ทาสแค้น {พี่หมอ-น้ำฝน} [END]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ทาสแค้น {พี่หมอ-น้ำฝน} [END]  (อ่าน 1141097 ครั้ง)

ออฟไลน์ จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า

  • I LOVE MY SMILE
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1892
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +103/-4
เจ้าหญิงของผมหลับไปแล้ว.  ยังไงพี่หมอยังไง. เอิ๊กกกกกก. เขินนนนน

ออฟไลน์ shoky_9

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
ดีแล้วค่ะ อย่าลบนะคะ สนุกมากกกค่ะ เราชอบ  :กอด1:
รายละเอียดเยอะๆ ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ อ่านแล้วอินดี
เราติดตามมาจาก คิสเลิฟ ค่ะ อ่านในหนังสือปุ๊บ แทบกรี๊ด สนุกมากกกกกก  o13
สู้ๆค่ะ  :mew1:


ออฟไลน์ shiroinu

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 308
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-0
รออ่านค่ะ  ตามความเห็นคิดว่านิยายเกิดจากผู้แต่ง การที่จะให้เปลี่ยนนิยายตามคนอ่นมันดูว่ามันเดาทางได้นะคะ มันเหมือนบังคับคนแต่งและนิยาย ให้เรื่องมันดำเนินไปแบบที่ผู้แต่งสบายใจจะดีกว่านะคะ เพราะถ้าผู้แต่งพอใจ นิยายมันก็ออกมาดีในแบบของมันเองค่ะ

ออฟไลน์ Bellze12

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 501
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
อีพี่หมอ งงกะเธอมากตอนนี้
สับสนตามเธอละ ตกลงต้องการใครกันแน่
แล้วสรุปเจ้าหญิงของเธอคนไหนกัน
ฝน หรือฟ้า  :hao7:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
ยังเลวไม่เปลี่ยนจริงๆ!!

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
มีร้อยตอนเศษๆ อั้ยยยะ ยาวมากก
เป็นกำลังใจให้นะ คือบางทีคนแต่งก็เฟล เราเข้าใจ
แต่ยังไงก็แต่งต่อไปนะ สู้ๆ
ยังไงเราก็จะติดตามน้ำฝนกับพี่หมอต่อไปนะ

ปล.ช่วงนี้คนอ่านแบบเราก็แอบเฟลนะเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนแต่งบอกว่ามีค.คิดว่าจะลบนิยาย
(หมายถึงเรื่องอื่นๆ ของคนอื่นๆ อ่ะนะ)

ออฟไลน์ fahsida

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 362
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
อุต๊ะ มีเรียกเจ้าหยงเจ้าหญิงด้วยอ่ะ ว้ายๆๆ รักฝนแล้วอ่ะดิ อิอิ

ออฟไลน์ klaew

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1237
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-2
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
โอ๋ๆ ไหนๆ ใครมาว่าพี่มิว โอ๋ๆ
นานาจิตตังนะคะพี่ มีคนชอบก็ต้องมีคนไม่ชอบ เนอะ
ถึงแม้มันดูจะน่าขัดใจไปบ้างก็เถอะ
ขัดใจที่ไผ่เป็นคนเริ่ม แต่เหมือนจะปกป้องหรือตามพี่หมอไม่ค่อยทัน (ฝนโดนฉกไปกินเรื่อย) จะทันก็แค่เรื่องพี่ฟ้าเนี่ยแหละแถมนำอีกต่างหาก
ขัดใจพี่หมอที่เลือกเชื่อแต่สิ่งที่ตาเห็นไม่ค่อยเชื่อความรู้สึกตัวเองเท่าไหร่ไม่งั้นก็รู้แล้วว่าหึง
ขัดใจฝนที่เลือกเก็บทุกอย่างไม่ระบายให้ตัวต้นเหตุมันรู้เหตุการณ์บ้าง อาจจะแตกหัก แต่มันก็ดีกว่าคลุมเครือ
แต่เราก็เข้าใจมันต้องมีระยะเวลาชิมิ
งั้นเราก็จะรอ รอวันที่พี่หมอรักอย่างหัวปักหัวปำ หึงจนหน้ามืดตามัว

หึหึเราเชื่อว่าวันนั้ันจะมาถึง

ส่วนเรื่องชอบไม่ชอบ ใช่ไม่ใช่ เราว่าพี่มิวเลือกแคร์คนที่รักพี่มิวดีกว่าค่ะ (อย่างเราเป็นต้น)
 เรารอตอนต่อไปอยู่น้า


ออฟไลน์ amary

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
อยากให้ฝนท้องนี่ผิดไหม :impress2: คือมันจะคลายปมพอดิบพอดีนะ
ฝนจะไม่สามารถปิดฟ้าได้เลย เเละมันก็เท่ากับบางทีฟ้าก็ต้องจำใจยอมรับหมอ
โอเคๆๆๆ มันอาจจะไม่ง่าย :เฮ้อ: เเต่ถ้ามีกามเทพตัวน้อยมา หมออาจจะต้องทบทวนใหม่

ผู้ชายที่ดูออกจะเลวหน่อยๆ ต้องเปลี่ยนทัศนคติใหม่ คงตลกน่าดู

ข้ามๆๆ ความเห็นนี้ไปนะ 555555 :hao6: :

ออฟไลน์ noozzz

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 309
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-2
หิ่งห้อยสมุทรสาครรึเปล่า สมุทรปราการมีด้วยหรอ ไม่เคยได้ยิน

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ naoai

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-5
เราไม่ได้ต้องการให้ฝนแก้แค้น เราแค่อยากเห็นฝนมีทางเลือกมากกว่านี้ ใช่น้ำฝนอาจจะดับร้อนให้คนอื่นแต่คิดถึงตัวละครน้ำฝนบ้างรึเปล่าว่าทุกข์ใจร้อนรนอยู่ตอนนี้ใครจะดับร้อนให้ คุณคิดว่าสิ่งที่พี่หมอทำดีแล้วหรอ อยากครอบครองฝน ไม่อยากให้ฝนไปเป็นของใครแต่ยังอยากได้ฟ้าเป็นแฟน นี่เรียกว่ารักหรอ เรียกว่าค่อยๆ รัก?

ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
 :try2: หมอมันเลวไม่พอ โง่ในบางเรื่องอีกต่างหาก 

ออฟไลน์ hoshinokoe

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
อ่า นานาจิตตังนะคะ คอมเม้นเราอาจจะทำให้คนเขียน รู้สึกท้อ รึ ดี? ก็ไม่รุ้ แต่ก็ อย่างที่บอกตอนแรก  นานาจิตตังค่ะ
เราคงไม่สามารถ ทำให้ ทุกๆคนมาชอบได้หมด  นิยาย มันก็เป็นเรื่แงที่แต่ง ตามจินตนาการของเรา 
จริงๆผย่างที่บอกไป

เราก็ไม่ค่อยโอ กับ พี่หมอและฝนอ่ะ ไผ่ก็ด้วย   มันยังไงไม่รู้ เราอาจจะมาอ่านอีกทีตอนใกล้จบหรือ ไคล์แมกเลยละกันนะคะ  ^^
สู้ๆต่อไปนะคะ  ไม่มาม่านะคะ อืดหมดแล้ว 55555

ออฟไลน์ SiHong

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 484
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2
ให้น้องฝนเป็นอย่างงี้แหละน่ารักดี ชอบๆ :katai2-1:

ออฟไลน์ tiew93

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 655
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
เราไม่ว่าคนเขียนนะ แต่เราขอด่าพี่หมอ
คือเลวมากกกกกกกกกกกก
เลวตรงที่อยากได้ทั้งพี่ทั้งน้องเนี่ย
ฝนน่าสงสารนะ เพราะเป็นคนใจดี คิดถึงคนรอบข้างไปหมด แคร์มันซะทุกคนอ่ะหนูเอ๊ยย
เลยไม่กล้าทำอะไรสักที นิสัยก็ไม่ใช่คนชอบเสี่ยง ที่จะกล้าไปงัดข้อกับพี่หมอ
ไม่รู้ตรงกับคาแรคเตอร์ที่คนเขียนวางไว้มั้ย แต่นี่คือฝนในสายตาเรา ฮ่าๆๆ
ถ้าไผ่มันระแคะระคายกว่านี้ก็ดีสิ  :katai1:

ออฟไลน์ naresetn

  • is this love
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 4
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ถ้าเป็นไปได้อยากให้ฝนท้องได้ไปเลยอิอิ.
เราเป็นกำลังใจให้ไรท์นะ ที่เราไม่ค่อยเม้นเราเม้นไม่ค่อยเป็น555
เราเพิ่งมีแอคเค้า เอาเป็นว่าการบรรยายดีเพราะเราอ่านแล้วร้องให้
ถึงนิสัยของตัวละครจะแปลกๆเราก็ยังติดตามเพราะเราอยากเห็นบทสรุป
ว่าไรท์จะดำเนินเนื้อเรื่องยังไง ถึงเนื้อเรื่องขัดใจแต่มันคือเรื่องที่แต่ง
ตามจินตนาการของไรท์ ไม่ได้แต่งตามคนอ่าน ถ้าเดาได้เลยมันก็ไม่ลุ้นดิ

เรารอไรท์เสมอนะ. เพราะเป็นนิยายที่น่าติดตาม :mew1: :-[

ออฟไลน์ memew

  • ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้าาา
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 456
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +382/-10
    • :: Memew แฟนเพจ :
Chapter 26 : เราสามคน
(น้ำฝน...♡)


___________________________________________________________________________

ผมสะลึมสะลือลืมตาตื่นอีกทีตอนตะวันขึ้นมาทักข้างหน้าต่าง ผมกระพริบตาปริบ ๆ มอง ยืดตัวบิดขี้เกียจนิด ๆ จนรู้สึกถึงวงแขนที่คล้องเอวผมไว้หลวม ๆ 
 
ความทรงจำบางอย่างหวนคืน ภาพของคนที่บุกเข้ามาทำเรื่องแบบนั้นกับผม ผมรีบหันหน้าไปมอง ก่อนถอนหายใจออกมาเบา ๆ เพราะคนด้านหลังเป็นไผ่ไม่ใช่พี่หมอ

วันนี้วันเสาร์ ขี้เกียจได้ เมื่อวานมันบอกจะชวนพี่ฟ้าไปแว้น พี่ฟ้าดีใจใหญ่ ไม่รู้มันกลับมาตอนไหน มันยังหลับสนิท ผมพลิกหันไปเผชิญหน้ากับมันตรง ๆ ขยับเข้าไปกอดตอบมันเบา ๆ เวลากอดมันเหมือนได้กอดพี่ฟ้ายังไงบอกไม่ถูก
 
ผมซุกหน้ากับอกมันปัดไปปัดมา ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ เหมือนกลิ่นพี่ฟ้าเลย
 
“วันเวย์สอนให้อ้อนแบบนี้รึไง” คนหลับตื่นขึ้นมาผลักหน้าผมออก ผมทำหน้างอนใส่
 
“ไม่ใช่เว้ย แต่กลิ่นมึงเหมือนพี่ฟ้าเลย หอมดี เวลากูกับพี่ฟ้านอนด้วยกัน เราจะนอนกอดกันแบบนี้แหละ” แต่ผมไม่ได้ซุกอกพี่ฟ้าแบบที่ซุกอกมันแบบนี้หรอก
 
“เด็กว่ะ”
โห แล้วทีมึงกับกูนอนกอดกันนี่ไม่เด็กเลยนะ
 
ผมไม่สน ก้มดมหน้าอกมันต่อ มันหัวเราะหึ ๆ ลูบหัวผมเบา ๆ เหมือนลูบหัววันเวย์


“มึงน่าจะเอาแชมพูวันเวย์มาใช้นะ กลิ่นจะได้เหมือน ๆ กัน”
 
“ห่า แชมพูหมาเหอะ เดี๋ยวเห็บบนตัวกูตกใจวิ่งหนีหมด”
มันหัวเราะร่วน ดึงเสื้อช่วงอกของตัวเองขึ้นดม
 
“กลิ่นพี่ฟ้า” มันทำท่าคิด “อ๋อ ตอนดูหิ่งห้อย สงสัยบรรยากาศจะดีจัด พี่ฟ้าหลับซบอกกู กลิ่นเลยติดมาด้วย”
 
“โห แมนโคตรเพื่อนกู ใจนะ เพราะมึงคนเดียวทำให้ช่วงนี้พี่ฟ้าดูสดใสร่าเริงมากเลย”
มันยังลูบหัวผมอยู่
 
“ก็คิดว่าพี่ฟ้าเป็นเพื่อนกูคนหนึ่ง กูดูแลมึงดีเลวยังไงกูก็ดูแลพี่ฟ้าดีเลวพอกันนั่นแหละ”
 
ผมหัวเราะหึ ๆ ในความจริงใจของมัน และเพราะความจริงใจของมันนี่แหละที่ทำให้พี่ฟ้ามีความสุข
 
“ฝน” มันเรียก
 
“หือ” ผมครางรับ ยังเพลินกับการดมเสื้อมันอยู่ มีกลิ่นตัวของมันผสมอยู่ด้วย เสื้อตัวนี้มันชอบใส่มาก เก่าแล้วล่ะ ผมซื้อให้มันเองเป็นของขวัญวันเกิด ตอนซื้อให้มันบอกเสื้อโลโซฉิบ แต่ก็เห็นมันหยิบแต่เสื้อตัวนี้มาใส่
 
“ฝน” มันเรียกอีกที ผมละจากเสื้อมันเงยหน้ามอง มันไม่พูดอะไรจับผมนอนหงาย แล้วเหวี่ยงตัวขึ้นไปคร่อมผมไว้
 
ผมมองตามัน
 
แม่ง ฉากเหมือนเมื่อคืนเด๊ะ
ผิดกันแต่คนตรงหน้าไม่ได้มีความคิดเลว ๆ เหมือนคนเมื่อคืน
 
มันมองหน้าผมคิ้วขมวด ก่อนเลื่อนสายตาลงไปที่หน้าอก ผมแอบใจเต้นกับสายตามันนิดหน่อย ไม่ได้คิดอกุศลครับ เพียงแต่กำลังนึกซ้อนไปถึงสายตาของใครอีกคนอยู่ มันใช้นิ้วเกี่ยวคอเสื้อผมดึงเบา ๆ มองสิ่งที่อยู่ภายใน ผมมองตาม แต่ไม่เห็นอะไร มันช้อนตามองกลับ
 
“ไปนอนกับมันมาเมื่อไหร่” มันถามคิ้วขมวด ผมมองมันอึ้ง ๆ
 
“อะ อะไร”
 
“รอยหราขนาดนี้ เมื่อวานตอนมึงอาบน้ำไม่มี แต่ตอนนี้…” พูดจบมันก็จับเสื้อผมถลกออกทางหัว

“จะทำอะไรของมึง!!” ผมท้วงเสียงตื่น พยายามจะยื้อเอาเสื้อคืน แต่มันยกหนี กวาดมองมารอบ ๆ แผงอกผม ผิวเนื้อต้องแอร์จนเย็นไปหมด ผมรีบก้มมองตาม

คราวนี้เห็นชัดเลยครับ ผมตาโต เพราะบนแผงอกผมตอนนี้เต็มไปรอยคิสมาร์ค มันชักสีหน้า คิ้วเข้มขมวดมุ่น
 
“เมื่อไหร่”
 
“คะ คือ”
 
“เมื่อไหร่!!!!” มันตะคอกเสียงดัง
 
“มะ เมื่อคืน หลังจากมึงไปไม่นาน”
 
“ไอ้เลวเอ้ย!! แม่ง ย่องเบามาตอนกูไม่อยู่ รู้งี้ไม่ไปกับพี่ฟ้าก็ดี กูจะได้อยู่ตืบมัน”
 
“ไผ่ มึงสัญญากับกูแล้วนะ”
ผมรีบปราม ไม่ได้เป็นห่วงพี่หมอครับ แต่ไม่อยากให้มันมีเรื่องมากกว่า
 
“กูไม่สืบไง แต่ถ้าเห็นเองนี่อีกเรื่อง”
มันโยนเสื้อคืน ผมลุกนั่ง สวมใส่เสื้อ มันลุกตาม ผมรีบหันหลังเพราะความกระดากอาย
 
มันขยับมานั่งข้าง ๆ ลูบหัวผมเบา ๆ
 
“อย่าคิดมากนะ กูไม่ทำอะไรหุนหันหรอก”
 
“แล้วถ้าเขามาหากูตอนนี้ล่ะ”
 
“กูจะตืบมันให้เละคาตีนกูเลย”
 
ผมหัวเราะหึ ๆ “ไหนบอกไม่หุนหันไง กูรู้นิสัยมึงดี ถึงได้พยายามเคลียร์เรื่องคนเดียวก่อนไง”
 
มันลูบหัวผมอีกรอบ “มึงนี่น้า หาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัว”
 
ผมยิ้มให้มันที
 
“ไปอาบน้ำเหอะ”
 
ผมพยักหน้า ลุกขึ้นยืน
 
“นี่ฝน” มันเรียกอีกที ผมหันไปมอง
 
“ครั้งหน้าหาซื้อสบู่ลบรอยจูบมาไว้ติดห้องด้วยนะ”
 
ผมหัวเราะหึ ๆ “มึงซื้อมาให้กูดิ กูคงไม่สามารถ”
 
มันพยักหน้าส่ง ๆ ไล่ให้ผมรีบไปอาบน้ำ ผมหันหลังเดินเข้าห้องน้ำไป แอบถอนหายใจเบา ๆ ที่มันไม่สืบสาวราวเรื่องอะไรมาก แต่ถ้าปล่อยไว้นานกว่านี้ก็ไม่แน่
 
ตอนนี้มันยังเกรงใจผม แต่ถ้าผมยังไม่เคลียร์อะไรให้เรียบร้อย บางทีไผ่อาจไม่ทำตามคำพูด สืบเองขึ้นมาเรื่องคงยุ่ง
 
ผมพยายามคิดหาหนทางแก้ไข ถอนหายใจออกมาอย่างจนปัญญา เอาเถอะ มันต้องมีสักทาง หรือถ้ามันสืบเองได้จริง ๆ ก็ปล่อยให้สงครามมันเกิดขึ้นเลยละกัน
 
อย่างมากไม่มันก็พี่หมอล่ะที่ตายกันไปข้าง ดีไม่ดีก็ตายทั้งคู่
 
ผมถอดเสื้อผ้าออกเดินไปยืนอยู่ใต้ฝักบัว ผมยืนนิ่งผ่อนคลายตัวเอง จนรู้สึกเหมือนมีอะไรอุ่น ๆ วิ่งผ่านขา ผมรีบปิดก๊อกน้ำ ก้มมอง มีน้ำขาวขุ่นไหลลงมาเป็นทาง ผมอ้าปากค้าง
 
นะ นี่เมื่อคืนพี่มันไม่ได้ใส่ถุงยางหรอกเหรอ
 
ผมนิ่งคิด เมื่อคืนก็มัวแต่หวิว เลยไม่รู้ อีกอย่างความรู้มันไม่ต่างกันด้วย ผมกัดปาก
 
พี่หมอลืม หรือว่าจงใจกันแน่...
คนระวังตัวอย่างพี่หมอไม่น่าจะลืม ถ้าจงใจยิ่งไม่น่าจะใช่ใหญ่
 
ผมเลิกหาคำตอบ ขยับแยกขาออกจากกันนิด ๆ ให้บางสิ่งภายในไหลมามากขึ้น ดีว่ามันไม่ไหลตอนอยู่กับไผ่
 
แม่ง…
 
…โคตรเยอะ
 
ผมรีบล้างทำความสะอาด อาบน้ำตาม พันเอวด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวเดินออกไป ไผ่หันมามอง จ้องมากหน่อยก็ช่วงอก มันถอนหายใจ เสมองไปทางอื่น
 
มันต้องคิดเรื่องที่ผมคิดอยู่แน่ ๆ ผมรีบเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าทันที
 
“มึง”
ผมสะดุ้งโหยงหันขวับไปมอง ไผ่มายืนอยู่ด้านหลังแล้ว
 
“อะ อะไร” ผมขยับไปถอยนิด ๆ เพราะมันชิดมากเกิน
 
“กูถามอะไรหน่อย”
 
“อืม ถามมาสิ” ผมรีบหันไปเปิดตู้ระหว่างรอมันถาม หาทางเลี่ยงจากสายตาที่มองมายังหน้าอกผมด้วย
 
รอยเยอะครับ พี่มันจงใจทิ้งไว้เพียบ ผมรีบใส่กางเกงกับเสื้อลวก ๆ มันก็ยังไม่ถามสักทีจนผมแต่งตัวเสร็จ ผมหันไปมองมัน
 
“มีอะไร”
มันมองตาผม เสหลบมองไปทางอื่นแล้วหันกลับมามองใหม่
 
“กูถามมึงแบบลูกผู้ชายเลยนะ ตอบแบบลูกผู้ชายด้วย ห้ามปิดบังกู” มันขอคำสัญญาล่วงหน้า ผมพยักหน้า
 
“ยกเว้นเรื่องถามว่าเขาคนนั้นเป็นใคร”
 
มันพยักหน้าบ้าง
 
“มึงเป็นเกย์?”
 
ผมสายหัวพรืด มันขมวดคิ้ว คงคิดว่าผมโกหก
 
“กูไม่ได้เป็น และไม่คิดจะเป็นด้วย กูแค่ถูกบังคับ”
 
ดวงตามันฉายแววไม่พอใจขึ้นมาทันที
 
“โทษที กูแค่ต้องการความมั่นใจ”
 
“กูรู้ แต่มึงจำไว้นะ กูเป็นไงตั้งแต่คบกับมึงมากูก็เป็นงั้น ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันมีเหตุผล กูไม่ได้อยากให้มันเกิด กูไม่บอกมึง เพราะกูมีเหตุผลเหมือนกัน”
 
มันพยักหน้ารับรู้
 
“มึงรู้สึกดีไหม” มันถามขึ้นมาอีก รู้สึกเหมือนมีรถคันหนึ่งวิ่งชนผมดังโครม
 
“ควายเหอะ ใครจะไปรู้สึกดีเล่า” ผมมุสา
 
ให้ตอบไปว่ารู้สึกดีได้ไงกัน
 
“ที่ถามเพราะกูอยากรู้ ไม่เคยนอนกับผู้ชายเลยไม่รู้ว่าทำให้ผู้ชายด้วยกันรู้สึกดีต้องทำยังไง”
 
“ไม่ต้องคิด ไม่ต้องทำด้วย พอกูเคลียร์จบ ทุกอย่างก็เหมือนเดิม”
 
มันจ้องหน้าผม ถอนหายใจออกมาเบา ๆ อีกรอบ

“ดีนะที่มึงไม่ใช่ ไม่งั้นกูคงกอดมึงแบบนี้ไม่ได้แน่ ๆ” มันดึงผมเข้าไปกอด ผมยิ้ม ลองกอดตอบมันแน่น ๆ ดู
 
“รู้สึกขยะแขยงไหม”
 
มันส่ายหัว ผมลองซบหัวกับอกมันดู
 
“แล้วแบบนี้ล่ะ”
 
ได้ยินเสียงหัวเราะหึ ๆ
 
“กูรู้สึกเหมือนโดนวันเวย์อ้อนว่ะ”
 
ผมผลักตัวเองมาเบิ้ดหัวมันที
 
“ควายกูไม่ใช่หมา”
 
“กูรู้ว่ามึงไม่ได้เปลี่ยนไป มึงยังเป็นมึง กูรู้ว่ามึงมีเหตุผล เพราะงั้นกูจะเชื่อใจมึงให้มากกว่านี้”
 
“ขอบใจเพื่อน”
 
“อย่ามาเผลอรักกูละกัน”
 
ผมเบิ้ดกะโหลกมันไปอีกที
 
“ชอบชอบไปนานแล้ว”
 
มันพยักหน้าเห็นด้วย
 
“งั้นกูอาบน้ำแปะ รอก่อนนะ”
 
ผมพยักหน้า เดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงแทนที่มัน นึกไปถึงพี่หมอและข้อความล่าสุดที่พี่มันส่งมา ผมพยายามตีความนัยแฝงจากข้อความนั้น
 
‘ห้ามนอนกับใครนอกจากฉันคนเดียว’
คงตอบได้อย่างเดียวว่าพี่หมอคงพยายามจะกันผมออกจากไผ่แน่ ๆ ผมมองเพดาน คิดหาทางแก้ปัญหาทุกอย่างต่อ
 
ถ้าร้องขอตรง ๆ พี่มันคงไม่ยอม ให้บอกไผ่ มันคงยิงพี่หมอตายคาที่แน่ ๆ ผมถอนหายใจแรง

แล้วจะทำยังไงดี
ยังคิดไม่ทันออก ไผ่ก็เดินออกมาก่อน ผมละสายตาจากเพดานไปมอง มันใส่ชุดเดิมเมื่อคืน


“ครั้งหน้าหาเสื้อผ้ามาทิ้งไว้บ้างสักชุดสองชุดดีกว่านะไผ่ เวลามาค้างจะได้มีอะไรใส่”
 
“คิดอยู่เหมือนกัน เหม็นเน่าตัวเองฉิบ” มันดึงเสื้อตัวเองขึ้นดม “ป่ะไปกันเถอะ กูหิวล่ะ”
 
ควาย ตื่นมาก็จะกินเลย ผมรีบเด้งตัวลุกออกจากเตียง
 
หิวเหมือนกันครับ(ควายพอกัน ฮ่า ๆ) เดินลงไปข้างล่าง เห็นพี่ฟ้ากำลังเตรียมของกินอยู่ เป็นอาหารเช้าแบบง่าย ๆ แนว ๆ อาหารฝรั่งนั่นแหละ
 
“หน้าผ่องจังพี่ฟ้า” ผมทัก พี่ฟ้ายิ้มกว้าง
 
“เมื่อวานหิ่งห้อยสวยมาก อยากให้ฝนไปด้วยจัง สวยสุด ๆ” พี่ฟ้าเล่าด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข ผมหัวเราะทิ้งตัวลงนั่ง ไผ่นั่งข้างกัน พี่ฟ้าหยิบจานมาสองใบ หยิบแซนวิชในจานกลางมาวางไว้บนจานทั้งสอง แนบข้างด้วยไส้กรอก ไข่ดาวจานละสองฟอง ผักสลัดราดน้ำสลัดอีกนิดหน่อย เลื่อนมาไว้ตรงหน้าเราทั้งคู่ หันไปเทน้ำผลไม้ในกล่องมาไว้ข้าง ๆ มืออีก ผมกับไผ่รีบจับแซนวิชยัดเข้าปากทันที

“เห็นป้าพิณบอกว่าเมื่อวานคุณหมอแวะเอาของมาให้วันเวย์เหรอ”
ผมสะดุ้งตอนพี่ฟ้าพูด ไผ่ชะงักกึก
 
“อะ อือ” ผมรับเสียงอ่อน
 
“ไหนบอกไม่ชอบหมา” ไผ่กัด ผมกระทืบเท้ามันที พี่ฟ้าทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้าม
 
“พี่ว่าจะไม่ถามแล้วนะ ไผ่ไม่ถูกกับคุณหมอใช่ไหม”
 
“ไม่ใช่ไม่ถูก” มันตอบปฏิเสธ “แต่เกลียดกันเลยล่ะ” ก่อนทำหน้าจริงจังบอก ผมมองมันอึ้ง ๆ

“ไม่ใช่แค่ผมเกลียดพี่หมอ พี่หมอเองก็เกลียดผมด้วยเหมือนกัน เพียงแต่เราพยายามเล่นละครตบตาสังคม โดยเฉพาะพ่อกับแม่ ตอนแรกก็พี่ฟ้าด้วย แต่ช่วงหลัง ๆ ขี้เกียจ ผมถึงไม่อยากให้พี่ฟ้าไปอะไรกับมัน”
 
“ช่วงหลัง ๆ ถึงได้มากันพี่ออกจากคุณหมอใช่ไหม” พี่ฟ้าถามตรง ๆ มันพยักหน้ารับ

ไอ้นี่มันก็คนตรงครับ ยิ่งถ้ากับคนที่มันไว้ใจให้เป็นเพื่อนสนิทด้วยละก็ บอกหมด
 
“จริง ๆ พี่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรเขาหรอก แต่ก็ไม่ได้ชอบ ต่อให้เขาหน้าตาดีฐานะดีขนาดไหน ก็มีอะไรหลาย ๆ อย่างที่ทำให้พี่เข้าใกล้ความเป็นตัวตนของเขาไม่ได้ มันไม่สบายใจเหมือนอยู่กับฝนหรือไผ่ ไม่ต้องมานั่งแอ๊บ เป็นตัวของตัวเองได้เต็มที่”
 
“ใช่ เต็มที่มาก ถึงได้มานอนน้ำลายไหลยืดซบอกผมเมื่อวาน ดูดิ เสื้อเลอะเป็นดวง ๆ เลย” มันจับชายเสื้อยื่นให้ดู
 
ได้ข่าวว่าพี่กูนอนซบอกไม่ใช่พุง = =
 
พี่ฟ้าตีแขนมันที
 
“น้ำหวานหกใส่ อย่ามาแหล กินอิ่มแล้วถอดออกมาเลย จะซักให้”
 
“แน่นอนดิ พี่ทำหก ก็ต้องซักให้อยู่แล้ว”
 
“ตั้งใจที่ไหนเล่า”
 
ผมนั่งมองคนสองคนทะเลาะกันกลาย ๆ
 
“เพราะงั้นพี่รีบปฏิเสธพี่หมอไปเลยนะ บอกไปว่าไม่ต้องมาจีบแล้ว”
 
“เคยแล้ว แต่เขาบอกจะพยายามต่อไป”
 
“งั้นบอกไปว่ามีแฟนแล้ว”
 
“บอกได้ไง ก็เห็น ๆ กันอยู่” พี่ฟ้าหน้าง้ำ
 
“เว้ย!! งั้นก็รอดูต่อไป ดูซิ พี่มันจะตื้อได้สักกี่น้ำ แม่ง เดี๋ยวมานอนเฝ้าหน้าห้องซะนี่”
 
“เอาชามข้าวมาด้วยนะ จะได้แบ่งอาหารวันเวย์ให้ เอาสูตรไหนบอกได้” พี่ฟ้าแซว ผมหัวเราะจนแทบสำลักแซนวิช
 
“รสผัก ใส่กระดูกหมูด้วย” ไอ้นี่ก็ตามมุข พี่ฟ้าค้อนขวับ
 
“เอาอีกไหม” พี่ฟ้าถามไผ่ มันพยักหน้า พี่ฟ้ารีบทำให้อีกแผ่น “ฝนล่ะ”
 
ผมส่ายหน้า มองคนสองคนบนโต๊ะอาหารยิ้ม ๆ
 
“ยิ้มอะไร” ไผ่มันหันมาถาม เพราะจังหวะที่มันหันมา มีซอสเลอะข้างแก้มมัน ผมกำลังจะหยิบทิชชู่เช็ดออกให้ แต่พี่ฟ้าเร็วกว่า เอื้อมตัวมาจับหน้ามันเช็ดให้เองเลย
 
“แต้งค์พี่ฟ้า แล้วตกลงมึงยิ้มเพ้อไร” มันหันมาถามผมต่อ กัดกินคำต่อไป ผมยิ้มกว้างมากขึ้น
 
“กูแค่คิดว่า มึงกับพี่ฟ้านี่เหมือนคู่รักกันเลย”
 
พรวดครับ…
 
พรวดออกหมด
 
ไม่ใช่แค่มันที่พรวด พี่ฟ้าก็พรวด ไอ้ที่กินกันเข้าไปพรวดออกมาหมด
 
“ไอ้ห่า!” มันรีบเอาทิชชู่เช็ด ๆ ปาก พี่ฟ้าด้วย “คิดได้นะมึง นั่นพี่สาวกู”
 
“พี่กูเหอะ”
 
“คิดอะไรบ้า ๆ ฝน” พี่ฟ้าว่าต่อ
 
“ไม่ได้บอกว่าเป็นคู่รักนี่ แค่บอกว่าเหมือน ทั้งบรรยากาศและการดูแลกัน”
 
พี่ฟ้ามองหน้าไผ่ มันก็มองหน้าพี่ฟ้าเหมือนกัน ก่อนต่างคนจะต่างมองมาทางผม
 
“นี่ฝน” มันจับไหล่ผมให้หันไปเผชิญหน้ากับมัน “จำได้ไหมสเป็กกูเป็นแบบไหน”
 
“ขาว สวย หมวย เอ็กซ์ นมบึ้ม ที่สำคัญต้องอายุน้อยกว่า เพราะมึงชอบคนขี้อ้อน”
 
“ใช่ กูคงไม่เอาป้ามาเป็นแฟนหรอก “
 
พี่ฟ้าตีแขนมันป้าบใหญ่
 
“ดุด้วย”
 
พี่ฟ้าตีแขนมันอีก ผมหัวเราะ
 
“วันเวย์ยังขี้อ้อนกว่าอีก” แล้วมันก็โดนพี่ฟ้าตีอีก
 
“เห็นอนาคตความเยินผัวพี่ฟ้าเลย” มันโดนขนมตุบตับรัวเลย
 
“พี่ก็ไม่เอาหรอก ให้เป็นแฟนใครเป็นได้ ให้เป็นแฟนคนอายุน้อยกว่า พี่ไม่เอา เป็กพี่ต้องอายุเยอะกว่า อย่างน้อย ๆ ก็ห้าปีสิบปีนู่น จะได้อ้อนได้
 
ผมทำหน้าแหยง
 
“ผมก็เห็นพี่ฟ้าอ้อนเขาไปทั่ว…ส่วนมึงกูก็เห็นมึงดูแลพี่กูดียิ่งกว่าน้องสาวซะอีก แค่อายุ เกี่ยงไรกันนักหนาว้า”
 
มันเบิ้ดกะโหลกผมแรง ๆ ที
 
“เลิกคิดไปได้เลย”
 
“ใช่” พี่ฟ้าสำทับ ผมยักไหล่
 
“แค่คิดว่าได้ก็ดี เพราะกูเคยบอกแล้ว ว่าผู้หญิงที่ได้มึงเป็นแฟนน่ะ โชคดี และกูก็แค่คิดว่า ถ้าคนโชคดีคนนั้นเป็นพี่กูด้วยยิ่งดี” ผมงับแซนวิชเข้าปากต่อ
 
มันไม่พูดอะไร มองตาพี่ฟ้า ก่อนคว้าแซนวิชที่เหลือมากิน
 
อาหารมื้อนั้นผ่านไปด้วยดี พี่ฟ้าบอกให้มันถอดเสื้อมาซัก มันก็ถอด
 
แม่ง เล่นถอดเสื้อเดินรอบบ้าน ดีว่าแถวนี้มีแค่พี่ฟ้าที่เคยเห็นหุ่นมันมาบ้าง ไม่งั้นคงกรี๊ดสลบกันไปข้าง มันใส่เสื้อผมไม่ได้ ไงก็ต้องยืนโป๊จนกว่าเสื้อจะแห้งไปก่อน
 
พอไม่มีไรทำ ผมกับพี่ฟ้าเลยชวนมันมานั่งวาดรูปเล่น รอเสื้อมันแห้ง ไม่นานหรอก เพราะเสื้อมันบาง อีกอย่างปั่นแห้งแล้วด้วย
 
ภาพสองพี่น้องที่ผมกับพี่ฟ้าเคยวาดร่วมกัน พี่ฟ้าเอาไปใส่กรอบแขวนไว้ในห้องนั่งเล่นแล้ว งานนี้พวกเราเลยตกลงจะทำภาพร่วมกันสามคน
 
ผม มัน พี่ฟ้าเอาเก้าอี้มาวางเรียงกัน ถือพู่กันคนล่ะด้าม จุ่มสีคนละสี วาดคนละจุด บางทีผมก็วาดจุดของไผ่มันบ้าง บางทีพี่ฟ้าก็มาวาดจุดของผมบ้าง สนุกสนานดี จนแผ่นแรกเละไม่เหลือซาก เราก็เอาแผ่นใหม่ขึ้นมาวาดต่อ
 
ผมคิดอยู่ว่าจะวาดอะไร พี่ฟ้าด้วย ไผ่ก็ด้วย ก่อนไผ่จะเอาพู่กันแต้มสี วาดเป็นรูปวงกลม ผมยิ้ม แต้มสีเติมตา พี่ฟ้าเอาบ้าง แต้มสีวาดปาก ผมจุ่มสีใหม่วาดหู ไผ่เติมหนวด พี่ฟ้าวาดจมูก ผมเติมผมด้านซ้าย พี่ฟ้าด้านขวา ไผ่วาดคอ พี่ฟ้าทัดดอกไม้ให้หนึ่งดอก ไผ่วาดตัว ผมวาดแขน ไผ่วาดขา พี่ฟ้าเติมเสื้อ ผมเติมลายเสื้อ พี่ฟ้าวาดดอกไม้ด้านขวา ผมวาดจักรยานข้าง ๆ พอไม่มีให้เติม เราก็วางพู่กันลง พี่ฟ้ารีบยกมันออกก่อนภาพจะเละไปกว่านี้ พี่ฟ้ายืนตรงหน้าพวกเรา
 
“เราจะเรียกภาพนี้ว่า…” พี่ฟ้านิ่งคิด คงกำลังนึกชื่อดี ๆ อยู่
 
“หนึ่งเดียวเป็นไง”
 
“หนึ่งเดียวได้นะ แต่หนึ่งเดียวเป็นไงนี่ไม่เพราะแฮะ” ไผ่มันกวน พี่ฟ้าเตะขามันป้าบ
 
“สวยซาตานจริง ๆ” มันบ่น
 
“ก็มาปากแมวก่อนทำไมล่ะ”
 
ผมหัวเราะ
 
“หนึ่งเดียวเพราะดีนะพี่ฟ้า ฝนชอบ”
 
“กูด้วย”
 
พี่ฟ้ายกดู “เดี๋ยวเอาไปใส่กรอบ”
 
“งั้นเรามาวาดอีกภาพดีกว่า เรามาจับสลากกัน พี่จะให้พวกเราสามคนวาดคนที่เราจับสลากได้ในภาพเดียวกันเรียงกันไว้ จับได้ใครก็ต้องวาดคนนั้น ที่คิดว่าเป็นคนนั้นที่สุด”
 
“เอาสิ” ผมเห็นด้วย
 
“ฟังดูปัญญาอ่อน แต่น่าหนุก” มันได้ขนมตุบตับจากพี่ผมอีกรอบ พี่ฟ้ารีบเอากระดาษมาฉีก ๆ เขียนชื่อเราสามคนลงไป พี่ฟ้าให้ผมหยิบก่อน ต่อด้วยไผ่ ที่เหลือก็ตัวเอง
 
ผมจับได้ไผ่ ไผ่จับได้พี่ฟ้า พี่ฟ้าจับได้ผม เราสามคนรีบลงมือวาดทันที บนกระดาษแผ่นเดียวกันนั่นแหละ คนละมุม กะตำแหน่งให้ยืนอยู่ด้วยกันได้สามคน เพราะพี่ฟ้าตั้งชื่อภาพนี้ไว้แล้วว่า “เราสามคน”
 
เพราะงั้นคอนเช็ปคือวาดภาพให้พวกเรายืนด้วยกัน แต่เกิดจากคนสามคนวาด พี่ฟ้าเลือกมุมริมสุดด้านซ้าย วาดรูปผมลงไป วาดไวมาก ผมยืนมองเพลินเลย ยังไม่ได้วาดของตัวเอง เพราะคนเบียดกันมันไม่ถนัด ผมปล่อยให้พี่ฟ้ากับไผ่วาดกันไปก่อน กะจะวาดตบท้าย แต่ผ่านไปสักพัก ไผ่ก็เรียกให้ไปวาดด้วยกัน ผมจำต้องไปยืนตรงกลางและลงมือวาดตรงพื้นที่ว่าง พี่ฟ้าวาดผมยืนยิ้มอยู่ส่วนไผ่ก็บรรจงวาดพี่ฟ้าซะสวยเซ้ง ยิ้มกว้างจนน่าเอ็นดู
 
ผมร่างภาพตาม ก่อนนึกอะไรออก ผมรีบวาดสิ่งนั้นลงไปทันที ผมวาดภาพไผ่จับมือผมไว้ด้านหนึ่ง อีกด้านหนึ่งจับมือพี่ฟ้าไว้ มีวันเวย์อยู่ข้าง ๆ พวกเราด้วย
 
“ห่า จับมือกันทำไมวะ”
 
“อ้าว ไม่ได้บอกนี่ว่าจับไม่ได้”
 
“เหมือนพ่อจูงลูกสองคนไปเที่ยวเลย”
 
ผมหัวเราะร่วน เพราะมันตัวสูงอยู่คนเดียว ผมรีบร่างลายเซ็นตัวเองบนหัวภาพที่ตัวเองวาดทันที พี่ฟ้าเอาบ้าง ตามด้วยไผ่ พอเรียบร้อย พี่ฟ้ารีบเอาไปถือไว้
 
“เดี๋ยวเอาไปใส่กรอบ”
 
“ฝนว่าอีกพักบ้านเราต้องเต็มไปด้วยภาพวาดทุกเรศ ๆ แน่ ๆ”
 
พี่ฟ้าหัวเราะร่วน
 
“อาร์ตดีออก” ไผ่มันเสริม แล้วพวกเราก็พากันนั่งวาดภาพ ปล่อยให้เสื้อของไผ่ปลิวไสวอยู่บนราวตามเดิม 

__________________________________To Be Con _____________________________
เพิ่งจะสามทุ่ม แต่คนเขียนตาจะปิดอยู่รอมร่อ ...
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาตรวจสอบอีกรอบ ราตรีนี้ข้าขอลาก่อน
ครอก ZZZZ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-10-2017 19:58:05 โดย memew »

ออฟไลน์ Ginny Jinny

  • ความเป็นจริงมันวุ่นวาย ก็ขอให้ใจมันสบายๆในความฝัน
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2099
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4
รอดูวันไผ่รู้ความจริง  o18 o18

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
รอดูว่าจะเป็นไงต่อ

ออฟไลน์ veeveevivien

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-0
แทบจะอดใจรอไม่ไหวเลย

จะเป็นยังไงถ้าไผ่รู้  :katai1: :katai1:

น้องฝน สู้สู้  :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
ชอบเวลาที่ฝนเข้าไปคลอเคลียไผ่แบบนี้จังเลยค่ะ ^^ น่าร๊ากกกกกก :m3:

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
วันที่ไผ่รู้ความจริงนี่ขอให้กระทืบพี่หมอหยอดน้ำข้าวต้มสักอาทิตย์นะ

ออฟไลน์ Bellze12

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 501
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
ขอบคุณที่มาอัพให้อ่าน
ไม่เต็มบทไม่เป็นไร
เอามาลงให้หายคิดถึงแบบนี้ ชอบๆ

ออฟไลน์ pedchara

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 179
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-0
สู้ต่อไปนะ
เรารออ่านเสมอ

ออฟไลน์ ่patsaporn

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-6
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ เชื่อในสิ่งที่อยากเขียนอยากถ่ายทอดและทำมันออกมาอย่างที่อยากทำเลยค่ะ
คนอ่านมีหน้าที่ให้กำลังใจ ถ้าใครไม่ถูกใจก็ผ่านไปอย่างสงบเถอะนะคะ ชอบคำที่บอกว่าน้ำฝนก็เหมือนสายฝนที่ชื่นใจ
ทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเอง น้ำฝนก็เช่นกัน คนเรามีความกลัวมากมายที่ไม่สามารถทำอย่างที่ใจคิดได้
รู้แค่พี่หมอหลงรักน้องแล้ว มอบรางวัลพระเอกซึนแห่งปีให้ค่ะ เรียกว่านางฟ้า กิ๊วๆๆ รู้ตัวไหมเนี่ยพี่หมอ
ไผ่กับฝนนี่นอนเกยนอนกอดกันยังกะแฟน น่ารักอ่ะ

ขอบคุณค่ะ

ออฟไลน์ Paparazzi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1050
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-11
ฝนสู้ๆๆ :L1:

ออฟไลน์ liza sarin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-14
รอตอนต่อไป

ออฟไลน์ becrazie

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 710
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
อยากให้ไผ่รู้ความจริง...แล้วฆ่ามันให้ตาย!!! :katai1:

ออฟไลน์ khwanruen

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1035
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-3
รออยู่เสมอจ้า ลุ้นๆตอนไผ่จะรู้ความจริง สงสารน้ำฝนมากๆเลยตอนนี้

ออฟไลน์ SiHong

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 484
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2
โอยฝนเอ๊ย ฉันล่ะคิดหนักแทนแกจริงๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด