หัวข้อ: เพราะ...เป็นเอก : อวดปกและบล็อคหน้า 1 เชิญชมความงาม อิ้อิ้

[Tatangth]

อ่อยจริง 5555555

[ka[ze]na]

พ่อหนูหวงมาก...รู้ไหม?

[himoru]

รอจังหวะบ้านแตก กร๊ากกกก
โอ้ย สงสารหนึ่งเป็นผั--- สามีแท้ๆ
ฮ่ะๆๆ
เป็นไงหล่ะๆ 555

[DKTime]

หลงรักเป็นเอกเลยเชียว 55555

[•♀NoM!_KunG♀•]

แต่ละคน 5555

[MinKKniM]

นี่ถ้าเป็นเอกยิ้มบ่อยๆ หนึ่งไม่หึงแย่เลยเหรอ

ขนาดลูกยังหลงหม่าม๊ากว่าปาป๊าเลย โถ...พี่เต็งหนึ่งของน้อง 5555

[bambooiihallo]

ตอนที่ 27





“มานี่…”



เสียงเรียบพร้อมนั่งลงย่อตัวกวักมือเรียกเจ้าหมาอ้วน ที่นั่งลิ้นห้อยอยู่ตรงข้างบันได เลี้ยงมาหลายวันก็นึกได้ว่ายังไม่ได้ฉีดวัคซีน ไหนๆก็โดดเรียนโดนงานก็พามันไปหาหมอแล้วกัน



เป็นเอกในชุดเสื้อยืดแขนยาวบางๆสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีเลือดหมู เดินไปอุ้มเจ้าหมาอ้วนที่ไม่ยอมเดินมาขึ้นแนบอก



“หนัก…”



บ่น…แต่แววตายิ้ม



เดินไปสวมรองเท้ากังฟูสีขาวธรรมดา เอาโซ่ห้อยคอเจ้าอ้วนลิ้นห้อย แล้วจูงมันเดินตามมา หม่ามี๊กับลูกหมาออกไปท่องโลกด้วยกัน…



แต่หม่ามี๊หยิบไปแค่กระเป๋าตังค์…ปล่อยมือถือกับแบตหมดๆไว้ที่ห้อง












คนหงุดหงิดกลับมาห้องตั้งใจมาเหวี่ยงคนไปโชว์ตัวเองบนโซเชียลเน็ตเวิร์คคู่เจ้าหมาลิ้นห้อย! แต่ปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ แล้วเอกจะไปไหน? สภาพขนาดที่เมื่อเช้าปลุกก็ไม่ตื่นให้โทรไปลางาน ลาเรียนให้



แถมยังเอาหมาไปด้วย



คงไม่ได้เอาไปทำอะไรแปลกๆ เพราะยังเห็นถ่ายรูปคู่กันดี



มือถือไอ้คนหน้านิ่งก็นอนตายอยู่บนเตียง…เลยหยิบเอามาชาร์จให้ซะ



กลับไปมหาลัยตอนนี้ก็ขี้เกียจแล้ว อาบน้ำดูการ์ตูนแล้วกัน



เต็งหนึ่งทิ้งตัวลงนั่งหน้าทีวี มองนาฬิกาที่พึ่งจะห้าโมงกว่า…รอเอกกลับมาค่อยเคลียร์ปัญหาทั้งหมดแล้วกัน จะได้ไปหาข้าวกินด้วยกันด้วย หรือทำไว้รอก่อนดี?



สุดท้ายพ่อบ้านดีเด่นก็เดินเข้าครัวหยิบผ้ากันเปื้อนขึ้นใส่เตรียมตัวทำกับข้าว



หนึ่งทุ่มกว่า….ก็ไม่มีทีท่าว่าอีกคนกับอีกหนึ่งหมาจะกลับ



เต็งหนึ่งเริ่มขมวดคิ้วยกมือขึ้นมากัดเล็บไม่รู้ตัว



ออกไปตั้งแต่ตอนไหน อาจจะก่อนตอนเขากลับมาเลยด้วยซ้ำ แล้วทำไมอีกคนยังไม่กลับ ?



มือหนาคว้ามือถือที่นอนอยู่บนโต๊ะขึ้นมาจะโทรถามเพื่อนแต่เบอร์ของเบียร์ก็โทรเข้ามา



“ฮัลโหล เบียร์เอกอ่ะ?”



“พี่มึงๆ นทีรถล้ม รถไอ้เอก … มอไซต์ไอ้เอก …สายเบรกขาด! ตอนนี้นทีอยู่ไอซียูที่….. ”



เสียงน้องมันตกใจมาก … เอกมันจะสายเบรกขาดได้ยังไง มันเชครถมันบ่อยยิ่งกว่าหน้ามันอีก…. ใครตัด ? ต้องตัดเมื่อคืน…เพราะนทีบอกจะเอารถมาคืนให้ … ใครทำ?



“เอกอยู่ด้วยหรือเปล่า?”



“ไม่ครับ เอกไม่ได้อยู่กับพี่หรอ”



“ชิบหาย… เอกมันหายไป! เดี๋ยวพี่จะไปหาที่โรงบาลขอโทรหาให้คนตามตัวไอ้เอกก่อน นี่มันก็ยังไม่กลับ”



“ได้ครับๆ”



ตัดสายของเบียร์หนึ่งก็รีบขึ้นห้องไปเปลี่ยนบ๊อกเซอร์เป็นกางเกงยีนส์ ก่อนจะกดโทรหาพ่อตัวเอง



“พ่ออยู่ไหน!!!”



“มัลดีฟต์สิวะ ก็รู้ว่าช่วงนี้กูมาพักตากอากาศที่นี่ประจำ”



“เอก .. เอกหายไป มอไซต์มันโดนตัดสายเบรก แต่เพื่อนมันขับ… ”



“เอกหาย ? หายไปตอนกี่โมง …. มึงอย่าพึ่งลุก แปปนะหนึ่ง”



เหมือนอีกฝ่ายไม่ได้อยู่คนเดียว… แต่หนึ่งก็ไม่ได้ติดใจจะถามจนได้ยินเสียงพ่ออีกครั้ง



“ว่าไง เอกหายไปกี่โมง”



“ไม่รู้ครับ แต่ล่าสุดมันอัพอินสตาแกรมช่วงบ่ายๆ ผมกลับมาห้องก็ไม่อยู่แล้ว ออกไปกับหมา คือผมกับมันซื้อหมามาใหม่ ตอนนี้มันยังไม่
กลับ ผมกลัวว่ามันจะเป็นอะไร เพราะรถมันก็สายเบรกถูกตัด ตัดเมื่อคืนไม่ก็วันนี้เพราะเมื่อวานมันยังขับอยู่เลย”



“เชครถยัง? เผื่อเอาคันอื่นไป”



“กำลังเดินไปเชค…”



หนึ่งรีบเดินไปที่ลานจอดรถ…สิ่งที่กลัวก็เป็นจริง…กระจกโชว์รูมเก็บรถที่ควรจะล็อครหัสไว้ถูกเลาะออกหนึ่งบาน ตัวกดรหัสหายไป… คนทำคงทำเงียบมากเพราะไม่มีเศษกระจกหล่นแม้แต่น้อย



“พ่อ… ผมว่า…มันอาจจะยุ่งกับรถทุกคัน แต่… ไม่มีรถคันไหนหายไป เอกไม่ได้เอารถไป? หรือตอนจะมาเอารถไอ้พวกนั้นจะเอาเอกไปกับมันล่ะพ่อ พ่อผมควรทำไง …”



“ใจเย็นๆดิ๊ ให้กูคิดก่อน เดี๋ยวเรื่องหาตัวไอ้เอกจะจัดการให้ ส่วนมึงโทรแจ้งตำรวจให้มาจัดการ เชคกล้อง เรียกช่างมาตรวจรถ โอเคมั้ย? ทำให้มันดูเป็นแค่โจรมาแงะจะขโมยรถ อย่าไปออกข่าวว่าทายาทตระกูลดังหายตัวไป”



“แต่…ถ้านักข่าวมาละพ่อ รถคันละแพงเวอร์ยังไงก็แห่กันมา”



“ก็บอกไปว่าของบ้านชวนันท์ ทำไมวะลูกกูก็ใช้รถแพงได้แต่เสือกไปบ้าเวสป้า ของมึงนั่นแหละ จบนะหนึ่ง”



“ได้พ่อ โทรหาผมด้วยนะ”



“อย่าไปคิดมาก คนๆเดียวเดี๋ยวหาให้มึงเอง!!! …. เอ๊ะ บอกให้ไปนอนไงอย่าดื้อได้ปะ!”



“อยู่กับใครอ่ะพ่อ?”



“คนรู้จัก อย่าเสือก!!!”



พ่อยังคงดุดันเหมือนเดิม… หนึ่งส่ายหัวปลงๆก่อนจะโทรแจ้งตำรวจไปตามเรื่องตามราว กองทัพนักข่าวก็มาอย่างที่คิด เพราะเป็นคดีที่น่าสนใจอยู่เหมือนกัน เพราะกล้องวงจรปิดพร้อมใจกันดับทั้งคอนโดในเวลาเดียวกันคือตอนบ่ายโมง เปิดมาอีกทีทุกอย่างก็เหมือนเดิม



ยกเว้นกระจกห้องเก็บรถที่หายไป…และเวลานั้นยามไปเข้าห้องน้ำ ก็ได้แต่แจ้งเรื่องไปที่คนที่อาศัยที่นี้ว่าใครพอจะเห็นจะรู้อะไรบ้าง



บังเอิญเกินไป?



พนักงานต้อนรับก็ดันลาไปหนึ่งคน อีกคนก็พอลูกค้าไปดูห้อง…. แล้วเป็นเอกก็หายไป



“แม่งเอ้ย!!”



คิ้วเข้มขมวดแน่น…ไม่มีเวลาสนใจนักข่าวที่พยายามจะเข้ามาสัมภาษณ์ แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าคงไม่พ้นหน้าหนึ่ง…ทายานเลอบูถูกแงะโชว์รูมเก็บรถส่วนตัว…



“คุณชายครับ…เพื่อนมาครับ”



คนของพ่อที่ถูกส่งมาทันทีที่วางสายจากพ่อ มาช่วยงานจัดการให้เรียบร้อย



“พามาเลยครับ”



แมทกับสก๊อตเดินผ่านฝูงชนโดยมีการ์ดตำรวจนำเข้ามา



“เกิดไรขึ้นวะ แล้วนี่รถไอ้เอกทั้งหมดไม่ใช่รึไง?”



แมทถาม



“เอกหายไป …”



“ห๊ะ?”



“ชู่ว… คนของพ่อกำลังตามให้ แม่ง..แต่กูต้องมาอยู่ตรงนี้ เหี้ยเอ้ย!!!”



“หายไปได้ไงวะ”



“ไม่รู้ รถมันก็โดนตัดสายเบรก แต่เป็นนทีขับมา เพราะเมื่อวานไปทิ้งรถไว้นั่น…”



“มันอาจจะไม่ได้หายไปหรือเปล่า เพราะถ้าไปตัดสายเบรกรถได้ แสดงว่าคนทำก็ต้องมั่นใจว่ามันอยู่ที่หอนที?”



แมทตั้งข้อสงสัย



“แต่รถทุกคันโดนตัดสายเบรก… มึงเข้าใจมั้ยว่าทุกคัน?”



“เวสป้ามึงล่ะ?”



สก๊อตถาม…



เต็งหนึ่งเลิกคิ้วก่อนบอกช่างให้เชคเวสป้า



“อาจจะไม่โดน เพราะกูกลับมาก็บ่ายสองบ่ายสามแล้ว”



ช่างแจ้งกลับมาว่าเวสป้าไม่มีปัญหา



“งั้นคนทำ…หมายหัวผัวมึงว่ะหนึ่ง นี่กะจะเอาถึงตายเลยนะ ตัดสายเบรก แล้วรถแต่ละคันเหยียบทีพุ่งอย่างกับจรวด ถ้าเบรกไม่ทันนี่… ไม่
ตายก็พิการ”



“ตอนนี้มันอาจจะ….”



หนึ่งยกมือขึ้นกุมขมับ… มือสั่น…ไม่อยากคิดว่าอีกคนมันจะหายไปไหน



“เฮ้ยใจเย็นๆ มันอาจจะจับไปเรียกค่าไถ่”



“ไอ้ห่าทำขนาดนี้มันจะอยากได้ตังหรอวะแมท มันกะเอาตาย ตายชัวร์ๆ”



สก๊อตพูดเสียงเครียด เต็งหนึ่งยิ่งกัดฟันแน่นแต่ก็ทำได้แค่รอ แค่รอจริงๆ พ่อโทรมาบอกแค่ส่งคนตามแล้วแต่ไม่รู้ว่าไปตามกันที่ไหน



“แล้วนทีเป็นไงบ้าง”



“อยู่ไอซียู จบเรื่องทางนี้กับตำรวจ ให้เขาลากรถไปเข้าศูนย์แต่ละรุ่น กูก็จะไปโรงพยาบาล”



“พวกกูอยู่เป็นเพื่อนมึงก่อนแล้วกัน เดี๋ยวโทรบอกให้ปุ้นไปโรงบาลแทน”



แมทเดินแยกไปโทรศัพท์



“หนึ่งมึงใจเย็นๆ อาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ เอกมันต้องไม่เป็นไรเชื่อกู หน้าแบบมันนะโดนจับไปโจรก็เครียดตายห่ากันจะฆ่ามันอีก หน้า
ยากขนาดนั้น”



“ขอให้เป็นอย่างมึงว่าเหอะว่ะก๊อต….กูไม่รู้จะทำไง .. ถ้าชีวิตกูไม่มีมัน”









“ไหน ขอหมอดูพุงหน่อยเร้ว”



ร่างสูงโปร่งกระพริบตาปริบยืนข้างเตียงที่มีคุณหมอหน้าตาจิ้มลิ้มกับคุณพยาบาลกำลังจับเจ้าหมาอ้วนพลิกตัว



“แหน่ะขี้อายด้วยนะ คิกๆ”



คุณหมอหัวเราะเมื่อเจ้าหมาอ้วนไม่ยอมง่ายๆเมื่อถูกจับโชว์จุ๊ดจู๋ รีบสะบัดขาหนี



“บ๊อก!”



“มาๆต้องใช้กำลังกันหน่อยละ เดี๋ยวไม่ได้ฉีดวัคซีนกันพอดี”



“บ๊อก!”



เป็นเอกเลิกคิ้วเมื่อเจ้าหมาอ้วนลิ้นห้อยส่งสายตาอ้อนวอนมา….เหมือนจะพูดว่า ‘ช่วยกูด้วย…’ แต่สิ่งที่เจ้าหมาได้รับกลับไปคือ…หม่าม๊าหน้านิ่งของมันยกมือขึ้นมาบ๊ายบาย



และเข็มก็แทงเข้ามาที่ตูดมัน จึก!!!!



“เอ๋งงงงงงงงงง !!!”



“เสร็จแล้วค่า ฉีดยาพร้อมถ่ายพยาธิเรียบร้อยค่ะ เดี๋ยวทำประวัติน้องหมาด้วยนะคะแล้วต้องพาน้องหมามาฉีดยาให้ครบนะคะเพื่อสุขภาพที่
ดี เนอะอ้วนเนอะ”



เพราะไม่กล้าบอกว่าหมาชื่อ ‘น้องเอก’ เลยบอกไปว่าชื่ออ้วน…



“บ๊อก!”



เค้าชื่อเจ๋งหรอก ไม่ใช่อ้วนนะ!!!



“แน่ะ เห่าใหญ่เลย สงสัยโกรธคุณหมอ คิกคิก”



เป็นเอกขอบคุณคุณหมอเบาๆเมื่อเธอแจ้งว่าพาหมาน้อยกลับได้ จึงเข้าไปอุ้มเจ้าอ้วนลิ้นห้อยที่ตะกุยเสื้อแถมสบตาร้องบ๊อกๆประหนึ่งจะ
ฟ้องว่าโดนรังแก



“ขี้บ่นนะเจ้าอ้วน คิกคิก”



“บ่นหรอครับ?”



“ค่ะ ดูสิสงสัยฟ้องใหญ่ว่าเจ็บงั้นงี้ หมาก็มีหัวใจนะคะบางทีมันก็คงอยากบ่นอยากบอกรักเราแต่มันพูดภาษาคนไม่ได้ เราเลยต้องรักเขาให้มากๆค่ะ”



เป็นเอกหลุบตาลงยิ้มจางๆให้เจ้าอ้วนขี้บ่น



“พึ่งเคยเลี้ยงหรอคะ”



“ครับ…”



“ปรับตัวหลายอย่างเลยสิคะ? เจ้าของบางคนนี่ทำไรไม่ถูกเลยค่ะ นิดนึงก็พามาโรงพยาบาล คิกๆ สู้ๆนะคะคุณพ่อมือใหม่”



“ครับ?”



“เลี้ยงหมาก็เหมือนเลี้ยงลูกค่ะ คิกคิก ถ้ายังไงหมอขอตัวก่อนนะคะ”



คุณหมอเดินไปแล้วทิ้งคุณพ่อมือใหม่ไว้กับคุณลูกที่ยังบ่นไม่จบ…. กว่าจะมาถึงโรงพยาบาลก็เกือบห้าโมงเย็นเพราะมาแท็กซี่ ที่พาอ้อมไปไหนก็ไม่รู้ บอกแค่จะไปโรงพยาบาลสัตว์…รู้สึกเหมือนนั่งรถข้ามเมืองกันเลยทีเดียว



แต่โรงพยาบาลนี้ก็ดูใหญ่ มีมาตรฐาน



“น้องหมาชื่ออ้วน เชิญรับใบนัดค่า”








   เจ้าหน้าที่ประกาศชื่อเจ้าอ้วนทำให้ต้องรีบก้าวเท้าไปที่เคาน์เตอร์เพื่อรับสมุดนัดเล่มเล็ก ที่มีคู่มือดูแลสุนัขแนะนำไปในตัว



“สนใจให้น้องหมาสมัครสมาชิกสปาร์สุนัขมั้ยคะ ตอนนี้มีโปรสิบแถมหนึ่งนะคะ”



“สปาร์สุนัขหรอครับ”



สบตาเจ้าอ้วน…อืม ให้มันทำสปาร์ก็ดีนะ



“ใช่ค่ะ มีนวดคลายเครียดให้น้องหมาด้วยนะคะ หรือจะลงคอร์สว่ายน้ำก็ได้ค่ะ ที่โรงพยาบาลเรามีสระว่ายน้ำสำหรับน้องหมาด้วยค่ะ
รับรองความสะอาดแน่นอนค่ะ หรือจะอาบน้ำน้องหมาก็มีบริการนะคะ”



“สมัครที่ไหนครับ?”



“ที่อาคารด้านหลังเลยค่ะ จะเป็นสถานที่ดูแลน้องหมาโดยเฉพาะ เดินไปทางนี้เลยค่ะ มีแพคเกจน่าสนใจเพียบเลย ลองไปดูนะคะ”



มองไปตามทางที่พนักงานชี้ จึงรีบจ่ายเงินแล้ววางอ้วนลงให้เดินตาม



“สปาร์นะ?”



“บ๊อก!”



สปาร์คือไย เจ๋งไม่เก๊าใจเยยหม่ามี้!



เป็นเอกยิ้มจางๆ ทว่าพอถึงอาคารด้านหลังที่เป็น…ดินแดนน้องหมาแล้วก็ตาวาวไม่รู้ตัว เพราะไม่ได้มีแค่สปาร์! แต่มีทั้งฝึกน้องหมา ออกกำลังกายน้องหมา คอร์สอบรมการดูแลน้องหมาเบื้องต้น มีหลักสูตรแนะนำด้านโภชนาการให้เจ้าของน้องหมาที่สนใจและอีกมากมาย!!!



“สวัสดีค่า สนใจบริการไหนมั้ยคะ ตอนนี้มีแพคเกจสมัครทุกอย่างเซ็ตคอมโบ้ แถมเบาะนอนน้องหมาจากที่ผลิตอย่างดีจากประเทศ
นอร์เวย์เพื่อการนอนที่สุดแสนจะสบายของน้องหมา และอุปกรณ์อาบน้ำเกรดพรีเมี่ยมให้หนึ่งเซ็ตด้วยนะคะ”



“ทุกคอร์สเลยครับ”



“อุ้ย แล้วเจ้าของสนใจอบรมคอร์สดูแลน้องหมามั้ยคะ? คอร์สตอนเย็นกำลังจะเริ่มพอดีเลย ระหว่างนี้ก็ให้น้องหมาไปอาบน้ำ ขัดเล็บ ทำสปาร์ไปพลางๆดีมั้ยคะ? ถ้าสมัครคอร์สนี้ด้วยจะได้รับปลอกคอสลักชื่อด้วยนะคะ แถมสลักเบอร์ด้วยเผื่อน้องหมาหายจะได้ตามเจ้าของได้ถูกคน”



“ครับ”



“ค่า งั้นเดี๋ยวมากรอกเอกสารทางด้านนี้เลยนะคะ อุ้ย พอดีเลยค่ะ มีผ้าเช็ดตัวน้องหมาจากอังกฤษที่นิ่มสุดในสามโลกวางขายที่นี่ที่เดียวในไทยด้วย ซื้อไปด้วยมั้ยคะ ซื้อตอนนี้ลดยี่สิบเปอร์เซ็น…”



“ครับ”



แล้วเป็นเอกก็หลุดไปอยู่ในอณาจักรน้องหมา….










“น้องเอกมีไลน์มั้ยคะ สนใจเข้าร่วมกลุ่มคนรักตูบกับพวกเรามั้ยคะ จะจัดกิจกรรมพาน้องหมาไปวิ่งด้วยกันบ่อยๆค่ะ แถมมีแชร์พวกทริคดูแลน้องหมาด้วยนะคะ”



เป็นเอกตาวาวเมื่อกลุ่มคุณป้าที่มาเรียนด้วยกันเอ่ยชวน พวกเธอมาลงเรียนหลายครั้งแล้วจนสนิทกันไปหมดเพราะเป็นกลุ่มคนรักหมาเหมือนกัน



“ใช่ค่ะ บ้างก็พาน้องหมาไปงานประกวดนะคะ ไปนั่งคุยกันสนุกดีค่ะ”



“งั้น…ผมเข้าด้วยครับ”



“งั้นแลกไลน์กันไว้นะคะ นี่ค่ะของคุณพี่ น้องเอกแอดมาเลยค่ะเดี๋ยวคุณพี่แอดเข้ากรุ๊ป”



สองมือตบที่กระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบมือถือ…ลืมเอามือถือมา



“ผมไม่ได้ติดมือถือมา…”



“อุ้ย งั้นเอาไอดีมาเดี๋ยวคุณพี่แอดไปเองค่ะ”



“ได้ครับ”



มือเรียวรับโทรศัพท์ของอีกฝ่ายมาพิมพ์ไอดีไลน์ลงไป ก่อนวงสนาทาจะแยกย้ายเมื่อเริ่มคอร์สเรียนที่มีเจ้าของน้องหมาประมาณสิบกว่าคนมาเข้าคอร์สโดยคุณหมอผู้เชี่ยวชาญ



สองทุ่มกว่าก็ได้เวลาแยกย้าย เจ้าอ้วนก็เข้าสปาร์ทั้งตัวจนทำหน้าฟินทันทีที่ไปรับตัวกลับมา



“สบายเลยสิ”



“บ๊อก!”



“รับสินค้าด้านนี้เลยนะคะคุณเอก”



คนขายคอร์สคนเดิมพาไปรับสินค้าที่เยอะมากจนคนซื้อเลิกคิ้ว…นี่เขาซื้ออะไรเยอะขนาดนี้?



“เดี๋ยวให้พนักงานช่วยยกไปที่รถให้นะคะ”



“ผมมาแท็กซี่…”



“งั้นให้เรียกรถแท็กซี่ให้เลยมั้ยคะ?”



“รบกวนด้วยครับ”



ยิ้มจางๆเป็นการขอบคุณ….วันนี้เป็นเอกรู้สึกได้ว่าตัวเองมีความสุข เจ้าอ้วนก็มีความสุข แถมวิธีของสก๊อตก็ดูจะได้ผล คุยกับคนไม่ได้ก็คุยกับหมา! แล้วหมาก็พามารู้จักกับคนอื่น!



ต้องมาบ่อยๆ



กว่าแท็กซี่จะพาอ้อมเมืองกลับมาที่คอนโด ผ่านการจราจรหนาแน่นของกรุงเทพมหานคร…กว่าจะถึงคอนโดก็สี่ทุ่ม ทั้งคนทั้งหมาตาปรือกันทั้งคู่



แท็กซี่ช่วยขนของเข้ามาวางที่ล็อบบี้คอนโดจนหมดแล้วรับตังที่แถมทิปให้เป็นค่าน้ำใจแล้วกลับออกไป



“นอนกัน…”



ป่านนี้เต็งหนึ่งคงยังอยู่มหาลัย ทำฟอมูล่าเหมือนเดิม



“ให้ผมช่วยมั้ยครับพี่?”



นักเรียนมัธยมคนหนึ่งเดินเข้ามาที่ล็อบบี้ เหมือนพึ่งกลับออกมาจากข้างนอกเสนออย่างมีน้ำใจ



“รบกวนด้วยครับ”



ทั้งสองช่วยกันหอบของเข้าลิฟต์ ก่อนจะขอบคุณอีกครั้งที่มีน้ำใจแล้วแยกย้ายกันไป



เป็นเอกจัดแจงให้หมาอ้วนนอนบนฟูกนิ่มที่ซื้อมาใหม่ ใส่ปลอกคอหนังสลักชื่อและเบอร์โทร…ของเป็นเอกและเต็งหนึ่ง ส่วนชื่อหมา…ยังไม่สลัก ต้องไปคุยให้เข้าใจว่าหมาต้องเปลี่ยนชื่อ ไม่ใช่ชื่อน้องเอก!



จัดการหมาเรียบร้อยก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชงโกโก้มาเปิดทีวีดูข่าวรอบห้าทุ่ม อีกมือหยิบการ์ตูนที่อ่านค้างไว้มาเปิด



คิ้วสวยเลิกขึ้น…เมื่อผู้ประกาศข่าวรายงาน



 “ใช่ครับ โดยคุณเต็งหนึ่งเป็นทายาทของตระกูลชวนันท์เจ้าของแบรนด์เลอบูชื่อดัง ด้านเจ้าตัวให้สัมภาษณ์แค่ว่าให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ และเชื่อมั่นว่าจะตามจับคนร้ายได้ในเร็ววันครับ ส่วนโลกโซเชียลก็ให้กำลังล้นหลามเลยนะครับเพราะผู้เสียหายเป็นถึงหนุ่มหล่ออันดับหนึ่งของมหาลัย….”



….. ภาพประกอบข่าวคือภาพเต็งหนึ่งขมวดคิ้วยืนกอดอกอยู่ที่ลานจอดรถ เหมือนจะเปิดมาทันแค่รายงานข่าวช่วงหลัง แล้วหนึ่งทำไมไปอยู่ในข่าว?



เป็นเอกวางถ้วยโกโก้ลงแล้วเดินไปที่โทรศัพท์บ้านบนโต๊ะข้างทีวี…



“หนึ่ง…”



“ขอโทษครับตอนนี้เต็งหนึ่งไม่สะดวกรับสาย ไม่ทราบว่าใครโทรมาครับ”



เต็งหนึ่งไม่ได้เมมเบอร์คอนโด เสียงเหมือนแมทเป็นคนรับ



“เอก…เป็นเอก”



“เอก? เฮ้ยเอกโทรมา!!!”



สักพักโทรศัพท์ก็ถูกเปลี่ยนมือ จากเสียงแมทเป็นเสียงเต็งหนึ่ง



“เอก!! มึงอยู่ไหน ปลอดภัยหรือเปล่า!!! หายไปไหนมา บอกกูกูจะไปหา!!”



“สปาร์หมา”



“ห๊ะ”



“พา…ลูกมึงไปสปาร์…”



“……”



“ซื้อปลอกคอใหม่ด้วย”



“…..”



งง ว่าทำไมอีกฝ่ายไม่คุยด้วย หรือจะโกรธ?



“หิวข้าวจัง”



“เอก…มึง…แม่งเอ้ย!!!”



“ทำไมออกทีวี”



“กูเป็นดารามั้ง!!!”



แต่มันออกข่าวอาชญากรรม…



“ได้บทโจรข่มขืนหรอ?”



“ห้ะ”



“เหมาะดี”



เป็นเอกงงเมื่อีกฝ่ายตัดสายทิ้งแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย…กลอกตาแล้ววางโทรศัพท์ก่อนจะกลับไปสนใจหนังสือการ์ตูนต่อ ไม่ได้รู้เลยว่าคนที่อยู่โรงพยาบาลกำลังหัวเสียขั้นสูงสุด



“แม่งเอ้ย!!! คนเขาเดือดร้อนหามันแทบตายแม่งเสือกพาหมาไปสปาร์แถมยังกวนตีนกูอีก!!!”





=======================


หนึ่งสู้ต่อไปนะหนึ่งนะ 55555555555555 เป็นเอกแม่งไม่ได้รู้อะไรเลย


จุ้บๆ เจอกันงานมินิฟิคพรุ่งนี้นะค้า >_<

[boonpa]

  หนึ่งไม่มีเอกอยู่ข้างกายน่าสงสารจริง

[anterosz]

กร๊ากกกกกก โจรข่มขืน!!!!

[Viewonohm]

ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยยย โถๆๆๆ 

[JustWait]

ก๊าก5555555555


เป็นเอกน่ารักที่สุดในโลกค่ะ ทำอะไรก็น่ารัก55555555555


ไม่มีความสงสารต่ออิหนึ่งเลยเรา

[NuTonKaw]

อิอิ ดาราบทนี้เหมาะกับหนึ่งจริงๆ

[mooping-7]

 555555 โอ้ยยยยยเพลีย    เอกผู้อยู่ในห้วงของสปา กับหนึ่งที่อยู่ในอารมณ์เมียหาย เข้ากันที่สุด

[Dark_Noah]

โอย ตายๆ น้องเอกของพี่น่ารักจริงๆ เลยลูก กร๊ากกกกกกกก 
หาเรื่องให้สามีปวดหัวได้ทุกวันเลย คู่นี้จะดราม่าก็ดราม่าได้ไม่สุดจริงๆ
ว่าแต่คุณพ่ออยู่กับใครคะ ใช่พ่ออัครรึเปล่า  คู่นี้จะรีเทิร์นไหม
แล้วแม่น้องเอกล่ะ เอ๊ะ เอาจริงๆ คือยังงงว่าตกลงภรรยาของทั้งคู่ยังอยู่ไหมคะ แบบว่าอยากให้รีเทิร์นมาก 

[maemix]

ไมเกรนขึ้นแทนหนึ่ง
 

[stickyyrice]

555555
คุณเเม่มือใหม่ก็เงี่ย

[B52]

คนละโลกกันเลยอะบรรยากาศ

[กฤษณ์]

ถือเป็นโชคดีของเอกนะเนี่ย มีคนอยู่รอบตัวตลอดตั้งแต่ออกไปยันถึงที่นั่นเลย
แล้วก็ยังมึนไม่รู้ตัวต่อไป

[kataiyai]

เพราะเป็นเอกไง

[twinmonkey0311]

ขำเป็นเอก และก็สงสารเต็งหนึ่ง คนอื่นเค้าตามหากันวุ่นวายแต่หม่าม๊ากับลูกชายมีความสุขกันอยู่หนึ่งคนกับหนึ่งตัว

[PK13]

เอกเหมือนหลุดไปอยู่คนละโลกกับหนึ่ง ไม่รู้เรื่องอะไรเล๊ยยยย 555555
ปล.หายเร็วๆนะนทีอย่าเป็นอะไรมากนะ ถ้าเอกรู้เรื่องเมื่อไหร่ต้องเสียใจมากแน่ๆ

[Supparang-k]

หนึ่งกัยเอกนี้วันนี้หลุดนะ หลุดไปคนละโลก หม๊ามี๊เอกกะน้องอ้วนชิลเว่อร์ ส่วนปะป๋านี่เล่นบทหนังอาชญากรรม 555

[fay 13]

 

[mira]

อ่านไปอ่านมา รู้สึกว่า ปะป๋าของเอกน่าจะยังมีชีวิตอยู่และอยู่กับพ่อของหนึ่งแฮะ  พ่อของทั้งคู่สนิทกัน ถ้าปะป๋าของเอกถูกเก็บจริง พ่อของหนึ่งไม่น่าจะปล่อยให้คนทำไว้นะ  เดาล้วน ๆ

[darling]

สงสารน้องหนึ่ง สามีน้อง (ก็เพื่อนน้องบอก) รู้สึกจะรักลูกมากกว่าเมียแล้ว 

[lukYRKM]

และแล้วเป็นเอกก็หลงเจ้าเจ๋งจนได
เอกทำคนอื่นเขาวุ่นวายหรือคนอื่นเขาวุ่นวายกัยเอง คือขำหนักมาก 5555555555

[mystery Y]

ตอนนี้จะขำหรือจะสงสารหนึ่งดี

[ao16]

 

[monkey_saru]

  เต็งหนึ่งผู้น่าสงสาร 55555555  หม่าม้ากับอ้วนมัวแต่ไปทำสปา

[mild-dy]

เต็งหนึ่งผู้น่าสงสารและเป็นเอกผู้น่ารักกกกกก 5555555