รักปอนๆ -----chapter 25--END <22/05/2560>
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: รักปอนๆ -----chapter 25--END <22/05/2560>  (อ่าน 26337 ครั้ง)

ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 15 --100% <29/11/2558>
«ตอบ #90 เมื่อ29-11-2015 22:50:18 »

“หืม ทำไมอะ”

“ก็..........ชอบนอนติดผนังมากกว่า”

“ไม่ต้องหรอก แค่เอาของไปวางไว้ที่ของตัวเองก็พอ” ควีนทำหน้าเสียดายนิดหน่อยที่ได้ยินคำตอบที่ไม่ใช่อย่างต้องการแต่ก็ต้องทำต้องทำอย่างสงสัยกับประโยคสุดท้ายของคิงก่อนจำใจเอากระเป๋าไปวางไว้ที่ของตน “เชื่อเถอะ ยังไงคืนนี้ก็ไม่ได้นอน”

ดูเหมือนสิ่งที่คิงบอกท่าเป็นเรื่องจริงเพราะหลังจากที่นัดรวมตัวกันที่ห้องโถงใหญ่ ทานข้าวเย็นกันเสร็จเรียบร้อยหลังจากนั้นก็ทำกิจกรรมสานสัมพันธ์จนตอนนี้ก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนแล้ว

“น้องๆครับ กิจกรรมสานสัมพันธ์สำหรับวันนี้ก็เสร็จสิ้นลงแล้วครับ ผมขอขอบคุณพวกคุณทุกคนที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของบ้าน
หลังใหม่หลังนี้ ค่ายนี้อาจจะไม่ได้ทำให้พวกคุณสนิทกับเพื่อนหรือพี่ต่างสาขามากนักแต่เชื่อว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของการได้รู้จักกันมากขึ้นนะครับ” ท่านเจี้ยวเหี่ยวหรือเจี้ยวหนึ่งในประธานของกลุ่มสีและประธานของค่ายนี้ด้วยกล่าวขอบคุณทุกคนที่ปรบมือให้เขา “แล้วก็พิธีต่อจากนี้ไปจะถือว่าเป็นกันปิดพิธีค่ายสานสัมพันธ์อย่างทางการ เอ้า!!!! กลองมารั่วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮุ้วๆๆๆๆ โว้ววววๆๆๆๆๆ แล้วเสียงจากกลองจากรุ่นพี่ที่รอบล้อมอยู่สามสี่ตัวก็ดังขึ้นรั่วๆพร้อมกับเสียงโห่ร้องของรุ่นพี่ความแปลกใจและตื่นเต้นให้กับน้องๆที่นั่งอยู่เป็นอย่างมาก

“เฮ้ย!!!! ไอ้จองเอาอุปกรณ์มาดิ กูจะตัดโบว์เปิดงาน เอ้ย ! ปิดงาน” จองถือพลุอันเล็กๆยาวๆพอดีมือมาให้เจี้ยวถือไว้ในมือก่อน
จะชี้ไปยังน้องๆ “เอ้า! หลังจากที่ผมจะจุดพลุนี่เสร็จถือเป็นการปิดค่ายอย่างเป็นทางการแล้วนะ พร้อมไหมทุกคน ถ้าพร้อมแล้วนับถอยหลังได้เลย”

3!!!!!!!

2!!!!!!!

1!!!!!!!!

หวี้ดดดดดดด บู้ม!!!!!!!!! พลุอันเล็กๆส่องแสงประกายขึ้นสู่ท้องฟ้าแม้จะไม่ใช่พลุที่ใหญ่มากแต่เมื่อมันส่องประกายในย่ามค่ำคืน

ที่มืดมิดมีเพียงแสงประกายระยิบระยิบของผืนน้ำทะเลอยู่กับดูสวยอย่างไม่น่าเชื่อ และพลุลูกที่สองก็ตามกันไปติดๆแต่ไม่ได้ขึ้น

ฟ้าแต่เจี้ยวกับยิ่งตรงไปนอกโถงสู่พื้นที่โล่งๆข้างนอกของหาดทรายขาวที่ถูกบดบังไปด้วยความมือมิด

หวี้ดดดดดดด บู้ม!!ซู่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ทันที่พลุแตกออก เปลวไฟที่อยู่ด้านนอกเริ่มส่องประกาย โหมแรง


ขึ้นจนก่อรูปมองเห็นเป็นกองไฟ ขนาดใหญ่ที่ส่องให้เห็นพื้นที่ข้างๆขนาดกว้าง

“เอ้า! ขอเสียงรั่วๆให้กับค่ายทางการที่เอาไว้เป็นฉากบังหน้าของการมาค่ายนี้หน่อยเร็วววววววววววว”
กรี้ดดดดดดดดดดด

เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

“น้องๆไม่ต้องงงหรอกว่าพวกพี่ทำอะไรกัน นี่คือจุดประสงค์ที่แท้จริงของค่ายนี้นะเฮ้ย เอ้าๆๆ ยังทำหน้างงกันอยู่อีก พี่บอกแล้วนะว่าค่ายนี้มันโคตรจะสุดติ่งกระติ่งแมว ทำไมรุ่นพี่ใครต่อใครถึงบอกว่ามันสนุกเพราะความสนุกจริงมันจะเกิดขึ้นจริงๆก็หลังจากนี้
ละ” จากนั้นเหล่าบรรดารุ่นพี่ก็ส่งเสียงโห่ร้องอย่างชอบใจ

“ไอ้ชื่อค่ายสานสัมพันธ์และกิจกรรมก่อนหน้าแม่งแค่ฉากบังหน้าที่เอาไว้คอยหลอกอธิการเพื่อมีอะไรฉุกเฉินที่ต้องรายงานเกี่ยวกับค่าย ทางมหาลัยเขาจะไม่ได้มาต้องเดือดร้อนและเสื่อมเสียเพราะความเห้ ของนักศึกษา เพราะนั้นขอตอนรับน้องๆเข้าสู่ค่ายแม่งเหี้ย เพราะรุ่นพี่พาน้องเหี้ย เอ้ะ! หรือว่าน้องแม่งก็เหี้ยกันอยู่แล้ว”

ชื่อค่ายนั่นทำเอาหลายคนหัวเราะไปตามๆกันทั้งที่ก็ยังงงงๆกันไม่หาย

“ไอ้กิจกรรมต่อไปนี้พี่บอกเลยนะว่า ไม่บังคับ ใครอยากจะมาก็มา ส่วนใครที่เหนื่อยหรือไม่ไหว ไม่อยากจะเข้าร่วมจริงๆก็กลับไปนอนพักผ่อนกันได้ตามสบาย พี่บอกไว้เลยว่างานนี้ไม่มีว้าก มีแต่เมา และมันส์ มันส์ และเมาอย่างเดียวเท่านั้นและที่สำคัญไอ้ฉายาที่น้องได้ยินที่พวกพี่เรียกกัน น้องจะได้มันกลับไปหลังจากที่มาร่วมค่ายแม่งเหี้ยของเราครั้งนี้  เอาละครับต่อจากนี้ไปขอเชิญคนเหี้ยๆเดินไปตามแสงของเปลวเพลิงอันร้อนระอุที่ร้อนแรงพอกับความฮอตของตัวพี่ได้เลย ส่วนใครที่แม่งกาก หรือเหี้ยไม่พอก็เดินตามแสงนีออนแล้วกลับไปนอนดูดนมแม่ได้เลยนะคร้าบบบบบบบบบ” จากนั้นน้องปีหนึ่งก็ลุกพรึบกันทันที่แล้วเดินออกไปด้านนอกตามแสงเพลิงที่เจี้ยวเราแนะนำด้วยความคึกคักจะมีก็แค่บางกลุ่มเล็กๆเท่านั้นที่แยกตัวออกไปที่ห้องนอน แน่นอนว่าเรื่องอย่างนี้ไม่มีทางที่สาวเจ้าเนื้ออย่างมดจะพลาดมันไป

“กรี้ด!!!! อิมหาไปกันเร็ว”

“เอ่อ แต่ผมว่าคุณมดเป็นผู้หญิงไม่ควรจะไปนะครับดูท่าทางแล้วมันอันตรายเกินไปสำหรับผู้หญิงนะครับ” มหาที่พยายามยื้อยุด
กับมดที่รั้งจะไปร่วมกิจกรรมกับรุ่นพี่อย่างเดียว

“โอ้ย ถ้าเรื่องแบบนี้มันอันตรายสำหรับฉัน แล้วทำไมตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยมีคนคิดจะฉุดฉันเพราะความสวยอันมากล้นของฉันสักที เรื่องแค่นี้เองมหา ฉันนะสตรองอยู่แล้ว!”

“แต่พี่เขาบอกว่าต้องเป็นคนที่มีชื่อเหมือนตัวเงินตัวทองไม่ใช่เหรอครับ”

“โอ้ย อิมหา อิคนดีศรีสังคมแห่งตลาดสดสนามเป้า ไม่ต้องทำมาเป็นพูดเหมือนฉันมันเหี้ยมากก็ได้ เพราะแกมันก็เหี้ยเหมือนกันนั่นแหละ ไม่ต้องมาตอแหลกับเลยแนดูแกออก”

“เอ่อ .ผะ”

“ไม่ต้องมาตงมาแต่ใดๆทั้งนั้น ตามฉันมาเดียวนี้” พอพูดเสร็จเธอลากมหาไปหาเทย์ทันทีที่กำลังมองหาคนเองเหมือนกัน

“เทย์ คินอ่ะ”

“กูก็กำลังมองหามันอยู่เนี่ย ไม่รู้ถูกหนุ่มที่ฉุดไปแล้ว”

“เออๆงั้นก็ไม่เป็นไรหรอกแก เดินๆไปเดี๋ยวก็เห็นเองแหละเพราะเด่นเป็นนางพญาสะขนาดนั้น”
และก็เป็นจริงอย่างที่มดพูดเลยว่าเจ้าตัวนั้นหาได้ไม่อยากเพราะตอนนี้ควีนกำลังยินอยู่ด้านหน้ากับรุ่นพี่หลายคนพร้อมกับกล้องที่เตรียมสันทนาการ ใกล้ๆกันก็เป็นก็เป็นท่านเจี้ยวเหี่ยวประธานค่าย ส่วนเจ้าคลับตัวยงอย่างหลุยส์ก็ยืนเกาะแขนควีนอย่างกับลูกลิงและจองที่ยืนขนาบข้างพร้อมทั้งเอาแขนพาดบ่าควีนทั้งที่ตัวเองก็ออกจะเตี้ยกว่าไปด้วยซ้ำ และรุ่นพี่อีกสองสามคน

“สวัสดีอีกครั้งค้าบน้องๆๆๆๆๆ พี่เจี้ยวบอกไว้เลยนะว่าค่ายคืนนี้ไม่เมาเหมือนหมาให้คลานกลับท่าหมาอย่างเดียวนะครับผม”

“คุณเทย์ครับ ทำไมคุณคินตาไปยืนอยู่ตรงนั้นละครับ” มหาที่หามี่นั่งข้างกองไฟได้แล้วเอ่ยปากถาม

“บอกแล้วว่ามันจะโดนฉุด” เทย์เองดูเหมือนจะรู้ดีว่าเหตุการณ์แบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเพื่อนของตนเพราะในอดีตที่ผ่านมากับการเป็นเพื่อนสนิทที่อยู่ด้วยกันมาตลอดหลายปีนี้ทำให้เขาพอจะเดาแนวทางได้

“ไม่ไปตามกลับมาเหรอครับ อยู่ตรงนั้นมีแต่รุ่นพี่นะครับ”

“ไม่เป็นไรหรอก มันเอาตัวรอดได้ถ้าเดี๋ยวเกิดท่าไม่ดีค่อยไปตามมา”

“อ่อ ครับ”

“ว่าแต่ ไอ้หลุยส์ครับ เพื่อนจองครับมึงเอาใครมายืนสวยหน้าข่มพวกไอ้พลอย ไอ้ส้มอยู่ตอนนี้ครับ” เจี้ยวหันไปถามเพื่อนข้างๆ

“เอ้า นี่เพื่อนเจี้ยวง้าวหรือเจี้ยวมันเหี่ยวจนฮอร์โมนมันไม่เจริญเติบโตแล้วไง” หลุยส์ตอบ

“เอ้า ไอ้ห่านี่กูมีตาครับแล้วก็ไม่ได้มาจากหลังเขาถึงจะไม่รู้จักน้องคินตานะ ที่กูถามคือมึงเอาน้องเขามาทำเห้ไรข้างหน้านี่ ส่วน
ไอ้จองก็เหมือนกันมายืนเต้ะท่าอะไรแถวนี้ครับ ยังมาถึงเวลาเลยมึง”

“เอ้า เพื่อนเจี้ยวเหี่ยวครับ คนนี้ผมพราวรี่พรีเซนต์มากเลยนะครับ กูโคตรจะรักเลยนะ อยากแนะนำให้ทุกคนรู้จัก”

“แล้วมึงอะจอง”

“น้องเขาเป็นน้องรหัสกู กูต้องมาดูแลดิว่ะ”

“หราาาาาาาา” และทุกคนก็รวมใจกันพูดใส่จองทันทีเพราะรุ่นพี่หลายคนนี่รู้จักนิสัยจองดีว่าเป็นอย่างไร

“นี่ๆ น้องรู้ป่ะ ฉายาไอ้จองคือไร มันคือ ไอ้จองเบ ที่อยากเห้กับทุกคนนั่นเอง”

“ไอ้ห่า เสียภาพพจน์กูหมด นี่กูเป็นห่วงน้องหรอก กูไม่เคยมีนิสัยแบบนั่น”

“อย่าไปเชื่อหน้าใสๆวัยรุ่นชอบแบบมันนะครับ เพราะมันแม่งโคตรกะล่อนเลยครับเชื่อป่ะค่ายที่แล้วมันจีบดะตั้งแต่เพื่อนยันรุ่นพี่ มิ
หนำซ้ำแม่งค่ายที่แล้วครับน้อง มันจะปล้ำแม้กระทั่งไอ้ชายที่เป็นกระเทยตัวควายๆของสาขาพี่ด้วย”

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

“เฮ้ย กูแค่เมาหรอกไอ้ห่า ใครเขาจะเหมือนมึงเมาแล้วเจี้ยวน้อยแข็ง พอโดนไอ้ชายแตะนิดแต่หน่อยดันเหี่ยวสโลว์โมชั่นตามแรงโน้มถ่วงสะเป็นทรงพาราโบราเลยมึง” จองตอบกลับด้วยความหมั่นไส้ที่ถูกใส่ความในเรื่องจริง

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำเอาทุกคนหัวเราะขึ้นมาจนเจี้ยวเองยังหน้าแดงเพราะอายจนแถบจะโต้ตอบกลับทันที

“ไอ้สัส!!!!! พูดเชี่ยไรของมึงว่ะ มึงเห็นเห็นผู้หญิงนั่งอยู่ไหมนะ”

“ฮ่าๆๆๆ ไอ้ห่าค่ายนี้มันของคนเหี้ยเว้ย ทำมาเป็นคนดีพูดจาสุภาพ เห้ยๆๆ ไอ้ชายเจี้ยวน้อยของมันคืนนั่นเป็นไงว่ะ” ชายที่ถูกกล่าวหาที่ตอนนี้เองเขาก็ยังไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมสักเท่าไหร่แค่ท่าปากแดงๆโป้ะแป้งหน้าขาวมากขึ้นก็เท่านั้นที่ยืนหัวเราะชอบใจอยู่ก่อนจะตอบจองกลับไปแบบบิดตัวเขินอายเล็กน้อย

“ก็นุ่มๆเหี่ยวเหมือนจับเยลลี่อะคะ”

ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว ทุกคนส่งเสียงโห้ร้องชอบใจด้วยความสนุกสนาน

“เฮ้ย! ไอ้พวกเชี่ยแม่ง คืนนั้นมันยังไม่ใช่ของจริงครับ มังกรยังไม่ผงาดเต็มที่นะจะบอก ผมนี่ไม่อยากจะโม้”

“เอ้าๆๆ ท่านเจี้ยวเหี่ยวเขาท้าพิสูจน์ซะขนาดนี้ คืนนี้จัดนิทรรศการล้อมผ้าเก็บตังค์คนละห้าค่าเข้าชมผังกรของท่านเจี้ยวกันครับคืนนี้ เอ้า พวกมึงจัดให้ท่านเจี้ยวสักช็อตสิ ขออันเชิญน้ำศักดิสิทธิ์ประจำสาขาเรามาให้พี่เจี้ยวเพื่อเป็นสิริมงคลแกตัวเขาหน่อยเร้ววววว” พอจองพูดเสร็จปุ๊บเพื่อนผู้ชายสองคนที่อยู่ข้างหลังก็จัดการล็อกตัวเจี้ยวทันที ส่วนชายหญิงสาวที่มีดุ้นประจำค่ายก็เดินถือกระป๋องน้ำเล็กมาโดนในนั่นมีทั่งน้ำแข็งร่วมอยู่ด้วย

“เฮ้ย ทำจะไรวะ ไอ้ชายกูแดกเองได้ไม่ต้องป้อนกูนะมึง” เจี้ยวมองชายด้วยความหวาดหวั่นกับรอยยิ้มอันหยดสยองของชายที่นวยนวดพร้อมทั้งยกถังนั้นขึ้นจ่อที่ปากแล้วเอามือล้อกที่ครางเจี้ยวไว้ไม่ให้สะบัดหนีได้ทันจากนั้นก็กรอกปากน้ำในถังจนเจี้ยวสำลัก

“ไอ่เพื่อนเหี้ยเอ้ยย”

“อ้าว ชายครับปากท่านเจี้ยวยังเลอะอยู่เลยช่วยเช็ดให้พี่เขาหน่อยสิ” ชายยิ้มอย่างพอใจที่จองพูดอย่างนั้นจากนั้นก็ล้อกคอเจี้ยวไม่ไม่ให้ไปไหนทั้งที่ก็เขาพยายามยื้อตัวเองออกมาแต่ก็ไปไหนไม่ได้ไกล

“เฮ้ย! ไอ้ชายหยุดเดี๋ยวเลยนะเว้ย หยู้ดดดดด...”

อู้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เสียงของเจี้ยวหายไปทันทีที่ชายก้มลงไปเลียเช็ดปากให้เจี้ยวด้วยลิ้นที่ทำหน้าโคตรจะมี
ความสุขผิดอีกคนที่โดนกระทำทรุดฮวบลงพื้นทรายทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อย่างกับโดนสาวโดนพรากพรหมจรรย์

“ฮึก...จำไว้เลยนะไอ้พวกเชี้ย”

“ฮ่าๆๆๆ เฮ้ย เพื่อนเจี้ยวไม่ต้องเสียใจขนาดนั้นก็ได้ มาๆเดี๋ยวหลุยส์จะปลอบเอง ฮ่าๆๆ” เขาก้มตัวลงไปเหมือนจะไปพยุงเจี้ยวขึ้น
มาแต่ก็โดนขัดซะก่อน

“ไม่ต้องเลย!!!!! กูสตรองพอ บอกเลยว่างานนี้เจี้ยวไม่ได้มาเล่นๆ” พอลุกขึ้นตั้งหลักได้เขาก็กลับมาทำหน้าที่ต่อ

“จบประเด็นนี้ไปนะครับจะไม่มีการเอ่ยถึงเรื่องนี้หลังจบจากค่ายเป็นอันขาด ต่อไปขอเชิญน้ำศักดิสิทธ์ประจำค่ายให้น้องๆพี่ๆมาร่วมกันสาบานด้วยครับ” ถังน้ำเล็กๆถูกกระกระจายไปทั่วโดยทุกคนแทบจะยิ้มแก้มปริด้วยโดนใจอย่างจังเมื่อถูกเฉลยว่ามันก็คือน้ำเมาที่พวกเขาชอบกินกันนั่นเอง

“น้องๆที่ได้ถังไปแล้วอย่าเพิ่งกินนะ รอพวกพี่ก่อน ไอ้ที่พวกพี่แจกไปนี่ถ้าเพิ่งกินเองนะครับ ง่ายๆเริ่มแรกเพื่อเป็นการทำความรู้จักกันก่อน พี่จะให้น้องหรือแม้แต่รุ่นพี่เองที่อยากจะรู้จักใครหรืออยากคุยกับใครแต่ยังไม่มีโอกาสก็ใช้โอกาสนี้ให้เต็มที่เลยนะโดยให้เอาน้ำในถังที่ตัวเองมีอยู่ให้คนคนนั้นกินโดยที่ตัวถังจะมีสติ๊กเกอร์ติดอยู่เมื่อเขาคนนั้นกินน้ำของน้องเสร็จ เอ้ย!กินน้ำในถังน้องเสร็จก็แปะสติ๊กเกอร์ไปให้เขาได้เลย หรือคนที่กินก็สามารถติดสติ๊กเกอร์ให้กับคนที่จะเอาน้ำมาให้เรากินได้แต่การที่จะได้สติ๊กเกอร์นี้ไปเราจะต้องตามคำสั่งของคนคนนั้นก่อนและทำให้เขาพอใจให้ได้ โดยสติ๊กเกอร์ที่สะสมได้นี่บอกเลยว่าใครที่เก็บได้เยอะสุดเราจะมีรางวัลให้ตอนสุดท้ายของกิจกรรมนี้นะ มาดูกันว่าใครจะไอ้เป็นแชมเปี้ยน อ้อฟ แม่ง เหี้ย แคมปัสของเราครั้งนี้ ฮ่าๆๆๆๆ เชื่อว่าตอนนี้ทุกคนมีความกระเหี้ยนกระหือใคร่ที่จะทำกิจกรรมนี้เป็นอย่างมาก เพื่อไม่เป็นการเสียเวลางั้นก็เริ่มกันโลด!!!!!” พอสิ้นเสียงประกาศของเจี้ยวเสียงเป็นบีสหนักๆเร้าใจเหมือนอย่างในผับก็ถูกเปิดขึ้นมาจากเครื่องเสียงที่ถูกต่อมาจากตัวบ้านพักทำเอาบ้านบรรยากาศที่ครึกครื้นอยู่แล้วยิ่งสนุกขึ้นไปอีกทำเอาบางคนนี่ถึงกับถือถังไม่ไปไหนเต้นสุดฤทธ์สุดเหวี่ยง บางก็โยกตัวไปเต้นไปพรางเอาน้ำไปให้คนที่อยากจะให้กินไปด้วย  ไม่แน่นอนว่าไม่ใช่จะมีแค่คนที่อยากจะกินอย่างเดี๋ยวแต่อย่างแกล้งคนอื่นๆด้วย แม้แต่มดเองที่เที่ยวตระเวนไปหาคนหล่อที่เธอชอบก็ยังโดนให้ทำตามคำสั่งของพี่บ้างเหมือนกันแต่นั่นก็ไม่ๆได้ทำให้เธอหมดสนุกแต่อย่างใดเพราะหลังจากนั้นเธอก็ลืมกลุ่มเพื่อนตัวเองไปเลย ส่วนเทย์เองที่ตอนนี้คนที่เข้ามาขอให้เขากินน้ำนั่นเยอะพอสมควรส่วนมากเลยก็เป็นสาวๆทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องจนตอนคนก็เริ่มซาแล้ว เขาจึงหันมองออกไปรอบๆจยไปสะดุดเข้ากับที่ดูจะมีความสุขมากกับการที่แลกเปลี่ยนกินน้ำโดยไม่หอมก็กอดสาวๆแทน ทำเอาเทย์มองด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะตัดสินใจเดินไปหาจอง

“อะ” เขายื่นถังไปตรงหน้าจองที่เลิกคิ้วมอง

“อะไรครับ น้องเทย์”

“ก็ให้กิน”

“ทำไมต้องกิน”

“ ก็เห็นเป็นพี่สาขาเดียวกัน”

“ฮึ ไม่เป็นไร พี่รู้แล้ว ไปให้คนอื่นกินก็ได้ “

“ทำไมครับ กลัวผมวางยาเหรอ”

“ป๊าว!! เรื่องไรต้องกลัวก็แค่ไม่อยากจะสานสัมพันธ์กับน้อง”

“ฮึ งั้นก็ไม่แน่จริงนี่ครับ เรื่องแค่นี้เองแค่กินไม่ใช่ว่าเรื่องที่ผมต้องพิศวาสพี่รึเปล่านี่”

“เหอะ ปากดีนะครับน้อง ถ้าอยากให้พี่กินจริงๆน้องก็กินในน้ำนี่ให้พี่ดูก่อนสิ”

“ฮึ เรื่องแค่นี้เอง ถ้างั้นผมกินได้เท่าไรพี่ก็ต้องกินเท่าที่ผมกินได้นะ”

พอคนรอบข้างเห็นสองคนเถียงกันไปมาสาวๆที่รุมล้อมจองเองก็มองมาด้วยความสนใจ

“ทำไมต้องทำด้วย”

“อ้าว คนเขาจะได้รู้ไงว่าพี่นะเจ๋งจริงหรือป่าว”

“เฮอะ เรื่องแค่นี้ทำไมพี่จะไม่รู้ตัวเองละครับ ไม่เห็นจำเป็นต้องมีคนมาช่วยประกาศให้เลย”

“อ๋ออออ แต่ทำไมผมไม่เห็นรู้เลยละ”

“นี่!! น้อง” จองขึ้นเสียงด้วยความโมโห แล้วจู๋ๆเจี้ยวก็เดินลั้ลลาเข้ามาเมื่อเห็นโอกาสจะเอาคืนจองเพราะตาแบบสุ่มดูอยู่

“เฮ้ย!!! เพื่อนจองเรื่องแค่นี้มึงป้อด เหรอว่ะ แดกแข่งแม่งเลยจะมาให้รุ่นน้องข่มได้ไงว้า”  เสียงดังๆของเจี้ยวที่ไม่รู้ว่าจะกลัว
เพื่อนตัวเองไม่ได้ยินเพราะเพลงดังหรือกลัวคนรอบข้างจะไม่หันมาสนใจมากกว่า ทำเอาจองที่ตั้งท่าจะปฏิเสธอยู่กลับต้องข่มมันลงไปด้วยทิฐิที่กลัวจะเสียหน้าเพราะเพื่อนตัวดีแม่งเรียกให้ผู้คนมาสนใจเขามากขึ้น เพราะคนอย่างจองนั้นต้องดูดีไม่มีใครมาข่มได้โดยเฉพาะรุ่นน้องที่เขาไม่ชอบขี้หน้า

“ก็ได้ตกลง” ทันทีที่ได้ยินเทย์ก็ยิ้มมุมปากอย่างพอใจก่อนจะตอบกลับไปจนประโยคนี่กลายเป็นฉายาที่เขาได้มาติดตัว

“งั้นผมต่อให้ก่อนสามถังแล้วพี่ค่อยกินน้ำผมหนึ่งถังนะครับ”



จนตอนนี้ก็ดึกมากแล้วผู้คนก็เริ่มเมามากขึ้นบางคนนี่ถึงกับนอนเกลื่อนหาดทราย ส่วนคนที่ยังฮอตยังฮิตกันอยู่ก็ยังมีคนมาต่อแถวไม่ขาดสายแม้ว่านี่จะดึกมากแล้วก็ตามโดยเฉพาะขวัญใจสาวๆอย่างคิงที่ก็ยังต้องดื่มอย่างหนักแต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาเมาอะไรมากมายเพราะก็คุ้นชินกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว ส่วนอีกคนที่ฮอตทั้งในผู้หญิงและผู้ชายดูท่าทางจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากนางพญาของเราที่ตอนนี้ถึงกับต้องนั่งเก้ากี้ที่หลุยส์คอยดูแลอยู่ไม่ห่างแต่ก็ไม่ยักกะห้ามคนที่เข้ามากับสนุกสนานไปกับการที่มาดูแลควีนอย่างมากว่า

“น้องคินตาไหวป่ะครับ”

“หืมม ไหวครับแค่นี้เอง”

“ตู้หูวววว คนสวยของพี่หลุยส์แม่งสุดยอดเลยว่ะ แล้วนี่ไม่คิดจะให้คนอื่นทำอะไรให้เลยเหรอ” หลุยส์มองควีนด้วยความ
ปลาบปลื้ม

“ผมนี้โอกาสทำแบบนั้นด้วยเหรอครับ”


“เออ จริง” หลุยส์หัวเราะแห้งๆเมื่อนึกขึ้นได้ว่าคนที่เข้ามาต่อแถวไม่ขาดสายพออีกคนอีกคนก็มาต่อเรื่อยๆยังไม่มีเวลาได้เดินไปจากตรงที่ยื่นอยู่เลยด้วยซ้ำ

“ฮึๆ ผมโอเคครับเรื่องแค่นี้เอง ชินแล้ว ไม่เยอะเท่าที่ร้านหรอก”

“หืมมม ไม่เยอะอะไรนะครับพี่ฟังไม่ทัน”

“อ่อ ป่าวครับ” ควีนยิ้มน้อยๆพอเห็นฟันขาวๆให้หลุยส์ได้เคลิ้มเพราะตอนนี้ฤทธ์แอลกอฮอลล์เริ่มทำให้ร่างขาวเนียนแดงหน่อยๆ
แต่นั่นไม่ได้ให้เขาดูดีลดน้อยลงไปเลยกลับทำให้เขาดูเซ็กซี่มากกว่าเดิมซะอีก ไม่แปลกหรอกถ้ายิ่งดึกแล้วจะมีคนเข้ามาหาควีนมากขึ้น พอเวลาล่วงเลยมาจนถึงตีสี่ก็ดูเหมือนหลายคนจะทนไม่ไหวบ้างก็เข้านอนที่ห้องบ้างก็ยังงัวเงียตามหาดทราย

“ฮัลโหล!!!!!!!! ผู้รอดชีวิตทั้งหลาย พวกนายแม่งโคตรสตรองเลยว่ะพรรคพ้วกกกกก” เจี้ยวที่ดูเหมือนน่าจะสลบไปตั้งแต่โดนกรอกเหล้าครั้งงแรกกลับยังทรงตัวอยู่ได้โดยที่ก็ยังมีสติดีอยู่แค่เดินเสนิดหน่อยๆเท่านั้นเอง

“ถึงเวลาที่เราจะจะมาดูกันแล้วมาใครจะเป็นผู้ชนะในศึกน้ำกายสิทธ์ เอ้ย น้ำศักดิสิทธ์ ครั้งนี้ ขอเชิญทุกคนล้อมวงเข้ามาเลยคร้าบบ เอิ้ก” ใครหลายคนที่ยังคงมีสติอยู่ก็ล้อมวงเข้ามาเพราะก็ยังมีบางส่วนที่ไม่ได้ดื่มเพราะต้องคอยดูแลความเรียบร้อบให้คนในค่าย “เอ้า นับเลยครับนับเลยใครที่มีสติ๊กเกอร์เยอะๆมั่นใจว่ายังไงก็ไดร้อยขึ้นนี่เดินออกมาด้านหน้าเลยครับ” มีหลายคนที่ได้สติ๊กเกอร์เยอะพอตัว โดยต่างพากันก้าวออกมาด้านหน้าทั้งเทย์ จอง เดือนที่เป็นดาวคณะ รุ่นพี่ปีสูงที่หน้าตาดีๆอีกห้าหกคน

“อ้าวๆ พระราชาคิงแชมป์ปีที่แล้ว เอิ้ก ..ทำไมไม่ออกมาละครับ อย่าถ่อมตัวครับมึง เผยตัวออกมาเดี๋ยวนี้กูรู้มึงได้เยอะครับอย่ากั๊กครับ เอิ้กก” ส่วนคิงที่ถูกคะยั้นคะยอจำเป็นต้องเดินออกมาตามคำเรียกร้องของเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ

“อ้าว สกอร์คีฟเปอร์ ออกมามาทำหน้านับจำนวนสติ๊กเกอร์ด้วยครับ พวกมึงที่สติดีๆอ่ะมาเลยคราบบ”  แล้วเพื่อนๆก็ออกมานับจนเสร็จจนตอนนี้ก็เหลือคนที่คะแนนเยอะที่สุดก็คือเทย์ เดือน และคิง ที่จะเฉลยว่าใครจะได้เป็นแชมป์

“เอาละครับ มาถึงอันดับแรกเลยนะ รองอันดับสองของศึกน้ำศักดิสิทธ์ของค่ายแม่งเหี้ย เพราะรุ่นพี่พาน้องเหี้ย เอ้ะ! หรือว่าน้องแม่งก็เหี้ยกันอยู่แล้วประจำปี 2015 ได้แก่ แท่มๆๆๆ แท้มมมมมม  เดือน หรือเดือนที่เป็นดาวของสาขาเพราะแม่งไม่ใช่ผู้ชายไงถึงได้เป็นเดือน”

ฮิ้ววววววว แปะๆๆๆ

“เอ้าต่อไปเลยนะ อันดับที่สองระหว่างไอ้พระราชาคิงแชมป์ปีที่แล้วและน้องใหม่มาเร็วแรงแซงทางโค้ง นั่นคือน้องเทย์ 3น้ำ โดยมีชื่อสร้อยต่อคือ เทย์3 น้ำเพื่อกินน้ำพี่จอง1น้ำ มาดูกันว่าใครจะได้แชมป์ไปนะคร้าบบบบ เอิ้กก คนที่ได้แชมป์ปีนี้ก็คืออออออ”

“เดี๊ยว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เสียงหล่อๆผสมความสดใสแบบนี้คงมีไม่กี่คนที่จะมีได้ มาเบรกการที่ประกาศของเจี้ยว

“อะไรวะ! ไอ้หลุยส์ คนเขากำลังลุ้นๆอยู่”

“มึงจะมาเฉลยโดยที่จะขาดคนสำคัญไปไม่ได้เลยนะ”

“ใครอีกล่ะ เขาจะเฉลยกันอยู่ละ ละเมื่อกี้กูประกาศอยู่ป่าวๆไมเล่นตัวไม่ออกมาวะ”

“ไอ้ ห่าพวกกูไปห้องน้ำมาเว้ย น้องคิ้นนนนนนน มาเร็วมาประกาศศักดาของเราให้เขาได้รู้กัน” และควีนก็เดินออกมายืนข้าง
หลุยส์ที่ยิ้มแป้นแบบภูมิใจมากที่จะนำเสนอ

“เอ้า มึงมั้นใจได้ไงว่าน้องเขาจะชนะ”

“แล้วคนที่ชนะเขาได้เท่าไหร่ละ”

“200”

“โอ้ย ไอ้เหี้ย แม่งน้องคินกูต้องเป็นแชมป์อีกคนอะ”

“เฮ้ย มึงอย่ามั่วเดะ มึงนับดียัง”

“ไอ้ห่า กุนี่ไม่ได้แตะน้ำศักดิสิทธ์มึงเลยเถอะ นับทุกแต้มทุกครั้งที่คนเข้ามาอ่ะ”

“เออๆ เชื่อก็ได้วะนี่เห็นที่ตัวน้องเขามีสติ๊กเกอร์เยอะหรอก”

“ถ้างั้นคนที่ได้แชมป์ของปีนี้มีสองคนนะคร้าบ ไอ้แกน้องคินตาและ แท่มๆ แท้แด่มมมมมมมม ไอ้พระราชาคิงเจ้าเก่าเดิมเพิ่มเพิ่มคือแก่ขึ้นคร้าบบบบบ ส่งเสียงหน่อยเร้ววววว”

ฮู้วววววว กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

“ขอเชิญทั้งสองท่านก้าวออกมาด้านหน้าด้วยครับ นี่คือโฉมหน้าของแชมป์ปีนี้ครับ” ควีนยิ้มให้เทย์นิดหน่อยที่เขาในขณะที่ขาเดินสวนเทย์ไปด้านหน้าส่วนเทย์แค่ยิ้มมุมปากอย่างมีเลศลัยให้เพื่อนตัวเองเหมือนเดิม

“ว่าแต่ปีนี้เป็นปีแรกเลยนะที่มีแชมป์สองคน มงกุฎที่เตรียมมาก็ไม่พออะดิเอาไงดีว่ะเพื่อน” เจี้ยวหันไปถามความเห็นๆที่ตอนนี้ต่างลงความเห็น

“เฮ้ย ไอ้คิงมึงว่าไงว่ะ”

“อืม งั้นเอามงกุฎมาให้กุ” คิงทำหน้าคิดนิดหน่อยก่อนจะรับมงกุฎมาไว้ในมือก่อนจะสวมมงกุฎนั้นลงบนหัวควีนที่ตอนนี้ก็อึ้งนิดหน่อย สบตาคิงไปด้วยแต่เขาก็แค่ยักไหล่ผมที่คลอเคลียไหล่ควีนไปทัดหู
เสียงกรี้ดเบาของสาวๆที่ร้องด้วยความอิจฉาก็เพราะภาพสองคนตรงหน้านี้มันช่าง มีมวลพลังอะไรบางอย่างที่ทำให้พวกเขาต้องกรี้อร้องออกมา

“เอ่ออ ไอ้....คิง เอาเป็นว่าพระราชาคิงของเราเสียสละมงให้น้องคินตาไปครองแล้วนะคร้าบ เพราะฉะนั้นแชมป์ปีนี้ก็ต้องตกไปเป็นของน้องคินตาโดยปริยายว่าแต่น้องคินตตาใส่มงแบบนี้แล้วสวยโคตรเลยวะ”

ฮู้ววว!!!!

สวยจังคร้าบบบ

สมัครเป็นแฟนได้ป่าว

บรรดาเหล่าหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ส่งเสียงแซวควีนด้วยความชอบใจ ขนาดผู้หยิงยังเคลิ้มไปเลยเมื่อเจอความสวยของควีนเข้าไป

“สวย เหมือนไรว่ะ” เจี้ยวยังคงพึมพำหาครับตอบอยู่

“สวยเหมือนราชินีไงพี่!!!!!!” และแล้วเสียงใครคนใดคนหนึ่งก็ตะโกนแทรกมา

“เออใช่!!!!!!!!!!!!!!!! ราชินี ใช่เลยงั้นคืนนี้น้องก็รับฉายาราชินีของพระราชาคิงไปเลยครับน้อง!!!! ฮู้ว ของเสียงหน่อยเร้ววว ว่าแต่เพื่อนคิงเสียสละแบบนี้ก็น่าจะได้รางวัลเหมือนกันนะเพราะยังไงก็ได้คะแนนเท่ากัน อยากได้ไรวะคิง”

“อืมมมม งั้นขอเปนให้คนสวยป้อนน้ำหน่อย” คิงนิ่งคิดทั้งที่มองใบหน้าสวยๆของควีนไปด้วยก่อนจะนึกออกและยื่นถังน้ำที่ยังมีเหลืออยู่นิดหน่อย

“โห้ย ไรว้าเชี่ยคิง แม่งขอแค่เนี้ยเหรอว้า” เสียงเพื่อนๆตะโกนมาอย่างเสียดาย ส่วนควีนก็จับถังนับยื่นไปจ่อที่ปากคิงแต่คิงก็ส่าย
หน้าให้ ควีนเลิกคิ้วสงสัย ก่อนจะหันไปหยิบจากอีกถังที่วางอยู่ใกล้ยื่นไปให้คิงดูดแต่คิงก็ยังส่ายหน้าอยู่ จนควันที่สบตาคิงอีกครั้งจึงได้รู้ความหมายจริงๆว่าเขาต้องการอะไรเพราะสายตาท้าทายแบบนี้แหละที่ทำให้ควีนนั้นรู้สึกอยากจะเอาชนะทุกที ควีนสายหน้าก่อนจะกรอกน้ำใส่ปากตัวเองรั้งท้ายทอยคิงเข้ามาใกล้ๆก่อนก่อนจะปรระกบปากลงไปทันที

เหี้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

และนี่คงจะเป็นรีแอคชั่นที่ทุกคนมีต่อสิ่งที่ได้อยู่ตรงหน้า การป้อนน้ำครั้งนี้เซ็กซี่ไม่ต่างอะไรจากครั้งที่ทั้งสองเคยทำเหมือนครั้งที่
อยู่ร้านของพี่จิล เพียงแค่ครั้งนี้ทุกสองคนแลกลิ้นกันไปมาอย่างเร้าร้อนเพราะแอลกอฮอลที่อยู่ในร่างกายที่สะสมมันเริ่มออกฤทธิ์ จนเหมือนจะทำให้เจี้ยวต้องขายหน้าอีกคราซะแล้ว

“เฮ้ย!! ไอ้เจี้ยว มังกรน้อยมึงผงาดแล้ววะ”


ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 15 --100% <29/11/2558>
«ตอบ #91 เมื่อ30-11-2015 00:16:30 »

คิงควีนอดใจกันยังไงไหวค้า

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 15 --100% <29/11/2558>
«ตอบ #92 เมื่อ30-11-2015 10:57:40 »

พี่เจี้ยว !!!! คิงกับควีนเขาจูบกันไม่ใช่พี่ถูกควีนจูบนะมังกรจะได้ผงาดน่ะ  :laugh: :laugh:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 16 <30/12/2558>
«ตอบ #93 เมื่อ30-12-2015 22:11:13 »

 
Chapter 16


        หลังจากที่ค่ายจบจบปิดฉากไปด้วยความสนุกและตื่นเต้นและดูจะมีหลายเรื่องที่ทำให้ทั้งสองสาขานอกจากจะสนิทกันมากขึ้นแล้วยังมีเรื่องให้เม้าท์กันสนุกปากทั้งเรื่องคืนปิดงานก่อนที่ทุกคนจะเข้านอนไปด้วยภาพมังกรน้อยของเจี้ยวผงาดขึ้นมาให้หลายคนได้สนุกกัน แต่เรื่องที่เห็นจะเป็นเรื่องระดับชาติที่ไม่พูดถึงไม่ได้คงจะเป็นเรื่องของคิงและควีนที่ตอนนี้นอกจากทั้งสองจะเป็นที่ให้ความสนใจจากคนอื่นๆมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้วกลายเป็นว่านี่อาจจะเป็นเรื่องที่คนทั้งมหาลัยดูจะให้ความสำคัญมากทีเดียว

“คินตา สรุปว่าแกกับพี่คิงนี่ยังไง เป็นแฟนกันจริงใช่ไหม” มดจ้องตาควีนเป็นประกายหลังจากที่ถามไปด้วยความอยากรู้เป็นอย่างมากเพราะหลังจากค่ายคืนนั้นกลุ่มเพื่อนๆเองยังไม่มีโอกาสที่ได้คุยกับควีนเลย เพราะหลังจากค่ายก็เป็นหยุดพอดีทำให้เรื่องที่ควรจะได้สอสวนกลับถูกเลื่อนออกไป

“หมายความว่าไงอะ” เกรซถามด้วยความสงสัยหลังเพราะเจ้าตัวเองพลาดติดธุระไม่ได้ไปค่ายดูเหมือนเธอจะพลาดอะไรหลายอย่างเชียว “อะไรคือใครเป็นแฟนใครนะ”

“เปล่านี่ไม่มีอะไร” เจ้าตัวที่อยู่ในประเด็นตอบกลับแบบสบายๆไม่ได้สนใจจะมองหน้าเพื่อนแต่กำลังพยายามกดข้อความพิมพ์ส่งกับใครสักคนด้วยโทรศัพท์รุ่นเก่าที่ดูเหมือนควีนเองต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการพิมพ์

“ไม่มีอะไรได้ไง ที่จูบกันแบบเผ็ดร้อนเท่าสวนพริกคืนนั้นหมายความว่าอะไร”

“ห้ะ! อะไรนะ ใครจูบใคร อธิบายฉันด่วนๆเลยคะ” เกรซที่ตะโกนออกมาด้วยความตกใจและอึ้งจนอ้าปากค้างไปแล้วตอนนี้

“โห้ คุณเกรซขนาดอ้าปากยังสวยเลยนะครับ” มหาที่พูดขัดขึ้นมาแบบนั้นก็ไม่ได้ทำให้คนที่อึ้งอยู่สนใจห่วงภาพลักษณ์ตัวเองเลยเพราะเรื่องนี้ดูเหมือนเธอจะอึ้งจนทำอะไรไม่ถูกซะแล้วนอกจากต้องการคำตอบด่วนๆ “เอ่อ ไม่เกี่ยวใช่ไหม ฮ่าๆๆ คือเรื่องมันมีอยู่ว่าคืนนั้นคุณคินตากับคุณคิงเขา...จะ...จูบกันนะครับ” พูดเองก็เขินเองแต่ดูผิดจากคนในประเด็นดูจะไม่รู้สึกอะไรซะงั้น

“ห้ะ!!!!!!!!!!!! นี่ล้อเล่นปะเนี้ย นี่อย่าบอกนะว่าไอ้เรื่องที่เขาเม้าท์ๆกันว่าพี่คิงมีแฟนก็คินอะดิ”

“ก็เออนะสิ! ฉันละอยากให้แกไปเห็นกับตาตัวเอง ตอนที่คินกะบพี่คิงประกบปากเข้าหากันนะแบบว่า อื้อหื้ออออออออ ว้อท เดอะ

เฮล!!!!!!! มันแบบร้อนแรงปรอทแตกมากอะ” มดที่พูดไปด้วยอารมณ์เคลิบเคล้มอย่างหนัก “นี่ถ้าไม่ใช่แฟนกันจริงแล้วจะเป็น

อะไรเหล่า จ้องตากันสะทะเลตอนกลางคืนอันหนาวเหน็บแทบลุกเป็นไฟ”

“เปล่า ไม่ได้เป็นแฟน” ควีนตอบทั้งที่มือก็ยังกดโทรศัพท์

“อย่ามาขี้ปดนะคินตา ถ้าไม่ได้เป็นแฟนแล้วจะเป็นอะไร”

“ไม่ได้เป็นอะไร แค่พี่น้อง”

“โฮ่ ตอบซะเป็นดาราเลยเพื่อนกู” เทย์ที่มาทันฟังคำตอบของควีนดูจะตลกไม่น้อยกับการที่เพื่อนตัวดีตอบคำถามเพื่อนๆ เขานั่ง
ลงข้างควีนแล้วยื่นแก้วน้ำไปให้ควีนและกอดคอควีนแล้วยื่นหน้าไปมองหน้าจอโทรศัพท์ควีน “พวกมึงไม่ต้องไปเค้นมันหรอกถามให้ตายยังไงก็ไม่ร็เรื่องหรอก”

“โห่ววว ไรว้า นี่สรุปจะไม่บอกจริงๆช่ะ” มดถามด้วยความเสียดาย

“ก็ไม่มีไรนี่นา คำตอบก็บอกไปแล้ว” ควีนที่เงยหน้ามามองเพื่อนๆก่อนจะก้มลงมองจออีกครั้ง

“พอเลยมึงหยุดแกล้งเพื่อนได้แล้ว” เทย์ที่แซะเพื่อนตัวเองที่เห็นควีนแอบอมยิ้มด้วยความสนุกเพราะได้แกล้งเพื่อนให้มีอาการ
แบบนี้ “แล้วนี่คุยกับใคร บอกแล้วใช่ไหมว่าให้เปลี่ยนโทรศัพท์ได้แล้วจะมาทนพิมพ์ไอ้เครื่องปาหัวมานี่ทำไม ส่งข้อความแต่ทีที่
นี่ไม่หมดเงินบานแล้วเหรอ”

“ป๋า” ควีนบอกก่อนพร้อมทั้งอมยิ้มกับข้อความที่ตนอ่าน

“เออ ฝากบอกป๋ามึงด้วยนะว่าถอยโทรศัพท์ให้มึงหน่อยก กูว่ามึงชักจะใช้ชีวิตคุ้มค่าเกินไปแล้ว”

“ก็ไม่อยากรบกวนเขา เป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วไม่เห็นต้องพยายามทำตัวรวยเลย”

“เหอะ” เทย์ผลักหัวควีนเบาๆด้วยความหมั่นไส้  “แค่มึงกลับไปให้เขาเห็นหน้าให้หอมสักฟอดสองฟอดแค่นี้ป๋าเขาก็ยอมถวายไอ
โฟนให้มึงสักสิบเครื่องแล้วกูว่า”

“ไม่อะ เงินยังไม่หมด ฮึๆ” ควีมอมยิ้มน้อยๆไม่ใช่อะไรแต่กำลังตลกเพื่อนๆที่ทำหน้างงและอยากรู้อยากเห็นกันสุดๆ

“ป๋าคือใครเหรอครับ” มหาที่ถามขึ้นมาก่อน

“แกเป็นเด็กเสี่ยเหรอคินตา” มดก็ตามมา

“กูจะบอกให้รู้ไว้เลยนะว่ามันนี่แหละเด็กป๋าที่ใครหลายคนต้องอิจฉา” เทย์ตอบด้วยหน้าทีเล่นทีจริง

“พอเลยไอ้เทย์ หยุดแกล้งเพื่อนเลยเห็นกูเล่นก็นิดๆหน่อยๆนี่เอาใหญ่เลยนะ” เขาหันไปเอ็ดเพื่อนก่อนจะหันมาตอบเพื่อน “ไม่มี
อะไรหรอก เขาเป็นผู้อุปถัมภ์คินเองแหละ ไม่มีอะไรหรอก”

“อ้ออออ” เพื่อนๆต่างพยักหน้าเหมือนเข้าใจแต่ใบหน้าที่แสดงออกมามันแทบจะไม่ใช่เขาเลย


“น้องคินตาคนสวยของพี่ คิดถึงจังครับ” ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันเรื่อยเปื่อยหนุ่มอารมณ์ดีที่เป็นแฟนคลับคินตาก็นั่งลงข้าง
พร้อมทักเอ่ยทักทาย

“พี่หลุยส์” ควีนหันไปมองหลุยส์ก่อนจะหันไปมองอีกคนที่ตามหลังหลุยส์มาด้วย

“อ้าว ราชาคิงของเพื่อนคินตาหวัดดีครับ” เทย์ทักทายคิงที่จำใจต้องนั่งลงข้างมดเพราะเพื่อนตัวดีของเขานั้นพอเห็นควีนปุ๊บก็
พุ่งหลาวมาหาควีนทันทีจนเขาเดินตามแทบไม่ทัน ดูเหมือนไม่ว่าเขาจะรีบไปไหนเพื่อนของเขาก็คงไม่สนใจหรอก

“อืม” เขาพยักหน้าตอบเบาๆก่อนจะหันไปมองควีนก่อนจะยิ้มให้คนอื่นๆและมดที่นั่งตัวแข็งทื่อไม่พูดไม่จาอยู่ข้างๆตัวเองแล้วนั่งฟังเพื่อนตัวเองคุยจ้อไม่หยุดปาก

“น้องคินตาเป็นไงบ้างครับ ค่ายสนุกไหม”

“ก็ดีครับ”

“พี่รู้สึกใจสลายมากเลยนะที่น้องคินทำแบบนั้นในคืนนั้น แต่ผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนคิงพี่ก็พอทำใจได้”

“ครับ” ควีนเออออตอบ พร้อมทั้งมองไปที่คิงก่อนจะดันแก้วน้ำของตนไปข้างหน้าคิง

“ขอบใจ” คิงรับแก้วน้ำไปดื่มด้วยความกระหายเพราะอากาศและระยะทางที่เดินมาทำให้เขารู้สึกกระหายน้ำพอสมควรแต่ก็ไม่ได้มากขนาดที่เขาจะแสดงอาการออกมาให้เห็นขนาดนั้นแต่ควีนก็ยังมองเห็น

“อะไรอะ ทำไมพี่นั่งคุยกับน้องคินตาอยู่แล้วน้องคินตากลับไปสนใจไอ้คิงอะ แล้วน้ำนั่นอะไร ทำไมไอ้คิงได้กิน”



ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 16 <03/01/2559>
«ตอบ #94 เมื่อ03-01-2016 17:57:53 »

หลุยส์ทำเสียงกระเง้ากระงอดแต่ควีนแค่ยกยิ้มให้ไม่ได้ตอบอะไร “น้องคินอ่ะ!!!!” เขาสะบัดหน้าหน้าหนีควีนเหมือนงอนจนคิงเอื้อมมือไปผลักด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะหันไปสบตากลับควีนเหมือนจะบอกว่าอย่าสนใจเพื่อนของเลย

“ไปได้ยัง” คิงหันไปถามหลุยส์ที่ทำล้มตัวไปเกาะแขนควีนแบบเนียนๆแล้วเอาหัวเกรียนๆไปคลอเคลียกับแขนนุ่มๆอย่างเพลินๆพร้อมทั้งมองควีนที่ยิ้มน้อยๆแบบสวยมากมายอลังการให้สายตาของเขา

“ไอ้หลุยส์” คิงเรียกชื่อเพื่อนอีกครั้งเพราะหลุยส์นั้นไม่ได้สนใจเขาเลย

“ไม่เอาอะ อยู่ก่อนดิเพื่อนคิงกูอยากอยู่กับน้องคินตานานๆ”

“ไอ้หลุยส์” คิงกดสียงต่ำอีกครั้งจนเพื่อนของควีนเองก็ต่างหัวเราะน้อยๆเพราะตลกท่าทางเหมือนเด็กของเขา

“ไปเถอะครับพี่หลุยส์เดี๋ยวเพื่อนจะรอนานนะ” ควีนที่อมยิ้มเพราะความน่ารักของหลุยส์พร้อมกับทำเสียงหวานหน่อยๆนั้นยิ่งทำให้แฟนคลับอย่างเขาตาโตยิ้มกว้างจนปากจะถึงหูแต่ก็ไม่มีเวลาฟินได้นานเพราะคิงลุกขึ้นมาดึงเขาให้ลุกตาม

“งั้นพี่ไปก่อนนะครับ” หลุยส์บอกก่อนจะหันไปยิ้มให้คนอื่นๆด้วย

“ครับ/ค่า” ทุกคนขานรับก่อนที่ควีนจะยื่นผ้าเช็ดหน้าไปให้คิงที่เลิกคิ้วด้วยความสงสัย

“มันร้อน” เขาตอบเพื่อคลายสงสัยของคนตรงหน้า

“อะไรอะ!!!!!! ทำไมเพื่อนคิง..” ก่อนที่หลุยส์จะอิจฉาตาร้อนตะโกนเสียงดังด้วยความไม่พอใจควีนจึงยื่นลูกอมไปให้หนึ่งเม็ดจนหลุยส์ร้องลั่นเสียงดังกว่าเดิมซะอีก

“กรี้ดด น้องคินตาให้ลูกอมพี่หลุยส์ โอ้ยยยย ดีใจอะไรอย่างนี้ ทำไมน้องคินตาถึงน่ารักอย่างนี้ละครับ พี่สัญญาว่าพี่จะเอาลูกอมเม็ดนี้ไปเลี่ยมทองห้อยคอไว้ไม่กินเลย ขอบคุณนะครับ” พอพูดจบก็วิ่งหนีไปด้วยความดีใจไม่รอคิงเลย คิงส่ายหน้าให้เพื่อนตัวเองก่อนจะเดินไปหาควีนแล้วล้วงเข้าไปในกางเกงเอายางมัดผมมาเส้นหนึ่งแล้วรวบผมของควีนมามัดไว้ก่อนจะถอยกลับไป

“มันร้อน”

“หึ” ควันยกยิ้มด้วยความพอใจก่อนจะพยักหน้าให้เพื่อบอกลาคิง พอคิงเดินหายเข้าไปในตึกเทย์คว้าคอควีนมากอดแล้วโน้มมาหาตตัวเองแล้วดึงมัดผมข้างหลังที่คิงมัดให้เมื่อกี้เบาๆ

“แรด กูจะฟ้องป๋ามึงว่ามึงแรด”

“ฮึๆ” ควีนยกยิ้มท้าท้ายกลับเหมือนจะบอกว่าถ้ากล้าก็เชิญ

“เอ่อ” นี่คือเสียงของมหาที่ยังอึ้งอยู่หลังจากที่มองเหตุการณ์เมื่อกี้

“กูว่ามันมีหลายเรื่องไปอะ ไม่รู้เลยว่าต้องพูดเรื่องไหนก่อนดี” เกรซพูด

“แก ฉันตายแล้วเหรอวะ ทำไมอยู่ๆก็เหมือนเกิดไปเป็นนางฟ้าแล้วเจอเทวดา มานั่งอยู่ข้างๆ กรี้ดดดดดดดดด ฉันต้องตายแล้วแน่ๆ” คนที่ดูจะสติหลุดสุดก็คงจะเป็นสาวเจ้าเนื้อของเรานี่แหละ





      พอหลังเลิกเรียนต่างคนก็ต่างแยกย้ายกลับควีนเองก็กลับมานอนเล่นที่ห้องเพราะไม่มีอะไรทำเขาจึงหยิบสมุดโน้ตเล็กๆไม่ใหญ่มากขึ้นมาแล้วเอาดินสอมาเขียดๆเขียนเรื่องราวต่างๆในใจคล้ายๆกลับเขียนไดอารี่ พอเขียนอะไรไปได้สักพักทำให้เขานึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมากับใครบางคนที่ดูเขาเข้ามาทำให้เขารู้สึกสนุกและยิ้มได้จนมือที่จับดินสอมันเริ่มวาดเส้นสายเป็นเค้าโครงหน้าของใครบางคน หลังจากนั้นสองชั่วโมงผ่านไปเค้าโครงหน้าของคนๆนั้นก็ชัดเจนมากขึ้น ควีนมองรูปนั้นอย่างพอใจก็ปิดสมุดนั้นเก็บใส่ลิ้นชักไว้เหมือนเดิมเพราะเขาเองก็ใช้เวลาตรงนี้มากพอสมควรและตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว และเสียงเคาะประตูหน้าห้องก็ดังขึ้นพอดีเขาจึงเดินไปเปิดก็พบกับหนุ่มหล่อตรงข้ามห้องเขานี่เอง ทั้งสองคนแค่ยื่นมองหน้ากันโดยไม่ได้พูดอะไรเพราะควีนเองก็รอฟังอยู่ว่าเขามีอะไรแต่ก็เงียบ ควีนจึงยักไหล่ก่อนจะเบี่ยงตัวให้คิงเดินเข้าห้องมาแล้วปิดประตู

“จูนละ” ในที่สุดคิงก็พูดขึ้นหลังจากที่กวาดสายตาดูห้องไปรอบๆก่อนจะนั่งลงเก้าอี้ที่ควีนนั่งวาดรูปเมื่อกี้

“ยังไม่กลับ ไปทำงานกับเพื่อนน่าจะกลับดึกๆ  ทำไมเหรอ”

“เปล่า”

“แล้ว......” ควีนลากเสียงถามเพื่อเขาเข้ามามีอะไร ก่อนที่คิงจะตอบอะไรเขาเอื้อมไปกอดเอวควีนให้มานั่งตักตัวเองแล้วก่อนจะ
กระซิบที่ข้างหูควีน

“คิดถึง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มลึกก่อนจะเป่าลมใส่หูควีนพอให้รู้สึกจั้กจี้

“ฮึๆๆ กวน” ควีนหัวเราะเบาๆ

“พูดจริง” คิงบอกก่อนจะกดจมูกเบาลงไปบนแก้มแต่ควีนก็เบี่ยงบอก

“ฮึๆ” ควีนก็ยังหัวเราะเบาๆก่อนจะหันหน้าไปมองคิงแบบต้องการคำตอบว่าเขาเข้ามาทำอะไร

“กินข้าวยัง” ดูเหมือนคิงจะตอบไม่ตรงคำถามของควีนเท่าไหร่แต่ควีนเองก็ยังตอบเขากลับไปพร้อมทั้งมองหน้าต้องการคำตอบ

“ยัง”

“แล้วอาบน้ำยัง”

“ยัง” ควีนเริ่มแสดงสีหน้าให้ควีนตอบคำถามเข้ามาสักทีเพราะคิงเอาแต่ถามคำถามเขาแทนที่จะตอบเขา

“ฮึๆ” คิงหัวเราะไม่ยอมตอบคำถามแล้วเอื้อมมือไปแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาควีนแทนแต่ควีนเองก็เอามือตะปบไว้ทันพร้อมทั้งบอกผ่านสีหน้าว่าถ้าไม่ตอบก็จะไม่ยอมให้คิงถอดเสื้อเข้าได้สำเร็จ คิงยกยิ้มก่อนจะฉกลงไปจุ๊บปากนุ่มนิ่มของควีนแล้วจึงตอบคำถามด้วยตาเป็นประกายที่สนุกสนาน

“ไปอาบน้ำ พี่จิลเรียกเข้าร้าน” พอรู้คำตอบที่ต้องการจึงปล่อยมือออก ปล่อยให้คิงปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกจนเสร็จและกดจูบ
ลงไปยังตำแหน่งหัวใจที่เปล่าเปือยของควีนก่อนจะยิ้มด้วยสายตาเลศนัย ควีนที่หมั่นไส้คนตรงหน้าจึงเอาหน้าผากไปโขกกับ
หน้าผากของคิงก่อนจะลุกไปอาบน้ำ

“ช่วยอาบไหม” คิงถามก่อนที่ควีนจะเดินเข้าห้องน้ำและเสียงปิดประตูดังๆของควีนก็เป็นคำตอบที่ทำให้คิงหัวเราะออกมาเบาๆ
อย่างมีความสุข  พอควีนอาบน้ำเสร็จเปิดประตูออกมาด้วยผ้าขนหนูที่ปกคลุมท่อนล่างเขาไว้เท่านั้น เห็นคิงนั่งอยู่ที่เดิมไม่ได้ไปไหน ก็เข้าใจได้เลยว่าคงต้องไปพร้อมกันกับเขาจึงเดินไปแต่งตัวทั้งที่ควีนเองก็รู้ตัวเองว่าคิงก็มองตนอยู่เหมือนกันแต่ก็ไม่ได้สนใจ จนเสร็จควีนจึงพยักหน้าให้คิงรู้ว่าตนพร้อมแล้วทั้งสองจึงเดินไปพร้อมกัน จนถึงร้านทั้งสองก็เข้ามาทางด้านหลังเหมือนเคยก่อนจะเข้าไปทักทายเพื่อนพนักงานคนอื่นๆที่ก็ยังแซวทั้งคิงและควีนอยู่ว่าทั้งสองนั้นตกลงเป็นแฟนกันแล้ว

“อ้าว มาแล้วเหรอ” พี่จิลเดินเข้าทักเมื่อเห็นควีน

“สวัสดีครับ” ควีนทักตอบ

“อืม แล้วนี่กินไรมายัง” พี่จิลพยักหน้าตอบพร้อมทั้งลูบผมควีนด้วยความเอ็นดู

“ยังครับ”

“งั้นก็ไปหาอะไรกินกันก่อน อันที่จริงคืนนี้ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ก็ทำงานเหมือนอย่างเคยนั้นแหละควีนอยากจะทำอะไรก็ทำ ขอ
แค่ให้เดินเตร็ดเตร่ให้ลูกค้าพี่ได้เห็นหน้าก็พอแล้วหรือจะตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋กับไอ้คิงก็ได้ หรือจะทำอะไรกันมากกว่านั้นก็จะ
ยิ่งดี” พี่จิลพูดอย่างมีเลศนัยในตอบท้ายทำเอาคิงส่ายหน้าเพราะความเจ้าเล่ห์ของเจ้านายตนทันทีเพราะดูเหมือนจะทำอะไรก็ดูจะหวังผลไปหมด

“ฮ่าๆๆๆ พี่หยอกเล่นนะ” เขาหัวเราะด้วยความพอใจที่ดูเหมือนว่าควีนเองก็ดูรู้ทันว่าเขาคิดอะไร “แต่ถ้าทำจริงๆก็ได้นะ พี่ชอบ ฮ่าๆๆๆๆ อย่าลืมไปโอ๋ไอ้ตัวเล็กมันด้วยหละ หน้าบูดเป็นตูดลิงมาเชียวบอกว่างอนควีนอะไรสักอย่าง”

“จูนมานี่เหรอครับ” พี่จิลพยักหน้าตอบก่อนจะเดินไปตรวจงานที่อื่นต่อส่วนคิงและควีนก็เดินไปยังห้องที่จะไปกินข้าวก็เห็นคนตัวเล็กเป็นอย่างที่พี่จิลบอกจริงๆ

“จูนครับ” ควีนเรียกคนตัวเล็กของเขาที่นั่งเขขี่ยจานข้าวเล่นด้วยใบหน้าเหงาหง่อย

“ควีน!” จูนร้องด้วยความดีใจกำลังจะลุกจากเก้าอี้มาแต่ก็เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้จึงกลับไม่นั่งทำหน้าบึ้งต่อพร้อมกับกอดอกตัวเองแน่น

“เป็นอะไรครับ แล้วนี่มาไมถึงได้มาที่นี่ละ ไหนบอกว่าทำงานกับเพื่อน” ควีนไปนั่งลงข้างๆจูนพร้อมต่อด้วยคิงกลายเป็นว่าเขานั่งอยู่ตรงกลางส่วนคิงพอนั่งลงปุ๊บก็เริ่มนั่งทานข้าวทันทีไม่ได้สนใจควีนที่กำลังพยายามถามจูน ที่ยอมตอบคำถามควีนแถมยัง
ยกมือกอดยกแน่นขึ้นกว่าเดิม

“จูนของควีนเป็นอะไรครับ ไหนบอกควีนสิ” ควีนเอื้อมมือไปประคองหน้าจูนให้หันมาแต่ไอ้ตัวเล็กก็พยายามหันหน้าหนีท่าเดียว จนควีนก้มลงไปเอาหน้าไปแตะหน้าหน้าของจูนจึงยอมหยุด

“ไหนดูสิไอ้ตัวเล็กของควีนเป็นอะไร ไม่สบายรึเปล่า อืมม ตัวก็ไม่ร้อนนี่นาทำไมถึงหน้าแดงละ” ควีนยิ้มให้จูนอย่างนุ่มลึกมองหน้าคนตัวเล็กที่แดงระเรื่อเพราะความเขินแต่ก็พยายามจะทำบึ้งอยู่

“เปล่า” จูนตอบเสียงเบาไม่ยอมสบตากับควีน

“เปล่าเป็นอะไร หรือว่าเขิน” ควีนแกล้งโน้มหน้าลงไปจนปลายจมูกของทั้งสองชนกัน

“ปะ.. เปล่าซะหน่อย” จูนตอบพร้อมเบี่ยงหน้าหนีพร้อมทั้งไปหน้าแดงจัด

“เปล่าแล้วเป็นอะไรละครับ ไหนใครบอกพี่จิลว่ามีคนน่ารักๆตัวเล็กๆที่กำลังนั่งเขินหน้าแดงกำลังงอนควีนอยู่”

“ไอ้พี่บ้า จะไปบอกควีนทำไมกัน” จูนพูดออกมาเบาๆเพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน

“ก็ถ้าพี่จิลไม่บอกควีนก็จะไม่รู้นะสิว่าควีนไปทำอะไรให้จูนงอน” แต่คงจะเป็นแค่ความคิดจูนละมั้งที่คิดไปเองว่าการที่ควีนนั่งใกล้ซะขนาดนีดจะไม่ได้ยินที่ตนพูด

“จูนไม่ได้งอนซะหน่อย”

“อ้าว จูนไม่ได้งอนเหรอ แต่ทำไมควีนอยากง้อล่ะ” เมื่อควีนอย่างนั้นจูนถึงกับหน้าแดงจัดและหลุดยิ้มออกมาจนได้

“ควีนอ่ะ!!” จูนทุบมือไปที่อกควีนพร้อมทั้งยิ้ม “เค้าไม่ได้งอนซะหน่อย  หายแล้ว”

“อ้าว ไม่ได้งอนแต่หายแล้วนี่หมายความว่าไง สรุปว่างอนหรือไม่ได้งอน”

“ก็.........ควีนนั้นแหละ!” พอทุบเสร็จก็หันไปซุกอกควีนแทนจนควีนเองก็อดยิ้มออกมาไม่ได้แล้วลูบหัวจูนด้วยความเอ็นดูเบา

“ควีนทำไรอะครับ”

“ก็เพราะควีนไปค่ายไง”

“หืมม ควีนไปค่ายแล้วทำไม”

“ก็วันนี้จูนไปทำงานกับเพื่อนมาแล้วเขาพูดกันว่า...”

“ว่า”

“เอ่ออ” จูนพูดตะกุกตะกักพร้อมทั้งเงยหน้าขึ้นมามองควีนสลับกับคิง “ว่าควีน เอ่อออ กับพี่คิง................จูบกัน!” พอพูดเสร็จก็หลับตาปี๋ทำเอาคิงและควีนมองหน้ากันก่อนจะยิ้มมองจูนด้วยความเอ็นดูก่อนที่ควีนจะยกจูนให้มานั้งอยู่ด้านหน้าตรงกลางระหว่างขาของตน

“อ้ะ! ควีนทำอะไร” พอหันกลับมาก็เจอทั้งคิงและควีนที่มองตนอยู่ทำเอาก้มหน้าแทบไม่ทัน

“ฮึๆๆ เรื่องนี้นี่เอง แล้วทำไมถึงงอนละ” ควีนถามพร้อมทั้งสัมผัสถึงความอุ่นร้อนแถวเอวแต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะรู้ว่ามันคือมือของคิงที่พาดอ้อมด้านหลังมาจับที่เอวอีกด้านของเขา

“ก็ พี่คิงกับควีนนั่นแหละ จะจูบกันทำไมเหล่า!”

“อ้าว พี่เกี่ยวอะไร” คิงตอบยิ้มๆ

“ไม่เกี่ยวได้ไงพี่นั่นแหละเกี่ยวเต็มๆเลย”

“นี่พี่โดนงอนด้วยอีกคนเหรอ”

“ไม่ต้องมาพูดเลยทั้งสองคนนั้นแหละ”

“ฮ่าๆ ครับ” คิงยกมือขึ้นเหมือนยอมแพ้

“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย สรุปว่าเรื่องจริงรึเปล่า” จูนทำท่าจริงจังขึ้นมาอีกครั้ง

“ก็แค่เกมส์เล่นๆกันนะครับ” ควีนตอบ
“งั้นก็เรื่องจริงนะสิ!!!!” จูนทำตาโตด้วยความตกใจ

“จูนจะตกใจทำไม ก็เคยเห็นพี่จูบกันที่ร้านแล้วนี่” คิงตอบพร้อมทั้งมือที่นวดเอวควีนเล่นไม่หยุด

“นี่แนะ!! พี่คิงนิสัยไม่ดี มาจูบอีกทำไมเหล่า!!”

“ฮึๆ นี่พี่กลายเป็นคนผิดเหรอ” คิงแกล้งทำหน้าเจ็บมากมายเมื่อมือเล็กๆทุบมาที่แขนของเขา

“เรื่องแค่นี่เองครับ แล้วทำไมถึงงอนละ” ควีนถาม

“ก็ไม่รู้ละ จูนห่วงของจูนนี่” พอจูนพูดอย่างนั้นควีนจึงจีบจมูกจูบไปมา

“อื้อ ควีนอะ ไม่รู้ละห้ามทำแบบนั้นอีกนั้น ไม่งั้นจูนโกรธจริงๆด้วย”

“ฮึๆ ครับ”

“อ่ะ” คิงจิ้มแฮมยื่นไปตรงหน้าจูน “ง้อ”

“คิกๆๆ” พอเห็นแบบนั้นจูนก็หัวเราะชอบใจเพราะไม่คิดว่าคิงจะง้อคนอื่นด้วยวิธีแบบนี้ก่อนจะอ้าปากงับแฮมไปเคี้ยวอย่างมีความ
สุข

“ทานข้าวเถอะครับ จะได้ไปทำงาน” ควีนพูด

“โอเค หิวมาตั้งนานแล้ว มาทานข้าวกันเถอะครับ” พอหายงอนปุ๊บก็กลับมาร่าเริงเหมือนเดิมแล้วกระต่ายน้อยของเขา ควีนส่ายหน้าก่อนจะหันไปบอกคิงด้วยสายตาว่าให้เอามือออกจากเอวเขาได้แล้วแตคิงกลับโน้มหน้ามาใกล้ควีนกว่าเดิม

“พี่คิงทำอะไรนะ!!!!!!” พอจูนหันกลับมาเจอแบบนั้นก็กระโดดกอดคอควีนทันที “หยุดเลยนะ จะแอบจูบควีนใช่ไหม”

“เปล่านี่ครับ” คิงตอบพร้อมทั้งทำหน้ากรุ้มกริ่ม แล้วยื่นหน้าเขาไปใกล้ควีน “จูบจริงๆมันต้องแบบนี้”

“หยุดเลยนะพี่คิงงงงงงงง” ก่อนเข้ามาจูบควีนได้จริงเขาก็โดนกระต่ายน้อยที่พยายามจะยื้อเขาไว้ไม่ให้เข้าใกล้ควีนแต่คิงก็ยังแกล้งยื้อเข้าไปใกล้จนจูนเองหน้าดำหนาแดงเพราะออกแรงเยอะ

“ฮ่าๆๆๆ” ทั้งคิงและควีนก็หัวเราะออกมาเพราะท่าท่างน่ารักน่าเอ็นดูของจูน




 :mew1: :mew1: :mew1:  :mew1: 








ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 16 <03/01/2559>
«ตอบ #95 เมื่อ03-01-2016 19:36:54 »

หนูจูนทั้งอายทั้งหวงควีน ควีนนี่กลายเป็นพระเอกหรือจะเคะชนเคะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 16 <03/01/2559>
«ตอบ #96 เมื่อ03-01-2016 22:11:52 »

 :z2:

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: รักปอนๆ -----chapter 16 <03/01/2559>
«ตอบ #97 เมื่อ03-01-2016 23:14:27 »

อร๊ายยยย. คิงกะควีนนนนน. โอ๊ยย ฟิน เมื่อไหร่จะได้กัน

ออฟไลน์ MaRiTt_TCL

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-6
Re: รักปอนๆ -----chapter 16 <03/01/2559>
«ตอบ #98 เมื่อ04-01-2016 08:03:58 »

แอร๊ยยยสองคนนี้มันยังไงกั๊นนนนนนน
ควีนนี่แบบอิมเมจพี่ซินมาแล้วอ่ะ เพลงup 2 u ก็ลอยมา

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: รักปอนๆ -----chapter 16 <03/01/2559>
«ตอบ #99 เมื่อ04-01-2016 13:07:28 »

อีมหา แอบหื่นกะจูนอะ เลือดกำเดาไหลเลย 55555  :haun4: :haun4: :haun4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: รักปอนๆ -----chapter 16 <03/01/2559>
« ตอบ #99 เมื่อ: 04-01-2016 13:07:28 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <05/01/2559>
«ตอบ #100 เมื่อ05-01-2016 19:53:52 »

,มาอีกหละทีละนิดละหน่อย 55555555


                                                                   
  Chapter 17



“ฮ้าววว” ไอ้ตัวเล็กที่นั่งหาวอ้าปากกว้างเป็นรอบที่สิบแม้จะง่วงจนตาแทบจะปิดก็ยังไม่ยอมห่างจากร่างสูงโปร่งของควีนเลยตั้งแต่พวกเขาทานข้าวเสร็จและตอนนี้ทั้งสองก็นั่งอยู่บาร์ของคิงที่โซนด้านล่าง

“กลับเถอะจูน นี่มันดึกมากแล้วนะ” ควีนหันไปบอกไอ้ตัวเล็กของเขาในขณะที่หันไปชนแก้วกับผู้หญิงที่เดินเข้ามาขอเลี้ยงเครื่องดื่มเขาก่อนจะพูดคุยกันเล็กน้อยแล้วเธอก็เดินจากไป

“ไม่เอาอ่ะ จูนจะกลับพร้อมควีน”

“แต่จูนง่วงมากแล้วนะ” เขาหันไปมองจูนด้วยความเป็นห่วงเพราะแม้ตาจะปิดเพราะความง่วงมากแค่ไหนแต่ไอ้ตัวเล็กของเขาก็ไม่ยอมไปไหนเลย

“ใครว่าจูนง่วง ฮ้าวว” ยังไม่ทันจะพูดถึงไหนก็ดันหาวออกมาซะงั้น จนควีนเองยังยกยิ้มเพราะความดื้อของจูน “นะ..นี่ จูนไม่ได้

หาวเพราะง่วงซะหน่อยจูนแค่แสบตาเฉยๆเลยหาวให้น้ำตามันไหลออกมาเฉยๆเหอะจะได้ตาใสขึ้น แล้วอีกอย่างพรุ่งนี้ก็เป็นวัน

เสาร์แล้วด้วยเพราะฉะนั้นจูนตื่นสายได้” ฟังคำแก้ตัวของเขาเอาเถอะ จริงๆเลยนะไอ้ตัวเล็ก ฟังขึ้นชะมัดเลย

“แต่ควีนว่าจูนไม่ไหวแล้วนะ กลับบ้านไปพักเถอะ”

“งั้นควีนก็เลิกงานซะสิ เราจะได้กลับกันสักที”

“ไม่ได้หรอกครับ ควีนเป็นพนักงานนะจะมาทำตามใจตัวเองได้ที่ไหนกันละเดี๋ยวพี่จิลได้หักเงินเดือนกันพอดี”

“ถ้ากล้าก็ลองดูสิ นี่ใคร!นี่จูนนะ! พี่จิลก็พี่จิลเหอะ” จูนที่ทำท่ามั่นอกมั่นใจตบมือใส่หน้าอกตัวเองแบบนักเลงขาใหญ่ที่ใครก็ไม่
กล้ามาหือจนควีนยังต้องยิ้มออกมา

“ไงไอ้ตัวเล็ก มากวนอะไรเขาหะ” พี่จิลที่เดินมาจากด้านหลังตวัดแขนกอดคอน้องตัวเองเข้าเต็มรักก่อนจะหันไปถามควีนว่าน้อง

เขามาสร้างความวุ่นวายอะไรให้ควีนหรือเปล่า ส่วนควีนก็ได้แต่ส่ายหัวเป็นคำตอบกับยิ้มเบาๆให้พี่จิลเหมือนรู้กันดี ว่าไอ้ตัวเล็ก

อย่างเขามันจะไปทำอะไรใครเขาได้

“อะไรละพี่จิล สั่งให้ควีนเลิกงานเดี๋ยวนี้นะ! พี่ชักจะใช้งานควีนหนักไปแล้วนะ” จูนทั้งพูดทั้งพยายามดันแขนใหญ่ๆของพี่จิลที่กอดคอตัวเองอยู่ออก

“หนักอะไร แล้วนี่เมื่อไหร่จะกลับสักทีดึกแล้วนะ” ยิ่งเห็นน้องตัวเองพยายามจะเอาแขนเขาออกมากแค่ไหนพี่จิลยิ่งรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม

“พี่จิลก็ให้ควีนเลิกงานสักทีสิ จูนจะได้กลับสักที ง่วงก็ง่วง”

“เอ้า! ไอ้น้องคนนี้นิ คนเขาทำงานจะมาสั่งให้พี่ทำแบบนั้นได้ไง แล้วตัวเองจะมารอกลับพร้อมควีนเขาทำไม”

“ก็จูนจะกลับพร้อมควีนนี่”

“ไม่ต้องเลยนะจูน อย่ามางอแงกลับเดี๋ยวนี้เลยเดี๋ยวพี่ไปส่ง”

“ไม่เอาจูนจะกลับพร้อมควีน!”จูนพยายามยื้อตัวไว้ทั้งทีพี่จิลเริ่มจะอออกแรงลากเขาให้ไปด้วยกัน “ควีน ช่วยจูนด้วยจูนไม่อยากกลับ”

“ไม่ต้องเลยไอ้ตัวดี กลับเดี๋ยวนี้เลย พี่กลับก่อนนะควีน”

“ครับ เดินทางปลอดภัย” ควีนบอกลาด้วยรอยยิ้มขบขันกับท่าทางของไอ้ตัวเล็กที่พยายามฉุดกระฉากลากถูเพราะงอแงไม่อยาก
จะกลับทั้งโวยวายจนคนอื่นมองตามกันเป็นแถบๆ

“เจอกันอีกแล้วนะครับคนสวย” อยู่ๆควีนก็ต้องละลายสายตามาตามเสียงทุ้มที่เรียกอยู่ด้านหลังของตัวเอง ก่อนจะมองคนตรง
หน้าแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพราะจำไม่ได้ว่าเคยเจอกันที่ไหนเพราะเท่าที่ปัจจุบันนี้ลูกค้าที่เข้ามาทักเข้าก็มีมากเกินไปจะจำ

“แหม่ ไม่ได้เจอกันก็แค่นี่ ลืมกันลงแล้วเหรอครับ” คนตรงหน้าแกล้งตีหน้าเศร้าหลังจากที่ดูจากอาการของควีนที่ดูเหมือนจะจำ
เขาไม่ได้แต่สุดท้ายเขาก็ยิ้มออกมาก่อนจะพูดเหมือนไม่ได้ใส่ใจที่ตัวเองโดนลืม

“ฮึๆ ไม่เป็นไรหรอกครับเรื่องแค่นี่เอง ผมเข้าใจว่าคุณต้องเจอคนเยอะจะมาให้นั่งจำลูกค้าทั้งหมดก็คงจะเป็นไปไม่ได้หรอกครับ
แต่แหม่ นี่แอบเสียดายเหมือนกันนะครับที่คนสวยจำกันไม่ได้”


“ครับ”

“แหม่  ผมพูดมาซะยืดยาวจะไม่ถามหรือชวนผมพูดอะไรเลยเหรอครับ”

“ครับ” ควีนขานรับแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อได้แต่มองคนตรงหน้าเองที่ก็เงียบรอเขาจนต้องถอนหายใจและชวนเขาคุย “ชื่อ..อะไร
เหรอครับ”

“โห้ นึกว่าจะไม่ถามแล้วนะครับ ผมชื่อแทนครับ พอจะจำได้หรือยัง”  เขานั่งลงข้างๆควีนแทนที่ที่จูนนั่งก่อนหน้า “ฮึๆๆ ทำหน้า
อย่างนี้คงจำไม่ได้สินะครับ ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่ราชินีก็อยู่นี่แล้วราชาของเราไปไหนซะละครับ” เขาทำท่าสอดส่องไปทั่วบาร์
เพราะปกติก็จะเห็นคิงประจำตำแหน่งอยู่ตรงนี้

“ห้องน้ำมั้งครับ”

“เหรอครับ ว่าแต่คืนนี้ผมขอเลี้ยงได้ไหมครับขอเหมาเวลาช่วงยาวๆนี้ไปเลยได้ไหม” แทนทำสายตาแพรวพรายส่งไปให้ควีน

“แล้วถ้าตอบว่าไม่ละครับ”

“หืมม ฮึๆๆ น่าสนใจดีนะครับ” เขาหัวเราะด้วยความชอบใจก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ “แล้วทำยังไงคนสวยถึงจะยอมรับเครื่อง
ดื่มผมละครับ” แต่ควีนก็แค่ยักไหล่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่แทนก็ยังโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆอีก “นะครับ” เขาส่งสายตาที่หวานเชื่อมพยายามอ้อนผ่านทางสายตาจนควีนพยักหน้าตกลงทำให้ยิ้มพอแทนโน้มตัวกลับไปนั่งก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์อีกคน

“แต่ขอเป็นเครื่องดื่มเบาๆนะครับ วันนี้ดื่มเยอะมากแล้ว”

“หึๆ ก็ได้ครับ ว่าแต่แก้วหนึ่งนี่ผมคุยได้นานแค่ไหนกันครับ” เขายื่นเครื่องดื่มไปให้ควีนและจิบเครื่องดื่มตัวเองไปด้วย

“ก็แล้วแต่ครับ”

“แล้วแต่นี่แล้วแต่อะไรครับ ราคาเครื่องดื่ม หรือความพอใจของคนสวยกัน” อยู่ๆตัวของควีนก็โดนโอบเอวจากคนตรงหน้าจนตัวเขาโน้มมาหาแทน

“คนเมานะครับ เกือบชนควีนแนะ” เขายิ้มให้เหมือนโล่งอกที่ช่วยควีนได้ทัน “ว่าแต่เวลาของที่จะได้อยู่กับคนสวยนี่ยังไงกันครับ” ควีนมองไปยังคนเมาที่เขาพูดถึงแต่ก็ลูกค้าคนที่อยู่ใกล้ๆที่ทำท่าไม่ได้สนใจอะไรเขาทั้งคู่อยู่กับกลุ่มเพื่อนเขาเท่านั้นเองก่อนจะหันมามองเอวบางของตัวเองที่โดนโอบอยู่เลื่อนไปยังใบหน้าเจ้าเล่ห์ที่มองเขาอย่างกรุ้มกริ่มอยู่



“ก็........แล้วแต่น้ำยาของคุณนะครับ”


ออฟไลน์ MaRiTt_TCL

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-6
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <05/01/2559>
«ตอบ #101 เมื่อ05-01-2016 21:00:58 »

คิงหายยย กลับมาเดี๋ยวนี้นะ ควีนจะโดนงาบแล้ว

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <05/01/2559>
«ตอบ #102 เมื่อ05-01-2016 21:09:30 »

 :katai1: :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <10/01/2559>
«ตอบ #103 เมื่อ10-01-2016 14:53:49 »

 ควีนบอกก่อนจะดันตัวเองออกจากแทนกลับมานั่งในที่ของตัวเองดีๆ

“อื้อหื้อออออ แรงจังนะครับ” แทนที่ดูจะอึ้งที่ควีนตอบกลับมาอย่างนั้นแต่ก็แสดงความพึงพอใจออกมาหลังจากนั้น “ร้อนแรงดี”

“ครับ” ควีนพยักหน้าตอบก่อนจะหันหน้าไปมองบรรยากาศรอบๆในร้านอย่างไม่ได้สนใจๆคนที่อยู่ข้างๆตัวสักเท่าไหร่

“อะไรกันครับ ผมนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคนยังไม่เห็นสนใจกันเลยนะครับ คนพวกนั้นน่าสนใจกว่าคนหล่อๆที่นั่งข้างๆคุณมากกว่าได้ไง” เขาจับปลายคางควีนให้หันมาหาตนอย่างเบามือก่อนจะจ้องมองดวงตาที่ใครต่อใครก็พูดกันว่ามันน่าหลงใหลยิ่งนัก ซึ่งตอนนี้เขาแทบดูไม่ออกว่าอีกฝ่ายนั้นคิดอย่างไรแต่นี่คงจะเป็นสิ่งที่ดึงดูดทุกคนที่เข้าหาควีนสินะ น่าสนใจแฮะ น่าสนใจมากๆ

“จะทำอะไรครับ” เขาชะงักใบหน้าที่กำลังเคลื่อนเข้าไปใกล้ควีนอย่างไม่รู้ตัวแต่ก็ไม่ได้ถอยออกไปในทันทีมือหน้าที่จับคางควีนอยู่ก็เลื่อนมาสัมผัสพวงแก้มเนียนนั้นวนไปมา

“แล้วคิดว่าผมควรทำอะไรดีละครับ” ควีนไม่ได้ตอบแต่เลื่อนฝ่ามือไปกุมฝามือหน้าที่สัมผัสหน้าตนอยู่ก่อนจะช้อนตามองแทนและจับมือหน้าออกจากใบหน้าตน “แหม่ ไม่คิดจะเล่นตามน้ำบ้างเลยเหรอครับ” แทนที่เขาจะสำนึกรู้ได้ว่าควรจะปล่อยมือจากควีนกลับประสานมือกันไว้แน่นซึ่งไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อยว่าควีนจะกระตุกมือยื้อออกมาเป็นสัญญาณให้ปล่อย

“ปล่อยเถอะครับ”

“ไม่ครับ” แทนตอบอีกทั้งยังโน้มตัวเองไปใกล้ๆควีนด้วยสีหน้าสนุกสนาน “ก็ผมกำลังจะทำให้ดูไงครับว่าผมนั้นมีน้ำยามากแค่ไหน ไม่ลองดูหน่อยละครับเผื่อจะติดใจผมขึ้นมา”

“ฮึ โม้จังนะครับ”


“เปล่านะครับ ถ้าอยากรู้ก็ต้องลอง หลังจากคลับปิดไปกับผมเลยไหมละ”

“แล้วถ้าไม่ละครับ”

“ก็ถ้าไม่ตกลงผมก็จะทำให้ควีนตอบตกลงให้ได้เลยละครับ” เขาเลื่อนมืออีกข้างที่ว่างมาจับเอวควีนเข้ามาใกล้ตัวเอง

“มั่นใจมากเปอร์เซ็นต์แค่ไหนครับที่จะทำให้ผมตอบตกลงได้” แม้ควีนจะไม่ได้ผลักออกแต่ก็ยื้อตัวเองไว้ไม่ให้ไปตามแรงฉุดของคนตรงหน้าเพราะเขารู้ดีว่าร่างหนาที่อยู่ตรงหน้านั้นมีมากแค่ไหน สู้ไปก็เหนื่อยเปล่า ร่างสมส่วนตามสไตล์คนออกกำลังกายแบบนี้และอีกอย่างที่ว่าทำไมจะต้องต้องเหนื่อยกับเรื่องไม่เป็นเรื่องด้วย

“เป็นศูนย์” เสียงทุ้มที่เปล่งออกมาไม่ใช่ของแทนแต่เป็นเสียงที่ควีนเองคุ้นดี

“อ้าว มาตอบแทนกันอย่างนี้ได้ไงครับคุณคิง” แทนหันไปมองคนตรงหน้าแต่ก็ไม่ยอมผละออกจากควีน

“เพราะผมรู้คำตอบดี” ควีนตอบพร้อมหันไปมองควีนที่ถูกแทนโอบไว้ไม่ยอมปล่อย

“ฮ่ะๆ คุณจะมารู้คำตอบแทนควีนได้ไง ถึงคุณจะเป็นคิงแต่นั่นก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณนี่ครับ”

“เพราะเป็นคิงไงคับถึงรู้คำตอบของควีนดี”

“แหม่ พูดอย่างกับรู้ใจควีนดีเลยนะครับ ก็เป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันไม่ใช่เหรอครับ”

“ผมจำเป็นต้องตอบด้วยเหรอครับ” คิงตอบหน้านิ่ง

“เหอะ ก็ไม่ต้องหรอกครับเพราะยังไงการที่แค่มโนไปเองฝ่ายเดียวมันก็เป็นแค่การมโนนะ ใช่ไหมครับควีน” แทนหันไปมองหน้าควีนอย่างมั่นใจ

“ครับ มันเป็นการมโน” ควีนผลักตัวเองออกจากแทนไปยืนอยู่ข้างคิง ทำเอาแทนนั้นอึ้งไปนิดหน่อยที่ไม่คิดว่าควีนจะมีแรงถึงขนาดนี้ แต่คย่าลืมว่าควีนเองก็เป็นผู้ชายเหมือนกันเพียงแค่เขายังไม่อยากจะเหนื่อยก็แค่นั้น “ไม่เกิดผลอะไรหรอก อย่ามโนบ่อย
แล้วกันนะครับคุณแทน”

“อะ..อะไรนะครับ ควีนพูดอย่างนี้หมายว่าว่าไงครับ”

“ผมถึงได้ถามไงว่า คุณมั่นใจมากแค่ไหนกัน”

“ทำไมครับ ผมเองก็มีน้ำยาไม่แพ้คุณคิงหรอกครับหรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ”

“ครับ แต่สำหรับผมมันเป็นศูนย์”

“เหมือนที่ผมบอกนะครับ” คิงพูดก่อนจะยกยิ้มแล้วโอบเอวควีนเบาๆ “ต้องขอตัวก่อนนะครับเวลาของคุณหมดแล้ว ถ้าอยากจะคุยกับควีนนานๆก็สั่งเครื่องดื่มที่คิดว่ามันคูควรกับควีนกว่านี้หน่อยนะครับเพราะทางร้านอาจจะพิจารณาเวลาที่คุยกับควีนให้ได้นานกว่านี้ ต้องขอโทษทีนะครับหมดเวลาทำงานของควีนแล้ว”

“เดี๋ยวสิครับควีน!! เดี๋ยว เฮ้ย เหี้ยไรวะ!! Shit!!” แทนสบถอย่างหัวเสียตามหลังคิงและควีนที่พูดจบก็เดินจากไปไม่สนใจเสียงเรียกตะโกนของเขาเลยสักนิด

คิงก้มมองนาฬิกาที่ข้อมือของตนหลังจากที่พาควีนเดินจากแทนมาที่ห้องแต่งตัวพนักงาน
“ตีหนึ่งแล้วเดี๋ยวเลิกเลยก็ได้นะ”

“หืม ยังไม่ถึงเวลาเลิกเลยนะ” ควีนเลิกคิ้วถาม

“ไม่เป็นไรหรอก ไปเปลี่ยนชุดเถอะ” ควีนพยักหน้าก่อนจะเดินไปเปลี่ยนชุดกลับหอ

“ป่ะ” ควีนพยักหน้าให้คิงหลังจากที่เปลี่ยนชุดเสร็จก่อนจะเดินไปทางด้านลานจอดรถพนักงาน

“โอเคอยู่ใช่ไหม” อยู่ๆในระหว่างที่เดินคิงก็หันมาถามควีน

“หืม โอเคสิ แค่นี้เอง” ควีนหันไปตอบยิ้มน้อยๆให้ก่อนต่างคนต่างเงียบเพราะรับรู้ถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายได้โดยที่ไม่มีแม้กระทั่ง
คำพูดใดๆเปล่งออกมาก็ตาม คิงหยิบหมวกกันน็อคมาใส่ให้ควีนหันไปสบตาสวยๆคู่เก่าที่เขาชอบมองแม้ใบหน้าจะนิ่งแต่คิงก็รู้ว่าดวงตาคู่นี้มันยิ้มอยู่

“อะไร หลงเสน่ห์รึไง”

“ฮึ” ควีนหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับยิ้มส่งไปให้แทน เชื่อเขาเลย “แล้วนี้พี่พากย์เขาไม่ได้ใช่รถรึไง”

“ไอ้รถคันนี้อะนะ” คิงพยักหน้าไปยังรถของพากย์ที่เอามาใช้อยู่บ่อยๆเวลามาทำงาน “มันไม่สนใจหรอก สาวๆเขาไม่ชอบตาก
แดดตากลมมันเลยชอบขับรถยนต์มากกว่า”

“ฮึๆ แล้วสาวๆของนายเขาชอบเหรอ”

“หืม  ไม่รู้สิ เผชิญคนซ้อนท้ายไม่ใช่ผู้หญิง” คิงมองตรงควีนด้วยแววตาขบขันก่อนชะเลื่อนมือขึ้นไปจับศรีษะของควีนที่เขาเพิ่งใสมองกันน็อคเสร็จ “แล้วก็....ไม่เคยเห็นเขาบ่นนิ”
ควีนยกยิ้มกับมุกที่คิงเล่นมาก่อนจะส่ายหน้าไปมาไม่ใช่ว่าเขาเอือมระอาหรืออะไรก็แค่ไม่เข้าใจว่าตัวเองเป็นอะไรไปช่วงนี้ที่มันชอบยิ้มอยู่บ่อยๆก่อนจะขึ้นไปซ้อนท้ายคิงที่สตาร์ทเครื่องรอ

“หิว” ควีนกระซิบบอก

“หิวไร ข้าว? หรือพี่?”

“กินไรก็ได้แค่อิ่ม”

“เอาแบบอิ่มกายหรืออิ่มใจ”

“ถ้าอิ่มใจแล้วกายจะอิ่มด้วยป่ะ”

“งั้นก็ต้องใช้ร่างกายทำให้เราอิ่มใจจะได้อิ่มทั้งคู่”

“ฮึๆแล้วแต่เถอะ” ทั้งคิงและควีนต่างยกยิ้มเมื่อควีนพูดอย่างนั้นกลับ ก่อนที่จะเดินทางไปยังจุดหมาย

“งั้นจะพาไปกินตับ ดีไหม ฮึๆ”




หลังจากนั้นควีนกับคิงก็ได้กินตับกันจริงๆ  หมายถึงตับหวานที่อยู่ในถ้วยข้างถ้วยข้าวต้มปลาเนี่ย

“อันนี้พิเศษสำหรับสุดหล่อผัวน้อยของป้าเลยนะ”

“หืม ร้านป้ามีด้วยเหรอครับ” ควีนถามอย่างแปลกใจเมื่ออาหารมาอยู่ตรงหน้าเพราะร้านป้าแกขายแค่ข้าวต้มไม่ช่เหรอ

“อ๋อ อันนี้ป้าทำมากินกันเองแหละ มันเยอะก็เลยเอามาแบ่งหนูกินไง”

“แล้วนี้จะอิ่มกันไหมครับ เก็บไว้กินเองก็ได้นะ ผมกินแค่ข้าวต้มนี่แหละ”

“โอ้ย กินไปเถอะหนู ถือสะว่าเป็นของสนมนาคุณที่คิงมันชอบมากินแล้วทำให้ร้านป้าขายดีขึ้น อีกอย่างนะยิ่งมีหนูมาด้วยทั้งผู้
หญิงทั้งผู้ชายก็มากันเยอะอีก ร้านป้ายิ่งขายดี เห็นอย่างนี้แล้วป้าก็โกรธไม่ลงหรอกถ้าคิงมันจะมีเมีย แต่ยังไงหนูก็เป็นได้แค่เมียน้อยเท่านั้นแหละเพราะยังไงป้าก็มาก่อน ป้าต้องได้เป็นเมียหลวง ฮุๆๆ” ป้าแกเอามือปิดปากหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ขยิบตาให้คิงก่อนจะเดินไปทำงานต่อ

ออฟไลน์ MaRiTt_TCL

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1513
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-6
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <10/01/2559>
«ตอบ #104 เมื่อ10-01-2016 15:14:34 »

ป้าโครตฮาาา ควีนกลายเป็นเมียน้อยไปซ่ะละ

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <10/01/2559>
«ตอบ #105 เมื่อ10-01-2016 16:02:22 »

เมื่อไหร่จะได้กันอะ ออิอิอิ

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <10/01/2559>
«ตอบ #106 เมื่อ10-01-2016 16:35:25 »

ควีนเป็นเมียน้อยซะงั้น ว่าแต่รอวันเมียน้อยตามมโนป้าเป็นเมียคิงจริงๆซะที

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <10/01/2559>
«ตอบ #107 เมื่อ24-01-2016 22:19:40 »

Chapter 18


“นี่น้อง น้องจะเอายังไงกันแน่ห้ะ!!!!” หนุ่มหน้าหม้อร่างเล็กใสๆแบบวัยรุ่นชอบประจำสาขายืนจังก้าประชันหน้ากับเทย์ด้วยใบหน้าตึงเครียด “คนอื่นเขาหากันครบหมดแล้วนะเห้ย สรุปจะไม่เอาใช่ไหมสายรหัสนะ”

“อ้าว ก็ไหนบอกว่ามีเวลาถึงก่อนปิดเทอมไง นี่เพิ่งจะจะผ่านมาได้แค่สองเดือนเองนะ”

“นี่น้อง พี่ไม่ได้อยากจะเร่งหรอกนะเว้ยแต่มันไม่เคยมีรุ่นไหนที่จะมาใช้เวลานานขนาดนี้ครับ” จองถอนหายใจเฮือกใหญ่ จริงๆ
เขาเองก็ไม่ได้อะไรกับเทย์สักนิดในการที่น้องมันจะใช้เวลานานในการตามหาพี่รหัสแต่ที่ต้องจำใจมานี่เพราะโดนเพื่อนๆและรุ่นพี่ต่างหากที่บังคับ เขาอยากจะคุยกับเทย์ตายเลย

“แล้วจะกำหนดเวลามาทำไมตั้งแรกหละ”

“นี่ไอ้น้องเทย์ครับแค่ทำๆตามที่เขาทำไม่ได้หรือไง นี่เขาก็เจอพี่รหัสตัวเองกันหมดแล้วนะก็น่าจะรู้แล้วนี่ว่าเป็นใคร” เฮ้ออ นี่มันเวรกรรมอะไรของเขาวะที่จะต้องมายุ่งกับเด็กคนนี่กัน คิดแล้วจองก็ได้แต่ถอนหายใจ

“ไม่นี่ ผมจะไปรู้ได้ยังไงนี่ก็พยายามอยู่นะ” เทย์ทำหน้าไขสือทำเอาคนที่ฟังอยู่แทบอย่างจะจับทุยๆของเทย์มาโขกกับพื้นให้มันรู้แล้วรู้รอด

“นี่เทย์! อย่ามาเล่นลิ้นให้มันมากนัก”

“เล่นลิ้นที่ไหนกัน นี่ยังอยู่ในปากอยู่เลย ดูดิ” เทย์แลบลิ้นออกมาโชว์สายดุ๊กดิ๊กไปมา

“ไอ้เทย์!” จองที่เริ่มจะทนไม่ไหวพูดเสียงต่ำ มันอะไรกับเขากันนักหันหนา

“ฮึๆ”

“จะเอายังไงหะ สรุปจะเอายังไงนี่ไม่พี่ก็ไม่อยากจะอยากจะมาเสวนากับน้องเลยสักนิดนะ ถ้าไม่โดนรุ่นพี่กดดันพี่ก็ไม่มาหรอกนะเว้ย”

“อ่ออออ มาเพราะรุ่นพี่สินะ”


“เออ!” จองตอบเสียงแข็ง “กรุณาอย่าเล่นตัวให้มันมากนะครับน้องเทย์ เพื่อนๆพี่ๆเขารอไปเที่ยวกันอยู่”

“อยากเที่ยวว่างั้น” เทย์เองที่ดูจะสนุกเหลือเกินที่ได้ทำให้รุ่นพี่คนนี้ประสาทจะกินทุกครั้งที่คุยกับเขา “ถ้าพี่เขาอยากเที่ยวขนาด
นั้นก็ให้เขามาหาผมดิ”

“แล้วแต่จะทำเหอะ ถ้าจะยังกวนประสาทกันอยู่อย่างนี้ก็พอกันที!” จองไม่ได้รอให้เทย์พูดอะไรแต่เขาสะบัดบ๊อบอย่างอารมณ์เสียไปจากตึกทันที

“ฮึๆ” เทย์หัวเราะอย่างขบขัน

“ไอ้ห่าเทย์โรคจิตไง้ ชอบไปแหย่พี่เขา” มดปาขนมใส่เทย์แต่เขาก็รับไว้ได้ทันทีพร้อมยักคิ้วให้กลุ่มเพื่อนที่ยืนรออยู่ใกล้ๆกัน

“แล้วนี่จะไม่ยอมไปหาพี่เขาหรือไง” เกรซถาม แต่เทย์ก็ไม่ตอบก็ยิ้มให้เพื่อนอย่างมีเลศนัยทำเอาเพื่อนๆมั่นไส้รู้เลยว่าเพื่อนเขาคงจะรอให้รุ่นพี่มาหาเองจริง

“ไม่อ่ะ อยากเจอก็มาหาเองดิว่ะ”

“เล่นตัววะเทย์ ไอ้ห่า!ฉันไหว้แกหละ นี่ฉันอยากอยากเที่ยวเต็มทีแล้วนะเว้ย” มดพูด

“ฮ่าๆก็รุ่นพี่แม่งบอกเองนิว่าถึงก่อนปิดเทอม นี่กูไม่ได้ทำอะไรผิดนะ นี่ก็ยังหาอยู่เลยว่าใครคือพี่สายรหัส”

“อิตอแหล” มดเบะปากให้เทย์ที่หัวเราะชอบใจหันไปกอดเพื่อนสนิทคนสวยของตัวเอง

“ร้ายนักนะเทย์” คินตาผลักหัวเทย์ด้วยความหมั่นไส้

“ไม่เท่ามึงหรอก” เทย์แกล้งล็อกควีนให้แน่นทำเอาควีนต้องตีมือเพราะหายใจไม่ออก

“กูจะฟ้องป๋า”

“โห้ย นี่เล่นถึงป๋าเลยเหรอ ถ้าป๋ามึงเขารู้ว่าคนสวยสุดที่รักโดนแกล้งไม่มาเชิญกูไปภัตตาคารรับประทานยำส้นตีนชุดใหญ่เลยเห
รอ”

“ฮึๆ” ควีนหัวเราะน้อยกับคำพูดคำจาของเพื่อนตัวดี

“งั้นพวกผมกลับก่อนนะครับคุณคินตา คุณเทย์ตกลงจะไปหอสมุดกับเราไหมครับ” มหาบอกลาควีนก่อนจะหันมาถามเทย์

“ไม่ว่ะ กะว่าคืนนี้จะไปกลับไปนอนเล่นโทรศัพท์ที่ห้องซะหน่อย”

“แหม่ ห้องตัวเองหรือสาวที่ไหนกันยะ” มดอดจะแขวะไม่ได้ไม่รู้ว่าช่วงนี้เพื่อนเทยืของพวกเขานั้นไปติดสาวที่ไหนช่วงนี้นี่บอก
อย่างนี้มาอาทิตย์เต็มแล้วแม้แต่เพื่อนสนิทที่แทบจะรู้ทุกเรื่องของเทย์ยังไม่รู้เลยว่าช่วงนี้เขาทำอะไรอยู่

 “งั้นพวกผมไปก่อนนะครับคุณคินตา นี่กลับเหมือนเดิมใช่ไหมครับ” ควีนพยักหน้าตอบ

“งั้นกูกลับเลยละกัน ถ้าผัวมึงเขาไม่ก้โทรหาป๋าเทย์ได้คะคนสวย”

“ผัวบ้าอะไรหละ” ควีนเอาชีทเรียนฟาดที่ไหล่เทย์อย่างแรงในข้อหาที่พูดไม่เพราะ

“เอ้า แล้วไม่ใช่ผัวไง ตัวติดกันยิ่งกว่าปาท่องโก๋”

“ก็ไม่มีไรแค่รุ่นพี่”

“เหรอครับคุนคินตาคนสวย เพื่อนผมนี่เป็นดาราเปล่าวะ ตอบซะ”

“ไปได้แล้วไป เดี๋ยวเด็กที่ห้องรอนาน”

“เออ ไอ้คนสวยเลือกได้งั้นก็รอให้แห้งเหี่ยวไปเลยนะ คนอะไร มากับป๋าเทย์ได้นั่งถึงสปอร์ตแต่ไม่ชอบชอบเป็นเด็กแว้น” เทย์ยี
ผมควีนจนมันฟูฟ่องถึงได้เดินไปที่รถของตน พอเพื่อนๆแยกตัวไปหมดเขาจึงยกนาฬิกาขึ้นมาดูเวลา พอเขาเงยหน้าขึ้นมาก็เจอ
กับเด็กสก้อยส์หน้าหล่อที่เขานั่งซ้อนท้ายมาเป็นอาทิตย์

“รอนานไหม” ควีนส่ายหน้าตอบก่อนจะยิ้มให้แล้วถือหมวกไปใส่ก่อนจะขึ้นรถไปนั่งเคียงคู่กับคิงที่ทำให้ทั่งคู่ดูเท่และมีเสน่ห์หน้ามองเหมือนออกมาจากนิตยสารชื่อดังและดูภาพนี้จะเริ่มเป็นที่ชินตาของคนคณะนี้ไปแล้วเพราะช่วงนี้คิงจะมารับควีนไปทำงานทุกวันหลังเลิกเรียน





“พี่เดี่ยวครับลูกค้าโทรมาจองห้องโซนด้านบน ไม่ทราบว่าตอนนี้เต็มหรือยัง” พนักงานคนหนึ่งเดินมาหาเดี่ยวที่กำลังนั่งคุยอยู่กับควีนที่โซนด้านล้างเพราะตอนนี้ร้านเพิ่งเปิดลูกค้าจึงยังไม่เยอะเขาจึงมีเวลามาคุยเล่นกับควีน

“เอ้า!ไอ้นี่แล้วมึงจะมาถามกูทำไมละวะ ก็เห็นอยู่ว่าร้านเพิ่งเปิด วันนี้ก็มีลูกค้าจองแค่ไม่กี่ห้องมันก็ต้องว่างดิวะ นี่ทำงานมากี่เดือนกี่ปีแล้วห้ะยังไม่รู้หน้าที่ตัวเองอีกนะ เดี๋ยวหักเงินเดือนซะนี่” เดี่ยวหันไปดุ

“โถ่ พี่เดี่ยวผมถามแค่นี่เองนะก็เห็นพี่ว่างอยู่นี่นา”

“ไอ้ห่า เดี๋ยวจะได้กินตีนกูข้อหามากวนประสาทหุ้นส่วนรายใหญ่”

“กลัวแล้วคร้าบ อย่าทำอะไรผมเลยก็แค่อยากจะถามให้แน่ใจเพราะลูกค้ามากันเยอะและสั่งรายการอาหารมาด้วย ผมก็เลยจะไปพี่ช่วยดูให้หน่อยแค่นั้นเอง”

“มากี่คนกันว่ะ”

“ร้อยกว่าคนครับ น่าจะเป็นพวกเด็กมหาลัยที่มาเลี้ยงกินกัน”

“อืม งั้นรายการอาหารก็น่าจะเยอะถ้างั้นกูตามไปดู ส่วนมึงก็ไปเตรียมห้องไว้เลย”

“ครับ โอ้ย! พี่เดี่ยวทำไรเนี้ย” เดี่ยวเตะเข้าที่ก้นพนักงานคนนั้นอย่างแรง

“กูหมั่นไส้ไม่มีไร เดี๋ยวเพิ่มค่าทำแผลให้ในเงินเดือนนะ ฮ่าๆๆ” เดี่ยวหัวเราะพอใจ

“โห่ อะไรเนี้ยนี่พี่เป็นเจ้านายประสาอะไรกัน”

“ว่ากูเหรอ จะเอาอีกทีไหมเดี๋ยวจะจระเข้ฟาดหางให้ทีนี่”

“โฮ้ย ไปแล้วครับไปแล้ว” พี่เดี่ยวทำท่าจะลุกขึ้นไปประทุษร้ายลูกน้องตัวเองจริงๆทำเอาเขาวิ่งหนีแทบไม่ทัน

“คืนนี้คนคงจะเยอะน่าดูเลย เหนื่อยหน่อยนะควีน” พี่เดี่ยวหันมาพูดกับควีน

“ครับ” ควีนยิ้มน้อยๆก่อนจะเสยผมที่หล่นมาปิดหน้าเขาไปด้านหลัง

“อืมมมม” พี่เดี่ยวฮึมฮัมในคอทำหน้าครุ่นคิดพร้อมทั้งมองหน้าควีนไปด้วย ไม่ว่าจะมองกี่ที่ๆเขาก็ยังหาที่ติจากใบหน้าสวยๆจาก
คนตรงหน้าไม่ได้สักที ควีนเหมือนเป็นประติมากรรมอะไรสักอย่างที่ยิ่งมองก็ยิ่งชอบยิ่งหลงมันดูงดงามจนไม่รู้จะสรรหาคำพูดอะไรมาพูดดี แต่ดูเหมือนพี่เดี่ยวจะอยู่ในภวังค์นี้นานเกินไปหรือเปล่า ประติมากรรมตรงหน้าเขาจึงต้องโบกมือไปมาเรียกสติพี่
เดี่ยว

“พี่เดี่ยวครับ”

“ครับ”

“มีอะไรหรือเปล่า”

“อ้อ เปล่าครับ ว่าแต่คืนนี้น้องควีนว่างเปล่า”

“หืม” ควีนยักคิ้วสงสัย

“พี่ว่าเราหาจะหาอะไรสนุกๆทำกันนะคืนนี้”

“กิจกรรม?”










Ps. ทำไมทุกคนถึงเชียร์ให้คิงกะควีนได้เสียกันจัง งั้นจัดเลยดีไหม5555555


 :katai4:   :katai4:    :katai4:








ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 17 <10/01/2559>
«ตอบ #108 เมื่อ24-01-2016 23:52:36 »

จัดเลยยย เขาอ่อยกันมานานแล้ว

ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
«ตอบ #109 เมื่อ25-01-2016 02:08:13 »

“อืม คืนนี้ช่วยทำโชว์เล็กๆน้อยๆให้หน่อยสิ” ควีนมองหน้าพี่เดี่ยวอย่างขอคำอธิบาย “ก็แหม่ น้องควีนครับยังไงช่วงที่ผ่านน้องก็

ถือว่าเข้ามาช่วยดึงเข้าลูกค้าให้ร้านเราเข้ามาเยอะมว้ากกกกกกกกกกกกก แล้วช่วงนี้ลูกค้าก็เริ่มบางตาลงบ้างแต่ก็ยังเยอะอยู่นะ

แต่ก็นั่นแหละ พี่ก็อยากจะให้ร้านเรามันมีรายได้เข้ามาเยอะๆน้องๆจะได้เงินเดือนเพิ่มมากขึ้นไงและอีกอย่างนะคืนนี้จะมีพวก

นักศึกษามาที่ร้านด้วยพี่จะได้ทำความรู้จักให้ทุกคนรู้จักควีนไงเพราะพวกเขาน่าจะยังไม่รู้จักควีนอ้อฟเดอะจิลส์แฮฟเว่นนะพี่ว่า

ถ้ากลุ่มนักศึกษากลุ่มนี้เข้ามาพี่ว่าเข้าจะต้องพูดถึงและโปรโมทได้ออกไปเป็นวงกว้างเลยนะว่าในร้านเรานี้มีคนสวยขนาดนี้อยู่” พี่

เดี่ยวทำหน้าแบ้วขอร้องสุดขีดซึ่งมันไม่ได้เข้ากับหน้าเจ้าเล่ห์ของเขาเลยสักนิด



“แล้ว”


“โธ่ น้องควีนอะ จะให้พี่พูดอะไรอีก” พี่เดี่ยวเบะปากเหมือนเด็กโดนขัดใจก็เขาพูดมาซะยืดยาวแล้วดูคนสวยทำกับสิ นี่ก็ดูเป็นเจ้า

นายหน้าเลือดเกินพอแล้วนะ “ช่วยพี่เถอะนะ ถือว่าเป็นค่าผ้าอ้อมให้ลูกพี่เถอะ”


“ฮึๆ โอเคครับ” ควีนตอบตกลงทำเอาพี่เดี่ยวนี่ยิ้มแก้มปริ

“เย้ น้องควีนน่ารักที่สุดเลยเดี๋ยวคืนนี้พี่จะทิปให้หนักๆเลย”

“ว่าแต่แอบไปมีลูกน้อยตั้งแต่เมื่อไหร่กันครับ”

“อ้าว ก็ลูกเทพไง”

“ห้ะ”

“โห้ย น้องควีนนี่ไม่ตามเทรนด์เลยนะครับ ลูกเทพอะๆลูกเทพที่ตอนนี้เขากำลังฮิตเลี้ยงกัน พี่ก็อยากตามเทรนด์บ้างอะเผื่อเงิน

ทองจะไหลมาเทมา นี่พี่ก็กะว่าจะเปิดจองโต๊ะอาหารชุดพิเศษสำหรับลูกเทพอยู่นะเห็นตอนนี้พวกสายการบินเขาทำกันเผื่อมี

ลูกค้าคนไหนเขาจะเอาลูกเทพดริ้งแอนด์แด้นส์ที่ร้านเรานั่นจะทำให้เราได้รายได้เพิ่มไง”


“เอ่อ” ควีนที่ไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดีได้แต่ทำหน้าไม่เข้าว่าไอ้ลูกเทพที่พี่เดี่ยวพูดนี่คืออะไรกันแน่ ดูเหมือนว่าควีนจะต้องเล่นโซเชียลกับเขาบ้างแล้วแหละ


“ฮ่าๆๆ พี่ล้อเล่นครับพี่ไม่บ้าขนาดที่จะเอาตุ๊กตาผีมาอุ้มเล่นไปไหนมาไหนด้วยหรอกนะ สยองตายเลย”


“อ่อ ครับ”


“ถ้างั้นควีนก็ลองไปปรึกษาคิงดูนะว่าอยากทำไรกัน คืนนี้ฟลอเป็นของน้องสองคนเลยเดี๋ยวพี่มากลับมาช่วย” พอสั่งเสร็จพี่เดี่ยวก็

เดินไปเช็คงานอื่นต่อ ควีนเองได้รับงานมาก็เลยต้องไปปรึกษาคิงที่ตอนนี้ก็ประจำอยู่ที่บาร์เดิมของตัวเอง


“เอาไรไหม” คิงถามทันทีที่ควีนนั่งลงด้านหน้าตัวเอง

“ไม่” ควีนส่ายหน้าแล้วเท้าคางมองคิง “คืนนี้พี่เดี่ยวบอกให้ทำโชว์”

“หืม โชว์”

“อืม ทำไรดี”

“เราเหรอ” ควีนพยักหน้าตอบอีกที “แล้วพี่เขาให้ทำไร”

“เขาบอกให้คิดเอง”

“แล้วอยากทำไรละ”

“ไม่รู้” ควีนส่ายหน้าอีกครั้งจนผมบางส่วนหล่นลงมาปิดหน้า คิงจึงเอื้อมมือมาช่วยทัดผมเก็บขึ้นไปอีกครั้งแต่ก็ไม่ได้ละมือออกมา
ทันที

“งั้น............ คืนนี้ศิษย์คนสวยของช่วยเป็นบาร์เทนเดอร์แทนอาจารย์คนนี้หน่อยสิ”

“เอาจริงเหรอ ถ้ากินเข้าไปแล้วตายละ”

“ฮ่ะๆ ถ้าตายด้วยน้ำมือคนสวยก็ยอมนะ”

“ฮึๆ” ทั้งสองคนต่างยิ้มขันให้กันและกันก่อนจะเดินไปบอกรายละเอียดงานกับพี่เดี่ยวก่อนจะเข้าไปเตรียมตัวด้านในเพื่อเตรียมตัว



“กรี้ดด ในที่สุด!!” สาวร่างอวบที่เราคุ้นหน้าคุ้นตากันดีส่งเสียงดีใจทันทีที่เยื้องย่างร่างอันน่าหม่ำเข้ามาภายในร้านที่เต็มไปด้วย
แสงสี เสียงเพลงและผู้คนที่เริ่มทยอยเข้ามาในร้านเหมือนกัน


“ผมกลับได้ไหมครับไม่ชอบสถานที่อโคจรแบบนี้เลย” และนี่ก็คงจะเป็นอีกเสียงหนึ่งที่เราก็น่าจะเดาออกว่าใคร

“หน็อย อิมหาอย่ามาตอแหลทำแอ้บแบ้วเป็นเด็กดี สามทุ่มนี่นอนปิดไฟ”

“อะไรอะครับคุณมดก็ผมไม่อยากมาจริงนี่ๆครับ ดูชุดผมสินี่ ผมเตรียมเข้านอนแล้วนะครับ” เพื่อนๆต่างมองดูชุดของมหาที่ตอนนี้

ใส่เสื้อยืดย้วยๆลายอาราเล่กับกางกางขายาวสีซีดแต่ยังดีที่เสื้อภายนอกยังเป็นแจ็กเก็ตอำพรางอยู่


“ฮ่าๆๆๆๆๆ” เท่านั้นแหละทุกคนต่างระเบิดหัวเราะออกมาเลย ทำเอามหาทำหน้าไม่ถูกกันเลยทีเดียว

“ก็เพราะคุณเทย์นั้นแหละมาแบบไม่ให้ผมทันตั้งตัวเลย”

“เอ้า แล้วนี่ความผิดกูตรงไหนนี่ทำตามคำสั่งยัยเกรซเหอะ”

“ย้ะ นี่แกจะมาโทษฉันได้ไง นู้นน ยัยมดเลยตัวดีโทรศัพท์มายังกับมีคนตายฉันจะทำไรได้นอกจากโทรเร่งแกละ”


“หยุดค่ะ!” มดยกมือขึ้นมาเบรกกลุ่มเพื่อน “ถ้าจะโทษก็ต้องโทษรุ่นพี่ค่ะนี่ไม่ใช่ความผิดดิฉัน” มดบุ้ยปากไปหาพี่ๆที่เป็นคนทำให้

พวกเขาต้องกระเสือกกระสนออกจากบ้านในยามดึกดื่นแบบนี้ก็เพราะว่าสองชั่วโมงก่อนหน้านี่อยู่ดีๆรุ่นพี่ก็มีคำสั่งให้น้องปี1คนมา

รวมตัวกันมหาวิทยาลัยอย่างกะทันหันและห้ามทุกคนขัดคำสั่งเด็ดขาดแล้วรุ่นน้องอย่างพวกเขาจะทำอะไรได้นอกจากมารวมตัว

กันที่มหาลัยตามคำสั่งและเหตุด่วนเหตุร้านที่ทำให้มหารีบจนต้องใส่ชุดนอนออกมาให้อายคนเล่นอย่างนี้เพราะรุ่นพี่ทนไม่ไหว

กับการที่จะต้องมารอให้เทย์หาสายรหัสตัวเองจึงยอมเปิดเผยตัวออกมาเอง ดูท่าทางรุ่นพี่เองซะมากกว่าที่อยากจะเที่ยวเต็มแก่


ไม่ใช่รุ่นน้องเลยสักนิดหรืออาจจะมีเหตุผลอย่างไรก็แล้วนี่แต่จึงเป็นเหตุผลที่คืนนี้เป็นคืนที่มีการเลี้ยงฉลองสายรหัส

“ว่าแต่แกโทรหาคินตาติดยังวะ” เกรซหันมาถามเทย์เพราะทั่งรุ่นมีแค่ควีนนี่แหละที่มาตามนัดไม่ได้เพราะติดต่อไม่ได้


“ติดแต่มันไม่รับ น่าจะทำงานอยู่”


“แล้วอย่างนี้คินตาก็อดสนุกอะดิ” เกรซทำหน้าเสียดายแทนเพื่อน


“ฮึ ไม่ต้องห่วงหรอกเดี๋ยวมันก็ตามมารับลองว่าสนุกแน่”


“ไปๆพวกเรา ขึ้นข้างบนกันก่อนพี่จองห้อง ลงมาด้านล่างหลังจากนั้นจะรั่วยังไงก็ตามสบายเลยครับน้องๆ วู้”จนถึงตอนนี้ก็ดึก

ประมาณหลายคนก็ลงมากินมาเต้นกันที่โซนล่างแล้ว



“มาเร็วอิมหา ไปเต้นกัน” มดที่พยายามยื้อยุดกับมหาที่ไม่ยอมลงไปโซนด้านล่างที่เพื่อนๆต่างลงไปสนุกกันหมดแล้วท่าเดียว

“ไม่เอาครับ คนเยอะหนวกหู ผมไม่ชอบเลย”

“อย่าคะแกอย่ามา ฉันรู้ว่าเหตุผลที่แท้จริงแกอยากลงไปแกแค่อายชุดแค่นั้นเอง”
“โธ่ ก็รู้นี่ครับอย่าให้ผมลงไปขายหน้าเลย” ในขณะที่ทั้งมดและเกรซช่วยกันดึงมหาไปยังด้านล่างก็เผอิญไปชนเข้ากับร่างเล็กที่เดินผ่านมาเข้า

“โอ้ะ!” ร่างเล็กเสเล็กน้อยก่อนจะหันมามองมหาด้วยตาโตๆใสๆไร้พิษสง “ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือเปล่า”

ร่างเล็กถามด้วยความเป็นห่วงทั้งทีเขาเองซะมากกว่าที่น่าจะเจ็บ มหาส่ายหน้าตอบทั้งทีสายตาก็ยังจ้องคนตัวเล็กไม่หยุด

“ดีแล้วครับ ชุดแนวดีนะครับ” คนตัวเล็กมองดูชุดของมหาก่อนจะอมยิ้มให้เขาแล้วรับเดินลงไปด้านล่างที่มีคนรออยู่

“พี่จิล รอด้วย!!”

พอสติฟื้นคืนหาจากที่ดื้อดึงไม่ยอมลงไปด้านล่างก็เดินนำหน้าเพื่อนไปทันที ทำเอาเพื่อนทั้งสองงงจนมองหน้ากันด้วยความไม่
เข้าใจกับอาการผีเข้าผีออกของมหา

“เทย์!” เพื่อนๆเดินไปหาเทย์ที่นั่งอยู่บาร์ด้านล่างก่อนแล้ว

“นั่งสิ เขากำลังจะมีโชว์”

“เฮ้ยจริงป่ะ!” มดตาโตด้วยความตื่นเต้น “โชว์ของควีนกับคิงป่าววะ”

“ใช่มั้ง” เทย์ตอบ

“ฮ้อยยยยย จะได้เห็นคิงกับควีนตัวเป็นๆแล้วเหรอเนี้ย ดูสิว่าจะสมคำล่ำลืออย่างว่าหรือว่า กรี้ดดด” จากนั้นทุกคนก็ต่างให้ความ

สนใจเวทีที่กำลังจะมีโชว์เกิดขึ้น เพลงที่เปิดคลอๆให้ทุกคนได้เต้นเบาๆเปลี่ยนจังหวะรัวเร็วขึ้นสร้างความน่าสนใจให้โชว์บนเวที

ได้อย่างดี

“อ้าวๆๆๆ สวัสดีมิตรรักแฟนเพลงทั้งหลายนะครับ” เสียงดีเจดังขึ้นท่ามกลางเสียงตอบรับของผู้คนในร้าน แสงไฟในร้านดับลง

แล้วสาดไปยังเวทีจนสว่างจ้า “วันนี้เรากลับมาพบกันอีกครั้งแล้วนะครับโชว์ดีๆสันทนาการจากทางร้านเราโดยค่ำคืนพิเศษอย่างนี้

คนพิเศษของร้านเราก็มีโชว์พิเศษมามอบให้ทุกคน  ขอเสียงให้คิงและควีน อ้อฟ จิลส์ แฮฟเว่น ด้วยคร้าบบบบบบบ”



ฮู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วิ่ดวิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

จากนั้นสองร่างก็เดินออกมาหน้าเวที คิงเดินไปประจำที่บาร์และควีนเดินมาด้านหน้าในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมทุกเม็ดเผยให้

เห็นผิวขาวเนียนตายใต้ร่มผ้า ขอบตาที่โฉบเฉียวจากการเขียนขอบตาสร้างความน่าดึงดูดให้เขาเพิ่มเป็นสิบเท่า

เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


เสียงประสานด้วยความตกใจจากคนร้อยกว่าดังขึ้นทันทีที่เห็นโฉมหน้าของควีนเพราะในกรณีของคิงนี่ทุกคนต่างรู้ดีว่าเขาทำงาน

ที่นี่แต่ที่ไม่น่าเชื่อก็คือควีนที่ทุกคนต่างใฝ่หาอยากจะเจอกับเป็นคินตาเพื่อนและน้องในสาขาตนเอง ทำให้ควีนเองก็ตกใจตามไป

ด้วยจึงหันไปมองตามเสียงที่กระจัดกระจายกันในร้านซึ่งคนเหล่านั้นเองก็คือพวกเพื่อนๆและรุ่นพี่ของเขาเองจนเขาหันไปเจอ

กลุ่มเพื่อนๆตัวเองเลยเทย์ที่ส่งยิ้มอย่างสนุกสนานมาให้ แม้ว่าควีนจะไม่เข้าใจเท่าไหร่แต่เมื่ออยู่ในหน้าที่เขาก็ต้องทำงานก่อน

ไม่มีสิทธิ์ไปวอกแวกอะไรทั้งสิ้น ก่อนจะหันมาเผยยิ้มนุ่มลึกให้ทุกคนได้เคลิ้มเล่น เขาเดินตรงไปหาคิงที่ยืนอยู่ประจำบาร์และเดิน

ไปเข้าไปใกล้ๆยื่นหน้าไปใกล้แล้วเอื้อมมือไปกุมมือหนาที่กำลังจะทำหน้าที่บาร์เทนเดอร์แล้วยกนิ้วชี้ขึ้นมาคั่นระหว่างเขาทั้งสอง

คนแล้วส่ายไปมาเชิงว่าไม่ต้องทำอะไรก่อนที่จะหยิบมาจากคิงแล้วทำหน้าที่เป็นบาร์เทนเดอร์แทนโดยที่ไม่ได้ขยับห่างจากคิง

ไปไหนแค่เอื้อมไปหยิบส่วนผสมด้านหลังคิงมาผสมก่อนที่คิงจะคว้าเอวควีนมาให้มานั่งตักเขาในขณะที่ควีนก็ยังทำหน้าที่ต่อไป

แม้โชว์มันจะไม่ได้หวือหวามากอย่างที่เคยเป็นแต่สายตาที่ทั้งสองใช้จ้องมองกันนั้นมาฆ่าคนอื่นได้หมดเลย คิงหยิบแก้วมาด้าน

หน้าให้ควีนเทเครื่องดื่มลงลงไปยังแก้วใสก่อนทั้งสองจะยิ้มให้กัน จากนั้นดีเจก็ประกาศขึ้นทันที


“สำหรับค่ำคืนพิเศษอย่างนี้ควีนของเราก็อยากจะมอบเครื่องดื่มพิเศษๆให้กับลูกค้าผู้ทรงเกียรติทุกท่านนะครับ แต่โอกาสพิเศษ

อย่างนี้มีไม่ได้บ่อยขนาดนั้นนะครับเพราะเครื่องดื่มแก้วนี้มีเพียงแก้วเดียวเท่านั้นเพราะฉะนั้นในค่ำคืนนี้จะมีเพียงผู้โชคดีเพียงคน

เดียวเท่านั้นครับที่จะได้สิทธ์นั้นครับ และใครที่สงสัยว่าไอ้บัตรสีทองที่มีเลขที่เราแจกไปตอนแรกนั้นมันคืออะไรหยิบมันขึ้นมาเลย

ครับ ใครมีอยู่ในมือเอาขึ้นมาโชว์เลยครับ ใครที่ไม่มีฉกเอาจากคนข้างๆเลยครับฮ่าๆๆเพราะนี่เป็นโอกาสเดียวที่จะได้เครื่งดื่มแก้ว

นี้ไปและที่สำคัญคุณสามารถเลือกได้ว่าอยากจะให้ใครป้อนระหว่างคิงและควีน”


วู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงร้องของผู้คนตอนนี้เซ็งแซ่ด้วยความตื่นเต้น


“ เอาละครับตอนนี้เราจะมาหาผู้โชคดีกันนะครับ และผู้โชคดีคนนั้นก็คือออออออออออออออ หมายเลข04588คร้าบบบบ ขอ

เชิญเจ้าของหมายเลขผู้โชคดีขึ้นมาด้านหน้าเวทีเลยครับ”

เสียงโห่ดังสนั่นเพราะต่างล้วนเสียดายที่ตนไม่ใช่ผู้โชคดีได้แต่คอยส่องผู้โชคดีคนนั้นด้วยความอิจฉา และทันทีที่ผู้โชคดีเดินขึ้น

ไปบนเวทีสร้างความแปลกใจให้คิงและควีน


“ดีใจจังครับ” เขายิ้มอย่างมีความสุขให้ทั้งสอง


“คุณแทน” ควีนพูด


“ว้าว ดีใจจังครับที่ควีนจำชื่อผมได้สักที” แทนทำหน้าเหลือเชื่อก่อนดีเจจะประกาศให้เขาโชว์ตรวจสอบหมายเลขบัตรเพื่อความ

ถูกต้อง


“งั้นผมเลือกเลยนะครับ คงเป็นใครไปไม่ได้หรอกถ้าไม่ใช่ควีนที่จะมาป้อนนะฮ่าๆ” เขาหัวเราะชอบใจทำให้ควีนเองต้องเดินออกมาด้านหน้าและหยิบแก้วเครื่องดื่มนั้นขึ้นมาก่อนจะยกไปใกล้ๆริมฝีปากของแทน


“แหม่ เป็นถึงควีนนี่เขาป้อนกันได้ธรรมดาอย่างนี่เหรอครับ” แทนทำหน้ายิ้มเยาะ “ผมขอเปลี่ยนให้ป้อนผมด้วยปากครับ”

นั่นทำให้เสียงฮือฮาจากผู้คนด้านล่าง “ว่าไงครับ ก็ไม่ได้บอกนี่ครับว่าต้องป้อนยังไง ใช่ไหมละครับ” เขายิ้มท้าทายให้ควีนซึ่ง

ควีนเองก็ไม่ได้ตอบอะไรแค่เดินเข้าไปใกล้ๆแทนก่อนจะดันแก้วไปใกล้ริมฝีปากแทนก่อนจะก้มตัวลงไปงับแก้วด้านล่างที่มีฐาน

ด้านล่างแล้วดันให้เครื่องดื่มไหลเข้าปากแทนและวิธีการนี้ทำทำแทนผงะไปเลยเพราไม่คิดว่าควีนจะมามุกนี้ซึ้งถ้าเขาจะเอาปาก

ออกจากแก้วก็ไม่ได้แล้วจึงได้แต่กลืนมันลงคอควีนป้อนเขาจนหมดแก้วทำเอาเขาส่ายหน้ากับความเจ้าเล่ห์ของควีน


“ร้ายนะครับควีน เล่นเอาผมคาดไม่ถึงเลยนะ แล้วเจอกันนะครับอีกเร็วๆนี้นะครับ” เขากล่าวลาแต่ดูจากสายตาของเขาที่ควีน

ประเมินเลยกับคนนี้ๆต้องหาวิธีรับมือสักหน่อยเพราะดูจากท่าทางคนอย่างเขาแล้วเป็นพวกประเภทที่ชอบเอาชนะซึ่งไม่รู้ว่าแทน

นั้นมีมันมากแค่ไหน หลังจากโชว์จบลงทั้งคิงและควีนก็มาหาเพื่อนๆพี่ๆที่เตรียมรุมสอบสวนเขาอย่าเต็มที่โดยเฉพาะควีนที่ดูจะ

เป็นที่อยากรู้อยากเห็นของทุกมากจนไม่ได้มีเวลาพักผ่อนเลยสักนิด พอทุกคนเลิกสนใจเขาแล้วควีนจึงขอตัวไปเข้าห้องน้ำ


“เจอกันอีกแล้วนะครับ” เสียงทุ้มทักควีนขึ้นเมื่อเขาเดินออกมาจากห้องน้ำ

“คุณแทน” แทนยิ้มให้เขาจนตาหยี

“ครับผมเอง”

“ถ้าไม่มีอะไรผมขอตัวนะ” ควีนที่พยายามเดินเลี่ยงออกไปแต่ก็ถูกแทนคว้าแขนไว้ซะก่อน

“อยู่คุยกันก่อนสิครับ”

“ปล่อยผมด้วยครับ”

“ไม่ครับ ก็บอกแล้วไงว่าผมอยากคุยด้วย”

“แต่ผมไม่มี”

“แต่ผมมีครับ หลังเลิกงานแล้วคุณจะสนใจจะไปต่อกับผมไหม”

“ไม่ครับและกรุณาปล่อยแขนผมด้วย” ควีนเองก็เริ่มยื้อแขนตัวเองออกแต่มือหน้าที่จับไว้มันยิ่งกว่าคีมเหล็กซะอีก

“อะไรกันครับ นี่ผมต้องเสียเงินหลายหมื่นไปเพื่อให้คุณมาป้อนเครื่องดื่มผมแบบที่ป้อนด้วยปากอย่างที่คุณทำอย่างนั้นเหรอครับ
แล้วนี่คุณยังจะมาปฏิเสธคำชวนของผมอีกต่างหาก”

“ผมก็ไม่ได้ทำผิดกฎอะไรนะครับและอีกอย่างคุณเต็มใจที่จะจ่ายเงินซื้อบัตรเองซึ่งเรื่องนี้มันนอกเหนือจากสิทธิ์ที่บัตรจะทำได้
เพราะฉะนั้นผมก็มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธครับ”

“เฮอะ! ผมไม่สนหรอกว่าจะมีหรือไม่มีแต่สิ่งไหนมอยากได้ผมก็ต้องได้มันหมดทุกอย่างแม้แต่คุณด้วย”ควีนสะบัดตัวออกอย่าง
แรงจนหลุดออกมาได้เตรียมตัวจะเดินหนีแต่ก็ถูกกระชากมาอีกครั้ง

“แต่ผมไม่ต้องการครับ”

“นั่นละครับที่ผมชอบ ชอบที่คุณต่อต้านผมอย่างนี้แหละ”

“นี่คุณแทน!! ปล่อยผมเดี๋ยวนี่” ควีนกดเสียงต่ำเชิงขู่ให้คนตรงหน้าปล่อยแต่ดูถ้าแล้วคงยากพอควีนเห็นว่ามันคงจะไม่มีวี่แววที่

แทนจะปล่อยเขาจึงจะร้องให้คนมาช่วยแต่ยังไม่ทันจะตะโกนก็มีคนเอามือมาปิดปากทำไมให้เขาไม่มีสิทธิ์จะส่งเสียงได้เลยและ

จู่ๆร่างเขาก็ลอยขึ้นเพราะถูกคนที่ปิดปากเขาจากทางด้านหลังนั่นจึงทำให้ควีนดิ้นสู้อย่างแรงแต่ก็สู้คนร่างใหญ่นี่ไม่ได้เลยเพราะ

หุ้นของเขานั่นใหญ่ยักษ์อย่างไม่หน้าเชื่อไม่แปลกใจหรอกถ้าควีนดิ้นแล้วจะไม่หลุดแต่ที่แปลกตรงที่ไม่มีใครสักคนเลยจะเดิน

ผ่านมาทางนี้ซึ่งปกติแล้วห้องน้ำมันเป็นทางที่คนเทียวเข้าออกอยู่แล้ว



“ตุ้บ!!!” ควีนถูกโยนเข้ามาในรถหรูอย่างแรงแม้ว่ารถค่อนข้างจะกว้างและเบาะนั่นก็นุ่มตามราคาของรถแต่มันก็ทำให้เขาจุกได้
เหมือนกัน

“ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะคุณแทน” แม้ว่าควีนจะตกใจมากแต่เขาก็ยังจะประครองสติไว้ไม่ให้มันตื่นกลัวจนแตกกระเจิง

“ปล่อยแน่ครับ จะเอาปล่อยนอกหรือปล่อยในดีครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” แทนยัดตัวเข้ามาในรถแล้วจะตัวควีนไปแน่นไม่ให้เขาหลุดได้

“ถ้าคุณทำ นี่อาจจะเป็นสิ่งที่ทำให้คุณเสียใจไปตลอดชีวิตนะ” ควีนพยายามดิ้นสุดแรงเกิด

“เหอะ ผมไม่หรอกนี่จะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเลยหละผมจะพาคุณขึ้นสวรรค์จนลืมความทุกข์ไปเลย โว้ยจะดิ้นอะไรนักหนาฮะ” ควีนที่ดิ้นจนทำให้หัวแทนกระแจกกระจกรถอย่างแรง

ตุ้บ!!

“โอ้ย!!” ควีนหันหน้าไปตามแรงส่งขอกระปอกปืนที่แทนฟาดมันมาที่ใบหน้าของเขาอย่างจนมึนหัวไปเลย

“เออดี พูดดีๆไม่ชอบชอบความรุงแรงรึไง!” ควีนที่แม้จะมึนอยู่ก็ยังมีผลักแทนให้หัวเขาไปชนกระจกอีกรอบจนเห็นเลือดไหลออก
มา

ตุ้บ!!

“ไอ้เหี้ยนี่! เจ็บนะครับคนสวย” และแทนก็ฟาดกระบอกปืนไปที่หน้าควีนอีกครั้งจนครั้งนี้ทำเอาเขาตาลายไปหมด “ถ้าผมเจ็บคน
สวยก็ต้องเจ็บยิ่งกว่าผมนะ เมื่อกี้ฟาดไปกี่ทีนะสองทีสินะงั้นก็...”

ตุ้บ!!

ตุ้บ!!

ตุ้บ!!

ตุ้บ!!

ตุ้บ!!




“ว้าว เลือดออกเหมือนกันเลยคนสวย” ควีนที่โดนฟาดไปอีกหลายครั้งทำเอามึนหัวตาลายมองไม่เห็นภาพอะไรเลยทั้งสิ้นแต่ยังรู้สึกตัวว่าร่างหน้าเบื้องบนกำลังทำอะไรกับเขาบ้าง


แคว้กกก!!!! แทนกระชากเสื้อผ้าของเขาออกและดึงกางเกงและอันเดอร์แวร์ของเขาลงไปที่ปลายเท้าก่อนจะแยกขาเขาออก

ก่อนที่ความอุ่นร้อนจะแทรกผ่านเข้ามายังช่องทางสีสดนั่นทำเอาควีนดิ้นขัดขืนอย่างรุนแรงกับสิ่งแปลกปลอมที่แทนพยายามจะ

ยัดเหยียดมันเข้ามาในร่างกายของเขา







Ps. แกรรรร เข้าจะไดกันแล้ว เอ้ะ!!!!! ผิดคู่เปล่า555555 พี่คิงอยู่หน้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 :katai1: :katai1: :z6: :z6:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
« ตอบ #109 เมื่อ: 25-01-2016 02:08:13 »





ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
«ตอบ #110 เมื่อ25-01-2016 02:51:30 »

คนแต่งใจร้ายยยยย มาต่อด่วนๆ

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
«ตอบ #111 เมื่อ25-01-2016 04:09:10 »

ง่าาา ควีนจะเสร็จไอ้แทนแล้ว.  คิงอยู่ไหนอะ

ออฟไลน์ Jadd

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
«ตอบ #112 เมื่อ25-01-2016 06:48:37 »

 :serius2:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
«ตอบ #113 เมื่อ25-01-2016 08:42:32 »

หยิบปืนไอ้แทนมายิงคนแต่งได้ไหม :katai4: :katai4:
อย่ามาใจร้ายให้ควีนเสียซิงให้คนอื่นที่ไม่ใช่คิงนะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Babelilong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 304
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
    • Facebook  เข้ามาขอเป็นเพือนได้เลย
Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
«ตอบ #114 เมื่อ25-01-2016 10:10:24 »

ค้างงงงงงง
คิงไปไหนมาช่วยควีนหน่อยเร้วววว
มาต่อเถอะๆ

ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
«ตอบ #115 เมื่อ28-01-2016 00:47:23 »

Chapter 19


“อ้ะ” ควีนครางออกมาด้วยความเจ็บเพราะบาดแผลช้ำบนใบหน้าถูกร่างหนากำลังทายาให้อยู่


“เจ็บมากไหม” คิงถามไปทั้งสำรวจใบหน้าขาวเนียนที่บัดนี้ถูกบดบังไปด้วยรอยช้ำเต็มใบหน้าซึ่งใบหน้าสวยๆอย่างนี้ไม่ควรจะมี

รอยอะไรมาเขียดขวนด้วยซ้ำ “ขอโทษนะที่มาช่วยช้าไป” ควีนพยักหน้าตอบแต่การตอบรับนี้เป็นเหมือนแค่การที่ร่างกายของ

ควีนตอบสนองกลับมาเพราะแม้ว่าดวงตาคู่สวยจะมองมาที่เขาแต่วันนี้เขากลับไม่เห็นอะไรในดวงตาคู่นี้เลยแม้กระทั่งความลึกลับ

ที่ไม่อาจคาดเดาจากดวงตาคู่นี้ที่เขาเคยมองมันยังรู้สึกแตกต่างเลย


“ขอบคุณนะ”

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว” เขาเอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้าสวยของควีนด้วยรู้สึกผิดที่ปล่อยให้เจ้าตัวต้องมาเจอสถานการณ์แบบนี้

“นอนเถอะ”

“อือ” ควีนล้มตัวลงนอนบนเตียงและหันมามองเขาอย่างมีความหมายที่ยืนอยู่ข้างเตียง

“อะไร”

“หิว”

“ฮึ” คิงหลุดขำ ไอ้ที่เงียบๆไปแล้วจากนั้นก็มาใช้สายตามามองเขาอย่านั้นก็คงจะเหนื่อยมากจนหิวข้าวสินะ ก็ปกติหลังเลิกงาน
พวกเขาทั้งสองคนต้องไปกินข้าวต้มปลาร้านประจำนี่นา นี่ก็จะตีสามแล้วไม่หิวก็คงแปลก

“อยากกินข้าวต้มปลา”

“เดี๋ยวไปซื้อมาให้”

“ไม่เอา อยากไปนั่งกินที่ร้าน”

“ไม่ต้องไปหรอก นอนรออยู่นี่แหละ” คิงส่ายหน้าปฏิเสธเพราะไม่อยากจะให้ร่างโปร่งนี้เหนื่อย

“ไม่เอามันไม่ได้ฟีลเหมือนทานที่ร้าน”

“ดึกแล้ว เดี๋ยวขับรถไปแป๊บเดียว” แต่ควีนก็ยังส่ายหน้าไม่ยอมท่าเดียว “งั้นเดี๋ยวให้ไอ้พากย์ซื้อมาให้”

ควีนนิ่งไปเหมือนจะยอมก่อนจะกวักมือเรียกคิงไปใกล้ๆแล้วพาดแขนไปคล้องคอร่างหนาเข้ามาใกล้ส่งสายตาอันออดอ้อนตาม
ฉบับของควีนที่ไม่ได้อ้อนแบบน่ารักแต่มันมีเสน่ห์ในแบบที่เขาเป็นไปให้

“นะ”


“ฮึๆ” คิงหัวเราะก่อนจะกดจมูกโด่งๆลงไปบนแก้มช้ำๆทำให้ควีนร้องครางออกมาเพราะความเจ็บ



“ผัวน้อยของป้าทำไมวันนี้มาช้าจัง” ป้าก็ยังคงเป็นป้าร้องทักสดใสเมื่อเห็นลูกค้าประจำวีไอพีเดินเข้าร้านมา

“เลิกงานช้านะครับ” คิงตอบ

“อ่อ สุดที่รักทำงานหนักอย่างนี้ไม่ดีเลยนะ ป้าเป็นห่วง นอนดึกนานๆเดี๋ยวหน้าก็หมดหล่อกันพอดีหรอก”

“ขอบคุณครับ” คิงยิ้มตอบ

“อ้าว แล้วนี่เมียน้อยของผัวป้าเป็นอะไรทำไมปิดหน้าปิดตามาละ แล้วนี่ผมเผ้าก็ปล่อยมารกรุงรังอย่างนี่ละหนู ไม่สวยแล้วมาทำ
แบบนี้ยิ่งจะสวยสู้ป้าไม่ได้นะ” ป้าหันมาพูดกับควีนที่มีมาร์กปิดหน้าไว้เพราะกลัวว่าคนอื่นเห็นหน้าตนจริงแล้วจะตกใจเอา

“ไม่สบายนะครับ” ควีนตอบ

“จริงเหรอ” ป้าตาโต “โถ่เอ้ย แล้วนี่ก็ยังจะพากันออกมากินข้าวดึกๆดื่นๆนะ กลางคืนอย่างนี้ยิ่งอากาศเย็น”

“ผมจะมาเองแล้วละครับแต่เขาดื้อไม่ยอมฟังจะมาให้ได้ท่าเดียว” คิงตอบมองไปยังคนสวยขี้ดื้อที่แม้ว่าลมที่นั่งรถมาจะปะทะหน้า
ช้ำๆจนเจ้าตัวซบคิงมาตลอดทางยังไงไม่ยอมบ่นเจ็บเลยสักนิด

“ก็มันไม่อร่อยเหมือนมานั่งกินแล้วมองหน้าสวยๆของป้าไปด้วยนี่นา” ควีนตอบเอาใจทำเอาป้ายิ้มแก้มปริ

“แหม่ นี่ก็เอาความจริงมาพูดเล่นนะถึงแม้จะมาพูดปากหวานแบบนี้ก็ไม่ได้ทำให้ป้าใจอ่อนเลื่อนขั้นให้เป็นอนุเมียหลวงหรอกนะ”
ทั้งคิงและควีนยิ้มคำกับคำพูดของปากจากนั้นจึงแยกออกมานั่งโต๊ะเพื่อรอทานข้าวควีนนั่งมองบรรยากาศข้างทางไปเรื่อยก่อนจะ
หันมาเจอคิงที่มองตนอยู่

“อะไร”

“ดื้อ”

“ฮึๆ” ควีนยิ้มน้อยๆไม่ได้ตอบอะไรกลับไปและข้าวต้มปลาชามโตๆควันโขมงก็มาตั้งอยู่หน้าทั้งสองคน

“เอ่อ ทำไมของผมมันปลาเยอะจังครับ” ควีนเงยหน้าไปถามลุงที่ยืนยิ้มแป้นมาให้เขา

“ก็คนสวยของลุงไม่สบายนี่นา ชามนี่เลยพิเศษสำหรับคนป่วยเลย”

“ขอบคุณครับ แต่ผมจะกินไม่หมดเอาสิครับ”

“ไม่ได้ๆ หนูต้องกินให้หมดไม่งั้นลุงจะงอน”

“ฮ่ะๆๆ ได้ครับผมจะกินให้หมด”ควีนหัวเราะอย่างยอมแพ้กับท่าทางของลุงที่ยกมือกอดอกอย่างมุ่งมั่น ใบหน้ากร้านแดดกร้านลม
จาการทำงานและอายุแต่ก็ไม่ได้ทำให้มันบดบังความหล่อของลุงได้เลยเพราะใจหล่อๆอย่างนี้จึงทำให้ควีนชอบที่จะมานั่งกินพูด
คุยกับผู้ใหญ่ทั้งสองคนนี้ ความน่ารักความเอาใจใส่ที่เขามีให้ตนนั้นมันทำให้ควีนรู้สึกอบอุ่นใจมากๆเลยหละ

“แล้วนี่ก็ยา ลุงเตรียมมาให้ กินข้าวแล้วจะได้กินยา” ลุงยื่นซองยาแก้ปวดมาให้เขา

“ขอบคุณมากๆครับ”

“นี่ตาแจ็ค ถอยไปเลยไป้” ป้าเดินมาผลักลุงออกแล้วยืนแทนที่

“เอ้า ยัยคนนี้นิ นิสัยไม่ดีเลยไม่ดูรึไงว่าฉันคุยกับแม่หนูอยู่”

“จะมาคุยอะไรนานขนาดนั้นห้ะ ลูกค้าก็เยอะกลับไปทำงานของแกเลยนะ”

“เยอะที่ไหน ยังไม่มีลูกค้าเข้ามาใหม่เลยเถอะ”

“เอ้ะ!แกเถียงฉันเหรอ”


“เอ้า! ยัยคนนี้นิ คนเขาเป็นห่วงลูกห่วงหลาน”

“ห่วงหลานหรือเพราะหลานมันสวยก็เลยห่วง”

“เอ้า ยัยคนนี้หึงได้แม้กระทั่งเด็กผู้ชายเนอะ ที่ฉันหึงแกจะตายกับไอ้หนุ่มคิงนี่ฉันยังไม่เคยว่าอะไรแกเลยนะ”

“อ้ะ ...นี่แก...” พอลุงพูดอย่างนั้น ป้าที่กำลังจะอ้าปากพร้อมเหวี่ยงก็หุบลงทันทีก่อนจะแปรเปลี่ยนไปเป็นเขินหน้าแดงแทน

“แนะๆๆ เขินละสิ” ลุงเอามือไปจิ้มแก้มของป้า

“เขินอะไรกัน มาพูดอะไรไม่เกรงใจเด็กมันเลยแกนี่” ป้าบิดม้วนไปมาด้วยความเขิน

“เอ้า จะมาอายอะไรกันแค่นี้ ทำมากกว่านี้ยังได้เลย”

“ทำ..ทำอะไร”

“ก็นี่ไง” ลุงยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะยื่นหน้าไปไปหอมแก้มป้าอย่างแรงแล้วหัวเราะพอใจ

“ตาแจ็คคคคคคคคคคคคคคคคคค ทำอะไรอายเด็กมัน” ป้าที่แม้จะบอกอายแต่ก็ไม่ยอมแพ้ลุง หอมแก้มอีกฝ่ายกลับเหมือนกัน
ทั้งคิงและควีนอดหัวเราะกับความน่ารักของทั้งคู่

“ไปๆ กวนเด็กๆมันไปทำงาน” และทั้งสองก็เดินกะหนุงกะหนิงไปเหมือนวัยรุ่นที่มีความรักในวัยแรกแย้ม

“ร้อน” ควีนดันถ้วยของตนไปด้านหน้าคิง ส่วนคิงไม่ได้ตอบกลับแค่ส่ายหัวไปมากับการขี้อ้อนของคนตรงหน้าที่ดูวันนี้จะอยาก
อ้อนเขาเป็นพิเศษ เขาเอาช้อนคนถ้วยข้าวต้มให้มันอุ่นพอดีไม่ร้อนมากเกินไปก่อนจะดันไปหาควีนที่หันไปมองวิวข้างทางไม่ได้
สนใจเขาตั้งแต่ยื่นถ้วยข้าวต้มมาให้

“ควีน”

“หืม”

“ข้าวได้แล้ว”

“อืม”

“อือ แล้วก็หันมาได้แล้ว” ควีนหันกลับมาอ้าปากเอาข้าวต้มที่คิงยื่นมาป้อนก่อนจะหยิบช้อนมากินเองและแล้วเขาก็ทานหมดตามใจคุณลุงแม้ว่าเขาจะอิ่มมากก็ตามแถมยังได้ข้าวต้มมาอีกปิ่นโตหนึ่งอีกต่างหาก ทั้งคู่ดูจะเป็นห่วงเป็นใยเขามากเมื่อรู้ว่าเขาไม่สบายเลยจัดข้าวต้มมาให้เอาไว้กินตอนเช้าอีก น่ารักเนอะ     




ควีนล้มตัวลงนอนบนเตียงของคิงหลังจากที่ทานข้าวต้มกันเสร็จก็กลับมาที่หอทันที หันมามองควีนก่อนจะเดินไปยังเตียงที่อยู่อีก
ซึ่งเป็นเตียงของพากย์โดยไม่ได้ละสายตาจากควีน ควีนหันตะแคงเอามือมาหนุนหัวตัวเองก่อนจะจ้องกันละกันอยู่อย่างนั้นนานหลายนาที ก่อนที่ควีนจะขยับตัวไปชิดฝาผนังซึ่งเป็นอีกฝั่งของเตียง ไม่ต้องพูดอะไรให้มากความเพราะต่างคนก็เข้าใจกันดีอยู่แล้วคิงจึงเดินไปนอนข้างๆควีนแล้วหันตะแคงข้างเอามือลูบผมควีนเบาๆ

“ขอโทษนะ” คิงสื่อสายตาออกไปให้อีกฝ่ายอย่างเปิดเผยเพื่อที่คนตรงหน้าเขาจะได้รู้ว่าเขารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ “มาช้าไปไหม”

เขาถามแต่ควีนก็แค่ส่ายหน้าตอบ “โอเคใช่ไหม” ควีนยิ้มบางๆกลับมาเพื่อยืนยันแก่เขาแต่คิงเองรู้ดีว่าจริงๆเจ้าของดวงตาแสน

สวยที่เขาชอบไม่ได้เป็นอย่างที่แสดงออกมาหรอก


“ขอโทษนะ” คิงพูดอีกครั้งก่อนจะประทับจูบลงไปที่ริมฝีปากนุ่มเพื่อเป็นการถ่ายทอดความความรู้สึกของเขาทั้งให้อีกคนได้รับรู้

และเป็นการปลอบประโลมควีนด้วยสัมผัสที่อ่อนโยนที่ไม่ได้มีเพียงสัมผัสแต่ความรู้สึกห่วงหามันปะปนอยู่ในนั้นไปด้วย






ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: รักปอนๆ -----chapter 18 <25/01/2559>
«ตอบ #116 เมื่อ28-01-2016 01:51:26 »

ไม่สุดเลย  :mew4:
ทรมานใจ

ออฟไลน์ windowbroken

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: รักปอนๆ -----chapter 19 <30/01/2559>
«ตอบ #117 เมื่อ30-01-2016 01:19:25 »

เนิ่นนานหลายนาทีที่ทั้งสองแนบชิดจนความรู้สึกต่างๆมันแทรกซึมระหว่างกัน คิงละริมฝีปากออกมามองหน้าควีนก่อนจะประทับ

ลงไปใหม่ ทำซ้ำๆอยู่อย่างนั้นหลายต่อครั้งจนให้มันรู้สึกว่าความรู้สึกทั้งมันทับถมที่ในหัวใจของอีกฝ่ายจนเต็ม


“นี่” ควีนพูดติดขำน้อยๆ หลังจากที่มองหน้าคิงที่ดูจะแสดงความรู้สึกต่อเขาเยอะมากเหลือเกิน


“หืม”


“เวอร์นะ”ควีนรู้สึกอยากนั้นจริงๆจากกระทำของร่างหนา ดูท่าทางจะอาการหนักกว่าเขาอีกมั้ง


“ฮึๆๆ” คิงหัวเราะขำดีใจที่สามารถทำให้ดวงตาที่สดใสและลึกลับดวงเดิมของเขานั้นกลับมาได้แล้ว เขาลูบไปที่เปลือกตาของ

ควีนเบาๆ “ก็ไม่อยากเห็นดวงตาคู่นี้มันหม่นมองไป  ไม่สวย”


“รักกันแค่ที่ดวงตารึไง”


คิงมองกลับไปด้วยสายตาที่สื่อความหมาย “ถ้าไม่รักทั้งตัวและหัวใจก็คงไม่เป็นห่วงและรู้สึกผิดขนาดนี้หรอก”

เมื่อได้ฟังอยากนั้นดูท่าว่าหัวใจของร่างโปร่งจะแกว่งไปมาจนมันเผยให้เห็นรอยยิ้มกว้างจากการที่รู้สึกดีและเอือมระอาคนตรง

หน้าไปพร้อมๆกัน ได้แต่ส่ายหน้าไปมาก่อนจะยืดตัวไปจุ๊บปากร่างหนาทีหนึ่งเป็นการขอบคุณ แค่ที่คิงทำให้ควีนนั้นเขาเองก็รู้สึก

ขอบคุณมากพอแล้วแต่ไอ้การที่ดูร่างหนาจะดูรู้สึกผิดต่อเขามันเกินเหตุไปสักหน่อย เพราะจริงๆเขาไม่ได้มาช้าไปเลยสักนิดแต่

ถ้ามาช้ากว่านี้ละสิจะเป็นเรื่องมากกว่านี้ จริงๆแล้วแทนนั้นใช้แค่นิ้วของเขาเท่านั้นที่ลุกล้ำเขามาในตัวเขาแม้ว่าจะเสียขวัญและ

ตกใจอยู่บ้างแต่การที่ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นก็ถือเป็นเรื่องดีแล้ว เพราะคิงเองนั้นแหละตามมาช่วยเขาไว้ได้ทันไม่รู้ว่าเจ้าตัวรู้

ได้อย่างไรแต่ก็นั้นแหละเขาจัดการแทนซะเละเลยแต่ก็ไม่ได้เอาเรื่องอะไรเพราะเรื่องนี้มีแค่พวกเขาเท่านั้นที่รู้กันและอีกอย่างถ้า

เกิดจะให้ไปแจ้งถึงตำรวจมันจะดูเป็นการใหญ่จนเกินไปและควีนก็ไม่ได้อยากให้เรื่องมันบานปลาย อยากให้จบตรงนี้กันไปเลย

ต่างคนต่างอยู่เพราะเขาไม่ได้ต้องการที่จะมีเรื่องกับใครอยากใช้ชีวิตเรียบง่ายแบบนี้ไปจนกว่าจะทำได้มากที่สุด



“นอนเถอะ” คิงบอกควีนก่อนดึงผ้าห่มมาคลุมตัวของทั้งสองคนไว้


“อืม” ควีนพยักหน้าหันหลังให้ชนกับหน้าอกแน่นๆของคิง ก่อนที่คิงจะสอดมือเขาไปด้านล้างกอดร่างโปร่งไว้แนบชิดและกดจูบ

ไปที่ท้ายทอยของควีนไล่ขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงกลางกระม่อมทำให้ควีนหลุดขำออกมา พอเห็นควีนหัวเราะก็ยิ่งอยากจะแกล้งร่าง

โปร่งมากว่าเดิม เขาไล้กดจูบไปทั่วศรีษะควีนก่อนจะถอยลงมาซับจูบตามแผ่นหลัง มือทั้งสองข้างแกล้งเลื้อยเข้าไปในเสื้อของ

ควีนไล้มือไปสัมผัสผิวเนียนนั้นอย่างหมั่นเขี้ยวทำเอาร่างโปร่งต้องพยายามตระครุบมือเขาไว้ไม่ให้ไปสัมผัสสิ่งที่มันไวต่อความ

รู้สึกแล้วเดี๋ยวเรื่องจะเลยเถิดไปกันใหญ่ ควีนจึงหันหน้ากลับมาหาคิง


“นอนได้แล้ว” คิงไม่ตอบแต่อมยิ้มแล้วประทับริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากควีนอย่างรวดเร็วก่อนจะพยักหน้าเหมือนจะยอมแพ้แล้ว

เลิกเล่น พอควีนหันกลับไปคิงก็ทำแบบเดิมอีกครั้งแกล้งซับจูบทั่วร่าง มือก็เลื้อยเป็นปลาหมึกซุกซนไปทั่วร่างเนียนจนควีนต้อง

หันกลับมาปรามอีกครั้งแล้วกลับไปนอนต่อแต่คิงก็ยังเล่นไปเลิกจนควีนเริ่มจะทนไม่ไหวคราวนี้พลิกตัวกลับมาหาคิงอีกครั้งแต่

จ้องหน้าคิงเพื่อที่จะบอกให้ร่างหนาหยุด นั้นแหละคิงถึงได้พยักหน้าเพื่อยอมหยุดแต่คราวนี้ควีนไม่ได้หันกลับคิงจึงกระชับอ้อม

กอดให้ควีนเข้ามาใกล้ตนมากยิ่งขึ้น แต่ควีนก็ยังไม่ยอมหลับตาเพราะถ้าคิงยังไม่เลิกแกล้งเขาจริงๆละก็เขาก็จะไม่ยอมหลับตา

ลงแน่ๆ นั่นดูจะเป็นคำขู่ที่เหมือนจะได้ผลคิงจึงพยักหน้าเหมือนยอมแพ้แล้วจริงๆ ควีนจึงหลับตานอนลงอีกครั้งแต่ดูเหมือน

ท่าทางคืนนี้เขาจะไม่ได้นอนเพราะร่างหนานี้แน่ๆเพราะทันทีที่ควีนหลับตาคิงก็แกล้งก้มตัวลงมาเพื่อที่จะจูบควีนอีกครั้งแต่เขาก็

ไม่มีโอกาสจะแกล้งควีนอีกหนหรอกเพราะควีนจัดการปากหนาๆที่แสนซุกซนด้วยริมฝีปากนุ่มๆของเขาเอง และดูเหมือนครั้งนี้จะ

เป็นคิงซะมากว่าละมั้งที่จะไม่ได้นอนเพราะโดนแกล้งกลับคืน ก็คนสวยของเขาเล่นตะโปมจูบเข้ามาอย่างเร้าร้อนจนเขาเองก็ต้อง

ตอบสนองกลับไปแบบเดียวกัน ลิ้นสองลิ้นที่พลิกผันสลับสับเปลี่ยนกันไปมาอย่างเมามันทำเอาร่างกายของคิงเองก็เริ่มจะร้อนขึ้น

มาทันที แย่ซะแล้วคิงของเรา โดนคนสวยเล่นเข้าให้แล้ว แล้วอย่างนี้จะหยุดเกมส์นี้ได้อย่างไรกันเพราะเห็นทีท่าจะยากซะแล้ว

เพราะมือปลาหมึกที่เคยแกล้งลูบไล้ตัวควีนไปมาตอนนี้ท่าทางมันกำลังจะเอาจริงเพราะสัมผัสที่ลูบไล้ไปมามันแตกต่างจากเมื่อกี้

อย่างสิ้นเชิง สัมผัสที่ชวนวาบหวามลุกไล้ให้ขนอ่อนตามร่างกายของควีนชูชันด้วยความหวาบหวิวอย่างที่เกินจะห้ามไหวอีกทั้ง

มันยังเลื้อยขึ้นไปยอกเย้ากับหน้าอกและตุ่มไตสีชมพูสวยอย่างสนุกสนานทำเอาสติของคนที่กลับมาพลิกเกมส์เริ่มจะคุมตัวเองไม่

อยู่


“แฮ่กๆ” คิงผละออกมาให้ควีนมีโอกาสได้หายใจ ก่อนจะไปทับลงไปใหม่ “อืมมม” หมดกันนี่ตกลงวิธีหยุดการแกล้งของร่างหนา

ของควีนนั้นเท่ากับเปิดโอกาสให้คิงได้แกล้งเขามากว่าเดิมสินะ แม้ว่าอยากจะหยุดหรือแกล้งร่างหนาคืนมากแค่ไหนแต่สัมผัสที่

ควีนกำลังเผชิญอยู่มันทำให้เขาลืมสิ้นทุกอย่างที่อยากจะพูดหรืออยากจะทำ เขาลืมที่จะทักท้วงเมื่อร่างหนาถอดเสื้อของเขา

ออกไป เขาลืมที่จะทักท้วงเมื่อร่างหนาก็ถอดเสื้อตัวเองอออกเหมือนกัน เขาลืมไปทุกอย่างเมื่อสัมผัสกับผิวอุ่นร้อนจากอกแกร่ง

ที่เปลือยเปล่าแล้วทับลงมา เขาลืมและไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกไปมากว่ากว่าครางอื้ออึงในลำคอเมื่อร่างหนาประจูบลงมาที่ตุ่ม

ไตสีชมพูที่ชูชันเพราะความเสียว เขาลืมว่าควรจะจับมือร่างหนาออกเมื่อมันหันมาเล่นงานตุ่มไตอีกข้างที่ยังว่างอยู่เพราะมันรู้สึก

มากเกินไป ลืมไปว่าควรจะผลักไสร่างหนาออกไปไม่ใช่กอดเขาไว้เอามาชิดแนบกาย ลืมไปว่าตัวเองรู้สึกมากแค่ไหนจนต้องแอ่น

อกรับเพื่อเปิดโอกาสร่างหนาได้สัมผัสตนมากขึ้น และเขาคงไม่มีโอกาสอะไรที่จะลืมแล้วเพราะตอนนี้ร่างของเขามันเปล่าเปลือย

ด้วยน้ำมือของร่างหนา มีแต่ช่วงเวลาที่จะต้องจดจำไปตลอดชีวิต เพราะทันทีที่คิงกอบกุมส่วนอ่อนไหวของเขาไว้ในมือแล้วขยับ

เคลื่อนไหวเขาจึงคิดว่ามันไม่มีอะไรที่เขาควรจะทำมากไปกว่าครวญครางอื้ออึงในลำคอเพราะสุขสม


“อืม....อ่า” คิงมองหน้าควีนอีกครั้ง ประติมากรรมชิ้นเอกที่เขาเคยได้เห็นอย่างนี้มาแล้วครั้งหนึ่งที่ทั้งสองเคยไปเที่ยวมาด้วยกันที่


ภาพนั้นมันยังจำติดตาเขามาถึงจนตอนนี้ ไม่น่าเชื่อว่าภาพนั้นจะกลับมาอีกครั้งและครั้งนี้ประติมากรรมชิ้นนี้มันต้องเป็นของเขาแค่

คนเดียว!


“อื้อ ..คิง..อ้ะ...” ไม่ทันจะได้หายใจหายคอควีนกลับต้องหวีดเสียงออกมาเพราะความอุ่นร้อนจากโพรงปากของคิงกำลังคลอบ

คลุมยึดพื้นที่ส่วนอ่อนไหวของเขาไว้จนเต็มปาก


“อืม.. ไม่” ควีนส่ายหน้าปฏิเสธแม้ว่าจะรู้สึกดีมากแค่ไหนแต่ก็ไม่ได้ต้องการให้ร่างหนามาทำให้เขาขนาดนี้และอีกอย่างมันรู้สึก

มากเกินไปและเขาเองก็แทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว



“ฮืม..อ่าาา” และในที่สุดควีนเองก็ไม่สามารถต้านทานของความรู้สึกนี้ไปได้จนต้องปลดปล่อยมันออกมาเต็มหน้าห้องของคิง

เพราะเขาเป็นคนรับดึงศรีษะคิงออกก่อนก่อนที่เขาจะปลดปล่อยออกมาแล้วคิงจะกลืนกินมันลงไป ซึ่งเขาไม่อยากจะให้มันเป็น

อย่างนั้น


“ควีน” คิงปัดผมออกจากหน้าให้ควีนที่นอนหอบหายใจแรงด้วยสายตาที่สื่อความหมาย คิงรู้ดีและควีนเองก็รู้ดีว่านี่คือการขอ

อนุญาตจากควีนเพราะเขาอยากจะให้มันออกมาจากความรู้สึกจริงๆไม่ใช่แค่เกรงใจหรืออะไรที่อาจจะทำให้ทั้งสองคนมาเสียใจ

ในภายหลัง และดูเหมือนไม่ต้องพูดอะไรให้มากความควีนตอบคำถามด้วยการยืดตัวขึ้นมาจูบคิงให้เป็นคำตอบทั้งหมด เหมือน

เป็นคำตอบที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวเร็วมากพอๆกับอารมณ์ที่มันทะยานขึ้นสูงปรี้ดแทบทนไม่ไหว คิงเอื้อมไปหยิบเจลที่ข้าง

หัวเตียงมาป้ายที่นิ้วตัวเองและช่องทางสีสดของควีนทั้งที่ยังไม่ยอมละฝีปากออกจากกันแม้ควีนจะสะดุ้งเพราะมีบางอย่างที่เย็น

และผ่านเล็ดรอดเข้ามาในร่างกายตนแต่มันก็ไม่ได้มากไปกว่าสิ่งที่คิงกำลังมอบให้เขาผ่านจูบนี้ไปได้ แต่ดูเหมือนมันไม่ค่อยจะ

ได้ผลกับช่วงหลังๆสักเท่าไหร่เพราะจำนวนนิ้วที่เพิ่มมากขึ้นและมันก็คว้านไปทั่วในช่องอุ่นร้อนจนไปสัมผัสกับจุดที่สามารถทำให้

ควีนสติเลอะเลือนไปเมื่อถูกกดซ้ำๆเข้ามามากๆ


“อ้ะ. คิง.. ไม่ไหว” ควีนรู้สึกว่าเขารู้สึกมันมากไปและมันไปเพียงพอสำหรับเขาเลย นี่มันอะไรกันทำไมเขาถึงกลายเป็นคนแบบนี้

ไปได้นะ เพราะกว่าคิงจะรอให้ช่องทางนี้พร้อมพอที่สามารถรองรับส่วนแข็งแกร่งของเขาได้ก็นานาพอสมควรแต่คิงเองไม่อยาก

จะให้เจ้าตัวต้องมาเจ็บเพราะความอยากของตัวเองหรอกเขาไม่ได้เห็นแก่ตัวขนาดนั้น เมื่อเห็นว่าช่องทางนั้นพร้อมแล้วเขาจึงกด

กายแกร่งเขาเข้าในตัวของควีน


“อ้ะ” ควีนสะดุ้งกลับสิ่งแปลกปลอมที่เขามามันแปลกใหม่และใหญ่เกินไปที่เขาคิดว่าอาจจะไม่สามารถเข้ามาตัวเขาได้เลยแต่คิง


ก็สามารถพิสูจน์ข้อเท็จจริงนี้ได้ เขาค่อยๆถอดกายแกร่งออกไปแล้วกดเข้าไปใหม่จนมันสามารถเข้าไปได้ทั้งหมด แม้ว่าเขาจะ

พยายามถนอมมากแค่ไหนแต่ควีนก็อดที่จะน้ำตาไหลซึมออกมาเพราะความเจ็บปวดนี้ไม่ได้จริงก่อนที่น้ำตาแห่งความเจ็บปวดนี้

จะเปลี่ยนไปเป็นน้ำตาแห่งความสุขสมที่คิงนั้นได้พาเขาก้าวเขามันไปและพาเขาไปแต่ยังความรู้สึกที่อยู่สูงจนไม่สารถ

จินตนาการได้เลยว่านี่เขามาถึงจุดนี่ได้อย่างไรกัน


“อื้ออ คิง..” ร่างกายที่สอดประสานเริ่มแรกจากเชื่องช้าจึงกลายเป็นหนักหน่วง กระแทกกระทั้นอย่างรัวเร็วตามความรู้สึกของร่าง

หนา


“ควีน”คิงเรียกชื่อควีนด้วยเสียงกระเส่าตามแรงอารมณ์และยังกระแทกเข้าออกอย่างหนักหน่วงจนควีนต้องยกมือขึ้นกอดกอดเขา

ไว้เพื่อระบายอารมณ์ที่มันมีมากไป มากไปจริงๆ


“อ้า..อ้ะ..อ้ะ..อ้ะ ..อื้อ ...คิง”


มันมีความรู้สึกมากไป มากไปจนทั้งสองลืมนึกถึงไปว่าความรู้สึกส่วนอื่นมันเป็นอย่างไรนอกจากความรู้สึก ณ จุดๆนี้จุดที่เขาไม่


สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากรู้สึกว่าต้องการกันและกันมากยิ่งขึ้น








P.S. กรี้้้้้้้้้้้้้้้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ได้กันแล้วแกรรรร เขาได้กันแล้วววววววววววววววววว ถูกคู่ซะทีเนอะ5555555



 :hao5:       :hao5:        :hao5:

นี่เปนnc แรกในชีวตเลยนะเนี่ย ฮ่อยยยยยย เป็นยังไงกันบ้างอาจจะไม่ดีมากแต่ก็ภูมิใจนะค่ะที่ทุกคนยังติดตามกันอยูู่
ยังไงช่วยคอมเม้นต์ติชมให้เราด้วยนะ จะได้เอาไปแก้ไขปรับปรุงได้ ขอบคุณค่ะ

 :mew1:   :mew1:    :mew1:    :mew1:

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
อร๊ายยยย เขาได้กันแว้วววววว. อีคิงมันเอาจะได้ อิอิ ว่าแต่ควีนเป็นใครอะไรยังไงกันแน่อะ เมื่อไหร่จะเฉลยอะ

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
ได้กันแล้ววววววว :mc4: :m1: :m3: :m4: :mc2: :mc3:


 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด