ผมตื่นมาตอนเช้า ไม่ลืมที่จะทำอาหารเช้าให้พี่ภา ก่อนที่พี่ภาจะลงไปตรวจคนไข้ น้องมิ้นตื่นมาแล้ว ไม่งอแงเลยดีขึ้นมากและก็ไม่มีน้ำมูกแล้วด้วย พี่ภาเตรียมกระเป๋าและของใช้ที่มิ้นต้องใช้ให้ผมเพราะผมจะพามิ้นไปอยู่กับผม
“มิ้นไปอยู่กับคุณย่า”พี่ภาบอกมิ้น ผมแอบค้อนให้ผมเป็นคุณย่าอีกแล้ว พี่ภานิ
“ไป อยู่ ย่า”มิ้นพูด นั้นเลยติดปาก เรียกผมว่าย่าไปเลย พี่ภานะพี่ภา ยังมาขำผมอีกนะ
“พ่อ จะกลับเลยหรือเปล่า”อั้มเดินมาหาผมที่ห้องพักพี่ภา ผมพยักหน้า ว่าจะกลับแล้ว
“นี้หลานคนเล็กผมเหรอ”อั้มพูดและเข้ามา จะกอดมิ้น มิ้นเงยหน้ามองทำท่าจะหมันเขี้ยวอั้ม
“เห้ย พ่อนี้มันท่าไอ้โอมชัดชัดเนี๊ยะ ดูท่าจะกัดเก่งพอ พอกับไอ้โอมแน่เลย”อั้มพูดพี่ภาพยักหน้าว่าใช่เลย
“งั้นผมพาหลานไปเลยแล้วกัน ถ้าไม่งอแงพี่ก็ส่งเสื้อผ้า นมชงไปให้ภีมนะ “ผมพูดกับพี่ภาพี่ภาพยักหน้า ผมอุ้มิ้น ส่วนอื้มถือกระเป๋ามิ้นลงไป มิ้นกอดซิบผม
“ย่า ไป ไหน”ถามผม ผมก็มอง
“ปู่ลูกเรียกปู่”ผมบอกมิ้น มิ้นมองผมกระพริบตาและทำมือกำปั้นชนขมับแถบเอียงทิ้งน้ำหนักตัวไปด้านข้างอีก
“ฮาๆ นี้แปลว่างง จังเลย หมอด้าเขาสอนหลานทำนะ”พี่ภาพูด
“พ่อให้หลานเรียกย่านั้นแหละดีแล้วเพราะว่าตอนนี้ หลานคงจะงงว่ามีปู่ตั้งสองคน ฮาๆ “ ไอ้อั้มลุกชายผม ผมหันไปจะเตะเลย
“เอิ้กๆๆ” มิ้นขำผม ผมยืนรออั้มเดินไปขับรถออกมาเพื่อมารับผม พี่ภายืนรอส่งผมขึ้นรถ
“ไปอยู่กับปู่ภีม อย่าดื้อนะมิ้นนะ รู้ไหม ฟ๊อด” พี่ภาบอกหลานชายเขา อั้มขับรถออกมาจอผมก็เข้าไปนั่งข้างๆอื้ม พี่ภาเอากระเป๋าและตระกร้าอุปกรณ์ของใช้เด็ก และนมกระป๋องใส่หลังรถให้ผม
“บาย บาย ปู่ก่อนลูก”ผมบอกมิ้น มิ้นบาย บาย
“พ่อ คนนี้กี่ขวบอะพ่อ”อั้มถามผม
“ขวบกับสิบเอ็ดเดือนแล้วจะสองขวบแล้ว “ ผมบอกอั้ม มิ้นนั่งเอนอยู่บนตักผม แถบยังยกเท้าขึ้นมาไขว้ อีกด้วย
“พ่อผมว่าไม่ค่อยธรรมดานะพ่อ ดูท่านั่งก็รู้แล้วว่าโคตรจะกวนโอ้ยยเลยอะ”อั้มพูด ผมก็ยอมรับเลยนะดูท่าจะแสบใช่เล่นเหมือนกัน
“ปู่ ตียุง”มิ้นเขารู้ว่าอั้มว่าเขา มิ้นบอกให้ผมตีอั้ม อั้มสะบัดหน้ามามอง
“ตียุง ตียุง “อั้มพูดและจั๊กจี๋หลาน
“คิก คิก คิก “มิ้นหัวเราะ และเอามือไล่ตีมืออั้มไม่ให้ทำอีก
“ปู่ ยุง เก๊ ปู่ ตี ตี”มิ้นฟ้องผมว่าอั้มเก๊ และจับมือผมไปตี อั้ม
“ตีไม่ได้ลุงขับรถอยู่ลูก”ผมบอกมิ้น อั้มมันหันมาหยักคิ้วให้หลาน ผมก้มมองดูน่านั่งซิ ยกขาขึ้นมาไขว่ห้างแบบนั้นและเอานิ้วมาแคะจมูก นี้มัน ไอ้โอมลูกชายผมชัด ชัดเลย มีหันไปเหล่อั้มอีกนะ อั้มมันก็หันมาเหล่หลาน พอกันทั้งลุงทั้งหลานเลยนะผมว่า ลูกผมเรียกได้แสบกันทุกคนมีแค่ อาร์ม กับแอ้ ส่วนแอร์นะผมแทบจะไม่ได้เลี้ยงเลย ผมนั่งมองไปรอบๆ อีกสองซอยก็จะถึงบ้านแล้ว
“ภีม เดี๋ยวตอนเย็น ดรีมกับด้าเอาแพมเพิร์สไปให้นะ ระวังหลานเก๊เอานะคุณย่า “ พี่ภาส่งข้อความหาผม น่าจริง กลัวผมโดนหลานเก๊อีกนะ
“โอ้ย”ผมก็ต้องตกใจเพราะอั้มมันร้องขึ้นมา ผมหันไปมอง ผมก็ต้องเอามือหยิบขาตัวแสบลง ดันเอานิ้วเท้าไปแย่เข้าไปในหูอั้ม
“พ่อดูดิ ไอ้แสบนี้มันนิ้วมาแย่ในรู้หูอั้มอะ แถมไม่ใช่นิ้วธรรมดา นิ้วเท้าด้วย พ่อ เอาไปคืนดีกว่าไหม”อั้มพูด หันมาพูด
“ปู่ ยุง ไม่ รัก”นั้นคงจะบอกว่าลุงไม่น่ารักนะผมว่า อั้มก็เลี้ยวรถเข้าบ้านผมก็อุ้มหลานผมลงจากรถอั้มทำหน้าที่ขนของ มิ้นพอเห็นลุงขนจึงดิ้นเพื่อจะลงจากที่ผมอุ้ม และวิ่งไปช่วยลากจะช่วยอั้มจะขนของเขาบ้าน
“นี้อยากช่วยหรือกลัวเอากลับไปส่งเนี๊ยะพ่อ” อั้มพูด
“หนักลูกไปเข้าบ้านกับปู่ดีกว่า มาลูก”ผมเรียกน้องมิ้น มิ้นก็ทิ้งของที่จะช่วยอั้มถือวิ่งเข้ามาในบ้าน พอเข้ามาก็เจอ ไอ้โอมมันเดินลงมาพอดีสงสัยมันเพิ่งจะตื่น
“พ่อกลับมาแล้วเหรอพ่อ “ไอ้โอมมันเดินงัวเงียลงมาข้างล่าง
“พ่อ เด็กที่ไหนเนี๊ยะเข้าบ้านผิดบ้านเปล่าเนี๊ยะ”ไอ้โอมมันถามมิ้น มิ้นเงยหน้ามอง มีกัดฟันด้วยนะ
“เว้ยย ดูถ้าจะดุซะด้วยพ่อ “ไอ้โอม ผมนี้ส่ายหัวเลย
“ท่าเนี๊ยะ มรึงตอนเด็กๆไงไอ้โอม พ่อเคยเล่าให้ฟัง เห็นใครเม้มปากแบบอยากจะกระโดดขย้ำเขาน่าดู”อั้มเดินเข้ามาก็พูดที่ผมเคยเล่าให้ฟังตอนโอมเด็กๆ น่าจะสองขวบได้
“และนี้หลานมรึงพ่อเอามาอยู่บ้านเราเลย “ อั้มพูด โอมสะบัดหน้ามามองมิ้น
“ดูท่าจะดุมากนะพ่อนะ เลี้ยงไว้ในบ้านเลยนะพ่ออย่าให้ออกเดี๋ยวไปกัดคนเดินผ่านไปผ่านมา “ ไอ้โอม มันว่าหลานผมหันเจอกล่องทิชชู ผมปาใส่โอมลุกชายคนที่สามผม น่าจริง
“พ่อมาแล้วเหรอ……. หาว”ไอ้เอสถามผมพร้อมอ้าปากหาวมาเลย มันก็เพิ่งตื่นอีกคน ลูกแต่ละคน พอไม่ได้ออกไปลุยพากันตื่นสาย หรือไม่มันก็คงไป อิบ อิบใครมาอีกแล้ว เอสมาถึงก็มองมิ้น
“นี้ลูกใครหลงมาเนี๊ยะพ่อ “ไอ้เอสอีกคน
“หลานคนเล็กพวกมรึงไง น้องมิ้นนี้ลุงโอม และนี้ลุงเอส “ผมบอกมิ้น มิ้นเงยหน้ามอง มีหรี่ตามองด้วยนะ และเดินไปทางอื่นซะงั้น ไม่สนใจเดินรื้อค้นหาโน้นหานี้ ในบ้านผม มิ้นกำลังซน
“เห้ยย แน่ใจนะพ่อดูท่าทางนี้ซนใช่เล่นนะพ่อนะ”ไอ้เอสมันพูด
“ปู่ ปู่ เล่น เล่น”นั้นไงร้องจะเอาของเล่นที่พวกลูกๆผมสะสมกันตั้งแต่เด็กๆ พวกหุนยนต์และตัวการ์ตูนโมเดลของอ้น อ้นสะสมไว้เยอะมากผมเลยเอามาใส่ตู้โชว์ไว้
“ไม่ได้ อันนี้เขาเอาไว้ดูไม่ได้เอาไว้เล่น”ไอ้โอมมันมองหลานมัน มีเงยหน้ามอง
“ปู่เล่น ปูเล่น ฮือๆ”มิ้นร้องไห้จะเอา ดูท่าจะไม่ยอมด้วยซิ
“ไม่ได้”ไอ้โอม ส่ายหัว
“เล่น”นั้นหันส่งเสียงดังใส่ โอมอีกนะ
“เล่น เล่น เล่น เล่น “ทำท่าจะไม่ยอมด้วย หันมามองผม ทำตาปริบๆ
“โอมออกมาสองสามชิ้นให้หลานเล่นไปก่อน” ผมบอก โอมเลยต้องไปเอากุลแจมาไข และหยิบออกมาสองสามตัว โอมหยิบเก่าหน่อยลงมาแต่
“ไม่ โน้น โน้น”นั้นไงชี้ที่ตัวใหม่ ๆ
“นี้ไงเหมือนกัน เล่นได้”โอมส่งให้
“ไม่เอา โน้น โน้น” ไม่ยอมผมพยักหน้าว่าให้ยิ้มที่เขาจะเอาแล้วกัน โอมหยิบหุ่น ตัวการ์ตูนดรากอนบอลส์ ลงมา ตัวการ์ตูนโมเดลอันนี้อ้นสะสม
“พ่อพี่อ้นมาพ่อบอกเองแล้วกันนะพ่อ “ ไอ้โอม ผมพยักหน้า มิ้นก็เอามาตั้งเล่น โอมและเอสพากันไปหาอะไรทานกัน ผมก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ผมนั่งมองมิ้นที่เรียงและวางของเล่นทำเป็นเมืองได้เลยเขาวิ่งไปหาพวกกล่องทิชชูและกล่องอะไรใกล้มือจินตนาการดีเหมือนกันนะหลานผม ก็ไม่ได้เล่นอะไรเสียนิ
“ปู่ “เสียงเรียกชื่อผม มิ้นนะครับ
“พ่อ”ไอ้โอมก็เรียกชื่อผมพร้อมกัน โอมเดินเข้ามาจากหน้าบ้าน ถือจดหมายมาให้ผม คงเป็นจดหมายเรื่องการย้ายมาประจำการถาวร ผมไม่ต้องเทียวไปเทียวมาอีกแล้ว
“แค๊ก”เสียงดังสนั่นเลย ผมกับโอมหันไปมองพร้อมกัน
“เห้ย! พ่อตายแน่งานนี้ “ไอ้โอมร้อง “มิ้น”ผมก็ร้องออกมาเพราะมิ้น เอาเท้าเหยียบตัวการ์ตูนโมเดลของอ้น หักแตกสองท่อนเลย
“ซีล่า”นั้นพูดว่าตัวเองเป็นก๊อตซีล่าอีกนะ เอส ได้ยินก็รีบเดินออกมา
“พ่อ พี่อ้นมาเม้งแน่เลยพ่อ”เอสอีกคน
“พ่อบอกเองแล้วกันว่าพ่อให้เอาออกมาให้เล่น “ไอ้โอม ผมก็พยักหน้าว่าผมจะจัดการ ผมก็ปล่อยให้มิ้นเล่นโน้นเล่นนี้ และที่มิ้นเล่นแต่ละอย่างนี้นะ ใช่ได้เลย แถมรื้อกระจุยกระจายไปหมด
“มิ้นอันนั้นไม่ได้ “ เสียงโอมร้องห้ามปรามมิ้น
“มิ้นไม่เอาอันนัั้นอย่าหยิบลูก “ อั้ม ร้องห้ามปรามมิ้น
“น้องมิ้นไม่เอาลูกอันนั้นนะเดี๋ยวตกลงมา “ เสียงผมผมไม่ได้หวงของนะหวงหลานผมมากกว่า เรียกได้ว่าเรียกชื่อมิ้นกันทั้งวันนะครับ
บรรดาลุงๆที่เจอฤทธิ์หลานมิ้นเข้าไป
**************************************************************************************************************************
อ้น ผมได้ยินได้โอมโทรมาบอกพ่อว่าพ่อพาหลานคนเล็กมาอยู่ที่บ้าน แต่น้ำเสียงไอ้โอมดูมันออกจะนอยด์ๆนะ ผมรีบกลับบ้านเลยอยากเจอหลาน ๆ คนเล็ก ชื่อก็น่ารักน่ากินน้องมิ้น ผมเอารถจอดในโรงรถและเดินลงจากรถ ผมเดินเข้าไปในบ้านทันที
“พ่อ หลานอยู่ไหนอะ”ผมเดินเข้ามาในบ้านก็ถามพ่อผม พ่อผมกำลังอ่านเอกสารอยู่ พ่อก็ดันแว่นตาลงมองผม
“กลับมาแล้วเหรออ้น”พ่อถามผม
“ครับพ่อ อยากเล่นกับหลาน”ผมพูด และหันไปมองน้องๆผมที่นั่งเท้าคางกันอยู่ที่บาร์ของพวกผม มุมแอลกอฮอร์นั้นเอง แต่ละคนชี้นิ้วไปทางเดียวกันเลย ผมก็มองไปตามที่มันชี้ เท่านันแหละ
“อะไรนะ”ผมร้องออกมาเลย โมเดลการ์ตูนของอ้นทำไม นอนตายเกลื่อนเลยเนี๊ยะ ตายได้น่าเอน็จอนาจมาก ตัวหักกลางแทบทุกตัวแขนขาหัก คอหัก หมดกันที่อ้นสะสมมา
“ซีล่า”นั้นไง ก๊อซซิล่า ออกมาแล้วเดินออกมาและ
“ผล๊อก” เสียงดังสนั่นสั่นไหว ผมก็มองไอ้เจ้าก๊อซซิล่าตัวน้อย เหยียบการ์ตูนผมหักแล้วยังมายืนมองผม โอนเอนไปมาอีก เมาแอลกอฮอร์มาหรือไง
“ทำไมทำของลุงแบบนี้” ผมถามตัวดี
“ซีล่า” ไอ้ก๊อซซิล่ามันทำ
“อ้น ไว้ไปซื้อมาใหม่แล้วกัน พ่อให้เล่นเอง “พ่อผมพูด
“โธ่พ่อ ตอนนั้นมันราคาไม่แพง ตอนนี้มันแพงแล้วอ้นกะว่าจะเอาไปประมูลขาย โก่งราคาซะหน่อย “ผมพูด
“เอานะ หลาน “พ่อผมพูด ผมก็ยืนเอามือท้าวเอว มองตัวดี และมิ้นเงยหน้ามองผม และก็หันซ้ายแลขวา
“โน้น โน้น ทำ”นั้นไงมันชี้ไปที่พวกน้องๆผม
“เห้ยย มันโยนมาเห็นๆ “ไอ้โอมพูด
“กระทืบอยู่คนเดียวเลย ใครไปทำด้วย “ ไอ้เอส
“หักหมดเลยมิ้นเอ่ย”ผมพูดและเก็บซากโมเดลของผม
“ยุง เอาใหม่”มีบอกให้ผมเอามาให้ใหม่อีกนะ ส่ายหัวไม่ให้แล้ว พังหมดเลยที่สะสมมาของสะสมของผมแทบเก็บตังซื้อเองด้วยนะ
“ปู่ ปู่ ยุงไม่รัก “หันไปฟ้องพ่อผมอีก
“ฮือๆ เล่น เล่น”นั้นดึงมือพ่อผมให้มาหยิบอีก
“ไม่ได้แล้วมิ้นของลุงเขาพังหมดแล้วไปเอาอย่างอื่นมาเล่น” พ่อผมพูดผมหยักคิ้วให้เลยสมน้ำหน้า มิ้นยืนทำหน้าปากเหมือนปลาบู่เลย นั้นนั่งแหมะลงที่พื้นด้วย
“ฮือๆๆ” แถมร้องแหกปากอีกต่างหาก พวกผมพากันเอานิ้วอุดหูแทบไม่ทัน
“ฮือๆๆๆๆ” ยังร้องได้อีก
“ฮือๆๆๆ” เอาดังกว่าเดิมอีกเห้ยย
“ฮือ! “
“พอแล้วว! “ผมพูดและก็ต้องเอื้อมไปหยิบชุดอื่นมาให้ ที่อย่างนี้เงียบได้เลยนะ ผมก็ต้องปล่อยให้ก๊อซซิล่าทำลายของสะสมผมหมด
“เห้ย! ทำไมบ้านรกแบบนี้อะ”ผมถาม ผมเห็นอั้มกำลังเก็บข้าวของเข้าที
“คนเดียวเลย จัดเต็มมาเลย “ไอ้โอมพูด อั้มมันพยักหน้า ผมหันไปมอง นี้มันได้ใครมาวะเนี๊ยะ
“พ่อบอกว่าเหมือนไอ้โอม ไม่มีผิดเลย” อั้มพูด ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละ
“ที่อย่างนี้โอนถ่ายมาให้โอมเลยนะ” ไอ้โอมพูด พ่อเดินขึ้นไปบนบ้านคงไปส่งแฟ๊กซ์เอกสารแน่นอน ผมมองเด็กน้อยที่นั่งเล่นอยู่ ผมพากันเดินออกไปหน้าบ้านกัน จะนินทาหลานกัน ฮาๆ
“ทำไมมันซนอย่างนี้วะ ส่งสัยลุงภาชงนมปนเปื้อนให้กินแน่เลยวะ”ผมพูดกับน้องๆ ผม หันไปมองหลานตัวแสบที่เดินหาโน้นหานี้มาเล่น
“แถมนี้พ่อรับมาอยู่เลยนะพี่” ไอ้เอสอีกคน
“ก็หลานนะพี่อ้น เด็กซนคือเด็กฉลาด” อั้มอีกคน
“มรึงเอาไปเลี้ยงดูแล้วกันไอ้อั้ม”ผมพูด
“คืนนี้อั้มก็ไปแล้ว ตกลงกันเองแล้วกันว่าจะให้นอนกับใคร “ ไอ้อั้มพูด มันชิ้งเลยนะ ผมสะบัดหน้ามามองมัน ไอ้นี้ทำได้ไงวะ ทำไมไม่บอกรูบ้างจะมีเด็กสั่งพิเศษมาอยู่จะได้รีบหางานให้ตัวเองทำ
“งั้นจับไม้สั้นไม้ยาวกันเลย “ไอ้โอมพูด
“มีตั้งห้าคน ทำไมพ่อไม่เอาที่เรียบร้อยๆ มาวะ”ผมพูดและ
“แกร็ก” เสียงอะไรดังแกร็ก แต่ไม่ได้สนใจคุยกันต่อ และผมก็เดินไปหยิบไม้มาหัก ทำไม่สั้นไม้ยาว ถ้าไอ้อั้มไม่อยู่ก็มีแค่ผม ไอ้โอม และไอ้เอส
“อะจับเลย ใครสั้นที่สุด นอนกับมิ้นมัน ” ผมพูดและต่างก็หยิบขึ้นมา ผมก็หยิบมาดู ผมรอดผมยาวที่สุด
“กรูรอดวะ กรูยาวสุด ” ผมพูดออกมา น้องๆมองที่ไม่ผม
“พี่อ้นขี้โกงแน่เลยอะ” ไอ้เอส
“ผมอะพี่ “ไอ้เอสมันโชว์ ผมก็ไม่แน่ใจว่าสั้นหรือยาวเลยเอาของไอ้โอมมาเทียบ ปรากฏว่าไอ้โอมสั้นที่สุด
“ไอ้โอมมรึงนอนกับหลานมิ้นที่รักไปเลย” ผมพูด ไอ้โอมทำหน้าตาว่าจะร้องไห้ นี้มันดีใจขนาดนี้เลยเหรอ
“อะไรอะเขาไม่เคยนอนกับเด็กนะพี่อ้น” ไอ้โอม ผมก็มองทำไมจะไม่เคย
“เด็กต่ำกว่าสิบห้าเขาไม่เคย แถมนี้เพิ่งขวบกว่าอีก เขากลัวโดนข้อหาพรากผู้เยาว์นะพี่อ้น” ไอ้โอม
“ปึด”ผมดึงขนจมูกมัน
“มันจะยากอะไร ง่ายจะตายมรึงก็แค่ตบตรูดนอน สองสามที่ก็หลับแล้ว “ผมพูด ไอ้โอมจำต้องรับไป เพราะมันดันจับได้ไม้สั้นที่สุดและผมก็หันหลังจะเดินเข้าบ้าน แต่
“กึก ๆ” ผมเปิดประตูไม่ออก
“ใครล๊อกประตูวะ” ผมหันมาถามน้องๆ แต่ละคนส่ายหน้าว่าไม่ได้ทำกัน พ่อก็ไม่ใช่พ่อขึ้นไปบนบ้านก่อนที่พวกผมจะออกมานินทาหลานกัน
“มีเก้าอี้เลื่อนมาอยู่ตรงนี้ด้วยพี่อ้น “ไอ้เอสมันชะโงกหน้ามองผ่านกระจก
“ไอ้มิ้น” พวกผมเรียกชื่อนี้ออกมาพร้อมกัน นี้มันล๊อกประตูเลยเหรอ แค่วันแรกเองนะ ไม่ซิไม่กี่ชั่วโมงเองนะที่มาเยื่อนบ้านอ.อ่าง หลานมันทำกับลุงๆมันได้ขนาดนี้เลยหรอ
“มิ้น มิ้น มิ้น” ผมเรียกมิ้น มิ้นนั่งเล่นอยู่
“ก๊อกๆ” ผมเคาะกระจก มิ้นหันมามอง ทำปากห้อยอีกนะ ผมควักมือเรียก มิ้นหันซ้ายและขวา จะหันทำไม มีอยู่คนเดียวเพราะอยู่ข้างนอกกันหมด
“มานี้ลูก”ผมพูดรู้ว่าไม่ได้ยินเสียงหรอก
“ขวับๆ”ผมควักมือเรียกน้องมิ้น มิ้นหันมามองและหันไปเล่นต่อไม่สนใจผมกันเลย หันไปเล่นต่อ
“ไอ้โอมเดินไปเปิดประตูหลังบ้านดิ”ผมบอกไอ้โอม
“พี่หน้าต่างก็ล๊อกอะ”ไอ้เอามันเดินไปลองงัดหน้าต่างดู เปิดไม่ได้ล๊อกข้างใน ผมก็พยายามเรียก
“มิ้น)))))”เรียกให้ดังขึ้นมิ้นหันมามองหลานเห็นแล้วและมิ้นก็ลุกขึ้นแต่ลุกไปหยิบ รีโมททีวี เห้ย จะหยิบรีโมททำไม ไม่ใช่ประตูอัตโนมัติเปิดด้วยรีโมท มิ้นหยิบรีโมทและกดเร่งเสียงทีวีซะงั้น มันร้ายจริง ๆมันเร่งเสียงทีวีได้ และนั่งเล่นต่อ จัดเรียงโมเดลของผม วางน่ารักเชียวจินตนาการดีเหมือนกันนะเนี๊ยะ
“เห้ย หลานเราจิตนาการมันดีวะ ดูมันทำดิ “ผมพูด ผมหันไปบอกน้องแต่ละคนมองผมไม่ได้รู้สึกอึ้งกับหลานบ้างเหรอเนี๊ยะ
“เดี๋ยวพี่จะเจอขั้นสูงของไอ้มิ้น “ไอ้โอมมันพูด และมิ้นก็ลุงขึ้นพร้อมกับ หันมาเม้มปากเห็นฟันหมือนหมันเขี้ยวเลยอะ
“เว้ยย”ผมร้องออกเลย
“ผล๊อก”นั้นดูทำท่าเหมือนก๊อซซิล่าและมิ้นก็เหยียบโมเดลผมพังอีกแล้ว ผมอยากจะบ้าและไอ้โอมกับไอ้เอสเดินไปดูว่ามีช่องทางไหนที่ผมจะเข้าไปได้บ้าง
“พี่ประตูล๊อกหมดเลยอะ”ไอ้โอม ไอ้เอสมันกลับมา แล้วพวกผมจะเข้าบ้านยังไง พ่อก็ไม่ลงมาดูลูกๆเลยนะพ่อ
“ไอ้ดิม”ผมกดโทรหาไอ้ดิม ทันที
“ว่าไงไอ้อ้น “ดูเสียงมันดิ
“มรึงเอานมปนเปื้อนให้หลานมิ้นมรึงกินหรือเปล่าวะ”ผมถามไอ้หมอดิม
“จะบ้าเหรอ นมยี่ห้อดี ราคาแพงนะมรึง “ไอ้ดิมพูด
“กรูว่านมที่มรึงซื้อมาให้หลานนะมีสารปนเปื้อนวะ “ผมพูด
“มรึงรู้ได้ไง เอาไปชันสูติมาแล้วเหรอครับ”ไอ้ดิมพูด
“กรูรู้ได้เองไม่ต้องพึ่งคุณหมอพรทิพย์มาชันสูตร เพราะหลานมรึงพังข้าวของกรูจะหมดบ้านแล้วและตอนนี้หลานมรึงทำพวกกรูต้องออกมายืนกันอยู่นอกบ้าน)))))) ”ผมกรอกเสียงไป
“หลานมรึงล๊อกประตูบ้านกรูไอ้ดิม นี้แค่ไม่กี่ชั่วโมงเองที่เข้ามาอยู่บ้าน อ.อ่างนะไอ้ดิม “ผมพูด
“ฮาๆ เออ กรูจะบอกว่าไอ้มิ้นมันมีดีอีกเยอะ นี้แค่เบาะๆวะอ้น พ่อกรูเลยยกให้”ไอ้ดิมมันบอกนี้แค่ะเบาะนะเนี๊ยะ ถ้ามันจัดมาเยอะกว่านี้ ผมนี้คงต้องย้ายหนีก่อนเพื่อนมั้งเนี๊ยะ
“อ้นแค่นี้กรูผ่าฝีคนไข้อยู่ อย่าชวนกรูคุยเดี๋ยวกรูผ่าผิด เพราะฝีคนไข้มันอยู่แก้มก้นถ้ากรูตัดเลยลงมานี้ขันทีเลยนะมรึง “ไอ้ดิม
(ฮะ คุณหมอ วางสายก่อนได้ไหมครับ ผมไม่อยากเป็นขันที ))) คนไข้ของไอ้ดิมมัน “ ตรูด ตรูด”ไอ้ดิมมันรีบกดวางสายทันทีและ พ่อผมก็เดินลงมาแล้ว ผมก็พากันไปยืนเกาะกระจก พ่อลงมาก็เข้าไปกดลดเสียงทีวี มิ้นหันมมองผมและดึงขากางเกงวอร์มพ่อผม แถมยังชี้ให้พ่อผมดูพวกผม ผมว่าไม่น่าใช้หวังดีประสงค์รักจากหลานแน่นอน พ่อมองพวกผมและพ่อก็เดินออกมา
“ผมเดาว่าพ่อคงเม้งเราแน่เลยพี่ “ ไอ้เอสพูด
“มรึงไปยืนนอกบ้านกันทำไม ไม่อยู่เป็นเพื่อนหลาน”พ่อถามผม ไม่น่าเชื่อว่าพ่อจะหลงไอ้หมอนี้
“พ่อ พวกผมไม่ได้อยากยืนตากแดดหน้าบ้านนะพ่อนะ แต่หลานพ่อนะมันล๊อกประตูไม่ให้ผมเข้าบ้านต่างหาก “ไอ้โอมมันพูด
“เหรอ หลานตัวแค่นี้นะ ยืนยังไม่ถึงที่จับประตูเลยนะ”พ่อผมถามพ่อไม่เชื่ออีก พวกผมพากันเดินเข้าบ้าน ผมหันไปมองแสบ
“ยุง ยุง ยุง ...ไหน”มีนถามผม ไหน คงถามว่าไปไหน
“นี้มันไม่สำนึกเลยใช่ไหมวะเนี๊ยะว่ามันนะล๊อกประตูไม่ให้พวกเราเขาและพวกเราก็ยืนเกาะเป็นจิ้งจกอยู่ มันยังทำเป็นไม่สนใจได้อีก”ผมพูด และเดินเข้าไปในห้องครัวเข้าไปหาอะไรดื่มดีกว่า เริ่มง่วงแล้วเมื่อคืนเด็กเก่ามาหา เลยจัดไปซะสองดอก ผมก็ขึ้นห้องเข้าห้องนอนดีกว่า เพลียกับหลาน ผมเอนหลังลงที่นอน ผมเห็นข้อความที่ไม่ได้อ่าน
TAR “ ทำอะไรอยู่พี่อ้น ต้าคิดถึงนะ ช่วงนี้ไม่เห็นสไกด์คุยกับต้าเลย ยุ่งเหรอครับ โทรกลับหาต้าด้วยนะ รักพี่อ้นนะ”ผมก็หยิบมือถือมากดโทรหาต้า
“สวัสดีครับ”เสียงต้ารับสายผม
“สวัสดีครับที่รัก ทำอะไรอยู่ครับ”ผมถามต้าตอนคงเป็นเช้าที่โน้น
“ผมกำลังทานอาหารเช้า วันนี้ผมมีทำ สวอร์ด กับเพื่อนๆนะครับพี่อ้น” ต้าบอกผม
(นมสดของคุณครับ) ผมได้ยินเสียงใครบอกต้าว่าเอานมมาให้ เสียงนี้ไม่ใช่เพื่อนต้าแน่นอน
“ใครอะต้า” ผมถามต้าทันที
“อ้อเพื่อนของเพื่อนนะ ไบรอันนะ ทำไมเหรอ หึงเหรอพี่อ้น แม้ ไอ้ไอบอันมันมีแฟนแล้วเป็นเพื่อนของเพื่อนต้าด้วย” ต้าอธิบายให้ผมฟัง
“ครับ พี่ก็ถามไปยังงั้นแหละต้า แล้วนี้จะกลับกี่โมงละพี่จะได้สไกด์หาวันนี้พี่ไม่ได้ไปไหน พี่มีเรื่องอยากจะบอกด้วยนะ “ ผมพูดกับต้า
“จริงเหรอพี่อ้น งั้นต้าจะรีบกลับ เออ พี่อ้นต้าต้องออกไปแล้ว เพื่อนจะไปกันแล้ว ต้ารักพี่อ้นนะ ไม่นานจะได้เจอกันแล้ว “ ต้าพูดผมฟังต้าแต่ผมกับนึกถึงใบหน้าใครอีกคนขึ้นมาแทน โจ
“ครับต้า เดินทางดีดีนะ พี่รัก....ต้า ..นะ” ผมพูดแต่มันออกมาไม่ค่อยเต็มเสียงเท่าไหร่ ต้าก็กดวางสายไป ผมก็เปิดทีวีดู ผมรู้สึกเพลียๆเลยพักสายตาสักครูดีกว่า
หัวข้อ: เรื่องรักวุ่นวายฯพี่เขารักกันพี่แอร์VSพี่ดิ๊บ ผมหวังว่าวันที่แอร์กลับมันจะดีขึ้น (อ่าน 79765 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก