ตอนที่ 14 : ยาปลุก
ผมตื่นมาอีกทีก็อยู่ในห้องห้องหนึ่ง
ดูเหมือนจะเป็นห้องนอน...เพราะผมนอนอยู่บนเตียง แขนถูกมัดด้วยเชือกไขว้ไปด้านหลัง รอบด้านมืดสนิท มองแล้วก็ชวนมึนๆ งงๆ จนต้องนอนนิ่งเพื่อประเมินเหตุการณ์
ผม...โดนยาสลบ
คิดว่านะ เพราะพอเจอหน้าไอ้โจ๊กเกอร์ ผมก็เตรียมโกยอ้าวสถานเดียว ในมือเตรียมโทรศัพท์โทรหาพี่หมอบ แต่ไม่ทันได้หันหลัง ก็มีอะไรบางอย่างโปะเข้าที่หน้า ความจริงผมพยายามกลั้นหายใจ แต่เพราะไอ้มือนั่นดันเอื้อมจับหนอนน้อยซึ่งโผล่หน้าอวดโฉม ก็สะดุ้งเฮือก สูดหายใจเข้าไปเต็มปอด และ...สลบเหมือด
เพราะแบบนี้ถึงต้องมีสองคนไงล่ะ
พี่หมอบถึงจะกาก แต่เวลามีคนหนึ่งโดนเล่น อีกคนก็สามารถเรียกกำลังเสริมได้ ซึ่งพี่หมอบที่มีอำนาจในร้านรองลงจากไอ้คิงจะได้สิทธิ์นั้น เพราะอย่างน้อยพี่หมอบโดนกระทืบ ก็ทำให้คนในร้านยอมเคลื่อนไหวกว่าไอ้ชายโดนกระทืบ หวังก็แต่จะมีคนรู้ตัวว่าผมโดนลักพาตัวไม่ใช่ตกส้วมตาย แถมยังเป็นไอ้โจ๊กเกอร์ที่ทำตัวสงบเสงี่ยมมานานซะด้วยสิ
ผมตบกระเป๋ากางเกง ก่อนจะพบว่ามันว่างเปล่าอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด โทรศัพท์ถูกยึด แถมหนอนน้อยก็ยังโชว์หราไม่มีใครช่วยรูดซิบให้สักนิด ผมนอนขดตัว ก่อนจะใช้ความยืดหยุ่นของร่างกายอันมาจากการดัดท่าพิศดารต่างๆ ระหว่างมีเซ็กซ์โดยการยกขาขึ้นแล้วเอามือที่ถูกมัดนั้นลอดใต้ขามาไว้ด้านหน้าแบบทุลักทุเลแต่สำเร็จเหมือนในหนังสายลับที่เคยดู
พอสายตาเริ่มชินผมก็หมุนมือหาปมแล้วใช้ปากแงะ เค็มชิบหายแต่ก็ต้องทนเพื่อความอยู่รอด เพราะผมไม่คิดว่าไอ้โจ๊กเกอร์มันจะให้ผมนอนนิ่งๆ แบบนี้จนถึงเช้าหรอก
กว่าจะแก้มัดสำเร็จก็เล่นเอาฟันแทบชา กรามแทบเมื่อย ผมรีบรูดซิบกางเกงขึ้นเป็นอย่างแรกก่อนจะลงจากเตียงเพื่อสำรวจสถานที่และหาโทรศัพท์ของตัวเอง แน่นอนว่ามันไม่มี แถมห้องนี้ก็เหมือนจะเป็นบ้านเดี่ยวที่ไหนสักที่ ผมรีบมองหาอาวุธเมื่อได้ยินเสียงคุยเข้ามาใกล้ ก่อนจะเลือกเอาโคมไฟข้างหัวเตียงมาถือและแนบตัวข้างประตู
“ป่านนี้คงจะตื่นแล้วมั้งครับบอส”
“ดี เตรียมกล้องไว้ด้วยล่ะ จะได้ส่งของขวัญไปหาไอ้คิงแบบทั้งภาพและเสียง”
หมู่นี้ผมเสน่ห์แรงขนาดมีคนคิดข่มขืนสองรอบติดเลยทีเดียว ควรจะภูมิใจมั้ยเนี่ย แต่ฟังจากเสียงแม่งมีกันหลายคน แล้วโคมไฟอันเดียวจะอยู่มั้ย
ไม่น่าจะรอดว่ะ...ผมตัดสินใจย่องหนีไปหลบอยู่หลังม่าน โป๊ะเช๊ะที่มันเป็นระเบียงพอดีก็เลยเห็นว่านี่เป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ถ้าร้องขอความช่วยเหลือก็น่าจะรอด
...รึเปล่าวะ
ผมรีบก้มตัวแอบอยู่หลังรั้วระเบียงเมื่อเห็นคนยืนออเต็มข้างล่างเหมือนเตรียมเปิดศึก คือพวกมึงจะมากันเยอะไปไหน น่าจะราวๆ เกือบห้าสิบคนได้มั้งนั่น เสียงดังขนาดนี้ผมตะโกนไปก็โดนกลบหมด จะปีนลงเนียนๆ ก็ไม่ได้เพราะถ้าไม่มีใครเห็นก็คงตาบอดกันทั้งแก๊งค์
“หายไปไหนวะ!”
เสียงตะโกนข้างในดังขึ้น ความจริงก็อยากจะไปเจรจาอยู่หรอกว่าอยากจะถ่ายคลิปเอากับกูดีๆ น่ะคุยกันได้ แต่กับไอ้โจ๊กเกอร์ที่โดนผมยั่วจนเคลิ้มไปแล้วคงจะไม่หลงผิดซ้ำสอง เพราะมันยังปักใจเชื่ออยู่เลยว่าโดนผมหลอก ไม่งั้นคงไม่แค้นกันขนาดนี้
แต่ความจริงกูง่ายนะไอ้เหี้ย นิลกาฬยังคงคอนเซปเดิม ขอแต่อย่ารุมก็พอ กูทำใจไม่ได้จริงๆ
“หาให้ทั่ว!”
เวรล่ะกู เอาไงดี ถ้าก้มหลบตรงนี้ยังไงก็ต้องโดนเจอ ถ้าอย่างนั้น...
“กูอยู่นี่”
ขอกูออกไปแบบเท่ๆ หน่อยเถอะ!
ไอ้โจ๊กเกอร์อึ้งแดกเลยครับ มันยกมือค้างในท่าชี้นิ้วสั่งแบบสดๆ ร้อนๆ หน้าตาก็ยังดูโรคจิตเหมือนเดิมเพราะพอเห็นผมก็แลบลิ้นเลียอย่างหื่นกระหายทันที มันคงดีกว่านี้ถ้ามันไม่พ่วงสายตาร้อนแรงแบบอาฆาตแค้นแถมมาด้วย เชี่ยล่ะกู ต่อให้เสนอตัวก็มีหวังโดนมันทำเอาทำเอาฝ่ายเดียวแหงๆ กูชอบเซ็กซ์ แต่ไม่ชอบเป็นที่ระบายความใคร่ของใครเพียงฝ่ายเดียวนะเว้ย! ทำไมไอ้พวกนี้ไม่เข้าใจซะเลยว่ากิจกรรมบนเตียงน่ะมันต้องใช้ความร่วมมือของคนสองคน ถึงจะแซ่บ!
“มัดมันไว้”
มัดกูอีกแล้ว พวกมึงนี่ขี้ระแวงชิบหาย
“กูเลิกกับคิงแล้ว”
ผมรีบออกตัวระหว่างโดนมัดมือไขวัหลังอีกรอบ โง่ชิบ พวกมึงเห็นแล้วยังไม่เข็ดอีกรึไงว่ากูใช้ท่าดัดตัวหลุดออกมาได้น่ะ
“กูรู้ และกูก็รู้ด้วยว่าพวกมึงยังติดต่อกัน” ไอ้โจ๊กแค่นหัวเราะ ชี้นิ้วให้ลูกน้องมันลากผมขึ้นไปบนเตียง แถมยังมัดเท้าอีกด้วย เอาเข้าไป พวกมึงไม่อุดปากปิดตากูด้วยล่ะหา จะได้ครบเซ็ท “ไม่งั้นกูจะเรียกมึงออกมาได้ยังไงล่ะ นิลกาฬ”
ชิบล่ะ!
เพราะโดนจับไม่ทันตั้งตัวผมเลยเกือบลืมไปแล้วว่าที่มานอนจ้องตากับไอ้โจ๊กได้เป็นเพราะอะไร...ก็เพราะวิธีนัดไอ้คิงที่โคตรจะลึกลับเดาใจยากนั่นไม่ใช่รึไง แล้วไอ้โจ๊กมันรู้ได้ไงวะ ผมว่าไอ้คิงออกจะรอบคอบเพราะพวกเราไปเจอกันแบบต่างเวลา ไอ้คิงจะไปรอก่อนเสมอ และจะออกมาทีหลัง ทำให้เหมือนไม่ได้นัดพบนัดเจอใครเป็นพิเศษ ขนาดไอ้ชายยังจับไม่ได้ด้วยซ้ำ
“หึ ถ้าแค่ให้คนเฝ้ามึงกูก็คงไม่รู้หรอก แต่เพราะกูให้คนไปเฝ้าไอ้คิง ก็เลยรู้ว่าพวกมึงเตรียมตัวมาดีแค่ไหน” มันยิ้มสยองก่อนจะเริ่มขึ้นคร่อมตัวผมด้วยสายตาเหมือนอยากให้ชมว่ามันฉลาด เออ มึงฉลาด ยินดีด้วยนะที่หาจุดอ่อนของพวกกูได้สักทีหลังจากตามเฝ้ามาหลายวัน กูนับถือความอดทนมึงเลยไอ้เหี้ย
“เชี่ย!”
ผมสะดุ้งเมื่อจู่ๆ มันก็บีบคางผมแล้วยัดยาบางอย่างลงคอ ตามมาด้วยการกรอกน้ำจนผมสักลักไอ
“กดตัวมันไว้”
ลูกน้องมันก็ฟังคำสั่งชิบหาย ผมทั้งโดนมัดมือมัดขาแล้วยังไม่วางใจจับผมให้นอนหงายนิ่งๆ อยู่ได้ เพราะรู้ดีว่าดิ้นไปก็มีแต่เจ็บตัวผมเลยพยายามทำตัวให้เป็นปัญหาน้อยที่สุด แม้ในใจจะเต้นโครมครามด้วยความหวาดระแวงมากก็ตาม
เชี่ยแล้วไง...ยาเมื่อกี้คงไม่ใช่...
ในสถานการณ์แบบนี้ ต่อให้โง่แค่ไหนก็ต้องคิดออกเมื่อหน้าหื่นๆ ของไอ้โจ๊กเกอร์ก็ดูจะมีแต่เรื่องใต้ร่มผ้าอย่างเดียว
“ยาปลุกเซ็กซ์” ไอ้โจ๊กเกอร์มันเฉลยคำตอบที่ผมคิดเอาไว้เปี๊ยบ “ว่าแต่คนในห้องนี่พอมั้ยนิลกาฬ หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก อืม...หกคนนี่เพียงพอกับมึงตอนยาออกฤทธิ์มั้ย ถ้าไม่พอกูจะได้ไปเรียกคนมาเพิ่ม เพราะกูคิดว่าแค่กล้องตัวเดียวก็คงไม่พอเหมือนกันว่ะ มันต้องถ่ายชัดๆ เน้นๆ แบบซูมถึงใจให้ไอ้คิงมันอกแตกตาย เพราะเมียมันเที่ยวร่อนก้นใส่ผู้ชายไปทั่ว!”
ผมได้แต่นอนนิ่งจ้องตาไอ้โจ๊กเกอร์ สงบใจไว้ไอ้นิล มึงอย่าไปโมโหตามไอ้เหี้ยนี่ ด่าไปมันก็ไม่สะเทือนหรอก เปลืองน้ำลายมากกว่า สู้สวดมนตร์ดีกว่าไอ้นิล พุทโธ ธรรมโม สังโฆ เผื่อยาจะออกฤทธิ์ช้ากว่าเดิม...เผื่อไอ้หนอนผมจะไม่ทรยศ
...เชี่ยเถอะ
ทั้งที่เพิ่งกลืนลงคอไปไม่นาน แต่ผมก็เริ่มอยู่ไม่สุกเพราะรู้สึกร้อนๆ ที่กลางลำตัว ลมหายใจเริ่มหอบหนัก ใบหน้าแดงก่ำ ผมกัดริมฝีปากด้วยความกระหายบางสิ่งบางอย่าง และนั่นก็ทำให้ไอ้โจ๊กมันหัวเราะลั่น รีบบอกให้ลูกหน้าคนหนึ่งของมันถ่ายหน้าผมชัดๆ
“ถ้าคลิปนี้แพร่ไปทั่ว พวกลูกน้องมันคงรับไม่ได้ที่เมียไอ้คิงเซ็กซ์หมู่กับศัตรูของมันด้วยความเต็มใจ ถ้าไอ้คิงเล่นกูก็เท่ากับว่าเข้าข้างเมียร่านๆ อย่างมึง แค่คิดแม่งก็โคตรสะใจเลยว่ะ มันจะโกรธจนวิ่งเต้นขนาดไหน ว่าไงจ๊ะนิลกาฬ”
ไม่ต้องมาชวนกูคุย กูสวดมนตร์อยู่!
ผมหลับตาแน่น พยายามไม่ปล่อยใจตามร่างกายที่เริ่มมีความต้องการมากทุกที ใช่ว่าไม่เคยเจอ...แต่ผมรู้ดีเลยล่ะว่ายาพวกนี้มันออกฤทธิ์แรงขนาดไหน มันสามารถทำให้คนที่เกลียดเซ็กซ์กลายเป็นความกระสัน มันทำให้คนที่แทบจะร้องไห้อ้อนวอนให้ปล่อยไปกลายเป็นทาสราคะด้วยการร้องไห้ขอร้องให้พวกมันสอดใส่เข้ามา ตอนแรกแม้จะเหมือนคุมตัวเองได้บ้าง แต่ถ้าถูกรสเพศเข้าครอบงำ เมื่อนั้น...สติทุกอย่างก็จดจ่ออยู่แต่ความรู้สึกทางกายอย่างเดียว
“เป็นอะไรจ๊ะน้องนิลกาฬ เริ่มอยากแล้วใช่มั้ย” ไอ้โจ๊กมันล้วงมือจับหนอนน้อยของผมที่แทบจะโดดเด้งออกมานอกกางเกงอย่างน่าอาย ผมบิดตัวเมื่อหนึ่งในลูกน้องมันเริ่มถอดเสื้อจนเปลือยเปล่า แค่สัมผัสเล็กๆ น้อยๆ ก็เหมือนไฟช็อตจนเสียวซ่ายไปทั้งกาย
“แก้มัด”
ไอ้โจ๊กมันสั่งทั้งที่ยังลูบคลำหนอนของผมจนหอบหายใจระรัว ผมกัดปากตัวเองแน่น พยายามดึงสติไม่ให้เคลิ้มไปกับมือหยาบที่บีบหนักๆ จนแทบครางลั่น ทั้งที่เป็นอิสระแล้วแท้ๆ แต่ผมแทบจะหาทางหนีออกไปไม่ได้ ไม่ว่ามองไปทางไหนก็ถูกปิดล้อมด้วยผู้ชายร่างใหญ่หกคน และหนึ่งในนั้นก็กำลังถือโทรศัพท์อัดวีดีโอใกล้จนแทบจะกระแทกหน้าผมอยู่รอมร่อ
ไม่เอานะ...
ผมอยากจะร้องไห้ เสียงร้องหลุดออกมาโดยไม่รู้ตัวเมื่อไอ้โจ๊กมันพลิกตัวผมให้นอนคว่ำ ยัดนิ้วเข้ามาในถ้ำที่ตอดรัดด้วยความต้องการอย่างที่สุด สติของผมกำลังจะหาย มันกำลังจะแทนที่ด้วยความสุขสมเมื่อนิ้วนั้นเริ่มหมุนวนหาจุดเสียวจนกลั้นเสียงครางไม่ไหว
“อ๊า อ๊ะ...”
ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้
“ซูมให้ชัดเลยนะมึงว่าน้องแม่งกระดกก้นขนาดไหนทั้งที่กูเพิ่งใส่ไปนิ้วเดียว แม่ง...เซ็กซี่ชิบหาย แล้วพวกมึงมีอารมณ์ทำไม กูบอกแล้วว่ารอกูเสร็จก่อนค่อยรุม พวกมึงเข้าใจมั้ยเนี่ย”
“ครับ บอส”
ผมแทบจะจับคำพูดพวกมันไม่ได้แล้ว ร่างกายตอบสนองไปเองโดยไม่รู้ตัว สติก็เริ่มจะลอยห่างออกไป หลงเหลือเพียงความรู้สึกช่วงล่างที่ถูกย้ำเน้นๆ จนตัวสั่น
“ตั้งกล้องดีๆ ล่ะ กูจะทำให้คนอื่นเห็นว่าไอ้น้องนิลมันเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ว่าไงครับน้องนิล” ไอ้โจ๊กมันพลิกตัวผมขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะตบแก้มเบาๆ “น้องนิลอยากให้พี่โจ๊กทำอะไรจ๊ะ พูดให้ชัดๆ หน่อยซิ”
“อื๊อ!” ผมสะดุ้งเมื่อมันเพิ่มจำนวนนิ้วขึ้นมาจนคับแน่นไปหมด เอวของผมส่ายช้าๆ เพื่อให้มันโดนจุดที่ต้องการ
“โหย น้องมันโคตรยั่วเลยว่ะ แบบนี้ไม่ต้องถามก็คงรู้แล้วมั้งว่าอยากได้อะไร” ไอ้โจ๊กมันถอนนิ้วออก “งั้นกูจะจัดหนักๆ ให้เลยดีมั้ยจ๊ะ น้องนิลของไอ้คิง”
“ถ้ามึงรู้ว่าเป็นของกู ก็หัดรู้ที่ของตัวเองด้วย ไอ้โจ๊กเกอร์!”
แล้วสติผมก็หลุดไปอย่างสมบูรณ์
“อืม...”
ผมขยับตัวน้อยๆ ดวงตาลืมตื่นช้าๆ ก่อนจะชะงักเมื่อสิ่งแรกที่เห็นคืออกอุ่นๆ ที่แต่งแต้มรอยสักรูปมงกุฏ
...ไอ้คิง
ผมพยายามทบทวนอย่างค่อยเป็นค่อยไปที่สุด ความทรงจำสุดท้าย...คือไอ้โจ๊กที่ถอนมือออกเตรียมจะแทรกบางสิ่งที่ใหญ่กว่า แค่คิดก็ขยะแขยงแทบรับไม่ได้ แต่ร่างกายกลับอยากนักหนา ความขัดแย้งนั้นทำให้สติผมดับวูบทันทีเพราะไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น แต่ดูเหมือนว่าสุดท้ายแล้ว...
ไอ้คิงมันจะมาช่วยผม
ตอนนั้นมันพร่าเลือนไปหมด ใจมันร้องห้ามแต่ร่างกายมันไม่ฟัง ทำให้ผมแทบจะปฏิเสธสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดไม่เว้นกระทั่งเสียงไอ้คิงก่อนสติหลุดลอยนั่นด้วย นั่นไม่ใช่ความฝัน ผมรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะพอขยับเอวก็พบว่าถ้ำไม่ได้ถูกรุกรานแต่อย่างใด เผลอๆ จะรู้สึกโล่งตัวเอามากๆ ด้วยซ้ำ ไม่อยากเชื่อว่ามันช่วยผมไว้ได้จริงๆ
แต่มันจะไม่เป็นปัญหาเหรอวะ...
ครั้งก่อนแค่ผมให้ลูกน้องมันกระทืบคนก็เกือบโดนรุมโทรม ครั้งนี้มันมาช่วยผมไม่ยิ่งโดนลูกน้องบอยคอตหาว่าเป็นหัวหน้าขี้ลำเอียงรึไง
คิดไปคิดมาก็ยิ่งเครียด กลัวอะไรไม่ว่ากลัวแต่ลูกน้องมันจะเอาอารมณ์มาลงกับผมอีก แล้วใครล่ะครับที่ซวย นิลกาฬคนนี้นี่ไง ผมขยับตัวน้อยๆ ตั้งใจจะแอบหนีออกไปโดยไม่ให้มันรู้ตัว เผื่อว่าจะช่วยให้สถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้ดีขึ้น แต่พอจะพลิกตัว มันก็คว้าเอวผมหมับ แล้วดึงเข้าไปกอดแรงๆ เหมือนโมโหอะไรสักอย่าง
“ตะ...ตื่นแล้วเหรอวะ”
ผมทักเสียงแหบ...เชี่ย! ทำไมเสียงกูเป็นเป็ด อย่าบอกนะว่าเมื่อคืน...
“นอนนิ่งๆ”
ไอ้คิงมันแทบไม่ลืมตามองเลยครับ เหมือนเพิ่งแหกตาโต้รุ่งอย่างนั้นแหละ แล้วมันไปโต้กับใครล่ะ ก้นผมปลอดภัย ร่างกายก็ไม่ได้บอบช้ำปวดร้าวตรงไหน หรือว่ามันแอบไปเอาคนอื่นแล้วค่อยมานอนกอดผม!?
ไอ้-เชี่ย!
“โอ๊ย!”
ไอ้คิงถูกผมถีบกระเด็นตกเตียง คราวนี้มันตื่นเต็มตาเลยครับ แถมยังตาขวางเอามากๆ เพราะใต้ตาดำคล้ำเป็นหมีแพนด้า ไอ้เห้นี่ ช่วยผมแล้วไปเอาคนอื่นแล้วมากอดกู มึงจะเอาไงกันแน่วะ กูสับสน!
“มึงเป็นบ้าอะไร”
“มึงสิจะเอาไงกันแน่ จะคบ จะเลิก หรือจะอะไร”
ผมถามด้วยความสงสัยล้วนๆ และไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าอยากได้คำตอบแบบไหน เพราะไม่ว่ามันจะพูดอะไรออกมาในสองตัวเลือกที่ว่านั่น ผมก็พร้อมจะหงุดหงิดทั้งคู่จนไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะงี่เง่าขนาดนี้
ผมไม่อยากคบกับมัน...อันนั้นมันแน่ เพราะที่โดนลากไปจนเกือบเป็นคลิปฉาวก็เพราะมันอีกนั่นแหละ อยู่กับมันเคยมีเรื่องดีๆ บ้างมั้ย? ไม่มี! แต่พอจะเลิก...ก็เสียดายมังกรมันอีก ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ห่างหายไปทำให้ผมรู้ว่าร่างกายผมตอบสนองกับมันได้ดีจนน่าขนลุก ถึงจะเล่นตับๆ กันวันเว้นวันแต่ก็ทำให้ผมเต็มอิ่ม จนอดยอมรับไม่ได้ว่า...ผมคงจะหาใครที่มีรสนิยมเรื่องเซ็กซ์ได้ดีเท่ามันไม่ได้อีกแล้ว
แค่คิด...อารมณ์ที่จะไปนอนกับคนอื่นก็แทบหด ความต้องการของผมมันเหมือนอัพเลเวลจากเก้าสิบเก้าเป็นร้อย ถ้าไม่ใช่ไอ้คิงที่มีระดับใกล้เคียงกัน ก็เห็นจะชายตาแลคนอื่นไม่ไหว
เชี่ยเถอะ นี่มันสถานการณ์ปัญญาอ่อนอะไร ปวดหัวชิบ!
“กูไม่เลิก”
ไอ้คิงมันพูดเต็มปากเต็มคำ
“แต่กูจะเลิก!”
ผมแย้งกลับ ถ้าแค่เซ็กซ์มันส์ๆ น่ะได้ แต่ถ้าให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม...ผมก็ไม่เอา และไอ้ชายก็คงไม่ยอมเหมือนกัน
ผมไม่อยากทะเลาะกับเพื่อนเพราะเรื่องง่าวๆ แบบนี้หรอกนะ
“กูไม่เลิก” ไอ้คิงมันย้ำชัด หน้าตาโคตรน่ากลัวเพราะตาคล้ำชิบหาย ดูแล้วเหมือนพญามารที่กำลังคลานขึ้นเตียง “ค่อยเคลียร์กันพรุ่งนี้ กูง่วง และกูก็เมื่อยปากด้วย ให้ตาย...มึงแม่ง...”
อะไร กูผิดอะไร มึงเมื่อยปากแล้วเกี่ยวอะไรวะ
“นอน!”
คิดว่าที่นี่เป็นคิงส์คลับหรือไงมาออกคำสั่งกับกูเนี่ย! ผมขึ้นเลยครับ อารมณ์ขึ้นอยากวางมวยกันอีกสักรอบ แต่พอมันทิ้งตัวนอนทับ เอามือเกี่ยวเอวเอาไว้ทั้งที่ต่างนอนชีเปลือยทั้งคู่ ก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าใบหน้าของมันทั้งเหนื่อยทั้งล้าขนาดไหน สรุปแล้วเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นวะ
“นิลกาฬ”
ไอ้คิงมันเอ่ยเสียงดุทั้งที่นอนหลับตาเมื่อผมยังขยุกขยิกไม่เลิก
“กะ...ก็กูยังไม่ง่วงอ่ะ” แล้วผมจะตอบเสียงหงอยทำไม เห็นแก่ว่ามันมาช่วยหรอกนะถึงได้ยอมลงให้น่ะ “มึงก็นอนไปดิ เดี๋ยวกูขอโทรหาไอ้ชายก่อน”
ไม่ไหว สถานการณ์สุ่มเสี่ยงแบบนี้ถ้าไม่รีบปลีกตัวผมต้องแย่แน่ๆ
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่สัญชาตญาณมันบอกว่าถ้าไม่รีบหนี ก็คงจะไม่มีวันดิ้นพ้นเงื้อมมือไอ้คิงอีก!
“เพื่อนมึงอยู่กับไอ้หมอบ ไม่ต้องไปกวน” ไอ้คิงลากผมไปนอนอีกครั้ง คราวนี้มันคงหมั่นไส้ เลยยกขาทับเอวผมจนแทบกระดิกตัวไม่ได้ หนักเชี่ยเชี่ย “หรือจะให้กูจัดหนักสักสองยก มึงถึงจะนอน”
“เอ่อ...ไม่ต้องว่ะ กูยังเสียวๆ อยู่เลย โคตรเหี้ยอ่ะ”
ผมนอนตัวแข็ง ภาพไอ้โจ๊กมันยัดยาจนสติค่อยๆ เลือนยังจำติดตรึงไม่หาย นึกแล้วก็อยากจะขอบคุณบทสวดมนตร์ที่ทำให้ผมรอดพ้นมาได้ ไม่สิ...คนที่ผมควรขอบคุณจริงๆ น่ะ...
“ขอบคุณนะไอ้คิง”
“เออ” มันตอบเสียงเบา แต่มุมปากเหมือนจะยกยิ้มขึ้นมาหน่อยๆ
ภาพนั้นก็ทำให้ผมยอมเก็บความสงสัยทั้งหมดลงในกรุ แม้จะยังข้องใจว่าผมหายจากฤทธิ์ยาได้ยังไงทั้งที่ยังไม่เสียตัว แล้วเลือกจะนอนนิ่งๆ ข้างมันแต่โดยดี
ไว้เคลียร์กันพรุ่งนี้ก็ได้...คงไม่สายไปหรอกเนอะ
----------------------
เกิดอะไรขึ้น!? พี่คิงทำอะไร!?
เจอกัน...ตอนหน้ากับพาร์ทของ 'คิง' ที่หลายคนรอคอยค่ะ! //ปาดเหงื่อ ในที่สุดก็แต่งถึงสักที
หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 - (อ่าน 1353085 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก