บทหกหลังจากที่เปิดเรียนมาได้หนึ่งเดือนเศษก็มีงานแข่งกีฬาเฟรชชี่ของนักศึกษาปีหนึ่ง แต่ถึงอย่างนั้นบรรดารุ่นพี่ปีสองถึงปีสี่ก็ต้องคอยดูแล ไม่ว่าจะตามไปดูแลข้างสนามเวลาซ้อม หรือจะคอยปฐมพยาบาลตอนน้องได้รับบาดเจ็บ แม้แต่คอยสอนหรือซ้อมกีฬาให้น้องก็ด้วย
เพราะฉะนั้นบรรดารุ่นพี่นักกีฬาปีสามปีสี่จะนัดน้องๆ ซ้อมกีฬากันแทบทุกเย็นกว่าจะเลิกก็ค่ำมืด โดยเฉพาะนักกีฬาบาสฯ ของคณะนิติศาสตร์ ที่ดูจะฝึกซ้อมกันอย่างหฤโหดมหาโหดแบบที่ไม่น่าเชื่อว่าคณะนี้จะจริงจังกันมากขนาดนี้ แถมกัปตันทีมและโค้ชยังไม่ทักไม่ท้วงอะไรเมื่อปีสามคนหนึ่งสั่งน้องปีหนึ่งซ้อมหนักแบบนี้เพราะเกรงใจหน้าโหดๆ ปนหงุดหงิดของนายอาทิตย์นั่นเอง
"ไอ้อุ่นมันเป็นอะไรวะ สั่งน้องวิ่งวอร์มมาหลายรอบละนะ" โค้ชป้องที่เป็นรุ่นพี่เก่าหันมาถามกัปตันทีมที่ยืนอยู่ข้างๆ รวมไปถึงเพื่อนๆ ของนายอาทิตย์ที่ตอนนี้เจ้าตัวยืนกอดอกอยู่กลางสนามบาสในโรงยิมแล้วชี้นิ้วสั่งน้อง
"เออ เพื่อนพวกมึงเป็นไรวะ กูเห็นมันทำหน้าโหดๆ หงุดหงิดๆ มาหลายวันแล้ว" กัปตันทีมหันไปถามรุ่นน้อง
บรรดาเพื่อนสนิททั้งสามคนของอุ่นต่างก็ถอนหายใจออกมาก่อนที่กอล์ฟจะบอก "ถ้าพี่กับโค้ชรู้ว่าเพราะอะไรคงวิ่งไปไล่เตะมัน"
"ทำไมวะ?" คนที่อาจจะวิ่งไล่เตะนายอาทิตย์ร้องถามพร้อมกัน
"มันหงุดหงิดเพราะไม่มีเวลาไปตามจีบพี่ไอดิน" โก้ว่า
"ห๊ะ!!!!""นั่นแหละพี่ มันบอกว่าเพราะมันต้องมาซ้อมให้ปีหนึ่งทุกวันมันไม่มีเวลาไปจีบพี่ไอ เพราะฉะนั้นปีหนึ่งต้องรับผิดชอบ" แชมป์ยืนยันอีกคน
"ไอ้อุ่น!!" โค้ชป้องกับพี่เกลียวที่เป็นกัปตันทีมร้องออกมาแทบจะพร้อมกันให้คนที่ยืนทำหน้าหงุดหงิดอยู่กลางสนามหันมามองแล้วเลิกคิ้วขึ้นถามแบบที่คนมองรู้สึกว่ามัน... กวนตีน
ใช่แล้ว... ที่ใบหน้าของนายอุ่นขมวดมุ่น ดูหงุดหงิดทุกเช้า สาย บ่าย เย็นและค่ำมืดก็เพราะพอมีงานกีฬาเฟรชชี่ที่ตัวเองไม่ได้ลงแข่งแต่ต้องมาซ้อมบาสให้น้องเพราะเป็นถึงนักกีฬาของคณะและของมหา'ลัย ทำให้ตอนเย็นแทนที่จะได้ไปตามจีบพี่ไอทุกเย็นต้องระเห็จตัวเองมาซ้อมให้น้อง เจ้าโกลเด้นของพี่ไอดินเลยเกิดอาการ...
พาลหนักมากและเมื่อโค้ชกับกัปตันทีมบาสรู้สาเหตุที่ทำให้เจ้าเด็กปีสามคนนี้ทำหน้าโหดสั่งน้องซ้อมบาสจน หมดแรงทุกวันๆ ก็ถึงกับเกิดอาการ... เท้ากระตุก วิ่งไล่เตะเจ้าอุ่นไปเสียรอบโรงยิม
"เฮ้ย! ไล่เตะผมทำไมพี่เกลียว โค้ชป้อง เหวออออ" อุ่นร้องลั่นพลางวิ่งหนีคนทั่งสองคนไปรอบๆ ทำเอาเด็กปีหนึ่งต่างหนีกระเจิงเพราะกลัวจะโดนลูกหลงไปด้วย
"ไอ้ห่าอุ่น! ก็นึกว่าอยากจะให้น้องมันชนะถึงขยันซ้อม ไอ้!!! ที่ไหนได้เพราะพาลไม่ได้ไปจีบคนเนี่ยนะ!" เกลียวตะโกนว่าไปก็วิ่งไล่ไปไม่หยุด
"ก็ทำไมล่ะพี่เกลียว! จีบพี่ไอมันสำคัญมากนะโว้ยย ไม่ได้ทำคะแนนจีบพี่ไอมาหลายวันแล้วนะ ถ้าจีบไม่ติดทำยังไงอะ" อุ่นว่าเสียงลั่นพลางวิ่งหนีคนทั้งสองคนไปด้วย
แต่แล้วคนที่อายุมากกว่าทั้งสองคนก็ต้องยอมแพ้เพราะวิ่งไล่ไม่ไหวตอนนี้ทั้งสามคนเลยนั่งหอบกันอยู่ข้างสนามแบบที่เด็กๆ ปีหนึ่งก็นั่งล้อมวงอยู่รอบๆ รุ่นพี่
ผลัวะ!
ผลัวะ!โค้ชป้องกับพี่เกลียวพร้อมใจกันตบเข้าที่ศีรษะของนายอาทิตย์ที่นั่งอยู่ตรงกลางคนทั้งสอง คนโดนตอบนี่แทบจะเห็นดาวกลางอากาศ และเพื่อนสนิททั้งสามของนายอาทิตย์ก็หัวเราะลั่นสะใจ
"โอ๊ย! โค้ชป้อง พี่เกลียวเจ็บนะเนี่ย หัวคนนะหัวคน ตบกันมาได้" อุ่นได้แต่ยกมือลูบหัวตัวเองป้อยๆ ถึงแม้ว่าจะสนิทสนมกันมากขนาดไหนแต่ทั้งสองคนก็เป็นรุ่นพี่เจ้าอุ่นเลยได้แต่ร้องประท้วงแบบไม่กล้าทำอะไรคืน
"ปีหนึ่งไปซ้อมชู้ตกันก่อนไป" โค้ชป้องหันไปบอกเด็กปีหนึ่งที่ก็ลุกกันพรึบแล้วเดินเข้าไปในสนามทันที พอรุ่นน้องลุกไปกันหมดแชมป์ โก้และกอล์ฟก็เดินมานั่งลงข้างๆ
"ว่าแต่พี่ไอที่จีบอยู่เนี่ยใครวะ?" พี่เกลียวหันมาถามด้วยความสนใจ
"ก็พี่ไอเจ้าของร้านหนังสือกาแฟไงพี่เกลียว" ไม่... อุ่นไม่ได้ตอบแต่เป็นบรรดาเพื่อนๆ ที่พร้อมใจกันตอบออกมา
"ธรรมดาทุกเย็นไอ้นี่มันต้องวิ่งแรดๆ ไปจีบพี่เขาแล้ว" กอล์ฟพูด
"ใช่ๆ พอมันไม่ได้ไปมันก็หงุดหงิด งุ้งงิ้ง งุ่นง่านห่าไรของมันก็ไม่รู้" โก้เสริม
"มันเลยเอามาลงกับน้องๆ ปีหนึ่งนี่ไงพี่" แชมป์ตบท้าย
"เล่นรุ่นใหญ่นี่หว่า แต่พี่ไอก็น่ารักจริง ถ้าไม่บอกว่าเรียนจบแล้วกูยังนึกว่ายังเรียนอยู่เลย" พี่เกลียวหันมาแซว
"จะไปเป็นเมียไอหรอวะไอ้อุ่น" โค้ชป้องถามก่อนจะหัวเราะออกมา "โค้ชนี่เพื่อนร่วมรุ่นไอนะโว้ย ตอนสมัยเรียนไอคบกับน้องต้นข้าวอย่างน่ารักเลย"
"จริงดิ!!!" ทุกคนร้องออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
พี่ไอดินคนน่ารักขนาดนั้นนะหรือมีเมีย! ส่วนคนที่อาจจะได้เป็นเมียก็ส่ายหน้า "พี่ไอเป็นเมียดิ คุยกันแล้วเรียบร้อย"
"เออ... โค้ชป้อง พี่เกลียวดูน้องซ้อมด้วยนะ พวกมึงสามตัวอะก็ช่วยพี่เกลียวด้วยล่ะ" อุ่นพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนเดินไปคว้ากระเป๋าสะพายของตัวเองขึ้นพาดไหล่
"แล้วมึงจะไปไหน?"
นายอาทิตย์หันกลับมามองก่อนจะยิ้มแผล่
"ไปจีบพี่ไอ" แล้วเผ่นแนบออกจากโรงยิมไปทันทีเพราะเกรงว่าเท้าหลายต่อหลายข้างจะมาประทับตราบนตัว
"ไงอุ่น ไม่เจอหน้าหลายวันเลยนะ" ส้มทักทายเมื่อเห็นเจ้าเด็กนิติศาสตร์เดินเข้ามาในร้าน
"ต้องไปซ้อมบาสให้น้องอะดิพี่ส้ม เซ็งเลย" อุ่นว่า พร้อมกับห้นซ้ายหันขวามาิวหาคนที่อยากจะเจอมาตลอด "แล้วพี่ไออะ"
"อยู่ชั้นบนน่ะ" จบประโยคของส้ม นายอาทิตย์ก็รีบขึ้นไปชั้นบนทันที
ร่างสูงสอดสายตามองเจ้าของร้าน เจ้าของหัวใจไปทั่ว เวลาเย็นๆ แบบนี้ถ้าพี่ไอไม่ทำงานอยู่ในห้อง... ก็คงอยู่ที่ตู้หนังสือล็อคหนังสืออ่านเล่นด้านใน แล้วก็จริงอย่างที่คิดเมื่อนายอาทิตย์เดินเข้ามาด้านในสุด พี่ไอดินกำลังยืนเรียงหนังสือบนชั้นอยู่ เจ้าตัวเลยค่อยๆ เดินไปทางด้านหลังแบบไม่ให้อีกคนรู้ตัว สุดท้ายก็เดินไปยืนซ้อนหลังจนได้
เฮือก!
ไอดินที่หันหลังกลับสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเมื่อเห็นอุ่นยืนยิ้มอยู่จนเผลอก้าวถอยหลังและเซจะล้ม เห็นแบบนั้นคนแกล้งก็รีบยกมือขึ้นรั้งเอวบางของพี่ไอแล้วดึงเข้าหาตัวทันที
"ตกใจหมด เล่นอะไรเนี่ย ถ้าพี่ตกใจจนหมดสติไปทำยังไง" หลังจากที่หายตกใจแล้วไอดินก็ว่าทันทีให้คนแกล้งหัวเราะออกมาเบาๆ
"เดี๋ยวผมช่วยผายปอดให้ไง"
"เดี๋ยวเถอะ!" ไอทำท่าจะยกหนังสือที่ถืออยู่ในมือขึ้นตี ทำให้อุ่นต้องรีบยกมือห้ามแบบทันท่วงที
นายอาทิตย์ขยับตัวลงนั่งพิงชั้นหนังสือพร้อมกับดึงข้อมือของไอดินให้ลงนั่งตาม ซึ่งไอเองก็ยอมนั่งลงข้างๆ แล้วพอนั่งลงปุ๊บเจ้าโกลเด้นก็จัดการทิ้งศีรษะลงซบไหล่ทันที
"อะไรเนี่ย..."
"คิดถึงพี่ไออะ คิดถึงๆๆ คิดถึง" เจ้าโกลเด้นร้องอ้อนพร้อมกับเอาหน้าถูไปไหล่ของคนที่เจ้าตัวพิงอยู่ส่งเสียงครางหงิงๆ อย่างน่าสงสาร
"ไม่มีคนให้ข้าวหรือไงเจ้าโกลเด้น เอาอาหารกระป๋องหรืออาหารเม็ดดี" ไอดินพูดยกมืกขึ้นจับเส้นผมนุ่มๆ ของนายอาทิตย์
"อาหารเม็ด" ก็ยังจะเล่น... "ไม่ใช่! โหยยย พี่ไออ่า"
ไอดินหัวเราะก่อนจะถูกเจ้าโกลเด้นตัวโตรวบเอวไปกอดแน่นจนผละหนีไม่ทันเลยได้แต่ปล่อยให้นายอาทิตย์ถูหน้าไปกับไหล่กับแขน นี่ถ้าแลบลิ้นเลียได้ ไอดินก็คิดว่าเจ้าเด็กนี่คงจะทำไปแล้ว
"พอแล้วน่าอุ่น... จะคิดถึงอะไรกันขนาดนี้"
"ก็คิดถึงนินา ไม่ได้เห็นหน้าพี่ไอตั้งหลายวัน คิดถึงจะแย่แล้ว"
"ตลกแล้ว แล้วเด็กที่ไหนคลอวิดีโอไลน์มาหาพี่ทุกคืน มาบอกว่าไม่เห็นหน้าได้ยังไง" ไอพูดพร้อมกับดันเจ้าเด็กมือปลาหมึกให้ขยับออกเพราะรู้สึกว่าเจ้าเด็กนี่จะเนียนนานไปแล้ว "แล้วก็เลิกเนียนมากอดได้แล้ว"
"รู้ทันตลอดเลยอะพี่ไอ" อุ่นบ่นก่อนจะยอมปล่อยอีกคนให้เป็นอิสระ "คลอวิดีโอไลน์หาพี่ไอก็ไม่เหมือนเจอพี่ไอแบบนี้นินา... พี่ไอครับ ทำนมสดปั่นให้น้องอุ่นหน่อยน๊าาาาา"
ไอดินถึงหลุดขำเมื่อเห็นท่าทางอ้อนของเจ้าโกลเด้น แถมยังมีการแทนตัวเองว่า 'น้องอุ่น' อีก คิดว่าอายุเท่าไหร่กันนะ
"ก็ได้ๆ เห็นว่าต้องไปซ้อมบาสให้รุ่นน้องหรอกนะ ลุกสิ" ไอดินพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วเดินนำเจ้าโกลเด้นที่รีบเดินตามแบบไม่ทิ้งห่างทันที
เจ้าของร้านเดินไปทำนมสดปั่นเมนูโปรดของน้องอุ่นก่อนจะถือมาให้เจ้าตัวที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะประจำ "แล้วมาได้นี่ ไม่มีซ้อมรึยังไง"
อุ่นหยิบน้ำไปดูดหลายอึกก่อนจะเอ่ยตอบ "ผมโดด"
คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ และได้ใจความทำเอาไอดินถึงกับส่ายหน้า "โดดได้ยังไง ทำไมไม่ไปซ้อมบาสฯ ให้น้อง"
"ก็ผมอยากเจอพี่ไอนินา อีกอย่างพวกไอ้สามตัวนั้นก็อยู่ ไหนจะพี่เกลียว โค้ชอีก ซ้อมให้น้องได้สบายๆ อยู่แล้ว"
ไอดินขมวดคิ้วทำหน้าดุใส่ แต่เจ้าคนโดดซ้อมก็ไม่มีทางทีเกรงกลัวอะไรเลยกลับส่งสายตาอ้อนมาให้แทนเสียนี่ "พรุ่งนี้ไม่โดดแล้วก็ได้ แต่พี่ไอแวะเอานมสดปั่นไปให้ผมที่โรงยิมได้ไหมอะ นะ นะ น๊าาาาา ไปแปบเดียวก็ได้ ไปให้ผมเจอหน้าหน่อย น๊าาาาาาาาาา"
"พี่ไป... แล้วพี่ได้อะไร"
"ได้หัวใจไอ้อุ่นคนนี้ไง!" พูดอย่างมั่นใจพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างอีกตั้งหาก
"คุ้มกันไหมนะ" ไอว่าพร้อมกับทำท่าคิดหนัก
"คุ้มสิ เพราะหัวใจของไอ้อุ่นคนนี้มีพี่ไอคนเดียวเลยนะครับ""มุกเสี่ยว..."
"ถึงจะเสี่ยวแต่ก็ทำพี่ไอยิ้มได้ละนะ" อุ่นพูดพร้อมกับยิ้มพลางมองหน้าของคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกันไปด้วย
ทำพี่ไอยิ้มได้ ได้เห็นรอยยิ้มพี่ไอ ไอ้อุ่นก็มีความสุขมากๆ แล้ว
"นะพี่ไอนะ ไปหาอุ่นหน่อยนะ ไปให้กำลังใจข้างสนามหน่อยนะ"
ไอดินลุกขึ้นยืน "ไปซ้อมบาสฯ ให้น้องได้แล้วอุ่น ส่วนพรุ่งนี้... ถ้าพี่ไปก็เห็นเองแหละนะ"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
(มีต่อค่ะ)
หัวข้อ: อุ่นไอรัก ❤ } UP รายละเอียด... รูปเล่มนิยาย / P.29 15/06/2559 (อ่าน 266506 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก