กลายรักฉบับพิเศษ❧สอนว่ายน้ำ(ฉลองคนไลค์เพจเกิน300คน)
ช่วงสายของวันหยุดที่นานๆจะมีสักครั้ง...เซโครได้ตัดสินใจพายูทาร์มายังกรงขนาดใหญ่ด้านที่มีสระน้ำเพื่อจะได้สอนอีกฝ่ายว่ายน้ำนั่นเอง
จากครั้งก่อนที่เห็นยูทาร์กลับร่างมนุษย์แล้วจมลงไปในน้ำทำให้รู้ได้ทันทีว่ายูทาร์ว่ายน้ำไม่เป็น
ในปัจจุบันการที่ว่ายน้ำไม่เป็นถือเป็นจุดอ่อนสำคัญที่ควรจะแก้ไขอย่างด่วนที่สุด
“เรามาทำอะไรที่นี่น่ะเซโคร?”ร่างสูงของยูทาร์ถามขึ้นทันทีที่ก้าวเข้ามาภายในกรงของตัวเองที่ไม่ได้เข้ามาสักพักใหญ่แล้ว
“ยูทาร์คิดว่าไงล่ะ?”ผมไม่ตอบแต่ถามกลับแทน
อยากรู้ว่ายูทาร์จะคิดยังไงกับการมาที่นี่
“...จะเอาผมมาขังไว้เหรอ?”
“ไม่ใช่แน่นอน”ผมรีบตอบคำถามนั่นกลับไปทันทีที่ได้ยิน
ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมยูทาร์ถึงคิดว่าผมจะทำแบบนั้นได้...ตอนนี้ยูทาร์อยู่ในร่างมนุษย์ นี่เขาคิดว่าผมจะกล้าขังมนุษย์ไว้ที่นี่โดยเฉพาะคนคนนั้นเป็นยูทาร์งั้นเหรอ?
“งั้นอะไรล่ะ?”
“มีอย่างอื่นที่คิดออกอีกไหม?”ผมลองถามดูอีกรอบ
“...พามากินพวกปลา?”เป็นอีกครั้งที่คนด้านข้างเสนอความคิดเห็น
“ก็ใกล้เคียง...แต่ยังไม่ถูก”
“...บอกผมมาเถอะ...คิดไม่ออกจริงๆ”
“ผมจะสอนยูทาร์ว่ายน้ำ”ในเมื่ออีกฝ่ายเดาไม่ถูกผมก็ยอมที่จะเฉยสิ่งที่ต้องการจะทำออกไป
“ว่าย...น้ำ?”ยูทาร์ขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินศัพท์ที่ไม่รู้มาก่อน
“ใช่...ง่ายๆคือผมจะสอยให้ยูทาร์อยู่ในน้ำได้โดยไม่จม”
“ผมอยู่ได้นะ”
“จริงเหรอ?”ผมถามย้ำ
ถ้าอยู่ได้ผมคงไม่ต้องดำลงไม่ช่วยละมั้ง
“...หมายถึงในร่างไดโนเสาร์”พอถูกคาดคั้นด้วยสายตายูทาร์ก็ยอมรับในที่สุด
“นายจำเป็นต้องว่ายน้ำในร่างมนุษย์ให้ได้”ผมบอกออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ทำไมต้องร่างมนุษย์ด้วย?”
“ในเมื่อตอนนี้ยูทาร์อยู่ในร่างมนุษย์ก็ควรจะเรียนสิ่งที่มนุษย์ต้องทำ...การว่ายน้ำไม่ได้ถือเป็นจุดอ่อนร้ายแรงอย่างหนึ่ง...ถ้ามีคนอยากแกล้งยูทาร์ขึ้นมาแล้วผลักนายตกน้ำทั้งที่นายว่ายน้ำไม่เป็นจะทำยังไงล่ะ?”ผมลองยกตัวอย่างดู
ถึงในความจริงคงจะไม่มีใครกล้าผลักยูทาร์ที่เป็นถึงไดโนเสาร์กลายพันธุ์ที่มีความดุร้ายที่สุดตัวนึงลงน้ำก็ตามที
“...คงจะเรียกเซโคร”ยูทาร์นิ่งไปสักพักก่อนจะตอบกลับมา
“แล้วถ้าผมไม่อยู่...”
“เซโครจะไปไหน?...ให้ผมไปด้วยนะ”ยังไม่ทันที่จะพูดจบประโยคยูทาร์ก็ตะโกนแทรกขึ้นมาพร้อมขยับตัวเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น
“ผมไม่ได้บอกว่าจะไปไหน...ผมแค่สมมุติเฉยๆ”
“สมมุติคืออะไร?”
“หมายถึงการคิดเอาเอง...เป็นการยกตัวอย่างถึงสิ่งที่อาจจะเกิดหรืออาจจะไม่เกิดขึ้นจริง”
“หมายความว่าเซโครอาจจะไปไหนจริงๆใช่ไหม?”
“อ่อ...มันก็เป็นไปได้...”พอมานึกดูสิ่งที่ยูทาร์บอกก็เป็นความจริง
ผมยังไม่แน่ใจเลยนี่ว่าจะได้อยู่กับยูทาร์แบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่...อาจมีวันหนึ่งที่ผมต้องกลับไปบ้านเกิดโดยให้ยูทาร์รออยู่ที่นี่หรืออาจต้องไปทำงานหรือประชุมต่างๆที่นอกเกาะ
“เซโคร...อย่าไปไหนเลยนะ”น้ำเสียงอ้อนวอนจากคนด้านข้างทำให้ผมคลียิ้มออกมาบางๆพร้อมกับยกมือขึ้นลูบใบหน้าอีกฝ่ายช้าๆ
“ผมไม่อยากสัญญาเพราะผมไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง...แต่ผมอยากให้ยูทาร์รู้ไว้ว่าไม่ว่าผมจะไปที่ไหนที่สุดท้ายที่ผมจะกลับมาคือที่ที่มียูทาร์อยู่...อย่ากังวลไปเลย...นะ”
หมับ
ทันทีที่พูดจบร่างของผมก็ถูกดึงเข้าไปหายูทาร์ที่กางแขนออกเพื่อรวบตัวผมไว้ทั้งตัว...ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านมาทำให้ผมเลือกที่จะยืนอยู่เฉยๆปล่อยให้อีกฝ่ายกอดอยู่อย่างนั้นจนกว่าจะพอใจ
ด้านร่างกายยูทาร์อาจจะแข็งแกร่ง...
แต่ด้านจิตใจเขาอาจจะเป็นเพียงเด็กที่หวาดกลัวต่อหลายๆสิ่งรอบตัว
ทุกอย่างต้องใช้เวลาเพื่อให้ได้ซึมซับ เรียนรู้และจนจำ
ผมตั้งใจแล้วว่าจะอยู่กับยูทาร์จนถึงที่สุด
“ผมเชื่อเซโคร”เสียงทุ้มที่กระซิบเบาๆที่ข้างหูเรียกรอยยิ้มของผมได้ในทันที
“ดีแล้วที่เชื่อผม...ผมจะไม่โกหกยูทาร์...ให้สัญญาเรื่องนี้ได้เลย”
“อืม”
“เรามาฝึกว่ายน้ำกันดีกว่ายูทาร์”เมื่อเห็นว่าได้เวลาสมควรแก่การฝึกผมก็ดันร่างของยูทาร์ให้ออกไปยืนตามปกติ
“ได้...แล้วต้องเริ่มยังไงล่ะ?”
“ก่อนอื่นก็ถอดเสื้อก่อนใส่แต่กางเกงพอ”ผมบอกพร้อมกับถอดเสื้อเชิ้ตสีน้ำตาลที่ใส่มาออกไปเหลือเพียงกางเกงสามส่วนสีดำที่ใส่เตรียมไว้ล่วงหน้าแล้วเท่านั้น
ยูทาร์เองก็ถอดเสื้อสีดำที่ผมหาให้ออกไปเหลือแค่กางเกงสามส่วนสีน้ำตาลเท่านั้น...ร่างกายของยูทาร์มองกี่ครั้งก็อดอิจฉาไม่ได้จริงๆ กล้ามที่ท้องและหน้าอกขึ้นรูปสวยทั้งที่ไม่เคยฝึกหรือเทรนเฉพาะด้าน...เป็นร่างกายที่เกิดเองตามธรรมชาติ
“แล้วไงต่อ?”
“อ้อ...ลงน้ำกันเลย”ผมดึงสติที่มองร่างกายของอีกฝ่ายกลับมาก่อนจะค่อยๆเดินลงน้ำไปจนไปถึงส่วนที่เท้ายืนไม่ถึง...ยูทาร์ตอนแรกก็เดินตามผมมาอย่างสบายๆแต่พอขาเริ่มไม่แตะพื้นสองมือของยูทาร์ก็เริ่มปัดป่ายไปมาจนน้ำกระจาย
ไม่รู้ว่าควรจะสงสารหรือหัวเราะกับท่าทางแบบนั้นดี
“ซะ...เซโคร...พื้นมัน...”
“ใจเย็นๆยูทาร์...อย่าไปเกร็งร่างกายปล่อยสบายๆแบบที่ผมทำนี่ไง”ผมพูดพรางลอยตัวในน้ำให้ยูทาร์ดู
“แต่มัน...มัน...”
“จับผมไว้ก่อนละกัน...”ผมพูดพรางจับมือทั้งสองข้างของอีกฝ่ายพร้อมดึงตัวของยูทาร์ให้ลอยตามผมมาอย่างช้าๆ...ด้วยความที่มีน้ำช่วยทำให้ผมสามารถลากตัวของยูทาร์ที่ใหญ่กว่าตัวเองได้อย่างไม่ยากอะไร
“...ลอย...ผมลอยอยู่ล่ะ”ยูทาร์พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นที่สามารถลอยตัวได้
“ใช่ๆ...แบบนั้นแหละ...เก่งมาก”ผมเอ่ยชมเมื่อยูทาร์สามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว
สอนแค่ไม่กี่นาทีก็สามารถทำตามได้แล้ว...เรียกว่าเป็นอัจฉริยะจริงๆ
“ผมทำได้...เซโคร”
“อืม...เดี๋ยวผมจะสอนว่ายน้ำต่อเลยละกัน”ผมบอกต่อพรางปล่อยมือที่จับกับยูทาร์ไว้ พวกเราลอยคอไปมาในสระน้ำขนาดใหญ่ด้วยความสนุก...ยูทาร์เองก็ดูเหมือนจะชอบมากที่ได้ลอยคอในน้ำแบบนี้
“ผมก็ว่ายได้แล้วนี่?”ยูทาร์หันมาถามระหว่างที่ปล่อยร่างกายให้ลอยขึ้นบนผิวน้ำ
“ที่ทำนี่เป็นแค่พื้นฐานของการว่ายน้ำเท่านั้นเอง”ผมบอกไปตามตรง
แค่ลอยตัวได้ไม่เรียกว่าว่ายน้ำเป็นหรอกนะ
“เหรอ...งั้นก็สอนเลย”
“อยากเรียนเหรอ?”
“อืม...ดูน่าสนุก”
“ใช่...ถ้าว่ายเป็นจะสนุกมากเลย...การว่ายน่ะต้องทำแบบนี้”พอพูดจบผมก็ว่ายท่าฟรีสไตล์ให้ยูทาร์ดูโดยว่ายวนไปรอบๆตัวของไดโนเสาร์พันธุ์ผสมตรงกลาง
“สุดยอดเลย...เร็วมากแถมยังไปทางไหนก็ได้อีก”
ใช้เวลาว่ายให้ดูเป็นตัวอย่างสักพักเซโครก็หยุดว่ายแล้วลองให้ยูทาร์ทำตามดู...เชื่อไหมว่าแค่ไม่กี่นาทีเขาก็สามารถว่ายน้ำท่าฟรีสไตล์ได้แล้วถึงจะยังเก้ๆกังๆเรื่องการหายใจก็ตามที เห็นว่าไม่เป็นต้องหายใจทุกครั้งที่เปลี่ยนมือ...อาจเป็นเพราะมีปอดใหญ่เลยทำให้เก็บอากาศไว้ได้มากกว่ามนุษย์ปกติ
การฝึกว่ายน้ำเป็นไปได้ดีกว่าที่คาดไว้มาก...ตอนแรกคิดว่าต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะสอนให้ว่ายน้ำเป็นแต่ไปไปมามากลับใช้แค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น หลังจากฝึกเสร็จผมกับยูทาร์ก็ว่ายน้ำเล่นกันจนท้องฟ้าเปลี่ยนสีเป็นสีแดงสด
คงได้เวลาต้องกลับแล้วสินะ
“ยูทาร์กลับกันเถอะ”ผมตะโกนบอกยูทาร์ที่ยังคงสนุกกับการว่ายท่าฟรีสไตล์ไปรอบๆสระ
“กลับแล้วเหรอ?”น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเสียดายทำให้ผมยิ้มออกมา
“ใช่...ไว้ผมจะพามาว่ายอีกนะ”
“ได้”ยูทาร์ฟังผมดีมากพอพูดจบก็ว่ายกลับไปยังฝั่งที่มีเสื้อวางอยู่
เซโครมองแผ่นหลังของยูทาร์ที่ว่ายไปได้สักพักก่อนจะว่ายตามกลับไปบ้างแต่พอจะขยับตัวร่างกายก็เกิดอาการชาขึ้นโดยเฉพาะที่ขาทั้งสองข้าง
แย่ละ...เหน็บกิน
คงเพราะว่ายน้ำนานไปแน่เลย
“แค่ก...ยูทาร์...อึก”ผมพยายามตะเกียกตะกายให้ร่างกายลอยอยู่ได้แต่ด้วยช่วงล่างที่ชาไปหมดทำให้ไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้ดั่งใจ
“เซโคร”เสียงทุ้มของยูทาร์ดังขึ้นพร้อมกับหันกลับมาหาผม
“ยูทาร์...แค่ก...ช่วย...”
ยังพูดไม่ทันจบร่างของผมก็ดำดิ่งลงสู่ใต้น้ำพร้อมๆกับอากาศที่เริ่มหมดลง…สติที่เริ่มเจืองจางทำให้ผมหลับตาลงก่อนจะสัมผัสได้ถึงอะไรสักอย่างที่โอบรัดเอวผมไว้ก่อนจะดึงร่างผมขึ้นสู่ผิวน้ำอย่างรวดเร็ว
ไม่จำเป็นต้องลืมตาดูก็รู้ว่าคนที่มาช่วยผมไว้นั้นเป็นใคร
“แค่ก...แค่ก...ยูทาร์...”ผมสำลักอย่างแรงทันทีที่สามารถหายใจเอาอากาศเข้าปอดได้
“เซโครเป็นยังไงบ้าง?...เป็นอะไรรึเปล่า?”ยูทาร์ถามผมด้วยความร้อนรนพร้อมกับค่อยๆพาร่างผมไปยังฝั่ง
“...แค่ก...ไม่เป็นไร”ผมบอกพร้อมกับค่อยๆหายใจเข้าออกช้าๆ
พอมาถึงยังฝั่งผมก็นั่งหอบอยู่ที่พื้นดินด้วยความเหนื่อยล้าและความตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่นี้...ผมรู้สึกสนุกมากเกินไปจนลืมไปเลยว้าถ้าว่ายน้ำนานๆอาจเกิดอาการแบบนี้ขึ้นมาได้
โชคดีแค่ไหนแล้วที่มียูทาร์อยู่ด้วย
ถ้าอยู่คนเดียวผมคงไม่รอดแล้ว
“...ขอบคุณนะยูทาร์”ผมหันไปบอกคนที่มองมาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรแน่นะ?”
“อืม...โชคดีจริงๆที่มียูทาร์อยู่ด้วย”
“ผมตกใจมากเลยรู้ไหมที่เห็นเซโครหายไปแบบนั้นน่ะ”
“ขอโทษ”
“ดีจังเลยที่ไม่เป็นอะไร”สายตาที่ดูโล่งใจนั่นทำให้ผมส่งยิ้มไปให้
“การมียูทาร์อยู่ข้างๆช่วยผมได้มากเลย”
“งั้นให้ผมอยู่ข้างๆเซโครตลอดนะแล้วผมจะช่วยเซโครเอง”คำพูดของยูทาร์สร้างรอยยิ้มให้ผมอีกครั้ง
อยู่ด้วยกันตลอดเหรอ?
ผมไม่รู้ว่าในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น
แต่ในตอนนี้ผมรู้เพียงว่าอยากให้ยูทาร์มาอยู่ข้างๆผม
อยู่กับผมแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ...
ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ตาม
“...เอาสิ...อยู่ข้างๆผมนะยูทาร์”
“แน่นอน!”
.................................................................................................
สวัสดีคะ
วันนี้มาอัพเร็วกว่าที่คาดต้องขอขอบคุณอาจารย์ผู้สอนที่ปล่อยเด็กกลับบ้านเร็วคะ
มีเรื่องมาบอกเยอะเลย...ค่อยๆเริ่มละกันนะคะ
อย่างแรก...มีคนค่อนข้างสงสัยอยู่พอสมควรว่าทำไมไดโนเสาร์ถึงหลุดพร้อมกันสองตัวได้?
มีเบื้อลึกเบื้องหลัง? ใครเป็นคนทำ?
ขอบอกเลยนะคะว่าไม่มีอะไรแอบแฝงแล้วคะ...เอาตรงๆเลยก็คือแค่อยากให้ยูทาร์ได้บู๊แต่ถ้า1ต่อ1มันก็ธรรมดาไปเลยเปลี่ยนให้สู้แบบเป็นทีมแทนเพราะงั้นทุกท่านโปรดอ่านอย่างสบายใจเลยคะไม่มีมาม่าคะ
ตอนต่อจากนี้จะเน้นถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่พัฒนาอย่างต่อเนื่องคะ ที่วางไว้ก็มีทั้งเป็นแฟนกัน ออกเดทแล้วก็อะไรอีกนิดหน่อยก่อนจะจบอย่างแฮปปี้
เรื่องนี้บอกได้เลยคะว่าดำเนินมาเกินครึ่งแล้วจุดจบของเรื่องก็วางไว้แล้วเหลือแค่ปรับแต่งออกมาเท่านั้น
อีกเรื่องคือเราจะค่อยๆทยอยปรับแก้คำผิดหรือเนื้อหาที่ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลออกแล้วแก้ใหม่ในบางช่วงต้องขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณเกริด้า(๐-*-๐)v และทุกคนมากๆเลยนะคะ ถ้าเขียนเองอ่านเองคงไม่รู้ว่ามีตรงไหนที่ผิดแปลกหรือใช้คำไม่ถูกต้องคะ
ขอขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจ คำติชมและคอมเม้นท์มากนะคะแค่มีคนชื่นชอบในผลงานก็ดีใจมากๆแล้วคะ
เรื่องที่จะบอกหมดแล้วคะ...มาต่อกับกิจกรรมเล็กๆที่ให้ผู้ที่สนใจถามคำถามเข้ามา
มีคนเล่นด้วยเยอะดีใจจัง^^
จะค่อยๆทยอยตอบนะคะ
ในเมื่อเรื่องนี้ลงหลายเว็บเพราะงั้นขอเอาของทุกเว็บมารวมเลยนะคะจะได้อ่านกันอย่างทั่วถึง
คำถามแรกจากคุณ kcicksname (Dek-D) : คือถ้าเกิดมีไดโนเสาร์(ตัวผู้)ที่ดัดแปลงพันธุกรรมมียีนมนุษย์เหมือนยูทาร์เลยกลายร่างคนได้แล้วเซโครต้องทำหนาที่ดูแลใกล้ชิดหนิดหนมด้วยแถมไดโนเสาร์ตัวนั้นยังจีบเซโครด้วยแต่เซโครไม่รู้ตัวยูทาร์จะทำยังไงค้าาแล้วถ้าเกิดในทางกลับกันมีไดโนเสาร์(ตัวเมีย)มาจีบยูทาร์เซโครจะทำยังไงค้า(คำถามยาวเหลือเกิน
ไรท์ : มาตอบหน่อยค่ายูทาร์น่ารักกับเซโครสุดหล่อ
เซโคร : ...คำถามอะไรกันครับเนี่ย? ยูทาร์ตอบก่อนเลย
ยูทาร์ : ห๊ะ? ทำไมล่ะ?
เซโคร : ก็เขาถามยูทาร์ก่อนนี่นา
ยูทาร์ : ...ก็ได้
อ่อ...ถ้าเกิดมีไดโนเสาร์(ตัวผู้)ที่ดัดแปลงพันธุกรรมมียีนมนุษย์เหมือนยูทาร์เลยกลายร่างคนได้แล้ว
เซโครต้องทำหนาที่ดูแลใกล้ชิดหนิดหนม หนิดหนม?
เซโคร : หมายถึงต้องคอยดูแล อยู่ข้างๆตลอดน่ะ
ยูทาร์ : ไม่ให้!...ผมไม่ยอมให้เซโครไปดูแลคนอื่นแน่โดยเฉพาะ...อะไรนะ...จีบ?
ไม่รู้หรอกนะว่าคำว่าจีบมีความหมายว่าอะไรแต่ให้ความรู้สึกไม่ค่อยดีเลยเพราะงั้นผมจะไม่ให้
ไดโนเสาร์นั่นเข้าใกล้เซโครแน่
เซโคร : แต่บางครั้งก็จำเป็นที่ต้องดูแลนี่นา
ยูทาร์ : ถ้างั้นก็ต้องให้ผมไปด้วย
เซโคร : เข้าแล้วๆ
ไรท์ : ตาเซโครตอบแล้วนะจ๊ะ
เซโคร : ผมจะทำอะไรได้ล่ะ...ในตอนนี้เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันนี่(แอบทำหน้ามุ่ย)
ยูทาร์ : เป็นอะไรคือเป็นอะไรเหรอ?
เซโคร : ก็เป็นอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่สถานะที่เป็นอยู่ในตอนนี้น่ะ
ยูทาร์ : แล้วสถานะตอนนี้คืออะไรเหรอ?
เซโคร : ...ไว้ค่อยๆเรียนรู้ละกัน
ยูทาร์ : เซโครอ่าาาา
ไรท์ : จบแล้วคะ...พอใจกับคำตอบไหมเอ่ย
อีกคำถามนึงจากคุณ nunnuns (เว็บthaiboyslove) : ทำไมยูทาร์ถึงน่าเอ็นดูขนาดนี้คะลูกกกก
ไรท์ : ตอบหน่อยยูทาร์
ยูทาร์ : ...ผมน่ารักตรงไหนกัน?
ไรท์ : ตรงที่ขี้อ้อนไง
ยูทาร์ : ผมอ้อนแค่เซโครนะคนอื่นผมไม่ทำหรอก
ไรท์ : ก็รู้แล้ว...อย่าพูดให้ซ้ำใจเลย(กระซิกๆ)
ยูทาร์ : ถ้าจะว่าทำไม...
คงเพราะมีเซโครอยู่ผมถึงได้น่ารักขนาดนี้ไงครับ^^(แจกยิ้มหวานเมื่อคิดถึงเซโคร)
ไรท์ : อ่ะจ้า...จบเถอะ(อิจฉานายเอกจริงๆ)
มีคำถามอะไรเขียนมาได้นะคะมาร่วมสนุกกัน...ตอนหน้าจะมาตอบคำถามเกี่ยวกับพ่อสุดน่ารักขอองเซโครคะ><
ตอนหน้าจะมาอัพในอีกไม่กี่วันคะ...ไม่จันทร์ก็อังคาร
เตรียมตัวอ่านกันได้อย่างจุใจเพราะคิดว่าจะแต่งให้จบแล้วลงเต็มๆตอนจะได้ไม่ค้างคา
ไว้เจอกันใหม่ตอนหน้าคะ
บ๊ายบาย
nicedog
♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪
โพลล์
หัวข้อ: ✥ Jurassic Heart ✥ดวงใจ กลายพันธุ์รัก ≯กลายรักพิเศษ❧ อานโน่≮ P.37 29/05/59 (อ่าน 350841 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก