Mpreg ´•* เชิงชาย…ให้ชายชม *•´THE END *•´ แจ้งข่าวจ้าโปรดอ่าน หน้า.18(25.10.60)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Mpreg ´•* เชิงชาย…ให้ชายชม *•´THE END *•´ แจ้งข่าวจ้าโปรดอ่าน หน้า.18(25.10.60)  (อ่าน 233371 ครั้ง)

ออฟไลน์ Aokuro137

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 153
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-2
คำเตือน นิยายเรื่องนี้ ผู้ชายท้องได้

***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************


Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-10-2017 17:52:21 โดย Aokuro137 »

ออฟไลน์ Aokuro137

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 153
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-2
    Rewrite: Mpreg ´•*…เชิงชาย…ให้ชายชม...´•*



บทนำ


โลกมันบัดซบนะครับว่าไหม แถมยังอยู่ยากขึ้นทุกวันอีกด้วย

“ไอ้เชี่ยยยยยย!!!”
ผมตะโกนลั่นแข่งกับเสียงจราจรของรถที่ขับสวนกันอยู่บนสะพาน เสื้อผ้าปลิวสะบัดตามแรงลม ผมเผ้ายุ่งเหยิงเล็กน้อย
ผมมักถือคติใช้ชีวิตให้คุ้มค่า สนุกสนานให้มันสุดเพราะไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ของเราจะมีโอกาสได้สนุกแบบนี้อีกหรือไม่

'ผู้หญิงดีๆมีอีกเยอะ'เพื่อนผมมันบอกแบบนี้ ใช่ ผู้หญิงดีๆมีอีกเยอะ แต่ผมจะเจอง่ายๆไหม

ถ้าให้เจอผู้ชายแย่ๆยังมีอีกเยอะนี่ผมเจอซะให้ทั่ว ยิ่งผู้ชายที่ผมเจอแล้วลืมไม่ลง ไม่ใช่ว่าพิศวาสหรืออะไรหรอกนะ
ผมเจอเขาเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นผมฝึกงานอยู่ ผู้ชายคนนั้นเป็นเหมือนลางร้ายในชีวิต เขาผ่านเข้ามาในชีวิตผมเพียงแค่หนึ่งสัปดาห์
ผมพยายามสลัดเขาให้หลุดไปจากวงจรชีวิต ที่ผมพูดถึงไอ้ผู้ชายคนนั้น ก็เพราะว่า แฟนของผมทิ้งผมไปแต่งงาน ! เธอบอกเลิกผมแล้วไป แต่งงานกับผู้ชายร่ำรวยคนนึง.....

      ผู้ชายร่ำรวยที่เป็นว่าที่เจ้าบ่าวนั่นก็คือคนเดียวกับไอ้คนที่เคยฟันผมเมื่อปีก่อนไงล่ะ!!
     
อันที่จริงมันก็เรียกว่าสมยอมนั่นแหละเพราะผมเมามาก พอเมาแล้วอะไรจะเกิดขึ้นล่ะ เวอร์จิ้นของผมก็ไม่เหลือให้ตกถึงมือชายหน้าไหนหรอก
พอนึกๆไปแล้วผมนี่โคตรเสียเชิงเลยว่ะ พอได้เสียกันไปแล้ว ผมตั้งใจจะชิ่งหนีไปดีกว่าก็แค่ One night stand ไง
อีกอย่างผมไม่เคยกับผู้ชายด้วย ผมไม่ได้ชอบผู้ชายเลยสักนิด
   
“ผมชื่อชายครับ”

“อื้อ ครับๆผมชื่อกี้ เอ่อ...เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน”คิดแล้วก็อายๆอยู่ “ลืมๆมันไปเถอะครับ เราคงไม่ได้เจอกันอีกแน่ๆ”

“ผมไม่ใช่คนที่มักง่ายแบบนั้นหรอกนะ ...ผมรับผิดชอบคุณได้เสมอล่ะครับกี้”นี่ผมหูฝาดไปหรือว่าฝันไปกันแน่

“รับผิดชอบ คุณจะมารับผิดชอบอะไรผม ถ้าผมท้องได้ก็ว่าไปอย่าง ไม่งั้นผมจะจับคุณแทนแบบไม่ให้หลุดมือ”

“พูดเป็นเล่นไป...แต่ถ้ากี้ท้องผมก็ดีใจ”

“ตลกเหอะ พูดขำๆมั้งครับ”

“ฮ่ะๆ นึกว่ากี้จะแน่ซะอีก แต่จำคำผมไว้นะครับผมกัดไม่ปล่อยแน่”



ตอนนั้นผมคิดว่าชีวิตนี้คงไม่มีโอกาสเจอกับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว แต่ผมคิดผิดมากทีเดียว
ผมต้องโคจรมาเจอกับไอ้คุณชายอีกครั้ง ซึ่งในสถานการณ์แบบนี้ผมไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกในตอนนั้นได้

“กี้ นี่คุณชาย ว่าที่เจ้าบ่าวของพลอยเอง”พลอย เป็นแฟนผมครับ อันที่จริงเลิกไปได้เดือนเดียว

นาทีที่ผมเห็นหนังหน้าไอ้คุณชายนั่น ใบหน้าคมคายหล่อๆแบบนั้น ทำให้ผมถึงกับแทบทรุด


“เวรแล้วไง”
เหตุการณ์คืนนั้นหลั่งไหลเข้ามาในหัวราวกับเปิดน้ำ ไอ้เชี่ยนั่นยิ้ม

“กี้…รู้จักชื่อเสียที คืนนั้นได้ยินไม่ชัด”คำพูดของไอ้คุณชายผ่ามาที่ตรงกลางใจ นั่นจงใจพูดชัดๆ พลอยหันไปมองคุณชายกับผมสลับกันงงๆ

“คุณชายรู้จักกี้มาก่อนหรอคะ”พลอยทำหน้าเจื่อนลง เธอคงไม่ได้เล่าว่าทิ้งผมไปหาผู้ชายที่รวยกว่า

“อ๋อ เคยเจอสิครับ …คืน--”ไอ้คุณชายเฮงซวย ผมรีบตัดบทเขาก่อนที่จะพูดอะไรที่เสียหายไปมากกว่านี้

“ดะ เดี๋ยว พลอยจะแต่งงานกับไอ้นี่ไม่ได้นะ!”ผมเข้าไปคว้าแขนพลอยไว้ แต่งกับไอ้คนๆนี้ไม่ได้ เธอทำหน้าหงุดหงิด

“เราคุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่หรอ”ไม่ใช่แบบนี้โว้ย ไอ้นี่มัน เป็นเกย์นะเว้ย พลอยจะแต่งงานกับเกย์ไม่ได้


“เป็นเมียน้อยผมได้นะกี้”ไอ้คุณชายยิ้มระรื่นทำหน้าตาแช่มชื่น
ผมถึงกับอึ้งกับคำพูดของมัน




“ไม่ต้องแย่งผม”



“ไอ้เชี่ย ใครจะไปทำแบบนั้นกันวะ!”ผมหัวเสียเดินหนีจากไอ้บ้านั่นออกมาทันที แน่นอนว่าคำพูดเหล่านี้พลอยได้ยิน


.

.


ผมถึงมายืนทำเอ็มวีอยู่ที่สะพานนี่ไง  ชีวิตผมแม่งอะไรจะบัดซบปานนี้ สวรรค์คงเล่นตลกกับผม แต่ผมไม่ตลกกับโชคชะตาแบบนี้นะเว้ย
ผมจะทำยังไงให้พลอยหลุดจากบ่วงเกย์ของไอ้นั่นได้ล่ะ…

แน่นอนว่าที่ผมทำแบบนี้ไม่ใช่เพราะอยากได้ไอ้คุณชายโฉดนั่นคืนหรอกนะพวก แต่ไม่อยากให้อดีตแฟนของผมต้องน้ำตาตกในทีหลังน่ะสิ


เป็นเมียน้อยผมได้นะ มันคิดได้ไงวะ
แล้วผมไปยอมรับตอนไหนว่าเป็นเมียมันน่ะ!!





. . .

ขอชี้แจงไว้ก่อนค่ะว่าเรื่องที่ผู้ชายท้องได้นั้น เราจะอิงไปทางวิทยาศาสตร์หน่อยแต่เราเองก็ไม่มีความรู้ในด้านนี้นัก
ก็คงจะพองูๆปลาๆมั่วๆไปบ้างแต่ก็เพื่อความสนุกบันเทิงในแบบนิยาย ข้อมูลอาจไม่ใช่เรื่องจริง

ส่วนที่ว่าตัวเอกจะท้องตอนไหนยังไงสำหรับคนที่อ่านจากเรื่องเดิมก็ไม่ต่างจากเนื้อเรื่องเดิม ไว้เราจะเขียนย้อนหรือเฉลยให้ในตอนถัดไป
ฝากติดตามกันนะคะ     :hao7:

 

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-05-2015 22:52:42 โดย Aokuro137 »

ออฟไลน์ Hang

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาก่อนคนแต่งงงง  :mc4: :z13: :z13: :z13:
*********************************************************************
ช้าไปหรือนี้ ไม่เป็นไร ปักเสาบ้านพร้อมอ่านแล้ววว!!

ออฟไลน์ Peam

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 1
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ชอบค่ะ   มาต่อเร็วๆนะ

ออฟไลน์ boboman

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1189
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
ติดตามค่า รอออ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
มารออ่าน

ออฟไลน์ azure

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 772
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
เริ่มต้นมาก็แอบฮา มารออ่านตอนต่อไป :call:

ออฟไลน์ milkshake✰

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 817
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
เราเคยอ่านเวอร์ชั่นเก่า
มาลุ้นเวอร์ชั่นนี้ต่อนะคะ

ออฟไลน์ no.fourth

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 888
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1

ออฟไลน์ Aokuro137

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 153
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-2
ตอนที่ 1 เสียเชิงอีกครั้ง



หลังจากที่อารมณ์เสียเพราะไอ้คุณชายตัวร้ายนั่น ผมต้องหาวิธีหยุดการแต่งงานของพลอยให้ได้ ผมเองก็อยากจะบอกความจริงกับพลอยเหลือเกินแต่ก็ไม่กล้า ผมจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เจอไอ้คุณชาย เขาได้ให้นามบัตรที่มีรอยปากกาเขียนเบอร์ติดต่อส่วนตัวไว้ ผมเดินไปหาที่กล่องเก็บของที่ไม่ได้ใชแล้ว ผมเทกล่องออกมา แล้วควานหานามบัตรนั่น

“เจอแล้ว”ผมหยิบมันขึ้นมา ใจจริงอยากจะเหยียบด้วยเท้าจะขาด ผมเหลือบไปมองหลักฐานการสมัครเข้าโครงการตรวจช่องท้องของคณะแพทย์ศาสตร์ โดยมีผู้สนับสนุนคือศูนย์วิจัยโรคอะไรสักอย่างของมหาวิทยาลัย หึ จำได้ว่าตอนนั้นเพื่อนผมมันบังคับให้ผมสมัครให้ได้ ไอ้ผมก็เออออไปกลับมัน หารู้ไม่ว่าไอ้ใบสมัครโครงการดังกล่าวนั่นเกือบทำลายชีวิตสดใสในวัยหนุ่มของผมไปเสียแล้ว

ผมหยิบมันมาเปิดดูอีกครั้ง ในเอกสารมีรูปเอ็กซ์เรย์บริเวณช่องท้องที่ไม่มีอะไรผิดปกติ.... แต่แท้จริงแล้วภายใต้โครงการงี่เง่านี่กลับกำลังทำวิจัยเรื่อง วิวัฒนาการสมัยใหม่กับผู้ชายสามารถอุ้มท้องได้

ผมเป็นหนึ่งในนั้นที่ถูกหลอกให้มาห้องตรวจ โชคดีที่ผมจับสังเกตได้ซะก่อน เลยยกเลิกการตรวจนั่นไปซะ ไม่อย่างนั้นผมคงกลายเป็นหนูทดลองบ้าบอนั่นแน่ๆ เฮ้อ แค่เรื่องไร้สาระ ผมไม่เอาเก็บมาคิดอีกหรอกผ่านมาหลายปีแล้วผมไม่ได้ไปข้องเกี่ยวกับศูนย์วิจัยนั่นอีก

ผมลงทุนไปยังบริษัทของไอ้คุณชายนั่นตามที่อยู่บนนามบัตร ก่อนจะกดเบอร์แล้วโทรออก ต้องไปเคลียร์ให้รู้เรื่อง ต้องให้ไอ้คุณชายนี่ยกเลิกงานแต่งซะ คิดแล้วก็ปวดใจ ปวดตับ ปวดหัว
ผมรอสายไม่นาน

“สวัสดีครับ”เสียงหล่อเข้มดังมาตามสาย ผมเบ้ปากเล็กน้อย

“เอ่อ คือ นี่ใช่คุณชายหรือเปล่าครับ”ผมรีบพูด จะตะกุกตะกักทำไมเนี่ยผม

“หื้ม คุณชาย คุณชายไหนครับ เอ่อ คุณชายปวรรุจ คุณชายรณพีร์หรือว่าคุณชายรัตน์ชานนท์…”ฟังแล้วจี๊ดไปถึงม้าม ดูก็รู้ว่าปรายสายตั้งใจจะกวนประสาทเขาแค่ไหน

“ก็คุณ ชาย นั่นแหละ ชายอ่ะ ไอ้ชาย รู้เรื่องหรือยัง”ผมเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาอีกแล้ว

“อ๋อออออออ คุณกี้นี่เอง”ผมไม่ชอบน้ำเสียงที่ไอ้คุณชายนี่ใช้เลย ปรายสายหัวเราะชอบใจ

“ขอเข้าไปคุยด้วยหน่อยสิ เรื่องพลอยน่ะ”

“ถ้าไม่เกี่ยวกับผม ผมไม่ให้คุณเข้ามาหรอกนะ”

“ไม่เกี่ยวได้ไงนั่นมันว่าที่เจ้าสาวของคุณไง”ไอ้นี่นิ

“ว่าที่เจ้าสาวของผมชื่อกี้น่ะครับ”น้ำเสียงเชิงหยอกล้อ

“ไอ้…”ผมกำโทรศัพท์แน่น พูดไม่ออกเลยทีเดียว

“เรื่องงานแต่งผมไม่รู้ ผู้ใหญ่จัดการให้…ผมไม่คิดว่ามันเกี่ยวกับผมหรอกนะ…ถ้าจะเกี่ยวคงเป็นเรื่องของคุณกี้มากกว่าน่ะ…”

“เกี่ยวอะไร”ผมกระชากเสียงไม่พอใจถาม

“เอ้า ก็คุณกี้เป็นภรรยาที่ผมพร้อมจะรับผิดชอบไงครับ และเต็มใจด้วยนะ”แหมฟังแล้วน่าดีใจจังเลยนะ ผมหัวเราะไปให้

“เรื่องมันผ่านมาเป็นปีแล้วคุณชายน้อย”ผมพูด ถ้าคิดจะรับผิดชอบจริงถึงผมจะไม่ได้เสียหายอะไรมันก็น่าจะทำมาตั้งแต่วันนั้นแล้วแต่นี้เวลาผ่านมาจะเป็นปีแล้ว

“ผมคิดว่าคุณกี้ไม่พร้อม เลยไม่ได้ติดต่อไป”ฟังดูเหมือนผมเป็นกุลสตรีอะไรอย่างงั้น

“ช่างเถอะ ผมขอให้เลิกจัดงานแต่งนั่นซะ ปล่อยพลอยให้ไปเจอคนที่ดีๆและปกติจะดีกว่า”ผมเน้นย้ำหนักไปที่คำว่าปกติ

“โอเคครับ เดี๋ยวผมให้เลขาไปรับคุณกี้ก็แล้วกัน จะได้มาคุยกันให้รู้เรื่องไปเลยไง”เสียงเข้มเอ่ยเจือเสียงหัวเราะมาด้วย ทำเอาผมเดือดปุด นี่กำลังจริงจังอยู่นะ


.


.


รอไม่นานเลขาสาวสวยก็มาตามผมไปให้ไปหาไอ้คุณชายนั่น ผมเปิดประตูเข้าไป

“กาแฟมั้ย”ไอ้คุณชายเงยหน้ามาถาม แล้วชี้ไปที่ขวดเก็บความร้อนที่คาดว่าน่าจะมีกาแฟอยู่

“ไม่ล่ะ ผมว่าคุณควรจริงจังกับเรื่องนี้หน่อยนะ”ผมพูดอย่างมีน้ำโห ก็ดูท่าทางของไอ้คุณชายนี่สิ แม่ง กวนประสาท

“เฮ้อ มาทวงตำแหน่งเมียหลวงหรอครับ”ไอ้คุณชายถามด้วยรอยยิ้ม

“ไม่ใช่!! ยกเลิกงานแต่งเหอะ ทำร้ายพลอยเปล่าๆ”ผมพูดเสียงดัง

“…ผมบอกคุณแล้วไงกี้ ว่าเรื่องนี้ผมไม่เกี่ยวผู้ใหญ่เขาจัดการกันเอง…ผมโดนคลุมถุงชนนะครับ เห็นใจผมหน่อย”ผมเบ้ปาก แต่ท่าทางเขาไม่ได้สะทกสะท้านรู้ร้อนรู้หนาวอะไร

“หมายความว่าจะแต่งจริงๆหรอ? คอยดูเหอะ ผมจะหาทางเปิดโปงว่าคุณเป็นเกย์”

“เอ้า เชิญเลยผมยินดีนะ …หึๆ งั้นคุณกี้ก็ต้องออกมายอมรับว่าเป็นอะไรกับผมสินะ”ผมมองอย่างตกอกตกใจ ใครจะไปทำแบบนั้นกัน

“ไม่เห็นต้องลดตัวไปทำแบบนั้น ผมแค่ไปหาข้อมูลนิดๆหน่อยๆก็น่าจะได้”ทั้งๆที่ไม่รู้จะหาจากที่ไหนก็เหอะนะ

“จริงๆแล้วเรื่องนี้ตัดปัญหาง่ายๆ…แค่คุณกี้ยอมพูดความจริงเรื่องคืนนั้นกับครอบครัวผม ผมมั่นใจว่างานแต่งอาจจะไม่เกิดขึ้น…”
ผมนิ่ง ใครจะไปประจานตัวเองกันล่ะ

มันน่าอายจะตายไป อีกอย่างถ้าพลอยรู้ว่าผมเคยโดน……ผมเสียเชิงชายให้ผู้ชายไปแล้วคงแย่ โดยเฉพาะกับผู้ชายที่เธอกำลังจะแต่งงานด้วย

“บ้าหรือไง”

“วิธีนี้ง่ายสุดแล้วครับ แค่ผมบอกว่าผมมีเมียแล้วทุกคนในบ้านก็คงไม่ขัดผม โดยเฉพาะถ้าเมียผมเป็นผู้ชาย…”ไอ้คุณชายยิ้มกว้าง สายตามองผมอย่างเสน่ห์หา

“ไม่มีทาง”

“งั้นก็ปล่อยให้มีงานแต่งก็เท่านั้น …แล้วคุณกี้จะยอมเป็นเมียน้อยผมไหม”ยังจะมาพูดหน้าระรื่น ไอ้นี่มันเข้าใจถึงปัญหาบ้างไหมนะ

“เฮ้ย มึง เอ้ย คุณช่วยจริงจังหน่อยจะได้ไหม ผมซีเรียสนะ”

“คุณก็บอกมาสิ แค่พูดว่า รับผิดชอบกี้หน่อย ผมยินดีทำตามนั้นและไปยกเลิกงานแต่ง”ไอ้คุณชายทำหน้าจริงจังขึ้นมาบ้าง เขาลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินมาหาผม ผมมองอย่างระแวดระวัง

“ทำแบบนั้นไม่ได้”ผมส่ายหน้า พลอยต้องเสียใจและผมต้องอับอายนี่นะ ไม่เอาด้วยหรอก ไอ้คุณชายเห็นแก่ได้

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ… แค่คุณกี้เอ่ยปาก จะได้ไม่ต้องเป็นเมียน้อยผมไง”ผมเม้มปาก ทุบไหล่ไอ้คุณชายไปสองอั้ก พูดจาเอาแต่ได้ น่าเกลียดจริงๆ

“โอ้ย เลิกพูดรื่องน้อยๆหลวงๆจะได้มั้ยวะเนี่ย ผมมาคุยเรื่องพลอย ยกเลิกงานแต่งไปซะ”ผมขึ้นเสียง เริ่มจะหงุดหงิดขึ้นมาอีกแล้ว

“…ผมยังยืนยันคำเดิมนะ”โหย จะให้ผมยอมรับสภาพว่าเป็นเมียไอ้คุณชายนี่เพื่อยกเลิกงานแต่งแบบนั้นนะหรอ ผมต้องลงทุนทำแบบนั้นเลยหรือไง แน่นอนว่าผมไม่เสี่ยงกับชีวิตและหน้าที่การงานของผม

“ อย่ามาปัญญาอ่อน วิธีแก้ปัญหายังมีอีกเยอะ”

“ไม่หรอก ถ้าไม่ใช้วิธีนี้ผู้ใหญ่ที่บ้านผมไม่มีทางยกเลิกงานแต่ง”ผมถอนหายใจ

“…เสียดายผมน่าจะอัดคลิปเอาไว้แบล็กเมล์คุณนะกี้ จะได้ไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับผม”ผมมองหน้าคนตรงหน้าแบบไม่อยากเชื่อ พูดมาได้นะ งั้นก็เป็นโชคดีของผมสินะ ที่ไม่โดนแบล็กเมล์

“ทุเรศเกินไปมั้ง”ผมทำเสียงขึ้นจมูก

“…เก็บเอาไปคิดดีๆนะคุณกี้”ไอ้คุณชายพูดน้ำเสียงจริงจังมากกว่าตอนแรก

“…”

“ผมอยากให้คุณกี้เป็นเมียหลวงมากกว่า”จริงจังได้แป๊บเดียวก็กลับมาทำเสียงล้อเลียนยิ้มระรื่นอยู่อีก

“คุณกี้ตอนหลับนี่ น่ารักดีนะครับเหมือนเด็กเลย”ไอ้คุณชายโน้มหน้าลงมาพูดใกล้ใบหู ทำเอาขนลุกซู่เชียว ผมขมวดคิ้ว มองร่างสูงที่กำลังล้วงหยิบโทรศัพท์ออกมา

“เฮ้ยยย!!!”ผมมองรูปภาพในจอโทรศัพท์เป็นรูปที่ผมกำลังนอนหลับอยู่บนเตียง ถ่ายครึ่งตัวสภาพเปลือย ข้างๆกันมีไอ้คุณชายหล่อนี่นอนยิ้มอยู่ข้างๆโป๊เหมือนกัน…คงจะถ่ายหลังจากที่…..สู้รบจนเมืองแตก

“นะ นี่ ถ่ายไว้หรอ”ถึงจะเบาๆเป็นภาพนิ่ง แต่ก็พอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร นอนแนบชิดซะขนาดนั้น

“โชคดีที่วันนั้นถ่ายเก็บไว้…ผมแค่คิดว่าเราคงมีโอกาสเจอกันอีก”พูดแล้วยิ้มอีก โรคจิตหรือเปล่าวะ

“อย่าบอกนะว่าจะแบล็กเมล์ผมนะ”ผมชักระแวง ถอยห่างจากไอ้คุณชายทันที

“นั่นสิ ถ้าทำแล้ว คุณกี้จะยอมเป็นเมียผมไหม”ยังไม่เลิกประเด็นนี้อีก “แน่นอนว่าผมมีเหตุผลของผม และเป็นเหตุผลที่ดีก็แล้วกัน”

ไอ้คุณชายช่างกล้าหน้าด้านเสียจริงๆ จะเอาผมทำเมียให้ได้จริงๆนะหรอ เหตุผลบ้าบออะไรกันงี่เง่า

ไอ้คุณชายชั่ว!


“…”

“กลับไปคิดให้ดีนะ ผมจะรอคำตอบ…”ไอ้คุณชายยิ้ม

“ไม่จำเป็น ผมจะหาวิธีอื่น”

“จะรอดูครับกี้”ไอ้คุณชายขยับเข้ามาใกล้ ก่อนรั้งเอวผมเข้ามาใกล้ เฮ้ยๆๆ อย่านะโว้ย ผมขืนตัวไว้

“ไอ้…”

“ผมชอบน้ำหอมกลิ่นนี้…กลินเดียวกับผมเลย”ผมชะงักตัวแข็งค้าง ไม่คิดว่าจะเจอมุกนี้ คุณชายโน้มลงมาคลอเคลียข้างๆแก้ม จมูกโด่งเฉียดผ่านแก้มผมไป เหมือนจะหยอกล้อ

สงสัยข้าพเจ้าจะต้องเปลี่ยนน้ำหอมอย่างเร่งด่วน

“จะว่าไปแล้ว กลิ่นเดียวกับคืนนั้นเลยนะ”เจอแบบนี้ ผมถึงกับจอดนิ่งกระพริบตาปริบๆ คุณชายได้โอกาสหอมแก้มผมไปฟอดนึง

“ฮึ้ย ทำอะไรของคุณน่ะ”ผมรีบผลักเขาออก แล้วเอามือเช็ดแก้ม ขี้กากสังคังจะขึ้นไหมเนี่ย

“หึหึ หอมไม่เปลี่ยนเลยนะคุณกี้”ไอ้คุณชายโฉดชั่วยิ้มเจ้าเล่ห์ ผมทำอะไรไม่ถูก เลยวิ่งออกมาตั้งหลักข้างนอก การดีเลย์ของร่างกายเมื่อครู่ ผมจะจำไว้เป็นบทเรียน

ไอ้คุณชายชั่วเอ๊ย ผมจะจัดการยังไงกับหมอนี่ได้ละเนี่ย

“ไอ้คุณชายบ้าเอ๊ย”ผมสบถเสียงดังจนแม่เลขาคนงามเงยหน้ามามองผม เธอทำหน้าเชิดใส่ผม ผมไม่ได้สนใจ ก่อนจะเดินไปกดลิฟต์ออกไปจากที่นี่ซะ คิดผิดจริงๆที่มาหาไอ้คุณชายที่นี่

ผมนั่งแท็กซี่กลับคอนโด ขณะที่กำลังนั่งเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ ผมก็ได้รับข้อความจากเบอร์แปลกๆ ผมเปิดอ่าน

‘มารื้อฟื้นความหลังกันดีไหมครับกี้’

อ่านข้อความแล้วปรี๊ด แต่ไม่เท่ากับเห็นรูปที่แนบมาด้วย ผมมองรูปนั้นอย่างตกใจ นี่ใช่ผมแน่หรอ
นี่ใช่ไอ้กี้คนนี้จริงๆหรอเนี่ย

ในรูปผมกำลังยิ้มร่าอยู่ในอ้อมแขนของคนร่างสูงกว่า แบล็กกราวด์ด้านหลังเป็นเคาร์เตอร์บาร์คงจะถ่ายที่ผับ…ผมมองตัวเองที่ยิ้มคงจะเมาได้ที่แล้ว ลักษณะท่าทางเหมือนกำลังซบกับแผ่นอกกว้างนั้น ผมรีบกดปิดข้อความทันที

ผมจำได้ว่าไอ้คุณชายมันมากับเพื่อน ตอนนั้นผมกำลังอกหักช้ำรัก นั่งดื่มคนเดียวแบบเหงาๆ คุณชายนั่นก็หวังดีมานั่งดื่มเป็นเพื่อน ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ที่ไหนได้หวังจะพังประตูหลังผมตั้งแต่แรกแล้ว
นึกแล้วก็อดโมโหตัวเองไม่ได้ ผมไม่น่าเมาแล้วง่ายแบบนั้นเลย คืนนั้นผมเมามากแล้วก็ปล่อยตัวจริงๆ ใครอยากจะลากไปไหนก็ไป

ผมกลับมาถึงคอนโดแล้วก็ล้มตัวนอนที่โซฟา การที่ต้องเสียพลอยไปให้กับคุณชายชั่วนั่นมันยากจะยอมรับ ถ้าเป็นคนอื่นผมคงไม่ห้าม เชิญเลย


Rrrrrrrrrrrrr
Rrrrrrrrrrrrr


โทรศัพท์สั่น ข้อความเข้าอีกแล้ว เป็นเบอร์เดิมด้วย ไอ้คุณชายนั่นอีกแล้ว
ผมลองเปิดอ่านดู

‘แก้มยังนุ่มไม่เปลี่ยน’

พร้อมกับรูปที่ผมถูกหอมจากไอ้คุณชายนั่น ผมนิ่งค้าง ไอ้คุณชายนี่เขาถ่ายรูปผมไว้เป็นอัลบั้มเลยหรือไง

จะเอายังไงกับผมกันวะ!

ผมทนไม่ไหวเลยโทรกลับไปหาไอ้คุณชาย รอสายไม่กี่ตู๊ด ปลายสายก็รับ รวดเร็วจริงๆ

“ครับผม”

“จะเอายังไงว่ามาดีกว่า”

“โห ทำไมต้องทำเสียงดุแบบนี้ล่ะกี้ ผมกลัวนะเนี่ย”หรอ หัวเราะเสียงชัดแจ๋วขนาดนี้

“คุณจะส่งรูปเก่าๆพวกนั้นมาทำไม”

“ก็ให้คุณกี้ระลึกถึงความหลังของเราไงครับ”ความหลังของเรา พูดเหมือนเป็นคนรัก

“เหอะ”

“ผมยังมีรูปอีกเยอะ ไม่นับบนเตียงนะกี้”

“…”

“ไปเจอผมที่ร้านแอลนะนะกี้ รอผมสองทุ่มอยู่ที่นั่น จะได้คุยกันถึงเรื่องนั้นไง”เรื่องไหนบอกให้ชัดเจน

“หึ คิดว่าผมจะไปหรือไง”ทำไมต้องเป็นร้านเหล้าด้วยล่ะ

“นั่นสินะ คุณกี้คงไม่อยากให้พลอยเห็นรูปของคุณหรอกนะ…รูปที่แนบชิดกับผมนะ”ผมฟังแล้วเดือดขึ้นมา ถ้าอยู่ตรงหน้าผมจะเข้าไปต่อยปากไอ้คุณชายนั่นสักหมัด

“อย่าทำแบบนั้น”

“ไปรอผมที่นั่น เดี๋ยวผมเคลียร์งานแล้วจะไปหา ดื่มอะไรไปก่อนก็ได้นะกี้”

“ถ้าไม่มีรูป คุณไม่มีวันข่มผมได้หรอก”

“มั่นใจขนาดนั้นเชียว”น้ำเสียงยียวน

“…”

“โอเคนะ ถือว่าเป็นการทบทวนความจำไปในตัวก็แล้วกันนะ”ผมไม่ทันจะอ้าปากพูดเขาก็ตัดสายทิ้งไปแล้ว


ผมกุมขมับ จะไปดีไหมนะ โอ้ยปวดหัวจริงๆ ไอ้คุณชายนั่นไม่แฟร์เลย ใช้รูปมาแบล็กเมล์กันนี่หว่า ผมนั่งคิดทบทวนอะไรสักพักก่อนจะตัดสินใจว่าจะไปที่ผับแอล จะได้จบๆเรื่องกันไป ทั้งๆที่ไม่รู้ว่านัดไปทำไม


.


.

การรอคอยที่มันน่าเบื่อและก็แสนเชื่องช้า สองทุ่มสิบห้าผมมาที่ผับนั่งอยู่ที่เคาร์เตอร์บาร์ สั่งเหล้ามาแก้วนึง กำลังอยู่ในช่วงอกหักเสียเซลฟ์พอดีเลย เกิดคำถามขึ้นในหัวของผมขึ้นมา

ทำไม ไอ้คุณชายนั่นถึงวุ่นวายกับผมอีก? ชอบผมมากขนาดนั้นเลย หรือว่าแค่อยากหาเรื่องสนุกทำก่อนแต่งงานหรือไง นั่นมันไม่สมเหตุสมผลกันเลย ต้องมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรแน่ๆ

เวลาผ่านไปสิบห้านาที คนนัดก็มาถึงพอดี เล่นเอาผมมึนไปเพราะดื่มไปหลายแก้วแล้ว
“ช้านะครับ”ผมส่งสายตาจิกกัดไปให้

“รีบสุดแล้วเนี่ย กลัวกี้รอนาน”นี่ขนาดกลัวผมรอนานนะ ไอ้คุณชายยิ้มหวาน รีบเลื่อนเก้าอี้เข้ามานั่งใกล้ๆ
“รีบๆพูดมา ผมจะได้กลับ”

“…กี้ไม่เคยนึกถึงวันนั้นเลยหรอ”ไอคุณชายยื่นหน้ามาถามในระยะที่อันตราย ผมเอนหน้าหนี

“ไม่เห็นต้องนึก”

“แต่ผมฝันถึงตลอดเลยนะ”อย่ามาโกหกนะเว้ย อะไรจะฝังใจขนาดนี้คุณชาย

“อาการหนักนะ”

“ครับ ผมคงคิดถึงกี้มาก ผมอยากสานต่อ แต่คุณกลับหลีกหนี”มาทำหน้าเศร้าเล่าเรื่องอีก แต่ดูสายตาสิ ระยิบระยับเชียวนะแหม

“ที่นัดมานี่แค่จะมาพูดจาไร้สาระแบบนี้หรือไง”ผมส่ายหน้าไม่เชื่อคำพูดของเขานัก

“ก็บอกแล้วไงว่ามารื้อฟื้นความจำ”

“เหอะ จะมอมผมหรอ ฝันไปเหอะ”ผมเบ้ปาก คิดว่าผมรู้ไม่ทันหรือไง

“ผมจะทำแบบนั้นไปทำไมกัน”ไอ้คุณชายเลิกคิ้ว ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มให้ตัวเอง แต่ทำไมสั่งค็อกเทลมาสองแก้วล่ะ อย่าบอกนะว่าให้ผมด้วยน่ะ

“จริงๆแล้วผมกับพลอยเพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึงสองอาทิตย์เลย ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายแค่อยากให้แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจน่ะ…ผมตกใจเหมือนกันนะที่รู้ว่ากี้เป็นแฟนกับพลอย พอผมรู้เท่านั้นแหละ ผมตอบตกลงทันที”ผมฟังแล้วโมโห ทำแบบนี้ไปทำไมกัน

“ทำไมต้องทำแบบนี้ล่ะ”

“ก็…ถ้าไม่ทำอย่างนั้น ผมคงไม่มีโอกาสมาเข้าหากี้แบบนี้ได้หรอก ในเมื่อกี้โสด ผมก็รู้สึกมีความหวัง”ผมเริ่มอารมณ์เสีย หึ เป็นความคิดที่อุบาทที่สุดเลย ผมต้องโดนทิ้งแบบนี้ก็เพราะความเห็นแก่ตัวของเขาเอง ผมเม้มปากแน่น พยายามข่มใจไม่ให้สาดค็อกเทลใส่หน้าไอ้คุณชายนั่นซะ

เวรกรรมของผมสินะ ที่ผมโคจรมามาเจอกับไอ้คุณชายนี่อีก

“หึ บอกผมทำไม ไม่กลัวผมชกหน้าหรอ”ผมถาม ไอ้คุณชายยิ้มได้น่าเตะ

“ไม่นะ คุณกี้จะไม่ทำแบบนั้นหรอก ลึกๆแล้วนะ”แหมะ ทำเป็นรู้ดีอีก

“แล้วไง ทำให้ผมอกหักได้ แล้วผมจะหันชอบคุณหรือไง”จะมาจีบผมเนี่ยนะ ทั้งๆที่ตัวเองจะแต่งงาน แปลกดีว่ะ น่ากระทืบปากจริงๆ

“คุณกี้ชอบผมอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าคุณจะยอมรับหรือเปล่า”ไอ้คุณชายเขยิบหน้ามาใกล้ มือขยับเลื่อนมาแตะที่ขาผม

“ตลกเหอะ”กูชอบไอ้คุณชายนี่น่ะหรอ

“ก็จริงนี่…คุณชอบผม ตั้งแต่วันนั้น…ไม่งั้นคงไม่ยอมให้ผมหิ้วคุณมาที่คอนโดหรอก”คำพูดนี้ทำเอาผมสะดุ้งเหมือนโดนลูกศรปักฉึกกลางใจ

“ผมเมาหรอกน่า”ผมยักไหล่ วันนั้นผมเมาจริงๆ

“ก็ใช่…แต่คุณกี้ชอบผมไม่ใช่หรอ ยอมให้ผมจับนู่นจับนี่ไม่ขัดขืนเลย อย่างนี้มันเต็มใจชัดๆ”ผมพูดไม่ออก เถียงไม่ได้ก็นะเอาความจริงมาพูดทั้งนั้น

“ก็…ตอนนั้น ผม…”ไปไม่เป็นเลยผม ไอ้คุณชายยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-05-2015 22:22:53 โดย Aokuro137 »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Aokuro137

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 153
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-2
ก็คืนนั้นผมมาคนเดียว นั่งคนเดียวแบบเหงาๆ ผมก็มองคนนู้นคนนี่ไปเรื่อย แล้วสายตาของไอ้กี้คนนี้ก็ไปหยุดอยู่ที่ผู้ชายหน้าตาดี
คนนึง ที่จ้องมองผมอยู่แล้ว นั่งอยู่โต๊ะถัดไปจากผมแค่ตัวเดียวเอง ชายคนนั้นส่งยิ้มมาให้ กับสายตาที่ดูสนใจผมอย่างชัดเจน ผมหันไปมองโต๊ะข้างๆ ไอ้หล่อนี่อาจจะยิ้มให้สาวโต๊ะด้านหลังผมก็ได้

ผมหันกลับมามองหน้าเขาอีกครั้ง ชายคนนั้นยังมองมาทางผมอยู่ ยิ้มกว้าง ชูแก้วมาทางผม ผมหันไปมองด้านหลังอีกรอบ ไม่ใครในโต๊ะนั้นสนใจชายคนนี้ เอ๊ะ หมอนั่นหมายถึงผมหรอ
ผมชี้มือมาที่ตัวเอง เขาพยักหน้า ส่งยิ้มมาให้ผมอีก

ทั้งๆที่ไม่เคยชอบผู้ชายมาก่อน แต่ผมกลับมองว่าเขาหล่อและมีเสน่ห์ดึงดูดผมมาก ผมยังไม่เมา มีสติครบถ้วน ผมชอบผู้ชายคนนั้นอย่างไม่มีสาเหตุประมาณแค่มองแล้วคลิกกันเฉยๆน่ะ ไม่ตั้งใจว่าจะสานต่อหรอก เพราะผมก็ผู้ชายนี่นา




.


การยอมรับความจริงนี่มันน่ากลัวจริงๆ ผมกำลังพยายามต่อต้านความคิดในส่วนลึกอยู่ ผมรู้เรื่องราวก่อนหน้านั้นดี แต่พอผมดื่มจนเมาแล้ว ผมก็แทบจะจำอะไรไม่ได้อีกเลย

“หึๆ จะปฏิเสธไปทำไม …”

“โหย เรื่องมันนานแล้วใครจะไปจำได้กัน”ผมตีหน้ามึนกลบเกลื่อน ยกแก้วเหล้ามาดื่ม

“ผมถึงได้บอกไงว่ามันต้องเตือนความจำกันเสียหน่อย”

“อย่ามาตลก”

“ผมพูดจริงนะ…”

“พอๆๆ นอกเรื่องไปกันใหญ่แล้ว”ผมรีบพูดขัด เดี๋ยวก็พูดดึงกลับไปเรื่องเก่าๆอีก ยิ่งไม่อยากนึกถึงอยู่

“เปิดโอกาสให้ผมสิ คุณกี้เองก็ยังไม่มีใครนี่นา”เออสิ ก็เพราะไอ้ตัวต้นเหตุคือแกนี่ไงวะ

“ใช่ ผมโสดแล้ว แต่คุณกำลังจะแต่งงาน คุณจะมาจับปลาสองมือไม่ได้”ทำไมผมต้องพูดแบบนี้ว่ะ ทำเหมือนผมก็อยากเปิดโอกาสให้ไอ้คุณชายนี่แบบนั้นแหละ

“เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอก การแต่งงานจะไม่เกิดขึ้น ถ้าคุณกี้ยอม…เป็น…ของผม”ผมนิ่งอึ้ง ไอ้คำว่า ยอมเป็นของผมนี่มันหมายความว่า แค่ผมยอมมีอะไรด้วยกัน หรือว่า คบกัน?

“อะไรนะ!”

“ก็แค่ เป็นแฟนกันไง ไม่เห็นจะยาก ในเมื่อคนเคยๆกัน แถมยังรู้สึกตรงกันอีก จะปฏิเสธไปทำไมให้มันยุ่งยาก กี้เองก็ไม่อยากให้พลอยมาแต่งงานกับผมไม่ใช่หรอ…นี่ไง…ผมกำลังทำให้งานแต่งไม่เกิดขึ้นอยู่นี่ไง ผมว่าคุณกี้น่าจะตอบตกลงนะ ไม่เห็นมีอะไรเสียเปรียบ”มาเป็นชุด ผมถอนหายใจ ใช้เรื่องพลอยเป็นขออ้างอีกแล้ว
แล้วผมต้องลงทุนเอาตัวเข้าแลกเลยหรือยังไงกันนะ

“…นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ”พลอยจะรู้สึกอย่างไรถ้ารู้ว่าคุณชายจะยกเลิกงานแต่งแล้วมาคบกับผมน่ะ เธอต้องช็อค อาจจะเสียใจ หรือไม่ก็เกลียดขี้หน้าผมไปเลยก็ได้

“ก็ผมไม่ได้เล่นๆนี่ครับ จะกลัวอะไร”ไอ้คุณชายพูด มองหน้าผม

“เอาเป็นว่าผมยังไม่คิดเรื่องนี้”ผมตัดบท ขี้เกียจปวดหัวอีก คุณชายยิ้มก่อนจะยกแก้วเหล้ามาดื่ม

“อย่านานล่ะครับ เดี๋ยวอดตำแหน่งเมียหลวงนะคุณกี้”ไอ้คุณชายหัวเราะขบขัน ผมเลิกคิ้วมอง ไอ้คุณชายเขาไม่ได้ซีเรียสเรื่องนี้เลยหรือไงกัน

“ไอ้…”เชี่ยเอ๊ย

“หึๆ ว่าแต่กี้เคยสมัครโครงการตรวจช่องท้องอะไรนั่นด้วยหรอ”อยู่ๆดีก็เปลี่ยนเรื่องคุยซะอย่างนั้น ผมหันไปมองไอ้คุณชายแล้วพยักหน้าเซ็งๆ อืม รู้ได้ยังไงกันเนี่ย

“ใช่ ตรวจบ้าตรวจบออะไรกัน ให้ไปห้องเอ็กซ์เรย์ใหญ่ขนาดนั้น ไหนจะทีมแพทย์อีกตั้งหลายคน ...ที่จริงแล้ว...”ผมรู้สึกว่าพูดมากกว่าปกติ คุณชายขยับมาใกล้เพื่อฟังผมเล่า

“ทำไมหรอครับ”

“ไอ้โครงการนี่มันลวงโลก ที่จริงแล้วพวกนั้นกำลังทำวิจัยเรื่อง....”

“ผู้ชายสามารถท้องได้...ใช่ไหมครับ ฮ่าๆ พอดีเพื่อนผมอยู่ในโครงการนี้ด้วยครับก็เลยพากันหัวเราะ”ผมชะงักมองไอ้คุณชายนั่นยิ้ม มีอะไรแปลกๆในรอยยิ้มนั่นไหมนะ

“คุณรู้ด้วยหรอ อันที่จริงผมก็กังวลนิดหน่อยว่าพวกนั้นไม่ได้ทำอะไรกับช่องท้องผมนะ”ผมมานั่งนึกๆดูแล้ว ในวันนั้นผมตื่นขึ้นมาในห้องตรวจพอดีเลย

“ไม่แน่นะ เพราะกี้เองก็อารมณ์หงุดหงิด แปรปรวนบ่อยจังนะ ฮ่าๆ นีท้องหรือเปล่าเนี่ย”ไอ้คุณชายได้ทีหัวเราะใส่ผม

“จะบ้าหรอไงครับ ไม่ตลกนะเว้ย ท้องเทิ้งอะไรกัน”น่ากลัวออกนะผมว่า นั่นสินะ ท้องได้ขึ้นมานี่ออกสะเก็ดข่าวแน่เลย

.


.

ผมระวังตัวเองไม่ประมาณกับแก้วเหล้าตรงหน้า เออ ไม่ใช่สิ ไม่ประมาทไอ้คุณชายโฉดนี่ต่างหาก ผมระแวงกลัวว่าเขาจะแอบใส่ยาอะไรลงไปในแก้วเหล้า ผมนี่ถ้าจะบ้านะ คิดได้ขนาดนี้ ไอ้คุณชายคงไม่ประเจิดประเจ้อใส่ยาให้ผมหรอก


แต่ผมคิดผิดนะ


เพราะ

ผมกำลังเมา ไม่มาก แค่เดินไม่ตรงทาง


ผมพลาดอะไรไปงั้นหรอวะ ก็ไม่นะ ผมดื่มไปแค่สามแก้วเอง ปกติถ้าจะเมาต้องห้าแก้วขึ้นไป แต่ต้องดูด้วยว่าเหล้ามันแรงแค่ไหน
แต่นี่เป็นแค่ค็อกเทลเองนะ? ผมไม่ค่อยสั่งมาดื่มเท่าไหร่

แต่ผมเคยได้ยินนะ ค็อกเทลนี่เครื่องดื่มที่ผู้หญิงควรระวัง เพราะอาจจะโดนมอมได้ง่ายๆ แต่ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะเออ เพราะเหตุนี้แหละ ผมถึงพลาด พลาด ซ้ำๆ หวานๆแบบนี้ทำผมเมาเลยนะ

“กลับกันเถอะ กี้เมาแล้ว”มาเรียกชื่อกูเฉยๆ สนิทกันขนาดนี้แล้วไงวะ ตอนนี้ผมกำลังซบหน้าลงกับเคาร์เตอร์

“เออออออ”ผมบอกไอ้คุณชาย ปัดมือไม้ของเขาที่เข้ามาดึงตัวผม

“ลุกซิกี้”ผมรู้สึกว่าไอ้คุณชายเข้ามาพยุงตัวผมไว้แล้วพาเดินออกจากผับ ผมพยายามทรงตัวเองให้ได้ ผมจะกลับคอนโดของผมเอง…



“ผมจะกลับเองงงงง”ผมบอกเสียงอ้อแอ้ ไอ้คุณชายก็ไม่ละความพยายามที่จะฉุดร่างของผมให้เข้าไปในรถ

“เดี๋ยวผมไปส่งเองครับ”ไอ้คุณชายบอก แล้วขับรถออกไปทันที ถามผมอยู่นั่นว่าคอนโดอยู่ที่ไหน ผมก็บอกไปอย่างรำคาญ เซ้าซี้จริงๆ





..

ไอ้คุณชายก็พาผมมายืนอยู่หน้าห้องผมได้สำเร็จ

“รหัสอะไรล่ะกี้”ได้ยินเสียงถาม ผมมองหน้าเขา แล้วจะล้วงเอากุญแจให้ แต่หาไม่เจอ เอาไปไว้ไหนวะเนี่ย ผมไม่ได้เมาเลยนะจริงๆ

“อ่ะๆ บอกรหัสก็ได้ xxxxxx”ผมบอก ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า จำไม่ค่อยได้ ไอ้คุณชายเปิดประตูได้สำเร็จแล้วพาผมไปนอนบนเตียงทันที

“จะทำอะไร”ผมถาม ผงกหัวมามองไอ้คุณชายที่กำลังเดินเข้ามาคร่อมร่างผมไว้

การพลาดคราวนี้ คงจะเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างในชีวิตของผมแน่นอน อยากจะขัดขืนแต่ไม่มีเรี่ยวแรงพอ….อีกอย่างคุณชายโฉดนี่ก็ทำให้ผมอารมณ์เตลิดไปด้วยได้เหมือนกัน ร่างสูงโน้มลงมาไซร้ตามกกหูไล่ต่ำลงมาที่คอ แล้วย้อนมาจูบผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“ยะ หยุดนะเว้ย”ผมเบี่ยงหน้าหลบจูบของไอ้คุณชายโฉดชั่วอีกครั้ง ผมรับรู้ว่ามือทั้งสองข้างของเขากำลังลูบไล้ไปใต้เสื้อเชิ๊ตของผม ก่อนจะปลดกระดุมออก ปากก็จูบผมไปด้วย

“ผมจะยกเลิกงานแต่งงาน…”ไอ้คุณชายพูดพึมพำ ขณะที่ถอดเสื้อผมได้สำเร็จ แล้วเริ่มมาจูบไซร้ไปตามแผ่นอก

“อย่าทำแบบนี้ …อ่า”ปากบอกว่าอย่าแต่ผมดันครางซะงั้น เหอะๆ ผมนิ่วหน้าเมื่อเขาใช้ลิ้นสัมผัสกับยอดอกของผม

“แล้วครางทำไม”เอ้า ไอ้นี่ ก็เพราะคุณไม่ใช่หรือไงวะ?

เลื่อนหน้ามาจูบผมต่อ

“กี้บอกว่าจำเรื่องคืนนั้นไม่ได้ ผมว่าเรามาทบทวนความจำกันดีไหม….ครั้งนี้กี้จะลืมไม่ลงแน่ๆ”ผมเสียววาบทันทีที่ไอ้คุณชายพูดจบ

 อย่าทำหน้าหื่นแบบนั้นสิ กูกลัวววว

“ไม่ใช่นะเว้ย อ๊ะ…”อย่ามาดูดนมกู

นี่จุดอ่อนผมเลยนะ เจอแบบนี้ระทวยไปเลยทีเดียว ผมไม่ใช่หนุ่มแรกแย้มนะ แต่พอเจอไอ้คุณชาย แล้วผมไปไม่เป็นเลย
“ยกเลิกงานแต่งกับพลอย แล้วมาแต่งกับกี้เลยดีไหม”ไอ้คุณชายพูดด้วยน้ำเสียงเชิงหยอกล้อ จะบ้าเรอะไง

“xxxxxx”

เพราะ……..ไอ้คุณชายมันกำลังก้มหน้าจัดการอยู่กับกี้น้อยของผมอยู่ ไม่รู้ตัวเลยว่ากางเกงหลุดไปตอนไหน

“ไหนๆก็เป็เมียผมแล้วนี่…”

ผมได้ยินไอ้คุณชายพูดแบบนี้นะ เพราะประสาทการรับรู้ของผมมันกำลังปั่นป่วน



.



อันที่จริงผมน่าจะรู้จุดจบของตัวเองตั้งแต่แรกที่ตอบรับคำชวนของคุณชาย…แต่ผมก็มา

สรุปคือ………..ผมแค่อยากเสียตัวอีกครั้งนึงนะสิ!!!

จะบ้าตาย!!

คราวนี้ผมคงดิ้นไม่หลุดจากไอ้คุณชายบ้านี่อย่างแน่นอน
ว่าไหมครับ??





@@@@@@@@@@@@@@@@@@ T B C @@@@@@@@@@@@@@@@@
ก็บอกแล้วว่าเสียเชิงอีกรอบ เอิ้กๆ
ขอบคุณทุกคนเลยค่ะ ที่เข้ามาอ่าน


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 26-05-2015 22:53:33 โดย Aokuro137 »

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ติดตามจ้า..^^

ออฟไลน์ Blue

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 336
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ no.fourth

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 888
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
พลอยรู้อยู่แล้วนี่

ออฟไลน์ Pawaree

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 432
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-2
    • FANPAGE

ออฟไลน์ TOY_SKY

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
นี้คือสาเหตุที่กี้ท้องนั้นเอง   :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ yaoisamasang

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 246
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-3
    • https://www.facebook.com/pages/Yaoi-Sama/463499467036395?ref=hl
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!
.
.
.
.
.
สรุป...เมิงท้องว่ะกี้

ออฟไลน์ IsDeer

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2519
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-8
เวอร์ชันนี้ไฉไลกว่าเดิมมาก เนื้อเรื่องเข้มข้นขึ้นเยอะเลย ชอบๆๆๆๆ  :hao3:

ออฟไลน์ Rabity

  • #slytherinforlife
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 523
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-8
ท้อง? ไม่ท้อง? อะไรยังไง?
จะรอตามนะคะ!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ LoveYoukissme

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0

ออฟไลน์ ToRoNtO

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 34
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เรื่องมันน่าลุ้น :hao7: จะรอติดตามแบบติดขอบจอเลยค่า

ออฟไลน์ GuoJeng

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1268
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +44/-1
สนุกคับ สนุกมากๆ รออ่านตอนใหม่ มาเร็วๆนะคับ

ออฟไลน์ sanri

  • เวลาไม่ใช่ตัวพิสูจน์ทุกสิ่งเสมอไป
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-9
แหมๆ ร้ายกาจนะเนี่ยตัวเธอ ทั้งคู่เบยอ่ะ  o13

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
ชอบค่ะ   เคมีคู่นี้ค่อยๆจุดประกาย  ชอบพระเอกแนวนี้นะ มึนแบบนุ่มๆ

ออฟไลน์ autopilot

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 67
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
อยากอ่านต่ออออออ มาต่อเร็วๆนะยูว :z3: :z3:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
ไปไหนไม่รอดล่ะ กี้น่ะ อิอิ

ออฟไลน์ jilantern

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 465
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-1

ออฟไลน์ gatenutcha

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 184
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
บอกได้คำเดียว  ติดตามค่ะ  รอลุ้น
 :hao7: :hao7: :hao7:

ออฟไลน์ cheyp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1536
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +49/-0

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด