หัวข้อ: ✿✿ ธุรกิจนี้มีรัก ✿✿

[Jibbubu]

คุณเจนี่หื่นใช่ย่อย มีขออีกรอบด้วยอ่ะ ถนอมคุณเล็กหน่อยเดี๋ยวจะลุกไม่ไหวนะพรุ่งมีถ่ายละครไม่ใช่เหรอคุณเล็ก คุณเล็กก็อย่าตามใจคุณเจมากไปล่ะ

[Rabity]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
แซ่บเหลือขนาดค่ะ 
เลือดหมดตัวแล้วค่ะโฮฮฮฮฮ นี่ยังมีต่อพาร์ทสองอีกเหรอคะ งั้นขอตัวไปขอเลือดจากสภากาชาดไว้ตั้งแต่เนิ่นๆดีกว่า ไม่ไหวๆ 
เอาจริงๆไหมคะ...
นี่เป็นฉากที่ฟินมาก
และขรรมมาก
ทุกครั้งที่ได้อ่านคำว่าแท่งแซ่บ อร๊ายยย 55555
ปล.รอฟินกับพาร์ทสองต่อจ้าาาา

[kitty08]

  โอ้โฮ้แซ่บมาก ๆ จ้ะ คุณ sarawatta เริ่มชำนาญการเขียน nc แล้วน่ะเนี่ย เราว่าเขียนเรื่องนี้แซ่บกว่าตอนเขียนต้นสน อีกน่ะ  เล่นเอาคุณเจขอเบิ้ลเลยอ่ะ ทั้งคุณเล็กกับคุณเจเลยต่างหลงไหลกันและกัน ความสัมพันธ์ก้อยิ่งแนบแน่น เขาว่ากันว่าความรักถ้ามีความหลงเข้าไปผสมด้วยเนี่ย โอ๊ยไปไหนไม่รอด  มาต่อเร็ว ๆ น่ะจ้ะ อยากรู้ว่าตอนเช้าคุณเล็กจะเดินไหวไหม 
อ้าวเปิดเรื่องใหม่แล้วเรอะ ชอบจังเลย นึกว่าต้องรอไปอีกหลายปีซะแล้ว รูปแบบถูกใจมากเลยน่ะ ชอบทั้งสองคนเลย 

[snowboxs]

ใช่คุณเจที่เคยรู้จักจริงเหรอ
ทำไมเจคนนี้ถึงหื่นจังเลย 
ทุกท่ากันจริงๆเลยคู่ใหม่ปลามันคู่นี้
เป็นบทแซ่บๆที่น่ารักมากค่ะ
คือเป็นฉากที่เปิดแบบหมดเปลือก
แต่ดูไม่ลามกเลยค่ะ แซ่บแบบน่ารักๆ

[Freja]

ฉากตอนนี้ไม่ได้แรงอะไรหรอกค่ะ    คำที่ใช้บรรยายทำให้เนื้อหาไม่แรงไม่หื่น
อย่างคำว่า  จุดแซ่บ - น่าเอ็นดูเชียว

อ่านๆไปนี่เจรู้สึกตื่นเต้น  คุณเล็กให้ความรู้สึกเป็นผู้ใหญ่กว่าคือรู้แล้วว่าจะแซ่บกัน  ตอนที่คุณเล็กเล้าโลมเจนี่ทำเอานึกว่า คนลองทำเทคนิคการล้างตู้เย็นนี่ผิดคนเสียกระมัง     เราคิดว่าเจเจ้าเล่ห์ค่ะ  วางแผนเป็นขั้นเป็นสเต็ป  จัดการเสนอท่ายากเพื่อให้ก้าวข้ามความรู้สึก อ้อนไม่ให้ไปทำกับคนอื่น  อ้อนขอเบิ้ล  อีกวันนี่คุณเล็กจะเดินไหวไหมเนี่ย?

หื่นกระหาย แทน หื่นกระกายหรือเปล่าคะ?

[▶August5th◀]

โอ้ย คุณเจ ขอต่อรอบสอง ติดใจละสิ 5555+

ตอนนี้แซ่บจริงๆ ครับ อิอิ

[GuoJeng]

บทรักท่ายาก มีหลายยกด้วยสิ ๕๕๕ รอ รอ รออ่านต่อส่วนที่ 2 คับ ท่ายากจนต้องมี 2 ส่วนเลยด้วย ก็ทั้งคืนจนสว่างนี่เนาะ ๕๕๕

[Magis]

แหนะ มีต่อยกสองเสียด้วย จุดแซ่บ นี่มันแซ่บจนติดใจเลยสินะะะ เหอๆ

[alt1991]

 

[ชัดเจนกาบ]

แหม่ต้องบิ้วอารมณ์กันจังเลยนะ คนอ่านตื่นเต้นแทนล่ะ ดีนะไม่หัวใจวายซะก่อนนะเจเล็ก

[BlueCherries]

ขอบคุณค่ะ

ขอลาไปเพิ่มเลือดก่อนนะคะ 

[CarToonMiZa]

คุณเจไม่ค่อยจะหื่นเลย
แค่ขออีกรอบหนึ่ง

[RIRIN]

ตอนที่ 24 คนขี้หึง  ชอบมากๆๆๆ ที่คุณเจใช้วิธีส่งลิ้งค์ให้คุณเล็ก เขินนนนนนนมากเลยค่า แล้วอะไรน่ะคุณเล็ก อะไรคือขออยู่บน อร๊ายยยยยย จิกหมอน 

ตอนที่ 25 ปาดกำเดาอยู่หน้าคอมพ์ เกินคำบรรยาย ฟินมากกกกกกกก ก.ไก่ล้านตัว 

[black sakura]

แซ่บมากเลยยยยคู่นี้

[sarawatta]

อยากเขียนตอนต่อไปนะครับ เวลาก็มี แต่ตอนนี้เซ็ง ไม่มีอารมณ์จะเขียนเลย

ขอบคุณคุณ Mouse2U, PFLove, kitty08 กับ RIRIN มากๆ เลยนะครับที่ตามไปให้กำลังใจทุกเรื่องที่ผมเขียน
โดยเฉพาะคุณ Mouse2U ที่คอมเมนต์ให้ทุกตอนเลย ถ้าไม่มีสี่คนนี้คอยตามไปให้กำลังใจก็คงแย่เหมือนกัน

เรื่องต้น-สนย้ายไปที่ห้อง "นิยายที่โพสต์จนจบแล้ว" แล้วนะครับ
ถ้ามีตอนพิเศษมา ผมจะส่งข่าวให้เฉพาะคนที่มาพูดคุยร่ำลาเท่านั้นเพราะถือว่าผูกพันและรักกันจริง
ขอบคุณมากๆ สำหรับหลายๆ คนที่ทำให้ผมรู้ว่าต้น-สนไม่ใช่แค่นิยายเรื่องหนึ่งที่อ่านจบแล้วก็จบกันไป

ผมมีเรื่องอื่นๆ ลงไว้อีกสองเรื่อง ในระหว่างรอก็ไปอ่านได้นะครับ (เรื่องเก่าเขียนใหม่) ถ้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไร
แต่ก็ต้องการหน้าม้าอีกจำนวนมาก ไม่จำกัดจำนวนครับ

จนถึงวันนี้ ผมว่าเลิกเขียนนิยายไปก็ดีเหมือนกัน ก่อนหน้านี้เคยเสียดายแต่ตอนนี้ไม่เสียดายแล้ว
ถ้าใครที่ยังนึกถึงกันอยู่ก็ฝากไปอ่านเรื่องเก่าๆ ที่ผมเขียนไว้บ้างนะครับ

ขอบคุณมากๆ สำหรับคนที่ติดตามกันอยู่

Sarawatta

[manutty]

เอ้อ สาบานว่าครั้งแรกของกันและกัน แหม่ๆ  ทำเอา  กับการบรรยายฉากเล่นจุดแซ่บของกันและกัน ไม่หยาบโลนแต่ทำเอาเขินหน้าแดงได้อ่ะ เมื่อคิดตามแต่ละท่า อายจุง    เหมือนเงียบๆแต่แอบหื่นทั้งคู่นะคะ มีการขอต่ออีกอ่ะ เอาน่าเป็นของกันและกันแล้ว ต่อจากนี้รอบเดียวไม่พอหรอกคะ คุณเจคุณเล็ก ยังมีอีกหลายรอบ หลายท่า จัดมาคะ รอ    ต่อไปนี้ไม่มีใครมาแทรกได้แล้วนะ เป็นของกันและกันทั้งตัวและใจแล้ว เราเชื่อว่าทั้งเจและเล็กจะฝ่าฟันไปด้วยกันได้ เพราะทั้งสองคนมีสติ ได้ดึงสิ่งที่สอนในธุรกิจมาใช้ในชีวิตคู่ด้วยอย่างลงตัว 




อุ้ย เซ็งอัลไลลลลลลลลลคนเขียน อย่าเซ็งเลย แต่อย่างว่านะ มันก็ต้องมีเซ็งบ้างไรบ้าง พักกายพักใจให้สบายหายเซ็งแล้วมาเขียนต่อนะคะ สู้สู้ 

[Mouse2U]

อาจเป็นเพราะเรื่อง 'รัก..ที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต' ต้องใช้อารมณ์ในการเขียนที่ค่อนข้างมากด้วยหรือเปล่าคะ (เพราะตอนต่อไปเป็นตอนที่เขียนขึ้นมาใหม่ด้วยนี่เนอะ) คุณ sarawatta เลยรู้สึกว่าต่ออารมณ์เรื่องนี้ติดได้ไม่ค่อยดีเท่าที่ควร ก็เลยเกิดอาการ 'เซ็งๆ' ขึ้นมา ถ้ายังไงลองหาอย่างอื่นที่น่าสนใจกว่าทำไปพลางๆ ก่อนก็น่าจะพอช่วยได้นะคะ ^^ อย่างเดินเล่นให้สวนสาธารณะ แล้วปล่อยใจไปกับสายลมและแสงแดด~ พร้อมเมื่อไรก็ค่อยกลับมาเพราะเราก็ยังรออ่านอยู่ตรงนี้นี่ล่ะค่ะ ไม่ได้ไปไหนไกลหรอก

ขอบคุณคุณ Mouse2U, PFLove, kitty08 กับ RIRIN มากๆ เลยนะครับที่ตามไปให้กำลังใจทุกเรื่องที่ผมเขียน
โดยเฉพาะคุณ Mouse2U ที่คอมเมนต์ให้ทุกตอนเลย ถ้าไม่มีสี่คนนี้คอยตามไปให้กำลังใจก็คงแย่เหมือนกัน

เขินจังเลยน้าา..

[RIRIN]

ขอบคุณคุณ Mouse2U, PFLove, kitty08 กับ RIRIN มากๆ เลยนะครับที่ตามไปให้กำลังใจทุกเรื่องที่ผมเขียน

Sarawatta

ด้วยความยินดี เต็มใจ และชื่นชอบผลงานของพี่ sarawatta มากจากใจเลยค่ะ   
การเขียนแนวดราม่าจะต้องทำการบ้านอย่างหนักมาก ซึ่งพี่ sarawatta ทำออกมาได้ดีมาก
สามารถทำให้คนอ่านอินกับเนื้อเรื่องได้ รินเองก็น้ำตาไหลและหน่วงหัวใจเหมือนกัน
นั่นหมายถึงว่านิยายประสบความสำเร็จแล้วนะคะ 

เป็นกำลังใจให้เสมอ และรอติดตามผลงานค่ะ
แม้ไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆ แต่ก็ตามอ่านอยู่ตลอดนะค่ะ   

ส่วนเรื่องอารมณ์ ตอนนี้อาจจะเบื่อเซ็ง ก็ลองหาอะไรทำคลายเครียดได้นะค่ะ เขียนดราม่าเยอะๆ บางทีก็ดึงให้เครียดไปด้วยค่ะ ลองฟังเพลง อ่านหนังสือการ์ตูน หรือไปเดินห้างก็ได้ค่ะ ให้สมองโล่งๆ ก็ดีนะคะ สู้ๆ นะคะ มีคนอ่านอีกหลายคนรอติดตามผลงานอยู่ค่ะ 

[sarawatta]

อัปเดตแล้วนะครับ อยู่ในตอนเดิม อ่านต่อได้จากทางด้านล่างๆ นะครับ หรือจะอ่านทั้งหมดอีกก็ได้ ผมปรับภาษาและแก้คำผิดให้แล้ว

CHAPTER 25 ❋ บทรักท่ายาก (อัปเดต)
 

จะเล่าอะไรให้ฟังสักเล็กน้อยนะครับ เป็นเรื่องที่ได้เรียนรู้ บางอาชีพหรืองาน ถ้าเราไม่ได้ทำในช่วงเวลาที่เหมาะกับเรา พอนึกอยากจะทำก็อาจจะพบว่าเราทำสู้เด็กรุ่นใหม่ไม่ได้ หรือกลายเป็นเราหลงยุคไปแล้ว

ผมชวนคนมาอ่านนิยายหลายเรื่องที่เขียน ส่วนมากจะได้ผลลัพธ์อย่างนี้ครับ

ต้น-สน/รัก...ที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต - ไม่เอา ไม่ชอบดราม่า กลัวร้องไห้ หน่วงไป
ธุรกิจนี้มีรัก - ยี้ แหวะ ไม่ชอบธุรกิจเครือข่าย
รักแรกของผมกับคนพิการ - ไม่ชอบอ่านเรื่องที่เกี่ยวกับคนพิการ สงสาร

แอบอยากประชดว่าสงสัยต้องเขียนเรื่องลิงอุรังอุตังเป็นเกย์ถึงจะมีคนอ่าน 555

ก็เลยทำให้ผมค่อนข้างเห็นสัจธรรมข้อนี้ว่าการเขียนนิยายของผมคงไม่เข้าสมัยกับคนรุ่นนี้เท่าไหร่ เหมือนให้นักร้องลูกทุ่งมาร้องเพลงสตริง อาจจะพอได้ แต่ไม่เป็นธรรมชาติ ไม่ใช่สิ่งที่ถนัด

ก็เลยกลายเป็นว่าเขียนกี่เรื่องคนอ่านก็จุ๋มๆ จิ๋มๆ เพราะเรามาช้าไปเสียแล้ว ยิ่งหยุดไปหลายปีคราวนั้นก็ยิ่งทำให้เราแปลกแยกจากที่นี่มากขึ้น ถามว่าจำนวนคนอ่าน/บวกเป็ดสำคัญไหมสำหรับคนเขียน สำคัญนะครับ ในแง่ของการพัฒนาตัวเองให้เป็นที่ยอมรับมากขึ้น

การเขียนนิยายดราม่า (จริงๆ แนวอื่นผมก็พอเขียนได้นะ อย่างเรื่องนี้เป็นต้น) เหมือนกับเป็นตลาดเล็กๆ ในเล้าแห่งนี้ คนเขียนก็คงต้องทำใจไว้บ้าง ผมไม่ได้คาดหวังว่าคนที่ติดตามต้น-สน หรือ ธุรกิจนี้มีรัก จะต้องตามไปอ่านเรื่องที่ผมเขียนทุกเรื่องนะครับ ผมก็พยายามหาคนใหม่ๆ มาอ่านด้วย แต่ส่วนมากก็ได้ผลสะท้อนตามข้างบนนั่นแหละครับ ก็เลยสรุปง่ายๆ สั้นๆ ว่า ถ้าผมจะเอาดีทางด้านการเขียนนิยายที่นี่อาจจะไม่รุ่งเท่าไหร่ แต่ถ้าเขียนเพราะชอบ อยากเขียน ก็เขียนไป แต่อาจจะเขียนได้ไม่นาน

ก็ได้แต่หวังว่าโอกาสหน้าฟ้าใหม่ที่ผมกลับมาจะยังคงมีคนอ่านงานของผมอยู่บ้าง คงไม่ได้คิดจะเอาดีทางด้านนี้แล้วล่ะ เขียนเพราะอยากเขียนดีกว่า

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอดนะครับ

Sarawatta

[Mouse2U]

เมื่อวานเรียกแฟน แต่พอข้ามคืนได้ไม่เท่าไร คุณเจก็เลื่อนขั้นให้คุณเล็กจาก 'แฟน' มาเป็น 'ที่รัก' เลยเชียวนะค้าา~  

เพิ่มเติม

'นิยายยุคก่อน กับ นิยายยุคนี้' คงให้อารมณ์เดียวกันกับ 'แฟชั่น' ล่ะมังคะที่มีแบบใหม่ขึ้นมาเรื่อยๆ ทุกซีซั่นก็จริง แต่สุดท้ายมันก็จะวนกลับมาที่เก่าอีกอยู่ดี ^^

อีกอย่าง..ถึงยังไงเด็กรุ่นใหม่ก็ต้องกลายเป็นเด็กรุ่นเก่าในสักวันค่ะ พอถึงตอนนั้นเราว่าช่วงอายุคงช่วยส่งผลให้มุมมองในการอ่านนิยายเปลี่ยนไปเป็นอีกแบบหนึ่งไม่มากก็น้อยนะคะ

รวมไปถึง..ถ้าตราบใดที่นิยายของคุณ sarawatta ยังคงเก็บเอาไว้ในเล้า จนถึงตอนนั้นคนที่เคยเห็นผ่านตาอยู่บ้างจะต้องย้อนกลับมาอ่านอย่างตั้งใจอีกครั้งแน่นอน

เป็นกำลังใจให้นะค้าา~

[B52]

ตามอ่านรวดเดียว อ่านไปเขินไปกับอีแค่คำพูธรรมดาที่มันตรงทื่อๆด้วยซ้ำ ยิ่ิ่อนหลังๆนี่กัดปากกลั้นยิ้มกันเลยตง

[GuoJeng]

เป็นการเดินตามแผนความรักที่เข้าท่ามากเลยคุณเจ คุณเล็ก ๕๕๕ ตั้งแต่รู้จักกันจนมีอะไรๆกัน ชอบๆวิธีการของคู่นี้อ่ะ  (ว่าจะเข้ามาอ่านทิวกับบูม เห็นอัพเดทเรื่องนี้แล้ว) รอ รอ รอตอนต่อไปคับ
     มาให้กำลังใจผู้แต่งนะคับ บางทีช่วงนี้อาจจะไม่ใช่เวลาของคนอ่านนิยายแนวที่คุณเขียนก็ได้คับ ต้องใช้เวลา บางทีมันอาจจะเป็นช่วงๆก็ได้คับ ช่วงนี้คนน้อย ช่วงหน้าคนอ่านจะเข้ามาอ่านเองนะคับ

[black sakura]

  :-[ทั้งรักทั้งหลงจนโงหัวไม่ขึ้น
เขินแทนเล็กเลยอ่ะ

[kitty08]

อยากเขียนตอนต่อไปนะครับ เวลาก็มี แต่ตอนนี้เซ็ง ไม่มีอารมณ์จะเขียนเลย

ขอบคุณคุณ Mouse2U, PFLove, kitty08 กับ RIRIN มากๆ เลยนะครับที่ตามไปให้กำลังใจทุกเรื่องที่ผมเขียน
โดยเฉพาะคุณ Mouse2U ที่คอมเมนต์ให้ทุกตอนเลย ถ้าไม่มีสี่คนนี้คอยตามไปให้กำลังใจก็คงแย่เหมือนกัน

เรื่องต้น-สนย้ายไปที่ห้อง "นิยายที่โพสต์จนจบแล้ว" แล้วนะครับ
ถ้ามีตอนพิเศษมา ผมจะส่งข่าวให้เฉพาะคนที่มาพูดคุยร่ำลาเท่านั้นเพราะถือว่าผูกพันและรักกันจริง
ขอบคุณมากๆ สำหรับหลายๆ คนที่ทำให้ผมรู้ว่าต้น-สนไม่ใช่แค่นิยายเรื่องหนึ่งที่อ่านจบแล้วก็จบกันไป

ผมมีเรื่องอื่นๆ ลงไว้อีกสองเรื่อง ในระหว่างรอก็ไปอ่านได้นะครับ (เรื่องเก่าเขียนใหม่) ถ้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไร
แต่ก็ต้องการหน้าม้าอีกจำนวนมาก ไม่จำกัดจำนวนครับ

จนถึงวันนี้ ผมว่าเลิกเขียนนิยายไปก็ดีเหมือนกัน ก่อนหน้านี้เคยเสียดายแต่ตอนนี้ไม่เสียดายแล้ว
ถ้าใครที่ยังนึกถึงกันอยู่ก็ฝากไปอ่านเรื่องเก่าๆ ที่ผมเขียนไว้บ้างนะครับ

ขอบคุณมากๆ สำหรับคนที่ติดตามกันอยู่

Sarawatta

ขอบคุณมาก ๆ เลยจ้ะ ที่ให้เกียรติในการกล่าวถึง อย่าเพิ่งเบื่อเซ็งน่ะจ้ะ  คนเรามีอารมณ์นี้ได้เสมอจ้ะ แล้วมันก้อจะผ่านไป พักสักหน่อยและลุกขึ้นมาเขียนต่อได้จ้ะ พวกเรารอคุณเสมอ 

[kitty08]

  ตอนนี้น่ารักจริง ๆ น่ะชอบมากเลย เราบวกเป็ดให้กับนักเขียนทุกคนทุกตอนที่เราอ่านเลยจ้ะ 
เรื่องรักที่ฟ้าไม่ได้ลิขิตมีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มเติมด้วยเรอะ พักนี้เราก้อยุ่ง ๆ เลยไม่ได้ติดตามอ่านใหม่เลยน่ะ แย่จัง 

[sarawatta]

วันนี้ไปเซ็นเตอร์มา ได้เรียนรู้เรื่องหนึ่งที่สำคัญมากที่ทำให้ผมเข้าใจอะไรหลายๆ อย่างมากขึ้น อยากเอามาแบ่งปันให้ฟังครับ

วันนี้ อ. วินิจฉัย พ่วงพุฒิ (นธอ. เพชร) สอนเรื่อง Expect กับ Hope ไว้ดีมากๆ เลยครับ

Expect - เวลาเราไปหาใคร เราจะคาดหวังว่าจะได้อะไรจากใคร หรือต้องการให้ใครทำอะไรบางอย่างให้ เช่น อยากให้เขาซื้อของ อยากให้เขาสมัคร ฯลฯ

Hope - เวลาไปหาใคร เราไปเพื่อให้แง่คิดหรือสิ่งที่เป็นประโยชน์และหวังว่าคนๆ นั้นจะเข้าใจหรือตระหนักรู้ในบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญกับชีวิตตัวเอง แต่อาจหลงลืมหรือคิดไม่ถึง เช่น หวังว่าเขาจะเห็นความสำคัญของการวางแผนชีวิต หวังว่าเขาจะเห็นความสำคัญของสุขภาพและเริ่มคิดที่จะลงมือทำบางสิ่งบางอย่าง ฯลฯ แล้วเรามีหน้าที่คอยสนับสนุนให้เขาบรรลุสิ่งต่างๆ เหล่านั้นผ่านกระบวนการ coaching หรือ mentoring ต่างๆ

xxเวย์เป็นธุรกิจที่เติบโตด้วย Hope ไม่ใช่ Expect(ation)

ในหลายๆ งานที่เราทำ เรา Hope หรือเรา Expect นี่คือสิ่งที่ต้องคอยหมั่นตรวจสอบ

นอกจากเรื่องธุรกิจแล้ว ผมก็คงต้องคอยตรวจสอบตัวเองด้วยว่าการเขียนนิยายของผมตอนนี้ ผม Expect หรือ Hope เพราะ Expect นำมาซึ่งความทุกข์ แต่ Hope นำมาซึ่งความสุขและอิ่มเอมใจ
 

ป.ล. ผมก็คิดว่าตัวเองโชคดีนะที่ยังมีสังคมอย่างนี้คอยสอนความคิดดีๆ ให้ เวลาเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเราจะได้ไม่หลงทาง

Sarawatta

[ชัดเจนกาบ]

เอากับเขาสิ  คึคึ

[snowboxs]

หื่นกับอ้อนพอๆกันเลยนะคุณเจ

[RIRIN]

แอบอยากประชดว่าสงสัยต้องเขียนเรื่องลิงอุรังอุตังเป็นเกย์ถึงจะมีคนอ่าน 555

ขำแรงมากกกกกก 

[manutty]

หวาน ค่อดๆๆๆ ช่างกล้าเล่นนะคะ คุณเจ มุขโงหัวไม่ขึ้นเนี่ย ไม่ได้ฝังแต่มุกเยอะนะคะ  ปกติคุณเล็กจะเสน่ห์แรงอยู่นะ มีคนตามจีบ และนี่เขาว่า คนเสียตัวจะมีออร่าพีโรโมนฟรุ้งฟริ้งมากขึ้น จะไม่ทำให้คุณเจขี้หึงขี้หวงกว่าเดิมเหรอเนี่ย  ระวังตัวไว้นะคุณเล็ก อาจจะโดนจุดแซ่บลงโทษ ส่วนคุณโฮปอาจจะโดน คุณเจ  ได้นะคะ ถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับคุณเล็ก ขอเตือน บาย (ยกไหล่พูดเชิดๆ)