SLICE OF LOVE - ชั่วขณะหนึ่ง...คือ ' รัก ' (จบ)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: SLICE OF LOVE - ชั่วขณะหนึ่ง...คือ ' รัก ' (จบ)  (อ่าน 2467 ครั้ง)

ออฟไลน์ cherilnatcha

  • การเดินทางของความคิด. ชาร์ลี (c)
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

เรียน   ท่านสมาชิกทุกท่านทราบและโปรดดำเนินการอย่างเคร่งครัด

เรื่อง  กฎกติกาและมารยาท

          กรุณาอ่านข้อความข้างล่างที่แนบมาด้วยข้าล่างนี้   ด้วยความระมัดระวังยิ่ง

เพราะเป็นบรรทัดฐานที่พึงยึดและปฏิบัติตามอย่างไม่สามารถพิจารณาเป็นอื่นได้

หากผู้ใดฝ่าฝืน  ทางเราจะดำเนินการลงโทษอย่างเด็ดขาดต่อไป


      จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกัน

                                                                                 นับถือ

                                                                            อิเจ้  โมดุเรเตอร์




-------------------------------------------------------




“ ไอ้เตี้ย! ทำอะไรของมึง ออกมา!! ”


ผมดุเสียงดังลั่นห้องจนคนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาสะดุ้งหันมอง


“ ดุอะไรแมวเสียงดัง ”


มันว่า หน้าตายิ้มแย้มแบบนี้แสดงว่าทำข้อสอบได้ไม่มีปัญหาอะไร มันในชุดนักศึกษาเรียบร้อยนั่นเดินข้ามอุปสรรคที่วางอยู่ตามพื้นเดินเข้ามาหาผมได้สำเร็จ


“ มึงดูลูกมึงก่อน ไม่ให้กูเสียงดังได้ไง! ” ผมชี้ให้มันดูลูกแมวพันธุ์สก๊อตติชสีส้มที่บัดนี้เข้าไปนั่งในถังขยะคางเกยออกมาเรียบร้อยแล้ว น่ารักตายห่าล่ะมึง!


มันหัวเราะขำ แทนที่จะรีบเอาแมวออกมากลับนั่งยองๆ ควักไอโฟนออกมาถ่ายรูปแมวในถังขยะซะอย่างนั้น


“ โอ๋ๆ คุณทานากะ ออกมาหาพ่อมา.. ” ไอ้ภีมว่าหลังจากเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง เรียกลูกรักตัวเองแล้วอุ้มมันออกมาจากถังขยะ หอมไปหนึ่งทีถ้วน


ฟังไม่ผิดหรอก แมวผมชื่อ ‘ คุณทานากะ ’ จริงๆ ไม่ใช่ ทานากะซัง หรือ ทานากะเฉยๆ นะ มันให้ผมเรียก ‘ คุณทานากะ ’ เลย แต่เสียใจด้วยเพราะผมชอบเรียกมันว่า ' ไอ้เตี้ย ' หรือบางทีก็ ' แมวเหี้ย ' มากกว่า เพราะทานากะน่ะมันสนามสกุลกู...


“ หอมแต่แมวนะมึง ”


“ ก็กำลังจะหอมคนนี่ไง.. ” พูดยิ้มๆ แล้วทำท่าจะเดินเข้ามาหอมแก้มผมจริงๆ


“ เหี้ย! หยุดเลย! หอมแมวตกถังขยะมาแล้วจะมาหอมแก้มกูได้ยังไง ” ผมเดินหนี เขินมันไม่ใช่อะไร.. มาหาผมทุกครั้ง ถ้าอยู่ในที่ๆ ไม่ค่อยมีคนมันจะทักทายผมด้วยการหอมแก้มหนึ่งทีถ้วน รึบางครั้งอยากหอมก็หอม ในโรงหนังนี่บ่อยชิบหาย....


“ งานใหม่เหรอ? ” มันว่า มองผ้าใบสูงสองเมตรว่างเปล่าวางพิงผนังอยู่ อุ้มไอ้เตี้ยพลางเกาคางมันไปด้วย


“ อื้อ... ” ถ้าวาดภาพนี้เสร็จก็ได้หลายแสนอยู่ แต่กว่าจะเสร็จ บวกเวลาอู้อะไรไปด้วย(ซะส่วนใหญ่) สนนเวลาสักสามเดือนได้... ลูกค้าไม่รีบผมก็ไม่เร่ง นี่ไม่รวมที่ผมรับงานภาพเล็กๆ แทรกมาด้วยอีกสี่ห้างาน โอย.. สบายเลยกู


“ เห็นงานที่หอศิลป์แล้วนะ ”


วันก่อนงานที่ผมส่งประกวดเพิ่งจัดแสดงไป เขาโชว์หลายๆ งานนั่นล่ะ ถามว่างานใครสวยสุด... แน่นอนว่างานกูอยู่แล้ว หึหึ


“ เออ เป็นไง สวยสุดเลยอ่ะดิ... ” ผมยิ้ม ยักคิ้วให้มัน ไม่ต้องให้มันยอก็ยอตัวเองซะเสร็จสรรพ เก่งว่ะกู หึหึหึ


ไอ้ภีมหัวเราะจนไหล่สั่น ดูท่ามันคงขำมากเพราะหัวเราะจนตาปิดเลย


ผมได้แต่มองแล้วก็อมยิ้มตามเงียบๆ ผมชอบมองมันเวลามันยิ้มเวลามันหัวเราะนะ เห็นแล้วอยากจะยิ้มตาม ไอ้ภีมเป็นคนตาสวย แต่ยิ้มของมันที่ออกมาจากใจจริงๆ เห็นแล้วรู้สึกว่ามันมีเสน่ห์ยิ่งกว่าดวงตาสีน้ำตาลเข้มของมันซะอีก...


หล่อเลือกได้อย่างกูก็หาแฟนได้ดีอย่างนี้แหละ หึหึหึ


" ได้ชมเชยแล้วยังบอกว่าสวยสุดอีก ฮะๆๆ ตลกว่ะ "


ผมหน้ามุ่ยทันที " สัส..มึงแฟนกูป่ะวะ เข้าข้างกูดิ " ว่าจะวาดรูปมันให้สักรูป หมดอารมณ์เลยกู...


" ล้อเล่นนะ... " มันพูดเสียงกลั้วหัวเราะ " พูดเองไม่ใช่เหรอว่าศิลปะมันเป็นเรื่องของรสนิยม ใครชอบงานแบบไหนก็ต้องบอกว่างานนั้นสวยสุดอยู่แล้ว " ว่าแล้วแขนยาวๆ ก็กอดเอวผมแล้วเอาคางมาเกยบ่า " ผมชอบชิน ชอบรสนิยมของชิน ยังต้องถามอีกเหรอว่าในสายตาผมงานใครสวยสุด? "


" ....... "


เงียบเลยกู.. ไปต่อไม่ถูก โว้ยยย ใครสั่งใครสอนให้มันพูดอะไรแบบนี้วะ... หน้ากูร้อนหมดแล้วเนี่ยย!


" ปล่อยกู " ผมดันหน้ามันออกไป แล้วเดินหน้าร้อนๆ เห่อๆ ขึ้นบันไดไปที่ตู้เย็นบนชั้นลอย หยิบเบียร์กระป๋องออกมาดื่มแก้เขิ.. เอ๊ย แก้ร้อน!! ใครเขินไอ้ภีมวะ ไม่มี๊ยย์!!


" จะขึ้นมาด้วยกันเปล่า " ผมเดินไปเกาะระเบียงชั้นลอยก้มหน้าลงมาตะโกนเรียกมันเสียงแข็งๆ


ห้องเช่าที่ผมอยู่เป็นอาหารพาณิชสูงสามชั้นครึ่งใจกลางเมืองไม่ใกล้ไม่ไกลจากหัวลำโพงเท่าไหร่ ชั้นล่างทำเป็นสตูดิโอด้านหลังเป็นครัวเล็กๆ ไม่มีแอร์ มีแต่พัดลมอย่างเดียว ส่วนชั้นลอยเป็นที่นั่งพัก มีโซฟาหนัง กลางเก่ากลางใหม่เลอะสี(จากผม)เป็นบางจุดหนึ่งชุด และโต๊ะไว้สำหรับผมและเพื่อนๆ มาดื่มกัน แถมบนนี้ยังมีตู้เย็นที่ข้างในเต็มไปด้วยของมึนเมาโดยเฉพาะตุนไว้เต็มตู้อย่างเดียวอีกต่างหาก ชั้นสองเป็นห้องนอนของผมเอง(แน่นอนว่ามีแอร์ ไม่งั้นร้อนตายห่า) ส่วนชั้นสามเป็นห้องว่าง ไม่ค่อยขึ้นไปทำอะไรเท่าไหร่ ไม่รู้จะทำประโยชน์อะไรและกูขี้เกียจขึ้นไปข้างบนด้วยนั่นเอง


" ไม่วาดรูปต่อ? " ไอ้ภีมเงยหน้าขึ้นมาถาม แนะ..มีเล่นตัว


" จะแดกมั้ยเบียร์น่ะ! "


มันยิ้ม..อีกแล้ว! ก่อนจะเดินตามผมขึ้นมาที่ชั้นลอย


" เอาไป ของมึง " ผมโยนกระป๋องเบียร์อีกกระป๋องในมือตัวเองให้มัน ทิ้งตัวนั่งโซฟาตัวยาว ขายกขึ้นพาดที่เท้าแขนแล้วยกเบียร์ตัวเองซดไปด้วย " ทำมิดเทอมได้รึเปล่า " เก๊กเสียงถามมันให้เป็นปกติ ไม่ได้เป็นห่วงอะไรหรอกนะ มันก็แค่อ่านหนังสือแทบจะตลอดเวลาที่อยู่กับผมตลอดสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมานี่แค่นั้นเอ๊งง


" ก็พอไหว... " ถึงจะว่างั้น แต่มิดเทอมมันเป็นเปเปอร์ทั้งหมด อ่านหนังสือกันหัวบาน ขณะที่ของผมส่วนใหญ่เป็นงานปฏิบัติที่ต้องทำเป็นชิ้นงานออกมาส่ง แตกต่างกัน และเหนื่อยน้อยกว่ามันเยอะ! (อย่างน้อยก็ในความคิดผมล่ะนะ)


" ขอรางวัลหน่อยดิ ผ่านมิดเทอมมาแล้วนะ " ไอ้ภีมขยับตัวมาซะชิดกูเลย


" รางวัลไร กูไม่มีให้ เกรดมึงยังไม่ออกสักตัว แล้วเห็นกูเป็นพ่อมึง เป็นพี่ชายมึงอ่อ มาขอรางวัลเนี่ย.. ห๊ะ.. " ใครก็รู้ว่าทั้งพ่อและพี่ชายไอ้ภีมรวยแถมยังสปอร์ตอีกต่างหาก ปี1 เทอมแรกก็ซื้อรถให้ขับพร้อมคอนโด ฟังเผินๆ ก็เด็กบ้านพอมีฐานะทั่วไป แต่ไอ้รถที่ว่าดันเป็นมาเซราติ และคอนโดก็เป็นห้องชุดคอนโดหรูใจกลางเมืองอีกต่างหาก... ของใช้ เสื้อผ้า เครื่องประดับมันทุกชิ้นมีราคาไปหมดตั้งแต่หัวจรดเท้า เห็นแล้วหมั่นไส้จริงๆ


ไอ้เตี้ยมันเดินตามขึ้นมาพอดี บิดขี้เกียจโชว์ผมแล้วแกว่งหางไปมา เห็นดังนั้นผมได้ทีโบ้ย " อยากได้รางวัลไปขอจากไอ้แมวเหี้ยไป.. "


" ฮะๆ ไม่ล่ะ อยากได้รางวัลจากคุณทานากะตัวจริงมากกว่า " ยิ่งพูดก็ยิ่งยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกเราแตะกัน และยิ่งได้ยินประโยคถัดไปหน้าผมยิ่งร้อนเห่อ เขิน เอ๊ย คันไปหมด





" ขอจูบชินหน่อยนะ... "
.
.
.







-----------------------------------------

ไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ 5555 อาจจะเครียดงานมากไปหรืออะไรก็ตามแต่ เอาเป็นว่าทดลองแต่งอีกแนวค่ะ จะรีบมาต่อให้จบนะค้าาา ฟิ้วววววววว

หวังว่าจะชอบกัน

ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ  :L1: :pig4:
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-06-2015 12:35:07 โดย cherilnatcha »

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
Re: SLICE OF LOVE - ชั่วขณะหนึ่ง...คือ ' รัก '
«ตอบ #1 เมื่อ19-06-2015 06:21:47 »

เดาไม่ออกใครรุกรับนะเนี่ย

รอตอนต่อไปนะค้า

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
Re: SLICE OF LOVE - ชั่วขณะหนึ่ง...คือ ' รัก '
«ตอบ #2 เมื่อ19-06-2015 06:54:53 »

น่ารักดี
เดาว่าคุณทานากะ(ตัวจริง)เป็นรับ 55
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้ะ

ออฟไลน์ cherilnatcha

  • การเดินทางของความคิด. ชาร์ลี (c)
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-0




เสียงร้องเมี๊ยวๆ ของไอ้เตี้ยที่พื้นแทบไม่มีผลต่อความสนใจของเราทั้งคู่เลยแม้แต่นิดเดียว ในหัวผมว่างเปล่าขาวโพลน ไม่สามารถคิดถึงเรื่องอะไรได้นอกจากคนตรงหน้านี้เท่านั้น เสื้อยืดคอย้วยที่ผมสวมก่อนหน้านี้ไม่รู้ถูกถอดโยนไปทางไหน ก่อนที่มือยาวๆ ของมันจะสาละวันกับการปลดกระดุมกางเกงยีนผมต่อ โดยที่ริมฝีปากประทับคลอเคลียอยู่บนผิวเนื้อของผมไม่ห่าง


" อึก.. อา.. อย่ากัด... !!.. " ผมเสียววาบไปถึงช่องท้องเมื่อไอ้ภีมใช้ฟันขบยอดอกเปลือยเปล่าผมไปมา ลิ้นเปียกๆ ของมันโลมเลีย ริมฝีปากครอบแล้วดูด " ....ภีม..! " มือผมขยุ้มเสื้อนักศึกษาของมันแน่นขณะที่แอ่นอกเข้าหาสัมผัสนั้นมากขึ้น


นั่นไง! มันฟังผมที่ไหนกัน


แล้วไอ้ภีมก็ผละออกมาจากยอดอก มีเสียงจ๊วบให้กูหน้าร้อนอีกต่างหาก.. ตาสีน้ำตาลเข้มนั่นมองสบตาผมเพียงแว๊บเดียวแล้วก้มลงจูบยอดอกอีกข้างไล้เลียต่ำลงมาเรื่อยจนถึงหน้าท้อง


ผมหายใจแรงและเร็วขึ้น ไอ้ภีมในตอนนี้ที่เสื้อเชิ้ตถูกปลดกระดุมจนหมดเผยช่วงไหล่ผายกับแผ่นอกชวนให้ใจสั่น ผมเลื่อนมือจากเสื้อมาขยุ้มผมมันแทนเมื่อปลายลิ้นเปียกชื้นหยอกล้อกับหน้าท้องและสะดือผม


" ภีม.......อื้อออ! "


ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ มันแกล้งเอาลิ้นแหย่มากขึ้นพร้อมกับดึงกางเกงยีนและบ๊อกเซอร์ผมพรวดเดียวมากองที่หน้าขาก่อนจะพยายามดึงมันออกไปโดยผมให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีทั้งเตะทั้งสะบัดจนกางเกงพ้นจากข้อเท้าไปตกอยู่บนพื้นเรียบร้อย ผมกึ่งนั่งกึ่งนอนตัวเปลือยเปล่าอยู่บนโซฟา หายใจติดขัด มันดันต้นขาผมให้อ้าออกกว้างขึ้นแล้วกอดไว้ด้วยแขนสองข้าง ก่อนผมสะดุ้งเฮือกทันทีที่มันครอบครองผมด้วยริมฝีปาก เด้งตัวจนหลังชนพนักวางแขนโซฟา แขนข้างนึงพาดกับพนักพิงโซฟาอีกข้างยันที่พักแขนเอาไว้ไม่ให้ตัวเองตก


ไม่ยุติธรรมเลย เสื้อผ้ามันอยู่ครบทุกชิ้นส่วนผมเป็นไอ้ชีเปลือยให้มันลวนลาม!


.
.
.



" พรุ่งนี้กูลุกไปวาดรูปไม่ไหวกูเตะตูดมึงแน่.. " ผมคาดโทษมันด้วยเสียงแหบแห้ง นอนหงายมองเพดานสีขาวที่ไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองรึเปล่า แต่วันนี้สีมันกระเดียดไปทางอมเหลืองหน่อยๆ แล้ว...


เป็นเอามากว่ะกู...


ไอ้ภีมหัวเราะ ไม่รู้สึกผิดกับการกระทำของตัวเองเท่าไหร่


" บอกแล้วว่าคิดถึง.. "


" เสี่ยวแดก ฟังแล้วจะอ้วกว่ะ.. " ผมพลิกตัวหนี หันหลังให้ เดี๋ยวมันรู้ว่าผมเขิ.. เอ๊ย คัน!


มันไม่ว่าอะไรมีแต่เสียงหัวเราะในลำคอเท่านั้น ก่อนที่ร่างสูงมีกล้ามเนื้อกว่าผมจะวาดแขนโอบเอวกระชับกอดจากด้านหลัง " ถ้าลุกไปวาดรูปไม่ได้จะเตะตูดผมจริงเหรอ? " กระซิบถามเสียงอ่อน


อยากอ้อนเหรอมึง...เอาตีนกูก่อนมั้ย?


" เออ! " กระชากเสียงกลับ ทำให้มันเห็นว่าไม่พอใจ


" ผมมีเพื่อนเป็นหมอ ถ้าลุกไม่ไหวจริงเดี๋ยวให้มาดูถึงนี่เลย.. " ไอ้ภีมว่า ก้มลงหอมที่หลังคอผม


" ฮึ่ย.. อย่าสิวะ.. กูจั๊กจี้ " ผมย่นคอหนี " แล้วเพื่อนมึงอ่ะเพิ่งอยู่ปี3เองไม่ใช่รึไง จะมารักษาอะไรกูได้ห๊ะ " ไอ้ภีมอยู่ปี3 เพื่อนมันก็ต้องอยู่ปี3 เหมือนกันถึงจะถูก


" งั้นเอาใหม่ เดี๋ยวผมพาชินไปรักษาที่โรงพยาบาลเอง " เสียงหัวเราะในลำคอฟังแล้วน่าหมั่นไส้มาก ผมเลยโขกหัวมันไปที


" ให้กูนอนนิ่งๆ มึงอย่าทำอะไรกูมากไปกว่านี้พอ.. " ยกเดียวจบไม่ใช่ไอ้ภีมอยู่แล้ว ไอ้นี่ขอสอง ขอสามตลอด ผมเสร็จที่โซฟาไปสองรอบก่อนมันจะพาขึ้นบันไดมาต่อในห้องอีก... กูนี่แหละจะตายเอา... แม่งเอ๊ย...ไม่น่าสำรองถุงไซส์มันเก็บไว้ในห้องเลยไม่งั้นจบตั้งแต่โซฟาแล้ว...


ผมส่งเสียงฟึดฟัดในลำคอก่อนอ้อมแขนมันรัดผมเข้าหาตัวอีกครั้ง กระชับอ้อมกอดจนแผ่นหลังผมแนบสนิทไปกับแผ่นอกแข็งๆ  ริมฝีปากนุ่มหยุ่นที่กดประทับลงมาบริเวณหลังคอของผมอีก คราวนี้เนิ่นนานและนุ่มนวลกว่าครั้งแรก ผมหลับตาลง รู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย


" รักนะครับ.. "


กล้ามเนื้อมุมปากฉีกออกทำให้ผมอมยิ้มน้อยๆ โดยอัตโนมัติ


ถึงไอ้ภีมเป็นคนปากหวาน แต่ไม่บ่อยที่มันจะพูดคำว่ารักออกมาง่ายๆ ' รักนะครับ... ' แบบเมื่อกี้นี่พูดนับครั้งได้ ผมรู้สึกว่าคำว่ารักนะครับของมันเหมือนกับประโยค ' ไดสึคิ ' ในภาษาญี่ปุ่นของผมมากกว่า ซึ่งผมก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องคำพูดอะไรมากมายขนาดนั้น ผมว่าการกระทำมันสำคัญกว่าการบอกรักแบบโรแมนติกเลิศเลอแต่แม่งโคตรเพ้อฝัน


ไม่มีใครหรอกที่จะรักกันปานจะกลืนกินจนถึงขั้นพูดคำว่า ' ไอชิเตรุ ' ด้วยได้


" เออ..รู้แล้ว... กูเหมือนกัน "


ผมงึมงำกลับ ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ที่ข้างหูแล้วกดจูบซ้ำบริเวณหลังคอลามมาถึงแก้มผมอีกหลายที ทำเอาผมปวดแก้ม กลั้นยิ้มแทบไม่อยู่




ผมจินตนาการไม่ออก..ถ้าผมขาดมันไปจะเป็นอย่างไร...









-จบ-





...(ตอนแรก)จ่ะ


ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
ดูมุ้งมิ้งกันดี ฮ่าๆ

ออฟไลน์ whitelavenders

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 197
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
น่ารักดีค่ะ หนุ่มญี่ปุ่นด้วยยย แอบอยากให้ยาวอีกนิดแฮะ ฮ่าๆ อยากเห็นช่วงเวลาก่อนคบ  :-[

ออฟไลน์ KKKwanGGG

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
น่ารักดีครับ

ออฟไลน์ มะปรางเปรี้ยว

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 340
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2
ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ  :กอด1:

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
เนื้อเรื่องน่ารักจังเลยค่ะ
รอตอนสอง มาไวๆ นะคะ
 :-[ :-[

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด