หัวข้อ: เหตุเกิดบนเตียงของห้องข้างเคียงวิศวะ ตอนพิเศษ 14.11.62 อัปจ้า

[❣☾月亮☽❣]

   แอบห่วงสองลึกๆอะ
กับพี่ท็อปก็ยังระแวงอยู่นะเนี่ย
พี่ยิมกับเฮียแกนนี่จะเอาไงกับสองมันกันแน่
ขอบคุณที่มาต่อค่ะ

[aom2529]

เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งเครียด

[sodawan1]

ยิมนี่ชอบสองจิงช่ะ? 

[GuoJeng]

ยังคลุมเครือกับยิม มีอะไรกับสอง หรือจะเป็นคนมาพิสูจน์สองก่อนจะไปคบกับท็อป ๕๕๕ รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ  มาต่อเร็วๆนะคับ

[โซดาหวาน]

เค้าว่าพี่ท๊อปน่ากลัววววววอ่ะ เป็นคนดูง่ายๆไม่อะไร แต่อ่านยากทั้งเหมือนมีเรื่องอะไรในใจ(?) (แต่ชอบอ่ะ )
พี่แกรคงไม่ได้หลอกใช้สองใช่ม่ะ?  ถ้าใช่นี่ สองคงจะเจ็บปวดมากก
มันจะเกี่ยวกันกับที่แกนพูดว่าสองโง่รึเปล่า แล้วเรื่องในอดีตที่สองเคยก่อไว้จะเกี่ยวกับน้องสาวเฮียแกนไหม
แล้วยิมแค้นนนนอัลไลกันแน่ หรือว่าแอบชอบสองอยู่เลยพยายามทำตัวเย็นชา (มโนชนะเลิศมากก ณ.จุดนี้) 5555
โอ้ยยยยยย ลุ้นนนนนมากกก รอตอนต่อไป

[New_Tai]

สองนี่ปากดีจิงๆๆ 555
อยากรู้เรื่องในอดีตที่สองเคยทำไว้จังงง ว่าสองทำไรกะใครอ่ะ

[brookzaa]

อ่านไปอ่านมานี่เครียดตามเลยนะเนี่ย ความจริงไม่มีใครน่าไว้ใจเลยสักคนอ่ะ

[yowyow]

 

[flimflam]

พี่ท็อปนี่ไม่น่าไว้ใจอะ 55555555555555
แต่ยิมนี่รู้สึกอะไรได้ลางๆ...
เห็นพูดเรื่องทำเขาเสียคนอะไรงี้...
คิดๆดูยิมกับโยก็ย.ยักษ์เหมือนกันเลยนะคะ 855555555
แล้วโยก็มีเฮียใช่มั้ย...บางทีอาจจะเป็นยิม?

[JJHJJH]

กลัวว่าพี่ท็อปนี่จะเป็นตัวบอสจังเลย สังหรณ์พิลึกกกกก

[entirom]

โยน้องยิม

ยิมพี่โย

แล้วพี่ท๊อปกะน้องสอง  จะตกลงกันได้เมื่อไหร่

[gupalz]

เรื่องนี้ไว้ใจใครได้บ้างเนี่ย

[sweetbasil]

ขอให้ท็อปสองนะ

[วายซ่า]

ว่าแต่น้องสองไปสร้างโจทย์อะไรเยอะแยะกันจ๊ะ  เรื่องมันซับซ้อน  ซับซ้อนจริงๆ   

[bun]

ยังไม่น่าไว้ใจใครอยู่ดี เพราะทุกคนเข้ามาพร้อม ๆ กัน
ต่างก็มีสิ่งที่แอบแฝงเหมือนกัน สองคงต้องระวังตัวให้มากนะ

[analogue]

ยังคงงงต่อไป
555555

[Freja]

สองไปพรากซิงสาวไหนที่เป็นน้องสาวใครมาหรือเปล่า?  อาจจะยังไม่เต็ม 15 แต่ทางนั้นก็ไม่เอาเรื่อง   มาตอนนี้มามีเรื่องโยอีก  ยิมน่าจะเป็นะพี่โย  แต่สองก็ไม่ใช่คนที่ล่อโยมาทางสายนี้นี่นา  นางเชี่ยวตั้งแต่ก่อนจะมาเจอสองอีก   ยิมอาจจะมาเอาเรื่องโยกับสอง    แต่คนที่น่ากลัวที่สุดก็พี่ท็อปนี่แหละ  อ่านยาก  ร้ายลึก   พี่เขาเอาสองจนอยู่หมัดเลย   สองคงไม่ได้กดพี่เขาอีกแล้วล่ะ   ขนาดไอ้บอมก็ยังต้องมาเป็นเมียพี่เขาเลย   แล้วทุเรศที่สุดที่เอาบัตรเครดิทคนอื่นไปรูดอ็อฟเด็ก   กลัวที่สุดว่าพี่ม็อปจะเป็นพี่สาวของคดีเก่าสองมาเอาคืน

[ziqh.leo]

ท๊อป หรือ ยิม
ยิม หรือ ท๊อป

 

แต่มีลางสังหรณ์แปลกๆกับท๊อปอ่า แบบไม่ค่อยดี
อยากรู้มากว่ายิมคิดอะไรอยู่
หนุ่มแว่นเดาออกยากขนาดนี้เลยเหรอเครอะ 

[fahsida]

จากที่พี่แกนมาขู่? มาเตือน? ไหนจะยิมมาพูดอีก เราว่ายิมต้องเป็นพี่โยแน่เลย
ไหนจะท็อปอีก ยังไงก็รู้สึกแปลกๆ อยู่ดีอ่ะ สองไม่ควรประมาท3คนนี้ที่สุดแล้วอ่ะ

[k00_eng^^]

ยิมนี่เป็นพี่โยใช่มั้ยเนี่ย

[PaTtO]

ศัตรูรอบทิศเลยน้องสองเอ๊ย

[รินดาwดาริน]

ตอนที่ 5  ผลัดกันรุกผลัดกันรับ

ผมกลับมาหอพักก็ดึกดื่นแล้ว เป็นเวลาสามทุ่มกว่าๆพี่ท็อปเข้าห้องของตังเองไป ผมกลับมาห้อง เคลียร์งานอยู่สักพัก นั่งคิดเรื่องยิม ถ้าเป็นอย่างที่ผมคิดล่ะก็ แสดงว่าก็ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเฮียแกนด้วยแน่ๆ แล้วถ้าเป็นแบบนั้นจริง ยิมมันจะต้องการอะไรจากผมอีก แล้วที่มันทำกับผมที่ร้านเหล้า มันทำแบบนั้นไปทำไม ผมไม่รู้ว่ากำลังเผชิญหน้าอยู่กับอะไร จริงอย่างที่พี่ท็อปบอกไม่ต้องคิดมากให้เปลืองสมอง ปวดหัวเปล่าๆ

หลังจากอาบน้ำเตรียมเข้านอน ผมล้มตัวลงบนเตียง ...รู้สึกว่างเปล่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เฮ้อ ผมชักบ้าเข้าไปทุกที ผมนอนไม่หลับ ทั้งๆที่เป็นห้อง เป็นเตียงของตัวเองแต่กลับไม่สบายใจ สงสัยเพราะนอนคนเดียวแหงๆ ข้างกายมันว่างเกินไป ผมหยิบโทรศัพท์มากดชื่อพี่ท็อป ลังเลว่าจะโทรไปดีไหม พี่ท็อปจะนอนหรือยัง คงยังหรอก ....พี่ท็อปนอนดึกอยู่แล้วล่ะ ผมกดโทรออก มองหน้าจอโทรศัพท์นิ่งตาไม่กระพริบเพื่อรอให้ปลายสายกดรับ

[ว่าไงวะ]

"นอนหรือยังพี่"

[ทำไม นอนไม่หลับ คิดถึงกูหรือคิดถึงเตียงกู]

"รู้ทันอีก นอนไม่หลับ ขอนอนด้วยคนดิ "ผมอ้อน พี่ท็อปหัวเราะ

[มาดิ เตรียมถุงยางมาด้วยนะ] พี่ท็อปเล่นมุกก่อนวางสาย ผมหัวเราะกับตัวเองแล้วปิดไฟในห้องนอนแล้วเดินออกจากห้องไปเคาะประตูห้องของอีกฝ่าย เจ้าตัวยิ้มรับเมื่อเปิดประตูให้ผม จากนั้นเดินไปนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือ มีหนังสือเล่มหนากางเปิดอยู่กับสมุดสองสามเล่ม

“ทำงานเหรอครับ”ผมเดินไปนั่งบนเตียง หยิบเอาตุ๊กตาลิงมากอดมองพี่ท็อปที่เดินมานั่งบนเตียง

“เสร็จพอดีเลยว่ะ หึ ติดกูซะแล้วหรอมึง"”พี่ท็อปยิ้มขำ

"นอนไม่หลับต่างหาก กอดใครก็ไม่อุ่นเท่าพี่"ผมล้มตัวนอนลงบนเตียง แล้วมองหน้าพี่ท็อปตาไม่กระพริบ เจ้าตัวส่ายหน้ายิ้ม ไม่พูดอะไร จากนั้นอีกฝ่ายเดินไปปิดไฟในห้อง แล้วเดินมานอนข้างๆผม พี่ท็อปนอนตะแคงหันหน้ามาหา ผมมองใบหน้านั้นในความมืด ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ

"พี่ท็อป ถ้าหากว่าผมโดนเล่นงาน พี่จะช่วยผมป่ะ"

"ช่วยสิ จะทิ้งเมียได้ไง"พี่ท็อปตอบเจือหัวเราะเบาๆ ใช้มือมาจิ้มหน้าผากผมเบาๆ "พี่ก็เล่นไม่เลิกเลย"ผมหัวเราะ

"ไม่ต้องห่วงน่า กูไม่ทิ้งมึงหรอก ในเมื่อมึงยังช่วยกูตอนชกกับไอ้แกนเลย"พี่ท็อปนอนมองผมแล้วเอ่ยด้วยเสียงจริงจัง

"อืม... ถามจริง ในเมื่อพี่รู้ว่าตัวเองต้องแพ้แล้วทำไมไปชกกับเฮียแกนอีก"

"...ก็เพราะว่าต้องแพ้น่ะสิ กูเลยชก"

"ห๊ะ งง"ผมขมวดคิ้วไม่เข้าใจ

"ที่ขึ้นชกน่ะไม่สำคัญว่าแพ้หรือชนะ แต่อยู่ที่ว่าชกกันแล้ว ก็เหมือนได้เอาคืน ประมาณว่าไอ้แกนมันคงสะใจ แล้วก็พอใจที่กูเจ็บตัว"พี่ท็อปพูด

"อืม ไม่ค่อยเข้าใจแต่ก็พยายามจะเข้าใจนะ แล้วพี่ต้องเจอกับเฮียแกนอีกไหม"

"ก็อย่างที่มันประกาศไว้ อาจจะเจอนอกรอบ เพราะยังเคลียร์ไม่จบสักที"พี่ท็อปถอนหายใจ

"ไม่ต้องห่วงพี่ มีไอ้สองอยู่ทั้งคน ผมช่วยพี่อยู่แล้ว"

"มึงนี่ เรื่องตัวเองเอาให้รอดเหอะ"ผมหัวเราะที่พี่ท็อปพูดซะตรงใจ

"แน่นอนอยู่แล้ว ผมไม่ปล่อยให้พวกนั้นมาปั่นหัวผมเล่นหรอก"ถึงแม้ว่าผมจะเป็นรองกว่าสองคนนั้นเพราะผมไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพวกเขา ผมขยับเข้าไปกอดพี่ท็อป เงยมองใบหน้าของอีกฝ่ายที่อยู่ไม่ห่างจากหน้าผมนัก

“พี่ชอบผมจริงๆเหรอ"ถ้าห้องไม่มืด ผมอยากจะมองเห็นแววตาและสีหน้าของพี่ท็อป

“ชอบสิ ทำไมวะ ไม่เชื่อหรือไง"คำพูดของพี่ท็อปจี้จุดผมได้ไม่น้อย ก็ไม่เชิงว่าไม่เชื่อ แต่ว่าผมแค่รู้สึกเหมือนที่เป็นอยู่นี่มันดูเปราะบางต่างหาก

“เชื่ออยู่แล้วครับ แต่ผมกลัวว่า...."

“อะไร”

“กลัวว่าจะได้เค้าแล้วทิ้งน่ะซี่ "ผมหัวเราะแล้วแกล้งเข้าไปซบไหล่พี่ท็อป

“ฮ่าๆ นั่นดิ หลอกฟันแล้วทิ้งเลยดีไหม"พี่ท็อปยื่นหน้ามาใกล้ผมจนจมูกชิดกับแก้มของผม โห คำพูดน่ากลัวจริงๆด้วย ท่าเป็นแบบนั้นผมคงเจ็บใจน่าดู

“น่ากลัวอะ"

“พอๆ นอนเลย มึงนี่...กูเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าเบื่อพวกเหี้ยๆ อยากจริงจังระยะยาว ถ้าทำให้กูเห็นว่ามึงเลิกกุ๊กกิ๊กคนนั้นคนนี้ซะสิ”พี่ท็อปพูดเสียงขุ่นเคือง

"ครับผม"

"ตอนนี้ก็เป็นเมียน้อยกูไปก่อนนะ"พูดจบก็เข้ามากอดผมแบบเต็มแรง เอาขาก่าย รัดผมแน่นจนหน้าผมซุกไปกับอ้อมอกอุ่นๆ แทบหายใจไม่ออก

"โห ใจร้าย จริง ผัวน้อยได้ไหมพี่"ผมแก้คำใหม่ ทำไมต้องเมียน้อยด้วย ชอบย้ำซ้ำเติมผมจริงๆเลย

"ยังคิดจะพลิกกูได้อีกหรอ ...จำคำพูดกูได้ไหมว่า นอนเตียงเดียวกับกูแล้วจะมีผัว...นี่ไม่ได้คุยโวนะ”พี่ท็อปคลายกอดลงแล้วพูดอยู่ข้างหูผม ให้อารมณ์จักกะจี้ สยิวหน่อยๆ

"ไอ้ผมก็ไม่ชอบเป็นเมียด้วยสิเนี่ย”ผมถอนหายใจแรง แต่แล้วก็ถูกพี่ท็อปถีบยันไปจนติดกับพนังห้อง จากนั้นพี่ท็อปก็กลิ้งตัวมานอนเบียดผมจนชิด

 "นอนซะนะ ถ้ายังพูดมากอยู่กูจับแหกจริงด้วย"พี่ท็อปขู่ใกล้ๆ ผมหวั่นใจนิดหน่อย ลืมไม่ได้เลยว่าพี่ท็อปเองก็แรงเยอะ ที่สำคัญเคยพลิกไอ้บอมมาแล้ว โคตรเกย์เลยว่ะ ฮ่าๆ

"โอเค นอนแล้วๆ"ผมยิ้มกว้างแล้วนอนหนุนไหล่พี่ท็อปซะเลย "...หลับฝันดีครับพี่ท็อป"ผมพูดข้างหูพี่ท็อปเบาๆ

"เออ หลับฝันดี"อีกฝ่ายตอบกลับมา ผมรั้งหน้าพี่ท็อปมาจูบก่อนจะเอนตัวนอนอย่างสุขใจ เจ้าตัวแค่ยิ้มในความมืดแล้วนอนหลับ แต่ผมยังคงหลับไม่ลง เพราะความคิดที่วนเวียนอยู่ไม่รู้จบ แค่ปล่อยให้ตัวเองลืมตามองหน้าพี่ท็อปจนผล็อยหลับไป


เมื่อรุ่งเช้าของอีกวันมาถึง เป็นวันที่ผมว่างทั้งวันแต่มีงานที่ต้องสะสาง ผมหันไปมองพี่ท็อปที่นอนหลับคร่อกๆยังไม่ตื่น ผมมองนิ่งๆแล้วแอบคิดชั่วร้าย แอบลักหลับเลยดีไหมวะ ผมขยับเข้าไปใกล้ก่อนจะเลื่อนมือไปจับส่วนกลางลำตัวของพี่ท็อปเบาๆ

"ไอ้สอง เดี๋ยวเหอะ"เสียงเข้มของพี่ท็อปทำให้ผมหยุดมือ ก่อนจะเหลือบไปมองพี่ท็อป เจ้าตัวยังคงนอนหลับตาอยู่ ผมยิ้มขำ

"ฮ่าๆ หยอกเล่นน่า"ผมพูดก่อนจะบีบเบาๆเป็นการส่งท้ายแล้วละมือออกจากเป้ากางเกงของเจ้าตัวแล้วหัวเราะ พี่ท็อปลืมตามองหน้าผม

"ถ้ามันตื่นขึ้นมาทำไงวะ"พี่ท็อปยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นมานั่ง บิดขี้เกียจไปมาบนเตียง

"หึๆ ก็ทำให้มันสงบสิพี่"ผมไหวไหล่ เรื่องแค่นี้เอง พี่ท็อปยิ้มยกแขนมากอดคอผม ดึงรั้งให้เข้ามาใกล้ๆ

“ด้วยมือของกูหรือว่าตูดมึง”สิ้นคำของพี่ท็อป ผมพ่นลมหายใจดังพรืด อีกฝ่ายยังวกมาเรื่องก้นของผมจนได้นะ ผมขยับตัวออกจากการโอบกอดของเจ้าตัว

“มือผมก็ได้นะแหม ไม่ต้องเล่นของต่ำหรอก"ผมพูดติดตลก ก่อนจะขยับตัวออกห่างจากพี่ท็อปได้สำเร็จ

"กูพูดเล่น วันนี้กูไม่มีเรียน แล้วมึงล่ะต้องไปทำงานที่คณะเปล่า”พี่ท็อปเลิกแกล้งผม

"วันนี้ไม่มีครับ แต่ต้องไปวาด landscape นอกสถานที่”ต้องทำงานอีกแล้ว พอได้มาอยู่กับพี่ท็อปแล้วทำให้ขี้เกียจจริงๆ พลอยไม่อยากทำอะไร

"ไปวาดที่ไหน"พี่ท็อปถาม ผมนิ่งคิดอยู่นานก่อนะส่ายหน้า

"ไม่รู้เลยพี่ ยังหาที่สวยๆทำเลดีๆไม่เจอเลย มีที่ดีๆแนะนำไหมครับ”ผมลองถามพี่ท็อปดูเผื่อว่าจะได้ไอเดียใหม่ๆบ้าง พี่ท็อปยิ้ม

“ไปกับกูไหม กูจะกลับบ้านพอดี”คำชวนของพี่ท็อปทำผมหูผึ่ง รีบถามต่อทันที “บ้านพี่เหรอ มีมุมเจ๋งๆงั้นสิ”ผมพูดอย่างสนใจ พี่ท็อปพยักหน้า ก่อนจะลุกลงจากเตียงเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพาดไหล่เตรียมอาบน้ำ

"อืม ก็มีสวนเยอะ แล้วก็ออกแบบโดยสถาปนิกเชียวนะ”พี่ท็อปอวดสรรพคุณบ้านของตัวเอง แต่มันก็ทำให้ผมสนใจได้ดี อยากไปบ้านอีกฝ่ายเหมือนกัน ถือเป็นการขยับความสัมพันธ์ได้ดี

"งั้นก็ดีเลย มีโอกาสจะได้เจอหน้าแม่พี่หรือเปล่าเนี่ย"ผมถาม ต้องทำความรู้จักผู้ใหญ่ซะหน่อยจะทำการใหญ่ทั้งที

"ทำไม จะไปเคารพแม่ผัวเหรอวะ"พี่ท็อปหัวเราะร่า พูดออกมาเหมือนสลายฝันของผมลงต่อหน้าต่อตา เจ้าตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ

"หุ้ว เดี๋ยวผมจับปล้ำแม่งเลย พี่ก็ปากดีเหมือนกันแหละวะ"ผมโวยวายแล้วทำทีเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วย พี่ท็อปส่ายหน้าแล้วผลักร่างของผมให้ออกจากห้องน้ำเบาๆ

"หึๆ ไปอาบน้ำแต่งตัวเร็วเข้า เดี๋ยวสายแล้วแดดมันร้อนนะ"พี่ท็อปบอกด้วยน้ำเสียงดุๆ เป็นงานเป็นการขึ้นมา ผมยอมถอย ก่อนจะเดินออกจากห้องของพี่ท็อป ระหว่างนั้นผมหันไปมองห้องตรงข้ามอยู่เงียบๆ ห้องนั้นเงียบฉี่ไร้คนอยู่ ยิมมันไม่ได้กลับมานอนที่หอพักสินะ ผมสับสน คนพวกนั้นกำลังเล่นอะไรกันอยู่ ที่ยิมทำแบบนั้นกับผมเพราะอะไรกัน แค่ปั่นหัวผม ไอ้ยิมคงไม่ได้คิดอะไรกับผมจริงๆหรอกนะ

ผมกลับเข้าห้องแล้วอาบน้ำแต่งตัว เตรียมอุปกรณ์วาดภาพใส่เป้สะพายข้างที่ออกแบบเองเพ้นท์เอง เอาไปขายที่คณะก็ได้กำไรนิดหน่อยตามประสาจิตกรไส้แห้ง ถ้าฟลุคก็ขายได้ราคาดีหน่อย เฮ้อ ชีวิตคนศิลป์ก็เป็นอย่างนี้ ไม่มีคนอุปถัมภ์ค้ำชูเสียที 
พี่ท็อปมาเคาะประตูห้องผมเป็นสัญญาณให้ออกมาได้แล้ว คราวนี้พี่ท็อปใช้รถมอเตอร์ไซด์ของพี่เขาเอง ผมเป็นฝ่ายซ้อน พี่ท็อปเป็นคนขับ บ้านของพี่ท็อปอยู่ในเศรษฐกิจทำเลดีเสียด้วย แน่นอนว่ารถติดอีก พี่ท็อปเลี้ยวรถเข้าไปในซอยหมู่บ้านหรูที่อยู่ห่างจากห้างสรรพสินค้าไม่กี่ถนนเอง

เมื่อมาถึงบ้านก็สมกับที่คุยไว้ บ้านสองชั้นไม่ใหญ่มากนักแต่ดีไซน์หรู ตัวบ้านมีลักษณะเป็นทรงสี่เหลี่ยมไม่มีชายคาบ้านพื้นหลังคาเรียบเฉียงลงไปด้านหลัง ประตูทางเข้าบ้านเป็นบานกระจกเลื่อน ทำให้มองเห็นห้องนั่งเล่น ชุดโซฟาเรียบๆกับชุดโอมเทียร์เตอร์ขนาดใหญ่ด้วย ชั้นบนมีระเบียงยื่นออกมาเป็นชายคาให้แก่ตัวบ้านได้ มีสวนหย่อมเล็กๆ ตกแต่งสไตล์ญี่ปุ่นเรียบๆ พื้นเป็นกรวดหินเล็กๆกับกระเบื้องสลับลายใบไม้ มีศาลายกพื้นทรงสี่เหลี่ยมมุงหลังคา มีโต๊ะน้ำชาและเบาะนั่งสองใบวางอยู่เป็นระเบียบ

"สวยดีนะพี่ แล้วไม่มีคนอยู่เหรอ”ผมชะเง้อมองไปรอบๆบ้าน

"อือ แม่กูไปสัมมนาที่เชียงใหม่อีกหลายวันกว่าจะกลับ”พี่ท็อปบอกขณะถอนรองเท้า จากนั้นก็ไขกุญแจเลื่อนประตูบานกระจกออก ด้านในบ้านดูกว้างกว่าที่เห็นจากด้านนอก เพราะแบ่งโซนจัดสรรได้ดี

“แบบนี้ก็ทางสะดวกทำอะไรกันก็ได้น่ะสิ”ผมหัวเราะแซวพี่ท็อปที่เปิดแอร์ให้ “หึๆ เดี๋ยวคืนนี้ก็รู้เอง”พี่ท็อปเดินไปที่ครัว เอาของว่างมาให้ผมกิน

“พี่เป็นลูกคนเดียวเหรอเนี่ย”ผมมองกรอบรูปครอบครัวบานใหญ่ที่แขวนริมผนังห้อง พี่ท็อปเดินมานั่งข้างๆผม

“อืม เป็นลูกคนเดียว แต่ฝากความหวังอะไรไม่ได้เลยว่ะ ฮ่าๆ หลานคงไม่มีให้พ่อแม่อุ้มแล้ว”พี่ท็อปพูดยิ้มๆ ผมมองไปรอบๆบ้าน ส่วนมากจะมีรูปถ่ายคู่กับคุณแม่มากกว่า คุณพ่อเพราะผมเห็นมีรูปเดียวจริงๆคือรูปใหญ่ที่แขวนบนผนัง ในรูปพี่ท็อปยังอายุประมาณแค่สิบขวบเองมั้ง แต่ผมไม่ได้ถามอะไร

“แม่หย่ากับพ่อไปแล้ว...”พี่ท็อปเอ่ยขึ้นมาเบาๆ ผมหันไปมองพี่ท็อปที่จ้องผมก่อนแล้ว สายตาหม่นลง “...พี่ไม่ต้องเล่าก็ได้นะ”

“ไม่หรอก กูอยากให้มึงรู้เรื่องของกูบ้าง...แม่ไม่เคยบอกกูว่าหย่าเพราะอะไร กูก็ไม่อยากรู้หรอก ได้แค่เดา แล้วก็คิดมากไปเอง บันทอนจิตใจเปล่าๆ แต่กูก็ยังติดต่อกับพ่ออยู่... พ่อก็ไม่ได้บอกอะไร กูก็คิดว่าดีแล้วล่ะที่ไม่รู้... จนตอนนี้กูเลิกคิดไปแล้ว กูถึงได้บอกมึงไงว่าอย่าไปคิดเรื่องไอ้ยิมให้มันมาก เปลืองสมอง บันทอนตัวเองไปทำไมกัน ไม่อย่างนั้นมึงอาจไม่มีความสุขเพราะมัวแต่คิดเรื่องของมัน ถึงจะคิดเรื่องของมันแต่ก็อย่าให้มากไปกว่ากูล่ะ หึๆ มันหล่อดีนะ”

“ผมเลิกคิดเรื่องของมันไปแล้วพี่ ยอมรับว่ามันหล่อดี แต่ไม่เสป็คเลย แบบพี่ท็อปผมชอบสุดแล้ว”ผมไม่วายหยอดพี่ท็อปไป

“ไปทำงานซะไป หยอดไปเรื่อย สนุกปากสินะมึง”พี่ท็อปโบกมือไล่

ผมใช้เวลาอยู่กับพี่ท็อป ผมไปนั่งวาดแลนสแคปโดยใช้สวนของบ้านเป็นงานของผม พี่ท็อปเป็นเพื่อนแก้เบื่อตอนหมดอารมณ์ทำงานได้ดี

“ไหนว่ามีหมาชื่อทูไง ไม่เห็นหัวเลย”ผมเพิ่งนึกได้เลยถามออกไป

“อ๋อ แม่เอาไอ้ทูมันไปด้วย ฮ่ะๆ ก็ส่วนใหญ่กูอยู่หอพักนี่หว่า จะมีเวลามาเลี้ยง มาให้อาหารมันได้ยังไงวะ มึงนี่ไม่ค่อยฉลาดเลย”พี่ท็อปเอ่ยก่อนจะยิ้มขำ มองผมราวกับผมเป็นไอ้ทูอย่างนั้นแหละ ผมไหวไหล่ ย่นคิ้ว

“ใครจะไปรู้ล่ะครับ”ผมบอก ขณะเดียวกันโทรศัพท์ก็สั่นเตือนอยู่ในกระเป๋ากางเกงข้างถนัด ผมหยิบโทรศัพท์มาดูปรากฏว่าเป็นเบอร์ของ ‘โย’ ผมนิ่วหน้าสงสัย โทรมาทำไมกัน จากนั้นก็มองไปยังพี่ท็อปที่กำลังจดจ้องผมอยู่เช่นกัน แววตามีคำถาม

“ไอ้โยน่ะพี่”ผมบอก ก่อนจะมองโทรศัพท์ที่กำลังสั่นอยู่ในมือ พี่ท็อปมองด้วยสายตาเรียบเฉย ผมเดาไม่ออกว่าเจ้าตัวคิดอะไรอยู่

“อืม ยังไม่เลิกติดต่ออีกหรือไง”พี่ท็อปถามด้วยความข้องใจ

“มันไม่ปล่อยผมง่ายๆหรอก”ผมบอกเบาๆ ไอ้โยเหมือนเป็นระเบิดเวลา ไม่รู้ว่าจะสร้างเรื่องให้ผมได้มากแค่ไหน
พี่ท็อปถอนหายใจเหมือนเซ็งๆ “ตัดสินใจได้แล้วนะ มึงบอกเองว่ายังไม่18 กูเป็นห่วงมึงว่ะ ถ้าเรื่องมันเลยเถิดขึ้นมา”ผมพยักหน้าเข้าใจที่อีกฝ่ายเอ่ยเตือนดี ผมเลือกตัดสายมันทิ้งไปก่อนเพราะกำลังคุยกับพี่ท็อป

“ครับ ผมพยายามอยู่... มันก็ไม่ง่ายด้วยสิ...ผมกลัวว่ามันจะบอกป๊ากับม๊ามัน ไหนจะอาเฮียของมันอีก มีหวังตามโหงแน่ๆผม”ผมแอบกังวลนิดหน่อยเมื่อนึกถึงอาเฮียของมัน ถึงเวลาที่ต้องเช็คจริงๆจังซะแล้ว ในใจผมมีชื่อของไอ้ยิมปรากฏอยู่อย่างลังเลใจ แต่มันดูเป็นไปได้ที่สุดแล้ว

“มีอะไรก็บอกกู เผื่อกูช่วยได้”พี่ท็อปพูด แล้วยื่นมือมากุมมือผมแล้วกระชับแน่น ผมยิ้มรับ

“ครับ ผมจะบอกพี่ถ้าเกิดมีปัญหาอะไรขึ้นมา ขอโทษนะพี่ ผมต้องโทรกลับ”ผมบอก

“เออ กูไม่คิดมากหรอก ไปจัดการซะ”พี่ท็อปพูดอย่างไม่ใส่ใจอะไร ผมเลยลุกเดินออกไปโทรกลับหาไอ้โย เพียงรอสายไม่นาน คนปลายสายก็กดรับทันที

“มีอะไรวะโย”ผมถาม บอกตามตรงผมแอบกลัวคำตอบของมันนิดหน่อย

[อยู่ไหนอ่ะพี่สอง โยอยากไปหา] คู่สนทนาเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงปกติ ผมแปลกใจว่าทำไมมันถึงยังระรื่นได้อยู่อีก ทั้งๆที่เรื่องคราวก่อนผมกับมันยังไม่เคลียร์กันเลย ผมถอนหายใจ

“กูออกมาทำงาน มีอะไรอีกไหม นอกจากอยากมาหากู”

[โห ก็แค่อยากเจอหน้าพี่สองเท่านั้นเอง] ไอ้โยตอบกลับมาอย่างงอแง

“อืมๆ กูถามอะไรหน่อยสิ”

[อะไรอะ]

“อาเฮียมึงชื่ออะไรวะ”ผมถาม กลั้นใจรอฟังคำตอบของไอโยอยู่เหมือนกัน

[ถามทำไม อย่าบอกนะว่าจะกินอาเฮียของโยน่ะ ไม่ยอมหรอก] ไอ้โยดันประสาทแตก ไม่ยอมบอก ผมกรอกตาอย่างอดทน

“ไม่ใช่ กูอยากรู้ว่าชื่ออะไร ใช่ชื่อยิมไหมวะ”

[อ๋อ....] โยลากเสียงยาว แต่ทว่ามีเสียงแก่ทุ้มของป๊ามันแทรกมาซะก่อน จับความได้ว่า

 [... (ไอโย!! บอกแล้วไงว่าไม่ให้ใช้โทรศัพท์เวลานี้ เอามานี่ คุยกับใครอยู่ ต้องให้ยึดไปจริงใช่ไหม) พี่สอง....เดี๋ยวดิ กำลังคุยอยู่นะ เฮียก็อย่ามาแย่งเด้!--- ]


แล้วสายก็ตัดไป ผมใจเต้นตุบตับ ไม่น่ามาตัดสายเอาตอนนี้ ไอ้โยเกือบหลุดชื่อเฮียของมันมาแล้วไง ผมถอนหายใจด้วยความเซ็ง แล้วเดินกลับไปหาพี่ท็อป แม้ว่าในใจจะฟันธงไปเรียบร้อยแล้วว่าเป็นไอ้ยิม ดูจากชื่อก็คล้ายกันแล้ว


“แล้วว่าไงบ้าง เรื่องเด็กน้อยของมึง”

“เฮ้อ ไม่ทันคุย โดนป๊ามันยึดโทรศัพท์ไปแล้ว”ผมส่ายหน้า พี่ท็อปหัวเราะ “เด็กมึงคนนี้คงใช่ย่อยเลยว่ะ”

“หึ ใช่ อยากกระทืบจริงๆ”

“เอาน่า ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็มีทางออกเองแหละ กูเคยผ่านมาก่อน”พี่ท็อปพูดเรียบๆ ผมหันไปมองอย่างแปลกใจ

“จริงดิ ซุกเด็กไว้เหรอไงพี่”ผมถามยิ้มๆ พี่ท็อปส่ายหน้าเบาๆ

“เมื่อก่อนนู้นไง เมื่อก่อนกูก็เป็นคนเหี้ยๆทำให้แม่หนักใจ แต่ตอนนี้เป็นคนดีแล้ว อยากกำหลาบคนเหี้ยดูบ้าง”พี่ท็อปมองหน้าผม คำว่าเหี้ยก็กระเด็นใส่หน้าผมเต็มๆ ผมไหวไหล่

“ถึงจะเหี้ยแต่ก็มีหัวใจรักจริงนะพี่”ผมยิ้มเอาใจ แล้วเข้าไปเอนอิงพิงตัวพี่ท็อปเล่นอย่างออเซาะ ที่จริงแล้วผมไม่ใช่คนเอาอกเอาใจใครหรอก แต่อยู่กับพี่ท็อปก็ต้องเซอร์วิสหน่อย 

“ให้มันจริงเถอะ อย่าพูดออกมาง่ายๆจนไม่น่าเชื่อถือนะมึง”พี่ท็อปพูด แล้วผลักผมออก

“พี่ยังเปลี่ยนได้ แล้วไอ้สองล่ะมันก็ต้องได้สิพี่”ผมพูดตรงๆ ถ้าจบเรื่องโยได้ก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก ผมไม่มีเรื่องอะไรให้หนักใจอีก ยกเว้นเรื่องเฮียแกนนี่แหละ แต่มันคนกรณีกัน 

“เข้าใจพูดนะมึง เออ กูจะคอยดู”พี่ท็อปส่ายหน้า ใบหน้าฉาบรอยยิ้มบางๆ

“พี่เตรียมตัวเป็นแฟนถาวรของผมได้เลย”ผมยิ้ม พูดอย่างมั่นใจ ผมไม่ปล่อยคนที่พรากครั้งแรกของตัวเองหลุดมือไปง่ายๆหรอก

[รินดาwดาริน]

จนระทั่งล่วงเลยเวลามาจน 22:00 แล้ว ผมทำงานเสร็จไปเรียบร้อยหลายชั่วโมงก่อนหน้านั้น พี่ท็อปกับผมก็ย้ายมาอยู่ชั้นบน และตอนนี้ผมกำลังนั่งลงสีรูปในสมุดวาดที่เอาไว้วาดเล่น ผมวาดโครงหน้าพี่ท็อปลงไป แต่งแต้มแววตาในภาพเป็นอย่างแรกและประณีตกว่าปกติ ผมชอบแววตาของพี่ท็อปที่สุดแล้ว

“นี่มึงคลั่งกูขนาดนี้เลยหรอ”พี่ท็อปก้มมามองรูปแล้วยิ้ม

“หึๆ ยังไม่ถึงขั้นคลั่ง แต่ก็หลงได้ที่แล้วนะ”ผมหัวเราะ ผมมักชอบวาดคนที่ผมชอบลงในสมุดสะสมของตัวเอง วาดซ้ำ ๆ ในหลาย ๆ อิริยาบถ อย่างพี่ท็อป ถือว่าเป็นการฝึกมือไปในตัวด้วย

 “ดึกแล้ว...ไม่กลับหอเหรอ”พี่ท็อปแกล้งถามทั้งๆที่รู้คำตอบดี ทำสีหน้าท่าทางมีเลศนัยชัดเจน ผมหัวเราะในใจ

"อยากให้ผมค้างไหมล่ะ"

"กูไม่ถามกูก็รู้ว่ามึงต้องค้างอยู่แล้ว"พี่ท็อปเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วกวักมือเรียก “มาอาบน้ำด้วยกันสิ”ผมรีบทิ้งสมุดวาดทันที เห็นแววได้ทะลวงพี่ท็อปย้ำสถานะซะหน่อยแล้ว ผมเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปผืนนึง พี่ท็อปกำลังถอดกางเกงชิ้นสุดท้ายออกพอดี ผมมองยิ้มๆ รวดเร็วดีจริงๆ

"มาพี่ ผมอาบให้ครับ"ผมยิ้มบอก แล้วเดินไปหมุนฝักบัว อันที่จริงห้องน้ำกว้างพอตัว มีอ่างจากุชชี่อยู่ด้วย ใกล้ๆกันนั้นมีฝักบัวแบบติดเพดาน มีไฟ LED เวลาเปิดด้วย น่าลองตรงนั้นจริงๆ

"เอาดิ แต่มึงต้องถอดด้วยสิ เสียเปรียบหมด"พี่ท็อปเดินเข้ามาปลดซิปกางเกงผมเบาๆ ผมยิ้มแล้วถอดเสื้อผ้าออกจนเปลือยเหมือนกัน ขนลุก เพราะบรรยากาศในห้องน้ำเย็น ผมถือสายฝักบัวฉีดลงบนตัวพี่ท็อปจนเปียกโชกแล้วเทสบู่เหลวลูบไล้เล่นไปทั่วแผ่นอกอีกฝ่ายจนเกิดฟอง ในขณะนั้นพี่ท็อปยืนลูบตัวไปด้วยเหมือนยั่วผมเล่น ผมมองแล้วยิ้ม เจ้าตัวดึงสายฝักบัวมาราดน้ำใส่ผมบ้าง

“...ยืนนิ่งๆนะมึง”พี่ท็อปจับตัวผมไว้แล้วฉีดน้ำให้ ผมหยิบขวดสบู่เหลวมาเทลงบนตัวแล้วลูบเล่น ในขณะที่พี่ท็อปเลื่อนมือไปจับท่อนล่างของผมที่เริ่มตื่นตัวขึ้นมา ผมยื่นหน้าไปจูบพี่ท็อปอย่างนุ่มนวล จากนั้นผมกับพี่ท็อปก็ผลัดกันเล้าโลมจนมีอารมณ์พร้อบรบกันทั้งคู่ ผมจับพี่ท็อปหันหลัง อีกฝ่ายพูดออกมาก่อนที่ผมจะประจำการ

“หึๆ เสร็จแล้วอย่าลืมออนท็อปให้กูด้วยนะ แฟร์ๆเว้ย"ผมชะงักไปครุ่นคิดไม่นาน ในเมื่อเหตุการณ์พามาถึงขนาดนี้แล้วจะหยุดก็ใช่เรื่อง ที่สำคัญผมก็ไม่ขาดทุนอะไร ผมโน้มไปจูบต้นคอพี่ท็อปไล่มาจนถึงแผ่นหลัง รับรู้ได้ว่าพี่ท็อปขนลุกขึ้นมา ผมหยิบคอมดอมจากชั้นวางอันเล็กบนอ่างล่างหน้ามาสวมให้ตัวเอง

ผมจับสะโพกพี่ท็อปไว้ แล้วใส่เข้าไปช้าๆ ได้ยินพี่ท็อปครางผ่านลำคอ

“อะ...”ผมขยับเอวเนิบๆ ก่อนจะถอดถอนจนสุดความยาวแล้วกดเข้าไปใหม่อยู่หลายครั้ง พี่ท็อปเกร็งแน่น เอื้อมมือมาลูบต้นขาไปพลาง ผมโน้มตัวไปจูบพี่ท็อปไปด้วย

"อะ..พี่ ... "ผมครางแผ่วเมื่อรู้สึกถึงการรัดแน่นที่มากขึ้นทุกครั้งที่เข้าออก ผมเร่งจังหวะให้เร็วถี่ขึ้น พี่ท็อปสูดปากหายใจหอบยืนขาสั่นสะท้านจนเจ้าตัวแทบยืนไม่อยู่ มืออีกข้างที่ว่างอยู่เอื้อมไปจัดการกับส่วนนั้นของพี่ท็อปที่ใกล้กำลังปลดปล่อยเต็มที

พี่ท็อปคราง ผมกระแทกเอวเข้าไปถี่ๆหลายครั้งก่อนจะดึงออก จับตัวอีกฝ่ายนอนลง แล้วสอดใส่เข้าไปใหม่อีกครั้ง มือของเจ้าตัวจับอยู่ที่เอวของผม จิกแน่นตามไปแรงอารมณ์ ผมโน้มไปประกบจูบกับพี่ท็อป ลิ้นเกี่ยวพัน อีกฝ่ายครางอืออยู่ในลำคอ รับรู้ได้ว่าพี่ท็อปใกล้ถึงฝั่งแล้ว

“โอย เชี่ยสอง เสร็จยังวะ”พี่ท็อปปรือตาถาม “ใกล้แล้ว”ผมกัดฟันบอก ขยับสะโพกเข้าออกถี่ๆหลายครั้ง จากนั้นก็ถอนออกแล้วกดสะโพกลงลึก พร้อมกับกอดอีกฝ่ายแน่นเมื่อร่างกายของพี่ท็อปเกร็งเขม็ง ปลดเปลื้องอารมณ์ออกมาไล่เลี่ยกัน  ผมดึงตัวออกจากช่องทางที่บีบรัดแน่น โน้มหน้าไปจูบอีกฝ่ายเบาๆ

“แสบว่ะ ... มึงรุนแรงไปนะ"พี่ท็อปย่นหน้า ก่อนจะหายใจเข้าลึกๆ แล้วขยับตัวขึ้นมานั่ง ผมหอบแฮ่ก

“โทษทีพี่”ผมทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ เปิดน้ำมาชำระล้างตัวให้อีกฝ่ายไปด้วย

"อืม เตรียมตัวได้เลย"ผมย่นหน้าทันที ยังจะเอาอีกเหรอ พี่ท็อปยิ้มแล้วลุกขึ้นยืนบิดตัวไปมา “ไม่พักก่อนเหรอพี่"ผมถามเบาๆ

"ไม่ เดี๋ยวมึงเบี้ยวกู"พี่ท็อปขมวดคิ้วมองหน้าผม ก่อนจะล้างเนื้อตัวทำความสะอาดอีกรอบ ผมหายใจเข้าออกแรงๆ แบบนี้คงต้องทำใจ

“โอเคๆ พี่ออกไปก่อนล่ะกัน”ผมบอก มองพี่ท็อปเดินหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอว ผมล้างเนื้อล้างตัวเสร็จเรียบร้อย ชำระร่างกายสะอาดทุกซอกมุม แล้วพันผ้าเช็ดตัวออกมาเจอพี่ท็อปที่อยู่ในสภาพเดียว กำลังนั่งอยู่ที่โซฟา

"มานี่สิ"พี่ท็อปกวักมือ ตบเบาะข้างๆ ผมเลยจำต้องเดินไปนั่ง "จะทำตรงนี้เลเยหรอ"ผมมองไปรอบๆ พี่ท็อปหัวเราะแล้วเดินไปรูดม่านปิดให้สนิท

“กลัวอะไรวะ มาให้ไว”พี่ท็อปเอนตัวพิงกับพนักแขนโซฟา ใบหน้าเจ้าเล่ห์ยิ้มบางๆมองผม สายตาแม่งเอาเรื่องจริงๆ “ไปที่เตียงไม่ได้เหรอ ผมไม่ถนัดอ่ะ"ผมถ่วงเวลา แบบนี้ต้องเมื่อยแน่เลย ที่สำคัญผมไม่ชอบออนท็อปเลยด้วย

"ไม่ เปลี่ยนที่บ้าง ครั้งนี้ต้องทำจนเสร็จนะ"พี่ท็อปสำทับ มองผมไม่วางตา ผมกลืนน้ำลาย

“ก็ผมไม่ค่อยชอบอ่ะ"ผมอิดออดไม่ยอมเริ่มเอง ที่จริงผมรู้ว่าคงไม่มีวันเสร็จโดยที่ผมคุมเกมส์อยู่ด้านบนหรอก

“หรือจะให้กูเอา กูแรงดีไม่มีตกนะ มึงน่าจะรู้"พี่ท็อปทำท่าจะลุกขึ้นมา แต่ผมดันตัวไว้ก่อน พี่ท็อปแรงเยอะจะตายไป ผมย่นหน้า

“โอเคครับ แหม เริ่มก็ได้”ผมปลดผ้าเช็ดตัวออก แล้วขึ้นไปนั่งคร่อมพี่ท็อปไว้ ขาข้างซ้ายตั้งหลักที่พื้น พี่ท็อปยื่นเจลกับคอนดอมมาให้อย่างรู้งาน ผมเลยต้องจัดการเคลียร์เส้นทางให้สะดวกๆ

"มองทำไมครับ ผมอายนะ"ผมบอกแล้วเงยหน้ามามองพี่ท็อปตาปริบๆ พี่ท็อปแค่หัวเราะ "อายห่าไร เร็วๆหน่อย อยากเข้าถ้ำแล้ว"จริงๆ ไอ้พี่เวร พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ผมกดตัวลงกับส่วนแข็งขื่นของอีกฝ่าย โยกตัวช้าๆปรับสภาพให้ร่างกายคุ้นชินกับของของพี่ท็อป ผมหลับตา ปล่อยไปตามอารมณ์ เกาะไหล่อีกฝ่ายไว้ โยกสะโพกขึ้นลงถี่รับกับแรงสวนจากพี่ท็อปที่ขยับเอวตามอารมณ์

ผมผ่อนจังหวะช้าลง 

“...ไม่ไหวว่ะ เมื่อย พี่ช่วยหน่อย"ผมบอก รู้สึกปวดตุบๆที่ทางด้านหลัง พี่ท็อปเปลี่ยนท่าค่อยๆดันตัวผมนอนลงกับโซฟา จัดท่าให้ผมเสร็จสรรพ ไม่คิดว่าจะต้องโดนพี่ท็อปทะลวงเองแบบนี้เลย น่าอายจริงๆ เสียชื่อฉิบ ผมเหลือบมองอีกฝ่าย ที่เสือกใส่ตัวตนอันร้อนระอุเข้ามาช้าๆ ก่อนจะขยับเอวเข้าออกอย่างรู้จังหวะ ไม่นานก็ทำเอาผมครางอืออา ตอบสนองต่อคนด้านบน พี่ท็อปโน้มตัวมาแนบชิด แล้วบดขยี้สะโพกลงมาพร้อมๆกัน ทำเอาผมครางอื้อเลยทีเดียว

“อา.. เบาๆ"ถึงปากจะบอกให้อีกฝ่ายเบาๆ แต่ก็เจ้าตัวก็ไม่เบาแรงให้หรอก แต่กลับกันมากกว่า ใส่มาเต็มจนจุก จากจุกกลายเป็นความสุขสมแทน ผมหลับตาแน่นไม่อยากรับรู้การเคลื่อนไหวของพี่ท็อป

“อะ...อา”ผมเกร็งแน่น เอื้อมไปจับของตนเองที่ตื่นตัวไม่แพ้กัน พี่ท็อปยิ่งโถมแรงถี่ขึ้นอีก

"โอ้ย... พี่”ผมคราง เริ่มทนไม่ไหว จัดการของตัวเองไปด้วย จนเส้นฟางแห่งอารมณ์ขาดผึง ผมปล่อยออกมาอีกรอบ พี่ท็อปตามมาติดๆ

 อย่างที่พูดไว้อีกฝ่ายแรงดีไม่มีตกจริงๆ เล่นผมซะชาดิกปวดแสบไปด้วยอีกต่างหาก “เฮ้ย สอง แม่งเลือดออก”พี่ท็อปร้องอย่างตกใจ ผมผงะเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือไปแตะทางด้านหลังของตัวเอง ยกออกมาดูก็เห็นเลือดสีแดงสด เปรอะเปื้อนฝ่ามือไม่น้อย ทำเอาผมหน้าเสียไป พี่ท็อปมองผมเหมือนขอโทษทางสายตา

"โหย พี่ แม่ง"ผมหงุดหงิดขึ้นมา พอขยับตัวก็ปวดระบมทันที ผมอดกลั้น พอจะเข้าใจอารมณ์พวกรับสาวๆโดนกระทำแล้วเลือดซิบ

"ขอโทษ กูไม่คิดว่าจะได้เลือด"พี่ท็อปบอก ก็นั่นสินะ ก็ไม่ใช่ครั้งแรก แต่คงเพราะครั้งนี้พี่ท็อปใส่เต็มซะขนาดนั้น ผมไม่ตอบอะไร แค่ยันตัวลุกขึ้นยืน ทั้งปวดก้น ปวดเอว และขาสั่นเล็กน้อยตอนยืนขึ้น

“เดี๋ยวพี่ทำแผลให้นะ”

"ครับ งอนว่ะ”ผมแกล้งสะบัดหน้าหนีแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ แค่ก้าวขาก็รับรู้ถึงฤทิ์เดช ตอนทำก็มันอยู่หรอก มาตอนนี้ล่ะ ปวดร้าวจริงๆ อึ่ย แสบชิบ ผมล้างเนื้อตัวอย่างเชื่องช้า อารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่ ไม่ลืมจะสวนประตูหลังตัวเองไปด้วย แม้ว่าพี่ท็อปจะใส่คอนดอมก็เถอะ ลองสอดนิ้วเข้าไปดู แล้วมีแผลถลอกด้วย ถึงว่าแสบนัก ผมเดินลากขามานอนบนเตียง เห็นพี่ท็อปกำลังค้นหายาในกล่องบนโต๊ะอยู่ พี่ท็อปมองหน้าผม

"เจอแล้ว เดี๋ยวพี่ทำให้"

"เบาๆนะ พี่"ผมบอกแล้วปล่อยให้พี่ท็อปทายาภายนอกให้แล้วก็ยาเหน็บ  โดนแหกแล้วแหกอีก อาการปวกตุบๆลดลง แต่ยังแสบจี๊ดอยู่ แต่ก็พอทำให้ผมเริ่มเคลิ้มหลับได้ รับรู้ว่าพี่ท็อปเอนตัวลงนอนข้างผม "ขอโทษนะ..."เจ้าตัวกระซิบเบาๆ ผมลืมตาขึ้นมา เห็นพี่ท็อปนอนมองผมอยู่

"โห แค่นี้เอง เดี๋ยวก็หายพี่ "ผมยิ้มแล้วหาวนอน อีกฝ่ายยิ้มมาให้ แล้วปิดไฟที่หัวเตียงในห้องมืดสลัวทันที

"...สอง"พี่ท็อปเรียกอยู่ใกล้ๆจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่ผมกระทบกับแก้มของผม "ครับพี่"

"รู้เอาไว้นะ ว่ากูชอบมึง"พี่ทอปพูด ในใจของผมยินดี ดอกไม้เบ่งบาน

"อือ"ผมรับคำเงียบ ๆ  ฉุกคิดขึ้นมาว่าเจ้าตัวรู้สึกผิดอะไรหรือเปล่า

"กูกลัวมึงคิดมาก ที่กูไม่ยอมคบ แต่เสือกมาเอามึงเนี่ย"พี่ท็อปจับมือผมมาคลึงเล่น ทำให้ผมยิ่งเคลิ้มจะหลับ เปลือกตาเริ่มหนักขึ้นทุกที

"ไม่หรอก ผมไม่ได้คิดมากซะหน่อย แต่ถ้าไม่อยากให้ผมไม่คิดมาก็... ให้ผมจะเป็นอะไรกับพี่ดี”ผมได้ยินพี่ท็อปหัวเราะ

"น้องชายข้างห้องไง"อีกฝ่ายตอบ ผมส่ายหน้า “ไม่เอาแบบนี้ดิพี่”

"เอาเป็นว่ามึงกับกูแค่...ระยะดูใจก็พอ... ไม่ใช่แฟนโอเคนะ"พี่ท็อปยังคงยืนกรานเรื่องแฟนซึ่งผมก็เข้าใจดี

"แล้วแต่ ผมไม่ซีเรียส"เพราะยังไงผมก็อยู่กับพี่ท็อปแค่เอื้อมเอง อีกอย่างสภาวะแบบนี้ใช่ว่าผมจะไม่เคยเจอ

"เลี้ยงง่ายดีวะ มึงเนี่ย"พี่ท็อปเข้ามากอดแล้วนอนเงียบๆ ไม่นานผมก็เข้าสู่ห้วงนินทรา....


    ผมสะลึมสะลือ รับรู้ว่าเช้าแล้วเพราะข่าวยามเช้าดังเบาๆ พี่ท็อปตื่นแล้ว ฟิตจริงๆ ผมตื่นแต่ยังคงไม่ลืมตา จนกระทั่งได้ยินเสียงอีกฝ่ายเหมือนเดินมาจากนอกระเบียงเพราะเสียงปิดกระจกเลื่อนดังปึงเบาๆ


"กูบอกแล้วไงวะ.....ขอร้องเหอะว่าอย่าดึงกูไปเกี่ยวด้วย ...นั่นมันเรื่องของมึงไม่ใช่เหรอ...."ผมนิ่งงัน พยายามจดจ่อกับเสียงพี่ท็อปที่คุยโทรศัพท์อยู่....พี่ท็อปคุยกับใคร...แล้วคุยเรื่องอะไรอยู่...

ไอ้บอมหรอ...

"เออ คิดว่ากูกลัวเหรอไง....เปล่าซะหน่อย ไม่รู้อะไรอย่าเสือกพูด....แล้วก็ไม่ต้องติดต่อกูมาอีกนะ......เลิกยุ่ง เรื่องเอากูเข้าไปเกี่ยวด้วย..." ผมไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้ ความเคลือบแคลงสงสัยในตัวอีกฝ่าย...เรื่องของพี่ท็อป ผมไม่ควรเข้าไปยุ่ง ผมรู้ดีว่ามันน่ารำคาญถ้าถูกถามเซ้าซี้ ผมควรเงียบ แล้วคอยจับผิดพี่ท็อปน่ะหรือ แต่นั่นไม่ใช่นิสัยผม

ผมผุดลุกขึ้นมานั่งจนลืมว่าอยู่ในสภาพไหน ถึงกับกำมือแน่น อย่างน้อยก็เบาลงแล้ว พี่ท็อปยืนมองผมอยู่หน้าโทรทัศน์

"ไง ตื่นนานแล้วเหรอวะ ได้ยินด้วยสินะ เสียงกูคงปลุกมึง"

"ก็ไม่หรอก... แล้วนั่น เรื่องอะไร"ผมขมวดคิ้วถาม

"เรื่องไม่เป็นเรื่อง กูล่ะเบื่อพวกเพื่อนแม่งชอบดึงชื่อกูไปเกี่ยว ทะเลาะกันเอง แต่อยากยืมมือกู โคตรป๊อด"พี่ท็อปส่ายหน้าแล้วโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟา ผมไหวไหล่ ถึงผมจะขี้เสือก แต่ไม่รู้ไม่เห็นบางเรื่องก็ดี

"จริงดิ ดีแล้วไม่ต้องไปยุ่งให้เรื่องบานปรายหรอก...แล้วนี่กลิ่นอะไรหอมๆอ่ะ" ผมทำจมูกฟุดฟิด

"กูทำข้าวต้มให้มึง อยู่ด้านล่างน่ะ จมูกดีนะมึง"

"พี่ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ ไม่รู้เลยนะเนี่ย" ผมขยับลุกจากเตียงแต่ความปวดจากก้นและอาการสั่นเล็กน้อยของกล้ามเนื้อขา
"ไหวเปล่าวะ"

"ไหวๆ อย่าถามผมอีกนะ ไม่ชอบคำถามนี้ ไม่ผ่านๆพี่"ผมหัวเราะ

"เดี๋ยวตามลงไปข้างล่างนะ กูเตรียมเสื้อผ้าให้มึงแล้ว"พี่ท็อปชี้ไปเสื้อผ้าที่พับวางอยู่บนเก้าอี้

"ครับพี่" ผมไม่อยากสงสัยพี่ท็อป เพราะมันจะบ่อนทำลายความสัมพันธ์และความรู้สึก...ของผมเอง

...

"มึงนี่ก็อึดใช้ได้เลยนะ เดินไหวได้ขนาดนี้"พี่ท็อปยกนิ้วโป้งให้แล้วเลื่อนถ้วยข้าวต้มกับ กับแกล้มพวกของทอดและผัดเต้าเจี้ยว

"แค่นี้เอง ใครจะนอนซม"ผมไหวไหล่ ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นหรอก เสียสูญหมด

"หึๆ ลองให้เจอแบบเต็มแม็ทซ์เถอะ ค่อยปากดี"พี่ท็อปพูดเสียงเข้ม ทำเหมือนขู่ แต่แอบกลัวอยู่บ้าง ตกลงผมต้องเป็นเมียถาวรเลยหรอ ไม่ดีมั้งเนี่ย

"ไหนมาชิมฝีมือหน่อย"ผมยิ้มแล้วอ้าปาก รอพี่ท็อปป้อนให้

"เป็นเด็กๆเลยมึง...เอ้า"พี่ท็อปตักข้าวต้มมาพอดีคำแล้วเป่าให้หายร้อยก่อนจะยื่นป้อนให้ผม

"อืม...อร่อยเหาะไปเลย"ผมชม

"เว่อร์ล่ะมึง "อีกฝ่ายหัวเราะเสียงใส

"พี่ท็อป...."

"หืม?"พี่ท็อปหันหน้ามองผมอย่างงงๆ เมื่อผมขยับหน้าไปใกล้ ผมมองเข้าไปในแววตาสีดำประกายที่ผมชอบมาตลอด แววตาพี่ท็อปสั่นไหวเล็กน้อย

"อืม ไอ้สองทำตัวแปลกไปทุกที สงสัยกูมีของดีแน่เลย"พี่ท็อปพูดขึ้นมาเล่นๆ ทำลายความเงียบระหว่างเรา

"เมื่อก่อน ผมก็ไม่สนหรอกว่าใครจะจริงใจหรือไม่จริงใจกับผม... แต่มาตอนนี้ผมแคร์พี่ ผมก็แค่อยากรู้ แม่ง ถึงฟังน้ำเน่าก็เถอะ”ผมพูดด้วยรอยยิ้ม สังเหตอีกฝ่ายไปด้วย พี่ท็อปส่งยิ้มมาให้ผม

"กูดีใจนะ ที่มึงรู้สึกแบบนี้... กูเองไม่ชอบเล่นกับความรู้สึกของใคร เพราะฉะนั้น อยากให้มึงเชื่อกู อีกอย่างมึงเป็นคนสำคัญกับกูนะ”

ผมอยากลองไว้ใจใครสักคนโดยที่ไม่ต้องแคลงใจอะไรมาก เป็นพี่ท็อปจะได้ไหมนะ ผมเองก็อยากรู้

"ครับ... ข้าวต้มเย็นหมดแล้ว"ผมอายนิดหน่อย เพราะแววตาของพี่ท็อปที่มองผม เจ้าตัวส่ายหน้าแล้วกินข้าวต้มเงียบๆ
 เอาเป็นว่า ผมจะเชื่อในสิ่งที่ผมเห็น ที่ผมสัมผัสได้ด้วยตัวของผมเองแล้วกัน

[GuoJeng]

ไอ้สองไปแก้ปัญหาเรื่องน้องโยก่อนเถอะ เอาให้รอดจากเด็กให้ได้ ๕๕๕ ตอนใหม่มาเร็วๆนะคับ

[sodawan1]

สองขี้อ้อนอ่ะ เห็นแววสองตกเป็นเมียพี่ท๊อปตัลลอดดดดมารำไร
5555555555555 55

[sweetbasil]

พี่ท็อป กับ สอง 

[kdds]

ชอบนิสัยพี่ท็อป แมนๆแฟร์ๆ สองก็อย่าอิดออดนักเลยตอนเป็นเมียเนี่ยะ พี่เขาให้เสียบนี่ใจกว้างที่สุดล่ะ
ชอบจังแนวนี้ ผลัดกันทำ  หาอ่านยาาาาาาาาาาาก แรร์ไอเทม
เด็กโย ต้องนำภัยมาให้สอง ชัวร์

[❣☾月亮☽❣]

   น้องสองเมียรัก
รอผลัดกันเสียบคืนอยู่สินะ อย่าทิ้งความตั้งใจนั้นนะ
เหมือนภัยร้ายกำลังคืบคลานเข้ามาในตอนที่เรากำลังตายใจแบบนี้แหละ จะเชื่อใจพี่ท็อปก็ได้แต่คนอื่นๆน่ะเชื่อยากมาก
รอต่อจ้าคนเขียน   

[ziqh.leo]

สองขี้อ้อนมากกกกก
แต่เราชอบให้สองเป็นรุกมากกว่านะ 

อยากรู้ว่าเฮียของโยใช่ยิมรึเปล่าาา 

[New_Tai]

สองขี้อ้อนนนมว๊ากกกกกก เห็นด้วยอ่ะ แบบว่าอยากให้สองรุกกกกพี่ท๊อปป 5555

สองขี้อ้อนมากกกกก
แต่เราชอบให้สองเป็นรุกมากกว่านะ 

อยากรู้ว่าเฮียของโยใช่ยิมรึเปล่าาา