๑๑“ครู ทำไมมองสองคนนั้นแบบนั้น” นน เขยิบตัวเข้าไปนั่งใกล้ ตั้ม พลางถามเสียงเบาเหมือนกระซิบ
“หือ ยังไงเหรอ” แทนที่จะตอบ ตั้ม กลับถามด้วยเสียงไม่เบานัก
“เบาๆดิครู ก็ครูมอง นพ แบบนั้นอะ ไอ้กิ่ง มันเริ่มตาเขียวแล้ว” นน ยังคงกระซิบบอกเบาๆ ตั้ม หันมามองหน้า นน ด้วยสีหน้างุนงง
ภู ชวน ตั้ม มานั่งเล่นในห้องพักของ จูน กับ กิ่ง ที่มีประตูเชื่อมระหว่างห้องนี้ กับห้องที่เป็นที่พักของ อาร์ท นน และนพ ทุกคนกำลังผลัดกันเล่นกีตาร์และร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน มีเบียร์และขนมขบเคี้ยวต่างๆเป็นกับแกล้ม ตั้ม เองก็ถือแก้วเบียร์ ที่ ภู รินมาให้ไว้ในมือ แต่เครื่องดื่มในแก้วเหมือนจะพร่องไปเล็กน้อยเท่านั้น
“ไม่ได้มอง นพ มอง กิ่ง ด้วย” ตั้มบอกช้าๆ “เค้าแฟนกันช่ายมะอะ ไม่เห็นเหรอ เค้าน่ารักกันออก ดูดิ ท่าทางรักกันน่าดูเลย” ตั้ม บอกยิ้มๆ
“อ้าว ครูไม่ได้สนใจ ไอ้นพ มันหรอกเหรอ” นน ยังคงถามเสียงกระซิบ
“ชะ-นะ-นะ ทำไมคิดแบบนั้น” ตั้ม เรียกอย่างชัดถ้อยชัดคำ ทำเอา นน สะดุ้ง ...เสียงนิ่งๆแล้วเรียกซะเต็มยศแบบนี้ละก็ โกรธแหง ...
“นี่ดีนะมีกันแค่นี้ ถ้าคนอื่นได้ยินเข้า เค้าจะคิดยังไง” ตั้ม พูดเสียงอ่อนลง นน ได้แต่ยิ้มแหยๆ
“ตั้ม” ภู เรียกขัดจังหวะ พลางส่งกีตาร์ให้ “สักเพลงสิ”
ถึงจะรู้ว่า เป็นครูกับนักเรียนกันมาก่อน แต่เขาไม่ค่อยชอบเลย ที่ นน ทำท่าทางสนิทสนมกับ ตั้ม แบบนั้น
“เอ้อ ... เราไม่ได้เล่นกีตาร์มานานแล้วอะ” ตั้ม ทำท่าจะปฏิเสธ
“เล่นหน่อยน่าครู นะ ไม่ได้ฟังมานานแล้ว” นน คะยั้นคะยอ
ยังไม่ทันที่จะปฏิเสธ กีตาร์โปร่งก็ถูกส่งมาอยู่ในมือเสียแล้ว ตั้ม จึงขยับตัวนั่งให้สบายขึ้น จากนั้นก็จับกีตาร์ให้ถนัดมือ ลองขยับนิ้วเป็นรูปคอร์ดต่างๆ พอเริ่มรู้สึกคุ้นมือ ก็เริ่มตีคอร์ดออกมาดังๆ พร้อมกับร้องเพลงออกมาเสียงดังลั่น
http://media.imeem.com/m/31q4WadMW0/aus=false/เพลงที่ร้องทำเอาทุกคนอ้าปากหวอ คำพูดที่พูดต่อจากเนื้อเพลง ทำเอา จูน ลงไปนอนกลิ้ง พลางหัวเราะด้วยความชอบใจ
“โห เพลงไรน่ะ ฮ่าๆๆ” นพ ถามพลางหัวเราะไม่หยุด
“เพลงโฆษณาถ่านไฟฉาย เคยฟังตอนเราเด็กๆน่ะ เพราะมะ” ตั้ม ตอบ พลางกลั้นหัวเราะเมื่อมองไปเห็นหน้า ภู ที่อ้าปากหวอ พูดอะไรไม่ออก
“ครูอะ เล่นเพลงเพราะๆดิ” นน โอดครวญ “จริงดิครู อยากฟังเพลงที่ครูชอบเล่น ตอนที่มาสอนผมใหม่ๆอะ”
“หือ” ตั้ม คิดอยู่สักครู่ “เพลงนั้นเหรอ” ตั้ม ลองเอามือจับคอร์ดแล้วเกาสายกีตาร์เบาๆ เหมือนทบทวนความจำ ใบหน้าที่ก้มมองมือที่จับคอร์ดกีตาร์ยิ้มอย่างอ่อนโยน
http://media.imeem.com/m/4dZhimLmMx/aus=false/เก็บใจ เก็บไว้มานาน เก็บมันคล้ายคล้ายรอใคร
ก็เคยไถ่ถามทำไม หรือใครเล่าหนอรอเรา
แดดลมดอกไม้ชมเชย ก็เคยว่าสวยพอใจ
ยิ่งดูยิ่งสวยทำไม อาจเป็นไปเพราะพบเธอ
ผ่านพ้นไปในชีวิตเรา โลกมัวเมามากความลุ่มหลงระเริง
เก็บใจมิเคยให้เหลิง เหมือนมีคนที่เราเฝ้ารอ
เก็บใจ เก็บไว้มานาน เก็บมันคล้ายคล้ายรอใคร
ก็เคยไถ่ถามในใจ ใช่เธอใช่ไหมคนดี เสียงเล็กๆแต่ฟังดูก้องกังวาน ดวงตาที่หลับพริ้มในบางครั้ง กับรอยยิ้มน้อยๆบนใบหน้า ยิ่งทำให้ความหมายของเพลงชัดเจนขึ้น ภู จ้องมองใบหน้านั้นนิ่ง แล้วจู่ๆ ภาพหนึ่งก็เข้ามาในหัวของเขา
เด็กหนุ่มรูปร่างบอบบาง อยู่ในอ้อมกอดของเขา
... ปอ... เด็กหนุ่มเหมือนจะเรียกเขา
... อะไรวะ กำลังดีเลย ... เขากำลังเคลิ้ม ขยับมือลูบไหล่เด็กหนุ่มคนนั้นเบาๆ
... อย่าให้เรารอเก้อนะ ... เด็กหนุ่มที่อยู่ในอ้อมกอดพูด แล้วก็ซบหน้ามาที่ไหล่ของเขา
.. มึงก็อย่าเล่นซ่อนหากับกูอีกนะ กูเหนื่อย ... เขาตอบไป พลางเอามือลูบหัวเด็กหนุ่มในอ้อมกอดเบาๆ
แล้วตอนนี้ ความรู้สึกของหัวใจที่เก็บซ่อนไว้ มีไว้เพื่อคนในความฝัน หรือมีไว้เพื่อคนที่อยู่ตรงหน้าเขากันแน่ ... ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของ ภู ที่มอง ตั้ม เต็มเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน และความรักอย่างลึกซึ้ง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
