รักวุ่นๆ ตัวจุ้นช่วยให้รักกัน (◕〝◕) #Mpreg
CH.9
Part ภาค
ผมพาภีมกับภามมาอยู่กรุงเทพฯได้เกือบอาทิตย์พรุ่งนี้เราจะเดินทางกลับกระบี่กัน ส่วนเรื่องที่อยู่ผมกับภีมได้ปรึกษากันเรียบร้อยแล้วว่าเราจะย้ายมาอยู่ด้วยกันที่กกรุงเทพฯเพราะมันสะดวกในการทำงานของผม และการเรียนของภามด้วยเพราะในปีหน้าเจ้าลูกชายของผมจะเข้าโรงเรียนแล้ว ซึ่งภีมก็ไม่มีปัญหาอะไรในตอนแรกผมก็กลัวว่าจะกระทบการงานของภีมเพราะตอนนี้ภีมบริหารรีสอร์ทของที่บ้านอยู่ แต่ภีมบอกว่าไม่เป็นไรเพราะอีกไม่กี่เดือนภูน้องชายของภีมจะเรียนจบแล้วโดยภูสามารถจัดการเรื่องการบริหารต่อได้ เราเลยตกลงว่ากลับกระบี่รอบนี้เราจะไปอยู่ที่นั่นประมาณสองถึงสามสัปดาห์แล้วเราก็ย้ายกันมาอยู่ที่นี่เลย และหลายวันที่ผ่านมาที่พักอยู่ที่นี่ผมก็ถือโอกาสพาภามไปเที่ยวด้วยทั้ง สวนสัตว์ สวนน้ำ ห้างสรรพสินค้าบ้างดูแล้วเจ้าลุกชายผมจะสนุกและมีความสุขมาก เพราะว่าเวลากลับถึงบ้านภามจะมาเล่าเรื่องที่ตัวเองไปเที่ยวมาให้คุณปู่ คุณย่า และคุณลุงฟัง ไม่ต้องถามเลยว่าทั้งสามจะรักจะหลงภามมากขนาดไหนสังเกตุได้จากหลังเลิกงานแล้วถ้าไม่มีงานที่ไหนต่อก็จะกลับบ้านทันที เพื่อมาเล่นกับหลานต่างคนต่างเอาใจเจ้าหลานชายกันยกใหญ่นั่นทำให้ภามชอบมากที่มีคนมาเอาใจ
ผมกำลังเดินไปยังห้องรับแขกเพราะเมื่อครู่เด็กที่บ้านไปตามผมว่ามีคนมาขอพบ พอเดินเข้ามาถึงในห้องก็เจอผู้ชายร่างสูง พอๆกับผมนั่งอยู่ที่โซฟา
“หวัดดีวะ กูก็นึกว่าใครมึงเองเหรอไอ้โจ้” ผมทักคนที่นั่งอยู่
“เออ หวัดดีไอ้ภาค”
“ไปไงมาไง หรือว่ามีธุระอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าหรอกก็ตั้งแต่มึงกลับมากูยังไม่ได้เจอมึงเลย”
“อืม กูยุ่งๆอยู่นะ”
“กูก็ยุ่งเหมือนกัน เนี่ยเพิ่งกลับจากอังกฤษวันนี้ว่างเลยเข้ามาหามึง” ถึงว่ามันไม่โทรหาผมเลย ผมก็มัวแต่จัดการเรื่องภีมกับลูกอยู่
“อืม”
“แล้วมึงยังไม่เริ่มทำงานเหรอว่ะ เห็นกลับมาตั้งนานแล้ว”
“ยัง เริ่มทำเดือนหน้าน่ะ”
“แล้วช่วงนี้มึงทำไรอยู่”
“ไม่ได้ทำไร แต่พรุ่งนี้จะลงไปกระบี่”
“ไปกระบี่ ไปทำไมหรือว่า” แต่ก่อนที่มันจะพูดต่อก็มีเสียงเรียกผมดังขึ้น
“พ่อภาคฮะ” เสียงภามเรียกผมพร้อมกับเจ้าตัววิ่งเข้ามาหา
“ครับ” แล้วผมก้มอุ้มภามขึ้นมานั่งบนตัก
“ภามครับสวัสดีลุงโจ้ก่อนครับ”
“สวัสดีฮะลุงโจ้” ภามยกมือไหว้ไอ้โจ้ที่ตอนนี้นั่งหน้าเหวออยู่
“ลุงเลยเหรอว่ะ เรียกอาก็พอ แล้วนี่คือ”ไอ้โจ้มันว่าผมที่สอนให้ภามเรียกมันว่าลุงแล้วมันมองภามสลับกับผมอย่างสงสัย
“ภามลูกชายกู”
“ลูกชายมึง” ไอ้โจ้พูดขึ้นเสียงดังอย่างตกใจ จนภามสะดุ้ง
“เสียงดังทำไมว่ะลูกกูตกใจ”
“อาขอโทษครับ” แล้วมันหันไปก็โทษภาม
“ไม่เป็นไรฮะ” ภามพูดพร้อมกับยิ้มให้มัน
“แล้วมึงมีลูกได้ยังไง มีเมื่อไหร่ ทำไมอยู่ไม่รู้ แต่กูคุ้นๆหน้าลูกมึงมาก” มันบอกว่าคุ้นหน้าภาม จะไม่คุ้นได้ยังไงในเมื่อมันเจอภามก่อนผมอีก
“จะไม่คุ้นได้ไงมึงเคยเจอภามแล้ว”
“ที่ไหน” มันทำหน้าสงสัย
“มาอยู่นี่เองแม่ตามหาตั้งนาน” เสียงดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของภีมสงสัยตามหาภาม
“คุณแม่ฮะ” ภามหันไปยิ้มให้ภีมแบบอ้อนๆกลัวแม่ดุ เพราะหนีแม่มาแน่เลย
“แม่บอกให้อยู่ที่ห้องนั่งเล่นใช่ไหมหมูอ้วน แม่ไปเข้าห้องน้ำแปปเดียวออกมาหาย” ภีมดุภามแบบไม่จริงจัง
“ก็ภามอยากมาหาพ่อภาคนี่ฮะ” อ้อนเก่งจริงๆลูกชายผม แล้วภีมก็ยิ้มให้
“ภีม” ไอ้โจ้เรียกภีมด้วยความตกใจ
“พี่โจ้สวัสดีครับ” ภีมหันไปตามเสียงเรียกเมื่อเห็นว่าเป็นไอ้โจ้ก็สวัสดีครับ
“ภีมมาอยู่นี้ได้ไง แล้วเรื่องลูกชายมึงมันยังไงว่ะไอ้ภาค”
“กูบอกมึงแล้วว่ามึงเคยเจอภามแล้วที่กระบี่ไง”ผมพูดจบไอ้โจ้หันมองภามแล้วหันไปมองภีม
“ลูกของภีม?”
“ใช่ เด็กคนนั้นก็ภามเนี่ยแหละ”
“แล้วทำไมภามเรียกมึงว่าพ่อหล่ะ แล้วถ้าฟังไม่ผิดภามเรื่องภีมว่าแม่ใช่ไหม”
“อืม ภามเป็นลูกของกูกับภีม”
“หมายความว่าไงว่ะ” ไอ้โจ้พูดพร้อมกับเอามือเกาหัว ฮ่าๆๆๆ สงสัยจะงงจริงๆ
“คิก คิก” เสียงภามหัวเราะ
“ภามหัวเราะอะไรลูก” ผมหันไปถามภามที่อยู่ๆก็หัวเราะขึ้น
“ภามหัวเราะคุณอาฮะ คุณอาตลก คิก คิก” ฮ่าๆๆๆ สงสัยภามคงตลกที่ไอ้โจ้มันทำหน้างงแล้วเกาหัว
“หึหึ”
“เอ้าไอ้สองคนพ่อลูกนี่หัวเราะอยู่ได้อธิบายกูมาสิว่ะ”
“ก็หลังจากที่มึงโทรไปบอกกูว่าเจอภีมกับเด็กคนหนึ่งที่กระบี่ กูก็เลยส่งคนตามสืบตอนแรกแค่อยากรู้ว่าภีมแต่งงานและมีลูกกับใคร แต่กูกลับเจอเรื่องเซอร์ไพรเอง ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของภีมโดยเกิดจากการตั้งครรภ์ของภีมเอง”
“ตั้งครรภ์? ท้องอ่ะนะ ภีมท้อง ท้องได้ไงว่ะภีมเป็นผู้ชายนะ” ไอ้โจ้ทำสีหน้าเหลือเชื่อ
“ตอนแรกที่ภีมรู้ภีมก็ตกใจเหมือนกันพี่โจ้ แต่หมอบอกว่าภีมมีมดลูกตั้งแต่กำเนิดซึ่งภีมก็ไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน” ภีมอธิบายให้ไอ้โจ้ฟัง
“ไม่น่าเชื่อ”
“เชื่อไม่เชื่อ นี่ไงหลักฐานนั่งอยู่บนตักกูเนี่ย” ผมบอกแล้วมองภาม
“เออว่ะ ออกมาน่ารักซะด้วยลูกมึงอ่ะ”
“แน่นอนอยู่แล้วดูพ่อมันก่อน” ฮ่าๆๆๆ แบบนี้ต้องอวยตัวเองเข้าไว้ครับ
“เหอะ ไอ้คนหลงตัวเอง”
“แล้วหลังจากที่กูได้ข้อมูลจากคนที่กูให้ไปสืบมา กูก็เลยลงไปกระบี่จนรู้ความจริงนี่แหละ”
“เออ กูยินดีด้วย”
“ขอบใจ”
“แล้วมึงจะลงไปทำไมกระบี่อีก หรือมึงจะย้ายไปอยู่ที่นั่น”
“ไม่ใช่ ลงไปเตรียมตัวนะหลังจากนั้นภีมกับภามจะย้ายมาอยู่ที่นี่”
“อ่อ” ไอ้โจ้มันพยักหน้าเข้าใจ
หลังจากนั้นเราพูดคุยกันสักพักก็มีเสียงรถเข้ามา สงสัยจะเป็นพี่พอลกลับมาจากทำงานแล้วเพราะนี่ก็เย็นมากแล้ว
“ภามครับ ภามหลานรักของลุง” เสียงเรียกลูกชายผมมาก่อนที่ตัวจะมาอีก
“ภามอยู่นี่ฮะลุงพอล” ภามก็ส่งเสียงตอบกลับไป หลังจากที่ผมพาภามมาที่บ้านทุกวันหลังเลิกงานถ้าไม่มีงานด่วน หรือต้องไปงานเลี้ยงที่ไหนพ่อ แม่ และพี่พอลจะกลับบ้านเลยแล้วก็มาเล่นกับเจ้าลูกชายผม เห่อหลานกันน่าดู
“อยู่นี่เอง” ไม่นานพี่พอลก็เดินเข้ามา
“สวัสดีครับพี่พอล” ไอ้โจ้มายกมือไหว้ทักทายพี่พอล
“เออ หวัดดีมาหาไอ้ภาคเหรอ”
“ใช่พี่ แต่ไม่คิดว่าจะมีเซอร์ไพร”
“แล้วเป็นไงหลานกูน่ารักมากใช่ไหม”
“มากเลยพี่ เห็นแล้วอยากมีลูกบ้าง”
“อยากมีก็หาเมียสิว่ะ”
“พูดเหมือนหาง่ายนะพี่”
“เออ ขอให้เจอเร็วๆนะ ภามครับวันนี้ลุงซื้อของเล่นมาให้ด้วยอยากได้ไหม” พี่พอลพูดครับไปโจ้เสร็จ ก็หันมาพูดกับภาม
“อยากได้ฮะ ไหนฮะ” แล้วภามก็ลงจากตักผมเดินไปหาพี่พอล เพราะพี่พอลเขากำลังทำคะแนนแข่งกับแม่ผมว่าหลานจะรักใครมากกว่ากัน แม่ลูกคู่นี้เขาก็เป็นแบบนี้แหละ ชอบทำอะไรเป็นเด็กๆ(นั่นแม่กับพี่ชายแกนะพี่ภาค)
“นี่ไงครับ แต่ก่อนจะให้ภามต้องหอมแก้มลุงก่อน”
“ขอบคุณฮะ” พูดเสร็จก็หอมแก้มพี่พอล แล้วให้พี่พอลหอมแก้มกลับ
“ท่าทางจะหลงหลานเอามากนะพี่เนี่ย” ไอ้โจ้มันพูดขึ้น
“แน่นอนก็หลานกูน่ารัก เออเดี๋ยวอยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันสิ” พี่พอลก็ชวนไอ้โจ้ทานมื้อเย็น
“ได้เลยพี่”
“แล้วพ่อกับแม่ละครับพี่พอล” ภีมถามเพราะยังไม่เห็นพ่อกับแม่กลับมา
“พ่อกับแม่ไปงานเลี้ยงนะภีม”
“อ่อครับ
“งั้นไปทานข้าวกันเลยดีกว่า ไปครับภาม” พูดเสร็จพี่พอลก็เดินจูงมือภามไปห้องอาหาร แล้วหลังจากทานข้าวเสร็จไอ้โจ้ก็ขอตัวกลับบ้าน
********โปรดติดตามตอนต่อไป********
ปล. ช่วงนี้ว่างมากเลยมาลงให้บ่อยๆนะครับ ตอนนี้พี่โจ้เพื่อนพี่ภาคมาสร้างสีสันกัน เพราะพี่โจ้เป็นคนที่ทำให้พี่ภาคได้เจอเมียกับลูกเนอะ แล้วเจอกันตอนหน้าครับ และอย่าลืมช่วยกันติชมด้วยน๊าาา
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
