-ต่อ-
“ชู่ ยังก่อน ฟังกู…”
“…”
“มึงเลือกราดหน้า เพราะมึงจำได้ว่ากูชอบ ใช่มั้ย ?”
“อืม”
“มึงเลือกปากกาเพราะจำได้ว่ากูชอบ ใช่มั้ย ?”
“อืม”
“มึงเลือกภาพถ่ายเพราะจำได้ว่ากูชอบ ใช่มั้ย ?”
“อืม”
“มึงเลือกแคลคูลัส เพราะกูชอบ ใช่มั้ย ?”
“อืม”
“มึงจำได้ทุกรายละเอียดของคนที่มึงรัก กูก็ด้วย”
“…”
“มึงชอบข้าวหมูกรอบ เพราะกูจำได้ว่ามึงเคยกินติดกันมากกว่าหนึ่งมื้อต่อวัน มากสุดนี่กินได้ยังไงวะซ้ำกันตั้งสามมื้อ มึงชอบดินสอเพราะเวลาต้องแก้มันลบสะอาดกกว่าปากกา มึงชอบภาพวาดมากกว่าภาพถ่าย มึงชอบประวัติศาสตร์มากถึงขนาดไม่หลับไม่นอนอ่านยันรุ่งเช้าอีกวันก็มี มีครั้งหนึ่งกูบอกให้มึงมานอน กูก็คิดเผื่อนะว่ามึงไม่ยอมลุกมาแน่ แต่มึงก็ว่าง่าย มาเป็นหมอนข้างให้กูกอดเฉย มึงแม่ง บทจะอ่านก็อ่านไม่ยอมลุกไปไหน…”
“…”
“กูรู้ ถ้าไม่ใช่กู อะไรก็ทำให้มึงละออกไปจากสิ่งที่สนใจไม่ได้หรอก”
“…”
“กูก็เป็น”
“…”
“แต่มึงรู้อะไรมั้ย ถึงกูจะชอบอะไรมากมายก็ตาม แต่กูมีระดับความชอบว่ะ สูงสุดคือชอบมาก ต่ำคือชอบเหมือนกัน งงป่ะ เอาเป็นว่า…”
“…”
“มึงอ่ะ…อยู่จุดสูงสุดเลยนะเว้ย”
“…”
“วันนี้วันเกิดมึง”
“…”
“กูรู้ว่ามึงชอบหนังสือประวัติศาสตร์มาก…”
“…”
“แต่มึง…”
“…”
“ชอบกู…มากที่สุด”
“…”
“เพราะงั้นของขวัญวันเกิดปีนี้ของมึง…”
“…”
“ที่กูจะให้…”
“…”
“…เลยเป็นตัวกูเอง”
“หมอ…”
“มึงเข้ามาในห้องนี้ อยู่ที่นี่ จ้องตากับกู แสดงว่ามึงได้อ่านข้อความนั้นแล้ว”
“…”
“กูจะถามอีกรอบ…มึงพร้อมรึยัง”
เขาจ้องตอบตาคมที่สื่อความหมายลึกซึ้งส่งมาให้
“หมอ…”
“อย่าปฏิเสธกูเลย กูรักมึงมากมายขนาดนี้ มึงจะเชื่อใจให้กูได้เปิดอ่านมึงได้หรือยัง”
“…”
“กูกับมึงก็เหมือนหนังสือ มึงไม่อยากลองอ่านมันบ้างเหรอ แคลคูลัสน่ะ”
“…”
“แต่กูอยากเปิดซิง… เอ๊ย” เขาตบหัวหมอแรงๆไปหนึ่งที
“เปิดอ่านมึงใจจะขาด อยากเห็นว่าประวัติศาสตร์มีดีแค่ไหนเชียว… แต่เท่าที่เห็นภายนอก ก็คงจะ…”
สายตาคมกวาดมองไปทั่วเรือนร่างเขา อ้อมกอดกระชับแน่น ร่างกายเราทั้งคู่แนบชิดติดกัน เขาสูดหายใจเข้าเต็มปอด
บางที…มันควรถึงเวลา
“นะ…ให้กูได้เข้าไป…”
“อืม” เขาตอบรับสั้นๆ
“แต่ถ้ามึงทำกูเจ็บ…”
“ไม่มีวันนั้น” ริมฝีปากของเราทั้งคู่สัมผัสกันแนบชิด บรรยากาศในห้องดูร้อนระอุขึ้นสิบเท่า มือหนาปัดป่ายไปมาตามร่างกายบางของเขา
“แฮ่ก…อื้อ” ไม่ทันได้พักเหนื่อย หายใจเข้าปอดให้เต็มอิ่ม ปากบางก็ถูกประกบอีกครา คราวนี้เร่าร้อนรุนแรง หมออุ้มเขาพาดบ่า แล้วจับโยนลงบนเตียงนอน จับเขานอนหงายแล้วตามมาประกบดูดดุนริมฝีปากติดๆกัน
ร่างใต้อาณัติดูอ่อนแรงยวบ แต่ถึงกระนั้นมีหรือหมอจะยอมหยุด ร่างกายร่างบางช่างหอมหวนชวนติดใจ
หมอถอนริมฝีปากออกจากปากเขา ตาคมจ้องมองเรือนร่างใต้อกแกร่งราวกับว่ามันจะทะลุทะลวงจนเห็นผิวขาวข้างในใต้ร่มผ้าของเขา
“ผิวข้างในนี้ จะขาวเหมือนข้างนอกมั้ยนะ”
มันลากนิ้วไปมาตามช่วงแขนเขา
“ในที่สุด…เราก็กำลังจะเป็นของกันและกัน” เขาจ้องตอบตาคม
หมอจับข้อมือทั้งสองข้างของเขา แล้วตรึงมันเอาไว้บนหัวเขา
“หมอ…”
“มึงรู้ตัวมั้ยว่า แม่ง น่ารัก”
“…”
“จน…น่ากด”
“งั้นก็ทำสิ”
บ้าไปแล้ว นี่เขาพูดอะไรเนี่ย
ร่างสูงมองมาอย่างหิวกระหาย
“จัดให้ครับ คุณเมีย”
หมอก้มลงมาประทับจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางของเขา แล้วละไปดูดดุนลิ้นร้อนลากผ่านใบหู ขบกัดนิดแล้วเลื่อนลงมาขบเม้มตรงคอขาว มิวดิ้นพล่าน เจ้าของลิ้นหัวเราะย่ามใจ
“รู้สึกแล้วสิ”
หมอใช้มืออีกข้างปลดกระดุมชุดนักศึกษาของเขาออกอย่างช้าๆ อ้อยอิ่ง จนคนที่เร่งรีบกลับเป็นเขาเอง ตอนนี้มิวตื่นเต้นไปหมด
พอกระดุมเม็ดสุดท้ายหลุดออก เผยให้เห็นเนื้อข้างในของเขา ตุ่มไตสีชมพูตั้งชูชันปะทะกับสายตาหื่นกระหาย หมอยิ้มร้ายแล้วก้มลงกัดมันจนเขาเผลอร้องครางออกมา ตอนนี้มือทั้งสองข้างของเขาเป็นอิสระแล้ว เอื้อมขึ้นไปกดท้ายทอยร่างหนาอย่างเผลอตัว มือใหญ่ลูบไล้กายบางไปทั่วจับตรงนั้นปลุกอารมณ์ตรงนี้ ลากเรื่อยลงไปถึงหน้าท้อง
“กูจะปลดมันออกแล้วนะ”
เขาพยักหน้าเขินไม่กล้ามองสบตาหมอ
ใบหน้ามันค่อยเลื่อนลงไปข้างล่าง ลากลิ้นร้อนผ่านผิวกายละเอียดลงไปเรื่อย ไล้วนอยู่ตรงสะดือเขาแล้วจูบไปทั่วแผ่นท้องบางพานให้เขาเกร็งด้วยฤทธิ์ความกระสัน ส่วนมือหนาก็ปลุกอารมณ์ส่วนนั้นของเขาเต็มที่ รูดไปมาผ่านกางเกงจนแข็งขืน
“อืม ได้ที่แล้ว”
มันพูดก่อนจะใช้ปากคาบซิบแล้วรูดลง แกนกายของเขาตั้งชันขึ้น มิวยกมือปิดหน้าตัวเอง หมอหัวเราะหึหึ
“หวาน ตัวมึงหวานไปหมด”
ลิ้นมันลากผ่านไปมาตรงซอกขาเลื่อนลงไปจนถึงสะโพก ปลุกเร้าอารมณ์แกนกลางให้ปะทุถึงขีดสุด มือหนาจึงเอื้อมมาเกาะกุมมันแล้วจับรูดขึ้นรูดลงช้าๆ นิ่มนวล ค่อยเป็นค่อยไป
ใบหน้าหมอลากขึ้นมาจูบกับเขาอย่างเร่าร้อนอีกครั้งในขณะมือมันก็สาวเร็วขึ้น เขาดิ้นพล่านไปมา มืออีกข้างของหมอเกาะกุมเม็ดไตสีชมพูแล้วบีบขยี้มันเบาๆเพิ่มความเสียวให้เขาเป็นเท่าตัว
“หมอ อึก กู จะ…”
เขากระตุกเกร็งตัวอีกรอบ แล้วน้ำรักเข้มข้นก็พุ่งกระฉูดเลอะเต็มมือมัน
“ไม่รอกันเลยนะครับ”
มันพูดล้อๆ เขาเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย ยกมือตัวเองขึ้นปิดหน้าอีกชั้น จนเมื่อถูกมือหมอดึงออกไปนั่นแหละถึงได้รู้ว่าตาคมจ้องสบตาลึกซึ้งกับเขาอยู่เบื้องบน
“ทำให้กูหน่อยสิ”
มันพูดแค่นั้น แล้วปลดกระดุมเสื้อตัวเองออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อสวยงาม จะว่าความขาวของเราทั้งคู่สูสีกันเลยก็ว่าได้ หมอจับมือเขาให้แตะลงบนหน้าอกมันแล้วลากไล้ไปมา ร่างสูงครางกระเส่าเบาๆ เขาได้ทีเลื่อนลงไปวนที่หน้าท้อง หมอครางดังกว่าเดิมอย่างสาสมใจ แล้วมือหนาจึงจับมือเขาลากเลื่อนลงไปกอบกุมตรงส่วนอ่อนไหวที่แม้จะยังอยู่ภายใต้กางเกงแต่ก็รับรู้ถึงความใหญ่มากมายของมัน
“ของกูคับแน่นไปหมดแล้ว”
“…”
“ถอดกางเกงให้หน่อยสิ”
ไม่รอช้า เขาทำตามคำขอของมันลงมือปลดปราการด่านแรกออกไปอย่างง่ายดายด้วยความช่วยเหลือของเจ้าตัว จนในที่สุดปราการด่านสุดท้ายก็ถูกถอดทิ้งไป เผยให้เห็นแกนกายที่ตั้งชัน หมอถอยตัวออกไปจัดการกับกางเกงที่ติดพันแล้วเขวี้ยงมันทิ้งข้างเตียง ก่อนจะคลานขึ้นมาคร่อมเขาอีกครั้ง
“พร้อมรึยัง”
หมอจับขาเขาแยกออก แล้วก้มลงมาประทับจูบอย่างเร่าร้อนเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้
“เจ็บ ฮึก…”
ตอนแรกคิดว่าหมอสอด
มันเข้ามาแล้ว แต่ทว่า
“แค่นิ้วน่ะ แต่แน่นไปหมดเลย”
“อื้อ อึก ช้าๆ”
แค่นิ้วเขาก็จะไม่ไหวแล้ว หมอก้มลงไปดูดดุนตุ่มไตเขาเสียวกระสันไปทั้งตัว
พรึบ
นิ้วหมอถูกถอดออกไปอย่างรวดเร็ว แทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า ร้อนกว่า และคับแน่นกว่าหลายเท่า เขาสะอึก
“เจ็บ ฮือ เจ็บ เอาออกไป ไม่ อย่าใส่ ไม่”
เขาพูดไม่เป็นศัพท์ หมอค่อยขยับแกนกายไปมาเข้าออกเบาๆ เขารับรู้ได้ถึงความใหญ่ที่เริ่มขยาย
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันจะดีเอง เชื่อกู นะครับ”
หมอครางเบาๆ ขยับกายเข้าออกช้าๆ ร่างของเขาบิดเร่าไปมาตามการเคลื่อนตัวเข้าออกของแกนกายใหญ่ร้อน หมอคอยใช้มือหนาลูบไล้ไปมาตามเรือนร่างช่วยผ่อนคลายความเจ็บลงไปบ้างเล็กน้อย
“กูจะขยับเร็วขึ้นแล้วนะ”
“อืม เบาๆนะ” มิวายกลัวไปอีก
“อืม” เขาจะไม่เชื่อหมออีกแล้ว
เพราะทันทีที่ร่างสูงตอบรับ จังหวะหนักหน่วงก็ได้ถูกกระหน่ำตรงสะโพกเขา เขาดิ้นพล่านด้วยความเสียวท้องน้อย หมอตอกแกนกลางเข้ามาจนมิดแล้วขยับออกจนสุดแล้วตอกเข้ามาซ้ำไปมาเรื่อยๆ เหงื่อกายของเราทั้งคู่เริ่มไหลออกมา ห้องร้อนระอุเพิ่มขึ้นอีกเป็นเท่าตัวจากเมื่อครู่ เขาเอื้อมมือคว้าท้ายทอยหมอที่โน้มหน้าลงมาในระดับที่เอื้อมถึง
“เจ็บก็จิกไหล่กู”
“อืม อืม กะ กู อึก” คำพูดเขาขาดท่อนไปตามการตอกแกนกายของหมอเข้ามาในร่างกาย เสียงเตียงโยกไปมา
“มิว กู…”
หมอครางกระเส่าๆ เริ่มดังขึ้น จังหวะการตอกก็รุนแรงหนักหน่วงขึ้น
“กูจะ อึก”
“หมอ หมอ”
เขาทวนชื่อหมอซ้ำไปมา อารมณ์ตอนนี้คือกระเจิดกระเจิงในหัวมีแต่ความว่างเปล่า ความรู้สึกเจ็บเมื่อเริ่มแรกหายไปกลายเป็นความเสียวกระสันถึงใจเมื่อหมอตอกเข้ามา จังหวะสุดท้ายที่แกนกายของมันทะลุทะลวงเข้ามาลึกจนใจแทบขาด
หมอหอบเหนื่อย แล้วทิ้งกายหนาลงมาทับร่างเขาที่อยู่ใต้อาณัติ
“แฮ่ก แฮ่ก กูดีใจจนแทบคลั่ง”
“อืม”
“ในที่สุด…เราก็เป็นของกันและกัน”
เราทั้งคู่พูดพร้อมกัน
ไม่นาน เขาก็รับรู้ได้ถึงความคับแน่นในช่องทางหวาน อืม…
คืนนี้ยังอีกยาวไกล
แต่เบื้องหลังความสำเร็จผู้คนอีกมากมายที่คอยสนับสนุนหมอมิว
รอคอยรุ่งอรุณแห่งความสะใจ
ตึ๊ง
เขาตื่นนานแล้ว แต่ไม่สามารถยันกายลุกขึ้นจากเตียงนุ่มได้ เมื่อคืนมันหนักหน่วงจริงๆ เพราะหลังจากเสร็จกิจครั้งแรก มีหรือคนอย่างหมอจะไม่ขอมีอีก จนเลยไปสอง สาม สี่ เรื่อยไปถึงเช้าตรู่ รู้สึกตัวก็ตอนถูกยกไปอาบน้ำล้างตัว จนตื่นนี่แหละ
เสียงแชทดังเมื่อครู่ของใครกันนะ
อ้อ ของเขาเอง นี่ตัวเองเปิดเซลลูลาร์ทิ้งไว้เหรอเนี่ย
‘ว่าไงคะ อิมิว’
นดนั่นเองที่ทักมา
‘เคลียร์กันถึงไหนละคะ ได้ความว่าอย่างไร บอกเพื่อนด้วย เพื่อนเป็นห่วงค่ะ’
จริงสิ ความยังไม่เคลียร์เลย
หมอเดินออกมาด้วยสภาพเปลือยทั้งตัว มิวเบือนหน้าหนีทันที
“เหี้ย”
“อยากโชว์”
“หมอ”
“…”
“เรื่องแบงค์”
“อะไร ไอ้แบงค์มันทำไมอีก มันมาหามึงเหรอ มันทำอะไรมึงอีก”
หมอตรงมาจับตามตัวเขา
“มึงไม่รู้?”
“ไม่รู้อะไร”
“ช่างเหอะ… กู เอ่อ ไม่มีอะไร” ลางสังหรณ์บอกว่า
ตึ๊ง
นดได้ส่งข้อความเสียงให้คุณ
‘อ้าวหมอ มารับมิวเหรอคะ’
‘มิวอยู่ไหนอ่ะ’
‘มันไปธุระน่ะค่ะ เดี๋ยวก็มา’
‘ดีเลย นดช่วยกันมิวให้เราหน่อยดิ’
‘ฮะ?’
‘วันนี้เป็นวันเกิดมิว’
‘อ้อ… แหมๆ ร้ายนะเรา รับทราบค่าคุณหมอ’
‘ขอบคุณครับ เราไปแล้วนะ’
‘ค่า’
เขากำมือแน่น ขบฟันกรอด
“อ้อ เมื่อวานนี้ต้องขอบคุณพวกแองเจิลด้วย กูบอกพวกเขาให้กันมึงไว้ เพราะกูต้องเตรียมห้องให้พร้อมก่อนมึงมา นี่ถ้าไม่ได้พวกเขากูคงเซอร์ไพรส์เองตอนมึงเปิดมาแล้วห้องเตรียมการยังไม่เสร็จอ่ะ”
หมอ…มึงพลาดแล้ว
มันไม่ได้ช่วยกันอะไรเลย
‘เสียตูดฟรีนะคะ อิอิ โอ๊ย มีผัวเป็นฝั่งเป็นฝามันดีอย่างนี้นี่เอง’
‘เรื่องหมอได้ยินแบงค์คุยกับมึงแล้วโกรธน่ะ สำหรับกระตุ้นมึง’
‘ส่วนนี่ ช่วยหมอค่ะ’
นดมันส่งภาพแคปมาทางแชท เป้?
เป็นแชทของนดคุยกับเป้
‘อิเป้คะ กันอิมิวไว้ค่ะ’
‘กันอะไร’
‘หมอจะเซอร์ไพรส์วันเกิดมัน เพื่อนเราจะออกเรือนแล้วค่ะ’
‘แผนมา’
‘เรื่องมีอยู่ว่า หมอมันจะแกล้งคบชะนีให้มิวหึงค่ะ ตอนนี้อิมิวหึงหนักมาก จะวิ่งไปจิกหัวชะนีนางนั้นที่ห้องหมอ ซึ่งมันไม่ได้พากันไปเอาไงคะ มันแค่แผน ตอนนี้ที่ห้อง หมอกำลังเตรียมเซอร์ไพรส์’
‘แล้วไง’
‘ดักอิมิวไว้สิคะ ถ้ามันไปถึงห้องก่อนหมอทำเสร็จ ก็ช็อคล่ะทีนี้’
‘โอเค’
‘ขอบคุณค่ะ’
และอีกหนึ่งภาพ
‘อินด อิเลว หลอกกูได้ ไหนแผนหมออะไรของมึง เปลี่ยนแผนก็ไม่เตี๊ยมกันเลย’
‘เตี๊ยมได้ไง มันไม่มีแผนนี้แต่แรกแล้ว โฮะๆๆๆ’
‘แสดงว่ามึงหลอกกูจริงจัง’
‘ค่ะ’
‘เหี้ยมาก’
‘…’
‘แต่ยังหวังว่ามึงจะจำรูปวันนั้นที่เราถ่ายกันที่ร้านเหล้าได้อยู่นะ’
‘กรี๊ดดดดดดดดดด’
‘ให้มันรู้ซะบ้างว่าเล่นกับใคร’
‘คุณเป้ของนดขา อย่าทำร้ายกันเลย’
กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนอง
หลังนดส่งภาพแคปชั่นสุดท้ายมา นางก็ส่งแชทมาโอดครวญกับเขาอีกเป็นวรรคเป็นเวรจนไม่เป็นอันได้หลับได้นอนอีก เขาต้องคอยปลอบใจนดตลอดช่วงบ่าย เรื่องรูปแท้งที่นางถูกเพื่อนแอบถ่ายไว้เพราะหวังว่าสักวันคงจะได้นำขึ้นเฟสบุ๊คแบล็คเมล์นางหรือยังไงก็ไม่ทราบ แต่ท้ายสุดทุกภาพอิริยาบถความแท้งสุดขั้วของนางก็ไม่เป็นหมัน เรียกได้ว่าถูกเป้แก้แค้นคืนเสียเจ็บแสบถึงทรวง วันหลังนางคงไม่กล้าหลอกลวงเพื่อนเป้อีกแล้ว เพราะบทเรียนครั้งนี้ มันแสนสาหัสจริงๆ
พอจะสรุปคร่าวๆได้ว่า
เขาถูกนดหลอกเรื่องแบงค์
เป้ถูกนดหลอกเรื่องแผนของหมอที่มันไม่มีอยู่จริงแต่แรกแล้ว เพราะงั้นเขาจึงงงกับอะไรคือภาพที่แชร์ว่อนเน็ตที่เป้พูด
และหมอ…
ก็ถูกนดหลอกเหมือนกัน เรื่องที่ว่าจะช่วยกันแต่กลับยกเรื่องแบงค์มาพูดจนทำเขาต้องรีบเร่งตามหมอไป ขณะที่เจ้าตัวบอกให้นดกันเขาไว้
เรื่องมันงงมาก
จริงๆ
สรุปได้ว่า ทุกคน ถูกเหล่าแองเจิลหลอกยกแก๊ง
จบ!
To Be Continued
********************************************************
ตอนนี้อาจไม่สนุกเท่าที่รอคอย T^T ทำใจอ่านกันไปนะ
ถือว่างงมาก แนะนำอ่านทุกตัวอักษร 555
#ขอขอบคุณคนอ่านที่คอยแก้ไขคำผิดให้เราเสมอมา (AKFC2010/Al2iskiren)
#เราเป็นคนเขียนที่อ่อนไปทุกเรื่อง ขอน้อมรับความผิดทุกอย่าง
#รักคนอ่านที่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอมา
มามุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง งุงิที่นี่...MewSN
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
