หัวข้อ: ✥ Jurassic Heart ✥ดวงใจ กลายพันธุ์รัก ≯กลายรักพิเศษ❧ อานโน่≮ P.37 29/05/59

[double9JH]

เขินแทนได้มั้ยยยย 

ฉากต่อสู้นี่ทำลุ้นเลยนะ 

[miniStrom]

แม่ต๋าาาาาาาาา หนูเขิน ฮืออออออออ 
ขอเป็นแฟนกันได้น่ารักมากกกกกกกก 

[Min*Jee]

ยูทาร์ก็โตแล้วนะเราว่า 55555
รอเซโครทำใจได้อีกหน่อยละกันเนาะ ฮิๆๆๆ

[inspirer_bear]

แมนและน่ารักมากเลยยูทาร์

[GintoniC]

ตามอ่านจนทันล่ะ ปาดเหงื่อเลยทีเดียว สนุกมากเลยค่ะ รอตอนต่อไปอยู่น่ะคนเขียน

[rayaiji]

 


แก้คำผิดดด

1. ไม่เหลือความคราแครงใจ  - ความคลาดแคลงใจ
2.ให้ดีพร้อมกับเหลือตาไปมองนาฬิกาที่บอกเวลา...  - เหลือบตา
3.ให้ว่าลาเตรียมตัวแค่10นาทีแล้วทางคนขับจะไปส่งพวกเธอเองส่วนเรื่องลายละเอียด - เวลาเตรียมตัว/รายละเอียด
4.เพื่อความแน่ใจพกเสื้อ //เพื่อความมั่นใจ น่าจะดีกว่านะคะ
5.ที่สำหรับทำปะมง - ประมง
6.คุณไรชูอธิบายลายละเอียด -รายละเอียด
7.คำถามคลียิ้มออกมาบาง - คลี่ยิ้ม
 

[neno.jann]

เด็กน้อยยูทาร์   

[aaoo]

แอบหวัง nc นิดๆ (เขินจุง )

[magarons]

ไอ้ที่ขอเป็นแฟนทื่อๆ นี่คือเล่นละคร??
อยากให้เขาของตัวเองเป็นแฟนอะดิยูทาร์

[HanATarO]

อ้า เกือบไปแล้วนะ เซโคร ดีที่ไม่เป็นอะไรนะ

หลังจากลุ้นระทึกก็หวานกันเลยนะ

[DKTime]

เขินกับบทสารภาพรักอ้อนๆนั้น

[shoi_toei]

ชั้นอยากได้ยูทาค์ กลับบ้านนน

น่ารักมากเล้ยยยย

[Hang]

ที่อ่านมาเราขำตลอดเลยเรื่องเมามันส์มากแต่สะดุดตรงให้รายละเอียด
ไดโนเสาร์ ละเอียดมากกก ถือว่าเป็นสีสันของเรื่อง5555 

[บูมเบส]

ยูทาห์น่ารักจังเมะในอุดมคติ

[Paparazzi]

เค้าเป็นแฟนกันแล้วววว

[takara]

อิอิ เขาเป็นแฟนกันแล้ว

[namnuer]

ยูทาร์น่ารักอ่าาา เป็นแฟนกันแล้วววววววว

[boboman]

เป็นแฟนกันๆ~ > <//
ละมุนมากกก ยูทาร์ใสซื่อมากลูก แต่เดี๋ยวก็ทำเรื่องนั้นได้เองแหละ สัญชาตญาณกะอารมณ์จะพาไปเอง คึๆๆ -.,-

[£.Ma|e¥]

รอยูทาร์ 
น่ารักจังเล๊ยยย ลูกเลี้ยงๆๆ ออกมาเร็วเร๊วว 

[Poseidon]

“ขอแล้วนะ...จูบนะ”
55555 ตลกตรงนี้อ่ะ ขอเป็นแฟนปุ๊ป จะขอจูบเลย

[nicedog]

กลายรักครั้งที่❧16



การทำงานร่วมกับยูทาร์ยังคงผ่านไปเรื่อยๆแม้จะเจอกับเรื่องลำบากมาเยอะแต่ก็สามารถผ่านเหตุการณ์เหล่านั้นไปได้โดยปลอดภัยอาจเป็นเพราะมียูทาร์คอยปกป้องทำให้คู่หูอย่างผมรู้สึกอุ่นใจเสมอว่าตัวเองจะปลอดภัย...

แต่ยังไงผมก็ไม่ประหมาดอีกแล้ว...ตั้งแต่วันที่ตกลงไปในทะเลแล้วเกือบถูกกลืนลงท้องผมก็อาศัยเวลาว่างเข้าร่วมกับกลุ่มควบคุมไดโนเสาร์ในการฝึกซ้อมไม่ว่าจะเป็นการใช้อาวุธหรือทักษะการต่อสู้...

ในตอนนี้ผมค่อนข้างมั่นใจว่าตัวเองแกร่งขึ้นกว่าเดิมมาก...ส่วนยูทาร์ที่เห็นผมฝึกช่วงแรกๆก็งงว่าทำอะไรแต่ช่วงหลังกลับมาฝึกด้วยแถมยังมีทักษะที่ดีเยี่ยมจนถูกชมบ่อยๆ ด้วยกล้ามเนื้อที่แข็งแรงกว่ามนุษย์ทั่วไปทำให้ทั้งแรงเตะ แรงชกหรือแม้แต่แรงกระโดดก็รุนแรงกว่าใครขนาดผมที่เคยเป็นคู่ซ้อมให้ยังต้องยกมือยอมแพ้

ไม่ใช่แค่พลังที่มีท่วมท้นแต่ยังมีไหวพริบและสัญชาตญาณที่เยี่ยมยอดไม่ว่าจะบุกมาทางไหนก็สามารถตั้งรับได้อย่างรวดเร็ว...ผมคิดว่ายูทาร์คงมีพรสวรรค์ด้านการต่อสู้จริงๆ

ช่วงหลังมานี่พวกเราทำงานค่อยข้างหนักเรียกว่าแทบไม่มีเวลาพักเลย คุณเลโอมักจะโทรมาสั่งงานแล้วก็วางสายไปเป็นปกติ...พวกงานที่ทำเริ่มขยายออกไปนอกเกาะมากขึ้นเพราะเกาะที่ทดลองและเพาะพันธุ์ไดโนเสาร์ไม่ได้มีอยู่แค่ที่เดียวเวลาที่เกิดปัญหาหนักๆผมและยูทาร์ก็จะถูกส่งไปสบทบพร้อมทั้งเข้าช่วยเหลือในทันที

ด้วยความเหนื่อยล้าที่ต้องเผชิญหน้ากับไดโนเสาร์สายพันธุ์ดุๆทุกวันจนความกลัวที่มีกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว...เมื่อวานผมเลยโทรไปหาคุณเลโอเป็นครั้งแรกและบอกอีกฝ่ายว่าผมและยูทาร์ขอลาพักงาน4วัน ทั้งที่คิดว่าคงไม่ได้รับการอนุมัติโดยง่ายแน่แต่คำตอบที่ได้รับกลับผิดคาด...

‘ตามใจ...อย่าเลทวันกลับก็พอ’

ทั้งคำพูดและน้ำเสียงดูจะไม่สนใจสิ่งที่ผมขอไปนักแต่ก็ดีที่ได้รับอนุญาตผมเลยพายูทาร์บินตรงไปพักผ่อนที่ประเทศหนึ่งในมหาอำนาจของโลก...

สหรัฐอเมริกานั่นเอง

“...เซโคร...”ยูทาร์เรียกด้วยน้ำเสียงที่ดูผิดปกติกว่าที่เคย

“เป็นอะไรยูทาร์?”ผมที่เดินนำอยู่หันกลับไปมองยูทาร์ที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนกำลังควบคุมอารมณ์อยู่

“มนุษย์...เต็มไปหมด”

“ก็นี่มันประเทศที่มีประชาติกรมากเป็นอันดับ3ของโลกเลยนี่”พอพูดจบก็ขยับเข้าไปใกล้อีกฝ่ายมากขึ้น ผมยกมือข้างนึงขึ้นแล้วลูบเส้นผมสีเทาแซมส้มเพื่อให้ใจเย็นลง

“ไม่ไว้ใจใช่ไหม?”ผมถามต่อ

“อื้อ...รู้สึกแปลกไม่เหมือนกับที่อยู่บนเกาะ”

“ไม่เป็นไร...มนุษย์น่ะอยู่ได้โดยไม่ต้องเชื่อใจหรือไว้ใจกันก่อน...ทุกอย่างมันต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจเพราะงั้นยูทาร์ก็ไม่ต้องรีบร้อนหรอก...เอางี้ไหมผมพาไปเที่ยวที่อุทยานแห่งชาติโยเซมิติก่อน...ช่วงนี้คนไม่ค่อยเยอะจะได้ค่อยๆปรับตัวให้ชินเนอะ”

“ตามใจเซโครเลย”คำตอบของยูทาร์ทำให้ผมยิ้มออกมาก่อนจะเดินจูงมือยูทาร์ไปขึ้นรถเพื่อมุ่งหน้าไปอุทยานแห่งชาติโยเซมิติที่อยู่ในรัฐแคลิฟอร์เนีย มีพื้นที่ 3,081 ตร.กม.โดยมีพื้นที่จรดทะเลทรายเนวาดาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญแห่งหนึ่งของสหรัฐอเมริกาและได้เป็นมรดกโลกเมื่อปีพ.ศ. 2527 โยเซมิตีเป็นที่รู้จักในชื่อของหน้าผาหินแกรนิต ยอดเขาโดมครึ่งซีก (Half dome) น้ำตกขนาดใหญ่หลายน้ำตกและพื้นที่ประมาณ 89% ของอุทยานเป็นป่าที่มีสัตว์อาศัยอยู่

การที่จะให้ยูทาร์ปรับตัวต้องเริ่มจากพาไปที่ที่สงบแบบบนี้แหละแล้วค่อยพาไปที่สวนสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีไดโนเสาร์มากที่สุดในโลก...ความจริงผมอยากพาไปสวนสัตว์ก่อนแต่ยูทาร์ดูจะไม่ค่อยชอบคนเยอะๆเลยเปลี่ยนมาที่อุทยานก่อนดีกว่า

“เป็นไงบ้างยูทาร์?”ผมลองถามในขณะที่พวกเรากำลังเดินอยู่ที่จุดชมวิวทันเนลวิว...เป็นจุดชมวิวที่มีความสวยงามติดอันดับโลกเลยทีเดียว...จากจุดที่ผมยืนอยู่มีแม่น้ำใส่ไหลผ่านและพอมองออกไปก็จะเห็นป่าที่มีต้นสนขึ้นเรียงรายอยู่ด้านข้างโดยที่มีฉากหลังเป็นภูเขาสวยลูกหนึ่ง

“ดีขึ้นเยอะเลย...ผมชอบความรู้สึกสบายๆแบบนี้...ไม่เคยคิดว่าจะได้ออกมากับเซโครโดยไม่ต้องไปทำงาน...รู้สึกดีจัง”แค่ยูทาร์พอใจผมก็รู้สึกดีแล้ว

ยูทาร์ทำงานหนักเกินไปแล้วในความคิดผม...เพราะงั้นเลยอยากให้ยูทาร์ได้ผ่อนคลายพร้อมกับรู้จักโลกใบนี้มากขึ้นอีกนิด...ตลอดเวลาที่อยู่แต่ในห้องทดลองมันคงเป็นเหมือนโลกใบเดียวที่ยูทาร์รู้จักและผมอยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าบนโลกนี้มีสถานที่ที่สวยงามแบบนี้อีกมาก

“ชอบก็ดีแล้ว...แบบนี้ก็ถือว่าวันแรกของเดทประสบความสำเร็จ”ผมบอกพร้อมรอยยิ้ม...ตั้งแต่ที่คบกันมายังไม่เคยเลยสักคั้งที่เราจะไปเดทหรือไปเที่ยวกันแบบคนรักคู่อื่นๆ

ผมไม่หวังให้ยูทาร์ชวนไปเดทเพราะเขาคงไม่รู้จักความหมายของคำคำนี้แน่

ผมเลยจัดการพายูทาร์มาเดทเองซะเลย

“เดท?”นั่นไงรู้จักที่ไหน...

“เป็นแฟนกันก็ต้องมาเดทกันสิ”

“เป็นแฟนต้องมาเดทกัน...”

“ตลอดวันหยุดนี้เราจะไปเดทกัน...ผ่อนคลายให้เต็มที่เลยยูทาร์ลืมเรื่องไดโนเสาร์ไปให้หมด...ใน4วันนี้เราจะเป็นมนุษย์ธรรมดาที่ไม่รู้จักไดโนเสาร์!!”ผมตะโกนประโยคสุดท้ายออกไปเสียงดังเป็นการระบายความเครียด...

การที่ต้องเจอกับไดโนเสาร์ทุกวันมันก็ทำให้เครียดได้โดยเฉพาะไดโนเสาร์กินเนื้อที่ไม่ยอมฟังใคร...สิ่งเดียวที่จะหยุดได้คือการต่อสู้และต้องล้มให้ได้อย่างราบคาบ

“ผมว่าไม่มีทางหรอก”ยูทาร์ขำกับท่าทางของผมแล้วพูดต่อทันที

“ทำไมล่ะ?”

“ก็...”สายตาของยูทาร์ที่มองหน้าผมอยู่เลื่อนต่ำลงแล้วเบนไปด้านข้าง ด้วยความอยากรู้เลยลองหันไปทางทิศนั้นก็จะเบิกตากว้างเมื่อพบบางอย่างเดินเข้ามาใกล้

วันไหนที่ผมไม่เจอไดโนเสาร์อาจแปลว่าวันนั้นไดโนเสาร์ได้สูญพันธุ์ไปแล้วก็เป็นได้

“...ซิตตาโคซอรัส”ผมพึมพำชื่อไดโนเสาร์ตัวเตี้ยที่เดินเข้ามาใกล้พร้อมชูปากที่เหมือนนกแก้วขึ้นมามองหน้าผมราวกับจะถามว่าเรียกมันทำไม?

“รู้จักเหรอเซโคร?”ยูทาร์ถามอย่างสนใจก่อนจะย่อตัวนั่งลงไปจนอยู่ในระนาบเดียวกัน เสียงครางเบาๆในลำคอทำให้ซิตตาโคซอรัสเบนความสนใจจากผมไปหาคนที่นั่งยองๆอยู่กับพื้นแทน

เสียงเล็กที่เหมือนนกดังออกมาเหมือนกำลังเอ่ยทักทายยูทาร์อย่างเป็นมิตร...ซิตตาโคซอรัสเป็นไดโนเสาร์กินพืชที่ปรากฏขึ้นเมื่อราว 120 ล้านปีที่แล้วในช่วงยุคครีตาเชียส ลักษณะเด่นของมันคือปากที่มีลักษณะเป็นจงอยคล้ายปากนกแก้วและแม้ว่าจะมีความยาวเพียงสองฟุตครึ่งหรือตัวใหญ่พอๆกับสุนัขพันธุ์ปั๊กแต่ซิตตาโคซอรัสก็คือบรรพบุรุษของเซอราทอปเซียนอย่างเจ้ายักษ์สามเขาไทรเซอราท๊อปซึ่งมีการแพร่กระจายพันธุ์เป็นอย่างมากในช่วงปลายยุคครีตาเชียส

ว่าง่ายๆก็เป็นไดโนเสาร์สำหรับพกพา...นิสัยเป็นมิตรน่ารักแต่ติดอยู่อย่างนึงคือ...

ฝุบ!

เสียงของพุ่มไปที่สั่นไหวไปมาเรียกให้ผมและยูทาร์หันไปก่อนจะเจอกับฝูงซิตตาโคซอรัสนับสิบที่วิ่งเข้ามาหาและบางตัวถึงกับกระโดดใส่ยูทาร์...ผมที่เห็นท่าไม่ดีเลยรีบถอยยออกมาตั้งหลักปล่อยให้ยูทาร์หงายหลังลงไปนอนเล่นกับพื้นโดยมีฝูงซิตตาโคซอรัสกระโดดโลดเต้นอยู่บนตัว

“คิก!...”ภาพนั่นทำให้ผมหลุดขำออกมาอย่างห้ามไม่ได้...ซิตตาโคซอรัสเป็นไดโนเสาร์ที่ชอบอยู่เป็นฝูงใหญ่ๆทางอุทยานคงไปซื้อพวกมันมาปล่อยให้เจริญเติบโตตามธรรมชาติซึ่งที่นี่เหมาะเป็นที่อยู่ของฝูงซิตตาโคซอรัสมาก

“...เซโคร...ช่วยผมหน่อยสิ...โอ๊ย!...เจ็บ!...จิกอะไรเนี่ย?”ยูทาร์เริ่มโวยวายเมื่อเหล่าซิตตาโคซอรัสระดมจิกเข้าที่ร่างกายของคนที่นอนหมอบอยู่บนพื้น ทั้งที่แค่ขู่นิดเดียวก็คงวิ่งกระเจิงแต่ยูทาร์ไม่ทำ...เขาเหมาะที่จะเป็นราชาของไดโนเสาร์ในยุคนี้จริงๆ

“ฮะฮะ....ไดโนเสาร์กินเนื้อพ่ายแพ้ให้กับฝูงซิตตาโคซอรัสที่กินพืช...ขำสุดๆ”ผมพูดออกไปพร้อมกับหัวเราะออกมาเสียงดัง

“เซโคร...อย่าขำสิมาช่วยกันก่อน!”

หลังจากนั้นผมก็ช่วยยูทาร์ออกมาจากฝูงซิตตาโคซอรัสสำเร็จ...เสื้อแขนยาวสีน้ำเงินถูกเจาะเป็นรูเล็กๆจนพรุนไปทั้งตัวเรียกเสียงหัวเราะจากผมได้อีกรอบก่อนที่เราจะกลับไปที่ห้องพักที่ได้จองไว้ก่อนมาที่อุทยานแห่งชาติโยเซมิติ

ห้องพักที่จองไว้เป็นเหมือนห้องในโรงแรมทั่วไปที่สามารถเปิดหน้าต่างออกมามองเห็นวิวทิวทัศน์อันแสนสวยงามตรงหน้าได้ตลอดเวลา...ห้องนี้เป็นห้องที่มองวิวได้สวยที่สุดและมีคนจองเต็มเกือบทุกวันแต่เพราะผมมีบัตรพิเศษก็บัตรพนักงานสีเงินของผมพึ่งถูกเลื่อนไปเป็นสีทองเมื่อ2อาทิตย์ก่อน...บัตรทองที่ได้เป็นบัตรพิเศษที่นอกจากจะใช้เป็นบัตรพนักงานแล้วยังใช้แทนวีซ่า บัตรเครดิตและยังมีสิทธิพิเศษในการจองโรงแรมที่ต้องการได้โดยไม่ต้องจองล่วงหน้าเป็นอาทิตย์

ยูทาร์เองก็มีบัตรประจำตัวเหมือนและเป็นสีเงินเหมือนของผมเมื่อก่อน...แค่สีเงินก็น่าจะมากเกินพอและเกินไปด้วย พึ่งเข้าทำงานไม่กี่เดือนก็ถูกเลื่อนขั้นอย่างรวดเร็วจนหลายคนต่างอิจฉาแต่ยูทาร์ก็ทำผลงานได้ดีจริงๆเหมาะแล้วที่ได้บัตรเงิน

“ยูทาร์ไปอาบน้ำได้แล้ว”เซโครที่พึ่งอาบน้ำเสร็จเดินเข้าไปเขย่าตัวยูทาร์ที่นอนซุกหน้าอยู่บนเตียงกลางห้องพักเบาๆ

“...เซโคร...ขอนอนเลยไม่ได้เหรอ?”เสียงทุ้มเอ่ยถามเสียงอ่อนพร้อมกับปรือตาขึ้นมามอง

“...ก็ได้...นอนกันเถอะ”วันนี้ผมยอมง่ายๆเพราะเห็นว่ายูทาร์คงเหนื่อยกับการเดินทางมากพอดู

เมื่อพูดจบเซโครก็ล้มตัวลงนอนข้างยูทาร์พร้อมกับดึงผ้าห่มมาปิดตัวไว้ก่อนจะดับไฟในห้องลง...ตอนนี้ผมคิดว่าตัวเองเริ่มหายกลัวความมืดแล้วอาจเป็นเพราะตอนที่อยู่ในความมืดมันไม่ได้หวาดกลัวอย่างที่เคยเป็นในอดีต...

“...เซโคร...”ยูทาร์พลิกตัวมาหาก่อนจะดึงตัวผมเข้าไปกอดแน่น หลังของผมอยู่แนบชิดกับแผ่นอกของอีกฝ่ายจนสัมผัสได้ถึงการขยับเบาๆของหน้าอก

“นอนได้แล้วยูทาร์...ฝันดีนะ”แค่มียูทาร์อยู่ข้างๆ...ความมืดที่เคยกลัวกลับดูอบอุ่นขึ้นทุกครั้งที่ได้อยู่ในอ้อมแขนนี้

“ฝันดีเซโคร”เสียงกระซิบเบาๆพร้อมกับสัมผัสที่กดลงที่เส้นผมมันทำให้สติที่มีอยู่ค่อยๆหายไปอย่างเชื่องช้าจนถึงเช้าของวันใหม่

วันที่2ของการพักร้อนและมาเดทเซโครก็ได้พายูทาร์ไปเที่ยวอีกหลายที่ในประเทศสหรัฐอเมริกาทั้งพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์(Museum of Fine Arts) พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ที่ตั้งอยู่ที่บอสตันที่แมสซาชูเซตส์ในสหรัฐอเมริกาเป็นพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกาที่ดึงดูดผู้เข้าชมกว่าหนึ่งล้านคนต่อปี ทางพิพิธภัณฑ์มีงานศิลปะกว่า 450,000 ชิ้น ซึ่งทำให้เป็นงานสะสมที่สำคัญที่สุดในทวีปอเมริกา

ส่วนวันที่3ได้พาไปดูอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพที่นครนิวยอร์กก่อนจะพาไปต่อที่เซ็นทรัลพาร์กสวนสาธารณะขนาด 843 เอเคอร์ตั้งอยู่ในเขตแมนฮัตตันของนครนิวยอร์กซึ่งมีแหล่งอำนวยความสะดวกมากมายทั้งร้านอาหาร ม้าหมุน อ่างเก็บน้ำ เรือปั่น/จักรยานน้ำ สวนสัตว์ โรงละครกลางแจ้ง กอล์ฟ หรือแม้แต่ลานสเก็ตน้ำแข็ง

มีแค่วันแรกเท่านั้นที่ยูทาร์ดูไม่ค่อยชอบที่นี่แต่พอเข้าวันที่2ก็ดูเปลี่ยนไปเหมือนปรับตัวได้แล้ว...เขาถามทุกอย่างที่ไม่เคยรู้และกินแทบทุกร้านที่เราเดินผ่านจนผมต้องบอกให้หยุดไม่งั้นคงได้มีข่าวไดโนเสาร์กินมากจนตาย

ดวงตาสีเหลืองอำพันของยูทาร์ทอประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความสนุกสนานที่ได้เจอกับสิ่งใหม่ที่แสนแปลกตาจนผมคิดว่านี่ไม่ใช่เดทแต่เป็นการพาเด็กมาเที่ยวต่างหาก

วันสุดท้ายหรือวันนี้พวกเราเดินทางมาถึงสวนสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นสวนสัตว์แห่งเดียวที่มีไดโนเสาร์มากถึง14สายพันธุ์และได้ข่าวมาว่าพึ่งได้ไดโนเสาร์พันธุ์ใหม่เพิ่มเข้ามาอีกโดยรวมที่นี่ก็น่าจะมีไดโนเสาร์เกือบ20สายพันธุ์แล้วล่ะ

“กลิ่นไดโนเสาร์เต็มเลย”ยูทาร์ที่เดินตามผมเข้ามาด้านในพูดขึ้นด้วยความสนใจก่อนจะเดินตรงไปยังส่วนแรกที่เป็นโซนของเด็กๆที่สามารถขึ้นไปขี่ไดโนเสาร์ได้ซึ่งส่วนมากก็จะเป็นลูกไทรเซราทอปหรือพวกไมโครเซราตุสที่เคยเห็นบนเกาะที่ทำงานอยู่

“เซโคร...นั่นชื่ออะไร?”ยูทาร์จับมือผมแล้วลากเข้าไปใกล้กรงขนาดใหญ่ที่มีไดโนเสาร์พันธุ์คอยาวตัวเตี้ยๆอยู่ภายใน5ตัวอย่างตื่นเต้น

“นั่นคือยูโรปาซอรัส...เป็นไดโนเสาร์กินพืชสายพันธุ์แคระที่อยู่บนเกาะในทวีปยุโรปชื่อของมันมีความหมายว่า ‘กิ้งก่าแห่งยุโรป’...ขนาดของมันโตเต็มที่ก็6เมตรกว่าหนักประมาณ1ตัน”ผมอธิบายข้อมูลตามที่เขียนแปะไว้ด้านหน้าให้ยูทาร์ฟัง ถึงจะเป็นผมแต่ก็ไม่ได้จำสายพันธุ์ไดโนเสาร์ที่มีอยู่ในโลกได้ทั้งหมดหรอกนะ...อาจมีที่จำแม่นเพราะเห็นบ่อยหรือรู้สึกสนใจเป็นพิเศษ

“...เธอบอกว่าใบไม้อร่อยล่ะ”ยูทาร์หันมาบอกผมด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปคุยกับยูโรปาซอรัสต่อ

“ใบไม้ก็เหมือนผักแหละแต่กระเพาะของเราย่อยพืชที่ยูโรปาซอรัสกินไม่ได้หรอกนะ”

“เหรอ?...ผมกะจะลองกินอยู่เชียว”โชคดีที่พูดดักไว้ก่อนไม่งั้นคงวิ่งเข้าไปดึงใบไม้ที่โผล่ออกมานอกกรงกินแน่ๆ

“ห้ามกินของที่น่าสงสัยนะยูทาร์เดี๋ยวจะไปสบายเอา”ผมเตือนแล้วดึงมือของยูทาร์ให้เดินไปต่อจนถึงโซนไดโนเสาร์กินเนื้อซึ่งเป็นโซนที่ได้รับความนิยมมากที่สุด

กรงขนาดใหญ่ถูกสร้างกันไว้ถึงสามชั้นเพื่อกันไม่ให้ไดโนเสาร์หลุดออกมาโดยกรงชั้นนอกสุดเป็นกระจกใสที่สามารถทนแรงอัดกระแทกได้ดีเหมือนที่อยู่ในห้องทดลอง

ที่นี่สร้างกรงขนาดใหญ่ให้อยู่ไม่ห่างกันมากนักทำให้สามารถเดินไปมาได้สะดวกกว่าที่อื่นแถมยังมีสายพันธุ์ใหม่เข้ามาเพิ่มจากครั้งก่อนที่เคยมาอีก...จากที่ดูพื้นที่และโครสร้างผมว่าที่นี่สามารถมีได้โดนเสาร์มากสุดไม่เกิน30สายพันธุ์ การสร้างกรงติดๆกันแบบนี้เป็นสิ่งที่ผมไม่เห็นด้วยนักเพราะถ้าเกิดมีไดโนเสาร์หลุดออกมาตัวนึงด้วยแรงวิ่งและขนาดตัวคงทำให้กรงที่อยู่รอบๆพังได้ไม่ยาก...

ก็อย่างว่าทุกอย่างมีทั้งข้อดีและข้อเสีย

“เซโครนี่พันธุ์อะไร?”ยูทาร์กระตุกมือผมเบาแล้วชี้ไปที่กรงตรงหน้า...ป่าทึบที่ถูกจำลองไว้ภายในทำให้ยากแก่การมองเห็นว่าสายพันธุ์ที่อยู่ในนั้นเป็นอะไรกันแน่

“มองไม่เห็นก็บอกไม่ได้หรอกยูทาร์”ผมอธิบายพร้อมกับชะโงกหน้าข้อมูลของไดโนเสาร์ตัวนี้ที่น่าจะมีเขียนแปะไว้ที่ไหนสักแห่ง

“งั้นถ้าเห็นก็บอกได้ใช่ไหม?”

“ก็ใช่...แล้วจะทำ...อ่อ...ไม่นะ!...”เสียงห้ามของผมดูจะไม่ทันการเพราะยูทาร์ส่งเสียงครางออกมาแล้วแถมผู้คนที่ยืนอยู่รอบๆก็มองมาด้วยสายตาแปลกเหมือนเห็นคนบ้า

ถ้าผมไม่รู้จักยูทาร์มาก่อนก็คงมองว่าเป็นคนที่หลุดออกมาจากโรพยาบาลที่ไหนสักแห่งแน่ๆ...มีมนุษย์ที่ไหนส่งเสียงครางหน้ากรงไดโนเสาร์บ้างเล่า!

กรรร!!

เสียงคำรามดังขึ้นแทบจะทันก่อนที่ต้นไม้จะถูกแยกออกจนเห็นร่างอันปราดเปรียวสีน้ำตาลลายดำพุ่งออกมาอย่างรวดเร็วจนคนที่อยู่รอบๆส่งเรียกร้องกันออกมาเป็นแถว

แค่เห็นเห็นลักษณะของไดโนเสาร์ตรงหน้าผมก็รู้ได้ในทันทีว่าเป็นสายพันธุ์อะไร...ถึงจะเคยเห็นมาแต่ก็แค่ในภาพสารนุกรมไดโนเสาร์กินเนื้อเท่านั้นยังไม่เคยเห็นตัวจริงมาก่อน

“เห็นแล้วนะเซโครบอกได้แล้วใช่ไหมว่าชื่ออะไร?”ยูทาร์หันมาถามเสียงใสโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าคนที่เข้ามามุงกำลังมองมาด้วยสายตาอึ้งๆปนประหลาดใจ

“เซราโตซอรัส...”

“เซราโตซอรัส?”

“ใช่...เซราโตซอรัสเป็นไดโนเสาร์กินเนื้อในช่วงปลายยุคจูแรสสิความยาวลำตัวประมาณ6เมตรแต่จากการคำนวณคาดว่าตัวโตที่สุดอาจยาวได้เกือบ9เมตร...ตรงส่วนหัวมีเขายื่นออกมาเหนือจมูกและดวงตา เป็นเอกลักษณ์และที่มาของชื่อ “กิ้งก่ามีเขา” เซราโตซอรัสมักจะล่าเหยื่อในป่าทึบตามลำพังคล้ายกับเสือดาวแม้จะมีขนาดตัวเล็กกว่านักล่าอื่นๆแต่ก็มีร่างกายแข็งแกร่งและปราดเปรียวจัดได้ว่าเป็นนักล่าตัวยงอีกสายพันธุ์หนึ่งจนมีบางคนเรียกมันว่า ‘เสือดาวแห่งโลกล้านปี’...”คำอธิบายของผมทำให้หลายคนที่ยืนอยู่ข้างๆร้องอ๋อในลำคอเบาๆก่อนจะยกกล้องถ่ายรูปขึ้นมาถ่ายเซราโตซอรัสที่ไม่ค่อยออกมาให้เห็นง่ายๆ

กรรร!!

เสียงขู่คำรามพร้อมกับอ้าปากที่มีฟันซี่ยาวมากเมื่อเทียบกับขนาดลำตัวแต่แบนและบางกว่านักล่ายุคเดียวกัน...เสียงคำรามที่เหมือนกำลังจะท้าทายยูทาร์ที่ยืนจ้องอีกฝ่ายนิ่ง

“เขาบอกว่าอยากดวนกับผมล่ะ”ยูทาร์หันมากระซิบให้ผมฟังเพราะมีคนยืนอยู่รอบๆ

“ดวน?...ห้ามเชียวนะเรามาเที่ยวกันห้ามทำเรื่องอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับไดโนเสาร์”ผมบอกคำขาด...อย่างน้อยในช่วงวันลาพักผ่อนก็ขอพักอย่างสงบโดยไม่ต้องมายุ่งกับการต่อสู้หรือไล่จับไดเสาร์ได้ไหม?

“...รู้แล้ว...จะปฏิเสธไปละกัน”ยูทาร์บอกเสียงอ่อย...แปลว่าคิดจะดวนด้วยถ้าผมอนุญาต?

ค่าเสียหายที่เกิดขึ้นใครจะออกให้ไม่ทราบครับ?


(มีต่อคะ)

[nicedog]

(ต่อคะ)


พอเสร็จจากกรงเซราโตซอรัสผมก็พายูทาร์ไปที่โซนไดโนเสาร์น้ำที่ถูกจัดแสดงในฮอล์ขนาดใหญ่ที่สามารถดูได้ทั้งบนผิวน้ำและใต้น้ำ...พวกเราเดินเข้ามาที่โซนใต้น้ำที่มีผู้คนเกือบร้อยคนนั่งดูพร้อมกับถ่ายรูปไดโนเสาร์ที่ว่ายอยู่ไกลๆจนแทบมองไม่เห็น

“ยูทาร์คุยกับไดโนเสาร์ตัวนี้ได้รึเปล่า?”ผมลองถามดู...เท่านี่รู้ไม่ว่าจะเป็นไดโนเสาร์กินพืช กินเนื้อหรือแม้แต่ไดโนเสาร์มีปีกก็คุยได้ แต่ไม่รู้ว่าจะคุยกับไดโนเสาร์ที่ว่ายอยู่ในน้ำนี่ได้ไหม...แต่จะเรียกว่าไดโนเสาร์ก็ไม่ถูกนักเพราะมันถูกจัดเป็นแค่สัตว์น้ำดึกดำบรรพ์เท่านั้น

“จะลองดู...”ยูทาร์ตอบพร้อมกับส่งเสียงครางออกไปเพียงแต่ครั้งนี้เสียงกลับเบาจนแทบไม่ได้ยิน

เพลซิโอซอรัส

คือชื่อของสิ่งมีชีวิตที่ว่ายอยู่ไกลลิบในสระน้ำแห่งนี้...มีหลายคนตั้งชื่อต่างๆให้มากมากแต่ชื่อนึงที่ติดมากกันคือ ‘เนสซี่’ ผมไม่รู้แน่ว่าเพลซิโอซอรัสเป็นสายพันธุ์เดียวกับเนสซี่แน่รึเปล่าแต่ก็มีหลายจุดที่มีลักษณะตรงกัน...

เพลซิโอซอรัสเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่น่าสงสารมากในความคิดผม...ด้วยความสูงประมาณ4เมตรและยาวประมาณ5เมตรทำให้เป็นสัตว์เลื้อยคลานขนาดกลางที่มีฟันทั้งยาวและแหลมคมเหมาะอย่างยิ่งที่จะล่าพวกวาฬหรือปลาฉลามกินเป็นของว่างแต่ด้วยฟันด้านบนและล่างที่ไม่สามารถบดเขี้ยวอาหารได้ทำให้มันกินได้เพียงแค่กุ้งหรือสัตว์น้ำตัวเล็กๆ...

แค่นั้นยังไม่พอ...อย่างที่บอกไปว่างฟันบนและล่างไม่สามารถเขียวอาหารได้มันเลยจำเป็นต้องกลืนก้อนหินลงไปเพื่อบดอาหารและถ่วงน้ำตัวเองให้ลงไปใต้น้ำได้

“...กำลังว่ายมาแล้ว”ยูทาร์กระซิบบอกเบาๆผมเลยเงยหน้าขึ้นไปมองก่อนจะเห็นเงาขนาดใหญ่ที่ว่ายมาทางนี้อย่างรวดเร็ว...ร่างกายขนาดใหญ่ที่มีเท้าคล้ายครีบทำให้สามารถเคลื่อนที่ในน้ำได้อย่างรวดเร็วแต่ก็สามารถเคลื่อนที่บนบกได้เช่นกันเพียงแค่ช้าหน่อยเท่านั้น

เพลซิโอซอรัสที่ว่ายมายื่นหน้ามาตรงหน้าผมและยูทาร์...ดวงตาสีนิลมองมายังยูทาร์เหมือนกำลังคุยกันอยู่ ผู้คนมากมายที่เห็นเพลซิโอซอรัสว่ายเข้ามาก็รีบลุกขึ้นแล้ววิ่งมาเบียดผมและยูทาร์จนแทบไม่มีที่ยืน

เสียงแฟลชที่ดังขึ้นพร้อมแสงสว่างจ้าทำให้เพลซโอซอรัสอ้าปากขนาดใหญ่ออกจนเห็นฟันซี่ยาวที่แสนแหลมคมพร้อมกับว่าพุ่งเข้าชนกระจกหนา

ตึง!

เสียงดังที่สั่นสะเทือนทำให้ฝูงคนเริ่มแตกตื่นและมีบางคนที่เริ่มวิ่งหนีออกไปจากที่นี่...บรรยากาศเริ่มวุ่นวายและตึงเครียดขึ้นจนต้องมีเจ้าหน้าที่เข้ามาช่วยควบคุมสถานการณ์ไม่ให้บานปลาย...

แค่ชนแค่นี้มันไม่ถล่มหรอก...ถ้าอยากเห็นการชนของจริงต้องให้ยูทาร์แสดงให้ดูรับลองว่ากระจกนี่แหลกใน3ครั้งแน่นอน....เนื้อกระจกอาจหนาเพื่อกันน้ำแต่ไม่ได้หนามากขนาดจะรับแรงกระแทกอันรุนแรงได้

สำหรับผมคิดว่าเหมาะที่เอามาใช้ในนี้เพราะเพลซิโอซอรัสคงไม่สามารถใช้หัวนั่นกระแทกกระจกจนแตกหรือพังได้หรอก

“เซโคร...เธอบอกว่าปวดท้องมากล่ะ”ยูทาร์กระซิบบอกผมอีกครั้งแล้ววางฝ่ามือลงบนกระจกแผ่นใสตรงหน้าโดยที่ดวงตาสีเหลืองอำพันมองไปยังเพลซิโอซอรัสที่กำลังว่ายน้ำวนไปมา...

ท่าแบบนั้นคงไม่ใช่ว่ายน้ำแต่เหมือนกำลังดิ้นทุรนทุลายด้วยความเจ็บปวด

“ปวดท้อง?...อาหารไม่ย่อยรึเปล่าเพราะต้องกินหินเข้าไปน่ะ?”ผมลองตั้งข้อสังเกตดูแล้วเริ่มวิเคราะห์ว่าถ้าไม่ใช่มันต้องมีสาเหตุอื่นอีก

“...บอกว่าไม่ใช่เพราะหิน...เหมือนมีอะไรดิ้นอยู่ในท้อง”

“หื้อ?...ดิ้นอยู่ในท้อง?...พวกปลาเหรอ?”

ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าเกิดอะไรขึ้น...ไม่น่าจะใช่ปลาเพราะส่วนมากทางสวนสัตว์จะให้สัตว์ที่ตายแล้วเป็นส่วนมากนอกจากจะจัดรอบการแสดงโชว์

ถ้าไม่ใช่ปลา...แปลว่าไม่ใช่อาหาร

ถ้าไม่ใช่อาหารหาร...หรือว่า...

“ยูทาร์เธอเป็นตัวเมียใช่ไหม?”ผมรับหันไปถามทันทีที่เริ่มรู้บางอย่าง

“ใช่...เธอว่าไม่ใช่ปลาน่ะเหมือนมีสิ่งมีชีวิตอยู่ข้างใน”คำอธิบายของยูทาร์ทำให้ผมเริ่มได้คำตอบแล้วและคำตอบนั่นดูจะตรงกับที่ผมคิดอยู่ซะด้วย

“ถามเธอให้หน่อยว่าที่ปวดเป็นบริเวณท้องค่อมไปตรงกลางระหว่างครีบหลังใช่ไหม?”

“ครีบ?”

“ขาหลังไงยูทาร์”ผมรีบอธิบายอย่างรวดเร็ว...ถ้าเป็นอย่างที่คิดแปลว่าอาจมีข่าวดี...ไม่สิ...มันอาจกลายเป็นข่าวร้ายในชั่วพริบตาถ้าคนที่คุมอยู่ไม่มีความรู้

“...ใช่...เธอตอบว่าใช่”

“ว่าแล้วเชียว”เป็นอย่างที่ผมคิดจริงๆด้วย

“อะไร...มีอะไรเหรอเซโคร?”ยูทาร์จับแขนผมแล้วเขย่าไปมาให้ตอบคำถามเร็วๆ

“เธอท้อง...และก็ใกล้คลอดแล้วด้วย”

“ท้อง?...คลอด?”

“ก็ประมาณว่า...ตั้งครรภ์...ยากไปอีกสินะ...เอาเป็นว่ากำลังจะมีเพลซิโอซอรัสตัวเล็กเกิดมาละกัน”ใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะเลือกคำมาอธิบายให้ยูทาร์เข้าใจได้

“งั้นก็เป็นเรื่องดีใช่ไหม?...ถ้ามีเพื่อนเพิ่มก็คงจะไม่เหงา”

“ก็คงใช่...ถ้าคลอดได้อย่างปลอดภัยน่ะนะ”ผมบอกเสียงเครียด...จริงอยู่ที่สัตว์ปกติสามารถคลอดเองได้ตามธรรมชาติแต่กับเพลซิโอซอรัสถือว่าต่างออกไปลูกที่ออกมาจะมีขนาดใหญ่พอสมควรทำให้เสียเลือดมากจนถึงตายได้

“หมายความว่ายังไงเซโคร?”

“เราต้องขึ้นไปด้านบนแล้วบอกพวกเจ้าหน้าที่”ทันทีที่พูดจบผมก็ดึงยูทาร์ให้ตามไปด้านบนทันที

วันหยุดยาวที่กะจะพักผ่อนให้หายเหนื่อยกลับต้องมาเครียดเพราะการคลอดลูกของเพลซิโอซอรัสจนได้...ทั้งที่กะจะไม่เข้าไปยุ่งแล้วเชียวนะ

แต่จะให้ดูเฉยๆก็ทำไม่ได้อีก

ลาก่อนนะวันหยุด

ปัง!

ผมพลักประตูที่เขียนว่าบุคคลภายนอกห้ามเข้าให้เปิดอ้าแล้วเข้าไปด้านในอย่างถือวิสาสะ...พนักงานหลายคนมองผมและยูทาร์ที่เดินตามมาอย่างงงๆก่อนที่ผู้หญิงคนนึงจะวิ่งมายืนตรงหน้าผม

“ตรงนี้ผู้ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้านะคะ”เธอบอกผมด้วยรอยยิ้ม

“พวกคุณรู้ไหมว่าเพลซิโอซอรัสท้อง?”ผมไม่สนใจเธอแต่ยิงคำถามไปแทนพร้อมกับมองไปยังเจ้าหน้าที่ที่ยืนอยู่รอบๆ ดูจากคิ้วที่ขมวดเข้าหากันแน่นและบางคนถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจทำให้ผมได้คำตอบในทันที

พวกเขาไม่รู้

“เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ?...ทางสวนสัตว์ซื้อเพลซิโอซอรัสมาตัวเดียวตั้งแต่2ปีที่แล้วจะท้องได้ยังไง?”ผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาใกล้พร้อมอธิบาย

“งั้นไดโนเสาร์ตั้งท้องนานเท่าไหร่ล่ะ?”ผมย้อนถามกลับไป

“...”คำตอบที่ได้คือความเงียบ...ไม่ใช่ตอบไม่ได้แต่เพราะไม่รู้

ไม่ใช่แค่พวกเขาที่ไม่รู้...ต้องบอกว่าไม่มีใครสักคนที่รู้ถึงจะมีบางสายพันธุ์ที่รู้ว่าผสมพันธุ์กันยังไงแต่เวลาตั้งท้องและคลอดลูกหรือออกไข่นั้นไม่เคยตรงกัน...บางตัวใช้เวลาตั้งท้องถึง5ปีกว่าจะออกไข่ในทางกลับกันที่มีบางสายพันธุ์ใช้เวลาเพียง5เดือนเท่านั้น

“เธอท้องอยู่เรื่องนี้ผมรับประกันได้ละผมต้องการให้พวกคุณส่งผู้เชี่ยวชาญด้านนี้มาด่วน...การคลอดเองตามธรรมชาติอาจทำให้เลือดของเพลซิโอซอรัสออกมากจนตายได้!”เป็นอีกครั้งที่ผมตะโกนขึ้นอย่างหัวเสีย

ดูจากท่าทางคงอีกไม่นานก็คงคลอดแล้ว

“เธอเป็นใคร?”พวกเขาถามมา

“ไทรแอสซิก เบนซ์ ฟ่งเซ่...หัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการพิเศษ”ผมพูดพร้อมกับชูบัตรสีทองให้พวกเขาดู...บัตรทองนี้เป็นที่รู้กันในวงการว่าคนที่มีบัตรนั้นคือคนที่ได้รับการยอมรับจากอัจฉริยะทั้งสามคนที่เป็นแนวหน้าในวงการธุรกิจ

“...ครับ...พวกเราจะรีบติดต่อไปเดี๋ยวนี้”คนที่ถามถึงกับหน้าถอดสีแล้วรีบวิ่งไปด้านหลังเพื่อติดต่อคนที่ผมต้องการ

“ยูทาร์...เธอเป็นไงบ้าง?”ผมหันไปถามยูทาร์ที่มองผิวน้ำกระเพื่อมไปมาอยู่

“ไม่รู้...ผมต้องไปใกล้กว่านี้”

“ใกล้กว่านี้?...ยังไง?”

“ให้ผมลงไปในน้ำได้ไหม?”ยูทาร์หันมาถามด้วยใบหน้าขอร้องแกมอ้อนวอน...คงจะเป็นห่วงเพลซิโอซอรัสสินะ

ผมเองก็เป็นห่วงไม่ต่างกันหรอก

“คุณไทรแอสซิก...ผู้เชี่ยวชาญตอนนี้ไม่อยู่เลยสักคนครับ”เสียงตะโกนบอกทำให้ผมขมวดคิ้วที่แน่นอยู่แล้วแน่นขึ้นไปอีก
ถ้ามีผู้เชี่ยวชาญอย่างน้อยก็จะช่วยผ่าคลอดและเย็บปากแผลได้อย่างทันท่วงทีเพื่อไม่ให้เสียเลือดมากเกินไป...อย่างน้อยถ้ามีหมอสักคนอยู่ที่นี่ละก็...

หื้อ?

หมอเหรอ?

เดี๋ยวนะ...ถ้าพูดถึงหมอก็ผมเองนี่นา?!

ทำไมไม่คิดให้ออกเร็วกว่านี้เนี่ย!

“อุปกรณ์...”

“ครับ?”

“ไปเอาอุปกรณ์ที่ใช้ในการผ่าตัดมาให้ผม!”ผมหันไปสั่งผู้ชายที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุด

“คุณจะ...”

“ผมจะผ่าคลอดเพลซิโอซอรัสเอง!!!”

...................................................................................

มุมให้ความรู้เรื่องไดโนเสาร์



ซิตตาโคซอรัสเป็นไดโนเสาร์กินพืชที่ปรากฏขึ้นเมื่อราว 120 ล้านปีที่แล้วในช่วงยุคครีตาเชียส ลักษณะเด่นของมันคือปากที่มีลักษณะเป็นจงอยคล้ายปากนกแก้ว พวกซิตตาโคซอรัสจัดเป็นไดโนเสาร์ในกลุ่มออนิทิสเชียนหรือพวกที่มีสะโพกแบบนก และแม้ว่าจะมีความยาวเพียงสองฟุตครึ่งหรือตัวใหญ่พอกับสุนัขพันธุ์ปั๊ก แต่ซิตตาโคซอรัสก็คือบรรพบุรุษของเซอราทอปเซียนอย่างเจ้ายักษ์สามเขาไทรเซราทอปซึ่งมีการแพร่การะจายพันธุ์เป็นอย่างมากในช่วงปลายยุคครีตาเชียส

ขอบคุณข้อมูลและรูปภาพจาก : http://www.komkid.com/ธรรมชาติวืยา/ไดโนเสาร์ฉบับกระเป๋า

.......................................................................

สวัสดีคะ

มาอัพช้าไปนิดต้องขออภัยอย่างสูงคะ

เวิดเปิดไม่ได้ทำให้ต้องใช้เวลาแก้หลายวันเลย

ที่เปิดได้วันนี้อาจเป็นโชคช่วยเลยรีบมาอัพอย่างด่วนก่อนจะยกคอมไปซ่อมคะ

ตอนนี้และตอนหน้าจะเป็นเรื่องราวของการเดทของทั้งคู่...ยูทาร์ที่ไม่รู้จักเดทเซโครเลยพามาซะเดทซะเองคิดแล้วก็ขำคะ

แต่งไปแต่งมาทำไมรู้สึกว่ายูทาร์ไม่ใช่แค่ซื่อแต่ออกแนวบื้อหน่อยๆ(ฮ่า)

แต่ยังไงก็ยังน่าร๊ากกก

คงมีหลายคนที่ไม่อยากให้เรื่องนี้จบแต่ยังไงก็ต้องจบนะคะ

เราเป็นประเภทที่แต่งเรื่องยาวมากๆแล้วชอบดอง(จำตัวเองตอนเด็กที่แต่งได้เลยปัจจุบันนี้ก็ยังไม่จบ)

ความยาวของเรื่องเป็นความยาวที่พอประมาณและไม่มีเนื้อหาที่จะแต่งต่อแล้วเลยต้องขอจบนะคะ

สำหรับลูกเลี้ยงของทั้งคู่จะมาในตอนพิเศษหลังจบเรื่องคะ

ใครรอncก็รอต่อไปอีกสัก...อืม...สักพักคะใจเย็นๆเน้ออ

มาถึงมุมตอบคำถามบ้างดีกว่า วันนี้มาจากคุณ DarkAki เว็บthaiboyslove ถามมาว่า "น้องยูทาร์สนใจรับลูกฝูงแก่ๆแบบป้ามั๊ยลูก  5555"

ไรท์ : ถามยูทาร์อีกแล้ว...ช่วงนี้มีแต่คนถามยูทาร์เนอะ

เซโคร : นั่นสิ...ทำไมเรทติ้งถึงดีนักนะทั้งที่ออกมาแต่ละครั้งก็มีแค่ฉากอ้อนกับกลายร่าง

ไรท์ : อืมๆ...ใช่

เซโคร : แล้วผมสิ...พยายามตั้งมากมายฝึกซ้อมยิงปืน...ทั้งที่แสดงทักษะการต่อสู้ไปขนาดนั้นกลับไม่มีใครสนใจ(ถอนหายใจ)

ไรท์ : น่าๆ

เซโคร : เอาเถอะเรียกเจ้าตัวมาตอบคำถามสิผมขอไปพักหน่อยล่ะตอนหน้าต้องผ่าคลอดอีก...ขอไปหาความรู้กันผ่าผิดพลาดล่ะ

ไรท์ : อย่าหักโหมนะเซโคร(โบกมือบ๊ายบาย) 
        เอาล่ะยูทาร์...ตอบคำถามหน่อย

ยูทาร์ : ทำไมเซโครดูเศร้าๆจัง?

ไรท์ : ให้ตอบคำถามไม่ใช่ถามคำถามนะยูทาร์

ยูทาร์ : แต่เซโคร...(มองแผ่นหลังเซโครที่ห่างออกไป)

ไรท์ : เซโครไม่เป็นไรหรอก...เข้มแข็งจะตาย(ปลอบๆ)

ยูทาร์ : อืม...จริงด้วยเซโครเข้มแข็ง

ไรท์ : ใช่ๆ...เพราะงั้นตอบคำถามเถอะ

ยูทาร์ : ได้...รับลูกฝูงเหรอ?...แล้วก็แก่?
          สำหรับตัวผมไม่ได้อยากมีลูกน้องแต่อยากมีเพื่อนเยอะและไม่จำจัดอายุด้วยไดโนเสาร์เองยังมีอายุยืนมาก
          เลยคิดว่าถ้าไม่ถึง100ปีนี่ผมไม่เรียกว่าแก่หรอกนะครับ
          มาเป็นเพื่อนกันดีกว่าครับ!

ไรท์ : จบแล้วคะ...ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
        ใครมีคำถามอะไรถามเข้ามาได้นะคะ

ขอบคุณสำหรับทุกๆคอมเม้นต์และทุกๆกำลังใจที่มีให้

ไว้เจอกันใหม่ตอนหน้าเมื่อซ่อมคอมเสร็จคะ

บ๊ายบาย

nicedog

♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪

[Newnew]

มาพักผ่อนแต่ก็มีงานเข้าตลอด 

[JY_JRB]

อยากอ่านต่อแว๊วกำลังมันส์ 

[111223]

ลุ้นตอนหน้า ค้างมากมาย

[miniStrom]

ตื่นเต้นได้ทุกตอนจริงๆ 
รอลุ้นเซโครทำคลอดตอนหน้า     

[nunnuns]

เซโครน่าร๊ากกกกกกก

[Mouse2U]

ดีนะคะที่ยูทาร์หันมาถามเซโครเสียก่อน ไม่อย่างนั้นคงได้เด็ดใบไม้กินไปแล้วล่ะ

[boyhoy001]

     ลุ้นแหะ  อยากอ่านต่อเลย ชอบยูทาร์เซโคร น่ารักชะมัด

[Min*Jee]

เซโครจะโชว์เทพแล้วววววววสสสสส อร๊ายยยยย 
หลังจากให้ยูทาร์เด่นมานาน
รอตอนต่อไปน้าาาาาา