หัวข้อ: เหตุเกิดบนเตียงของห้องข้างเคียงวิศวะ ตอนพิเศษ 14.11.62 อัปจ้า

[manami_01]

มีคนดามใจยิมแล้วอิอิ

ส่วนคู่หลักนี่ยังพอมีหวังมั้ยเนี่ย มะไรสองคนนี้จะลงเอยด้วยดีสักทีนะ

ตอนนี้สองคงไม่ค่อยเชื่อใจท็อปอีกแล้ว

เป็นเราก็คงคิดแบบสอง คนไม่อาจจะเชื่อได้สนิทใจหรอกกับคนที่เคยหลอกตัวเอง

เราคงไม่มีทางให้อภัยง่าย ๆ แน่ ๆ

เพราะลองได้หลอกไปแล้วครั้งหนึ่งจะต้องมีครั้งต่อ ๆ ไปอีกนั้นแหละ

เพราะงั้นทรมารท็อปให้มาก ๆ เลยนะสองหึหึ   

[TachibanaRain]

อร๊ายยยยยยย ยิมผิง ผิงยิม จริงๆใช่ม้ายยยยยยย  ปลื้มมากค่านี่กะไว้แล้วเชียวเห็นตอนไปค่ายคู่นี้เค้าปะทะกันบ่อยๆ หุหุ อยากอ่านคู่นี้อีกจังมาเรื่อยๆนะคะ

[flimflam]

ผิงยิมหรือยิมผิง(?)
เฮียยิมตัดใจจากสองมามองคนข้างห้องดีกว่านะ 555555555

[fanglest]

ชอบนะคู่นี้
ดูมีสตอรี่ เรื่องราวระหว่างกันก่อนค่อยป่ะกันดี
แต่ไม่ใช่ว่าเรื่องของสองไม่น่าสนใจนะ มันน่าสนใจคนละแบบ
เชียร์และรอติดตามคู่นี้ต่อไป
รอตอนสองท๊อป ท๊อปสองจ้าา
 

[kukkikkooka]

ยิมย้ายมาอยู่ข้างห้องผิงแบบนี้จะเกิดไรขึ้นอีกรึเปล่านะ 555

รอสองท๊อปป อยากเห็นพี่ท๊อปตามจีบสอง

[boobooboo]

เริ่มจะชอบยิมแล้วอ่ะดิ

[kun]

ยิมคู่กับผิงด้วย อิอิ
ตอนนี้ผิงกำลังจะวิ่งไปหายิมอ่ะ
อยากให้ยิมชอบผิงก่อนจัง
รอสองออนท๊อปอย่างใจจ่อ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

[WASAWATTE]

ยิมผิง ยิมผิง ยิมผิง ยิมผิง
ยังไม่ผิงอีกคนที่เข้าใจเธอนะยิม
มองคนใกล้ตัวบ้าง..
 

[รินดาwดาริน]

ตอนที่ 15 เริ่มต้นใหม่ สถานะคนข้างห้อง

  เมื่อถึงวันเปิดเทอม เข้าปีการศึกษาใหม่ ผมในฐานะนิสิตปีที่สาม ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นนอกจากตารางเรียนที่แน่นขึ้น ผมกับไอ้ผิง ไอ้โก๋ลงเรียนเหมือนกัน  ส่วนเรื่องของพี่ท็อปนั้นตลอดช่วงหนึ่งสัปดาห์ที่ผมไปหาพี่ท็อป ส่วนมากจะพูดคุยเรื่องของกันและกันมากกว่า ให้ผมเรียนรู้พี่ท็อป ให้พี่ท็อปเรียนรู้ผม อะไรที่แย่ๆไม่ดีก็ค่อยๆปรับเข้าหากัน แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องปรับไปหมดทุกอย่าง ผมชอบพี่ท็อปที่เป็น ‘พี่ท็อป’ อย่างมากก็แค่โทรคุยกันไปเรื่อยเปื่อย และผมก็ไม่ได้บอกพี่ท็อป

เรื่องพี่ดีน ในเมื่อตอนนี้ความสัมพันธ์อยู่ในช่วงดูใจ คงไม่ต้องบอกทุกเรื่อง ให้พี่ท็อปดิ้นรนดูบ้างก็น่าจะดี และผมเองก็คิดว่าพี่ดีนคงไม่มาวุ่นวายกับผมอีกหรอก เพราะพี่แกคงยุ่งกับการทำร่างศิลปะนิพนธ์อยู่
แน่นอนว่าระว่างผมกับพี่ท็อปไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางกายกันเลย ยกเว้นแค่จับมือเท่านั้น ที่เหลือก็ให้พี่ท็อปเดินหน้าเข้ามาหาผมเองก็แล้วกัน ถ้ารักจริงก็ต้องทุ่มเทหน่อยเป็นไง

ในเย็นวันนี้ สำหรับวันแรกของการเปิดภาคเรียนผมมีนัดที่บ้านไอ้เชี่ยวเพื่อนในเอก นัดกันมาก๊งเหล้าฉลองเปิดเทอม ผมก็ห่างจากแอลกอฮอล์มาหลายเดือน ขอประเดิมซะหน่อย

“ไงมึง หน้าชื่นตาบาน คืนดีกับผัวแล้วหรอ”ไอ้ผิงเอ่ยทักเสียงดังไปทั่วอาณาบริเวณ ผมทำหน้านิ่งๆรักษาฟอร์มไว้

“เมียต่างหาก ทำไมมึงถึงต้องยัดเยียดคำพวกนั้นให้กูอยู่เรื่อย”

“แล้วว่าไงตกลงคืนดีกันแล้ว”

“ก็...กลับมาคุยกัน แต่ยังไม่ใช่แฟนหรอก”ผมบอกเรื่อยๆไม่สนใจสายตาขี้สงสัยของมัน

“อืม ไม่ใช่แฟน แต่กอดจูบลูบคลำได้ตามปกติใช่ป่ะ”ไอ้ผิงยิ้มกวนๆมาให้ เหอะ ปากหมาจริงๆเพื่อนผม

“ไม่ใช่เว้ย กูใจง่ายขนาดนั้นเลย”

“เออ มึงไม่รู้ตัวอีกเหรอ”ไอ้ผิงหัวเราะ

“ถุ้ย เลิกเสือกเรื่องของกูเถอะ”ได้ทีด่ามันไป แต่คนอย่างมันไม่สะทกสะท้านอะไร

 “เออ กูเจอไอ้โยด้วยนะเว้ย มันยังติดต่อมึงอยู่หรือเปล่า”ไอ้ผิง เอ่ยชื่อนี้มาทำให้ผมนึกถึงตอนที่เจอมันมาโผล่ที่หน้าหอพักของผม พร้อมกับของฝากที่มันซื้อมาให้ผม พวกสีจีนพู่กันจีน ผมเรียนจิตกรรมก็จริงแต่สไตล์จีนไม่ใช่ผมเลย ผมไม่ชอบแต่ก็ต้องรับไว้เพราะมันดูตั้งใจจะให้ผมมาก ผมไม่รู้ว่ามันจะเลิกคิดฟุ้งซ่านเรื่องของผมได้หรือยัง

“อืม บางครั้งนานๆทีแหละว่ะ กูนัดเคลียร์กับมันให้จบเรื่องจบราววันนี้”

“ก็ดี จะได้สงบสุขกันเสียที”ไอ้ผิงตบไหล่ผมแรงๆ

“แล้วพวกมันหายไปไหนหมด”ผมเปลี่ยนเรื่องทำท่าทางชะเง้อแลหาพรรคพวก “ไปซื้อน้ำแข็ง นอกนั้นยังไม่มาเลยว่ะ”

เมื่อชาวแก๊งมากันครบจำนวน ก็เริ่มแข่งกันมอมเหล้าคนข้างๆ ไอ้ผิงมันพยายามยัดเยียดเหล้าขาวให้ผมกินให้ได้ แต่ผมเซย์โน ไม่งั้นคงกลับเองไม่ได้แน่ๆ

“กลัวอะไร ให้แฟนมารับสิ เคยมาแล้วไม่ใช่หรอไง”ไอ้โก๋หัวเราะ ผมส่ายหน้า

“เออ กูมีเรื่องจะเมาส์กับมึงไอ้สอง ตกลงมึงมีผัวมีเมียเป็นใครกันแน่วะ เยอะนะมึง”

“เยอะอะไรมึง กูโสดครับช่วงนี้ มึงไปเอาข่าวมาจากไหนไอ้เหยิน”มันชื่อเชี่ยวแต่จุดเด่นคือฟัน ไอ้เชี่ยวปรือตามองผมแล้วยิ้ม

“เยอะแยะ พวกปากหอยปากปู กูจะไล่ชื่อให้มึงฟังนะ ไอ้มุ ถาปัตย์ ไอ้ยิม ไอ้ท็อป วิดวะ พี่ดีนสาขาเรา เออ ใครอีก เฮียแกน”คนสุดท้ายผมได้ยินแล้วต้องร้องโห่ดังๆ

“ข่าวลือเชี่ยไรแม่งโคตรมั่ว เฮียแกนเนี่ยนะ เกลียดขี้หน้ากูตายห่า ไม่ใช่ล่ะมึง”ผมหัวเราะกับไอ้ผิง

“เออ เค้าว่ามาแบบนี้นี่หว่า ตกลงพี่ดีนนี่มึงไปซั่มกับเขาตอนค่ายหรือไง”

“ถุย ไม่ใช่เว้ย ไม่ได้สนิท”ผมปฏิเสธ ไอ้พวกนี้มันมีปากเป็นกระโถนหรือไง

“เหรอวะ พวกนั้นมันคุยๆกันเมื่อเช้า ข่าวไปอย่างไว มึงต้องเซฟตัวเองบ้างนะเพื่อน ไม่อยากให้มึงเสียๆหายๆ”ไอ้เชี่ยวพูดแล้วหัวเราะ

“ตลก พูดซะตุ๊ดเชียว ...ไม่ใช่แบบนั้นล่ะกัน มึงๆก็รู้จักนิสัยกู จะเอากับกูได้ต้องรู้จักกันนานหน่อย”ขนาดพี่ท็อปกว่าจะได้กัน ก็หลายเดือนนะ พี่ดีนนี่ไม่ได้คุ้นเคยกันเลยสักนิด ใครมันปากหมาวะ

“ระวังนะมึง จะกลายเป็นเด็กพี่ดีนไม่รู้ตัว”ไอ้โก๋พูด

“ตกลงพี่ดีน แมนไหมวะ”

“ก็แมนนะ เหมือนมึงไง ผู้ชาย ผู้หญิงก็ได้หมด”ห๊ะ เป็นไบเนี่ยนะ ผมไม่เคยได้ยิน

“จริงดิ น่ากลัวว่ะ”ผมพึมพำ พี่ดีนก็ไม่น่าปล่อยให้เพื่อนๆปีแกพูดพล่ามไร้สาระแบบนี้เลย ผมเสียชื่อหมด ปกติชื่อก็เสียอยู่แล้ว ผมส่ายหน้า   ถ้าใครสนิทๆกับผมอย่างไอ้โก๋ไอ้ผิง รู้ดีว่าผมไม่ใช่พวกวันเดียวแล้วซั่มเลย มันไม่ใช่แบบนั้น ผมก็เซฟตัวเอง รักสนุกแต่ไม่ได้ฉาบฉวย แล้วยิ่งตอนนี้ผมก็ไม่ได้ซุกเด็กเอาไว้แล้วด้วย

“หวังว่าเฮียแกนจะไม่เชื่อเรื่องลือๆนี่นะเว้ย”ไอ้ผิงยื่นหน้ามากระซิบ เฮียแกนคงไม่หูเบา.....แต่ก็ไม่แน่ขนาดเรื่องของมิ้นท์ยังฟังความข้างเดียวเลย

“คงไม่หรอก แกโตแล้วนะเว้ยเป็นคน ไม่ใช่ควาย”ผมหัวเราะหวาดๆ

 “ฝันเหอะ”ผมไม่สนใจพวกมันอีกต่อไป เพียงแค่นั่งฟังพวกมันพูดเล่าเรื่องคนนู้นคนนี้อย่างสนุกสนาน อีกอย่างไอ้โก๋มันส่งเหล้าให้ผมไม่ขาดปากเลย ผมเองยังต้องเซฟตัวเองไม่เผลอดื่มมากเกินไป ไม่อยากแฮงค์ตอนเช้า

“เอ้า หมดแก้วๆไอ้สอง”ไอ้เชี่ยวพยายามโน้มน้าวให้ผมกินให้ได้

“โอยมึง กูไม่ไหวแล้ว”ผมส่ายหน้าโบกมือแกล้งทำเป็นอ้อแอ้ไม่ไหว

“น่าๆ แก้วสุดท้ายแล้วเว้ย”ไอ้เชี่ยวมันส่งแก้วเหล้าสีใสมาให้ เห็นแล้วเตรียมล้างคอได้เลย ผมรับมาแล้วจำใจยกแก้วขึ้นดื่มรวดเดียว มีเสียงเชียร์ของพวกมันเป็นแบ็คกราวด์

“มึงเอาอะไรให้กูแดกเนี่ย”ผมแทบอ้วกเลย ถึงผมจะกินเหล้าดุๆได้แต่ถ้าเพียวๆแบบนี้ก็มีโอกาสตายได้เหมือนกัน

“หายากนะเว้ย ไอ้โก๋เอามาจากบ้านเพื่อมึงเลย”มันยื่นแก้วมาจ่อปากผม ผมเลยจำใจรับมากระดกลงคออย่างรวดเร็ว ทันที่ที่น้ำเหล้าน้ำเมาลงคอหอยไปแล้ว ผมเบ้หน้าหันข้างไปอ้วกออกมา แต่ไม่มีอะไรนอกจากน้ำย่อยและกลิ่นเหล้าและความแรงที่ตีขึ้นมาจนทำให้ผมมึนและอยากจะอ้วกออกมาอีกระลอก ไอ้ผิงยื่นแก้วน้ำเปล่ามาให้ผม

“ใจเย็นๆ”

“เชี่ย อะไรวะเนี่ย พอๆเลิกๆ ไม่เอาแล้วเว้ย ไม่งั้นกูตายแน่”ผมบอกพวกมัน พอมาคิดดูแล้วผมดื่มไปหลายแก้วพอสมควร เหมือนเหล้าจะออกฤทธิ์ช้าให้ผมชะล่าใจว่ามันนิ่มๆเมายาก แต่ที่ไหนได้พอออกฤทธิ์ขึ้นมาปุ๊บ ผมรู้สึกว่าโลกหมุนนิดหน่อย เพราะไอ้แก้วเมื่อกี้แท้ๆทำเอาตีกับของเดิม

ผมถูกพวกไอ้ผิงไอ้โก๋ลากไปนอนที่เสื่อใต้ถุนบ้านที่ประจำสำหรับพวกหมดสภาพ “จะอ้วกหรอมึง”ผมพยักหน้าบอก ไอ้ผิงทำหน้าเหนื่อยใจ

“เอออ พวกเวร ปวดหัวชิบ”ผมนิ่วหน้า พยายามลุกขึ้นมานั่งเพราะเหมือนของเก่ากำลังจะพุ่งออกมา ไอ้โก๋รีบหาถุงมาให้ผมแหวะ

“มึงนอนพักก่อน เดี๋ยวกูโทรตามผัวมึงให้”มันบอกผม ด้วยถ้อยคำที่น่าถีบมาก พี่ท็อปไม่ใช่ผัวกูเว้ย...ตอนนี้น่ะ

“ไม่มีเว้ย”ผมหัวเราะ ก่อนจะล้มตัวลง นอนหลับตาฟังแต่เสียงไอ้ผิงที่กำลังรอสายพี่ท็อป มันเริ่มเดินไปเดินมาเพราะพี่ท็อปคงไม่รับสายล่ะมั้ง จนผ่านไปหลายนาที

“พี่ท็อป พี่มารับไอ้สองหน่อย ...ใช่ครับ....นิดหน่อยเองพี่...ที่เดิมครับ จำได้ไหมพี่...โอเคครับ...”ไอ้ผิงพูดเอออออยู่อย่างนั้นไม่นานก็วางสาย มันเดินมาหาผม

“โทรหาพี่ท็อปหรอ”ผมถาม รู้สึกหัวหนักกว่าเดิมเลยนอนต่อไป

“เออ รอแปบนึง”มันบอกผมก่อนจะลุกเดินไปข้างนอกต่อ ปล่อยให้ผมนอนยุงรุมกินอยู่คนเดียว เลือดคนเมามันอร่อยหรือไงวะ ผมเผลอหลับรู้สึกว่าจะกรนไปด้วยหน่อยนึง จนมารู้สึกตัวเองอีกทีเมื่อได้ยินเสียงเรียกและแรงเขย่าบริเวณหัวไหล่

 “ไอ้สอง สอง ลุกดิ”ผมพยายามลุกแต่ตายังปิด ต่อไปนี้ผมขอลาขาดกับเหล้าจริงๆจังสักที ทรมาณดีจริงๆ เกลียดตัวเองว่าเมาจริงๆ อนาถใจ

“หืออ พี่เองหรอ”ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมามองอีกฝ่ายเพราะง่วงบวกกับฤทธิ์เหล้าด้วย แววตาผมคงฉ่ำไปเลยเชียว

“เออ ลุก กลับห้องกัน เมาเป็นหมาเลยนะมึง”พี่ท็อปจริงด้วย ได้ยินเสียงผมก็จำได้ น้ำเสียงหงุดหงิดตามแบบฉบับที่ชอบใช้เวลาอารมณ์เสีย

“ก็ไอ้ผิงอ่ะ...มันมอมผม รู้ไหม”ผมบุ้ยใบ้ให้ตัวการที่ยืนมองด้วยสายตาเอือมๆอยู่ข้างๆ ผมลุกขึ้นยืนโดยมีพี่ท็อปพยุงไว้ “จะกลับไงวะเนี่ย”

“เดี๋ยวผมจะขี่ตามไป ให้ไอ้ผิงซ้อนหลังไปอีกที เผื่อมันจะร่วงรถขึ้นมา”เสียงไอ้โก๋เสนอความคิดออกมา

“เออๆ ก็ดี”พี่ท็อปเออออไปกับมัน


กว่าจะมาถึงหอพักได้ ก็ทุลักทุเลพอสมควร ระหว่างทางที่ซ้อนสาม ผมหลับตามาตลอดทาง ลมเย็นที่ปะทะหน้าไม่ได้ช่วยให้อาการดีขึ้น ไอ้ผิงมันจับแขนผมไว้คงกลัวผมจะร่วงมั้ง เมื่อมาถึงหอพัก ไอ้ผิงกลับไปพร้อมไอ้โก๋ที่ขี่ตามหลังมา
พี่ท็อปลากผมเข้าห้องได้สำเร็จ ผมเพิ่งรู้ตัวเองว่าเมาจนเดินไม่ไหว ถ้าไม่ได้พี่ท็อปพยุงล่ะก็ ผมคงต้องคลานขึ้นเตียง พี่ท็อปพาผมนอนลงบนเตียงได้สำเร็จ ผมนอนหลับตารับรู้ว่าในห้องสว่างวาบ ได้ยินเสียงพี่ท็อปเดินไปมาพร้อมกับกะลามังใส่น้ำเพื่อมาเช็ดตัวผม

“มึงจำครั้งแรกของเราได้ไหมวะ”

“อืม ใครจะไปลืมลงล่ะพี่”ผมพยายามตอบกลับไป ตอนนี้มึนหัวไปหมด “ทำไมเหรอ”

“เปล่าหรอก แค่เห็นสภาพมึงแล้วนึกถึงตอนนั้นไง”

“อืม แบบนั้นไม่นับมาทำแต้มนะพี่ ถ้าอยากเป็นแฟนผมเร็วๆก็ต้องจริงใจหน่อย”ผมหัวเราะเบาๆแล้วขยับตัวหันหน้ามาหาพี่ท็อป แล้วจ้องอยู่นาน

“หึๆ กวนนะมึง ก็แค่คืนทุนให้มึงไง ไม่ดีเหรอ”พี่ท็อปหันมายิ้มให้ผม

“มันก็ดี...แต่อย่าลืมสิ พี่ยังไม่ใช่แฟนผมเลยนะ ผมเอาจริงนะเรื่องนี้ ถ้าพี่ไม่จริงจังเสียที บางทีผมอาจหาตัวเลือกใหม่ที่ดีกว่า”

“กูมั่นใจว่ามึงไม่ทำแบบนั้นหรอก”พี่ท็อปหัวเราะอย่างร้ายกาจมาให้

“มั่นหน้าจังโว้ย”ผมแอบหมั่นไส้ในความมั่นใจของพี่ท็อป

“ก็มึงรักกูไม่ใช่เหรอ”พี่ท็อปพูด...ผมเงียบ ใช่ นั่นล่ะคือเหตุผลว่าทำไมผมถึงให้โอกาสพี่

“...ใช่...แล้วพี่คิดว่าผมจะโง่เหมือนเดิมเหรอไง”ผมตอบกลับไป พี่ท็อปดูจะอึดอัดใจขึ้นมาทันที คงจะคิดถึงเรื่องที่ทำกับผมไว้

“.....ไม่ใช่แบบนั้น....”

“งั้นพี่ก็รีบเดินแต้มได้แล้ว อย่าปล่อยเวลาไปเปล่าๆ พี่ก็รู้ เวลาทุกวินาทีมันมีค่าเสมอ”ผมมองหน้าพี่ท็อป อย่าให้อะไรสายเกินไป

“อือ รู้แล้ว”พี่ท็อปพูดเบาๆ ผมอยากจะกอดพี่ท็อปหรือทำมากกว่านั้น แต่นี่ก็เกินขอบเขตมามากไปแล้ว ผมต้องแสดงจุดยืนและความเด็ดขาดออกมาบ้าง ไม่อย่างนั้นพี่ท็อปจะได้ใจ คิดว่าผมใจอ่อนง่าย

“งั้นผมกลับห้องก่อนนะ”ผมบอก ก่อนจะลุกขึ้นมานั่ง พี่ท็อปดูงงๆก่อนจะขยับตัวลุกตาม

“อ้าว ดึกขนาดนี้ นอนห้องกูเหอะ”

“คิดถึงเตียงที่ห้อง ปล่อยให้เหงามาหลายเดือนแล้ว”ผมหัวเราะแล้วลุกไปใส่เสื้อผ้าลวกๆ พี่ท็อปดูผิดหวังนิดๆ

“ตามใจ...ตอนเช้าให้ไปส่งไหม”พี่ท็อปถาม ผมยืนคิดอยู่หลายวินาที

“อืม...รอดูสถานการณ์ก่อน”ผมยิ้ม ก่อนจะเดินออกจากห้องพี่ท็อปมาเข้าห้องตัวเอง


      ผมล้มตัวนอนลงบนเตียงรู้สึกเพลียๆและง่วงขึ้นมาทันที ต่อไปคงไม่ไปค้างห้องพี่ท็อปอีกแล้วล่ะ เห็นทีจะต้องซื้อหมอนข้าง ตุ๊กตาตัวใหญ่ๆมานอนกอดสักสองสามตัวแล้วล่ะ เตียงจะได้ไม่โล่งเกินไป
บอกแล้วไง ครั้งนี้มันไม่ง่ายอีกต่อไปแล้ว อยู่ที่ว่าพี่ท็อปจะทุ่มเทแค่ไหนในเมื่อผมเองก็ให้โอกาสพี่ท็อปมากมายขนาดนี้แล้ว …

ตืด ตืด ตืด

ผมสะดุ้งตื่นเมื่อรับรู้ได้ว่าโทรศัพท์ที่วางใกล้หมอนข้างตัวสั่นอยู่นานแล้ว ผมเอื้อมไปหยิบมากดรับโดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา

“ไงครับ”ผมหาวนอนไปด้วย

[ยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย ตื่นๆ รีบไปอาบน้ำกินข้าวได้แล้ว] เหมือนสมองประมวลผลไม่ทัน ผมนอนมึนอยู่สักพักเมื่อได้ยินเสียงพี่ท็อปดังมาจากปลายสายหืม พี่ท็อปโทรมาปลุกผมหรอ ผมมองนาฬิกาบนผนังห้อง หกโมงเช้าเป๊ะๆเลย

“พี่ท็อปครับ เช้าอยู่เลยเนี่ย”ผมงัวเงียพูดแต่ก็ลุกขึ้นมานั่ง

[เออ ล้างหน้าแปรงฟันซะ เดี๋ยวจะเอาโจ๊กไปให้]

“โจ๊ก...พี่ซื้อมาให้ผมหรอ”ผมเผลอยิ้มออกมาทันที ได้ยินพี่ท็อปหัวเราะออกมาเบาๆ

[อืม...ลองเอาใจคนดูหน่อย...ปกติก็ไม่เคยใจใครหรอกนะ...ยังไงก็ล้างหน้าล้างตาเตรียมถ้วยชามไว้รอด้วยนะ เนี่ย กำลังเดินกลับมาที่หอแล้ว] พี่ท็อปพูดเสียงเบาๆแปลกๆ

“โอเคๆ จะรอนะครับ”ผมหัวเราะปิดท้ายแล้วก่อนจะวางสาย ต่อจากนี้คงเห็นอะไรดีๆจากพี่ท็อปอีกมากแน่นอน ผมรีบลุกออกจากเตียงแล้วเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันก่อนให้พอเป็นพิธี ไม่นานนักก็มีเสียงเคาะประตูสองสามครั้งผมเดินไปเปิดประตูให้พี่ท็อปที่ยืนอยู่หน้าห้องในเสื้อแขนกุดกับกางเกงบอล ในมือมีถุงโจ๊กหมูสองถุงพร้อมกับน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ของโปรดผม

“ว้าว เซอร์ไพร์นะเนี่ย”ผมยิ้มกว้างเปิดประตูออกเพื่อให้พี่ท็อปเข้ามาได้ก่อนจะปิดประตูลง พี่ท็อปเดินไปที่โต๊ะตัวเล็กกลางห้อง

“ทำความสะอาดบ้างไหมเนี่ย”พี่ท็อปหยิบผ้าเช็ดตัวเก่าๆไม่ใช้แล้วมาเช็ดๆถูๆบริเวณพื้นห้องที่เจ้าตัวกำลังนั่งลงก่อนจะขยับไปเช็ดรอบๆโต๊ะตัวเล็กให้ผมด้วย

“กวาดเฉยๆยังไม่ได้ถูเลย ทำไงได้ขาดแม่บ้านก็แบบนี้”ผมพูดขำแล้วเดินไปหยิบถ้วยกับช้อนมาให้พี่ท็อป อีกฝ่ายแค่จ้องหน้าผมด้วยสายตาดุๆ

“หึ ได้ทีก็เกทับกันใหญ่ ใช่ซี่ กูมันเบ๊มึงดีๆนี่เอง”พี่ท็อปพูดนิ่งๆแต่ใบหน้ามีรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก

“อือฮึ โอกาสไม่ได้มีบ่อยๆนี่นา แต่ก็ดีนะครับ มีคนเอาใจแต่เช้าเลย”ผมยิ้มแล้วมองพี่ท็อปนั่งแกะถุงโจ๊กทีละถุง ผมหยิบปาท่องโก๋มากินตัวนึง

“แล้วนี่เลิกเย็นไหม”

“ก็ปกติ ห้าโมงเย็น ต้องดูก่อนนะครับว่ามีงานเพิ่มหรือเปล่า ถ้ามีก็ดึกหน่อย...แล้วพี่ล่ะ ปีสุดท้ายแล้ว อีกแปบเดียวก็ทิ้งผมไปทำงานซะแหละ”

“มาทำดราม่าอีก มีเวลาอีกตั้งเทอมนึงไง แต่ช่วงนี้กูคงไม่ว่างบ่อยๆแล้วล่ะ ต้องทำวิจัยด้วย”

“แย่จัง”ผมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นๆ พี่ท็อปเงยหน้ามองผมแล้วส่งยิ้มให้ “แต่กูพยายามจะเคลียร์งานให้เสร็จเร็วๆ จะได้มาตามง้อมึงได้ เพื่อจะใจอ่อนยอมง่ายๆหน่อย”

“หึหึ ก็ต้องดูก่อนสิว่าจะผ่านโปรไหม”ผมยิ้ม

“โอเคครับ กูยอมแล้ว”พี่ท็อปทำหน้าเหมือนหมาหงอยก้มหน้าก้มตากินโจ๊กเงียบๆ เป็นภาพที่หาดูได้ยากจริงๆ ผมแอบยิ้ม แค่ทำตัวดีๆ เสมอต้นเสอมปลายผมก็ยอมแล้วล่ะนะ

[รินดาwดาริน]

ผมเดินผิวปากเข้าคณะอย่างสบายอารมณ์ หัวอกหัวใจสดชื่นเต็มที่เช้านี้พี่ท็อปมาส่ง ทำตัวน่ารักไปเรื่อยๆแบบนี้ผมคงใจอ่อนเร็วแน่ๆ ทำยังไงได้หัวใจมันก็แค่ก้อนเนื้อ

“อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะ”ผมหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อได้ยินเสียงพี่ดีนทักมาจากด้านหลังพร้อมกับสัมผัสจากมืออุ่นๆบริเวณหัวไหล่ ผมหันไปตามต้นเสียงก่อนจะส่งยิ้มให้

“อ้าว หวัดดีพี่ ตกใจหมดเลยมาเงียบๆ”ผมทักทายตามประสา พี่ดีนในเสื้อนิสิตแขนแยวพับแค่ข้อศอกกับยีนส์ขาดๆวิ่นๆดูเซอร์ได้ใจ ในมือถือม้วนกระดาษไว้

“ขวัญอ่อนหรอวะ เออ แล้วใครมาส่ง อย่าบอกนะว่าแฟนน่ะ”พี่ดีนยื่นหน้ามาใกล้แล้วยิ้มหวานเหมือนจะแซว ผมหัวเราะส่ายหน้า

“โหพี่ ก็ยังไม่ใช่แฟนหรอก”

“อ๋อ มึงใช้คำว่ายัง หมายความว่าอีกไม่นานจะเป็นแฟนใช่ไหมวะ”พี่ดีนยิ้มกว้าง ผมไม่พูดอะไรแค่ทำเป็นหยิบนาฬิกามาดูเป็นนัยยะ

“นี่กูขัดเวลาเรียนมึงว่างั้นเหอะ”

“ฮ่าๆ เข้าเรียนก่อนนะพี่ ไว้คุยกันวันหลังครับ”ผมยิ้มให้ก่อนจะโบกมือลา ผมหมุนตัวเดินต่อ ก็เจอเฮียแกนกำลังเดินสวนมาทางผมพอดี พร้อมๆกับประโยคนึงของพี่ดีนที่ดังก้องไปทั่วใต้ตึกอาคาร

“เฮ้ยสอง ยังจำที่กูพูดที่ค่ายได้ไหมวะ กูเอาจริงนะเว้ย...ที่ว่าจะจีบมึงอ่ะ”ผมแทบหยุดเดิน เฮียแกนที่เดินผ่านผมไม่ได้สนใจหรือเหล่สายตามองมาทางผมเลยสักนิด มีแค่อาการเกร็งและเงียบกริบระหว่างผมกับเฮียเท่านั้น

“อำผมอีกแล้ว...”ผมทำเป็นพูดกลบเกลื่อนเดี๋ยวมีใครได้ยินแล้วเอาไปตีความผิดๆอีก ผมไม่ได้หันไปมองพี่ดีนอีกแค่เดินตรงไปยังห้องเพ้นท์เป็นพอ อะไรกันเนี่ย พี่ดีนแม่งเล่นอะไรก็ไม่รู้...หรือว่าไม่ได้เล่น ผมเดินคิดเรื่องพี่ดีนจนไม่ทันได้มองว่าเดินมาชนกับไอ้โก๋ที่คาบบุหรี่ไว้ในปาก มันย่นคิ้วมือมันถือถาดสีอันใหญ่เพื่อเตรียมมาล้างที่อ่างล้างมือข้างๆ

“เหม่ออะไรเนี่ย”

“มึงแม่งขวางกูเองนะเว้ย”ผมตบหัวมันไปทีหนึ่ง

“อะไร กูยืนอยู่ตรงนี้นานแล้วเว้ย แหมๆ ฮอตอย่าบอกใคร ผู้ชายเข้ามาหาไม่ซ้ำหน้า”ไอ้โก๋หัวเราะมีความสุข ผมเดินกลับมาดักหน้ามันอีกรอบ

“ปากนะปาก มึงก็รู้ประตูมีหู หน้าต่างมีช่อง คนเสือกเต็มคณะไปหมด เดี๋ยวก็ปล่อยข่าวมั่วไปอีก กูล่ะเซ็งจะสร้างชื่อเสียให้กูไปถึงไหน”จากที่จะด่าไอ้โก๋กลายเป็นว่าผมกลับมาด่าไอ้พวกสอดรู้สอดเห็นปากเป็นโถส้วมพูดไม่คิด

“มึงนี่ปากมากแต่เช้า ...พอเลิกๆ ว่าแต่พี่ดีนมาคุยอะไรกับมึงวะ กูบอกแล้วไงอย่าไปอยู่ใกล้”ไอ้โก๋กระซิบกระซาบ

“กูก็ไม่อยากยุ่ง แต่กูแม่งเจอพี่เขาเองนะเว้ย สาขาเดียวกันถ้าไม่เจอกันนี่สิแปลก ขนาดเฮียแกนกูยังเจอเลยนะเว้ย”

“จริงดิ เฮียแกเงียบๆไปนะช่วงนี้ สงสัยจะปลงได้แล้วมั้ง”ไอ้โก๋พูดแล้วหัวเราะคิกคักเหมือนสนุก ผมมองมันเอือมๆแล้วตบๆไหล่มันทิ้งท้ายก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเพ้นท์ พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอเพื่อนๆในสาขาหน้าตาคุ้นเคย ผมทักทายพวกมัน

“ไงไอ้สอง เมื่อคืนกลับหอถูกเปล่าวะ”ไอ้เชี่ยวรีบทัก ผมหัวเราะไหวไหล่ “เออดิ ทำไมวะ”

“ตกลงห้องใคร ห้องแฟนมึงหรือห้องมึง”ไอ้พวกนี้ชักจะสนใจเรื่องส่วนตัวของผมมากไปแล้ว เวรจริงๆหาเรื่องล้อผมอีก ผมเดินไปไล่ตบกะโหลกเรียงตัว

“เลิกพูดๆ กูโสดครับ บอกกี่ครั้งแล้ว”ผมส่ายหน้าเหนื่อยๆแล้วเดินไปที่เฟรมภาพของตัวเอง ไอ้ผิงหายหัวไปไหน

“เฮ้ย ไอ้ผิงยังไม่มาหรอวะ”ผมถามอย่างแปลกใจ เพื่อนในห้องส่ายหน้า ปกติมันจะเป็นคนมาเช้ามาคนแรกของห้องเลยทีเดียว ผมหยิบโทรศัพท์โทรไปหามัน เสือกไม่รับอีก เป็นอะไรของมันนะ ระหว่างนั้นไอ้โก๋ก็เดินสูบบุหรี่เข้าร้องเพลงกวนประสาทแต่เช้า

“เฮ้ยไอ้ผิงล่ะ”

“ไม่รู้สิ ยังไม่มามั้ง ...เออ แม่งแปลกๆ สงสัยตื่นสายแน่เลย”ไอ้โก๋พูดทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะสลัดถาดสีจนน้ำกระเซ็นมาโดนผม มันยิ้มกวนตีนมาให้แล้วเดินไปที่บล็อกของตัวเอง

“มันไม่รับสายว่ะ เป็นอะไรหรือเปล่า”

“เหรอวะ แปลกจริงๆนะ”ไอ้โก๋เดินมาหาผมก่อนจะหยิบโทรศัพท์โทรไปหาไอ้ผิงดูบ้าง ไอ้โก๋กัดปากส่ายหน้า “ไม่สบายหรือเปล่า แต่ร้อยวันพันปีมันไม่เคยป่วยเลยนะ”ไม่ทันที่ผมจะโทรหาอีกรอบ ไอ้ตัวปัญหาที่ผมกำลังพูดถึงอยู่ก็โผล่มาในสภาพป่วยๆโทรมๆ ไอ้ผิงใส่กางเกงวอร์มกับเสื้อสาขายับๆสะพายย่ามสีเสล่อๆอย่างลายสก็อตมาด้วย

“โทรมามีอะไรวะ กูขี่รถอยู่เลยรับไม่ได้”มันว่าก่อนจะหาวนอนไปด้วย ไอ้โก๋มองสภาพมันอย่างรังเกียจเปิดเผย

“อาบน้ำมาไหมเนี่ย”ไอ้โก๋ถามทันที ไอ้ผิงทำหน้าเหมือนคนง่วงนอน “อาบแล้วเว้ย แค่เสื้อยับ”มันไหวไหล่แล้วเดินที่บล็อกของตัวเอง

“เออ กูนึกว่าเป็นอะไร”ผมส่ายหน้า เลิกสนใจมันแล้วหันมาร่างงานต่อ เบื่อจริงๆง่ายที่เกี่ยวกับคอมโพสฯ ไอ้ผิงสไลด์เก้าอี้มาหาผม

“เฮ้ย สอง มึงคืนดีกับผัว เอ้ย พี่ท็อปแล้วหรอวะ”ไอ้ผิงถาม ผมมองหน้ามัน ก่อนจะสังเกตว่ามันไปทำอะไรมาถึงได้ดูโทรมไม่หล่อใสเหมือนแต่ก่อน

“อยากเสือกหรอ บอกให้ก็ได้ ยังเว้ย...รอดูท่าทีก่อน”

“หึ แล้วเมื่อคืน เป็นไง อยู่รอดปลอดภัยไหม”ไอ้ผิงทำท่าชะเง้อคอมองมาตามตัวผมเหมือนหาร่องรอย แต่จะเจอได้ยังไงกันล่ะ

“เออ กูว่าพี่ดีนชักยังไงๆแล้วว่ะ เค้าบอกว่าจะจีบกู แต่ไม่รู้พูดเล่นพูดจริง”ผมบอกมันแล้วถอนหายใจ ไอ้ผิงมองหน้าผมนิ่งๆ

“จะจีบไม่จีบไม่รู้เว้ย แต่ทำไมมึงไม่บอกพี่เค้าเลยล่ะว่า มีผัวแล้วห้ามจีบ กูว่าจบเรื่อง ง่ายๆไหม”

“เหอะ ไม่เป็นกู มึงไม่รู้หรอก”

“เออ ระวัง พี่ท็อปรู้ หึหึ โดนฆ่าหมกป่าแน่มึงเอ้ย กูไม่เคยเห็นพี่เค้าหึงหวงมึงเลยนะเว้ย คราวนี้คงได้ดูทีเด็ด...กูส่งข่าวไปบอกพี่เค้าดีไหมนะ”ไอ้ผิงยิ้มมีความสุขที่ได้กวนประสาทผม

“ว่างเนอะมึง ไปทำงานของมึงไป”ผมดันเก้าอี้มันออกไปห่างๆ ไอ้ผิงหัวเราะเสียงดังกวนผมเล่น


ชีวิตปีสาม เปิดเทอมมาก็มีแต่งาน ผมเลยต้องสปีดตัวเองให้กระตือรือร้นเพราะเทอมที่แล้วออกนอกลู่นอกทางไปบ้างทำให้ผลการเรียนออกมาอยู่ในเกณฑ์พอใช้ ผมไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่มันก็สมเหตุสมผลกันแล้วกับเกรดแบบนี้กับพฤติกรรมของผม ช่วงพักเที่ยง ผมไม่ได้ออกไปกินข้าวเพราะยังไม่หิว นั่งวาดงานไป ก็ได้กินเอสเปรสโซ่หอมกรุ่น ผมหันไปมองก็เห็นว่าพี่ท็อปมายืนอยู่ข้างหลังเงียบๆ ผมแอบตกใจ

“เฮ้ย มาเงียบๆผมตกใจหมด”

“เออ ดูหน้ามึงกูก็รู้ อ่ะ เอาไว้โดฟ แล้วนี่ก็มื้อเที่ยง หัดแดกข้าวให้เป็นเวลาบ้างสิ”พี่ท็อปยื่นกล่องข้าวมาให้ผมพร้อมกับ
เอสเปรสโซ่แก้วนั้น ผมยิ้มรับ “ขอบคุณครับ”

“พอดีว่างตอนบ่ายโมงน่ะ เลยแวะมาหามึง”พี่ท็อปลากเก้าอี้มานั่งข้างๆผม

“คิดถึงผมล่ะสิ”

“อืม คิดถึงดิ ไม่รู้ทำไม เมื่อเช้าก็เจอนะ...”พี่ท็อปหัวเราะเหมือนขำตัวเอง ผมแค่ยิ้มออกมา “เป็นสัญญาณว่า ทุกวินาทีผมมีค่ากับพี่เสมอ”

“เสี่ยวชิบ มึงนี่ทำตัวเป็นพระเอกลิเก”พี่ท็อปหัวเราะ

“ถ้าผมเป็นพระเอกลิเก พี่ก็ต้องเป็นนางเอก—โอ้ย”ไม่ทันพูดจบพี่ท็อปก็บิดท้องผมจนเจ็บแปล็บ ผมมุ่ยหน้า

“เดี๋ยวเถอะ”

“ชอบทำรุนแรง หึหึ ถึงว่า...”ผมหัวเราะเจ้าเล่ห์มองพี่ท็อป อีกฝ่ายทำหน้านิ่งไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร

“อะไร แล้วเย็นนี้เลิกตอนไหนก็โทรบอกนะ...จะได้มารับ หรือจะกลับกับเพื่อน”

“อืมมม พี่มารับสิ ถามได้”ผมยิ้ม พี่ท็อปทำหน้าพอใจก่อนจะหยิบสร้อยคอพร้อมกับจี้นาฬิกายื่นให้ผม

“...รับของจากกูได้ไหม กูเห็นนาฬิกาอันนี้แล้วนึกถึงมึงทุกครั้งเลย”ผมรับมือถือแล้วดูรายละเอียด มันต่างจากอันที่ผมมี อันนี้มันคลาสสิคกว่า ใหม่กว่า...และเป็นของที่พี่ท็อปให้

“เนื่องในโอกาสอะไรครับ”ผมถาม อยากรู้เหตุผลแท้จริงในการให้ เพื่อซื้อใจผมหรอ

“ก็แค่อยากให้ ...บางทีมันก็เป็นเหมือนสัญลักษณ์หนึ่งที่แสดงว่าเวลาของมึงมีค่าสำหรับกูเสมอนั่นแหละ”

“โห เสี่ยวพอกันนั่นแหละ... ขอบคุณนะพี่ สวยดีนะ”ผมบอกแล้วยิ้ม ก่อนจะถอดสร้อยนาฬิกาอันเดิมออกแล้วใส่ของที่พี่ท็อปให้แทน

“จริงๆแล้วถ้ามึงสังเกต ตรงหน้าปัดนั่น ลองดูสิ...”พี่ท็อปชี้ให้ดู ผมก้มมองลงไปดูบ้าง ที่บริเวณตรงหน้าปัดนาฬิกาตรงจุดต้นเข็ม มีที่ว่างอยู่นั้นเป็นตัวอักษรสีขาวขุ่นโทนเดียวกับสีหน้าปัดทำให้ผมไม่ทันสังเกตในตอนแรก คือ S&T

“พี่สั่งทำหรอ”ผมถาม รู้สึกดีขึ้นมาที่พี่ท็อปใส่ใจต่อผม

“อืม อันที่จริงทำไว้นานแล้ว...แต่มันเกิดเรื่องก่อน...”พี่ท็อปถอนหายใจ “ตอนนี้ก็ได้ให้แล้วไงครับ”ผมยิ้มให้พี่ท็อป

  ในขณะนั้นประตูห้องเพ้นท์ก็เปิดออกพร้อมบุคคลที่ผมไม่อยากเจอที่สุดในตอนนี้ พี่ดีนเจ้าเก่า เดินเข้ามาพร้อมกับกระถางกระบอกเพชรจิ๋วโอพันเทียมาด้วย พี่ท็อปหันหน้าไปมองพี่ดีนเหมือนสงสัยว่ามันคือใคร เพราะสีหน้าชัดเจนมาก

“สองเว้ย กูเอาไอ้นี่มาให้มึง กูได้ยินไอ้โก๋บอกว่ามึงชอบ...อ่ะ...กูเพาะที่สตูของกูเลยนะเว้ย”พี่ดีนยิ้มระรื่นเดินเข้ามาหาผมแล้วยื่นกระถางต้นไม้เล็กๆให้ผม พี่ท็อปมองหน้าผมก่อนจะมองหน้าพี่ดีน

“ห๊ะ...ผมก็ชอบนั่นแหละ แต่ไม่ค่อยอยากเลี้ยงหรอกเดี๋ยวตายซะก่อน”ผมหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะจำใจรับมา

“พืชแบบนี้เหมาะกับมึงนะ มันอึดดี”พี่ดีนพูดก่อนจะเหลือบมองไปทางพี่ท็อปแล้วก็ทำท่าแปลกใจ

“อ้าว คนเมื่อเช้านี่ ใครหรอวะไอ้สอง เพื่อน?หรือคนรู้จัก”พี่ดีนเอ่ยอย่างยียวน ผมมองอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจ ทำไมพี่ดีนพูดแบบนี้เนี่ย พี่ท็อปทำหน้าเหมือนโกรธแต่เก็บอาการ

“อ๋อ... นั่น--”

“กูชื่อดีน เราน่าจะปีเดียวกันนะ มึงชื่ออะไรวะ”พี่ดีนก็หน้าทนเกินไป ทักทายซะเหมือนรู้จักพี่ท็อป

“ชื่อท็อป อยู่ปีสามเหมือนกัน” พี่ท็อปตอบเซ็งๆท่าทางไม่อยากเสวนากับพี่ดีนนัก จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน ผมไม่ทำตัวไม่ถูกกับสถานการณ์แบบนี้เลย

“อ๋อ คุ้นๆชื่ออยู่...แฟนเก่ามึงใช่ไหม”พี่ดีนหันมาพูดกับผมและรู้สึกว่าจะเน้นคำว่าแฟนเก่าชัดเจนเกินกว่าจำเป็น พี่ท็อปแค่ถอนหายใจก่อนจะยิ้มให้ผม “กูกลับก่อนนะ ยังไงก็โทรมาบอกด้วยแล้วกัน”

“โอเคครับ แล้วเจอกันนะพี่”ผมบอก อยากจะเดินไปส่งพี่ท็อปแต่อีกฝ่ายดูไม่ต้องการให้ผมทำแบบนั้นเพราะหันหลังเดินไปไม่สนใจผมเลย

“ถ้ากูจีบก็คงไม่ว่าใช่ไหมไอ้ท็อป ไอ้สองมันโสดนี่หว่า”พี่ดีนพูดเสียงดังพอที่พี่ท็อปจะได้ยิน ผมเห็นว่าพี่ท็อปชะงักไปนิดหนึ่ง

“พอเหอะพี่ ผมไม่ขำแล้ว”ผมบอก อย่างตัดรำคาญ ก่อนจะเดินตามหลังพี่ท็อปไป พี่ดีนแค่ไหวไหล่ไม่สนใจ

“ก็แค่อยากลองดูหน่อย...”อีกฝ่ายพูดเบาๆ แต่ผมได้ยินเต็มสองรูหู อะไรของพี่แกกัน ผมเดินตามพี่ท็อปไปจนทัน ผมคว้าแขนอีกฝ่ายได้ รั้งอยู่คุยก่อน

“ทำไมกลับเร็วจังล่ะพี่”ผมถาม ทั้งๆที่รู้คำตอบ พี่ท็อปแค่ส่งสายตาไม่พอใจมาให้

“...ไม่อยากอยู่ ก็เลยกลับไง”เจ้าตัวพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“อ๋อ เรื่องพี่ดีนนั่น...”

“จะทำให้กูหึงเหรอไอ้สอง”

“เปล่านะ พี่ดีนเป็นตัวแปรที่ผมควบคุมไม่ได้ ไม่รู้ว่ามาเล่นหรือมาจริง”ผมบอกไปตามตรง พี่ท็อปแค่ถอนหายใจเฮือกใหญ่

“มันโคตรกวนตีน หึ เจอครั้งหน้ากูไม่ปล่อยให้มันพล่ามหรอก”พี่ท็อปบอกอย่างฉุนเฉียวก่อนจะเดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ของตัวเอง แล้วสตาร์ทแรงๆดังสนั่นเหมือนประชดประชันแล้วซิ่งออกไป

ข้อดีอย่างหนึ่งก็คือ ให้พี่ท็อปดิ้นรนนิดๆหน่อยๆคงไม่เสียหาย

[❣☾月亮☽❣]

ชอบๆๆ.    ขอบคุณคนเขียนจ้ะ
ท็อปสอง. T&S. สู้ๆนะพี่
แอบระแวงพี่ดีนอ่า. หวังว่าจะไม่ใช่ใครส่งมานะ

[manami_01]

พี่ท็อปนี่โครตลงทุนเลยขอบอกแต่สองโดนจีบแบบนี้พี่ท็อปหึงหน่อยก็ได้

แสดงความเป็นเจ้าของอ่ะทำเป็นมั้ยวะ


สองมันจะได้รู้ว่าพี่มันรักถึงหึงไง


ส่วนพี่ดีนรุกหนักเลยนะนั้น จะจีบสองไม่ง่ายนะพี่ดีน 555


ส่วนเฮียแกนนี่ยังไงวะ ทำท่าทางเหมือนแอบชอบสองหรือว่ามันชอบดีนวะ?


คือพอดีนบอกจะจีบสองมันเกร็งตัวเพื่อ? ทั้งที่เดินผ่านสองมันยังเฉย ๆ หรือเฮียมันจะชอบพี่ดีน? หรือว่าพอดีบอกจะจีบสองเลยร้อนตัว?


โอ๊ยยังไงไม่รู้มาต่อด้วยเน้ออออออ   

[sweetbasil]

พี่ท็อปกลับมาแล้ว ว่าแต่คู่ที่สามนี้ใครอ่ะ หรือว่าพี่ดีนกับเฮียแกน

[kukkikkooka]

ทำไมนี่รู้สึกว่าพี่ท๊อปน่ารักขึ้นเยอะเลย อิอิ

เรื่องราววุ่นวายยังต้องมีมาอีกแน่ๆ เฮ้ออออ

[brookzaa]

เป็นไปได้ว่า เฮียแกนอาจจะชอบนายดีนอยู่ แต่นายดีนกลับมาอยากจีบสอง ไรแบบนี้ป่ะ   โอ้ยวุ่นวาย วึ่นวือ

[flimflam]

พี่ท็อปปปปปปปป โอยยย กลับมาคราวนี้สองเล่นตัวมาก 55555555555
พี่ท็อปยอมขนาดนี้แล้วนะเว้ยสองง #ปักป้ายไฟ
ใจอ่อนไวๆได้แล้ว ความสัมพันธ์ไม่มีชื่อเรียก(?)แบบนี้พี่ดีนยิ่งแทรกง่ายนา 

[fahsida]

เหมือนพี่ดีนจงใจมากวนพี่ท็อปเลยอ่ะที่มาจีบสอง เฮียแกนก็แปลกๆ แต่เชียร์คู่รองอย่างผิงยิมอยู่นะ โฮ๊ะๆๆๆๆ

[May@love]

สองฮอตจริงๆ อิพี่ดีนแลดูรับมือยาก
พี่ท๊อป สู้โว้ยนะ

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

พี่ท็อปกลับมาง้อเมียแล้ว

[nuttzier]

แล้ว แล้ว แล้ว แล๊ว....ววว

[kun]

พี่ท๊อปออนท๊อปเองเลยเว้ยเฮ้ยยยยย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ สองได้กำไรนิดๆๆแระ แอบให้พี่ท๊อปรุกน่ะเออ อิอิ
น้องสองให้รุกจีบแล้วน่ะพี่ท๊อปจัดเต็มเลย เดี่ยวก็จะไม่ว่างแล้วนิ ลุ้นๆๆๆๆๆๆ
ชอบจังเลยแมนๆๆเตะบอลบนเตียง คิกๆๆๆ ผิงยิมผลัดกันน่าจะโออ่ะจิ
ผิงไปทำอะไรโทรมมาน่ะหรือว่าโดนยิมจิ้มทั้งคืน คิดๆๆๆๆ
อีกคู่ใช่เฮียแกนกับพี่ดีนอ่ะเปล่าคุ่นี้ ท่าใช่ออกแนวขาโหด ตบจูบได้มะ อิอิ

[TachibanaRain]

ใจนึงก็สงสารพี่ท็อปนะ อีกใจก็รำคาญสองทำไมไม่เคลียร์กับดีนให้จบๆไปนะเราว่าดีนกับแกนต้องมีเรื่องอะไรกันแน่ๆอะ คู่สามนี่ใช่แกนดีนรึเปล่าหว่า คู่ยิมผิงก็ยังรออยู่นะชอบคู่นี้เหมือนกันดูเรื่อยๆสบายๆน่ารักดีอะ

[fanglest]

น่ารักดี เดี๋ยวพี่ท๊อปทนไม่ไหวก็หึงเองแหละ
 

[Dee^daY]

ตามอ่านต่อ ..

[gupalz]

แกนจะคู่กับดีนหรือป่าว

[Kaemmiizz]

อยากให้พี่ท็อปเป็นผัวนะ ไม่รู้สิ เราว่าสองนี่มันมีมุมน่ารักๆ บุคลิกบางอย่างไม่เหมาะจะเป็นผัวว่ะ เหมาะจะเป็นเมียมากว่าอ่ะ จริงๆนะ
ส่วนตัวแล้วเราไม่ค่อยชอบนิสัยสองเลยอ่ะ บอกไม่ถูกว่ะ แค่ไม่ค่อยเด็ดขาดมั้ง
คราวนี้แหละได้เห็นผัว(??)ออกโรงหึงเมีย(??) เต็มๆแล้วสินะ
ส่วนผิงกับยิมก็ดูต่อไป แล้วตัวแปรอย่างดีนจะมีคู่ไหมน๊า (ทั้งๆที่สองรู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ควนเข้าไกล้แต่สองก็เลือกจะไม่ปฏิเสธ) เหอะๆๆ เชื่อเขาเลย งานนี้สองต้องเป็นฝ่ายรับ ต้องโดนพี่ท็อปจับกด

[New_Tai]

ท๊อปสองมาแล้ววว อิพี่ดีนนี่กวนตีนอ่ะ!

[WASAWATTE]

On Top สมชื่อจริงๆ
 

[sodawan1]

ไงล่ะ ออนท๊อป กลับมาล๊าววววว

[manami_01]

มานั่งรอนอนรอพี่ท๊อปกับสอง