"น้ำเหนือถอดชุดคลุมออกหน่อย"ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์✽ ✽ ✽ ต่อจากคราวที่แล้วค่ะ ✽ ✽ ✽
เสียงกดชัตเตอร์ดังถี่ๆ ปลุกให้คนหลับสนิทรู้สึกตัวตื่นขึ้นมามอง ก่อนจะหันหน้าหนีไปอีกทางแล้วส่งเสียงอู้อี้
“พี่ควอซ์… ถ่ายรูปผมอีกแล้ว”
น้ำเหนือไม่รู้หรอกว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้ควอตซ์เกิดอาการติดการถ่ายรูปแบบนี้ ทุกๆ เช้าตลอดเกือบสองสัปดาห์มานี้เขาจะตื่นด้วยเสียงกดชัตเตอร์ตลอด และเมื่อลืมตาก็จะเห็นอีกฝ่ายยืนถือกล้องมาที่เขาเสมอ
จะบอกว่าเป็นงานอดิเรกก็ไม่ใช่ เพราะหลายเดือนที่ผ่านมาน้ำเหนือก็ไม่เห็นว่าอีกฝ่ายจะสนใจการถ่ายรูปเลยสักนิด อีกทั้งก็ถ่ายอยู่อย่างเดียว นั่นก็คือเขา… ธรรมชาติสวยๆ งามๆ ก็ไม่เห็นไปถ่ายเลยสักครั้ง
คนที่เป็นช่างภาพได้แต่ยิ้ม ทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงข้างคนรัก ก้มลงกดปลายจมูกลงที่แก้มนวลนั้นเบาๆ “Good morning mommy”
น้ำเหนือพยักหน้าขึ้นลงแต่ก็ยังไม่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมา
“ตื่นแล้วก็ลุกสิ วันนี้อากาศดีนะแดดยังไม่แรงเท่าไหร่ ไม่อยากไปเดินริมทะเลเหรอ” ควอตซ์ถามให้คนที่นอนหลับตาอยู่ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมอง
“ไป พาผมไปนะ”
“อย่างนั้นก็ลุกไปล้างหน้า แล้วจะพาออกไป” ควอตซ์พูดก่อนจะช่วยดึงคนที่นอนอยู่ให้ลุกขึ้นแล้งพาเข้าไปในห้องน้ำ
ตอนนี้ทั้งสองคนกลับมาอยู่ที่หัวหินอีกครั้ง เพราะว่าทางบริษัทกำลังจะเปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ของคิวเอ็น ซึ่งคอลเลคชั่นนี้เป็นตัวใหม่ที่น้ำเหนือใช้เวลาในการออกแบบเพียงแค่อาทิตย์เดียวหลังจากที่กลับจากหัวหินไปในคราวก่อน
คอนเซ็ปในการออกแบบคือ “sea of love” การดีไซน์ของเครื่องประดับมีทั้งความสวยงามและความพริ้วไหวเปรียบเสมือนคลื่นในท้องทะเล ในเมื่อคนออกแบบคิดคอนเซ็ปมาแบบนั้น ควอตซ์ก็เลยเสนอให้มาถ่ายแบบคอลเลคชั่นใหม่ที่ทะเล โดยทำเป็นซีรี่ส์โฆษณา
เมื่อตกลงกันว่าจะมาถ่ายที่ทะเลควอตซ์ก็เลยพาน้ำเหนือมาด้วย เจ้าตัวจะได้ไม่เหงาเพราะเขาคงต้องมาดูงานด้วยตัวเอง นี่ก็ให้สาลี่มาด้วยอีกคนจะได้คอยช่วยดูแลน้ำเหนือเวลาที่เขาออกไปดูงานในตอนกลางวัน
เพราะยังเป็นเวลาเช้าอยู่มาก ริมชายหาดยังคงเงียบสงบเพราะยังไม่มีใคร ควอตซ์จับมือน้ำเหนือแล้วพาเดินไปเรื่อยๆ อย่างไม่รีบเร่ง อีกประมาณสองเดือนกว่าๆ น้ำเหนือก็จะคลอดแล้ว เขาจึงอยากพาน้ำเหนือมาเที่ยวก่อน เพราะหลังคลอดแฝดคงต้องอยู่เลี้ยงแฝดกันยาวเลยทีเดียว
“พี่ควอตซ์อยากได้ลูกผู้หญิงหรือผู้ชายครับ” อยู่ๆ น้ำเหนือก็ถามขึ้นมา จนถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่รู้เลยว่าฝาแฝดเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย
“ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายพี่ก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้วหล่ะ” ควอตซ์ตอบ สำหรับเขามันไม่สำคัญเลยว่าจะเป็นเพศไหน ขอแค่ให้ลูกทั้งสองคนสุขภาพแข็งแรงก็พอ
ควอตซ์ได้คุยกับน้าหมอแล้ว… เขาไม่สามารถเข้าไปอยู่กับน้ำเหนือได้ในวันคลอดเพราะต้องใช้วิธีผ่าตัด ไม่ใช่คลอดแบบธรรมชาติ เขาไม่เคยคิดว่าการผ่าตัดนั้นน่ากลัว แต่ตอนนี้เขากำลังกลัว อยากที่จะเข้าไปอยู่ด้วยแต่ก็ทำไม่ได้อย่างที่ใจนึก
“ตื่นเต้นไหม อีกไม่นานก็จะคลอดแล้ว”
น้ำเหนือพยักหน้ารับกับคำถามนั้น “ตอนนี้ก็ตื่นเต้นครับ แต่พอถึงเวลาจริงๆ อาจจะไม่ก็ได้เพราะผมก็แค่หลับไป ตื่นมาอีกทีก็เห็นหน้าแฝดแล้ว”
“พี่เข้าไปอยู่ด้วยไม่ได้นะ”
“ผมรู้ แต่ถ้าผมตื่นผมก็จะเห็นพี่… ใช่ไหมหล่ะ” น้ำเหนือหันมามองก่อนจะยิ้ม
ควอตซ์หัวเราะในลำคอ ก้มลงจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากของน้ำเหนือแล้วผละออก “แน่นอนอยู่แล้ว”
คนโดนขโมยจูบขมวดคิ้วใส่ทันทีที่อีกฝ่ายผละออก “ทำไมชอบลวนลามผม…”
“ไม่ให้ลวนลามเราแล้วจะให้พี่ไปลวนลามใคร” ควอตซ์เลิกคิ้วถาม
แบบที่คนถูกถามก็ทำหน้าบึ้งใส่ ยกมือขึ้นกอดอกแล้วหันหน้าไปอีกทางไม่ยอมสบตา เรียกรอยยิ้มบางๆ จากควอตซ์ได้เป็นอย่างดีเพราะรู้ว่าน้ำเหนือแสดงท่าทางแบบนี้เพราะอะไร และหมายถึงใคร แล้วก็ไม่ผิดจากที่คิดนักเพราะคนที่แสดงอาการแง่งอนออกมาอย่างไม่รู้ตัวตอบเสียงห้วน
“นางเอกโฆษณาละมั้งครับ!”
“น้ำเหนือหมายถึง... คุณแอนนี่อย่างนั้นนะเหรอ”
น้ำเหนือขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยิน “หรือว่าพี่ควอตซ์มีคนอื่นอีกละครับ!”
ถ้อยคำที่เหมือนจะชวนทะเลาะแต่ควอตซ์กับรู้สึกขบขันเสียมากกว่า เด็กน้อยที่ติดเขาแจเมื่อสองสามวันก่อนหายไปไหนแล้วนะ วันนี้กลายเป็นคนขี้หึง ขี้งอนเสียอย่างนั้น
คนตัวสูงกว่าโน้มตัวลงมาใกล้ น้ำเหนือได้แต่ผละถอยแต่ก็ไปไหนไม่ได้เพราะมือของควอตซ์จับเขาเอาไว้อยู่ คนน่ารักได้แต่หลับตาปี๋ยามที่ใบหน้าคมคายเลื่อนลงมาจนปลายจมูกแทบจะชนกัน ควอตซ์นึกขำกับท่าทางนั้น เบี่ยงใบหน้าตัวเองไปชิดใบหูของน้ำเหนือแทน
“พี่จะลวนลามคนอื่นทำไม ก็พี่มี... wife อยู่ตรงนี้อยู่แล้วนี่”สิ้นคำพูดควอตซ์ก็เห็นซีกหน้าแดงๆ ของน้ำเหนือทันที แต่ยังไม่ทันจะผละออกมาดูเต็มๆ ตาคนเขินหน้าแดงก็หันไปอีกทางก่อนจะเดินหนีไปทันที แบบที่ควอตซ์ก็ได้แต่ยักไหล่อย่างจะบอกว่าสิ่งที่เขาพูดมันไม่ใช่เรื่องผิดเสียหน่อยตอนได้ยินเสียงพูดของคนที่เดินหนีไปก่อน
“พี่ควอตซ์นิสัยไม่ดี พูดอะไรก็ไม่รู้!”
การถ่ายทำโฆษณาในวันนี้นั้นกินเวลาตั้งแต่ช่วงบ่ายจนถึงค่ำ เนื่องจากเป็นซีรี่ส์โฆษณาการถ่ายทำจึงมีรายละเอียดและความยากมากกว่าการถ่ายภาพนิ่ง เพราะมีทั้งเรื่องราว ต้องดูแสงทั้งแสงจากธรรมชาติ และแสงจากโคมไฟที่นำมาเปิดช่วย
“จริงๆ ไอว่าก็โอเคนะ... แต่ยังไงดีละ ไอคิดว่ามันน่าจะสื่ออารมณ์ได้มากกว่านี้ หรือยูว่ายังไงควอตซ์”
คนถูกถามหันไปมอง ก่อนจะหันกลับไปมองนักแสดงของเขาทั้งสองคนที่มารับงาน นางเอกของโฆษณาตัวนี้คือแอนนี่เช่นเคย เพราะยังมีสัญญาต่อกันอยู่ ส่วนพระเอกของโฆษณาควอตซ์ได้พระเอกหนุ่มที่กำลังมาแรงในขณะนี้มาร่วมงาน ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นเรื่องยากมากจริงๆ ที่จะดึงตัวนักแสดงคนนี้มาได้เพราะอีกฝ่ายมีคิวงานที่แน่น อีกทั้งยังเป็นคิวงานต่างประเทศอีกต่างหาก ซึ่งเรื่องนี้คงต้องยกความดีความชอบให้กับคนที่ถามคำถามเขา
“ถ้ายูว่าอย่างนั้น ก็ตามนั้น...” ควอตซ์ตอบก่อนจะหันไปหานักแสดงของเขาทั้งสองคน “ยังไง... ขออีกรอบตามที่คุณเฌอรีนว่านะครับ”
“ยู... คุณสน คุณแสดงได้ดีแล้วสมกับที่เป็นนักแสดงมือหนึ่ง แต่ยู... เอ่อ คุณ... แอนนี่ ไอว่าสายตาคุณยังสื่อได้ไม่พอ มันเลยขาดๆ ไปนิดหนึ่ง” เฌอรีนว่า ให้คนฟังอย่างแอนนี่หน้าตึงไปนิดแต่ก็ปรับเป็นรอยยิ้มในทันทีพร้อมรับคำ
นักแสดงทั้งสองเดินไปเตรียมตัวเพื่อถ่ายทำฉากเมื่อครู่กันใหม่อีกรอบ ส่วนเรื่องที่บอกว่าต้องยกความดีความชอบให้เฌอรีนที่สามารถดึงตัวนักแสดงคิวทองมาถ่ายซีรี่ส์โฆษณาได้นั้นก็เป็นเพราะว่า บริษัทที่เฌอรีนทำงานอยู่ที่อเมริกาคือบริษัทผลิตภาพยนต์ และบริษัทนี้ก็มีทีมงานอยู่ในประเทศไทยด้วย อีกทั้งกับสน... นักแสดงคิวทองก็เคยร่วมงานกันมาก่อน แล้วเมื่ออีกฝ่ายรู้ว่าคนดูงาน ควบคุมการถ่ายทำเป็นคนของบริษัทนี้ก็เลยยอมตกลงมารับงานให้ เฌอรีนก็เลยเข้ามาช่วยดูงานด้วยเพราะเธอเป็นคนเสนอบริษัทนี้ให้กับควอตซ์ รวมไปถึงตัวนักแสดงอย่างสนด้วย
ส่วนเนื้อหาของซีรีส์โฆษณานั้นเป็นเรื่องราวของชายหญิงคู่หนึ่งที่เป็นคู่รักกัน ทั้งคู่มาเที่ยวทะเลด้วยกัน ซึ่งฝ่ายชายก็ทำเซอร์ไพรส์ด้วยการมอบเครื่องประดับให้ และขอคนรักแต่งงาน โดยในโฆษณาจะถ่ายโคสอัพให้เห็นตัวสร้อยคอที่เป็นจุดเด่นของโฆษณาตัวนี้ รวมถึงเป็นจุดเด่นของคอลเลคชั่น sea of love ที่น้ำเหนือออกแบบด้วย
สร้อยคอที่มีดีไซน์ที่ไม่เหมือนใคร ตัวจี้เป็นเหมือนเกลียวคลื่นและตรงปลายเป็นตวัดเป็นรูปหัวใจดวงเล็กๆ ซึ่งตรงหัวใจนั้นประดับอัญมณีเพื่อเพิ่มความงามและมูลค่าของงาน ทั้งๆ ที่ราคาก็ไม่ได้สูงมาก ชายหนุ่มสามารถหาซื้อไปเซอร์ไพรส์คนรัก หรือคนสำคัญได้
ซึ่งควอตซ์ต้องการจะสื่อถึงเรื่องนี้ เขาจึงเลือกที่จะทำโฆษณาแบบซีรี่ส์แทนการถ่ายภาพนิ่งอย่างทุกๆ ครั้ง อีกทั้งยังเป็นการเปิดแนวความคิดแบบใหม่ของบริษัทด้วย
“โอเค! คราวนี้ไอว่าดีแล้วหล่ะ ไม่ต้องถ่ายซ่อมอะไรใหม่แล้ว เรียบร้อย”
ควอตซ์พยักหน้ารับ “อย่างนั้นก็... แยกย้ายกันไปพักผ่อนได้ครับ พรุ่งนี้เราจะพักผ่อนกันอีกหนึ่งวันแล้วตอนเย็นๆ ก็จะกลับกรุงเทพกัน ขอบคุณที่ทำงานหนักครับ”
“ไฟนอลน่าจะเสร็จภายในอาทิตย์หน้า แต่เดี๋ยวยูก็ให้เลขาประสานงานเอากับคนที่บริษัทไอแล้วกันนะ ไอจะกำชับแล้วแจ้งไปที่บอสให้ว่าให้ดูงานของยูเป็นพิเศษ” เฌอรีนหันมาบอก
“ขอบใจมาก ไปพักเถอะวันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“โอเค อย่างนั้นไอกลับห้องพักก่อนนะ”
คนอื่นๆ ที่เคลียร์ของเสร็จเรียบร้อยก็เริ่มทยอยเดินกลับห้องพักของตัวเอง แต่ควอตซ์ยังคงอยู่เพื่อดูความเรียบร้อยอีกรอบ ส่วนน้ำเหนือนั้นเขาให้อยู่ที่ห้องโดยมีสาลี่อยู่เป็นเพื่อนเพราะไม่อยากให้ออกมาตากลมตอนกลางคืน กลัวว่าจะไม่สบายขึ้นมาเสียก่อน
“คุณควอตซ์คะ” เสียงหวานร้องเรียกให้คนที่กำลังดูความเรียบร้อยของการเคลียร์สถานที่หันไปมอง
“ครับ”
“คุณควอตซ์ทานอะไรหรือยังคะ ไปหาอะไรทานด้วยกันกับแอนนี่ไหมคะ” หญิงสาวถามพร้อมกับยิ้มเชิญชวน
รอยยิ้มนั้นทำให้เขานึกไปถึงใครบางคนที่อยู่ที่ห้องแล้วก็นึกขำ ไม่ใช่ว่าน้ำเหนือมีรอยยิ้มแบบนี้ รอยยิ้มของน้ำเหนือนั้นบริสุทธิ์ ผิดจากผู้หญิงตรงหน้าที่มีความหมายแอบแฝง ควอตซ์รู้ดีว่าแอนนี่ต้องการอะไรแต่เขาไม่ได้สนใจ ส่วนที่ทำให้นึกขำก็เพราะถ้าหากน้ำเหนืออยู่เจ้าตัวคงแอบเบ้หน้า เบะปากใส่กับรอยยิ้มของแอนนี่แน่นอน
“ยังไม่ได้ทานครับ”
“อย่างนั้นไป...”
“แต่ผมจะกลับไปทานกับน้ำเหนือครับ” ยังไม่ทันที่แอนนี่จะพูดจบประโยค ควอตซ์ก็เอ่ยต่อทันที “น้ำเหนือคงรอผมอยู่ ยังไงผมขอตัวก่อนนะครับ”
“อย่างนั้นแอนนี่ขอไปร่วมวงด้วยคนได้ไหมคะ แอนนี่ไม่อยากไปทานข้าวคนเดียว” หญิงสาวยังคงเอ่ยต่อพร้อมทำหน้าอ้อนๆ
ถ้าหากน้ำเหนือทำหน้าอ้อน ควอตซ์คงใจอ่อนทันที แต่เพราะไม่ใช่น้ำเหนือเขาจึงไม่รู้สึกอะไร นอกจากยิ้มบางๆ เหมือนรอยยิ้มการค้าที่เขามักจะยิ้มเสมอเวลาไปออกงาน “คุณแอนนี่ก็ไปทานกับทีมงานสิครับ เห็นว่าจะมีปาร์ตี้กันคงสนุกกันน่าดูเลย”
“แล้วคุณควอตซ์จะไปร่วมปาร์ตี้ด้วยไหมคะ” อย่างน้อยก็ยังพอมีความหวังถ้าหากควอตซ์ไปงานปาร์ตี้ด้วย
คนถูกถามส่ายหน้า “ผมคงไม่ไป พอดีอยากอยู่กับคนรักมากกว่า ยังไงขอตัวก่อนนะครับ”
พูดจบก็เดินเลี่ยงออกมาทันที เพราะรู้ดีว่าถ้าหากขืนยังอยู่ต่อก็คงโดนแอนนี่ชวนคุยนู้นคุยนี่ ขอไปนู้นไปนี่ไม่จบแน่นอน แล้วดีไม่ดี... เด็กขี้งอนจะมาเห็นเข้าจนได้เป็นเรื่อง ท่าที่ดีเลี่ยงออกมาก่อนเป็นดีที่สุด
ควอตซ์เปิดประตูห้องพักเข้าไป เดินตรงไปที่ระเบียงห้องที่มองเห็นสระว่ายน้ำและทะเลชัดเจน ก็เห็นคนรักของตนนั่งทานข้าวอยู่ก่อนแล้ว “ไม่เห็นรอกันเลย พี่บอกแล้วไงว่าจะกลับมากินข้าวด้วย”
คนที่นั่งทานข้าวอยู่หันมามองก่อนจะส่งเสียงออกมา “ผมก็นึกว่าไม่มากินแล้ว เห็นมีคนชวนไปกินด้วยแล้วนี่!”
คำตอบนั้นทำให้เขาต้องเลิกคิ้วขึ้นหันไปมองสาลี่ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ เป็นเชิงถาม ซึ่งอีกฝ่ายก็พยักหน้าพร้อมรอยยิ้มแหยๆ กลับมาให้ แต่ก็เป็นอันเข้าใจ น้ำเหนือคงเดินออกไปหาเขาที่หาดมาแล้ว และบังเอิญได้ยินแอนนี่เอ่ยชวนเขาไปทานข้าวด้วยกัน เจ้าตัวถึงได้เกิดอาการงอน... แบบนี้
ควอตซ์ส่งสัญญาณมือให้สาลี่ไปพักผ่อนที่ห้องพักของตัวเอง จนกระทั่งอีกฝ่ายออกจากห้องไปแล้วนั่นแหละ ควอตซ์จึงหันกลับมามองคนที่นั่งตักอาหารเข้าปากไม่หยุด เห็นแล้วนึกไปถึงวันแรกที่เขาเข้าไปอยู่ที่หอพักของน้ำเหนือ เจ้าตัวก็ทานแบบนี้ ตักอาหารเข้าปากเรื่อยๆ ด้วยใบหน้าบึ้งตึง สงสัยจะเจริญอาหารเวลาโกรธ หรือโมโห
“ค่อยๆ กินสิน้ำเหนือ เดี๋ยวไม่สำลักก็จุกหรอก” ควอตซ์ว่า เอื้อมมือไปจับมือของน้ำเหนือเอาไว้เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะส่งอาหารเข้าปากอีกคำทั้งๆ ที่ในปากยังเคี้ยวไม่หมด
น้ำเหนือไม่ตอบอะไรแต่ก็ยอมลดมือลง ควอตซ์จึงทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ตัวข้างๆ กันแล้วจัดการตักข้าวใส่จานตัวเองบ้างเพื่อลงมือทานอาหารมื้อเย็น
“ไม่ไปกินข้าวกับเขาหรือยังไงครับ” น้ำเหนือถามออกมา
“แล้วทำไมพี่ต้องไปกินข้าวกับเขาด้วยหล่ะ ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย อีกอย่างพี่ก็มีคนกินข้าวด้วยอยู่แล้ว แม้ว่าใครคนนั้นจะงอนพี่จนไม่รอก็ตามที"
“ผมเปล่างอน!”
“พี่ยังไม่ได้บอกสักหน่อยว่าหมายถึงเรา แสดงว่างอนอยู่จริงๆ ด้วยสินะ” ควอตซ์หันมามองแล้วยิ้มพราว
รอยยิ้มที่น้ำเหนือได้แต่ฮึดฮัดอย่างทำอะไรไม่ได้ “แล้วปฏิเสธเขาไปยังไงละครับ เขาถึงไม่ตามมาน่ะ”
“อยากรู้เหรอ”
“หึ! ไม่เห็นอยากรู้เลยสักนิด” คนปากแข็งที่บอกว่าตัวเองไม่งอน ไม่อยากรู้
มือหนาวางลงบนศีรษะของคนรักจับโยกเบาๆ อย่างเอ็นดู “พี่ก็บอกเขาไปว่า...
พอดีอยากอยู่กับคนรักมากกว่า พี่ก็เลยไม่ไปกินข้าวกับเขาไง”
น้ำเหนือรู้สึกว่าตัวเองเหมือนจะเป็นไข้ เพราะมันร้อนๆ โดยเฉพาะสองข้างแก้มที่มันร้อนจัดอย่างตัวเขาเองก็สัมผัสได้ ไม่ต้องส่องกระจกก็รู้ว่าใบหน้าของเขาตอนนี้มันต้องเปลี่ยนเป็นสีแดงแทนสีเนื้อแล้วแน่นอน
“กินข้าวสิครับ ไม่หิวหรือยังไงกันทำงานตั้งหลายชั่วโมง” น้ำเหนือเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องเพื่อกลบเกลื่อนความเขินของตัวเองแม้มันจะไม่ได้ผลก็ตามที่เพราะหลักฐานมันแสดงชัดเจนอยู่บนใบหน้าน่ารักนั้น
“ตกลงหายงอนพี่แล้วใช่ไหม”
“ผมไม่ได้งอนสักหน่อย ก็บอกพี่ควอตซ์แล้ว” คนปากแข็งก็ยังไม่ยอมรับว่าตัวเองงอนเขา ที่เขามีคนมาชวนไปทานข้าวด้วยทั้งๆ ที่ก็ปฏิเสธไปแล้ว
“โอเค... ไม่งอนก็ไม่งอน อย่างนั้นกินข้าวดีกว่า เดี๋ยวคนขี้งอนจะปวดท้องเพราะกินข้าวช้า”
“เอ๊ะ! ผมบอกแล้วยังไงละครับว่าไม่ได้งอนพี่ควอตซ์”
“ครับๆ ไม่งอนก็ไม่งอน กินข้าวครับกินข้าว” ควอตซ์ว่าพร้อมกับตักอาหารใส่จานให้น้ำเหนือด้วย
เห็นอย่างนั้นน้ำเหนือจึงเริ่มลงมือจัดการกับอาหารต่ออีกรอบ ก่อนจะตักอาหารให้ควอตซ์ด้วย “ผมไม่ได้ทำเพราะจะให้มันเป็นคำขอโทษหรืออะไร ผมไม่ชอบกินอันนี้ เลยตักให้เฉยๆ หรอก”
ควอตซ์พยักหน้ารับ ก้มหน้าจัดการกับอาหารที่น้ำเหนือตักมากให้พร้อมกับซ่อนรอยยิ้มของตัวเอง ที่ตักอาหารมาให้ก็เพื่อเป็นคำขอโทษที่โวยวาย ที่งอน แต่ก็ทำเป็นฟอร์มจัด ปากแข็งว่าไม่ได้ขอโทษ...
“ดื้อ ทำไมชอบทำตัวน่ารัก”
“ผมทำอะไรที่ไหนกัน”
“ทำตัวน่ารักแบบนี้มันลำบากรู้ไหม” ศีรษะของน้ำเหนือขยับมาใกล้เมื่อควอตซ์เอื้อมมือไปรั้งเข้ามาใกล้ก่อนจะกัดให้แก้มเนียนแนบลงที่ไหล่กว้างของตัวเอง “ลำบากที่อยากจะทำอะไรแต่ก็ทำไม่ได้”
“... อ อะไรของพี่ควอตซ์กัน”
“อยากฟัดดื้อ แต่ทำได้แค่กอดนี่ไง มันลำบากนะรู้ไหม”************************************************
เอาพี่ควอตซ์น้องเหนือมาเสิร์ฟแบบสดๆ ร้อนๆ เลยค่ะ ร้อนแบบไฟลนก้นเลยเพราะเร่งปั่นสุดๆ (ถ้าตอนเรียน ปั่นโปรเจคอาจารย์ก็จะเรียกว่าเผางาน) อารมณ์แบบนั้นเลย แฮ่... อาทิตย์นี้ฟางงานเยอะค่ะเพราะจะออกบูธเลยไม่ได้จับนิยายเลย ต้องขอโทษด้วยค่ะที่มาช้าแบบนี้ แล้วก็... ขอแจ้งข่าวร้ายต่อก่อนเลยแล้วกันเนอะ
ฟางไปออกบูธค่ะ งานบ้านและสวน ตั้งแต่ 29 ต.ค. – 6 พ.ย. ตั้งแต่ช่วง 9 – 10 โมงเช้า ไปจน 2 – 3 ทุ่ม ซึ่งกว่าจะถึงหอก็คงดึกมาก ไม่แน่ใจว่าจะมีแรงมาปั่นนิยาย อัพนิยายไหม เพราะต้องยืนทั้งวัน น่าจะเสียพลังงานไปเยอะเลยค่ะ ฟางเลยจะบอกเอาไว้ก่อนว่าช่วงนี้ฟางคงไม่ได้มาอัพนิยาย ถ้าจะมาแน่ๆ ก็คงเป็นหลังออกบูธไปแล้ว (ขอเวลาพักหลังออกบูธหน่อยค่ะ) ไม่รับปากว่าช่วงที่ออกบูธจะมาอัพได้เพราะกลัวมาไม่ได้อย่างที่รับปาก ยังไงก็... หวังว่าทุกคนจะเข้าใจแล้วรอกันนะคะ ขอบคุณค่ะ
ส่วนเนื้อหา พี่พาน้องมาทะเลอีกแล้ว เหลืออีกไม่นานน้องก็จะคลอดแล้วค่ะ เกือบแล้วๆ ความน่ารัก ความฟินก็ยังมีอยู่ไม่หายไปไหน มีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนน่าอิจฉาปนๆ หมั่นไส้ละค่ะตอนนี้ ฮ่าาาาาา อยากได้สามีแบบพี่ควอตซ์บ้าง ต้องทำบุญด้วยอะไรคะ เอาเป็นว่า รอลุ้นกันต่อไปนะคะว่าจะเป็นยังไงกันต่อ
ฟางดีใจนะที่ทุกคนอ่านนิยายของฟางแล้วยิ้มได้ ส่วนคนที่อยากเห็นหน้าหลานๆ อดใจรอกันอีกไม่นานก็จะได้เจอหลานแฝดแล้วค่าาาาา
ปล. มีคำผิด บอกได้ค่า
อาจจะมาช้าหน่อยแต่ก็จะไม่ทิ้งไปไหนแน่นอนค่ะ หวังว่าจะเข้าใจกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ฟางด้วยค่ะ ^^
ถ้าชอบถูกใจก็คอมเมนต์กันเนอะ ขอเลยค่าขอคอมเมนต์เลย ขอกันแบบนี้นี่แหละ แฮ่...
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคะแนนบวกเป็ด คะแนนชื่นชมในตัวฟางนะคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ
หัวข้อ: ❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } ll อุ้มรัก'S 01 [100%] l P.160 [12-11-62] (อ่าน 1194301 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก