หัวข้อ: 3P[ฉบับพิเศษ]เมื่อผมเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน [เปิดขายแล้วน้า]1/2/60 P.46

[aaoo]

อ่านยาวรวดเดียวเลย สนุกมาค่ะชอบๆตอนนี้

[sindy]

คืนดีกันแล้ววว ดีจัง    ภูโคตรด้านอ่ะ โอ้ยย. ชอบ

[B52]

อายแทนเลย รอหวานๆตอนหน้า

[Supparang-k]

ฟิกโหดขนาดนี้ ต่อไปคงไม่มีใครกล้ามีเรื่องให้นางต้องโกรธแล้วละ ฮ่าาาาา

[Acacha]

ไม่เชิงว่าภูทำผิดนะ ออกแนวซวยพอดีมากกว่า 

[wann]

ห้าๆๆๆๆ น่าร้ากกกกกกก 

[magarons]

อ่านฉบับพิเศษแล้วบางทีกลัวอ่ะ
ถึงจะรู้ว่ายังไงก็ยังรักกันดีก็เถอะ
แต่ละตอนมาทีนี้ระหวาดระแวงจริงๆ
แต่ตอนที่4นี่หวานอ่ะ ไม่รู้ตอนหน้าคนเขียนจะเอาอะไรมาให้ลุ้นอีก ยังไงก็รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ

[๐๐ตะวัน๐๐]

อิจฉาฟิกจริงๆ

[puchi]

เรื่องหลัก คนแต่งรีไรท์หรือเปล่าคะ? 

วันนี้ไปอ่านซ้ำอีกรอบ เหมือนว่าจะมีเนื้อหาบางส่วนเพิ่มเข้ามา

อ่านแล้วสนุกมากค่ะ

[miniminiXD]

เก๊าร๊ากเรื่องเน้!!!
ขอบคุณที่แต่งตอนพิเศษมาให้อ่านกันนะค้าาา

[NB]

คืนดีกันแล้ว

[shoi_toei]

สามีเลิศ อ้ะ ฟิกกก

[Freja]

คงไม่มีมาม่าฝั่งภูอีกแล้วมั๊งนี่  ขนาดพ่อ ภูยังอุตส่าห์เข็นมาช่วยง้อเมียได้เลย 5555

ไม่รู้ว่านนท์จะเข็ดหรือเปล่า   ปั๊มท่าจะไปไหนไม่รอดแล้วมั๊งเนี่ย  คิดจะหาเงินหลอกเอาเงินตุ๊ดเกย์  ระวังเถอะจะหาทางขึ้นไม่ได้

[flimflam]

ไม่คิดมาก่อนว่าจะเห็นพี่ภูงอแง 55555555555555555
น่ารักขนาดนี้ทิ้งลงเหรอฟิกกก
ดีที่ยอมคืนดีกันแล้ว สงสารพี่ภู โดนตลอดด

[kukkikkooka]

ภูกะดินทำเซอร์ไพร์สอีกแล้วววว โอยยยยยยย

อยู่กันแบบนี้ทั้งสามคนนั่นแหละดีที่สุด อิอิ

[valenna yy]

ทำไมเรารุ้สึกเหมือนตินเปนตัวประกอบ
อะไร อะไร ก้ ฟิก ภู ฟิก ภู
ตินเปนแค่หน่วยย่อยเล็กๆ จะมีรึไม่มีก้ได้ งี้อ่อ?

[♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥]

รักกันนานๆนะ 3kp

[DuenTwinBII]

ตอนที่๖ ออกค่าย



ช่วงนี้ไอ้ภูยังคงสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่บ้างเพราะเพิ่งพ้นโทษมาใหม่ๆ แต่สิ่งที่เหมือนเดิมของมันคือเจ๊าะแจ๊ะน่ารำคาญกวนใจผมเวลานอนอยู่นั่นแหละ

“ไอ้ภู มึงนี่น่ารำคาญว่ะ”ผมปัดมือมันออกเป็นรอบที่...เท่าไหร่ไม่รู้ ได้ยินเสียงมันหัวเราะแว่วๆมา ผมอ้าปากหาวหวอดๆ ง่วงอ่ะ ผมไม่มีอารมณ์หื่นตอนนี้หรอก

“ถ้ามึงยังไม่หยุดกวนกูนะ มึงรอปีใหม่นู่นเลย”

“โห แบบนั้นก็นานไป”แต่ได้ผลเพราะมันหดมือกลับไปแล้ว ผมขยับตัวนอนหันหลังให้มัน ผมจะโดนมันลักหลับไหมวะ วันนี้ที่นอนข้างๆผมว่างไปด้านนึงเพราะไอ้ตินต้องอยู่ช่วยเคลียร์พื้นที่งานเกษตรที่ค่อนข้างจะรกจากขยะ มันคงกลับดึกแน่ๆ ผมแอบ
เหล่มองไอ้ภูมันคงหลับไปแล้วล่ะมั้งเพราะมันเองก็นอนหันหลังให้ผม หลังจากที่ปล่อยความคิดให้ว่าง ผมก็เผลอหลับไปจนได้ ตื่นมาอีกทีก็เห็นเงาตะคุ่มๆอยู่เหนือตัวผม

“ไอ้ติน!”ผมโงหัวมองมันก่อนจะทิ้งตัวลงอย่างโล่งอก ตอนแรกคิดว่าผีซะอีก แล้วมันมาคร่อมผมทำไม ได้กลิ่นเหล้าจางๆมาจากมันด้วย

“กูง่วงอ่ะ”ผมเริ่มพูดเมื่อมันขยับมาขบเม้มซอกคอผมเบาๆ

“เออ งั้นก็อยู่เฉยๆเดี๋ยวก็ตื่นเอง”มันดึงเสื้อผมขึ้น ก่อนจะแตะลิ้นลงบริเวณท้องน้อย ผมดันไหล่มันเบาๆ ก่อนจะขยับตัวหนี แต่มันก็ไม่ยอมหยุด ผมหันหน้าไปทางไอ้ภูเห็นว่ามันพลิกตัวมาทางผมและกำลังมองผมด้วยสายตาวิบวับบ่งบอกความหื่น

“ไงหนูฟิกคืนนี้มึงไม่รอดแน่”ก็แน่นอนถ้าหากมันสองคนร่วมมือกันอ่ะ ไอ้ภูขยับเข้ามาหาผมก่อนจะแตะลิ้นลงบนริมฝีปากผมเบาๆ มันสอดมือเข้ามาใต้ท้ายทอยของผมก่อนจะกดริมฝีปากลงมาเบาๆ ขบเม้มสลับไปมาก่อนจะสอดลิ้นอุ่นเข้ามาหยอกล้อ ผมยึดบ่ามันไว้ รู้สึกว่ากางเกงนอนของผมหลุดไปแล้ว

ฝามือของไอ้ตินลูบไล้ไปทั่วก่อนจะหยุดลงที่จุดไวสัมผัส ริมฝีปากอ่อนนุ่มของมันสัมผัสเข้ากับเนื้อร้อน ปลายลิ้นโลมเลียอยู่ไม่ห่าง ผมครางเบาๆอยู่ในลำคอ เพราะไอ้ภูยังไม่ปล่อยให้ผมเป็นอิสระ ปลายลิ้นของมันรุกเล้ากวาดต้อนอย่างไม่ยอมแพ้จนผมใกล้จะหมดลมมันก็ผละออกให้ผมได้มีพื้นที่หายใจก่อนจะย้ำจูบเข้ามาใหม่อีกครั้ง ผมป่ายมือเปะปะล้วงเข้าไปในกางเกงของไอ้ภู มันส่งเสียงครางต่ำๆเปลี่ยนมาขบเม้มยอดอกผมแทน ผมเกร็งหน้าท้องเมื่อรู้สึกวาบหวิวขึ้นมา

“อาา”ผมขยุ้มเส้นผมของไอ้ตินไว้แน่น เมื่อปล่อยของเหลวออกมา ผมบิดตัวหนีลิ้นร้อนๆของมันสองคนที่ลิ้มเลียไปทั่วตัว ขนลุกวูบวาบเมื่อรับรู้ถึงบางสิ่งที่จ่ออยู่ที่ช่องทาง ใจเต้นตุบๆ ก่อนที่ความอุ่นร้อนจะเบียดแทรกเข้ามาช้าๆ ผมหายใจติดขัด เม้มปากหลับตาแน่น ร่างกายรับรู้อย่างชัดเจนถึงสิ่งที่รุกล้ำเข้ามาในตัว ไอ้ภูดึงมือของผมให้ไปกอบกุมส่วนที่ตื่นตัวเต็มที่ เสียงหายใจถี่ๆของมันดังอยู่ข้างๆหู ไอ้ตินสบถพึมพำเบาๆก่อนจะโถมตัวเข้ามาจนสุดจนผมจุกแสบไปพร้อมกัน

“อ๊ะ เชี่ย”ผมหลับตาด่ามันเบาๆ มันหัวเราะหึๆก่อนจะขยับตัวเข้ามาจนสุด จากเบาๆเริ่มถี่เร็วมากขึ้นจนผมหลุดเสียงร้องออกมา
“อา จูบกูหน่อย”ผมปรือตาขึ้นมา ริมฝีปากของไอ้ภูก็เข้ามาดูดดึงทันที ผมสอดลิ้นเข้าหาก่อนจะดูดเม้มเรียวปากมันเต็มแรงระบายอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง ไอ้ตินเลื่อนมือมานวดคลึงสะโพกของผม ก่อนจะกระแทกตัวเข้ามาหนักหน่วงจนเกิดเสียงดังขึ้นมา มันครางฮึมก่อนจะเร่งจังหวะเมื่อใกล้ถึงจุดหมาย ผมเบียดตัวกอดไอ้ตินเมื่อรับรู้ถึงของเหลวที่ถูกปล่อยออกมา มันโน้มตัวมาจูบปากผมเบาๆ ก่อนจะผละออกมา ผมนอนหอบตัวอ่อนปวกเปียก ระหว่างที่ไอ้ภูพรมจูบไปทั่วแผ่นอก มันสอดมือมายกขาผมขึ้นก่อนจะแทรกตัวเข้ามาพรวดเดียวจนผมสะดุ้ง มันรั้งสะโพกผมไว้ก่อนจะเริ่มขยับตัวเข้ามาช้าๆ ผมมองหน้าไอ้ภูที่แสดงความหื่นออกมาสุดกำลัง

“ไอ้ภู...”ผมเรียกมันเบาๆ เมื่อนึกคำพูดเพื่อเอาคืนมันได้ มันส่งเสียงกระเส่าๆกลับมา

“มึงใส่เข้ามาแล้วเหรอ ถึงว่าคันยิบๆเหมือนมีอะไรไต่”ไอ้ภูนิ่งค้างไปในทันที ได้ยินเสียงกลั้นหัวเราะมาจากไอ้ตินที่อยู่ข้างๆ

“เชี่ยฟิก ถ้ามึงไม่รู้สึกกูว่าหูรูดมึงมีปัญหาจริงๆแล้วว่ะ”แล้วมันก็วนกลับมาประเด็นเก่า ผมทำหน้าบูดก่อนจะเอื้อมมือไปหยิกเนื้อตรงสะโพกมันเต็มแรง

“ทำกูอารมณ์หด มึงอดนะ”ผมพึมพำ มันก็รีบเข้ามาโอ๋ผมทันที

“ล้อเล่นน่า มึงออกจะฟิตปึ๋งปั๋ง”ผมหน้าร้อนฉ่าขึ้นมาทันที ไอ้นี่มันกวนประสาทจริงๆเลย จากนั้นมันก็ไม่พูดอะไรมาก ขยับตัวเข้ามาแรงๆแทนจนผมหลุดร้องตลกๆออกไปหลายครั้ง ผมยันหน้าอกมันไว้ ในขณะที่หดคอหนีลิ้นร้อนๆของไอ้ตินไปด้วย ขนลุกเกรียวเลยเมื่อมันขบติ่งหูเบาๆ รู้สึกเวลาผ่านไปนานจนผมเลยจุดเสียวไปแล้วไอ้ภูก็ยังไม่ถึงฝั่งเสียที มันกินอะไรมาวะ มันโถมตัวเข้ามาเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมเสียงหอบคราง และน้ำอุ่นๆ มันถอนตัวออกมาก่อนจะทิ้งตัวนอนกอดผม ถ้าไม่ต่อรอบสองก็ไม่ใช่พวกมันแล้ว ผมนี่ได้แต่นอนกรอบป้อแป้ให้พวกมันจัดการไป ...เพลียจริงๆนะ



ตอนเช้าผมตื่นก่อนเป็นคนแรกอีกแล้ว แต่ตื่นแล้วก็หลับต่อ ไอ้ตินนอนหันหน้ามาทางผม ลมหายใจสม่ำเสมอเหมือนคนหลับลึก ผมค่อยๆเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ก่อนจะแอบถ่ายรูปมันไปสองสามช็อต เหลือบมองไอ้ภูที่นอนหน้ามันๆหัวฟูๆอยู่ รายนี้หลับไม่น่าดูเลยจริงๆ จะถ่ายไว้แกล้งผมว่ามันก็ไม่แคร์หรอก ผมดึงผ้าห่มผืนบางออก ก่อนจะค่อยๆย่องลงจากเตียง เดินสะลึมสะลือเข้าไปในครัว หิวแต่เช้าเลย เมื่อคืนใช้พลังงานเยอะไปหน่อย เปิดตู้เย็นดูของก็ใกล้จะหมดแล้ว เหลือหมูสับแค่ก้อนเดียว ผมเลยเอาออกมาทอด...เพราะทำอย่างอื่นไม่เป็น สงสัยไอ้ตินจะได้ยินเสียงดัง มันถึงเดินหน้ายุ่งเข้ามา

“มึงทำอะไร”มันมองก้อนหมูสับในกะทะด้วยสายตาเคว้งคว้าง

“กูจะเอามาทอด”พูดไปก็อายตัวเองนะ ไม่มีใครเขาทำกันหรอก ไอ้ตินทำหน้าหงุดหงิดก่อนจะโบกมือไล่ผม

“มึงนี่บ้าจริงๆ”แล้วมันก็เยาะซอสลงไป ก่อนจะเติมน้ำเปล่าลงไปนิดหน่อย เปลี่ยนหมูสับทอดของผมเป็นข้าวผัดกระเพราหอมๆแทน

“สมแล้วที่เป็นแม่บ้านแม่เรือน”ผมเข้าไปนวดไหล่มันอย่างเอาอกเอาใจ มันหันมามองผมทันที

“แม่บ้านแม่เรือนอะไร กูน่ะผัวมึง เจียมตัวซะบ้าง”มันแหวใส่ อารมณ์เสียแต่เช้าอีก ผมทำหน้าบูด

“เป็นอะไรอีกล่ะ”ผมมองมันปิดแก๊ส เก็บของเข้าที่

“ไม่ได้เป็นอะไร อยากกินกาแฟชงให้ที ไปแปรงฟันก่อน”มันหยิกแก้มผมเบาๆ ก่อนจะเดินหายไปในห้องน้ำ ท่าทางของมันชวนให้ผมขนลุกว่ะ ผมไปชงกาแฟตามที่มันบอก วางไว้ที่โต๊ะก่อนจะเดินมาหยิบโทรศัพท์ที่เตียง แม่เจ้า ผมค้นพบสาเหตุที่ทำให้มันเหวี่ยงผมแล้ว เพราะพี่ฉัตรส่งข้อความมามอนิ่งผม คือพี่เขามันชอบใช้คำชวนคิดลึกอยู่แล้วไง อย่างที่ส่งมาให้ผม

'มอนิ่งที่รัก'และไอ้ตินคงเปิดอ่านพอดี ส่วนไอ้ประโยคที่เพิ่งส่งมาอย่าง 'ที่รักของคนอื่น' ไอ้ตินคงไม่เห็นเพระพี่ฉัตรเพิ่งส่งตามมาเมื่อสักพักนี่เอง นี่หางานให้ผมอีกแล้วนะเนี่ยเพิ่งผ่านเรื่องไอ้ปั๊มไปหมาดๆเอง ผมมองไอ้ภูที่หลับเป็นตายอยู่ ก่อนจะเข้าไปในห้องน้ำที่ประตูเปิดแง้มไว้ ไอ้ตินกำลังทาครีมอยู่ มันเหลือบมองแล้วกลับไปสนใจหนังหน้ามันต่อ ผมแปรงฟันเสร็จก่อนมันอีก ก็เลยยืนมองมันล้างหน้าล้างตา

“มองไร”เสียงขุ่นได้อีก ผมยิ้มแห้งให้มันก่อนจะเข้าไปซบไหล่อีกคน

“เรื่องพี่ฉัตรไม่ได้มีอะไรนะเว้ย”

“ร้อนตัว กูยังไม่ได้พูดอะไรเลย”

“เหรอ แล้วที่เหวี่ยงใส่กูนี่ล่ะ”ผมเอานิ้วจิ้มหน้าผากมันเมื่อเห็นว่ามันขมวดคิ้วอยู่ ไอ้ตินหันหน้ามาทางผม กลิ่นครีมหอมๆบนหน้ามันทำผมชื่นใจอย่างบอกไม่ถูก

“ทำให้กูอารมณ์ดีเหมือนเดิมดิ”สายตาของมันเริ่มเจ้าเล่ห์

“อ...อะไร”ผมเริ่มเหงื่อตก เห็นเค้าลางว่ามันต้องคิดอะไรหื่นๆอยู่แน่ มันไม่ตอบแต่ดันผมไปชิดผนังห้องน้ำแทน ก่อนจะขังตัวผมไว้ในอ้อมแขนของมัน สายตาของมันในตอนนี้ทำผมไปไม่ถูกเลย

“จูบพี่หน่อยสิ”มันกระซิบเบาๆทำเอาผมขนลุกวูบ ปั่นป่วนในช่องท้องขึ้นมาทันที ผมไม่เคยเจอไอ้ตินโหมดนี้เลยนะ จมูกของมันแตะเข้ากับซอกคอของผมก่อนจะลากลิ้นเลียเบาๆ จนผมต้องรวบเอวมันไว้ ใบหน้าร้อนผ่าวๆเมื่อผมประคองใบหน้าของมันเข้ามาใกล้ๆก่อนจะขบเม้มริมฝีปากล่างของมันเบาๆก่อนจะสลับไปยังริมฝีปากบน ก่่อนจะแทรกลิ้นเข้าไปหามันก่อน เสียงครางพอใจดังมาจากอีกฝ่ายเบาๆ มันย้ำจูบแนบชิดมากขึ้น ฝามือลูบท้องน้อยผมก่อนจะดึงกางเกงของผมลง ริมฝีปากของมันเปลี่ยนมาจู่โจมบริเวณอื่น ขบกัดยอดอกเบาๆเหมือนหยอกล้อ จนผมต้องสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อสะกดกลั้นอารมณ์ที่เริ่มก่อตัว

“พอก่อนเนอะ”ผมมองหน้าไอ้ตินที่ฝังอยู่กับหน้าท้องของผม มันเหลือบตาขึ้นมอง

“พอจริงๆเหรอ”กระซิบเสียงเบาพร้อมผมกับดูดเม้มติ่งหูผมไปด้วย และตามมาด้วยสัมผัสชื้นแฉะตรงกกหูทำเอาเส้นอารมณ์ผมขาดผึง ปล่อยเสียงครางออกมาอย่างพอใจ ไอ้ตินยกยิ้มก่อนจะใช้หน้าขาดันขาผมออก ก่อนจะแทรกตัวเข้ามาตรงกลาง บดเบียดลำตัวเข้าหาผมจนรับรู้ถึงความต้องการของมัน ผมเลื่อนมือไปลูบหน้าท้อง จงใจปัดมือผ่านของมันที่กำลังตื่นตัว

“จะทำอะไรก็ทำ”ผมพึมพำตอบก่อนจะเกี่ยวขาเข้ากับสะโพกของมัน ไอ้ตินสอดนิ้วเข้ามาก่อนจะเริ่มขยับมือ ผมแอบนิ่วหน้าเล็กน้อย ดันมาแกล้งผมอีก มันเพิ่มนิ้วเข้ามาทอดสายตามองผมที่เริ่มหายใจถี่ขึ้น มันถอนนิ้วออกก่อนจะดันเนื้อร้อนเข้ามาแทน

“อาา เร็วๆ”ผมเร่ง เมื่อมันไม่ขยับตัวสักที ผมเลยดึงมันเข้ามาจูบแทน มันดึงขาอีกข้างให้เกี่ยวสะโพกมันไว้ก่อนจะเดินไปนั่งที่ชักโครกแทน

“ทำให้พี่หน่อย”มันเล่นลิ้น บอกว่าอย่ามาพูดสุภาพๆกับกู

“ไม่เอา”กูอาย

“ทำให้กูอารมณ์ดีเลยเร็วๆ”แล้วมันก็ตบเพี๊ยะมาที่ก้นของผมทำเอาผมหน้าร้อนผ่าวๆมากขึ้น ผมสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะค่อยๆขยับตัว ไอ้ตินเริ่มหายใจติดขัดบ้างแล้ว ผมหลับตาก่อนจะเกาะบ่ามันค่อยๆขย่มตัวช้าๆ จากนั้นก็เริ่มเร่งจังหวะมากขึ้นเมื่อความอายเริ่มปลิวหายไป มีเพียงเสียงครางของผมและเสียงขยับตัวเมื่อผิวกายเรากระทบกัน มันสวนเอวขึ้นมาบ้างเมื่อผมเริ่มเหนื่อย ผมซบหน้าลงกับลาดไหล่ของมัน

“อ๊ะ เชี่ยเอ้ย”ผมสบถครางเมื่อขยับตัวโดนจุดที่ทำให้ต้องเกร็งตัว ลมหายใจร้อนๆของอีกคนเป่ารดอยู่ใกล้ๆผมดูดเม้มซอกคอของมันก่อนที่มันจะส่งตัวเองเข้ามาเร็วขึ้นจนผมได้แต่ดิ้นอยู่บนตัวมัน ก่อนที่น้ำอุ่นๆจะถูกปลดปล่อยออกมาเมื่อแรงอารมณ์คลายลง ผมหอบหายใจก่อนจะรีบลุกออกมาจากตัวมัน รู้สึกว่าของเหลวจากอีกคนไหลเปื้อนที่ซอกขา ไอ้ตินกวาดตามองอย่างพอใจ ผมรีบไล่มันออกไป แต่มันไม่ยอมออกก็เลยรีบๆอาบน้ำอย่างรวดเร็ว จัดการตัวเองเสร็จ ผมก็รีบพุ่งออกมาจากห้องน้ำทันที เห็นไอ้ภูนั่งหน้าง่วงอยู่บนเตียง ผมไม่แปลกใจหรือตกใจหรอกที่เห็นมันตื่น ก็ผมกับไอ้ตินทำเสียงดังขนาดนั้น พูดแล้วเขิน

“สัด กูก็นึกว่าใครเปิดหนังโป๊แต่เช้า”มันพึมพำขึ้นมาก่อนจะยิ้มชั่ว

“ไปลองกับกูที่ระเบียงป่ะ”

“บ้าดิ”ผมว่ามันคิดจริงนะ แต่จะทำจริงไหม...ไม่รู้ เรื่องหื่นอย่าไว้ใจไอ้ภูเป็นดีที่สุด มันยิ้มก่อนจะโน้มตัวมาหาผมก่อนจะซิบประโยคที่ทำให้กาต้มน้ำในตัวผมเดือดปุดๆ

“เสียงครางมึงได้อารมณ์ดีเนอะ”ไอ้สัดภู! ผมหน้าร้อนผ่าวๆเลย ยังดีที่ไอ้ภูมันเหนื่อยและมีธุระต่อมันเลยไม่คิดบัญชีผมตามไอ้ตินไปด้วย แต่มันย้ำจริงย้ำจังว่าขอที่ระเบียง ขอให้มันพูดเล่นนะ ไอ้ภูเคาะประตูห้องน้ำโครมๆเมื่อไอ้ตินยังไม่ออกมาซักที ประตูเปิดออกพร้อมกับสีหน้าสดชื่น เห็นแล้วหมั่นไส้

“ตอนเย็นว่าจะไปซื้อของมาตุน ไปด้วยกันเปล่า”ไอ้ตินตะโกนถามไอ้ภูระหว่างที่มันยืนโป๊ให้ผมลวนลามทางสายตา

“ไม่รู้ กูอาจเลิกช้า มึงก็ไปกันสองคนแล้วกันซื้อเหล้ากับเบียร์มาด้วย ถุงยางด้วยนะ”เสียงไอ้ภูแว่วผ่านเสียงสายน้ำออกมา ผมแต่งตัวเสร็จก็ตักข้าวมานั่งกินรอไอ้ตินไปส่งที่คณะ วันนี้มันจะมาส่งผมตามเดิม พวกมันตกลงกันไว้แล้วว่าจะทำเหมือนเดิมแต่ถ้าวันไหนไม่ว่างหรือมีธุระก็ไปกันเอง ไม่รู้สิ ผมว่าแบบนี้ผมสบายใจมากกว่า หรือเพราะผมชินที่มีพวกมันคอยรับส่งก็ไม่รู้ ผมกลายเป็นเด็กเคยตัวไปแล้วนะเนี่ย

ไอ้ตินขับรถมาจอดถึงด้านในคณะ มันหันมามองผมพร้อมรอยยิ้มแปลกๆตลอดเวลา

“ตอนเย็นจะมารับนะ เด็กดี”มันเอื้อมมือมาลูบศีรษะของผมเบาๆ คำพูดของมันทำเอาผมเหวอไปพักใหญ่ 'เด็กดี' แม่เจ้าไม่คิดว่ามันจะใช้คำนี้กับผมมม โอ๊ย ไอ้ตินนี่นับวันยิ่งรับมือยากจริงๆ

“ไอ้...หู้ เออ เจอกันตอนเย็น”ผมรีบหอบหิ้วกระดาษลงจากรถทันที ได้ยินเสียงหัวเราะของมันดังตามมา ไอ้ตินนะไอ้ติน ทำผมเขินอีกล่ะ ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเวลา เมื่อเห็นว่ายังมีเวลาเอ้อระเหย ผมเลยแวะซื้อขนมกิน เจอเดือนคณะหน้าหล่อส่งยิ้มมาให้

“สวัสดีครับพี่ฟิก”

“หวัดดีน้องเพชร”ผมอ่านชื่อก่อนทักเกือบลืมชื่อไปแล้วนะเนี่ย ดูเหมือนน้องจะพูดอะไรสักอย่าง แต่เมื่อมันจ้องมองมายังต้นคอของผมมันก็ยิ้มจางก่อนจะถอยทัพออกไป ผมดึงคอปกเสื้อให้เข้าที่ก่อนจะหอบขนมจีบขึ้นไปกินบนห้อง

 “พวกมึงอ่านอะไรวะ”ผมก้มมองใบประกาศเล็กๆในมือไอ้ชาย

“ค่ายแนะแนวเด็กอ่ะ จะเอาผลงานเราไปจัดโชว์”สรุปแล้วไปต่างจังหวัด ไม่ได้มีแค่คณะผมเท่านั้น เห็นมีพวกศิลปกรรมด้วย พวกสาขาฟิล์ม ก็ไป โอ้ว งานนี้น่าสนุก

“ปิดรับยังวะ กูอยากไปด้วย”ผมถามเสียงตื่นเต้น

“ยัง แต่มึงแน่ใจนะว่าไปได้ ค้างสองวันด้วยอีก”ไอ้ชายถามยิ้มๆ ปัญหาอยู่ที่คุณพ่อคนที่สองของผมอ่ะ ไอ้สองคนนั่นจะยอมให้ผมไปรึเปล่าวะ แต่ผมอยากไปอ่ะ

“เดี๋ยวค่อยคุย มึงลงชื่อกูไปก่อนเลย”สรุปก็ตามนั้น ไว้ผมค่อยหาทางอ้อนพวกมันก็แล้วกัน ปกติผมแล้วเนี่ย ผมไม่ค่อยได้ไปออกค่ายที่ไหนเลย งานนี้อาจารย์เลยแปลกใจพอสมควร ผมเห็นว่ามันได้ออกนอกพื้นที่แถมก็เป็นโครงการที่น่าสนใจ (ได้เที่ยวฟรี) ผมเลยแจมด้วยซะหน่อย หวังว่าไอ้สองตัวนั่นจะอนุญาตนะ


ตอนเย็นไอ้ตินมารับตามที่พูด ผมเห็นรถมันจอดอยู่ตรงลานจอดรถของคณะจากตึกเรียนที่ผมเพิ่งออกมา จอดตรงไหนไม่จอดดันไปจอดที่สำหรับอาจารย์และคณะบริหาร กล้าจริงๆ  ผมกลัวมันโดนยามด่าก็เลยรีบลงไปแบบไม่ร่ำไม่ลากับใคร

“มึงมาจอดตรงนี้ทำไม เดี๋ยวก็โดนด่าหรอก”เข้ามาในรถปุ๊บผมก็รีบด่ามันทันที ก่อนจะให้มันออกรถไวๆเพราะยามเมียงๆมองๆมาเมื่อเห็นผมเข้าไปในรถ

“ก็ตรงนั้นที่จอดมันเต็มอ่ะ”มันเหลือบมองยามคณะผมก่อนจะขับรถออกไป ผมส่งข้อความบอกไอ้ภูว่าเลิกเรียนแล้วกำลังออกไปกับไอ้ติน นี่ก็เป็นความเคยชินอีกอย่างนึงเหมือนกันที่ผมไปไหนแล้วต้องบอกมัน เหมือนกับว่าทำเป็นประจำแล้วมันติด เด็กดีจริงๆเลยผมเนี่ย

ลานจอดรถของห้างแน่นเช่นกันจนไอ้ตินต้องขับรถวนแล้ววนอีก ผมเล็งเห็นที่ว่างแล้วเลยชี้ให้มันดู แต่แล้วรถออดี้สีขาวก็ขับเข้าไปซะก่อน เซ็งเลย แต่ไอ้ตินดูจะหงุดหงิดเอาเรื่อง

“โห ตัดหน้านี่หว่า”มันบีบแตรใส่เสียงดัง ก่อนจะไปจอดตรงที่ว่างอีกที่

“ใจเย็นลูกพี่”ผมล้อเลียนมันก่อนจะหัวเราะ หมู่นี้ไอ้ตินเปรี้ยวจริงๆ นี่ผมสมควรกลัวมันมากกว่าไอ้ภูใช่ไหมวะ ระหว่างที่มันกำลังเลือกของอยู่ ผมก็คิดอยู่ว่าจะขอมันยังไงดี ถึงจะยอมให้ผมไป

“มันก็เหมือนกันอ่ะ เอาอันไหนก็เลือกมาสักอันดิ”ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นมันถือเนื้อหมูแบบแพ็คที่ดูแล้วก็เหมือนๆกันอยู่ในมือ

“เหมือนที่ไหน อันนี้ถูกกว่าแต่ได้น้อย ส่วนอันนี้หมูเยอะแต่แพงกว่า”

“กูเน้นปริมาณ”ผมดึงแพ็คหมูที่มันมองว่าเยอะใส่ในรถเข็น

“มึงอยู่เฉยเหอะ กูเลือกเองได้”มันมองเหมือนผมไปแส่เรื่องของมัน ผมเลยปล่อยให้มันจัดการไปก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆ เห็นกลุ่มเด็กผู้หญิงวัยมัธยมปลายในชุดกระโปรงและไทค์สีแดง โรงเรียนเอกชนแถวๆมอ.ผมเอง ชุดฟอร์มร้อนแรงจริงๆ ยิ่งหนุ่มๆขาวๆใส่นะ ผมว่ายิ่งดูดี

“คิดอกุศลอยู่ล่ะสิ หนังหน้าฟ้อง”ไอ้ตินพูดขึ้นเบาๆ

“ตลกแล้ว”ไอ้นี่รู้ทันผมไปหมดเลย

“กูอยากกินแอปเปิ้ลเขียว แวะซื้อด้วยนะ”บอกมันระหว่างที่ผมเลื่อนรถเข็นตามมันไปต้อยๆ

“เออ”

“มึงว่าสองคนนั้นเป็นไหม”เสียงกระซิบจากเด็กกลุ่มนั้นดังแว่วมาจนไอ้ตินหันไปมอง ผมก็ได้ยินนะแต่ทำหูตึง

“กูว่าน้องเขาตามมานะ”ไอ้ตินพึมพำก่อนจะเหล่มองน้องๆกลุ่มนั้นที่ทำเหมือนกำลังเลือกซื้อของแต่ตาจับจ้องผมกับไอ้ตินตาวาว

“ช่างเหอะ มึงไปทางนู้นดีกว่า”ผมอึดอัดกับสายตาแรงทึ้งเลยเข็นรถนำไปโซนผลไม้ ดีหน่อยที่พวกนั้นไม่ได้ตามมา

“เออ ไอ้ติน กูเพิ่งเห็นว่าที่คณะมีโครงการว่ะ ออกค่ายแนะแนวที่ต่างจังหวัด กูว่าน่าสนใจดีนะ แบบได้ประสบการณ์อะไรงี้”

“มึงอยากไปว่างั้น”มันแทรกขึ้นมาก่อนที่ผมจะพูดจบซะอีก

“อือ กูอยากไป มึงให้กูไปไหมอ่ะ แต่กูอยากไปจริงๆนะ”ไอ้ตินละสายตามาจากป้ายบอกราคาองุ่นแดง หันมามองผมแทน

“เพราะ”มันทำหน้าสงสัย

“ก็ไม่มีเหตุผล กูอยากไปเฉยๆ”ผมขยับเข้าไปใกล้ๆมันอย่างออเซาะ โปรดอย่านึกภาพตาม ผมว่ามันไม่น่าดูหรอก

“ก็ไปดิ กูไม่ว่าอะไรหรอก มึงเห็นกูเป็นผู้ปกครองมึงรึไง”ผมมึนงงเล็กน้อยที่มันยอมง่ายขนาดนี้

“ก็ขอก่อนไง เห็นมึงตามติดชีวิตกูอย่างกับเห็บ”ไอ้ตินหันมาผลักผมเบาๆก่อนจะเดินนำไปทางอื่น เพื่อซื้อของที่ไอ้ภูสั่งมา ยกเว้นถุงยาง ผมต้องบอกไอ้ภูด้วยนี่หว่า รายนั้นมันจะยอมให้ผมไปง่ายๆไหมวะ สงสัยต้องเอาตัวเข้าแลก ฮ่าๆ 

กลับมาที่ห้องพร้อมแบกของที่ซื้อมาเยอะแยะเข้ามาด้วย ผมโดนใช้แรงงานเพราะไอ้ตินเดินตัวปลิวเข้ามาเลย 

“กูแค่คิดๆเฉยๆนะ กูอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง”ไอ้ตินนั่งลงบนโต๊ะก่อนจะหันมามองผม มันอยากมีบ้านของตัวเอง…งั้นแสดงว่ามันต้องย้ายออกจากหอน่ะสิ

“แล้วกูอ่ะ”ผมถามเสียงตกใจ ไอ้ตินหัวเราะออกมา

“ถามแปลก ก็ไปอยู่ด้วยกันไง กูคุยๆกับพี่ภูไว้แล้วเหมือนกัน ถ้าว่างๆค่อยไปหาซื้อที่ปลูกบ้าน กูกับพี่ภูจริงจังนะ ส่วนเรื่องออกบงออกแบบก็เป็นหน้าที่มึงไง”ไอ้ตินเริ่มเอาของออกมาวางบนโต๊ะ ผมพยักหน้าพลางคิดตาม

“แล้วมึงจะออกไปหลังเรียนจบเลยเหรอ รึว่าไง”

“ก็ต้องรอให้สร้างบ้านเสร็จก่อน แล้วค่อยย้าย ตอนนี้ก็วางแผนอะไรกันไปก่อน ยังไม่ต้องรีบหรอก โอเคนะ บอกไว้ก่อนเฉยๆ เดี๋ยวจะมาโวยวายว่ากูกับพี่ภูทำอะไรแล้วไม่บอก”ผมยิ้มออกมา พอพูดถึงเรื่องนี้ผมว่าพวกมันดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาเลย ผมยังไม่ได้วางแผนอะไรไว้สักอย่าง แต่พวกมันก็คิดแทนไว้หมดแล้ว

“ค่าใช้จ่ายเยอะนะ ทำไมไม่ลองหาซื้อบ้านเอาเลยล่ะ”ผมออกความเห็นบ้าง มันก็เลยยิ้มก่อนจะโน้มตัวมาตอบผม

“พวกกูคิดว่าอยากได้บ้านที่สร้างจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองมากกว่า บ้านหลังนั้นจะได้เป็นความทรงจำดีๆไง”ผมแอบเขินเล็กน้อยกับคำพูดของมัน พวกมันนี่คิดดีจริงๆ พอมันบอกเรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกได้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพวกมันดูมั่นคงขึ้นมาเป็นกองเลย

“เดี๋ยวกูต้องออกไปบ้านไอ้ชัยนะ”

“ทำไมอ่ะ”ผมถามทันทีที่มันบอก

“ไปวางแผนงาน อยากตามไปดูไหมล่ะ”มันถามเสียงล้อเลียน

“โว๊ะ กูไม่อยากเจอหน้าไอ้ชัยให้หงุดหงิดหรอก แล้วมันคืบหน้าบ้างไหมเรื่องจีบพี่อันอ่ะ”ไอ้ตินส่ายหน้าเป็นคำตอบ ผมหัวเราะออกมาอย่างสะใจ

“เพื่อนมึงนี่โคตรอ่อน”ไอ้ตินแค่ยิ้มๆแต่ไม่ได้พูดอะไร ผมนั่งมองมันเอาของสดใส่ตู้เย็น ไอ้ภูก็กลับเข้ามาพอดี

“ของที่กูฝากซื้อได้ป่ะ”มันเข้ามาถาม ก่อนจะหยิบเบียร์ออกมา ค้นน้ำแข็งจากช่องแช่ ก่อนจะเทเบียร์ให้พวกผม มาถึงก็อะไรของมันไม่รู้

“ผมต้องไปทำงานต่ออ่ะ ขอบายดีกว่า”ไอ้ตินเลื่อนแก้วคืนไอ้ภู ผมเดาว่ายังไงมันก็ไปกินต่อที่บ้านเพื่อนมันอยู่ดี

“ไม่ได้ซื้อถุงยางมาเหรอ”มันค้นๆในถุง ผมมองมันอย่างเอือมระอาก่อนจะพูดอย่างหงุดหงิด

“ซื้อมามึงก็ไม่ใช้ ไม่ต้องซื้อดีกว่ามั้ง”

“เฮ้ย ก็ซื้อมาใช้บ้างไง”มันตอบสีหน้าเก้อๆ ไอ้ตินออกไปหยิบเสื้อคลุม มันหันมาบอกว่าอาจจะกลับดึกแล้วก็ฮัมเพลงออกจากห้องไป เหลือผมกับไอ้ภูจิบเบียร์เงียบๆสองคน

“มึงจะจ้องอะไรนักหนา”ผมเหลือบไปเห็นพอดี มันก็ไหวไหล่

“เออ ไอ้ภู กูอยากไปค่ายแนะแนวเด็กที่คณะจัดอ่ะ”ผมเกริ่นขึ้นมา ไอ้ภูเหลียวมองอย่างสนใจ มันเลิกคิ้วขึ้นข้างนึงก่อนจะเหล่มองผม

“แล้วไงต่อ”

“กูไม่แล้วไง มึงจะให้กูไปไหม”ให้หรือไม่ให้ผมก็ลงชื่อไปแล้ว

“ไปกี่วัน”

“สองวัน”ผมเห็นมันแอบย่นหน้า

“มีใครไปบ้าง”มันฉีกปลาเส้นออกมากิน

“ก็พวกเพื่อนๆกูนี่แหละ”

“แค่คณะมึงเหรอ”มันถามมากจนผมเริ่มหงุดหงิด ผมฟาดขามันไปเต็มแรง

“ให้หรือไม่ให้ ตอบมาแค่นั้นแหละ”ผมทำเสียงเข้ม ไอ้ภูนิ่งไปเหมือนใช้ความคิด ผมเห็นสีหน้าชั่วๆของมันแวบนึง

“แลกกับที่ระเบียง”กูว่าแล้ว ซื้อหวยทำไมไม่ถูกแบบนี้ ผมคิดไว้แล้วจริงๆว่ามันต้องต่อรองด้วยไม้นี้

“เออ ก็ได้ แต่รอฟ้ามืดก่อนนะ”พูดไปก็กลัวนะ ถึงห้องข้างๆจะไม่มีคนอยู่ แต่คนจากตึกใกล้เคียงกันล่ะ ผมเห็นไอ้ภูออกไปนอกระเบียงเพื่อเอาเสื้อผ้าที่แห้งแล้วไปแขวนที่ราวตากผ้าเพื่อบดบังการมองเห็น เรื่องหื่นๆนี่มันสรรหาจริงๆว่ะ ผมยอมมันเลย ไอ้ภูดูลั้นลามากกว่าปกติ จนผมแอบกลัว ผมก็ดูหนังไปพลางๆ พยายามไม่คิดอะไร ไอ้ภูนั่งทำงานของมันไปจนฟ้าเริ่มมืด ผมเห็นดูมันจะจริงจังมากจนผมคิดไปเองว่ามันอาจจะลืม แต่เมื่อเวลาสามทุ่มกว่าๆ มันก็ปิดหนังสือของมันดังฉับ เหมือนได้เวลาเข้าแท่นประหารเลย ผมคิดคำนวณดูว่าเมื่อคืนกับวันนี้ผมเปลืองตัวมากสุดๆ

“เฮ้ย มึงเอาจริงอ่ะ กูกลัวคนเห็นอ่ะ”ถึงรอบๆข้างจะมืด แต่แสงไฟเล็กๆน้อยๆจากตึกที่ห่างออกไปก็มีให้เห็นอยู่บ้าง ถึงจะมีราวตากผ้ามาช่วยบังก็เถอะ

“ไม่มีหรอก ใครมันจะมาดูล่ะ”มันต้องมีบ้างล่ะถ้ามีคนเห็น ผมนึกถึงข่าวที่เพื่อนๆแชร์ในเฟสที่มีคนถ่ายรูปคู่รักไปจิ้มกันที่ระเบียงห้องโล่งๆ แล้วสยองขึ้นมา

“รอดึกกว่านี้ก่อนได้ไหม”ผมตอบเลี่ยงๆก่อนจะนั่งลงที่ระเบียง แย่งเบียร์มาจากมือไอ้ภูเพื่อความอายจะหายไปบ้าง แต่ไปๆมาๆผมก็คล้อยตามไอ้ภูง่ายๆซะงั้น ตอนนี้ผมได้แต่กวาดตามองไปรอบๆระหว่างที่มันดึงกางเกงผมลง และดันขาผมออก ผมซบหน้าลงกับท่อนแขน ลมพัดผ่านมาทำเอาหวิวๆแปลก ๆ นึกถึงโฆษณาไอ้ที่มันพูดว่าลมมันเย็นแล้วผมก็หัวเราะออกมา

“ฟิก มึงเป็นไร”ไอ้ภูโน้มตัวมาถาม ผมได้แต่ส่ายหน้าพรืด ๆ พยายามกลั้นหัวเราะ ไม่รู้มันรำคาญหรืออะไรถึงก้มมาจูบปิดปากผม

“อือ รีบๆทำนะ กูกลัวคนเห็น”ผมพึมพำก่อนจะเกาะราวระเบียงไว้ระหว่างที่มันค่อยๆดันของมันเข้ามาช้าๆจนผมรับรู้ถึงความร้อน
ระอุที่อยู่ข้างใน มือมันเลื่อนมาลูบหน้าท้องก่อนจะกดขยี้ที่ตุ่มไตเล็กๆจนผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาบ้างแล้ว ผมเม้มปากเพื่อกลั้นเสียงคราง เมื่อมันเริ่มเบียดแทรกเข้ามาลึกๆก่อนจะกระแทกเข้ามาหนักหน่วงจนผมตัวโยน ริมฝีปากอุ่นแตะทั่วแผ่นหลังของผม พร้อมกับลิ้นชื้นแฉะที่ลากเลียไปมา มืออีกข้างขยับช่วยผมไปด้วย ส่วนอีกข้างกอดรัดตัวผมไว้ก่อนจะสอดแทรกเข้ามาไม่หยุด 

“ภู…โอ๊ย มึงช่วยเบาเสียงลงหน่อยได้ไหม อ๊ะ”ผมเบียดสะโพกเข้าหามันมากขึ้นเมื่อมันเน้นเข้ามาจนผมตัวสั่น เสียวก็เสียว กลัวก็กลัว ตื่นเต้นผสมปนเปกันไปหมด

“อาา เชี่ยเอ้ย โคตรเสียวอ่ะ”มันพึมพำปนหอบคราง เออ แล้วแต่มึงเลย มันขยับเข้ามาลึกๆสองสามครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยอารมณ์หื่นออกมาในตัวผม หอมแก้มผมสองฟอด สอดมือมาช่วยผมที่ยังไปไม่ถึงไหน แต่พอได้มือมันช่วย ผมก็แทบทรุดเมื่อปล่อยของเหลวออกมา เลอะต้นไม้ไอ้ตินด้วย ขอโทษนะ มึงอย่าเพิ่งตาย เดี๋ยวไอ้ตินฆ่ากู

ไอ้ภูคว้าเสื้อมาเช็ดคราบเปื้อนตามซอกขาของผม ก่อนจะเอาผ้าขนหนูมาคลุมตัวให้ผม

“เข้าไปในห้องเลยเร็วๆ”ทีนี้ทำมาหวง ผมเดินโซเซเข้าไปในห้องน้ำแทน อาบน้ำชำระร่างกายอีกรอบก็ออกมาเจอไอ้ภูกำลังเอาเสื้อผ้าแห้งกลับเข้ามาเก็บเหมือนเดิม ขำว่ะ ผมออกไปรดน้ำเจ้าต้นอะไรไม่รู้ของไอ้ติน พรวนดินให้เล็กน้อยก่อนจะกลับเข้ามา ผมน่าจะเอะใจที่พวกมันยอมให้ผมไปง่ายขนาดนี้ ทั้งๆที่อยู่กับพวกมันสองคนไม่มีคำว่าง่าย ยกเว้นเรื่องหื่น




(ต่อด้านล่าง)

[DuenTwinBII]

-   วันออกค่าย



ตอนนี้ผมกับไอ้เคนและเพื่อนๆกำลังรอรถทัวร์ที่ทางมหาลัยเหมาไว้ให้ กะจากสายตาแล้วมีประมาณสิบห้าชีวิต ถามว่าทำไมเยอะ ก็เพราะไอ้ที่จัดโชว์ผลงานคือหอประชุมใหญ่ แน่นอนว่าคนเยอะแน่นอน

“ทำไมรถมาช้าจังวะ”ไอ้ปลาบ่นกอดกระเป๋าเสื้อผ้าของมันแน่น ไปแค่สองวันขนอะไรมาเยอะแยะไม่รู้ ไม่เหมือนผมเลยแค่เป้ใบเดียวก็อยู่แล้ว

“ไปรับพวกศิลปกรรมก่อนอ่ะดิ”ไอ้เคนตอบ ผมนั่งรอเวลาไปพลาง จนเมื่อรถทัวร์ของมหาลัยมาจอดที่หน้าคณะ แอบตื่นเต้นเหมือนกันนานๆทีจะได้ขึ้น  ไอ้ชายดันให้ผมขึ้นไปก่อน ผมขึ้นไปชั้นบนเพราะชั้นล่างเต็มแล้ว หลายๆที่นั่งถูกจับจองไว้แล้วจากพวกศิลปกรรมที่สวมเสื้อยืดสกรีนคำว่าคนถือศิลป์ แล้วก็พวกติสๆสะพายกล้อง ผมเดินไปเรื่อยๆ เจอเบาะว่างพอดี แต่เมื่อหันไปมองที่นั่งอีกสองเบาะข้างๆผมถึงกับทำกระเป๋าเป้ร่วงเลยเพราะมันคือไอ้ภูกับไอ้ติน

“เฮ้ย มึง…มาได้ไงเนี่ย”ผมตีหน้างงๆ ชี้มือชี้ไม้ไปที่พวกมันที่สวมเสื้อของภาคฟิล์ม

“ขาใหญ่ก็แบบนี้แหละ”ไอ้ภูยักคิ้วมาให้ ไอ้ชายสะกิดผมเพราะมีคนยืนรอออกันเป็นแถว ผมเลยต้องนั่งลงทั้งๆที่ยังงงๆอยู่ ไอ้เคนขอนั่งติดหน้าต่างผมเลยต้องมานั่งใกล้ๆกับไอ้ภูและไอ้ติน กว่าจะได้มีโอกาสคุยกับมันก็นานพอตัวเพราะคนที่เดินผ่านไปหาที่นั่ง

“มาได้ไงวะ มึงทำยังไง”ผมยังคงไม่หายสงสัย พวกมันนี่สุดยอดจริงๆ

“พอดีกูรู้จักรุ่นพี่กับอาจารย์ในภาคก็เลยขอมาด้วย”ไอ้ภูตอบ ผมยังมึนๆอยู่เลยว่ะ ไอ้ตินแชะภาพหน้ามึนๆของมไว้ดูก่อนจะหัวเราะขำ ผมซูฮกพวกมันเลย ไม่รู้จะบรรบายความรู้สึกออกมายังไงดีเลย

“ผัวมึงนี่เจ๋งเนาะ”ไอ้ปลากระซิบเบาๆพร้อมหัวเราะคิกคัก

“ถ้าคิดมาแล้วอยากฉายเดี่ยวนี่หมดหวังนะน้อง”ไอ้ตินพูดพร้อมรอยยิ้มร้ายกาจ ไอ้พวกชั่วว!

บรรยากาศบนรถเป็นไปอย่างคึกคักเพราะมีการสันทนาการตลอด ผมนี่หูอื้อไปเพราะเสียงกลองและเสียงเพลง หลายๆเพลงที่พวกศิลป์มันร้องกัน ว่ากันตามตรงนี่มันศูนย์รวมคนบ้าชัดๆ ผมแอบเหล่มองไอ้ติน ผมไม่เคยเห็นมันเต้นแบบฮาๆกวนตีนๆเลย ไอ้ภูนี่เคยออกสเต็ปกับมันอยู่บ้างเวลาเมา ผมนี่รอคอยเลยเพราะมันจะต้องมีให้เต้นแน่ๆ ยิ่งมันสวมรอยมาเป็นเด็กภาคฟิล์ม คณะคนบ้าๆติสแตกมาเรียนมันก็ต้องทำได้สิ

“มาดูแถวกลางบ้างดีกว่า”พี่ผู้หญิงเดินมาตรงจุดที่พวกผมนั่งอยู่ มือกลองก็ลากกลองตามมาด้วย ไอ้ปลานี่ขยับตัวยุกยิกอยู่บนเบาะเหมือนอยากเต้นเต็มแก่ ผมส่งซิกให้พี่ที่กำลังเขย่าคาวเบลล์อยู่ ผมจำได้ว่าอยู่คณะผม พี่เขาทำหน้างงๆ ผมก็ชี้ๆไปที่ไอ้ตินแล้วทำปากพะงาบๆว่าเต้น พี่เขาก็ถึงบางอ้อ

“น้องสองคนนี้ลุกมาแจมกับพี่ได้ไหมคะ”พี่ผู้หญิงชี้ไปที่ไอ้ภูกับไอ้ติน เกิดเสียงปรบมือและรัวกลองดังขึ้น ผมหัวเราะหึๆทันที คิดจะมาแจมก็ต้องทำตัวให้กลมกลืนหน่อย ผมมองหน้าพวกมันสองคนที่ไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมา ไม่รู้ว่าเวลาปกติที่ไม่เมาไอ้ภูมันจะกล้าเต้นไหม

“เด็กฟิล์มหล่อขนาดนี้เลยเหรอ ทำไมชั้นไม่เคยเห็นหน้า”พี่ขิมสาวสองหน้าสวยพูดขึ้น จะเห็นได้ไงล่ะ มันเพิ่งเป็นเด็กใหม่ก็วันนี้นี่เอง

“ผมต้องเต้นด้วยเหรอ”ไอ้ตินถามขึ้นมา

“แน่นอนว่าต้องเต้น มีใครอยากอาสาไหมเอ่ย”พี่คาวเบลล์ถาม พลางมองอย่างรู้ทันมาที่ผม

“ผมครับ”รีบเสนอตัวไปในทันที พวกมึงเจอกูแน่ ไอ้ภูกับไอ้ตินถลึงตาใส่ผมทำนองว่าให้ทำดีๆ ไอ้ปลากับเพื่อนๆของผมเริ่มส่งเสียงโห่ฮา พร้อมกับอัดคลิปเก็บความน่าอายไว้เรียบร้อย

“ไหนสัมภาษณ์ก่อน ชื่ออะไร อ้อ น้องฟิก ถาปัตย์ที่แสดงเป็นนักเลงเมื่อปีหนึ่งใช่ไหม พี่จำได้”พี่ขิมพูดเองเออเองก่อนจะอธิบายว่าต้องเต้นสองรอบ คือเต้นให้พวกด้านหน้ากับด้านหลังดู ถ้าเรื่องเกรียนในคณะผมไม่อายหรอก

“ผมขอแบบเพลงงานวัดได้ไหม แบบนั้นมันค่อยได้ฟิลหน่อย”ผมสะกิดพี่ขิมเพื่อถ่ายทอดเจตนา

“พวกมึงคอยดูสเต็ปกูนะ แล้วทำตาม”ผมสะกิดแขนมันสองคนที่ทำหน้าเหมือนโลกกำลังถล่ม

“ไอ้ฟิก พอเลย กูไม่เล่นด้วยนะเว้ย”ไอ้ตินกระซิบเบาๆสีหน้าดุๆ มึงจะหมดมาดก็วันนี้นี่แหละ

“มึงโดนดีแน่”ไอ้ภูขู่ ที่แท้มันก็ไม่กล้าเต้นต่อหน้าคนมากๆ อินโทรเพลงมาแล้ว ผมเริ่มขยับไหล่ยึกยัก ไอ้ภูกลอกตาไปมา ยกมือเหมือนยอมแพ้

“ผมไม่เต้น”มันทำหน้าเข้ม มีเสียงโห่ดังมา

“มึงไม่ใช่ว้ากคณะมึงนะ เขาไม่กลัวมึงหรอก”ผมพูดเบาๆพร้อมรอยยิ้มกว้าง

“ถ้าน้องสองคนไม่เต้น น้องต้องมาเล่นเกมส์กับพี่แทน”จู่ๆพี่ขิมก็เปลี่ยนใจขึ้นมาซะงั้น ผมได้แต่อ้าปากเหวอ

“เกมส์อะไรครับ”ไอ้ตินรีบถามเมื่อเห็นทางรอด ผมกลับมานั่งที่ตัวเองด้วยสีหน้าบูดบึ้งเมื่อพี่ขิมอธิบายเกมส์เรียบร้อยแล้ว ไอ้เกมส์ที่ว่าเนี่ย ผมเองก็ไม่สนับสนุนหรอก ตอนรับน้องผมก็เคยโดนเพราะเป็นด่านของพวกพี่ๆสาวสองหรือพวกเกย์ตุ๊ดกระเทยทั้งหลาย คือต้องทำลูกโป่งให้แตกโดยห้ามใช้มือ อธิบายให้เห็นภาพก็ต้องทำเหมือนกอดกันแล้วใช้แรงอัดลูกโป่งอ่ะ ผมนี่แอบเดือดปุดๆ พี่ขิมคงอยากเล่นเพราะได้กำไรล้วนๆ แต่พี่เขาก็ถามความสมัครใจก่อนว่าอยากทำไหม ถ้าไม่ก็ไปเต้น แน่นอนว่าพวกมันสองคนเลือกเล่นเกมส์กระแทกลูกโป่ง ผมเลยนั่งหน้าบูดเป็นตูดอยู่นี่ไง

“แค่เกมส์มึงจะทำหน้าแบบนี้ทำไมวะ”ไอ้เคนหัวเราะ ตอนนี้ผมกำลังเพ่งมองไปที่พี่ขิมที่กำลังเอาเชือกปอผูกลูกโป่งเข้ากับตัวเอง ไอ้ตินประเดิมก่อนคนแรก สีหน้ามันไม่ค่อยสู้ดีนัก แต่เสียงหัวเราะและเสียงเชียร์ก็ทำให้มันดูจะอายๆขึ้นมา ผมสบตากับมันเข้าพอดี มันเลยยิ้มให้ผมวางใจ

ไอ้ภูยืนกอดอกพิงเบาะรถอยู่สีหน้าเหมือนไม่ปลื้มกับเกมส์นี้ แล้วทำไมมึงไม่เต้นวะแม่ง รู้งี้เลือกท่าง่ายๆก็ได้ ถ้าต้องรู้ว่ามันสองคนต้องมาเล่นเกมส์กระแทกลูกโป่งแบบนี้ อ๊ากก ผมรับไม่ได้ว่ะ ผมหันหน้าไปซบบ่าไอ้เคนเพราะไม่อยากเห็นไอ้ตินพยายามทำให้ลูกโป่งแตก ได้ยินเสียงไอ้เคนและคนอื่นหัวเราะและสาวๆกรี๊ด เมื่อไอ้ตินกระแทกทีเดียวลูกโป่งแตกเลย

“แหม ทีเดียวแตก”ไอ้เคนหัวเราะ ผมเหลือกตามองมันทันที

“เสื่อมเชี่ยๆเลย เกมส์ไรวะ”ผมบ่นอุบ ก่อนจะขว้างสายตาหงุดหงิดไปที่ไอ้ตินที่เดินกลับมานั่งที่เบาะ

“แค่เกมส์เอง”มันเอื้อมมือมาหยิกแก้มผม ต่อไปก็ถึงคราวไอ้ภู พี่ขิมนี่หน้าบานไปแล้ว ผมหันไปซบบ่าไอ้เคนอีกครั้งเพราะทน
มองไม่ได้ ได้ยินเสียงหัวเราะกรี๊ดร้องดังมาตามเคย

“มันเสร็จยัง”

“ยังว่ะ”ไอ้เคนตอบเสียงสั่นๆจากการกลั้นหัวเราะ เสียงหัวเราะยังคงดังอยู่ต่อเนื่องทำให้ผมเดาว่ามันคงทำให้ลูกโป่งแตกไม่ได้สักที

“พี่ภูแม่งน่าสงสารชิบหาย”ถึงไอ้ปลาจะพูดแบบนั้นแต่มันก็หัวเราะก๊ากๆอยู่ดี จนในที่สุดผ่านไปนานมาก เสียงลูกโป่งแตกก็ดังขึ้นมาทันที ผมถอนหายใจโล่งอก ไอ้ภูเดินหน้านิ่งกลับมาที่เบาะก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่

“เหี้ยเอ้ย กูคิดว่ากูจะตายแล้วนะ”มันบ่นเบาๆ

“ถ้าแค่เต้นก็จบไปนานแล้วมั้ง”ผมพูดใส่หน้ามันสองคน

“ใครเขาจะเต้นท่าบ้าๆบอๆแบบพวกมึงได้วะ”ไอ้ตินแย้งมา

“อ๋อแล้วที่ไปเล่มเกมส์นี่ไม่บ้าบอว่างั้น”ผมมองหน้ามันสองคนอย่างหงุดหงิดขัดใจผมจริงๆเลย แล้วการสนทนาระหว่างผมกับมันก็จบลงเมื่อพี่ขิมให้พวกไอ้ปลาเต้น มันก็ออกสเต็ปไปตามเรื่องตามราว เป็นผู้หญิงที่ไร้ความสาวแล้วยังโคตรกล้าอีกนะมันเนี่ย

“มึงอายไอ้ปลามันไหม”ผมยังคงหาเรื่องไอ้สองตัวนี่ต่อไปตลอดทาง เมื่อสถานการณ์กลับเข้าสู่ความสงบบนรถก็เกิดความเงียบ
เพราะเริ่มจะเหนื่อยกัน ไอ้ชายสะกิดไหล่ผม

“กูอัดคลิปไว้ มึงอยากดูไหม”ผมขึงตามองมันก่อนจะดึงโทรศัพท์มาลบคลิปให้หมดแล้วส่งคืน ใครไม่อยู่ในสถานการณ์แบบผมไม่เข้าใจหรอก หวังว่าจะไม่มีอะไรแบบนี้อีกแล้วนะ ได้แต่คิดในใจ ถึงจะแค่เกมส์ผมก็หวงผู้ชายของผมนะโว้ย!!





TBC.
ตอนนี้คือตอนหื่น ฮาๆบ้าๆไปตามประสา    เจอกันตอนหน้าค่ะ
ตอบคำถาม คุณ puchi เราเพิ่มเนื้อหาไปบางส่วนนิดหน่อยค่ะ

ป.ล.เราไม่เคยมองว่าตินเป็นตัวประกอบ เพราะอย่างที่บอกไปแล้วว่าภาคนี้ เราเน้นไปที่เรื่องราวของตินโดยมาก
เพียงแค่ตอนที่แล้วเป็นเรื่องราวของภู เราเลยเน้นไปที่ภูมากหน่อยเท่านั้นเองค่ะ 

[❣☾月亮☽❣]

      ฟิกช่างเอาใจผัว
อิอิ ชัดเจน ผู้ชายของผม หวงมากด้วยนะ
คนเขียนฟิตจัง ชอบๆ

[shoi_toei]

55555 ติน กะ ภู น่ารัก ส่วนฟิก ออร่า เมียจับแล้วววว

[NB]

   มีสามีหื่นต้องทำใจ

[Pimjean]

เรารักภูมากกว่าติน..เราลำเอียงงงงง 555+

[Supparang-k]

ฟิกนี่ยังไง  ขี้หึงอะ  ไปค่ายคราวนี่ทาทางจะมีคนอกแตกตาย 55555

[manutty]

ในที่สุดทั้งสามก็    แถมมีต่อแบบตัวต่อตัวอีก อีหนูฟิกเอ้ย สมใจเลยสิทีนี้ ผัวทุ่มให้เอาสุดตัวไม่ต้องกลัวไปเอาคนอื่นหรอกจ้า  แต่ไม่รู้เป็นไรเวลาอ่านบทรักภูกับฟิก มันขำอ่ะ คือ มันต่างจากตินนะ ติน กับ ฟิก มันจะดูละมุนแอบมุ้งมิ้ง แต่กับภูมันเหมือนว่าเอากันดีๆไม่ได้มันต้องแขวะต้องจิกกัด มันได้ฟิลไปอีกแบบ ชอบอ่ะนึกภาพแล้วมันขำ ไงล่ะอีหนูฟิกเอาคืนทำเป็นพูดว่าของพี่ภูเหมือนหนอน เจอสวนกับเรื่องหูรูด ไม่เข็ดๆ จริตจกร้านอีหนูฟิกเรื่องเป็นเมียเยอะแล้วนะ มีหึงหวง ทนมองไม่ได้ กับการเห็นสองผัวถูกลวนลาม แล้วออกค่ายนี้จะ  กันอีกไหมหนอเปลี่ยนสถานที่ไง ถ้าจะเร้ากว่าระเบียงอีกนะ พี่ภู ชวน ติน ด้วยเลยจัดให้อีหนูฟิกหน่อย 

ปล. อ่านเรื่องนี้ไม่เคยคิดว่าใครเป็นตัวประกอบเหมือนกันนะ เพียงแต่ตอนนี้เป็นตอนของใครก็ต้องเน้นไปที่คนนั้น เหมือนคนเขียนบอกแหละ แต่ก่อนก็เคยรู้สึกว่า ภู ไม่เด่นเท่าตินในหลายๆอย่าง ฟิกรักตินมากกว่า ก็คิดว่าไม่แปลกนะ คนชอบตินเยอะ ดูมีของมากกว่าภู  ถ้ากลับไปอ่านตอนหลัก ภูจะเน้นเรื่องครอบครัวที่ดราม่า ภูที่ตื้ออยากให้ฟิกรัก การกระทำดูงี่เง่าไม่เท่เหมือนติน ยิ่งตอนที่ตินได้ใจฟิกไปก่อนด้วยการฟิกบอกว่าชอบ ยังสงสารภูเลย แต่คิดอีกทีก็เพราะตินรักฟิกมาก่อนและไม่ทำร้ายฟิกเหมือนที่ภูทำ เพราะตอนนั้นภูยังไม่ได้รักฟิกและด้วยนิสัยชอบคนเอาใจ ยอมให้ตัวเองเป็นผู้นำ ก็เลยใช้ความรุนแรงกับฟิก ต่างจากติน แต่หลังจากนั้นภูก็ปรับตัว จนฟิกเริ่มชอบภูบ้าง ถ้าด้านความรู้สึกฟิกให้ตินเต็มๆนะ แต่ตอนนี้ไม่ได้คิดแล้วว่า ฟิกรักใครมากกว่า รู้แต่ว่าทั้ง ภู และ ติน รักฟิกมากกว่าที่ฟิกรักสองคนแน่ๆ  เวลาอ่าน ติน ฟิก มุ้งมิ้งกันก็มีสงสารภู แต่พอฟิกให้ความสำคัญกับภู ก็สงสารติน  แต่พออ่านๆไป ก็เข้าใจได้เลยว่า ทั้งสามคนรักและผูกพันกันมากกว่าคนรักทั่วไป ภู ยอมติน ก็เพราะรู้ว่า ตินชอบฟิกมาก่อน และรุ้ว่าตัวเองสู้ตินไม่ได้ เหมือนที่บอกกับม๊านั่นแหละ ตินก็มีความกลัวเหมือนกันว่า จะสู้ภูไม่ได้ แต่สุดท้ายฟิกก็ทำให้เห็นว่า รักทั้งสองคนแต่รักในแบบนิสัยต่างกันของภูกับติน เราชอบ ภู ฟิก ติน มาก ชอบเวลาเขาอยู่ด้วยกัน ห่วงใยกันและกันเสมอ ชอบภูกับตินที่รักกันแบบพี่น้อง ภูไม่เคยยอมใครแต่เพราะรักฟิกและตินก็ดี ก็ยอมรับได้ ส่วนตัวชอบภู กรูจะเม้นท์ยาวเพื่อ สุดท้ายก็จบที่เขารักพี่ภูอ่ะ

[♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥]

จัดไป 

[B52]

ทำตัวเป็นเมียหวงได้น่ารักว่ะ

[mochimanja2]

555 สนุกมากจ้า รอตอนต่อไปน๊า 

[TachibanaRain]

  แอร๊ยยยย อ่านไปเขินไปอะโดยเฉพาะฉากอัศจรรย์ ฮ่าๆๆ หื่นกันเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ หลังๆมานี่ฟิกน่ารักนะทั้งอ้อนทั้งขี้หึงขี้หวง เสียดายไม่ได้เห็นคนหล่อเต้นเลย ฮ่าๆ อาทิตย์นี้อัพรวดๆเลย กอดคนแต่งแรงๆ

[gumrai3]

หนูฟิกน่ารักขึ้นเยอะเลยยยย
ตินกัยภูก็หื่นมากก
555 ชอบเวลาที่อยู่ด้วยกันครบสามคนมันรู้สึกดีมากๆๆ