@##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

สนุกดี
112 (64%)
ชอบ
51 (29.1%)
น่าเบื่อ
8 (4.6%)
ไม่สนุกเลย
4 (2.3%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 175

ผู้เขียน หัวข้อ: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l  (อ่าน 116050 ครั้ง)

ออฟไลน์ cheyp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1536
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-0
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
«ตอบ #120 เมื่อ29-07-2015 04:18:09 »

ยังไงคุณชายกะน้ำก็ยังน่ารัก
รอๆๆต่อไปคร่าาา

ออฟไลน์ ดวงตะวัน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 276
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
«ตอบ #121 เมื่อ29-07-2015 13:38:01 »

สนุกดี รอตอนต่อไปนะคะ :katai2-1:

ออฟไลน์ 13 จ้าวนภา

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
«ตอบ #122 เมื่อ30-07-2015 11:37:11 »

 :mew1: มาไวไวนะ

ออฟไลน์ loveview

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1915
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-10
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
«ตอบ #123 เมื่อ30-07-2015 12:09:59 »

รอเสมอค้าาาา

ออฟไลน์ kaname

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
ตอนพิเศษ :ในหนึ่งวันของคุณชายกับภรรยา( หนุ่ม)
[/b]




หลายคนอาจจะคิดว่าการตื่นแต่เช้าไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสักเท่าไรแต่สำหรับผมมันเป็นอะไรที่เปรมสุดๆ
ไม่มีอะไรดีไปกว่าการตื่นแต่เช้าแล้วพบว่า นางฟ้าคนสวยของผมหลับอยู่ในอ้อมแขน
ผมมักจะตื่นก่อนนางฟ้าของผมเสมอ ตื่นมาทำอะไรน่ะเหรอ ตื่นมามองหน้านางฟ้าครับดวงตากลมโต
ที่ปิดสนิทขนตางอนยาวเป็นแพรริมฝีปากบางๆที่ส่งเสียง'อืมอึม'เวลาที่เอานิ้วไปเขี่ยจมูกเล็กๆนั้นแก้มใสๆ
มีเลือดฝาดที่แอบสูดดมกลิ่นหอมอยู่บ่อยๆจะหาว่าผมบ้าก็ได้ ผมยอมทุกวันนี้เขาก็คิดว่าผมบ้ากันอยู่
แล้วก่อนที่นางฟ้าจะตื่นผมก็เนียๆหลับแล้วนอนกอดนางฟ้าไม่ยอมปล่อยซุกบ้างอะไรบ้างกำไลชีวิตครับ
ไหนๆก็จดทะเบียนแล้วมันก็เหมือนแต่งงานนั่นแหละ แค่ไม่ได้จัดงานแต่ง

" แม่งหนัก แขนคนหรือแขนควายเนีย"

แขนคนครับที่รักอยากจะตอบอยู่เหรอ แต่เดียวรู้ว่าตื่นแล้วเหมือนเป็นกิจวัตประจำวันครับทุกเช้านางฟ้า
จะพูดประโยคนี้ประจำพอลุกจากที่นอนได้นางฟ้าก็ไปอาบน้ำเอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนด้วยแอบเสียดาย
เหมือนกันนะแกล้งหลับแล้วแท้ๆ เสร็จจากตัวเองนางฟ้าก็จะมาปลุกผม นาทีทองของผมละ

" คุณชาย ตื่นเช้าแล้ว ลุกเร็ว"

" อืม"

" คุณชายตื่นเถอะ"

" อืม...มะเอา"

" ไม่เอาไม่ได้ "

โอเคครับเอาก็เอาผมดึงนางฟ้าลงมานอนด้วยกันบนเตียงอยากจะเอามากกว่านี้นะแต่ตอนนี้ เอา แค่นี้ไปก่อน
ก็เนียๆครับกอดบ้างหอมบ้างซุกบ้างนางฟ้าดิ้นอยู่สักพักก็หยุดแล้วก็ปล่อยให้ผมกอดเข้าใจครับว่าคง
เหนื่อยพอกอดได้สักพักผมก็ปล่อย ตามสเต็ปครับนางฟ้าเด้งตัวออกไปจากผมพร้อมกับสะบัดหน้าหนี
แล้วเดินตรงไปตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อผ้าของผมออกมายื้นมาให้ผมพรัอมกับหน้าบึ้งๆน่ารักดีครับผมรู้ว่านางฟ้าไม่
ชอบให้ทำแบบนี้สักเท่าไร เพราะทำทีไรทำหน้าบึ้งใส่ผมทุกที ผมยอมลุกไปอาบน้ำตามที่นางฟ้าบอกส่วน
นางฟ้าก็จะนั่งรอผมเพื่อลงไปพร้อมกัน นางฟ้าของผมน่ารักใช่ไหมละ ตั้งแต่นางฟ้ามาอยู่ที่นี้นางฟ้าเป็นคน
ดูแลผมหมดทุกอย่าง เสื้อผ้า อาหาร ยกเว้นอาหารเช้านะ ป้าอรจะเป็นคนทำ แรกนางฟ้าก็เป็นคนทำนั้นแหละ
แต่ผมอยากนอนกอดนางฟ้าตอนเช้าๆ บรรยากาศมันดี เลยไม่ยอมให้ทำ
ถามว่าก่อนที่นางฟ้าจะมาอยู่ใครเป็นคนดูแลเหรอ ก็ป้าอรครับแต่ผมไม่ให้ทำอะไรมาก จะให้ทำอะไรแบบไหน
ผมจะบอกผ่านไอ้ธันให้ไปบอกป้าแกอีกทีจะให้ผมไปบอกก็ไม่ได้ก็ผมเป็นบ้าอยู่นิครับ
ส่วนใหญ่ผมจะอยู่แต่ในห้องก็ตรวจเซ็คเอกสารต่างๆที่ไอ้ธันส่งมาให้ผมไม่ได้นั่งๆนอนๆอยู่เฉยๆเหรอกนะครับ
ไม่งั้นเรื่องที่ผมอยากรู้ก็ไม่ได้รู้กันสักทีสิครับเรื่องที่ผมแกล้งบ้ามีแค่ไอ้ธันคนเดียวที่รู้ครับแน่นนอนมันเป็นหมอ
แล้วก็เป็นเพื่อนผม ผมเลยให้มันมาเป็นหมอเจ้าของไข้จะได้ทำอะไรง่ายๆแต่ว่าตั้งแต่นางฟ้ามาอยู่ด้วย
ก็ไม่ค่อยได้ทำสักเท่าไร ก็ตัวติดกันตลอดนิครับไม่อยากห่างไปไหนสักเท่าไรเข้าใจผมหน่อยเถอะ

หลังจากทานข้าวเสร็จเราก็มานั้งดูหนังกันสักพัก ลูกหมาที่ผมเก็บมาเลี้ยงก็วิ่งมาหา มันชื่อว่า ลูกหมา ครับ
ก็ผมเจอตอนมันเป็นลูกหมา อีกอย่างผมก็ไม่รู้จะตั้งชื่อมันว่าอะไรดีก็เลยให้มันชื่อนี้ แต่นางฟ้าชอบเรียนมันว่า
 ‘ ไอ้อ้วน’ เพราะมันกินเก่งจนอ้วน นอนทีพุงนี้ยื้นออกมาด้านข้างเลย

“ นางฟ้าออกไปเดินเล่นกันไหม”

“ คุณชายอยากไปเดินเล่นที่ไหนละ สวนดอกไม้? ”

“ อืมๆ แล้วไปปิกนิกข้างต้นไม้”

“ ต้นไม้ใหญ่ใกล้สระน้ำ? ”

ผม พยักหน้ารัวๆๆเป็นคำตอบ  นางฟ้าทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่สักพักก็ตอบตกลง
ตอนนี้ผมกับนางฟ้ากำลังช่วยกันทำของว่าเพื่อไปปิกนิกกันครับ ก็มีแซนด์วิช  มันฝรั่งทอด  ไก่ทอด
แล้วก็ขนมอีกสอง สามอย่าง มีน้ำผลไม้ ที่บอกว่าช่วยกันทำอาจจะดูไม่จริงสักเท่าไร เพราะผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้
หยิบจับอะไรก็ดูขัดไปหมดสุดท้ายก็ถูกนางฟ้าไล่ให้มานั่งดูแทน ผมพยายามจะช่วยแล้วจริงๆ ไม่ได้แกล้งแต่อย่างได
แต่มันไม่ไหวครับยากไป แต่นางฟ้าดูคล่องมือไปซะทุกอย่าง
พอเตรียมของทุกอย่างเสร็จเราก็ออกไปเดินเล่น ผมเป็นคนถือตะกร้า แล้วเดินจับมือนางฟ้าไปที่สวนดอกไม้
มีไอ้อ้วน ( ตามที่นางฟ้าเรียก )  เดินตามหลังมาด้วย

“ นางฟ้างๆ”

“ ค่ะ?”

“ชอบหรือเปล่า อยู่แบบนี้ชอบไหม”

นางฟ้าไม่ได้ตอบผมกลับแต่เดินต่อไปเงียบๆ บางครั้งผมก็อยากจะบอกนางฟ้าว่าผมไม่ได้บ้า แต่บางครั้งผมก็กลัวว่า
ถ้าบอกไปนางฟ้าจะเข้าใจผิดแล้วจากไป ที่นางฟ้าอยู่กับผมเพราะคำสัญญาในอดีตของผู้ใหญ่
ไม่ใช่เพราะตัวผมไม่ใช่เพราะนางฟ้าต้องการผม เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเพราะความต้องการของเราเอง
เราอยู่ด้วยกันเพราะคำสัญญาในอดีตใครจะอยากมาแต่งงานกับคนบ้ากันละครับต่อให้รวย มีหน้ามีตาทางสังคม
มีชาติตระกูลดีขนาดไหนแต่เป็นบ้าใครเขาจะอยากแต่งด้วย


“ แบบนี้หมายถึงแบบไหนละ”

“……”

“ หมายถึง ตอนนี้ที่เดินเล่นกันแบบนี้ หรือ หมายถึงที่ต้องมาอยู่กับคุณชายแบบนี้”

“……..”


นั้นสิ แบบนั้น  หมายถึงแบบไหนกัน


“ ถ้าหมายถึงแบบนี้ที่เดินเล่นกันอยู่  ดาวชอบนะดอกไม้ก็สวยลมพัดเย็นสบาย ”

“….”

“ แต่ …. แต่ถ้าหมายถึงที่ต้องมาอยู่กับคุณชายแบบนี้ ชอบไหม  บางครั้งเราก็ไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบเสมอไป
สิ่งที่ทำอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ชอบก็ได้ คุณชายเข้าใจไหม มองดูดาวดีๆสิ ดาวอาจจะเป็นดาวคนที่ยืนอยู่ข้าง
คุณชายตรงนี้หรืออาจจะไม่ใช่ดาวก็ได้ ดาวต่างออกไป ต่างจนคุณชายคิดไม่ถึงแน่ๆถ้าคุณชายรู้ว่าต่างยังไง
คนที่จะถามว่า  ‘  ชอบหรือเปล่าที่อยู่ด้วยกัน’ พูดไปคุณชายก็ไม่เข้าใจเหรก ”


ต่างออกไป ?


อะไรละที่ต่างออกไป ต่างยังไงทำไมนางฟ้าถึงไม่บอกผมละ ถ้านางฟ้าบอกผมอาจจะเข้าใจ
มันก็จริงทีบางครั้งเราอาจจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ แต่บางครั้งสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจจะเจอแต่พอเจอแล้ว
ชอบมันก็มีอยู่นะ อย่างผมในตอนนี้ที่มาเจอกับนางฟ้า
ระหว่างทางเดินไปต้นไม้ใหญ่ เราไม่ได้ถามหรือคุยอะไรกันอีก เดินจับมือกับไปเงียบๆจนถึงที่หมาย
ผมช่วยนางฟ้าปูเสื่อก่อนที่จะนั่ง นางฟ้านั่งพิงต้นไม้ ส่วนผมนั่งอยู่ข้างๆนางฟ้าโดยที ไอ้อ้วนนอนอยู่บนตักอีกที
 เหมือนกับว่าผมกับนางฟ้าตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง ได้แต่เหม่อมองออกไปข้างหน้า
มองท้องฟ้าที่ฝาดยาวสุดลูกหูลูกตา แล้วอยู่นางฟ้าก็ถาม


“  คุณชาย…. คุณชายคิดยังไงกับคนโกหก”

“ เราเหรอ  ก็ไม่ชอบนะสิ เราไม่ชอบคนโกหก เพราะคนโกหกมักเป็นไม่ดี ป้าอรบอกเราแบบนี้”

“ ถูกคะ คนโกหกเป็นคนไม่ดี แต่บางครั้งคนๆนั้นอาจจะไม่ได้ตั้งใจโกหกก็ได้นะคะ”

“ ถ้าไม่ได้ตั้งใจแล้วจะโกหกทำไมละ”

“ เขาอาจมีเหตุผมอื่นมั้งค่ะ”

“ งั้นคนโกหก ก็มีบางคนเป็นคนดีเหรอ”

“ คิดว่านะ”


เหมือนที่ผมมีเหตุผลที่ต้องโกหกว่าเป็นบ้าใช่ไหมครับนางฟ้า
เราคุยกันไปเรื่อยๆจากตอนแรกที่ผมนั่งข้างๆกลายเป็นว่าตอนนี้ผมกำลังนอนหนุนตักนางฟ้าอยู่
 บางที่ก็แอบหันไปกอดเอวเหมือนกันนะ วันนี้คงต้องอ้อนนางฟ้าเยอะหน่อยเพราะถามเรื่องให้พาเครียด เกี่ยว?
ไม่อะผมอยากทำมากกว่า เพราะนางฟ้าชอบ  อย่างที่บอกนางฟ้าชอบคนขี้อ้อนถ้าอ้อนดีๆอาจจะได้เนียกอดแบบนี้ 
ผมคิดว่าผมเริ่มจะบ้าๆบอๆจริงๆเข้าไปทุกวันแล้ว  บอกตรงๆอายยตัวเองนะแต่ทำแบบนี้แล้วมันรู้สึกได้กำไร ยอมครับ


“  คุณชายหิวหรือยัง ”

“ อืมๆ นางฟ้าป้อน ”

“ ถ้าป้อนคุณชายแล้วดาวจะกินยังไงละ ”

“ เดียวเราป้อน เนอะ ”

“ เปลี่ยนเป็นคุณชายป้อนตัวเองดีกว่าไหม ”

“ ไม่ดี ”


เถียงกันอยู่สักพักนางฟ้าก็ยอมป้อน ก็บอกแล้วนางฟ้าชอบให้อ้อน พูดอีกอย่างคงจะเป็น แพ้คนขี้อ้อนละมั้ง
เรายังนั่งเล่นกันอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่เหมือนเดิมหลังจากทานเสร็จ นั่งไปได้สักพักเหมือนฟ้าท่านคงอยากจะให้เรา
ย่อยอาหารได้เร็วขึ้น

ฝนตก

ครับอยู่ๆก็ตกแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเลย ผมกับนางฟ้าจึงต้องวิ่งกลับบ้านกันโดยมี ไอ้อ้วนวิ่งตามหลังมาอีกที
กว่าจะถึงบ้านทั้งผมทั้งนางฟ้า ก็เปียกโชกกันไปทั้งตัว จนป้าอรไล่ไปอาบน้ำกันทั้งคู่ส่วนไอ้อ้วน
 ป้าอรจะพาไปอาบเอง  จริงๆควรเป็นผมที่ต้องไปอาบห้องอื่นแล้วให้นางฟ้าอาบน้ำในห้องนี้ แต่นางฟ้าก็ไม่ยอม
บอกให้ผมอาบห้องนี้ ( ห้องของของเราสองคน ) แล้วตัวเองจะไปอาบห้องอื่นแทน สุดท้ายก็เป็นผมที่ยอม
เพราะผมไม่อยากให้นางฟ้าอยู่ในชุดเปียกๆนานไปมากกว่า เดียวจะเป็นหวัดเอา
ผมรีบอาบน้ำแล้วออกมานั่งรอนางฟ้า  นั่งอยู่สักพักนางฟ้าก็เปิดประตูเข้ามา


“ คุณชายอาบน้ำแล้วทำไมไม่เช็ดตัวแล้วใส่เสื้อผ้า”

“ รอนางฟ้า”

“ รอทำไมกัน เสื้อผ้าก็เอาออกมาไว้ให้แล้ว เดี่ยวก็ไม่สบายเหรอ”

 “ ทำให้หน่อย เหนื่อย วิ่งมา”


นางฟ้ามองหน้าผม สักพักแต่ก็ยอมเดินเข้ามาแต่งตัวให้ ถึงจะบ่นไปด้วยก็เถอะ


“ โตแล้วนะคุณชาย เรื่องอขงตัวเองก็ต้องจัดการเองสิ ถึงจะเป็นแบบนี้ก็เถอะแต่ต้องรู้จักช่วยตัวเองรู้ไหม
 ( ตอนนางฟ้าหลับเราก็ช่วยบ่อยๆนะ : คุณชาย )  ถ้าคุณชายไม่ทำอะไรเองเลยแบบนี้ไม่ดีนะ
  บลาาาาาาาๆ”

แล้วก็อีกหลายๆคำบ่นที่นางฟ้าบ่นให้ผมฟัง
หลังจากนั้นเราก็มาปักหลักกันอยู่หน้า TV กันเหมือนเช้า ดูหนังบ้างดูการ์ตูนบ้างแต่ผมชอบนะ
นอนหนุนตักนางฟ้าแล้วดู TV ไปด้วยเนีย
ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าตั้งแต่นางฟ้ามาอยู่ด้วยผมไม่เป็นอันทำงานตัวติดกับนางฟ้าตลอดตั้งแต่เช้า จนถึงเช้าของอีกวัน
  วันๆหนึ่งไม่ต้องทำอะไรมากแค่อยู่ด้วยกันอย่างนี้ก็พออนาคตอาจจะเป็นเรื่องพูดยากแต่ทุกวันนี้ผมยังมีนางฟ้าอยู่ข้างๆ
ให้ผมกอดบ้างอ้อนบ้างผมว่ามันไม่เลวเลยนะ ผมว่าผมควรคิดจริงจังกับเรื่องของนางฟ้าซะแล้วละ
ทำยังไงให้นางฟ้าอยู่กับผมและไว้ใจผมพอที่จะพูดอะไรๆให้ฟัง ที่สำคัญไปกว่านั้น
จะทำยังไงให้นางฟ้า รัก ผม  รักกับคนบ้าอย่างผมโจทย์นี้ท้าทายจริงๆ  หือ? จะสองทุ้มแล้วหรอเนีย สงสัย
มั่วแต่แก้โจยท์ เลยลืมเวลา  ใช้สมองคิดเยอะไปเริ่มปวดหัวแล้วสิ ต้องหาอะไรผ่อนคลายแล้วมั้งเนีย


“ นางฟ้า นอนกัน”

“ แป็บสิ คุณชายหนังใกล้จบแล้ว”

“มะเอาๆๆๆๆ ง่วงนิ”

“ อีกนิดน้า”

“ ไม่ได้ ไปเลย ไปกัน”


พูดจบผมก็จูงมือนางฟ้าขึ้นห้องทันที


“  โอ๊ย ! อีกนิดเดียวเอง รอก็ไม่ได้ ทำไมคุณชายเป็นคนแบบนี้ พูดไม่เคยฟัง บลาาาาาาๆ ”

ก็เป็นจะแหละครับ ผมมันจะโดนนางฟ้าบ่นแบบนี้ประจำ ไม่เป็นไรบ่นเถอะผมไม่ว่าเพราะพอเข้าห้อง
ผมก็จะได้นอนกอดนางฟ้าจนถึงเช้าผมว่ามันคุ้มนะ ผมคงต้องไปแล้วละ
ขอตัวไปกอดนางฟ้าสุดที่รักของผมก่อนนะครับ






มาลงต่อให้จนจบแล้วน้าาาา สำหรับตอนพิเศษ อาจจะสั้นไปหน่อย
 555 เพราะถ้ายาวกว่านี้ มีแววดราม่า ตอนแรกกะเขียนให้ออกหวานๆกุกกิ๊กๆ
ดันมีดราม่าแทรกซะงั้น
เฮ้อ   เป็นกำลังใจให้คุณชายกับ ละอองน้ำด้วยนะค่าา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-08-2015 19:17:54 โดย kaname »

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ 7
«ตอบ #125 เมื่อ16-08-2015 19:27:54 »

ต่างคนต่างมีความลับแบบนี้ เรื่องที่จะโกรธกันเพราะอีกฝ่ายโกหกก็ต้องกลายเป็นโมฆะล่ะสิคะเนี่ย ^^

ออฟไลน์ oiruop

  • เ รื่ อ ง โ ง่ โ ง่ นี่ ฉ ล า ด นั ก ⊙﹏⊙∥
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 490
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-0
    • https://www.facebook.com/book.yaoi?fref=ts

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
โกหกทั้งคู่ แต่ก็นะ น่าจะรับคำโกหกอันนี้ได้อยุ่ ทำไปเพราะมีเหตุผล

(นางฟ้าเปลืองตัวจริงๆ โดนล่อลวงตลอดดดดดดด)

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2922
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
น้ำขี้บ่นมากอ่ะ คุณชายชอบโดนบ่นหรอคะ แหย่น้ำตลอดเลยอ่ะ

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kaname

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
                                                               ตอนพิเศษ : วันที่สับสน


“ คุณชาย! นี้มันอะไร”

“ อะไรครับน้ำ เฮ้ย!”

“ ไม่ต้องมาเฮ้ยเลยรูปนี้มันอะไรไหนบอกว่าไปทำงานไง”

“ มันไม่ใช่แบบนั้นนะน้ำฟังพี่ก่อนสิผมไปทำงานจริงๆ”

“ ทำงานบ้านอะไรถึงได้นั่งแนบติดชิดแทบจะสิงร่างกันอยู่แล้ว”

“ ก็คุยกับลูกค้านั่งข้างกันเฉยๆ ลูกค้าเขาสายตาสั้นด้วย”

“ อ๋อ ! นี้ถ้าลูกค้าขอขึ้นเตียงด้วยก็ได้ใช่ไหม คุณชายแม่งเลวว่ะ”

“ น้ำ!! เดียวน้ำฟังก่อน ”

ไม่ฟงไม่ฟังมันแล้ว ฟังยังไงมันก็ฟังไม่ขึ้น  หลายคนอาจจะงงว่ามีเรื่องอะไรกัน เรื่องของเรื่องคือวันนี้ผมกับคุณชายตกลงกันว่าจะไปดูหนังกันจากนั้นอาจจะไปเที่ยวกัน แต่อยู่เลขาคุณชายก็โทรเข้ามาบอกว่ามีลูกค้าด่วน ผมก็เห็นว่ามันเป็นเรื่องงานถึงจะหงุดหงิดแต่ก็ยอมให้คุณชายไป แล้วตัวเองนั่งดูหนังอยู่บ้านแทน
พอคุณชายกลับมาบ้านมันก็ดึกแล้วผมเลยไม่อยากกวนก็ไล่ไปอาบน้ำนอน แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้น
อยู่ๆก็มีคนโทรเข้าเครื่องคุณชาย แต่คุณชายอาบน้ำอยู่เลยบอกผมให้รับแทน ผมก็รับเขาก็ถามหาคุณชายผมก็บอกอาบน้ำอยู่แล้วสายก็ตัดไป สักพักก็มีคนส่งรูปเข้ามา เป็นรูปที่คุณชายนั่งคุยกับผู้หญิงแนบชิดติดกันอย่างที่ผมได้บอกไปก่อนหน้านี้ แทนจะนั่งตักกันอยู่แล้วแถมผู้หญิงยังแต่งตัวซะเวอร์คิดว่าเดินริมชายหาดหรือไง หรือว่าที่บ้านไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ ถ้าจะรัดเอาแต่น่าอกขนาดนี้ใส่แต่เสื้อชั้นในเลยไหม หงุดหงิดเว้ย
คุณชายแม่งก็ปล่อยให้เขาเบียดอยู่นั่นแหละชอบนั้นหรือไง ปากบอกก็งานๆๆๆๆมีแต่งานนั้นแหละ
ไม่อยู่แล้วจะกลับบ้าน อยู่คนเดี่ยวไปเลยเห็นกันทุกวันคงจะเบื่อ อยากทำอะไรก็ทำไปแล้ว


“ โฮ้ง! โฮ้ง!”

“ ไม่ต้องเห่าเลยไอ้อ้วน อยู่กับเจ้าของแกไปเลยกูจะกลับบ้าน”


ผมวิ่งออกจากบ้านมาขึ้นรถ ไม่ได้ดูด้วยซ้ำว่าตัวเองแต่งตัวยังไง อยากรู้หรอก ก็บ๊อกเซอร์ กับเสื้อยืดตัวใหญ่ไง ก็รู้ๆกันแล้วไม่มีไรต้องปิดจริงไหม


“ น้ำ!! เดียวน้ำ น้ำจะไปไหน ลงมาคุยกับพี่ก่อน”

คุณชายวิ่งมาขวางหน้ารถผมไว้

“ไม่หลีกนะ ไม่งั้นชน หลบไป”

“ ไม่น้ำใจเย็นๆแล้วฟังพี่ก่อน มันไม่ใช่แบบนั้น”

“ ต้องใจเย็นจนจูงมือมาบอกว่า ท้องแล้วเลยป่ะ อย่าลืมนะพี่นิณว่าน้ำก็ผู้ชายเบียนขนาดนั้นไม่แข็งให้มันรู้ไป แล้วก็หลบไปด้วยน้ำไม่ได้ขู่ ชนจริงแน่”


บริ้น!  บรื้น!


“ น้ำคุยกันก่อน มันไม่ใช่อย่างทีน้ำคิดนะ”

“ น้ำไม่ฟัง!”


ผมตัดสินใจเหยียบคันเร่งออกรถ คุณชายกระโดดออกไปข้างทาง วินาทีนี้ผมไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้นมันไม่ใช่ครั้งแรกที่มีรูปแบบนี้ส่งมาแล้วก็เป็นผู้หญิงคนเดียวกัน ผมไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรทำไมถึงส่งรูปนี้มา
แล้วผมก็ไม่รู้ว่าผมจะยังเชื่อที่คุณชายพูดได้อยู่หรือเปล่าถึงผมจะหน้าตาท่าทางเหมือนผู้หญิงขนาดไหนแต่ก็หนีความจริงไม่ได้ว่าผมเป็นผู้ชาย ผู้ชายที่ท้องไม่ได้ คุณชายอาจจะอยากสร้างครอบครัวมีลูก ยังไงคุณชายก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งจะมีความคิดแบบนี้บ้างจะแปลกอะไร ผมควรหลีกทางให้หรือเปล่าผมควรทำยังไง


ตุบ!


อะไร…. จริงสิรูปมันเยอะจนเป็นปึกขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร รูปของคุณชายกับผู้หญิงคนนั้น

ผม….ต้องทำยังไง










เช้าวันต่อมา



“ อ้าวน้ำลูกกลับมาตอนไหนนะเราแล้วพี่เขามาด้วยหรือเปล่า”

“ เปล่าครับน้ำมาคนเดียวมาเมื่อคืน”

“ มานี้มา มานั่งดูหนังกับแม่ดีกว่า เออ แล้วทำไมมาคนเดี่ยวละ”


   ‘  กำลังเป็นที่จับตามองเลยนะคะสำหรับข่าววันนี้เมื่อมีภาพหลุดของนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงกับลูกสาวเจ้านักธุรกิจใหญ่ แต่ละภาพนี้
บอกถึงความสนิทสนมกันได้ดีที่เดียวเลยละค่ะ ไปดูกันเลยดีกว่าค่ะว่าจะแต่ละภาพจะสนิทกันขนาดไหน ดูอย่างภาพนี้นะคะ ชิดกันมากเลยนะคะ ภาพหลุดออกมาขนาดนี้เราไปฟังเสียงของฝ่ายสาวกันดีกว่าค่ะว่าคิดอย่างไร
‘ คุณแนนเห็นภาพที่หลุดออกมาหรือยังค่ะ’
‘ เห็นแล้วค่ะ แต่ก็ไม่ได้อะไรก็เพราะเราคุยกันจริงๆ คือแนนต้องติดต่องานกับพี่เขา’
‘แล้วอย่างนี้สนิทกันมากไหมค่ะ’
‘ ก็สนิทนะเพราะเราคุยกันบ่อยแทบทุกวันค่ะเรื่องงานมีอะไรก็ปรึกษาพี่เขา’
‘แล้วแบบนี้สนิทกันขนาดไหนเหรอค่ะเรียกว่าคนรู้ใจได้หรือยัง’
‘ ก็สนิทมากนะคะมีอะไรเราคุยกันตลอดอย่างเมื่อวานที่มีงานด่วนพี่นิณติดธุระแต่พอแนนโทรไปก็รีบมาค่ะ รู้ใจไหมก็คงรู้มั่งค่ะ’




ปิ๊ด!



“ น้ำลูกนี้มันอะไร”

“ น้ำก็ไม่รู้แม่น้ำไม่รู้”

“ โธ่ ลูกแม่ ไม่เป็นไรนะลูก ลูกยังแม่มีอยู่ทั้งคนอยากร้องก็ร้องออกมาแม่จะเช็ดน้ำตาให้ลูกเอง จำไว้นะถึงใครไม่รักลูกแม่แต่ลูก
แม่แม่รัก  ใครจะทิ้งลูกแม่ไปไหนแต่จำไว้แม่จะไม่ทิ้งลูก โอ๋ๆ”

“ แม่ ฮึกๆ ฮือ ….”

“ ไม่เป็นไร ไม่ต้องพูดแม่รู้ ถ้าจะมีใครผิดคงเป็นแม่เองที่ให้ลูกได้เจอกับผู้ชายคนนี้”

“ ไม่ ฮึก นะแม่ไม่ผิด ฮึก ฮือ”

“ โอ๋ ลูกแม่”

“ คุณหญิง คุณน้ำเป็นอะไรไปค่ะคุณหนูร้องไห้หนักขนาดนี้เป็นไรหรือค่ะบอกป้ามาสิ ใครทำอะไรค่ะบอกป้ามา”

“ ป้าพิม ฮึกๆ ฮือ”





“ คุณหญิงค่ะมีแขกมาขอพอค่ะ”

“ ใคร บอกไปว่าฉันไม่ว่าง ”

“ ผมเองครับ คุณแม่”

“ ตานิณ”

“ ครับผมเอง ผมมาหาน้ำครับ”

“ มาหาทำไม  พิมพาตาน้ำขึ้นห้องไป”

“ ค่ะ คุณหนูไปกับป้านะค่ะ ไม่ร้องแล้วค่ะตาบวมหมดแล้วไม่ร้องนะค่ะ”

“ น้ำ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย น้ำ เดียว”

“ หยุดอยู่ตรงนั้น  ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นแม่อยู่”

“ แต่คุณแม่ครับ ผมอยากคุยกับน้ำ”

“ แม่รู้ แต่ดูน้องตอนนี้สินิณคิดว่าน้องพร้อมจะฟังอะไรไหมถึงแม่จะเลี้ยงน้องมาแบบหญิงสาวแต่ยังไงน้องก็เป็นชาย เห็นน้ำน้อง
หรือเปล่า ทำอะไรให้คิดถึงน้องบ้างในตอนนี้น้องมีฐานะภรรยาของเราไม่ใช่หรือ ถึงจะไม่ได้จัดงานแต่งไม่ได้ประกาศให้ใครต่อใครรู้แต่เราก็รู้ ได้ดูข่าวหรือยังละเรา”

“ ดูมาแล้วครับ”

“ พอจะบอกแม่ได้ไหมว่าเรื่องมันเป็นมายังไง”

“ ผมไม่ได้มีอะไรเกินเลยกับแนนเลย เราแค่คุยเรื่องงานเท่านั้น  ผมไม่รู้ว่ารูปพวกนั้นมาจากไหน”

“ แต่ผู้หญิงเขาออกมาพูดแบบนั้นใครต่อใครเขาก็คิดกันไปไกลแล้ว โดยเฉพาะคนใกล้ตัวเราคิดน้อยซะเมื่อไร รู้ใช่ไหม”

“ ผมรู้ครับ ว่าน้ำคิดมาก แต่ผมไม่ได้มีอะไรเกินเลยจริงๆนะครับแม่ แม่ครับให้ผมได้คุยกบน้ำนะครับ”

“ คุณหญิงครับผมเจอซองนี้ตกอยู่ตรงหน้าบ้านเป็นชื่อคุณหนูน้ำครับผมไม่แน่ใจว่าคุณหนูทิ้งหรือว่าอะไรเพราะมันตกอยู่ใกล้กล่องจดหมายกับถุงขยะนะครับ”

“ ไหนเอามาดูสิ”

“ นี้ครับ”

“  คงจะเป็นของที่ตาน้ำตั้งใจจะทิ้งนั้นแหละ แต่แม่คิดว่านิณอยากเห็นนะว่าน้องจะทิ้งอะไร”

“ ครับ…. รูปนี้มัน”

“ คงมีคนส่งมาให้น้องสักพักแล้วละดูจากวันที่ส่ง แม่ไม่รู้จะช่วยยังไง ตาน้ำเป็นลูกแม่ แม่รักของแม่เข้าใจไหมตานิณ ไปหาหลักฐานมาพิสูญตัวเองเถอะ  อะไรที่ยืนยันความรู้สึกที่มีต่อน้ำได้แม่คงช่วยได้เท่านี้”





ตอนพิเศษอีกตอน ตอนแรกกะเขียนสั้นๆ3หน้าจบที่ไหนได้เขียนไปเขียนมาเริ่มยาว
ตอนนี้เป็นตอนที่คุณชายรู้แล้วว่าน้ำเป็นผู้ชาย เป็นเรื่องราวในอนาคต
หลายคนอาจคิดว่าคุณชายคงไม่ทำให้ละอองน้ำของเราต้องเสียน้ำตา
แต่คุณชายก็ทำทุกคนผิดหวัง น้ำร้องไห้จนตาปวม
ป.ล. ย้ำว่าน้ำของเราเป็นผู้ชายที่ถูกเลี้ยงมาเยี่ยงอิสตรี
ป.ล. คำผิดเยอะมากต้องขอโทษด้วยนะเดี่ยวจะมาแก้ให้

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4061
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
 :ling2:

น้องน้ำคิดมากก็ไม่แปลก มันเป็นประเด็นอ่อนไหวอยู่แล้วสำหรับคู่รักช-ช

สู้ๆนะน้องน้ำ เครียดมากก็ตัดน้องของคุณสะมีไปให้เป็ดกินก็จบ :)

ออฟไลน์ kaname

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
ตอนพิเศษ : วันที่สับสน 1.2 จบ






น้ำร้องไห้

ผมทำให้คนที่ผมรักต้องเสียใจ  ผมควรทำอย่างไรให้นางฟ้าของผมกลับมายิ้มให้ผมเหมือนเดิม
ผมไม่รู้ว่ามันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง ทำพลาดตรงไหน ส่วนรูป ผมมั่นใจว่ามันเป็นการจัดฉากแน่ๆ
เราไม่ได้นั่งแนบชิดติดกันขนาดนี้อาจจะมีบ้างที่เขาขยับเข้ามาใกล้ผมแต่แค่แป๊บเดียวผมก็ขยับออก
ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลังผมให้เกรียติน้ำเสมอ น้ำคือภรรยาของผมเรารักกันแล้วทำไมผมถึงต้อง
ไปหาคนอื่นด้วย เรื่องนี้มันต้องมีอะไรมากกว่านั่น ใครก็ตามที่คิดจะมาทำร้ายน้ำผมคงยอมไม่ได้
เรื่องนี้ต้องจบให้เร็วที่สุดเพื่อ นางฟ้าของผม


‘ ละอองน้ำ ’



“ คุณหญิงคะ คุณหนูไม่ยอมทานอะไรเลยค่ะ เอาแต่นั่งอยู่ข้างสระน้ำแบนั้นตั่งแต่เช้าแล้วน่ะค่ะ”

“  คุณหญิงได้คุยกับลูกบ้างหรือยัง”

“ คุยแล้วค่ะคุณพี่แต่แกไม่ยอมตอบอะไรเลย ตาน้ำเอาแต่เงียบข้าวปลาก็ไม่ยอมกินน้องไม่รู้จะทำยังไงแล้วคะ”

“ นี้ก็ผ่านมาสองวันแล้วไม่ใช่เหรอ ตาณินยังไม่ได้ส่งข่าวมาอีกหรือ”

“ ยังคะคุณพี่ สงสัยคงจัดการเรื่องอยู่”

“ อืม ไปดูลูกกันหน่อยเถอะ เห็นลูกเป็นแบบนี้แล้วพี่ใจไม่ดีเลย”

“ คะ พิมเอาของว่างกับน้ำผมไม้มาให้ฉันหน่อยสิจ๊ะ”

“ คะคุณหญิง”
 

บางครั้งการอยู่เงียบๆก็ทำให้เราสงบ แต่ก็ทำให้เราฟุ้งซานคิดไปต่างๆนาๆแต่สำหรับตอนนี้ผมคิดว่าอยู่เงียบๆแบบนี้ก็ดีไม่ต้องรับรู้อะไร ผมยอมรับว่ากลัว  กลัวว่าสิ่งที่ผมคิดมันจะเป็นจริง
บ้างครั้งผมก็อยากให้พี่ณินมายืนอยู่ตรงหน้าผม มาบอกว่าเรื่องทุกอย่างมันไม่เป็นความจริงมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด  ผมคิดมากไปเอง  แต่อีกด้านหนึ่ง ถ้าเรื่องทั้งหมดมันเป็นความจริงละผมจะทำยังไง


ผมควรไปทวงสิทธ์ของผมคืน?


ผมไม่อยากเสียพี่ณินไป แต่ก็เป็นผมเองที่เลือกจะปฏิเสธไม่ยอมฟังในสิ่งที่เขาจะอธิบายให้ผมเข้าใจ
แต่พอนึกถึงภาพนั้นทีไรมันก็เจ็บจนทำอะไรไม่ถูก


ผมควรทำยังไง


“ น้ำ ให้พ่อกับแม่นั่งด้วยได้ไหมลูก”

“ แม่พ่อ”

“ ก็พ่อกับแม่ นะสิคิดว่าเป็นใครหือ ทำไมวันนี้ไอ้แสบของพ่อถึงไปมานั่งซึมอยู่แบบนี้ละบอกพ่อได้ไหม”

“ ผมเปล่าซ…”

“ ยังจะบอกว่าเปล่าอีก  น้ำพ่อเคยเล่าเรื่องสมัยก่อนของพ่อกับแม่ให้ฟังหรือยัง”

“ เรื่องอะไรหรอครับ”

“ ก็เรื่องที่พ่อเกือบจะเสียแม่เราไปนะสิ  เฮ้อ   สมัยหนุ่มๆนะแม่เขาสวยมากลูกรู้หรือเปล่าเพราะเหตุนี้เนียแหละที่ทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกันบ่อยๆ พ่อไม่ชอบให้ผู้ชายคนอื่นมาคุยกับแม่เรา แต่แม่เรานะสิไม่ยอมฟังที่พ่อบอก จนในที่สุดแม่เราก็เริ่มทนพ่อไม่ไหว หนีกลับไปอยู่บ้านของแม่ ตอนแรกพ่อก็ไม่สนใจคิดว่ายังไงแม่เราก็ต้องกลับมาหาพ่อแต่มันก็ไม่ใช่ ผ่านไปเกือบสองอาทิตย์ได้พ่อเริ่มได้ยินข่าวว่ามีคนมาจีบแม่เรา ตอนนั้นแหละพ่อรู้สึกเหมือนกำลังจะเสียของสำคัญไป”

“ แล้วพ่อทำยังไงต่อครับ”

“ ก็ลดทิฐิลง เข้าไปขอโทษแม่ปรับความเข้าใจกัน”

“ มันง่ายแบบนั้นเลยหรอครับ”

“ แล้วมันมีอะไรยากละ บางที่สิ่งที่เขากำลังพยายามจะบอกเรามันอาจจะเป็นความจริงก็ได้ แต่ถ้าเราปฏิเสธไม่ยอมฟังอะไรเลย แม้แต่เรื่องที่แต่งขึ้นมาเล่าเราก็จะไม่ได้ฟังมัน เข้าใจที่พ่อพูดไหม”

“ ครับ”


พ่อกำลังจะบอกให้ผมฟังในสิ่งที่พี่ณินพูดอย่างนั้นหรอ 
ผมว่าผมพอจะรู้แล้วละว่าผมควรทำอะไรต่อไป



“ พ่อครับขอบคุณนะครับ”

“ ไม่เป็นไร  แล้วนี้กินอะไรบ้างสิแม่เราเขาเตรียมมาให้”

“ พิมบอกว่าเราไม่ยอมกินอะไร ยังไงก็กินซะหน่อยเถอะลูก”

“ ผมขอโทษครับแม่  แต่ผมยังไม่หิวจริงๆผมขอตัวออกไปข้างนอกนะครับ”

“ ไม่กินแล้วจะมีแรงออกไปข้างนอกหรือไง”

“ ไม่เป็นไรจริงๆครับ ผมไปก่อนครับพ่อแม่”





หลังจากที่น้ำออกไปจากบ้าน






“ นิคุณพี่ค่ะ  เราเคยมีเรื่องแบบที่คุณพี่เราให้ลูกฟังด้วยหรอค่ะน้องจำไม่เห็นได้”

“ มันจะไปมีได้ไงเล่า แต่งเรื่องทั้งนั้นแหละ  ฮ่า  ฮ่า  ฮ่า   ฮ่า”

“ คุณพี่ทำไมทำแบบนั้นละคะ”

“ เอาน่าๆ เราเข้าไปรอฟังข่าวจากลูกก็พอแล้ว”



ถ้าผมไปตอนนี้ยังทันไหม กลับไปฟังในสิ่งที่พี่ณินจะพูด

คุณชายรอน้ำนะต้องรอนะ
หลายๆคนอาจจะกำลังนั่งด่าผมก็ได้ว่าทำอะไรวู้วาม ใจร้อนแต่ในตอนนั้นผมเย็นไม่ทันจริงๆแต่ตอนนี้เริ่มเย็นแล้ว ผมอยากคุยกับคุณชาย แต่เหมือนฟ้าฝนจะเป็นใจ ฝนตก  รถติด ขอบคุณนะครับทีเป็นใจให้ผมขนาดนี้ ระหว่างรอรถติด ผมโทรหาพี่ณินแต่โทรไปแล้วไม่มีใครรับสาย ไม่รู้อยู่บ้านหรืออยู่ที่ทำงาน
ผมควรจะไปที่ไหนดีรถก็ติดแบบนี้ฝนตกด้วย ไปรอที่บ้านดีกว่าใกล้ดี
ใช้เวลานานพอสมควรกว่าผมจะมาถึงบ้านพี่ณินได้ จริงๆมันก็เป็นของผมกับพี่ณินแหละ



หือ?



รองเท้าผู้หญิง



ใคร?



เลขาพี่ณินหรือ ปกติให้พี่เจมมาวันนี้ให้พี่นีน่ามาหรอ อย่าเพิ่งงงครับ พี่ณินมีเลขาสองคนครับชายหนึ่งคนหญิงหนึ่งคนแต่มันมีอะไรมากกว่านั้นครับ พี่เจมกับพี่นีน่าเป็นแฟนกันครับมีแผนจะแต่งงานสิ้นปีนี้ด้วย


“ ทำไมค่ะ แนนไม่ดีตรงไหน”

“…..”

“ แนนมีอะไรด่อยไปกว่าผู้ชายคนนั้นคะคุณณินทำไมคุณถึงไม่เลือกแนน ก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ให้อะไรคุณไม่ได้ แต่แนนสิแนนให้คุณได้ แนนมีลูกให้คุณได้ถ้าอยากจะมี ทะ….”

 
“  น้ำ”

ผมว่าผมคงเข้ามาผิดจังหวะ ผมควรกลับไป?


“ เดียวน้ำ อย่าเพิ่งไปน้ำ!”

“ ปล่อยน้ำเถอะ พี่ณินควรไปคุยกับเขานะครับ”

“ พี่คุยแน่ แต่น้ำต้องอยู่ฟังด้วย”


“ ทำไมน้ำต้องอยู่ฟัง”


 “ อ๋อ นึกว่าใครก็คุณนี้เองคุณละอองน้ำ วิ่งมาหาผู้ชายถึงที่บ้านเลยนะค่ะหรือว่าพอเห็นข่าวเลยรีบมา”


ข่าว?

ข่าวเมื่อสองสามวันก่อนนะหรือ


“ สงสัยกลัวว่าคุณณินจะเปลี่ยนใจสินะคะ บลาๆๆๆๆๆๆ”


ผมไม่ได้สนใจที่ผู้หญิงคนนั้นพูดสักเท่าเรา  ฟังบ้างไม่ฟ้งบ้างเจ็บดีครับเหมือนมาตอกย้ำตัวเองยังไงไม่รู้


“ แต่คงต้องผิดหวังนะคะเพราะคุณณินเลือกฉันไม่ใช่ตุ๊ดอย่างแก!”

“ แนน!!”

“ คุณณินทำไมคุณต้องมาตะคอกใส่แนนด้วย แนนพูดความจริงมันผิดตรงไหน!”


“แต่ที่แน่ๆผมไม่ได้เลือกคุณ ผมบอกคุณไปก่อนหน้านี้แล้วทำไมคุณถึงไม่ยอมฟังคนที่ผมรักมีแค่คนเดียวแล้วก็เป็นคนเดี่ยวที่ยืนอยู่ตรงนี้จะต้องให้ผมพูดอีกกี้ครั้งว่าผมรักน้ำไม่ไช่คุณ”


จากที่เสียใจตอนนี้ผมตกใจมากกว่าที่เห็นพี่ณินทะเลาะกับผู้หญิงคนนี้ ไม่บ่อยหรอกครับที่จะให้พี่ณินในลักษณะนี้ กลายเป็นว่าผมจากที่ยืนจะร้องไห้เปลี่ยนมายืนทำหน้างงแทน
พี่ณินคุยกับผู้หญิงคนนั้นอีกสองสามประโยคเธอก็เดินกระทืบเท้าออกไป


“ ไงยืนเอ๋อเลย”


“ น้ำ อย่าเดินหนีพี่นะ มานี้เลยเดินหนีนักใช่ไหม”

“ ปล่อยนะ น้ำจะกลับบ้าน”  จริงๆตอนนี้งงหน่อยๆนะ ผมไม่ทันได้ฟังที่พี่ณินกับผู้หญิงคนนั้นคุยกันสักเท่าไร

“ ก็นี้ไงบ้านจะไปไหนอีกหืม น้ำ”

พี่ณินพูดแล้วก้มลงเอาหัววางไว้ที่บ่าของผม


“ อะไร”

“ แค่ดีใจ ที่น้ำกลับมารู้ไหมพี่คิดว่าน้ำจะโกธรจนไม่กลับมาแล้ว ที่น้ำกลับมาพร้อมที่จะฟังที่พี่พูดแล้วใช่ไหม”

ถ้าไม่คิดจะกลับมาฟังแล้วจะกลับมาทำไมกัน บ้าจริง

“ พูดไปสิ”

“   พี่ขอโทษที่ทำน้ำร้องไห้ขอโทษนะครับ พี่ยังยืนยังคำเดิมว่าพี่กับผู้หญิงคนนั้นเราไม่ได้มีอะไรกัน
ส่วนรูปที่ส่งมาให้น้ำพี่ให้คนไปสืบมาแล้ว คนที่ส่งก็คือผู้หญิงคนนั้นเธอส่งมันมาให้น้ำเพราะต้องการให้น้ำเข้าใจพี่ผิด รูปทุกรูปมันเป็นการจัดฉาก”

“…….”

“ พี่มีเรื่องจะพูดแค่นี้ น้ำจะเชื่อพี่ไหมพี่มีเอกสารมากมายเพื่อมาพิสูจน์ว่าเรื่องที่พี่พูดมามันเป็นความจริงถ้าน้ำอยากจะได้เอกสารพวกนั้น”

“…….”


“ น้ำครับตอบพี่ทีสิว่าน้ำเชื่อหรือไม่เชื่อในสิ่งที่พี่พูด มันอาจจะเห็นแกตัวแต่ได้โปรดเชื่อในสิ่งที่พี่พูดได้ไหม”


ที่ผมกลับมาผมกลับมาฟังในสิ่งที่พี่ณินต้องการจะพูด และตอนนี้ผมได้ฟังแล้ว ฟังในสิ่งที่พี่ณินพูด
ผมควรเชื่อหรือไม่ควรการตัดสินใจนี้ผมเป็นคนตัดสินใจเอง ผมต้องเลือกว่าจะเอาอะไรระหว่างสองอย่างนี้


ผมควรฟัง


ใช่ผมควรฟังเหมือนอย่างที่พ่อบอก และตอนนี้ผมกำลังฟัง


ฟังเสียงของพี่ณิน


และ


ฟังเสียงของผม



มันกำลังเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน เต้นไปพร้อมๆกันมันถึงเวลาที่ผมต้องเลือกแล้ว
หวังว่าพี่ณินจะเข้าใจในสิ่งที่ผมเลือก
ผมยกแขนขึ้นกอดตอบอ้อมแขนที่คอยกอดผมอยู่บ่อยๆและตอนนี้อ้อมแขนนั้นกำลังกอดรัดผมให้แน่นขึ้นไปอีก


“ ขอบคุณครับ”

“ อืม เรื่องแบบนี้ไม่เอาแล้วนะ”

“ ครับ จะไม่ให้มี พี่รักน้ำนะ”

“ น้ำก็รักพี่เหมือนกัน”




เช้าวันใหม่




‘ ข่าวบันเทิงวันนี้น่ะค่ะ ยังเป็นที่พูดถึงคะหลังจากที่คุณธรณินธรน์หรือคุณณินได้ออกมาพูดถึงภาพหลุดที่ได้หลุดออกมาน่ะค่ะ ว่าไม่ใช่เรื่องจริง เรื่องจะเป็นอย่างไรเราไปฟังกันเลยดีกว่าคะ’


‘  ก่อนอื่นผมขอพูดเรื่องภาพถ่ายนะครับ ภาพทุกภาพที่ถ่ายออกมามันเป็นแค่การจัดฉาก และมุมกล้องเท่านั้นผมไม่ได้มีอะไรเกินเลยในแบบที่ทุกคนคิดกัน ผมไม่ได้สนิทกับคุณแนนมากเกินกว่าคนที่ทำงานด้วยกัน ผมอาจจะไม่ได้บอกใครมากนักแต่ผมคิดว่าคนรอบตัวผมรู้ ว่าผมได้แต่งงานแล้วครับ
ผมมีภรรยาแล้วแล้วผมก็รักเธอมากผมหวังว่าทุกคนจะเข้าใจผม ขอบคุณครับ’




ผมคิดว่าผมคงเสียใจแน่ๆถ้าวันนี้ผมไม่เปิดดูข่าว จะเป็นไรไหมถ้าบอกว่าตอนนี้ผมมีความสุขมาก
เมือคืนหลังจากที่เราปรับความเข้าใจกันแล้ว ใครหวังอะไรไว้อาจจะผิดหวังเพราะเราไม่ได้ทำอะไรครับ
นอกจากนอน ดูเหมือนว่าเหมือนวานคุณชายจะวิ่งวุ่นเรื่องนี้พอดู เห็นบอกว่าตั้งใจจะไปหาผมที่บ้าน( แม่ )
แต่ผู้หญิงคนนั้นมาหาที่บ้านซะก่อนเลยยังไม่ได้ไป


“ ดูข่าวอะไรหรอน้ำ”

“ ข่าวคุณชายไงตัวจริงหล่อกว่าในทีวีเยอะเลยอะกล้องที่เขาใช้ถ่ายมันไม่ดีปะ”

“ อย่าบอกนะว่าเพิ่งมาดู”

“ ไม่บอกก็ได้”

“ เฮ้อ   ดีจจริงๆก็นึกว่าที่กลับมาเพราะได้ดูข่าวแล้วซะอีก”

คุณชายว่าแล้วล้มตัวมานอนบนตักของผม


“ แล้วก็อีกอย่างนะ พี่บอกให้เรียกพี่ณินไงที่ตอนโกธรนะเรียกเอาๆ”

“ ก็มันชินนิ”

“ มีรู้ละต่อไปนี้ต้องเรียกให้ชิน ‘พี่ณิน’ เข้าใจ ถ้าเรียกคุณชายเมื่อไรจะจับจูบให้ดูเอ้า”

“ อะไรคุณชายบังคะ อือ อ่อยอ่าาาา”

 
แล้ววันนั้นผมก็โดนจับจูบไปหลายรอบ แอบกระซิบนะว่ามีแกล้งเรียกผิดด้วยก็นะเข้าใจผมหน่อยสิ
แต่ไม่ใช่แค่ผมนะคุณชายนะยังไม่เรียกยังจับจูบเลย









จบแล้วววตอนพิเศษ วันนี้สับสน
อยากจะบอกว่าเขียนตอนนี้เบลอมากอาจติดๆขัดก็ขอโทษด้วยนะคะ
หลังจากตอนนี้ไปก็จะกลับเข้าตอนหลักเหมือนเดิมคะ

ออฟไลน์ kaname

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : ตอน : 8
«ตอบ #133 เมื่อ30-08-2015 16:10:04 »

@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
ตอน : 8








ชีวิตหลังจดทะเบียนสมรสของผมราบลื่นดีครับง่ายๆสบายๆไม่ได้ต่างจากก่อนหน้านี้สักเท่าไรก็แน่สิ

สามีผมสติไม่สมประกอบนะครับเรื่องบนเตียงอย่าได้ถามถึงครับต่างคนต่างนอน แต่ตอนเช้าตื่นมากลายเป็นว่านอนกอดกันได้ไง
ก็ไม่รู้ ถ้าไม่ผมนอนดิ้นก็ต้องเป็นคุณชายนั้นแหละที่นอนดิ้น


อะ!


 นี้ ผมกำลังหวังอะไรอยู่


ไม่นะ


ผมเปล่าคิด ไม่ได้คิดจริ้งจริง เชื่อผมเถอะ ทำไมทำหน้าแบบนั้นกันละ โอเคๆ ก็ได้ยอมรับว่าแอบคิด นิดนึง นิดนึงจริงๆก็เหมือนในละครหลังข่าวทีเคยเห็นอยู่บ่อยๆที่แบบพองานแต่งเสร็จแม่งก็ลากกันไปอยู่บนเตียง แล้วก็นั้นแหละๆ เรื่องของคนสองคน
 อ่า ….ไอ้ความร้อนบนหน้านี้คืออะไรกัน ไม่เอาน่า…  เย็นไว้ไอ้น้ำมึงจะมาสาวแตกอะไรกันตอนนี้

 
" นางฟ้าเป็นไรหน้าแดงมากกกก"
"ปะ...เปล่าไม่ได้เป็นอะไรคุณชายหิวหรือยัง "
" หิวนินึง วันนี้ไปกินข้าวทีไหนกันหรออ "
“ กินทีบ้านนี้แหละขี้เกียจออกไปข้างนอก ”
“ แต่เราอยากไปกินที่ต้นไม้ใหญ่นิ มีสระน้ำด้วย ลมเย็นๆ ” 


ถ้าจะบอกสถานที่ขนาดนั้นแล้วจะมาถามทำไมว่ากินทีไหน ไม่บอกมาเลยวะว่าอยากไปกินข้าวใต้ต้นไม้


“ เอางั้นก็ได้ เอานิทานไปอ่านด้วยไหม”
“ เอาๆเอาสิ วันนี้จะฟังน้องหมูกับหมวกแดง”

ลูกหมูสามตัวกับหนูน้อยหมวกแดง พูดให้มันดีๆไม่ได้หรือไงนะชอบพูดแบบนี้ประจำ มันเป็นอาการของคนที่ป่วยเป็นโรคนี้หรอกครับ ได้ยินได้เห็นอะไรมาก็จะจำเอาแต่ที่เด่นๆหรือไม่ก็เอาที่ตังเองชอบและเข้าใจอยู่คนเดียว แล้วคนอื่นจะเข้าใจกับคุณไหมครับคุณชาย เฮ้อ  ก็เป็นแบบเนียมันจะไปเหมือนคู่แต่งงานคู่อื่นได้ไง อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นผู้หญิงจริงๆสักหน่อย


“ นางฟ้าวันนี้เรากินกันสองคนนะม่ายยยยเอาคนอื่น”
“  ทำไมละกินหลายๆคนสนุกดีออกคุณไม่ชอบหรอ”
“ อืม ไม่ชอบ”


คนอื่นที่คนชายพูดถึงคงจะเป็นพี่นัท ไม่รู้ว่างานทนายมันมีเวลาว่างมากหรืองานมันสบายๆง่ายๆชิวๆพี่แกถึงได้มาทุกวันๆ ถ้าไม่
มาตอนเที่ยงก็จะมาตอนเย็น มาอยู่สักชั่วโมงถึงจะกลับ


หือ?


เสียงรถ อ่า สงสัยจะมาแล้วพูดถึงก็มาเลยตายยากจริงๆ


“ หวัดดีดาว วันนี้พี่แวะมาทานข้าวเที่ยงด้วยนะมีขนมมาฝากดาวด้วยนะ”


เหอะๆขนมพี่อยากจะบอกว่าผมแทบไม่ได้กินเลยคุณชายเอาไปกินหมด ทุกครั้งที่พี่นัทมาคุณชายจะไปยอมออกห่างจากผมเลย ไม่รู้ว่าเป็นอะไร บางทีคุยๆกันอยู่พูดแทรกขึ้นมาซะอย่างนั้น ผมได้แต่ขอโทษพี่นัท
แต่เหมือนแกจะเข้าใจแหละว่าคุณชายแกไม่ปกติเลยไม่ได้ถือสาอะไรแถมบางครั้งยังซื้อของเล่นมานั่งเล่นด้วยกันก็มี คิดๆดูพี่นัทก็น่ารักดีนะ


“ วันนี้ดาวจะพาคุณชายไปทานข้าวที่ไหนครับ”
“ ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังบ้านแหละ คุณชายอยากไปน่ะ พี่นัทอยากทานอะไรไหมเดี่ยวดาวทำให้”
“ พี่บอกได้หรอ”
“ ได้สิ บอกมาเถอะคะ”
“ พี่อยาก…อยากทานน้ำนะ”
“  อ่าคะ รอแป็บนะเดียวดาวไปเอาน้ำในตู้เย็นมาให้  คุณชายนั่งดีๆสิขำอะไรเดียวก็ตกเก้าอี้หรอก”

 
อะไรของสองคนนี้ผมละงง ก็แค่อยากจะกินน้ำทำไมต้องทำถ้าเขินขนาดนั้นถ้าหิวก็บอกสิจะเอาให้ น้ำใครๆเขาก็กินกันเนอะว่าไหม  คุณชายก็อีกคนแค่พี่นัทบอกอยากกินน้ำ ก็หัวเราะลัน เฮ้อ ผมว่าผู้ชายก็เข้าใจยากไม่ต่างจากผู้หญิงหรอก
หลังจากตกลงกันได้ว่าจะกินอะไรเราก็เข้าครัวเพื่อเริ่มทำกัน  อ่านไม่ผิดหรอกครับ เรา นะถูกแล้ว
เราทั้งสามคน มีผม พี่นัท แล้วก็คุณชาย ไม่รู้ว่าจะช่วยให้เสร็จเร็วหรือให้เสร็จช้าอันนี้ผมชักไม่แน่ใจ


“ คุณชายใครบอกให้เอามะเขือเทศไปสับเล่นกัน”
“ เราเปล่าเล่นนะ เราช่วยต่างหากนี้ไง สับๆ สับเสร็จแล้วก็ผัดๆ โอ๊ะ ชิ้นใหญ่ไปหรือเปล่าน้าต้องสับอีก”


สับๆๆๆๆๆๆๆๆ


แล้วคุณชายก็ตั้งน่าตั้งตาสับมะเขือเทศต่อจนเละ   ถ้าจะช่วยจริงๆช่วยไปนั่งรอเฉยๆเถอะ ปวดหัวจริง


“ ดาวอย่าดุคุณชายเลยปล่อยให้ทำเถอะ เขาคงอยากช่วยดาวนั้นแหละ อะนี้พี่ทำแซนวิชเสร็จแล้วพอกินได้ไหม”
“ หน้าตาโอเคนะแต่รสชาตินี้สิดาวขอชิมก่อน”
“ ฮ่ะๆๆ ครับๆ แล้วผัดขี้เมาให้พี่ทำให้ไหมพี่พอทำเป็นนะ”
“ อืม เอางั้นก็ได้เดียวดาวจะทำข้าวผัดให้คุณชาย”
“ครับ”


พี่นัทเก่งจังนอกจากจะเป็นทนายแล้วยังจะเป็นพ่อครัวอีก แถมเวลายิ้มนิสาวละลายเลยแต่บังเอิญภูมิต้านฐานผมดี ไม่ละลายหรอก


“ เราก็ผัดได้นะเมาๆนะ ให้เราทำนะนางฟ้า”
“  ไม่ได้ คุณชายทำไม่เป็นหรอก แล้วดูสิสับจนเละหมดคุณชายนั่งรอเฉยๆดีกว่าไหม”
“ ไม่! เราจะทำ โจรยังทำได้เลย”
“ คุณชายดาวบอกว่าพี่นัทไม่ใช่โจรไง เมื่อไรจะเลิกเรียกแบบนี้ซะที”
“ ก็เป็นโจรจริงๆนิ”
“ คุณชาย ! ดาวจะไม่คุยกับคุณชายแล้วนะถ้ายังพูดแบบนี้อีก เรียกคนอื่นแบบนี้มันไม่ดีรู้ไหมคะ”


คุณชายไม่ตอบแต่นั้งเงียบ ทำหน้างอยอีกเอาตกลงนี้ผมผิดใช่ไหม โอ้ยจะบ้าตาย พี่นัทมาทีไรคุณชายเป็น
แบบนี้ทุกทีไม่รู้เป็นอะไร พี่นัทก็ใจดีเขาเรียกอะไรก็ไม่ว่าแถมยังยิ้มให้อีก
ผมจะทำยังไงดีกับอาการลูกแง่ขี้หวงของคุณชายเนีย  เอาไว้ก่อนไปทำกับข้าวให้เสร็จดีกว่าได้กินอะไรบ้างคุณชายจะได้อารมณ์ดีขึ้นผมกำลังจะเดินกลับไปทำกับข้าวต่ออยู่ๆก็มีมือมาดึงชายเสื้อของผมไว้ก่อน


หืม?


“ นางฟ้าโกธรเราหรอ ขอโทษนะ”


จะว่าไงดีละ มันก็ไม่ได้โกธรหรอกนะแต่ผมแค่ไม่ชอบให้คุณชายไปเรียกใครแบบนั้น เข้าใจผมไหม
ใครจะไปชอบให้คนอื่นเรียกเราว่าโจร


“ เปล่าไม่ได้โกธร คุณชายนั่งรออยู่ตรงนี้นะ ดาวจะไปทำกับข้าวต่อให้เสร็จเราจะได้ไปทานกันนะคะ”
“ อืม”



ไอ้  ‘ อืม’  ของคุณชายนี้คือเข้าใจที่ผมบอกใช่ไหม แล้วไม่ทราบว่าคุณชายเดินตามผมมาทำไมครับ
มือก็ไม่ยอมปล่อยออกจากเสื้อ ไหนบอกเข้าใจไง


“ คุณชาย ดาวบอกให้นั่งรอไง”
“ อืม”


อืม แล้วก็ปล่อยสิ โอเคอยากเดินตามเดินเลยอยากจับเสื้อก็จับเลยไม่คุยด้วยแล้ว
ผมเดินไปทำกับข้าวต่อโดยที่มีคุณชายเดินไม่ห่าง แรกๆก็ยืนเฉยๆพอผ่านไปสักพักก็เริ่มเอาหัวมาพิงหลังผม
เฮ้อ ก็บอกให้นั่งรอมายืนให้เมื่อยทำไมกัน


“  คุณชายติดดาวจังเลยนะ น่าอิจฉาจังพี่ก็อยากทำแบบนี้บ้าง”


ห๊ะ!


พี่นัทอิจฉาที่คุณชายเป้นบ้าหรอ โอ้ ต้นข้าวออกดอก พี่นัทเพี้ยนไปแล้วคนบ้าอะไรอิจฉาคนเป็นบ้า



“ ก็ดาวต้องมาดูแลคุณชายนิค่ะ จะแปลกอะไรถ้าคุณชายจะเป็นแบบนี้ สงสัยดาวคงตามใจคุณชายมากไปมั้ง”
“ ฮะๆ ตามใจมากๆไม่ดีนะ แล้วคุณชายได้ตรวจสุขภาพบ้างหรือยังดาว”
“ อ๋อ เห็นว่าวันเสาร์นี้คุณหมอจะเข้ามาตรวจนะคะ”
“ งั้นก็อีกสองวันนะสิ ให้พี่มาอยู่เป็นเพื่อนไหมเพื่อจะได้ช่วยอะไร”
“ พี่นัทก็มาทุกวันอยู่แล้วนิ”
“ อ่า  จริงด้วยสินะ ดาวรำคาญหรือเปล่าที่พีมาบ่อยๆ”
“ ก็ไม่นิคะ พะ…”
“ นางฟ้าหิว”


ก่อนที่ผมจะพูดจบคุณชายก็ขัดขึ้นมาก่อน เราเลยหันไปจัดของใส่ตระกร้าเพื่อไปนั่งกินกันใต้ต้นไม้ใหญ่
โดยที่พี่นัทเป็นคนถือตระกร้าที่ใส่อาหาร คุณชายถือเสื่อที่จะไปปูนั่งส่วนผมหรอถือหมอนใบหนึ่ง
สงสัยละสิว่าเอาไปทำไม บอกให้ก็ได้ เอาไปให้คุณชายนอนกลางวันครับ  หลังจากกินข้าวเสร็จนั่งเล่นสักพักคุณชายก็จะนอน ตื่นอีกทีก็บ่ายสอง ระหว่างที่คุณชายนอนช่วงนั้นคือเวลาว่างของผมครับ
พอมาถึงที่หมายคุณชายก็จัดการปูเสื่อที่ถือมาแล้วนั่งจองทีทันที โดยที่คุณชายนังหันหลังให้ต้นไม้แล้วก็เว้นว่างให้ผมนั่งข้างๆ ส่วนพี่นัทก็นั่งลงตรงข้ามผมกับคุณชาย  เรานั่งกินข้าวกันไปเงียบๆ หรอ
ทุกครั้งทีพี่นัทชวนผมคุยคุณชายก็จะพูดแทรกตลอด อยากจะถามคุณชายมากกว่า เป็นไรมากปะ
แต่พี่นัทก็ยังเป็นพี่นัทครับพอคุณชายพูดแทรกเข้ามาก็ไม่ว่าแถมหันไปคุยด้วยอีก


“ คุณชายนิคุยเก่งจังเลยนะ อย่างนี้ถ้าพี่ไม่มาดาวก็คนคุยด้วยนะสิ”
“ อะไรพี่นัทถ้าไม่อยากมาก็ไม่ต้องมาหาเรื่องเลย”
“ เปล่าครับ ไม่ใช่ไมม่อยากมาซะหน่อย”
“ นางฟ้ามีเราแล้วโจรไมต้องมาหรอก นางฟ้าอยากคุยกับเรา”
“ ฮะๆๆ คุณชายเข้าใจเรียกนะ น้ำเหมือนนางฟ้าจริงๆนั้นแหละ”
“ พี่นัท!”
“ โทษทีๆ ลืมตัวไปหน่อย”
“ น้ำ? น้ำอะไร ใครน้ำ นิๆบอกเราสิ เรียกนางฟ้าหรอ ”
“  ไม่มีอะไรหรอกคุณชาย กินขนมไหมดาวเอาวุ้นมานะ”


ชิบหายละ พี่นัทนะพี่นัท  คุณชายไม่สนใจวุ้นในมือผมเลยแต่กลับจ้องไปที่พี่นัทแทน


“ ทำไมโจรไม่ตอบ ตอบมา”
“ คุณชายดาววะ…”
“ นางฟ้าเราคุยกับโจรอยู่”
“ ไม่มีอะไรหรอกคุณชายผมแค่เรียกผิดนะ”
“ เรียกผิดหรอ นางฟ้าของเราไม่ใช่น้ำนะ ในขวดนี้ต่างหากเรียกว่าน้ำ โจรโง่เนอะ”
“ คุณชาย!”
“ ฮะๆๆๆ อย่าว่าคุณชายเลยน้ำ ชั้งมันเถอะ ถ้ายังไงพี่คงต้องกลับแล้วมีงานต้องทำต่อนะ”
“ คะ ขอโทษแทนคุณชายด้วยนะคะ”


เฮ้อ  ดูเหมือนคุณชายจะไม่สนใจที่พี่นัทเรียกผมว่าน้ำแล้ว ค่อยยังชั่วไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่าแต่ช่วงนี้คุณชายดูเหมือนจะจับผิดผมยังไงก็ไม่รู้ หรือว่าคุณชายจะรู้แล้วว่าผมไม่ใช่ผู้หญิง
ไม่จริงหรอกมั้ง คุณชายไม่น่าจะรู้นิ ฟองน้ำก็ใส่นิหว้าไม่ได้หลุด  แล้วคุณชายจะสงสัยเรื่องอะไร


ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
«ตอบ #134 เมื่อ30-08-2015 16:48:22 »

ที่คุณชายเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าหวงน้องน้ำนั่นล่ะค่าา~ :-[

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
«ตอบ #135 เมื่อ30-08-2015 17:38:29 »

คุณชายรวบหัวรวบหางเลยค่า

ออฟไลน์ no.fourth

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 889
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
«ตอบ #136 เมื่อ30-08-2015 18:55:44 »

คุณชายขี้หวง

ออฟไลน์ manami_01

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 980
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +72/-1
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
«ตอบ #137 เมื่อ30-08-2015 21:27:33 »

คาดว่าคุณชายหรือคุณณินจะทราบแล้วว่าคนที่อยู่คือละอองน้ำนะ

เพราะพี่นัทดันหลุดปาก อย่างนี้เรื่องจะเป็นไงต่อไปเนี่ย


ตอนพิเศษก็หวานมากกรี๊ดดดดดดดดดดด   :ling1:

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
«ตอบ #138 เมื่อ30-08-2015 21:40:59 »

คุณชายขี้หวงสินะคะเนี่ยยยยย
อยากกินน้ำแบบนี้ คุณทนายเอาน้ำใต้ศอกไปเถอะค่ะ กร๊ากกกก

ปล. เวลาอัพใส่วันที่ไว้ด้านหลังด้วยน้า เราพลาดไปหลายตอนเลยค่

ออฟไลน์ NuTonKaw

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
«ตอบ #139 เมื่อ30-08-2015 23:10:10 »

คุณชายน่ารัก :o8:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
« ตอบ #139 เมื่อ: 30-08-2015 23:10:10 »





ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
«ตอบ #140 เมื่อ31-08-2015 14:02:11 »

 :hao4: จะปิดไปได้นานแค่ไหน คุณชายหึงออกนอกหน้าเลย

ออฟไลน์ ลิงน้อยสุดเอ๋อ

  • ถึงจะเหงา แต่ไม่ได้ง่าย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1993
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-2
    • Fanpage
Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอน: 8
«ตอบ #141 เมื่อ01-09-2015 01:42:22 »

หายไปนายคิดถึงนางฟ้ากะคุณชาย

ออฟไลน์ kaname

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 51
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
 
@##ผมเนียแหละภรรยา ##@   
 ตอนที่ 9

สีน้ำเงินเป็นพาสของคุณชายนะคะ









บางที่ผมอาจจะคิดไปเองก็ได้ว่าคุณชายไม่ชอบพี่นัท ทำไมนะหรอก็เอาเท่าทีสังเกตนะ
เวลาพี่นัทคุยอะไรคุณชายจะพูดขัดตลอดแถมตบท้ายด้วยการหลอกด่า ( มั้งนะ )พี่นัททำอะไรก็ดูขัดตาคุณชายไปหมดซะทุกอย่างเหมือนตอนนี้


“ ไงคุณชายวันนี้ต้องตรวจสุขภาพนะตื่นเต้นหรือเปล่า ”

“  เราไม่ใช่เด็กนะจะได้ตื่นเต้น ”

“  ก็ตื่นเต้นกับผลตรวจ  อย่าอารมณ์เสียสิครับคุณชายเดียวผลตรวจออกมาไม่ดี ”

“  อารมณ์เราไม่ได้เสียน่ะ! โง่เปล่าเขาจะตรวจสุขภาพไม่ใช่อารมณ์ไม่เกี่ยวกัน โจรโง่ ”


อ่า…ครับ ก็ราวๆนี้ละนะ วันนี้คุณชายต้องตรวจสุขภาพครับแต่ไม่ได้ไปตรวจที่โรงพยาบาลหรอกครับคุณหมอมาตรวจที่บ้าน รู้สึกว่าคุณหมอจะเป็นเพื่อนกับคุณชายด้วย ชื่อ ตัน หรือ ธันเนียแหละ   ผมก็ฟังมาไม่ค่อยชัดแต่เดียวเจอก็คงรู้เองแหละครับ  พูดถึงก็มาเลย


“ หวัดดีว่าไงไอ้ณิน จำกูได้ปละ”



เออ… นี้คือคำทักทายของคนที่เป็นหมอหรอครับ หมอเดียวนี้เขาทักทายกันแบบนี้หรอ



“  อ่า นี้คงเป็นคุณละอองดาวสินะครับ สวยกว่าในรูปอีกนะครับเนีย  ผมธันวา เรียกธันเฉยๆก็ได้ผมเป็นเพื่อนของสามีคุณ แต่ผมเสียใจนะที่เห็นคนสวยๆแบบคนต้องมีสามีเป็นคนบ้า ไม่ต้องห่วงนะครับถึงสามีคุณจะเป็นบ้า แต่เพื่อนสามีอย่างผมไม่บ้านะครับพร้อมบริการ  โอ้ย!!”

“ หมอหมา นิสัยเหมือนหมาเลย อย่ายุ่งกับนางฟ้านะ”

“ คุณควรให้เกรียติเธอที่เป็นภรรยาของเพื่อนคุณนะครับ”


แหม่ทีอย่างนี้เข้ากันเชียวนะ คุณชาย พี่นัท   แต่หมอหมา ของคุณชายจะไม่ได้สะทกสะทานอะไรกับการที่คุณชายโยนแก้วน้ำพลาสติกใส่หัวเลยสักนิดยังหันมาหัวเราะใส่อีก ผมควรติดต่อหมอคนใหม่ให้คุณชายดีไหม ผมกลัวคุณชายจะเป็นหนักกว่าเดิมอะ 


“ ฮะฮะ โทษทีๆ ว่าแต่คุณเป็นใครครับเป็นเพิ่อนของคุณดาวหรือ”

“ ครับผมเป็นเพื่อนของดาว เรียกผมว่านัทก็ได้”

“ หวัดครับคุณนัท แหม่ไม่บอกว่าเป็นเพื่อนนี้ผมก็นึกว่าคุณนัทมาจีบคุณดาวซะอีกนะครับ ฮะฮะ
 ส่วนคุณดาวที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ ผมพูดจริงนะ  เอาละๆหิวแล้วสิไปกินข้าวกันเถอะ”


นิเอาจริงใช่ปละเนีย  เฮ้อถ้าคุณชายจะไม่หายผมก็ไม่แปลกใจแล้วละ  แล้วนี้มาตรวจคนไข้หรือแค่ย้ายที่กินข่าววะ
 พอพูดจบหมอธันก็เดินเข้าครัวไปหาอะไรกินทันที ส่วนคุณชายก็ยืนเกาะผมไม่ปล่อยโดยมีพี่นัทยืนอยู่ข้างๆ
 ดูเหมือนจะตกใจอะไรสักอย่าง  สงสัยคงตกใจนิสัยหมอละมั้ง
สุดท้ายทุกคนก็นั่งรอหมอธันอยู่ที่ห้องรับแขก ปล่อยให้หมอเขาไปกินข้าวให้อิ่มก่อนค่อยเริ่มตรวจคุณชาย   
   รอจนรากจะงอก หมอธันก็เดินออกมาดูท่าคงอิ่มแล้วละ


“ ป้าอรยังทำอาหารอร่อยเหมือนเดิมเลยน้าาาาา  เอาละเรามาเริ่มตรวจอาการของคุณชายณินกันเถอะ”


ว่าแล้วหมอธันก็ฉุดคุณชายให้ลุกขึ้นเดินตามไป



“ เดียวสิคะ จะพาคุณชายไปไหน”

“ หืม?  ผมไม่ได้บอกหรอว่าจะพาไอ้ณินไปตรวจ”

“ บอกคะ แต่จะไปตรวจที่ไหนละคะ ไม่ตรวจตรงนี้หรอคะ”

“  อ่าโทษทีนะครับผมขอตรวจอาการของคุณชายณินบนห้อง แล้วก็ไม่ให้ใครเข้าไปด้วยครับ

ขอแบบสงบน่ะมันมีผลต่อตัวคุณชายนะครับหวังว่าคุณจะเข้าใจนะครับคุณดาว”


“ ไม่เป็นไรหรอกยังไงก็มีหมออยู่ด้วย เดียวพี่นั่งรอเป็นเพื่อน”

“ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ”

หวังว่าจะไม่ตีกันตายทั้งหมอทั้งคนไข้นะ  เฮ้อ







ในห้องของคุณชาย






หวัดดีนี่ผมเอง คุณชายของทุกคน  คิดถึงผมกันไหมไม่ค่อยได้ออกมาเล่าเรื่องสักเท่าไร   คงรู้กันไปแล้วว่าวันนี้ผมมีตรวจร่ายการ หรือตรวจสุขภาพนั้นแหละ แต่จริงๆมันก็เป็นข้ออ้างไปงั้นแหละ ก็ผมไม่ได้ป่วยจริงๆ ผมสบายดีครับ ร่างกายแข็งแรงดีเพราะนางฟ้าของผมดูแลใส่ใจผมทุกอย่าง
และหมอที่มาวันนี้ คือเพื่อนผมเองน่าจะเคยๆบอกไปแล้ว พอมันมาถึงก็ทำให้ผมอารมณ์เสียทันที



“ อะไรกันสายตาแบบนั้น  กูแค่พูดเล่นเองน้า ไม่ได้คิดอะไรเลย”

“  ลองมึงคิดสิ”



ไม่ใช่แค่มองหรอกถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะบีบคอมันให้ตายไปเลย บังอาจมากที่ไปพูดกับนางฟ้าของผมแบบนั้น ไหนๆก็เป็นหมอละมันน่าจะเอาหมาออกจากปากมันบ้างผมละเบื่อกับหมาในปากของมันจริงๆเป็นแบบนี้ตั้งแต่รู้จักกัน แต่ก็หลงคบกับมันเป็นเพื่อนมาจนทุกวันนี้



“  เอานี้เรื่องที่มึงให้ก็ตามให้   ช่วงนี้บริษัทมึงเข้าไปเทคโอเวอร์บริษัทเล็กๆหลายบริษัทเลยนิ  ด้านบัญชีก็กำลังไปได้ดีมีเงินเข้า

เรื่อยๆ แต่ก็มีเงินออกเรื่องๆ  แล้วไอ้เงินออกเรื่อยๆเลยยังหาไม่เจอวะว่ามันออกไปอยู่ที่ใคร”

“ หมายความว่าไงวะ”

“ ก็หมายความตามที่พูดนั้นแหละ  มีเงินส่วนหนึ่งที่ออกไปแบบไม่รู้ที่หมายตอนนี้กูกำลังตามให้อยู่
ไม่ต้องห่วง”

“ ก็ดี แล้วเรื่องนั้นละ”

“ ก็ได้มานิดๆหน่อยๆ รถคุณลุงที่ขับไปวันนั้น มีคนตัดสาบเบรค ส่วนรถอีกคันที่มึงสงสัย
มันเป็นรถของบริษัทมึงนั้นแหละ ส่วนคนขับก็เป็นพนักงานของบริษัท กูกำลังตามหาอยู่ ที่แน่ๆตอนนี้ไม่ได้ทำงานอยู่ที่บริษัทมึงแล้ว”

“ ถ้ายังทำอยู่นะสิแปลก ตามหาให้เจอให้เร็วที่สุดก่อนที่มันจะพูดไม่ได้อีก  แล้วอย่าลืม อย่าให้ใครรู้เด็ดขาด”

“ เออน่า เรื่องนั้นกูรู้   ช่วงนี้กูอาจจะเข้ามาบ่อยหน่อยแต่คงไม่บ่อยมากสักเท่าไร เอ๊ะ หรือกูไม่เข้ามาเลยดีวะ”

“ ไอ้ธันเอาสักอย่าง”


 กำลังคุยเรื่องเครียดๆกันอยู่แท้ๆ มึงยังมีอารมณ์มาเล่นอีก


“ เอาน่าๆ อย่าเครียดสิวะไม่ดีนะเว้ย ถ้ามึงเครียดมากๆมึงก็จะตายเร็วพอมึงตายเร็วเมียมึงก็จะมาเป็นเมียกู โอ๊ย!!”

“  ไอ้เพื่อนเวร”

“  กูพูดเล่น ไม่เห็นต้องทำร้ายร่ายงกายกูเลย  เออว่าแต่มึงกับเมียได้กันยังวะ เห็นเกาะหนึบเลยได้กันแล้วอะดิ คุณดาวแม่งสวยออกขนาดนั้น”

อ่า   ถ้าผมบอกว่าแม้แต่จูบยังไม่ได้ทำผมจะโดนหัวเราะเยาะไหมครับ แล้วทำไมมันวนมาเข้าเรื่องนี้วะ
จริงๆมึงไม่ต้องทำหน้าอยากรู้อยากเห็นขนาดนั้นก็ได้นะธัน   ผมให้เกรียตินางฟ้าของผมเสมอ ผู้ชายอย่างเรา กินในที่ลับไม่ควรเอามาคุยในที่แจ้ง มันไม่เป็นวิสัยของสุภาพบุรุษจริงไหมครับ



แต่


ผมยังไม่ได้กินเลยวะ ได้แต่ตอดเล็กตอดน้อย  เรื่องมันเศร้านั้นมันเมียผมนะ  ภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายแต่ทำไม่ผมถึงทำอะไรไม่ได้เลยวะ  เอาตามตรงผมก็ผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายที่แสนจะธรรมดา
เรื่องความต้องการมันก็มีบ้างกันทุกคน  ไม่เว้นแหม่แต่คนที่แก้ลงบ้าอย่างผม  ผมต้องการอะต้องการ ว้อนครับว้อนมาก!



 เฮ้อ



คิดแล้วเศร้า


“  อย่าเงียบสิเพื่อนเล่าๆมาเถอะกูอยากรู้เรื่องบนเตียงของมึงอะบอกตรงๆเลย คงจะเป็นคืนที่โคตรโรแมนเลยละสิก็คุณชายออก
จะสุภาพบุรุษซะ”

“ ยังวะ”


“ ห๊ะ!!!”


มึงไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้    โทษทีนะเพื่อนที่ทำความฝันมึงสลาย


“ เออ ไม่มีเรื่องบนเตียงอะไรทั้งนั้นแหละ มึงลืมไปแล้วหรือไงว่ากูเป็นบ้าอยู่จะไปทำแบบนั้นได้ไง”

“ จริงวะ แต่เสียดายของอะมึง ได้แต่นอนกอด เอางี้นะ ให้กูทำแทนไหม โอ๊ย!!!”

“ ไอ้ธัน!!!”

“ กูล้อเล่นหรอก มึงเลิกตบหัวก็เถอะเดียวแม่งความรู้อันล้ำค่าของกูหายหมดไม่มีอะไรไปวิฉัยโรคนะเว้ย”


บางที่กูก็คิดนะธันว่ากูกับมึงแม่งเป็นเพื่อนกันได้ยังไง   



“ ธัน กูมีเรื่องอยากให้ช่วยวะ”

“ เรื่องอะไรวะ”


 ไหนๆก็ไหนๆแล้วอะนะ ให้มันทำนู้นนี้นั้นให้ก็หลาบเรื่องเพิ่มอีกสักเรื่องจะเป็นไรไป  มึงน่าจะเลิกเป็นหมอแล้วไปเป็นนักสืบแทนนะธันน่าจะรุ่งวะ


“  ก็อยากรู้เรื่องครอบครัวคุณดาว”

“ ฮั้นแน่ อยากรู้เรื่องเมียตัวเองว่างั้น”

“ เออมันก็เชิงวะ  กูแค่สงสัย”

“ สงสัยอะไรวะ มึงมีเรื่องสงสัยที่ไรลำบากกูทุกที”

“กูสงสัยว่าคนที่อยู่กับกูไม่ใช่ละอองดาว แต่เป็นละอองน้ำ น้องสาวของละอองดาว”

“ เฮ้ย! จะเป็นไปได้ไงวะ  มึงสงสัยจากตรงไหนวะ สวยออกขนาดนั้นนะ”

“ ละอองดาวกับละอองน้ำเป็นฝาแฝดกันถ้าจะหน้าตาเหมือนกันมันจะแปลกอะไร”

“ เออจริงวะ”


ผมสงสัยมาได้สักพักแล้วแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป   ละอองดาวที่อยู่กับผม บางทีเธอก็มักจะเผลอเรียกแทน
ตัวเองว่าน้ำ  ส่วนไอ้หน้าจืดที่เทียวไปเทียวมาก็ยังเผลอเรียกว่าน้ำบ้างก็มี
พูดถึงแล้วก็เซงไม่รู้มันจะมาอะไรได้ทุกวี้ทุกวัน ผู้ชายเหมือนกันแค่มองก็รู้แล้วว่ามันคิดอะไรกับนางฟ้าของผม
รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีสามีอยู่แล้วยังจะมาหวังอีก เลวจริงๆ


“ กูอยากให้มึงช่วยสืบเรื่องนี้ให้กูหน่อย เรื่องนี้กูอยากได้ให้เร็วที่สุด ครั้งหน้าที่มึงจะมาหวังว่ากูคงได้รู้อะไรบ้าง”

“ เออ  จะพยายามตามให้เร็วที่สุดแล้วกัน เรื่องเมียนิเรื่องใหญ่เมียนิเรื่องใหญ่เชียวนี้มึง เฮ้อ  อิจฉาวะเมื่อไรกูจะมีเมียเหมือนมึงบ้างวะ ทั้งๆที่กูออกจะหล่อ เพอร์เฟคขนาดนี้แต่กลับไม่มีสาวแลมันนเป็นไปได้ไง”


ทำใจวะเพื่อน ถึงมึงจะหล่อเพอร์เฟค แต่กูนะโคตรหล่อโคตรเพอร์เฟคไง ระดับมันต่างกัน
ได้แค่คิดไม่ได้พูดออกไปหรอกครับผมไม่อยากทำร้ายจิตใจเพื่อนตัวเองไปมากกว่านี้
ไหนๆก็ต้องใช้งานมันอีกนาน

หลังจากที่เราคุยธุระกันเสร็จ ผมก็รีบลงไปหานางฟ้าของผมทันทีไม่ได้หรอกปล่อยไว้กับโจรถ้าโดนขโมยไปคงแย่ 
แต่ยังไงผมก็คิดนะว่าคนที่ผมนอนกอดอยู่ทุกวันต้องเป็นละอองน้ำแน่ๆ  ทำไมนะหรอก็หัวใจผมมันบอกว่าแบบนั้นนิครับ












หวัดดีค่าา แหะๆ หายไปตั้งอาทิตย์แนะ อยากจะบอกว่าตอนนี้เรียนหนักมากกก :katai4:
อาจจะได้ลงแค่สัปดาห์ละ ตอนนะคะ มากสุดคงจะสองตอน แต่ยังไงก็อย่าเพิ่งลืมกันน่าาาาา :mew2: :mew2:

แล้วก็อยากจะขอร้องนะคะช่วยโหตแบบสอบถามให้เราหน่อย :katai2-1: เราอยากจะรู้ว่า ผู้อ่านทุกท่านคิดอย่างไร
กับนิยายเรื่องนี้นะค่ะ ทุกผลโหตว แล้วก็ทุกคอมเม้น( เขาเรียกกันงี้ปะไม่แน่ใจ) คือกำลังใจของคนเขียนคะ
บ้างเปิดมาแล้วเจอ เฮ้ย! คนเม้นเยอะอะ มันรู้สึกถึงแรงฮึดให้เขียนต่อ เวอร์ไปไหม แต่อยากจะบอกว่ามันเรื่องจริงค่ะ

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 o18 อ่านๆไปคุณชายนี่ออกอาการหื่นเหมือนกันนะ

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
เพื่อนคุณชายนี่หยอดเผื่อฟลุคใช่ไหมคะเนี่ย :laugh: ..

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 742
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
หมอไปคู่กับพี่นัทไหม??

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ Ha_ha_ha

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 58
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-2
อร้ายยยย ขอโทษค่า กดโหวตผิดไปจะกดดูผลโหวตมือปัดไปโดนโหวตน่าเบื่อซะงั้น ขอโทษทีนะคะ เอาออกไม่ได้ด้วย รู้สึกผิดมาก ทือถือก็รวนๆ ขอโทษจริงๆค่ะ :katai1:

ออฟไลน์ NuTonKaw

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 532
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
แหมๆหมอหยอดยังกะขายหนมครกเลยนะ :hao7:

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
ความจะแตกเพราะอิคุณนัทนี่แหละค่ะะะะะะะะะะ
วันไหนคุณชายหน้ามืดเพราะความหึงหวงล่ะนะ
ชอบหมอธันจัง กวนๆดีเนาะ
รอตอนต่อไปน้าาาา

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2922
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
หึงหวงออกนอกหน้ามากค่ะ คุณชาย :hao7:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด