ดวงตาสีม่วงเข้มช้อนมองเขาด้วยแววตากระหาย ปากนุ่มไล้ขบเม้มยอดอกบนผิวแน่นหนั่น ใบหน้าเรียวเปี่ยมเสน่ห์เลื่อนขึ้นมาที่กกหู แหย่เรียวลิ้นเล็กจนทั่ว ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่างกายของเขา ก่อนจะไล้ไปที่ริมฝีปาก
ปากบางประกบจูบอย่างหิวกระหาย เรียวลิ้นเล็กพลิกกลับไปมาอย่างช่ำชอง เขาปรือตามอง ‘คน’ ตรงหน้าอย่าง เส้นผมล้อมกรอบหน้าสวย โครงหน้าที่เปี่ยมเสน่ห์อย่างหาที่ติไม่ได้ ดวงตาสีม่วงมอมเมาเขาด้วยราคะ มือเรียวปะป่ายไปทั่วร่าง
ลิ้นชื้นถอนออกจากริมฝีปาก แตะลงที่ลำคอแผ่วเบา แล้วก้มลงปลดกระดุมชุดนอนที่เหลือของเขาด้วยริมฝีปาก ตอนนี้ ‘คราม’ รู้สึกปวดร้าวไปหมดทั้งช่วงตัว
“พอแล้ว เริ่มซะที”เขาครางผะแผ่วออกไปเมื่อร่างบางไม่ยอมทำสิ่งอื่นใดนอกจากกัดทึ้งยอดอกของเขาจนเป็นสีเข้ม กล้ามเนื้อแน่นตึงสั่นระริกจากความต้องการ
ร่างบางยิ้มแสยะก่อนจะไล้มือไปจนถึงกลางลำตัว...
“แฮ่กๆๆๆ”ครามสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เขาสะบัดหัวเบาๆ ให้ความมึนงงหายไป พลางคิดถึงเรื่องราวที่ฝันถึง
ร่างบางที่เขาพบเห็นนั้นมีเส้นผมนุ่มระต้นคอสีดำสนิท มีดวงตาสีม่วงชวนหลงใหลกับใบหน้าที่ใครๆ ก็ต้องตกหลุมรัก ผิวกายหอมหวนยังคงติดจมูก กระทั่งตื่นขึ้นมาแล้วก็ยังไม่จางหาย
ครามก้มหน้ามองกลางร่างตัวเองขมวดคิ้วเบาๆ
ไม่น่าตื่นขึ้นมาก่อนเลย
เขาลุกขึ้นจากเตียงนอนเข้าห้องน้ำ สายน้ำเย็นๆ ไหลผ่านตัวแต่หากไม่ชำระความร้อนลุ่มในใจ หัวสมองของเขาตอนนี้ไม่มีสิ่งอื่นใดนอกจากภาพของ ‘คน’ ในฝัน
มือใหญ่หยาบกร้านของเขาสู้มือนุ่มนิ่มของร่างบางนั่นไม่ได้สักนิด แต่จะทำอะไรได้ในเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วคงยากที่กลับไปฝันแบบเดิม
มือของเขาลูบไล้ส่วนแข็งขืนของตัวเองอย่างแผ่วเบาเพื่อเลียนแบบการกระทำของร่างบางให้มากที่สุด สายตาของเขาปรือไหวท่ามกลางสายน้ำเย็นช่ำก่อนที่น้ำอุ่นร้อนของร่างกายจะผุดออกมาเมื่อถึงขีดสุด
แรงกอดจากด้านข้างทำให้เขาต้องลืมตาขึ้น รอยยิ้มสวยหวานราวกับนางฟ้าคือสิ่งแรกที่เขาพบ นัยน์ตาสีม่วงมีแววยินดี เขากดปากจูบกับร่างบางอย่างกระหาย สองมือใหญ่ขยุ้มศีรษะนุ่ม
มือบางลูบไล้ไปตามกล้ามแขนของเขาเพื่อกระตุ้นอารมณ์ เขาไล้เล็มลิ้นไปตามกกหูหอมหวาน ก่อนจะลากขบเม้มผิวขาวราวกับน้ำนมจนกลายเป็นรอยช้ำ เจ้าของร่างบางผลักเขาเบาๆ ให้นอนลงบนที่นอน และพลิกตัวขึ้นเป็นฝ่ายอยู่ข้างบนแทน
ปากบางประกบมาที่ริมฝีปากเขาอีกครั้ง จูบครั้งนี้เต็มไปด้วยความรุนแรง เมื่อถอนริมฝีปากออกมาร่างบางก็ลูบมือไปมาบนหน้าอกเขาก่อนจะปลดกระดุมอย่างเชื่องช้า
เขาทนไม่ไหวจึงกระชากเสื้อของตัวเองออกเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับร่างบางมากกว่าเดิม ครามถกเสื้อของคนตรงหน้าขึ้นและกัดทึ้งยอดอกสีอ่อนบ้าง
ปากนุ่มครางออกมาเสียงเบาแต่ครามก็แย้มยิ้มย่างดีใจ ร่างสีน้ำนมผุดผาดแนบร่างลงบนตัวเขาและวางมือบนความต้องการที่มากจนแทบจนปริออกของเขา
มือบางนั้นกดมือลงหนักๆ จนเขาต้องครางออกมาด้วยความเสียงซ่าน ใบหน้าเรียวลงไปตรงจุดกลางตัว ลิ้นชื้นแล่นออกและเลียเบาๆที่ท่อนลำภายใต้เนื้อผ้าบางของกางเกงนอนตัวสั้น
กางเกงของเขาตอนนี้นอกจากจะเปียกน้ำลายจนชุ่มแล้วยังมีน้ำใสๆ ที่มาจาก ‘ตรงนั้น’ ของเขาอีกด้วย
นัยน์ตาสีม่วงช้อนขึ้นมองเขาและอ้าปากงับขอบกางเกงจนท่อนเนื้อดีดตัวผึงออกมา ฟันคมของร่างบางงับที่ส่วนปลายเบาจนเขาร้องซี้ดออกมา
ฟันคมถูกเก็บเข้าไปแต่โพลงปากอุ่นนุ่มก็เข้าครอบครองส่วนยอดของเขา แรงดูดเบาๆ ทำให้ครางอย่างไม่หยุดปาก
ครามครางจนเหนื่อยหอบและมองร่างบางอย่างคิดจะเอาคืน เขาเอือมมือลงไปขยี้ยอดอกช้ำจนเจ้าของโพลงปากครางออกมาทั้งๆ ที่ยังดูดกลืนเขาไม่หยุด
ปากของร่างบางเริ่มดูดกลืนครามลงไปจนเกือบสุดความยาวและถอนออกมาใหม่ ลิ้นเล็กแล่บเลียส่วนท่อนลำเบาๆ และเน้นที่ส่วนปลายเป็นพิเศษก่อนจะดูดกลืนเขาเข้าไปใหม่จนสุดความยาว
เขารู้สึกเคว้งและปรารถนามากกว่านี้ เขาฉุดร่างบางขึ้นแนบตัวและประกบจูบรุนแรงออกไป เขาผละออกและเลียน้ำใสที่มุมปากบางเบาๆ
ครามเม้มคอขาวจนเป็นรอยทั่วคออย่างพึงใจ มือของเขาเลื่อนไปที่ส่วนหวงแหนของคนตรงหน้า ความต้องการสั่นระริกร้อนในอุ้งมือ เขาจับมันแผ่วเบาและบีบอย่างรุนแรงเมื่อเจ้าของมันทำหน้าพึงใจ
มือใหญ่อีกข้างบีบสะโพกนุ่มขึ้นเป็นรอยมือและผละออกไปบริเวณกลีบเนื้อ นิ้วใหญ่หยาบสอดใส่เข้าไปในนั้น ร่างบางครางเสียงหวาน เขาคว้านหา ‘จุดนั้น’ ของคนตรงหน้า
“อ๊ะ”เขากระตุกยิ้มยินดีและสะกิดจุดนั้นหลายครั้ง
ร่างบางขมวดคิ้วใส่เขาและผละตัวไปนั่งคุกเข่า มือเล็กๆ ดึงมือเขาออกและประคองท่อนเนื้อกดเข้าไปในช่องทางแคบที่เบิกทางได้เพียงเล็กน้อย
“อ๊า!”เสียงหวานครวญครางด้วยความเจ็บจากความฝืดภายใน แต่ด้วยท่อนลำของครามชุ่มไปด้วยน้ำต่างๆ จึงไม่ยากนักที่จะเข้าไป
“ฮ้า”คนตัวบางหอบเบาเมื่อครามเข้าไปในตัวจนหมด
ครามแขม่วท้องเบาด้วยความแน่นและอึดอัด เมื่อคนด้านบนปรับลมหายใจได้แล้ว เขาก็ขยับตัวจากความอึดอัด มือบางลูบไล้ตัวเขาสะเปะสะปะ เขาคว้าใบหน้าคนตัวเล็กมาประกบจูบก่อนจะมาเบาลมแผ่วเบาเข้าที่หู
สองมือใหญ่จับที่สะโพกบางขึ้นจนเกือบหลุดจากท่อนลำและกระชากลงที่เดิมอย่างรวดเร็ว
“อ๊ะะะ!”ร่างเล็กร้องครางทิ้งตัวแนบหน้าอกเขา แรงบีบรัดภายในเพิ่มขึ้นจนครามต้องทำแบบเดิมอีกหลายๆ ครั้ง
และเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ร่างบางเริ่มที่จนปรับตัวได้ เขาขยับองศาเปลี่ยนท่าทางเล็กน้อย มือหยาบยกขาขาวขึ้นและสาวสะโพกเข้าไปเต็มแรง
ปากบางพร่ำพูดด้วยภาษาที่ฟังไม่ออก ครามลูบเหงื่อออกจากใบหน้าเรียว ดวงตาสีม่วงเปิดขึ้นมามองเขา
คล้ายกับว่าดวงตานั้นมันออกคำสั่งให้ครามทำให้เร็วขึ้น เขาเร่งความเร็วจนคนตัวเล็กหัวสั่นหัวคลอน
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”เขามองปากบางที่ครวญครางไม่หยุดอย่างตกในมนต์เสน่ห์จนต้องคว้าคอมาประกบจูบรุนแรง
“เรียก คราม”เขาพูดเสียงแผ่วเมื่อร่างบางใกล้จะเสร็จจนบีบรัดเขาแน่น
“อ๊ะ คราม คราม อ๊าาาา” ท่อนลำของร่างเล็กปลดปล่อยออกมา ทั้งๆ ที่ไม่มีการแตะต้อง
เขาคลื่อนตัวอย่างยากลำบากเพราะช่องทางมันรัดเขาแน่นขึ้น
ครามเปลี่ยนท่าทีเมื่อร่างบางพยายามขึ้นมานั่งบนตัวเขา เมื่อจัดท่าทางได้แล้ว ร่างบางก็เริ่มขย่มเบาๆ มองครามอย่างผู้ที่เหนือกว่า
ฝ่ายครามที่กลายเป็นข้าทาสก็ทำได้แต่ครวญครางเสียงผะแผ่วชื่นชมนายตัวเองอย่างจริงใจ
เขาขยี้ยอดอกอีกฝ่ายแรงและอีกมือก็ลูบท่อนลำอีกฝ่ายจนครางหวีดหมดแรงซบอยู่บนอกเขา ครามพลิกตัวขึ้นด้านบน และจัด
อีกฝ่ายในท่าคุกเข่า เขาเอาหมอนมาหนุนส่วนสะโพกให้สูงเพราะตอนนี้คนตัวเล็กดูไร้เรียวแรงแม้แต่จะพยุงตัวเอง
ครามสาวสะโพกสอบออกยาวๆ และสวนเอาไปแรงๆ จนปากบางพร่ำพูดไม่เป็นภาษา ส่วนปลายของครามคงจะสัมผัสโดนจุดกระสันของอีกฝ่ายพอดี ร่างบางจึงร้องไม่หยุด
“อ๊ะ คราม อ๊ะ อ๊ะ”
เสียงปะทะของเนื้อภายในห้องดังไม่หยุดเป็นจังหวะจนท่อนเนื้อของครามรู้สึกบีบแน่นกว่าเดิม
เขาจึงเพิ่มความเร็วเพื่อที่ว่าครั้งนี้จะได้สำเร็จไปพร้อมๆ กัน
“อ๊ะ อ๊ะ ครามมม อ๊ะ อ๊ะ คราม อ๊าาาา”ใบหน้าสวยแหงนหน้าขึ้น เสียงหวานครางเป็นครั้งสุดท้ายและฟุบลงไป
ท่อนลำของครามสาวเข้าไม่หยุดจนส่วนปลายปล่อยน้ำออกมา เขาจึงกดสะโพกเขาลึกเพื่อปลดปล่อยภายใน
เขาหอบบนร่างบางและทิ้งตัวลงด้านข้าง ครามพลิกร่างบางมานอนข้างๆ ลูบไล้ผิวบางน้อยๆ โอบกอดอย่างอบอุ่น
ดวงตาสีเทาของครามเปิดขึ้นมามองรอบๆ ตัวเขาที่อยู่เพียงคนเดียว
ยังไงซะ นั้นก็แค่ความฝัน
เขาพูดกับตัวเองแบบนั้น และสิ่งหนึ่งที่อยู่ในความคิดเขาคือ อินคิวบัส ตนนั้นใช่ได้เลย
“เซอร์รีย์ ข้าต้องการอินคิวบัสตนเมื่อคืนที่เขาฝันข้ามาเป็นของข้า” ภูตรับใช้ก้มหัวรับและหายตัวจากไปจัดการเรื่อง
ที่พ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ปราถนาอย่างรวดเร็ว
The end.
เรื่องนี้ อย่าสนใจอะไรมาก ไม่เคยลองเขียนฉากncจริงจัง ก็เลยลองดู ก็คิดว่ามันแปลกๆ
ให้คนอ่านตัดสินใจเนอะมีใครว่ามันแปลกๆ เหมือนเราบ้าง
ป.ล.เอาเกร็ดความรู้หน่อยมั้ย
อินคิวบัสและซัคคิวบัสเป็นปีศาจที่เหมือนกันแต่คนละเพศ ซัคคิวบัสเป็นผู้หญิง อินคิวบัสเป็นผู้ชาย ปีศาจจำพวกนี้ว่ากันว่าจะมีเสน่ห์มหาศาล สามารถเข้าฝันผู้คนได้ และมอบความสุขแบบอะจึ๋ยๆ ให้แลกกับไอพลังจากมนุษย์ บางครั้งหลังจากที่อินคิวบัสหรือซัคคิวบัสทำกามกิจเสร็จ เหยื่ออาจจะสิ้นชีวิตเพราะไม่มีพลังงาน เหยื่อของปีศาจจำพวกนี้ในเว็บต่างๆ เขียนไม่เหมือนกันสักเท่าไหร แต่สรุปง่ายๆ คือ
มักจะเป็นเพศตรงข้ามกับตัวเอง แต่เขาใช่คำว่ามักจะแต่พระเอกเรื่องนี้เป็นส่วนน้อยนะจ๊ะ และถ้าผู้หญิงโดนอินคิวบัสเข้าฝันและมีชีวิตก็จะท้องเป็นลูกของอินคิวบัส เขาว่ากันว่าพ่อมดเมอร์ลินเองก็เป็นลูกครึ่งอินคิวบัสกับแม่ชีเช่นเดียวกัน
รักคนอ่าน จุ๊บคนแต่ง