หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 -

[Eikkratae]

บอกได้คำเดียวเลยว่า เรื่องนี้โคตรซาหนุกกกกเบยยย
ชอบความหื่นของทั้งคู่มากกก ผัวก็หื๊นหื่น เมียก็หื่นกว่า 55555555  รอตอนต่อไปค่ะ พลีสๆๆๆๆๆๆ พี่คิงโคตรหวงเมียเบย ตั้ลล้าคคคคคอ่ะ

[boboman]

เหวยๆๆ ยังไงล่ะทีนี้ คนขับคันนั้นต้องอายุสั้นลงแหงๆ เพราะมาทำกับควีนของคลับได้ พี่คิงท่าจะเอาคินอย่างหนักเลยทีเดียว

[mucan99]

เกิดไรขึ้นตายแน่ควีน ลำบากแล้วจะโดนทำโทษปะ

[badbadsumaru]

ใครกันนนน
เสียเงินไม่พอยังจะมาเจ็บอีก นิลเอ้ยย

[Tequila]

ฉันว่ายกกันมาทั้งคณะแน่นอน 
ใครบังอาจมาททำน้องนิลของฉันห้ะ
ของกู!!!<<<คิง
ขอโmษคร้าบบบ   

[Honeyhoney]

คิงส์เอาคืนหนักแน่ๆ เบอร์หนึ่งยิ่งจุดเต็ม

[КίmY]

เพิ่งเห็นคนเขียนมาต่อแล้ว   
เตรียมตัวเอาคืนเลยเบอร์หนึ่ง 

[Cady]

 

[minenat]

นิลกาฬผู้มาพร้อมความเฮฮา555555

[kukkikkooka]

สงหญิงล่วงหน้า ,,เบอร์หนึ่งนี่เนียนตลอด 555555

[thanza1970]

เวชกรรม รถล้ม

[Pam_ban]

เหมือนจะเห็นไฟลุกในตาน้องกร ทั้งเรื่องอเล็กซ์จีบน้องปอ แถมยังสร้างหนี้ให้ต้องไปตามจ่าย แล้วยังเกิดอุบัติเหตุอีก    อเล็กซ์เสร็จแน่  น้องนิลอาจจะแกัแค้นผ่านทางเพื่อนหญิงก็ได้ 


รอตอนต่อไปค่ะ


 

[VarainDark]

แบบนี้ต้องเอาคืน 10 เท่า!!!!!

[มาจะกล่าวบทไป]

ตอนที่ 44 : ความในใจ

สุดท้ายพวกเราก็มาที่โรงพยาบาลครับ

ถึงผมจะยืนยันว่าแค่เข่าถลอก กับเจ็บข้อศอกนิดหน่อย ไอ้คิงก็บังคับให้ผมไปตรวจ ส่วนเบอร์หนึ่งนั้นก็อย่างที่คาด เจ็บขานิดๆ และมือซ้นไปตามระเบียบ สรุปผมดวงดีใช่มั้ยที่กระเด็นตัวปลิวแต่ไม่เป็นอะไรหนัก แม้ว่าตอนทำแผลที่เข่าจะโคตรสยองเพราะหนังหลุดลอกออกมาเป็นชั้นๆ เลยก็เถอะ

หลังจัดการค่ารักษา ( แน่นอนว่าไอ้คิงจ่าย ) พวกผมก็มานั่งอยู่ในรถเพราะไอ้คิงไม่อยากพูดเรื่องต่อยๆ ตีๆ ที่โรงพยาบาล และไม่กล้าให้ผมกลับเข้าทำงานในสภาพนี้ด้วย จะเข้าทางคลับก็ออกจะเสี่ยง เข้าทางผับก็เห็นจะไม่รอด เพราะขาไปผมใสกิ๊งแต่กลับมาเสื้อโทรมกางเกงขาด ความจริงตรงคางมีรอยถลอกนิดๆ ด้วยแต่เห็นไม่ชัดเท่าไหร่ แค่เป็นรอยแดงๆ เท่านั้นเอง แต่เชื่อเถอะไอ้ชายต้องจับสังเกตได้แน่ๆ

“เล่ามา”

“รถที่ขับปาดหน้าทะเบียน xxxx ครับบอส” เบอร์หนึ่งพูดทันทีเหมือนรอจังหวะฟ้องมานาน เชี่ย โดนตัดหน้าจนหักหลบแทบไม่ทันยังอุตส่าห์มีแก่ใจหันไปจำได้อีกนะ มึงจะอัจฉริยะไปแล้ว! “ผมคิดว่าคงเป็นหนึ่งในลูกค้าของคลับที่จำควีนได้ เลยเอาอารมณ์มาลงกับพวกเรา แต่ไม่ได้ตั้งใจให้ถึงตาย แค่อยากเอาคืนพอเจ็บๆ คันๆ ครับ”

ฟังแล้วผมก็ยกมือเกาแผลตรงข้อศอกผ่านผ้าก๊อตที่ทบไปมาจนหนาเตอะ ก่อนจะโดนไอ้คิงจับหมับเข้าให้แล้วยึดแน่นไม่ยอมปล่อย

“ทำไมมึงถึงไปที่นั่น”

“ถามอเล็กซ์ดิ” ผมชักอารมณ์ขึ้นนิดๆ เมื่อนึกได้ว่าตัวต้นเรื่องคงยังนอนดูดนิ้วตัวเองโดยมีเพื่อนสนิทผมนั่งมองอย่างคนตกในห้วงสเน่ห์ไอ้หนุ่มสปอร์ตไลท์ “มันเป็นตัวก่อเรื่อง โวยวายจนเบอร์หนึ่งต้องพากลับมาส่ง แถมก่อนกลับยังไปสร้างหนี้จนกูต้องสะสางเงินแทนเนี่ย”

พอพูดชื่ออเล็กซ์ ไอ้คิงก็นิ่งไปทันที อารมณ์กรุ่นๆ เริ่มจะสงบลงและเลิกสอบถามเพิ่มเติมคล้ายจะให้เรื่องเงียบไปซะเฉยๆ

นี่มันเหมือนกับตอนที่ไอ้เรือบ้ามันระรานผมเลยไม่ใช่รึไง คนที่เข้มงวดแบบไอ้คิง กลับแก้ปัญหาที่ปลายเหตุโดยการส่งอเล็กซ์ไปที่โรงงาน ทั้งที่ควรจะทำความเข้าใจให้มันเลิกทำอะไรบ้าๆ บอๆ รบกวนชาวบ้านสักที คิงที่ผมรู้จักไม่ใช่คนปล่อยปละละเลย ยอมให้ปัญหาบานปลายถึงขนาดนี้

ผมเริ่มหงุดหงิดแล้วนะ

“คิง มึงให้ท้ายอเล็กซ์มากไปแล้ว มึงไม่รู้รึไงว่าขนาดเบอร์หนึ่งยังทนไม่ได้ อเล็กซ์ไม่ดูแลโรงงาน แต่มันไล่จีบคนไปทั่ว แล้วยังสร้างเรื่องโดยไม่รู้ตัวอีก”

“ควีน...”

“กูรู้ว่าอเล็กซ์สำคัญกับคลับ และความสามารถพิเศษเรื่องดวงของมันก็ทำให้มันรอดพ้นปลอดภัยด้วยดีพอๆ กับการปกป้องคลับโดยอาศัยชื่อเสียงของปู่มัน แต่ความสำคัญนั้นเทียบกับที่ทำให้คนของกูและตัวกูต้องเสี่ยงบาดเจ็บโดยใช่เรื่องมันใช่เหรอวะ มึงจะปกป้องมันไปถึงไหน ควรจะให้มันรับรู้ได้รึยังว่าคิงส์คลับน่ะไม่ใช่สนามเด็กเล่นที่มันจะทำตามใจชอบ!”

ผมไม่ได้น้อยใจหรอกนะ...

ก็แค่ตอนทีของผมไอ้คิงแม่งโหดชิบหาย ปล่อยไปตายเอาดาบหน้าที่ชั้นหนึ่งชั้นสองโดยไม่ช่วยเหลือสักนิด บอกตามตรงว่าผมไม่น้อยใจเลยจริงจริ๊ง

“มึงไม่เข้าใจ นิลกาฬ”

“เออ กูไม่เข้าใจ”

“...ไปคุยต่อที่ห้อง” ไอ้คิงเอ่ยเสียงเรียบเมื่อเห็นผมหันหน้าหนีอย่างโมโห ก่อนจะขับรถไปส่งเบอร์หนึ่งที่โรงงานแล้วค่อยวกรถกลับไปที่คอนโด ระหว่างนั้นไม่ลืมโทรบอกพี่หมอบว่ามันกับผมคงไม่เข้าไปในคลับแล้ว ส่วนอเล็กซ์ถ้าไม่ตื่นก็ให้นอนในออฟฟิศแทน จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนให้ใครแบกไปส่งถึงบ้าน

เหอะ มันคงจะนอนข้ามวันข้ามคืนเลยละมั้ง ก็ตอนกลับมาเจ็ทเลทจนกระดี๊กระด๊าสองวันติด ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงสลบเหมือดไร้สติขนาดนั้น

(( น้องนิลไม่เป็นไรมากใช่มั้ย ))

“เออ” ไอ้คิงเหล่มองผมที่ยังหันหน้าหนีระหว่างขึ้นลิฟท์มาด้วยกัน “ฝากตรวจสอบทะเบียนรถ xxxx ด้วย”

(( ได้ๆ เรื่องแค่นี้สบายมากเพื่อน ))

ไอ้คิงรูดคีย์การ์ดเปิดประตูห้อง แต่โดนผมกระแทกตัวใส่แล้วเดินนำเข้าไปก่อนเพราะอยากอาบน้ำเต็มทน พอเห็นมันตัวเซไม่พูดไม่จาผมก็รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าชิบหาย เลยเลิกทำเป็นกระทืบเท้าปึงปังแล้วเดินไปแก้ผ้าในห้องน้ำด้วยสีหน้าอ่อนลง

“อย่าให้แผลโดนน้ำ”

“กูรู้น่า” ผมบอกไอ้คิงที่เดินตามเข้ามา มันถอดเสื้ออยู่ข้างๆ ผม เห็นแล้วก็แปลกใจว่าถ้างอนมันจริงทำไมไม่ล็อคประตูห้องน้ำไปวะ แล้วจะยืนเว้นที่ทำไมเนี่ย สรุปแล้วนิลกาฬกำลังเล่นตัวเรอะ ช่วยไม่ได้ ผมไม่เคยมีคนรัก ไม่รู้ว่าการง้องอนจริงๆ น่ะเป็นยังไง และก็ไม่เคยทะเลาะกับไอ้คิงด้วยเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้นอกจากการหึงหวงที่มักจบลงบนเตียงด้วย

“มานี่” ไอ้คิงจับแขนผมเบาๆ ให้ไปนั่งตรงขอบอ่าง แน่นอนว่าด้วยสภาพของผมคงนอนแช่อ่างแล้วปามป่ามป้ามกับมันเหมือนวันวานไม่ได้หรอก “วันนี้มึงเช็ดตัวก็พอ เดี๋ยวไข้ขึ้น”

“แผลถลอกแค่นี้จะอักเสบจนกูจับไข้เลยรึไง กูไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นน่า” ผมพูดเสียงฉุนๆ เพราะยังมึนตึงไม่หาย

“เพื่อความสบายใจของกู” ไอ้คิงเอ่ยเสียงเรียบ มันไม่แสดงอาการมากเท่าผม ไม่สิ ออกจะนิ่งเกินไปซะด้วยซ้ำ อย่างกับว่าก่อนหน้านี้ไม่ได้โดนผมขึ้นเสียงใส่ทั้งที่มันไม่ชอบอย่างนั้นแหละ แถมยังตั้งอกตั้งใจเช็ดตัวผมทุกซอกทุกมุมด้วยความเอาใจใส่ ทำเอาผมเป็นฝ่ายรู้สึกผิดซะงั้นเลย

พอเช็ดตัวให้ผมเสร็จ มันก็มาช่วยใส่เสื้อให้โดยเลือกเสื้อติดกระดุมเพื่อไม่ให้ผมต้องขยับแขนมาก เพราะถึงตอนแรกจะไม่รู้สึกอะไร แต่พอผ่านไปสักพักตรงศอกผมก็เริ่มตึง ขยับแล้วเสียดๆ ร้าวๆ อย่างบอกไม่ถูก ส่วนกางเกงมันก็เลือกขายาว ป้องกันไม่ให้ที่ปิดแผลของผมไปเกี่ยวกับผ้าห่มเวลานอนดิ้น อันที่จริงผมค่อนข้างรู้สึกแปลกๆ เพราะปกติก็นอนเปลือยกับผัวตลอด ชุดนอนที่มีส่วนใหญ่เป็นกางเกงสั้นและเสื้อยืดย้วยๆ ฉะนั้นทั้งหมดที่ว่ามาก็เป็นชุดของไอ้คิงทั้งนั้น ส่วนมันสวมแค่กางเกงตัวเดียวกันอุจาดตา

ไม่ นิลกาฬไม่ยกโทษให้หรอก มันถึงขนาดบอกว่า ‘ผมไม่เข้าใจ’ เลยนะ ถ้ารู้ว่าผมไม่เข้าใจ แล้วทำไมไม่อธิบายทั้งหมดแต่แรกล่ะวะ ไหนบอกว่าจะไม่มีเรื่องปิดบังกันไง

ผมยังคงไม่พูดอะไร เช่นเดียวกับไอ้คิงที่ปิดปากสนิท มันช่วยพยุงให้ผมไปแปรงฟันตรงอ่างล้างหน้า พอเสร็จเรียบร้อยก็พาผมไปนั่งบนเตียง ก่อนจะหายไปหยิบยาแก้ปวด แก้อักเสบ และกันไข้ขึ้นมาให้พร้อมกับน้ำเปล่าแก้วหนึ่ง

เชี่ย ซึ้งชิบหาย

นิลกาฬแทบจะใจอ่อนอยู่แล้ว แต่พอไอ้คิงยังทำนิ่งก็อดติดใจไม่ได้ว่าสรุปมันจะอธิบายให้ฟังหรือไม่กันแน่ ผมมองมันที่เดินไปเก็บแก้วน้ำ เบาแอร์ ก่อนจะเดินมาดันตัวผมที่ยังนั่งกะพริบตาปริบๆ ให้นอนลงด้วยความงุนงงสุดขีด จนกระทั่งมันห่มผ้าให้เรียบร้อยนั่นแหละก็เป็นฝ่ายยอมแพ้

“มึงจะไม่พูดอะไรเหรอวะ”

แข่งเป็นใบ้กับราชาเห็นทีจะไม่ใช่เรื่องถนัดของนิลกาฬ

“กูอยากให้มึงพักผ่อน”

“กูจะหลับลงได้ยังไง” ผมถดตัวกึ่งนั่ง แอบสูดปากเล็กน้อยเพราะตรงเข่ายึดพอๆ กับข้อศอก “มานั่งข้างๆ กูนี่” ผมตบพื้นที่ข้างเตียงแปะๆ

“ไม่เอาน่านิลกาฬ กูไม่อยากทะเลาะกับมึง”

“กูก็ไม่อยาก” ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงเล็กน้อย เพราะสีหน้าไอ้คิงบ่งบอกว่าถ้าเลือกได้มันก็ไม่อยากมีปากเสียงกับผมจริงๆ “แต่กูคาใจ ทำไมมึงต้องให้ความสำคัญกับอเล็กซ์ขนาดนั้น”

“...มันเป็นลูกพี่ลูกน้องกู”

“อะไรนะ!”

“ปู่ของอเล็กซ์มีลูกชายสองคน คนแรกคือพ่อกูเอง เขาหนีออกจากบ้านไปตั้งแต่มัธยมต้นด้วยซ้ำ ฉะนั้นตอนที่พ่อของอเล็กซ์หนีตามผู้หญิงไปต่างประเทศปู่จึงโกรธมาก ไล่ไม่ให้กลับมาที่บ้านอีก”

ผมอึ้งแดก ใครก็ได้ช่วยสอนจังหวะการพูดให้ไอ้คิงทีได้มั้ย เวลาจะเงียบก็เงียบ แต่บทจะโพล่งก็ล่อซะคนฟังไปไม่เป็น

“กูไม่เคยพูดลงลึกเรื่องครอบครัวของกูเท่าไหร่ เพราะกูไม่อยากนึกถึง พ่อของกูหลังหนีออกมาก็เปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น เขาก็เหมือนพ่อของอเล็กซ์นั่นแหละ เกลียดกฎเกณฑ์ของบ้าน จนกระทั่งมาเจอกับแม่ เขาไม่ได้เลือกเพราะรักเธอ แต่เขาเลือกเพราะเธอรวย ถึงขนาดยอมเปลี่ยนนามสกุลตามฝ่ายหญิง ส่วนแม่...หลังพ่อมีคนอื่น เธอก็เริ่มหมดรัก”

พูดจบไอ้คิงก็เงียบไปอึดใจหนึ่ง ผมยังคงมองมันอ้าปากค้าง เห็นแล้วมันก็ยกมือตบหัวผมแปะๆ ชวนให้งุนงงว่าใครควรจะปลอบใครกันแน่

มันทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ผม

“พวกเขาไม่ได้รักกัน แล้วเขาจะรักกูได้ยังไง”

“คิง...” ผมจับมือมันเอาไว้

“กูกับอเล็กซ์เป็นลูกพี่ลูกน้องที่แก่เดือนกว่านิดหน่อย ถ้าไม่ใช่เพราะนามสกุลเก่าของพ่อ กูก็คงไม่จงใจเข้าหามันหรอก แต่อเล็กซ์ไม่รู้เรื่องนี้ มันคิดว่ากูกับมันเป็นเพื่อนสนิทที่เล่นสนุกขำๆ อย่างที่มึงรู้...นิลกาฬ มันถูกเลี้ยงดูด้วยความรัก ทดแทนลูกชายสองคนที่หนีออกจากบ้าน ทำให้ได้รับการเอาใจใส่อย่างเต็มเปี่ยมเพื่อจะยื้อมันเอาไว้ให้นานที่สุด เลยกลายเป็นคนถูกตามใจเสียนิสัย กูเคยคิดจะไปแสดงตัวว่าเป็นหลานอีกคนหนึ่ง แต่ก็เท่านั้น กูไม่อยากถูกผูกมัดกับความรู้สึกจอมปลอม จึงเลือกใช้ประโยชน์จากญาติตัวเอง”

ไอ้คิงเว้นจังหวะเล็กน้อยก่อนจะหันมาจับจ้องผมตาไม่กะพริบ ราวกับนักโทษที่กำลังสารภาพผิดในศาลอาญา

“นิลกาฬ กูไม่ได้ปกป้องอเล็กซ์ แต่กูแค่อยากดึงมันลงมาให้ต่ำตมด้วยกันในโลกโสมมใบนี้ต่างหาก ยิ่งมันสร้างเรื่องเท่าไหร่ ทำให้ทางนั้นปวดหัวมากเท่าไหร่ กูก็ยิ่งพอใจ ครอบครัวของมันเป็นแค่ผลพลอยได้ ความจริงกูไม่เคยดีใจด้วยซ้ำที่ได้รับการปกป้องจากพวกเขา”

แล้วมันก็นิ่งงันไป เหมือนยังไม่แน่ใจกับการพูดความจริงที่ราชาแห่งคิงส์คลับผู้เด็ดขาดและไม่เคยโอนอ่อนให้ใครแม้กระทั่งเพื่อนตัวเองกำลังเอาความรู้สึกมาปนกับหน้าที่

“กูบอกแล้ว...มึงคงไม่เข้าใจ”

แต่โทษทีวะไอ้คิง เมียมึงคนนี้ไม่ใช่นางเอกแสนดีที่จะต่อว่ากับความคิดชั่วๆ แบบนั้นซะด้วย

“กูเข้าใจ”

ผมโถมตัวกอดไอ้คิงเอาไว้ ไม่ให้เห็นสีหน้าว่าผมเองก็อาจจะเอาความรู้สึกมาปนไม่ต่างกัน ไอ้อเล็กซ์น่ะ...มันน่าโมโหถีบให้ล้มลุกคลุกคลานจริงๆ นั่นแหละ เสียอย่างเดียว ไม่ว่ามันจะล้มกี่ครั้ง ก็ยังลุกมายิ้มร่าเหมือนไม่รู้เรื่องทุกรอบว่าคนที่มันกระดิกหางเข้าหาคือคนที่ผลักมันครั้งแล้วครั้งเล่า

จะว่าไป ถ้าสังเกตดีๆ ไอ้คิงกับอเล็กซ์ก็มีเค้าโครงคล้ายกัน มิน่าถึงได้หล่อสาดทั้งคู่ แต่เพราะไอ้คิงย้อมผมแดง ทำตาดุ เปล่งรัศมีผู้นำเต็มเปี่ยม ผิดกับอเล็กซ์ที่หัวทองเจิดจ้า ยิ้มเรี่ยราดและทำตัวลอยชาย ก็เลยไม่มีใครคิดจะเอาสองคนนี้มาเทียบกันให้ชัดๆ สักครั้ง

อย่างกับเทวดากับซาตาน

“กูเข้าใจ ไอ้คิง”

ผมเหมือนรู้จักมันมากขึ้น ว่านอกจากคำว่า ‘รัก’ ที่มันทุ่มเทให้ผมจนแทบล้นเอ่อ คนที่ติดจะเย็นชาคนนี้ยังมีความเห็นแก่ตัวและพยายามเรียกร้องแแบบคนทั่วไป ไม่ใช่ผู้นำที่ใครต่อใครคิดว่าแล้งน้ำใจและเลือดเย็น

นึกไปนึกมา พี่หมอบเองก็เก่งเป็นบ้า เรื่องนี้ไอ้คิงคงเก็บเป็นความลับมิดชิด แต่พี่แกก็ยังดูออกว่าไอ้คิงแอบเอ็นดูอเล็กซ์ในฐานะของน้องชาย นั่นคงเป็นความรู้สึกลึกๆ ที่ปนมาเมื่อเห็นอเล็กซ์ไล่ตามอย่างชื่นชม แต่ถึงอย่างก็แฝงด้วยความจริงในใจอย่างอื่นที่ลึกล้ำยิ่งกว่า

“ขอบคุณนะที่บอกกู” ผมผละตัวออกมา รู้สึกดีกับคุณผัวคนนี้มากขึ้น ความลับสำคัญขนาดนี้ ถ้าเลือกได้มันคงไม่อยากพูดออกมานักหรอก เพราะนั่นเท่ากับทำลายภาพลักษณ์ราชาของตัวเองชัดๆ แต่สำหรับเรา ในห้องนี้ ปราสาทหลังนี้ ก็มีแค่ผมกับมันเท่านั้นที่เป็นตัวเองได้โดยไม่ต้องปิดบังอะไร

ผมมองมันนิ่ง มันเองก็มองผมนิ่งๆ ไอ้คิงไม่ได้ตั้งใจปิดบังผม แต่คงไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงมากกว่า

พวกเราก็แค่เป็นคนแรกของกันและกัน

ผมหลับตาเมื่อไอ้คิงมันลูกศีรษะผมแปะๆ เหมือนให้เลิกคิด เลิกเครียด เลิกตงิดใจเรื่องอเล็กซ์ สัมผัสอบอุ่นของมันทำให้ผมเอนตัวเตรียมนอนแบบอบอวลในใจอย่างบอกไม่ถูก จนกระทั่งมันห่มผ้าให้ใหม่เรียบร้อย ผมที่นอนปรือตาก็อดรู้สึกสะท้อนใจไม่ได้เมื่อเห็นสีหน้าเหงาหงอยที่ปากบอกว่าไม่ต้องการ แต่ความจริงก็อยากได้ความรักจากครอบครัว

มันทำให้ผมนึกถึงแม่...นึกถึงสมัยยังเด็กที่แม้จะโดนแม่ทิ้งครั้งแล้วครั้งเล่าก็ยังกระเสือกกระสนกลับไปหา

“กูรักมึงนะคิง...”

ไม่รู้ว่าเพราะบรรยากาศพาไป หรือเพราะห้วงอารมณ์ของเราทั้งคู่ที่จมดิ่ง ผมถึงหลุดพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว

เวรแล้วไง

ผมเบิกตาโพล่งทันที เจอกับไอ้คิงที่หยุดกึกเหมือนถูกแช่แข็ง

“มึงว่าไงนะ!”

ก่อนจะตะโกนลั่นพร้อมกับยึดไหล่ผมเอาไว้ไม่ให้หนี หน้าตาตื่นตกใจจนลืมความหม่นหมองเมื่อครู่เลยไอ้ห่า

“กูไม่รู้ กูง่วง”

“เมีย”

“กูไม่รู้ กูมึนฤทธิ์ยา”

“นิลกาฬ!”

ผมรีบร้องโอดโอยจนมันยอมปล่อยแล้วรีบเลื้อยตัวคลุมโปงทันที จะให้มันเห็นได้ยังไงล่ะว่าหน้าแดงก่ำ ตอนไอ้คิงสารภาพรักว่าไม่เข้าสถานการณ์แล้ว ทีผมเองก็พอกันละวะ

อันที่จริงผมก็ไม่คิดว่าจะพูดออกมาเร็วขนาดนั้นหรอก ความรู้สึกของผมยังไม่ตกผลึกออกมาเป็นรูปธรรมขนาดบอกรักทุกวี่วันอย่างมั่นคงเหมือนไอ้คิง ถ้ามันให้พูดอีกรอบผมก็คงบอกออกไปไม่ได้ เพราะเมื่อครู่ก็แค่อารมณ์พาไป...

ผมแค่อยากบอกว่ายังมีคนที่พร้อมจะรักมันอยู่เคียงข้างก็เท่านั้น

นั่นก็นับเป็นสัญญาณที่ดีไม่ใช่รึไง

-----

ใช่แล้วค่ะ เป็นสัญญาณที่ดีมาก อิแม่ปลื้มปริ่มน้ำตาจะไหล

ในที่สุดก็มาน้องนิลก็สารภาพออกมาแล้ว ฉะนั้นเราขอประกาศว่าเรื่องนี้กำลังจะจบลง...ซะที่ไหนล่ะ! เรื่องมันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น!! แต่ละคู่เริ่มมีการพัฒนาการขึ้นมา พี่แว่นเริ่มเปิดใจ (ยอมเดินเข้าคลับกับเก่ง) เบอร์หนึ่งก็เริ่มรู้ตัวว่าหวงกระต่าย ชายนั้นออกอาการหวงพี่หมอบ้างแล้ว ส่วนหญิงนั้นก็หลงผิดต่อไป (ฮา) ตอนหน้าอเล็กซ์ตื่นมา ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปหลายอย่างหลังจากเรื่องดำเนินแบบเรียบเรื่อยแนะนำตัวฮีให้เข้าใจกันมาหลายตอน เตรียมตัวเตรียมใจได้เลยค่ะ!

เพจนักเขียนที่อยากมีผัวแบบคิง...เสียดายแท้คนแบบนี้มีแต่ในนิยาย กระซิก

ปล.ใครงงว่าอเล็กซ์จะไปจีบหญิงยังไง ไม่ต้องห่วงค่ะ หญิงนางล็อคเป้าแล้ว อเล็กซ์ได้ทีโดนเอาคืน 555

[❣☾月亮☽❣]

    ปลื้มปริ่มและฟินมากๆ  ในที่สุดเนอะ
ใช่ๆ คนแรกของกันและกันในหลายเรื่องโดยเฉพาะคำว่ารักเนี่ยที่สุดแล้ว
ทั้งฟินและสงสารคิงไปพร้อมๆกัน เมียบอกรักในวันที่ป่วย
คืนนี้ก็นอนห่างๆนะคิงเดี๋ยวโดนแผลน้องนิล อิอิ
ขอให้แผลหายไวๆจ้า รอหญิงจับอเล็กซ์กดค่ะ     

[mild-dy]

 น้องนิลสารภาพออกมาแล้ว เย้

มาต่อบ่อยๆนะคะ 

[Viewonohm]

พี่คิงรักนิลมากเลย 

[double9JH]

นิลพูดออกมาแล้ววววว

แหม๋ คิงตัวแข็งเลยหรอออ กิ้วๆ

[shannara]

อั้ยยยยยย อิจน้องนิลว่ะเห้ยยย

เล็กจะคู่หญิงป่าวหว่า

[aiyuki]

ในที่สุดก็พูดซักที เฮ้อๆๆๆ น้องนิลลลล

[ciaiwpot]

เมียบอกรัก
รักเมียขนาดนี้หาที่ไหนได้

[Jthida]

ทำไมมาซะน้อยนิดแบบนี้คะ!!!!

[fahsida]

ถึงจะเผลอ แต่ก็บอกรักไปแล้ว 

[ormn]

  ในที่สุดน้องนิลก็บอกรักคิงสักที                       ป.ล.ถ้าหญิงคู่กับอเล็กซ์งานนี้สนุกแน่ๆ

[kiolkiol]

  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ชั้นรักนิลกาฬฬฬฬฬฬฬฬฬฬฬฬฬฬฬฬ

[PingPong_Hunlay]

งืออออออออ น่ารักกกกกกก
พี่คิงตกใจมาก 55555
คิดถึงนะเนี่ยหายไปนานมากเลย -3-

[Fragrant]

ปลื้มปลิ่ม 5555555 ไม่ยักกะรู้จริงว่ามันมีเงื่อนงำระหว่างคิงกับอเล็กซ์ขนาดนี้ แล้วก็สมแล้วที่เป็นนิลกาฬเข้าปั๋วเสมอ 
ตอนหน้าหวังว่าเราจะเห็นอเล็กซ์เสียตัว โดนขืนใจนะ ลงโทษสถานเบาโทษฐานวุ่นวาย 

[Kaemmiizz]

สารภาพออกไปแล้วเว้ย!! เข้มข้นขึ้นสิดี อิอิ

[่patsaporn]

ชอบตอนนี้ค่ะ ตอนที่คิงเปิดใจเรื่องตัวเอง เข้าใกล้กันมากไปอีก ด้านความรู้สึกนะคะ
มันเหมือนมีที่พึ่งพิง มีคนอีกคนที่จะรักกันจริงๆ อยู่เคียงข้าง โอ้ย ซึ้งค่ะ
คิงดีงามขึ้นทุกตอน อยากจ้ายยยยยย โดนน้องนิลตบ

ขอบคุณค่ะ

[Seilong2]

ขอบคุณค่ะ