06
#Secretlove
โปรดเตรียมใจก่อนอ่าน... ถ้ามีคนอ่อย คุณจะอ่อยกลับมั้ย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงกรี๊ดๆแสบแก้วหู ถ้าเขายกมือขึ้นปิดหู มันจะงามมั้ยนะ คืออารมณ์ประมาณว่าเขากรี๊ดกัน แล้วมึงยกมือปิดหู มองแรงเลยจ้า
สายตาทุกคู่ที่จับจ้องมองทุกย่างก้าวของเขาที่กำลังก้าวตรงไปที่หมอ มิวรู้สึกกดดันแปลกๆ ไม่เคยตกอยู่ในสถานะถูกให้ความสนใจขนาดนี้มาก่อนเลย เข้าใจว่าหลายคนอาจจะเนียนๆทานข้าวของตัวเอง แต่ก็ยังแอบชำเลืองมองเป็นระยะคือไร
“มึงมาทำไร”
“หิวข้าว”
“?”
“เพื่อนทิ้ง เลยมากินนี่ นึกได้ว่ามีคนรู้จักอยู่อักษร”
หูผึ่ง กวาดตามองรอบ สาวที่ไหน
“ใครบางคนที่ทำแผลให้เมื่อวาน”
เขินมาก สรุปคนๆนั้นคือเขาเอง
“งั้นก็ไปซื้อข้าว”
“นั่งด้วยคนนะครับ”
“อืม ไปซื้อข้าวเร็ว”
หันหลังไปซะที กูกำลังจะยิ้ม
กรี๊ดดดดดดด
มีเสียงแอบกรี๊ดเป็นระยะ
คือยังมีคนที่ฟินกว่าเขาอีกใช่มั้ย นั่นๆตบแขนกันแล้ว แขนเขินแดงหมด นั่น กัดชีทอีก
เขามองหาโต๊ะนั่ง พบว่าที่ปลายสุดของแถวมีที่ว่างอยู่ เลยถือจานข้าวไปนั่งรอหมอที่โต๊ะ
นี่เป็นเดทรึเปล่านะ
ท่ามกลางสักขีพยานนับร้อย
เขาเพ้ออีกแล้ว…
พูดถึงหมอ หมอก็มา
เมื่อกี้ไม่ทันได้สังเกต เพิ่งรู้ว่ามันถือหนังสือฟิสิกส์เล่มนั้นมาด้วย หนังสือที่เป็นเหตุบังเอิญให้เขาได้แนบชิดกายสูงเป็นครั้งแรก หมอวางมันไว้ข้างจานข้าว
“บ่ายมีเรียนมั้ย”
“ฮะ”
เพราะมัวเหม่อ เลยไม่ได้ยินที่หมอถาม
“บ่ายมึงว่างมั้ย”
“ไม่ว่าง มีเรียน”
วันนี้หมอมาเต็มยศมาก
สิ่งที่ดูแปลกตาไปคงจะเป็นรอยสักที่หางคิ้วซ้าย รอยสักรูปดาวห้าแฉกปลาสนาการหายไปแล้ว ทั้งที่เมื่อเช้าตอนลงจากรถหมอ เขายังเห็นมันอยู่แท้ๆ
“หมอ รอยสัก?”
“หือ อ้อ กูไปเอาออกเมื่อเช้าแหละ หลังส่งมึงที่หอ นี่ไงตรงนี้ก็ด้วย”
คือรู้ว่าอ่อย เล่นเปิดคอเสื้อเผยต้นคอขาวขนาดนี้ ใจเต้นแรงมาก เขาจะไม่ทน
กว่าจะหายใจได้ทั่วท้องก็ตอนมันปิดนั่นล่ะ
“ทำไม”
“ใครบางคนบอกว่าเถื่อน จำไม่ได้เหรอ”
ไม่ใช่ ทำไมต้องทำขนาดนั้นต่างหาก ทั้งที่เพิ่งเคยคุยกันครั้งแรก รู้จักเจอหน้ากันครั้งแรก เขามีอิทธิพลต่อหมอมากขนาดสามารถพูดให้เจ้าตัวลบมันออกจริงๆได้เลย หรือหมออาจจะอยากลบมันออกอยู่แล้วก็ได้ ใครจะไปรู้
“อืม ลบออกก็ดี”
ปากหนอปาก = =
เพลียมาก กับอาการเขินแล้วปากไม่ตรงกับใจเนี่ย นี่อยากตบปากมาก
“ไม่เถื่อนแล้วนะ” “อะไร”
“ชอบป่ะ” เที่ยงนี้จะได้กินข้าวมั้ย มดขึ้นขอบจานเต็มเลย ง่อวววววววว
“แล้วแต่จะคิด” อ่อยมา อ่อยกลับ ไม่โกง สรุปคือเราได้กินข้าวนะครับ ฮา แถมยังต่อด้วยน้ำปั่นแก้วใหญ่อีก ดูเหมือนเขากำลังพยายามยืดเวลาอยู่กับหมอให้มากที่สุด แล้วถ้าไม่คิดเข้าข้างตัวเอง หมอก็อยากอยู่กับเขานานๆเหมือนกัน สังเกตได้จาก มันมองนาฬิกาตลอดเลย ถี่ยิบทุกสิบวิ ไม่รู้เขาคิดเข้าข้างตัวเองมากไปรึเปล่า 555
มีอะไรจะไปทำก็ไปเหอะ หมอ โกรธ…
“อ้าวไอ้หมอ”
“นี่มึงแดกข้าวไม่รอเพื่อน ไอ้สันขวานไหนบอกมาส่งรายงานจารย์ไง”
ห๊ะ
สรุปคือเพื่อนไม่ได้ทิ้งใช่มั้ย แล้วที่ดอดมากินข้าวกับเขาเป็นมื้อนี่คืออะไร
เราแยกกันตรงโรงอาหาร หมอไปกับเพื่อน ส่วนเขาต้องไปรอเป้หน้าตึกคณะสถาปัตย์ เพราะวิชานี้พวกเขาลงเรียนด้วยกัน อย่างวิชาเมื่อเช้าก็เหมือนกัน
“พี่มิว ใช่มั้ยคะ”
มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาทัก เขาผงกหัวรับ
“ขอถ่ายรูปได้มั้ยคะ”
น้องพี่ไม่ใช่ซุ๊ปตา อะไรจะฮ็อตขนาดนี้
แต่ก็ไม่ขัด
“เอาดิ เอากล้องมา เดี๋ยวพี่ถือเอง”
ไอ้เราก็นึกว่าน้องเขาอยากเซลฟีด้วย แต่สำคัญตัวผิดมาก
“คืออยากได้รูปเดี่ยวพี่ค่ะ”
เพล้ง
ได้โปรดอย่าสนใจเศษแก้วที่หล่นกระจัดกระจาย
“พี่มิวคะ ถ้าจะเอาลงเพจคิ้วท์บอย พี่จะว่าไหมคะ หนูเป็นแอดมินเพจค่ะ แล้วแฟนเพจก็เรียกร้องรูปพี่มาก”
อยากถามว่า ตัวเองป๊อบขนาดนั้นเลย เมื่อก่อนนี่เดินไปไหนไม่มีหรอกจะมีคนมาทัก นี่มันอานิสงค์ของไอ้หมอชัดๆ แต่ระหว่างนำพาความพังมากับความป๊อบ ไม่รู้อันไหนจะมากกว่ากันด้วยสิ
“เอาดิ”
“แฟนเพจต้องดีใจมากแน่ๆ ขอบคุณนะคะ”
แล้วเธอก็เดินจากไป พร้อมๆกับเป้ที่เดินมาหาเขา
“มึง รถติดมากขนาดขึ้นทางด่วนนะ”
“สรุปคือกูออกไปกินกับมึงแต่แรกก็คือผลเท่ากัน”
แต่แอบเถียงในใจ ว่าถ้าออกไปกินข้างนอกก็อดเจอหมอน่ะสิ ไม่เอาหรอก
“อย่าบ่นกู ไปเรียนเถอะ จะสายแล้ว”
จบไปอีกวิชาหนึ่ง วันนี้เขาไม่มีเรียนแล้ว รู้สึกว่างมาก เลยแอบแวะเข้าห้องสมุดก่อนกลับหอซะหน่อย เพราะรายงานที่ทำค้างไว้เมื่อวานยังไม่คืบหน้าไปไหน เอาจริงๆคือ เมื่อวานนี้เกิดเหตุการณ์อะไรเยอะแยะไปหมด ไม่ว่าจะเรื่องของหมอ ตัวเขา คนรอบข้าง พอมานึกดูอีกทีแล้ว อ้าว นี่กำลังผ่านไปแค่วันเดียวเองเหรอนี่ แต่มิวก็รู้สึกดีใจที่มันผ่านไปแค่วันเดียว รายงานเหลืออีกเยอะแยะ กำหนดส่งคืออาทิตย์หน้า โชคดีจริงๆ ที่มันเพิ่งผ่านไปแค่วันเดียว
กลิ่นอายหนังสือกระแทกเข้าจมูก ตอนเขาเดินเข้าไป มันรู้สึกดีจริงๆ ที่ได้อยู่ในห้องที่มีหนังสือมากมายขนาดนี้ ให้อยู่ทั้งวันมิวก็อยู่ได้
เขาหยิบไอโฟนขึ้นมาดูนาฬิกา
อืม สองโมงตรง อยู่สักสองชั่วโมงก็พอดีแล้ว
เขาตรงไปชั้นสอง โซนประวัติศาสตร์ ดึงๆหนังสือมาสองสามเล่มไว้รอง แล้วตั้งใจค้นหาหนังสือเกี่ยวกับเรื่องที่จะทำรายงาน เขาจำได้ว่าเก็บไว้ตรงนี้ มีคนหยิบไปหรือเปล่านะ
เจอแล้ว
‘อารยธรรมสากล’
หนังสือเล่มหนาถูกดึงออกมาจากชั้น
เขาเดินตรงไปโต๊ะ 4 โต๊ะประจำที่เขามักมานั่งอ่านหนังสือเป็นประจำ
แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้มันไม่ว่างซะแล้ว
มีคนนั่งอ่านอยู่
งั้นหาโต๊ะใหม่
“นั่งด้วยกันก่อนสิ” น้องเนตร…
“อืม”
มิวตอบรับคำสั้นๆ ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้อีกตัวออกมานั่งลงตรงข้าม
“พี่มิว ใช่มั้ยครับ”
เนตรยิ้มให้เขา แต่มิวรู้สึกรอยยิ้มนั้นดูเย้ยหยันเขาเหลือเกิน เรื่องอะไรกัน
“พี่มิวรู้จักพี่หมอมานานรึยังครับ”
“ก็เพิ่งรู้จักเมื่อวาน”
ตามจริงคือหมอต่างหากที่เพิ่งรู้จักเขาเมื่อวาน
เนตรยิ้ม เป็นรอยยิ้มร้ายที่ไม่น่ามาจากหน้าหวานๆนั่นเลย ให้ตายสิ
“เหรอครับ แต่ผมน่ะ รู้จักพี่หมอมาตั้งหนึ่งปีแล้วนะ รู้ว่าพี่หมอชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ชอบทำแบบไหนกับใครบ้าง”
ไม่รู้ว่าที่พูดหมายถึงอะไร แต่เขาควรเล่นตามเกมส์ไปก่อน
“ทำแบบไหนกับใคร?”
“ก็ ชอบอ่อยไปทั่ว ให้ความหวังคนไปทั่ว ทั้งๆที่แท้จริงแล้วมันไม่มีอะไรน่ะสิครับ เนตรสงสารคนๆนั้นจริงๆ”
ยาพิษชัดๆ คำที่พ่นออกมาจากปากบาง มันร้ายกาจจนทำมิวคิดไม่ถึงจริงๆ
แต่เขาคงยอมให้ปีนเกลียวไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะ
“เหรอครับ แต่คนอยู่ด้วยกันนานๆ อะไรๆ มันก็ซ้ำซากจำเจ พี่ว่านะ บางทีคนที่ถูกอ่อยอาจเป็นคนที่ใช่สำหรับเขาก็ได้”
เนตรดูหน้าเสียลงทันที แต่น้องก็ยังยิ้ม
“พี่มโนไปเองรึเปล่า ที่ว่าเขาชอบพี่”
เข้าประเด็นแล้วสินะ “แล้วแต่จะคิด เพราะพี่ก็ไม่ใช่หมอ เนตรก็ไม่ใช่หมอ เอาเป็นว่าให้เจ้าตัวทำให้ชัดเจนเองดีกว่า”
“พี่มิว…”
“อ๊ะ พี่ต้องรีบทำรายงานซะด้วย งั้นขอตัว อ้อ ทีหลังน่ะ พี่ต้องเตือนหมอหน่อยซะแล้ว วิศวะเขาสอนด้วยเหรอ ว่าให้ปีนเกลียวรุ่นพี่”
กับคนบางคน คำพูดของมิวอาจจะร้ายกาจจนถึงกับทนฟังไม่ได้ แต่มันก็ใช้สำหรับคนที่เป็นแบบเนตรเท่านั้นแหละ
โมโหมาก นี่พูดเลย
ไม่ทำมันแล้วรายงงรายงาน ขอนั่งสงบสติอารมณ์แป๊บ
โอเค
1 2 3 4 5 6 7…
ครืด ครืด
สั่นแรงมากลูกรัก มีการแจ้งเตือนในเฟสบุ๊ค
ของหมอ…
‘WHERE อยู่ไหนนะคนรู้ใจ…’
รูปมันเซลฟี ข้างหลังเป็นสนามฟุตบอลในมอ เดาว่าเย็นนี้มันคงอยู่ที่นั่นจนดึก ติดอย่างกับอะไรดี แต่ก่อนปีหนึ่ง ไปเล่นทุกวัน และหมอไม่ใช่คนเบื่ออะไรง่ายๆ
บางที คนอยู่ด้วยกันมานานอาจสำคัญกว่า หึ อ่อยไปทั่ว โกรธ จู่ๆ ก็โกรธมันมาก
‘นี่เลยค่ะ คนรู้ใจ
#ทีมเนตร’
123 ไลค์…
อืม เป็นรูปที่หมอเคยถ่ายคู่กับเนตรแล้วอัพลงเฟส จำได้ว่าเลี้ยงรุ่นวันแรก
หึ วันแรกก็โอบกันขนาดนี้แล้ว ‘นี่เลยค่ะ คนรู้ใจ
#ทีมมิว’
545 ไลค์…
แม้จะรู้ว่าความสำคัญมันไม่ได้วัดกันที่จำนวนไลค์ แต่เขาก็อดยิ้มไม่ได้
ตึ๊ง
หมอ หล่อ ถูกใจ
นี่เลยค่ะ คนรู้ใจ #ทีมมิว แต่สักครู่มันก็เปลี่ยนไป
หมอ หล่อ
รักเลย นี่เลยค่ะ คนรู้ใจ #ทีมมิว ไม่รู้จะโทษคุณมาร์ค ที่ทำลูกเล่นไลค์ใหม่ในเฟสบุ๊ค หรือโทษความขี้อ่อยของหมอดี ที่ทำให้เขาหัวใจเต้นแรง ยิ้มแก้มปริขนาดนี้
อารมณ์ดี๊ดี
‘กรี๊ดดดดด รักเลย คือ จีบกันในเฟสป๊ะ อยากให้มิวมาเห็นจัง
#ทีมมิวเขินแรง’
ก็เขากำลังดูอยู่นี่
‘แอร๊ายยยยยย ขอบคุณคุณมาร์ค ที่ทำลูกเล่นนี้ เข้าทางหมอเลย
#ทีมหมอขี้อ่อย’
‘เราจะไม่กดรักเลยแย่งซีนหมอ กรี๊ด’
134 ไลค์…
ถ้าเขาอยากเล่นบ้าง ได้ไหมนะ
ตึ๊ง
Thanakorn’X
รักเลย ‘WHERE อยู่ไหนนะคนรู้ใจ…’
‘เราจะไม่กดรักเลยแย่งซีนมิว
#ทีมมิวเขินแรง’
ไลค์ 234 ไลค์
เชื่อมั้ย ไม่มีใครกดรักเลยแย่งซีนเขากับหมอตามที่เม้นจริงๆ
เป็นไงล่ะมึง
อ่อยมา อ่อยกลับ ไม่โกง ตึ๊ง
มีคนทักแชท
หมอ หล่อ :
รักเลย เล่นในนี้ได้ป่ะ
นี่ไม่ได้กด นี่พิมพ์เป็นตัวมาในแชทจ้า
เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ง่อววววววววววววววววววววว
To Be Continue
********************************************************************************************
07
◤แอบรัก◢
มามุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง งุงิ ที่นี่...
MewSN 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
