หลังจากนั้นผมก็ขอตัวออกมาสงบสติตรงบันไดหนีไฟ เพราะพอได้รับคำตอบที่ไม่อยากเชื่อ แม่ก็เกริ่นเรื่องขอเงินไม่ถูก ส่วนผมนั้นรู้เจตนาเธอดีอยู่แล้ว จึงรับปากส่งๆ ไป ไม่เปิดช่องให้แม่อ้างฐานะของผู้ให้กำเนิดจนย่ำแย่ไปกว่าเดิม เพราะยังไงก็คงไม่มีใครใจจืดใจดำมองคนที่รักตายไปอย่างทรมานโดยไม่ให้ความช่วยเหลือได้หรอก
แต่ก็ใช่ว่าจะทุ่มเททั้งหมด ปรนเปรอทุกอย่างตามที่ขอ
ผมจ่ายค่ารักษาตามเนื้อผ้า แต่สิ่งของอื่นๆ ที่เธอต้องการไม่ใช่หน้าที่ที่ผมต้องหามาให้
“คิง ขอบุหรี่ตัวนึงดิ”
ผมหันไปพูดกับคุณผัวที่ตามออกมาเป็นขี้ปลาทอง
“ไม่มี”
“กูไม่เชื่อ”
ผมเข้าไปค้นตัวมัน ไอ้คิงแทบจะไม่สูบบุหรี่ต่อหน้าผมเพราะโดนห้าม แต่มันเลิกไม่ได้เร็วขนาดนี้หรอก บางครั้งเวลาผมอาบน้ำมันก็ชอบแอบไปดูดตรงระเบียง คิดว่าไม่รู้รึไง
แล้วผมก็ค้นเจอ บุหรี่นอกที่กลิ่นไม่แรงเท่าของไทยแต่ราคาแพงหูดับอยู่ในกำมือสำเร็จ ผมหยิบขึ้นมาจ่อปาก ก่อนจะหันหน้าไปหาไอ้คิงแล้วสะกิดยิกๆ
คุณผัวส่ายหน้าอย่างเหนื่อยหน่ายก่อนจะดึงซองบุหรี่คืนและจุดไฟให้ผม ขนาดไฟแช็คยังทำจากเหล็กแกะสลักลายสวยเฉียบ มันเคยใช้ของตามตลาดนัดบ้างมั้ยเนี่ย มียี่ห้อตลอดอ่ะไอ้รวย
ผมดูดบุหรี่เข้าปอด พยายามจะไม่สำลัก ก่อนจะพ่นควันออกมา รู้สึกคลายเครียดขึ้นมานิดหน่อย ส่วนไอ้คิงเปิดหน้าต่างตรงบันไดหนีไฟเพื่อไม่ให้กลิ่นตลบ มีผัวฉลาดชาติเจริญจริงๆ ครับ
“กูคงต้องเลิกบุหรี่จริงๆ แล้ว”
ผมยิ้มกับคำพูดพึมพำแบบจงใจให้ได้ยินของมัน
“เอาสิ กูอยากจูบกับปากผัวฉ่ำๆ ที่ไม่มีสารก่อมะเร็ง” พูดจบก็สลดเอง เพราะพาลนึกถึงแม่ “ไอ้คิง...กูใจร้ายเปล่าวะ”
“มึงใจดีกว่ากูเยอะ”
ผมเชื่ออย่างไร้ข้อสงสัย
“กูยังเห็นเขาเป็นแม่นะ กูอยากมาเยี่ยมเรื่อยๆ ด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่เขาขอ กูแค่ทำให้ไม่ได้”
“กูรักมึง”
ผมเกือบสำลักไอเมื่อจู่ๆ มันก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง รู้สึกจั๊กจี้อย่างบอกไม่ถูก ใครก็ได้ช่วยทำให้คู่เราโรแมนติกแบบชาวบ้านชาวช่องบ้างได้มั้ย สารภาพรักกันแต่ละทีแม่งอย่างกับเล่นหวย คาดไม่ถึงตลอด
“ขอบคุณที่มาด้วยกัน ไม่งั้นกูต้องสติแตกแน่ๆ”
“ไม่ต้องขอบคุณกูหรอก”
ไอ้คิงพูดเสียงเรียบ ทำเอาผมเลิกคิ้วว่ามันจะมาไม้ไหนวะ
“รักกูมากๆ ก็พอแล้ว”
คราวนี้ผมสำลักไอของจริง รู้สึกถึงความหวานขึ้นสมองจนลืมความขมขื่นก่อนหน้า
โอ๊ย ยอมใจผัวจริงๆ ว่ะครับ!
------
จบดราม่ากันไปแบบหวานปนขม กับเฮียคิงที่น่ารักมาก ผู้ชายดุๆ พอมางอแงมุ้งมิ้งใส่แล้วช่างน่าเลี้ยงดูเหลือเกิน ทั้งเหมือนเด็กแต่ก็ปกป้องเราได้ อยากจะฝากฝังชีวิตไปด้วย ฮืออ พิมพ์ไปน้ำตาหลั่งรินไป อยากได้แบบนี้สักคน โลกนี้ยังเหลืออีกมั้ยยยย
เพจนักเขียนที่ภาวนาต่อฟ้าดิน โปรดส่งใครมารักฉันที
หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 - (อ่าน 1353057 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก