รักนี้มีแค่...'นายซุปเปอร์สตาร์' ตอน 5เคมบริด์จ (รัฐแมสซาซูเซตส์) อเมริกา 'แรง!!! ทีเซอร์ซิงเกิลแรกเปิดตัวฮิตติดหูดังถล่มทลาย'
'ฮอตติดลมบน!!!หนุ่มผิวสีน้ำผึ้งขึ้นแท่นดาวรุ่งพุ่งแรงน้องใหม่แห่ง HK Entertainment'
'จำนวนแฟนคลับ!!!เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากปล่อยทีเซอร์ซิงเกิลแรกออกมา เผยเตรียมเดบิวต์เร็วๆนี้'
'หลังจากค่ายดังอย่าง HK Entertainment เงียบหายไปถึง 4 ปีเต็ม ที่ไม่มีศิลปินใหม่เกิดขึ้นมาเลย ปล่อยให้ค่าย
คู่แข่งอย่าง CB Ent' ปั้นปาร์คชานยอลแร๊ปเปอร์อารมณ์ดีให้พุ่งแรงแซงทางโค้งสะเทือนวงการเพลงทำคะแนนทิ้งห่างไป
ไกลแต่แล้วสัปดาห์ที่ผ่านมานั้นวงการเพลงต้องสั่นสะเทือนอีกครั้งเมื่อ HK Ent' นั้นได้ปล่อยทีเซอร์น่องใหม่ของค่ายออก
มาเปิดตัวแรงด้วยเพลงที่มีเนื้อร้องทำนองแปลกหู การเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งพริ้วไหวและงดงามของร่างกาย ใบหน้าคม
คลายและผิวสีน้ำผึ้งสุดแสนจะเซ็กซี่และเย้ายวนใจ ทำให้สาวคนไหนที่ได้เห็นเป็นอันต้องหลงไหลกันทุกคน ความฮอตของ
น้องใหม่คนนี้คงจะฉุดไม่อยู่แล้วจริงๆแหละคร้าบบ..คุณผู้ช้มมมมม มีทีมงานกระซิบผมว่ามียอดจองอัลบั้มสูงลิบตั้งแต่ยังไม่
ได้เดบิวต์กันเลยทีเดียว เอาไว้เรามารอลุ้นกันดีกว่าคร้าบว่าเค้าจะแสดงตัวออกมาตอนไหน แล้วปาร์คชานยอลและ
ค่ายCB Ent' ต้นสังกัดจะเตรียมรับมือกับน้องใหม่มาแรงคนนี้อย่างไร เค้าจะสามารถรักษาความเป็นที่หนึ่งของเค้าได้รึป่าว'
เสียงพิธีกรที่ดำเนินรายการอยู่ในทีวีนั้นบรรยายอย่างออกรสเกี่ยวกับเรื่องที่จะเกิดศิลปินหน้าใหม่ที่กำลังทำให้วงการเพลง
ของเกาหลีถึงกับสั่นสะเทือน
"ดูอะไรอยู่เซฮุน มาทานข้าวได้แล้วนะ" เสียงคุณนายคิมเรียกลูกชายคนเล็กดังมาจากห้องทานข้าว
"แปปนึงฮะคุณแม่ ขอผมดูข่าวนี้ก่อน" ตอบกลับไปทั้งที่ไม่หันไปมอง
"ข่าวอะไรของเรา ไปดูต่อในห้องทานข้าวก็ได้ ลุกเลย ป่านนี้หลานพี่หิวแล้ว" เมื่อเห็นว่าเลยเวลทานอาหารมาพอสมควร
แถมพอคุณนายคิมเรียกก็ไม่ยอมลุกอีก เค้าจึงมาตามเซฮุนด้วยตัวเองและปิดทีวีทันทีหลังจากพูดจบ และมาช่วยพยุงร่าง
กลมๆของว่าที่คุณแม่ที่ใกล้คลอดเต็มทีให้ลุกไปยังโต๊ะทานข้าว
"โธ่! แปปเดียวเองฮะพี่" เมื่อนั่งประจำที่แล้วยังไม่วายจะทำหน้างอใส่พี่ชาย ก็เค้าอยากรู้ข่าวเกี่ยวกับจงอินบ้างนิ
พี่จุนมยอนอ่ะไม่เข้าใจน้องเลย นี่ก็ผ่านมาตั้งหลายเดือนแล้วเค้าพึ่งจะได้เห็นหน้าจงอินจากทีเซอร์เปิดตัวนี่แหละ ถึงแม้ว่า
มันจะเลือนๆไม่ชัดก็ตามที แต่เห็นแค่นั้นเค้าก็รู้แล้วว่านั่นคือจงอินแน่นอน
"อย่าทำหน้างอแบบนั้นเซฮุน เดี๋ยวหลานพี่ไม่หล่อกันพอดี จะดูช่อง m-net ใช่มั้ยพี่จะเปิดให้ อ๊ะนี่ไง เห็นไหมข่าวที่เราดู
มันยังไม่จบเลย ทีนี้ก็เลิกทำหน้างอแล้วกินข้าวได้แล้ว ดูไปด้วยกินไปด้วยนั่นแหละ หลานพี่หิวแย่แล้ว" จุนมยอนเห็นหน้า
งอๆของน้องไม่ได้จนต้องเปิดช่องทีวีที่ของเกาหลีที่น้องชายดูก่อนหน้านี้ให้
"ข่าวอะไรของเราเซฮุน ถึงกับต้องทำหน้างอ งอลใส่พี่เค้าอย่านั้นฮึเรา" คุณนายคิมถามลูกชายคนเล็กด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ
หลังจากที่นั่งดูสองพี่น้องเค้างอลง้อกันอยู่นานสองนาน
"ข่าวบันเทิงของเกาหลีนะฮะคุณแม่ นักร้องของบริษัทคุณพ่อที่กำลังจะเดบิวต์นะฮะ เห็นเค้าว่ากำลังมาแรงเลยฮะทั้งๆที่ยัง
ไม่ได้เดบิวต์ด้วยซ้ำ กลับมีแฟนคลับและยอดจองอัลบั้มสูงลิบเลยฮะ" เซฮุนตอบทั้งๆที่สายตายังไม่ยอมละออกจากหน้า
จอทีวี
"ไม่ต้องตั้งใจดูขนาดนั้นก็ได้มั้งเซฮุน รู้จักเค้าหรือไง หรือจะเป็นแฟนคลับกะเค้าอีกคน กินข้าวเข้าไปถ้ามัวแต่ดูทีวีพี่ก็จะปิด
แล้วนะไม่ต้องดูมันแล้ว จะเป็นแม่คนอยู่แล้วห่วงลูกบ้างสิ เลยเวลาทานข้าวมานานแล้วแต่เราก็ไม่ยอมทานซักท มัวแต่สน
ใจไอ่ข่าวนี่อยู่ได้ ป่านนี้ตาหนูคงจะหิวแย่แล้วนะ" จุนมยอนพูดดุขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นน้องชายสนใจแต่ข่าวในทีวีจนไม่
ยอมกินข้าว
"อย่าดุน้องนักสิจุนมยอน เซฮุนคงจะสนใจจริงๆ ลูกก็รู้ว่าที่ผ่านมาไม่ว่าเรื่องอะไรน้องก็ให้ความสำคัญตาหนูมาเป็นอย่าง
แรกอยู่แล้ว ว่าแต่ทำไมเราถึงสนใจข่าวนี้นักล่ะเซฮุน คนรู้จักลูกหรอ" เมื่อคุณนายคิมปรามคนพี่เสร็ก็หนไปถามคนน้อง
"ก็รู้จักกันฮะ เราเคยเป็นเด็กฝึกมาด้วยกันนะฮะคุณแม่"
"อย่างนี้นี่เอง ใช่คนที่ลูกเคยขอแม่ไปเที่ยวฉลองที่ว่าเพื่อนกำลังจะได้เดบิวต์ใช่คนเดียวกันรึป่าวลูก เอ..ชื่ออะไรน้าแม่จำ
ไม่ได้ซะแล้ว" คุณนายคิมถามด้วยความสงสัยเธอเหมือนจะคุ้นๆเหมือนกันว่าลูกชายคนเล็กบอกว่าเพื่อนกำลังจะได้เป็น
ศิลปิน
"คนเดียวกันฮะ เค้าชื่อจงอิน แต่ตอนที่เราคุยกันครั้งสุดท้ายเห็นเค้าบอกว่าทางบริษัทเปลี่ยนให้ไปใช้ชื่อว่า 'ไค' น่ะฮะ"
เซฮุนตอบด้วยเสียงแผ่วเบาพร้อมแววตาที่สะท้อนความเจ็บปวด เมื่อเผลอนึกไปถึงวันเวลาเก่าๆ เรื่องราวดีๆ ระหว่างเค้ากับ
จงอินขึ้นมา
"เป็นอะไรไปน่ะเซฮุน ปวดท้องรึป่าว" จุนมยอนถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าแปลกๆของน้อง แต่เซฮุนกลับส่ายหน้าปฏิเสธ
"ลูกคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาหรอ ไม่เป็นไรหรอกนะเซฮุนถึงลูกจะไม่ได้เป็นศิลปิน แต่ลูกกลับมีโอกาสได้ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่
มากกว่าการเป็นศิลปินอีกนะ อย่าคิดมากเลยลูกอะไรที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป" คุณนายคิมลุกขึ้นจากที่นั่งของตน
เพื่อมาปลอบว่าที่คุณแม่ เพราะเข้าใจว่าเซฮุนนั้นเสียใจที่ไม่ได้เป็นนักร้องตามที่ตัวเองวาดฝันไว้ แต่ความคิดของ
คุณนายคิมนั้นผิดทั้งหมด
นายทำได้แล้วนะจงอิน ความฝันที่นายเคยวาดไว้กำลังจะเป็นจริงแล้วสินะ มันใกล้เข้ามาแล้ว ตอนนี้นายจะรู้สึกยังไงนะ
ฉันก็หวังว่าตอนนี้นายคงจะมีความสุขดีในเมื่อสิ่งที่นายหวังไว้กำลังจะเป็นจริง การรอคอยของนายกำลังจะสิ้นสุดลง ความ
สำเร็จที่ยิ่งใหญ่กำลังรอนายอยู่ ทำให้ได้นะจงอิน ไปให้ถึงฝั่งฝันที่นายหวังไว้ ฉันขอให้นายประสบความสำเร็จ มีแต่คนรัก
เป็นที่นิยม ฉันและลูกจะเป็นกำลังใจให้นายเสมอ
KBS Studio (Music Bank) เกาหลีใต้"พร้อมรึป่าวไค แต่งหน้าเสร็จรึยัง ไปเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อย วันนี้นายจะต้องแสดงเป็นอันดับที่9นะและคนที่ขึ้นแสดงก่อน
นายก็คือ ปาร์คชานยอล ผลสรุปจำนวนแฟนคลับที่อยู่ในฮอลล์ออกมาแล้วนะ นายอยู่ลำดับที5 ในขณะที่แฟนคลับของ
ชานยอลคลองพื้อนที่อยู่หกสิบสองเปอร์" พี่มินซอกพูดขึ้นหลังจากกลับเค้ามาจากการไปดูโพลและประสานงานกับทาง
รายการ วันนี้แล้วครับที่การรอคอยทั้งหมดของผมจะสิ้นสุดลง หลังจากที่ผมฝึกซ้อมจนแทบลืมหายใจ หลังจากที่บริษัท
ปล่อย mvออกไป กระแสตอบรับดีมากๆเลยครับ จำนวนแฟนคลับก็เพิ่มขึ้นรวดเร็วมากกว่าตอนที่ปล่อยทีเซอร์ออกไปนั่น
เป็นอะไรที่ผมดีใจมาก แต่หลังจากที่ฟังพี่มินซอกพูดออกมาเมื่อสักครู่เรื่องโพลแฟนคลับในฮอลล์ ผมชักไม่แน่ใจแล้วซิครับ
ว่าผมมีแฟนคลับเยอะอย่างที่ออฟฟิเชียลบอกรึป่าว
"เฮ้! อย่าทำหน้าอย่างนั้นน่า ผลโพลมันไม่ใช่การตัดสินทั้งหมดนะ นี่มันแค่สิบเปอร์เซ็นของการตัดสินทั้งหมดนะ มันเป็น
เพียงคะแนนส่วนน้อยนิดเท่านั้น เชื่อมั่นในตัวเองและเชื่อใจในแฟนคลับของนายหน่อยสิ แค่ทำให้เต็มที่ก็พอแล้วทุกอย่าง
มันจะดีเอง สู้ๆ พี่เชื่อว่านายทำได้แน่ไค"
"ขอโทษครับ ไค ไปรอแสตนบายหลังเวทีด้วยครับ ตอนนี้ชานยอลกำลังขึ้นแสดงอยู่" ก่อนที่จะได้ตอบอะไรเสียงสตาฟก็
เปิดประตูเข้ามาเรียกให้ไปรอทำการแสดงเป็นคิวต่อไป
"แล้วจะตามไปครับ ไปกันเถอะพี่ ผมพร้อมแล้ว" ตอบรับสตาฟเรียบร้อยก็พากันออกไปยืนรอข้างเวทีดูการแสดง
สุดเพอร์เฟคของแร๊ปเปอร์ชื่อดังที่เป็นแชมป์อันดับหนึ่งหกสมัยซ้อนของรายการเพลงนี้อยู่ในตอนนี้ หลังจากการแสดงของ
ชานยอลจบลงก็เรียกเสียงกรีดร้องจากแฟนคลับในฮอลล์ได้อย่างล้นหลาม นี่สินะคู่แข่งอันดับหนึ่งของเค้า น่ากลัวจริงๆ
"ฉันจะรอดูผลงานของนายนะน้องใหม่มาแรง" ขณะที่กำลังจะขึ้นแสดงตามคิวของตัวเองก็เดินสวนทางกับแร็ปเปอร์คนดังที่
ทักทายขึ้นและสบสายตาอย่างท้าทาย ทำให้ไคต้องย้ำกับตัวเองอีกครั้งว่านี่คือการพิสูจน์ฝีมือและการแสดงความเป็นตัวตน
ของเค้า เค้าจะต้องทำให้ทุกอย่างออกมาให้ดีที่สุด
"Hey..Are you ready" เสียงของไคดังขึ้นจากความเงียบเรียกเสียงกรี๊ดจากแฟนคลับได้เป็นอย่างดี เสียงอินโทรเพลง
ดังขึ้นพร้อมกับสปอตไลท์ที่ส่องไปกลางเวที ใบหน้าคมคายและผิวสีน้ำผึ้งของไคส่องประกายเจิดจ้ามากเมื่ออยู่บนเวที
อย่างนี้ เสียงกรีดร้องของแฟนคลับที่อยู่ในฮอลล์ดังขึ้นอย่างถล่มทลายมากขึ้นไปอีก ตามบีตหนักๆของเพลง ร่างกายที่
เคลื่อนไหวไปตามทำนองเพลง ทั้งโดดแด่นและสดุดตา ไคทำได้ทั้งหมดอย่างเฟอร์เฟคโดยไม่มีที่ติถึงแม้ว่าจะเป็นการ
แสดงครั้งแรก
"นายทำได้ดีมากๆเลยไค" มินซอกพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นเมื่อเค้าทั้งสองคนเดินกลับมาถึงห้องพักหลังเวที เพื่อรอการแสดงทั้ง
หมดของวันนี้จบลง และรอทีมงานรวบรวมผลโหวตทั้งหมดด้วย
'การแสดงทั้งหมดก็จบลงไปแล้วนะครับ ขอเสียงปรบมือให้กับศิลปินทุกท่านที่อยู่บนเวทีในวันนี้ด้วยคร้าบ และก็มาถึงเวลา
ที่่ทุกคนรอคอยกันแล้วนะครับว่าที่หนึ่งในวันนี้จะเป็นใครกัน ผมล่ะตื่นเต้นแทนทุกคนกันจริงๆถ้าพร้อมแล้วขอผลโหวตด้วย
ครับ' พิธีกรพูดขึ้นเมื่อการแสดงทั้งหมดจบลงและศิลปินทุกคนก็มายืนรวมกันบนเวทีเพื่อฟังผลโหวต
'ผลโหวตออกมาแล้วนะครับ' ไคหลับตาลงกำมือแน่นขึ้นด้วยหัวใจที่เต้นแรง ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องและเสียงเรียกชื่อเค้าก็
ดังขึ้นจนทำให้เค้าต้องลืมตาขึ้มาดูจนได้
'ในที่สุดเราก็ได้รู้แล้วนะครับ ผู้ชนะในวันนี้ก็คือ น้องใหม่มากความสามารถ ไค!!!' ไคเดินเข้าไปรับถ้วยรางวัลมาจาก พิธีกร
ชูขึ้น เพื่อบอกกับทุกคนและเป็นการบอกกับตัวเองว่าเค้าทำมันได้แล้ว สำเร็จแล้วความฝันของเค้า มันเป็นจริงแล้ว
"เยี่ยมไปเลยไค เก่งมาก นายทำสำเร็จแล้ว พี่ยินดีด้วยนะ โตขึ้นไปอีกขั้นแล้วสินะน้องชายฉัน" มินซอกเอ่ยชมและแสดง
ความยินดีกับศิลปินในความดูแลของตน ที่ได้ชัยชนะมาครอบครองเพียงแค่การเปิดตัวเป็นครั้งแรกของการเป็นศิลปินเต็มตัว
ก็ได้คะแนนและความรักจากแฟนคลับอย่างล้นหลาม
"ถ้าไม่มีท่านประธาน ไม่มีทีมงาน ไม่มีพี่คอยช่วยผม ผมก็คงจะมาไม่ถึงวันนี้หรอกครับ รางวัลนี้ไม่ใช่ของผมคนเดียวหรอก
ครับพี่ มันเป็นของทุกคนเหมือนกันเพราะเราเหนื่อยมาด้วยกัน ผมสิต้องขอบคุณทุกๆคน ขอบคุณอีกครั้งนะครับพี่ที่คอยช่วย
เหลือผม" ไค ขอบคุณจากใจจริงเค้าดีใจมากที่มาถึงวันนี้ แต่นี่เป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น
ไคกลับมาพักผ่อนที่หอหลังจาก งานเลี้ยงฉลองความสำเร็จในก้าวแรกของเค้าที่ประธานโอใจดีจัดขึ้นให้จบลง ก็ทิ้งตัว
ลงนอนบนเตียงหลังใหญ่มองถ้วยรางวัลที่พึ่งได้มาสลับกับรูปถ่ายใบเก่าที่แขวนติดผนังห้องนอนไว้
'นายอยู่ไหนนะเซฮุน ฉันทำได้แล้วนะ นายจะได้ดูการแสดงของฉันรึป่าว ฉันอย่ากให้นายได้เห็น ได้อยู่ด้วยกันในวันที่ฉัน
ประสบความสำเร็จอย่างนี้ ฉันคิดถึงนายมากเหลือเกิน เวลาที่ไม่มีนายอยู่ข้างๆฉันก็เหมือนกับคนที่ตายไปแล้วเลยรู้ไหม
กลับมาเถอะเซฮุน กลับมาหาฉัน กลับมารักกัน' น้ำตาลูกผู้ชายที่ไม่เคยมีใครเห็นนั้นไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ไม่ใช่
เพราะดีใจที่ความฝันเป็นจริงจนร้องไห้ออกมา แต่ที่น้ำตามันไหลออกมาก็เพราะความห่วงหา ความคิดถึง คนที่เป็นเจ้าของ
หัวใจมันเกินจะทนแล้วจริงๆ รอยยิ้มและความเข้มแข็งที่ผ่านมามันก็แค่ละครฉากนึงเท่านั้น ที่แสดงออกมาให้ทุกคนเห็นว่า
เค้าไม่เป็นไร
เคมบริด์จ (รัฐแมสซาซูเซตส์) อเมริกา ขณะที่ทางเกาหลีมีเรื่องหน้ายินดีนั้น อีกซีกโลกนึงในเวลาเดียวกันแต่แตกกันด้วยเวลานั้นก็มีเรื่องให้ตื่นเต้นและหน้า
ยินดีมากเหมือนกัน ในตอนที่เซฮุนตื่นมาแต่เช้ามืดเพื่อที่จะดูถ่ายทอดสดส่งตรงจากเกาหลีรายการเพลงที่จะเป็นเวทีเดบิวต์
ของจงอินก็รู้สึกปวดหน่วงที่ท้อง เจ็บเสียจนแทบจะขาดใจ จะตะโกนเรียกใครก็ไม่มีแรงพอที่จะส่งเสียงออกไป จนมือเรียว
คว้าสะเปะสะปะไปเจอแก้วน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง เซฮุนฝืนแรงฮึดเป็นครั้งสุดท้ายข้วางแก้วออกไปทางประตูกระจก
บานเลื่อนริมระเบียงห้องจนแตกกระจากก่อนที่จะหมดสติไป
++ เพล้ง!!!!!!!!!! ++
เพราะเสียงดังเหมือนมีอะแตกทำให้ทุกคนบ้านตื่นขึ้นมาดู ไม่ว่าจะเป็นคุณนายคิมหรือจุนมยอน ไม่เว้นแม้แต่พวกแม่บ้าน
"เสียงอะไรครับแม่/เกิดอะไรขึ้นนะจุนมยอน" จุนมยอนและคุณนายคิมถามขึ้นพร้อมกันเมื่อทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องรับแขก
แล้วยกเว้นว่าที่คุณแม่ที่หมดสติอยู่ในห้อง คำตอบจากการถามของทั้งสองคนคือการส่ายหน้าว่าไม่รู้
"เซฮุน/เซฮุน" เมื่อตั้งสติและนึกขึ้นได้ว่าไม่มีว่าที่คุณแม่อยู่ในห้องนี้ทั้งสองคนก็กึ่งวิ่งกึ่งเดินไปที่ห้องของเซฮุน ทันทีที่เปิด
ประตูเข้าไปนั้น ก็เจอกับเศษกระจกและเศษแก้วแตกทางประตูระเบียง และร่างอวบของว่าที่คุณแม่นั้นใบหน้าเนียนชื้นเหงื่อ
เต็มไปหมด ที่เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ได้สติ จนคนเรียกนั้นใจไม่ดี ใบหน้าเนียนนั้นชื้นเหงื่อเต็มไปหมด เพราะความเป็นห่วงน้อง
มากจุนมยอนตัดสินใจอุ้มน้องไปโรงพยาบาลทันทีทั้งที่ตัวเองนั้นตัวเล็กกว่า
เปลือกตาสีน้ำนมค่อยๆลืมขึ้นมองห้องที่ไม่คุ้นตา มือบางยกวางขึ้นทาบหน้าท้องที่เคยกลมนูนด้วยความเคยชิน
แต่ตอนนี้มันได้แฟบลงไม่ไม่กลมนูนเหมือนเดิมจับลงไปก็เจอแต่ผ้าก็อตที่ปิดทับแผลผ่าตัด คิดย้อนกลับไปก่อนหน้าที่ตน
จะหมดสติลงก็ใจคอไม่ดี นึกเป็นห่วงลูกน้อยที่เคยอยู่ในท้อง
"อ่าว..ตื่อนแล้วหรอเซฮุนเป็นยัไงบ้างลูก" คุณนายคิมที่เดินเข้ามาในห้องพักก็ถามขึ้นเมื่เห็นว่าเซฮุนตื่นแล้ว
"โอ๊ย!! ก็รู้สึกเจ็บที่ท้องนิดหน่อยฮะ คุณแม่ฮะแล้วลูกผมล๊ะ ตาหนูล๊ะฮะ" เซฮุนตอบด้วยหน้าเหยเกเมื่อขยับตัวเร็วเกินไป
จนสะเทือนแผลผ่าตัด และถามถึงลูกน้อยด้วยสีหน้ากระวนกระวายเพราะความเป็นห่วง
"มาแล้วคร้าบ..คุณยาย ตาหนูมาแล้วคุณแม่ตื่นรึยังครับ" จุนมยอนเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับพยาบาลที่มีห่อผ้าสีขาวใน
ออ้มแขน
"พาน้องมาส่งคุณแม่คะ" พยาบาลสาวส่งห่อผ้าสีขาวที่มีเด็กน้อยตัวสีแดงๆอยู่ข้างในให้เซฮุนและเดินกลับออกไป
"น่าเกลียดน่าชังจริงๆเลยหลานยาย ดูสิตัวจ้ำม่ำจริงเชียว" คุณนายคิมยืนมองหลานจนยิ้มหน้าบานแทบหุบไม่ลง
"แล้วจะตั้งชื่อหลานว่าอะไรหรอเซฮุน" จุนมยอนถามด้วยเสียงตื่นเต้น
" 'จีซอง' ผมจะให้ตาหนูชื่อว่า'จีซอง' ดีไหมฮะคุณแม่ ดีไหมฮะพี่" เซฮุนบอกและถามควาเห็นจากอีกสองคน
"จีซอง ที่แปลว่า ความจริงใจที่แท้จริง การอุทิศเสียสระ ความจงรักภัคดีนะหรอ" จุนมยอนถามความหมายของชื่อด้วยความ
ไม่แน่ใจ แต่เซฮุนก็พยักหน้าว่าใช่ความหมายเดียวกันกับที่จุนมยอนบอกมา
"ก็ดีนะเพราะดี ความหมายก็ดีแม่ชอบ เอาชื่อนี้แหละ โตจนเป็นแม่คนแล้วเราเข้มแข็งให้มากๆนะเซฮุนเพื่อตาหนูจีซอง
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวันข้างหน้า แม่ จุนมยอน และคุณพ่อจะอยู่ข้างลูกเสมอ" คุณนายคิมพูดบอกวันนี้เธอมีความสุขมาก
จริงๆที่เห็นหน้าหลานชายของเธอ แต่เธอกลัวว่าเมื่อวันเวลาผ่านไปลูกชายของเธอจะต้องมีปัญหาในการตอบคำถามของ
หลานเธอเรื่องคนเป็นพ่อแน่ๆ เพราะดูแค่ตอนนี้ก็เห็นชัดแล้วว่าหลานเธอได้หน้าตาคนเป็นพ่อมาเต็มๆ ถ้าโตขึ้นหน้าตาจะ
ต้องชัดเจนขึ้นแน่นอนเพราะแทบจะไม่ตรงไหนเหมือนลูกชายเลยแม้แต่น้อย พอถึงวันนั้นเราคงได้รู้กันแน่ว่าพ่อของตาหนู
เป็นใคร
"ฮะคุณแม่ ยินดีต้อนรับนะครับจีซอง ในที่สุดเราก็ได้เจอกันซะที หลังจากวันนี้ไปเราจะเป็นคนสำคัญของกันและกันนะลูกรัก
แม่สัญญาว่าแม่จะดูแลหนูให้ดีที่สุดเท่าที่แม่คนนึงจะทำได้ แม่รักลูกนะจีซอง ลูกรักของแม่" เซฮุนพูดกับลูกน้อยในอ้อม
แขนด้วยความรักและเอ็นดูอย่างสุดซึ้ง
...
มาแล้วค่ะตอนที่ 5 ของเรา รอกันนานรึป่าวคะ
ตอนหน้าขอกระซิบแอบบอกกันก่อนว่า เราจะเจอลูกหมูกันแล้ววว
ยังไงก็ขอฝาก นิยายเรื่องนี้ ด้วยนะคะ
แล้วตอนหน้ามี่จะพาทั้งคุณป๊ะป๋า คุณหม่าม๊า และลูกหมู
มาเสริฟคนอ่านกันแน่ค่ะ วันนี้ก๊ะ บ๊าย...บาย