ตอนที่ 55 : นาย
“ครับ ได้ครับ”
หลังไปเจอแม่ไม่ถึงชั่วโมง แม่ไอ้ชายก็โทรมาหาผมเพื่อสอบถามอย่างเป็นห่วง คงไม่พ้นเพื่อนสนิทตัวดีที่รายงานครอบครัวของมันเพราะโดนผมหงุดหงิดใส่ตั้งแต่เช้า
“นิลช่วยจ่ายค่ารักษาก็จริง แต่นำเงินไปจ่ายกับทางโรงพยาบาลเอง ไม่ได้ให้เงินเธอไปจัดการ ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณน้า”
ไอ้คิงที่ขับรถพาผมออกนอกกรุงเทพเหลือบมองเป็นระยะ
“นิลถามอาการกับคุณหมอแล้ว ถ้าทำคีโมคงอยู่ได้ราวๆ ครึ่งปี เพราะอาการของเธอมาถึงช่วงเสี่ยงสูงที่ยื้อแทบไม่ไหวแล้ว” ผมเอ่ยพลางมองวิวตามข้างทางไปเรื่อยๆ ไอ้คิงแม่งพาผมมาไกลถึงพัทยาเลยว่ะครับ “นิลไม่เป็นไร นิลดูแลตัวเองได้ แล้วก็...เอ่อ...”
ผมเหล่มองไอ้คิง
“นิลมีคนรักแล้วด้วย”
พูดแล้วอยากจะกัดปาก ทำไมมันได้อารมณ์รักใสๆ หัวใจสี่ดวงจังวะ
“ครับ ขอบคุณครับคุณน้า ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมจะโทรไปบอก ขอบคุณครับ”
ผมวางสาย ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่กับการปั้นเสียงสดใสทั้งที่ในใจยังเป็นกังวลกับเรื่องของแม่ ผมไม่กล้าถามว่าทำไมแม่ถึงอยู่ห้องเดี่ยวที่น่าจะมีค่าใช้จ่ายราคาแพง เพราะเท่าที่คุยแม่ไอ้ชายไม่ได้รู้ลึกไปถึงขั้นนั้น แต่พอสอบถามคุณหมอก็บอกมาว่ามีผู้ชายคนหนึ่งช่วยจัดการเรื่องนี้ให้ และคงจะเป็นเจ้าของตระกร้าผลไม้ที่ผมเอาแอปเปิ้ลมาปอกด้วย
สามีเก่าของแม่?
ถ้าเป็นสามีเก่า ทำไมยังนึกถึงผมอีก หรือเพราะกำลังจะตายแล้วรู้สึกสำนึกจริงๆ
ผมยังคลาดแคลงใจ แต่ก็ไม่อยากสงสัยมากเพราะมีแต่จะทำให้ตัวเองเจ็บเปล่าๆ
“มึงแทนตัวน่ารักดีนะ”
“หือ”
ผมทำหน้าฉงนเมื่อจู่ๆ ไอ้คิงก็พูดแทรกขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ
“ตอนคุยกับคุณน้า” ไอ้คิงขยับยิ้มบาง “มึงแทนตัวเองว่า ‘นิล’”
หน้าผมร้อนฉ่า รู้สึกกระดากอายขึ้นมาทันที
“ก็...คุณน้าบอกให้กูแทนตัวแบบนี้ กูอยากให้เขาเอ็นดูก็เลย...” ผมอ้างตะกุกตะกัก พยายามจะสื่อว่ากูไม่ได้กุ๊กกิ๊กมุ้งมิ้งเองนะโว้ย มันมีที่มาที่ไปต่างหาก
“กูชอบ”
ไอ้คิงมองผมตาประกายระยิบระยับ
“ช่างมึงสิ” ผมแยกเขี้ยวขู่ เรื่องอะไรจะแทนตัวน่าขนลุกแบบนี้กับไอ้ผัวจอมกวนประสาทที่ได้ทีก็เอาใหญ่ “แล้วพากูมาทะเลทำไม แดดร้อนขนาดนี้ไหม้กันพอดี”
อย่าหาว่าผมหน่อมแน้มเป็นผู้หญิงเลย ผมไม่ได้กลัวดำหรอก แต่ดูแดดประเทศไทยสิ แค่โดนส่องไล้ตามหน้าก็แสบแล้ว เรื่องอะไรจะลงไปให้ทรมานตัวเองล่ะวะ แถมผมก็ไม่ใช่เด็กๆ ที่จะดีใจกระโดดลงน้ำด้วย นับประสาอะไรกับไอ้คิง มันน่ะเคยมารึเปล่าเถอะ ไอ้คนรักความสะอาดและวางมาดโคตรๆ แบบมันเนี่ย
“เบาะหลังมีหมวก”
“ไม่ได้ช่วยอะไรเลย”
ผมมองมันเคืองๆ แต่พอเห็นไอ้คิงจอดรถริมฟุตบาทก็ปล่อยเลยตามเลย เอื้อมตัวไปหยิบหมวกที่อยู่ในช่องเก็บของติดกับเบาะขึ้นมาสวม หาไปหามาเจอแค่ใบเดียว เลยเงยหน้าเลิกคิ้วถามไอ้คิงว่ามันจะหน้าหล่อท้าแดดหรืออย่างไร
ปรากฏไอ้คิงเปิดประตูลงมาแล้วยืนเท่ๆ อยู่ข้างรถ เรียกสายตาจากนักท่องเที่ยวและร้านค้าแถวนั้นยกใหญ่ ผมมันแดงจัดซะขนาดนั้น แถมยังสวมแว่นตากันแดดที่พกติดคอนโซลหน้ารถอีกต่างหาก ยิ่งวันนี้มันสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเลิกติดกระดุมเรียบร้อยแต่ดันแบะอกให้เห็นรอยสักสวยๆ แล้ว ขนาดผมยังน้ำลายไหล
ผมรีบเดินไปข้างๆ ผัวเพื่อประกาศความเป็นเจ้าของทันที ไอ้คิงช่วยจับหมวกให้เข้าที่และหยิบแว่นกันแดดอีกอันใส่ให้ ก่อนจะเดินนำไปอย่างชำนาญ แต่โทษเถอะ รองเท้าหนังกับพื้นทรายนี่เข้ากันโคตร ผมถึงกับหลุดขำเมื่อเดินไปสักพักคุณผัวก็คิ้วขมวดเพราะทรายเกาะเต็มรองเท้ายี่ห้อโปรดของมัน
“มานี่มา”
ผมดึงไอ้คิงที่ทำเป็นขรึมให้ไปร้านค้าแถวนั้นแล้วควักเงินซื้อรองเท้าแตะให้อย่างไม่เสียดายสักนิด ไอ้ผัวไม่เคยเที่ยวทะเลเอ๊ย ผมนั่งขำก๊ากไม่หยุดตอนมันเปลี่ยนจากรองเท้าหนังเป็นรองเท้าแตะสีสดใสลายเป็ดน้อยสีแดง เข้าคู่กับผมที่เป็นสีน้ำเงิน เมียซื้อให้ทั้งทีจะขัดใจได้ยังไงล่ะ
ผมยิ้มค้างระหว่างเอารองเท้าของมันและตัวเองไปเก็บในรถแล้วตั้งหลักเดินลุยทรายใหม่โดยการพับขากางเกงขึ้นมาครึ่งแข้ง คราวนี้ปลอดโปร่งใจกว่าเดิมมาก ผมเลยจูงมือไอ้คิงพาลุยไปตรงริมคลื่นซัด เวลาโดนน้ำเย็นๆ สาดเข้าเท้าแล้วรู้สึกสดชื่นดี
ผมกับมันเดินเลาะริมหาดไปเรื่อยๆ คงเพราะเป็นช่วงปิดเทอมเลยมีนักท่องเที่ยวอยู่พอสมควร แต่พวกเราไม่เคยจะสนใจสายตาคนอื่นอยู่แล้ว ไอ้คิงเดินฝั่งขวาช่วยบังแดดให้ผม ส่วนผมก็เดินเตะเท้าเล่นทราย ต่างคนต่างไม่พูดอะไร แต่มือที่จับกันแนบแน่นคือสิ่งยืนยันว่าเรายังอยู่ด้วยกัน
เรื่องแดดผมลืมไปแล้ว เรื่องแม่ก็ด้วย ภาพของคนที่เกาะกลุ่มเล่นทะเลพร้อมเสียงหัวเราะสนุกสนาน ทำให้ผมฉุกคิดเรื่องคลับขึ้นมา
“งวดหน้าพาพี่หมอบกับไอ้ชายมาด้วยดีมั้ย” ผมเกริ่นอย่างนึกคึก “ชวนพวกอัศวินกับบิชอปมาด้วย คงครื้นเครงกันน่าดู กูอยากเล่นบานาน่าโบ๊ท แบบคนเยอะๆ มานานแล้ว”
เพื่อนสนิทของผมมีแค่ไอ้ชายมาตั้งแต่เด็ก พอขึ้นมหาลัยก็มีหญิงติดสอยห้อยตาม ก่อนหน้านี้ผมทำตัวเละเทะหิ้วผู้ชายตลอด จะหาความบันเทิงในการเที่ยวเล่นอย่างบริสุทธิ์ใจนั้นไม่เคยสักครั้ง
“เอาสิ” ไอ้คิงรับปากง่ายๆ “ไปให้ไกลกว่านี้ แล้วเช่าบังกะโลที่มีหาดส่วนตัว”
ไอ้คิงคงจะรำคาญนักท่องเที่ยวแปลกหน้าซึ่งกินที่ไปเกินครึ่งหาดล่ะมั้ง
ผมพยักหน้าเห็นด้วย ภาพของชาวต่างชาติที่ใส่แค่กางเกงว่ายน้ำรัดเป้าทำเอาเผลอมองตามไปหลายครั้ง ดีนะที่สวมแว่นกันแดด ไม่งั้นคงไม่คุยกันแบบเอื่อยเฉื่อยอย่างนี้ได้หรอก ไอ้คิงขี้หึงจะตาย
พวกเราเดินมาจนสุดหาด ก่อนผมจะพาไอ้คิงมานั่งตรงเก้าอี้ผ้าใบที่กางร่มไว้สำหรับนั่งกินอาหารทะเลแบบใกล้ชิดทะเลสุดๆ ไอ้คิงทำหน้าแบบไม่สบอารมณ์นิดหน่อยเพราะพวกจานชามในร้านมีทรายลอยติดมาด้วย แต่พอเมียบริการเช็ดให้ก็นิ่งเงียบไม่พูดจา ช่วยผมแกะกุ้งโดยไม่ต้องบอก ผัวใครวะน่ารักจริงๆ
พวกผมนั่งกินอาหารทะเลกันจนอิ่มตื้อ กินทั้งกุ้งเผาทั้งปูและปลาหมึกจนเริ่มลงพุง ก่อนจะนั่งรถกลับกรุงเทพ โชคดีที่แวะไปหาแม่ตั้งแต่เช้า ทำให้แม้จะเอ้อระเหยกินเวลาไปหลายชั่วโมงแต่ก็กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่มีกลิ่นเค็มๆ และวกมายังคลับตอนทุ่มนึงพอดี
ตอนเจอไอ้ชาย มันเหมือนอยากจะถามผมแต่ก็ไม่กล้าพูดเพราะผมดักหน้าชวนไปทะเล มันเลยได้แต่ตอบตกลง ไม่อยากให้เสียอารมณ์กันซะเปล่าๆ
“แล้วกูล่ะ แล้วกูล่ะ!”
แต่พอคุยเรื่องจะชวนมันกับพี่หมอบ และพวกอัศวินกับบิชอป เรือที่ถูกลืมก็ร้องโวยวายขึ้นมา
“อ้าว ไอ้อเล็กซ์ มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“กูมาตั้งนานแล้ว เมียเพื่อนไม่เห็นหัวกูเลย”
“กูเห็นแต่หัวหมา” ผมพูดพลางหันไปถามไอ้คิง “ที่บังกะโลเขาให้พาสัตว์ไปรึเปล่าวะ”
“ถ้าสวมปลอกคอคงไม่เป็นปัญหา”
รับมุกดีมากคุณผัว แต่ไอ้หมาดันไม่รู้ตัวว่าพูดถึงตัวเอง
“พวกมึงเลี้ยงสัตว์ด้วยเหรอ น่ารักสู้กูได้รึเปล่า”
ผมหัวเราะกับความบื้ออันน่าเอ็นดูของไอ้อเล็กซ์ เลยยีหัวทองๆ ของมันให้กระเซิงอย่างหมั่นไส้ ทำเอามันร้องโวยวายยกใหญ่ว่าโป้งแล้วหนีหางจุกตูดไปทางผับ บอกว่านัดกับหญิงเอาไว้ เฮ้ย แล้วการงานมึงไม่ทำรึไง ไอ้หมา!
ผมมองมันทั้งฉุนทั้งขัน ทำเป็นบอกไม่เอา ไม่ชอบ ไม่อยากเจอ แต่ดันเสนอหน้าหาไอ้หญิงตลอด สรุปแล้วอเล็กซ์เป็นพวกปากไม่ตรงกับใจหรือให้เกียรติผู้หญิงเกินไปจนไม่รู้ลิมิตกันแน่เนี่ย
พอเหลืออยู่สองคนในออฟฟิศผมก็ช่วยไอ้คิงดูเรื่องบัญชีเพราะใกล้สิ้นเดือน ถึงจะไม่พูดออกมาไอ้คิงคงรู้ว่าส่วนแบ่งที่มันจะให้ผมนั้นจะถูกใช้ไปกับเรื่องอะไร ค่ารักษาของแม่ค่อนข้างสูง แม้เงินที่ได้จากไอ้คิงจะมาก แต่ก็คงไม่เพียงพอกับการรักษาอย่างต่อเนื่องในระยะยาว
“ไม่ต้องให้กูเพิ่มนะ” ผมรีบดักมันไว้ก่อน “กูให้แม่เท่าที่ได้ จะไม่ฝืนเอาจากมึง ถึงจะเต็มใจให้ก็ตาม”
เรื่องนี้ผมคุยกับพ่อแม่ไอ้ชายแล้ว พวกท่านเข้าใจดี ความจริง พวกท่านก็ไม่ได้หวังให้ผมส่งเงินให้ซะด้วยซ้ำ แตกต่างกับแม่ที่แท้จริงจนหัวเราะไม่ออก
“อีกอย่าง...แม่กูก็ไม่ลำบากขนาดนั้นหรอก เงินของกูช่วยเขาได้นิดหน่อย เขามีคนดูแลอยู่แล้ว อาจจะขาดเหลือบ้างเลยมาขอจากกูเท่านั้นเอง”
“ใคร”
ไอ้คิงไม่รู้เรื่องผู้ชายปริศนา เพราะผมขอคุยกับหมอเจ้าของเคสเป็นการส่วนตัว
“คู่ควงของแม่เยอะจะตาย ให้ไล่ชื่อยังจำได้ไม่หมด” ผมยักไหล่ นิลกาฬเคยเชี่ยวขนาดไหน ต้องคูณประมาณร้อยล้านเท่าถึงจะได้ของแม่ “สามีเก่า กิ๊กเก่า คู่ขาเก่า...ช่างเถอะ กูช่วยเท่าที่พอทำได้แล้วกัน”
ไอ้คิงพยักหน้า ไม่วายโอบไหล่ผมให้เอนพิงกับอกของมัน ทำเอาเผลอหลับตาพักใจไปครู่หนึ่ง เกือบจะเคลิ้มหลับอยู่แล้วถ้าไม่ติดว่าไอ้เก่งเคาะประตูขัดจังหวะขึ้นมา
กับอีกแค่ซบกันยังมีอาถรรพ์อีกเหรอวะ นิลกาฬสุดจะเซ็ง
“มีคนมาติตต่อเรื่องยาครับบอส” ไอ้เก่งรายงาน ส่วนผมผุดลุกทันที เป็นอันรู้กันว่าควีนจะไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องนี้อย่างเด็ดขาด
“นิลกาฬ”
ผมหันไปมองไอ้คิงที่เรียกรั้งเอาไว้
“กูรักมึงนะ”
“เออน่า”
พูดออกมาได้ไม่ดูคนเลยนะผัว มองหน้าไอ้เก่งสิ มันถึงกับขยับตัวยุก ยิกแทบสะดุดล้มเมื่อเจอฉากหวานแหววชวนอ้วก ก็ดี ให้รู้ซะบ้างว่าบอสที่แสนจะน่าเคารพนับถือของมันแม่งเลี่ยนขนาดไหน
“บอสรักควีนมากนะครับ”
ผมเหล่มองไอ้อัศวินที่ไม่รู้ว่าพูดประชดหรือพูดจริง
“อิจฉาคู่กูรึไง” ผมกวนกลับ ไอ้เก่งเลยเบ้ปาก เหลือบมองพี่แว่นที่จนป่านนี้ก็ไม่ค่อยจะคุยกับมันด้วยสีหน้าน้อยอกน้อยใจ “เอางี้นะเก่ง ไว้ไอ้คิงมันหาวันหยุดยาวๆ สักวันปิดคลับแล้วไปเที่ยวทะเลด้วยกัน กูชวนพี่หมอบ ไอ้ชาย กับอเล็กซ์แล้ว เหลือมึง พี่แว่น เบอร์หนึ่ง กับพี่เอก สนมั้ย”
มีหรือมันจะไม่สน ขอแค่มีพี่แว่นต่อให้ลุยกองเพลิงมันก็ยอม
“พี่แว่นจะไปเหรอ”
“กูชวนซะอย่าง” ผมยักคิ้วแบบมั่นอกมั่นใจ ต่อให้พี่แว่นจะไม่ชอบเที่ยวเล่น ไปไหนมาไหนแบบคนเยอะๆ แต่ถ้ามีทั้งคิงทั้งควีนและอัศวินบิชอปครบทีม มีหรือจะปฏิเสธลง “มากับกูไอ้เก่ง คิวปิดนิลกาฬจะช่วยมึงเอง”
ไอ้เก่งทำหน้าปุเลี่ยนอย่างดูถูก หนอยแน่ ผมทำเบอร์หนึ่งสมหวังแล้วนะเว้ย บอกเลยว่าช่วงนี้เครื่องติด ถึงจะหวงๆ พี่แว่นอยู่บ้างแต่ก็อยากให้พี่แกสมหวัง จะได้ไม่นั่งโดดเดี่ยวหงอยเหงาอยู่คนเดียว
“พี่แว่น”
ผมจูงมือไอ้เก่งมาหยุดยืนหน้าบิชอปที่ถือไอแพดไม่สนใจโลก แต่กระนั้นก็เงยหน้ามองผมอย่างตั้งใจฟังทุกครั้งเมื่อถูกเรียก
“ไอ้คิงกำลังหาวันหยุดยาว พี่แว่นไปเที่ยวทะเลด้วยกันนะ”
“ไปกี่คนครับควีน”
พี่แกขยับกรอบแว่นหนึ่งครั้งอย่างครุ่นคิด
“มีผมกับคิง อัศวิน บิชอป แล้วก็เรือ อ้อ มีไอ้ชายด้วย และกระต่ายก็คงติดไปด้วยล่ะมั้ง”
พี่แว่นก้มหน้านิ่ง ผมว่าเขาคงไม่ชอบไปทะเลสักเท่าไหร่ อันที่จริงผมก็นึกภาพพี่ท่านเล่นสาดน้ำ ก่อกองทราย หรือลิงชิงบอลไม่ออกเหมือนกัน อย่างพี่แว่นคงจะนั่งบนเก้าอี้ผ้าใบพร้อมกับหนังสือหนึ่งเล่มอย่างเป็นส่วนตัวมากกว่า
“ไปด้วยกันนะพี่ ตอนเย็นก่อกองไฟทำบาบีคิวกัน หลายๆ คนสนุกดี เนอะไอ้เก่ง”
“อ่า เอ่อ ชะ...ใช่ สนุกมาก สนุ้กสนุก”
ตอแหลชิบหายเลย
“วันหยุดผมคงกลับบ้าน” เวรล่ะ พี่แว่นไม่เล่นด้วยแฮะ หรือว่าจะรู้ทัน ถึงได้มองระหว่างผมกับไอ้เก่งแบบซะขนาดนี้
งั้นต้องเล่นไม้ตายแล้ว
“ผมอยากให้พี่แว่นไปนะ” ไม่พูดเปล่า ยังถลาเข้าไปจับมือให้เลิกสนใจไอแพดชั่วคราว “พี่แว่นไม่อยากไปเที่ยวกับผมเหรอ”
ถ้าปฏิเสธกันลงก็ทำร้ายน้ำใจเกินไปแล้ว!
และแน่นอน พี่แว่นผู้แพ้ลูกอ้อนของนิลกาฬผู้ไร้ยางอายมีหรือจะกล้าบอกว่าไม่ บิชอปคนเก่งถอนหายใจเฮือก
“ผมจะลองคิดดู”
ไม่ตอบรับ แต่ก็ไม่ปฏิเสธ
ผมลอบหัวเราะอย่างดีใจ ถึงตอนนั้นเมื่อไหร่ค่อยมาอ้อนพี่แว่นอีกรอบก็ไม่เสียหาย
ไอ้เก่งมองผมแบบอึ้งทึ่งแกมอิจฉา ก่อนจะโดนผมลากออกมาประจำที่เก่า พร้อมถูกตบไหล่ดังปักๆ แบบให้กำลังใจ
“ทะเลตอนกลางคืนบรรยากาศเป็นใจนะไอ้เก่ง หาจังหวะดีๆ สารภาพอีกสักรอบ กูว่าพี่แว่นต้องใจอ่อน”
“พี่แว่นไม่ใช่คนใจอ่อนเพราะสถานการณ์พาไปสักหน่อย และยังไม่ได้รับปากจริงจังด้วย”
“เดี๋ยวกูทำให้รับปากเองน่า” ผมชักสีหน้าใส่อัศวินที่ไม่ยอมให้ความร่วมมือ “งั้นถ้าพี่แว่นยอมไปเมื่อไหร่ กูจะวางแผนให้พวกมึงติดเกาะร้างกันสองคน รับรองแจ่ม!”
“ควีนดูละครมากไปรึเปล่า”
...ไอ้เวรนี่อยากให้ผมช่วยหรือไม่กันแน่วะ!
“ถ้าอกหักอีกรอบอย่ามาร้องไห้น้ำตานองแล้วกัน” ผมชี้หน้าคาดโทษไอ้เก่งเอาไว้ มันเองก็กัดฟันพยายามจะไม่เงื้อหมัดต่อยผม พอเดินมาส่งถึงรูปปั้นอนูบิสก็ไม่เดินตามอีก ปล่อยให้ผมลงบันไดไปดูลาดเลาที่ชั้นหนึ่ง
หลังจากผับฝั่งตรงข้ามถูกตำรวจบุกจนปิดถาวรลูกค้าในคลับก็พลอยลดน้อยลงด้วย คงกลัวว่าทางคลับจะโดนเหมือนกัน หารู้ไม่ว่าเป็นฝีมือของไอ้คิงล้วนๆ
“วันนี้คนน้อยนะพี่เอก”
“ลูกค้าคงขวัญเสียน่ะครับควีน ต้องให้ข่าวซาถึงจะดีขึ้น” พี่เอกพูดพร้อมรอยยิ้มสุดเท่เหมือนไม่อนาทรร้อนใจสักเท่าไหร่ ใช่สิ คลายความในใจเรื่องนกสองหัวได้สำเร็จ ก็อารมณ์ดีจนเหมือนมีดอกไม้บานเลยนะครับพี่
“พี่เอก ถ้าคลับหยุดยาวพี่ว่างรึเปล่า”
“มีโปรแกรมอะไรเหรอครับ” พี่เอกตอบคำถามด้วยคำถาม
“คิงจะจัดทริปไปเที่ยวทะเลน่ะครับ” ผมอ้างชื่อบอสเพื่อขู่ไว้ก่อนว่าห้ามเบี้ยวเด็ดขาด “ส่วนใหญ่ตอบตกลงแล้ว”
“งั้นผมก็ไม่ปฏิเสธ”
โอ๊ย อย่ามายิ้มเท่เอาแถวนี้ได้มั้ย คนมีผัวหวั่นไหวทุกที ขนาดหนังหน้าเป็นรอยช้ำ ดันทำให้พี่แกดูแบดบอยแบบดิบๆ ลุยๆ ซะงั้นเลย
ไม่ได้การ ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง ตั้งใจโม้เรื่องไอ้เบอร์หนึ่งกับกระต่ายที่ป่านนี้ไม่รู้ว่าคลุกวงในกันรึยัง ปกติผมโทรคุยกับพวกมันออกจะบ่อยนะครับ แต่พอมีเรื่องแม่เข้ามาแทรกเลยไม่ได้ติดตามสถานการณ์
“จริงสิพี่ เบอร์หนึ่งน่ะ...” พูดไม่ทันจบประโยค ผมก็กลืนน้ำลายแทบไม่ทันเมื่อพี่เอกหันไปตรวจบัตรสมาชิกของลูกค้าที่เพิ่งเดินเข้ามา
ผมแทบล้มทั้งยืนเมื่อเห็นเค้าโครงใบหน้าที่ยังจดจำได้แม่นยำ
“อ้าว นิลกาฬ” น้ำเสียงนั้นทุ่มต่ำและแหบพร่ามากขึ้นตามวัย แต่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่บ่งบอกว่าไม่ใช่คนดีนั้นยังคงความไว้ตัวเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน
ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอ...คือสีหน้าโกรธเคืองและด่าทอผมที่หน้าบ้านไอ้ชาย
กับแม่นั้นยังคาดหวังบ้าง
แต่กับคนคนนี้...ผมขอสาปแช่ง!
“เจอกันจนได้นะ”
ชายวัยกลางคนที่ยังดูแลตัวเองดีตามประสาคนชอบเที่ยวขยับยิ้มด้วยประกายตาระยับราวรอคอยมานาน แต่ผมไม่เชื่อว่าโลกนี้จะมีเหตุบังเอิญหรอก คนคนนี้ชอบกินชอบดื่มชอบควงเด็กไปนอนด้วยก็จริง แต่มักจะไปตามคลับแถวโรงแรมหรูมากกว่าย่านวัยรุ่น
คำตอบว่าผู้ชายที่ช่วยดูแลแม่ในตอนนี้คือใครปรากฏทันที
ถึงว่าสิตงิดใจเหลือเกิน สังหรณ์ของผมไม่เคยพลาดสักครั้ง
“สวัสดีครับ...นาย”
------------
ไม่ดราม่าค่ะ กรณีของนายกับนิลเนี่ย ไม่ได้ดราม่าเจ็บปวดเท่าของแม่ เพราะน้องนิลรักแม่ ยอมแม่ เลยเป็นแบบนั้น แต่กับนายน้องนิลเป็นฝ่ายไปหลอกเขา เคยเหนือกว่ามาก่อน ฉะนั้นนิสัยอย่างน้องไม่มีวันร้องไห้น้ำตาท่วมกับนายแน่ๆ ค่ะ โดยเฉพาะเมื่อนายเข้ามาในถิ่นคิงส์คลับเองด้วย! //สปอยตอนหน้าซะ...
อุปสรรคสุดท้ายแล้วค่ะ แอบมีเกริ่นไว้ว่าตอนจบเรื่องนี้จะไปผ่อนคลายเที่ยวทะเลกัน พี่คิงกับน้องนิลจะได้ฮันนีมูนกันอีกรอบพร้อมหนุ่มๆ ในเรื่อง ระหว่างนั้นก็มาลุ้นกับน้องนิลก่อนนะคะว่าจะจัดการกับนายยังไง!
เพจนักเขียนที่เชียร์น้องนิลให้ลุยสุดใจ!
ตอนนี้คิงส์คลับเปิดรีปริ้นภาคแรกและพรีออเดอร์ภาคสองแล้วนะคะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51746.0 ( ได้เลขไอดีซื้อขายของเล้ามาแล้วค่า )
สำหรับเล่ม 3 จะมีตอนพิเศษ 5 ตอน
ตอนพิเศษ 1 : วันเกิดคิง (คิงxนิล)
ตอนพิเศษ 2 : วันเกิดควีน (คิงxนิล)
ตอนพิเศษ 3 : 2 ปีต่อมา (คิงxนิล, ชายxหมอบ)
ตอนพิเศษ 4 : งานแต่งงาน (รวม / เน้นคิงxนิล)
ตอนพิเศษ 5 : เกมกระดาน ( รวม / ต่อจากเกมพระราชา)
สิริรวม 80 หน้า จัดเต็มส่งท้ายไปเลยค่ะ!
หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 - (อ่าน 1353006 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก