บทที่ 16
KIN’S PART
หลังจากวันเกิด ผมพยายามรุกไอซีหนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไหร่ที่มีโอกาส ผมพร้อมจะแสดงความรู้สึกให้มันเห็น ไอซีไม่เคยปฏิเสธ แต่มันก็ไม่ได้แสดงออก บางครั้งผมพูดอะไรที่ดูจะชัดเจนหรือก้าวเข้าไปใกล้มากขึ้น1ก้าว มันก็จะถอยหลังออกไป1ก้าว เหมือนกำลังตั้งใจที่จะรักษาระดับความสัมพันธ์ให้อยู่ในจุดที่ไม่ใกล้เกินไป แต่ก็ไม่ห่างจนผมหมดความหวัง
“คิน วันนี้สอบเสร็จแล้วไปหอกูป้ะ? พวกกูนัดแดกเหล้ากัน พี่ไอ้หมีกลับมาจากญี่ปุ่น ซื้อเหล้ามาฝาก” ไอ้โต้งชวน....เพื่อนในคณะที่ผมค่อนข้างสนิทด้วยจริงๆก็มีพวกมัน2-3คนนี่แหละครับ ผมไม่ใช่คนชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ ไม่ใช่ว่าผมหยิ่ง ใครคุยด้วย ผมก็คุย แต่คนที่เชื่อใจได้จริงๆ ในโลกนี้ผมคิดว่าคงมีไม่มากนักหรอก
“...........” ผมขมวดคิ้ว กำลังลังเลว่าจะไปชวนซีกินข้าวเย็นฉลองสอบเสร็จ หรือจะไปกับพวกมันดี
“อ่ะ เงียบๆ ฟวยเถอะ มึงจะชิ่งไปจีบเด็กนิติอีกแล้วใช่มั้ย?....พอเลยๆ มึงแม่งเซแล้วไอ้เหี้ยคิน”
“อะไร ใครเซ กูเปล่า”
“มึงอย่าให้กูด่า พอทีแบบนี้ไม่เป็นงานเลย มึงตามมันต้อยๆแบบนี้ไม่ดีหรอก เชื่อกู....เป็นแบบที่ปกติมึงเป็นดิ่วะ”
“ปกติกูเป็นยังไงวะ?”
“มึงไม่ตามตูดใครเป็นขี้ปลาทองแบบนี้หรอก กูเห็นผู้หญิงมาอ่อยมึง มึงก็นิ่งๆของมึงไป นี่มึงแบไต๋หมด กลายเป็นลูกเต่าแล้ว มึงรู้ตัวมั้ย”
“หรอวะ?” ไอ้ซีมันจะรำคาญผมมั่งรึเปล่าวะเนี่ย....มันเป็นคนดี ต่อให้มันรำคาญ ก็คงไม่มีวันพูดออกมา
“เหี้ยย นี่ใช่พี่คินสุดเท่จริงป้ะวะ มึงเซมากไอ้เหี้ยคิน พอเลย วันนี้มึงต้องมากับพวกกู เว้นช่องว่างให้เค้ามั่ง”
“เออๆ”
“เอออ ต้องงี้ดิ่วะ”
.
.
.
.
ไอ้หมีขนสารพัดเหล้ากลิ่นนู้นกลิ่นนี้มาให้ลอง ผมนั่งกินเหล้ากับไอ้โต้ง ไอ้หมี และไอ้ก้องจนเริ่มกรึ่มๆกันทุกคน กำลังสนุกเลย แต่เหล้าเสือกหมดแล้วครับ
“พวกมึง ไปต่อข้างนอกกันเหอะ เพิ่ง3ทุ่มกว่าเอง” ไอ้ก้องติดลม
“กูได้”
“กูก็ได้”
“.......” ผมเงียบ กำลังนั่งจ้องไลน์ที่พิมพ์หาไอ้ซีไปตั้งแต่2ทุ่ม ประโยคสุดท้ายยังค้างอยู่ที่ผมถามมันว่ากำลังทำอะไรอยู่ ผ่านไปชั่วโมงกว่า มันก็ยังไม่อ่าน
“มึงอ่ะ?” ไอ้หมีเอาตีนถีบเข่าผมเบาๆเป็นการกระตุ้นให้ตอบ
“เออ ไปก็ได้” วันนี้ผมไม่ต้องไปทำงาน สอบก็เสร็จแล้ว ไม่มีไรให้ทำอยู่แล้วคืนนี้
“ดี! ตกสาวให้พวกกูด้วย”
.
.
.
.
พวกผมมาผับแถมมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังซึ่งค่อนข้างห่างจากมหาวิทยาลัยผมพอสมควร ที่ลงทุนดั้นด้นมาไกลถึงนี่ เหตุผลเดียวเลยครับ ไอห่าก้องเร้าหรือ บอกว่าสาวที่นี่สวย เอ็กซ์ และใจกว้าง มันตั้งอกตั้งใจว่าจะหิ้วกลับไปให้ได้ซักคน....
“ไอ้คิน มึงนั่งนิ่งๆนะ ห้ามแรด ถ้ามึงแย่งพวกกู เรื่องถึงหูคนนั้นของมึงแน่” ไอ้ก้องขู่
“เออออ กูไม่แย่งพวกมึงหรอก...กูจะปล่อยให้พวกมึงแสดงฝีมือให้กูดู” พูดด้วยความสัตย์จริง ผู้หญิงที่นี่สวยน่าสอยจริงๆครับ ถ้าผมยังไม่ได้จีบไอ้ซีจริงจังแบบทุกวันนี้ คืนนี้ผมคงไม่นั่งเฉยๆทั้งคืนแน่ๆ
“ให้จริงเหอะ...แต่มึงมานั่งนี่ก่อน เอาหน้าหล่อๆของมึงมาล่อสาวให้เดินมาทางนี้ก่อน ที่เหลือพวกกูดำเนินการต่อเอง” ไอ้หมีจัดแจง
“โอ๊ย พวกมึงนี่แม่ง วุ่นวายกับกูชิบหาย...เลี้ยงเหล้ากูด้วยเลย” ผมต้องยอมลุกตามแรงฉุดของไอ้หมี ให้ไปนั่งมุมโต๊ะฝั่งที่สว่างหน่อย
นั่งไปได้ไม่นาน สถานการณ์ก็เป็นไปตามความตั้งใจของไอ้พวกเหี้ยเพื่อนผม โดยเฉพาะไอ้ก้องที่กำลังนั่งกระซิบกับสาวชุดดำสั้นกุดจนแทบจะอมหูผู้หญิงเข้าไปอยู่แล้ว ผมนั่งจิบเบียร์ไปเรื่อยๆ ไม่อยากเมาไปมากกว่านี้ เพราะจำเป็นต้องมีซักคนในโต๊ะที่ยังพอมีสติเหลืออยู่บ้าง
.
.
.
“คิน...” ผมหันไปตามเสียงผู้หญิง ซึ่งมายืนสะกิดอยู่ข้างๆตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
“ครับ?”
“ใช่คินจริงๆด้วย เรามองอยู่ตั้งนาน” ผู้หญิงในชุดแดงเว้าบนกุดล่าง แนบเนื้อไปทุกสัดส่วน ยืนยิ้มหวานให้ผม
“ครับ...” ใครวะ? ยิ้มไปก่อนแล้วกัน
“จำเราไม่ได้หรอ? ใจร้ายจังเลยอ่ะ เบลล์ห้อง7ไง...จำได้รึเปล่า?”
อ๋ออ จำได้แล้วครับ คู่นอนเก่าผมเอง....ลีลาบนเตียงเด็ดมาก แต่ตอนนั้นเธอเข้าใจว่าจะนอนกับผมได้ ต้องซื้อ...และด้วยความที่ยังเป็นเด็กมัธยม เธอจึงไม่ได้มาหาผมบ่อยนัก ซึ่งผมก็ไม่ได้ตามหรือถามอะไร จะมาก็มา จะไปก็ไป...
“อ่ออ จำได้แล้วๆ ขอโทษที ก็เบลล์สวยขึ้นไง คินเลยจำไม่ได้”
“บ้า ปากหวานนักนะ” เธอยิ้มอายๆก่อนจะตีไหล่ผมเบาๆ...จะเรียกว่าตีได้รึเปล่า...เหมือนลูบเบาๆมากกว่า....
.
.
“คินเรียนที่ไหนอ่ะ มาที่นี่บ่อยรึเปล่า ทำไมไม่เคยเจอเลย?”
“ไม่บ่อยหรอก วันนี้เพื่อนชวนมาเที่ยวไกล เบลล์เรียนแถวนี้หรอ?”
“ช่ายย....ถึงว่า ไม่เคยเจอคินเลย เคยโทรไปหาก็โทรไม่ติด” เบลล์ทำเสียงกระเง้ากระงอดและเริ่มเอาอกมาเสียดกับต้นแขนผม
“คินเปลี่ยนเบอร์อ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมเปลี่ยนเบอร์จริงๆครับ เพราะมีความรู้สึกอยากลบอดีตเก่าๆออกไป ก่อนจะเริ่มต้นจีบไอ้ซีจริงจัง
“หรออ งั้นเบลล์ขอเบอร์คินหน่อยได้มั้ย เผื่อมีธุระติดต่อ”
“อืมม..” ผมนิ่งคิดไปนิดหนึ่ง ว่าเอาไงดี ไม่ให้ดีรึเปล่าวะ แต่จากประสบการณ์ เบลล์ก็ไม่ใช่คนเซ้าซี้ พูดไม่รู้เรื่อง...
“โหย คินอย่าทำหน้าคิดหนักขนาดนั้นซิ รังเกียจเบลล์ขนาดนั้นเลยหรอ เรายังเป็นเพื่อนกันได้อยู่ไม่ใช่หรอ?” เธอทำปากยื่น เบียดลำตัวเข้าหาผมมากกว่าเดิม
“เปล่าๆ ไม่ได้รังเกียจ...เบลล์เอามือถือมาซิ คินกดให้” ให้ก็ได้วะ คงไม่เป็นอะไรมั้ง
.
.
ผมกดเบอร์แล้วส่งมือถือคืนให้เบลล์ ก่อนที่เบลล์จะขอแยกตัวกลับไปนั่งดื่มกับเพื่อนๆของเธอต่อ
“แหนะ...” ไอ้โต้งผลักหัวผมแทบทิ่มโต๊ะทันทีที่เบลล์หันหลังไป
“สัด! ผลักมาได้ กูยิ่งมึนๆอยู่”
“ไหนมึงบอกวันนี้ไม่เอาไง? กูจะฟ้องพ่อมึง”
“เงียบเลย มึงอย่าลามปาม เดี๋ยวเจอตีนกู...คนนี้เพื่อนกันเว่ย”
“เพื่อนเหี้ยไร ตอแหล กูดูวูบเดียวก็รู้แล้ว ว่าแดกกันมาแล้ว”
“ก็ตอนนี้เป็นเพื่อนกันแล้วไง” ผมเถียง
“กูจะรอดู”
.
.
.
ผมขี้เกียจเถียงกับพวกแม่ง ที่เริ่มรุมด่า...ไม่รู้พวกมันแอบฟังผมกับเบลล์คุยกันตั้งแต่ตอนไหน เห็นนั่งนัวสาวกันอยู่ชัดๆ....แต่พอพวกมันพูดมากเข้า ผมก็เริ่มกลัวว่าไอ้ซีจะรู้ ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย และที่สำคัญคือ...ไม่รู้มันจะสนใจรึเปล่าเลยด้วยซ้ำ....
________________________________
มาแล้วค่าาา 5555 คนเขียนมีความบ้าบอ เห็นเม้นท์ว่ายังรอกันอยู่ ก็รีบเอามาลงเลย T^T ขอบคุณมากๆเลยนะคะ อ่านคอมเม้นท์แล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
