ตอนที่ 13 : ที่ลับ
ยัง ผมยังไม่ได้ตายด้าน ก็แค่เบื่อๆ เซ็งๆ
คนอย่างนิลกาฬ พอไอ้คิงไม่ได้มารับมาส่ง ข่าวที่ว่าผมเลิกกับมันก็แพร่สะพัดอย่างกะไฟลามทุ่ง แหม คนดังชิบหาย ใครต่อใครก็อยากรู้กันหมดว่ามันทิ้งกูหรือกูทิ้งมัน ซึ่งกว่าครึ่งเสือกเชื่อกว่าผมเป็นฝ่ายถูกทิ้ง เชี่ย! กูมีดีที่จะเดินออกมาอย่างเชิดๆ และให้มันขนของมาส่งที่หอ อีกอย่าง เราเลิกราด้วยดีเพราะต่างคนต่างเข้าใจเหตุผล
...ป่ะวะ
เอาเป็นว่าปัญหาตอนนี้คือมีคนเข้าหาผมเยอะมาก เยอะแบบม้ากมากกก ไม่รู้ว่าเพราะเรื่องที่ผมเคยคบเชี่ยคิงด้วยรึเปล่า เลยทำให้พอมีโอกาสไอ้พวกที่เล็งอยู่แล้วกับไอ้พวกที่นึกสนใจอยากจะเล็งเลยเข้ามารุมล้อมไปหมด น้องนิลจ๊ะน้องนิลจ๋า คืนนี้มากับพี่มั้ยครับ เดี๋ยวเลี้ยงข้าวนะพี่นิล กระทั่งน้องนิลขายังมา คือเอาหมดครบทุกเพศทุกวัย ปวดหัว!
แล้วคิดว่าตัวเลือกเยอะขนาดนี้ผมจะเลือกมั้ย แน่นอน เมื่อก่อนผมก็เลือกที่โดนใช่เลยจากในนั้นนั่นแหละ แต่ตอนนี้...แม่งตาลายว่ะสัด! พอเห็นคนเยอะๆ ผมก็นึกถึงเรื่องวันนั้น พาลให้อารมณ์เสียทุกที มันฝังใจขนาดทำให้น้องนิลสามารถนอนนิ่งๆ โดยไม่หื่นได้ตั้งหลายวัน แต่พอผ่านมาหนึ่งอาทิตย์...อะไรๆ เริ่มเข้าที่ บอกเลยว่าน้องนิลโคตรอดยากปากแห้งมาก แทบจะบวชเป็นพราหม์อยู่แล้วเพราะต้องมานั่งจำศีลกับไอ้ชายทุกวัน โอยยย กูอยากนะ ถึงขนาดลองหาตามรายทางแถวๆ หอจะได้เล็งเหยื่อแม่นๆ สะดวกๆ แต่มองซ้ายมองขวาก็ไม่โดนสักที ไม่รู้ว่ามาตรฐานกูสูง หรือไอ้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาคุณภาพไม่ถึงกันแน่
ตอนนี้หนอนน้องนิลเลยเหี่ยวมาก
จะไปปั้นในห้องน้ำก็ไม่ได้เพราะผมเคยบอกแล้วว่าผมถึงยาก แต่จะถึงไวถ้าโดนจุดแบบจังๆ ซึ่งไอ้การใช้ไม้ใช้มือเนี่ยก็ไม่เต็มอิ่มอีก แถมพอจะล้วงสำรวจถ้ำตัวเอง ภาพวันที่ยั่วไอ้คิงบนรถก็ผุดวาบ ทำเอายิ่งมีอารมณ์กว่าเดิมเพราะอยากได้อะไรเน้นๆ ซึ่งมือผมมันสนองไม่รอดไง..กลายเป็นอึดอัดแทบตายจนต้องไปอาบน้ำเย็นดับความหื่น เชี่ยเถอะ หนอนกูไม่ได้ปล่อยมาหลายวันแล้ว โคตรอึดอัดดดดด
“นิล ช่วงนี้มึงดูหงุดหงิดป่ะวะ”
หญิงมันยังมองออกว่าผมดูจะไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่ ไม่ใช่อะไร ผมมัวแต่เล็งหาเหยื่ออยู่เนี่ย มองจากเป้ากางเกงของคนที่เดินเข้ามาในห้องเรียน แต่ก็ไม่มีใครผ่านเกณฑ์สักคน
“ไม่เป็นไรหรอกหญิง นิลแค่อารมณ์ไม่ดีน่ะ” ชายมันหันช่วยแก้ตัวหน้าเจื่อนๆ เพราะกลัวหญิงจะมาสะกิดต่อมความอดทนถือศีลกินเจไม่แดกตับของผมเข้า
“ทำไมอาจารย์เข้าช้าจังวะ” ผมพาลครับ พาลทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า เมื่อก่อนผมก็เคยอดนานขนาดนี้นะ แต่สงสัยเพราะช่วงนี้มันชิน...ร่างกายมันคุ้นเคยกับการมีเซ็กซ์ทุกคืนก็เลยกลายเป็นแบบนี้ไปซะงั้น
“วันนี้ฝนตก คงจะสายสักหน่อยแหละ” หญิงตอบทั้งที่ยังงงๆ ว่าผมเป็นบ้าอะไร
ฝนตก? เออ กูก็ว่าทำไมคนมันน้อย ไม่มีอาหารตาแก้เหงาใจให้น้องนิลสักเท่าไหร่ พอดีหอผมกับหอไอ้หญิงอยู่ใกล้มหาลัยครับ ก็เลยเดินกางร่มมาแบบชิลๆ ไม่เดือดไม่ร้อนกับสภาพจราจร
ผมนั่งกระดิกเท้ายิกๆ เพื่อบรรเทาความอัดอั้น ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครส่งข้อความมา
- พี่นิล ออกมาเจอผมที่ห้องน้ำอาจารย์ชั้นสี่หน่อยสิครับ ผมเอาหนังโป๊ที่พี่อยากได้มาให้ –
ไอ้เบอร์หนึ่งครับ ไม่รู้ทำไมว่าหมู่นี้ถึงตัวติดกับผมจัง แทบจะผสานเป็นกลุ่มเดียวกันอยู่แล้วหากไม่ติดว่ามันเรียนคนละคณะ สงสัยจะสำนึกผิดมั้งที่เอาเรื่องผมไปปูดกับทางคลับงวดก่อน เป็นเหตุให้ผมเกือบโดนรุมโทรมจนต้องเลิกรากับไอ้คิง
-ก็เอามาให้ที่ห้องสิวะ กูขี้เกียจเดิน –
ไม่อยากจะคิดว่าคนอย่างน้องนิลต้องเพิ่งของพรรคนั้นในการช่วยตัวเอง อับอายขายขี้หน้าชิบเป๋ง
-ไม่ได้อ่ะพี่ นี่ของเพื่อนผม เพื่อนผมมันไม่กล้าเดินไป บอกให้พี่มาเอาเอง-
เล่นตัวเพื่ออะไร นี่กูขี้เกียจนะรู้มั้ย ยิ่งอารมณ์ไม่ค่อยจะคงที่อยู่ด้วย แต่พอมองหน้าไอ้ชาย ผมก็ตัดสินใจกดส่งว่าตกลง เพราะถ้าไม่หาทางทำอะไรสักหน่อยนิลกาฬได้เหี่ยวแห้งตายที่หอแน่ๆ แค่นี้ไอ้ชายมันก็ประคบประหงมผมทั้งวันจนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว ไอ้ดีใจก็ดีใจอยู่หรอก แต่สิ่งที่ผมต้องการคือสิ่งที่มันทำให้ไม่ได้นี่สิ
“กูไปเอาของจากไอ้เบอร์หนึ่งแปปนะ เดี๋ยวมา”
ผมเดินแทรกไอ้ชายออกนอกห้องครับ ก่อนจะเดินมึนๆ งงๆ ไปชั้นสี่ที่มีห้องน้ำอาจารย์สุดแสนจะสะอาดวิ้งวับน่าใช้สุดๆ ชั้นนี้เป็นพวกห้องทำงานอาจารย์ครับ เงียบมาก เพราะอาจารย์แต่ละคนก็ไม่ค่อยจะอยู่สักเท่าไหร่ กว่าจะกลับมา ก็ตอนเย็นๆ ที่ต้องเก็บของกลับบ้านนั่นแหละ
“ไอ้เบอร์หนึ่ง”
ไม่มีใครอยู่ อะไรของมันวะ
“ไอ้เบอร์หนึ่ง”
มาดูดีๆ ประตูห้องน้ำเปิดแง้มอยู่นี่หว่า สัด อย่าบอกนะว่ากูกำลังจะเจอผี ยิ่งฝนตกฟ้ามืดในตอนเช้า บรรยากาศโคตรสลัวได้อารมณ์โคตรๆ
ผมชั่งใจคิดว่าควรจะเปิด หรือจะเข้าไปปิด แต่ไหนๆ แล้วเพื่อความปลอดภัย น้องนิลเลือกจะเป็นพลเมืองดีครับ เข้าไปปิดประตูเผื่อว่ามีตัวอะไรคลานออกมาไล่หลังจะได้ไม่โดนเล่น เมื่อคืนยิ่งเพิ่งดูเรื่องจู-ออน กับไอ้ชายอยู่ด้วย ภาพตอนที่ผีคลานลงบันไดนี่โคตรติดตา
แต่พอผมเอื้อมมือไปจับลูกบิด มือปริศนาแม่งก็กระชากผมเข้าไปข้างในทั้งตัว
เชี่ยยยยย!!
กูโดนผีลักพาตัว กูโดนผีลากไป...ลากไปกินตับ!
ประตูถูกดันปิดพร้อมๆ กับร่างของผมที่โดนทาบทับพร้อมกับรสจูบร้อนแรง ผมเกือบจะกัดลิ้นแม่งแล้วถ้าไม่ติดว่าคุ้นๆ กับเทคนิคดูดลิ้นจนแทบจะกลืนลงคอหอยของไอ้อดีตผัวเชี่ยๆ
“อะ...ไอ้คิง” ผมนี่สั่นเลยครับ ไม่รู้ว่าสั่นสู้หรือสั่นอะไร แต่พอเห็นหน้าดำๆ ของไอ้คิงเหมือนคนไม่ค่อยได้นอนแล้วก็รู้สึกสังหรณ์แปลกๆ แม่ง ทำไมมันดูอารมณ์ไม่ค่อยดี เหมือนจะแผ่รังสีสยองขวัญออกมารอบๆ ตัว
อย่าบอกนะว่ามึงก็อดอยากเหมือนกัน
“เราเลิกกันแล้วนะมึง”
เลิกกันแล้ว...แล้วมือกูเอื้อมไปจับมังกรทำไม
“ก็แค่เซ็กซ์”
ไอ้คิงมันกระซิบข้างหูผมเสียงพร่า เชี่ย มึงอยากมากใช่มั้ย กูแทบจะเห็นความหื่นมึงแผ่ผุ่งผ่านน้ำเสียงเลยสัด แถมพอโดนเลียปากซ้ำๆ หนอนที่แห้งเหี้ยวของน้องนิลถึงกับผงกหัวสู้
“ก็แค่เซ็กซ์”
ผมกระซิบตอบ ก่อนจะจับมันจูบอีกครั้งแบบอดใจไม่ไหว แม่ง กลิ่นฟีโรโมนพลุ่งพล่าน แค่มองตาก็รู้แล้วว่าต่างคนต่างอยากขนาดไหน แล้วกูจะกลั้นทำไมให้เสียสุขภาพจิตวะ ไอ้คิงมันถูก...ก็แค่เซ็กซ์ เสียดสีกันมันส์ๆ แล้วแยกทาง ไม่จำเป็นต้องกลับไปเรียกผัวๆ เมียๆ อะไรนั่นสักหน่อย
ก็แค่บรรเทาไอ้ที่อึดอัดนี้ให้ลดลงบ้าง...
มันเหมือนคนเอาน้ำมันมาราดกองไฟให้ยิ่งลุกโหม ทั้งผมและมันนัวเนียกันแบบไม่มีใครยอมใคร มือมันถอดกางเกงผม ผมก็ถอดกางเกงมัน ข้างล่างฟาดฟันข้างบนก็แลกลิ้น ดันกันไปดันกันมาจนมาอยู่ที่ซิ้งค์ล่างหน้า ไอ้คิงก็ยกขาขวาผมพาดบ่าโดยให้สะโพกพิงกับขอบหน้ากระจก พร้อมกับมังกรที่ดันเข้ามาลึกจนร้องลั่น
“โอย...เชี่ย!”
มึงลืมไปรึเปล่าว่ากูอดไปเป็นอาทิตย์น่ะสัด!
แม่งกระเสือกกระสนเข้ามาได้แค่หัวก็ทำเอาท่อนล่างผมแทบฉีก มังกรมันใหญ่ขนาดนั้นจะไปยัดเข้าได้ยังไง ผมต้องดันตัวมันออกไปก่อนจะเริ่มละเลงนิ้วจัดการเอง
“อ๊า ไอ้คิง จูบกูหน่อย”
ไอ้คิงมันก็สนองครับ แถมยังเอานิ้วเข้ามาช่วยทั้งที่กูก็ยังล้วงอยู่จนแม่งแน่นไปหมด ผมชักทนไม่ไหว ถึงจะยังไม่ค่อยเข้าที่เพราะไม่มีน้ำหล่อลื่น แต่ถ้ำดันตอดแล้วตอดอีกด้วยความกระหายบางสิ่งที่ใหญ่กว่าเต็มแก่
“เข้ามาเลยมึง อ๊า!”
ไอ้คิงแม่งยัดพรวดเดียวเลยครับ ผมจิกไหล่มันจนเลือดซิบ โคตรเจ็บเลยไอ้สัด!
แต่แม่ง...ก็โคตรคิดถึงด้วยเหมือนกัน พอมันจับผมจูบอีกครั้งพร้อมขยับท่อนล่างน้อยๆ ไอ้อารมณ์กระสันถึงวันวานเก่าๆ ก็ทำให้ผมเด้งเอวสวนอย่างคุ้นเคย ก่อนจะยิ่งบิดตัวจิกแขนมันแน่นเมื่อไอ้คิงยกขาอีกข้างของผมขึ้นพาดบ่า ยึดไหล่ของผมเป็นหลักก่อนจะกระหน่ำสวนเข้ามาแรงๆ
“อ๊า! เชี่ย! อ๊า โคตรดี อ๊า!”
ผมแหงนหน้าครางลั่น แรงกระหน่ำอย่างกับตายอกตายยากแม่งทำเอาจี๊ดขึ้นสมอง เพราะผมเองก็ต้องการโคตรๆ จนอยากจะเร่งไปให้ถึงจุดให้เร็วที่สุด ไม่ต้องอารัมภบท ไม่ต้องมาถอดเสื้อหรือเล้าโลม แค่แรงกระแทกเน้นๆ ก็ทำให้ผมแทบจะปล่อยออกมาหลังโดนย้ำจุดเสียวซ้ำจนตัวคลอน
“อ๊า!...อ๊ะ อ๊ะ เชี่ยคิง อ๊า!”
ไอ้คิงยังไม่เสร็จครับ มันคงอัดอั้นมาเยอะ เพราะใส่เข้ามาเต็มแรงจนหน้าดำหน้าแดง ผมก็เลยดึงมันมาจูบปากอีกครั้ง มืออีกข้างก็เลื่อนลงไปปลุกปั้นหนอนที่ดีดไปดีดมาตามตัวที่สะท้านสะเทือนไปหมด โอย กูชักจะเจ็บหลัง เพราะกระแทกขอบซิงค์ซ้ำๆ จนระบมไปหมดแล้วมั้งเนี่ย
“อื้ม...”
ในที่สุดไอ้คิงก็ปล่อยออกมา กว่าจะหลั่งได้หล่อซะผมปวดเอวไปหมดเพราะแม่งซัดมาไม่ยั้ง เหมือนกับตอนที่ผมเพิ่งรู้เรื่องคิงส์คลับแล้วมันจัดซะผมครางแทบไม่ทันนั่นแหละ โอยย เชี่ยย กูนี่แทบไม่ได้หายใจ ถึงกับตาพร่าไปวูบหนึ่ง
ปรากฏมันหลั่งออกมาเยอะมาก แค่ครั้งเดียวก็ทำให้ถ้ำผมแฉะจนไหลเยิ้มออกมา ความต้องการมึงเยอะสินะเชี่ยคิง อดแค่หนึ่งอาทิตย์ ปล่อยซะยังกะหายไปเป็นเดือน เชี่ย ผมนี่ไม่รู้จะขยับท่าไหนเลยไม่ให้เลอะพื้น
ไอ้คิงมันจูบผมก่อนจะไล่มาขบเบาๆ ที่ต้นคอ ส่วนมังกรก็เริ่มขยับเข้าขยับออกแบบไม่ยอมจบศึกง่ายๆ
เออ กูเองก็ไม่พอเหมือนกัน ถ้าจะต้องน้ำแตกแล้วแยกทาง อย่างน้อยก็ขออิ่มไปอีกสักวันสองวันเถอะวะ!
“เปลี่ยนท่าหน่อย กูเจ็บสะโพก”
ไอ้คิงเชื่อฟังดีมาก พลิกตัวทั้งที่มังกรยังคาอยู่จนผมแทบน้ำตาแทบเล็ด คือไอ้ที่แน่นอยู่แล้วมันควงสว่านด้านในจนเหมือนเนื้อบิดเป็นเกรียว แต่ก็โคตรเสียวเพราะมันกำลังลูบหนอนผมเล่นอย่างมันส์มือ
“อ๊า! อ๊ะ...เชี่ย อ๊า!!”
มันโอบเอวผมแล้วกระหน่ำแทงจากข้างหลัง แรงกระทั้นหนักจนยืนแทบไม่อยู่ต้องเอามือท้าวกับขอบอ่าง ไม่งั้นคงยันตัวสู้แรงขับเคลื่อนถี่ๆ เน้นๆ นั่นไม่ไหว ยิ่งหนอนน้อยตกอยู่ในกำมือมาร บอกได้เลยว่า...ไม่รอด!
“อ๊า!”
ปล่อยอย่างว่องไวในครั้งที่สอง ไอ้คิงมันยังไม่พอใจ ดึงตัวผมให้พิงกับอกมันแล้วยกขาผมพาดกับขอบอ่าง ก่อนจะสวนเอวขึ้นจนตัวผมกระเด้งกระดอน โอยยย ลึกชิบหายยย ท่านี้โคตรถึงใจ กูจะขาดใจตายอยู่แล้วไอ้สัดดดดด
เพราะหน้าผมคลออยู่กับตรงแถวๆ ไหล่มัน ก็เลยกระชากหัวมันมาจูบปิดเสียงเพราะเสียงผมชักจะดังขึ้นเรื่อยๆ จนห้ามไม่อยู่ทุกที
“อื้อ อื๊อ!”
ผมพยายามทิ้งน้ำหนักลงมาพร้อมๆ กับมันที่กระดกมังกรสวนเข้าลึก ยิ่งทิ้งน้ำหนักมาแรงเท่าไหร่ก็ยิ่งรุนแรงจนเหมือนถูกทะลวงลึกจุกไปทั้งท้อง แต่ถึงอย่างนั้นน้องนิลก็ยังไม่หยุด ยิ่งโหมตัวกดบนมังกรแถมยังส่ายสะโพกคลึงวนน้อยๆ จนมังกรถึงกับปล่อยออกมาก่อน ส่วนหนอนผมก็พ่นน้ำพรวดจนเกือบเลอะเสื้อ ดีนะที่ผละมือจากหัวไอ้คิงมาเอนหัวหนอนทัน เลยเลอะตามง่ามขาและพื้นกระเบื้องแทน
เอาวะ ไว้ค่อยเช็ดแล้วกัน ตอนนี้ผมหอบจนเหนื่อย แต่ไอ้คิงก็ยังตระกละตระกลามบีบเค้นฟ้อนเฟ้นก้นผมเหมือนยังหื่นไม่หาย คือ...กูชักจะไม่ไหวแล้วว่ะ เซ็กซ์กับมันรุนแรงเสมอ ไม่งั้นคงไม่สามารถตอบสนองพวกเราทั้งคู่ได้ แต่ถึงอย่างนั้น...
“พอก่อนไอ้คิง กูมีเรียนนะมึง เดี๋ยวกูเดินไม่ไหว”
ผมยันตัวก่อนที่มันจะกระโจนเข้าใส่เป็นยกที่สามหรือสี่
“กูยังไม่พอ”
มันยังเชี่ยเหมือนเดิม ผมนี่ไม่รู้จะทำยังไงเพราะมันมีความต้องการสูงกว่าผม ก็เลยจัดให้มันไปนั่งกับขอบซิงค์แทน ส่วนตัวเองก็นั่งคุกเข่ายองๆ รับเอามังกรมาดูดน้ำให้หายพองตัวสักที
โอยยย มังกรของน้องนิล ไม่ได้เห็นใกล้ๆ มานานแล้วคิดถึงจัง วันนี้มารำลึกความรักกันหน่อยนะจ๊ะ
สุดท้ายมันก็แตกคาปากไปสองรอบถึงจะยอมปล่อยตัวให้ผมทำความสะอาดตัวเองและใส่กางเกงได้สักที ยังดีนะที่มันเป็นคนหาผ้ามาเช็ด เพราะผมคงจะก้มตัวไม่ค่อยไหวอ่ะครับตอนนี้
“ไปล่ะมึง”
ผมมองโทรศัพท์ที่มีสายเข้าสามสายจากไอ้ชายแล้วยิ่งรน รีบเดินหนีออกมาโดยไม่ต้องจูบลาอะไรให้มากความเพราะไม่ได้คบลึกซึ้งอะไรกับมันอีก ก็แค่ช่วยกันให้เสร็จเพราะยังลืมรสสัมผัสไม่ได้ก็เท่านั้น เวรล่ะ เข้าห้องสายกว่าครึ่งชั่วโมง โคตรมีพิรุธเลย
“พะ...พี่นิล อรุณสวัสดิ์ครับ”
ผมสะดุ้งเมื่อเดินออกมาข้างนอกแล้วเจอไอ้เบอร์หนึ่งมันยืนด้อมๆ มองๆ คงจะช่วยดูต้นทางให้ทั้งที่หน้าห้องน้ำวางป้ายไว้ว่า ‘กำลังทำความสะอาด’ รอบคอบชิบหายจนอยากจะตบหัวมันไปสักที แต่ก็ไม่มีเวลาเพราะผมรีบวิ่งลงบันไปด้วยท่าขาถ่างนิดๆ เก้ๆ กังๆ มุ่งตรงสู่ห้องเรียนชั้นสอง
จะ...เจ็บเหี้ยๆ
น้ำตาแทบเล็ดตอนวิ่งลงบันได ทำไมมหาลัยนี้ไม่มีลิฟท์วะแม่ง ไม่รู้เรอะว่าก้นกูกำลังระบมเพราะถูกมังกรแทงจนพรุนด้วยน้ำหนักและความเร็วอย่างกับปืนกล ผมวิ่งไปได้แค่ไม่กี่ขั้นก็เปลี่ยนมาเกาะขอบแล้วค่อยๆ เดินลงแทนเพราะสู้สังขารไม่ไหว ไม่ได้โดนเอาเป็นอาทิตย์มาเจอศึกหนักขนาดนี้ร่างกายปรับตัวไม่ทันครับ ถึงอิ่มแต่จุก บอกเลย
พอมาถึงห้องเรียนผมก็แอบดอดเข้าด้านหลัง เบียดเข้าไปนั่งตรงกล่างระหว่างไอ้ชายกับหญิง ทิ้งตัวนั่ง ก่อนจะเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีเหงื่อออกเยอะขนาดไหนทั้งที่อากาศค่อนข้างเย็นจากฝนที่ยังตก
“เสื้อยับนะมึง แถมยังหอบเบาๆ ไปทำไรมาวะ” ไอ้หญิงกระซิบเลยครับ ท่าทางสงสัยมาก
“ก็ไปเอาของไงมึง”
“เอาของเชี่ยไร กูเห็นมึงมาตัวเปล่า”
เออว่ะ...กูลืมสนิท
“ก็ของมันพัง กูเลยยืนทะเลาะกับเบอร์หนึ่งให้ไปเอาอันใหม่ไง นี่วิ่งมาจากหน้าตึกวิศวะเลยนะสัด”
“มึงสิสัด ตัวไม่เห็นเปียกเลย”
“ก็กูกางร่ม ที่เสื้อยับๆ ตัวเปียกหน่อยๆ ก็คือหลักฐาน”
ไอ้หญิงเบ้หน้าเลยครับเมื่อผมขยับตัวไปใกล้เหมือนให้พิสูจน์ แหงล่ะ กลิ่นเหงื่อออกจะชัดขนาดนี้
“ดูอารมณ์ดีขึ้นนะมึง”
กรรม กูหน้าสดใสก็ผิดอีกเหรอวะ
“นิล ชายจดเลคเชอร์ต้นคาบไว้ให้แล้วนะ เอาไปลอกสิ”
“ขอบใจว่ะเพื่อน” ผมตบไหล่ไอ้ชายทั้งที่ในใจแอบหวั่นชิบหาย เหมือนแอบคบชู้ต่อหน้าผัวหลวงเลยว่ะ ความจริงผมไม่เคยมีเรื่องปิดบังไอ้ชายอยู่แล้ว แต่ผมคิดว่าเรื่องนี้...ไม่ควรจะบอกเท่าไหร่ ก็แค่หนีไปมีเซ็กซ์มันส์ๆ กับคู่ขาคนเก่าแค่ไม่กี่นาที ถ้าทำให้ไอ้ชายมันกังวลกลัวว่าผมจะโดนดึงเข้าคิงส์คลับอีกครั้ง ก็ไม่ค่อยจะคุ้มเท่าไหร่
โทษทีนะชาย ไอ้รู้สึกผิดก็ใช่ แต่ว่า...
กูอดยอมรับไม่ได้จริงๆ ว่าโคตรตื่นเต้นกับความลับครั้งนี้เลยว่ะ <3
“ช่วงนี้หน้าตามึงดูเด้งดึ๋งดีนะ ก่อนหน้านี้ล่ะหมองเชียว”
“พอดีกูได้ยาดี”
“ยาไรวะ”
“ยาจากเซ็กซ์”
“เหี้ย!”
ไอ้หญิงมันตกใจเพราะผมยื่นหน้าเข้าไปเลียริมฝีปากใกล้ๆ กับปากมัน นั่น หน้าแดงเลยเหรอ โธ่ๆ ปกติออกจะรังเกียจรังงอนนิลกาฬ แต่พอจ้องตาดีๆ ก็พบเสน่ห์อันเย้ายวนใช่มั้ยล่ะ
“ใครเหรอนิล”
“มึงไม่รู้จักหรอก กูเจอตอนผ่านแล้วถูกใจ ก็เลยชวนๆ กันไปน่ะ”
สะดุ้งเลยครับพอไอ้ชายถาม จะบอกได้ไงล่ะว่าจากไอ้คิงที่มันขอให้เลิกและห้ามติดต่ออีกน่ะ
“คนเดิมกับงวดก่อนเหรอ”
“เปล๊า มึงก็รู้กูไม่ค่อยชอบควงใครซ้ำๆ” ผมตอบไปใจก็กระตุกไป เพราะเมื่อสองวันก่อนผมก็เพิ่งไปปล่อยน้ำกับไอ้คิงมา ปรากฏรอยจ้ำใต้ร่มผ้าจนไอ้ชายสังเกตเห็นตอนอยู่หอ โดนซักแทบตาย
“อืม ถ้างั้นก็ไม่เป็นไรหรอก”
ผมถอนหายใจเฮือก ตอนนี้ยิ่งไม่กล้าสารภาพว่าผมน่ะ...มีเซ็กซ์กับไอ้คิงหลังจากเลิกกันเป็นครั้งที่สามแล้ว!
ครั้งแรกในห้องน้ำอาจารย์ ครั้งที่สองในรถของมันตอนไอ้ชายเข้าชมรมแล้วอ้างว่าออกไปซื้อของกิน ครั้งที่สามที่ห้องแลปตึกวิศวะตอนที่ผมอ้างว่าไปหาไอ้เบอร์หนึ่ง เรียกได้ว่าแทบจะวันเว้นวัน แน่นอนว่าแต่ละครั้งผมกับมันน่ะไม่พูดอะไรกันสักอย่าง นอกจากสวนเอวเข้าหาแล้วครางกันอย่างเดียว จะบอกว่าน้ำแตกแล้วแยกทางก็ใช่...แต่นี่มันสามครั้งแล้วนะนิลกาฬ
ช่วยไม่ได้นี่หว่า พอผมคิดว่าเริ่มจะรู้สึกคันๆ ไอ้คิงมันก็ส่งซิกชวนไปมุดถ้ำอย่างรู้ใจ แล้วผมที่ยังหาเหยื่อถูกใจไม่ได้จะกล้าปฏิเสธคนที่เคยๆ กันได้ยังไงล่ะ เพราะสุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครรู้ ยกเว้นก็แต่ไอ้เบอร์หนึ่งที่เป็นตัวดูต้นทางตลอด ขนาดพี่หมอบมันยังไม่รู้เลยครับ
“มึงก็ไม่ต้องตัวติดกูมากนักก็ได้นะชาย มึงไปหาพี่หมอบบ้างก็ได้”
ความจริงมันก็ไม่ได้เปิดตัวเป็นทางการอะไรหรอก แต่พี่หมอบมักจะเดินมาหาบ่อยๆ แล้วทำเป็นจับมือจับไม้ ลวนลามไอ้ชายแบบโจ่งแจ้งจนผิดสังเกต ซึ่งไอ้ชายก็ไม่ปัดไม่ป้องอะไรสักนิด ทำให้หญิงเริ่มรู้สึกทะแม่งๆ เลยเป็นฝ่ายถามออกมาเองว่ามันชอบผู้ชายเหรอ
ผลก็คือ...ไอ้ชายพยักหน้าหนึ่งครั้ง ทำเอาหญิงถึงกับชะงักและหันมาสนิทสนมกับผมเป็นพิเศษโดยแทบไม่คุยอะไรกับชายมาสามวันแล้วครับ สงสัยยังทำใจไม่ค่อยจะได้
“กูแนะนำผู้ชายให้มึงมั้ยหญิง”
“ไม่เอาว่ะ คนที่มึงแนะนำแม่งก็ชอบผู้ชาย แล้วกูจะเอาไปทำอะไร” ไอ้หญิงทำหน้าปลงตกสุดขีด เห็นแล้วสงสารก็สงสาร แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าคนที่ผมรู้จักก็มีแต่พวกเห็นหน้าก็รู้ใจว่าคิดอะไรๆ อยู่ในไส้ติ่งจริงๆ นั่นแหละ เอาน่า ไอ้พวกนั้นก็หวังแต่เซ็กซ์ ผมอยากให้หญิงเจอคนที่รักจริงมากกว่านะ
...แหวะ กูคิดอะไรเนี่ย แต่เอาเถอะ ผมหวังอย่างนั้นจากใจจริงๆ นะเออ
พออาจารย์บอกเลิกคลาสทุกคนก็เริ่มเก็บของ ไอ้ชายติดเข้าชมรมเพราะใกล้จะถึงงานกีฬาที่ให้แต่ละคณะแข่งกัน มันที่เป็นกัปตันเลยงานหนัก แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ยอมปล่อยผมไปไหน ล็อคตัวให้อยู่เฝ้าและกลับด้วยกันตลอด
ผมไม่ว่าอะไรอยู่แล้วเพราะรู้ว่ามันเป็นห่วง ชายยังไม่วางใจว่าไอ้คิงจะปล่อยผมง่ายๆ ( จริงว่ะ ) หรือไม่ก็กลัวพวกลูกน้องไอ้คิงจะดักทำอะไรผมอีก แล้วยังไม่นับเรื่องโจ๊กเกอร์ที่เริ่มจะเงียบๆ หายๆ ทำให้ผมก็แทบจะลืมๆ ไปแล้วว่าเคยโดนมันอาฆาตอะไรไว้
“พี่นิลๆ” ไอ้เห้ที่รออยู่หน้าห้องมันเดินเข้ามายัดกระดาษในมือผม ท่าทางมีพิรุธมาก “พี่คิงฝากมา”
เชี่ยยยยย
ผมนี่แทบจะตบหัวมันไปแล้วเพราะกลัวไอ้ชายได้ยิน ดีนะ...ที่มันหันไปรับโทรศัพท์พี่หมอบก่อนก็เลยรอดตัว ว่าแต่ไอ้น้องรหัสคนนี้มันยังไม่เข็ดหรือไงถึงได้ติดต่อกับเชี่ยคิงทั้งที่เคยโดนกระทืบน่ะ
“ผมเอาเงินไปคืนครับ ก็เลยโดนไหว้วานมาอีกที”
“เออ ก็ดี แล้วอย่าไปยุ่งอะไรกับมันอีกล่ะ เดี๋ยวจะช้ำในตายซะก่อน” ผมตบไหล่น้องรหัสแปะๆ รู้สึกยินดีจากใจจริงที่มันหลุดพ้นจากหนี้สองแสนที่โคตรเยอะนั่นสักกะที
ไอ้เห้มันยิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะขอตัวไปรอที่โรงยิมเพราะมันเองก็เป็นตัวจริงนักกีฬา ส่วนผมรีบหันไปเปิดกระดาษดูข้อความที่ไอ้อดีตผัวเขียนลายมือตวัดมาให้
‘หลังตึกเรียน’
ลายมือมันเชี่ยกว่าที่ผมคิดนะเนี่ย...แทบจะนั่งงมแกะเป็นลายลักษณ์อักษรว่าใช้มือหรือใช้เท้าเขี่ย มันชอบนัดผม แบบนี้ล่ะครับ ทั้งที่ก็มีเบอร์ของกันและกันแต่เสือกไม่โทรมาบอกหรือส่งข้อความ ดันใช้วิธียุ่งยากให้คนอื่นเอาสารมาให้ยังกะสมัยพระเจ้าเหา ซึ่งก็ดี เพราะไอ้ชายมันชอบขอดูโทรศัพท์ผมบ่อยๆ ขืนเจอเข้าล่ะโดนหนัก
รู้สึกผิดกับเพื่อนอยู่หรอก แต่ผมก็คิดว่าหาอะไรสนองความต้องการตัวเองสักหน่อยคงไม่เป็นอะไร ไอ้คิงก็คิดอย่างเดียวกัน เพราะส่วนใหญ่จะเขียนสถานที่นัดสั้นๆ ไม่มีคำทักทายอะไรทั้งนั้น ทำให้ผมไม่รู้สึกถูกผูกมัด เป็นอิสระกว่าตอนอยู่เป็นคู่ผัวตัวเมียเยอะ
อีกอย่าง...มันโคตรจะเร้าใจเลยเวลารีบๆ ทำ รีบๆ เสร็จแล้วให้ผมเดินแยกออกมาก่อนเหมือนไม่อะไรเกิดขึ้น อย่างกับหนังสายลับเวลาปฏิบัติภารกิจกู้ชาติเลยว่ะ
“มึงจะเข้ายิมเลยมั้ยไอ้ชาย เดี๋ยวกูเดินซื้อของกินมาให้ อยากได้อะไรปะ”
“ไม่ต้องก็ได้นิล เราใช้ให้รุ่นน้องไปซื้อแล้ว”
เวรล่ะ...ไอ้ชายรู้ทันมุกกูอีก
ผมเลยเปลี่ยนเป้าหมาย หันไปคุยกับหญิงที่จะเดินไปส่งที่ยิมแทนโดยการหันไปกุมท้องร้องโอดครวญ
“ฝากกระเป๋าหน่อยนะหญิง กูปวดท้องขี้ว่ะ แม่งจู่ๆ ก็มาจ่อปากประตู กูไม่ไหวแล้ว กูไปล่ะ!”
“ไอ้นิล!”
“นิล!”
กูไม่รู้ กูเผ่นก่อน กูมีนัดชูวีดูวับกับอดีตผัว ซึ่งถ้าไปสายมันจะทรงพระกริ้วมากเพราะช่วงเวลาเลิกเรียนจะมีงานรัดตัวเป็นพิเศษ
แต่ก็ยังเสือกหาเวลามาเอากับกูนะไอ้เชี่ย
ผมทำเป็นเดินเข้าไปในตึกแต่ความจริงแล้วเดินอ้อมเพื่อวกไปด้านหลังที่ติดกับกำแพงรั้วมหาลัย ไม่เคยมาตรงนี้หรอกครับ เพราะมันแคบ เป็นแค่ซอกเล็กๆ ให้หมาเดินผ่าน และไม่คิดว่าไอ้คิงมันจะไปรู้เส้นทางลับน่าระทึกแบบนี้ด้วย ปกติเห็นมันออกจะรักความสะอาด ไม่ค่อยนิยมแนวเอ้าท์ดอตามพงหญ้าเท่าไหร่
กลิ่นบุหรี่ทำให้ผมยิ่งมั่นใจว่ามันคงจะรอจนหงุดหงิดได้ที่ ก็เลยรูดซิบกางเกงลงเป็นการประหยัดเวลา แต่พอเดินไปถึง ผมก็ต้องชะงัก...
เพราะไอ้คนที่ยืนสูบบุหรี่...ไม่ใช่ไอ้คิง
แต่เป็นโจ๊กเกอร์!
-------------------
สารภาพเลยค่ะว่าลงตอนนี้แล้วแอบเสียวๆ เพราะอ่านเม้นแต่ละคนมีแต่คนบอกให้เชี่ยคิงมาง้อน้องนิล แต่ความเป็นจริงแล้ว...//วิ่งหนี
ปล.เรื่องนี้ไม่ดราม่าค่ะ เน้นโหด ฮา (...)สะท้านปฐพี
ปลล.อย่าเพิ่งเคืองพี่คิงนะคะ เห็นพี่แกนิ่งๆ แต่นั่นเป็นนิสัยพี่ท่านนะ นี่พี่ท่านก็หลุดออกมาเยอะแล้วถ้าสังเกตดีๆ ค่ะ ( ต้องสังเกตดีๆ //เน้น 55555 )
หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 - (อ่าน 1353092 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก