หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 -

[entirom]

แต่ถ้าถามคุณปู่

คุณปู่คงโอเคร   เพราะมีคนดูแลอเล็กได้

หึหึ

[Tequila]

นิลระวังคิงหึงนะ

[aommaboo]

อเล็กซ์ เอ็งคู่กะหญิงเหอะ ชั้นอยากเห็นว่ามันจะเป็นยังไง55555

[มาจะกล่าวบทไป]

ตอนที่ 48 : เกิดเรื่อง

“คิง มึงรู้จักกับพี่เอกนานแค่ไหนวะ”

“สี่ปี” ไอ้คิงตอบทันควันระหว่างช่วยผมทำแผลตรงเข่าและข้อศอก ตอนนี้พวกเรานั่งอยู่บนเตียงหลังอาบน้ำเสร็จครับ ของแบบนี้ต้องคุยกันเป็นส่วนตัวไม่ใช่ในเวลางาน

“มึงไปเจอได้ยังไง”

“เขาเป็นเจ้าของพื้นที่ที่กูเปิด ตอนไปติดต่อขอซื้อต่อเลยรู้จัก คุยๆ กันเรื่องเปิดคลับแล้วเขาสนใจเลยขอมาร่วมด้วย ตอนแรกกูเสนอหุ้น แต่เขาไม่เอา กูเลยต้องชวนหมอบแล้วลากอเล็กซ์มาลงชื่อ”

แปลก ทำไมพี่เอกพูดเหมือนรู้จักไอ้คิงก่อนหน้านั้นวะ

“เขาแก่กว่ามึงตั้งหลายปี ขายที่แล้วยังยอมเป็นลูกน้องมึงอีกเนี่ยนะ” ผมพูดแบบไม่ได้เจาะจงอะไรทั้งที่สงสัยเต็มอก

“เอกเป็นคนไม่คิดอะไรมากอยู่แล้ว”

“ก็จริง” ผมพยักหน้าหงึกหงัก พี่เอกเหมือนคนที่ปล่อยตัวไปตามคลื่นของกระแสโลกอย่างไม่สะทกสะท้าน

“แล้วพี่แว่นล่ะ”

“แว่นมาขอกู้เงิน กูเห็นแววเลยเป็นคนชวนเอง”

พี่แว่นคงชอบมันตอนนั้นล่ะมั้ง ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยถาม เพราะกลัวจะเข้าหน้าพี่แว่นไม่ติด แต่พอเวลาผ่านไปทุกอย่างก็เริ่มเข้าที่เข้าทางได้ ผมกับพี่แว่นยังเป็นพี่น้องเหมือนเดิม ส่วนไอ้คิงต่อให้รู้เรื่องนั้นก็ไม่สนใจหรือทำตัวผิดปกติ ออกจะเห็นว่าไร้สาระซะด้วยซ้ำ เย็นชาชิบหาย

“งั้นเบอร์หนึ่งล่ะ มึงไปเจอได้ไงวะ”

วันนี้พอจุดประเด็น ผมก็ชักอยากรู้ให้ครบๆ ไอ้คิงเองก็ดูจะชอบใจนะที่ผมชวนมันคุย เพราะถึงจะไม่สนใจเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ระหว่างลูกน้อง แต่มันค่อนข้างภูมิใจกับเหล่าบิชอปและอัศวินกลุ่มนี้

“มันเป็นรุ่นน้องกูอยู่แล้ว ตามชื่อกูมาลองเล่นโป๊กเกอร์ในคลับ ตอนนั้นกูลงไปชั้นหนึ่งพอดีเลยเห็นว่ามีแวว...”

“มึงเลยชวนมัน?”

“กูเลยเอาชนะมันด้วยโป๊กเกอร์ จากนั้นมันก็มาสมัครกับกู”

มิน่าล่ะเบอร์หนึ่งถึงอวยไอ้คิงชิบหาย คนเก่งโป๊กเกอร์สุดในคลับตัวจริงเสียงจริงคือผัวผมนี่เอง มันไม่ค่อยชอบโชว์ฝีมือสักเท่าไหร่ แต่อย่างไอ้คิง...ถ้าลงไปนั่งร่วมวงด้วย ใครจะกล้าบลัฟมันวะ รัศมีราชาโค่นไม่ลงซะขนาดนี้

ส่วนเรื่องพี่หมอบกับไอ้อเล็กซ์ผมไม่ถาม เพราะรู้จากมันอยู่แล้วว่าพี่หมอบเป็นเพื่อนที่หลอกใช้ง่ายดี ไอ้อเล็กซ์ก็จงใจเข้าไปหาเอง มันแม่งเคยทำอะไรโดยไม่มีจุดประสงค์ด้วยเรอะ ไม่แปลกที่จะชนะเบอร์หนึ่ง เจ้าแผนการชิบหาย

และสำหรับไอ้เก่ง...ช่วงหลังผมสนิทกับมันมากขึ้น แถมยังรู้ความลับของมันเข้า ไอ้บ้านั่นเลยเป็นฝ่ายเล่าให้ฟังว่ามาเจอกับพี่แว่นยังไงและโค่นอัศวินคนก่อนยังไง ออกแนวโอ้อวดซะมากกว่า

“คิง...”

ผมเว้นจังหวะอย่างลังเลนิดหน่อย

“มึงคิดจะไปหาปู่บ้างมั้ยวะ”

พอเห็นอเล็กซ์อ้างปู่อย่างนั้นอย่างนี้ ผมก็อดคิดไม่ได้จริงๆ ไอ้คิงตัดขาดจากครอบครัวมัน แต่ใช่ว่ามันจะไม่เหลือใคร พ่อมันหนีออกจากบ้านเอง ปู่กับย่าก็ไม่ได้ทำอะไรผิด ออกจะเสียใจด้วยซ้ำถึงได้ทุ่มเทกับอเล็กซ์จนนิสัยเสีย ถึงมันจะแสดงออกโดยการทำให้อเล็กซ์แม่งแย่กว่าเดิม แต่ก็นับเป็นการเรียกร้องความสนใจอย่างหนึ่ง

“กูบอกแล้วว่ากูไม่อยากได้ความรักแบบนั้น”

“กูรู้ พอนึกกูก็ขนลุกเหมือนกัน แต่มึงจะไม่ไปเจอพวกท่านเลยเหรอวะ ปู่มึงอายุเท่าไหร่แล้ว”

“แปดสิบสี่”

...ตอบได้รวดเร็วทันใจ แสดงว่าแม่งตามสืบ

“อย่าด่าว่ากูปากเสียนะ แต่กูขอถามหน่อย ท่านจะอยู่ได้อีกกี่ปีเชียว”

ไอ้คิงไม่ตอบ แต่มันมองหน้าผมนิ่ง เชื่อสิ ถ้าเปลี่ยนจากผมเป็นพี่หมอบ หรืออเล็กซ์ ป่านนี้คงโดนไอ้คิงกระทืบตายไปแล้ว

“พ่อกับแม่มึงหย่าขาด กูจะไม่ยุ่งเรื่องนั้น แต่ไอ้คิง...ปู่มึงคงดีใจนะถ้ารู้ว่ามีหลานอีกคน” ผมอาศัยแรงฮึดจากไส้ติ่งในการประคองหน้ามันเอาไว้ด้วยสองมือเพื่อไม่ให้มันบ่ายเบี่ยงไม่ยอมฟัง “ก่อนหน้านี้มึงอาจไม่พร้อม แต่ตอนนี้มึงไม่ได้อยู่คนเดียว ถ้ามึงไม่กล้า ก็พากูไปด้วยสิ กูจะเป็นความกล้าให้มึงเอง”

ดวงตาที่มั่นคงเสมอของไอ้คิงระริกไหววูบหนึ่ง คนเข้มแข็งทุกคนในโลกล้วนมีส่วนอ่อนไหวเรื่องครอบครัวทั้งนั้น

“ยังไม่ใช่ตอนนี้ นิลกาฬ”

“อืม กูก็อยู่กับมึงเสมอนั่นแหละ” ผมตบแก้มมันเบาๆ “จะตอนไหนก็ได้...แต่มึงต้องบอกกูนะ”

“กูรักมึงว่ะ”

“กูรู้” ผมหัวเราะชอบใจ รู้สึกดีทุกครั้งเวลามันพูดด้วยน้ำเสียงโคตรจริงจังอย่างกับให้สัตย์ปฏิญาณ ก่อนจะก้มหน้าจูบมันอย่างมันเขี้ยว ไอ้คิงก็จูบตอบ แลกลิ้นไป ดูดลิ้นมาก็ชักจะของขึ้น ให้ตาย ผมล่ะเบื่อกับไอ้แผลสำออยตรงเข่าชะมัด แค่รอยถลอกทำไมถึงได้เป็นอุปสรรคกับการทำกิจกรรมเข้าจังหวะนักวะ จะยกขาอ้าขาก็ไม่ได้ จะนอนคว่ำก็ไม่ได้ น้องนิลเซ็งเหลือหลาย!

“ช้าๆ นะผัว” ผมเตือนมันเมื่อเห็นไอ้คิงเริ่มจะคึก แต่คำตอบคืออะไรรู้มั้ยครับ

“หึ” คุณผัวแค่นหัวเราะหนึ่งที เป็นอันรู้กันว่าอาจจะมาดหลุดแบบเมื่อเช้า

เอาเถอะ ยังไงซะคืนนี้ผมก็ต้องกินบ้องข้าวหลามสักสองกระบอกเป็นอย่างต่ำ จะขอรับประทานให้เปรมเลย!



วันต่อมา ไอ้หญิงก็ปรากฎตัวอีกครั้ง

“หญิง มึงมาทำไมอีกเนี่ย!”

แค่กับอเล็กซ์ก็ปวดประสาทจะแย่ นี่ยังสงสัยว่ามันเรียนจบได้ยังไงวะ กับอีแค่หน้าตาพนักงานยังจำไม่ได้ ถ้าไม่เพราะทิ้งให้มันจมจ่อแล้วสวีทกับผัว ผมคงประสาทตายไปแล้ว แต่นั่งคลอเคลียไปได้ไม่เท่าไหร่พี่หมอบก็เข้ามาเรียกบอกว่ามีคนรอพบ

“ก็มึงบอกวันครึ่ง นี่ผ่านวันนึงแล้วกูรีบมาไม่ดีรึไง”

ผมมองชาญชายที่นั่งคุมเชิงอย่างถามความเห็น หน้าตามันแย่กว่าเมื่อวานอีกเพราะแก้มเริ่มบวม

“เออๆ งั้นขอคำตอบดีๆ แล้วกัน” ผมขยี้หัวเซ็งๆ รู้สึกช่วงนี้เรื่องเยอะชะมัด ไหนจะอเล็กซ์ ไหนจะปู่ไอ้คิง แล้วยังพี่เอกอีก แน่นอนว่าผมไม่กล้าพูดเรื่องนั้นกับผัวหรอก ไอ้คิงแม่งโอ๋ลูกน้องจะตาย และผมก็ไม่มีหลักฐานกล่าวหาด้วย เผลอๆ พี่เอกอาจจะเจอไอ้คิงก่อนหน้านี้แล้วถูกชะตา พอมันชวนก็เลยตอบรับง่ายๆ

เสียอย่างเดียว ใจผมแม่งไม่สงบ

อย่าดูถูกลางสังหรณ์นิลกาฬเชียว ตงิดใจทีไรเป็นเกิดเรื่องทุกที

“กูว่ากูขอลองก่อนว่ะ ถ้าจีบไม่ติดก็ช่าง ถ้าติดก็เอา”

...เพื่อนหญิงของกู...

“มึงเสียเวลาไปคืนนึงเต็มๆ เพื่อคำตอบแบบนี้เนี่ยนะ”

“แล้วจะให้ตอบยังไงละเหี้ยนิล กูก็เสียดายหนังหน้าอเล็กซ์ป่ะวะ ถ้าได้ถ่ายทอดไปสู่ลูกมันก็คุ้ม แต่ถ้าจีบไม่ติดก็จะไม่ตามตื้อ ฝรั่งในโลกนี้มีเยอะแยะ”

ในที่สุดผมก็พูดภาษาคนกับมันได้สักที

“เอาที่มึงสบายใจแล้วกัน”

เพราะยังไงอเล็กซ์ก็ไม่เอาหญิงอยู่แล้ว คนชอบอิสระอย่างมันถ้าถูกจำกัดในกรอบของผู้หญิงที่ห้าวกว่าตัวเอง แถมยังจู้จี้จุกจิกอย่างกับแม่ ไม่ตามใจมันแบบคนอื่นๆ แล้วยังกล้ามีปากเสียงอีก ผู้ชายลัลล้าอย่างมันคงแขยงที่สุด

“งั้นอเล็กซ์ของกูอยู่ไหนล่ะ”

พอได้รับอนุญาตจากผม หญิงก็รีบถามหาว่าที่สามีในทันใด

“อยู่ในห้องกับผัวกูโน้น มันกำลังทำงาน ห้ามกวน” ผมชี้หน้าไอ้หญิงเป็นเชิงเตือน “ถ้ามึงจะจีบก็เอาไว้หลังเวลาทำงาน หรือตอนที่มันออกมาเอง อย่าไปกวนสมาธิเด็ดขาด มันแม่งยิ่งเป็นพวกสมาธิสั้นอยู่ด้วย กว่ากูจะจับให้นั่งนิ่งๆ ได้เกือบตาย”

“งั้นมึงไปขอเบอร์อเล็กซ์ให้หน่อยดิ กูจะได้ส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ไปให้กำลังใจ”

“มึงเป็นคนจีบ ก็หาโอกาสขอเบอร์เองดิวะ เรื่องนี้กูไม่ช่วย” ผมฉีกยิ้มสะใจ ก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อพี่หมอบเป็นคนบอกเบอร์ให้หญิงง่ายๆ “เฮ้ย พี่หมอบ ไหงทำงี้ล่ะ!”

“พี่เข้าใจคนไม่มีคู่ดี ถ้าเจอคนที่ใช่ ก็ต้องลุยให้สุดความสามารถ!”

พี่...พี่อย่าเอาความกากของตัวเองมาเทียบกับคนไฟลุกแบบไอ้หญิงได้มั้ย ไอ้หญิงใช่ว่าจะไม่มีคู่ แต่เพราะมันเกาะติดแต่กับกลุ่มผม ตามจ้ำจี้จ้ำไชหาของกินมาปรนเปรอนิลกาฬ ก็เลยไม่มีใครกล้าจีบต่างหาก และอีกอย่างมันเคยชอบไอ้ชายมาตลอด เลยไม่มีโอกาสได้โชว์สกิลรุกชัดๆ แบบนี้สักที

ไม่สิ มันรุกไอ้ชายออกบ่อย แค่น้ำเสียงเวลาคุยกับผมและไอ้ชาย ก็เห็นความต่างแล้วว่ามันโคตรมีใจ แต่ไอ้ชายดันบื้อเกิน ความรู้สึกช้าแล้วยังเห็นหญิงในแง่ของเพื่อนที่ช่วยดูแลผมได้ดี ไม่ได้มองในแง่คบหาจู๋จี๋ ก็เลยตกเป็นของคนกากไปโดยปริยาย

“ชาย เป็นไงบ้างวะ หน้าดูไม่ได้เลยนะมึง” ผมตัดสินใจเมินพี่หมอบกับหญิงที่คุยกันยกใหญ่ว่าจะส่งข้อความอะไรไปหาอเล็กซ์ไม่ให้ดูน่าเกลียดเกินไป แล้วเดินมาหาเพื่อนสนิทแทน ถึงเมื่อวานจะเป็นอะไรที่เหนือคาดไปสักหน่อย แต่พอจบเรื่องไอ้ชายก็ดูโล่งใจพิกล ถึงกับออกปากจะทำงานเสริมที่ฝั่งคลับหลังผับปิด ความกระตือรือร้นนี่มันอะไรกัน โดนต่อยจนความดีกระเซ็นเลยเหรอวะ แถมยังคล้ายจะติดใจที่ได้ใช้กำลังอีกต่างหาก

บางครั้งผมก็คิดนะ...ถ้าไม่ติดว่าไอ้ชายต้องตามดูแลผมจนกลายเป็นคนหงิมๆ ยอมคน เนื้อแท้มันก็เป็นผู้ชาย เกเรเหมือนกันล่ะวะ สรุปแล้วเป็นความดีของนิลกาฬใช่มั้ยที่ช่วยสะกดเนื้อในไอ้ชายจนกลายเป็นสุภาพบุรุษแสนดี

...ซึ่งกำลังจะดีแตกในไม่ช้า ผมล่ะหวั่นชะมัดว่าไอ้ชายจะออกนอกลู่นอกทาง แล้วผมจะเอาหน้าไปหาครอบครัวมันได้ยังไง

“นิลกังวลอะไรเหรอ”

ชายยังอ่านใจผมเก่งเหมือนเดิม

“ห่วงมึงนั่นแหละ” ผมถอนหายใจเฮือก “มึงก็รู้ว่าครอบครัวมึงสำคัญกับกูขนาดไหน แล้วมึงยังจะไปต่อยตีกับคนอื่นอีก ถ้าพ่อแม่มึงรู้ขึ้นมาว่าสภาพมึงอย่างกับศพ ต่อให้กูเอาพานไปกราบขอโทษยังไม่พอเลย”

“นิล...คนของนิลเป็นคนบังคับให้ชายทำเองนะ”

“ถ้ามึงยอมลาออก ก็ไม่เป็นงี้หรอก” ผมพูดอย่างใจดำ แต่เอาจริงตอนที่นั่งเชียร์ผมก็อยากให้มันชนะนั่นแหละ ใครจะอยากเห็นเพื่อนหมอบกระแตกันล่ะครับ อีกอย่างถ้าโดนไล่ออกในสถานการณ์นั้นก็โคตรเสียศักดิ์ศรีเลย “ชาย กูรู้ว่ากูห้ามมึงเรื่องนี้ไม่ได้ เหมือนที่มึงเองก็ห้ามกูไม่ได้ แต่กูขอได้มั้ยวะ...อย่ามายุ่งฝั่งคลับ แค่นี้กูก็รู้สึกผิดกับครอบครัวมึงจะแย่แล้ว”

ไอ้ชายเงียบไปพักใหญ่จนผมชักหวิว หน้าตามันตอนนี้บวมปูดดูไม่ได้ เลยยิ่งเดาอารมณ์ไม่ถูก

“ก็ได้”

อย่าลืมสิครับว่ามันปฏิเสธคนไม่เป็น หรือให้ถูกคือ มันตามใจผมแต่เด็กจนกลายเป็นคนแบบนี้ 

“ความจริงชายพอใจกับที่ตัวเองตอนนี้แล้ว แต่คงเพราะเพิ่งเข้าคลับครั้งแรก และต่อยชนะคนอื่นครั้งแรก เลยเผลอไปหน่อย” ชายยิ้มแห้งอย่างสุภาพเจียมตัว ทำเอาผมสะดุ้งเฮือก เพิ่งนึกได้ว่าไอ้ชายเข้ามาเห็นสภาพคลับแล้ว แม้ว่าจะเป็นตอนยังไม่เปิดบริการก็เถอะ ถึงว่าสิจู่ๆ ก็ฮึกเหิมขึ้นมา “แต่ต่อให้นิลไม่พูด ชายก็กำลังคิดทบทวนเหมือนกัน เพราะเมื่อคืนตอนหมอบช่วยทำแผลก็ขอเอาไว้”

พี่หมอบ ผมรักพี่

“จริงสินิล เมื่อปลายเดือนนิลโอนเงินให้พ่อกับแม่เหรอ เขาบอกโทรหานิลแล้วไม่ยอมบอกว่าได้เงินมาจากอะไร ก็เลยกังวลโทรมาหาชาย...” ชายพูดไปพลางกัดปากแบบกระอักกระอ่วน ผมเข้าใจ ไม่แคล้วพ่อกับแม่ของมันเข้าใจผิดว่าผมขายตัวแลกเงินน่ะสิ คนทำผิดไปแล้วครั้งหนึ่ง ต่อให้พวกเขาจะเชื่อใจและให้โอกาส แต่ก็อดระแวงไม่ได้หรอก

แน่นอนผมไม่โทษพวกท่าน เพราะผมทำตัวเอง อีกอย่าง ท่านก็คิดไปด้วยความเป็นห่วงทั้งนั้น

“กูเป็นเมียเจ้าของนะ ก็ต้องได้ส่วนแบ่งมาบ้าง กูบอกพวกท่านไปแล้วว่าลงทุนเปิดร้านกับเพื่อน แต่ดูเหมือนพวกท่านจะไม่เชื่อเท่าไหร่ว่ากูจะลุกขึ้นมาทำธุรกิจ” นึกแล้วก็ขำ ผมยังนึกภาพตัวเองทำมาหากินอย่างคนอื่นไม่ออกเหมือนกัน ถ้าเรียนจบ ผมคงทำงานประเภทกินเงินเดือนไม่ไหว น่าจะเป็นพวกล่ามแปลภาษาที่เดินทางไปเรื่อยๆ มากกว่า เพราะผมเป็นพวกขี้เบื่อ และชอบความตื่นเต้นท้าทาย “มึงก็ช่วยกูหน่อยแล้วกัน บอกว่ามึงร่วมด้วยก็ได้ พวกท่านจะได้วางใจที่มึงช่วยดูอีกคน ไม่งั้นคงกลัวว่าสักวันกูจะทำร้านล้มละลาย”

“ได้สิ” ไอ้ชายขานรับอย่างว่าง่ายเช่นเดิม “แล้วเรื่อง...คิง”

จนป่านนี้ ไอ้ชายก็แทบไม่เรียกคิงว่าบอส และไม่เรียกพี่คิงอย่างไอ้หญิงด้วย

“เรื่องนั้นไม่ต้องบอกหรอกน่า” ผมรีบโบกมือปฏิเสธ กลัวว่าถ้าพวกท่านรู้จะรีบโทรมาถามน่ะสิว่าผมไปคบกับคนแปลกๆ เข้ารึเปล่า ประวัตินิลกาฬใช่ย่อยซะที่ไหน

“แต่พวกท่านถามเองเลยนะ บอกว่ามึงเปลี่ยนไป แสดงว่ากำลังมีความรัก...” พูดไปไอ้ชายก็คล้ายกระดากปาก ส่วนผมนั่งอ้าปากพะงาบๆ แค่คุยโทรศัพท์ พ่อแม่ไอ้ชายจะจับความรู้สึกเก่งเกินไปแล้ว ผมเปลี่ยนไปตรงไหน ไม่มี๊ไม่มี!

เอ่อ...เปลี่ยนนิดหน่อยก็ได้วะ ให้ความสำคัญกับตัวเองมากขึ้น สนใจคนรอบข้างนอกจากครอบครัวไอ้ชายมากขึ้น ใส่ใจคนอื่นมากขึ้น แม่งเอ๊ย นึกแล้วสยองตัวเองชะมัด แต่ไอ้คิงก็เปลี่ยนพอกันล่ะวะ ยิ้มบ่อยจนผมหลงแล้วหลงอีก

“งั้นบอกว่านิลกำลังดูใจอยู่แล้วกัน”

...หลังสมสู่กันพันแปดร้อยท่าน่ะนะ

ผมถอนหายใจเฮือกๆ อย่างตามมีตามเกิด ความจริงก็ไม่มีอะไรเสียหายหรอกแต่ผมรู้สึกเขินแปลกๆ ที่จะบอกพวกท่านว่ามีผัว...เอ่อ...แฟนก็เท่านั้น พ่อแม่ไอ้ชายน่ะคิดว่าชาตินี้ผมจะไม่มีคู่ซะด้วยซ้ำ เล่นยึดแต่เซ็กซ์เป็นหลักมาตลอดนี่หว่า แต่จะให้สาธยายความดีไอ้คิงให้พวกท่านฟังผมก็...อ่า...เข้าใจใช่มั้ยครับ ว่าคิงไม่ใช่ลูกเขยในฝันของพวกท่านแน่ๆ

ที่สำคัญ...

“เวรล่ะไอ้ชาย นี่มึงบอกเรื่องพี่หมอบรึยัง”

ผมขนลุกซู่เมื่อนึกเรื่องสำคัญได้

“บอกแล้วสินิล เรามีอะไรก็บอกพ่อกับแม่อยู่แล้ว” ไอ้ชายแม่งเป็นลูกกตัญญูนะครับ โทรรายงานตลอด แม้ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของผมก็เถอะ

“แล้ว...พวกท่านไม่ว่าอะไรเหรอวะ”

เชื่อสิว่าการที่ไอ้ชายเป็นเกย์ ต้องมีผลมาจากผมที่เอาแต่คั่วผู้ชายสักเก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าแน่ มันไม่ใช่คนมีปมที่เอาผู้หญิงไม่เป็นซะด้วย แล้วพ่อแม่มันควรจะดีใจหรือเสียใจล่ะที่อดเลี้ยงหลาน

“ไม่ว่าอะไรนี่นิล ยังบอกด้วยซ้ำว่าจะกลับบ้านเมื่อไหร่ให้พาแฟนไปด้วย พวกท่านอยากเจอ”

นั่นล่ะคือข้อสำคัญที่ผมไม่อยากบอกเรื่องตัวเอง พี่หมอบน่ะ ‘กาก’ จนหายห่วง แต่หน้าไอ้คิงบอกยี่ห้อ ‘เหี้ย’ แต่ไกล
คู่ของผมกับชายแม่งต่างกันจนนึกภาพตอนพาไปไม่ถูกเลย

“นิลจะกลับไปตอนไหน”

“ตอนเรียนจบสิ จะไปทั้งทีต้องไปให้ภูมิใจ เอาใบปริญญาเป็นของขวัญ”

ไอ้ชายยิ้มพลางจับปลายผมของผมเบาๆ

“งั้นไว้กลับด้วยกันนะ”

“เออ”

“อะแฮ่ม!” ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่พี่หมอบมายืนข้างหลังผม แถมยังส่งเสียงอย่างกับเสลดติดคอ ไอ้ชายถึงกับสะดุ้งเฮือก หน้าตาเลิกลั่กสุดขีดรีบชูมือสองข้างแบบยอมมอบตัว

“ทำอะไรของมึงเนี่ยชาย” ผมมองมันขำๆ

“คือ...เอ่อ... หมอบมานั่งตรงนี้สิ” ไอ้ชายปฏิเสธพลางกระเถิบตัวเรียกพี่หมอบมานั่งข้างๆ ผมไม่อยากขัดจังหวะ เลยถามหาเพื่อนอีกคนแทน

“หญิงอ่ะพี่”

“นู้นไง”

(ต่อข้างล่างค่ะ)

[มาจะกล่าวบทไป]

ผมหันไปมอง ก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อเจอกับภาพอเล็กซ์ที่กำลังโดนลวนลาม

“ไม่นะเพื่อนเมียเพื่อน อย่า อย่า”

อเล็กซ์...มึงเป็นสาวบริสุทธิ์รึไง

แล้วเพื่อนเมียเพื่อนคืออะไรวะ คำเรียกโคตรยาว แต่เสือกขัดขืนซะสะดิ้ง อย่าว่าแต่หญิงเห็นแล้วคึก ผมเห็นแล้วยังอยากแกล้งมันเลย

“หญิง มึงอย่าออกตัวมากดิ”

“ไหนมึงไฟเขียวให้กูแล้วไง” หญิงที่เข้าไปจับหน้าจับตาอเล็กซ์อย่างหลงใหลแถมยังเอานิ้วทาบปากตัวเองไปวางแปะบนแก้มว่าที่สามีพูดอย่างไม่อาย...ขนาดลูกครึ่งฝรั่งยังตกใจ แสดงว่ามึงเหิมเกริมไปนะ

“งั้นอเล็กซ์ มึงออกมาทำไมเนี่ย”

“ก็เพื่อนเมียเพื่อนบอกว่าถ้าออกมาเจอหน้าจะให้รางวัลอ่ะ กูอยากได้รางวัล” อเล็กซ์ทำหน้าบึ้งๆ ขณะยกมือถูแก้ม มึงโดนหลอกแล้วไอ้หมา สรุปแล้วที่เก็บตัวมันไว้ในออฟฟิศหามีประโยชน์ใดไม่สินะ ให้ทำงานเสือกนั่งเล่นไลน์ เจริญแท้
“แล้วมึงบอกไอ้คิงยังไง”

“บอกว่าเพื่อนเมียเพื่อนอยากเจอ เพื่อนคิงเลยบอกให้ไสหัวไปแล้วตามเมียเพื่อนให้ด้วย”

อเล็กซ์กระตือรือร้นมากกับการถูกใช้ นี่มึงไม่เคยโดนใครออกคำสั่งใส่เพราะมีแต่คนทำอะไรให้ตลอดใช่มั้ย ถ้ามันรู้ว่าไอ้คิงเป็นพี่ จะยิ่งคลั่งหนักกว่าเก่าหรือเออเร่อร์ไปเลยวะ

“เออๆ งั้นมึงกลับเข้าไปพร้อมกูเลย มานี่มา” ผมเกี่ยวคอเสื้ออเล็กซ์หมายลากเข้าห้อง ถ้าไอ้เก่งเป็นคู่กัด เบอร์หนึ่งเป็นรุ่นน้อง พี่แว่นเป็นพี่ชาย พี่เอกคือเพื่อนร่วมงานแสนดี ไอ้อเล็กซ์ก็คือหมาเลี้ยงเฝ้าคลับชัดๆ ถ้าเจอตำรวจก็ให้มันเห่าไล่ไป สะดวกดี

“นิล มึงอย่ากีดกันความรักของเพื่อนสิวะ”

“นี่มันเวลางานนะครับคุณ” ผมหันไปพูดสุภาพจริงจังกับไอ้หญิงที่เดินตามมาโวยวาย แน่ล่ะว่าจงใจกวนประสาท “เอ้า บ๊ายบายเพื่อนกูหน่อย”

“บายยย”

เชื่องใช้ได้นี่หว่า

ผมอมยิ้มกับอเล็กซ์ที่ปล่อยตัวให้ผมลากง่ายๆ แถมยังยกมือบอกลาไอ้หญิงด้วยรอยยิ้มซุกซนไร้เดียงสาอย่างน่ารัก ชักเข้าใจว่าทำไมไอ้หญิงถึงหลงหัวปักหัวปำจะเอาให้ได้ หญิงเป็นพวกบ้าผู้ชายประเภทอ่อนแอกว่าตัวเอง ผมหมายถึง...หัวอ่อนแบบน่าดูแลน่ะครับ ตอนไอ้ชายก็เพราะมันเอาแต่คอยตามผมจนไม่ค่อยสนใจตัวเอง ไอ้หญิงเลยทนไม่ไหวต้องเข้ามาช่วยแบ่งเบาภาระ เอ่อ...นี่ผมเป็นภาระเหรอวะ ช่างแม่ง

แต่พอเข้าไปในออฟฟิศ ผมก็ต้องชะงักเมื่อเจอกับพี่เอก

แปลก ปกติพี่เขาคุมหน้าประตูตลอดเวลานี่หว่า เวลามีเรื่องหรือคนขอเข้าพบ มักจะเป็นไอ้เก่งไม่ก็พี่แว่นที่มารายงาน เพราะสำหรับตำแหน่งอัศวินพิทักษ์ประตูพ่วงดูลาดเลาแล้ว พี่เอกแทบจะกระดิกไปจากตำแหน่งเกินสิบนาทีไม่ได้เลย

“มีอะไรกัน” ผมจับได้ถึงบรรยากาศไม่ค่อยสู้ดี เอาอเล็กซ์ไปปล่อยบนโซฟา แล้วเดินอ้อมไปนั่งข้างๆ ไอ้คิง

“เมื่อกี้มีตำรวจมา”

ผมใจหายกับคำอธิบายสั้นๆ ของไอ้คิง

“ไม่ต้องกังวลหรอกครับควีน เป็นแค่การเข้าใจผิดเท่านั้น” พี่เอกรีบรายงาน แต่ไม่วายปรายตามองอเล็กซ์ที่นั่งทำตาแป๋วอย่างงุนงงไม่รู้สถานการณ์ว่าคุยเรื่องอะไรกัน “มีคนแจ้งความว่ามีการซื้อขายยาเสพติดที่หลังร้านของผับ เลยมีสายตำรวจเข้ามาเดินตรวจ ถึงจะจัดการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ แต่ผมคิดว่าต้องมีคนจงใจปล่อยข่าว”

เวรล่ะ ศัตรูไอ้คิงเยอะชิบหายจนไม่อยากจะนับนิ้วเลย

“สมบัติรึเปล่าพี่”

แต่ผมก็นึกถึงอริล่าสุดเป็นคนแรก

“ไม่ใช่ครับควีน สมบัติ...” พี่เอกเว้นจังหวะเล็กน้อย ผมเห็นนะว่าแอบเหยียดยิ้มได้สยองพอๆ กับคุณผัวที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมเลย “สมบัติคงไม่ได้ออกจากโรงพยาบาลในเร็วๆ นี้แน่”

“อาจจะเป็นญาติหรือเมียสมบัติก็ได้ ถ้ามีคนเห็นว่ามันถูกทำร้ายขนาดนั้นก็คงผูกใจเจ็บนะพี่”

“นิล” ไอ้คิงจับต้นขาผมเอาไว้ทั้งที่ผมกำลังใช้ความคิด “สมบัติทั้งกู้เงินและติดการพนัน เจ้าหนี้ไม่ได้มีแค่เรา แต่ยังมีคนอื่นอีก ไม่มีใครคิดโยงมาที่คิงส์คลับได้เร็วขนาดนี้ทั้งที่เพิ่งผ่านมาวันเดียวหรอก”

เออว่ะ ผมหันไปยกมือขอโทษขอโพยไอ้คิงเพราะอาจจะไปขัดจังหวะคุยระหว่างมันกับพี่เอกโดยไม่ได้ตั้งใจ ลืมไปได้ยังไงนะว่าเวลาจะทำอะไรขึ้นมาทีผัวผมโคตรมีมาตรการรองรับความปลอดภัยเผื่อเอาไว้แล้ว มีแต่ผมเนี่ยล่ะที่ไม่ทันคิด

ไอ้คิงไม่ถือสา มันก้มจูบผมเร็วๆ หนึ่งทีแล้วส่งสัญญาณมือให้พี่เอกรายงานต่อจากที่ค้างเอาไว้

ต่อหน้าต่อตาลูกน้องเลยนะมึง

“ผมลองสอบถามกับคนที่บอสให้ติดต่อเวลาเกิดปัญหากับตำรวจแล้วครับ เขาบอกว่าเพราะไม่ได้มีการเจาะจงว่ารื้อค้นคลับจึงไม่ได้ห้ามปรามล่วงหน้า ฉะนั้นพวกเราต้องจัดการกันเอง”

ไอ้คิงเหลือบมองอเล็กซ์ที่ยังมองไปมองมาระหว่างพวกผมกับพี่เอกอย่างงุนงงแล้วยิ้มเย็น

“บอกไปว่าหาก ‘หลานที่น่ารัก’ โดนจับที่หน้าร้านแล้วถูกสอบสวนขึ้นมา ก็คงต้องให้ทางนั้นจัดการกันเองเหมือนกัน”

“ครับ บอส”

พี่เอกพยักหน้าอย่างพอใจ นี่มันขู่กันชัดๆ! จริงอยู่ว่าคนอื่นๆ ในคลับน่ะเก็บความลับดี ต่อให้มีคนมาตรวจก็ไม่ปากโป้งเอาง่ายๆ แต่กับอเล็กซ์น่ะ...ถ้าใช้สมองสักหน่อย ในเวลาไม่ถึงสิบนาทีคงรีดข้อมูลได้หมดเปลือก...

“นี่มึงคุยเกี่ยวกับกูอยู่ป่ะเพื่อน” อเล็กซ์ทนไม่ไหวอยากมีส่วนร่วมเมื่อพวกผมพากันมองมันอย่างไว้อาลัยในใจ

“ก้มหน้าไป”

“อ่า เอ่อ โอเค๊” อเล็กซ์ก้มหน้างุดๆ เมื่อโดนไอดอลสั่งเสียงเหี้ยม ผมว่าไอ้คิงคงโกรธที่จู่ๆ ก็มีตำรวจไม่ดูตาม้าตาเรือเข้ามาในเขตของตัวเองแหงๆ ถึงได้แผ่รัศมีราชาพิโรธอยู่อย่างนี้

“ปัญหาคือใครเป็นคนแจ้งความ” ไอ้คิงพูดนิ่งๆ แต่ตาจ้องตรงที่พี่เอกอย่างกับคาดเค้นเอาคำตอบให้ได้ ถ้าไม่เพราะรู้จักมันดี ผมคงหลงนึกว่ามันกำลังจะเอาอารมณ์ลงกับลูกน้องแน่ๆ แต่ไม่ใช่ครับ มันแค่อยากถามความเห็นเฉยๆ แต่ด้วยมาดดุๆ เลยทำให้เหมือนหาเรื่องชาวบ้าน

“ผมคิดว่าต้องเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับยา ‘พาเลซ’ ครับบอส”

ไอ้ยานรกนั่นอีกแล้ว จนตอนนี้ผมก็ไม่ค่อยเห็นด้วยที่ไอ้คิงมันทำโรงงานหรอกนะ

“แล้วมึงล่ะเมีย”

ผมไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่มันหันมาถามผม เพราะการที่มันให้อเล็กซ์ไปตามตัวก็เพราะต้องการให้ผมเป็นส่วนหนึ่งในการระดมความคิดอยู่แล้ว

“สมศักดิ์? ไม่สิ มึงเอามันจับเซ็นเป็นเจ้าของโรงงาน มันคงไม่โง่” ผมพึมพำระหว่างคุณผัวนั่งโอบเอวอย่างคุ้นชิน “คนงานที่เบอร์หนึ่งจัดหามาก็ได้รับผลประโยชน์กันหมด ซึ่งถ้าโดนจับ ก็ต่างเสียประวัติกันทั้งนั้น พวกมันคงไม่กล้าเอาตัวเองมาเอี่ยวด้วย”
ไอ้คิงพยักหน้ารับเป็นช่วงๆ ขณะที่พี่เอกเองก็ตั้งใจฟังจนผมชักเกร็ง

“เบอร์หนึ่งตัดออกไปได้ ที่เหลือก็เป็น...”

ผมหันขวับมองไอ้คิงทันที

“อย่าบอกนะว่า...”

“เข้าเดือนที่สามแล้วหลังจากกูมอบหมายงาน แต่คนของมึงยังไม่ยอมเข้าร่วมเต็มตัวสักที”

อเล็กซ์กับไอ้ชายผ่านการทดสอบแล้ว แต่ยังเหลืออีกคนหนึ่ง

“มึงสงสัยกระต่ายเหรอวะ”

ผมกลืนน้ำลาย แต่พอคิดดูดีๆ ก็เป็นไปได้สูง กระต่ายเห็นซื่อๆ แต่ก็สามารถทำทุกอย่างได้เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง อย่างตอนที่ทำตัวเป็นนิลกาฬสองไงล่ะ เห็นแบบนั้นแต่ก็กล้าเกินวัย ไอ้คิงพูดถูก กระต่ายยังไม่ยอมลงงานอย่างจริงจัง เอาแต่สวมผ้ากันเปื้อนทำความสะอาดเหมือนไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับการค้าผิดกฎหมายที่น่ารังเกียจ

ผมเข้าใจกระต่ายนะ แต่ก็เข้าใจไอ้คิง

กระต่ายเป็นผู้ต้องสงสัยที่พอเข้าเค้าที่สุดจริงๆ

“เบอร์หนึ่งอยู่กับกระต่ายตลอด มันดูคนเก่งจะตาย คงไม่เผลอให้น้องมันหลอกหรอกน่า”

“ไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด”

ผมเงียบไปชั่วอึดใจ มองหน้าพี่เอกแล้วก็พบว่าพี่แกเห็นด้วยกับไอ้คิง

“กระต่าย...รักเบอร์หนึ่งนะ มันคงไม่กล้าแจ้งความให้คนที่ตัวเองรักถูกจับหรอก”

“คนที่แจ้งความเจาะจงที่ ‘คลับ’ นะนิลกาฬ”

บางครั้งผมล่ะเกลียดเวลามันเรียกชื่อเต็มผมชะมัด

“ถ้าคลับถูกปิด กรต้องไหวตัวและหนีก่อนจะมีคนตามไปโรงงานอยู่แล้ว”

“ไม่ต้องมาพูดอ้อมค้อม” ผมถอนหายใจเฮือก แล้วยึดมือไอ้คิงตรงสะโพกตัวเองเอาไว้ “มึงบอกกูมาเลยดีกว่าว่ามึงคิดและเชื่อแล้วใช่มั้ยว่ากระต่ายคือคนแจ้งความ”

“ใช่”

ดีจริงๆ ที่ผัวผมเป็นพวกกล้าทำกล้ารับ

“มึงจะทำยังไงกับกระต่าย”

“ให้อัศวินจับมาเค้นคอ” ไอ้คิงว่าพลางเหลือบมองพี่เอกที่พยักหน้าน้อยๆ นับว่ามันยังมีเมตตากับสัตว์เลี้ยงของผมอยู่บ้าง เพราะให้พี่เอกลงมือ ย่อมดีกว่าไอ้เก่งเป็นไหนๆ

เหอะ ไอ้พวกถนัดแต่ใช้กำลังเอ๊ย!

“ขอเวลากูหนึ่งวัน ไม่สิ สักชั่วโมงก็พอ” ผมต่อรอง เชื่อว่ายังไงไอ้คิงก็ต้องฟัง ไม่งั้นมันจะพูดพล่ามมากมายทำไมถ้าไม่เพราะกลัวผมไม่เห็นด้วย “กูมีวิธีให้กระต่ายสารภาพ และดีกว่าการให้อัศวินคนสำคัญของมึงต้องลงแรงเอง แต่มึงต้องสัญญา ไอ้คิง ถ้ากระต่ายไม่เกี่ยวข้องจริงๆ มึงต้องตัดกระต่ายออกจากความเป็นไปได้ต่างๆ ในอนาคต”

“...ได้”

ไอ้คิงเว้นจังหวะอยู่นาน ผมก็เข้าใจหรอก มันเชื่อมั่นในตัวเอง และในคนของมัน แต่กับกระต่ายที่ไม่นับว่าเป็นคนของคลับเต็มตัว มันที่ชอบความสมบูรณ์แบบและเพอร์เฟ็คคงรู้สึกตงิดๆ กับส่วนเกินนี้จนกลายเป็นความระแวงไม่ไว้ใจ ถึงได้ส่งไปไกลลิบตา

ส่วนผม...ผมรู้จักกระต่าย ไม่ใช่แค่มองจากอดีตแล้วตัดสินแบบไอ้คิงที่นับว่าเป็นพวกแล้งน้ำใจ กระต่ายเคยทำผิดจริง แต่มันก็เหมือนผมนั่นแหละ พอยืนขึ้นได้แล้วก็ไม่มีวันทำผิดพลาดซ้ำสองหรอกน่า ไม่มีทางจะแจ้งความทั้งที่ได้นอนห้องเดียวกับคนที่ชอบทุกคืน เพราะเบอร์หนึ่งกลายเป็นที่พักพิงทางใจของมันไปแล้ว

ไอ้คิงสนแต่ว่าลูกน้องจะทำหน้าที่ได้ดีมั้ย ขณะที่ผมน่ะเอาแต่เสือกเรื่องชาวบ้าน

มันไม่เคยโทรศัพท์หาลูกน้องนอกเหนือจากงาน ส่วนผมชอบโทรถามสารทุกข์สุกดิบนักแล

โดยเฉพาะเบอร์หนึ่งและกระต่าย ฉะนั้นผมถึงมั่นใจว่าจะทำสำเร็จ

“หนึ่งชั่วโมง” ผมย้ำคำอีกครั้ง ยกนิ้วบอกทั้งไอ้คิงและพี่เอก “รอฟังผลได้เลย”

“ครับ ควีน” ค่อยยังชั่วที่พี่เอกไม่คัดค้าน หรือไม่ก็วีรกรรมของผมที่ชอบทำอะไรแผลงๆ นับตั้งแต่ออกไปทวงหนี้กับไอ้เก่งจะร่ำลือไปทั่วคลับ พี่เอกถึงได้ทำตาประกายวาวราวกับรอชมฉากเด็ด

ผมแกะมือไอ้คิงออกจากเอวเพื่อผละตัวออกเล็กน้อย ก่อนจะกดโทรศัพท์หาตัวการสำคัญ

“เบอร์หนึ่ง เงียบ และฟังกู”

ผมพูดดักทันทีที่ปลายสายกดรับ

“ตอนนี้...”

มิชชั่น...สตาร์ท!!!

-------------

ได้เวลาควีนโชว์ลวดลายหลังจากนั่งในตำแหน่งแบบสบายๆ มานานแล้วค่ะ

คิงไม้แข็งไม่กลัวใคร ควีนไม้อ่อนเล่นเทคติก เข้ากั๊นเข้ากันเนอะ 5555

ตอนหน้าเป็นของเบอร์หนึ่งกับกระต่าย รู้สึกว่าทำไมลำเอียงจัง เริ่มภาคมามีแต่คู่นี้เด่น พี่แว่นแทบจะหายไปเลย แต่มันเป็นบริบทของตัวเรื่องค่ะ ก็ต้องพยายามกระจายบทกันไป ตัวละครเริ่มเยอะเราเองก็มึนเหมือนกันค่ะ

เพจนักเขียนที่ยอมเป็นนางวันทอง อยู่ตรงกลางระหว่างคิงกับเอก อั๊ย

ปล.ใครรอฉากลูกเขยเจอพ่อตาแม่ยาย มีในตอนพิเศษแน่นอนค่ะ คงไม่อยู่เรื่องหลักเพราะต้องไทม์สคิปไปตอนน้องนิลเรียนจบเลย แบบว่าไปสู่ขอรวดเดียว 5555

[cinnsin]

โอ้ยยยย ย อยากรู้แล้ว่านิลจะทำยังไง มาต่อเร็วๆนะคะะะ > <

[❣☾月亮☽❣]

น้องนิลลุยเลย
ค้างอะค่ะ.     

[Youi_chin]

 

[PingPong_Hunlay]

คิงนิลละมุนมาก ><
ต่ออีกนิดไม่ได้หรออออ อยากดูฉากเด็ดนิลอ่าาาา
 

[Snowermyhae]

พี่คิงคือทั้งรักทั้งหลงเมีย ขออะไรได้หมด

[boonpa]

  จะทำไงให้กระต่ายสารภาพนะ

[mypink801]

น้องนิลอิ่มหนำสำราญ หุหุ 

[mild-dy]

ไม่คิดว่ากระต่ายเป็นคนทำนะ อาจจะเป็นคนอื่นในคลับก็ได้
รอนิลโชว์สกิลความเทพ 

[aiyuki]

คิงนี่สมกับเป็นคิงเลย เท่มากกก

[kamaji]

นิลควีน (นิล-ละ-ควีน) ออกโลงเอง เสร็จแน่กระต่ายน้อย !!!

[Poseidon]

ควีนจะสำแดงเดชแล้ว
ขอให้จับหนอนบ่อนไส้ให้ได้เถอะ สู้ๆๆๆควีน

[Yara]

เราเป็นอีกคนที่เห็นว่า คิงเลือกคนไม่ผิด
ถ้าไม่นับเรื่องบนเตียง น้องนิลเหมาะจะเป็นควีนของคิงมากที่สุด เพราะเหมือนเป็นส่วนเติมเต๋มซึ่งกันและกัน  มีทั้งอ่อนทั้งแข็ง สามารถเปลี่ยนแปลงได้ทุกสถานการณ์

[kiolkiol]

 

[bevobova]

อิจนิล  ผัวรักผัวหลงจริงจริ๊งงงงง    อเล็กซ์ก็หล่อเสียของ ฮ่าาาา    หญิงจัดการให้อยู่หมัดเลยนะ  อยากรู้ว่าเบอร์หนึ่งกับควีนวางแผนอะไรกันนนน   

[QXanth139]

ควีนจะได้โชว์บ้างแล้ว น้องนิลสู้ๆ

[entirom]

สงสัยพี่เอก
 






















































ว่า
เป็นใคร?
ญาติๆ อ่ะเปล่า
 

[imfckwn]

รอจ้าา ลุ้นนะเนี่ยยย

[♠DekDoy♠]

พี่เอกเท่อ่ะ เนอะ ๆ 555

[่jum]

  สนุกดี นิลช่างหาสมญานามให้บรรดาลูกน้องได้เหมาะเหม็ง 

[Kaemmiizz]

น้องนิลลุยเลย รอชมฉากเด็ด คึคึ
แล้วพี่เอกตกลงยังไงกันแน่นะ...ดีหรือไม่ ใช่หรือเปล่า

[SaJung13]

เราว่าไม่ใช่กระต่ายนะ นางไท่มีทางทำแบบนั้นได้แน่ ตัดรายได้ตัวเองเลยนะนั้น ต้องเป็นคนอื่นแน่ๆที่เสียผลประโยชน์

[Yunatsu]

ชอบคำว่า มิชชั่นสตาร์ท 5555
แต่หวังว่าไม่ใช่กระต่ายนะ
ไม่เอาไม่เอา

[Minty]

อเล็กซ์ เป็นตัวละครที่โง่บริสุทธิ์จริงๆ

ใครคุยอะไรกัน อเล็กซ์ไม่เคยจะรู้เรื่อง

[thanza1970]

ลุ้นๆ ไม่อยากให้เป็นกระต่าย สงสารน้อง

[lazyishappy]

รอการไต่สวนของน้องนิลน้าาา คิดถึงฝุดๆ