หัวข้อ: ทาสแค้น {พี่หมอ-น้ำฝน} [END]

[น้องแมว]

เซ็งอิพี่หมอแซม 

[twinmonkey0311]

พี่หมอไม่รู้จริงๆหรอว่าฝนไม่เคยผ่านใครมาก่อน

[liza sarin]

 

[tuek]

อยากให้ฝนสู้อีพี่หมอได้บ้างสักหน่อยก็ยังดี
ยอมตลอดๆเลย

[♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥]

 

[Bellze12]

พี่หมอท่าเยอะ
รักก็ยอมรับว่ารักดิ
ถ้าไม่รักก็ปล่อยฝนให้ไผ่ไป
ชักอยากให้ฝนคู่กับไผ่ละ
เบื่อคนซึน

[shoi_toei]

หมอยังคงเป็นเหมือนเดิมมมม

[maykiz]

ยังไม่รู้อีกว่าเป็นคนแรก ตื่นซักทีสิโว้ยยยยยยยยยยย อีหมอเลววววว

[automaton]

ฝนแพ้ทางอิพี่หมอทุกทีที่ประชิดตัว
อยากให้ฝนทนไม่ไหว ตัดใจให้ได้สักที
จะดูว่าอิพี่หมอจะเป็นไง
สงสารฝนกับไผ่จัง 

[meanmena]

เราอยากอ่านต่อล่ะ

[memew]

CHAPTER
: 56 :
ใส่บาตรร่วมขัน & มอง
[น้ำฝน...♥]



ผมมองตามแผ่นหลังกว้างของคนสองคนที่กำลังลับหายไป ก่อนหันกลับมามองคนที่กำลังซบหน้ากับอกผม ดีใจที่มันไม่ลุกขึ้นมาโวยวายหรือจะหาเรื่องต่อยตีกับพี่หมออีก ไม่รู้เพราะมันทำใจได้ หรือว่าเพราะรู้ว่าจะถูกสะกัดดาวรุ่งจากพี่หมอนนท์กันแน่
 
“ขอโทษนะ กูมันอ่อนแอ แค่จะปกป้องมึงจากไอ้เชี่ยนั่น กูยังทำไม่ได้”
มันพูดอู้อี้กับอกผม ผมไม่พูดอะไรกลับ ลูบหัวปลอบใจมันเบา ๆ มันค่อย ๆ เงยหน้ามอง
 
“มันรุนแรงกับมึงหรือเปล่า”
 
ผมหลุบตาลงต่ำ ส่ายหน้าไปมา
 
“ไอ้เ..ย” มันกระซิบด่า “ก้นนิ่ม ๆ ของเพื่อนกู”
มันวางมือลงบนก้นผมลูบเบา ๆ ผมตบหลังมันไปป้าบหนึ่ง
 
ห่า กำลังเขิน หลุดเขินเลยมึง
มันหัวเราะหึ ๆ
 
รู้ครับว่ามันคงอยากให้ผมรู้สึกดีกับเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น
 
“ขอโทษนะ”
มันกระซิบบอกอีกรอบ ผมก็ตอบมันได้แค่คำเดียว
 
“ไม่เป็นไร”
ผมกอดปลอบใจมันอยู่แบบนั้น จนไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่เพิ่งผ่านการโดนขืนใจมา
 
“ไผ่”
ผมเรียก มันครางอื้อรับ ลมหายใจอุ่น ๆ เป่ารดแผงอกผมไป มันไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกร้อนรุ่มได้เท่ากับลมหายใจอุ่น ๆ ของพี่หมอเลยสักนิด สำหรับพี่หมอ ลมหายใจที่รดริน มันร้อนผ่าวราวกับลาวาที่พร้อมจะหลอมละลายผมได้ทุกเมื่อที่สัมผัสเลย
 
“พี่หมอเขายื่นข้อเสนออะไรกับกูบางอย่างว่ะ”
มันเงยหน้ามอง ทำหน้าเป็นคำถาม
 
“พี่เขาบอกว่าถ้าเราเลิกคบกัน กูหมายถึงอย่างแฟน พี่มันจะเลิกจีบพี่ฟ้า”
มันหัวเราะขึ้นจมูก
 
“แล้วมึงก็รับปาก”
 
ผมพยักหน้า
 
“โง่วะฝน”
อ้าว มาด่ากูอีก กูก็อุตส่าห์หาหนทางช่วยพี่ฟ้า ยังมาหาเรื่องอีก
 
“มันเลิกจีบพี่ฟ้าก่อนจะยื่นข้อเสนอกับมึงอีก มันแค่ต้องการกันเราออกจากกันเพราะเข้าใจว่ากูกับมึงเป็นแฟนกัน”
ผมถอนหายใจแรงกับสิ่งที่ได้ยิน
 
“อย่างน้อยมันก็รับปากกู”
 
“เชื่อได้รึไง ขนาดวันนี้มันสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรมึง มันยังมาลากมึงไปต่อหน้าต่อตากู”
มันกำหมัด กัดกรามกรอด สงสัยจะเจ็บใจหนัก ก่อนจะซบหน้าลงมากับอกผมอีกรอบ
 
“แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็เพราะกู แต่ก่อนกูทำเพราะอยากยั่วให้มันโกรธ แต่ตอนหลังกูจงใจบอกว่ามึงเป็นแฟนกูเพราะต้องการกันมึงออกจากมัน”
ผมรีบผลักมันออกมามอง
 
“มึงพูดจริงหรือเปล่า!”
มันพยักหน้าอย่างสำนึกผิด ผมอ้าปากค้าง ต่อยมันไปปั๊กใหญ่
 
“ไอ้บ้า หาเรื่องให้กูเดือดร้อนไม่มีหยุดหย่อน”
 
“กูรู้ แต่สมองบื้อ ๆ ของกูคิดได้แค่วิธีนี้นี่หว่า ไม่รู้จะทำยังไงถึงจะเอามันออกไปจากชีวิตมึงได้ กูกลัวมันแย่งมึงไปจากกู”
 
“ตกลงมึงเป็นเพื่อนหรือเป็นแฟนกู”
 
“เป็นแพน”
 
“อะไรวะแพน กระทะเหรอ”
 
“ก็เพื่อนบวกแฟนไง เลยออกมาเป็นแพน”
 
“ห่า” ผมโบกหัวมันไปที “แล้วเราจะเอาไง บอกความจริงพี่หมอก็คงไม่ยอมเชื่ออยู่ดี หาว่ากูโกหกตลอด”
 
“กูเคยบอกมันเหมือนกัน แต่มันก็คิดว่ากูโกหก”
 
“สงสัยเราจะเหมือนเด็กเลี้ยงแกะ”
 
“ยังไง”
 
“ก็โกหกจนคนไม่เชื่อกันแล้วไง” เรามองตากัน ก่อนพากันถอนหายใจแรง 
 
“โทษทีละกัน ความผิดทั้งหมดเพราะกูคนเดียว”
 
ผมพยักหน้า
 
“ถ้าสิ่งที่มึงพูดเรื่องพี่ฟ้าเป็นความจริง อย่างน้อยกูก็สบายใจเรื่องพี่ฟ้า”
 
“แต่กูไม่สบายใจเรื่องมึง”
 
“แก้ไปทีละจุดละกัน อีกไม่นานพี่หมอคงเบื่อ”
ผมตบไหล่มันเบา ๆ มันจ้องหน้าผม
 
“แล้วหัวใจมึงล่ะฝน กว่าจะถึงเวลานั้น มันจะเป็นยังไง…”
 
ผมเม้มปากแน่น
 
นั่นน่ะสิ…
 
จนกว่าจะถึงเวลาที่ผมหลุดพ้นจากพี่หมอ หัวใจผมล่ะ จะเป็นยังไง…
 
“กูจะพยายามไม่ให้รู้สึกแบบนั้น”
 
“แม่ง ห้ามอะไรห้ามได้ แต่ห้ามเรื่องหัวใจนี่ กูยอมแพ้จริง ๆ ว่ะ”
 
 
 




รุ่งขึ้นทุกคนถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาล้างหน้าอาบน้ำกันแต่เช้าตรู่เพราะพระจะเดินผ่านหน้าบ้านราว ๆ เจ็ดโมงยี่สิบ พระเดินกันวันสุดท้ายแล้ว เพราะที่เหลือต้องไปทำกันที่วัด วันนี้เราจะพากันไปเที่ยวตามแหล่งท่องเที่ยวหลัก ๆ ของวังน้ำเขียวกันอีกสองสามที่ พวกเราทั้งหมดมายืนรวมกันอยู่หน้าบ้าน ยกเว้นพวกพี่หมอที่ยังไม่โผล่
 
“อ้าวเฮ้ย เฮียกูอ่ะ ยังไม่ออกมาเลย ตื่นกันรึยังก็ไม่รู้ ฝนมึงรีบไปตามดิ”
ตันมันโบ้ยงานมาให้
 
“มึงก็ไปตามเองดิ”
 
“ไปตามพี่เขาหน่อยป่ะฝน เผื่อยังไม่ตื่น อากาศที่นี่ดี อาจนอนกันเพลิน”
พ่อเร่งมาเป็นการสมทบ ผมทำหน้าลำบากใจ เราทุกคนพักอยู่หลังเดียวกัน พอคนหนึ่งตื่นก็ตื่นกันหมด แต่พวกพี่หมออยู่อีกหลังอาจหลับสบายอย่างที่พ่อบอกก็ได้ ผมหันไปทางไผ่ มันกรอกตาขึ้นฟ้า คงรู้ความหมายที่ผมมองมันดี
 
มันพยักหน้าทีเดียวให้เดินนำ ผมก้าวนำไปก่อน ลัดเลาะไปทางหลังบ้านจนมาหยุดอยู่หน้าประตูบ้านหลังเล็กขนาดกระทัดรัดนั้น ผมมองตาไผ่ ตัดสินใจเคาะห้องแรง ๆ ที
 
“พี่หมอ” ผมเรียก ไผ่มันยืนทำหน้าถมึงทึงกอดอกเป็นพ่อกำนันคุมลูกสาวอยู่ข้างหลัง ผมว่าอนาคตถ้ามันไว้หนวดเพื่อผม ผมคงไม่แปลกใจเท่าไหร่
 
ผมเคาะแรง ๆ อีกรอบ ประตูห้องเปิดออกผัวะ ตอนแรกคิดว่าเป็นพี่หมอ
 
แต่ไม่ใช่ครับ…
 
เป็นพี่หมอนนท์ หัวเปียกมะล่อกยืนหล่ออยู่ตรงหน้า พันท่อนล่างด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เม็ดน้ำบางส่วนยังเกาะพร่างพราว สงสัยเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
 
“โทษที พระมารึยัง พี่เผลอตบนาฬิกาปลุกเพราะเห็นว่าเป็นวันหยุด ไอ้หมอเลยพลอยตื่นสายไปด้วย”
 
“เป็นหมอแต่เสือกตื่นสาย เกิดคนไข้จะตายขึ้นมาคงไปรักษาไม่ทันเพราะตื่นสายนี่แหละ”
ไผ่มันวิ่งไปกัดพี่หมอนนท์ก่อนทันที
 
“ตอนทำงานผมไม่เคยสายครับคุณไผ่ ขอเวลาพี่ไปแต่งตัวก่อนนะฝน เข้ามาก่อนสิ”
พี่หมอนนท์พูดโคตรเรียบร้อยกับมัน ก่อนก้มหน้าพูดแบบปกติกับผม ไม่รู้จงใจทำตามคำสั่งมันหรือต้องการกวนตีนมันกันแน่ พี่หมอนนท์ไม่ชวนเปล่ายังดึงตัวผมเข้าไปด้วย ไผ่มันรีบถลาตามผมเข้ามาทันที พี่หมอออกมาจากห้องน้ำพอดี สภาพรีบร้อนไม่ต่าง ผมรีบเบือนหน้าหนีเจ้าของแผงอกล่ำ ๆ นั้น
 
“พระมายัง”
 
“ยัง แต่ใกล้แล้ว” ผมอ้อมแอ้มตอบ 
 
“งั้นรอแป๊บ”
พี่หมอรีบตรงดิ่งไปเปิดตู้เสื้อผ้า ผมละสายตาหนีอีกรอบจนไปเจอะพี่หมอนนท์ที่กำลังรูดซิปกางเกงยีนอยู่แถว ๆ ปลายเตียง พี่แกดึงผ้าขนหนูทิ้ง กล้ามแผงอกเป็นมัด ๆ เลย ผมว่าพี่หมอนนท์น่าจะไปเป็นตำรวจมากกว่าหมอนะ เพราะหุ่นบึกมาก ผมมองตามอย่างชื่นชม พี่แกสวมเสื้อเข้าทางหัวดึง ๆ ตรงชายลงมาให้เรียบร้อย ขยี้หัวแรงด้วยผ้าเช็ดตัวหนึ่งทีโยนลงบนเตียง
 
โห เท่จัง ขนาดท่าเช็ดหัวกับโยนผ้าเช็ดตัวลงบนเตียงยังเท่เลย   
 
“มองพี่แบบนั้น เดี๋ยวไอ้นั่นก็หึงหรอก”
พี่หมอนนท์พูดยิ้ม ๆ ผมสะดุ้งโหยงเพราะไม่คิดว่าตัวเองจะเผลอมองจนโดนสังเกตได้แบบนี้ ผมรีบหันไปมองไอ้นั่นที่พี่หมอนนท์ว่า ตอนแรกคิดว่าเป็นไผ่ แต่คนที่พี่หมอนนท์บุ้ยปากไปหาเป็นพี่หมอครับ ใส่กางเกงยีนเสร็จพอดี พี่หมอหันมามองหน้าผม ก่อนมองเพื่อนตัวเองอีกที คงรู้ว่าเพื่อนกำลังพูดถึงอะไร
 
“อย่าคิดมาอ่อยเหยื่อเพื่อนฉันแถวนี้”
 
ผมสะอึก ไอ้ไผ่ถลาบินจากตัวผมไปทางพี่หมอทันที แต่ถูกบังไว้จากพี่หมอนนท์ เอาตัวบังไว้เฉย ๆ ครับ อกชนอก ปากแทบจะจูบกันรอมร่อ ผมว่าไผ่ตัวใหญ่แล้ว มาเจอพี่หมอนนท์นี่ไผ่ดูตัวบางไปเลย ดีว่าความสูงไล่เลี่ยกัน(แต่พี่หมอนนท์สูงกว่านิดหน่อย)
 
“พูดอะไรระวังปากไว้หน่อย ฝนมันไม่หลงเสน่ห์พวกตัวเหี้ยหรอก”
มันพูดกับพี่หมอก่อนหันมาจ้องตาพี่หมอนนท์เขม็ง จ้องกันอยู่แบบนั้นจนผมกลัวว่าจะมีการวางมวยกันเกิดขึ้นอีกรอบ 
 
พี่หมอนนท์ยกยิ้มนิดหนึ่ง
 
“ชอบว่าผมเหี้ยจัง แต่ระวังไว้หน่อยนะครับ เดี๋ยวจะโดนเหี้ยตัวนี้เลียปากเอา”
พี่หมอนนท์แกล้งแลบลิ้นออกมาแผล็บ ๆ เหมือนตัวเหี้ยจริง ๆ = = ไผ่มันถอยกรูด พี่หมอนนท์หัวเราะลั่น
 
ปกติไผ่มันเคยถอยเสียเมื่อไหร่ล่ะ คงกลัวโดนเหี้ยพี่หมอนนท์เลียปากเอาจริง ๆ
 
“ไปกันได้แล้ว”
พี่หมอเดินมาจับต้นแขนผมลากออกจากห้อง ไผ่จะตามมาดึงผมกลับแต่ถูกพี่หมอนนท์ดึงแขนไว้
 
“ห่าง ๆ กันไว้ดีกว่า ไว้หลังทำบุญค่อยทะเลาะกัน”
 
ผมไม่ได้หันกลับไปมองอีกว่าเกิดอะไรขึ้น พอถึงระดับที่สายคนอื่นเห็นพี่หมอก็ปล่อยแขนผมออก ดันผมเบา ๆ ให้เดินนำ
 
“เร็ว ๆ พระมาแล้ว!!”
ไอ้ตาตะโกนเร่งมาแต่ไกล ผมเร่งความเร็วตาม ทุกคนจัดขบวนแล้ว ตากับยายอยู่หัวแถว ตามด้วยพ่อกับแม่ พี่ฟ้า พี่ฮัทกับพี่แฮ็คโดยมีกลุ่มคนแปลกหน้ายืนแทรกอยู่ข้าง ๆ น่าจะเป็นเพื่อน ๆ ของพวกพี่แก ต่อด้วยเพื่อน ๆ ผมเรียงยาวจนมาจบที่ไอ้น้ำตาล บนโต๊ะมีถาดเครื่องถวายเหลืออยู่แค่สองชุด ผมรีบคว้ามาชุดหนึ่งเหลืออีกชุดไว้ให้พวกพี่หมอ เดินไปต่อแถวเพื่อน ๆ ทันที ชะโงกหน้ามอง พระเดินมาใกล้แล้วครับ หันกลับมาอีกทีเพื่อดูว่าไผ่มายืนอยู่ข้าง ๆ รึยัง
 
แต่แทนที่คนข้าง ๆ ผมจะเป็นร่างสูงใหญ่ของไผ่กลับกลายเป็นพี่หมอแทน ผมมองหน้าพี่หมอตาปริบ ๆ ข้างพี่หมอเป็นพี่หมอนนท์ ส่วนเพื่อนผมยืนอยู่หลังสุดเลย พี่หมอนนท์เป็นคนถือถาดถวาย
 
“ผมจะไปใส่กับไผ่”
ยังไม่ทันที่ผมจะได้ก้าวเดินพี่หมอก็รั้งจับข้อมือผมไว้
 
“พระมาแล้ว”
พี่มันพยักหน้าไปทางต้นแถว พระมาถึงแล้วจริง ๆ ครับ ยายกับตาพากันถอดรองเท้าออก ทุกคนทำตาม ผมจึงจำยอมต้องยืนอยู่กับที่ สลัดรองเท้าออกเขี่ยไปไว้ด้านหลังเบา ๆ พี่หมอที่ใส่รองเท้ารัดส้นสีดำมาก็ทำตาม ยายยกถาดเหนือหัวเพื่อตั้งจิตอธิษฐาน ผมทำตาม
 
“อธิษฐานอะไร” พี่หมอกระซิบถาม
 
“ขอให้พี่ไปสู่สุขคติ”
 
พี่มันหัวเราะหึ ๆ ก้มกระซิบข้างหู
 
“ไม่ต้องขอ ฉันก็ไปสู่สุขติกับนายบนเตียงอยู่แล้ว”
 
ผมหน้าร้อนผ่าวกับคำนั้น ใช้ศอกจิ้มอกพี่หมอไปทีเบา ๆ เป็นการปรามไม่ให้คิดเรื่องอกุศลต่อหน้าพระสงฆ์องค์เจ้า
 
ห้ามไปไม่รู้จะสำนึกไหม ผมไม่สนใจคนตัวสูงอีก มองพระสงฆ์ที่เดินเรียงกันมายืนอยู่บนเสื่อที่ยายปูเตรียมไว้ ตากับยายเริ่มขบวนตักบาตรก่อนทันที มีพระสี่รูปครับ ตากับยายเดินตักข้าวและอาหารใส่ทีละรูป ขยับตักไปเรื่อย ๆ ต่อด้วยพ่อแม่พี่ฟ้าพี่ฮัทพี่แฮ็คและเพื่อน ๆ ของพี่แก เพื่อนผมเป็นลำดับ ผมเดินเท้าเปล่าตามไปติด ๆ โดยมีพี่หมอเดินตาม พี่หมอรั้งเอาถาดไปถือเอง ผมจับทัพพีพี่หมอจับถุงอาหาร เราทำเป็นชุดเล็ก ๆ ครับ แต่ครบทุกอย่าง ผมตักข้าวใส่บาตรหนึ่งทัพพี พี่หมอหยิบถุงกับข้าวใส่ ผมหยิบถุงขนม พี่หมอหยิบขวบน้ำใส่ก้มหัวสำหรับรูปแรก แล้วต่อด้วยรูปอื่น ๆ จนครบ ผมยกจบ หันไปมองไผ่ พี่หมอนนท์เป็นคนตักข้าว ไผ่เป็นคนหยิบกับข้าว ขนมและน้ำใส่จนครบ
 
ทุกคนขยับไปยืนคอยด้านหลังแล้ว แต่ไม่ได้เป็นระเบียบแบบตอนแรก ผมขยับไปด้านหลัง ๆ เพื่อให้ผู้ใหญ่อยู่หน้าสุด พอพวกเรานั่งคุกเข่ากันจนครบท่านก็ให้พร
 
“ลูกหลานมากันเยอะเชียวนะโยม”
 
“ครับ/ค่ะหลวงพ่อ” ตากับยายผมตอบยิ้ม ๆ แล้วท่านก็เดินสำรวมนำขบวนจากไปบ้านอื่นต่อ พวกเราหันกลับมาคุยกันจอกแจกจอแจ
 
พี่แฮ็คกวักมือเรียกผมให้เข้าไปใกล้ พอได้ระยะพี่แกพาดแขนไว้บนไหล่ผมเบา ๆ
 
“นี่น้องกูเอง น้ำฝน ขี้เหร่ป่ะล่ะ”
 
“โหย ถ้าหน้าอย่างน้องมึงขี้เหร่ พวกกูจะเหลือไรวะแฮ็ค”
 
“เหลือแต่ซากไง”
แล้วพวกพี่มันก็หัวเราะ วันนี้พี่แกชวนเพื่อนมาเที่ยวรวมพลกับแก๊งผม คนเยอะ ๆ จะได้สนุก ซึ่งผมก็ว่าเป็นไอดีที่ดี
 
ไม่นานพรรคผมกับพรรคพวกของพี่แฮ็คก็กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน รวมกับพวกผู้ใหญ่ด้วย คนแทบล้นบ้าน หลังจากใส่บาตรพวกเราก็พากันร่วมวงกินข้าว เพื่อนผมเพื่อนพี่แฮ็คนั่งแทรก ๆ กัน ผู้ใหญ่วง เด็กวง พี่หมอกับพี่หมอนนท์ไปนั่งทานร่วมกับผู้ใหญ่ซึ่งมีพี่ฟ้านั่งกินอยู่ด้วย
 
ผมกินข้าวไปชะเง้อคอมองด้วยความเป็นห่วงไป เพราะไม่รู้ว่าพี่หมอจะแอบจีบพี่ฟ้าหรือเปล่า
 
“เลิกมองตามมันสักที”
ไผ่มันจับคางผมพลิกหันกลับไปมองตามัน
 
“กูไม่ได้มองเขา กูแค่จะดูว่าพี่มันแอบจีบพี่ฟ้าหรือเปล่า”
ผมกระซิบกลับท่ามกลางเสียงโวยวายในการแย่งของกินของคนในวงข้าว
 
“เลิกมองเลิกสนใจ”
มันกดหัวผมให้สนใจข้าวที่อยู่ตรงหน้ามากกว่าใครอีกคนที่กำลังยิ้มหล่อเรี่ยราดใส่ตากับยายผมรวมถึงพี่ฟ้าด้วย
 
ผมอดใจไม่ไหวละสายตาขึ้นมองนิดหนึ่ง เป็นจังหวะเดียวกับที่สายตาของพี่หมอมองกลับมาเช่นเดียวกัน เป็นผมเองที่รีบละสายตาหลบหนี ไผ่มันโบกหัวผมเบา ๆ ที ผมรีบก้มหน้าก้มตากิน
 
ผมว่าไผ่พูดถูก ผมไม่ควรมองคนคนนั้นอีก เพราะยิ่งมองมาก หัวใจผมยิ่งเต้นผิดจังหวะเข้าไปทุกที
 
จนกว่าจะถึงเวลาที่ผมหลุดพ้นจากพี่หมอ หัวใจผมล่ะ จะเป็นยังไง…

To be Con....
เมื่อเช้านั่งอ่านหนังสือผิดท่าไปหน่อย ปวดต้นคอมาก ตอนนี้หันซ้ายหันขวาแทบไม่ได้ TT ลงเสร็จจะรีบไปอาบน้ำนอน ว่ากันใหม่พรุ่งนี้

น้ำจิ้มต่อต่อไป : ทาสแค้น {พี่หมอน้ำฝน} 57 ถามเมียก่อน (พี่หมอ)
......................................................
“ฝน!!”
ผมตะโกนเรียก ฝนหันขวับมามอง ก้มหลบน้ำที่เด็ก ๆ บนรถสาดกลับนิดหนึ่ง เอามือกวาดน้ำบนหน้าออกมองผมดี ๆ อีกที ผมกวักมือเรียก สาว ๆ พากันมองงง ๆ เพื่อน ๆ ของหล่อนยังพากันสาดน้ำใส่กลุ่มพวกเราไม่หยุด ฝนทำหน้าแปลกใจ แต่ก็ยอมวิ่งเข้ามาหา ผมจับมือคนตัวเล็กดึงเข้ามายืนชิดอยู่ด้านหน้าทันที กอดเอวมันไว้หลวม ๆ(มือที่ล้วงผมอยู่พลอยหลุดไปด้วย)
 
“พี่หมอ!”
มันค้านหน้าตื่น สาว ๆ มองกันงง ๆ ผมยกยิ้ม
 
“งั้นต้องถามเมียพี่ก่อนนะว่าเขาจะยอมให้พี่มีเมียน้อยหรือกิ๊กหรือเปล่า”
 
สาว ๆ พากันอ้าปากค้าง ส่วนคนในอ้อมแขนผมยืนอึ้ง
 
“ละ ล้อเล่นใช่ม้า”
สาว ๆ ยิ้มหน้าเจื่อน ผมยกยิ้ม เลื่อนมือไปแถว ๆ หน้าท้องฝน มันรีบคว้ามือผมไว้หมับ แก้มแดงเรื่อ
 
“จะให้จูบโชว์ไหม กำลังอยากจูบเมียอยู่พอดี”
................................
- ,. -

[Rafael]

ขอบคุณคนเขียนนะคะ

[orangesmooty]

ไม่มีสัจจะในหมู่โจรจริงๆ
ไม่เข้าใจว่าอยากจะสื่ออะไร
อย่างพี่หมอนนท์ การทำดีครึ่งๆ กลางๆ มันดูน่าสมเพชมากๆยังไงไม่รู้
โดยเฉพาะทำไปแล้ว ก็มาเทศน์คนอื่นทั้งที่ตัวเองก็ทำ

[mukmaoY]

ประเจิดประเจ้อตลอดอีตานี่

[Nus@nT@R@]

ว้าว...ทำบุญร่วมชาติ

[painture]

ได้ข่าวว่ายังไม่ถึงครึ่งเรื่องเลยหรอคะ  TT


อุยเผลอมาเม้นจนได้ ตั้งใจว่า เรื่องเดินค่อยมาเม้นแต่ก็อดใจไม่ไหวจริงๆ
เฮ้อ สนุก แต่ไม่อยากมีความรู้สึกแค่ว่า แต่ละตอนแค่เปลี่ยนที่มีเซ็กซ์เลย รู้สึกตลอด อยากให้ไผ่ทำไรได้บ้าง ดูไร้ค่าจัง
จากที่ปกติก็ไร้ค่าอยู่แล้ว พอมีหมอนน ยิ่งไร้ค่าเลย ทำอะไรไม่ได้ นี่พี่แซมเป็นใครหรอคะ พระเจ้าหรอ
อยากทำไรทำ คอนโทรลทุกอย่าง ผิดคำพูด ข่มขืน บลาๆๆเหอะ

ก็บอกตัวเองแล้วนะว่าอย่าเม้น

 

[่jum]

 ตอนหน้าท่าจะได้ฟินขนานใหญ่

[veeveevivien]

 

อ่านสปอยตอนหน้ายิ่งอยากอ่านเข้าไปใหญ่

ยอมรับฝนเป็นเมียแล้วหรออออ

 

[bpyt]

ตัดบาตรร่วมขันกันขนาดนี้ จะหนีพี่หมอไปไหนพ้นล่ะน้ำฝน หึหึ

[Ra_rena~*]

แอบอยากให้ฝนเป็นแพนกับไผ่ 

[nutty]

เหมือนพี่หมอแซมทำไรไม่เคยผิด ส่วนฝนก้อรักไปแล้ว
ช่วงนี้อยากลุ้นคู่ไผ่กับพี่หมอนนท์ มากกว่าว่าจะรักกันไง

[iammilk]

 

[ณ ที่เดิม™]

เฮ้อ  มันจะเป็นไงต่อละเนี่ย ดันหลงรักเค้าไปแล้ว ฝนน้อฝน

[iceman555]

อีพี่หมอนี้ปากจะใจไม่ตรงกันเลย ยิ่งการกระทำนี้ยิ่งแล้ววใหญ่

[PiiNaffe]

อยากอ่านตอนต่อไปล้าวววว กรี๊ดดด

[Naeon]

กรี๊ดดดด พี่หมอ

[mypink801]

รอตอนต่อไปมากกกกก

[่patsaporn]

พักนี้ไผ่ดูมุ้งมิงขึ้นนะ โหย มีทำบุญร่วมกันด้วย คู่กันแน่ๆ

ขอบคุณค่ะ

[SiHong]

ตอนต่อไป อร้ายยยยยยยยยยยยยยย

[oaw_eang]

เกลียดอีพี่หมอ

หล่อจัญไร