✥ Jurassic Heart ✥ดวงใจ กลายพันธุ์รัก ≯กลายรักพิเศษ❧ อานโน่≮ P.37 29/05/59
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

ถ้าเรื่องนี้มีภาคต่อ(แต่คู่อื่น)...นักอ่านมีความคิดเห็นว่ายังไงคะ?

ดีๆ...อยากอ่านอีก
353 (88%)
เฉยๆ...แต่งมาก็อ่านนะ
12 (3%)
ไม่ดีๆ...จบแค่นี้ดีกว่า
9 (2.2%)
อื่นๆ...แล้วแต่นักเขียนว่าจะแต่งหรือไม่
27 (6.7%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 401

ผู้เขียน หัวข้อ: ✥ Jurassic Heart ✥ดวงใจ กลายพันธุ์รัก ≯กลายรักพิเศษ❧ อานโน่≮ P.37 29/05/59  (อ่าน 350836 ครั้ง)

ออฟไลน์ aurusma

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 217
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-2
สุดยอดเลยยยยย>< คิดภาพ ไดโนเสานั่งฟังเราพูดแบบ จ้องตาแป๋ว*.* อร๊ายยยย น่ารักเกินไปแล้ว :-[

ออฟไลน์ magarons

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-6
ฤดูผสมพันธ์ เมื่อไหร่จะติดสัดลูกกก (ไดโนเสาร์เรียกงี้ไหมเนี่ย)

ออฟไลน์ แฟนตาเซีย

  • หืมม...?
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 557
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
ถ้ายูทาร์กลัวเซโครเจ็บ
ยูทาร์จะยอมเป็นรับแทนเซโครรึเปล่า...เรายังไงก็ไ--(โดนยูทาร์กัด)
 :z6:

ออฟไลน์ about

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 254
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5

ออฟไลน์ DKTime

  • ขอบเขตความรู้สึกยิ่งใหญ่ ความเสียใจอาจแฝงไว้ในความเฉยชา....
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-2
    • https://twitter.com/UKnowJJTime_DK
มันง่ะ ตอนนี้ก็รอๆๆๆๆๆหนังสือ
ยูทาร์มีอารมณ์ได้มุ้งมิ้งมากกกก 5555

ออฟไลน์ nunnuns

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1972
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-3
ไซโครเท่ห์ที่สุดเลยยยยยย น่ารักแถมเข้มแข็งมากด้วย สมแล้วที่เป็นผู้นำไดโนเสาร์ได้(โดยเฉพาะไดโนเสาร์อย่างยูทาร์5555555 แลดูเกรงใจว่าที่ภรรยาสุดด)

ออฟไลน์ บูมเบส

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1740
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-4
อยากอ่านอีกจังเลยย

ออฟไลน์ QXanth139

  • ♡동해 #Always13
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
บู๊สะใจมาก o13

ตอนหน้าแล้วสินะที่เรารอคอย :hao6:

ออฟไลน์ badbadsumaru

  • ♡ caramel macchiato
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2458
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-2
5555555 ไดโนเสาร์น่ารัก
ตั้งใจฟังกันมาก
เกือบไปนะเซโคร -..- ถ้าฤดูผสมพันธุ์มาถึง 555

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
อ่านไปอ่านมาชักจะเกินจริง? ไปหน่อยนะตรงที่ไดโนเสาร์ตัวอื่นสามารถฟังที่เซโครพูดรู้เรื่องด้วย
งั้นไม่ต้องอาศัยยูทาร์ เซโครก็สื่อสารกับไดโนเสาร์ได้สิ
แต่ถ้ามองในมุมที่ว่าเป็นการสื่อสารด้วยความรู้สึกที่แสดงออกด้วยน้ำเสียง ท่าทาง ก็อาจจะพอรับได้บ้าง
โดยส่วนตัวไม่ได้ยึดถือความสมจริงหรอกนะคะ เพราะเข้าใจว่าเป็นนิยายแฟนตาซี
แค่รู้สึกแปร่งๆไปบ้าง เพราะเหมือนอ่านเจอมาหลายรอบที่ไดโนเสาร์ฟังภาษาคนจากเซโครได้เข้าใจดีเหลือเกิน
จนคิดว่าเอ๊ะ พวกเขาฉลาดกันจัง มีพัฒนาการการเรียนรู้ได้รวดเร็วจริงๆ
ไม่ได้จะติหรืออะไรนะคะ แค่อยากแสดงความคิดเห็นในสิ่งที่คิดขึ้นมาทันทีที่ได้อ่าน
เรื่องนี้น่ารักดี รออ่านตอนหน้านะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26
บอกเลย มองพวกกินเนื้อน่ารักไปแล้ววววววว แอร้


ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
สนุกมากกกก ลุ้นสุดๆอ่ะ
อยากเลี้ยงไดโนเสาร์เลยอ่ะ

ออฟไลน์ tsubasa_6927

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 199
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ตอนแรกก็ไม่คิดหรอกค่ะ แต่เห็นหลายคนพูดถึงฤดูผสมพันธุ์ขึ้นมา เลยพลอยอยากเห็นไปด้วย ตัวเค้าเองไม่เคยคิดเรื่องนี้เลยจริงๆนะ เค้าไม่ได้หื่นจริงๆนะ :haun4:  เซโครเหมือนครูสอนเด็ก(ที่พูดรู้เรื่องแล้ว)เลยอะ น่ารัก

ออฟไลน์ nuja

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 136
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
มาแล้ว  ๆ  ๆ  ๆ

สนุกมากค่ะ
ุุ
เรารอฤดูรักอยู่นะ

ออฟไลน์ Arzumi

  • #เจ้าหนูจาไม
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 111
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ลุ้นนายเอกเราให้เสียตัว แฮ่!!! :z2:

ออฟไลน์ kiolkiol

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :hao7: :hao7: รอฤดูผสมพันธุ์นะคะ 5555555555555555555555

ออฟไลน์ Hunnie277

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
อ่านวันเดียว รวดเดียวเลยครัชช เเละก็มาค้างที่จุดนี้ อ๊ากกกก  :m31: :m31: :m31: อยากอ่านต่อ ณ จุดนั้นเเล้วค่าา

ออฟไลน์ Beer04

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
อยากอ่านคุณลีโออ่ะ น่ารัก เห็นแต่สั่งเซโครกับยูทาร์ดีนัก  :z1: :z1:

ออฟไลน์ Ryoooo

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3146
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +288/-2
สนุกมากเลย
ได้ความรู้เรื่องไดโนเสาร์เยอะมาก
จนอยากไปดูหนังอีกรอบเลย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Nunng

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 128
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ติดตามค่าาาาาา ชอมมากเลย :hao7:

ออฟไลน์ inspirer_bear

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-5
เกือบไปแล้วนะเซโคร
ชวนไดโนเสาร์ไปอยู่ด้วย ระวังยูทาร์น้อยใจนะ สนใจำดโนตัวอื่นมากกว่า

ออฟไลน์ Mickey199663

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
ตอนนี้เหล่าไดโนเสาร์น่ารักกันจริงๆ ลองนึกภาพตามเซโครแล้วต้องน่ารักมากแน่ๆ

ออฟไลน์ FaiiFay_Elle

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 116
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
อ่านแล้วหลงรักเลยทีเดียว น่ารัก  :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ nicedog

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 588
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +366/-0
กลายรักครั้งที่❧20


หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนทุกอย่างก็ดูจะกลับไปเป็นปกติยกเว้นความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร...จะบอกว่าเป็นความรู้สึกที่ทำให้รู้สึกไม่ค่อยดีก็ได้

เป็นครั้งแรกที่รู้สึกแบบนี้...

เวลาเห็นเซโครให้อาหารฝูงไดโนนีคัสที่พึ่งไปรับมาจากเกาะที่ไปทำภารกิจเมื่อคราวก่อนก็ทำให้รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก...รู้สึกไม่ชอบเวลาที่เห็นเซโครให้อาหารพร้อมกับส่งยิ้มให้พวกไดโนนีคัส

ไม่ใช่แค่พวกไดโนนีคัสเท่านั้นที่ถูกพามายังเกาะแห่งนี้แต่ยังมีคอดิปเทอริกซ์ อิพิเดนโดรซอรัสและเวโลซีแรพเตอร์ ด้วยความที่บางตัวเป็นไดโนเสาร์กินเนื้อที่มีความน่ากลัวทำให้มีหลายคนออกมาค้านที่จะปล่อยพวกมันรวมกับไดโนเสาร์กินพืชแต่เพราะได้เซโครจัดการหลายๆอย่างในที่สุดเสียงค้านนั่นก็หายไปจนเหล่าไดโนเสาร์สามารถอยู่บนเกาะนี้ได้โดยไม่ถูกขังเหมือนตัวอื่นๆ

ผมรู้ดีว่าตัวเองเริ่มเข้าใกล้คำว่างี่เง่าเข้าไปทุกทีถ้าเข้าไปกระชากเซโครที่ยืนอยู่การฝูงไดโนเสาร์แล้วพากลับห้องเพราะงั้นเลยต้องกลั้นใจข่มอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติก่อนจะเผลอทำเรื่องแย่ๆลงไป

“ยูทาร์เป็นอะไรทำไมทำหน้าเครียดๆ”เซโครเดินเข้ามาหาพร้อมกับขยับใบหน้าเข้ามามองใกล้ๆ

กลิ่นตัวอ่อนๆที่ไม่ได้ใส่น้ำหอมกลับดึงดูดผมให้ขยับหน้าเข้าไปหาอีกฝ่ายแล้วจูบเบาๆที่แก้มก่อนจะไล่ลงไปที่ต้นคอขาวตรงหน้า...ผิวเนื้อนิ่มๆที่สัมผัสผ่านริมฝีปากทำให้รู้สึกถึงความนุ่มของต้นคอจนอยากจะกัดลงไปแรงๆ

และนั่นเป็นอีกครั้งที่ต้องชะงักเมื่อรู้ตัวว่าเริ่มคิดอะไรแปลกแบบนั้น...ผมรีบดันร่างของเซโครออกไปให้ห่างตัวแล้วเดินกลับไปที่รถอย่างรวดเร็วโดยที่ในหัวกำลังทบทวนอยู่ว่าตัวเองกำลังเป็นอะไรกันแน่

“ยูทาร์เดี๋ยวสิรอผมก่อน!”เสียงของเซโครดังขึ้นจากด้านหลังพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ก้าวเข้ามาใกล้จนมาเดินเคียงผม

“ยูทาร์...”เสียงนุ่มที่ได้ยินทำให้ในอกรู้สึกแปลกๆ

อยากได้ยินเสียงมากกว่านี้...

“บ้าเอ้ย!”ผมสถบออกมาดังลั่นพร้อมกับชกเต็มแรงไปที่ต้นไม้ข้างๆจนปริแตก

“ยูทาร์เกิดอะไรขึ้น?...วันนี้...ไม่สิ...ช่วงนี้นายแปลกๆนะ”เซโครรีบเข้ามาจบมือข้างที่ผมชกต้นไม้ขึ้นมาดูทันที ดวงตาสีเขียวอมฟ้าที่สั่นระริกด้วยความเป็นความห่วงทำให้สติเริ่มกลับเข้าร่าง

“ขอโทษ”ผมเอ่ยออกไปเบาๆ

“ง่วเหรอ?...หรือว่าเหนื่อย?”

“...คงเหนื่อยน่ะ”ผมตอบคนตรงหน้ากลับไป

“เพราะทำงานเยอะไปแน่นๆเลย...เดี๋ยวผมบอกว่าไม่รับงานสักอาทิตย์ดีกว่า”เซโครหันมาบอกพร้อมรอยยิ้ม

รอยยิ้มของเซโครทำให้ผมคลียิ้มออกมาบางๆตาม...ผมชอบเวลาที่เซโครยิ้มมันเหมือนเป็นแหล่งพลังเวลาผมรู้สึกแย่หรือไม่ดี
“ขอบคุณ”ผมไม่มีอะไรจะบอกมากไปกว่าคำนี้แล้ว

“ยินดี...กลับกันดีกว่านี่ก็เย็นมากแล้ว”เซโครบอกแล้วดึงมือผมให้ตามไปจนถึงรถแล้วพวกเราก็เดินทางกลับห้องกัน

เซโครบอกว่าจะอาบน้ำก่อนผมเลยมานั่งรอบนเตียง...กลิ่นของเซโครที่อบอวนอยู่เต็มห้องยิ่งทำให้ความรู้สึกแปลกๆนั่นเกิดขึ้นอีกครั้งนึง

แกร็ก!

เสียงประตูห้องน้ำเปิดขึ้นพร้อมกับภาพที่ทำให้ผมเบิกตากว้างพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัว...เซโครเดินออกมาโดยมีผ้าขนหนูพันเอวไว้เท่านั้น ผิวขาวเนียนอมชมพูและหยดน้ำที่ติดอยู่แพรวพราวนั่นทำให้ผมต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างอยากลำบาก...

ความรู้สึกแปลกๆที่ไม่รู้จักเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนควบคุมตัวเองไม่ได้ พอรู้ตัวอีกทีตัวเองก็ดันเซโครไปติดกับผนังแล้วก้มลงใช้ลิ้นเลียตั้งแต่คอขาวที่มีหยดน้ำใสเกาะอยู่ก่อนจะค่อยๆจูบลงมาตามแผ่นอกของเซโครอย่างอ้อยอิ่ง

“อ๊ะ!...ยูทาร์...ทำอะไร?...อื้ออ~...”เสียงครางที่ได้ยินยิ่งทำให้ผมจูบผิวกายตรงหน้าอย่างหลงใหลจนควบคุมตัวเองไม่ได้...
สิ่งที่รู้คืออยากได้ยินเสียงครางนั่นอีก...

อยากสัมผัสผิวกายขาวๆที่หอมยั่วยวนตรงหน้า

ยิ่งคิดก็ยิ่งกดย้ำจูบตามผิวขาวตรงหน้าหนักขึ้นจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำๆ...เพียงแค่เห็นรอยพวกนั้นสัญชาตญาณก็เหมือนถูกปลุกขึ้นไม่ใช่แค่จูบไปตามแผ่นอกเนียนแต่ผมกำลังกัดเพื่อสร้างรอยลงบนผิวนั่น

“อื้ออ~...หยุดก่อนยูทาร์...อ๊ะ!...”เสียงค้านพร้อมกับดันตัวผมให้ออกห่างไม่ได้เข้ามาในหัวเลย ในหัวตอนนี้มีเพียงแค่อยากเห็นรอยแดงๆนี่อยู่บนตัวอีกฝ่ายเท่านั้น...

อยากจะกลืนกินเซโครไปทั้งตัว

กึก!

ความคิดนั่นทำให้ตัวผมชะงักในทันที...

นี่ผมอยากกินเซโคร?

ผมอยากจะกินคนที่ตัวเองรักงั้นเหรอ?!

“ยูทาร์...”เสียงเรียกเบาๆทำให้ผมเงยหน้าขึ้นไปมองดวงตาสีเขียวอมฟ้าที่สั่นระริกอย่างไม่เข้าใจ

“ขอโทษ...ผมขอโทษ...ขอโทษนะเซโคร”ผมซบหน้าลงที่ไหล่ของคนตรงหน้าแล้วพร่ำขอโทษในสิ่งที่ตัวเองกำลังจะทำ

“...ไม่เป็นไร...ใจเย็นๆนะ...ไปอาบน้ำเถอะเผื่อจะช่วยได้บ้าง”ยิ่งได้รับความห่วงใยมากเท่าไรก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นเท่านั้น

ยูทาร์เดินเข้าไปอาบน้ำโดยใช้เวลามากกว่าปกติที่เคยอาบ...น้ำเย็นๆที่ไหลผ่านตั้งแต่หัวลงไปถึงปลายเท้าช่วยให้ผมได้สติและคิดทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำลงไปกว่าจะออกมาก็น่าจะผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว ทั้งที่คิดว่าเซโครคงจะนอนไปก่อนแล้วแต่พอออกมาก็เจอเซโครนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงพอเห็นผมออกมาแล้วอีกฝ่ายก็ส่งยิ้มมาให้ก่อนจะกวักมือให้เข้าไปหาใกล้ๆ

ผมรู้ตัวเองว่าตอนนี้ไม่ควรเข้าใกล้เซโคร...อยากจะถอยห่างแต่ร่างกายกลับตอบสนองต่อรอยยิ้มและทุกๆอย่างที่เป็นเซโครจนไม่อาจปฏิเสธได้...

“ไม่ยอมเช็ดผมอีกแล้วเหรอ?...หันหลังมาสิเดี๋ยวผมเช็ดให้”สิ้นเสียงของคนบนเตียงผมก็เดินไปนั่งลงบนเตียงพร้อมกับหันหลังไปให้โดยที่ตัวเองไม่รู้ตัวเลยสักนิด

ผ้าขนหนูผืนขาวค่อยๆเช็ดเส้นผมสีเทาแซมส้มของผมอย่างเบามือโดยที่เซโครขยับตัวเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นจนต้องเกร็งร่างกายเพราะได้กลิ่นหอมๆที่ส่งมาจากตัวของอีกฝ่าย

“วันนี้ดูไม่ค่อยพูดเลยนะ...รู้สึกไม่สบายตรงไหนรึเปล่า?”เมื่อเช็ดผมเสร็จเซโครก็ถามขึ้น

“ไม่เป็นไร...แค่เหนื่อยๆน่ะ”ผมยังคงยืนยันคำตอบเดิมแล้วหันไปส่งยิ้มบางๆให้

“งั้นก็นอนเร็วกันดีกว่า”เซโครไม่รอช้าพอพูดจบก็กลิ้งไปดับไฟก่อนจะดึงผมให้นอนลงบนเตียงข้างๆกัน...คนข้างกายขยับตัวเข้ามาใกล้ผมเล็กน้อยก่อนจะหลับตาลงโดยหันหน้ามาทางผม

“ฝันดีนะเซโคร”ผมกระซอบบอกพร้อมกับกดจูบลงที่หน้าผาก

“ฝันดีเช่นกันยูทาร์”

ยูทาร์สอดแขนเข้าไปใต้หัวของเซโครแล้วดึงอีกฝ่ายให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของตน...สองแขนของผมกอดรัดคนข้างในแน่นราวกับจะไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายห่างไปไหน กลิ่นกายอันหอมหวนที่สัมผัสได้ทำให้ผมเริ่มใช้จมูกซุกไซ้ที่ต้นคอคนที่หลับตาพริ้มเบาๆ

“อื้อ...”เสียงครางเหมือนรำคาญทำให้ผมเปลี่ยนจากจมูกเป็นริมฝีปากที่ก้มลงไปประทับตามแนวคอขาวครั้งแล้วครั้งเล่าเพียงแต่ความรู้สึกมันกลับบอกว่าไม่พอผมเลยเริ่มใช้ลิ้นเลียตามคออีกฝ่ายอย่างลืมตัว...

รสสัมผัสที่เหมือนถูกดูดเข้าไปให้มัวเมาทำให้ผมพลิกตัวคร่อมคนที่หลับสนิทอยู่บนเตียงแล้วจัดการเลียคอทั้งสองข้างสลับกันไปมา

แค่เลียยังไม่พอ...

อยากสัมผัสมากกว่านี้...

“อึก...”ผมพยายามข่มใจตัวเองแล้วลุกขึ้นจากเตียงไปนั่งลงตรงมุมห้องโดยที่สายตามองไปยังคนที่หลับสนิทอยู่บนเตียง
ความรู้สึกมากมายเริ่มสับสนจนปนเปกันไปหมดจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร...

นี่ผมเป็นอะไรกันแน่ถึงได้อยากสัมผัสเซโครมากขนาดนี้!

ความรู้สึกร้อนๆที่ช่วงล่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนยิ่งทำให้ผมต้องซุกตัวลงกับเข่าตัวเองพร้อมกับกำมือแน่น...หวังว่าตัวเองจะไม่เผลอทำร้ายเซโครเพราะควบคุมตัวเองไม่ได้นะ

ร่างกายที่จะเป็นมนุษย์ก็ไม่ใช่ไดโนเสาร์ก็ไม่เชิงทำให้ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกนี้มาจากเผ่าพันธุ์ไหนกันแน่...แต่ความต้องการในตัวเซโครอย่างแรงกล้านั่นผมไม่รู้ว่ามันมีความหมายเดียวกับการล่าหรือเปล่า จะให้ถามเซโครก็ไม่กล้าถ้าสิ่งที่ผมเป็นทำให้ไม่สามารถอยู่กับเซโครต่อไปได้ผมก็ยอมที่จะอดทนจนกว่าจะตายกันไปข้าง

นี่เป็นคืนแรกที่ผมนอนไม่หลับทั้งที่มีเซโครอยู่ในสายตา

นานวันเข้าร่างกายยิ่งเหมือนจะทนไม่ไหวเข้าไปทุกที...ผมทั้งหงุดหงิดและอารมณ์เสียไม่ว่ากับใครก็ตามที่เข้าใกล้เซโครแม้แต่พวกไดโนเสาร์ผมก็แทบทนไม่ได้และวันนี้มันเหมือนกับสิ่งที่อัดอั้นมาเกิดระเบิดออกจนตัวเองกลายร่างขู่คำรามใส่ฝูงไดโนเสาร์ทุกตัวที่เข้าใกล้เซโคร

เรื่องราวมันบานปลายมากขึ้นจนมีหลายหน่วยเข้ามาล้อมรอบแต่เซโครก็ประกาศเสียงดังว่าห้ามแตะต้องผม นั่นเป็นสิ่งที่ผมได้ยินก่อนที่สติจะเริ่มกลับคืนมาแล้วมองไปยังรอบกายที่เต็มไปด้วยไดโนเสาร์ที่นอนเกลื่อนกราดและมีแผลเป็นทางยาว...

ไม่ต้องถามเลยว่าเป็นฝีมือใคร

“ยูทาร์!!”เสียงอันคุ้นเคยเรียกชื่อผมดังลั่นพอก้มลงไปตามเสียงนั่นหัวใจมันก็รู้สึกเจ็บแปร๊บเมื่อเห็นน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยนั่น...

ผมเป็นคนทำให้เซโครร้องไห้เหรอ?

นี่ผม...เป็นอะไรไปแล้ว

กรรร!!

น้ำตานั่นทำให้ผมรู้สึกเจ็บมากจนอยากจะร้องไห้ออกมาแต่สิ่งที่ทำได้มีเพียงและส่งเสียงออกไปอย่างไม่อาจควบคุมตัวเองได้ก่อนร่างของผมจะหดเล็กลงตามเดิม...ภาพสุดท้ายที่เห็นคือเซโครที่วิ่งมาหาด้วยใบหน้าเปื้อนน้ำตา

สัมผัสเย็นๆที่หน้าผากทำให้ยูทาร์เริ่มได้สติแล้วลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า...กลิ่นที่คุ้นทำให้รู้ได้ในทันทีว่าตอนนี้ตัวเองได้นอนอยู่บนเตียงในห้องของเซโคร

“เซโคร...”ผมเรียกชื่อของคนที่กำลังใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดที่ลำคอสีแทนของผม

“ยูทาร์...เป็นไงบ้าง?...เจ็บตรงไหนไหม?...แล้ว...รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?”เซโครถามผมด้วยน้ำเสียงร้อนรนจนผมต้องยกมือขึ้นสัมผัสที่ใบหน้าของอีกฝ่ายเบาๆเพื่อให้ใจเย็นขึ้น

“ไม่เป็นไร...ผมขอโทษ...ผมทำร้ายไดโนเสาร์พวกนั้นและผมทำร้ายเซโคร”

ไม่มีข้อแก้ตัวกับสิ่งที่ทำลงไป

“ไม่ต้องคิดมากยูทาร์...พวกไดโนเสาร์ปลอดภัยดีพวกเขาแค่อยากช่วยหยุดยูทาร์เท่านั้น...ส่วนเรื่องที่ทำร้ายผม...ผมไม่ยกโทษให้หรอกนะ”เซโครบอกผมเสียงเข้ม ดวงตาสีเขียวอมฟ้าที่จ้องมาดูแน่วแน่จนผมรู้สึกกลัวหน่อยๆ

“...เซโคร”

“บอกมาว่าเป็นอะไรกันแน่?...นายไม่เหมือนเดิม...หงุดหงิด...โมโหและอารมณ์ไม่คงที่...เกิดอะไรขึ้นบอกมาให้หมด เดี๋ยวนี้ด้วย!”เสียงที่ปกติฟังหวานหูกลับเข้มขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็น

ถ้าไม่บอกความจริงคงไม่ได้สินะ

“ไม่รู้...”

“หมายความว่ายังไง?”เซโครถามต่อพร้อมกับขมวดคิ้วแน่น

“ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร...ผมรู้สึกแปลกๆเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนจนไม่รู้ว่าจะจัดการยังไง”ผมบอกสิ่งที่รู้ออกไปแล้วหวังว่าอาการที่เป็นมันจะไม่ร้ายแรงมากถึงขนาดที่ต้องแยกกับเซโครหรอกนะ

“แปลก?...แปลกยังไงบอกรายละเอียดมากกว่านี้ได้ไหม?”

“...ผมคิดว่าตัวเองอยากกินเซโคร”ผมช่างใจสักพักก่อนจะบอกออกไป

“ห๊ะ?!...กินผม?”

“ไม่รู้...แต่มันคล้ายๆแบบนั้น...ผมอยากได้ยินเสียงครางของเซโคร...อยากได้กลิ่นหอมจากตัวเซโคร...อยากหอมแก้มเซโคร...”

“ดะ...เดี๋ยวก่อน...”

“...อยากจะจูบไปทั่วทั้งตัวของเซโคร...อยากทำให้บนตัวของเซโครมีรอยแดงๆที่ผมเป็นคนทำมัน...”ผมไม่สนใจเสียงของอีกฝ่ายแต่ยังคงพูดต่อไปเรื่อยๆ

“ยะ..ยูทาร์...”

“และผมอยากจะเลียทั้งร่างของเซโคร”ผมบอกสิ่งสุดท้ายที่ตัวเองคิดออกไปพร้อมกับมองไปยังใบหน้าของเซโครที่ขึ้นสีอย่างน่าสัมผัส

“...อ่อ...คือ..”

“แล้วผมก็รู้สึกหงุดหงิด...โมโหทุกครั้งที่มีคนหรือไดโนเสาร์เข้าใกล้เซโครด้วย”ผมพูดขึ้นอีกเมื่อนึกได้

“...”ความเงียบของเซโครทำให้ผมรู้สึกใจหวิ๋วๆว่าสิ่งที่ตัวเองเป็นมันร้ายแรงมากขนาดที่ต้องคิดหนักเลยเหรอ?

“เซโคร...”ผมเรียกอีกฝ่ายพร้อมกับยกมือขึ้นจะสัมผัสใบหน้าที่ขึ้นสีนั่นแต่พอผมจะแตะเซโครก็ถอยหนีอย่างรวดเร็ว ดวงตาสีเขียวอมฟ้าสั่นระริกและริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่นเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่...

การกระทำของเซโครทำให้มือผมที่กำลังยื่นไปชะงักค้างไปกลางอากาศ...นี่เป็นครั้งแรกที่โดยเซโครปฏิเสธสัมผัสของผม
แปลว่าสิ่งที่ผมเป็นมันร้ายแรงขนานนั้นเลยเหรอ?

“เซโคร...ผมไม่อยากแยกกับเซโคร”ไม่อยากจะกลับไปอยู่คนเดียวเหมือนเมื่อก่อน

“ยูทาร์...”

“ผมรักเซโครนะ...อย่าให้ผมกลับไปอยู่ลำพังเลย”ผมขอร้องแกมวิงวอน

ขอแค่ไม่ต้องแยกกันเซโครก็พอ...ผมขอแค่นี้จริงๆ

“อะไรที่ทำให้คิดแบบนั้นกันยูทาร์...ไม่มีใครแยกเราออกจากกันได้หรอก”เซโครเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างสัมผัสที่ใบหน้าผมพร้อมกัน

ความอบอุ่นที่ได้ทำให้เผลอหลับตาลงด้วยความเคยชินก่อนจะบอกสิ่งที่คิดทั้งหมดออกไป

“ผมกลัวมาตลอดว่าถ้าเซโครรู้ว่าผมเป็นอะไรแบบนี้เซโครจะไม่ให้ผมอยู่ข้างๆ...อารมณ์แปรปรวน...หงุดหงิดง่ายและพาลไปทั่ว...ไม่เหมาะที่จะอยู่ข้างเซโคร...ไม่เหมาะจริงๆ”

“คิดมากไปแล้วยูทาร์...ต่อให้นายเป็นอะไรสุดท้ายก็ยังเป็นคนที่ผมรักที่สุด”คำตอบที่ได้รับทำให้ดวงตาสีเหลืองอำพันลืมขึ้นช้าๆ...

ภาพของเซโครที่ส่งยิ้มมาให้เป็นสิ่งที่ทำให้ผมมีความสุขมากที่สุด

“ผมยังอยู่ข้างเซโครได้ใช่ไหม?”

“ได้จนกว่ายูทาร์จะไม่ต้องการ”เสียงนุ่มตอบกลับมาในทันทีจนผมคลียิ้มออกมาบางๆ

“ไม่มีวันนั้นหรอก...ผมอยากอยู่กับเซโครตลอดไปไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม”

ไม่มีวันไหนที่ผมอยากอยู่ห่างกับเซโคร

(มีต่อ)

ออฟไลน์ nicedog

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 588
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +366/-0
(ต่อคะ)


“...ที่ยูทาร์รู้สึกอยู่เป็นเรื่องธรรมชาติ”เซโครนิ่งไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นแล้วนั่งลงข้างเตียงที่ผมนอนอยู่

“ธรรมชาติ?...หมายถึงพวกต้นไม้?”ผมไม่เข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังพูดเลยสักนิด

“ไม่ใช่แบบนั้น...หมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องธรรมดาไม่ได้มีอะไรผิดปกติ”

“...แต่ผมคิดจะกินเซโครนะ”ผมพูดเสียงอ่อย...

จะบอกว่าเป็นธรรมชาติของไดโนเสาร์ที่ต้องล่าเหยื่องั้นเหรอ?

“ยูทาร์...ที่ว่าจะกินผมหมายถึงกินเหมือนอาหารจริงๆงั้นเหรอ?”เซโครถามพร้อมกับขยับหน้าเข้ามาใกล้ ดวงตาสีเขียวอมฟ้าที่จ้องมาทำให้ผมไม่อาจหลบสายตาไปไหนได้

“...หมายถึงอะไร?”

ถ้าไม่ได้หมายความว่ากินเป็นอาหารแล้วยังมีความหมายอื่นอีกเหรอ?

“ช่วงนี้เป็นฤดูติดสัตว์ของไดโนเสาร์หลายสายพันธุ์...”

“ฤดูติดสัตว์?”ผมไม่เข้าใจว่าอยู่ๆเซโครเปลี่ยนเรื่องทำไมแล้ว...

ฤดูติดสัตว์คืออะไร?

“เฮ่อ...ผมคิดว่ายูทาร์คงไม่เป็นไรเพราะไม่แสดงอาการอะไรออกมาแต่ใครจะนึกว่าที่อารมณ์หงุดหงิด...โมโหง่ายพวกนั้นจะเป็นหนึ่งในพฤติกรรมของการติดสัตว์ล่ะ...ผมก็นึกว่าให้ยูทาร์ทำงานหนักไปซะอีก”

“เซโคร...”ผมเรียกคนตรงหน้าที่ส่ายหัวไปมาพร้อมกับลูบใบหน้าตัวเองเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

“เฮ่อ...นี่ผมต้องเป็นฝ่ายรับให้ใช่ไหม?”เซโครถอนหายใจหนักๆออกมาแล้วถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ครับ?...”

ฝ่ายรับคืออะไร?

“ขอเวลาทำใจสักชั่วโมงนะยูทาร์...”คนตรงหน้าบอกพร้อมกับลุกขึ้นแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไปท่ามกลางความงุนงงของผม

สรุปแล้วผมเป็นอะไรกันแน่?

ยูทาร์ลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับเหม่อคิดเรื่อยเปื่อยจนประตูห้องน้ำที่ปิดสนิทเปิดออกอีกครั้งนึง...ดวงตาสีเหลืองอำพันหันไปตามเสียงก่อนจะเบิกตากว้างขึ้นเมื่อเห็นเซโครเดินออกมาโดยมีผ้าเช็ดตัวพันเอวแต่ผืนเดียว

เพียงแค่เห็นร่างกายก็เริ่มร้อนขึ้น...ส่วนกลางร่างกายรู้สึกปวดจนแทบทนไม่ไหว

“...ทำอะไร...เซโคร?”เสียงที่พยายามจะเอ่ยออกไปก็เป็นเสียงติดขัดเหมือนตอนหัดพูด

ทั้งที่เซโครก็รู้แล้วว่าผมอยากจะกินอีกฝ่ายมากแต่ก็ยังเดินออกมาด้วยสภาพแบบนั้นอีก...

นี่เซโครกำลังทดสอบความอดทนของผมใช่ไหม?!

“อย่าจ้องแบบนั้นสิผมยิ่งเขินๆอยู่...”เซโครบอกพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นจนถึงขอบเตียง ผิวขาวเนียนอมชมพูที่มีหยดน้ำเกาะอยู่แพรวพราวทำให้ผมจ้องมันอย่างไม่วางตาตั้งแต่ใบหน้าที่ขึ้นสีเล็กน้อยไล่ลงมาถึงแผ่นอกและหน้าท้องเนียน...

ยิ่งเห็นยิ่งอยากสัมผัส

ร่างกายดูเหมือนจะตอบสนองต่อความคิดจนแทบไม่เหลือสติอีกต่อไปถึงจะรู้ตัวว่าดึงร่างกายหอมๆของเซโครลงมาแต่ก็ไม่อาจหยุดการกระทำนั้นได้จริงๆ ทันทีที่ดึงอีกฝ่ายเข้ามาผมก็พลิกตัวค่อมเซโครไว้พร้อมกับซุกไซร้เข้าที่ต้นคอขาวอย่างลืมตัว

“อ๊ะ!...ยูทาร์...”เสียงครางที่ดังขึ้นยิ่งเติมเชื้อไฟให้ผมทิ้งรอยแดงๆนั่นไว้ตามทุกที่ที่ผมลากลิ้นผ่าน

หลังจากที่ทำรอยที่คอจนพอใจผมก็เลื่อนต่ำลงไปยังแผ่นอกที่ขยับขึ้นลงอย่างเย้ายวนจากการหอบหายใจถี่...ยอดอกสีชมพูที่ลอยเด่นขึ้นมาทำให้ผมอดใจไม่ไหวที่จะก้มลงไปสัมผัสมัน...นั่นยิ่งทำให้เรียงหวานครางชื่อผมออกมาอย่างต่อเนื่อง

“...อื้ออ~...ยูทาร์...อ๊ะ...ใจเย็นๆก่อน...”เสียงเรียกสลับครางทำให้ผมเงยหน้าขึ้นไปสบกับดวงตาคู่สวยที่จ้องมาอย่างเย้ายวนจนแทบควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้

อยากทำ...ทำอะไรสักอย่างที่ตัวเองก็ไม่รู้

แต่รู้ว่าจะไม่ยอมปล่อยให้อีกฝ่ายรอดไปอีกแล้ว!

“เซโคร...ผมทนไม่ไหวแล้ว...มันแปลกๆ”เมื่อพูดจบผมก็ขยับเข้าไปใกล้แล้วหอมแก้มทั้งสองข้างของคนใต้ร่างเบาๆ

“ไม่เป็นไร...มันเป็นธรรมชาติ...”

“ผมไม่เข้าใจ...เซโครไม่ห้ามผมเหรอ?”

“มันเป็นเรื่องปกติของคนรักกัน...ถ้าไม่มีอารมณ์สิผมคงรู้สึกแย่แล้วคิดว่าตัวเองไร้เสน่ห์ขนาดนั้นเลยเหรอ”เซโครบอกพร้อมกับหัวเราะออกมาเล็กน้อย

“เรื่องปกติ...”

“ไม่ใช่อยากกินผม...ที่ยูทาร์ต้องการคือการครอบครองผมต่างหาก”เซโครบอกพร้อมกับยกมือขึ้นลูบใบหน้าของผมอย่างอ่อนโยน

“ครอบครอง...”

ไม่ใช่อยากกินเซโครแต่อยากครอบครอง...

ถึงจะไม่แน่ใจในความหมายแต่คำว่า ‘ครอบครอง’ ให้ความรู้สึกดีกว่า ‘กิน’ เยอะเลย

“ใช่...ไม่ว่ามนุษย์หรือไดโนเสาร์ต่างก็ต้องพบคู่ที่รักและอยากอยู่ด้วยไปตลอดและเมื่อผ่านไปจุดหนึ่งก็เริ่มอยากครอบครองเพื่อจะได้มั่นใจว่าคนคนนี้เป็นของเราแค่คนเดียว...”

“งั้นก็ไม่แปลกถ้าผมไม่อยากให้ใครเข้าใกล้เซโคร...”

“อื้ม...ไม่แปลกแต่ก็ไม่ควรแสดงออกแบบนั้น...ผมอยู่ตรงนี้อยู่กับยูทาร์และจะอยู่ตลอดไปด้วย...เพราะงั้นอย่างกังวลไปเลย...”

“เซโคร...”

“ผมรักยูทาร์ที่สุด”คำบอกรักที่ดังออกมาจากปากของคนใต้ร่างทำให้ผมยิ้มออกมาแล้วก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากสีชมพูนั่น

“...ผมก็รักเซโคร”

“อื้อ...รู้แล้ว...นายแสดงออกชัดเจนมากนี่”

“งั้นผมควรจะทำยังไงถึงจะได้ครอบรองเซโครล่ะ?”ผมถามออกไปด้วยความอยากรู้...

จะต้องทำยังถึงจะทำให้คนตรงหน้าเป็นของผมแค่คนเดียว

“อ่า...บอกตามตรงว่าผมก็ไม่เคยเหมือนกันถึงจะพอรู้แต่ก็...เอาเป็นว่าเรามาช่วยๆกันเนอะ”เซโครบอกพร้อมกับดันตัวขึ้นมาจูบปากผมเบาๆ

“อืม”

“ก่อนอื่น...ถ้าไม่เอาออกมาเดี๋ยวจะอึดอัดนะ”เซโครบอกพร้อมกับเลื่อนฝ่ามือมาจับบริเวณเป้ากางเกงผมที่ตอนนี้ข้างในมันร้อนมากจนแทบทนไม่ไหว...ยิ่งฝ่ามือนิ่มๆวางลงมายิ่งทำให้ผมต้องกัดปากตัวเองแน่นเพื่อข่มอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น

ไม่ต้องให้เซโครบอกไปมากกว่านี้ผมก็พอรู้ว่าต้องทำยังไง...ทั้งกางเกงและเสื้อตอนนี้ถูกถอดออกแล้วโยนไปไว้แถวๆปลายเตียงอย่างเร่งรีบ

“...ทำยังไงต่อเซโคร?”ผมกระซิบถามพร้อมกับไล่ลิ้นไปตามหน้าท้องของเซโครเพื่อรอเวลา

“อ๊ะ!...แล้วยูทาร์...อื้อ...คิดว่ายังไงล่ะ?”

“ไม่รู้...ผมไม่รู้...ที่รู้มีแค่อยากครอบครอบร่างกายของเซโครทั้งหมด”สิ่งที่บอกออกไปคือความจริงที่กำลังคิดอยู่

“หยุด...อ๊ะ...พูดอะไรน่าอายแบบนั้น...อื้อ!...หยุดเลียก่อน...”เสียงห้ามทำผมต้องหยุดการกระทำลงอย่างน่าเสียดาย

“เซโคร...”

“ผมจะไม่พูดเพราะมันน่าอายสุดๆเพราะงั้น...ให้ผมทำเองเถอะแล้วก็จำไว้ด้วยว่าผมยอมแค่ครั้งนี้เท่านั้น”เซโครบอกเสียงแข็งพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ

“หมายความว่ายังไง?”

“...ถ้ามีครั้งหน้า...ต้องสลับกันด้วย”ผมไม่รู้ว่าหมายถึงอะไรแต่ผมก็พยักหน้าตกลงไป

ไม่นานเซโครก็บอกให้ผมเปลี่ยนมานั่งลงกับเตียงโดยที่อีกฝ่ายขยับตัวไปหยิบอะไรสักอย่างในลิ้นชักข้างเตียง...เท่าที่สังเกตเป็นคล้ายๆครีมอะไรสักอย่าง

“ผมไม่เก่งเรื่องพวกนี้นักแต่จะพยายามละกัน”เซโครบอกอีกครั้งแล้วขยับมานั่งบนตักผม...ผ้าขนหนูที่พันรอบเอวปลิวหายไปตั้งแต่ช่วงแรกที่ผมคร่อมร่างอีกฝ่ายแล้วตอนนี้พวกเราทั้งคู่เลยอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า

ร่างกายของเซโครสวยมาก...ไม่ว่าจะเป็นส่วนไหนก็ตาม

“อ๊ะ!...”เสียงครางเบาๆทำใหผมเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าสีแดงที่เชิดขึ้นพร้อมกับหลับตาแน่นจนน้ำตาไหลออกมาเล็กน้อย

“เซโคร...เจ็บเหรอ?”ผมถามออกไปด้วยความเป็นห่วงก่อนจะสังเกตว่ามือข้างนึงของเซโครไขว้ไปด้านหลังเหมือนกำลังทำอะไรอยู่

“อื้อ...เจ็บแต่ไม่เป็นไร...อึก...”เสียงหวานที่ตอบมาทำให้ดึงตัวอีกฝ่ายให้เข้ามาใกล้จนร่างกายเราสัมผัสกับพร้อมกับเอื้อมมือไล่ไปตามแขนข้างที่อยู่ด้านหลังเรื่อยๆจนสัมผัสได้ถึงของเหลวที่คาดว่าเป็นครีมที่เซโครพึ่งหยิบออกมา

“อ๊ะ!...ยูทาร์”เสียงครางดังขึ้นทันทีเมื่อผมใช้นิ้วตัวเองแทนที่นิ้วของอีกฝ่ายก่อนจะขยับเบาๆ

“แบบนี้ใช่ไหม?”ผมกระซิบถามพร้อมกับกดจูบลงไปที่ต้นคอแรงๆ ความคับแน่นที่ได้รับกับแรงตอดที่สัมผัสได้ทำให้ผมเริ่มรู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป

“...ยูทาร์...อ๊ะ...อื้ออ~...ไหนบอก...อึก!..ว่าไม่รู้ไง?”เซโครถามเสียงสั่นเมื่อผมเพิ่มนิ้วเข้าไปแล้วขยับเข้าออกแรงขึ้น

“ตอนแรกไม่รู้...แต่ตอนนี้เริ่มรู้แล้ว...”ผมตอบกลับไปโดยกลั้นเสียงครางของตัวเองไว้

เหมือนกับว่าพอมีคนนำสัญชาตญาณที่อยู่ในตัวก็เริ่มตื่น...ด้วยความต้องการในตัวของเซโครทำให้ผมคิดและเรียนรู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป

ไม่นานนักผมก็ขยับตัวเซโครให้ยกขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับกดส่วนร้อนเข้าไปภายในร่างกายนั้น...ความรู้สึกดีแล่นเข้ามาจู่โจมอย่างรวดเร็วจนต้องครางเสียงเบาออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

“อ๊ะ!...อย่าพึ่ง...อึก...ขยับ...”เสียงของเซโครดังขึ้นพร้อมกับกอดคอผมไว้แน่น ใบหน้าของอีกฝ่ายซุกลงที่ไหล่ผมแล้วกัดลงไปเบาๆเพื่อระบายความเจ็บที่ได้รับ

“ขอโทษ...เจ็บมากไหม?”

“อึก...มาก...อ๊ะ!...”คำตอบที่ได้รับทำให้ผมหยุดการเคลื่อนไหวที่สะโพกแล้วเปลี่ยนมาลูบตามแผ่นหลังขาวพร้อมกับกดจูบหนักๆลงที่หัวไหล่จนเกิดรอยแดง

พอให้เวลาสักพักผมก็เริ่มขยับตัวเบาๆ เสียงครางหวานดังขึ้นในทันทีที่ผมกดร่างกายของอีกฝ่ายลง...ความสุขสมที่ได้รับทำให้ผมสุขจนแทบไม่รับรู้อะไรนอกจากคนตรงหน้าเท่านั้น

“ยูทาร์...อื้ออ~...”ยิ่งได้ยินชื่อตัวเองดังขึ้นมาพร้อมเสียงครางยิ่งทำให้ผมมอบสัมผัสนั่นมากขึ้นไปอีกจนเซโครสั่นไปทั้งร่างด้วยความรู้สึกดี

“...เซ...โคร...อึก!...ผม...”ความรู้สึกบางอย่างที่เหมือนกำลังระเบิดออกทำให้ผมเร่งความเร็วมากขึ้นไปอีก

“..อ่า!...ยูทาร์...”

“รู้สึก...แปลกๆ”ผมบอกอีกฝ่ายพร้อมกับจูบไร้ไปตามลำคอขาวที่เชิดขึ้นอย่างเย้ายวน

“อื้อ!...ไม่เป็นไร...ปล่อยมันไปตามธรรมชาติ...อ๊ะ...”เซโครบอกพร้อมเสียงคราง...ใบหน้าขาวที่แดงระเรื่อก้มลงมาสบกับดวงตาสีเหลืองอำพันก่อนจะจูบเบาๆที่ปลายจมูกผม

“...อย่าทำตัว...น่ารักสิเซโคร”แค่นี้ผมก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์รำไรแล้ว

“อ๊ะ!...ยูทาร์”

“เซโคร...อื้อ!...”ช่วงท้ายของอารมณ์ผมก็เอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าอีกฝ่ายให้มาสบตากันก่อนจะมอบจูบอันรุนแรงให้

“อื้อออ~...”เสียงครางของพวกเราสอดประสานกันจนถึงช่วงท้ายของอารมณ์ที่ปะทุออกมาพร้อมกัน...เซโครทิ้งตัวลงกับไหล่ผมพร้อมกับหอบหายใจแรงๆ ดวงตาสีเขียวปนฟ้าคลอไปดวงน้ำตาก่อนจะปิดลงช้าๆเหมือนอยากพักผ่อน

“...ผมรักเซโคร”เป็นอีกครั้งที่ผมกระซิบบอกอีกฝ่าย

ความรู้สึกเต็มตื้นนี่คือความรู้สึกของการครอบครองเซโครใช่ไหม?

รู้สึกที่สุดตั้งแต่ที่ได้เกิดมาเลย

“รักยูทาร์เหมือนกัน”เสียงบอกรักดังขึ้นข้างหูพร้อมกับลมหายใจที่สงบลงอย่างช้าๆก่อนที่เสียงหายใจนั่นจะดังอย่างสม่ำเสมอเป็นสัญญาณว่าอีกฝ่ายหลับไปแล้ว

ยูทาร์จัดท่าให้เซโครนอนสบายๆบนเตียงก่อนจะนอนตะแคงข้างมองใบหน้าขาวที่หลับใหลด้วยความรู้สึกมากมายที่ปนเปกันเต็มไปหมด...ทั้งมีความสุขและดีใจ

คืนนี้เป็นครั้งแรกในรอบหลายอาทิตย์ที่ไม่ต้องไปนั่งพิงกำแพงเพื่อควบคุมตัวเองไม่ให้พุ่งเข้าใส่เซโคร...และเป็นครั้งแรกในรอบหลายอาทิตย์ที่ได้ยิ้มออกมาและได้หลับสนิทไปพร้อมกับที่มีเซโครอยู่ในอ้อมกอดแบบนี้

‘เซโคร’

ขอแค่มีคนคนนี้อยู่ไม่ว่าจะต้องเจออะไรผมก็ไม่กลัวทั้งนั้น...

‘รัก’

รักมากจนไม่รู้จะบรรยายมันออกมายังไง

“ฝันดีนะเซโคร...ขอบคุณที่รักผมนะ”

...

สวัสดีคะ

อ่านตอนนี้แล้วเป็นยังไงบ้างคะ?

พยายามแต่งให้ออกมาดีสุดความสามารถแล้ว...และเราก็พอใจมากด้วย555+

ตอนเริ่มเรื่องถือเป็นฉากที่แต่งอยากมาก...เรื่องนี้ไม่ค่อยมีฉากดราม่าหรือเศร้าเลยนั่นทำให้คิดว่าน่าจะมีฉากอะไรให้หน่วงๆหัวใจหน่อยจนในที่สุดก็คิดฉากนี้ออกมาได้

บอกตรงๆว่าเป็นตอนที่แต่งแล้วเหนื่อยที่สุด

หลายคนอาจถามว่าฤดูติดสัตว์นั้นแค่รอบเดียวพอแล้วเหรอ?

เซโครสลบไปแล้วเพราะงั้นก็พอละกันเนอะ(ไหง๋งั้น?)

เรื่องนี้มีหลายคำติชมและคำแนะนำเข้ามามาก

เรารู้สึกขอบคุณจริงๆที่มีคนช่วยแนะนำส่วนต่างๆที่ไม่สมเหตุสมผล...บางอย่างที่แต่งแล้วออกมาไม่สมเหตุสมผลเราเพียงแค่อยากสร้างความตื่นเต้นในเนื้อเรื่องบ้าง ด้วยความที่เราเป็นมือใหม่ทั้งคำบรรยาย ทั้งสำนวนอาจไม่ดีเท่าคนที่แต่งมานานแต่เราก็จะพยายามปรับปรุงให้เรื่องต่อๆไปดีขึ้น

ขอบคุณมากๆนะคะ

สำหรับตอนหน้าก็จะเป็นตอนจบของเรื่องนี้แล้วคะ

อาจดูสั้นแต่เนื้อหาของเรื่องนี้ยาวที่สุดตั้งแต่ที่แต่งนิยายมาเพียงแค่เราแบ่งแต่ละตอนให้ยาวเลยได้จำนวนตอนค่อนข้างน้อยกว่าเรื่องอื่นๆ

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์และทุกๆกำลังใจนะคะ

ไว้เจอกันใหม่ในตอนสุดท้าย :mew1:

บ๊ายบายคะ^^

nicedog

♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ

ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33

ออฟไลน์ magarons

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-6
ยูทาร์ติดสัตว์แล้ววว

ออฟไลน์ kiolkiol

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :jul1: :jul1: เขากินกันแล้วแหละ

ออฟไลน์ rayaiji

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 817
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-1
    • ray's deviantart
มุมแก้คำผิดดดด
1.เยอะไปแน่นๆเลย - เยอะไปแน่ๆ
2.ให้ผมคลียิ้ม -คลี่ยิ้ม
3.พลิกตัวค่อมเซโคร - คร่อมเซโคร
4.ซุกไซร้ -ซุกไซ้ //คำนี้ชอบเขียนผิดกันบ่อยมากในหลายๆเรื่อง ซุกไซร้ แบขบนี้จะเป็นแบบเมื่อฆ่ายักษาแล้วไซร้จักทูลอลงกรณ์ อารม์ประมาณนี้?
5.เสียงหวานที่ตอบมาทำให้ดึงตัวอีกฝ่ายให้เข้ามาใกล้ -อันนี้น่าจะแก้เป็นประมาณว่า "เสียงหวานที่ตอบมาอดทำให้ดึงตัว..." น่าจะดีกว่า?
6.ผมบอกอีกฝ่ายพร้อมกับจูบไร้ -จูบไล้



ฤดูติดสัดรอบหน้าเอาใหม่ละกันนะยูทาร์---  555 ถือว่าเป็นนิยายที่สั้นอยู่แหล่ะ  หนังสือก็กดสั่งจองไปแล้วนะคะโอนแล้วด้วย หวังว่าจะได้หนังสือเร็วๆ^^ แต่เท่าที่ดูเหมือนจะสั้นอยู่สักเล็กน้อย พอสองเล่มอยู่เหรอคะ? หรืออาจจะเพราะรวมตอนพิเศษไปด้วย? ติดตามเสมอค่ะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด