{เรื่องสั้น} จีบหนัก จัดเต็ม (จบ)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: {เรื่องสั้น} จีบหนัก จัดเต็ม (จบ)  (อ่าน 23542 ครั้ง)

ออฟไลน์ Phak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 10-10-2015 23:20:45 โดย Phak »

ออฟไลน์ Phak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
………………..
1

………………..

   ผมไล่สายตาไปตามชั้นหนังสือ เพื่อหาหนังสือเตรียมสอบให้กับน้องสาวของผม ที่เธอกำชับไว้ดิบดี ว่าต้องเอามาให้ถูกเล่ม แต่กลับไม่ส่งรูปหนังสือมาให้ซะนี้ มีเพียงชื่อหนังสือที่ถูกส่งเข้ามาทางไลน์เท่านั้น
   
   SIS-Pleng
   แนวข้อสอบ GAT ภาษาอังกฤษ 
   หยิบให้ถูกเล่มนะ
   ไปละ

   เท่านั้นแหละครับ แล้วก็หายไปเลย ดีจริงๆ ผมไล่สายตามดูในชั้นหนังสือ มีหนังสือชื่อคล้ายๆ ต่างกันเล็กน้อยที่หน้าปก ผมพยายามหาเล่มที่ชื่อเป๊ะที่สุด เท่าที่มีในชั้น แต่ไล่หาตั้งนานก็ยังไม่เจอ พลันสายตาก็ไปเห็นหนังสือเล่มสีดำคาดเหลืองเล่มหนึ่งชั้นบนสุดเข้า ชื่อหนังสือว่า “แนวข้อสอบ GAT ภาษาอังกฤษ” แบบเดียวกันไม่มีผิด ติดที่ว่ามันอยู่สูงเกินเอื้อมนี่สิ
   ผมพยายามยื่นขึ้นไปสุดแขน แต่ก็แตะได้แค่สั้นเล่มเท่านั้น ไม่อาจทำให้มันติดมือกลับมาได้

   “โว้ย! ทำไมเอาไปไว้สูงนักวะ!” ผมสบถออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะพยายามยื่นมือขึ้นไปอีกครั้งอย่างยากลำบาก
   ไม่ทันที่ผมจะรู้สึกตัว ใครบางคนเอื้อมมือขึ้นไปหยิบหนังสือเล่มนั้นลงมา พร้อมกับยื่นให้ผมในขณะที่กำลังหันหลังอยู่ ผมรับมาพร้อมกับกำลังหันหลังไปขอบคุณเขา

   “ขอบคุณค..... อ้าวตรอง”

   ตรงหน้าผมคือชายหนุ่มตัวสูงขาว ใบหน้าหล่อเหล่า (กว่าผมนิดเดียว) ผมยาวเกือบกลางหลังที่ถูกรวบไว้ลวกๆ เขาสวมแว่นกันแดดสีดำทรงเรแบรนด์ ยืนส่งยิ้มให้ผมอยู่

   “มาได้ไงเนี่ย” ผมถาม

   “ก็ขับรถมาดิ”

   “กวนตีน”

   “มาเดินเล่น เบื่อๆ น่ะ แล้วพีทล่ะ”

   “เหมือนกันอะ แต่นี่น้องฝากซื้อหนังสือเตรียมสอบ”

   “มีน้องตัวหรอ” ตรองถาม และแม้แว่นตาจะบังดวงตาคู่นั้นอยู่ แต่ก็ยังเห็นคิ้วที่เลิกขึ้นอย่างสงสัยสิ่งที่ถาม

   “ทำไม คนอย่างกูมีน้องไม่ได้ไง”

   “เปล่า แค่สงสัย”

   “มึงนี่” ผมจิ๊ปากไปหนึงที “เออ ขอบใจนะ ที่หยิบหนังสือให้”

   “ไม่เป็นไร”

   ผมเดินไปจ่ายตังค์ที่เคาเตอร์ นอกจากหนังสือเตรียมสอบของน้องแล้ว ยังมีหนังสือเกี่ยวกับการตลาดมาด้วยอีกหนึ่งเล่ม ซึ่งขณะที่ผมวางมันลงบนเคาเตอร์มือยาวก็ยื่นมาหยิบหนังสือเล่มนั้นไปพิจารณา

   “สนใจการตลาดด้วยหรอ”

   ผมฉวยมันกลับก่อนตอบ “ก็ต้องศึกษาไว้บ้าง เผื่ออนาคตได้บริหารไรงี้ หรือเปิดกิจการเป็นของตัวเอง จะได้มีความรู้ไว้หน่อย”

   “จริงๆ ให้กูสอนก็ได้”​ มันยื่นหน้ามาใกล้ๆ จนเกือบชิดหน้าผม “ไม่คิดตังค์”

   “ไอ่บ้า ยื่นหน้ามาทำไม!”

   ผมเอามือผลักหน้ามันออกโดยไม่หันไปมองหน้ามัน แต่เหลือตา และส่งยิ้มแหยๆ ไปให้พนักงานคิดเงิน ซึ่งยืนยิ้มอยู่หลังเคาเตอร์นั่น
   “317 บาทค่ะ” เธอบอก ผมยื่นตังค์ให้สี่ร้อย รอเงินทอน และเดินออกมา โดยมีคนตัวสูงตามมาด้วยติดๆ

   “กินติมมะ เดี๋ยวกูเลี้ยง”

   ผมหน้าตรองอย่างไม่ไว้ใจ

   “คิดไงเลี้ยงเนี่ย”

   มันฉีกยิ้มก่อนตอบ ที่เล่นเอาผมทำตัวไม่ถูกกับความเถรตรงของมัน

   “ก็เคยบอกแล้วไง กูจีบ”

   “อะ ไอ่สัส!” ผมว่ามัน แล้วก็เดินก้มหน้าหนีอย่างเร็ว ด้วยความอาย หรือจริงๆ ผมเขินมันวะ???

.​ . . . . . . . . . . . . . . .

   ผมกับตรองกำลังนั่งกินไอติมกันอยู่ที่ไอติมชื่อดัง มีสาขาไปทั่วประเทศร้านหนึ่ง โดยมันน้องกินไอติมไป จ้องผมไป

   “มองกูไม หน้ากูมีไรประหลาดไง”

   “น่ารัก”

   “!!!!”

   “มัวแต่ตามจีบเพื่อนมึงอยู่ตั้งนานสองนาน พึ่งได้สังเกตเอาจริงๆ ว่ามึงก็น่ารักเหมือนกันนี่หว่า”

   “จะ จะบอกว่ากูหล่อกว่าก็พูดมาเถ๊อะ กูรู้ตัว โด่ มาชมว่าน่าร้งน่ารักอะไร”

   ผมว่าเอามือลูบอกตัวเองปอยๆ เพื่อให้ใจที่มันกระหน่ำเป็นกลองยาวสงบลง ส่วนมันก็ยังคงยิ้มแล้วมองผมอยู่อย่างนั้น
   “….”

   “ทำไมมึงต้องไว้ผมยาวด้วยวะ ชอบหรอ” ผมพูดขึ้นหลังจากปล่อยให้มันจ้องหน้าผมอยู่นาน

   “หึ”

   “เอ้า แล้วไว้ไม”

   “ตอนแรกกูก็แค่อยากลองไว้ดูแหละ แต่พอได้สักพักก็รู้สึกว่ามันไม่เวิร์ค ดูไม่ดี แถมกูก็รำคาญด้วย” นี่ขนาดว่าดูไม่ดีนะ ผมยังรู้สึกว่ามันหล่อเลย .... “แต่มันทำให้ชีวิตกูดีขึ้นนะ”

   “ยังไงวะ”

   "มันหล่อน้อยลงไง” มันตอบพร้อมยักคิ้ว ผมแบ้ปากอย่างหมั่นใส้ คิดขึ้นได้ว่าไม่ได้ถามมันเลย

   “ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้น แค่บางคนจำหน้ากูไม่ค่อยได้เท่านั้นเอง ตอนกูปล่อยผม แล้วกูก็รำคาญพวกที่ชอบตามกรี๊ด ตามส่องกูก็เท่านั้นแหละ ก็เลยยังไว้อยู่ เอาจริงๆ ก็รำคาญ”

   “จะบอกว่าตัวเองหล่อเลือกได้ว่างั้น” มันไม่ตอบครับ แต่ยักคิ้วให้ หมั่นใส้ชะมัด

   “แล้วมึงถามไมอะ”

   “ก็แค่ถาม ...แต่เอาจริงๆ กูก็ไม่ชอบว่ะ เห็นแล้วมันรำคาญแทน”

   “หรอ”

   “อืม” ผมตอบมัน สีหน้ามันดูมีเลศนัยแปลกๆ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจมันมากนัก ได้แต่ก้มหน้ากินไอติมต่อไปจนหมด ไอ่ตรองคว้าใบเสร็จที่พนักงานทิ้งไว้ให้ไปจ่ายตังค์หน้าร้าน แล้วเดินไปยื่นยังเคาเตอร์จ่ายตังค์

   “228 บาทค่ะ”

   “คนครึ่ง”

   “ไม่ต้อง บอกแล้วว่าจะเลี้ยง”

   “เอ้า คนครึ่งดิ”

   จังหวะที่ผมกำลังควักเงินจากกระเป๋า ไอ่ตรองก็ชิงจ่ายเงินเป็นที่เรียบร้อย พร้อมยิ้มแป้นมาให้ ก่อนเดินออกจากร้าน

   “อะ เงินส่วนของกู” ผมยื่นเงินให้มัน แต่มันกลับดันมือผมออกไป

   “ก็บอกว่ากูเลี้ยงไง”

   “เรื่องไรวะ”

   “จีบมึงไง”

   “พ่องงมึงดิ เอาไป”

   “ฮ่าๆ ไม่เอาๆ เลี้ยงตอบแทนที่มึงช่วยกูเรื่องพล กับเป็นเพื่อนกูตอนกูเมา แล้วก็.....” มันเว้นวรรค ตาหรี่ลงอย่างไม่หน้าไว้ใจ ก่อนยื่นหน้ามาใกล้หน้าผม พูดบางอย่างที่ทำให้ผมทำตัวไม่ถูก ก่อนมันเดินหนีไป

   “....เพราะจีบมึง”

   “สัส!”

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
=====================
หวัดดีครับ ><
เราชื่อ ....​ดามนั้นครับ ตามชื่อแอคเคาท์เลย....

นี่เป็นนิยายวายเรื่องที่สองครับ (แต่ลงเรื่องแรก)
เอาจริงๆ เรื่องแรกกับเรื่องสองนี่ก็แต่งเวลาไล่เลี่ยกัน
ก็ยังถือว่าเป็นมือใหม่
ดีชั่วอย่างไร ก็อยากให้แนะนำกันด้วยนะครับ

เรื่องนี้ก็เหมือนกันฝึกปรือฝีมือแหละครับ
เลยจะออกมาแนวใสๆ ไม่หวือหวามาก
ยังไงฝากด้วยนะครับ ><

 :o8:

ออฟไลน์ ender_m

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 228
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
เป้นกำลังใจเนอะ ว่าแต่นี่จัดเต็มแล้วอ๋อ~~~ หึหึ

ออฟไลน์ magarons

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-6
น่ารักอ่ะ ย้ำชะมัดว่าจีบอยู่ กลับพีทไม่รู้ตัวเรอะะ ถถถถถถ

ออฟไลน์ Phak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
………………..
2

………………..
   “ไม่อยากจะเชื่อว่ามึงสองคนจะเป็นแฟนกันจริงๆ”
   
   เฟย์เพื่อนหญิงคนหนึ่งในกลุ่มพูดขึ้นอย่าไม่เชื่อสายตา และหูตัวเอง เมือเพื่อนชายสองคนในกลุ่มสารภาพว่า พวกเขาเป็นแฟนกัน ซึ่งเรื่องนี้ผมระแคะระคายมาสักพักแล้ว

   “เห็นมะ กูบอกแล้ว ว่าสองคนนี้ แม่งต้องมีซัมติงรองกันแน่นอน”

   “หูยยย กูไม่แปลกใจเลยอะ ว่าคนขี้เสือกอย่างมึงจะรู้ ไงบอกแล้วยังไงไอ่พีทแม่งก็ต้องรู้ก่อนอยู่แล้ว”

   ไอ่พลเพื่อนตัวเล็กผิวขาวหน้าม่น คนน่ารัก หันไปพูดประโยคท้ายกับบีมหนุ่มมาดนิ่งยิ้มละลายสาวแฟนของมัน

   “เออๆ กูรู้แล้ว”

   “แหมๆ ดีจัง มีคู่จิ้นอยู่ในกลุ่ม คิดแล้วฟิน อร๊ายยยย”

   เจ้าของประโยคนี้เป็นของแพรว อีกหนึ่งหญิงสาวร่างบาง ผู้สดใสร่าเริงตลอดเวลา และดูเหมือนจะเข้าสำนวน “สวยแต่โง่” ถึงแม้จริงๆ จะแค่ซื่อ ......บื้อ ไปบ้างก็ตาม

   “อีแพรว อย่างนี้เขาเรียกคู่จริงแล้วยะ ไม่ใช่คู่จิ้น” เฟย์ว่า

   “เอาหน่าๆ เรียกตามกระแส”

   ขณะที่พวกเรากำลังคุยกันอยู่นั้น หนุ่มร่างสูงผิวขาว ที่เรียกสายตาจากสาวๆ รอบข้างไปได้แทบจะเป็นตาเดียวนั้น ก็เดินเข้ามายังโต๊ะที่พวกผมนั่งกันอยู่ พร้อมยื่นไอติมแมกนั่มแท่งหนึ่งมาให้ผม

   “อะ เห็นบ่นว่าอยากกิน” ผมรับมันมาพร้อมกับมองหน้าผู้มาเยื่อนที่ยังคงยิ้มหน้าบาน ค่อยๆ หย่อนก้นลงนั่งข้างผม
   “กูไปบ่นตอนไหน”

   “ในเฟส”

   “ห๊ะ”

   “อร๊ายย หรือจะเกิดคู่จิ้นคู่ใหม่”

   “คู่จิ้นอะไรเล่า” ผมหันไปตวาดใส่ยัยแพรว ก่อนจะหันมาหาผู้มาเยือน

   “ไม่เห็นต้องซื้อมาให้กูเลย สี่สิบใช่ปะ เดี๋ยวกูจ่ายให้”

   “ไม่ต้อง ก็บอกว่าซื้อให้” ประโยคถัดมา มันพูดแบบไร้เสียงที่อ่านได้ว่า ‘กูจีบ’

   ผมหันหน้าหนีมัน พร้อมกับแกะไอติมแท่งแพงยัดเข้าปาก..........

   “พล เรายังเป็นเพื่อนกันได้อยู่ใช่ปะ” ตรองหันไปพูดกับพล ที่ตอนนี้มีแขนไอ่บีมโอบรอบไหล่อยู่ ไอ่พลหันไปมองหน้าไอ่บีม ซึ่งก็ส่งยิ้มมาให้เพียงอย่างเดียว

   “เราก็บอกตั้งแต่แรกแล้ว ว่าเป็นเพื่อนกัน ....แล้วตอนนี้ทำใจได้แล้วหรอ” ผมหันไปมองไอ่ตรอง เพื่อรอฟังคำตอบของมัน มันถอนหายใจก่อนพูดว่า

   “จริงๆ เราเตรียมใจไว้ตั้งนานแล้วล่ะ เพราะพลไม่เคยมีท่าทีว่าจะชอบเราเลยจริงๆ”

   “แล้วทำไมยังจีบวะ” บีมเป็นคนถาม

   “ไม่ได้อยากยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มนี่ แต่พอเจอวันนั้น ตอนที่แม่พลเข้าโรงบาล ตอนนั้นเรายอมจริงๆ เลย”

   “ทำไมวะ” ผมถาม ตรองหันมายิ้มให้ผม แววตาจากหม่น เปลี่ยนเป็นมีประกายประหลาด ที่ทำให้ผมต้องเบือนหน้าหนี

   “ก็ตรองอยู่กับพลแท้ๆ แต่พลกับโทรหาบีม ให้บีมมารับไปหาแม่ ทั้งๆ ที่ถ้าพลบอกให้ตรองพาไป ยังไงตรองก็พาไปได้อยู่แล้ว แต่กลับเป็นบีมไปซะนี่”
   “เออ อันนี้พวกกูเห็นด้วย แม่งเพื่อนพ้องก็ไม่บอก ถ้ากูไม่โทรไป จะรู้มั้ยว่าแม่มึงเข้าโรงบาล” ผมบ่นกับเหตุการณ์คราวนั้น

   “โถ่ ก็ตอนนั้นมันรีบนี่ แล้วก็กูนึกอะไรไม่ออกจริงๆ นึกได้แต่ .... ไอ่บีม จริงๆ นะ” มันพยายามอธิบาย เมื่อเพื่อนทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อ “ก็พอไอ่บีมมารับ ก็ตรงดิ่งไปหาแม่กูที่โรงบาลเลย เห็นว่าแม่ป่วยกูก็ลืมทุกอย่างแล้ว”

   “แต่จำไอ่บีมได้ ดีเนาะ” ผมพูด โดยมีสองสาวพยักหน้าหงึกๆ เป็นตัวเสริม ไอ่พลก้มหน้าหงุด พูดอะไรไม่ออก

   “แต่หลังจากนั้นกูก็ยังเห็นมึงชวนไอ่พลไปนู่นไปนี่อยู่นี่หว่า” ไอ่บีมถามขึ้น

   “หวังไง” ตรองตอบ “เล็กๆ น้อยๆ ก็ยังดี หรือย่างน้อย เป็นเพื่อนก็คิดว่าไม่เสียหลายอะไร จนวันที่พลบอกปฏิเสธอย่างจริงๆ จังๆ นั่นแหละ ถึงได้ถอดใจจริงๆ”

   “ขอโทษนะ”

   “เฮ้ย ไม่ต้องขอโทษ เราต่างหากที่ยังหน้าด้านจีบ ทั้งๆ ที่รู้ว่ายังไงก็คงไม่ได้ พลไม่ได้ผิดหรอก เอาแค่ว่าตอนนี้ เราเป็นเพื่อนกันก็พอเนาะ ได้ใช่มั้ยบีม”

   “ได้ ไม่ติดอะไรอยู่แล้ว แต่อย่าจีบพลก็พอ เข้าใจ๊”

   “ฮ่าๆ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เรามีเป้าหมายใหม่แล้ว” ประโยคนั้นทำผมแทบสำลักไอติมคำสุดท้ายที่กินเข้าไป

   “เปลี่ยนใจเร็วจริงนะมึง ชอบไอ่พลจริงๆ เปล่าเนี่ย” ไอ่บีมถาม

   “ก็ยังรู้สึกชอบอยู่ แต่ชอบอีกคนมากกว่า แล้วอย่างที่บอก เพราะมันเตรียมใจผิดหวังมานานไง เลยพักแป๊บๆ ได้ พอเจอคนที่คิดว่าน่าจะใช่ ก็เลยว่าจะลองดู ครั้งนี้เลยกะจัดหนัก”

   “หวังให้ได้เลยว่างั้น” บีมพูด

   “อืม”
   “ขอให้ได้ละกันนะ” พลอวยพร

   มึงไม่รู้อะไร จัดฮาร์ดคอเลยล่ะ กูยังเสียว!?
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
=======================
เห็นคอมเมนท์แล้วดีใจ ขอบคุณนะครับ ><

ตอนนี้มาแบบซอฟท์ๆ สั้นๆ ไปก่อน
ทีแรกว่าจะลงให้สองตอนเลย
แต่ตอนที่สี่ยังไม่เสร็จ ก็กะจะแต่งให้เสร็จวันนี้ไปเลย
แต่ไม่ไหวจริงๆ (อยู่ๆ ก็เวียนหัว)

เอาแค่นี้ไปก่อนเนาะ

ขอบคุณที่ติดตามครับ

ออฟไลน์ nokkaling

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4
ขอบคุณครับ  :L1:

ออฟไลน์ Phak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
………………..
3

………………..

   หลังจากการสนทนาวันนั้น ไอ่คุณตรองก็รุกหนักเกินคาดจริงๆ ก่อนหน้านี่มันแค่บางโอกาสที่เจอกัน มันถึงจะแซะ หรือวันเสาร์อาทิตย์ มันก็ชวนไปโน่น ไปนี่บ้าง (ทำไมโอกาสมันเยอะจังวะ) แต่ตอนนี้คือทุกวัน! ทุกวันจริงๆ ครับ เวลาว่างก็ใช่ว่าจะตรงกัน แต่ดูเหมือนเมื่อมันว่าง มันก็จะมาหาผม จนกลายเป็นที่ชินหูชินตาของคนในคณะผมไปแล้ว
   ซึ่งวันนี้ก็เช่นกัน แต่มันทำเอาทำจำมันแทบไม่ได้ แถมยังทำให้สาวแท้ สาวเทียม ชายไม่แท้ (?) แถวนี้มองมันกันเป็นแถว จนบางทีผมก็นึก หึง เอ๊ย! หมั่นใส้!

   “เชรดเข้ นั่นไอ่ตรองหรอวะ แม่งอย่างหล่ออะ” พลพูดขึ้นด้วยดวงตาวาวโรจน์!

   “ใช่หรอ ไอ่ตรองมันผมยาวไม่ใช่” บีมพูด น้ำเสียงฟังดูแข็งนิดๆ

   “กรี๊ดๆๆๆ ใช่ๆ กูจำหน้ามันได้ อร๊ายยย หล่อขึ้นเยอะเลยอะ” ยัยแพรวกรีดร้องขึ้นมา

   ผมยังคงมองร่างนั้นเดินเข้ามาหาผมอย่างไม่ละสายตา ก่อนมันจะนั่งลง เอามือลูบผมตัวเองเขิน

   “เป็นไงบ้าง รู้สึกไม่ชินเลยว่ะ” ผมมองมันอย่างอึ้งๆ ไอ่ตรองจริงๆ มันดูหล่อขึ้นเยอะจริงๆ เมื่อตัดผม

   “อะ เอ่อ ก็ดี”

   “ก็ดีเองหรอ”​ สีหน้ามันดูผิดหวัง อย่างหวังว่ากูจะชมมึง!

   “ก็หล่อดี๊” ผมพูด “แล้วทำไมมึงตัดผมวะ”
   “เออ นั่นดิ ปกติเห็ไว้ผมยาวนิ พึ่งนึกได้ว่าอกหักจากไอ่พลหรอ” ไอ่บีมว่า

   “เปล่า มีคนบอกไม่ชอบผมยาว”

   มันพูด พลางเหล่ตามาทางผมนิดๆ อย่างไม่เคยจะคิดสงสารกันเลยว่า เลือดในร่างกายผมจะสูบฉีดหนักขนาดไหน จนตอนนี้ผมรู้สึกได้เลยว่าหน้าผมร้อนยันใบหู! ไม่วายยัยแพรวยังจะช่วยตอกย้ำไปอีก เล่นผมแทบอยากจะมุดดินหนีไปซะเดียวนั้น

   “แหมๆ อยากรู้จริงๆ ว่าใครกันนะ ที่บอกแบบนั้น”

   “แพรวรู้จักดีเลยล่ะ”

   ยัยแพรวตารุกราว อย่างอยากรู้อย่างจริงจัง พร้อมกับถามย้ำอีกครั้ง ซึ่งเรียกความสนใจจากเพื่อนๆ ในก๊วนได้เป็นอย่างดี เว้นแต่ผมนั่งนิ่งไม่ไหวติง แต่มือหยิกเข้ากับต้นขาของคนตัวสูงอย่างแรง

   “โอ๊ยยยย!”

   “เป็นไรไป!” เฟย์ถาม พลางจะชะโงกหน้ามาดู

   “เปล่าๆ มดยักษ์กัดน่ะ .... เราบอกไม่ได้หรอก ถ้าบอกไปเขาคงเอาเราตาย” ตรองตอบยิ้มๆ ซึ่งทำให้เพื่อนทั้งสี่มีสีหน้าผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด ในขณะที่ตรองยังคงส่งรอยยิ้มหน้าเป็นมาให้ผม ผมจึงถลึงตากลับอย่างคาดโทษ

   อาการจีบหนักของตรอง ไม่ได้แค่มาหาผมทุกวัน แต่รุกลามถึงขั้นไปรับไปส่ง ทั้งๆ ที่หอผมกับมันอยู่กันคนละที่ มันเองต้องอ้อมมารับผม แล้วตอนกลับมันก็ต้องมาส่งผมก่อน แล้วค่อยกลับหอมัน และผมเองก็มีรถมอไซคู่ใจเป็นพาหนะส่วนตัวอยู่แล้ว แต่ทุกครั้งที่บอกมันว่าไม่ต้อง มันก็มักจะส่งยิ้มหน้าเป็น พร้อมประโยคเดิมๆ จนผมเอือมที่จะพูด

   “จีบไง เลยต้องมาส่ง ช่วงนี้ต้องทำคะแนน”

   “หนักไปแล้ว ให้กูเหลือความเป็นชายบ้างได้มะ”

   “กูยังไม่ได้ให้มึงใส่กระโปรง ทำท่าสาวแตกสักหน่อย มึงถึงจะได้หมดความเป็นชายน่ะ กูให้ทำเมื่อไหร่ แล้วค่อยบ่น”

   “มึงนี่ ถามจริงเหอะ ตอนจีบไอ่พล มึงพูด คำว่าจีบเยอะขนาดนี้มั้ย?”

   “พอๆ กันแหละ” ผมมองใบหน้ายิ้มแป้นนั้นอย่างไม่เชื่อ

   “ไปแล้ว ขอบใจนะ” จังหวะที่ผมกำลังจะเดินเข้าหอ มันก็ดึงแขนของผมไว้ ทำให้ผมต้องหันมา พอดีกับที่มันยื่นจมูกมาอย่างจงใจ

   ฟอดดดดด!

   “เจอกันพรุ่งนี้นะครับ” มันพูดส่งยิ้มแป้นมาให้ก่อนเดินขึ้นรถแล้วขับออกไป

   ส่วนผมยังคงยื่นค้างทำอะไรไม่ถูกกับสิ่งที่พึ่งได้รับเมื่อครู่ ผมยังคงยืนระลึกอยู่ว่า เมื่อกี้คือเรื่องจริง หรือแค่ฝัน ที่ผมโดนไอ่ตรองหอมแก้มกลางที่สาธารณะ! แล้วมันหอมนานมาก!!!!

   “ไอ่ ไอ่เชี่ยยยยย”

   ผมว่ามันไป ทั้งๆ ที่รถมันเคลื่อนตัวออกไปได้ไกลแล้ว พอดึงสติกลับมาได้ ผมก็รีบวิ่งเข้าหออย่างไม่คิดชีวิตทันที!

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

   Peat Pitan
   ไอ่พล
   กูถามไรมึงหน่อย

   Pol Pattarapon
   อะไร

   Peat Pitan
   ตอนไอ่ตรองจีบมึง มันพูดคำว่า “จีบ” เยอะมั้ยวะ

   Pol Pattarapon
   …..
   ไม่นะ
   ครั้งแรกๆ เท่านั้นมั้ง
   นอกนั่นแม่งก็พูดเรื่องปกติ
   คนบ้าไรจะพูดว่าจีบเยอะขนาดนั้น


   Peat Pitan
   จริงของมึง....

   Pol Pattarapon
   ถามไมวะ
   มันจีบมึงหรอ


   Peat Pitan
   สัส
   ถามเฉยๆ เว้ย!


   ผมกดปิดแชทเฟสกับไอ่พลลง พลางครุ่นคิดถึงเรื่องที่ได้รู้จากมัน

   จริงของมัน คนบ้าอะไรจะพูดว่าจีบเยอะขนาดนั้นวะ.....

   ตื้อรึง....

   เสียงแชทเฟสดังเตือนขึ้น ผมเปิดเฟสขึ้นมาดูคิดว่าไอ่พลน่าจะส่งอะไรตอบมาอีก แต่ปรากฏว่าไม่ใช่

   Trong Treagtrong
   จีบ

   คิดไม่ทันขาดคำ มันก็มา

   ทำไรอยู่
   สงสัยคิดถึงกูอยู่แน่เลย


   “สัส! เสือกมารู้ดีอีก” ขณะที่ผมกำลังจะพิมพ์ตอบไป ข้อความใหม่ก็เด้งขึ้นมา เล่นเอาผมเอามือกุมหน้าโดยไม่รู้ตัว

   Trong Treagtrong
   แก้มมึงหอมดีนะ
   วันหลังกูหอมอีกได้เปล่า


   Peat Pitan
   ไม่ให้โว้ยยยยยยย
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

=================================
มาต่อแล้วนะครับ
เหลืออีกสองตอน
รอกันหน่อยนะครับ
เชื่อเถอะว่าตรองมันจะจัดหนักกว่านี้

ขอบคุณทุกการติดตามนะครับ
 :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
เอาอีกๆๆๆรุกหนักๆๆให้พีทม้วนไปเลย อิอิ

ออฟไลน์ Grey Twilight

  • Moderator
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 392
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-17
นี่ถ้าไม่ได้เปิดบอร์ดเรื่องสั้นนี่ไม่เห็นนะนี่ มีให้คำเดียวเลยครับ อึ้ง.....

งานเขียนเรื่องนี้เป็นงานเขียนที่สำหรับผมถือว่าน่าอ่านมาก ซึ่งยิ่งเมื่อเปรียบเทียบกับการพิจารณา account ของคนเขียน ก็คิดว่าเพิ่งสมัครเข้ามาใหม่ แต่ฝีมือคุณไม่ใช่ระดับเริ่มต้นเลยนะครับ

เนื้อเรื่องอ่อนหวาน คำบรรยายน่ารักดี ถ้าว่ากันตามวรรณศิลป์ก็คือซ่อนอารมณ์ของตัวละครได้อย่างแนบเนียน ผมเห็นความขวยเขิน การดำเนินเรื่องที่ตรงไปตรงมา ถึงแต่ละตอนจะสั้น แต่เต็มไปด้วยความน่ารักของตัวเอกทั้งคู่ นี่เป็นงานเขียนที่สำหรับอ่านผ่อนคลายอารมณ์อย่างแท้จริง เรื่องสั้นเรื่องนี้ทำให้ผมเห็นความสามารถในด้านการบรรยายและซ่อนอารมณ์ตัวละครของคุณ ซึ่งบอกตรงๆว่าดีจนผมอึ้งครับ

ศักยภาพด้านการเขียนของคุณคนเขียนสามารถพัฒนาไปมากกว่านี้ได้อีกมาก ฝีมือคุณอาจสามารถเขียนดราม่า โศกนาฏกรรม หรือเรื่องยาวที่มีพล็อตเรื่องซับซ้อนได้ดี แต่การเขียนแบบนั้นจำเป็นต้องมีทักษะหลายอย่าง ทั้งการวางพล็อต ควบคุมพล็อต วางพื้นฐานและแนวโน้มของตัวละคร ให้ดูสมจริงและน่าอ่าน ซึ่งนี่เป็นคนละส่วนกับฝีมือส่วนวรรณศิลป์ ผมอยากขอให้ลองอ่านวรรณกรรมที่ดำเนินเรื่องได้ดีอีกมากๆเข้าไว้ จะทำให้เราเห็นแนวโน้มและจับแนวที่อยากเขียนได้

การเริ่มต้นของคุณดีจนกระทั่งคนเริ่มเขียนใหม่ๆหลายคนไม่มีทางทำได้เสียด้วยซ้ำ ขอให้จงพยายามต่อไปนะครับ พรสวรรค์เมื่อถูกขัดเกลาให้ถูกทาง จะทำให้เกิดฝีมืออันเฉียบคมจนต้องตาคนได้เอง อย่าท้อถอย เป็นกำลังใจให้ครับ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
มารอดูคนโดนจีบ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ magarons

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-6
โอย ดิ้นๆๆๆๆ น่ารักเกิ๊น ชอบตรงคำว่าจีบอ่ะ
น่ารักเวอออออ

ออฟไลน์ นอนกินแรง

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
ชอบมาก อ่านแล้วรู้สึกละมุนสุดๆ รอน้า :mew1:

ออฟไลน์ rule

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 430
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-2
รุกเร็วนิ

ออฟไลน์ Supparang-k

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1908
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-3
 :mew3: :mew3: :mew3:

ชอบอ่ะ  อ่านเพลิน แป็ปเดียวหมดแระ รีบมาต่อน่ะค่ะ เดี๋ยวจะรออ่าน

ออฟไลน์ Phak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
………………..
4

………………..

   ไอ่คุณตรองยังคงไม่ขาดตกบกพร่องในการ “จีบ” ผม จนผมเริ่มคิดว่าถ้าวันหนึ่งมันเกิดหายไปดื้อๆ ผมจะรู้สึกยังไง จะถามหามันมั้ย หรือจะกระวนกระวายอะไรรึเปล่า แล้วถ้าผมเป็นแบบนั้นจริงๆ แสดงว่าผมเริ่มชอบมันแล้วสินะ.....

   “จีบ” ไอ่ตรองพูด พร้อมยื่นถุงอะไรสักอย่างมาตรงหน้า ก่อนค่อยๆ นั่งลง

   “อะไรวะ” เอาจริงๆ ผมเริ่มชินกับคำว่าจีบของมันแล้ว

   “จีบไง” มันพูดแค่นั้น ผมจึงเปิดถุงพลาสติดขุ่นๆ ที่มันวางไว้ตรงออกดู ข้างในเป็นขนมจีบลูกสวย ที่มีทั้งสีเหลือง และสีเขียว ผมยืดตัวขึ้นเหมือนเดิม หน้านิ่งพยายามกลั้นยิ้มไว้ ก็ใครมันจะไปคิดว่ามันจะใช้มุกนี้ เล่นตรงกับจังหวะที่ผมกำลังชินกำลังชินกับคำว่า “จีบ” ของมันอยู่พอดี

   “เจ้าอร่อยเลยนะ ต่อคิวตั้งนานกว่าจะได้ ลองกินดิ”

   ผมหันมองหน้ามัน ก็ผมใบหน้าหล่อส่งยิ้มกว้างมาให้เช่นเคย ทำให้ผมต้องหันหน้ากลับไปสนใจขนมจีบอย่างรวดเร็ว
   ควันเอื่อยๆ รอยออกมาจากถุงขนมจีบ ที่พาเอากลิ่นหอมหน้ากินของขนมจีบนั้นมาด้วย ดูท่าทางน่าอร่อย ผมหยิบไม้จิ้มขนมจีบไปหนึ่งลูกก่อนยัดมันเข้าปากทัน
   “โอ้ ร้อนๆๆๆ”

   “ฮ่าๆๆๆๆ” มันหัวเราะลั่นกับการกระทำของผม ผมเลยค้อนไปให้หนึ่งที โดยไม่ลืมกระพือมือพัดขนมจีบในปาก

   “เป็นไง อร่อยมั้ย” มันถามสีหน้าดูลุ้นอย่างเห็นได้ชัด

   “อร่อยดี ซื้อที่ไหนอะ” มันยิ้มออกมาทันที

   “ว่าแล้วว่าต้องชอบ ถ้ามึงชอบเดี๋ยวกูซื้อมาให้กินอีก” มันไม่ตอบคำถามผม แต่ผมก็ขี้เกียจจะเซ้าซี้มันอีก เลยหันไปสนใจกับขนมจีบแทน

   “กินกับกระเทียม แล้วก็จิ๊กโฉ่วด้วย นี่” มันว่าพร้อมแกะถุงกระเทียมเจียว กับจิ๊กโฉ่วออกมาวางไว้ให้

   “ขอบใจ” ผมพูดพร้อมส่งยิ้มไปให้

   “จีบ” มันพูดพร้อมกับยิ้มหน้าบานเหมือนเดิม

   “หิวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เสียงยัยแพรวมาถึงก่อนที่ตัวมันจะปรากฏมาด้านหลังผม พร้อมกับเฟย์ บีมและพล

   “หิวก็ไปหาอะไรกินดิ” ผมว่า

   “ก็กำลังจะไปนี่ไง อุ๊ยตาย ขนมจีบใครอะ ขอกินหน่อยนะ” ไม่พูดเปล่า มันหยิบถุงขนมจีบนั้นขึ้นไปทันที แต่ปฏิกิริยาที่ฉวยถุงขนมจีบคืนมาของผมก็ไวเกินคาด ที่สร้างความแปลกใจให้ทุกคน รวมทั้งตัวผมเองด้วย

   “จะ จะกินก็ขอก่อนดิ อยู่ๆ หยิบไปแบบนั้นได้ไง เสียมารยาท!”

   “อะไรวะ แค่นี้ก็ต้องดุด้วย เน๊าะ” มันว่า แต่คำท้ายมันหันไปพูดกับตรอง ซึ่งตอนนี้ยิ้มหน้าบานยิ่งกว่าตอนแรกเสียอีก

   “แล้วตรองมาตั้งเมื่อไหร่เนี่ย เอ่อ ขอกินนะ” พลพูดขึ้น ผมพยักหน้าให้มันเป็นเชิงอนุญาต

   “ก่อนหน้าพวกนายสักพักแหละ”

   “แล้วไม่มีเรียนรึไงเนี่ย เห็นมาประจำเลย” เฟย์ว่า พลางยื่นมือมาจับถุงขนมจีบ ก่อนมองหน้าผมเหมือนขออนุญาต ผมจึงพยักหน้าไปแบบเดียวกัน

   “อร่อย!” พลตะโกนขึ้น

   “เออจริง ซื้อไหนวะ” เฟย์ถาม พร้อมมองหน้าผม แต่ตรองเป็นคนตอบ

   “ก็มาจีบคนแถวนี้ไงเลยต้องทุ่มหน่อย ส่วนขนมจีบเนี่ยร้านมันอยู่เลยมอเข้าไปในเมืองอีกน่ะ”

   “โหไฟท์เนาะ” แพรวว่า ก่อนค่อยยื่นมือมาจะกินขนมจีบ ซึ่งตอนนี้ผมไม่ได้สนใจมันแล้ว เพราะมัวแต่คิดถึงสิ่งที่ไอ่ตรองทำ มันลงทุนขับรถเข้าไปในเมือง เพียงเพื่อไปซื้อขนมจีบนี่มาให้ผม มันจะลงทุนไปมั้ยวะ แต่ก็ดูจะคุ้มค่า เพราะมันทำให้ผมหลุดยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว

   “ยิ้มไรวะไอ่พีท” ไอ่บีมในขณะที่ยังมีขนมจีบอยู่เต็มปาก

   “ปะ เปล่า!”

   “ฮ่าๆๆๆๆๆ” ไอ่ตรองหัวเราะลั่นออกมาทันที

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

   ตั้งแต่เรื่องขนมจีบของไอ่ตรองจนถึงตอนนี้ที่ผมนั่งอยู่ในรถมัน เหม่อมองออกไปยังถนนด้านหน้า ใบหน้าผมยังคงเปื้อนยิ้ม ความรู้สึกข้างในยังคงปั่นป่วนไปกับหลายๆ สิ่งที่ไอ่ตรองมันทำตลอดหลายวันที่ผ่านมา น่าแปลกที่เวลาเพียงไม่กี่อาทิตย์ นับจากมันเริ่มจีบผม มันกลับทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหวได้อย่างประหลาด เป็นความรู้สึกที่ไม่เกิดขึ้นมาก่อนเลยจริงๆ นี่สินะ ความรู้สึกของคนที่ถูกจีบ .....หรือจริงๆ ผมชอบมันแล้ว

   “นี่ พีทๆ” ตรองเรียกสติผมกลับคืนมา ทำให้ผมพึ่งสังเกตว่าตอนนี้ถึงหอผมแล้ว

   “อะ เอ่อ ขอบใจนะ” ผมว่า กำลังจะลงจากรถ แต่ก็โดนมันดึงแขนไว้เสียก่อน

   ฟอดดดด

   “เฮ้ย!” มันหอมแก้มผมแบบไม่ได้ตั้งตัวอีกแล้ว “ไอ่บ้านี่”

   ผมพูดอะไรไม่ออกจริงๆ นอกจากด่ามัน

   “ฮ่าๆๆๆ น่ารักจัง หอมด้วย”

   โอ๊ยยยยย มันจะปั่นป่วนกันหนักเกินไปแล้วนะ ผมรู้สึกได้ถึงความร้อนที่เกิดขึ้นที่ใบหน้า ลุกลามไปถึงหูได้อย่างชัดเจน และแน่นอนว่ามันไม่ได้เกิดจากความโกรธ!

   “วันเสาร์นี้ว่างมั้ย”

   “ทำไม จะชวนดูหนังรึไง”

   “อืม” ปากค้างครับ พึ่งเคยโดนชวนดูหนังครั้งแรก

   “ยังไง ว่างรึเปล่า”

   “วะ ว่าง ว่างดิ จะดูก็มารับ” ผมพูดแล้วกำลังรีบลงจากรถ เพราะไม่อยากจะหน้าไหม้ไปมากกว่านี้ แต่ก็โดนมันเรียกไว้อีกจนได้

   “อะไรอีก” ผมโวยออกไป

   “พูดแล้วนะ”

   “เออออออ รู้แล้วจะเข้าหอแล้ว”

   “ครับๆๆ อย่าลืมคิดถึงตรองนะ” มันพูดพร้อมส่งยิ้มแป้นมาให้

   ผมได้แต่ใบ้รับประทานก่อน รีบลงจากรถมายืนเก้ออยู่หน้าหอ จนรถมันแล่นออกไปไกล แต่ผมก็ยังยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นอย่างทำตัวไม่ถูกกับความรู้สึกหลายๆ อย่างที่มันเกิดขึ้น จากคนๆ เดียว

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

====================
TALK
ขอโทษที่มาช้าครับบบบบ ><
ทิ้งไว้ค่อนข้างนานเลย
เรื่องนี้ก็เช่นกัน ตอนนี้อาจดูรวนๆ หน่อยนะครับ
ต้องขอโทษด้วย เพราะอย่างที่บอกไป ว่าเรื่องนี้ไม่ได้วางพล็อตละเอียด
มีเพียงพล็อตที่คิดไว้ในหัว เวลาเขียนเลยต้องอ่านจากตอนก่อน
แล้วพอมันทิ้งไว้นานๆ มันก็เลยมีรวนๆ บ้าง ยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ
อ้อ ตอนแรกที่บอกว่ามีห้าตอน ดูเหมือนจะไม่จบที่ห้าตอนซะแล้ว   :mew2:
จะเป็นกี่ตอนยังไม่กล้าบอกเลย (แต่จิพยายามไม่ให้เกินหกตอนนะฮัฟ  :o8: )


ยังไงก็ขอขอบคุณทุกๆ คอมเมนท์ ทุกๆ คำติชมด้วยนะครับ
โดยเฉพาะคุณ Grey Twilight ต้องขอบคุณมากจริงๆ ครบั ><
มีประโยชน์มากๆ แต่ก็อยากจะบอกว่า ผมยังต้องฝึกอีกเยอะ
ยังไงก็รบกวนพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในเล้าช่วยกันคอมเมนท์ แนะนำ ติชมด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ  :-[ :-[ :-[

ออฟไลน์ kedtawan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 78
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
กำลังอ่านเพลิน อ้าวหมด มาต่อไวไวนะ สนุกดี :hao7:

ออฟไลน์ Flower

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 35
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
คิดถึงๆๆๆๆๆ มาต่อไวไวนะ
 :mew2:

ออฟไลน์ meteexp

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-0
รออยู่น่ะครับ :hao6:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
หวั่นไหวแล้วพีท อิอิ รอเขาไปเดทกัน อิอิ

ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
น่ารักจังงงงงง~

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :pig4: รุกเร็ว รุกหนักจริงๆ

ออฟไลน์ นอนกินแรง

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
โอ๊ย เขิน ตรองลงทุนมากมาย เชียร์นะ :mew1:

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
น่ารักสมวัย ตรองจีบพีทติดเร็วๆนะ :o8:
แต่แบบตรองก็ชัดเจนนะ เพื่อนๆจับไม่ได้จริงอ่ะว่าตรองจีบพีทอยู่  :katai2-1:

ออฟไลน์ Phak

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 30
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
………………..
5

………………..
   วันเสาร์.....

   วันที่มันนัด วันที่ผมจะได้ไปดูหนังกับมันครั้งแรก! หรือว่านี่คือการออกเดทวะ!? จู่ๆ ผมก็รู้สึกมวนท้องขึ้นมาอย่างประหลาด ความรู้สึกประหม่าบางอย่างเกินขึ้น ผมได้แต่เดินวนไปรอบห้องพักของผมอย่างทำตัวไม่ถูก ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว ตื่นแล้วตั้งแต่หกโมงโดยไม่พึ่งนาฬิกาปลุก แล้วนั่งตื่นเต็มตาอย่างไม่มีอะไรทำจนถึงตอนนี้ ตอนที่ผมแต่งตัวเสร็จ แล้วเดินวนไปวนมาอยู่อย่างนี้ ทำอย่างกับคนพึ่งมีแฟนครั้งแรกไปได้!?
   แต่ผมกับตรองยังไม่ได้เป็นแฟนกัน! ใช่เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย มันแค่จีบผม มันจีบผม! แต่ทำไมผมถึงได้รู้สึกประหม่าเหมือนกับพึ่งออกเดทครั้งแรกอย่างนี้นะ!

   “โอ้ยยยยยยยยยยยยยย!”

   ผมตะโกนลั่นก่อนทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่ม ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู พบว่ามันใกล้เวลานัดที่มันจะมารับผมแล้ว ผมเช็คตัวเองอีกครั้งก่อนหยิบกระเป๋าสะพายคู่ใจแล้วรีบลงไปรอมันข้างล่าง

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

   ……
        เกือบสองชั่วโมงแล้วที่ผมยืนรอมันอยู่อย่างนี้ นับแต่ผมเดินลงมา ปกติตรองมักจะมาก่อนเวลาเสมอ แต่เมื่อผมลงมากลับไม่เห็นแม้แต่เหงาของรถเขา แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรนัก ยังคงรอมันต่อไป จนกระทั้งตอนนี้
   มันเริ่มทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดกับการรอ โดยที่ไม่บอกผมเลยว่ามันติดธุระอะไร หรือมาไม่ได้แล้ว แต่กลับทำให้ผมต้องรออย่างไร้วี่แววอย่างนี้ แต่ใจหนึ่งผมก็อดห่วงไม่ได้ว่า มันจะเกิดอุบัติเหตุอะไรหรือเปล่า คิดได้ดังนั้น ผมจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหามันทันที แต่รอเสียงสัญญาณอยู่นาน ก็ไร้การกดรับจากอีกฝ่าย ผมกดโทรย้ำอยู่หลายครั้ง จนไม่รู้แน่ว่า ผมกดโทรหามันไปแล้วกี่ครั้ง มันเริ่มทำให้ผมหงุดหงิดขึ้นกว่าเดิม

   “คอยดูนะ ถ้าโผล่หัวมาเมื่อไหร่ พ่อจะตบให้คว่ำเลย!”

   ไม่รู้อะไรที่ทำให้ผมยังคอยมันอยู่อย่างนี้ เดินวนไปวนมาอยู่นานสองนาน ถ้าเป็นคนอื่น ผมคงเดินกลับเข้าหอไปเสียแล้ว แต่นี่เป็นมัน ...คนที่ทำให้ผมหวั่นไหวตลอดหลายวันที่ผ่านมา
   ผมเงยหน้ามองฟ้าสีเทาทึบ เมฆฝนเริ่มก่อตัว แต่ยังคงไร้วี่แววของคนที่ผมรอ ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู ไร้ซึ่งการติดต่อจากเขาเช่นกัน เม็ดฝนเริ่มหยดลงมาบนหัวผม จากหนึ่ง เป็นสอง จากสอง เป็นสาม และจากสาม เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนทำผมเปียกไปทั้งตัว....

   “น้อง ยืนตากฝนอยู่ทำไมเล่า เข้าร่มก่อนเถอะเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก”

   เสียงพ่อค้าที่อยู่ใกล้ตะโกนเรียก ไม่แน่ใจว่าด้วยความเป็นห่วง หรือสมเพช ผมกำโทรศัพท์ในมือแน่น จ้องมองถนนเบื้องหน้าอย่างไร้วี่แววรถสีขาวคุ้นตา ก่อนจะหันหลังกลับเข้าหออย่างรวดเร็ว

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

   “เชี่ยพีท ตัวร้อนขนาดนี้มึงกลับหอไปนอนเหอะ” ไอ่พลเอามือขึ้นมาทาบหัวผมก่อนพูดขึ้นมาอย่างเป็นห่วง
   หลังจากวันเสาร์ที่ผมรอไอ่ตรองอยู่หลายชั่วโมงท่ามกลางสายฝนนั้น ส่งผลให้ผมเป็นหวัดดังคำเตือนของพ่อค้าคนนั้น เช้ามาผมไข้ขึ้นทันที ทั้งปวดหัวตัวร้อนจนเอาผมไปไหนไม่ได้ แต่ก็ยังคงจ้องโทรศัพท์นั้นหวังให้ใครบางคนโทรมา แต่ก็ไร้แม้การติดต่อใดๆ

   “เออ นั่นดิ เดี๋ยวกูไปส่ง” ไอ่บีมว่า พลางลุกขึ้นเตรียมจะพาผมกลับหอ

   “ไม่เป็นไรหรอก อีกคาบเดียวเอง กูยังไว”

   “ยังไวห่าอะไรล่ะ ตัวซีดขนาดนี้ ไปโรงบาลเลยเหอะ เดี๋ยวแม่งเรียนๆ อยู่ เกิดสลบขึ้นมาทำไง” เฟย์สำทับขึ้นมา

   “ไหวหนา ขอบใจที่เป็นห่วงนะ อย่างน้อยก็ทำให้กูรู้ว่า ก็ยังมีพวกมึงที่รักกูจริงๆ”​ ผมพูดพร้อมส่งยิ้มไปให้พวกมัน

   “เฮ้อ ช่างมึงแล้วกันนะ เป็นหนักกว่าเดิมกูจะด่าซ้ำ” แพรวว่า “นี่กูได้ข่าวอะไรเด็ดๆ มาด้วยแหละ”

   “ข่าวไรของมึงอีก” เฟย์ว่า พลางส่ายหน้าเอือมๆ

   “ข่าวไอ่ตรอง” ชื่อของคนที่แพรวพูดออกมาดึงความสนใจของผมได้เป็นอย่างดี

   “ไอ่ตรองทำไม” เฟย์ถามต่อ

   “ก็มีคนเขาเมาท์กันว่าเห็นไอ่ตรองเดินหัวเราะกระซี้กระซิกกับผู้หญิงคณะเดียวกันเมื่อวันเสาร์นี้เอง สวยนะเว้ย” แพรวพูดอย่างออกรส แต่ทำเอาผมหน้าชาไปแล้ว เพราะมันน่าจะเป็นวันเดียวกับที่มันนัดผมไปดูหนัง ถ้ามันมีนัดอยู่แล้ว มันจะมานัดผมอีกทำไม!?

   “หืม ไหนมันบอกว่ามันจีบคนในคณะเราวะ ไหงไปจู๋จี๋กับผู้หญิงอื่นได้อะ หรือแม่งเปลี่ยนใจอีกล่ะ” พลว่า

   “นั่นไง เปลี่ยนใจนะไอ่ตรองเนี่ย กูก็ว่าแล้ว พึ่งอกหักจากไอ่พลไปหยกๆ ไหงมันดันไปจีบคนใหม่ได้ แถมตอนนี้ยังควงสาวอื่นอีก ส่งสารคนที่มันกำลังจีบอยู่จริงๆ เลยวะ” บีมพูด

   คำพูดของไอ่บีมแทงใจผมเข้าอย่างจัง! นั่นสิ ถ้ามันไม่ได้ชอบผมจริงๆ แล้วมันมาจีบผมทำไม แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ยังมีคนอื่นอีกมั้ยที่มันจีบ ความสับสนเริ่มก่อขึ้นจนผมปวดหัว

   “ล่าสุดก็เมื่อวานจ้า ฉันเข้ามาในมอจะเอาหนังสือไปคืนห้องสมุด ผ่านโรงอาหารกลาง เจอไอ่ตรองนั่งกินข้าวอยู่กับผู้หญิงคนนึงอยู่พอดี สวยมากกกก ถ้าฉันจำไม่ผิดน่าจะเป็นดาวคณะมันนะ จำได้ว่าตอนประกวดดาวเดือนมหาลัยเคยเจอกันอยู่ คิดว่าน่าจะใช้คนเดียวกับที่เขาเมาท์กันนะ”

   แพรวให้ข้อมูลต่อ ซึ่งทำให้ผมแทบช็อคไปเสียเดี๋ยวนั้น วันเสาร์เบี้ยวนัดผมไปหาผู้หญิง ส่วนวันอาทิตย์ก็นั่งกินข้าวกับดาวคณะ ซึ่งไม่รู้ว่าใช่คนเดียวกันกับวันเสาร์รึเปล่า มันทำให้ผมสงสัยว่า ทุกสิ่งที่มันทำให้ผมมันคือของจริงรึเปล่า ทุกคำพูดที่มันพูดมามันคิดจริงๆ ใช่มั้ย หรือว่าผมแค่ฝันไป เป็นฝันร้ายของคนโง่ๆ อย่างผมที่ไม่ทันเกมมัน ฝันร้ายที่ดันทำให้ผมรู้สึก .....ชอบมัน

   “พีท เป็นไร” พลถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงหนักกว่าเดิม ผมพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติอย่างยากลำบาก

   “เออ มึงสนิทกับไอ่ตรองนิ ลองถามมันให้หน่อยดิ”​ แพรวหันมาถามผมตาวาว แต่ก่อนที่ผมจะได้พูดอะไรออกไป เฟย์ก็พูดสวนขึ้นมาพอดี

   “ถามมันเองเลยดีกว่า เดินมานู่นแล้ว”

   “หวัดดี พีท กู....”

   “กูขอตัวก่อนนะ รู้สึกไม่ไหวว่ะ ลาอาจารย์ให้ด้วย”

   ผมลุกขึ้นยืนอย่าเร็ว นั่นผมให้หน้ามืดขึ้นมา รู้สึกเหมือนโลกหมุนเคว้งก่อนภาพค่อยๆ มืดลง พร้อมเสียสุดท้ายที่ผมได้ยิน.....

   “เฮ้ย/พีท!”
. . . . . . . . . . . . . . . . . .









======================
::TALK::

อร๊ายยยยยยยยย ><
มาแล้วครับ ขอโทษที่ทิ้งไปนานเลยครับ แหะๆ
พอดีค่อนข้างจะขี้เกียจน่ะครับ (โดนโบก  :z6: :z6: :z6: )

ไม่ๆ จริงๆ คือพอเปิดเทอมมาได้สามอาทิตย์ งานก็เข้ากันอย่างล้นหลามแล้วครับ
บวกกับพอหายๆ ไปนานๆ กับเรื่องที่ไม่ได้วางพล็อตไว้อย่างละเอียด เลยมีเป๋ๆ ไปพอควรเลย
แต่ตอนนี้กลับมาแล้วนะคร้ับ
ขอบคุณสำหรับทุกการติดตาม และทุกๆ คอมเมนท์นะครับ
ยินดีรับเสมอครับ

ปล. รู้สึกว่าตรองยังจีบไม่หนัก จัดไม่เต็มพอเน๊าะ แต่..... เท่านี้ก็โอแล้ว ...​ มั้ง ..... :katai2-1:

ตอนนี้เหลืออีกหนึ่งตอน ยังไงจะรีบปั่นนะฮัฟฟฟฟฟฟ ><


ออฟไลน์ thepopper

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 371
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-1
เป็นกำลังใจให้จ้า :L2:

ออฟไลน์ Jadd

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
รอมาต่อค่ะ

ออฟไลน์ heroves

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
OMG มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่..... :katai1:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
ค้างอย่างแรงงงงงงงงว
พี่น้องคร้าฟๆๆๆๆๆ จัดด่วนนนนน
ตรองทำพีทได้

ออฟไลน์ stickyyrice

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
น่ารักอะ ยาวๆหน่อยก็ได้นะ
555555
ชอบอะใสๆดีจัง

ออฟไลน์ mini_saiparn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ยังไงตรอน ยังไงงงงงงง โถ่ว สงสารน้องพีทททท โอ๋ๆๆๆๆๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด