทั้งวัน...
　　
　　
　　
　　เสียงกุกกักจากด้านนอกไม่ส่งผลให้ใครอีกคนรู้สึกตัว เจ้าของกายสูงกำยำก้าวเดินไปทิศทางที่เป็นห้องนอนและค่อยแง้มประตูไม่ให้เกิดเสียงดัง ใบหน้าคมส่ายเบา ๆ ทอดมองคนที่หลับอยู่กลางเตียงอย่างระอาระคนเอ็นดู
　　
　　
　　จะนอนก็ไม่ปิดทีวีนะ เด็กเวรเอ๊ย
　　
　　
　　บ่นกับตัวเองในใจพลางคว้ารีโมทปิดโทรทัศน์ ยกยิ้มบางให้คนที่หลับไม่รู้เรื่องก่อนโน้มไปจุมพิตที่เรือนผมนุ่ม ดึงสมาร์ทโฟนในมือบางออกแล้ววางไว้ที่โต๊ะข้างเตียง ตั้งใจจะเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายแต่ต้องเปลี่ยนใจเมื่อเผลอจ้องมองคนที่หลับพริ้ม
　　
　　แสงจันทร์สาดส่องผ่านรอยแยกของผ้าม่านสีครีมกระทบร่างนวลเนียนให้ยิ่งขาวผ่อง.. ยื่นมือปัดปรอยผมปรกหน้าออกไปจากการบดบังเครื่องหน้างดงามราวกับรูปปั้น ก่อนเกลี่ยปลายนิ้วกับแก้มนุ่มแผ่วเบาพร้อมรอยยิ้มมุมปาก การยวบของเตียงนุ่มเมื่อเขาทิ้งน้ำหนักตัวลงไปทำให้คนขี้เซาขยับตัวพร้อมครางอืออึงในลำคอเมื่อถูกรบกวนการหลับฝัน...
　　
　　“ฮื่อ!” ปัดมือไล่สิ่งรบกวนออกไปทั้งยังหลับตา ความรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่น แยกไม่ออกว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ณ ตอนนี้คือความจริงหรือเป็นเพียงความฝัน ความนุ่มหยุ่นและอุ่นร้อนสัมผัสไปตามผิวเนียน ไล่ตั้งแต่ใบหน้าเลื่อนมาจนถึงลำคอระหงและหน้าอก... สร้างความรู้สึกวาบหวามให้คนหลับบิดตัวเร่า
　　
　　ริมฝีปากร้ายดูดเม้มสลับขบกัดผิวนุ่มอย่างได้ใจ มือหนาไม่อยู่สุข กระชากผ้านวมทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ก่อนเลิกเสื้อยืดสีเลือดหมูที่ร่างบางสวมใส่อยู่ขึ้นไปกองไว้ที่อกขาว หืม.. เสื้อตัวนี้มันของเขานี่.. หัวเราะเบา ๆ เมื่อคิดเข้าข้างตัวเองว่าอีกคนคงคิดถึงตนมากจึงได้เอาเสื้อของเขามาสวมใส่
　　
　　
　　เอาล่ะ.. ถ้าจะหลักหลับแฟนก็คงไม่ผิดหรอกนะ..
　　
　　“อือ.. อ่า..” เสียงครางแผ่วดังจากริมฝีปากสีสด อกบางแอ่นขึ้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้และยิ่งทำให้คนที่กำลังฉวยโอกาศกับกายขาวฉกชิมความหอมหวานจากทับทิมเม็ดเล็กอย่างถนัดยิ่งขึ้น
　　
　　!!!


ต่อด้านล่างค่ะ

[HEARTBREAKER]

“สวัสดี” เอ่ยทักและยกยิ้มมุมปากเมื่ออีกคนลืมตาขึ้น
　　
　　“หือ.. เจ้า?”
　　
　　“ครับ”
　　
　　“ม มาได้ไง!?” กระพริบตาถี่อย่างงวยงง “ฝันหรือเปล่าวะ โอ๊ย!”
　　
　　โอเค! ผมไม่ได้ฝัน เพราะถ้าฝันถึงแม้จะถูกกัดริมฝีปากอย่างค่อนข้างรุนแรงมันก็ไม่เจ็บหรอก!
　　
　　ถึงกับตาสว่าง ความง่วงงุนที่เคยมีมีอัตธานหายไปแล้วหมดสิ้น
　　
　　กะจะขยับตัวแต่ทว่าร่างกายกลับไม่เคลื่อนไหว ไม่ได้ถูกผีอำ หากเพราะมีร่างควาย ๆ ทับไว้นี่เอง!
　　
　　“กลับมาเมื่อไหร่?” ถามไปก็ต้องเอียงหน้าหลบจูบจากคนตัวสูง
　　
　　“เมื่อกี้..” ตากลมเหลือบมองนาฬิกาเมื่อได้รับคำตอบ
　　
　　“ตอนนี้ตีสอง?”
　　
　　“อืม..”
　　
　　“อือ.. หนัก! ออกไป!!” เอ่ยปากไล่พร้อมกับทำหน้ายุ่ง ไอ้เจ้ายิ้มพรายไม่ขยับตัวเลยสักนิด หนอยแน่! ไอ้ห่านี่ ความแค้นของกูยังไม่หมดนะเว้ย! นอกจากจะไม่โทรหาแล้วยังมาลักหลับกูแบบนี้อีก!
　　
　　ฉิบหาย ทำไมเสื้อมันเลิกขึ้นมาสูงขนาดนี้วะ แล้วนั่น อกผมมีแต่น้ำลายเต็มไปหมด!!
　　
　　“กลิ่นเหล้า? ดื่มมาเหรอ?”
　　
　　“อืม นิดหน่อย”
　　
　　“แล้วก็ขับรถกลับมาดึก ๆ น่ะนะ!?” ไอ้เชี่ยยยยยยยย ทำไมไม่ห่วงตัวเองเลยวะ! ถ้าเกิดเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาจะทำยังไง!
　　
　　“กูไม่ได้เมา” แต่กลิ่นเหล้าหึ่งเลยนะ..
　　
　　“กลับบ้านมึงไป..เลย!” ผมตะโกนใส่มันเสียงดังแต่ติดสั่นนิดหน่อย ก่อนจะออกแรงผลักคนที่นอนทับอยู่บนตัวผมให้ออกไปพ้น ๆ แล้วหันหลังให้แม่ง
　　
　　ไอ้เจ้าหัวเราะหึหึ แขนแกร่งยื่นมาพาดบนเอวผมแล้วดึงไปกอด “ไม่คิดถึงกูเหรอ?”
　　
　　“ไม่!!”
　　
　　“แต่กูคิดถึงมึงนะ” ผมเม้มปากแน่น “วันนี้ทำงานเสร็จก็กะจะรีบกลับ แต่โดนพี่สต๊าฟชวนไปเลี้ยงซะก่อน นี่ก็ชิงกลับก่อนด้วยซ้ำทั้งที่ต้องอยู่ที่นั่นอีกคืน ไม่คิดถึงกูจริง ๆ น่ะเหรอ..” หืมมม มันจำเป็นต้องทำเสียงอ่อน เสียงอ่อยขนาดนี้เลยเหรอ รถอ้อยคว่ำแล้วพ่อคุณ!
　　
　　“โกหก ถ้าคิดถึงมึงต้องรีบกลับดิ แล้วโทรมาหาก็ไม่โทร” ตอนนี้ขอโยนความแมนทิ้งไปก่อนแล้วกัน ขอแปลงร่างเป็นพระเอกงี่เง่าก่อน
　　
　　“มือถือกูพัง ตกน้ำแล้วเสือกตกพื้นอีก ตายไปแล้ว”
　　
　　“เชื่อได้หรอ ไม่ใช่ว่าเพราะนางแบบหุ่นบึ้ม”
　　
　　“ก็แล้วแต่ว่ามึงจะเชื่อใจกูขนาดไหน แต่สิ่งที่กูพูดทั้งหมดคืนความจริง”
　　
　　อ้าว.. ตัดพ้อเฉยเลยว่ะ
　　
　　ผมถอนหายใจแล้วพลิกตัวนอนหงาย “ไปอาบน้ำดิ จะได้นอนพัก”
　　
　　“หายงอนแล้วดิ?”
　　
　　“ไม่ได้งอนโว้ยยยย”
　　
　　“เหรอ? อืม แล้วที่บอกไม่คิดถึงกูนี่โกหกหรือเปล่า?”
　　
　　“เออ โกหก คิดถึงเชี่ย ๆ คิดถึงฉิบหายเลยโว้ยยยยย! พอใจยัง?”
　　
　　“พอใจแล้วครับ” ผมแอบเบ้ปาก ก่อนจะเหวอกับประโยคต่อมา “ถ้าไม่คิดถึงคงไม่เอาเสื้อกูมาใส่หรอกเนอะ”
　　
　　อ ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยย!
　　
　　ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อน แค่มันใส่สบายเฉย ๆ หรอก อย่าคิดไปเองดิวะ!!
　　
　　“หลงตัวเองวะ เจ้า!!” ผมรีบแหวเมื่อมือหยาบลูบไล้หน้าท้องผมเลื่อนมาจนถึงอก!!
　　
　　“หืม..”
　　
　　“เอามือออกปะ--- อื้อ!!”
　　
　　เสียงที่กำลังจะเอ่ยประท้วงถูกกลืนลงคอเมื่อถูกปิดปากด้วยปาก.. จากดิ้นขัดขืนได้ไม่เท่าไหร่ร่างกายก็อ่อนปวกเปียกตามการชักนำของคนด้านบน ริมฝีปากร้อนขบงับกลีบปากนุ่มของคนใต้ล่างเนิบนาบก่อนเปลี่ยนเป็นดุดัน แทรกเรียวลิ้นเข้าเกี่ยวพันลิ้นนุ่มภายในโพรงปากหวาน
　　
　　ผละจูบออกมาเพื่อสบตากับคนอายุน้อยกว่า ก่อนกดจูบหนัก ๆ อีกครั้ง เพลิงฟ้ายกตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เจ้าชีวันได้ถอดเสื้อแสนเกะกะออกไป ดวงตาสีอ่อนปรือปรอยคลอฉ่ำด้วยหยาดน้ำหล่อเลี้ยง มือเล็กยื่นไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคนตัวสูงออกบ้างและกำเสื้อของอีกคนแน่นเมื่อถูกจู่โจมที่ยอดอก ลิ้นร้อนเล็มเลียจนมันเปียกชื้น มือหนาลูบไล้ตามกายขาวและหยุดที่ขอบกางเกงนอน เคลื่อนฝ่ามือนวดคลึงกับส่วนอ่อนไหวจนร่างบางครางกระเส่า
　　
　　เพียงไม่กี่วินาทีต่อมาร่างกายของทั้งคู่ก็เปลือยเปล่าไร้สิ่งใดปกปิด..
　　
　　
　　ใบหน้าสวยปนหล่อขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อมองภาพที่ชายคนรักจับเรียวขาให้แยกออกแล้วแทรกตัวเข้ามานั่งคุกเข่า ท่วงท่าน่าอายทำให้ต้องปิดเปลือกตาลงและหันหน้าไปทางอื่น ได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบาจากอีกคนให้อายเล่น จิกปลายนิ้วกับผ้าปูที่นอนระบายความซ่าน ลิ้นร้อนของคนอายุมากกว่าไล้เลียตั้งแต่หน้าท้องขาวขึ้นมาจนถึงยอดอกสีชมพู เจ้าชีวันดูดเม้มด้วยแรงอารมณ์และไม่ปล่อยอีกค้างได้ว่างเว้น ใช้ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยจนมันเริ่มแข็งชูชัน
　　
　　“ฮะ.. อ่า..”
　　
　　ความรู้สึกร้อนวูบแล่นพล่านไปทั่วร่าง ทั้งด้านบน และด้านล่างล้วนถูกปรนเปรออย่างไม่ได้พัก มือหนากอบกุมความเป็นชายของเพลิงฟ้าเอาไว้แล้วขยับมือรูดรั้ง ให้ผู้ถูกกระทำแอ่นตัวหลังไม่ติดพื้น ร่างบางเกร็งตัว จิกผ้าปูแรงขึ้นก่อนกระตุกเกร็งและปลดปล่อยหยาดน้ำสีขาวขุ่นออกมา เจ้าชีวันผละออกมามองผลงาน ตอนนี้ร่างโปร่งบางนอนหอบหายใจแดงระเรื่อไปทั้งตัว เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากแห้งผากขณะทอดสายตามองร่างกายแสนยั่วยวนอย่างหื่นกระหายให้อีกคนได้เขินอาย
　　
　　เอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงแล้วคว้าของที่อยู่ในนั้นของมาสองอย่าง บีบเจลเนื้อใสใส่มือก่อนจะป้ายลงที่ช่องทางด้านหลัง เพลิงฟ้าสะดุ้งเฮือกเมื่อก้านนิ้วยาวของคนตัวสูงกำลังจะแทรกเข้ามา ความเจ็บจี๊ดที่ตรงนั้นส่งให้เพลิงฟ้าหายใจขาดห้วง และช่องทางที่บีบรัดนิ้วนั้นก็แทบทำให้เจ้าชีวันควบคุมสติไว้ไม่ได้
　　
　　“อะ.. อื้อ..”
　　
　　“หายใจช้า ๆ ใจเย็น ๆ นะ”
　　
　　บอกตัวเองเถอะไอ้เชี่ย!
　　
　　
　　เจ้าชีวันสอดนิ้วที่สามเข้าไปจนได้ จากนั้นจึงขยับเข้าออกเพื่อเบิกทางก่อนให้สิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วเข้าไปได้ นานพอดูที่กว่าเจ้าของร่างสูงจะพึงพอใจ เจ้าชีวันดึงนิ้วออกพรวดเดียวก่อนจะจับตัวตนที่แข็งขืนเต็มที่เข้าไปแทน เสียงทุ้มครางต่ำเมื่อถูกความอุ่นร้อนโอบรัดจนแทบขยับไม่ได้ ยกขาเรียวเกี่ยวเอวแกร่งแล้วโน้มตัวไปแนบริมฝีปากกับผิวเนื้อเนียนพร้อมดูดเม้มจนเกิดรอยรักสีกุหลาบ
　　
　　“เจ็บ!!! อือ!!!” มอบจูบปิดปากไม่ให้ได้งอแง พร้อมเลื่อนกอบกุมแกนกายของเพลิงฟ้าและขยับมือถี่รัวให้คนอายุน้อยกว่าได้ลืมความเจ็บที่ด้านหลังไปก่อน
　　
　　เขาเริ่มขยับตัวช้า ๆ เป็นจังหวะเนิบนาบให้อีกคนได้ปรับตัวกับแท่งร้อนที่ขยายใหญ่อยู่ภายใน นับตั้งแต่ครั้งแรกนั้น นี่ก็เพิ่งจะเป็นครั้งที่สามที่พวกเขามีเซ็กส์กัน ช่องทางคับแคบตอดรัดตัวตนของเขาแน่นจนแทบขยับไม่ได้ เพลิงฟ้าจิกเล็บกับไหล่แกร่งระบายความเสียวและความเจ็บแสบ ผละจูบออกมาสบตากับดวงตาเชื่อมหวาน ริมฝีปากสีสดเผยอครางไม่ได้ศัพท์ เพลิงฟ้ากัดริมฝีปากแหงนหน้าเชิดขึ้น การกระทำที่แสนเซ็กซี่ทำให้เจ้าชีวันขยับสะโพกเร็วขึ้นและสอดใส่เข้าไปลึกขึ้นจนส่วนปลายกระทบเข้ากับจุดกระสันภายในตัวของร่างบาง
　　
　　“อ๊าาาา!!”
　　
　　“แน่นฉิบหาย.. อ่า..”
　　
　　ขยี้เม็ดอกให้อีกคนได้ครางเสียงหลง เพลิงฟ้าสะบัดหน้าไปมาจนผมกระจาย ขมับชื้นไปด้วยเหงื่อ ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศไม่ทำให้ทั้งสองรู้สึกเย็นเลยแม้แต่นิด
　　
　　“ถ้าเจ็บก็กัดพี่” กระซิบบอกแผ่วเบาที่ข้างหูก่อนเม้มใบหูขาวให้สยิวเล่นแล้วจึงเลื่อนริมฝีปากจูบซับพวงแก้มนุ่ม เพลิงฟ้าจิกเล็บขูดแผ่นหลังกว้างพร้อมทั้งฝังฟันกับไหล่แกร่ง ทว่าไม่นานความเจ็บก็แปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่านและสุขสมจนเผลอขยับสะโพกตอบรับกับความเร้าร้อนที่กระแทกเข้ามา
　　
　　
　　เสียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงครวญครางดังระงมไปทั่วทั้งห้อง มือหนากระชับเอวบางพร้อมกระแทกกายด้วยจังหวะรัวเร็วจนเพลิงฟ้าร่างกายโยกคลอนตามแรงขยับ ถอนความเป็นชายออกมาจนเกือบหลุดแล้วสอดกลับเข้าไปภายในครั้งเดียวกระทบจุดกระสันภายใน
　　
　　“อ๊าาา!! อะ!! จ เจ้า..!”
　　
　　ความเสียวที่ได้รับทำเอาแทบลืมวิธีการหายใจไปชั่วขณะ มือบางเลื่อนกอบกุมความเป็นชายของตนพร้อมขยับมือเป็นจังหวะและเร่งให้เร็วขึ้นเมื่อความต้องการวิ่งมารวมกันอยู่ที่ส่วนปลาย ทว่าท้องฟ้าสว่างสดใสแปรเปลี่ยนเป็นมืดครึ้มไปด้วยกลุ่มเมฆเมื่อมือถูกปัดออก ครางฮื่ออย่างขัดใจหากทำอะไรไม่ได้
　　
　　เจ้าชีวันคือปีศาจ!
　　
　　ปีศาจที่มอบทั้งความสุขสมและความทรมานให้เขาได้ในเวลาเดียวกัน!
　　
　　
　　“อ้ะ! อะ! อ๊า! เจ้า ฮ.. แฮ่ก..”
　　
　　“อ่า.. รัดแน่น ๆ อย่างนั้นแหละ เก่งมากเด็กดี” เอ่ยปากชมชิดใบหู ทำให้แท่งร้อนสอดลึกยิ่งขึ้น เพลิงฟ้าสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน เจ้าชีวันทั้งขบ ทั้งเม้ม ทั้งดูด ทั้งเลียไปทั่วผิวกายเนียนละเอียด ไหนจะส่วนล่างที่กระหน่ำสอดแทรกเข้าออกไม่ยั้ง ถ้าทนไหวก็ไม่ใช่คนแล้ว!!
　　
　　
　　“ฮ.. ฮา..”
　　
　　“อืม..”
　　
　　“จ จะไปไหน อ๊า!!”
　　
　　เอ่ยปากถามเมื่อถูกฉุดให้ลุกขึ้น เจ้าชีวันดึงขาเรียวให้เกี่ยวเอวสอบก่อนก้าวเดินทั้งที่ร่างกายยังเชื่อมต่อกัน เพลิงฟ้าผวาโอบกอดรอบคอแกร่งไว้กันตก เผยอปากครวญครางอย่างกระสันเสียว.. ทุกย่างที่ก้าวเดิน แท่งร้อนยิ่งผลุบหายเข้าไปในช่องทางคับแน่นลึกขึ้น และยิ่งลึกความเสียวก็ยิ่งทวีคูณ
　　
　　เจ้าชีวันคือคนนิสัยไม่ดี..
　　
　　“เหงื่อออกขนาดนี้ก็ต้องไปอาบน้ำสิ”
　　
　　
　　ร่างบางถูกวางบนเคาน์เตอร์อ่างล่างหน้า เรียวขาถูกจับให้ตั้งชัน ตากลมเบิกกว้างกับการกระทำของร่างสูง ปรอยผมด้านหน้าที่ตกลงมาถูกปลายนิ้วกร้านปัดไปทัดหู มือหนาโอบกรอบหน้าสวยไว้ก่อนแนบริมฝีปากไปจุมพิตทั้งขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เพลิงฟ้าจิกเล็บกับไหล่แกร่งพร้อมเผยอปากรับจูบแสนหวานจากคนอายุมากกว่า การขยับที่รุนแรงขึ้นราวกับพายุโหมกระหน่ำทำเอาร่างบางร้องครางไม่เป็นภาษา แขนเล็กตกจากไหล่กว้างไปวางแปะอยู่ที่ต้นแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
　　
　　ทั้งคู่สบตากันก่อนที่เพลิงฟ้าจะเป็นฝ่ายขยับใบหน้าพรมจูบที่หน้าผากได้รูปของเจ้าชีวัน และเลื่อนไปที่เปลือกตาทั้งสองข้าง ข้างแก้ม ปลายจมูกและจบลงที่ริมฝีปากรูปกระจับ..
　　
　　“ยั่วกันหรือไง หืม”
　　
　　“ป อ้ะ เปล่า.. อ๊า!”
　　
　　“ดี อย่ายั่วเลย เพราะแค่อยู่เฉย ๆ ก็แทบจะทนไม่ไหวแล้ว.. อ่า”
　　
　　ถ้อยคำที่ออกจากปากร่างสูงทำเอาคนฟังหน้าแดงซ่าน เจ้าชีวันหัวเราะพอใจแล้วจัดการขยับสะโพกเร็วขึ้นเพื่อให้รางวัลคนน่ารัก..
　　
　　“จ เจ้า อือ.. ไม่ แฮ่ก.. ไม่ไหวแล้วนะ อ๊าาา!!” ร่างสูงยังไม่ทันได้แตะต้องส่วนนั้นเพลิงฟ้าก็ปลดปล่อยธารน้ำสีขุ่นออกมาเสียก่อน มันพวยพุงเปรอะไปทั่วหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้ออยู่เล็กน้อยและโคนขาขาว เครื่องหน้าสวยซบลงกับไหล่แกร่งอย่างหมดแรง
　　
　　
　　เจ้าชีวันถอนแท่งร้อนออกมาจนเกือบสุดอีกครั้งก่อนจะกระแทกกลับเข้าไปใหม่ ความแข็งขืนที่โดนจุดกระสันเต็ม ๆ ทำเอาร่างบางส่งเสียงครางลั่น เจ้าชีวันเร่งจังหวะการขยับเอวถี่รัว สอดมือเข้าใต้ข้อพับขาและจับไว้ให้มั่น ขยับเข้าออกแรง ๆ อีกห้าหกครั้งก่อนร่างกายกระตุกเกร็งปลดปล่อยสายธารแห่งความปราถนาภายในกายบาง ร่างสูงหอบหายใจโกยออกซิเจนเข้าปอด เขายังแช่แท่งร้อนไว้ด้านในแม้จะปลดปล่อยไปแล้ว กดจูบที่แก้มใสหนึ่งครั้งก่อนถอนกายออกมาพรวดเดียวจนอีกคนกระตุกเฮือก
　　
　　
　　ช่องทางร้อนขมิบถี่ราวกับเรียกร้องให้สิ่งที่เพิ่งถอนออกไปสอดใส่กลับเข้ามาใหม่ มือหนารูดถุงยางอนามัยออกและโยนทิ้งในถังขยะข้างเคาน์เตอร์ ตาคมมองคนที่เอนหลังพิงกับกระจกและหลับตาลงด้วยความเหนื่อยและหมดแรงก่อนเลื่อนมองสำรวจกายบางราวกับคนโรคจิต ปากหยักยกยิ้มพรายอย่างเจ้าเล่ห์ มือใหญ่กอบกุมความเป็นชายของตนแล้วและขยับมือเบา ๆ จากนั้นจึงสอดใส่เข้าไปภายในช่องทางที่เพิ่งผ่านการร่วมรักมาโดยไม่ให้อีกคนได้ตั้งตัว เพลินฟ้าผวาลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกถึงการบุกลุก ทว่าจะร้องท้วงตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้ว เมื่อสิ่งที่อยู่ในตัวเขามันดูเหมือนจะแข็งกว่าเดิมเสียอีก!! นอกจากนั้นช่องทางของเขายังตอดรัดแท่งร้อนอย่างรุนแรงราวกับต้องการนักหนา!!
　　
　　และครั้งนี้.. เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้สวมถุงยางอนามัยเสียด้วย!!
　　
　　“อาบน้ำกันเถอะ”
　　
　　มันช่างเป็นการอาบน้ำที่ยาวนานจริง ๆ
　　
　　แต่เขาจะทำอะไรได้นอกจากสมยอมและร้องครางให้อีกฝ่ายได้ใจ!!
　　
　　การอาบน้ำของเราจบลงและเริ่มขึ้นใหม่หลายครั้งจนลืมนับ ไม่รู้ว่าบทเพลงรักแสนเร้าร้อนจบลงไปเมื่อไหร่ แต่เมื่อเขาจะเห็นแสงพระอาทิตย์รำไรก่อนที่จะหมดสติไป...
　　
　　
　　ถึงแม้เจ้าชีวันจะเป็นปีศาจ
　　
　　ถึงแม้เจ้าชีวันจะเป็นคนนิสัยไม่ดี
　　
　　แต่.. เจ้าชีวันก็เป็นคนที่เขารักมาที่สุดเช่นกัน...



-------------------------
มาแล้วววววววววววววววววววววว อยากกรี๊ดจังเลยค่ะ555555555555555
วันนี้(1/10/15)นิยายเรื่องนี้ครบห้าเดือนแล้วแหละ หูยยยยย
ขอบคุณทุกคนนะคะที่อยู่ด้วยกันมาขนาดนี้ แล้วก็อยู่ด้วยกันไปถึงตอนจบเลยน้าาาา
หากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย.. ถ้าเจอคำผิดช่วยบอกด้วยนะคะ
ตอนนี้เป็นอะไรที่ลากไส้มาก ฮอยยยยยย
จะตัดจบตอนจูบแล้วแพลนไปที่โคมไฟก็กลัวจะมีอะไรเขวี้ยงมา 
มันก็เลยออกมาเป็นเช่นนี้แล... และมันอาจจะไม่มีอีกค่ะ 5555555555555555555555
ถนัดแต่อ่านไม่ถนัดเขียนเลยค่ะสังคม TwT
พล่ามอะไรไม่รู้เนอะ เห้อออ ไปแล้วงับ เจอกันตอนหน้าน้าาาาา
ขอบคุณทุกคนมาก ๆ ที่เข้ามาอ่านและคอมเมนท์ ขอบคุณที่เอ็นดูมนุษย์กากๆพวกนี้นะคะ
♥

[snowboxs]

พี่เจ้าเป็นปีศาจแสนหื่น

[MayA@TK]

พี่เจ้ากลับมาก็จัดเต็มเชียวนะ


 

[saruwatari_guy]

คิดถึงมากเลยนะเนี่ยยย

[gasia]

พี่เจ้าปีศาจจอมหื่น 55555
เจ้าเด็กพลาสเตอร์นั่นนนน

[arij-iris]

พี่เจ้าเป็นปีศาจหื่นกามต่างหาก 

[qilarsy39]

ปีศาจหื่นนน 

[tempo_oil]

พี่เจ้าคนหื่นนนนนนนนน

[hpimmc]

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
NCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCc

 

[twinmonkey0311]

 

[PK13]

พี่เจ้าร้อนแรงมากกกกกกกก
ปล.แอบชอบฉากตอนที่ฟ้าอ้อนกรีซ  5555555

[TIKA_n]

โถ ๆ เพลิงฟ้า หมดเรี่ยวหมดแรงเลยสิ พี่เจ้า หื่นได้สุดยอดมาก มีการลักหลับด้วยแน่ะ
แค่นี้ก็พิสูจน์ได้แล้วใช่ไหมจ้ะ ว่าพี่เจ้าคิดถึงเพลิงฟ้าขนาดไหนอ่ะ เนอะ อิอิ 

[maemix]

พี่เจ้าคนหื่นคิดถึงมาก จัดให้เพลิงฟ้าจนสว่าง
 

[mur@s@ki]

อื้อหืออออ วิธีวัดความคิดถึง 

[badbadsumaru]

พี่เจ้าหื่นนนน 5555555
เพลิงฟ้าชอบก็บอก อิอิ

[Celestia]

พี่เจ้าคนหื่น จับน้องอาบน้ำทุกซอกทุกมุมเลยสินะ 5555

[mypink801]

โฮกกกกกกกกกกกกเลือดหมดตัววว