บทสิบสามใกล้สอบกลางภาคเข้าไปทุกทีนักศึกษาแต่ละคนต่างก็หน้าดำคร่ำเครียดกับการอ่านหนังสือสอบ ร้านหนังสือกาแฟเริ่มเปลี่ยนเวลาปิดร้านเพื่อให้เหล่านักศึกษาได้มาอ่านหนังสือติวสอบกัน โดยเฉพาะนักศึกษาจากคณะนิติศาสตร์และคณะแพทยศาสตร์ที่เหมือนจะสลับวันกันมายึดพื้นที่อ่านหนังสือ
"อุ่นมาตรานี้มันยังไงวะ" แชมป์ร้องถามพลางเลื่อนหนังสือไปหน้าเพื่อนสนิทที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างเคร่งเครียดก้มอ่านหนังสือของตัวเองอยู่
"เฮ้ย! ไอ้อุ่น!" แชมป์เพิ่มระดับเสียงอีกนิดจนเพื่อนร่วมโต๊ะอย่างโก้และกอล์ฟต่างก็เงยหน้าขึ้นมองแต่คนถูกเรียกยังไม่รู้สึกตัวจนกอล์ฟที่นั่งอยู่ใกล้สุดต้องส่งมือไปประเคนให้ถึงศีรษะจนหน้าแทบทิ่มนายอาทิตย์ถึงได้รู้สึกตัว
"เฮ้ย ตบหัวกูทำไมวะ" พอรู้สึกตัวก็โวยวายทันที
"ไอ้แชมป์เรียกมึงหลายรอบละห่า ตั้งใจอ่านหนังสือมากไปไหมมึง" กอล์ฟว่า
อุ่นยังคงทำหน้าเครียดอยู่ก่อนจะส่ายหน้าไปมา "ก็ไม่ได้อ่านหนังสือ"
"อ้าว... แล้วมึงทำหน้าเครียดทำไม คิ้วมึงนี่ผูกกันเป็นโบไว้หลายทบละ" โก้ว่า
คนเครียดถอนหายใจ
"กูเครียดเรื่องพี่ไอว่ะมึง"คำตอบของอุ่นทำเอาเพื่อนๆ ต่างก็วางหนังสือประมวลกฎหมายเล่มหนาลงกับโต๊ะทันทีพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้แบบไม่ค่อยแสดงออกเท่าไหร่ว่าอยากรู้มาก
"ทำไมวะมึง ทะเลาะกับพี่ไอหรอ"
"พี่ไอมีคนอื่นหรอ"
"หรือว่าพี่ไอไม่สนใจมึง"
นายอาทิตย์ส่ายหน้า "เปล่า กูไม่ได้ทะเลาะกับพี่ไอ พี่ไอไม่ได้มีคนอื่น แล้วก็สนใจกูดีด้วย"
"อ้าว!" ทั้งสามคนร้องออกมาพร้อมกัน "แล้วมึงเครียดเรื่องอะไร"
"ก็กูอะ... คบกับพี่ไอมาสองเดือนกว่าแล้วใช่ไหมละ แต่พี่ไอยังไม่ยอมมีอะไรกับกูเลยว่ะ""มันใช่เรื่องเครียดไหมไอ้ห่าอุ่น!!!" แชมป์ว่าอย่างหงุดหงิด ตอนแรกก็นึกว่ามันเครียดอ่านหนังสือ พอบอกเรื่องพี่ไอก็นึกว่าทะเลาะกัน ที่ไหนได้!!
เครียดเพราะพี่ไอไม่ยอมมีอะไรด้วย"ใช่ดิมึง! เรื่องใหญ่เลยนะโว้ย มันเป็นเรื่องของคนรักกันนะแต่เออลืมไปพวกมึงยังไม่มีคนรักเลยไม่รู้" อุ่นพูดแต่ก็ยังไม่วายแอบเหน็บเพื่อนทั้งสาม
"พูดงี้มาต่อยกับพวกกูเลยมะ" โก้ว่าพร้อมกับถกแขนเสื้อขึ้นเตรียมเอาเรื่องเต็มที่
"พอๆ เลิกเล่นแล้วอ่านหนังสือต่อใกล้สอบแล้วนะเผื่อมึงจะลืม" กอล์ฟยกมือห้ามทัพทั้งสองฝั่งก่อนจะเอามือตบหนังสือเพื่อย้ำให้รู้ว่าควรตั้งใจอ่านหนังสือ "เรื่องไร้สาระทิ้งเอาไว้ก่อนนะเพื่อนอุ่น"
"เฮ้ย! เรื่องพี่ไอไม่ไร้สาระนะมึง" คนถูกหาว่าคิดอะไรไร้สาระร้องโวยวายทันที
เรื่องของพี่ไอทุกเรื่องไม่เคยไร้สาระสำหรับไอ้อุ่นนะโว้ย"เออๆ กูก็ไม่ได้ว่าแต่เรื่องที่มึงเครียดอยู่มันไร้สาระ"
"เรื่องบนเตียงมันไร้สาระตรงไหน พี่ไอไม่ยอมกูนี่เครียดนะมึง" คนว่าไม่ไร้สาระก็ยังดันทุลังเถียงเพื่อนต่อ
"ความคิดมึงนี่..." กอล์ฟเริ่ม
"เสื่อมมาก" ต่อด้วยแชมป์เสริม
"หมกมุ่นสุดๆ" และโก้ว่าทับอีกที
"เรื่องบนเตียงมันไม่ไร้สาระก็ได้ แต่มึงคิดหน่อยช่วงนี้มึงใกล้สอบพี่ไอเลยอยากให้มึงเตรียมตัวอ่านหนังสือหรือเปล่าถึงยังไม่ยอม ไม่แน่สอบเสร็จพี่ไออาจจะยอมมึงก็ได้" กอล์ฟพูด "แต่ถ้ามึงยังมัวมาเครียดเรื่องไม่ได้ซั่มพี่ไอ กูว่ามึงอาจจะไม่ได้ซั่มอีกนานถ้ามึงสอบตก เข้าใจไหมเพื่อนอุ่น อ่านหนังสือครับ อ่านหนังสือ"
"เออๆ ก็ได้วะ" แม้จะไม่เต็มใจแต่เมื่อคิดตามคำพูดของเพื่อนแล้วก็ฟังสมเหตุสมผลดี เจ้าอุ่นเลยสลัดเรื่องพี่ไอไม่ยอมมีอะไรด้วยออกจากหัวก่อนจะก้มหน้าก้มตาท่องประมวลกฎหมายต่อ
ใช้เวลาตลอดช่วงบ่ายจนถึงค่ำในการอ่านหนังสือเมื่อดูเวลาอีกรอบก็พบว่าเป็นเวลาที่ร้านของไอดินจะปิดแล้วเจ้าโกลเด้นเลยจัดการปิดหนังสือเก็บของเพื่อไปหาไอดินที่ร้าน คืนนี้จะไปนอนห้องพี่ไอ
ตั้งแต่คบกันมาทั้งสองคนก็สลับกันไปนอนที่ของห้องแต่ละคนซึ่งวันนี้อุ่นไปนอนห้องไอดิน
"กลับๆ กลับกันได้แล้ว" นายอาทิตย์ตบโต๊ะเบาๆ เพื่อเรียกให้เพื่อนทั้งสามเงยหน้าขึ้นจากหนังสือ "กลับก่อนนะโว้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาอ่านกันต่อ"
"จะรีบกลับไปหาพี่ไออะดิ"
"เออใช่ ไปแล้วนะโว้ย" อุ่นตอบก่อนจะยกมือลาเพื่อนแล้วคว้าเป้มาสะพายก่อนจะตรงไปหาไอดินที่ร้านทันที
กว่าจะกลับถึงคอนโดของไอดินก็สี่ทุ่มกว่าแล้วเพราะวันนี้ร้านของไอดินปิดช้ากว่าเวลาปกติไปหนึ่งชั่วโมง เมื่อกลับมาถึงห้องเจ้าโกลเด้นก็ให้ไอดินเข้าไปอาบน้ำก่อนจะได้หายเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวันก่อนที่ตัวเองจะอาบต่อทีหลัง
เจ้าของห้องนั่งเช็ดผมที่เปียกชื้นอยู่บนเตียงในตอนที่อุ่นเดินออกจากห้องน้ำ เมื่อเห็นคนรักนั่งเช็ดผมอยู่จึงเดินไปนั่งซ้อนด้านหลังแล้วเป็นฝ่ายเช็ดผมให้แทน
ฝ่ามือหนาออกแรงขยี้ผมนุ่มจนกระทั่งผมของไอดินแห้งเจ้าตัวจึงเดินเอาผ้าขนหนูไปตามแล้วเดินกลับมานั่งกอดไอดิน
"วันนี้เหนื่อยไหมครับ" เจ้าโกลเด้นถามพร้อมกับวางคางเกยไว้บนไหล่ของคนในอ้อมกอด
"ก็เหนื่อยนะ ใกล้สอบแล้วนักศึกษาเยอะ แล้ววันนี้อ่านหนังสือเป็นยังไงบ้าง" ไอดินถามกลับยกมือขึ้นเล่นผมนุ่มๆ ของอุ่นอย่างที่ชอบทำ
"อ่านหนังสือเหนื่อยมากเลยครับ หมดแรงแล้ว" ปากก็บอกว่าหมดแรงแต่กลับยื่นปลายจมูกไปคลอเคลียที่ซอกคอหอมกรุ่นอย่างอดใจไม่ไหวก่อนจะกดริมฝีปากลงกับลำคอขาว
"หมดแรงก็... อื้ม นอนได้แล้ว" ไอดินเอียงหน้าเมื่ออีกคนกดจูบลงมาหนักๆ ที่ลำคอ
"ขอเติมพลังก่อน" นายอาทิตย์ว่าก่อนจะเลื่อนไปกดจูบที่ริมฝีปากของไอดินอย่างหนักหน่วง บดคลึงกลีบปากสวยของคนรักก่อนจะสอดแทรกเข้าชิมความหอมหวานจากโพรงปาก
จากตอนแรกที่นิ่งเฉยปล่อยให้คนรักจูบตามใจสุดท้ายไอดินก็ใจอ่อนจูบตอบกลับไปให้อุ่นได้ใจยิ่งบดเบียดริมฝีปากลงมามากขึ้น ทั้งสองคนยังคงแลกจูบกันอยู่นาน ผละออกแล้วก็จูบซ้ำลงอีกรอบ
"อื้ม... อ อุ่นพอแล้ว" ไอดินร้องห้ามเมื่อรู้ตัวว่าตอนนี้ร่างของตัวเองถูกดันลงนอนราบกับเตียงแล้วเรียบร้อย แถมเจ้าเด็กตัวโตเปลี่ยนจากปากของเขาไปที่ลำคอแทน มือทั้งสองข้างก็ไวเหลือเกินเพราะตอนนี้ขยับไปลูบไล้สีข้างแล้วเรียบร้อย
"พี่ไอ..." แต่ดูเหมือนอีกคนจะยังคงลุ่มหลงอยู่ในสัมผัสอันหอมกรุ่นและเย้ายวนใจจนไม่ได้ยินเสียงร้องห้าม
เสื้อนอนแบบติดกระดุมที่เจ้าอุ่นซื้อมาให้ถูกปลดกระดุมจนหมดในเวลาอันรวดเร็ว
"อ... อุ่น อื้มม พ พอ..." เสียงของไอดินเริ่มสั่นเมื่ออีกคนเลื่อนริมฝีปากจากลำคอไปตามหน้าอกขาวๆ อย่างอดใจไว้ไม่อยู่ มือของอุ่นลูบไปตามหน้าท้องแบนราบวนเวียนอยู่แถวๆ ขอบกางเกงให้คนโดนสัมผัสใจหวิว
ไอดินสะดุ้งเฮือกเมื่อปลายลิ้นหยุ่นของอุ่นเลียวนรอบฐานอกพร้อมกับดูดเม้ม ร่างกายสั่นเทาอย่างห้ามไม่อยู่
"อุ่น... พ พอ อุ่นหยุด!!!" สุดท้ายก็ต้องกลั้นหายใจตะโกนห้าม ใบหน้าใสขึ้นสีระเรื่อจนแดงก่ำ หายใจหอบ
"พ พี่ไอ..." คนที่ถูกห้ามหน้าเสียไปทันทีก่อนจะเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมจนไอดินทำอะไรไม่ถูก "ขอโทษนะครับ"
นายอาทิตย์กอดไอดินแต่เพียงแค่แปบเดียวก็ปล่อยก่อนจะเอื้อมมือมาติดกระดุมเสื้อนอนของไอดินให้เรียบร้อย
"อุ่น คือว่า..."
"ขอโทษนะพี่ไอ ขอโทษครับที่ล่วงเกิน ที่ทำให้กลัว ผมว่าพี่ไอนอนเถอะ" ไม่ทันที่ไอดินจะได้พูดอะไรอุ่นก็จับอีกคนลงนอนพร้อมกับคลี่ผ้ามาห่มให้
"อุ่น...ไม่ใช่นะ คือ..."
"วันนี้ผมนอนที่ห้องนั่งเล่นดีกว่า ลืมไปว่ามีสอบย่อยพรุ่งนี้ยังไม่ได้อ่านหนังสือเลย พี่ไอนอนนะครับ" คนที่ยืนข้างเตียงส่งยิ้มให้แต่ไอดินรู้สึกว่ารอยยิ้มนั้นมันไม่อบอุ่นเหมือนทุกที เหมือนคนตรงหน้ากำลังฝืนยิ้มให้อยู่
"อุ่น ฟังก่อน..."
"ดึกแล้วพี่ไอ นอนก่อนนะแล้วตื่นมาค่อยคุยกัน" เจ้าตัวพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกจากห้องนอนของไอดินไป
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ไอดินตั้งใจว่าวันนี้จะคุยกับเจ้าโกลเด้นให้รู้เรื่องหลังจากที่เมื่อคืนไม่ได้คุย หลังจากที่อุ่นเดินออกจากห้องไปไอดินก็เดินไปเปิดประตูห้องนอนดูก็เห็นว่าคนรักนั่งหน้าเครียดๆ อยู่ที่โซฟาตรงห้องนั่งเล่นบนโต๊ะมีหนังสือวางเอาไว้หลายเล่มจนไม่รู้ว่าเครียดเรื่องอะไรกันแน่ และนั่นก็ทำให้ไอดินยังไม่อยากจะเดินเข้าไปขัด พอตอนเช้าตั้งใจจะคุยก็พบว่าเจ้าเด็กนั้นหายไปจากห้องแล้วมีเพียงโน้ตเขียนเอาไว้ว่าต้องรีบไปสอบแต่เช้าซึ่งไอดินก็ไม่รู้หรอกว่าจริงไหม แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ในตอนบ่ายอุ่นมาที่ร้านหนังสือกาแฟกับเพื่อนอีกกลุ่มใหญ่มาถึงก็สั่งนมสดปั่นแล้วปักหลักอยู่กลางวงล้อมของเพื่อนๆ อ่านหนังสือจนไอดินเองก็ไม่กล้าเข้าไปขัดจังหวะเวลาเคร่งเครียด
"มีเรื่องอะไรป่าววะ" เกล้าไกลที่นั่งมองมาสักพักถามไอดิน
"หือ" คนถูกถามหันมามองเพราะไม่ทันฟังคำถาม มัวแต่นั่งมองเจ้าโกลเด้นที่เหมือนจะหลบหน้าเขาอยู่
"กับไอ้เด็กนั่นมีปัญหาอะไรกัน ทะเลาะกันหรอ" เกล้าไกลพยักหน้าไปทางอุ่นที่นั่งหน้าเครียดอ่านหนังสืออยู่กับเพื่อนๆ
"ก็... ไม่เชิงทะเลาะหรอก"
"แล้วมันมีเรื่องอะไรละ ดูเจ้าอุ่นมันเงียบๆ ไปเยอะเลยนะ ปกตินี่ต้องเข้ามาคลอเคลียอย่างกับลูกหมาไม่ใช่หรือไง"
ไอดินถอนหายใจออกมาเบาๆ หันซ้ายหันขวาเพื่อดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ใกล้พอที่จะได้ยินการสนทนาของพวกเขาแล้วจึงหันไปคุยกับเพื่อนต่อ "ก็... เมื่อคืนมีเรื่องนิดหน่อย พอดีฉันเผลอไปตะโกนห้ามเด็กนั่นตอนอยู่บนเตียง"
เกล้าไกลเลิกคิ้วขึ้นมอง "หมายถึงตอนมันจะจับแกทำเมียนะหรอ"
"เออ ตอนนั้นแหละ" ไอดินทำหน้าหงุดหงิดใส่แบบที่เกล้าไกลก็หัวเราะออกมาทันที
"ทำไมอะ มันเลยงอนแกที่แกไม่ยอมหรอ"
"ไม่รู้สิ ถ้าแค่งอนก็ไม่เท่าไหร่แต่เมื่อคืนดูเครียดๆ คงคิดว่าเผลอมาทำฉันกลัวไปมั้งก็เลยเงียบไปเลยเมื่อเช้าก็ออกมาก่อน" ไอดินถอนหายใจอีกรอบ
"แล้วทำไมไม่ยอมมันอะ"
"เผื่อแกจะลืมนะเกล้า เห็นแบบนี้ก็เคยเป็นแต่ผัวคนอื่นป่าววะ ก็ขอเวลาทำใจหน่อยดิรู้หรอกว่าคบกับอุ่นคงไม่ได้ไปเสียบมันแต่จะโดนมันเสียบแทน ก็ขอเวลาทำใจแปบนึง"
เท่านั้นแหละเกล้าไกลก็ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาเต็มทีอย่างขบขันในเหตุผลของเพื่อนจนคนในร้านหันมามองกันหมดจนเจ้าตัวได้แต่หันไปยกมือเป็นเชิงขอโทษกับทุกคนก่อนจะหันกลับมาหาเพื่อนที่นั่งทำหน้าบูดหน้าบึ้ง
"โทษๆ มันขำนิหว่า ฮ่ะๆๆๆ เห็นไหมก็บอกแต่แรกแล้วให้หาผัวหาผัว เป็นไงพอจะได้ผัวเลยกลัวขึ้นมา"
"ไม่ได้กลัวโว้ย แค่ขอเวลาทำใจแปบนึง แต่อุ่นมันคงไม่เข้าใจ" ไอดินหน้ามุ่ย
"เออ คงไม่เข้าใจจริงๆ แต่มันดูเครียดมากเลยนะ เมื่อคืนนี่ครั้งแรกหรือว่ายังไง"
เพราะทั้งสองคนสนิทสนมกันมานานทำให้พูดคุยกันได้ทุกเรื่องแม้แต่เรื่องแบบนี้ต่างฝ่ายก็สามารถคุยกันได้อย่างไม่รู้สึกอาย "ก็เปล่า ก่อนหน้านั้นก็มีหลายครั้งแต่ก็เลี่ยงมาตลอดเลยไง"
"อย่างนั้นไอ้เด็กนั่นต้องคิดแน่ๆ ว่าแกไม่อยากมีอะไรกับมัน ฮ่ะๆ แต่ตลกดีว่ะ"
"มันใช่เรื่องไหม" ไอดินคว้าเอากระดาษทิชชูปาใส่คนที่นั่งตรงข้ามก่อนจะตอบคำถามต่อเมื่อเกล้าไกลถามว่าตกลงจะเอายังไง "ก็คงต้องคุยกันให้เคลียร์นั่นแหละ มันไม่ใช่เรื่องที่จะมามีปัญหากันเพราะเรื่องแบบนี้สักหน่อย"
"มีข้อเสนอดีๆ สำหรับปัญหานี้" เกล้าไกลทำหน้าจริงจัง
"ยังไง"
"แกก็พลีกายถวายตัวให้ไอเด็กนั่นสิ ใส่เสื้อตัวเดียวนั่งรอมันอยู่บนเตียงรับรองว่าปัญหานี้หมดไปแน่นอน""ไอ้เกล้า!!! ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้เพื่อนทุเรศ!!!!" ไอดินร้องด่าลั่นร้านจนนักศึกษาที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจหันมามองไอดินอย่างตื่นๆ ซึ่งเจ้าของร้านไม่คิดจะหันไปขอโทษด้วยซ้ำเพราะมัวแต่หันไปทุบเพื่อนตัวเองที่หัวเราะอย่างสะใจก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีขึ้นห้องทำงานไปทันทีพร้อมใบหน้าที่บูดบึ้งแต่ขึ้นสีระเรื่อ
"พี่เกล้าพี่ไอเป็นอะไร" คนที่นั่งทำหน้าเครียดแต่ก็มักจะเหลือบมองไอดินอยู่ตลอดอย่างอุ่นก็รีบเดินเข้ามาถามคนที่ยังนั่งยิ้มอยู่แม้จะโดนตีไปหลายทีก็ตาม
"เป็นห่วงมันหรอ" เกล้าไกลหันไปยักคิ้วใส่
"ก็ห่วงสิพี่เกล้านั่นแฟนผมนะ"
เกล้าไกลหัวเราะโบกมือไปมา "มันไม่ได้เป็นอะไรหรอก อยากรู้ก็ขึ้นไปคุยกับมันเองคงอยู่บนห้องทำงานนั่นแหละ"
นายอาทิตย์พยักหน้ารับก่อนจะเดินขึ้นไปบนชั้นสองหยุดอยู่หน้าห้องทำงานของไอดินแล้วถอนหายใจออกมา ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วที่เขาพยายามหลบพี่ไอ ไม่ใช่เพราะไม่อยากเจอแต่เขากลัว กลัวว่าไอดินจะเป็นฝ่ายเดินหลบเขาเองถ้าหากเขาเดินเข้าไปใกล้
เรื่องเมื่อคืนอาจจะทำให้ไอดินนึกกลัวเขาขึ้นมา
พี่ไออาจจะกลัวและไม่อยากมีอะไรกับเขาพอคิดแบบนี้เจ้าโกลเด้นก็รู้สึกเจ็บในอกอย่างบอกไม่ถูก แม้จะรู้ว่าความสัมพันธ์ทางกายไม่ใช่ทุกอย่าง และถ้าเป็นไอดินเขาสามารถอยู่ได้ไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ต้องมีเรื่องอย่างว่าแต่ในใจลึกๆ มันก็แอบหวังเหมือนกันนั่นแหละนะ
ถ้าพี่ไอไม่พร้อมหรือไม่อยาก เขาก็จะไม่เร่งรัดเด็ดขาด
อุ่นผลักประตูห้องทำงานของไอดินเข้าไป เจ้าของห้องยืนกอดอกหันหลังให้เขาอยู่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้ว่ามีใครเข้ามาในห้อง
"พี่ไอครับ"
เพราะเพียงแค่อุ่นส่งเสียงทักคนที่ยืนกอดอกอยู่ก็ถึงกับสะดุ้งหันมามองทันทีและนั่นทำเอาคนคิดมากเริ่มใจเสียอีกรอบ แค่ได้ยินเสียงเขาพี่ไอก็ถึงกับสะดุ้งเลยหรอ
"อุ่น มีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่าครับ เห็นพี่ไอเหมือนจะทะเลาะกับพี่เกล้าแล้วก็ขึ้นมาข้างบนผมก็เลยมาดู"
"ไม่ได้ทะเลาะอะไรหรอก เถียงกันปกตินั่นแหละ" ไอดินขยับเดินจากด้านหลังโต๊ะทำงานมาหาคนที่ยืนอยู่กลางห้อง "แล้วอ่านหนังสือเป็นยังไงบ้าง"
"ก็ดีครับ อ่านไปได้เยอะแล้วคงจะทันก่อนสอบนั่นแหละครับ" อุ่นส่งยิ้มบางให้ "ถ้าพี่ไอไม่ได้เป็นอะไร... ผมไปอ่านหนังสือก่อนนะครับ คืนนี้คงไม่ได้ไปนอนห้องพี่ไอเพราะต้องอ่านหนังสือ"
ไอดินเม้มปากแน่นรู้แน่ชัดแล้วว่าอุ่นคงคิดมากเรื่องเมื่อคืนและคงคิดไปแบบผิดๆ แน่นอน "ไม่อยากนอนกับพี่หรอ..."
คนที่กำลังหันหลังกลับชะงักทันทีหันมามองคนที่ยืนเม้มปาก "ครับ? พี่ไอว่าอะไรนะ"
"พี่ถามว่า... ไม่อยากนอนกับพี่หรอ" ไอดินเดินเข้าไปใกล้คนที่ยืนนิ่งเอื้อมมือไปจับแขนของอุ่นเอาไว้ เขารู้สึกอายมากจริงๆ เกิดมาไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยการกระทำที่เหมือนเชิญชวนอะไรแบบนี้
จะมีผัวสักคน... มันต้องขนาดนี้เลยหรือไงนะ"นอน... หมายถึงนอนแบบไหนครับ" อุ่นไม่อยากจะคิดไปไกลหรอกนะ แต่ไอ้ดวงตาเรียวๆ ที่เหมือนจะอ้อนแล้วก็เชิญชวนนั้นมันทำให้คิดลึกจริงๆ นะ
"ก็นอน... แบบที่คนรักเขานอนกันไง"
ไอดินอยากจะร้องไห้ทำไมเขาต้องง้อเจ้าเด็กนี้ด้วยวิธีด้วยนะ เพราะคำพูดของเกล้าไกลคนเดียวเลย!
"เออ... พี่ไอไม่ต้องฝืนก็ได้ ผมรู้ว่าพี่ไอ... คงไม่อยากทำอะไรแบบนั้นผมไม่เป็นไรจริงๆ ครับ" อุ่นยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ดีขึ้นกว่าเดิม มือหนาเอื้อมมาจับมือของไอดินไว้
"เปล่า... จริงๆ แล้วพี่ไม่ได้รังเกียจหรืออะไร พี่แค่...กำลังทำใจ"
"ครับ? ทำใจอะไร"
"อุ่นก็รู้ว่าพี่เคยแต่มีเมียใช่ไหมละ แต่กับอุ่น... อุ่นคงไม่ยอมเป็นเมียพี่หรอก พี่ก็เลย...ทำใจให้พร้อมอยู่ไง ไม่ได้รังเกียจหรือไม่ได้ไม่อยากทำอะไรแบบนั้น"
คราวนี้ละคนฟังถึงกับยิ้มอย่างเก็บอาการไว้ไม่อยู่ รวมมือทั้งสองข้างของไอดินมาจับไว้แน่นทันที "หมายความว่าพี่ไอไม่ได้โกรธผมเรื่องเมื่อคืนใช่ไหม"
"อือ ไม่ได้โกรธ"
"ไม่ได้กลัวผมใช่ไหม"
"อือ" ไอดินพยักหน้า
"ไม่ว่าใช่ไหมที่ผมคิดทำแบบนั้น"
"อือ"
นายอาทิตย์ยิ้มกว้าง "แสดงว่าพี่ไอก็อยากมีอะไรกับผมใช่ไหม"
"อือ เฮ้ย! ม ไม่ใช่แบบนั้น ไอ้เด็กบ้าแกล้งกันนิ" คนที่เผลอพยักหน้ารับร้องลั่นหน้าร้อนวูบทันทีที่เห็นสายตาพราวระยับของเจ้าโกลเด้น
อุ่นหัวเราะพร้อมกับรวมไอดินไปกอดไว้แน่น มือก็ลูบหลังคนในอ้อมกอดไปด้วย "ค่อยยังชั่วหน่อย ผมนึกว่าพี่ไอจะโกรธจะเกลียดผมแล้วเสียอีก วันนี้ผมเครียดทั้งวันเลย"
"เครียด? ไม่ได้เครียดเรื่องสอบหรือไง"
คนถูกถามส่ายหน้า "เปล่าครับ เรื่องสอบไม่ได้เครียดอะไรเลย ผมเครียดเรื่องพี่ไอมากกว่า ทั้งเรื่องพี่ไอไม่ยอมมีอะไรกับผม ทั้งเรื่องกลัวพี่ไอจะโกรธ กลัวพี่ไอเกลียด ไหนจะกลัวพี่ไอไม่ชอบไม่พอใจ กลัวไปหมด เครียดไปหมดเลย แต่ตอนนี้หายเครียดแล้ว"
"เครียดเรื่องพวกนี้นี่นะ มันใช่ไหมเนี่ย" ไอดินยกมือขึ้นดึงผมด้านหลังของอุ่นเบาๆ เหมือนจะลงโทษแบบที่คนโดนลงโทษก็แค่หัวเราะก่อนจะผละออกแล้วมองหน้าไอดินอย่างจริงจัง
"ทุกเรื่องของพี่ไอมันสำคัญมากนะครับ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนแต่แค่เป็นเรื่องของพี่ไอผมก็เครียดทั้งนั้นนั่นแหละ"ไอดินเบ้ปากใส่อย่างนึกหมั่นไส้ "แล้วตอนนี้ยังเครียดอยู่ไหมละ"
"ไม่เครียดแล้วครับ รู้แล้วว่าพี่ไอก็อยากมีอะไรกับผมเพราะฉะนั้นเลิกเครียดแล้ว""บ้า!! ใครเขาบอกแบบนั้นกัน หื่น ทะลึ่ง ลามก กามจริงๆ เลย" ไอดินร้องด่าลั่นทั้งๆ ที่หน้าแดงแล้วก็เดินหนีออกจากห้องทำงานไป
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC************************************************
ขำ ขำกับเรื่องเครียดของนายอาทิตย์ เรื่องสอบไม่เครียด นางเครียดเรื่องพี่ไอไม่ยอมมีอะไรด้วย โอ๊ยยยย เจ้าโกลเด้นเอ๊ยยยยยยยยย มันใช่เรื่องสมควรเครียดไหม (สมควรมาก – อุ่น) เอาๆ เขาเครียดก็ต้องยอมเขาหน่อย เครียดแล้วคิดเป็นตุเป็นตะไปหมด ที่จริงพี่ไอเขาแค่ขอเวลาทำใจค่า รู้อยู่แล้วว่าคบกับเจ้าเด็กนี้คงไม่ได้เจ้าโกลเด้นเป็นเมียแน่นอน แล้วคนเคยมีเมียแต่อ่อนเก่งอย่างพี่ไอเลยต้องขอเวลาสักนิดในการทำใจ คราวนี้อุ่นได้เลิกเครียดสักทีเนอะ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สนุกไม่สนุกยังไงคอมเมนต์บอกกันด้วยนะคะ แล้วเจอกันต่อหน้าค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
หัวข้อ: อุ่นไอรัก ❤ } UP รายละเอียด... รูปเล่มนิยาย / P.29 15/06/2559 (อ่าน 266504 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก