Special สงกรานต์ 2
วันต่อมาจู่ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ปริศนาโทรมาแต่เช้า
ผมมองเวลาที่แสดงบนหน้าจอแล้วถึงกับเบ้ปาก...ตีห้า มีคนโทรมาตอนตีห้าเนี่ยนะ!
“อืม...”
ไอ้คิงเริ่มงอแงแล้วครับ ผมเลยหันตบผ้าห่มบนตัวมันเบาๆ ให้นอนต่อ แล้วลุกขึ้นมารับโทรศัพท์นอกห้องแทนเพราะกลัวผัวอาละวาด ไม่ใช่อะไร เบอร์แปลกแต่เรียงเลขสวยแบบนี้กลัวจะเป็นกิ๊กเก่า ดีนะที่เปิดเสียงเอาไว้ เพราะเมื่อคืนพวกเราเพลียมาก แถมผมเหมือนจะเป็นหวัด ก็เลยพากันเข้านอนแบบสงบเสงี่ยมไม่ได้เล่นกิจกรรมเข้าจังหวะแต่อย่างใด
“สวัสดีครับ”
(( นิลกาฬสินะ ))
ฟังจากเสียง...ไม่น่าจะใช่กิ๊กเก่า เพราะแลมีอายุ
“ใช่ครับ”
หรือจะโทรมาขายประกัน?
(( ฉันเอง ))
...เอ๊ะ หรือไม่ใช่
“แล้ว ‘ฉันเอง’ นี่มันใครล่ะครับ”
(( ...ปู่คิงไงล่ะ ))
โทรศัพท์แทบร่วง ผมถึงกับตาสว่าง เหลือบมองไอ้คิงผ่านกรอบประตูที่ยังนอนหลับเป็นตายแล้วลดระดับเสียงจนไม่ต่างกับการกระซิบ
“คุณปู่...มีธุระอะไรเหรอครับ”
(( ถ้าไม่มีธุระฉันโทรหาเธอไม่ได้เรอะ ))
“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” นิลกาฬเหงื่อตก คุณปู่ว่างมากขนาดโทรมารังแกหลานสะใภ้หรืออย่างไร
(( วันนี้พวกเธอว่างมั้ย ))
“ถ้าช่วงเช้าก็สบายมากครับ”
(( งั้นก็มาที่บ้านสิ ))
“ห๊ะ”
บอกทีว่านั่นคือคำชวน ทำไมผมรู้สึกเหมือนถูกสะกดจิต ต้องหลอกล่อผัวไปให้จงได้วะครับ!
คุณปู่วางสายไปแล้ว ไม่ยอมให้ปฏิเสธ แต่เอาเถอะ เมื่อวานผมก็แอบหนีไปเล่นน้ำมาแล้ว ไปเยี่ยมไอ้หญิงหน่อยก็ดี เพราะหลังแต่งงานมันก็ย้ายไปอยู่บ้านเดียวกับอเล็กซ์ ไม่ใช่ว่าประหยัดงบอะไร แต่คุณปู่เหงา และไอ้อเล็กซ์ก็โคตรติดปู่ เลยไม่ยอมซื้อเรือนหอใหม่ อาศัยรวมกันซะเลย
ความจริงเมื่อวานผมชวนสองสามีภรรยาโคตรหลุดโลกด้วยนะ อย่างไอ้อเล็กซ์น่ะเหรอจะพลาด แต่ไอ้หญิงมันรู้สึกคลื่นไส้วิงเวียน ก็เลยอดไปตามระเบียบ
ผมที่ตาสว่างตัดสินใจอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อย กินยาแก้หวัดกันไว้เพราะวันนี้ต้องออกศึกใหญ่ ก่อนจะเดินไปยืนกอดอกอยู่หน้าเตียง ขณะนี้เวลาหกโมงเช้า...จะปลุกผัวยังไงไม่ให้มันขบหัวเมียดีวะ
“ไอ้คิง”
เริ่มจากขั้นเบสิค สะกิดยิกๆ แบบปูไต่
“ไอ้คิง ตื่นได้แล้ว”
มันแม่งไม่สนใจ แถมยังเอาผ้าห่มคลุมหนี สัด! ตื่นยากตื่นเย็นจริงๆ
“ไม่ตื่นกูปล้ำนะ”
ผมตัดสินใจใช้ไม้ตาย เห็นมันนอนนิ่งก็ยิ้มกริ่ม ค่อยๆ สอดตัวเข้าไปในผ้าห่มแล้วเอื้อมมือไปเขี่ยมังกรของมัน อืม...พี่มังกรของน้องยังไม่ตื่นดีเหรอจ๊ะ ตัวอ่อนยวบนุ่มนิ่มน่ากินเชียว แต่เป้าหมายของผมไม่ใช่พี่มังกรครับ มือเลื้อยไปที่ประตูชัยด้านหลัง เอาจริงแม้จะนึกพิเรนทร์แต่ผมแม่งเป็นรับแต่กำเนิด โดนหาว่าเสียเชิงชายก็ไม่มีความเขินอายใดๆ เลยแอบชะงักนิดหน่อย
‘น้องนิลไม่อยากลองพลิกบ้างเหรอ’
หัวข้อที่เคยคุยกับพี่หมอบปรากฏวาบ
‘แล้วพี่ล่ะ ไม่อยากจะพลิกชายบ้างเหรอ’
‘รู้แล้วก็อุบไว้ พี่เคยทำสำเร็จด้วยล่ะ หึหึหึ’
‘อย่ามาเนียน วันนี้วันที่ 1 เม.ย. ผมไม่โง่เชื่อพี่หรอก”
‘ชิ...น้องนิล ไอ้คิงน่ะชายเหนือชายเลยนะ ถ้าน้องนิลกดไอ้คิงได้ น้องนิลก็จะเป็นชายเหนือชายเหนือชาย!’
‘นี่พี่ไปรับสินบนจากใครรึเปล่าถึงได้มาปั่นหัวผมแบบนี้’
‘...ชายเป็นคนเสนอน่ะ พี่เห็นว่าน่าสนใจดีเลยลองยุน้องดู’
ตอนนั้นผมมองสีหน้าอันใสซื่อของพี่หมอบแล้วกุมขมับ ดูเหมือนไอ้ชายมันจะไม่วายอคติกับคิง ถึงได้คิดพิเรนทร์ให้ผมพลิกบ้าพลิกบอ แล้วไอ้ผมมันก็ไม่ใช่หนุ่มบ้ายุ ฉะนั้นถึงจะเผลอนึกสนุกอยู่บ้าง แต่สุดท้ายผมก็เลี้ยวมือไปบีบก้นไอ้คิงแรงๆ แทน
ได้ผล มันแม่งสะดุ้งเฮือก พร้อมกับหมัดที่ฟาดใส่จังๆ
“เฮ้ย!”
ผมร้องลั่น หงายหลังหลบจนตกเตียงดังโครม คราวนี้เจ็บสะเทือนร้าวไปถึงก้นกบ กรรมใดใครก่อกรรมนั้นคืนสนองจริงๆ ว่ะครับ
“เล่นอะไร” ไอ้คิงตลบผ้าห่มขึ้นมานั่งเท้าคางบนเตียง มุมนี้หล่อสัดๆ เลยครับ วางมาดอย่างกับพระราชาเตรียมลงโทษนางสนมผู้กระทำผิดแอบคบชู้สู่ชาย เพราะสายตาอย่างโหด
“ไอ้คิง มึงจะต่อยกู!”
“กูไม่ได้ตั้งใจ” ไอ้คิงตอบเสียงเรียบแบบมันไม่ผิด เฮอะ ถ้าผมหลบไม่ทันมันนั่นแหละที่จะร้องไห้โฮ “มึงปลุกกูทำไมแต่เช้า”
ไม่พูดเปล่ายังขยี้หัวจนกระเซิงด้วยสีหน้าหงุดหงิดแต่เท่เหลือหลายจนเมียน้ำลายแทบหก ผมยอมยกโทษให้มันก็ได้วะ!
“ปู่มึงโทรมา” ผมขยับขึ้นมานั่งดีๆ บนเตียงข้างมัน เอาคางเกยกับไหล่แน่นๆ ของผัวที่มีรอยสักลามไล่ไปทั้งแขน “บอกว่าอยากให้พวกเราไปที่บ้าน กูเองก็อยากไปเยี่ยมไอ้หญิง ไปกันนะมึง”
“...ก็ได้”
ถ้าเรื่องเป็นปู่ ไอ้คิงชอบโนคอมเมนต์ครับ ปากหนักก็แบบนี้ ต้องให้ผมมัดมือชก ทำทีว่าอยากไปนักหนาจนมันต้องยอมตามน้ำอย่างช่วยไม่ได้
เพราะองศาคางที่ผมวางบนไหล่นั้นทำให้สายตาของพวกเราประสานกันอย่างพอเหมาะ พอไอ้คิงขานรับมันก็โน้มตัวช้อนท้ายทอยผมขึ้นบรรจงจูบดูดดุน หลังทำศึกสงครามกันพอหอมปากหอมคอ ไอ้คิงก็จุ๊บขมับผมเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปเตรียมตัวด้วยสีหน้ามึนๆ เหมือนยังไม่ตื่นเต็มตา
ฮึ่ย ผัวใครวะน่ารักจริง
สองปีที่คบกันถึงขนาดพาไปดูตัวกับพ่อแม่ไอ้ชาย ความสัมพันธ์พวกเราก็ยังคงเดิมอย่างน่าเหลือเชื่อ ไอ้ทะเลาะน่ะมีบ้าง แต่ก็มักจบลงอย่างรวดเร็วเพราะพวกเราพูดกันด้วยเหตุผล ใครผิดก็ยอมกันไป แล้วหันมามุดโปงอย่างเดียว พวกเราต่างพยายามปรับตัวอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่รีบร้อน ไม่รีบเร่ง อย่างเมื่อวานที่ไอ้คิงยอมมาเป็นเด็กแว๊นให้ผมซ้อน ก็ถือว่าเป็นการปรับตัวของมันเหมือนกัน
ตั้งแต่เจอไอ้คิงชีวิตผมก็มีสีสันตลอด ต้องยกความดีความชอบให้ความกามอย่างสร้างสรรค์ของมันล้วนๆ
“มึงกินยายัง”
“ดื่มนมรองท้องกับกรอกยาตามไปแล้ว”
ไอ้คิงที่เดินหัวเปียกออกมาจากห้องน้ำพยักหน้าอย่างพอใจ ก่อนจะหยิบชุดที่ผมแขวนเตรียมไว้ให้ใส่โดยไม่อิดออด ช่วงหลังมานี้ผมชอบที่จะช่วยไอ้ผัวแต่งตัวครับ มันแม่ง...อะไรใกล้มือก็หยิบส่งๆ นิลกาฬก็อยากจะใส่เสื้อคู่ ใส่ชุดที่ไปทางเดียวกันบ้าง ไม่ใช่วันนี้ผมใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น ไอ้คิงเสือกใส่เชิ้ตเนื้ออาร์มานี่ วันต่อมาผมใส่คอเต่าแขนยาวสุภาพ ไอ้คิงเสือกใส่เชิ้ตแขนสั้นปลดกระดุม นิลกาฬอยากตาย
และเนื่องในโอกาสไปบ้านคุณปู่ที่คงไม่พ้นโอกาสได้รดน้ำดำผัวผู้ใหญ่ ผมเลยหยิบเสื้อสีน้ำเงินลายสก๊อตให้ไอ้คิง ขืนปล่อยมันเลือกเองได้ใส่สีดำกันพอดี เดี๋ยวจะถูกด่าว่าแช่งคนแก่เอาได้ อย่างน้อยก็ดูสดใส เข้ากับงานเทศกาล และให้เกียรติผู้ใหญ่
ส่วนตัวผมนั้นเพื่อไม่ให้หลุดธีมกับผัว เลยใส่เสื้อยืดที่มีกราฟฟิกลายคล้ายน้ำวน ทับด้วยเสื้อลายดอกแขนสั้นสีน้ำเงิน ชิลๆ ชิคๆ แบบนิลกาฬสไตล์
“แวะซื้อพวงมาลัยก่อนนะไอ้คิง”
ผมรีบดักก่อนที่คุณผัวจะขับรถพุ่งฉิว
“จะเอาไปทำไม”
“มึงนี่...” จะด่าว่ามันไม่รู้จักพิธีรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่รึไงก็ด่าไม่ออก เพราะน้ำหน้าอย่างไอ้คิง...ปีนี้คงเป็นปีแรกที่ได้ฉลองสงกรานต์กับผู้หลักผู้ใหญ่ “เอาเป็นว่าเชื่อฟังเมีย แล้วมึงจะเจริญ”
ไอ้คิงหัวเราะหึ ยอมเลี้ยวรถข้างสะพานให้ผมลงไปซื้อพวงมาลัยมาสองพวง ตอนแรกว่าจะขึ้นรถอยู่แล้วเพราะผัวนั่งตากแอร์รออยู่ แต่พอเห็นฝอยทองตั้งแผงขายอยู่ฝั่งตรงข้ามผมก็ชี้นิ้วบอกไอ้คิงว่าขอข้ามถนนแป็บนึง กลับมาอีกที...อย่าว่าแค่ฝอยทอง เม็ดขนุน ทองหยิบ ทองหยอด ขนมชั้นมาเต็มมือเลยครับ
“หันหน้ามานี่”
ผมเอี้ยวตัวไปวางของที่เบาะหลังแล้วค่อยหันหน้าหาไอ้คิงที่พับกระดาษทิชชูเป็นสี่เหลี่ยมแล้วช่วยเช็ดหน้าให้ผม เพราะตอนไปซื้อของผมดันขอต่อราคามากไปหน่อย เลยโดนแม่ค้าเอ็นดูขอแปะหน้าเป็นการแลกเปลี่ยน แต่อันนี้เป็นแป้งผสมน้ำอบ หอมฟุ้งเชียว
“เอ้า กาแฟของมึง”
พอมันเช็ดหน้าเสร็จผมก็ส่งแก้วกาแฟให้มัน เป็นรถกาแฟโบราณชงกับนมข้นหวานครับ ความจริงไอ้คิงไม่ค่อยชอบกินเท่าไหร่ แต่มีหรือจะปฏิเสธความหวังดีของเมียได้ ผมรู้หรอกน่าว่าแหกขี้ตามาเช้าขนาดนี้ถ้าไม่ได้คาเฟอีนช่วยมันต้องหงุดหงิดไปตลอดวันแหงๆ
ส่วนผมนั้นถือแก้วโกโก้ดื่มสบายเฮ คืนกระเป๋าเงินให้ไอ้คิงที่แตกแบงค์ย่อยไว้เพียบ เรื่องการเงินปกติแล้วภรรยาต้องเป็นคนคุมใช่มั้ยครับ แต่สำหรับคู่ผมไอ้คิงมันจัดการหมด ซึ่งก็ดีแล้วเพราะผมไม่สันทัดเอามากๆ เวลาใช้จ่ายอะไรไอ้คิงจะเป็นคนเคลียร์ แต่ถ้าผมต้องไปซื้อของเองอย่างกรณีนี้มันจะยัดกระเป๋าเงินให้มาทั้งใบ แม้ว่าผมมีเงินติดตัวอยู่แล้วก็ตาม
มีผัวรวยช่างเป็นบุญจริงๆ แต่ที่ไอ้คิงเชื่อใจขนาดนี้ก็เพราะรู้ดีว่าผมไม่ใช่คนฟุ่มเฟือย ขนาดซื้อของมาเต็มมือยังไม่ถึงพันเลยครับ เทียบกับไอ้คิงแล้วผมเนี่ยสมถะสุดๆ
ไม่นานรถก็เลี้ยวเข้ารั้วบ้านเรือนไทยหลังหนึ่ง มีคุณลุงคนสวนเข้ามาช่วยโบกรถให้ด้วย พอจอดเสร็จก็เอาสายยางมาช่วยล้างคราบแป้งคราบน้ำที่เปื้อนกระจกให้ ผมก็เลยหยิบขนมฝอยทองให้ไปกล่องหนึ่ง
“ขอบคุณครับคุณนิล”
คุณลุงยกมือไหว้จนผมไหว้ตอบแทบไม่ทัน ชักจะชินแล้วครับเพราะไม่ได้มาครั้งแรก
แม่บ้านนำทางพาผมไปห้องอาหาร ไอ้คิงเลยโอบเอวให้เดินไปพร้อมๆ กัน พอไปถึงค่อยเห็นว่าวันนี้มีการจัดจานแยกเป็นถาดๆ ไว้เป็นพิเศษ เป็นพวกข้าวแช่ลอยกลีบดอกไม้ครับ จัดเรียงสวยงามมาก แต่ไม่รู้ไอ้คิงจะกินเป็นรึเปล่า
วันสงกรานต์ วันรวมญาติ
ปีก่อนๆ คุณปู่ไม่ได้ชวน แต่ปีนี้คงเพราะหญิงแต่งเข้าเลยถือโอกาสโทรหาผมละมั้ง
โชคดีที่ผมซื้อพวกขนมหวานมงคลมาด้วย ก็เลยส่งให้ป้าแม่บ้านช่วยจัดจาน ก่อนจะเข้ามาสวัสดีคุณปู่ที่นั่งรอตรงหัวโต๊ะอยู่แล้ว
“เมื่อวานหญิงบอกว่าไปเล่นน้ำกันรึ” น้ำเสียงของคุณปู่แอบดุ แต่สายตาตอนมองผมนั้นแฝงความเอ็นดู ผมเห็นนะว่าท่านแอบเหล่ไอ้คิงด้วย!
“ครับ สนุกมากๆ เลย” ผมรีบตอบ “คิงมันขี่มอเตอร์ไซค์พาผมตระเวนรอบๆ ด้วยล่ะครับ”
“โฮ่”
ผมกับคุณปู่มองไอ้คิงพร้อมกัน ตั้งใจล้อเลียนสุดชีวิต แต่คนหน้าหนาอย่างไอ้คิงทำเป็นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูซะอย่างนั้น เสียมารยาท!
“มายเฟรนนนนน”
ไม่ทันที่ผมจะศอกใส่ผัวให้เลิกทำซึน ไอ้อเล็กซ์ก็วิ่งปราดเข้ามาอย่างร่าเริงสดใสหางกระดิกหูกระดก หลังแต่งงานกับหญิงมันดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นนะ แต่แม่งก็ยังหมาอยู่ดี
“อ้าว มึงมาแล้วเหรอนิล อุ๊ย คุณปู่ อรุณสวัสดิ์ค่ะ” หญิงที่ตามมาจูงสามีตัวเองสะดุ้งเมื่อเผลอหลุดคำหยาบต่อหน้าคนแก่ ทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมเชียว
“เพิ่งตื่นเหรอ” ผมถามหญิงอย่างสงสัย มันไม่ได้ทำงานกลางคืนสักหน่อยจะติดตื่นสายได้ยังไง
“อืม ไม่รู้ทำไมช่วงนี้เพลียๆ” หญิงตอบขณะทิ้งตัวนั่งตรงข้ามผม คือเราแยกนั่งแบบนี้ครับ คุณปู่เป็นหัวโต๊ะ ฝั่งทางขวาเป็นไอ้คิงกับผม ส่วนทางซ้ายเป็นอเล็กซ์กับหญิง
“ไปหาหมอรึยัง”
ไอ้หญิงส่ายหน้า
“น่าจะเพราะอากาศร้อนมากกว่า ไม่เป็นไรหรอก”
คนที่ถึกยิ่งกว่าผมเนี่ยนะจะล้มป่วยเพราะอากาศร้อน ผมไม่เชื่อ!
“อืม...หมู่นี้อากาศร้อนจริงๆ งั้นพรุ่งนี้เรียกหมอมาตรวจที่บ้านแล้วกัน”
“...ขอบคุณค่ะปู่”
โดนคนแก่เผด็จศึกไปหนึ่งดอก ไอ้หญิงค่อนข้างเสียใจกับการทำให้ผู้หลักผู้ใหญ่เสียหน้าตอนงานแต่ง ก็เลยไม่กล้าขัดคำคุณปู่สักแอะ
“มาแล้วก็เริ่มทานเถอะ”
พอคนแก่เปิดพวกเราก็เริ่มจกครับ อเล็กซ์เหมือนจะเคยชิน มันคงได้กินข้าวแช่ทุกปี ผิดกับพี่มัน ไอ้คิงนี่ถือช้อนค้าง มองกับในถาดที่แยกถ้วยใครถ้วยมันด้วยความงงงวยเป็นอย่างยิ่ง
“มึงตักกะปิก่อนสิวะ”
ผมโคตรสงสารผัว ก็เลยให้คำแนะนำมัน
“ไม่เห็นมี”
“กูหมายถึงกะปิทอด ลูกกลมๆ นั่นน่ะ”
มันคงไม่คิดว่าจะมีใครเอากะปิตำมาวางเคียงกลบกลิ่นน้ำหอมของข้าวแช่หรอกนะ ไอ้คิงยังคงวางมาดครับ มันเอื้อมไปตักลูกกลมๆ มา...ก่อนจะเอามาคลุกกับข้าว
ผมถึงกับรีบเหยียบตีนผัวอย่างแรงกล้า
“กินอย่างกับข้าวต้มเลยนะมึง อย่าเอามาคลุกกันดิ กลิ่นหายหมด”
ไอ้คิงชักหน้าหงุดหงิด ในใจคงคิดว่ากับอีแค่ตักเข้าปากจะอะไรกันนักกันหนา น้ำหน้าอย่างมันไม่แม้แต่จะชื่นชมกลิ่นดอกไม้หอมซะด้วยซ้ำ แต่เพราะทุกคนต่างกินข้าวแช่กันอย่างละเมียดละไมแบบสโลว์ไลฟ์ ไอ้คิงก็เลยต้องทำทีเป็นตามน้ำ
“ดูกูนะ” ผมทำเป็นตัวอย่างให้ผัว เมื่อก่อนตอนอยู่ที่บ้านไอ้ชาย ผมก็เคยได้กินข้าวแช่อยู่บ่อยๆ แต่พอเข้ามากรุงเทพก็หาทานไม่ได้อีกเลย ทั้งที่เหมาะกับอากาศร้อนในเมืองกรุงเอามากๆ
ผมตักกะปิทอดเข้าปาก ค่อยๆ เคี้ยวซึมซับรสชาติที่ แตกในปาก กลิ่นหอมของกระชายนำมาก่อน ตามด้วยกะปิ หอม กระเทียม และอีกมากมาย ผมยอมรับว่าลูกกะปิบ้านคุณปู่อร่อยกว่าของบ้านผม ให้อารมณ์ชาววังมากกว่า กินแล้วก็เหมือนตัวสบาย ใจสบาย แทบจะเข้าสมาธิอยู่แล้ว
เคี้ยวสักพักผมก็ตักข้าวแช่ตาม กลิ่นดอกไม้หอมอวลขึ้นมาเลย แถมน้ำเย็นๆ ก็ช่วยให้ชุ่มคอสุดๆ ฟินเวอร์
เหล่ตามองให้ไอ้คิงทำตาม คุณผัวก็เชื่อฟังเมียเป็นอย่างยิ่ง จากท่าทางเหมือนว่าไม่ค่อยถูกปากสักเท่าไหร่ แต่สุดท้ายด้วยอานุภาพของน้ำแช่เย็นๆ ก็ทำให้สีหน้าดีขึ้นนิดนึง
พอจัดการข้าวแช่เสร็จ ( ไอ้คิงเหลือกับนิดหน่อย มันไม่ชอบพริกหยวกสอดไส้กับพวกผัดหวาน ) แม่บ้านก็นำขนมที่ผมซื้อมาจัดจานเสิร์ฟต่อทันที ไอ้คิงไม่วายสะกิดให้ผมกินยาอีกรอบ ผมเลยต้องแอบๆ กลืนพร้อมทองหยอดไปเนียนๆ เพราะกลัวไอ้หญิงกับคุณปู่เห็นแล้วจะเป็นห่วงเกินเหตุ โดยเฉพาะรายแรกที่ไม่เจียมตัวเอง นั่งจกแต่ฝอยทองจนหมดไปหลายกล่องแล้วเนี่ย
“หญิง มึงไม่ชอบของหวานนี่” ผมป้องปากกระซิบถามมันข้ามโต๊ะ
“ช่วงนี้กูรู้สึกต้องการพลังงานว่ะ” มันกระซิบตอบ
กว่าจะรอมันเติมพลังงานเสร็จก็ได้ฤกษ์สักที ผมหยิบพวงมาลัยที่เตรียมไว้ยกมือไหว้คุณปู่พร้อมยิ้มหวานหยดย้อย
“คุณปู่ครับ ในโอกาสวันปีใหม่ไทยทั้งที ผมอยากจะขอรดน้ำดำหัวคุณปู่ เป็นสิริมงคลกับลูกๆ หลานๆ ได้มั้ยครับ” พูดจบผมก็ศอกใส่ไอ้หลานตัวดีที่นั่งเงียบเป็นเป่าสาก
“เอาสิ” คุณปู่วางมาดขรึม ทั้งที่ดีใจจนเก็บอาการไม่มิด
จากนั้นแม่บ้านก็มาช่วยเก็บจาน ผมเข้าไปขอขันมาใส่น้ำ ใช้ดอกมะลิที่ได้จากพวงมาลัยแกะมาลอยให้กลิ่นหอมๆ นึกแล้วก็คิดถึงพ่อแม่ไอ้ชายเหมือนกัน ผมเคยทำแบบนี้กับพวกท่านสมัยยังไม่เข้ากรุงเทพ ความจริงก็คือถูกคะยั้นคะยอให้ทำเพื่อพวกท่านจะได้อวยพรให้ผมโชคดี ไม่เจอคนรังแก และเป็นการบอกกรายๆ ว่าคิดกับผมเหมือนคนในครอบครัว
...ถ้ามีเวลาคงต้องลงไปเยี่ยมอีกสักครั้ง
“มึงจะทำอะไรเยอะแยะ” ไอ้คิงตามเข้ามาด้วย ทำตาดุมาเลย
“เอาน่าคิง ท่านก็ช่วยมึงมาตั้งเยอะแล้วนี่ แค่ปีละครั้งมึงทำให้ท่านชื่นใจไม่ได้เหรอ แถมยังได้พรด้วยนะมึง”
ไอ้คิงมองซ้ายมองขวา พอเห็นว่าไม่มีใครก็ก้มกระซิบข้างๆ หูผม จั๊กจี้จนเผลอหัวเราะ
“กูอาย”
แล้วผมก็หลุดขำจริงๆ โธ่ พระราชาไร้พ่าย พระราชาไร้เทียมทาน มาอายกับแค่การรดน้ำขอพรผู้ใหญ่ อยากจะขำให้ไส้สะเทือน
“มารดพร้อมกูก็ได้เอ้า” ผมยอมต่อให้มันสุดๆ เพราะกลัวมันจะเขินจนหนีกลับบ้านไปซะก่อน “เอ้า กูทำเสร็จแล้ว มึงแบกออกไปเลย”
ไอ้คิงถือขันน้ำอันใหญ่ที่ลอยดอกมะลิจนเต็ม ส่วนผมก็ถือขันน้ำเล็กๆ สองอันตามออกไป
คุณปู่ท่านตื่นเต้นสุดๆ ในมือถือพวงมาลัยที่ผมให้ไปก่อนหน้านั้น สงสัยจะไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้ อเล็กซ์...มึงนี่หลานอกตัญญูจริงๆ!
“มานี่” ผมดึงไอ้คิงให้นั่งคุกเข่าลงข้างๆ กัน ในมือถือขันอันเล็กที่ตักน้ำมาแบบไม่มากไม่น้อยเกินไป บังคับให้ไอ้คิงช่วยกันประคองแล้วค่อยๆ รดลงมือที่เต็มไปด้วยริ้วรอยแก่วัยของคุณปู่ “ขอให้อายุมั่นขวัญยืนนะครับคุณปู่”
“อืม...รักกันนานๆ ล่ะ ขอให้กิจการรุ่งเรือง ถ้ามีปัญหาอะไร...ก็มาปรึกษาปู่ได้ เราด้วยล่ะ...คิง”
เหมือนจะเห็นคุณปู่หน้าแดงๆ
“ครับ...”
ไอ้คิงก็สงบปากสงบคำจริง! ผมล่ะหมั่นไส้มันนัก แต่พวกเราก็พากันก้มหน้า ให้คุณปู่ลูบหัวอวยพรด้วยรอยยิ้มดีใจ
พอเสร็จคู่ผมอเล็กซ์ก็เลียนแบบ ลากหญิงให้คุกเข่าคลานเข้าไปพร้อมกัน แต่แม่งตักน้ำมาเต็มขัน แทบจะราดกางเกงปู่มันเปียกแล้วเนี่ย!
“ขอให้สุขภาพแข็งแรง อย่าเจ็บอย่าป่วยนะลูก หลานคนนี้เอาแต่ใจไปหน่อย แต่ปู่เชื่อว่ามันเป็นคนดี”
“ค่ะ”
“อเล็กซ์เองก็ดูแลภรรยาดีๆ อย่าออกนอกลู่นอกทาง และทำตัวเป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว ปู่อยากอุ้มหลาน”
“ไม่ต้องห่วงปู่ เล็กพร้อมลุย!”
เอิ่ม...นี่มึงทำตัวเป็นผู้ใหญ่แล้วใช่มั้ย ผมแสนจะเหนื่อยใจ
แต่จู่ๆ ไอ้หญิงที่คุกเข่ากับพื้นก็ลุกไม่ขึ้นครับ
“เฮ้ย หญิง เป็นอะไร” ผมผลักอเล็กซ์ที่ทำอะไรไม่ถูกให้ออกห่างทันที คุณปู่ก็ตกใจมากเมื่อเห็นหญิงหน้าซีด ทำท่าเหมือนจะเป็นลม
“ไปโรงพยาบาล...พาไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้!”
ไอ้หญิงถึงกับมองผมตาเหลือก นี่มันซ้ำรอยเดียวกับตอนงานวันแต่งเลยนี่หว่า
จากนั้นผมก็ได้แต่มองหญิงโดนหามออกไปด้วยสายตาอาวรณ์พร้อมบทสวดแผ่เมตตา ไม่รู้ชาติก่อนไปทำกรรมอะไร ชาตินี้ถึงโดนหามขึ้นเปลในวันสำคัญตลอด โธ่ เพื่อนหญิงของกู
“อะไรนะ มึงท้อง!”
ใครจะเชื่อว่าคำอวยพรคุณปู่จะสัมฤทธิ์ผลเร็วขนาดนี้
“ใช่ หมอบอกว่ากูท้องได้สองเดือนแล้ว..”
สองเดือนก็ตอนมันแต่งงานพอดี อเล็กซ์ยิงปุ๊บติดปั๊บเลยเหรอวะ ของแม่งแรงจริงๆ
“งั้น...งั้นกูก็จะได้เป็นคุณน้าแล้วดิ” ผมโคตรตื่นเต้นอ่ะครับ ความฝันที่จะมีเด็กเดินตามต้อยๆ เรียกน้านิลๆ กำลังจะเป็นจริงแล้วใช่มั้ย ขนาดผมยังเป็นขนาดนี้ คนที่เหลือจะรอดเรอะ คุณปู่ยืนโทรศัพท์อวดเพื่อนไม่หยุดตั้งแต่รู้ข่าวแล้ว ส่วนอเล็กซ์ก็ยืนเชิดหน้า เหมือนจะอวดว่าน้ำเชื้อมันดี
“คิง มึงจะได้หลานแล้วนะ” ผมหันไปแซวไอ้คิงที่ยังทำหน้าอึ้งๆ เหมือนฟังพลาด
“อืม...”
“มึงดีใจหน่อยดิ”
“กูก็ดีใจอยู่”
เป็นการดีใจที่หน้านิ่งมากจนไอ้หญิงใจเสีย ผมก็เลยรีบลากไอ้คิงออกมานอกวง กลัวจะทำให้เสียบรรยากาศ
“อะไรของมึงเนี่ยคิง”
“กูเปล่า กูแค่...”
“แค่?” ผมมองหน้าผัวพลางเลิกคิ้วด้วยสีหน้ากวนตีน
“กูแค่ทำตัวไม่ถูก กูไม่คิดว่าจะมีหลาน”
เห็นหน้ามันประหลักประเหลือกขนาดนั้นผมก็หลุดหัวเราะออกมา เออเนอะ มันคงไม่คิดจะมีโมเม้นท์นี้ในเมื่อตอนเจออเล็กซ์ก็เอาแต่แกล้งมันอย่างเดียว และไม่คิดจะเกี่ยวดองกันเป็นครอบครัวซะด้วยซ้ำ
“มีงนี่น่ารักว่ะคิง”
“แต่กูอยากให้มึงท้องมากกว่านะ”
...หมดกันความโรแมนติก ทำไมแม่งหายไปไวอีกแล้ววะ ผมกำลังชมผัวอยู่แท้ๆ ไอ้ตัวขัดอารมณ์เอ๊ย!
“มึงละเมอรึไง”
“ถ้าทำบ่อยๆ อาจจะติดก็ได้นะเมีย”
ไอ้คิงพูดพลางโอบเอวผมไว้ ทำให้บรรลุบัดเดี๋ยวนั้นว่าไอ้คิงกำลังชวนมีอะไรกับเมียด้วยประโยคสุดหลุดโลก
“งั้นมึงคงต้องลองแล้วล่ะ”
แล้วจะรออะไรล่ะครับ
จบตอนได้แล้ว ผมมีการทดลองที่ต้องไปวิจัยกับผัว บาย!
-------------
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ!
จบกันไปแล้วกับตอนพิเศษในวาระพิเศษ เป็นประเด็นน่าคิดกันไป จะมีต่อมั้ยอันนี้แล้วแต่ว่าจะมีโอกาสให้เราแต่งต่อรึเปล่า เทศกาลหน้าอาจได้เจอกัน...มั้งคะ
ไทม์ไลน์ในตอนนี้คิงกับนิลคบกันมาสองปีแล้วนะคะ หรือก็คือ น้องนิลเรียนจบ -> พาคิงไปหาพ่อแม่ชายแล้ว -> ไปงานเเต่งหญิง ->หลังจากนั้นสองเดือน = ตอนพิเศษนี้
คนที่อ่านตอนพิเศษในหนังสือน่าจะพอเข้าใจมุกเกี่ยวกับงานแต่งของหญิงที่โดนหาม 555
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ
เพจนักเขียนที่อยากจะเลี้ยงหลานเป็นเพื่อนน้องนิล
หัวข้อ: {{ King’s Club }} เพราะเสพติดเซ็กซ์ - แจ้งข่าวรีปริ้น - P.149 - (อ่าน 1353120 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก