"แย่งน้องไม่พอ แย่งแด๊ดด้วยนี่สิ” ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์น้ำเหนือในชุดลำลองนั่งห้อยขาอยู่บนเตียงนอนที่โรงพยาบาล มองสาลี่ที่กำลังวุ่นกับการเก็บของทุกอย่างลงกระเป๋า มองป้ายุพินที่ให้คนขับรถขนกระเช้าเยี่ยมไปเก็บเอาไว้ที่รถ มองควอตซ์ที่กำลังเก็บของใช้ของเด็กทารกลงกระเป๋าอีกใบ ก่อนจะหันไปมองแฝดน้อยที่นอนหลับตาอยู่บนเตียงเด็กแล้วก็ยิ้มออกมา
วันนี้แล้วที่น้ำเหนือจะได้ออกจากโรงพยาบาล ทุกคนเลยมาแต่เช้าเพื่อช่วยกันเก็บของ ไหนจะเสื้อผ้าของควอตซ์ เอกสารต่างๆ ที่เจ้าตัวขนมา จำนวนไม่ใช่น้อยๆ เลยเพราะมาอยู่เกือบสองเดือน นี่ขนาดสาลี่มาขนเสื้อผ้ากลับไปซักทุกอาทิตย์
การออกจากโรงพยาบาลวันนี้เลยเป็นงานช้างที่เหมือนจะย้ายบ้านเลยทีเดียว
“คุณควอตซ์ไปประคองคุณหนูใหญ่เถอะค่ะ เดี๋ยวป้ากับสาลี่จะอุ้มคุณหนูน้อยไปเอง” ป้ายุพินหันมาพูดกับควอตซ์
“ฝากด้วยนะครับ” ชายหนุ่มตอบ เดินมาหาน้ำเหนือที่เตียง ยื่นมือไปให้น้ำเหนือจับแล้วประคองอีกคนลงมายืนดีๆ
น้ำเหนือก็ไม่ได้เอ่ยขัดอะไรเพราะถึงแม้จะผ่านมาหลายวันแล้วแต่น้ำเหนือก็ยังเดินเหินไม่สะดวก ยิ่งวันแรกที่ลุกเดิน เพียงแค่ยืนเจ้าตัวก็แทบจะกองลงกับพื้นโชคดีที่ควอตซ์จับเอาไว้ได้ทัน คงเพราะไม่ได้เดินมานานเกือบสองเดือน ขาเลยไม่มีแรง แต่ไม่นานเจ้าตัวก็ยืนแล้วเริ่มเดินไหว
ตอนนี้น้ำเหนือเลยไม่คิดดื้อดึงจะเดินเองหรือจะอุ้มลูกเพราะรู้ว่าร่างกายของเขายังไม่ไหว ดีไม่ดีอาจจะทำลูกเจ็บไปด้วย เจ้าตัวเลยได้แต่จับแขนของควอตซ์เอาไว้แน่นตอนเดินออกจากห้อง
“เดินไหวไหม หรือจะนั่งรถเข็นดีไหม” ควอตซ์ถามด้วยความเป็นห่วง
“เดินได้ครับ ดีกว่าวันแรกเยอะเลย รู้สึกขามีแรงขึ้นเยอะครับให้ผมเดินเองแหละดีแล้ว” น้ำเหนือยิ้มตอบ
“โอเค อย่างนั้นค่อยๆ เดินไปแล้วกันนะ” เขาพูด มือประคองอยู่ที่เอวของคนรักก่อนจะค่อยๆ พาเดิน ปล่อยให้ป้ายุพินและสาลี่อุ้มแฝดนำไปรอที่รถก่อน
กว่าจะถึงรถคุณแม่มือใหม่ก็มีอาการเหนื่อยจนต้องนั่งพิงคุณพ่อไปตลอดทางจากโรงพยาบาลไปจนถึงบ้านบริสตัน
ทุกคนในบ้านบริสตันออกมารอรับคุณหนูใหญ่และคุณหนูน้อยของบ้านอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา บรรดาเมดและคนงานในบ้านต่างก็ตื่นเต้นและดีใจกับน้ำเหนือยกใหญ่ เจ้าตัวก็ได้แต่ยิ้มรับและเอ่ยขอบคุณ ป้ายุพินต้องเอ่ยเตือนบรรดาเมดสาวๆ ให้กลับไปทำงานและเพื่อที่น้ำเหนือจะได้ไปพักผ่อนต่อ
คุณแม่คนใหม่ถูกประคองมาจนถึงห้องนอน น้ำเหนือกึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหมอนใบโตก่อนจะมองไปรอบๆ ห้องแล้วพูดออกมา “เหมือนห้อง... แปลกๆ ไปนะครับ”
ควอตซ์ที่เดินไปรับแฝดจากป้ายุพินและสาลี่มานอนบนเตียงนอนเด็กแบบมีล้อเลื่อน เลื่อนเตียงมาข้างๆ เตียงนอนหลังใหญ่ก่อนจะนั่งลงตรงขอบเตียง “คุณแม่สั่งเปลี่ยนสีนิดหน่อย แล้วก็มีของแฝดเข้ามาด้วยละมั้ง ห้องก็เลยเปลี่ยนๆ ไป”
น้ำเหนือพยักหน้ารับ สีภายในห้องนอนดูสว่างและสดใสขึ้นกว่าเดิมก่อนที่น้ำเหนือจะเข้าไปนอนที่โรงพยาบาล ข้าวของเครื่องใช้ที่ตอนแรกมีแต่ของควอตซ์และเขาตอนนี้ก็เพิ่มเติมด้วยของของแฝด
ไม่ว่าจะเป็นเตียงนอนของเด็กที่ได้ยินมาว่าคุณโทมัสสั่งทำพิเศษขึ้นมาใหม่ ขนาดค่อนข้างใหญ่แฝดนอนด้วยกันได้สบาย ตู้เสื้อผ้าเล็กๆ สีสันสดใสที่ข้างในคงเต็มไปด้วยเสื้อผ้าของแฝด ชั้นวางของที่ตอนนี้มีขวดนม เครื่องล้างขวดนมวางเอาไว้ อีกทั้งข้างๆ ชั้นวางของก็ยังมีโต๊ะสำหรับเปลี่ยนผ้าอ้อมตั้งอยู่ ซึ่งของเหล่านี้ก็คงไม่พ้นคุณหญิงมรกต คุณโทมัส และสินธรเป็นคนสั่ง เป็นคนซื้อมา
“แฝดหลับเหรอครับ” น้ำเหนือหันมาถามควอตซ์
“เปล่าหรอก นอนมองอยู่นี่แหละ ทั้งสองคนเลย” ควอตซ์พูดก่อนจะอุ้มเด็กน้อยส่งให้น้ำเหนือ แล้วเขาจึงอุ้มอีกคนขึ้นมา
ทั้งสองคนหน้าคล้ายกันมากจะมีจุดต่างกันก็ที่สีของตา ฮาร์ทแฝดคนพี่ได้สีตามาจากพ่อเต็มๆ ดวงตาของเด็กน้อยจึงมีสีฟ้าเทา ส่วนแฝดคนน้องอย่างเดียร์ได้สีตามาจากคนเป็นแม่ ตากลมๆ นั้นจึงเป็นสีน้ำตาลเข้มไม่ผิดจากน้ำเหนือ
"จากนี้ไปก็คงเหนื่อยกันอีกนาน” ควอตซ์พูดมองแฝดคนพี่ที่เขากำลังอุ้มอยู่
“ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมเชื่อว่าแม้ว่าเราจะเหนื่อยแต่เราก็จะมีความสุข” อีกฝ่ายตอบยิ้มๆ
“อืม พี่ก็เชื่ออย่างนั้น” คนโตกว่าพูดเลื่อนหน้าไปหอมแก้มคนรักเบาๆ แล้วผละออก ก้มลงหอมแก้มน้องเดียร์ที่น้ำเหนือกำลังอุ้มอยู่ แล้วก็ปิดท้ายด้วยการหอมแก้มพี่ฮาร์ท
น้ำเหนือมองค้อนคนรัก นึกอยากจะยื่นมือไปตีที่อีกฝ่ายมาทำรุ่มร่ามต่อหน้าเด็กแบบนี้แต่เพราะมือทั้งสองข้างกำลังอุ้มลูกน้อยเอาไว้เลยไม่สามารถทำอย่างนั้นได้
“เช้านี้ยังไม่ได้ให้นมลูกเลย” ควอตซ์ว่าแบบที่น้ำเหนือก็พยักหน้ารับ
“ผมว่า... ผมลองให้นมลูกดูดีกว่า...” พูดไปก็เหลือบมองอีกคนไปด้วย แล้วก็ต้องขมวดคิ้วเมื่ออีกฝ่ายยังนั่งเฉยไม่ยอมขยับ “ผมจะให้นมลูก”
“ก็ให้ไปสิ มาพี่อุ้มเดียร์ให้ก่อนก็ได้” ควอตซ์พูดก่อนจะหันไปที่เตียงเด็กเพื่อวางพี่ฮาร์ทลงนอน
“ไม่เป็นไร แต่พี่ควอตซ์ออกไปก่อนได้ไหม...” น้ำเหนือพูดเสียงค่อย
คนฟังเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเข้าใจความหมายที่คนรักพูด “ไม่ต้องอายหรอกน่า ใช่ว่าพี่ไม่เคย....”
“พี่ควอตซ์!” น้ำเหนือเรียกอีกคนเสียงเข้มพร้อมกับใบหน้าแดงก่ำ
“หึหึหึ พี่ไม่มองก็ได้” เจ้าตัวพูด อุ้มลูกน้อยเดินเล่นในห้องโดยไม่ได้หันกลับมาที่เตียง
น้ำเหนือมองจนแน่ใจก่อนจะประคองลูกน้อยเอาไว้ให้ดีแล้วจึงปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองลง แบะสาบเสื้อออกกว้าง เขาไม่แน่ใจหรอกว่าจะมีน้ำนมให้ลูกหรือเปล่า แต่เมื่อวานน้ำเหนือก็มีอาการเจ็บคัดที่หน้าอก ซึ่งหมอวิรัชก็บอกว่าอาจจะเพราะน้ำเหนือมีน้ำนม แต่เมื่อลองให้นมลูกดูแล้วกลับไม่มีน้ำนมออกมาหมอวิรัชจึงให้แฝดดูดนมที่ทางโรงพยาบาลมีอยู่แทน
แต่อาการเจ็บคัดหน้าอกก็ไม่ได้หายไป หมอวิรัชก็เลยแนะนำให้น้ำเหนือบีบเพื่อให้น้ำนมออก และวันนี้เขาก็อยากจะลองให้นมลูกดู
มือน้อยแตะไปที่หน้าอกตอนที่น้ำเหนือประคองอุ้มเอาไว้ ปากเล็กๆ ที่ขยับอ้าออกก่อนจะงับเข้าที่หัวนม แรงดูดของเด็กน้อยทำเอาคนเป็นแม่สะดุ้ง รู้สึกเจ็บที่หัวนมจนอยากจะให้ลูกปล่อยแต่เพราะเห็นปากเล็กๆ ที่ขยับดูดไม่หยุดน้ำเหนือก็ได้แต่นั่งนิ่ง
เด็กน้อยฝึกหัดดูดนมแม่ครั้งแรก... น้ำใสๆ ไหลออกจากดวงตาของน้ำเหนือ เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก มันทั้งดีใจ ภูมิใจและมีความสุข ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นตอนนี้เหมือนกลายเป็นเรื่องเล็กน้อย ความรู้สึกนั้นมันเทียบกันไม่ติด
ยิ้มทั้งน้ำตา ร้องไห้เพราะความสุข น้ำเหนือกำลังรู้สึกถึงความรู้สึกเหล่านี้ ความรู้สึกที่คนเป็นแม่เท่านั้นที่จะรู้สึกได้
ควอตซ์ที่เห็นอีกฝ่ายเงียบไปจึงหันกลับมามองแม้จะตกใจที่เห็นคนรักร้องไห้ แต่พอได้เห็นรอยยิ้มของน้ำเหนือที่ก้มมองลูกชายในอ้อมแขนก็ทำให้เขายิ้มออก ร่างสูงวางแฝดคนพี่ลงที่เตียงนอนเด็ก เดินไปหยิบกล้องถ่ายรูปมากดถ่ายรูปน้ำเหนือเอาไว้
ภาพความทรงจำภาพแรกหลังจากที่ฝาแฝดออกมาลืมตาดูโลก ภาพของคนเป็นแม่ที่ร้องไห้เพราะปลาบปลื้มและดีใจตอนให้นมลูก
เขาถ่ายรูปจนพอใจก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างน้ำเหนือ จับคนรักให้พิงไหล่ มือทั้งสองข้างโอบรอบตัวอีกฝ่ายเหมือนต้องการช่วยอุ้มลูกน้อย
“เป็นมัมมี๊แล้ว ไม่ร้องไห้แล้วสิ” จรดปลายจมูดโด่งลงข้างแก้ม
น้ำเหนือเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะส่งยิ้มให้ “ผมดีใจ... ผมดีใจที่ผมมีวันนี้ เป็นความรู้สึกที่ผมบรรยายไม่ถูกเลยครับพี่ควอตซ์”
“คนดี...”
ควอตซ์โอบคนรักชิดอก แนบใบหน้าตัวเองกับผมนุ่มสลับกับกดจูบเบาๆ ที่ขมับ ก้มมองลูกน้อยที่หลับตาพริ้มแต่ปากเล็กๆ ยังไม่หยุดขยับในการดูดน้ำนมจากอกแม่ เห็นแล้วก็ได้แต่ยิ้มตามอย่างมีความสุข
“จะหลับแล้วหรือเปล่า” ควอตซ์พูด เอื้อมมือไปจับมือของน้องเดียร์ ฝ่ามือของเด็กน้อยเล็กกว่ามือของควอตซ์หลายเท่านัก
เขายิ้มและหัวเราะออกมาตอนที่น้องเดียร์กำนิ้วของเขา นึกอยากจะแกล้งแหย่เล่นแต่เห็นท่าทางที่หลับตาพริ้มสบายแล้วก็แกล้งไม่ลง
“สงสัยจะอิ่มแล้วละครับ” น้ำเหนือพูดเมื่อเจ้าตัวเล็กเริ่มขยับหันหน้าไปมา ลืมตามองควอตซ์กับน้ำเหนือสลับกันไปมาแล้วยิ้มร่า “พี่ควอตซ์จับลูกเรอทีครับ เดี๋ยวผมจะได้ให้นมพี่ฮาร์ทต่อ”
อีกฝ่ายพยักหน้าก่อนจะรับลูกต่อจากน้ำเหนือ พอน้ำเหนือส่งลูกให้แล้วก็หันไปหยิบผ้าอ้อมมาพับจับพาดไว้บนไหล่ของควอตซ์ ทุกอย่างที่ทำก็ต้องขอบคุณน้าหมอทั้งนั้นที่สอนและแนะนำแทบจะทุกขั้นตอน
วันแรกที่ได้อุ้มลูกควอตซ์ยังรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ แต่ตอนนี้เขามั่นใจมากขึ้นว่าจะไม่มีทางทำลูกเจ็บ คุณพ่อป้ายแดงจับน้องเดียร์อุ้มพาดไปกับไหล่ ก่อนจะลูบหลังเจ้าตัวน้อยเบาๆ เพื่อช่วยให้เรอ ส่วนน้ำเหนือก็ขยับไปอุ้มแฝดคนพี่ที่นอนรออยู่ แต่ดูเหมือนจะรอนานไปเพราะยังไม่ทันที่น้ำเหนือจะอุ้ม เจ้าตัวน้อยคนพี่ก็ส่งเสียงร้องงอแงออกมาแล้ว
แม้จะตกใจและลนลานแต่น้ำเหนือก็ประคองลูกน้อยขึ้นมากอดปลอบ เพียงแค่อุ้มเข้าอกเจ้าตัวน้อยก็เหมือนจะเข้าใจหรือไม่ก็หิวมากจนงับอ้ำเข้าที่หัวนมของคุณแม่แล้วดูดจนน้ำเหนือร้องออกมาเพราะเจ็บ
“เป็นอะไรน้ำเหนือ” ควอตซ์ถามด้วยความกังวลเมื่อได้ยินเสียงร้องและสีหน้าของคนรัก
“เอ่อ... ม ไม่มีอะไรครับ ผ ผมแค่เจ็บแผลนิดหน่อย” น้ำเหนืออ้อมแอ้มตอบ ใครจะกล้าตอบว่าเจ็บหัวนม... ได้หน้าระเบิดกันพอดี
ควอตซ์ยังทำหน้างงไม่หาย แต่ก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรต่อเพราะยังมีเจ้าตัวน้อยที่เขากำลังอุ้มอยู่
น้ำเหนือใช้นิ้วแตะปากเล็กๆ ของพี่ฮาร์ทแล้วดันออกเบาๆ ก่อนจะป้อนนมใหม่ คราวนี้ลูกน้อยไม่รังแกคุณแม่แล้ว เพราะเอาแต่ดูดนมใหญ่
“เมื่อกี้แกล้งมัมมี๊เพราะประท้วงหิวใช่ไหมตัวเล็ก” น้ำเหนือพูด มองแฝดคนพี่ที่สนใจแต่การดูดนมอย่างเดียว
ควอตซ์มองภาพสองแม่ลูกยิ้มๆ นับจากวันนี้ไปคงมีเรื่องปวดหัวอีกหลายเรื่องเพราะดูท่าแล้วลูกแฝดของพวกเขาจะแสบซนไม่ใช่เล่น แต่เขาคิดว่ามันคงเป็นเรื่องปวดหัวที่สร้างรอยยิ้มและความสุขให้พวกเขาได้แน่นอน
คุณพ่อป้ายแดงชะงักความคิดของตัวเองก่อนจะหัวเราะออกมา เมื่อน้องเดียร์ที่เขาอุ้มพาดกับบ่าเรอออกมาเสียงดัง
“ไงเรา สบายท้องแล้วสิ เรอเสียงดังขนาดนี้” ควอตซ์พูด กดปลายจมูกตัวเองลงที่แก้มนิ่มของลูกเบาๆ
เจ้าตัวน้อยทำเพียงแค่ยิ้มหวานออกมา ก่อนจะซบหน้าลงกับไหล่กว้างๆ ของคุณพ่อ เห็นอย่างน้อยควอตซ์ก็พาอุ้มเดินไปเรื่อยๆ กล่อมลูกตัวน้อยให้นอนหลับ
"ยังไม่อิ่มอีกเหรอ" ควอตซ์ถามเมื่อเห็นว่าลูกชายคนโตยังเอาแต่ดูดนมแม่ไม่หยุด ส่วนคนน้องนอนหลับอยู่บนเตียงแล้วเรียบร้อย
“คงจะอย่างนั้นนะครับ” น้ำเหนือตอบ ขยับตัวนิดหน่อยเพราะรู้สึกเมื่อย
เห็นแบบนั้นควอตซ์ก็เดินไปนั่งซ้อนน้ำเหนือจับคนรักให้เอนพิงอกเขา มือทั้งสองก็ช่วยประคองพี่ฮาร์ทเอาไว้ “กินเก่งกว่าน้องอีก จะแย่งน้องกินไหมละเนี่ย”
น้ำเหนือหัวเราะกับคำพูดของคนรัก พยักหน้าเห็นด้วย "สงสัยต้องให้นมเดียร์ก่อนฮาร์ทนะครับ ไม่อย่างนั้นแย่งน้องหมด”
"แย่งน้องไม่พอ แย่งแด๊ดด้วยนี่สิ” คนฟังขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยิน เงยหน้าขึ้นมองคนพูดอย่างสงสัย “แย่งอะไรกันครับ... นี่... คิดอะไรลามกอยู่ใช่ไหม!”
ควอตซ์หัวเราะ หอมแก้มคนรักไปทีจนน้ำเหนือนึกอยากจะตีแรงๆ สักทีแต่ติดที่ว่ามือทั้งสองข้างกำลังอุ้มลูกอยู่เลยทำไม่ได้อย่างใจคิด
“ทำไมพี่ควอตซ์หื่นอย่างนี้นะ!”
“พี่หื่นที่ไหนกัน” อีกฝ่ายว่า แต่ก็ยังหัวเราะในลำคอกับคำพูดของคนรัก
“ก็...! ฮึ่ม ผมไม่คุยกับพี่ควอตซ์แล้ว” น้ำเหนือว่าเสียงงอน ก่อนจะหันมาสนใจพี่ฮาร์ทที่ขยับมือขยับขาไปมา “ว่ายังไงครับหือ... อิ่มแล้วเหรอ”
เจ้าตัวน้อยส่งเสียงออกมา พอเห็นแบบนั้นน้ำเหนือก็ยิ้มกว้างก่อนจะอุ้มพี่ฮาร์ทส่งให้กับควอตซ์ที่ขยับมารอรับ ซึ่งพอรับมาเขาก็จับตัวน้อยพาดบ่าแล้วลูบหลังให้เรอ
หมอวิรัชว่าเด็กเวลาดูดนมจะเอาอากาศเข้าไปด้วยจนทำให้ในท้องมีลมอยู่จึงต้องช่วยทำให้ลูกน้อยกำจัดลมในท้องเพื่อช่วยบรรเทาอาการแน่นท้อง
“เฮ้ย! ตัวเล็กนี่...”
ควอตซ์ร้องออกมาอย่างตกใจจนน้ำเหนือต้องหันไปมอง “เป็นอะไรครับพี่ควอตซ์”
“ตัวเล็กแหวะนมออกมาน่ะสิ แถมยังมาเปื้อนพี่อีกเนี่ย” พูดพร้อมขยับลงจากเตียง
“เปื้อนนิดเดียวเองครับ พี่ควอซ์ก็เวอร์ไป” น้ำเหนือหัวเราะเมื่อเห็นเสื้อของคนรักเปื้อนนมที่เจ้าตัวเล็กแหวะออกมา “สงสัยลูกจะรู้นะครับว่าแด๊ดดี๊คิดไม่ดีอยู่ ก็เลยช่วยสั่งสอนให้”
“แบบนี้นี่มันน่าโดนทั้งมัมมี๊แล้วก็ลูกชายเลย” ควอตซ์พูด ยื่นมือไปบีบจมูกคนรักเบาๆ ก่อนจะเลยไปแกล้งลูกชายตัวน้อยที่อายุยังไม่ครบหนึ่งสัปดาห์ดีด้วยการจิ้มไปที่แก้มป่องๆ นั้น
น้ำเหนือยกมือตีมือคนรักไปที “พี่ควอตซ์ก็แกล้งลูก ไปเปลี่ยนเสื้อเถอะครับเดี๋ยวผมดูลูกต่อให้เอง”
ควอตซ์ส่ายหน้า “ไม่เป็นไรเดี๋ยวลูกก็หลับแล้ว รอให้หลับก่อนก็ได้ เปลี่ยนอุ้มไปมาเดี๋ยวลูกไม่หลับสักที”
อีกฝ่ายพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่มาเตรียมเอาไว้ให้คนรัก เดินไปดูน้องเดียร์ที่นอนหลับอยู่บนเตียงนอน
"น้ำเหนือจัดที่นอนให้ลูกที ฮาร์ทหลับแล้วละ” ควอตซ์หันมาบอก เดินกล่อมตัวน้อยที่หลับไปแล้ว พอได้ยินแบบนั้นน้ำเหนือก็รีบจัดที่นอนอีกฝั่งของเตียงนอนเด็กให้
ควอตซ์ค่อยๆ วางเจ้าตัวน้อยลงนอนปล่อยที่เหลือให้น้ำเหนือจัดการส่วนตัวเขาเองก็หยิบเสื้อผ้าที่คนรักเตรียมให้เข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด
“น้ำเหนือก็พักบ้างเถอะ แผลก็ยังไม่หายดีเลยอุ้มแฝดกินนมตั้งนาน” ควอตซ์ที่เดินออกมาจากห้องน้ำพูดก่อนจะเดินไปประคองคนรักกลับมาที่เตียง ประคองอีกฝ่ายให้ลงนอนก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ กัน
“พี่ควอตซ์ก็ต้องพักเหมือนกันนะครับ”
“ครับผม นอนพักเถอะเดี๋ยวแฝดตื่นแล้วจะไม่มีเวลาพัก” มือหนาเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเองมากดเปิดเพลงช้าๆ เอาไว้ ก่อนจะหันกลับมารั้งอีกคนเข้าไปกอดมือหนาลูบผมนุ่มเบาๆ เหมือนต้องการจะกล่อมอีกฝ่ายให้นอนหลับ
ควอตซ์มองคนรักที่นอนหลับไปอย่างรวดเร็วยิ้มๆ คงเพราะน่าจะยังรู้สึกเพลียๆ อยู่แล้วไหนจะแผลที่ยังไม่หายสนิทอีก ใช้เวลาไม่นานอีกฝ่ายก็หลับไป
“ฝันดีครับ” ยื่นไปจูบที่หน้าผากของน้ำเหนือเบาๆ หยิบผ้านวมขึ้นคลุมร่างของน้ำเหนือให้ เขานอนอยู่อย่างนั้นจนแน่ใจว่าอีกฝ่ายหลับสนิทดีแล้วจึงขยับลุกออกมาปล่อยให้สามคนแม่ลูกนอนพักกันไป ส่วนตัวเขาเดินแยกไปนั่งทำงานที่มุมทำงาน
ไม่ได้ออกไปที่ไหนเพราะกลัวว่าแฝดตื่นมาแล้วจะร้องงอแง และอาจจะรบกวนน้ำเหนือจนอีกฝ่ายตื่นขึ้นมาได้ เขาเลยเลือกที่จะนั่งทำงานอยู่ในห้องแบบนี้แทน
************************************************
เรื่องนี้แฟนตาซีที่นายเอกท้องได้แล้ว ก็เอาให้สุดค่ะ น้องให้นมลูกได้ไปด้วยเลยแล้วกัน... ความรู้สึกตอนน้องให้นมน้องแฝดนี่ก็... อาศัยจากการถามแล้วก็หาอ่านในเน็ตดูค่ะ ไม่รู้หรอกว่าเหล่าคุณแม่เขารู้สึกกันแบบนี้หรือเปล่า จินตนาการล้วนๆ เลยค่ะ ฮ่า~~~~
เอาจริงๆ แล้ว... นิยายเรื่องนี้แรกเริ่มเดิมทีเลย ตอนจบของเรื่องคือตอนที่แล้วค่ะ พอน้องคลอดก็จบเลย ส่วนตอนจากตอนนี้ไปคือเป็นเนื้อหาที่เพิ่มขึ้นมาเพราะเห็นว่าหลายคนอยากอ่านแล้วถ้าตัดจบแบบนั้นไปก็ดูจะใจร้ายไปหน่อยฟางก็เลยแต่งต่อค่ะ คิดว่าคงมีอีกหลายตอนอยู่แต่ก็ไม่น่าจะเยอะมาก เอาเป็นว่ารอติดตามกันไปเรื่อยๆ นะคะ ^^
ปล. มีคำผิด บอกได้ค่า
อาจจะมาช้าหน่อยแต่ก็จะไม่ทิ้งไปไหนแน่นอนค่ะ หวังว่าจะเข้าใจกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ฟางด้วยค่ะ ^^
ถ้าชอบถูกใจก็คอมเมนต์กันเนอะ ขอเลยค่าขอคอมเมนต์เลย ขอกันแบบนี้นี่แหละ แฮ่...
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณทุกคะแนนบวกเป็ด คะแนนชื่นชมในตัวฟางนะคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ
หัวข้อ: ❤… อุ้มรัก ...❤ #Mpreg } ll อุ้มรัก'S 01 [100%] l P.160 [12-11-62] (อ่าน 1193112 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก