ตอนที่ 39 : อเล็กซานเดอร์
คุ้นๆ ว่าเรืออีกคนเรียนอยู่ต่างประเทศ
เมื่อไอ้คิงเรียนจบ การศึกษาไทยที่พยายามปรับให้ตรงกับต่างชาติ จึงทำให้เรือคนนั้นเป็นอิสระเช่นเดียวกัน
แต่ผมไม่คิด...ไม่คิดว่าเรือคนนั้นจะเป็นลูกครึ่งฝรั่งตาน้ำข้าวหุ่นแน่น แล้วยังเสือก...ชื่ออเล็กซานเดอร์!!!
“เมียมึงเป็นอะไร”
“ขำมึง”
“ขำกูทำไม กูออกจะหล่อ ดูดี หุ่นเท่ แล้วยังเพอร์เฟ็ค เมียมึงขำตรงไหนของกู”
“ชื่อมึง”
ความจริงสติผมไม่ค่อยจะรับกับไอ้บทสนทนาข้างต้นเท่าไหร่ เพราะพอรู้ว่าชื่ออเล็กซานเดอร์ ภาพของสมศักดิ์ก็แวบมาทันที แม่งเอ๊ย! มิน่าตอนนั้นไอ้คิงไม่ค่อยจะรับมุก ที่แท้คนใกล้ตัวก็มีคนชื่อนี้อยู่แล้วนี่เอง แถมเหมาะกว่าสมศักดิ์เป็นไหนๆ แต่ที่ตงิดๆ...คือทำไมแม่งหลงตัวเองจังวะ
“ฮัลโหล”
เรือผู้มีมนุษย์สัมพันธ์อันดีโบกมือผ่านหน้าผมที่หัวเราะจนหอบ
“เมียไอ้คิง ยู้ฮู”
“กูไม่ใช่เพื่อนเล่น” ผมคิ้วกระตุก ไอ้อเล็กซ์ซาน...โอ๊ย ชื่อยาวชิบหาย เอาเป็นว่าไอ้อเล็กซ์ตอนแรกก็ดูจะตกตะลึงกับเมียเพื่อนพอประมาณ แต่พอเจอผมหัวเราะใส่หน้าก็คล้ายจะเสียความมั่นใจเหมือนไม่เคยมีคนทำแบบนี้กับมันมาก่อน เออ ไอ้หล่อ แต่ผมชอบหล่อแบดๆ อย่างไอ้คิงมากกว่า หล่อวิ้งวั้งเปล่งประกายดาวล้านดวงอย่างกับดาราฮอลลีวู้ดใส่เบรนเนมทั้งตัวอย่างมันเห็นแล้วคันไม้คันมือน่าหมั่นไส้ชอบกล
“เมียมึงแปลกว่ะ เดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวดุ มึงชอบแบบนี้เหรอวะคิง แล้วสาวๆ ที่กูส่งไลน์มาให้ล่ะ ทั้งลอร่า มีช่า อเล็กซานดร้า อกสะบึ้มคัพจีแบบที่มึงปลื้มเลยนะเว้ย”
อะไรนะ เรือบ้านี่จะสร้างความร้าวฉานให้คู่ผมเรอะ!
“ไอ้คิง มือถือ ด่วน!”
ผมหันไปกระดิกนิ้วใส่คุณผัวทันที ไอ้คิงขมวดคิ้วนิดหน่อย แต่ก็ยอมส่งให้
ชัดเลย...ไม่ใช่แค่ลอร่า มีช่า อเล็กซานดร้าแล้ว ยังจะมีบาบาร่า ซูซี่ คลอเดีย อีกต่างหาก ถึงไอ้คิงจะไม่เคยคุยตอบ แถมยังทำท่าทางติดรำคาญ แต่เพื่อความสบายใจ ผมเลยลบทิ้งให้หมด!
“กูไม่ได้ชอบคัพจี” ไอ้คิงพูดเสียงเรียบเหมือนบอกไอ้อเล็กซ์และอธิบายกับผมไปด้วย
“ไม่จริง เมื่อก่อนมึงชอบนมใหญ่ๆ บอกว่าขย้ำมันส์มือ แถมยังซุกแล้วสบายใจ เวลาเอ็กซ์แล้วเด้งดึ๋งๆ ยิ่งมันส์สุดๆ”
ผมเหล่ไปมองไอ้คิง
คราวนี้แม่งแอบหลบตา ผัวเชี่ย!
“อะแฮ่ม” ผมอดที่จะขัดคอไอ้เรือลูกครึ่งที่ไม่ค่อยจะสนใจไยดีนิลกาฬคนนี้สักเท่าไหร่ หน้าก็มองแค่รอบหนึ่งแล้วส่ายหัวเหมือนไม่ผ่านเกณฑ์ จะเพราะโดนผมหัวเราะใส่หรือเพราะไม่ถูกจริตก็ไม่ว่า แต่คนอย่างนิลกาฬไม่เคยถูกเปรียบเทียบกับสาวต่างชาติด้วยขนาดหน้าอกมาก่อนนะโว้ย!
“เมียมึงเสลดติดคอว่ะ”
นั่น ยังจะหาเรื่องกันอีก ชื่อก็ไม่ยอมเรียก หึ ดูถูกนิลกาฬเกินไปแล้ว
“คิง...” ผมหันไปโอบรอบคอผัว ก่อนจะเหล่ทำตาปรอยใส่อเล็กซ์หนึ่งครั้ง “มึงก็บอกเพื่อนสิว่าหน้าอกใหญ่ๆ น่ะสู้ก้นอวบอิ่มของกูไม่ได้สักนิด ขย้ำมันส์มือก็ได้ ซุกก็ได้ จะเสียบก็ยังได้ แล้วจะไปสนอะไรกับคนต่างชาติที่หลงตัวเองคิดว่ามีดีแค่ขนาดแต่ลีลาไม่ได้เรื่องล่ะ ว่ามั้ยจ๊ะผัว”
ไม่ยอมคุยกับกูดีนัก งั้นก็คุยกันผ่านผัวกูนี่ล่ะ!
“กูว่าเมียมึงอาจมีความผิดปกติทางสมอง เหมารวมแบบนี้มันด่ากันไม่ใช่เหรอวะว่าหน้าตาหล่อทำลายล้างแบบกูลีลาไม่ได้เรื่อง กูก็แค่ทักขึ้นมาเฉยๆ ว่าเมื่อก่อนมึงชอบนมใหญ่ๆ ไม่ได้ตั้งใจจะข่มอะไรเมียมึงเลยนะ มึงต้องเข้าข้างกูนะเพื่อน”
“ไอ้คิง กูก็แค่พูดขึ้นมาเฉยๆ ว่าตอนนี้มึงนิยมก้นผู้ชายมากกว่านมผู้หญิง ไม่ได้ตั้งใจจะเปรียบเทียบว่ามีใครเสื่อมสมรรถภาพสักหน่อย เพื่อนมึงก็ร้อนตัวแถมยังบอกให้มึงเข้าข้างอีก แบบนี้จงใจจะแบ่งแยกระหว่างเพื่อนกับเมียนี่หว่า แต่เอาเถอะ ยังไงซะเมียก็สำคัญกว่าเพื่อนอยู่แล้ว เนอะ”
“มายเฟรน! ไม่เจอกันสี่ปีถึงกับหลงเมียจนลืมเพื่อนเลยเหรอ!”
อเล็กซ์หันไปตะโกนใส่ไอ้คิงแต่เสือกชี้นิ้วต่อว่าผม เห็นแบบนี้ก็ยิ่งคึกเลยสิครับ
“พูดแบบนี้ก็ไม่ถูก ต้องวัดกันมากกว่าว่าเพื่อนคนนั้นสมควรจะถูกลืมรึเปล่า แต่จากสถานการณ์ตอนนี้ไม่ต้องหาคำตอบก็ควรจะรู้ตัวเองได้แล้...”
“พวกมึงจะพอกันรึยัง”
อุ๊ย เพลินไปหน่อย
ผมที่ยืนเกาะแขนไอ้คิงอย่างแสดงความเป็นเจ้าของแก่งแย่งกับไอ้อเล็กซ์แอบถอยห่างออกมาเพื่อความปลอดภัย เพราะจากสีหน้าของคุณผัวแล้วไม่ค่อยจะมีอารมณ์ร่วมสักเท่าไหร่
ความจริงก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้บานปลายขนาดนี้หรอก แต่พอไอ้อเล็กซ์แม่งสวนมาด้วยน้ำเสียงชวนโมโหผมก็เลยพลอยต่อล้อต่อเถียงอย่างไม่ยอมความไปด้วย จากตอนแรกที่ไม่ชอบขี้หน้ากันอยู่แล้ว เหน็บไปเหน็บมาเสือกทะเลาะกันเข้าจริงๆ ไอ้คิงที่เป็นหัวหลักหัวต่อก็เลยชักสนุกไม่ออก
“อเล็กซ์”
“เออ โทษที กูพูดไม่ดีเอง ปากกูมันแย่ และกูก็ตกใจที่กลับมาแล้วมึงมีเมีย เลยอดหยอกไม่ได้เฉยๆ” ไอ้อเล็กซ์ยกมือสองข้างแบบยอมจำนน น้ำเสียงอ่อยขึ้นมาทันที
“นิลกาฬ”
อะไรนะ กูด้วยเหรอ?
“กูก็ขอโทษด้วยแล้วกัน” หลังจ้องตากับผัว ผมก็เป็นฝ่ายถอนหายใจแล้วยอมพูดออกมา “กูหงุดหงิดที่โดนขัดจังหวะด้วยคนที่คาดไม่ถึง ก็เลยปากไวไปนิด แต่ว่านะคิง...”
ผมยังไม่ยอมง่ายๆ ชี้นิ้วไปที่ไอ้อเล็กซ์อย่างคาดโทษ
“เพื่อนมึงมองกูอย่างดูถูกก่อน”
สายตาที่มันมองผม แวบแรกคงคิดว่าคนอย่างนิลกาฬคงขายตัวแล้วได้โชค ถูกใจไอ้คิงจนถูกยกเป็นเมีย
ชิชะ ถึงผมจะไม่ใช่ลูกผู้ดีตีนแดง สวมเสื้อจากตลาดนัด หนีบรองเท้าแตะ แถมยังไม่ได้มีดีกรีจบเมืองนอก แต่ก็มีศักดิ์ศรีนะโว้ย
“เมียมึงก็หัวเราะใส่กูก่อน” ไอ้อเล็กซ์ไม่ยอมแพ้
“กูหัวเราะเพราะขำชื่อ”
“ชื่อกูผิดตรงไหน อเล็กซานเดอร์เป็นชื่อของมหาราชเชียวนะ!”
“ชื่อมึงไม่ผิด แต่มันผิดที่ผิดทาง เพราะกูเคยเจอคนอ้างชื่อนี้แล้วหน้าตาคนละโลกกับมึงก็เท่านั้น”
“เหอะ หล่อสู้กูไม่ล่ะสิ เรื่องนั้นกูรู้หรอก คนที่เหมาะจะชื่ออเล็กซานเดอร์ ในจักรวาลนี้ก็เห็นจะมีแต่อเล็กซ์ผู้หล่อเหลาคนนี้เท่านั้น”
“...คิง เพื่อนมึงสติดีมั้ย”
“เพื่อนคิง คราวนี้กูไม่ขอโทษแล้วนะโว้ย!”
คุณผัวทำหน้าเหมือนปวดกบาลเป็นนักหนา คนนึงก็เพื่อนที่ไม่เจอกันนาน อีกคนก็เมียที่แสนจะรักและหลงใหล เห็นแล้วผมก็สงสารมันนิดหน่อย ยอมสงบปากสงบคำก็ได้ เฮอะ
“เมีย” ไอ้คิงเดินเข้ามาโอบเอวผม ก่อนจะก้มกระซิบเบาๆ “กูจะคุยกับอเล็กซ์เรื่องคลับ และเรื่องโรงงาน มันยังไม่รู้เรื่องนั้น มึงจะอยู่ด้วยมั้ย”
ช่วงหลังมานี้มีอะไรมันไม่เคยปกปิดอะไรผมเลย เวลานั่งประชุมรวมกับเรือและอัศวินผมก็เสนอหน้ามาตลอดเพราะจะได้ช่วยออกปากและเสนอไอเดียแปลกๆ ที่พวกมันไม่กล้าลอง แต่งวดนี้ไอ้คิงถึงกับถามผม คงเล็งเห็นแล้วว่าความปากไวของอเล็กซ์นั้นอาจจะไปสะกิดต่อมปากเสียของผมเข้าให้
...แม่ง พอคนปากปีจอมาเจอกัน สิ่งที่เกิดขึ้นคือความวินาศสันตะโรนี่เอง!
“อยู่”
แต่เรื่องอะไรผมจะยอมถอยล่ะ อเล็กซ์เป็นเรืออีกคนของคลับ ตำแหน่งสำคัญรองจากควีน ถ้าผมเลือกจะหลบหน้าหลบตาตั้งแต่ตอนนี้ เจอกันงวดหน้าได้โดนข่มก่อนแน่ๆ
แค่นึกก็มีน้ำโหแล้ว!
แต่เอาเถอะ อเล็กซ์นิสัยคล้ายๆ ผม เป็นพวกชอบแสดงความคิดแบบกล้าได้กล้าเสียและใจเด็ด แถมยังหลงตัวเองเหมือนกันเด๊ะ แม้ผมจะไม่อาการหนัก อารมณ์ว่าโลกหมุนรอบความหล่อพร้อมรัศมีเปล่งประกายดาวล้านดวงเท่ามันก็เถอะ
“กูจะไม่หาเรื่องกวนเพื่อนมึง วางใจได้”
จุ๊บ!
แล้วไอ้คิงจูบผม โอ๊ย คุณผัว ช่วยดูอารมณ์กันนิดนึงว่าผมต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการสงบสติแค่ไหนเพื่อเตรียมรับศึกในคลับหลังจบเรื่องไอ้เก่งเนี่ย แต่มันดันจูบผม แถมยังจูบต่อหน้าต่อตาไอ้อเล็กซ์ด้วย
โทษทีว่ะคิง...แต่ผมอดไม่ได้จริงๆ
อดที่จะยักคิ้วยั่วไอ้อเล็กซ์ที่มองแบบอ้าปากค้างน่ะนะ
“เพื่อนคิง นี่มึงหลงเมียมากเลยเหรอวะ”
อเล็กซ์ทำหน้าอย่างกับว่าไอ้คิงถูกผีสิง แต่ไอ้คิงก็ยังเป็นไอ้คิง วางมาดพระราชา โอบเอวผมไปนั่งตรงโซฟาไม่สนใจอาการวิญญาณหลุดจากร่างของเพื่อนสนิทสักนิด
ผมก็เลยอดที่จะหันไปยิ้มนิดๆ ให้อเล็กซ์ไม่ได้อีกรอบ โอ๊ย นิลกาฬ มึงก็อย่าเหลิงนักได้มั้ย
“ก่อนเข้าเรื่อง กูขอแนะนำตัวอีกครั้งนะ”
“ตามสบาย” อเล็กซ์ทำหน้าบูดอย่างที่สุดเมื่อเห็นผมทำหน้าเหมือนเหนือกว่ามันนักหนา
“กูชื่อนิลกาฬ”
ไอ้อเล็กซ์พยักหน้าหน้าแบบจำใจฟัง ยังไม่อยากเชื่อว่าเพื่อนจะมีเมียเป็นตัวเป็นตนจริงๆ
แต่โทษที...
“เป็น ‘ควีน’ ของคลับแห่งนี้”
เพราะกูไม่ใช่เมียธรรมดาว่ะ ไอ้เรือเวร!
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมาก เพราะคงไม่มีเรื่องอะไรสร้างความตระหนกตกใจให้อเล็กซ์เท่าประโยคแรกที่ผมพูดกับมันแบบเต็มเสียงพร้อมรอยยิ้มเหยียดเยี่ยงราชินีอีกแล้ว
กว่าไอ้คิงจะเล่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดจบ แถมท้ายด้วยว่าตำแหน่งควีนของผมได้รับการยินยอมจากพี่หมอบ บิชอบ และอัศวินทุกคน เพื่อนมันก็ลุกขึ้นแบบโซเซ ก่อนจะบอกว่าขอกลับไปพักผ่อนก่อน สงสัยอาการเจ็ทเลทจะกำเริบ
ข้ออ้างสัดๆ!
แต่เอาเถอะ ถือว่ายกนี้ผมชนะ
“มึงไปรู้จักกับอเล็กซ์ได้ยังไง”
“มึงไม่เรียกพี่?”
ไอ้คิงถามด้วยดวงตาประกายแบบยียวนพอเป็นพิธี คุณผัวผมมีอารมณ์ขันแบบหลบในน่ะครับ
“ไม่อ่ะ ถึงหน้าตาจะเลยวัยไปพอสมควร แต่กูเรียกคนอย่างนั้นว่าพี่ไม่ลง”
และยิ่งนึกไม่ออกว่าถ้าเรียกออกไปจริง ไอ้อเล็กซ์จะตอบรับแบบไหน
“มึงไม่ชอบอเล็กซ์?”
“ไม่ถึงกับไม่ชอบ แค่ไม่ถูกชะตา” ผมยอมรับตามจริง “สรุปจะบอกได้รึยังว่ามึงรู้จักกับอเล็กซ์ได้ยังไง”
“บ้านมันเป็นตำรวจ...”
ผมที่กำลังนั่งจิบน้ำผลไม้อยู่ถึงกับสำลักพรวด หน้าตาฝรั่งจ๋าแบบแฟชั่นนิสต้าขนาดนั้นเนี่ยนะเป็นตระกูลตำรวจ
ไอ้คิงช่วยส่งทิชชู่ให้ผมซับปาก ก่อนจะเล่าต่อ “บ้านมันเป็นตำรวจที่ค่อนข้างเคร่งครัด พ่อของอเล็กซ์ทนกฏระเบียบและข้อบังคับไม่ไหวก็เลยหนีออกจากบ้านไปแต่งงานกับสาวต่างชาติ และหนีไปอยู่ที่อเมริกา หลังอเล็กซ์เกิดไม่นานทั้งคู่ก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต อเล็กซ์เลยถูกส่งกลับไทยที่เป็นครอบครัวทางฝั่งพ่อ”
ผมพยักหน้ารับเป็นระยะ คุณผัวจะได้ไม่เหงา
“กูกับรู้จักกับมันตอนเรียนมัธยมชั้นเดียวกัน มันเป็นเด็กที่ถูกตามใจเสียจนเสียคนเพราะเป็นหลานคนเดียวแถมยังเสียพ่อแม่ทั้งคู่ ญาติผู้ใหญ่ก็เลยแทบประเคนให้มันทุกอย่าง อยากทำอะไรก็ทำ ไม่เคยห้ามปราม กูชวนมันเพราะเงินทุนมันดี และที่สำคัญ ญาติผู้ใหญ่ของมันก็มีตำแหน่งใหญ่ หากอเล็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้อง ต่อให้เป็นเรื่องผิดแค่ไหนก็พร้อมจะช่วยทำลายหลักฐานให้เป็นถูก ไม่มีวันยอมให้หลานเพียงคนเดียวถูกจับ”
แล้วไอ้คิงก็จูบผมอีกครั้ง อย่างอ่อยอิงและลำบากใจ
“ที่มึงไม่ชอบมัน...คงเพราะเรื่องนี้”
ใช่ แม้นิสัยของผมกับอเล็กซ์จะคล้ายกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนกัน คือผมผิดหวังในความรักจนตายด้าน แตกต่างกับไอ้อเล็กซ์ ซึ่งได้รับความรักแต่เด็กจนเรียกได้ว่าทะลักล้น เห็นทุกอย่างเป็นเรื่องง่ายดายมีคนช่วยเหลือ ไม่เคยเผชิญกับความโหดร้ายในชีวิตจริงมาก่อน
ผมกับอเล็กซ์โตมาด้วยสภาพแวดล้อมที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง
แต่ไอ้คิงเอง...ก็ไม่ได้ต่างกันนัก เพราะมันเคยเล่าว่าตัดขาดกับพ่อแม่ตัวเองไปแล้ว
บางครั้ง...คนที่พ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่ กลับมีอดีตอันเลวร้ายยิ่งกว่าคนที่ปราศจากพ่อแม่ซะอีก
“แล้วเรื่องเรียนต่อล่ะ”
“การที่มันลงทุนธุรกิจนี้กับกู ทำให้ต้องอยู่ที่ประเทศไทยตลอด ทางครอบครัวฝั่งแม่ของอเล็กซ์เลยขอให้ไปเรียนต่อที่นู้นจนจบ ความเห็นตรงกันกับญาติทางฝั่งพ่อที่คิดว่าหากอเล็กซ์ไปต่างประเทศอาจจะล้มเลิกความคิดบริหารร่วมกับกู แต่ถ้ามันเรียนจบกลับมาแล้วยังยืนยันจะทำต่อ ก็ไม่มีใครห้าม ความจริงก็ไม่เคยมีห้ามอเล็กซ์จริงจังแต่แรกหรอก และอเล็กซ์ก็ไม่คิดว่าจะมีใครขัดใจมันได้ด้วย”
“มึงเลยกลัวกูตีกับมันสินะ” ผมชักเข้าใจที่ไอ้คิงถามผมก่อน เพราะกับไอ้เก่ง เวลาทะเลาะกันมันยังยอมให้ผมบ้าง แต่กับอเล็กซ์...คนที่ถูกเลี้ยงดูแบบตามใจสุดขีด ถ้าไม่เพราะเมื่อกี้เจอเรื่องตกใจจนน็อค คงไม่จบด้วยการปลีกวิเวกไปก่อนแน่ๆ
มิน่าล่ะ...แวบแรกที่ผมเห็นมัน ถึงรู้สึกอย่างกับเจอแสงไฟแยงตา
ไม่ใช่เพราะหล่อจนประกายระยิบระยับ แต่เพราะความมาดมั่นอย่างกับมีสปอร์ตไลท์ส่องตลอดเวลาต่างหากที่ทำเอาเจิดจ้าจนน่าหมั่นไส้
“แต่ทำไมมันยอมกับมึงจังวะ อย่าบอกนะว่าอเล็กซ์ชอบมึง” ผมชักกังวลขึ้นมาจริงจัง คราวของพี่แว่นเป็นบทเรียนสำคัญ ฉะนั้นหากมีอะไรติดใจสงสัยแค่นิดเดียวผมก็อดคิดไม่ได้
“เพราะกูเป็นคนเดียวที่กล้าขึ้นเสียงกับมันต่างหาก” ไอ้คิงตอบ “มันไม่ใช่คนไม่ดีหรอก แค่ต้องทำความเข้าใจสักหน่อย”
“มึงกำลังบอกให้กูเป็นฝ่ายญาติดีกับอเล็กซ์ก่อนใช่มั้ย”
เพราะจากที่ฟังๆ มา รายนั้นไม่มีวันยอมอ่อนให้ผมก่อนแน่ๆ นิสัยสุดโต่งแบบนั้นน่ะ
“กูแค่แนะนำแนวทางต่างหาก” ไอ้คิงโอบเอวผมแน่นขึ้น “อเล็กซ์สำคัญกับคลับมาก และไม่สนใจเรื่องลำดับชั้นที่สุด”
“เออ กูรู้น่า” ผมไม่แปลกใจ เพราะคนที่ทำอะไรตามใจอยาก ถูกเฝ้าประคบประหงมเช็ดขี้ไปตลอดทางอย่างอเล็กซ์ คงไม่สนใจกับเรื่องก้มหัวโค้งตัวให้คนอื่นหรอก ที่ถอยทัพก่อนก็เพราะคาดไม่ถึงกับความสำคัญของผมในคลับต่างหาก
เผลอๆ วันพรุ่งนี้มันก็คงมาหาเรื่องผมแบบไม่สนใจจะเรียกควีนซะด้วยซ้ำ
เอาเถอะ นิลกาฬเริ่มจะจับจุดอะไรได้บ้างแล้ว
เรือที่แตกต่างกับพี่หมอบแสนจืดจาง...ผมเองก็พอเตรียมใจก่อนจะเจอหน้ามันอยู่แล้วล่ะน่า!
---------
คู่กัดน้องนิลตัวจริงเสียงจริงมาแล้ว!
ไม่ใช่เก่ง ไม่ใช่เบอร์หนึ่ง แต่เป็นอเล็กซ์นี่ล่ะที่โต้เถียงสมน้ำสมเนื้อ ไม่ไว้หน้าแม้จะเป็นควีน 555
---คั่นฉาก---
อะแฮ่ม ก่อนอื่นก็ต้องขอทักทายนักอ่านทุกท่าน หลังเว้นหายไปเกือบเดือน สวัสดีค่ะ! คิดถึงเรากับหนุ่มๆรึเปล่า ในที่สุดคิงส์คลับก็ได้ฤกษ์ขึ้นภาคสอง เราแบ่งเรื่องเป็นสองพาร์ทใหญ่ๆ แต่ไม่ได้แยกเนื้อเรื่อง ฉะนั้นก็เลยขึ้นตอนต่อกันไปเลย เพราะน้องนิลก็ยังเป็นคนนำอยู่
สำหรับเรื่องราวในพาร์ทนี้เรามีบอกในหนังสือไปแล้ว แต่เพื่อให้เข้าใจตรงกัน เลยมาบอกที่นี่อีกทีว่า ในส่วนของพาร์ทนี้ จะเน้นที่ตัวเรืออีกคน กับพี่เอกซึ่งไม่ค่อยมีบทบาทในภาคหนึ่งค่ะ คู่อื่นๆ ยังคงออกมาพร้อมกับพัฒนาความสัมพันธ์ แต่อาจจะออกน้อยลงไปบ้างเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ ( โดยเฉพาะส่วนของพี่หมอบ ที่ค่อนข้างจะเด่นในภาคแรก) ส่วนประเด็นเรื่องของนาย และแม่น้องนิล ทุกอย่างจะเคลียร์หมดจดไม่ปล่อยไว้เฉยๆ แน่นอนค่ะ แต่ยังอีกนานเท่านั้นเอง เอาไว้เป็นจุดพีคตอนท้ายๆ เนอะ
และที่อยากจะชี้แจงคือ การอัพ...เราอาจจะอัพช้าลง เพราะตอนภาคแรกมีสต็อกอยู่พอสมควร บวกกับอยากทำหนังสือก็เลยไฟลุก ปั่นทั้งวันทั้งคืนจนรู้สึกเผาผลาญพลังงานชีวิตมาก พอมาเริ่มภาคสอง เราเลยแต่งแบบค่อยเป็นค่อยไปไม่ถึงกับบ้าคลั่งขนาดนั้นแล้ว แต่อย่างน้อยที่สุด เราจะพยายามอัพทุกอาทิตย์นะคะ!
ขอบคุณค่า
เพจนักเขียนที่ขอฝากตัวฝากใจอีกครั้ง ชะเอิงเอย/กราบท่าสะพานโค้งรอบทิศ
หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 - (อ่าน 1352987 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก