หัวข้อ: ✥ Jurassic Heart ✥ดวงใจ กลายพันธุ์รัก ≯กลายรักพิเศษ❧ อานโน่≮ P.37 29/05/59

[double9JH]

เหมือนงานแถลงประกาศงานหมั้นงานแต่ง(?) 5555

[kiolkiol]

 

[badbadsumaru]

ประกาศคบกันเลยนะเนี่ย 555555
ยูทาร์ เซโคร น่ารักกก

[rayaiji]

อุว้าวววววววว มาแย้วๆๆๆๆๆๆๆๆ  สุดท้ายก็ไม่ได้พักอยู่ดี 555

แก้คำผิดค่าาาา
1)มีการลักลลอบค้าไดโนเสาร์ - มีการลักลอบ
2)รู้สึกหงุดหงินคนคนนั้นอย่างบอกไม่ถูก - รู้สึกหงุดหงิด
3)เส้นผมสีบอร์นทองของผมเบาๆ - สีบลอนด์ทอง
4)ไปจูบที่ปลายคงผม - ของผม
5)ครื่นนน -น่าจะ ครืดดด ครืดดดด มากกว่านะ เสียงโทรศัพท์สั่นอ่ะ

[buathongfin]

มีออกสื่อ

[mild-dy]

 

[PetitDragon]

คู่นี้ทำงานตลอดเลย พักซะบ้างเถอะ 

[Pakbung Mazo]

นับถอยหลังรอตอน20เลยครับ อิอิอิอิ

[BlueCherries]

 

[shoi_toei]

โอยยยยย เขินนนนน

[Min*Jee]

นี่งานประกาศเปิดตัวคบกันรึเปล่า
เป็นนักข่าวในั้นจะบอกให้คบกันนานๆ
รอตอนต่อไปเนาะ

[sirin_chadada]

ชอบตอนผ่าคลอดให้เพลซิโอซอรัส
ยูท่าห์สารภาพรักออกอากาศซะแล้ว

[aurusma]

รู้สึกไม่ชอบคุณเลโอ

[PiSCis]

ถ้าให้จินตนาการฉากบู๊เอง.........

งั้นขอจินตนาการเป็นฉากบู๊บนเตียงของยูทาร์กับเซโครละกันค่ะ หุหุหุ 

[nuja]

น่ารักมากเลย ยูทาร์น่ารักมาก

มาอีกนะรอยู่ค่ะ

[DKTime]

หวานแบบซื่อๆได้เสมอต้นเสมอปลายเลยดิ่เนี่ย 5555

[nunnuns]

นี่ไงงงงง มีแต่คนมาขัดจังหวะอ่าาา พระเอกเราเก้อนานแล้วน้าาา เซโครก็รอแล้วรอเล่าไม่ต่างกัน น่าสงสารชะมัด5555

[Arzumi]

 

[harumi]

รอตอนต่อไปอยู่นะ




ตอนหน้า.....

[nicedog]

กลายรักครั้งที่❧19


การเดินทางเข้าไปในเกาะทางตอนใต้ของประเทศฟิลิปปินส์นั้นค่อนข้างลำบากเพราะนอกจะจะใช้เฮลิคอปเตอร์ไปลงที่ตัวเมืองของฟิลิปปินส์แล้วยังต้องนั่งเรือต่ออีก...พวกเราเดินทางในตอนเช้ากว่าจะถึงเกาะซูลูหรือรัฐสุลต่านซูลูก็ปาไปเที่ยงแล้ว

พวกเราต้องแอบเข้ามาไม่ให้มีใครรู้หรือสงสัยทำให้เรือที่นั่งมาสามารถส่งได้แค่ในบริเวณหนึ่งเท่านั้นส่วนต่อจากนั้นเซโครและยูทาร์ต้องดำน้ำพร้อมกับพกกระเป๋าเป้กันน้ำไปด้วย...ในเป้จะมีพลุไว้สำหรับส่งสัญญาณถ้าภารกิจสำเร็จให้ยิงสีเขียวแต่ถ้าต้องการความช่วยเหลือให้ยิงสีแดง

ถึงผมจะค่อนข้างคลางแคลงใจพอสมควรว่ายุคนี้แล้วยังต้องใช้พลุสัญญาณไปอีกทำไมแต่พออีกฝ่ายอธิบายมาว่าเป็นการส่งสารที่รวดเร็วกว่าพวกโทรศัพท์ผมก็เลยต้องพยักหน้าแล้วเอาพลุใช่กระเป๋าเก็บไว้

การดำน้ำไม่ใช่สิ่งที่ผมเก่งนักแต่ไม่ใช่ว่าจะทำไม่ได้...ตอนเรียนอยู่ผมเคยไปค่ายแล้วมีสอนการดำน้ำด้วยเลยทำให้ผมดำน้ำเป็นแต่จะให้ดำได้ครึ่งชั่วโมงแบบยูทาร์ผมคงไม่ไหว

ยูทาร์ช่วยดึงผมที่อยู่ใต้น้ำให้เคลื่อนที่ได้เร็วขึ้นพวกเราเลยสามารถเข้ามาในเกาะได้โดยไม่ถูกจับ...สถานที่ที่เราขึ้นฝั่งเป็นแถบชายหาดที่มีป่ารกทึบมากคงไม่มีใครกล้าเข้ามาที่นี่แน่

“ไม่เป็นไรนะเซโคร?”ยูทาร์ถามพร้อมกับแตะที่ไหล่ผมเบาๆ

“อืม...ขอพักอีกแป๊บก็ดีขึ้นแล้ว”ผมตอบกลับไปพรางถอดชุดดำน้ำออก...การดำน้ำติดต่อกันหลายกิโลเมตรแต่ขึ้นมาหายใจได้แค่4ครั้งนี่ทำให้ผมรู้สึกถึงสวรรค์รำไรเลย

ผมถอดเสื้อที่เปียกน้ำวางฟาดไว้บนหินก่อนจะเตรียมถอดกางเกงแต่ก็ต้องชะงักเมื่อสัมผัสได้ว่ามีคนมองอยู่และคนที่สามารถมองได้ก็มีแค่คนเดียว...

“มองอะไรยูทาร์?”

“...อ่อ...ไม่มี...อะไร...”คำตอบติดขัดของอีกฝ่ายทำให้ผมเดินเข้าไปหาก่อนจะพบว่าหน้าของยูทาร์ตอนนี้แดงเถือกเลย

“หน้าแดงมากเลย...เป็นไข้รึเปล่า?”ผมถามอย่างเป็นห่วงแล้วยกมือขึ้นแตะหน้าผากเพื่อวัดไข้แต่ยูทาร์กลับหันหลังให้ผมแทน

“ยูทาร์”

“...ไม่มีอะไรจริงๆ...ผมก็แค่รู้สึกแปลกๆเท่านั้น”

“แปลกๆยังไง?”ผมเดินตามไปแล้วถามต่อ...

ถ้ายูทาร์ไม่สบายมากผมคงต้องยิงพลุแดงเพื่อขอความช่วยเหลือ

“ก็...ไม่รู้...แต่เห็นเซโครถอดเสื้อแล้ว...”

“แล้วอะไร?”ผมเร่งอีกฝ่าย

ผมถอดเสื้อแล้ว?

“...หัวใจสั่นๆ...เต้นแรงน่ะ...แล้วก็...”

“...”ผมถึงกับยืนนิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของยูทาร์

อาการแบบนั้นมัน...

“...แล้วก็อยากสัมผัสผิวของเซโคร...”

ผั๊วะ!

ไม่ต้องรอให้พูดมากไปกว่านี้ผมรีบจัดการชกไหล่ของยูทาร์แรงๆพร้อมกับเดินกลับมาที่เดิมอย่างรวดเร็วโดยไม่สนเสียงร้องและเสียงถามว่าทำตนทำไม

“เซโครตีผมทำไมเนี่ย?”ยูทาร์เดินมาหาด้วยคำถามเดิมที่ไม่อยากได้ยิน

“มันควรตีไหมล่ะไดโนเสาร์ลามกนี่!”ผมหันกลับไปตะโกนใส่หน้าอีกฝ่ายเสียงดัง

คำพูดพวกนั้นกล้าพูดออกมาได้ยังไง....ไม่รู้รึไงว่าคนที่ได้ยินมันเขินกว่าคนพูดอีก

ยูทาร์กำลังจะมีอารมณ์...สิ่งที่คิดมันถูกใช่ไหม?

ไม่รู้ว่าตัวเองควรเขินหรือดีใจที่อีกฝ่ายมีอารมณ์กับร่างกายตนแบบนี้

“ลามก?...แปลว่าอะไรเหรอเซโคร?”ยูทาร์ถามขึ้นแล้วจ้องมาด้วยความอยากรู้

นี่ผมต้องบอกความหมายของคำคำนั้นจริงๆงั้นเหรอ?

“...ก็การมามองร่างกายคนอื่นแบบนั้นก็เข้าข่ายคำว่าลามกแล้ว”ผมพยายามที่จะคิดคำอธิบายแต่ก็ได้แค่นี้จริงๆ

“ไม่เห็นเข้าใจเลย”

“ถ้าอยากรู้ก็ไปเปิดพจนานุกรมดูไป!!”ผมตะโกนบอกอีกฝ่ายแล้วหันหน้าหนีเพื่อซ่อนใบหน้าที่เริ่มแดงของตัวเอง

“...เขินอะไรน่ะเซโคร?”ยูทาร์ถามพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้มากขึ้น

“ใครเขินกัน”ยูทาร์รู้ได้ยังไงว่าผมเขินเนี่ย

“หน้าแดงแจ๋เลย”คำพูดมาพร้อมกับสัมผัสที่ไหล่แล้วหันผมให้เผชิญหน้าตรงๆกับยูทาร์ที่ใช้ดวงตาสีเหลืองอำพันนั่นจ้องมา

“ก็อย่าดูสิ”ผมแทบเอามือปิดหน้าไม่ทันเลยล่ะ

“อยากดูนี่...เซโครน่ารัก”

“เลิกพูดได้แล้ว...นี่เรามาทำงานนะ”ผมรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะทนกับความเขินไม่ไหว

“ก็ได้ๆ...แล้วเราจะเอายังไงต่อล่ะ?”การที่ยูทาร์ยอมเปลี่ยนเรื่องโดยดีทำให้ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก

การที่เราคบกันแบบนี้ก็คงต้องมีสักวันที่เราต้องมีเซ็กด้วยกันแต่ผมก็ไม่อยากเป็นฝ่ายรับหรอกนะแต่จะให้ยูทาร์เป็นฝ่ายรับมันก็ใช่ที่...

ความสุขของการที่อยู่ด้วยกันไม่จำเป็นต้องมีเซ็กเข้ามาเกี่ยวข้องแต่ก็ถือเป็นเรื่องสำคัญเหมือนกัน...เท่าที่อยู่กับยูทาร์ไม่เคยมีสักครั้งที่จะดูเหมือนมีอารมณ์หรือต้องการจะปลดปล่อย

ยีนของไดโนเสาร์ที่อยู่ในร่างอาจทำให้อารมณ์ทางเพศมีค่อนข้างต่ำ นั่นหมายถึงเวลาปกติ...ถ้าเมื่อไหร่ที่ถึงฤดูผสมพันธุ์งานคงเข้าผมแน่ๆ

ขออย่าให้ถึงช่วงนั้นเร็วเลยละกัน...อย่างน้อยผมก็ขอฟิตร่างกายไว้ต่อกรกับยูทาร์เผื่อจะสามารถเปลี่ยนฝ่ายได้ถึงจะไม่ง่ายและแทบไม่มีทางเป็นไปได้เลยก็เถอะ

แล้วทำไมอยู่ๆในหัวผมถึงต้องมาคิดเรื่องพวกนี้เตรียมไว้ด้วยล่ะเนี่ย?

“เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะแล้วค่อยเข้าไปในป่ากัน”ผมตอบยูทาร์แล้วเดินไปเปิดกระเป๋าที่หิ้วมาด้วย...ถึงจะอยู่ในเขตร้อนแต่การทำงานในป่าจำเป็นต้องใส่เสื้อแขนยาวและกางเกงขายาวเพื่อจะได้สะดวกในการเคลื่อนที่

พอพวกเราเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยก็เป็นหน้าที่ของยูทาร์ที่จะใช้จมูกดมหากลิ่นของมนุษย์และไดโนเสาร์ที่อยู่บนเกาะนี่ที่ไหนสักแห่ง...จากแผนที่ที่ได้มามีหลายจุดที่คาดว่าจะเป็นกลุ่มของพวกลักลอบค้าไดโนเสาร์

บนเกาะนี้จากที่รายงานมาเห็นว่ามีไดโนเสาร์ถูกเอามาปล่อยอยู่หลายสายพันธุ์และพวกมันคงแพร่พันธุ์โดยธรรมชาติจนมีคนโลภมากคิดเรื่องการลักลอบค้าไดโนเสาร์ขึ้นมาได้

“มีกลิ่นไดโนเสาร์ทั่วไปหมดเลยแต่เป็นกลิ่นจางๆ”ยูทาร์หันมาบอกแล้วเริ่มหันหัวไปซ้ายทีขวาทีเหมือนกำลังลังเลว่าจะเดินต่อไปทางไหนดี

“ไปทางซ้าย”ผมตัดสินใจให้

“ทำไมเป็นทางนั้นล่ะ?”

“จากแผนที่ทางซ้ายมีโอกาสที่จะเป็นลังของพวกลักลอบมากกว่า”ผมอธิบายพร้อมกับเดินนำไปทางซ้ายทันที

“ให้ผมนำสิเซโครเผื่อมีอันตรายอะไร”ยูทาร์ไม่ปล่อยให้ผมนำหน้านานนัก ร่างของผมถูกดันไปด้านหลังพร้อมกับเจ้าของคำพูดที่เดินนำไปแทน

“จะห่วงอะไรนักยูทาร์...ผมมีประสบการณ์เดินป่ามากกว่านายอีกนะ”ผมส่ายหัวเบาๆแล้วเริ่มตามแผ่นหลังคนด้านหน้าไป

“แปลกเหรอถ้าผมจะห่วงคนที่รักน่ะ?”ยูทาร์หยุดนิ่งพร้อมกับหันมาถามด้วยใบหน้าจริงจังจนผมต้องถอนหายใจแล้วคลียิ้มส่งไปให้บางๆ

“ไม่แปลกหรอก...แต่ผมก็ไม่อยากเป็นฝ่ายที่ถูกปกป้องตลอดเวลาหรอกนะ...ยูทาร์ก็รู้ว่าผมไม่ได้อ่อนแอและตอนนี้เราเป็นคู่หูกันถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นพวกเราต้องฝ่าไปด้วยกันไม่ใช่ให้ยูทาร์ปกป้องแล้วผมวิ่งหนีไป...เข้าใจนะ”

“...เข้าใจแล้ว”ยูทาร์ตอบรับเสียงอ่อย

“ดีมาก...งั้นไปต่อเลย”

เมื่อตกลงกันได้พวกเราก็เดินหน้าต่อโดยที่ช่วยกันระวัง...การเดินทางผ่านป่ารกทึบนี่เป็นสิ่งที่ผมไม่ค่อยชอบนักเพราะนอกจากวิสัยทัศน์จะค่อนข้างแย่แล้วยังเดินลำบากอีก พื้นที่ลื่นเหมือนเป็นดินเหนียวทำให้การลบรอยเท้าทำได้ลำบากขึ้นนิดหน่อย

วันแรกในการเดินทางเราพักกันบนต้นไม้ใหญ่เพื่อป้องกันสัตว์ที่จะเข้ามารวมทั้งพวกลักลอบด้วย...พอเข้าวันที่สองพวกเราก็เริ่มเดินทางกันแต่เช้าระหว่างทางเจอทั้งงูหลามและจระเข้แต่พอถูกยูทาร์จ้องตากลับก็รีบหนีกันเป็นไปหมดเล่นเอาผมกลั้นขำซะท้องแข็งเลย

“ได้กลิ่นมนุษย์จากด้านนั้น”ยูทาร์บอกพร้อมกับชี้ไปด้านที่ได้กลิ่น

“แล้วไดโนเสาร์ล่ะ?”

“อยู่ใกล้ๆ...เหมือนจะมีหลายสายพันธุ์ด้วย”

“งั้นนำไปหาพวกไดโนเสาร์ก่อน”

“ได้”ยูทาร์พยักหน้าแล้วเริ่มออกเดินต่อ...ภาพของป่าที่เห็นจนติดตาเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเห็นหลังคาของสิ่งก่อสร้างจากไกลๆ จากที่คาดการณ์น่าจะใหญ่พอสมควรด้วย...

และก็เป็นอย่างที่คาดการณ์ไว้สิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ถูกตั้งอยู่กลางป่าทึบโดยมีรั้วล้อมรอบไว้หลายชั้น...เท่าที่มองเห็นก็มี3ชั้นได้ ชั้นแรกเป็นการทำรั้วแบบลวกๆโดยใช้เส้นลวดที่มีหนามขึงไว้รอบๆเท่านั้น...ชั้นต่อมาคาดว่าจะเป็นรั้วที่มีกระแสไฟฟ้าถูกปล่อยให้ไหลไปรอบและชั้นสุดท้ายเป็นกำแพงเหล็กที่ค่อนข้างสูงและหนาพอสมควรมีไว้ป้องกันไดโนเสาร์ที่คิดจะวิ่งเข้าชนแน่นอน

“ถ้าไม่ฝ่าเข้าไปทั้ง3ด่านก็คงเข้าข้างในไม่ได้สินะ”ผมพึมพำก่อนจะยกยิ้มขึ้นอย่างนึกสนุก...คนที่อยู่ในกำแพงนั่นเป็นพวกมีสมองและมีการวางแผนอย่างดีแปลว่าภายในกำแพงนั่นต้องมีคนรออยู่ไม่ต่ำกว่า50คนแน่

“เอายังไงดี?”

“ขอคิดแป๊บนึง...”ผมบอกแล้วพยายามนึกว่าจะเอายังไงดีการจะบุกเข้าไปตรงๆก็ดูจะเสี่ยงเกินไปถึงจะให้ยูทาร์กลายร่างแต่อีกฝ่ายคงมีอาวุธครบมือซึ่งอาจทำให้ยูทาร์เป็นอันตรายได้

แต่ถ้าจะให้ลอบเข้าไปก็เสี่ยงกว่าเดิมเพราะคงไม่มีทางผ่านกระแสไฟฟ้านั่นเข้าไปได้แน่...

ทางเดียวที่คิดได้คือต้องรอให้ประตูหน้าเปิดแล้วแอบเข้าไปซึ่งมันค่อยข้างเสี่ยงและแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะฝ่ายพวกยามที่ตรวจอยู่ด้านในแถมเรายังไม่รู้ว่าจะมีรถเข้ามาอีกเมื่อไหร่ถ้าต้องรออีกเป็นอาทิตย์ก็ไหวเหมือนกัน

“เซโครได้กลิ่นไดโนเสาร์อยู่อีกฝั่งนึง”

“ในกำแพงนั่นเหรอ?”หันไปถาม

“ไม่ใช่...อยู่นอกกำแพงแต่อีกฝั่งนึง...กลิ่นเหมือนกันตัวที่อยู่ข้างในด้วย”

“พวกของไดโนเสาร์ที่ถูกจับ...”ผมพึมพำก่อนจะอมยิ้มเมื่อคิดแผนดีๆออกแล้ว

แผนนี้คงจะเป็นแผนที่บ้าบิ่นจนมนุษย์ปกติไม่มีทางคิดออกและไม่มีใครกล้าเสี่ยงที่จะทำด้วย...แต่ผมมีคู่หูที่สามารถทำให้เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้อย่างยูทาร์อยู่ตรงนี้แล้ว

“ยูทาร์จำกลิ่นไดโนเสาร์ที่ถูกจับอยู่ข้างในนั้นได้หมดไหม?”

“ไม่หมด...ขอเวลาอีกเดี๋ยวก็คงจำได้”ผมพยักหน้าตอบแล้วให้เวลากับอีกฝ่ายในการจำกลิ่น

“...จำได้หมดแล้ว”ไม่นานนักยูทาร์ก็พูดขึ้น

“มีทั้งหมดกี่สายพันธุ์รู้ไหม?”

“...6สายพันธุ์”

“โอเค...งั้นเราไปหาไดโนเสาร์ที่อยู่อีกฝากกันดีกว่า”ผมบอกพร้อมกับลุกขึ้นแล้วเตรียมออกเดิน

“เซโครคิดจะทำอะไร?”

“ผมอยากได้ไดโนเสาร์พวกนั้นเป็นพวกเพื่อการนั้นพวกเราต้องคุยกับพวกเขาให้รู้เรื่อง”เซโครบอกสิ่งที่คิดให้ยูทาร์ฟัง

“เข้าใจแล้ว...เดี๋ยวผมคุยให้เอง”ยูทาร์พยักหน้าแล้วเดินนำออกไปแต่ก็ต้องชะงักเมื่อผมคว้าแขนของอีกฝ่ายไว้แน่นจนคนด้านหน้าต้องหันมามองอย่างงงๆ

“เราจะคุยกับพวกเขาด้วยกัน”ผมย้ำเสียงนิ่ง...การที่ให้ยูทาร์ไปจัดการก็ไม่ต่างกับผมเป็นคนออกคำสั่งโดยไม่ต้องลงแรงเลยน่ะสิ
“ก็ได้...เราจะไปคุยด้วยกัน”ยูทาร์ยอมแล้วดึงมือผมไปกุมไว้ก่อนจะเริ่มออกเดินอีกครั้งนึง

สิ่งก่อสร้างที่มีขนาดใหญ่มากทำให้พวกเราใช้เวลาสักพักกว่าจะเดินมาถึงจุดที่มีกลิ่นไดโนเสาร์...ไดโนเสาร์ที่ควรอยู่กลับหายไปซะแล้ว

สงสัยเรามาช้าไปพวกเขาคงพึ่งกลับเข้าไปในป่าได้ไม่นาน

“ทางนั้นเซโคร”ยูทาร์บอกแล้วดึงผมให้วิ่งตามเข้าไปในป่าทึบ...ที่ทางที่ไม่ค่อยดีทำให้ผมแทบไม่ได้มองด้านหน้าเลยเพราะมียูทาร์คอยนำให้ สิ่งที่ต้องสนใจคือพวกกิ่งไม้ที่อยู่บนพื้นตามทางที่วิ่งผ่านต่างหากถ้าหลบไม่ดีคงไม่มีเจ็บแน่

“พวกเขามาแล้ว...”

“ห๊ะ?...อะไรมา?”

ฝุบ!

ยังไม่ทันได้รับคำตอบเงาของสิ่งมีชีวิตบางอย่างก็โผล่เข้ามาในสายตาก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็ว...เสียงฝีเท้าที่ได้ยินทำให้รู้ได้ในทันทีว่าไม่ได้มีแค่ตัวเดียว จากที่เห็นผมยังไม่สามารถบอกได้แน่นอนว่าเป็นพันธุ์อะไรแต่ไม่ใช่พวกกินพืชแน่นอน...

งานเข้าแล้วไหมล่ะ

จะให้ยูทาร์กลายร่างตอนนี้เสียงคำรามจากการต่อสู้ต้องทำให้พวกที่อยู่ด้านในนั่นรู้ตัวและอาจส่งคนออกมาดูได้

“...กรรร...”ยูทาร์หยุดวิ่งพร้อมกับส่งเสียงคำรามต่ำในลำคอพร้อมกับใช้ตัวป้องกันผมไว้

กรรรร!!

เสียงคำรามตอบกลับดังลั่นอย่างพร้อมเพรียงแล้วโผล่หน้าออกมาจากต้นไม้ที่หลบซ่อนตัวอยู่...ร่างของไดโนเสาร์ขนาดเท่ามนุษย์เดินออกมา4ตัวแล้วเดินวนรอบๆผมและยูทาร์

“ไดโนนีคัส...”ผมพึมพำออกมาเมื่อเห็นกรงเล็บที่ยื่นออกมาจากขาหน้านั่น

ไม่รู้ว่าจะเรียกข่าวดีหรือข่าวร้ายดีที่หนึ่งในไดโนเสาร์ที่อยากให้มาเป็นพวกคือไดโนนีคัส...มันคงเป็นข่าวดีที่สุดที่ได้ไดโนเสาร์ที่ได้ชื่อว่าเป็นนักล่าแห่งยุคจูราสสิกกลายมาเป็นพวกเดียวกันและมันคงเป็นข่าวร้ายที่สุดเช่นกันถ้าพวกเขาไม่เล่นด้วย ถึงจะเป็นไดโนเสาร์ขนาดเล็กแต่มีทั้งความเร็วและพลังที่มากมายจนนักล่าตัวใหญ่ๆยังต้องเกรงใจ

“รู้จักเหรอเซโคร?”ยูทาร์กระซิบถาม

“รู้สิ...ไดโนนีคัสหรือเครื่องจักรสังหารแห่งยุคครีเตเชียสมีแรงกัดที่ทรงพลังยิ่งกว่าจระเข้และความเร็วที่มากที่สุดตัวหนึ่งในตระกูลโดรมีโอซอร์...รวมทั้งมีกรงเล็บยาวกว่า3นิ้ว!...ชอบล่าเหยื่อเป็นฝูงเหมือนหมาป่า”ผมอธิบายให้ยูทาร์ฟังพร้อมกับพยายามหาทางรอดว่าจะเอายังไงดี

กรรร!!

เสียงคำรามดังขึ้นในจังหวะเดียวกับที่ส่วนหัวของพวกมันขยับเข้ามาใกล้พร้อมอ้าปากที่เต็มไปด้วยฟันอันแหลมคมออก...ยูทาร์เองก็ไม่ยอมแพ้เริ่มขู่กลับไปเช่นกันถึงจะทำให้พวกมันผงะได้แต่ก็ไม่ทำให้สถานการณ์ดีขึ้น

การที่พวกมันไม่กลัวยูทาร์ค่อนข้างเป็นเรื่องที่ผิดปกติเพราะในตัวของยูทาร์มียีนของนักล่าถึง4สายพันธุ์ที่เรียกว่าเป็นสุดยอดของเหล่าไดโนเสาร์...แปลว่าไม่ใช่ไม่กลัวแต่ไม่มีทางเลือกนอกจากสู้

การเคลื่อนไหวที่ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผล...

สาเหตุที่ไปอยู่แถวๆรั้ว...

กลิ่นเดียวกันกับไดโนเสาร์ที่ถูกจับ...

หรือว่า...

“หัวหน้าของพวกนายถูกจับไปใช่ไหม?”ผมถามขึ้นแล้วมองไปยังไดโนนีคัสทั้ง4ตัวที่ชะงักไปเพราะได้ยินคำพูดผม

นั่นทำให้ผมรู้ได้ในทันทีว่าพวกมันเข้าใจสิ่งที่ผมพูด

“พวกเราจะเข้าไปด้านในที่มีหัวหน้าของพวกนายถูกจับอยู่และพวกเราต้องการกำลังของพวกนาย...ช่วยพวกเราหน่อยได้ไหม?”ผมก้าวออกไปข้างหน้าพร้อมกับมองไปที่ฝูงไดโนนีคัสตรงหน้า

“เซโคร...”

“บอกพวกเขาหน่อยสิยูทาร์ว่าพวกเราจะช่วยหัวหน้าของพวกเขา”ผมบอกโดยที่ยังไม่ละสายตาจากไดโนนีคัสตรงหน้า...การที่ให้ยูทาร์บอกก็เพื่อจะได้สื่อสารได้ตรงกัน

“...กรรร...”

กรรร!!

เสียงคำรามเปลี่ยนเป็นเสียงครางต่ำยูทาร์และฝูงไดโนนีคัสกำลังส่งเสียงคุยกันก่อนที่ทั้ง4ตัวจะไปรวมตัวกันหน้ายูทาร์ ท่าทางที่สงบลงทำให้ผมมั่นใจว่าทุกอย่างจะไปได้สวย

“...พวกเขาบอกว่าจะช่วยเรา”ผ่านไปสักพักยูทาร์ก็บอกคำตอบที่น่ายินดีแก่ผม

“เยี่ยมเลย...บอกพวกเขาว่าเราต้องการกำลังเพิ่มอีก...เหล่าพรรคพวกของไดโนเสาร์ที่ถูกจับเราจะรวมพวกเขาให้หมด!”


หลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางไปรวมไดโนเสาร์อีก5ชนิดที่อาศัยอยู่บนเกาะนี้จนได้มาครบ...เป็นภาพที่ควรเก็บบันทึกไว้ในรอบปีที่มีไดโนเสาร์กว่า5สายพันธุ์มารวมตัวกันทั้งสายพันธุ์กินเนื้อและกินพืชโดยที่ไม่เกิดการต่อสู้ขึ้นและที่น่าแปลกคือมีมนุษย์ซึ่งก็คือผมและยูทาร์เป็นคนนำขบวน...

อยากจะหยิบกล้องมาเซลฟี่จริงๆเลย

ไดโนเสาร์ที่เรารวบรวมได้นอกจากไดโนนีคัสแล้วก็มีเดสมาโทซูคัส...เป็นไดโนเสาร์ที่เกิดในยุคแรกมีรูปร่างที่ดูดุร้ายเหมือนจระเข้แต่ความจริงแล้วเป็นสัตว์กินพืช...มีหนามเรียงปกคลุมอยู่ทั่วทั้งหลังโดยหมานที่ใหญ่ที่สุดอยู่บริเวณหัวไหล่

ไดโนเสาร์ตัวต่อมาคือคอดิปเทอริกซ์...ไดโนเสาร์ขนาดเล็กที่มีรูปร่างคล้ายนกเป็นไดโนเสาร์ที่กินทั้งพืชและสัตว์ ไหนๆก็พูดถึงไดโนเสาร์ที่คล้ายนกแล้วตัวต่อไปเรียกว่าตัวเล็กกว่านกบางสายพันธุ์อีก...นั่นคืออิพิเดนโดรซอรัส...ความโดดเด่นของไดโนเสาร์ชนิดนี้อยู่ที่นิ้วกลางของมันที่ยาวมากโดยมีความยาวมากกว่านิ้วอีกสองนิ้วรวมกันเสียอีกนักวิทยาศาสตร์คิดว่าพวกมันน่าจะหากินบนต้นไม้และใช้นิ้วกลางที่ยาวเป็นพิเศษนี้แหย่เข้าไปในรูบนต้นไม้เพื่อเกี่ยวตัวหนอนและแมลงออกมากิน อิพิเดนโดรซอรัสมีขนาดเท่ากับนกกระจอกเป็นไดโนเสาร์ที่ตัวเล็กที่สุดในโลก

สายพันธุ์ต่อมาคงจะคุ้นหูใครหลายคนนั่นคือ...เวโลซีแรพเตอร์เป็นไดโนเสาร์กินเนื้อที่ฉลาดและว่องไวมีการออกล่าเหยื่อเป็นกลุ่มเหมือนหมาป่า อาวุธคือเล็บเท้าแหลมคมเหมือนใบมีดที่พับเก็บได้และฟันที่แสนคมกริบ

และมากันที่สายพันธุ์สุดท้ายคือคอมซอกนาทัสเป็นไดโนเสาร์เทอโรพอดมีลำตัวยาวประมาณ70เซนติเมตรและมีน้ำหนักเพียง3กิโลกรัมพวกมันล่าสัตว์ตัวเล็กอย่างแมลงหรือหนูเป็นอาหาร

สรุปง่ายๆว่าไดโนเสาร์ส่วนมากที่ถูกจับเป็นไดโนเสาร์ขนาดกลางจนถึงขนาดเล็กเพื่อให้ง่ายต่อการขนย้ายและผ่านด่านต่างๆ...จากที่ฟังยูทาร์บอกมาเห็นว่ายอมร่วมมือด้วยถ้าได้พวกของตัวเองคืนและต้องสัญญาว่าจะไม่กินกันเองระหว่างการต่อสู้
ว่าก็ว่าเถอะ...ไดโนเสาร์บางสายพันธุ์ที่เรียกมาไม่ใช่สายต่อสู้แต่ก็ยังพอจะให้ช่วยก่อกวนได้

ตอนนี้พวกเรารวมตัวกันอยู่ห่างจากฐานของพวกลักลอบอยู่พอสมควรเพื่อบอกแผนการให้ฟังจะได้ไม่มีอะไรผิดพลาด...ช่วงกลางคืนเป็นช่วงที่เหมาะในการลงมือมากที่สุดเพราะมนุษย์ไม่มารถมองเห็นในที่มืดได้ดีเท่าไดโนเสาร์

“แผนการของพวกเราจะเป็นแบบนี้นะ...ตอนแรกจะให้ยูทาร์วิ่งชนจนประตูเปิดออกจากนั้นพวกที่เหลือก็วิ่งเข้าตะลุมบอลจัดการคนที่เฝ้าอยู่ให้หมดแต่ถ้าไม่ฆ่าได้จะดีมาก...ผมจะให้พวกไนโดนีคัสจัดการกับไฟที่ส่องสว่างอยู่ให้เรียบเราจะได้ได้เปรียบในการต่อสู้มากขึ้น...”ผมค่อยๆอธิบายแผนการให้ฟังโดยที่เหล่าไดโนเสาร์กว่า20ตัวก็ตั้งใจฟังโดยไม่มีการเสียงดังสักนิด

น่ารักกว่าสอนเด็กอนุบาลอีก!

(มีต่อคะ)

[nicedog]

(ต่อคะ)


“ส่วนเรื่องช่วยพรรคพวกของทุกคนผมจะจัดการเอง...ขอแค่ช่วยถ่วงเวลาจนกว่าผมจะจัดการทุกอย่างเสร็จก็พอ...แต่ด้วยความสามรถของพวกนายคงจัดการเสร็จได้ไม่ยากหรอกใช่ไหม?”พอพูดจบผมก็มองไปยังไดโนเสาร์ที่อยู่รอบๆ

งื๊ดดด!

กรรร!

เสียงครางดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียงทำให้ผมพยักหน้าเบาๆอย่างพอใจที่สุด

เยี่ยม...มันเยี่ยมมากเวลาที่ไดโนเสาร์ฟังเราแบบนี้!

สุดยอดไปเลย!

“พวกเขาถามว่าต้องเข้าไปจัดการพวกที่อยู่ข้างในตึกไหม?”ยูทาร์หันมาถามผม

“ถ้าได้จะขอบคุณมากเลย”ยังไงสุดท้ายผมก็ต้องจับกุมทุกคนที่อยู่ที่นี่อยู่ดีถ้าจะช่วยเบาแรงผมจะดีใจมากเลย

“งั้นก็มาเริ่มกันเลยดีกว่า...ยูทาร์”

“ได้...ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเรียกผมนะ”ยูทาร์บอกด้วยความเป็นห่วง

“แน่นอน”

กรรร!!

ยูทาร์คำรามเสียงดังพร้อมกลับร่างไดโนเสาร์ตามเดิม ด้วยร่างที่สูงกว่า8เมตรทำให้เหล่าไดโนเสาร์พันธุ์เล็กดูเล็กลงไปอีก...อิพิเดนโดรซอรัสและคอมซอกนาทัสกระโดนขึ้นไปเกาะตามหนามกลางหลังของยูทาร์เพื่อเป็นที่ยึกเกาะโดยที่ฝูงไดโนนีคัสและเวโลซีแรพเตอร์ต่างก็เตรียมตัวที่จะวิ่งไปล่าเหยื่อ

“ไปเลยยูทาร์!”เมื่อผมให้สัญญาณฝูงไดโนเสาร์โดยมีแกนนำเป็นไดโนเสาร์พันธุ์ผสมที่สูงกว่า8เมตรก็วิ่งตรงเข้าไปกระแทกประตูทางเข้าที่ถูกสร้างด้วยเหล็กหนาด้วยแรงอันมหาศาลจนประตูถูกทำลายอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ย!...ไดโนเสาร์บุก!...อ๊ากก!!...”เสียงกรีดร้องค่อยๆดังขึ้นตามมาก่อนที่ไฟที่เปิดสว่างอยู่จะดับลงยิ่งสร้างความกลหนให้กับมนุษย์ที่อยู่ด้านในมากขึ้นไปอีก

เซโครใช้จังหวะที่ไม่มีใครสนใจวิ่งเข้าไปด้านในพร้อมกับวิ่งลัดไปทางด้านข้างเพื่อจะไปปล่อยเหล่าไดโนเสาร์ที่ถูกจับไว้แต่ยิ่งเข้ามาลึกก็ยิ่งเจอแต่ความมืด พอรู้ตัวอีกที่ก็หลงทางซะแล้ว

“ซวยแล้วสิ...”เอาไงดี?

งื๊ดด~

เสียงครางเล็กๆดังขึ้นพร้อมกับแรงจิกที่ขาทำให้ผมก้มหน้าลงไปมองก่อนจะยิ้มกว้างออกมาเมื่อเจอคอมซอกนาทัสตัวนึงที่ตามมาด้วย...

“นายจะพาผมไปใช่ไหม?”ผมนั่งลงแล้วถามอีกฝ่าย

งื๊ดด!

อีกฝ่ายครางเสียงสูงพร้อมกับกระโดดขึ้นมาบนไหนผมแล้วใช้หางสะบัดไปมาอย่างน่ารัก

“ไปทางนั้นเหรอ?”ผมถามและคำตอบที่ได้กลับมาคือเสียงครางเบาๆ

เซโครไม่รอช้าที่จะวิ่งไปตามทางที่คอมซอกนาทัสบอก ใช้เวลาสักพักก็มาถึงโกดังขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลัง...ด้านหน้าโกดังมีคนเฝ้าอยู่4คนแถมยังถือปืนด้วย

อีกฝ่ายมีปืนผมก็ควรมีบ้างสินะ?

เมื่อคิดได้ผมก็คว้าปืนที่เหน็บไว้ตรงเอวออกมา...ปืนขนาดกลางที่มีน้ำหนักเบาเหมาะสำหรับการพกพาที่สุดแต่ข้อเสียของปืนนี้คือมีกระสุนแค่8นัดซึ่งมากพอที่จะจัดการกับยามทั้ง4คนแต่ผมบอกแล้วว่าถ้าไม่จำเป็นจะไม่ฆ่าใครเลยเล็งไปที่มือของคนที่ยืนเรียงอยู่หน้าโกดังแทน

ปัง!

ทันทีที่ยิงนัดแรกออกไปนัดต่อไปก็ตามขึ้นติดๆจนได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของคนเฝ้าทั้ง4ดังขึ้นพร้อมกับทรุดตัวลงบนพื้น...นั่นเป็นโอกาสที่ผมจะวิ่งเข้าไปใกล้พวกเขาและจัดการทำให้สลบซะ

ไม่ถึง5นาทีผมก็ควบคุมสถานการณ์ได้สำเร็จแต่พอค้นตัวยามทั้ง4คนกลับไม่เจอกุญแจโกดังเลย...นั่นทำให้ผมชักเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดีแล้วสิ

“หากุญแจนี่อยู่เหรอหนุ่มน้อย?”เสียงแหบคนผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น พอหันไปก็ต้องข่มใจเอาไว้เมื่อเจอชายอายุมากคนนึงยืนอยู่หน้าเหล่าลูกน้องนับสิบที่เล็งปืนมาทางนี้

สังหรณ์ผมก็แม่นซะจริงๆเลยนะ!

“ใช่...คุณจะให้ผมเหรอ?”ผมยังทำหน้านิ่งอยู่ทั้งที่ในใจกลับร้อนรนจนแทบคิดอะไรไม่ออก

กระสุนเหลือ4นัดกับคนอีกเป็นสิบ...ถ้าจะเข้าไปจับตัวหัวหน้ามาเป็นตัวประกันก็คงไม่ง่ายด้วยสิ

“หึ...ใจกล้าดีนี่...ฉันไม่รู้ว่าเธอทำยังไงถึงทำให้ไดโนเสาร์พวกนั้นมารวมตัวกันแต่จบแล้วล่ะ...มีแค่โกดังนี่เท่านั้นที่ฉันจะไม่ยอมให้ใครได้แตะ!!”ชายตรงหน้าตะหวาดเสียงดังพร้อมกับยกกระบอกปืนสีดำขึ้นมาเล็งที่หัวผม

“งั้นคุณจะยิงผมทิ้งใช่ไหม?”

“เธอคิดจะถามเพื่อถ่วงเวลาสินะ...เสียใจด้วยที่ฉันไม่มีเวลามาคุยกับเธอแล้ว”ดูเหมือนอีกฝ่ายจะรีบไปทำธุระน่าดูแฮะ

ตึงง!

เสียงกระแทกของอะไรบางอย่างภายในโกดังทำให้ทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียว นั่นทำให้ผมได้จังหวะวิ่งไปหลบที่ด้านข้างของโกดังท่ามกลางเสียงปืนที่ยิงไล่มา

“แกหนีไม่พ้นหรอก!”

ตึงงง!!

เสียงกระแทกที่แรงขึ้นทำให้ผมต้องขมวดคิ้วด้วยความสงสัยว่ามีอะไรเกิดขึ้นข้างในกันแน่

งื๊ดด!

เสียงร้องงเบาๆทำให้ผมก้มลงไปมองด้านล่างก่อนจะพบกับคอมซอกนาทัสตัวเดิมที่ไม่เหมือนเดิมเพราะพ่วงมาด้วยอิพิเดนโดรซอรัสอีกตัว

“พวกนายทำอะไรรึเปล่า?”ผมถามอย่างสงสัยแต่ถ้าได้คำตอบมาผมก็คงวิ่งหนีคนแรก

ไม่มีคำตอบกลับมาแต่อิพิเดนโดรซอรัสยกมือที่มีเนิ้วและเย็บที่ยาวขึ้นให้ดู...ปลายเล็บของอิพิเดนโดรซอรัสหักเล็กน้อยเหมือนไปทำอะไรมา...

หื้อ?

“อย่าบอกนะว่าพวกเธอไปเปิดกรงมาน่ะ?”ผมรีบถามขึ้นทันทีที่นึกออก

งื๊ดด!

ฉลาดเกินแล้วไดโนเสาร์พวกนี้!

แปลว่าถ้าพังกลอนได้ทุกอย่างก็จะจบ...เมื่อรู้แบบนั้นผมเลยเล็งปืนไปที่แม่กุญแจที่อยู่ด้านหน้าโกดังก่อนจะยิงกระสุนที่เหลือจนหมดพร้อมกับแรงกระแทกจากภายในที่ทำให้ประตูโกดังอ้าออกจนเกิดเสียงดังลั่น

กรรร!!

เสียงขู่คำรามของเดสมาโทซูคัสดังขึ้นก่อนจะตามด้วยหัวหน้าของไดโนนีคัสที่พุ่งเข้าใส่ชายแก่ที่เบิกตากว้างอยู่ไม่ไกล...เสียงร้องโหยหวนทำให้ผมหลับตาลงเพราะคงช่วยไม่ทันแน่ๆ

กรรร!!

เป็นอีกครั้งที่เสียงคำรามที่คุ้นเคยดังขึ้นพร้อมกับฝูงไดโนเสาร์ที่วิ่งเข้ามาตะรุมบอลกับคนนับสิบ...คงไม่ต้องบอกใช่ไหมว่าใครเป็นฝ่ายชนะ?

พลุสีเขียวถูกจุดขึ้นท้องฟ้ายามราตรีในทันทีที่สถานการณ์สงบลง...เหล่าไดโนเสาร์ถูกช่วยเหลือได้สำเร็จก่อนจะแยกย้ายกันกลับป่าเหมือนเดิม

“เดี๋ยวก่อน”ผมเรียกพวกไดโนเสาร์ที่กำลังจะกลับเข้าป่า

“ถ้าอยู่ที่นี่พวกนายอาจถูกล่าอีก...อ่อ...ถ้าไม่รังเกียจผมมีที่แนะนำด้วย...ถ้าเป็นพวกนายผมจะทำเรื่องให้ไม่ต้องเข้าไปอยู่ในกรง...เพราะงั้น...”พอพูดถึงตงนี้ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองเหล่าไดโนเสาร์ที่จ้องมาเหมือนกำลังรอฟังสิ่งที่ผมจะพูด ใช้เวลาสักพักในการรวบรวมความกล้าก่อนจะเอ่ยคำถามนั้นออกไปได้...

“ไปอยู่ด้วยกันไหม?”

.....................................................................
มุมให้ความรู้เรื่องไดโนเสาร์

วันนี้ขอเสนอ2สายพันธุ์

1.ไดโนนีคัส



เครื่องจักรสังหารแห่งยุคครีเตเชียส ถูกทำให้สับสนจากหนัง จูราสสิค ปาร์ค ภาคแรก
เวโลซิแรปเตอร์นั้นมีขนาดเท่าสุนัขเท่านั้น นักล่าตัวจริงในจูราสซิค ปาร์ค
ควรเป็นมันมากกว่า แรงกัดที่ทรงพลังยิ่งกว่าจระเข้ ความเร็วที่มากที่สุดตัวหนึ่งในตระกูลโดรมีโอซอร์
ความสูงเท่ามนุษย์ หัวถึงหางยาวได้ ร่วม 3.4 เมตร กรงเล็บเท้ายาว 3 นิ้ว!

ขอบคุณรูปภาพและข้อมูลจาก : http://pantip.com/topic/32724814

2.อิพิเดนโดรซอรัส



ไดโนเสาร์ที่ตัวเล็กที่สุดชื่อของมันคืออิพิเดนโดรซอรัส ซากฟอสซิลของมันถูกขุดพบในจีนโดยวัดอายุได้ 160 ล้านปีซึ่งเท่ากับช่วงเวลาของยุคจูราสสิก ความโดดเด่นของไดโนเสาร์ชนิดนี้อยู่ที่นิ้วกลางของมันที่ยาวมากโดยมีความยาวมากกว่านิ้วอีกสองนิ้วรวมกันเสียอีก นักวิทยาศาสตร์คิดว่าพวกมันน่าจะหากินบนต้นไม้และใช้นิ้วกลางที่ยาวเป็นพิเศษนี้แหย่เข้าไปในรูบนต้นไม้เพื่อเกี่ยวตัวหนอนและแมลงออกมากิน อิพิเดนโดรซอรัสมีขนาดเท่ากับนกกระจอกและเป็นไดโนเสาร์ที่เล็กที่สุดเท่าที่มนุษย์เคยค้นพบมา

ขอบคุณรูปภาพและข้อมูลจาก : http://www.komkid.com/ธรรมชาติวิทยา/ไดโนเสาร์ฉบับกระเป๋า/

...................................................................

สวัสดีคะ

ตอนนี้เป็นตอนที่ยาวที่สุดตั้งแต่แต่งมา...เนื้อหาก็แน่นเอียดคอนแรกอยากจะแบ่งเป็น2ตอนแต่ถ้าแบบนั้นก็จะดูยืดเยื้อไปเลยเขียนให้อยู่ในตอนเดียวกันเลยดีกว่า

สำหรับตอนนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างแปลกเพราะเป็นการรวมตัวกันของไดโนเสาร์หลากหลายสายพันธุ์ซึ่งในความเป็นจริงคงไม่สามารถทำแบบนี้ได้...อ่านตอนนี้แล้วก็อย่านึกถึงหลักความเป็นจริงเลยนะคะ

อ่านเอามันส์ดีกว่าคะ555+

มีแต่คนอยากให้ลงตอน20ก่อน...อยากเห็นเซโครเสียตัวกันมากกก

อาทิตย์หน้าสมใจแน่คะ

จะแกล้งคนอ่านโดยการลงครึ่งตอนดีไหมคะ?(โดนถีบแน่)

ยังไงก็รู้สึกสนุกที่แต่งฉากบู๊มากคะ...ไม่เคยคิดว่าจะแต่งแนวแฟนตาซีได้ขนาดนี้...ปลื้มจริงๆ

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์และทุกๆกำลังใจนะคะ

สำหรับคำผิดจะทยอยแก้ให้คะ...ขอบคุณที่บอกว่าจุดไหนที่เขียนผิดนะคะ^^

ไว้เจอกันใหม่ตอนหน้า...เหลืออีกนิดเดียวก็จะจบแล้วสิ

แอบเศร้านิดๆเหมือนกัน

บ๊ายบายคะ

nicedog

♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪

[double9JH]

เกือบไปแล้ววว

ว่าแต่เซโครจะพาพวกไดโนเสาร์ไปอยุ่ที่ไหนอ่ะเนี่ย?   

[Mouse2U]

ถูกเหล่าไดโนเสาร์รุมเสียขนาดนั้นจะเหลือรอดพอให้จับกุมกลับไปสักคนบ้างไหมคะ
นั่น

[aiyuki]

ชอบไดโนเสาร์เรื่องนี้ที่สุดดดด สนุกมากก นึกถึงตอนดูจูราสสิกเลย สั่งไดโนเสาร์ได้ ชอบๆๆ

[rayaiji]

ตัวแก้คำผิดประตำเรื่องมาแบ๊ววววว
1.ผมตอบกลับไปพรางถอดชุดดำน้ำออก - พลางถอด
2.โอกาสที่จะเป็นลังของพวกลักลอบ - รังของพวกลักลอบ


เก็บเงินรอสำหรับหนังสือแล้วนะคะ ลุ้นมากเลยตอนนี้  อาทิตย์หน้าอย่าแกล้งกันเลยค่ะ ขอร้องจริงๆ 

[buathongfin]

อ้ากกกก สนุกสุดๆไปเลยตอนบู๊เนี่ย 

[DarkAki]

แอร๊ยยยยยยยย

ป้ามองไดโนเสาร์กินเนื้อด้วยสายตาเหมือนเดิมไม่ได้แล้ววว

งื้ออออออออ  น่ารักกันเกินไปแล๊วววววววว

ว่าแต่พวกหนูๆสนใจว่าวิ่งเล่นที่บ้านป้ามั๊ยลูกกก

บ้านป้ากว๊างงงงงกว้าง  วิ่งเล่นได้สบายเลย

เซโครขาาาาา เจ้ว่ายังไงหนูก้กดยูทาร์ไม่ได้หรอกลูก

ทำใจเป็นภรรยาที่นารักของน้องยูทาร์เถอะ คึคึ

แหมมมมมม พูดซะป้าอยากเห็นช่วงฤดูผสมพันธุ์ของน้องยูทาร์เลยอ่ะ /แอร๊ยยยยย

  

[tiew93]

ไดโนเสานี่น่ารักจังงง

คนเขียนต้องทำการบ้านเยอะแน่ๆกว่าจะใส่ไดโนเสาเข้าไปในแต่ละตอน

รักนะคนเขียน คึคึ

[HanATarO]

ลุ้นระทึกจริงๆ ว่าแต่พวกที่ลักลอบนี่เหลือชีวิตอยู่บ้างป่าวเนี่ย 5555

ได้พวกเพิ่มอีกแล้วน้า เซโคร

โอ๊ะๆๆ แล้วอาการที่ ยูทาร์ เป็นเนี่ยอีกไม่นานแล้วสินะ หึหึหึ

[Min*Jee]

เดี๋ยวๆ เซโครชักจะเหมือนครูฝึกสุนัขเข้าไปทุกวัน
แต่.....ยูทาร์!!!! ฤดูผสมพันธุ์มารึยังงงงงงงงง
รอตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อเลย!!!