Chapter 13: Your Cutie Charm!
วันอาทิตย์อากิชวนไปดูไอ้น้ำแข็งถ่ายแบบที่สตูดิโอ เห็นมันบอกว่าเป็นการถ่ายแบบคู่กับนางแบบชาวต่างชาติ
ในคอนเซป The Hottest Night แค่ฟังชื่อคอนเซปก็เสียวแทนจนไม่อยากไปดูแล้ว
แต่ทนยัยน้องตัวแสบคะยั้นคะยอไม่ไหว อายะเลยจำใจต้องไปด้วย
“นี่ค่ะ… บัตรผ่าน” อากิยื่นบัตรพาสปอร์ตเข้าสตูดิโอหรูที่มีคำว่า VIP แปะอยู่ตรงหน้าชัดเจน พวก
สตาฟฟ์พี่เลี้ยงจึงปล่อยพวกเค้าผ่านไปง่ายๆ
“โอ้… อากิกับอายะใช่มั้ยจ๊ะ” สาวสวยอายุประมาณสามสิบต้นๆท่าทางเปรี้ยวจี๊ด กำลังเดินเข้ามาหาสองแฝด
“ขอแนะนำตัวนะ พี่ชื่อ โยโกะ เป็นผู้จัดการส่วนตัวของไคคุงเค้าจ้ะ เค้าบอกให้พี่มารอรับน้องสองคน
งั้นเราเข้าไปด้วยกันเลยดีมั้ยจ๊ะ”
พี่โยโกะท่าทางเป็นกันเองมาก แถมยังคุยเก่งด้วยมีผู้จัดการส่วนตัวใจดีขนาดนี้มิน่าล่ะไอ้น้ำแข็งมันถึงได้ใจนัก
เจ้าหล่อนพาสองแฝดไปนั่งบนโซฟาหลังช่างภาพ อากิดูฉากที่เซ็ตไว้กลางห้องอย่างตื่นเต้น
ฉากที่ไคโอจะถ่ายวันนี้เน้นสีแดงและสีดำที่ดูลึกลับสมกับคอนเซปค่ำคืนสุดเร่าร้อน โดยเฉพาะเตียงนอนสีแดง
เหมือนเลือดที่ยังไม่ถูกยกเข้าฉากก็ดูจะสร้างบรรยากาศรัญจวนได้ดีเหลือเกิน จนอายะเผลอกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
ไม่อยากนึกภาพเลยว่าตอนที่ไอ้น้ำแข็งมาเลื้อยตัวถ่ายคู่กับเตียงหลังนี้จะยิ่งเซ็กซี่แค่ไหน
ภาพเซ็ตแรกจะถ่ายพวกนางแบบต่างชาติสามคน แต่ละคนแต่งชุดสุดวาบหวิว ผิวขาวๆ ผมทอง ตัวสูงชะลูด
แค่อายะกลับรู้สึกไม่ชอบเลย แม้ว่าแต่ละคนจะถ่ายได้สวยดูเย้ายวน แต่ก็ฝืนธรรมชาติ
ต่อมาก็ถึงคิวนายแบบหนุ่มน้อยเพียงหนึ่งเดียวในวันนี้ ไคโอออกมาด้วยชุดเรียบง่ายแต่เซ็กซี่บาดใจร้ายกาจกับกางเกงยีนสีดำ
ที่ถูกกรีดจนขาดวิ่น และเสื้อเชิ้ตสีขาวบางจนเห็นแต้มสีชมพูน่ารักบนหน้าอกอย่างชัดเจน อายะหน้าแดงก่ำจนต้องรีบก้มหน้าหลบ
“ว้าว! วันนี้ไคคุงหล่อจัง” อากิที่นั่งข้างๆยิ้มแก้มปริ ทำตาหวานเยิ้ม “ฮู้ย… นี่ถ้าเป็นคอนเซป summer เหมือนคราวก่อนล่ะก็
จะโดนสาดน้ำตอนถ่ายด้วย ยิ่งเท่เข้าไปใหญ่เลย”
สาดน้ำ!
โอ้… งั้นเสื้อเชิ้ตบางเฉียบแค่นั้นจะเอาอยู่เรอะ อายะเผลอหลับตานึกภาพตาม ไคโอในเสื้อเชิ้ตบางๆเปียกน้ำ
เห็นทุกอย่างแม้แต่รูขุมขนที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อตัวนั้น และเจ้าแต้มสีชมพูพวกนั้นก็คงจะพุ่งหราออกมา
โอ… พระเจ้า แค่คิดเลือดกำเดาก็จะกระฉูดแล้ว
ไคโอเริ่มถ่ายภาพกับนางแบบผมทองที่ดูน่ารักที่สุด ทุกช็อตจะมีการกอดก่าย เลื้อยล้วง นัวเนียกันตลอดเวลา
จนนางแบบรู้สึกจะอินจัด เห็นเจ้าหล่อนซบหน้าไปที่อกพร้อมกับขบเม้มแต้มสีชมพูของไคโอเบาๆ
จนนายแบบสุดหล่อของเราส่งเสียงโวยวายลั่น แล้วไม่ยอมถ่ายต่อ จนต้องเปลี่ยนให้นางแบบคนอื่นมาถ่ายแทน
แต่ไปๆมาๆทุกคนก็อดใจไม่ไหวกับความเร่าร้อนของสุดยอดนายแบบ จนเผลอออกอาการหื่นกันทุกคน
โดยเฉพาะคนสุดท้ายถึงกับกระโดดจูบแลกลิ้นกับไคโออย่างดูดดื่ม
“แย่ชะมัด!” ไคโอบ่นขรมตอนที่ได้รับอนุญาตให้พัก แล้วเดินเข้ามานั่งบนโซฟาข้างพวกอายะ
“ไคโอคุงเหนื่อยมั้ย เดี๋ยวอากิไปเอาน้ำมาให้นะ” อากิรีบทำหน้าที่แฟนอย่างเต็มที่ วิ่งปร๋อออกไปซื้อน้ำมาให้ไคโอ
(แล้วในสตูมันไม่มีให้กินหรือไงฟะ)
“ตอนถ่ายแบบ… นาย… คงลำบากแย่” อายะพูดตะกุกตะกัก ตั้งแต่เข้ามานั่งอยู่ในสตูต้องทนกลั้นเลือดกำเดาไม่รู้ตั้งกี่รอบ
ยิ่งพอเจ้าตัวนายแบบที่เห็นไกลๆก็ทำให้ฮอร์โมนพุ่งพล่านจะแย่อยู่แล้ว ยังมานั่งใกล้ๆทำให้อายะยิ่งเขินเข้าไปใหญ่
(โอ๊ย! เมื่อไหร่แกจะชินกับมันซะทีล่ะอายะ)
ไคโอยิ้มกริ่ม ยิ่งเห็นคนรักนั่งเขินแถมยังเป็นห่วงก็ยิ่งอยากแกล้ง
“นี่ยังไม่เท่าไหร่ บางคนแทบจะปล้ำฉันกลางสตูก็มีนะ”
“หา!! ขนาดนั้นเลย!”
“แต่ก็โดนฉันชกจนหน้าเจ่อไปทุกคนเลยล่ะ”
“นายนี่ร้ายมากเลยนะ ไค”
“แล้วนายล่ะอายะ ไม่คิดจะถ่ายแบบคู่กับฉันบ้างเหรอ” หมาป่าเจ้าเล่ห์แกล้งโอบไหล่เข้ามาหาลูกแกะน้อยพร้อมกับยักคิ้วแผล็บ
“ไม่! ฉันเป็นนักดนตรีนะไม่ใช่นายแบบ ฉันโพสท่าเหมือนนายไม่เป็นหรอก”
“น่านะ… ไม่ยากหรอก เดี๋ยวฉันสอนให้”
“ไม่เอา!”
“มากี้คุง!!” ดูซิ แล้วมันเคยฟังเค้าซะที่ไหน ยังมีหน้าไปเรียกตากล้องหน้าตาเฉยเลย “ตอนบ่ายยังเหลืออีกเซ็ตใช่มั้ย
ผมอยากให้เพื่อนผมถ่ายด้วย”
“แต่เราเซ็ตตัวนางแบบไว้แล้วนะ มิสเตอร์ไคโอ”
“น่า… มากี้ นางแบบพวกนั้นหื่นจะตาย ผมไม่ชอบ”
“แต่คอนเซปที่วางไว้ต้องเป็นนางแบบที่เร่าร้อนนะ”
“แล้วเพื่อนผมเนี่ยถ้าจับแต่งองค์ทรงเครื่องซะหน่อย แต่งหน้ากับใส่วิกอีกนิด จะไม่เหมือนนางแบบตรงไหน
เผลอๆผมว่าสวยกว่านางแบบที่คุณหามาให้ด้วยซ้ำ” ไคโอรีบโม้ใหญ่ แต่อายะกำลังอยากไหลแทรกแผ่นดินหนี
ตากล้องมืออาชีพมองซ้ายมองขวาก็พยักหน้าเห็นด้วย “ตกลง… ผมให้เพื่อนคุณถ่าย จิเอะ!!”
ว่าแล้วก็ตะโกนเรียกช่างแต่งหน้ามืออาชีพที่มายืนรอคิวอยู่แล้ว “จิเอะจัง ช่วยแปลงโฉมหนุ่มน้อยคนนี้เอาให้เซ็กซี่ที่สุดเลยนะ”
“โอเคค่ะบอส จิเอะเล็งไว้ตั้งนานแล้วว่าน้องเค้าน่ารัก รับรองจิเอะจะแต่งให้ทุกคนตะลึงเลย”
“ไม่นะ! ผมไม่อ๊าวววว!!”
ช้าไปแล้วอายะ… จะดิ้นยังไงก็ถูกช่างแต่งหน้าสุดเฮี้ยวลากเข้าไปในห้องแต่งตัวจนได้ ไคโอได้แต่นั่งยิ้ม
รอลุ้นว่าหวานใจของเค้าพอแต่งตัวเสร็จแล้วจะสวยแค่ไหน
สวย… สวยมาก!!!!
ตอนที่ร่างบางในชุดกระโปรงสีแดงพลิ้ว ถูกผลักออกมาจากห้องแต่งตัว ก็เล่นงานคนทุกคนในสตูจนตะลึง
ไม่เว้นแม้แต่พวกนางแบบมืออาชีพ
ร่างเล็กๆถูกแปลงโฉมจนแทบจำไม่ได้ หน้าสวยๆถูกแต่งบางๆด้วยอายชาโดว์สีหวาน
วิกผมตรงสีดำตัดเป็นหน้าม้าทิ้งยาวจนถึงบั้นเอวเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่น
ยิ่งจับมาเข้าชุดกับกระโปรงสีแดงและเสื้อเชิ้ตสีแดงอาบมันตัวโคร่ง เปิดโชว์สะดือและไหล่ขาวเนียน
ยิ่งทำให้ร่างบางยิ่งดูเหมือนตุ๊กตาเข้าไปใหญ่ นี่ถ้าไม่รู้มาก่อนว่าเป็นเด็กผู้ชาย
ทุกคนคงคิดว่านางแบบชั้นนำที่ไหนมาเดินเล่นแถวสตูแน่ๆ
“สวยจัง…” แม้แต่น้องสาวตัวแสบยังเพ้อทันทีที่เห็นพี่ชายแปลงโฉม ส่วนอีกคนไม่ต้องพูดถึง
แทบจะโฉบไปอุ้มเอามาวางถึงที่ถ้าไม่กลัวจะเสียภาพลักษณ์นายแบบชื่อดังซะก่อน
“ดีมาก อายะจัง สวยมากๆเลย” มากี้ตากล้องเอ่ยปากชม “เดี๋ยวไคโอกับอายะเข้าฉากไปนั่งบนเตียงเลยนะ
ไสตลิสต์จัดท่าให้ดูเซ็กซี่ที่สุดด้วย”
“เอ่อ… ผะ… ผม…”
“ไม่ต้องอายแล้วอายะจัง สวยออกขนาดนี้” พี่โยโกะที่ยืนเชียร์อยู่ให้กำลังใจ พร้อมกับจูงมือเข้าไปหาไอ้น้ำแข็งพันปี
ที่นอนเท้าคางรออยู่บนเตียงแล้ว
“เอ้า! นางแบบกับนายแบบชิดเข้าหากันหน่อยสิ” มากี้สั่ง อายะที่ยังนั่งเกร็งไม่ยอมขยับตัว จนไคโอต้องเข้ามากระซิบ
“หายใจลึกๆอายะ ทำตัวตามสบายเหมือนเวลาเราอยู่ด้วยกันไง แล้วถ้าเขินก็ไม่ต้องมองกล้อง เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
ไคโอดึงอายะมานอนลงบนเตียงด้วยกัน ก่อนจะสอดแขนโอบรอบพุงขาวๆจากทางด้านหลัง วางคางเกยบนหัวไหล่ขาว
พร้อมกับหายใจรดต้นคอจนร้อนผ่าว อายะยังไม่ทันประท้วงก็มีเสียงชัตเตอร์กดดังแชะ แล้วไคโอก็เป็นคนนำเปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ
เอาหน้าแนบอกบ้าง ซุกไซร้ต้นคอบ้าง จนอายะประหม่าจนแทบจะทนไม่ไหว
แถมมีครั้งนึงที่มันแกล้งเค้าโดยการดึงกระโปรงขึ้นมาจนเห็นต้นขาเพรียวแล้วลูบไล้
จนอายะงอแงจะไม่ยอมถ่ายต่อ จนพี่โยโกะต้องเข้ามาช่วยกล่อม จากนั้นก็ได้ถ่ายกันต่อ
“รูปสุดท้ายผมขอให้นางแบบ… เอ๊ย! อายะนั่นแหละ หอมแก้มไคคุงหน่อยนะ มุมนี้กำลังสวยเลย”
มากี้ตากล้องสั่ง ไคโอรีบยื่นหน้าเข้าไปให้อย่างเต็มใจที่สุด แต่อายะเขินจัดจนแทบจะขยับตัวไม่ได้อยู่แล้ว
“ผะ… ผม…” อายะกำลังจะประท้วง แต่ถูกไคโอกระซิบอ้อนดักทางซะก่อน
“น่านะ… อายะ รูปสุดท้ายแล้วด้วย ขืนนายไม่ยอมงานก็ไม่เสร็จ ฉันอุตส่าห์ถ่ายมาทั้งวันแล้ว
นายจะให้ฉันเสียงานเหรอ”
ตาสีฟ้าส่งประกายปริบๆ จนอายะยอมใจอ่อน
“ก็ได้… แต่นายต้องหลับตานะ”
พออายะตอบรับ ไคโอก็ยิ้มกริ่มพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกแล้วหลับตาพริ้ม อายะกัดฟันทิ้งความอาย
พยายามไม่เหลียวมองกล้อง พอเห็นเสี้ยวหน้าคมๆของมันอยู่ใกล้ก็ยิ่งสั่น มือเล็กๆประคองหน้าไอ้น้ำแข็งเข้ามาประชิดอีก
ก่อนจะประกบริมฝีปากบางเข้ากับแก้มขาวๆ
จุ๊บ!.......... แชะ
ผิดคาด! นี่มันไม่ใช่อย่างที่ตกลงกันไว้นี่!
ไอ้น้ำแข็งตัวแสบ!!!!! มันหักหลังเค้าอีกแล้ว พอมันรู้ว่าเค้าจะจูบ มันก็รีบหันหน้ากลับมา กลายเป็นว่าจากจูบแก้ม
กลายเป็นว่าเค้าต้องประกบปากจูบกับมันแทน พอเสียงแชะผ่านไป…
อายะก็เลยได้แต่ช็อกตัวแข็งทื่อยิ่งเหมือนหุ่นตุ๊กตาญี่ปุ่นตัวใหญ่ วิญญาณลอยออกจากร่างไปเรียบร้อย
“สวยมากเลยอายะคุง โดยเฉพาะภาพสุดท้ายคุณทำได้เซ็กซี่ที่สุดเลย” มากี้เอ่ยปากชม
ก่อนจะเดินเข้าไปคุยกับพวกสต๊าฟฟ์เพื่อคัดเลือกรูป อายะฟื้นตัวได้ก็เดินไปทรุดบนโซฟาใกล้ไอ้น้ำแข็งที่กำลังนั่งไขว่ห้าง
จิบชาอย่างสบายอารมณ์
“นายน่ารักมากเลยอายะ โดยเฉพาะภาพสุดท้ายสุดยอด” ไอ้น้ำแข็งก้มลงมากระซิบพร้อมกับยักคิ้วแผล็บ
“บ้า! นายมันบ้าไคโอ!”
อายะทำหน้าแดงป่อง ก่อนจะวิ่งหนีออกไป แล้วลากอากิที่กำลังงงกลับบ้าน ปล่อยให้ไอ้โรคจิตนั่งหัวเราะได้ใจอยู่คนเดียว
ที่แกล้งหวานใจได้สำเร็จ.................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
