ตอนที่ 38 : เรืออีกคน
ผมปวดหัวตุบ
นี่ขนาดโดนไอ้คิงยัดยาทั้งแก้อักเสบทั้งแก้ไข้แบบเช้าเย็น ก็ยังไม่วายนอนซม หลังผ่านพ้นสามวันสามคืนที่เหมือนโดนลากขึ้นสวรรค์ แท้จริงแล้วคือนรกโลกันต์อันแสนทุกข์ทรมาน
“ไปหาหมอมั้ย”
ไอ้คิงนั่งเฝ้าไข้ผมไม่ห่าง อันที่จริงอาการผมเริ่มออกตั้งแต่เมื่อเย็นวาน ก็ใครใช้ให้ผัวเล่นพิเรนต์จับแก้ผ้าท้าไอแดดโดยมีน้ำแข็งทั้งถังมาถูๆ ไถๆ ล่ะวะ ผมยิ่งภูมิต้านทานต่ำอยู่ เจอไม้เด็ดเข้าไปบอกเลยว่าไข้ขึ้นสามสิบเก้าองศายังน้อยไป ถามกันก่อนดีกว่าว่ากระติกตัวได้มั้ย ช่วงล่างลงไปแม่งเจ็บจนชา
ลาก่อน...สามวันสามคืน กับคนอื่นอาจไม่อาการหนักเท่านี้ แต่คู่กรณีดันเป็นไอ้คิง จะนอนง่อยก็ไม่แปลก
“จะอ่านหนังสือไหวมั้ยเนี่ยเมีย”
และมันก็ทำร้ายผมยิ่งกว่า ด้วยคำพูดที่ผมพยายามจะลืมมาตลอด
อีกสองอาทิตย์...มีสอบ
ฮือ นิลกาฬอยากนอนยาว ตื่นอีกทีก็ผ่านพ้นไปแล้วได้มั้ย ผมโคตรขี้เกียจเลย
“มึงพรีเซ้นต์วันไหน”
“อาทิตย์หน้า” ผมตอบเสียงแห้ง ปล่อยให้มันนั่งเขี่ยเส้นผมเล่นไปพลางๆ
“ทำสไลด์เสร็จแล้วใช่มั้ย”
“เหลืออีกนิดหน่อย”
“งั้นเดี๋ยวกูทำให้”
ไม่ต้องมาทำตัวเป็นคนดี มีวินัย ใฝ่คุณธรรมเลย สามวันสามคืนทำให้ผมเห็นธาตุแท้ ไอ้คิงที่นิ่งขรึมเชี่ยอะไรล่ะ แม่งโคตรร้อนแรงและรักเมีย ทั้งรักทั้งหลง ทั้งล้วงทั้งลึก ทั้งลูบทั้งไล้ ทั้ง...โว้ย หยุดก่อนจะเสียน้ำ นิลกาฬมิอาจผลิตอสุจิทันแล้วเฮ้ย
“มึงไม่มีสอบรึไง”
“มี” เป็นคำตอบที่ผมรู้ แต่ที่ถามเพราะจะไล่ให้มันจัดการตัวเองก่อนโว้ย ไอ้ผัวบ้านี่
“กูมีสอบแค่สามตัว ไม่ต้องห่วงหรอก”
ได้ข่าวว่ามึงกำลังจะเป็นนักศึกษาใกล้จบ เทอมสุดท้ายควรจะเป็นวิชาเครดิตเยอะ แต่ดันทำตัวชิลยิ่งกว่านักศึกษาปีสอง
โลกนี้แม่งไม่ยุติธรรม
“มึงกำลังงอแงอยู่ใช่มั้ย” ผมผงกหัวถามมันตาปรือ
“อืม กูงอแงอยู่” ไอ้คิงตอบผมยิ้มๆ ก่อนจะกดจูบลงมาบนหน้าผากแรงๆ “นอนให้สบายเถอะ”
มันคงไม่ได้สาปแช่งผมอยู่ใช่มั้ย แบบว่าเอามันส์แล้วสลัดทิ้งให้นอนยาวๆ ไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีกน่ะ
แต่ดูจากหน้าตาโคตรเปี่ยมสุข ผมก็ครางในลำคอเบาๆ พลางหลับตาด้วยความอ่อนเพลียสุดขีด
โอ๊ย...สาบานเลยว่าครั้งหน้าให้มันแค่สองวันพอ สามวันกูเดี้ยงครับบอกตรง!
หลังจากนั้นทุกอย่างก็ราบรื่น ผมโดนไอ้ชายลากไปติวพิเศษตลอดหนึ่งอาทิตย์ สไลด์พรีเซ้นท์เองก็ได้คะแนนเต็มเพราะไอ้คิงเพิ่มข้อมูลทำให้ผมดูฉลาดจนอาจารย์ชม ระหว่างนั้นเราสองคนก็ควักๆ ล้วงๆ กันบ้าง ก่อนจะพากันงดเซ็กซ์เมื่อถึงวันสอบ นั่งหันหลังชนกันบนเตียง แล้วอ่านหนังสืออย่างขมักเขม้น
จนกระทั่งช่วงสอบผ่านพ้น ผมกลายเป็นนักศึกษาที่เตรียมจะขึ้นปีสาม ส่วนไอ้คิง ก็กลายเป็นเด็กจบใหม่ที่มีธุรกิจรองรับอยู่แล้ว คุณผัวทำหน้าเหมือนเป็นอิสระ นับจากนี้มันคงมีเวลาเข้ามาคุมคลับอย่างเต็มตัวมากกว่าเดิม
“ผมมึงเริ่มมีสีดำขึ้นแซมแล้ว เดี๋ยวกูย้อมให้มั้ย”
“เอาสิ”
ผมกับไอ้คิงหยอกกันระหว่างเดินเล่นในห้างเพื่อหาอะไรรองท้องก่อนเข้าไปในคลับ พวกเราแวะซื้อของตกแต่งที่มีลูกค้าทำแตกในชั้นสองก่อนเล็กน้อย และแน่นอนว่าโทรศัพท์ของผมก็ได้คุณผัวซื้อให้ใหม่ตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้วครับ ใส่เคสคู่เป็นรูปมงกุฏพระราชากับพระราชินีอีกต่างหาก
จะว่าไปสุดท้ายแล้วตำแหน่งในคลับของผมก็เหมือนสัมภเวสีลอยไปลอยมาเหมือนเดิม ไอ้คิงไม่ได้มอบหมายอะไรให้ผมเป็นพิเศษ ซึ่งผมชินแล้ว คงเพราะพยายามหาเรื่องให้พี่แว่นยอมยกงานบางส่วนให้ แล้วพี่แกไม่ยอมจนโดนไอ้เก่งเคือง ก็เลยปล่อยเลยตามเลย บางวันก็ช่วยคุณผัวกรอกข้อมูลลงโปรแกรม บางวันก็ไปนั่งเล่นชั้นหนึ่ง บางวันก็นั่งเล่นเกมกับพี่แว่น ไม่ก็ไปทวงหนี้กับไอ้เก่ง
และแน่นอน ผมต้องมาเลี้ยงข้าวต้มเป็ดกับพวกเบี้ยสิบคนด้วย กินให้เยอะยังไงขนหน้าแข้งผมก็ไม่ร่วงอยู่แล้ว วะฮ่าๆ!
แต่ที่น่าทึ่ง คือพอถึงตอนสิ้นเดือน ไอ้คิงก็ส่งสมุดบัญชีเล่มหนึ่งให้ผม
“จะฝากกูเก็บเหรอ?” ผมถามงงๆ
“ของมึง”
ผมสะดุ้ง มองมันอย่างไม่อยากเชื่อ และพอเปิดดูจำนวนตัวเลขบอกเลยว่านิลกาฬลมจะจับ ไม่เคยมีเงินเยอะขนาดนี้มาก่อน นี่ผมถูกหวยใช่มั้ย ใครก็ได้ช่วยบอกที
“ท้องพระคลังเป็นของกูกับมึง และนี่ก็เป็นเปอร์เซ็นต์จากหุ้นส่วนในคลับ กูถืออยู่หกสิบเปอร์เซ็นต์ สามสิบเปอร์เซ็นต์ตัดเป็นกองกลาง ที่เหลือเป็นของกูกับมึงคนละสิบห้าเปอร์เซ็นต์”
“ไอ้คิง...”
ผมอึ้งมาก ตอนแรกคิดว่าจะทำอะไรก็ต้องรอมันควักเงินจ่ายสถานเดียวซะอีก แต่นี่มันถึงขนาดให้ผมมีบัญชีใช้จ่ายเป็นของตัวเองเลยเรอะ ถูกหวยไม่สู้มีผัวรวยจริงๆ ครับ นี่ผมเป็นหนูตกถังข้าวสารสินะ ไม่สิ นี่มันตกในคลังสมบัติมังกรชัดๆ!
ผมครุ่นคิดไปเรื่อยว่าจะเอาไปทำอะไรดี ก่อนจะชะงักเมื่อไอ้คิงพูดประโยคต่อมา
“มึงจะเอาไปทำธุรกรรมหรือจะส่งให้ใครที่ต่างจังหวัดก็ได้ทั้งนั้น ตามใจมึงเลย นิลกาฬ”
“มึงให้กูทำตามใจได้แน่นะ” ผมกลัวมันงอนที่เอาเงินไปให้ครอบครัวคนอื่นน่ะครับ มันยิ่งไม่ค่อยถูกกับไอ้ชายอยู่ ขนาดรับมาเป็นพนักงานในคลับ เวลาชายเข้ามาโค้งตัวให้มัน ก็ชอบทำเป็นไม่ทันมองทุกทีจนผมต้องสะกิดบ่อยๆ
“กูตามใจมึง มึงก็ต้องตามใจกู”
พูดจบไอ้คิงก็บีบก้นผมน้อยๆ สงสัยจะชวนไปจ้ำจี้มะเขือเปราะแบบแปลกๆ อีกแหง เพราะงวดก่อนโดนผมสั่งห้ามเด็ดขาดไม่ให้เล่นน้ำแข็งอีก ก็ล่อซะไข้ขึ้นเลยนี่ครับ ผมล่ะกลัวใจไอ้ผัวจินตนาการบรรเจิดชะมัด
“เออ กูยอม” ผมคล้องคอมัน ก่อนจะส่งปากไปจูจุ๊บด้วยความขอบคุณ
แต่ไม่ทันจะได้เริ่มศึกช้างฟาดงวงอีกครั้ง ประตูทางคลับพลันเปิดพรวดอย่างกะทันหัน ไม่มีเคาะล่วงหน้า ไม่มีเสียงถามบอกเตือน จู่ๆ ก็เปิดอ้า พร้อมร่างแปลกตาที่เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มมั่นใจ
“ฮัลโหลมายเฟรน ฉันกลับมาแล้วโว้ยยยย!!”
ผมมองคนบ้าที่สวมเสื้อโค้ทหนังสัตว์สีสันสดใสและหมวกแฟชั่นผู้ชายปกปิดหน้า ไอ้เก่งปล่อยคนบ้าเข้ามาได้ยังไงวะ แต่ไม่ทันออกคำสั่งให้อัศวินที่เดินตามหลังเข้ามาไล่หมอนี่ออกไป ไอ้คิงก็เป็นฝ่ายผละจากผมแล้วหันไปเผชิญหน้ากับมัน
“ไม่เจอกันนาน”
“เออ สี่ปีใช่มั้ยเนี่ย เรียนจบแล้วโคตรมีความสุขเลยว่ะ แล้วนั่น...ใคร?”
ไอ้คิงเข้ามาโอบเอวผม ก่อนจะแนะนำตัว
“เมียกู ชื่อนิลกาฬ”
“ห๊ะ!!!”
คนบ้าอ้าปากค้าง ผมเพิ่งเห็นว่ามันเป็นลูกครึ่งผมทองตาฟ้า รูปร่างสูงโปร่งอย่างกับนายแบบ
“ส่วนนี่...อเล็กซ์ เรืออีกคนของคลับ”
“ห๊ะ!!!”
นั่นเป็นเสียงผมเองครับ หมอนี่เนี่ยนะ...เรือคนสุดท้าย!?
---------
อเล็กซานเดอร์ตัวจริงเสียงจริง...มาแล้วค่ะ! 5555 ( ชื่อตัวละครมีน้อยใช้สอยอย่างประหยัด )
ไม่รู้ว่าแต่ละคนจินตนาการเรืออีกคนไว้ยังไงบ้าง แต่เราอยากให้คิงส์คลับมีพ่อหนุ่มผมบลอนด์มาสร้างสีสันค่ะ อิย๊ะ <3 แต่พ่อหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดา จะมาป่วนยังไงต้องรอติดตามกันในภายภาคหน้า เพราะนี่เป็นตอนสุดท้ายสำหรับภาคแรกแล้ว หลังจากนี้เราจะขอเว้นวรรคจัดการเรื่องหนังสือ และคงจะมาอัพอีกทีประมาณเดือนพ.ย.นะคะ !
แต่ระหว่างนั้นจะอัพตอนพิเศษแถมให้หนึ่งตอน เพราะค่อนข้างเอี่ยวกับเรื่องหลัก จากตอนพิเศษ 4 ตอนที่เเถมไว้
1.ยิ้ม : “ทำไมมึงทำหน้านิ่งจังวะไอ้คิง มีแต่หน้ายิ้มหึหึ หน้าโหด แล้วก็หน้าหื่น มึงจะทำหน้าแบบอื่นไม่ได้รึไง ไหนลองยิ้มกว้างๆ ซิ ยิ้มหน่อยยิ้มมม” เพราะประโยคนี้ของเมียสุดที่รัก(?) หรือว่าคิงจะ...!?
2.บุหรี่ : เมื่อนิลอยากให้คิงเพลาเรื่องบุหรี่ แต่คุณสามีทำไม่ได้ เมียที่ดีจึงต้องยอมสละตัว...“ถ้ามึงอยากจะสูบ ก็มาดูดปากกูนี่ ปากกูหวานและอร่อยกว่าของพรรคนั้นเยอะ ตกลงมั้ย!”
3.ชาญชาย : มุมมองฝั่งชายเล่าถึงอดีตน้องนิลและพี่หมอบยามคนกากพยายามยั่วด้วยวิธีพิศดาร(?) -
ตอนที่จะลงให้อ่าน4.เกมพระราชา : การสุมหัวเล่นเกมของเหล่าหนุ่มๆ ( คิง, นิล, หมอบ, ชาย, กระต่าย, เบอร์หนึ่ง, เก่ง, พี่แว่น ) คำสั่งจะทุเรศและสัปดนขนาดไหน!? โปรดติดตาม!
เพจนักเขียนที่แม้จะจากไปแต่หัวใจเราไม่ไกลกัน ซาโยนาระ!ปล.สำหรับคำผิด เรากำลังรอเล่มตัวอย่างอยู่ค่ะ น่าจะไม่เกินวันเสาร์นี้ ช่วงนั้นจะเป็นช่วงคอนเฟิร์มสุดท้ายก่อนสั่งพิมพ์ ฉะนั้นใครเจอคำผิดยังสามารถบอกเราได้ตลอดนะคะ!
