บทสิบแปด"ข้าวมีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่"
"ข้าวจะมาขอโทษ แล้วก็มาลาพี่ไอด้วย"
ไอดินขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของอดีตคนรักก่อนจะถาม "ลา? ข้าวจะไปไหน"
ใบหน้าน่ารักยิ้มกว้าง "ข้าวจะไปเรียนต่อน่ะพี่ไอแต่เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ ข้าวอยากจะมาขอโทษพี่ไอมากกว่ากับเรื่องครั้งนั้น..."
คนฟังนิ่งไปเล็กน้อยกับคำพูดนั้น "มันผ่านมานานแล้ว"
"ข้าวรู้ แล้วคำๆ นี้มันก็ควรพูดมานานแล้วเหมือนกัน ข้าวรู้ว่าพี่ไอรอข้าวไปอธิบายแต่ข้าวก็ไม่ไป ข้าวขอโทษนะพี่ไอที่เอาแต่เงียบ"
ไอดินมองหน้าของต้นข้าวที่แม้จะส่งยิ้มมาให้แต่ในใจก็เหมือนมีเรื่องเก็บเอาไว้ "แล้ววันนี้ข้าวจะอธิบายให้พี่ฟังไหม"
ต้นข้าวส่ายหน้า "ไม่ครับเพราะเรื่องมันผ่านไปแล้ว อีกอย่างถึงแม้ว่าจะย้อนเวลากลับไปได้ข้าวก็คงเลือกไม่บอกอยู่ดี แต่มันก็ดีนะพี่ไอเพราะวันนี้พี่ไอเลยได้สามี อิอิ ทำใจลำบากไหมพี่ไอ" ต้นข้าวหัวเราะคิกคักแล้วยื่นหน้ามาถามไอดินด้วยน้ำเสียงทะเล้น
พอเห็นสีหน้ายุ่งๆ ของไอดินก็ยิ่งหัวเราะมากขึ้น "เห็นไหมข้าวบอกให้ผลัดกันๆ กับข้าวพี่ไอก็ไม่ยอมพอจะมีสามีทั้งทีเลยทำใจลำบากเลย"
"ต้นข้าว..." ไอดินเรียกด้วยน้ำเสียงดุๆ "อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ ไหนๆ วันนี้ก็มาขอโทษพี่แล้วก็อธิบายเรื่องมาได้แล้วนะ"
"พี่ไออะ อย่ารู้เลยครับแค่พี่ไอรู้ไว้ว่าข้าวไม่ได้นอกใจพี่ไอ หรือคิดจะไปมีคนอื่นก็พอแล้วละ ข้าวมาแค่อยากขอโทษเฉยๆ ครับเพราะคำพูดนี้มันติดอยู่ในใจข้าวมาตลอด" ต้นข้าวพูดพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้า "ถ้าพี่ไอยอมยกโทษให้ข้าว ข้าวก็โอเคแล้วครับ ข้าวจะได้ไปต่างประเทศอย่างไม่ต้องมีอะไรติดค้างอีก"
ไอดินถอนหายใจออกมาเพราะรู้จักกันมานานจึงรู้ดีว่าต้นข้าวนิสัยเป็นยังไง ถ้าเจ้าตัวยืนยันว่าไม่พูดไม่บอดต่อให้ขู่ยังไงก็ไม่ยอมบอกอยู่ดี เช่นนั้นไอดินจึงยอมแพ้
"แล้วข้าวไปกับใครเพอร์หรอ"
"ทำไมข้าวต้องไปกับข้าวด้วยละพี่ไอ ข้าวกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยข้าวไปคนเดียว"
คำตอบของต้นข้าวทำให้คนฟังเลิกคิ้วขึ้นมองอย่างแปลกใจ "ไม่ได้เป็นอะไรกัน เลิกกันแล้วหรอ"
"เปล่าหรอกพี่ไอ แต่ข้าวกับเขาไม่เคยคบกันเลยต่างหาก ช่างเถอะๆ ปล่อยเรื่องที่มันแล้วให้แล้วไปเถอะว่าแต่พี่ไอเถอะ กับเด็กขี้หวงคนเมื่อกี้เป็นยังไงบ้าง" ต้นข้าวยิ้มทะเล้นพลางชะโงกหน้าข้ามโต๊ะมาใกล้ "ดูท่าจะขี้หวงมาก แล้วดูแล้วก็คงเซ็กส์จัดไม่ใช่เล่น ใช่ไหมพี่ไอ"
ไอดินชะงักพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติแต่กลับรู้สึกร้อนวูบวาบที่แก้ม
เซ็กส์จัดเหรอ... ก็จัดอยู่นั่นแหละต้นข้าวที่เห็นคนทำหน้านิ่งแต่แก้มแดงก่ำก็หัวเราะชอบใจ "ยินดีต้อนรับพี่ไอสู่วงการเคะเต็มตัวนะ อิอิ แต่อยากเห็นนะเนี่ยว่าเวลาพี่ไอโดนกอดจะเด็ดขนาดไหน"
"เงียบน่าข้าว พูดอะไรไม่เห็นจะรู้เรื่อง" ไอร้องดุแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้คนฟังรู้สึกกลัวแต่อย่างใดกลับคิดว่ามันช่างตลกเสียมากกว่าพร้อมกับขยับหน้าไปใกล้ไอดินมากกว่าเดิม
"ข้าวว่าข้าวพูดเรื่องจริง..."
"ไอ!!!" เสียงเรียกที่ดังลั่นห้องทำเอาไอดินสะดุ้งพลางหันไปมองทางประตูก็เห็นเจ้าโกลเด้นทำหน้ายักษ์ยืนกอดอกอยู่
อุ่นเดินหน้าถมึงทึงเข้ามาก่อนจะใช้มือข้างเดียวล็อคตัวต้นข้าวแล้วดันให้ออกห่างจากไอดินแล้วจึงหันไปมองเจ้าของห้องที่นั่งมองอยู่
"คุยนาน!"
"นานที่ไหนยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย" แต่คนตอบกลับไม่ใช่ไอดินแต่เป็นต้นข้าวแทน
"อย่าเข้ามาใกล้ไอนะ" เจ้าโกลเด้นหันไปแยกเขี้ยวใส่ต้นข้าวแล้วยืนบังไอดินเต็มที่
"ขี้หวงซะด้วย คิก แต่ก็เท่านั้นแหละเพราะพี่กับพี่ไอเราระลึกความหลังกันไปแล้วเรียบร้อย" เท่านั้นแหละนายอาทิตย์ก็หันขวับกลับไปมองคนรักทันทีส่วนไอดินนั้นทำตาโตมองต้นข้าวอย่างคาดโทษที่หาเรื่องมาให้
"ไอ ระลึกความหลังอะไรกัน" คราวนี้นายอาทิตย์หันมาหาคนรักแทน
"คุยกันเฉยๆ เอง"
"ใช่ๆ คุยกันเฉยๆ แบบใกล้ชิดกันนิดหน่อยแค่นั้นเอง"
"ต้นข้าวถ้าไม่ช่วยก็อย่าหาเรื่องให้พี่น่า" ไอดินพูดออกมาอย่างเหนื่อยใจ รู้ดีว่าต้นข้าวแค่ต้องการแกล้งอุ่นเล่นเท่านั้นไม่ได้คิดอะไร
"ข้าวไปดีกว่า แล้วจะแวะมาหาพี่ไอใหม่นะ บ๊ายบาย" พูดจบคนสร้างเรื่องก็ส่งจูบให้ไอดินแล้วหันไปโบกมือให้อุ่นแล้วเดินหัวเราะออกจากห้องไป
เมื่อประตูห้องทำงานปิดลงแล้วเจ้าโกลเด้นก็หันมาจ้องไอดินไม่วางตาจนไอดินเริ่มทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่เคยเจออุ่นในโหมดนี้มาก่อน
"อุ่น..."
"ทำไมเมื่อกี้ต้องเอาหน้าไปใกล้กันขนาดนั้นด้วย" พอไอดินเอ่ยเรียกเจ้าโกลเด้นก็ส่งเสียงถามออกมาทันที
"ข้าวยื่นหน้ามาเอง ไม่ได้มีอะไรจริงๆ พี่แค่คุยกันเฉยๆ เท่านั้น" ไอดินพูดเสียงอ่อนหวังให้คนตรงหน้าคลายความหงุดหงิดลงบ้าง
ร่างสูงก้าวตรงมาหาคนที่ยังนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานก่อนจะท้าวมือทั้งสองข้างลงกับที่เท้าแขนกักตัวไอดินเอาไว้ไม่ให้ไปไหน "รู้ใช่ไหมว่าผมขี้หวงมาก"
ไอดินพยักหน้ารับกับคำพูดนั้น
"รู้ใช่ไหมว่าผมไม่ชอบใจ"
ไอดินพยักหน้ารับอีกรอบกับคำพูดของอุ่น
"ง้อผมด้วยเลย! ผมงอนไอมาก มากมาก ถึงมากที่สุด" พูดจบเจ้าตัวก็ยกมือขึ้นกอดอกแล้วทำหน้างอปากยื่นใส่ให้คนที่นั่งฟังอยู่ถึงกับชะงักพลางมองคนตรงหน้า
"ไม่ต้องมามองหน้าผมเลย ผมงอนไออยู่นะ ไอต้องตามง้อผมสิ" คนงอนพูดส่วนไอดินยังคงนั่งทำตาปริบๆ เหมือนกำลังประมวลผลเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่
คนที่ไหนที่จะมาบอกว่างอนแล้วให้ง้อด้วย ก็คงมีแต่เจ้าโกลเด้นของไอดินนี่แหละพอคิดแบบนั้นแล้วไอดินก็เผยรอยยิ้มเล็กๆ เพราะรู้สึกขบขันปนเอ็นดูคนตรงหน้าที่ยังคงทำหน้าง้ำหน้างอไม่เลิก แล้วเมื่อพอเห็นไอยิ้มใบหน้าหล่อเหลาก็ยิ่งงอหนักขึ้น "ไม่ต้องมายิ้มเลยนะ ผมไม่ยอมยกโทษให้เพราะรอยยิ้มของไอหรอก งอน!"
พูดแบบนั้นแล้วเจ้าตัวก็สะบัดหน้าใส่แล้วเดินหนีออกจากห้องทำงานไปทันทีให้ไอดินหน้าเหวออีกรอบกับท่าทางนั้นก่อนจะหัวเราะออกมาก่อนจะลุกตามคนขี้งอนลงไปข้างล่าง พอไอดินขยับไปใกล้คนที่บอกว่างอนให้ง้อก็สะบัดหน้าใส่จนกลัวว่าคอจะเคล็ด
"ไอ้อุ่นมันเป็นอะไรอะพี่ไอ ทำท่าสะดีดสะดิ้งได้น่าถีบมากเลย" แชมป์หันมาถามเพราะรู้สึกรำคาญกับท่าทางเกินงามของเพื่อนตัวเอง
"งอนพี่น่ะ สะบัดหน้าใส่พี่จนพี่กลัวว่าคอจะเคล็ดแล้ว" ไอดินพูดแบบกลั้นหัวเราะจนคนที่ถูกกล่าวถึงหันมามองค้อนอีกรอบ
"ก็ให้มันเคล็ดไปเลย" อุ่นพูดเสียงสะบัดใส่ก่อนที่เจ้าตัวจะลุกขึ้น "ไม่ทำงานแล้วหมดอารมณ์ทำงาน! ผมจะไปที่ห้องไอ รีบตามไปง้อผมด้วยไม่อย่างนั้นผมจะงอน"
พูดจบเจ้าตัวก็คว้าของก้าวฉับๆ ออกจากร้านไปทันทีจนเพื่อนๆ อีกสามคนได้แต่เหวอเพราะตามไม่ทันกับอาการของเพื่อนรัก
"เออดีเว้ย จะไปไหนก็บอกให้ตามไปง้อ ไอ้นี่แม่งท่าจะบ้าแล้ว" โก้ส่ายหน้ากับท่าทางของเพื่อนก่อนที่ทุกคนจะตัดสินใจแยกย้ายเพราะพวกเขาเองก็ขี้เกียจทำงานแล้วเช่นกัน
"พี่ไอรีบตามไปง้อมันนะ เดี๋ยวมันร้องไห้งอแงที่พี่ไม่ไปง้อมันไม่รู้ด้วยนะ" กอล์ฟพูดไปหัวเราะไป
ไอดินยิ้มก่อนจะพยักหน้ารับคำของกอล์ฟ เดินขึ้นไปเก็บของบนห้องของตัวเองเพราะตั้งใจว่าจะรีบตามไปง้อเจ้าโกลเด้นที่งอนตุบป่องกลับไปแล้ว
"เกล้าฝากปิดร้านด้วยนะ" ไอดินเดินสะพายกระเป๋าลงมาก่อนจะร้องบอกเกล้าไกล
"จะไปไหนวะ"
"ไปง้อเด็กขี้หวงน่ะ"♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ไอดินดันประตูห้องนอนก่อนจะเห็นคนที่บอกว่างอนนอนอยู่บนเตียง ร่างสูงหันมามองเล็กน้อยก่อนจะหันหน้ากลับไปสนใจโทรศัพท์ให้มือของตัวเองต่อ เจ้าของห้องเลยเดินเอากระเป๋าไปวางไว้บนโต๊ะพลางหันมามองคนที่นอนไม่สนใจ
"อุ่นหิวไหมพี่ทำอะไรให้กินเอาเปล่า"
"ไม่หิว ไม่กิน" น้ำเสียงนั้นสั้นและห้วนอย่างบ่งบอกว่ากำลังงอนเต็มที่
"ถ้าหิวก็บอกนะ พี่แวะซื้อของสดมาไว้หลายอย่างเลยจะได้ทำให้" ไอดินบอกพร้อมกับมองปฏิกิริยาของคนที่นอนอยู่บนเตียงไปด้วยแต่เจ้าโกลเด้นยังคงเงียบ "พี่... ไปอาบน้ำก่อนนะ"
เมื่อไอดินเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วคนที่เอาแต่สนใจโทรศัพท์ก็วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียงอย่างงอนๆ
อาบน้ำมันสำคัญกว่าง้อเขารึยังไงกัน! อุ่นงอนหนักมากเลยนะตอนนี้คนงอนทำหน้าบึ้งหน้างออย่างไม่เข้ากับรูปร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อเหลาเลยสักนิดแต่พอได้ยินเสียงกุกกักจากภายในห้องน้ำก็รีบเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นเรียบเฉยเหมือนเดิมก่อนจะหยิบเอาหนังสือมาทำเป็นเปิดอ่านพร้อมกับแอบมองคนที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำไปด้วย
นายอาทิตย์ลอบกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นว่าไอดินเดินผ้าพันขนหนูออกมาผืนเดียวแถมยังมาก้มๆ เงยๆ อยู่ตรงปลายเตียงอีกตั้งหาก
ถ้าไม่ได้งอนอยู่นี่พ่อจะลากขึ้นมาปล้ำบนเตียงแน่!แต่พอไอดินหันมามองคนที่เหลือบมองก็หันกลับไปสนใจหนังสือที่ถืออยู่แทนจนคนที่ตั้งใจเดินออกมาแบบพันผ้าขนหนูเอาไว้ถึงกับถอนหายใจออกมาเบาๆ
อุตส่าห์ลงทุนยั่วขนาดนี้แล้ว... ยังไม่หายงอนอีกไอดินเดินไปใส่ชุดนอนแบบที่เจ้าโกลเด้นชอบให้ใส่เสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้นกุดก่อนจะเดินไปนั่งข้างคนที่กำลังงอนอยู่
"อุ่น... งอนหรอ" ยื่นนิ้วมาจิ้มไหล่คนที่ทำเป็นนิ่งแล้วส่งเสียงถาม แต่นายอาทิตย์ยังคงนิ่ง "พี่กับต้นข้าวไม่ได้มีอะไรกันนะ ข้าวแค่มาขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นเฉยๆ แล้วก็มาลาด้วยเพราะเขากำลังจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ"
อุ่นนอนฟังแต่ก็ยังไม่พูดอะไรออกมา ไอดินเลยพูดต่อ "ที่อุ่นเขามาเห็นตอนที่ข้าวยื่นหน้ามานั้น... ข้าวแค่แซวพี่เฉยๆ ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกว่านั้นเลยนะ เรื่องของพี่กับข้าวจบลงไปนานแล้ว แล้วก็ไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอน"
พอไอดินยืนยันแบบนั้นอุ่นก็แอบยิ้มอย่างพอใจ เอาจริงๆ ก็ไม่ได้งอนอะไรมากหรอกแต่เพิ่งเคยเห็นไอดินง้อแบบนี้อย่างนั้นก็ของอนต่ออีกหน่อยแล้วกัน
คนง้อเงียบไปแล้วเมื่ออุ่นยังไม่มีทีท่าอะไรจนคนที่แกล้งชักจะใจเสียเพราะกลัวว่าไอดินจะเลิกง้อก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อเห็นไอดินขยับตัวมาใกล้ก่อนจะขยับมาคร่อมทับเขาเอาไว้ช่วงขาจนอุ่นเริ่มใจเต้นตึกตักอย่างตื่นเต้นและเฝ้ามองว่าไอจะทำอะไรต่อไป
"อุ่น..." ไอเรียกเสียงออดอ้อนก่อนจะสอดตัวเข้ามาระหว่างแขนสองข้างที่ตั้งขึ้นถือหนังสืออยู่พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของอุ่นใกล้ๆ "หายงอนไอนะ"
นายอาทิตย์ละอยากจะตะโกนออกไปดังๆ ว่าหายงอนแล้วครับแต่เพราะยังอยากเห็นว่าไอจะง้อยังไงเจ้าตัวถึงได้ยังเงียบทำเพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นมองเท่านั้น
"หายงอนไอนะ" ใบหน้าเรียวได้รูปก้มลงจนปลายจมูกชนกับจมูกของคนด้านล่าง ริมฝีปากห่างกันเพียงแค่อากาศกั้นเท่านั้น ก่อนที่ริมฝีปากของไอดินจะแนบลงกับปลายคางของอุ่น ใช้ฟันขบเบาๆ ให้คนด้านล่างใจเต้นสะท้าน
"หายงอนนะครับ..."
เลื่อนริมฝีปากจากปลายคางมาที่ริมฝีปากบางสวยของนายอาทิตย์ก่อนจะแนบปากลงไปปลายลิ้นไล้เบาๆ ไปที่ปากของอุ่นจนริมฝีปากนั้นยกเป็นรอยยิ้มอย่างชอบใจในวิธีการง้อของไอดิน
ปลายลิ้นเล็กสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของเจ้าโกลเด้นตัวโตก่อนจะตวัดเกี่ยวพันลิ้นของร้อนนั้นเล่น สุดท้ายคนที่แกล้งงอนก็ทนไม่ไหวจูบตอบกลับมา มือของไอดินเลื่อนไปจับไหล่ของอุ่นเอาไว้แน่น ส่วนมือของอุ่นที่ถือหนังสืออยู่นั้นก็ปล่อยหนังสือในมือลงข้างตัวแล้วจัดการกอดรัดเอวคอดบางของไอดินเอาไว้ ดันร่างของคนด้านบนลงมาแนบชิดมากขึ้นก่อนจะป้อนจูบแล้วจูบเล่าให้ไม่หยุด
"หายงอนนะครับ" ไอดินกระซิบเสียงพร่ายามถอนจูบออกมา
อุ่นไม่ตอบอะไรแต่กลับส่งยิ้มกว้างกลับมา
ไอดินยิ้มออกมาก่อนจะซบหน้าลงกับอกกว้างของคนด้านล่างแบบที่อุ่นเองก็กอดเอาไว้แน่นเช่นกัน ฝ่ามือหนาเกี่ยวปอยผมที่ตกข้างแก้มขึ้นทัดหูให้ก่อนจะไล้ปลายนิ้วลงกับแก้มเนียนใส
"ผมหวงไอจริงๆ นะ หวงมากที่สุดเลยรู้ไหม"
"รู้แล้วว่าขี้หวงแต่พี่ไม่ได้คิดอะไรหรือมีอะไรกับข้าวจริงๆ นะ"
คนด้านบนพลิกตัวให้ไอดินลงมานอนราบบนเตียงแทนส่วนตัวเองก็คร่อมทับอีกคนเอาไว้ "ครับ ผมเชื่อแล้วแต่ทางที่ดีไอต้องอยู่ให้ห่างจากต้นข้าวรู้ไหม ผมไม่ชอบ หวง"
"เด็กขี้หวง" ไอดินว่ายิ้มๆ ยกมือเล่นผมนุ่มของเจ้าโกลเด้นแบบที่เจ้าตัวก็ทำหน้าอูมแล้วก้มลงกอดไอดินแน่น
"ใช่ผมเป็นเด็กขี้หวง รู้แล้วก็ห้ามไปเข้าใกล้ใครเด็ดขาด เพราะผมหวงมาก" อุ่นว่าก่อนจะก้มลงหอมแก้มไอดินซ้ายขวาไม่หยุดจนไอดินต้องหัวเราะออกมาด้วยความจั๊กจี้ยกมือปิดปากอีกคนเอาไว้
"พอแล้วอุ่นจั๊กจี้ ไม่เล่นแล้วๆ ไม่เล่นแล้วนะ" ท้ายประโยคมีการเงยหน้าขึ้นมาอ้อน ภาพลูกแมวน้อยตอนป่วยเด่นชัดขึ้นมาอีกรอบจนคนมองใจสั่น
"ไอ... อย่าอ้อนกันแบบนี้สิ"
คนอ้อนทำหน้างง ก็ไหนเจ้าตัวบอกเองว่าอยากให้อ้อน แล้วพออ้อนกลับมาบอกว่าอย่าอ้อนกันเสียอย่างนั้น "ก็ไหนบอกว่าอยากให้อ้อน"
"ก็เพราะว่าไออ้อนแบบนี้... มันน่ารักมากจนอยากจะจับไอปล้ำแบบทั้งวันทั้งคืนไม่ให้ไอได้เห็นเดือนเห็นตะวันเลย" พูดไปก็ทำเสียงหื่นไปด้วย
"บ้า! อย่ามาทะลึ่งนะลุกออกไปเลย" ไอดินร้องว่าก่อนจะดันคนด้านบนออกแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงได้เลย
"ไม่ได้เพราะผมยังไม่หายงอนไอเลยนะ" นายอาทิตย์ว่าหน้าตายจนไอดินถึงกับทำหน้าเหวอ
"ก็... ไหน เมื่อกี้นายก็ยิ้มแล้วก็... จูบฉันไปแล้วนินา"
"แต่ผมยังไม่ได้บอกสักคำเลยนะครับว่าหายงอนแล้ว"
ไอดินทำท่าทางฮึดฮัดทันทีเพราะรู้ตัวแล้วว่าหลงกลเจ้าโกลเด้นเจ้าเล่ห์เข้าเต็มเปา ยกมือขึ้นทุบไหล่ทั้งสองข้างของนายอาทิตย์อย่างหงุดหงิดแต่ก็ถูกอีกคนจับข้อมือเอาไว้เสียก่อน
"ปล่อยเลยนะ"
นายอาทิตย์ส่ายหน้าไปมาก่อนจะยิ้มกว้าง "ไม่ปล่อยครับเพราะไอต้องมาง้อผมก่อน"
"ก็ง้อไปแล้วไง หายงอนสิ" ไอพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้ง
"แค่จูบเดียว... ง้อผมไม่ได้หรอกนะครับไอ" พูดจบก็ก้มลงจูบปิดปากไอดินทันทีมือข้างหนึ่งรวบข้อมือทั้งสองข้างของคนรักเอาไว้ส่วนอีกข้างก็ไล้ไปมาที่เอวคอดบางนั้น ริมฝีปากทั้งดูดดุนและขบเม้มริมฝีปากของไอดินจนเริ่มช้ำแต่เจ้าตัวก็ยังไม่ยอมถอนจูบออกแต่อย่างใด
"แฮ่ก... แฮ่ก... อุ่น อือ... พอก่อน หายใจ ไม่ทันแล้ว" ไอดินพูดเสียงสั่นเมื่ออีกคนเอาแต่จูบไม่ยอมปล่อย แม้จะผละออกมาแต่ก็ผละออกมาเพียงนิดแล้วก็กดจูบใหม่จนไอดินต้องเอ่ยห้าม
"ผมยังไม่หายงอนเลยนะ" อุ่นพูดแต่ก็ยอมผละออกห่างก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ไอดินแล้วรั้งร่างคนรักมากอดเอาไว้แน่น
"แล้วทำยังไงถึงจะหายงอน" ไอดินเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะถาม
"สัญญามาก่อนว่าจะรักนายอาทิตย์คนเดียวตลอดไปไม่หันไปสนใจคนอื่น เพราะนายอาทิตย์คนนี้ก็จะสัญญาว่ารักไอดินคนเดียวตลอดไปเหมือนกัน"ไอดินกำลังรู้สึกว่าแก้มของตัวเองร้อนผ่าวแถมหัวใจยังเต้นแรงอีกตั้งหาก อีกทั้งยังไม่กล้ามองหน้าของคนที่กำลังพูดอยู่ด้วยเพราะรู้สึกเขินมาก
"ว่ายังไงครับ ถ้าอยากให้หายงอนก็ต้องสัญญากับผมก่อน" คนขอคำสัญญาเอ่ยเร่งมาอีกรอบก่อนจะแนบหน้าผากตัวเองลงกับหน้าผากของไอดิน "ว่ายังไงครับที่รัก"
"นี่... อย่ามาแกล้งกันนะ"
"ไม่ได้แกล้งครับ พูดเรื่องจริงทั้งนั้นถ้าอยากให้หายงอนก็ต้องสัญญามาก่อน ไม่อย่างนั้นไม่หายหรอกนะ ต่อให้ไอจะจับอุ่นจูบเป็นสิบรอบ หรือว่าจะขึ้นมาออนท็อปทั้งคืน โอ๊ย! ไอตีทำไมอะครับ" คนที่กำลังจะซึ้งก็ต้องสะดุดก่อนจะยกมือฟาดอกนายอาทิตย์ไปอีกรอบโทษฐานทำตัวได้น่าหมั่นไส้
"จะพูดอะไรให้มันดีๆ ตลอดประโยคหน่อยได้ไหมห๊ะไอ้เด็กหื่น!"
อุ่นหัวเราะชอบใจก่อนจะกลับมาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังอีกรอบ "ว่ายังไงครับ สัญญามาก่อนเร็วอุ่นอนุญาตให้พูดได้แค่คำว่าสัญญา คำอื่นห้ามพูด อ๋อ... ถ้าจะบอกว่ารักอุ่นอันนี้อุ่นก็ยอมรับฟังนะครับ"
"แบบนี้เขาเรียกว่าบังคับแล้ว" ไอดินบ่นอุบยกมือขึ้นตีไหล่เจ้าโกลเด้นอีกรอบ
"บังคับที่ไหนกันครับ เพราะไอเองก็เต็มใจสัญญาใช่ไหมละ"
ไอดินย่นจมูกใส่ก่อนจะเสหลบไม่มองหน้าคนที่กำลังนอนจ้องหน้าตัวเองอยู่ "สัญญา... เพราะฉะนั้นก็เลิกแกล้งงอนได้แล้ว"
"ไอน่ารักวะ ทำไมน่ารักแบบนี้ น่ารักแบบนี้อุ่นจะไปไหนรอด" คนที่ได้ฟังคำสัญญายิ้มแก้มแทบปริก่อนจะคว้าร่างที่เล็กกว่านั้นมากอดรัดฟัดแน่นจนแทบจะจมอยู่กับอก "คืนนี้ก็ไม่อยากไปไหนเลยเพราะอย่างนั้นเรามาเชื่อมสัมพันธ์อันดีกันดีกว่านะ"
"ด เดี๋ยว! เชื่อมสัมพันธ์อะไร ปล่อยเลยนะ" ไอดินร้องโวยวายเมื่ออยู่ๆ คนที่นอนอยู่ข้างๆ ก็พลิกตัวขึ้นคร่อมทับอีกรอบ
"เชื่อมร่างกายของเราสองคนไงครับ!"
"จะบ้าหรอไม่เอา ปล่อยเลยนะอุ่น"
ไอดินร้องลั่นพลางดิ้นหนีเจ้าโกลเด้นที่โน้มลงมาหอมแก้มซ้ายขวาก่อนจะซุกหน้าลงกับซอกคอขาวแล้วกัดเบาๆ อย่างหยอกล้อจนสุดท้ายคนที่ร้องห้ามก็ทำได้แค่กอดอีกคนเอาไว้แน่นพลางส่งเสียงครางให้คนฟังชอบใจ
"อุ่น... ม มันเสียว... อืม..."
แล้วการเชื่อมสัมพันธ์ก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
TBC************************************************
มาดึกเลยค่ะวันนี้ ขอโทษทีนะคะ แฮ่! ใครว่าจะมีดราม่านิยายของฟาง(เรื่องนี้)ไม่มีดราม่าค่ะ มีแต่เจ้าอุ่นมันดราม่าของมันเองเท่านั้นแหละ แต่ก็น่ารักเนอะ เจ้าโกลเด้นงอนสะบัดไปเลย แต่พอพี่ไออ้อนหน่อยก็หายจ้า แต่อยากเห็นไอดินอ้อนเยอะๆ ไงเลยเอาแต่แกล้งสุดท้ายก็สมใจเขาละ น่ารักปนกับน่าหมั่นไส้จริงๆ เลยผู้ชายคนนี้ ฮ่ะๆๆๆๆๆๆ
เจอกันตอนหน้านะคะ คอมเมนต์ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แวะไปคุยกันในเพจเฟสบุ๊คของฟางกันเยอะๆนะ ไปคุยกันได้นะคะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
หัวข้อ: อุ่นไอรัก ❤ } UP รายละเอียด... รูปเล่มนิยาย / P.29 15/06/2559 (อ่าน 266511 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก