(ต่อค่ะ)ในตอนบ่ายคนที่มีเรียนก็กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอพักของตัวเองก่อนจะตามไปรวมกับเพื่อนๆ ในกลุ่มที่รวมตัวอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะแบบทุกที
"เดี๋ยวนี้หายหัวไม่ยอมมาพบปะเพื่อนฝูงนะครับคุณมึง" ทันทีที่เดินไปถึงบรรดาเพื่อนรักทั้งสามคนก็ร้องแซวขึ้นมาทันที "เช้าถึงเย็นถึง กลางคืนถึงขนาดนี้นี่ได้เสียกันยังครับ"
ผลัวะ!!
อุ่นจัดการใช้หนังสือที่ถืออยู่ในมือฟาดลงบนหัวเพื่อนรักคนละทีอย่างเน้นๆ "พูดจาทุเรศนะมึงอะ ให้เกียรติที่รักกูหน่อย กูไม่ไวไฟขนาดนั้นนะครับ"
"หรอครับ!" แชมป์ว่าอย่างประชดเต็มที่ "แน่ใจว่าไม่คิดเลย"
"มึงนี่เห็นกูเป็นคนยังไง" นายอาทิตย์หันไปมองหน้าเพื่อนก่อนจะยิ้ม "เรื่องคิดนี่แค่เห็นหน้าพี่ไอกูก็คิดไปถึงบนเตียงละห่า แต่กูแค่คิดไง กูเป็นเด็กเรียบร้อยไม่ทำอะไรพี่ไอจนกว่าจะคบกันหรอก" คำตอบที่ถ้าไอดินมาได้ยินก็คงอยากจะไล่เตะสักหลายๆ ที
"ควาย!! มึงมันไม่เรียบร้อยตั้งแต่คิดแล้วเหอะ ทำเป็นพูด" โก้ว่าเข้าให้พลางส่ายหน้ากับเพื่อนรัก
"เดี๋ยวนี้ดูมึงจะติดพี่ไอแจ แล้วมึงเอาคุณหนังสือของมึงไปไว้ที่ไหนแล้ววะ" กอล์ฟถามพลางหยิบขนมใส่ปาก
นายอาทิตย์เลิกคิ้วขึ้นมองหันไปแย่งขนมจากเพื่อนมากินบ้าง "คุณหนังสือก็อยู่ในใจกูดิวะ จะให้ไปอยู่ไหนละ"
"เดี๋ยวกูจะไปบอกพี่ไอว่ามึงนอกใจ ไม่สิ... มึงมีคนอื่น"
"อ้าวๆ เพื่อนครับ ทำไมพูดหมาๆ แบบนี้ละคร้าบบ"
"ก็มันจริงนิหว่า!" ทั้งสามคนพูดออกมาพร้อมกันก่อนที่กอล์ฟจะพูดต่อ "มึงเอาคุณหนังสือไว้ในใจ แล้วมึงก็เอาพี่ไอไว้ในใจอีก อย่างนี้ไม่เรียกว่ามีคนอื่นแล้วจะเรียกว่าอะไรครับเพื่อนอุ่น"
"พวกมึงนี่ไร้สาระกันจริงๆ เลย ไปๆ ขึ้นเรียนได้แล้ว" อุ่นว่าพลางไล่ตบหัวเพื่อนคนละทีก่อนจะหนีขึ้นไปบนห้องเรียนก่อน
ตลอดทั้งคาบเรียนนายอาทิตย์เรียนไม่รู้เรื่องเลยสักนิด คำพูดของกอล์ฟมีผลต่อความคิดของเขามาก ช่วงนี้เขาลืมคุณหนังสือไปทันที ยอมรับแบบลูกผู้ชายเลยว่ารู้สึกดีๆ กับคุณหนังสือมากเพราะเป็นเหมือนที่ปรึกษาเรื่องเรียน แล้วยังคุยกันได้ในอีกหลายๆ เรื่อง แต่พอรู้ใจตัวเองว่ารักพี่ไอ ความสนใจที่มีต่อคุณหนังสือก็ลดลงแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาลืม
นายอาทิตย์กำลังรู้สึกผิด ทั้งต่อไอดิน และคุณหนังสือ ถึงแม้ว่าคุณหนังสือจะเป็นเหมือนคนในโลกจินตนาการ เป็นใครที่อุ่นไม่รู้จักแต่ตลอดสองปีกว่าที่ผ่านมาคุณหนังสือก็ช่วยเหลือเขาไว้มากจริงๆ แต่พออุ่นเริ่มหันไปสนใจพี่ไอก็เหมือนไม่ได้ให้ความสำคัญกับคนที่ช่วยเหลือเขามาตลอดเลย
จะเป็นอะไรไหมถ้าหากเขาเดินไปคุยกับพี่ไอ บอกเรื่องคุณหนังสือให้รู้ แล้วถ้าจะขอคุยกับคุณหนังสือผ่านทางโพสอิทต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเรียนจบพี่ไอจะโกรธหรือเปล่า จะไม่พอใจหรือเปล่า จะคิดว่าตัวเองไม่จริงจังกับพี่ไอหรือเปล่า แต่เขาก็ไม่อยากเอาสาเหตุที่ว่ากำลังจะมีพี่ไอไปเป็นเหตุให้เลิกคุยกับคุณหนังสือ นายอุ่นรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับคุณหนังสือเลยสักนิดเดียว...
แต่ถ้าพี่ไอไม่พอใจ เขาก็ไม่สามารถห้ามได้ พี่ไอมีสิทธิที่จะไม่พอใจ แล้วยิ่งถ้ารู้ว่าในใจลึกๆ ของนายอาทิตย์รู้สึกพิเศษกับคุณหนังสือถ้าพี่ไอจะคิดมากพี่ไอก็ไม่ผิด
คนคิดหนักได้แต่ยกมือยีผมตัวเองจนยุ่งไม่เป็นทรงอย่างไม่รู้จะทำยังไงดี จะทำเงียบเฉยไม่บอกพี่ไอก็ไม่อยากเหมือนกับมีเรื่องที่ปิดบังอยู่ถ้าหากพี่ไอจับได้ทีหลังแล้วโกรธขึ้นมาจะทำยังไง
"อ๊ากกกกกกกก เอายังไงดีวะ" สุดท้ายก็ได้แต่ร้องออกมาอย่างคิดไม่ตก โชคดีที่หมดเวลาเรียนแล้ว อาจารย์และเพื่อนๆ ก็ออกไปจากห้องกันเกือบหมดแล้วเช่นกัน
"เฮ้ย! เป็นไรวะ" โก้หันมามองเพื่อนที่อยู่ๆ ก็ส่งเสียงออกมาทั้งๆ ที่ตลอดชั่วโมงเรียนเอาแต่นั่งหน้าเครียด
"ไอ้เชี่ยกอล์ฟ!! ความผิดมึงเลย" อุ่นร้องโวยวายพลางชี้หน้าเพื่อน
คนถูกกล่าวหาได้แต่ทำหน้างง "อะไรของมึงวะ"
"สัส! ก็มึงอะ มึงบอกว่ากูมีคนอื่น เชี่ยย ดูดิกูคิดมาทั้งคาบเลยเนี่ย มึงว่าถ้ากูไปบอกพี่ไอเรื่องคุณหนังสือพี่ไอจะโกรธกูเปล่าวะ หรือกูควรเลิกคุยกับคุณหนังสือวะมึง"
โป๊ก!!
กอล์ฟยื่นมือมาเขกหัวคนขี้โวยวายทันที "ไอ้ห่า มึงอะคิดมาก คิดไร้สาระกูก็พูดเล่นไปเรื่อย มึงจะจริงจังทำไมเนี่ย"
"ไม่ดิมึงงงงง ที่มึงพูดมันก็ถูกอะ คือมึง... กูก็แอบรู้สึกดีๆ กับคุณหนังสือไง" อุ่นพูดเสียงอ่อย เลื้อยตัวไปกับโต๊ะ
เพื่อนทั้งสามคนได้แต่ส่ายหน้าก่อนจะเดินมานั่งล้อมเจ้าคนคิดมาก บทจะฉลาดก็ฉลาดเหลือเกิน พอบทจะโง่ก็โง่จนไม่อยากจะเชื่อ แล้วแชมป์ก็เริ่มพูดก่อน "ไอ้อุ่น มึงบอกว่ามึงรู้สึกดีๆ กับคุณหนังสือ ตอนนี้มึงรู้สึกยังไงกับคุณหนังสือ"
"ผู้มีพระคุณ!" อุ่นพูดก่อนจะพูดต่อเมื่อเพื่อนถามว่ายังไง "ก็คุณหนังสือคอยแนะนำกูเรื่องอ่านหนังสือ เรื่องชีท ที่จริงคุณหนังสือก็มีพระคุณต่อพวกมึงสามคนด้วย ที่เราสอบผ่านกันมาตลอดก็เพราะคุณหนังสือเอาชีทดีๆ ของรุ่นพี่มาให้ไม่ใช่หรอวะ เพราะฉะนั้นคุณหนังสือเลยเปรียบเหมือนผู้มีพระคุณของกู"
"แค่นี้มึงก็สมควรรู้คำตอบแล้วปะวะ" กอล์ฟถอนหายใจก่อนจะพูด
นายอาทิตย์หันมองหน้าเพื่อนแต่ละคนแล้วทำหน้างง "คำตอบไรวะมึง"
"โว้ยไอ้ฟายย!!!" ทั้งสามคนตะโกนออกมาพร้อมๆ กันก่อนที่โก้จะเป็นคนเฉลยให้คนฉลาดน้อยในเรื่องนี้ตาสว่าง "ก็มึงรู้สึกกับคุณหนังสือเหมือนผู้มีพระคุณ แล้วมึงจะกลัวพี่ไอไม่พอใจทำไม ในเมื่อมึงไม่ได้รักคุณหนังสือแบบที่มึงรักพี่ไอ"
"เออว่ะ!!" คนที่เริ่มฉลาดร้อง "มึงอะไอ้กอล์ฟ ทำกูคิดมากเลย"
"เพราะมึงมันไอ้จั๊ดง่าวไง เรื่องไหนควรจะฉลาดละโง่ชิบหาย"
"เออๆ ไอ้ทีละด่ากูใหญ่ อย่างนั้นกูไปหาพี่ไอก่อนดีกว่า ต้องรีบไปทำคะแนนให้ครบร้อยคะแนนจะได้จับพี่ไอทำเมียได้สักที" พูดจบก็คว้ากระเป๋าแล้ววิ่งออกจากห้องไปทันทีแบบไม่ล่ำลาเพื่อนรักทั้งสามคนที่ให้คำปรึกษาเลยสักนิด ทั้งสามคนเลยได้แต่ส่ายหน้ากับท่าทางของอุ่นก่อนจะแยกย้ายกันกลับ
คนที่วิ่งหน้าตั้งตั้งใจจะไปหาไอดินก็ต้องวิ่งย้อนกลับไปที่อาคารเรียนอีกรอบเพราะนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ขี่รถมา รถมอเตอร์ไซค์คันสวยที่เผลอถูกทิ้งไว้ขับตรงไปยังร้านหนังสือกาแฟ
"พี่เกล้า พี่ส้ม สวัสดีคร้าบบ" นายอาทิตย์ดันประตูร้านเปิดออกก่อนจะร้องทักทั้งสองคนซึ่งส้มเองก็หันกลับมาทักกลับ
"พี่เกล้า พี่ไออะ" มาถึงก็ถามหาใครอีกคนทันทีพลางหันซ้ายหันขวาดูจนแน่ใจว่าไอดินไม่ได้อยู่ที่ชั้นล่าง
"ออกไปซื้อของ" เกล้าไกลร้องบอกซึ่งอุ่นก็พยักหน้ารับก่อนจะเดินไปสั่งนมสดปั่นเมนูประจำมาตั้งใจว่าจะนั่งรอจนกว่าร้านจะปิด พอได้เครื่องดื่มมาก็ถือไปนั่งหลบอยู่มุมร้านโดยมีเกล้าไกลเดินตามไปนั่งคุยด้วย
"เมื่อคืนไปนอนห้องไอมาหรอ" เกล้าถามทันทีที่ลงนั่งให้เจ้าเด็กที่นั่งดูดน้ำอยู่เงยหน้าขึ้นมองพร้อมกับยักคิ้วให้แทนคำตอบ "เดี๋ยวนี้พัฒนานิหว่า มีไปนอนห้องกันด้วย"
"แน่นอนอะพี่เกล้า ระดับไอ้อุ่นทั้งคน ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือหรอก" ไม่มีเสียหรอกที่จะถ่อมตน มีแต่อวยตัวเองเสียมากกว่า "เอ่อพี่เกล้า เมียเก่าพี่ไออะ ทำไมถึงเลิกกันไปหรอ"
เกล้าไกลเลิกคิ้วขึ้นมอง "รู้เรื่องนี้ด้วยหรอ"
"รู้ดิ ก็วันนั้นที่ไปร้านเหล้ากันผมก็เจอไงจำไม่ได้แล้วหรอ แต่ก็รู้แค่ว่าพี่ไอเคยมีเมียแค่นั้นแหละ ไม่รู้สาเหตุว่าเลิกกันเพราะอะไร"
"ไม่รู้สึกไรเลยหรอ" เกล้าถามพลางมองสำรวจเด็กตรงหน้า
"รู้สึกไรอะพี่เกล้า แบบว่าไม่พอใจเวลาจะพูดถึงแฟนเก่าของคนรักแบบนี้หรอ ไม่หรอก เอาจริงๆ นะเหมือนเพื่อนสาวเล่นเลสกันมากกว่า แต่ถ้าแฟนเก่าพี่ไอเป็นหนุ่มหล่อๆ มาดแมนหรือพี่ไอเคยเป็นเมียคนอื่นมางี้ค่อนน่าหึงหน่อย" เกล้าไกลหัวเราะทันทีที่ได้ยินอุ่นพูดจบพร้อมกับพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย
"เออ เข้าใจเปรียบว่ะว่าเล่นเลสกัน เคยเจอต้นข้าวแล้วใช่ไหมเมียเก่าไอมันอะ ต้นข้าวเป็นรุ่นน้องที่มหา’ลัยนั่นแหละไอ้ไอมันไปจีบเขาก่อน ที่จริงพวกกูก็เตือนกันหลายรอบแล้วนะว่ามันหาเมียไม่ขึ้นแต่ไปๆ มาๆ มันดันได้เมียมาจริงๆ ก็ไม่อะไรหรอก" เกล้าไกลเริ่มเล่าเรื่องราวของเพื่อนสนิท "มันก็รักกันดีนะ คนอิจฉากันทั้งนั้นเพราะไอ้ไอมันก็คอยตามดูแลเขาอย่างดี แต่ก็ไม่รู้นะว่าไอมันบกพร่องตรงไหนทำหน้าที่คนรักไม่ดียังไง เพราะต้นข้าวมันดันนอกกายนอกใจไปมีคนอื่น ไอมันไปเห็นฉากเด็ดพอดีมันก็เลยเลิก เลิกแบบทันทีทันใด มันไม่แคร์ไม่สนใจต้นข้าวเลย ลบทุกอย่างออกทั้งเบอร์ รูป เฟส แรกๆ ต้นข้าวก็ตามมาง้อมาคุยแหละแต่ไอมันไม่คุย สุดท้ายฝ่ายนั้นเลยเบื่อจะง้อมั้ง"
"แล้วหลังจากคนนี้พี่ไอเคยมีใครอีกไหมอะพี่"
"หลังจากเลิกกับต้นข้าวก็ไม่มีใครนะ มันไม่เปิดใจให้ใครมากกว่า เริ่มมาดีขึ้นก็..." เกล้าไกลเงียบไปก่อนที่จะนึกอะไรขึ้นได้ เจ้าตัวยกยิ้มอย่างนึกอะไรสนุกๆ ได้แบบที่คนมองก็ได้แต่สงสัย
"ก็อะไรพี่เกล้า?"
"เริ่มมาเปิดใจก็ตอนมาเปิดร้านที่นี่ได้สักพัก มีคนหนึ่งมาทำให้มันเริ่มเปิดใจมากขึ้นนะ จนบางทีกูก็ยังนึกนะว่ามันอาจจะชอบคนคนนี้ก็ได้ หึหึหึ"
"ใครอะพี่เกล้า" นายอาทิตย์รีบถามอย่างร้อนรนทันที นี่เขาพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไงตั้งแต่รู้จักกับไอดินมาไม่เคยเห็นมีใครที่ทำท่าเข้ามาจีบพี่ไอเลยสักคน ใครคนที่เกล้าไกลพูดหมายถึงใครกันแน่
"เมื่อยว่ะ เอออุ่น วานเอาหนังสือกองนี้ไปไว้ในห้องไอให้หน่อยสิ" เกล้าไกลพูดพร้อมกับเดินไปหยิบหนังสือมาให้ "เอาไปวางไว้ในห้องทำงานของไอเลยนะโว้ย อย่าวางไว้ข้างนอก"
"เดี๋ยวดิพี่เกล้า แล้วคนที่พี่เกล้าบอกอะ"
"คำตอบ... อยู่ในห้องทำงานของไอว่ะ"
แค่นั้นแล้วนายอาทิตย์ก็รีบหันมาคว้ากองหนังสือมาถือไว้แล้วเดินขึ้นไปบนชั้นสองอย่างไวแบบที่เกล้าไกลได้แต่ยิ้มอย่างพอใจ
ช่วยให้คนรักกันสมหวัง ถือว่าได้บุญ หึหึหึนายอาทิตย์ดันประตูห้องทำงานของไอดินให้เปิดออก ไม่เคยเข้ามาในห้องนี้เลยสักครั้งส่วนใหญ่จะแค่นั่งอยู่หน้าห้องนี่เป็นครั้งแรกทำเอาเจ้าตัวตื่นเต้นนิดๆ อุ่นวางหนังสือลงบนโต๊ะของไอดินก่อนจะเริ่มสำรวจไปทั่วโต๊ะ มองหารูปหรืออะไรสักอย่างที่จะสามารถบอกได้ว่าใครคือคนที่ทำให้ไอดินเริ่มเปิดใจ แต่หาจนทั่วโต๊ะแล้วก็ไม่เจอ
"ไหนหว๊า..." อุ่นเริ่มหันไปสำรวจที่ตู้ด้านหลังบ้างแต่ก็ไม่เห็นเจออะไรก่อนที่สายตาจะไปสะดุดลงกับพนังห้องตอนแรกที่เข้ามาไม่ทันได้มองเห็นผ่านๆ แค่ว่าเป็นกรอบรูป แต่พอมองดีๆ มันกลับไม่ใช่ กระดาษโพสอิทมากมายถูกติดลงบนนั้น
หัวใจของนายอาทิตย์เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ก้าวเท้าตรงไปยังกรอบรูปนั้น แล้วเมื่อเห็นมันชัดๆ รอยยิ้มกว้างก็ปรากฏบนใบหน้าหล่อนั้นทันที เพียงแค่เห็นนายอาทิตย์ก็จำมันได้ทันที บนกรอบรูปนั้น... โพสอิทมากมายนั้น...
"อย่างนั้นก็หมายความว่า... พี่ไอคือคุณหนังสืออย่างนั้นหรอ"โพสอิทเป็นร้อยแผ่นที่ถูกเก็บเอาไว้อย่างดี นายอาทิตย์โคตรจะมีความสุข หัวใจก็เต้นแรงมากๆ เมื่อได้รู้ความจริงว่าคนที่เขาเขียนข้อความส่งหามาตลอดสองปีกว่าคือไอดินคนที่เขารัก
"อุ่น!" เจ้าของชื่อหันไปตามเสียงเรียก ไอดินยืนอยู่ด้านหลังเจ้าโกลเด้นตัวโต
"พี่ไอ" อุ่นยิ้มกว้างกว่าเดิมก่อนที่ร่างใหญ่ๆ นั้นจะโถมเข้าใส่ไอดินเต็มแรงเหมือนกับเจ้าโกลเด้นที่กระโจนใส่เจ้าของ นายอาทิตย์กอดรัดร่างเพรียวของไอดินไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ปากก็เอาแต่เรียกพี่ไอ พี่ไอ พี่ไอ ไม่หยุด
"อุ่น... พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว" ไอดินว่าทั้งๆ ที่ริมฝีปากยังยิ้ม
"พี่ไอ... คือพี่ไอจริงๆ ใช่ไหม คุณหนังสือคือพี่ไอใช่ไหม" อุ่นผละออกแต่ก็ไม่ได้ปล่อยมือจากคนตรงหน้า ร้องถามด้วยดวงตาที่เป็นประกายที่มีความสุขสุดๆ
"อื้ม คุณคนอ่านหนังสือ อื้มม!!" ทันทีที่พูดจบอุ่นก็ก้มลงจูบปากไอดินทันทีจนคนรับตั้งตัวไม่ทัน แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรปล่อยให้เจ้าเด็กโข่งกดจูบซ้ำไปซ้ำมาอยู่แบบนั้น
"ผมโคตรดีใจเลยพี่ไอ" อุ่นผละริมฝีปากออกพูด "ดีใจโคตรๆ เลย ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าคุณหนังสือจะเป็นพี่ไอ ผมโคตรดีใจเลยว่ะพี่ไอ"
ร่างของไอดินถูกรวบไปกอดอีกรอบ คนถูกกอดได้แต่ยิ้มเพราะคิดไว้ไม่ผิดเท่าไหร่กับปฏิกิริยาของเจ้าโกลเด้นเมื่อรู้ความจริง ไอยกมือขึ้นกอดตอบ "อื้ม"
"ผม... ไม่รู้จะพูดอะไรเลย รู้แค่ว่ามันดีใจมากๆ คนที่ผมคุยผ่านโพสอิทมาตลอดคือพี่ไอ คนที่คอยช่วยเหลือ คอยให้คำแนะนำ คอยให้กำลังใจผมมาตลอดคือคนที่ผมหลงรักแต่โง่ไม่รู้ตัวอยู่ตั้งนาน คือคนคนเดียวกัน"
"ตอนนี้ก็รู้แล้วไง"
"พี่ไอรู้นานแล้วหรอ"
ไอดินส่ายหน้าอยู่กับไหล่ของอีกคน "ก็พึ่งรู้ ตั้งใจว่าจะบอกแต่อุ่นมารู้ก่อน"
นายอาทิตย์หัวเราะ "แผนของพี่เกล้าแน่เลย พี่เกล้าบอกผมว่ามีคนทำให้พี่ไอเปิดใจแล้วผมจะรู้คำตอบว่าเป็นใครถ้าขึ้นมาผมบนห้องพี่ไอ แล้วก็โยนหนังสือกองใหญ่มาให้ผมอีก พี่ไอ... อุ่นดีใจจริงๆ นะ"
"พี่รู้แล้ว เจ้าโกลเด้น" ไอดินเลื่อนมือไปยีผมของนายอาทิตย์เบาๆ ผละออกจากอ้อมกอดที่อุ่นนั้นแล้วส่งยิ้มให้ รอยยิ้มที่ทำเอานายอาทิตย์ตกหลุมรักอีกรอบ
"ถ้าพี่ไอยิ้มแบบนี้อีก ไอ้อุ่นคนนี้ต้องแย่แน่ๆ เลย รู้สึกตกหลุมรักพี่ไอหนักขึ้นไปอีกแล้ว" เจ้าตัวว่าเสียงอ่อยรวบตัวไอดินไปกอดอีกรอบแต่คราวนี้เจ้าตัวกลับก้มตัวลงแล้วซุกหน้าลงกับอกของไอดิน คนโดนกอดยิ้ม ยกมือขึ้นกอดรอบหัวที่ซุกอยู่กับอกของเขา
"ก็... ตกหลุมรักเยอะๆ แล้วกันนะคุณคนอ่านหนังสือ""ไปไหนไม่รอดแล้วครับ... คุณหนังสือ" ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC************************************************
ตอนนี้... ตอนนี้เป็นอะไรที่แบบว่าเขียนไปยิ้มไปมากเลยค่ะ มันน่ารักอะ โดยเฉพาะเจ้าโกลเด้นตอนนี้ทำตัวได้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก เจ้าตัวรู้แล้วว่าพี่ไอคือคุณหนังสือ ปฏิกิริยาไม่ต่างจากที่คิดเลย กระโจนใส่ทันที แถมยังดีใจอีกต่างหาก ดูแล้วน่าเอ็นดู๊น่าเอ็นดูเนอะ ทีนี้ก็รอแค่ว่าเมื่อไหร่พี่ไอจะให้คะแนนอุ่นเต็มร้อยแล้วก็คบกัน แต่ไม่นานหรอกค่ะเพราะอย่างที่รู้ๆ กันพี่ไอก็รักอุ่นไม่น้อยไปกว่าที่เจ้าอุ่นรักพี่ไอเลย แต่คนนี้เขาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไง แต่ก็ไม่เคยปฏิเสธเลย คือง่ายๆ อุ่นมันยังไม่ยอมขอพี่ไอเป็นแฟนเองนั่นแหละ ฮ่าๆๆๆ แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ
หัวข้อ: อุ่นไอรัก ❤ } UP รายละเอียด... รูปเล่มนิยาย / P.29 15/06/2559 (อ่าน 266519 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก