บทสิบเจ็ด"ไม่เจอกันสามสี่วันผิวดูเปล่งปลั่งนะไอดิน~" ทันทีที่ร่างเพรียวของไอดินก้าวเข้ามาในร้านหนังสือกาแฟในช่วงสายของวันเสียงทักของเกล้าไกลก็ดังทักทายมาแบบน่าเตะเหลือเกิน
"นั่นสิพี่เกล้า เพื่อนผมนะแม่งก็หายหัวเลยพี่ไม่มีหรอกจะออกมาหาเพื่อนไม่รู้หายไปไหนตั้งหลายวันหลายคืน" แชมป์เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดของนายอาทิตย์ที่นั่งอยู่ด้วยก็ส่งเสียงตามมาทันทีก่อนที่โก้และกอล์ฟจะทำตัวเป็นลูกคู่ส่งเสียงวี้ดว้ายยกใหญ่
"เออพวกมึง คืนนี้กูว่าจะไปกินเกาเหลา'ตับ'ว่ะ ไป 'กินตับ' ไหม ไอ อุ่นไปด้วยกันเปล่า"
"กินตับ! ตับ ตับ ตับตับ ตับ!" เหล่ารุ่นน้องก็น่ารักเหลือเกินร้องเพลงออกมาอย่างพร้อมเพรียงโดยไม่ต้องสั่ง
"ไอ้เกล้า! หุบปากไปเลยพวกนายด้วย!!" คนถูกชวนไปกินตับร้องลั่นยกมือชี้หน้าทุกคนเรียงตัวทั้งๆ ที่แก้มงี้แดงปลั่ง
"ใช่ๆ พี่เกล้าเงียบไปเลยๆ 'เมีย' ผมเขินหมด" คนที่เดินตามมาทีหลังรีบพูดทันที
"ฮิ้ววววววว~~~" สี่หนุ่มทำตัวเป็นลูกคู่ส่งเสียงฮิ้วฮ้าวสนุกสนาน
"อุ่น!!!" ไอดินหันกลับไปแวดใส่คนด้านหลังซึ่งคนโดนแวดใส่ก็แค่หัวเราะออกมาอย่างไม่นึกกลัว
คนเขินเดินหนีไปที่เคาน์เตอร์เครื่องดื่มทันทีส่วนนายอาทิตย์ก็เดินไปรวมกลุ่มกับทั้งสี่คน
"ถามจริง... ทำท่าไหนวะไอมันถึงยอม" เกล้าไกลขยับหน้ามาใกล้นายอาทิตย์แล้วกระซิบถามด้วยระดับเสียงที่ดังกว่าเสียงพูดปกติ
"ก็หลายท่าเลยนะพี่เกล้า ออน... โอ๊ยย!!" เจ้าโกลเด้นตอบแต่ยังไม่ทันจะได้พูดจบประโยคก็ต้องร้องออกมาเมื่อไอดินคว้าแก้วพลาสติดปาใส่หัวเหมือนกับจับวาง
"เงียบไปเลย! ทุกคนเลยไม่งั้นคราวหน้าไม่ใช่แก้วพลาสติกแน่" ไอดินขู่พร้อมกับหยิบแก้วกระเบื้องขึ้นมาชู
ทุกคนเลยได้แต่ส่งยิ้มแหยๆ มาให้แล้วรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีพร้อมกับลดระดับเสียงลง แต่เรื่องที่คุยกันก็ไม่พ้นเรื่องของไอดินกับนายอาทิตย์อยู่ดี
"เป็นไงวะเด็ดดวงเลยไหม" โก้กระซิบถามด้วยน้ำเสียงกระซิบจริงๆ เพราะเกรงว่าถ้าพูดเสียงปกติอาจจะเจอแก้วกระเบื้องบินก็ได้
"ก็... เรื่องไรต้องเล่าให้ฟังด้วยวะ ไม่เล่าๆ ของแบบนี้มันเป็นเรื่องของคนสองคนโว๊ย" คนที่ตั้งใจจะอ้าปากเล่าก็เปลี่ยนใจกะทันหัน
เรื่องอะไรจะให้คนอื่นรู้ว่าไอของเขาน่ะ อย่างเด็ด!คนที่ตั้งใจฟังร้องออกมาทันทีก่อนจะผลัดกันยกมือตบหัวเจ้าอุ่นคนละทีแบบที่คนโดนทำร้ายหลบทันบ้างไม่ทันบ้าง
"ไปทำงานดีกว่า ถ้าอยู่ว่างมากๆ ก็ไปช่วยกันทำงานได้นะโว้ย แต่ไม่มีค่าจ้างนะ" เกล้าไกลลุกขึ้นยืนก่อนจะหันไปพูดกับรุ่นน้องทั้งสี่ซึ่งแต่ละคนก็ส่งเสียงร้องประท้วงทันทีแบบที่คนพูดก็หัวเราะออกมา
หลังจากที่เกล้าไกลแยกจากวงสนทนาไปแล้วสี่หนุ่มเพื่อนรักก็หันมาคุยกันต่อเรื่องรายงานที่ได้รับคำสั่งก่อนจะสอบกลางภาค และวันนี้คือสาเหตุที่ก๊วนนักศึกษานิติศาสตร์นัดมาเจอกันหลังจากที่นายอาทิตย์หนีหน้าหนีงานหนีเพื่อนไปอยู่กับแฟนมาหลายวัน
"เอาน้ำไรไหมวะเดี๋ยวกูจะไปสั่งน้ำ" อุ่นร้องถามเพื่อนที่นั่งสรุปเนื้อหากันอยู่
โก้เป็นคนแรกที่เงยหน้าขึ้นมอง "จะไปหาเมียก็บอกไม่ต้องมาทำเป็นคนดีไปสั่งน้ำให้เพื่อน กูเอาคาปูปั่น"
แชมป์เป็นคนที่สองที่เงยหน้าขึ้น "กูเอาลาเต้เย็น แต่ไหนๆ มึงจะหนีงานไปหาเมียแล้วก็เลี้ยงกูด้วยเลยแล้วกัน"
กอล์ฟเป็นคนเดียวที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง "กูเอามอคค่าปั่น เงินกูมีแต่กูไม่จ่าย มึงจะไปหาเมียมึงก็จ่ายแล้วกัน"
"จะแดกกันอยู่แล้วยังจะมากระแหนะกระแหนกูอีกนะ" นายอาทิตย์แยกเขี้ยวใส่เพื่อนๆ แบบที่เพื่อนทั้งสามคนก็หัวเราะออกมา ก่อนจะลุกจากโต๊ะตรงไปหาไอดินที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์
"พี่ส้มคร้าบบเอานมสดปั่นฝีมือพี่ไอหนึ่งแก้ว แล้วก็เอาลาเต้เย็น มอคค่าปั่น คาปูปั่น สามแก้วนี้ฝีมือใครก็ได้ ไม่ต้องอร่อยมากก็ได้คร้าบ" เจ้าโกลเด้นหันไปสั่งเครื่องดื่มกับส้มแล้วหันกลับมาทำตาอ้อนใส่คนรัก "ไอทำนมสดปั่นให้หน่อยสิ นะ"
ไอดินส่ายหน้าแต่ก็ยอมลุกไปหยิบแก้วพลาสติกมาเพื่อเตรียมทำนมสดปั่นให้จนคนอ้อนถึงกับยิ้มกว้างที่ไอดินตามใจ หลังจากที่ได้เครื่องดื่มมาแล้วแทนที่จะรีบกลับไปที่โต๊ะก็ไหว้วานให้พี่ส้มเอาเครื่องดื่มของเพื่อนๆ ไปให้เจ้าพวกนั้นให้ทีส่วนตัวเองก็นั่งแหมะอยู่ข้างไอดินไม่ยอมไปไหน
"ไปทำงานเดี๋ยวก็โดนเพื่อนว่าหรอก" ไอดินดันหัวคนข้างตัวที่เอียงมาซบไหล่
"ไหนๆ ก็ต้องโดนอยู่แล้วก็ต้องเอาให้คุ้มกับที่โดนหน่อย อยากอยู่กับไออะ" เจ้าโกลเด้นพูดพร้อมกับไถหัวตัวเองไปกับไหล่ของไอดิน "ไอกลับมาเป็นลูกแมวน้อยหน่อยดิ น่ารักอะ อยากเห็นอีก"
หลังจากที่หายป่วยลูกแมวน้อยของเจ้าลูกหมาโกลเด้นก็หายไปทันทีกลับมาเป็นไอดินคนเดิมจนคนอยากถูกอ้อนทำหน้าเซ็งขอร้องมาแทบจะทั้งคืนให้ไออ้อนแต่คนรักก็ทำเป็นบ่ายเบี่ยงตลอด
ที่บ่ายเบี่ยงไม่ใช่อะไร แต่คนมันเขิน... เพราะตอนสบายดีเขาไม่เคยอ้อนใครเลยยกเว้นพ่อกับแม่"เพ้อเจ้อว่ะ"
"ไม่เพ้อเจ้อนะ ไออ้อนน่ารักจะตาย" อุ่นพูดพร้อมกับยกมือสองข้างมากอดรัดคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เอาไว้แน่นแทบจะยกให้มานั่งเกยอยู่บนตัก
"เลิกเล่นได้แล้วไปทำงานไปเดี๋ยวก็ไม่เสร็จหรอก" ไอดินดันเจ้าโกลเด้นตีนตุ๊กแกออกอะไรจะกอดได้เหนียวแน่นขนาดนี้นะ "เป็นเด็กขาดความอบอุ่นรึยังไงกัน"
"ฮือ... ตอนแรกก็ไม่หรอกแต่พอเจอไอเท่านั้นแหละรู้เลยว่าตัวเองขาดความอบอุ่น ขาดความรักเลยต้องมาขอจากไอเยอะๆ ไง"
"เสี่ยวแตก..." ไอดินว่าพร้อมกับหันหน้าหนีรอยยิ้มกว้างที่ส่องประกายเหมือนดวงอาทิตย์จากคนตรงหน้า
"เขินอะดิ หึหึ ไอแม่งน่ารักว่ะ" พูดชมจบก็ยื่นหน้ามาหอมแก้มใสดังฟอดแบบไม่อายสายตาคนในร้านเลยสักนิด แน่นอนว่าบรรดาเพื่อนๆ ที่แม้จะทำเหมือนก้มหน้าทำงานแต่สายตาเหลือบมองอยู่ตลอดนั้นต้องเห็นภาพเมื่อครู่แน่ๆ แล้วก็พร้อมใจกันส่งเสียงฮิ้วฮ้าวตามประสาจนนายอาทิตย์ต้องรับกรรมโดนทุบไปหลายตุบ
"ไปทำงานเลยไป"
"คร้าบๆ ไปแล้วครับ จุ๊บ!" ยื่นหน้ามาจุ๊บปากไอดินเร็วๆ ก่อนจะรีบผละออกคว้าแก้วนมสดปั่นที่ไอดินทำให้แล้ววิ่งกลับไปที่โต๊ะทันทีปล่อยให้คนโดนขโมยจูบหน้าแดงแบบเขินปนโกรธอยากจะหาอะไรมาปาใส่หรือไม่ก็เดินไปตีสักทีสองที
หลังจากนั้นเจ้าอุ่นก็ไม่ได้มากวนไอดินอีกเพราะว่าตอนนี้ทั้งสี่หนุ่มเพื่อนซี้อยู่ในโหมดการทำงานอย่างจริงจัง ไอดินเดินมีบริการพิเศษยกคุกกี้ไปให้ถึงโต๊ะก่อนที่ตัวเองจะเดินขึ้นไปจัดหนังสือบนชั้นสองแทน
"พี่อุ่นนน พี่อุ่นจริงๆ ด้วยดีใจจังเจอพี่อุ่นพอดีเลย" เสียงร้องเรียกอย่างดังทำเอาคนที่ก้มหน้าก้มตาทำงานถึงกับสะดุ้งแล้วหันไปมอง
เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักยืนยิ้มกว้างอยู่ตรงประตูทางเข้าร้านก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาหาอุ่นที่นั่งอยู่ทันทีพร้อมกับถือวิสาสะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาข้างๆ เจ้าโกลเด้น "อะ... อ่าว เจิ้นว่าไง"
"เจิ้นกำลังคิดอยู่เลยว่าจะเจอพี่อุ่นเมื่อไหร่ไม่อยากรอเจอในคาบเรียนเพราะอีกตั้งนาน ได้มาเจอที่นี่โชคดีจัง" คนข้างๆ ยิ้มกว้าง
แชมป์ โก้หันมามองหน้ากันอย่างงงๆ แล้วเลยไปมองหน้ากอล์ฟเป็นเชิงถามว่ารู้จักกับเด็กคนนี้ไหมซึ่งกอลฟ์ก็พยักหน้ารับ "เรียนประวัติศาสตร์ด้วยกัน" เจ้าตัวพูดแบบไม่ออกเสียงให้เพื่อนทั้งสองพยักหน้าแล้วร้องอ๋อ
กอล์ฟกับอุ่นเลือกลงวิชาเลือกนอกคณะเป็นวิชาประวัติศาสตร์ซึ่งวิชาเลือกแบบนี้ก็มักจะเจอกับทั้งรุ่นพี่ รุ่นเพื่อน รวมไปถึงรุ่นน้องทั้งในและนอกคณะ
"เจิ้นมีอะไรหรอ" อุ่นถามพลางขยับตัวหนีอย่างเนียนๆ แต่เจ้าเด็กข้างๆ ก็ตามมาอีก
"เจิ้นอยากขอบคุณพี่ไอที่ช่วยติวหนังสือให้ ไปกินข้าวกันนะเดี๋ยวเจิ้นเลี้ยงเอง" ไม่พูดเปล่าแต่เอื้อมมือมาจับมือของนายอาทิตย์ที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยให้เพื่อนทั้งสามรวมไปถึงคนโดนจับมือถึงกับตาโต พอจะดึงมือออกเจิ้นก็ยิ่งจับแน่นขึ้นจนอุ่นได้แต่หันมองเพื่อนอย่างขอความช่วยเหลือ
"ม... ไม่เป็นไรหรอกเจิ้น อีกอย่างพี่ไม่ได้ช่วยติวอะไรเลยนะแค่ให้ชีทไปเองไม่ถือว่าติวให้หรอก"
"ไม่หรอกพี่อุ่น ถ้าไม่ได้ชีทพี่อุ่นเจิ้นต้องแย่แน่ๆ เลย ให้เจิ้นเลี้ยงข้าวตอบแทนนะ หรือพี่อุ่นอยากได้อะไรบอกเจิ้นได้เลยนะครับ" เจิ้นเป็นคนหน้าตาน่ารักมาก ดูแล้วน่าเอ็นดูแต่อุ่นไม่คิดว่าเด็กหน้าตาน่าเอ็นดูคนนี้จะรุกใส่เขาแบบนี้
"ไม่เป็นไรเจิ้น ไม่ต้องหรอก"
"ไม่ได้สิ อย่างนั้นเอาแบบนี้ก็ได้เดี๋ยววันนี้เจิ้นจะบริการพี่อุ่นเองนะ"
"ห๊ะ!!" ไม่ใช่แค่อุ่นที่ร้องแต่เพื่อนอีกสามคนก็ร้องออกมาเช่นกันเมื่อได้ยิน พยายามไม่คิดอะไรไปไกลกว่าที่ควรแต่จากท่าทางที่รุกไล่นายอาทิตย์เต็มที่แล้วก็อดนึกไปไกลไม่ได้
เจิ้นหันมองทุกคนพลางทำหน้างงๆ ก่อนจะยิ้มออกมา "นะพี่อุ่น อะนี่ๆๆ เจิ้นบริการ" หยิบคุกกี้ในจานที่ไอดินยกมาให้ขึ้นจ่อปากนายอาทิตย์ทันที
อุ่นส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมถอยหนีแต่เจิ้นก็ยังคงตามไม่เลิกแถมยังจ่อคุกกี้เสียติดปากจนสุดท้ายก็ได้แต่อ้าปากรับคุกกี้ชิ้นนั้นเข้าปาก
"ซวยแล้วไอ้อุ่น..." โก้ร้องพร้อมทำหน้าแหยงจนนายอาทิตย์ต้องหันไปมองตามสายตาของเพื่อน ตกใจแทบจะตกเก้าอี้เมื่อเห็นไอดินยืนจ้องมาที่เขาและเจิ้น
"อ... ไอ!!"♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
นายอาทิตย์ได้แต่กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอพลางมองไอดินที่ค่อยๆ ก้าวขาตรงมาโต๊ะโดยมีเกล้าไกลเดินตามมาด้วย
"ไอ" อุ่นร้องเรียกไอดินก่อนจะรีบลุกขึ้นมายืนข้างคนรักทันที
"ทำงานเสร็จแล้วหรอ" ไอดินถามเสียงเรียบจนคนฟังถึงกับขนลุก ไม่รู้ว่าไอดินลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่และเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่
"ยังครับ ทำไมหรอไอจะไปไหน หรือจะทำอะไรหรือเปล่า"
ไอดินส่ายหน้า "เปล่าหรอก ทำงานกันต่อเถอะเดี๋ยวพี่นั่งด้วยแล้วกันมีอะไรสงสัยก็ถามได้เรื่องนี้พี่ก็เคยเรียน" คนพูดยิ้มหวานส่งให้ทุกคนบนโต๊ะแบบที่พวกนายแชมป์ได้แต่อึ้งเพราะไม่เคยเห็น ส่วนเกล้าไกลเอาแต่หัวเราะในลำคออยู่ไม่ห่าง
"อ่า... ครับๆ ได้สิ" นายอาทิตย์รู้สึกงงกับท่าทางของคนรักแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
ไอดินดึงแขนนายอาทิตย์ให้ขยับถอยออกมาก่อนที่ตัวเองจะแทรกเข้ามานั่งข้างเจิ้นที่นั่งมองอย่างงงๆ แล้วดึงอุ่นลงมานั่งข้างๆ "พี่ขอนั่งตรงนี้นะครับน้อง" หันไปยิ้มหวานให้เจิ้น
เกล้าไกลทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ว่างอีกตัวพลางมองเพื่อนรักตัวเองแล้วหัวเราะอย่างสนุกสนาน คนอื่นอาจจะไม่รู้แต่เกล้ารู้... รู้ดีว่าเพื่อนตัวเองน่ะ
ขี้หึงมากและเมื่อไอดินหึงมันก็เหมือนกับมีอะไรสนุกๆ ให้ดู
"พี่อุ่นครับอยากดื่มอะไรไหมเดี๋ยวเจิ้นไป..."
ยังไม่ทันที่เจิ้นจะได้พูดจบประโยคไอดินก็พูดแทรกขึ้นกลางวงเสียก่อนแถมยังหันมายิ้มหวานให้เจ้าโกลเด้นอีกตั้งหาก แบบที่สามหนุ่มเพื่อนซี้ของเจ้าโกลเด้นได้แต่อ้าปากค้างหันมองเกล้าไกลอย่างขอความคิดเห็น "ส้มเดี๋ยวทำนมสดปั่นของโปรดอุ่นมาให้อีกแก้วนะ แก้วที่พี่ทำให้อุ่นกินหมดแล้ว ไม่ได้กินฝีมือพี่คงไม่เป็นอะไรใช่ไหมอุ่น"
ส่วนคนถูกอ้อนอย่างนายอาทิตย์นะหรือ ไม่รับรู้ถึงสงครามเล็กๆ บนโต๊ะนั้นเลยเพราะกำลังหน้าระรื่นที่ไอดินพูดอ้อน "ได้อยู่แล้ว"
"พี่อุ่นครับ เจิ้นอยากให้พี่อุ่นช่วยติวหนังสือให้" เจิ้นพูดเรียกร้องความสนใจอีกครั้ง
อุ่นหันมองแต่ยังไม่ทันจะได้ตอบอะไรไอดินก็แทรกขึ้นอีกรอบ "น้องครับ ไม่เห็นหรอว่าอุ่นกับเพื่อนกำลังทำงานอยู่ อีกอย่างก็พึ่งสอบไปจะติวอะไรกันครับ หือ"
"เออ... ไอ..."
"มีปัญหาอะไรอุ่น" ไอดินหันไปมองพร้อมถามเสียงเรียบจนคนฟังได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากหันมองเกล้าไกลและเพื่อนอีกสามคน
"หึหึหึ แก้ไม่หายใช่ไหมไอ้นิสัยหวงของ หวงคนเนี่ย" เกล้าไกลหัวเราะแล้วพูดออกมาให้คนที่ถูกหาว่าหวงของ หวงคนหันไปถลึงตาใส่
นายอาทิตย์ที่ได้ยินก็ตาโตหันมามองคนรักพร้อมกับยิ้มกว้าง "ไอหึงหรอ?! ไอหึงอุ่นหรอเนี่ย จริงดิ น่ารักว่ะ ไอน่ารักชะมัดเลยอะไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าไอจะหึง เฮ้ย... รักไออะ"
เจ้าโกลเด้นร้องลั่นอย่างดีใจที่ได้เห็นไอดินหึงก่อนจะดึงคนรักมานั่งตักแล้วจัดการหอมแก้มซ้ายแก้มขวาแบบไม่เกรงกลัวเกรงใจสถานที่และสายตาคนอื่นเลยสักนิด คนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ด้วยก็ได้แต่ยิ้มแล้วก็หัวเราะจะยกเว้นก็แต่เจิ้นที่นั่งตาค้าง
"พ... พี่อุ่น กับ... พี่คนนี้..."
อุ่นหันมามองเจิ้นก่อนจะยิ้มกว้าง
"อ๋อ... นี่พี่ไอดินเจ้าของร้านนี้แล้วก็แฟนพี่เอง น่ารักเนอะ" แล้วก็หันไปสนใจคนขี้หึงต่อ
เจิ้นได้แต่อึ้งก่อนจะลุกออกจากโต๊ะไปทันทีแบบที่เกล้าไกลและพวกแชมป์ได้แต่หัวเราะกับท่าทางของรุ่นน้อง
"ปล่อยได้แล้ว!" ไอดินร้องก่อนจะดิ้นลงจากตักเจ้าโกลเด้น เมื่อลงจากตักได้ก็ยกนิ้วชี้หน้าคาดโทษทันที "ไม่ต้องมาทำเป็นร้องดีใจเลยนะ ปล่อยให้เด็กนั้นมาจับแขน มาป้อนขนมอยู่ได้"
"อ... อ้าว ไอ" นายอาทิตย์ร้องเรียกคนรักที่เดินหนีขึ้นไปห้องทำงานก่อนจะรีบตามไอดินขึ้นไปข้างบนทันที
อุ่นเปิดประตูห้องทำงานของไอดินก่อนจะเดินเข้าไปเจ้าของห้องยืนกอดอกพิงโต๊ะทำงานหน้าตาดูหงุดหงิดมากถึงมากที่สุด เห็นแบบนั้นคนตัวโตก็เดินเข้าไปใกล้พร้อมกับสอดมือกอดรอบเอวนั้นเอาไว้ ก้มหน้าแนบหน้าผากตัวเองกับหน้าผากของไอดิน
"ไอ... โกรธหรอ"
คนถูกถามไม่ตอบแต่หันหน้าหนีแทน อุ่นเลยใช้สองมือกอบกุมแก้มนิ่มเอาไว้แล้วบังคับให้ใบหน้าสวยนั้นหันกลับมามองตัวเอง "ไอครับโกรธหรอ ไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนั้นนะแต่ไม่ได้คิดอะไรกับน้องเขาจริงๆ นะ"
"ไอครับ" อุ่นยังคงส่งเสียงเรียกคนรักที่เอาแต่นิ่งไม่ยอมพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนแบบที่ชอบทำ และน้ำเสียงแบบนั้นก็เป็นน้ำเสียงที่ไอดินยอมให้ทุกครั้งไป
คนที่กำลังหงุดหงิดถอนหายใจออกมา "พี่เป็นคนขี้หึง ขี้หึงมากด้วยตั้งแต่ตอนคบกับต้นข้าวแล้วเคยทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะพี่ขี้หึง"
"ไม่เห็นเป็นไรเลยครับ ผมชอบที่ไอหึงนะนั่นหมายความว่าผมมีความสำคัญกับไอไง แล้วไอก็รักผมถึงได้หึงใช่ไหมละ" นายอาทิตย์ยิ้มก่อนจะยื่นหน้าไปจุ๊บปากคนขี้หึงเร็วๆ อย่างนึกมันเขี้ยวปนเอ็นดูกับท่าทางไม่พอใจนั้น
"หลงตัวเองไปไหม ใครเขารักกัน ไม่ได้รักสักหน่อย"
นายอาทิตย์หัวเราะกับคำพูดนั้น ปากบอกว่าไม่ได้รักแต่แก้มใสๆ นั้นแดงตั้งแต่ฟังเขาพูดแล้วคนปากแข็ง แต่ถึงจะปากแข็งยังไงอุ่นก็ยังรักอยู่ดี
"ครับๆ ไม่รักก็ไม่รัก ไอไม่รักอุ่น แต่อุ่นรักไอนะ รักมากเลยรู้ไหมครับ"
ยิ่งได้ฟังคำบอกรักที่พูดซ้ำๆ ไอดินก็ยิ่งหน้าแดงก่อนจะตัดสินใจผลักคนตัวโตออกแล้วเดินหนีไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานของตัวเอง "ไปทำงานไป จะทำงานบ้างแล้ว"
แต่คนถูกไล่ไม่ได้เดินออกจากห้องแต่ขยับอ้อมมาหาคนรักแทน จับเก้าอี้ทำงานของไอดินหมุนให้หันมาหาตัวเองที่นั่งยองๆ อยู่ตรงหน้า
"ไอขี้หึง แต่อุ่นนะขี้หวงนะครับ""ขี้หวงมากด้วยรู้ไหม หวงทุกอย่างที่เป็นไอ หวงทุกครั้งที่มีพวกผู้ชายเข้ามาคุยกับไอแต่ไม่อยากจะแสดงออกมากเพราะกลัวไอจะอึดอัดใจแล้วไม่ชอบ ไม่อยากจะทะเลาะกันเพราะเรื่องแบบนี้ แต่ไหนๆ วันนี้ไอก็ยอมรับแล้วว่าตัวเองขี้หึง อุ่นก็จะบอกไอเหมือนกันว่าอุ่นน่ะขี้หวง" มือหนายกขึ้นสัมผัสปอยผมที่ตกอยู่ข้างแก้มใสนั้นก่อนจะปัดทัดหูให้
"อือ..."
ใบหน้าเรียวสวยได้รูปของไอดินถูกโน้มลงต่ำจนกระทั่งริมฝีปากของไอดินและอุ่นสัมผัสกันอย่างแผ่วเบา ไม่ได้ลึกซึ้งแต่เพียงแค่สัมผัสอยู่แบบนั้นเนินนานก่อนจะผละออก
"เราเหมาะสมกันเนอะคนหนึ่งขี้หึงอีกคนหนึ่งขี้หวง""เลิกคิดอะไรเข้าข้างตัวเองเถอะน่าเจ้าโกลเด้น" ไอดินบ่นอุบทั้งๆ ที่หน้าแดงก่อนจะยืดตัวขึ้นเหมือนเดิมแบบที่นายอาทิตย์ก็หัวเราะออกมากับท่าทางนั้น
"คร้าบๆ อย่างนั้นผมไปทำงานต่อก่อนนะ ปิดร้านแล้วไปหาอะไรกินกัน"
ไอดินพยักหน้ารับคำนั้น เจ้าโกลเด้นลุกขึ้นเตรียมจะออกไปทำงานต่อแต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปเปิดประตู ประตูห้องทำงานของไอดินก็เปิดอีกรอบก่อนที่คนที่อุ่นไม่คิดว่าจะได้เจอจะเดินเข้ามาในห้อง ส่วนไอดินเองก็นิ่งไปเมื่อเห็นคนตรงหน้า
"ต้นข้าว" ไอดินส่งเสียงเรียกคนที่เดินยิ้มกว้างมาหา
"พี่ไอคิดถึงจังเลยครับ" ต้นข้าวคนรักเก่าของไอดินพูดก่อนจะวิ่งมาหาไอดินทำท่าจะเข้ามากอดแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะเจ้าโกลเด้นเข้ามาขวางพร้อมทำคิ้วขมวดใส่อีกตั้งหาก "นี่หลบไปสิจะไปหาพี่ไอ"
"ไม่ได้ ไม่ให้เข้า เข้าไม่ได้ ไม่ให้หา" นายอาทิตย์พูดเสียงห้วนทั้งๆ ที่รู้ว่าคนตรงหน้าอายุมากกว่าตัวเอง
"ทำไมจะไม่ได้ ไม่รู้หรือว่าฉันเป็นใคร" ต้นข้าวยกมือท้าวเอวแล้วจ้องหน้า
"รู้ไม่รู้ก็ไม่ให้เข้า เพราะผัวพี่ไอดินอย่างผมไม่ยอมให้เข้า เข้าใจไหมครับ"
"อุ่น!" ไอดินเรียกคนรักเสียงเข้มส่วนต้นข้าวนั้นอ้าปากค้างเรียบร้อยก่อนจะกระพริบตาปริบๆ เพื่อเรียกสติของตัวเอง
"อดีตผัวข้าวเป็นเมียเขา" ต้นข้าวพูดเหมือนกับจะพูดกับตัวเองแต่เสียงนั้นดังฟังชัดจนไอดินอยากจะยกมือขึ้นกุมขมับ ส่วนเจ้าโกลเด้นก็ส่งเสียงยืนยันแล้วพยักหน้ารับ "ความรู้สึกมันเป็นแบบนี้นี่เอง แต่ช่างเถอะ จะเป็นผัวก็เป็นแต่ยังไงฉันก็จะคุยกับพี่ไอ พี่ไอ... ข้าวขอคุยอะไรด้วยหน่อยสินะๆๆ นะพี่ไอนะ"
"ไม่ได้!!" ไอดินยังไม่ทันได้ตอบเจ้าโกลเด้นก็ตอบก่อนแล้ว แต่ต้นข้าวก็ไม่ได้สนใจหันมาทำหน้าตาอ้อนใส่ไอดินจนเจ้าตัวได้แต่ยิ้มอย่างไม่รู้จะทำยังไง
คนหนึ่งก็ส่งสายตาออดอ้อนขอคุยด้วย ส่วนอีกคน... ก็ส่งสายตากดดันว่าไม่ให้คุยมาให้
"นะพี่ไอนะ ข้าวมีเรื่องจะคุยจริงๆ รับรองว่าไม่เกี่ยวข้องกับความสัมผัสหรือความรักแน่นอนนะพี่ไอนะ"
ไอดินถอนหายใจออกมาก่อนจะมองหน้าคนรักที่ทำหน้างอเหมือนเด็กโดนขัดใจ "อุ่น... ขอพี่คุยกับต้นข้าวก่อนนะ ลงไปรอข้างล่างก่อนเดี๋ยวพี่ตามลงไป"
"ไอ!!"
"นะ... แปบเดียวเดี๋ยวไอตามไป"
เจ้าโกลเด้นได้แต่ฮึดฮัดด้วยความขัดใจแต่ก็ยอมพยักหน้ารับแต่โดยดี "บอกไว้เลยนะไอว่าอุ่นขี้หวงมาก คืนนี้ไอต้องคุยกับอุ่นยาวแน่" เจ้าตัวพูดไว้แค่นั้นก่อนจะเดินกระทืบเท้าออกจากห้องไป
"ผัวพี่ไอตลกดีเนอะ" ต้นข้าวหัวเราะแต่พอหันมาเห็นสีหน้าของไอดินก็ได้แต่ยิ้มแหยๆ ใส่เดินมานั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับไอดิน
"ข้าวมีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่"
ต้นข้าวมองหน้าไอดินก่อนจะยิ้มออกมา "ต้นข้าวจะมาขอโทษ แล้วก็จะมาลาพี่ไอด้วย"
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC************************************************
แฮ่!.... ที่จริงตอนนี้ควรมาเมื่อวานเนอะ ขอโทษด้วยค่าาาาาา พอดีว่าเมื่อวานฟางออกไปซื้อของให้แม่มากลับมาก็ค่ำแล้ว อีกอย่างพี่สาวใช้คอมทำงานด้วยฟางเลยไม่ได้มาอัพให้ วันนี้ก็ออกไปข้างนอกมาทั้งวันอีกเลยพึ่งจะมาได้อัพค่ะ ขอโทษด้วยน๊า แฮ่... ตอนนี้เหมือนจะเรียบๆ เนอะแต่ก็ไม่เรียบเพราะว่าต้นข้าวโผล่มาค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงและเป็นกังวลนะคะ ไม่มีดราม่า น้ำตาตกแน่นอน อย่างที่บอกค่ะว่านิยายเรื่องนี้ไม่มีดราม่า ไม่มีแน่ค่ะสบายใจได้ ส่วนต้นข้าวมาทำไมนั้น... แอบกระซิบบอกว่ามาทำให้เจ้าอุ่นมันเต้นเฉยๆ ค่ะ ฮ่ะๆๆๆๆๆ ไม่ได้มาร้ายแน่นอนสาบานเลย
อ๋อ... แล้วก็... นิยายเรื่องนี้ฟางจะลดวันอัพนะคะเหลือแค่อาทิตย์ละหนึ่งครั้งเท่านั้นเพราะใกล้จบแล้ว จากพล็อตที่วางไว้อีกไม่เกิน 6 ตอนจบค่ะ อาจจะยืดหยุ่นจากนั้นนิดหน่อยค่ะ เร็วเนอะใกล้จบแล้วอ่ะนิยายเรื่องนี้ ฮืออ... พอเท่านี้ดีกว่าค่ะเจอกันตอนหน้านะคะ
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับคนที่เล่นทวิตเตอร์และอยากพูดคุยถึงนิยายเรื่องนี้ช่วยกันติดแฮชแท็ก #อุ่นไอรักBL ด้วยนะคะ มาเล่นกันเยอะๆ เลยนะ ฟางเข้าไปส่องตลอดนะคะแล้วก็จะเข้าไปตอบกลับด้วยน๊า หรือไม่ก็ทักทายกันได้ที่ @Fangiily_GC นะคะ
หัวข้อ: อุ่นไอรัก ❤ } UP รายละเอียด... รูปเล่มนิยาย / P.29 15/06/2559 (อ่าน 266531 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก