ตอนที่ 42 : ไล่
“กูให้โอกาสมึงพูดอีกครั้ง”
...หนาว...หนาวเป็นบ้า ทำไมห้องทำงานไอ้คิงแม่งเปิดแอร์ต่ำขนาดนี้วะ หรือเพราะสายตาของไอ้คิงที่ไม่ค่อยจะรู้เรื่องอะไรเท่าไหร่ จับได้แต่ใจความสำคัญในประโยคท้ายตอนผมเปิดประตูเข้ามาพอดี
“พูดอะไรเหรอเพื่อนคิง แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้น ด๊อนบีซีเรียสสิเพื่อน”
โอ๊ย ไอ้อเล็กซ์ ช่วยดูสถานการณ์หน่อยว่าผัวผมแม่งทำหน้าเถื่อนขนาดไหน ปกติแล้วถ้าคนในคลับเจอมาดนี้ของไอ้คิงเข้าไปมีถอยอย่างเดียว ขนาดผมเป็นเมียยังแอบสยองเลย
“แล้วจับเสื้อกูทำไมเนี่ยเมียไอ้คิง ปล่อย กูจะคุยกับเพื่อนนน”
อยากจะบ้าตาย นี่ผมอุตส่าห์เห็นแก่ความไม่รู้ประสาช่วยรั้งชายเสื้อเอาไว้เพื่อไม่ให้คนบ้าเดินไปหาที่ตาย ยังจะมาสะดีดสะดิ้งเหมือนว่าผมเป็นตัวเกะกะอีก ใครวะที่บอกว่าจะจีบผม ใคร!
“ไอ้คิง” สุดท้าย ก็เป็นเมียรักสุดสวาทขาดใจที่ต้องมาช่วยแก้ตัวให้ทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ชีวิตนิลกาฬโคตรวุ่นวายนับตั้งแต่เจอไอ้เรือเวรนามอเล็กซานเดอร์ ไม่สิ ตอนสมศักดิ์ก็โคตรปวดหัว สรุปแล้วผมคงไม่ถูกชะตากับชื่อนี้สินะ คราวหน้าถ้าเจอใครกล้าใช้ชื่อนี้อีก ผมจะพยายามหลีกไปให้ไกลที่สุดจะได้ไม่โดนความอัปมงคลเข้าแทรก! “อเล็กซ์แค่พูดเล่น มึงอย่าจริงจัง”
“อะไรวะเมียไอ้คิง อย่าตัดสินแทนคนอื่นสิ เมื่อกี้กูพูดจริงนะ ก็กูอยากรู้ว่าทำไมเพื่อนคิงถึงติดมึงจัง กูเลยอยากลองพิสูจน์ด้วยตัวเอง ตามรอยไอดอลไง”
จะได้ตามรอยยมบาลน่ะสิไอ้บ้า!
“มึงช่วยมีสำนึกหน่อยได้มั้ยว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรทำ”
“ด่ากูอีก เมียไอ้คิงแม่งใจร้ายสัด”
มึงดิสัด ไอ้สัดหมา!
อย่างไรก็ตาม...การโต้เถียงของผมกับอเล็กซ์ก็ทำให้ผัวผู้แสนฉลาด ( และโคตรของโคตรฉลาดเมื่อเทียบกับไอ้บ้าอเล็กซ์) เริ่มจะเข้าใจสถานการณ์ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น ทำให้ความหนาวเย็นรอบตัวเริ่มจะเบาบางลง รังสีอำมหิตที่ทำเอาผมไม่กล้าเข้าใกล้ก็เริ่มจะผ่อน แถมยังส่งสายตาแกมบังคับให้ผมรีบเดินไปนั่งข้างๆ อีกต่างหาก
แล้วจะขัดใจผัวตอนนี้ได้ไงล่ะครับ ผมอยากจะสลัดอเล็กซ์ไปไกลๆ อยู่แล้วพอได้โอกาสก็รีบไปทิ้งตัวนั่งตรงโต๊ะทำงานตำแหน่งควีน เสียแต่ไอ้ฝรั่งปากมอมยังคงไม่รู้กาลเทศะ เดินตามผมต้อยๆ แล้วยังมาลูบโต๊ะสั่งทำพิเศษด้วยความชื่นชม
“โห...โต๊ะราชากับโต๊ะราชินี โคตรเท่เลยว่ะ”
ผมหยิกหลังมือไอ้อเล็กซ์จนมันร้องโอดโอยสำออยแท้ นี่ของขวัญพิเศษที่ไอ้คิงให้เป็นอย่างแรกเลยนะโว้ย อย่าจับมาก หวง!
“อเล็กซ์ มึงขึ้นมาทำไม”
คำแรกหลังเดดแอร์ คือ...ไล่
สมเป็นผัวผมจริงๆ
“ก็กูเบื่อ คนข้างล่างเอาแต่บอกให้กูไปเล่นโต๊ะนั้นโต๊ะนี้ กูรำคาญก็เลยรีบชิ่ง แต่ใครจะรู้ล่ะวะว่าเมียมึงจะแอบขึ้นมาก่อน กูโป้งแล้ว!”
“เรื่องของมึง” ผมพูดเพราะคะนองปากล้วนๆ แต่ไอ้อเล็กซ์ทำหน้าเหมือนเจ็บปวดรวดร้าวมาสามชาติเศษ เห็นแล้วผมก็เลยต้องเป็นฝ่ายกลับคำก่อนที่มันจะขาดใจตายเพราะโป้งแล้วไม่มีคนง้อ
“กูล้อเล่น”
“ค่อยยังชั่ว”
ไอ้เวร! ไอ้เรือทุเรศ! ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงไม่มีใครขัดใจมันได้
“กูปวดหัวว่ะคิง...” ผมหันไปอ้อนผัว ไม่ใช่ด้วยความตอแหล แต่ด้วยอาการป่วยทางจิตล้วนๆ
“เดี๋ยวกูไปซื้อยาให้ก็ได้นะ”
ตัวต้นเรื่องยังจะอุตส่าห์หวังดี
“ไม่ต้อง” ไอ้คิงรีบห้าม “มึงออกไปก็พอ”
ฮือออ สมเป็นผัวนิลกาฬ ช่างรู้ใจเมียเหลือเกิน
อเล็กซ์ทำหน้าดื้อดึงพอเป็นพิธี แต่ไอ้คิงมันใจแข็ง สมแล้วที่หมอนั่นยกเป็นไอดอล ก็เลยยอมจรลีลี้ภัยออกจากห้องทำงานสักที
ในที่สุดผมก็หลุดพ้นจากไอ้บ้านั่นแล้ว!
“คิง ช่วงนี้กูขออยู่ช่วยมึงที่ห้องนี้นะ กูจะทำงานเอกสาร ไม่อยากออกไปเจอมัน”
“กูก็ไม่คิดจะให้มึงออกไปอยู่แล้ว”
ด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกอย่างไม่หายเคือง ทำให้ผมที่ตั้งใจจะบ่นต่ออีกสักสองสามประโยคเลือกจะปิดปากเงียบ และขานตอบในใจด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาปานกระซิบว่า...
...จ้ะ ผัว
หลังจากนั้นเป็นยังไง?
บอกตรงๆ ว่าผมชักจะเห็นข้อดีอเล็กซ์แฮะ เพราะคืนนั้นคุณผัวผมเร่าร้อนมาก
“ซี๊ดดด ไอ้คิง”
ผมนอนตัวสะเทือนอยู่กับพื้น อย่าถามว่าทำไมถึงได้รีบร้อนกันปานนี้ เพราะคู่ผมไม่ได้ตายตัวว่าต้องมีเซ็กซ์แค่บนเตียง บนรถก็เล่นมาแล้ว ทั่วทั้งบ้านก็เคยตระเวนยันระเบียง ฉะนั้นไอ้การควักๆ ล้วงๆ แล้วมาสอดใส่ตรงแถวๆ ประตูเนี่ยเรื่องธรรมดามาก
แต่ที่ไม่ธรรมดา คือมันแตกในมาแล้วสามรอบก็ยังกระแทกตัวเข้ามาแรงขึ้น และก็แรงขึ้นจนผมถึงกับร้องซี๊ดซ๊าดไม่หยุดปาก ปกติ...เออ พูดแล้วก็กระดากนิดๆ แต่ด้วยความภาคภูมิใจและเชื่อว่าใครหลายคนคงรู้อยู่แล้วว่าพวกผมไม่เคยจบที่ยกเดียว ถ้าเหนื่อยหน่อยก็สองรอบเป็นอย่างต่ำ ถ้าคึกจัดก็อย่าได้นับเลย ซึ่งส่วนใหญ่รอบหลังๆ จะเริ่มผ่อนแรงเพราะจัดหนักจัดเต็มไปเยอะ และจะมีเว้นช่วงพักเบรกเปลี่ยนสถานที่เพื่อความเร้าใจ แต่วันนี้แม่งยิ่งทำยิ่งย้ำยิ่งขยี้ยิ่งบดยิ่งเบียด ที่สำคัญ ผมนอนอ้าขาตรงนี้โดยไม่ได้เอาลงมาร่วมชั่วโมงแล้ว
นิลกาฬก็อยากยกนิ้วชมว่าคุณผัวแรงดีมากหรอกนะ แต่ชักจะเริ่มระบมแล้วว่ะ
“อ๊า คิง...กู...กูปวดหลัง อ๊า”
ไอ้คิงมองตาวาว ก่อนจะรีบรวบเอวแล้วพาผมไปที่โซฟาก่อนจะกระหน่ำเสยพาผมขึ้นสวรรค์ แน่นอนว่าแม้ถ้ำของน้องนิลจะขมิบตอดใส่มังกรว่าโคตรชอบขนาดไหน แต่ไอ้การที่มันจัดยกที่ห้าต่อทันทีโดยที่ผมยังหอบหายใจจะเป็นจะตายเนี่ยก็ออกจะโหดร้ายไปมั้ง
ว่าไปนั่นผมก็ยังร้องเรียกให้มันใส่หนักๆ แบบว่าเจ็บๆ เสียดๆ สนุกดี ถึงจะหายใจลำบากแต่ความเสียวก็ทวีคูณเหมือนได้เล่นเซ็กซ์แบบมาราธอนกับผัว ฮือออ คนอะไรไม่เคยทำให้นิลกาฬเบื่อเลย
“อา...”
ไอ้คิงครางออกมาเบาๆ เหมือนคำรามในลำคอซะมากกว่า มันก้มหน้าจูบผมอย่างดูดดื่มเล็กน้อย ก่อนจะถอนมังกรออกจากถ้ำเมื่อเสร็จสมอารมณ์หมายเป็นรอบที่หกหรือเจ็ดนี่ล่ะ
ผมที่ได้ยกขาลงสักทีถึงกับชาหนึบไปทั้งตัว เหมือนเซลล์กล้ามเนื้อเกร็งจนไร้ความรู้สึกชั่วคราว ยกเว้นก็ตรงร่องก้นที่ออกจะเฉอะแฉะและเผยอกว้างเป็นพิเศษ ก็ใครใช้ให้คุณผัวแม่งร่อนสะโพกควงซ้ายควงขวาล่ะวะ ผมหวีดร้องจะเป็นจะตายลมแทบจับ บอกเลยว่ามังกรลีลาอย่างเด็ด
“ไอ้คิง...”
ผมพูดเสียงระโหย เปลือกตาหนักมาก แต่ยังมีเรื่องต้องคุยเลยฝืนไว้ ไอ้คิงอุ้มเมียพาไปวางในอ่างอาบน้ำแล้วเปิดก๊อกน้ำอุ่น เลิกคิ้วน้อยๆ ก่อนจะก้มหน้าลงมาแบบตั้งใจฟังเพราะเสียงผมเบาหวิวจนมันกลัวไม่ได้ยิน
“มึง...หึงอ่ะดิ”
อยากจะร้อง ‘กิ๊วๆ’ ต่อท้าย แต่ไม่ไหวครับ สังขารมิอำนวย โดนล่อหนักๆ ติดกันโดยไม่พักนี่มันสูบพลังงานกันชัดๆ ตอนสามวันสามคืนแม้จะหลายยก หลายรอบ แต่ก็มีให้ผมเว้นหายใจนะ!
“เออ กูหึง” ไอ้คิงยอมรับเต็มปากเต็มคำเหมือนเดิม มันจูบผมอีกรอบ ก่อนจะก้าวลงมาในอ่างเมื่อเห็นปริมาณเริ่มพอดี ไอ้คิงดึงตัวผมให้นั่งซ้อนกึ่งนอนพิงกับขอบอ่าง แล้วช่วยทำความสะอาดร่างกายให้ด้วยความเคยชิน
“มึงหึงแบบนี้ก็ดี” ผมแม่งอย่างกับคนป่วยใกล้ตาย นอนคอพับคออ่อนพิงอกแน่นๆ ของคุณผัว “กูชอบกว่าทำหน้าดุแผ่รังสีอำมหิตเยอะ”
แล้วไอ้คิงก็ยิ้ม ฮืออออ ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าทั้งหมดถูกปัดเป่าในพริบตา หมู่นี้ไอ้คิงยิ้มโคตรบ่อย แม้จะเป็นยิ้มบางๆ ไม่เห็นฟันอย่างที่เคยพยายามก็เถอะ
“ไอ้คิง...”
“หืม”
โอ๊ย อย่ามาขานรับในลำคอ เสียงหล่อกระชากวิญญาณไปแล้ว เดี๋ยวนิลกาฬปั๊ดขึ้นคร่อมซะเลยนี่!
“กูพูดจริงนะ ถ้าหึงอีกก็มาลงกับกู กูชอบ”
สงสัยจะไปสะกิดต่อมอะไรเข้า ไอ้คิงเลยจับผมเงยหน้ารับจูบหนักๆ จูบไปจูบมาชักจะแลกลิ้นเมามันส์จนดังจ๊วบจ๊าบสะท้อนก้องไปทั่วห้องน้ำ อะไรหลายๆ อย่างก็ชักจะขึ้นอีกรอบ ดีนะที่ไอ้คิงมันผละออกไปก่อน เพราะนิลกาฬไม่เคยปฏิเสธซะละ แม้ว่าด้วยสภาพร่างกายถ้าโดนจัดหนักๆ อีกรอบมีหวังสลบคาอ่างแน่ๆ ก็เถอะ
ผมนอนพิงอกผัวนิ่งๆ ปล่อยให้มันควักๆ ล้วงๆ ทำความสะอาดไปตามหน้าที่ แต่ก็ยังไม่วายเรียกหาเพราะยังรู้สึกติดอยู่ในใจ
“ไอ้คิง...”
“ครับ”
แม่งเอ๊ย! หนักกว่าเมื่อกี้อีก!
ผมถึงกับไปไม่เป็นเมื่อคนหยาบคายเสือกขานตอบน่ารักชิบหายวายวอด วัวได้ฟังต้องล้มตาย ควายได้ยินต้องร้องขอชีวิต ขนาดคนร่วมหลับนอนยังแทบกรีดร้องเสียสติ
“ว่าไงเมีย”
กลับมาเถื่อนอีกแล้ว มันคงเห็นว่าผมนิ่งไปนานมั้ง ให้กูทำใจก่อนก็ไม่ได้!
“เอ่อ...” ผมสูดหายใจเรียกสมาธิ สติ และปัญญา “กูไม่ได้เกลียดอเล็กซ์หรอกนะ”
ไอ้คิงมองผมอย่างประหลาดใจ
“มึงเกลียดกูไม่เลิกรักมึงหรอก”
....เชี่ยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!
ทำไมวันนี้ไอ้คิงแม่งหวานจังวะ หรือเพราะได้เซ็กซ์แรงๆ ไปแล้วก็เลยอารมณ์ดี ดูมันพูดแต่ละคำ ถ้าผมละลายได้คงละลายปนไปกับน้ำอุ่นในอ่างแล้วเนี่ย
“ก็เห็นมึงหึงมัน แต่ก็ปกป้องมัน”
แล้วทำไมผมต้องพูดกัดฟันด้วยวะ ช่วยไม่ได้ ไอ้คิงมันทั้งขี้หึงขี้หวง เวลาแสดงอาการออกมาแต่ละทีล่ะทำเอาคู่กรณีต้องร้อนๆ หนาวๆ บ้างล่ะ แต่งวดนี้นอกจากอเล็กซ์จะไม่สะเทือนแล้ว ไอ้คิงไม่ว่าหรือขัดอะไรแถมยังเอาอารมณ์มาลงกับผมอีก ถึงจะชอบใจแต่มันก็อดเคืองไม่ได้
“...มึงหึงกู?”
แล้วทำไมผมถึงถูกถามคำนั้นแทนละวะ
“กูแค่เคืองนิดๆ”
ไอ้คิงที่มีหนอนน้อยของผมในกำมือเลิกคิ้วถาม
“ไม่นิดก็ได้”
“กูรู้มึงรำคาญอเล็กซ์”
ถ้าไม่รู้ก็คงไม่ใช่ผัวผมแล้วล่ะ เมียแสดงอาการออกนอกหน้าขนาดนี้
“แต่ไม่ถึงกับเกลียด” ผมแก้ตัว รู้ดีว่าไอ้คิงมันแสดงตัวลำบากระหว่างเพื่อนกับเมีย
“อเล็กซ์ดีแต่ปาก และมันไม่ได้ชอบผู้ชาย”
“แล้วมึงหึงทำไม” ผมตอกกลับแบบยอกย้อนด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ เอานิ้วไปวนบนหน้าอกมันแบบล้อเลียน
“กูห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้” ไม่พูดเปล่ายังมองผมแบบอมยิ้มนิดๆ โอเค กูยอม ผัวใครวะเลี่ยนชิบหาย แล้วกูก็ยังเขินอีกเนอะ ประสาทกลับน่ะสิ
“ไอ้คิง...”
ผมกลับไปนั่งนิ่งๆ เมื่อไอ้คิงเริ่มลากมือไปถึงประตูหลังอันเร้นลับของนิลกาฬ
“กูพูดขึ้นมาไม่ใช่เพราะกลัวมึงหึงหรอกนะ ทั้งมึงทั้งกูก็รู้ว่าไอ้อเล็กซ์มันจีบกูไม่ติดอยู่แล้ว แต่ที่กูยกหัวข้อนี้ก็เพราะว่ากูกลัวจะทำญาติดีกับมันไม่...ไอ้คิง อย่าลึก กูเสียว”
ไอ้คิงหัวเราะในลำคอแบบหล่อๆ เมื่อผมนิ่วหน้าเพราะสองนิ้วของมันชักจะชำแรกเข้ามาเกินขอบเขต
มันคงอยากให้ผมคลายเครียด...หรือจงใจแกล้งวะแม่ง!
“นิลกาฬ...” มันกระซิบข้างหูผม อือหือ ถ้าจะพูดเสียงพร่าทั้งที่มือยังคาขนาดนี้ไม่จัดอีกสักยกล่ะวะ เดี๋ยวๆ มันเรียกชื่อเต็มยศแบบนี้แสดงว่ากำลังจริงจัง ฉะนั้นนิลกาฬโปรดอย่าฟุ้งซ่าน
“ต่อให้อเล็กซ์จีบมึงไม่ติดกูก็ไม่ชอบ”
...จ้ะ อย่าลึกจ้ะ อย่าลึกกก
“แล้วจะให้...” ผมหายใจสะดุด “...กูทำยังไง”
“อเล็กซ์มันขี้เบื่อ ถ้าไม่เห็นหน้ามึงสักพักก็คงลืมที่พูดไปเอง”
“มึงจะให้กูหลบมัน? หลบไปไหน ไม่ต้องเข้าคลับเหรอวะ”
“มึงต้องอยู่กับกู”
ผมหายใจสะดุดอีกรอบเมื่อนิ้วของมันควงคว้างอยู่ภายใน
“แล้วอเล็กซ์?”
“เพื่อนกู กูจัดการได้”
แล้วไม่รู้จักทำให้มันเร็วกว่านี้นะไอ้คิง
ผมได้แต่คิดในใจ แต่ก็ด่ามันไม่ได้หรอกเพราะว่าวันนี้เป็นวันแรกที่ไอ้อเล็กซ์ต้องไปเปิดตัว ไอ้คิงก็คงคาดไม่ถึงว่าเพื่อนมันจะเพี้ยนทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ ถ้าคนอื่นรู้เข้าว่าเพื่อนเจ้านายจีบควีนมีหวังซวยยกโคตร
“ไอ้คิง...”
หลังคุยจบไปอีกเรื่อง ผมก็เรียกชื่อเสียงอ่อนอีกรอบ
“ว่า”
ความหวานเมื่อกี้หายไปในหมด ความหึงโหดบังตาอีกแล้วใช่มั้ย
ผมยกมือตบแก้มมันแปะๆ ก่อนจะเงยหน้ากระซิบอยู่ตรงแถวคางของมันเพราะช่วงล่างยังโดนรุกราน
“อีกรอบมั้ยมึง...”
ตอนแรกไอ้คิงดูจะไม่อยากจัดสักเท่าไหร่ มันคงกลัวผมสลบ แต่มาถึงขั้นนี้แล้วไอ้ที่ดันข้างหลังผมมันก็คงไม่ยอมหดหัวง่ายๆ หรอกมั้ง ที่สำคัญนิลกาฬก็ได้พักไปหลายนาที ตอนนี้บอกเลยว่าสั่นสู้
ไอ้คิงมองผมอย่างชั่งใจคิดนิดๆ แต่พอเห็นผมขยับเอวน้อยๆ แล้วกัดปากยั่ว มันก็ถอนนิ้วออกแล้วยัดบางสิ่งที่ใหญ่กว่าเข้ามาแทน
ผมนี่จับกล้องเพนออกแทบไม่ทัน
วันต่อมา ผมก็อยากจะเขวี้ยงประโยคที่ว่า ‘ไม่เกลียดอเล็กซ์’ ทิ้งแถวๆ หลุมดำตรงดาวอังคาร
“เมียเพื่อนนน”
ไอ้อเล็กซ์แม่งถึงกับมาดักรอใต้คอนโด!
“สัดอเล็กซ์ มึงมาทำอะไรอีก!”
ผมที่เดินลงมาหาอะไรแดกยามเช้าเผื่อจะซื้อไปให้ไอ้คิงเป็นมื้อเที่ยงด้วยถึงกับชะงักอยู่หน้าลิฟท์ ชักเท้ากลับดีมั้ยวะ แต่ไม่ทันแล้ว ไอ้สปอร์ตไลท์ที่เรียกสายตาเอ็นดูจากสาวเล็กสาวใหญ่แม่งรีบระดิกหางมาดักด้วยรอยยิ้มเจิดจ้าจนผมต้องยกมือป้องตา
“ก็เพื่อนคิงไม่ให้กูขึ้นไป กูเลยมานั่งรอ กูฉลาดใช่มั้ย”
โห ฉลาดมากไอ้สัดหมา
“ว่าแต่เมื่อกี้มึงเรียกกูว่าไรนะ จีซัสอเล็กซ์เหรอ เออ กูรู้ว่ากูหล่อ ไม่ต้องชมว่ากูเหมือนพระเจ้า เทวดา เทพบุตรหรอก”
“กูบอกว่าสัด ที่มาจากสัตว์ สัตว์ที่แปลความหมายได้ทั้งเลื้อยคลานและเดินสี่เท้าน่ะ สัดอเล็กซ์” ผมตอกกลับเสียงเรียบแบบขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง แต่ก็อดพูดไม่ได้จริงๆ ครับท่านผู้ชม
“มึงชมว่ากูหล่อเท่เหมือนมังกรเหรอ!”
หมอนี่ก็จินตนาการบรรเจิดซะจริง
“อย่างมึงเป็นแค่ไอ้เห้ก็พอแล้ว!”
ไอ้อเล็กซ์ทำหน้ามึน เหมือนไม่เข้าใจว่าตัวเห้แปลว่าอะไร
“เห้? แบบ เฮ้! อย่างนี้น่ะเหรอ”
...นิลกาฬล่ะเพลีย
ผมกุมขมับ รู้สึกแพ้ทางพวกใสซื่อหมดจดมาก อยากจะลากเอาไปจุ่มบ่อโคลน
“แล้วนี่มึงมารอตั้งแต่กี่โมง”
“ตีสาม”
สรุปคือมันยังไม่ได้นอนนั่นเอง และโทษเถอะ นี่มันแปดโมงเช้า รอนานขนาดนี้ได้ไงวะ
“กูยังปรับเวลาไม่ค่อยได้ ก็เลยคึกคักๆ”
โห คึกมาก จนนิลกาฬอยากจะน็อคให้สลบด้วยหมัดเดียว
“แล้วมึงมาทำไม อย่าบอกนะว่าจะมาทำอาหารอีก เมื่อวานทำจานกูแตกยังไม่คิดบัญชีเลยนะ” ผมชี้หน้าคาดโทษมันไว้ ไหนๆ ก็หนีไม่พ้นอยู่แล้วเลยช่างแม่ง พาฝรั่งตัวโตที่ตาเริ่มจะโรยๆ แต่ยังยิ้มหวานจ๋อยไปร้านกาแฟใกล้ๆ ถึงจะอยากวางยามันให้จบเรื่องจบราว แต่อย่างน้อยมันก็เป็นเรือคนสำคัญของคลับ ผมเลยสั่งกาแฟให้มันแดกจะได้มีแรงกลับบ้านกลับช่อง
“ขอนมด้วยดิ”
“น้องครับ ขอนมจืดให้พี่ถ้วยหนึ่ง”
“ค่ะ”
ผมรู้สึก...เหมือนเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาทันทีเมื่อนั่งกับไอ้อเล็กซ์กินกาแฟเพียวๆ ไม่ได้ ใส่น้ำตาลก็แล้วใส่ครีมก็แล้วยังเรื่องมาก
“สรุปมึงมาทำไม” ผมย้ำคำถามระหว่างนั่งรอชุดอาหารเช้าครบห้าหมู่ของตัวเอง นิลกาฬซะอย่างต้องดูแลตัวเองเสมอ ไม่อึด ไม่ฟิต เดี๋ยวคุณผัวจะไม่ถึงใจ
“มาจีบเมียเพื่อนไง”
ผมกลอกตา ตอนนี้พูดอะไรมากไม่ได้เพราะไอ้คิงยังไม่แง้มเลยว่าจะจัดการกับไอ้บ้านี่ยังไง
“ถ้ามึงกำลังสนุก ขอบอกเลยว่ากูไม่สนุก”
“ไม่เป็นไร กูสนุกคนเดียวก็ได้”
“Fuck!”
“...อยากกินแกงฟักเหรอ ย่ากูทำอร่อยอย่างงี้เลย!” อเล็กซ์ชูนิ้วโป้งขึ้นมา ขณะที่ผมลมแทบจับ อุตส่าห์โชว์สกิลเด็กสายภาษาด่าด้วยสำเนียงเหนือชั้น ไอ้ฝรั่งเสือกเข้าใจผิดคิดว่าเป็นฟักในภาษาไทย จงใจกวนปะวะเนี่ย
“โอเค มึงอยากจีบ จีบเลย กูพร้อมแล้ว”
ผมเอนตัวพิงผนักเก้าอี้แล้วเชิดหน้ากอดอกมองมันอย่างท้าทาย คราวนี้ไอ้อเล็กซ์ถึงกับนั่งเงียบไปไม่เป็น นับว่าผมเดินหมากถูก คนอย่างอเล็กซ์ถึงไม่อยากยอมรับแต่มันก็หน้าตาดีอย่างกับดาราฮอลลีวูด หุ่นเทียบเท่านายแบบนิตยสารเกย์ ปกติน่าจะมีแต่คนวิ่งเข้าหา เวลาจีบก็มีคนเล่นด้วยตลอด พูดไม่กี่คำก็ตกเหยื่อได้แล้ว พอเจอไม้นี้ของผมเข้าไปเลยอึกอักเลิกลั่กจนเหงื่อตก
เห็นฝรั่งทำหน้าเอ๋อแล้วผมก็ชักเจริญอาหาร พอชุดอาหารเช้ามาเสิร์ฟก็นั่งกินโดยมีคนบ้าเป็นกับแกล้ม
“มึงจะทำอะไร” ก่อนจะสงสัยเมื่อจู่ๆ ไอ้อเล็กซ์ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“กูจะโทรถามปู่”
เรื่องแค่นี้ถึงกับต้องลำบากคนแก่เลยเหรอวะ!
“ไอ้คิงไม่เห็นต้องทำแบบนั้นเลย จะตามรอยไอดอลก็อย่าข้ามขั้น ไม่งั้นกูจะถือว่ามึงขี้โกง” ผมแย่งโทรศัพท์มันมายึดเอาไว้ ก่อนจะเลื่อนเปิดดูอย่างสนใจ เอิ่ม...ไลน์สาวๆ เพียบ ก่อนจะสะดุดตรงไลน์ไอ้คิง
‘เพื่อนคิงงง กูกินข้าวกับเมียเพื่อนคิงที่ร้าน xxx ล่ะ’
มันนี่ท่าจะบ้ามาก จีบผมก็ยังรายงานไอดอลอีก บริสุทธิ์ใจเหี้ยๆ แถมยังส่งสติกเกอร์ยาวเป็นขบวนเหมือนมิชชั่นคอมพลีท อีแบบนี้ไอ้คิงคงแหกขี้ตาตื่นแล้วมั้งนั่น มันไม่เคยปิดเสียงโทรศัพท์เหมือนผมเวลาประกอบกิจกาม เพราะกลัวว่าจะมีเหตุด่วนทางคลับแล้วไม่ได้ยิน
“นิลกาฬ”
...เสียงเหี้ยมมาเลย ผมถึงกับสะดุ้งที่จู่ๆ ก็มีมือวางบนบ่า ก่อนจะนึกได้ว่าจะตกใจทำไมวะกูไม่ได้มาหาชู้
“อ้าว เพื่อนคิง มอร์นิ่งงง!”
อเล็กซ์ลัลล้ามาก มันคงดีใจที่ไอดอลถึงขนาดลงมาหาในระหว่างที่หาทางเริ่มต้นจีบผมไม่ได้ แต่ช่วยดูหนังหน้าผัวผมนิดนึง ถ้าไม่มีเรื่องด่วน ไม่ได้ตั้งนาฬิกาปลุกเอง หรือไม่ใช่นิลกาฬเข้าไปปลุกด้วยจูบหวานๆ ไอ้คิงจะหงุดหงิดมากชนิดที่ต่อให้หล่อขนาดไหนคนก็ยังแหวกทางให้อย่างกับโมเสก
“กูมีเรื่องพูดกับมึงพอดี อเล็กซ์”
ไอ้คิงทิ้งตัวนั่งข้างผม ก่อนอื่นต้องอธิบายว่าโต๊ะที่ผมนั่งเนี่ยสำหรับสองคนเท่านั้น เพราะไม่คิดว่าไอ้อเล็กซ์มันจะบ้าทำให้ผัวผมตื่นก่อนเวลา และแน่นอนว่าราชาอย่างไอ้คิงไม่ลดเกียรติเดินไปลากเก้าอี้เองด้วย แต่เป็นพนักงานแถวนั้นที่พอเห็นมันเหลือบตาใส่ ก็แทบถวายเก้าอี้ตัวที่เบาะนุ่มที่สุดในร้านให้ซะด้วยซ้ำ
“ที่โรงงานตอนนี้มีแค่บิชอปคุมคนเดียว กูอยากให้มีเรือไปดูแลสักคน”
“บิชอป? เรือ?” อเล็กซ์ขมวดคิ้วแบบงงๆ เว้ยเฮ้ย ถึงจะไม่สนใจคลับขนาดไหนแต่ช่วยจำตำแหน่งหน่อยได้มั้ย “อ้อ กูเป็นเรือนี่นะ อีกคนก็...หมอบ?”
เดี๋ยว ทำไมต้องพูดเป็นคำถาม นี่มันจำเพื่อนอีกคนของตัวเองได้มั้ยเนี่ยไอ้อเล็กซ์
“หมอบดูแลผับ”
“งั้นเพื่อนคิงอยากให้กูไปเหรอ แต่วันนั้นที่ฟังมันโคตรไกลเลยนี่ ขี้เกียจอ่ะ”
“กูอยากให้มึงไป”
“ถ้าเพื่อนคิงพูดขนาดนั้น กูไปก็ได้ ตอนนี้เลยป่ะ” ไอ้อเล็กซ์ลุกขึ้นทำหน้ากระตือรือร้นทันที เมื่อกี้ยังโอดครวญอยู่แท้ๆ แต่พอไอดอลบอกว่าอยากให้ไปล่ะระริกระรี้เชียวนะ หมั่นไส้โว้ย
ไอ้คิงมองหน้าผมที่รีบแดกจนเสร็จแล้วก็พยักหน้า
“ติดรถกูไปแล้วกัน”
“รับทราบ!”
ผมเห็นหน้ามันแล้วรู้สึกผิดแกมโล่งใจเล็กๆ บอกตามตรงว่าตอนนี้อารมณ์เหมือนพาหมาไปปล่อยวัดเลยว่ะ อย่ารีบหาทางกลับบ้านเจอล่ะไอ้อเล็กซ์ ไปแล้วก็ไปให้พ้นๆ ซะ!
-----------
นี่ขนาดหึงแบบไม่มากนะเนี่ยพี่คิง โธ่ๆ ส่วนอเล็กซ์...เลี้ยงง่ายค่ะ พูดอ้อมค้อมไม่ได้ต้องพูดตรงๆ ใส่ ถ้าเป็นไอดอลจะฟังเป็นพิเศษถ้าคนอื่นจะงอแงนิดนึง ใครสนใจเอาไปเลี้ยงที่บ้านสักคืนมั้ย นิลกาฬบอกจะยกให้ตลอดชีพเลย 5555
เพจนักเขียนที่ระทวยใจให้กับ ‘ครับ’ ของพี่คิง กร๊าซซซซซซซ
หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 - (อ่าน 1353121 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก