-ต่อนะ-
เพื่อเพิ่มอรรถรสในเสียงทุ้มนุ่มของหมอ ควรกดฟัง
ความรักสวยงามเสมอ - แกงส้ม จบสิ้นการพักผ่อนแสนยาวนานสู่วันอันยากลำบากของการเรียนที่ยิ่งเข้มข้นสุดฤทธิ์เดชเมื่อมิดเทอมใกล้มาถึง แต่ถามว่าสนมั้ยก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่ที่ทุกคนตื่นตัวกันทั่วมหาลัยคงเป็นวันงานกีฬาสีที่กำลังจะมาถึง
“ช่วงนี้กูไม่ไหวเลย หลับรึก็ไม่ได้หลับ ซ้อมเชียร์กันจนกระจุยกระจาย”
นดเดินมาฟุบหอบตรงหลังอัฒจรรย์ที่ใช้เป็นแสตนเชียร์เบื้องหลังเราคือน้องๆปีหนึ่งที่แหกปากตะโกนกู่ร้องเพลงเชียร์อย่างแข็งขันสู้แดดร้อนเปรี้ยงปร้าง
“หน้าหนาวไทยกับหน้าร้อนนี่พอๆกัน”
“…”
“มึงวันงานเราต้องเตรียมน้ำไปเยอะๆนะ กูว่าน้องๆกินกันตะกละตะกลามแน่ ขนาดนี่ไม่ได้ตะโกนสุดเสียงยังคอแห้ง”
มันก็บ่นๆของมันไป
หน้าที่ของนดคือเอ็มซี เอ็มซีมีสองคน คือนดกับนี คราวแล้วนีมาพัก ตอนนี้จึงเป็นตานดบ้าง ปล่อยนีคุมน้องไป
“มึง อิโบธคือจะไม่เดินให้เราเหรอ” นดมันพูดถึงเรื่องเดินขบวน เห็นว่ามีปัญหาเรื่องแฟนเก่ากัน
“ไม่รู้นะ ต้องถามปลาบู่เรื่องนี้”
“อิปลาบู่นี่เลิศนะ แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีมาก เป็นกู ไม่ตบอิโบธก็ให้มันรู้ไป”
“…”
“ว่าแล้ว ก็ …แชะค่ะพื่อน”
เฮ้ย ไม่ทันตั้งตัวถูกแอบถ่ายไปเต็มๆ
หน้านดนี่สดใสเบิกบาน ส่วนเขาแบบ สนใจกับอุปกรณ์เชียร์ที่ต้องซ่อมอยู่ไง
“เช็คเรทติ้งค่ะ ดูซิ หมอมิวๆ”
ตึ๊ง
‘มิวที่ตึกอักษร ถ้ามีน้ำเย็นๆมาเสิร์ฟก็จะดี’
ไม่วายแท็กเขาเรียกคนกดไลค์อีก
‘มีชะตากรรมเดียวกันค่ะ สถาปัตย์นี่ซ้อมจนถึงเย็น สู้ๆนะคะมิว’
‘แดดเมืองไทยจะร้อนไปไหน เด็กเป็นลมกันก็หลายคน อิเอ็มซี มาทำงานค่ะ อย่าอู้’ เพื่อนในคณะนี่คือเม้นมาตามนดรัวๆ 555 ไงล่ะ ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว
หมอ หล่อ ‘เดี๋ยวซื้อไปให้นะ ^^’
456 คนชอบสิ่งนี้…
คนนี้คือเรทติ้งไม่มีจะตก
‘พี่ก็อยากได้นะ แต่เอาไปให้น้องก่อน รู้สึกเหมือนนางจะหน้าแดงๆ แพ้แดดรึเปล่าน้อ’
‘อิหมอ ตอแหลลลลลลลลล ซ้อมบอลยังไม่เสร็จ’
หมอ หล่อ ‘บอลยังรอได้ แต่เธอให้รอไม่ได้’
1234 คนชอบสิ่งนี้…
‘เกลียดดดดดดดดดดด’ สงสัยจะเป็นเพื่อนในคณะแท็กทีมกันมารุมด่าหมอล่ะทีนี้
‘มุกเสี่ยวๆ กับลมร้อน บอกเลอ กูหงุดหงิด 5555555’
จบประเด็น ตึง!
“กูไปล่ะ อู้มานานละ กินแรงอินีเดี๋ยวมันกินกลับ แล้วนี่สวัสดิการหายไปไหนหมดอ่ะ”
นดคงจะเห็นว่าเขานั่งซ่อมอุปกรณ์เชียร์อยู่คนเดียวเลยทักขึ้น
“ออกไปซื้อข้าวให้ลีดอ่ะ”
“อ่อ ร้อนก็พักนะคะ เอ๊ย เดี๋ยวหมอก็มาแล้วนี่”
“ไปเลยป่ะ”
“ที่หน้าแดงนั่น เพราะร้อนหรือดีใจที่ผัวมา 555”
เขาเขวี้ยงกระดาษหนาตามเสียงหัวเราะนดไป
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่นานก็พบว่าอัฒจรรย์อักษรสนั่นหวั่นไหวไปด้วยเสียงกรีดร้องจนพื้นดินใกล้ๆสะเทือน
อะไรจะขนาดนั้น
“พี่หมอ พี่หมอ กรี๊ดดดดดด”
“หล่อมากมาย เหงื่อซ่กขนาดนั้น อะไรกันอยากเข้าไปซับให้”
มีเสียงชื่นชมหลากหลายนับไม่ถ้วน อะไรจะขนาดนั้น
แต่เอาจริงๆ เสียงกรี๊ดคราวนี้นี่ดังกว่าให้กรี๊ดตอนร้องเพลงเชียร์อ่ะ เพลียแทนเอ็มซี
“เดี๋ยวค่ะหมอ”
จากตรงนี้ได้ยินเสียงเอ็มซีที่กรอกผ่านไมค์ชัดแจ๋ว นดมันรั้งหมอไว้
“ตอบคำถามเรามาก่อน จะเดินผ่านไปแบบนี้ไม่ได้นะ”
“…”
“มา หา ใคร คะ”
กรี๊ดดดดดด
“หมอมาหาใครแก”
“พี่หมอมาหาใครรรรรรรรรรร”
“นั่นมีชาเขียวแก้วใหญ่ในมือ อะไรกัน หมอเอามาให้ใคร”
“แก ฉันอยากกินชาเขียวแก้วนั้น”
“ชะนีเก้งกวางไม่ต้องเสียใจค่ะ เสี่ยหมอนี่น้ำใจกว้างไกล เผื่อแผ่มาถึงพวกเธอด้วย รู้ไว้ซะ ว่าที่เธอได้กินของดีแบบนี้ ต้องไปขอบคุณ…”
“มาหามิวครับ”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
“โอ๊ย เขามาหาแฟนคือดี”
“ทำไมฉันไม่รู้สึกอิจฉา ฉันกำลังฟิน ความฟินกำลังทำฉันจะเป็นลมยิ่งกว่าแดดร้อนแรงนี่”
“เชิญด้านหลังแสตนเชียร์ได้เลยค่ะ”
นดคงจะบอกทางหมอมาหาเขา
“อยู่นี่เอง”
พรึบ!
หมอเปิดผ้าม่านออกมา ยกแก้วชาเขียวปั่นในมือเขย่าเบาๆ
“มาจริงอ่ะ” เขารับชาเขียวไปดูดอย่างกระหาย
“ก็จริงดิ นี่ใคร แฟนมิวนะครับ” ชี้ที่ตัวเอง
“ครับๆ แล้วไม่ซ้อมบอล”
“โหย ระดับไหนแล้ว มาเชียร์ด้วยนะ เย็นนี้”
“อืมๆ”
คณะเขาแข่งกับวิศวะเย็นนี้
ทุกคนคงรู้แล้วนะ ว่าเขาจะชียร์ใคร
เย็นย่ำแบบนี้ มหาลัยก็ไม่เคยหม่นหมอง จากกองเชียร์คลาคล่ำไปด้วยผู้คนมากมายที่สนามกีฬามอ นัดนี้อักษรแข่งกับวิศวะ แน่นอน เหล่ากองเชียร์อักษรขนกลองขนน้องๆมาเชียร์ต็มที่ ไม่แพ้คณะคู่แข่งในแมชนี้ตรงกันข้ามเลย
“อักษร สู้ตายยยยยยยย”
นดเริ่มต้นบทบาทเอ็มซีด้วยเสียงเชียร์ปลุกความตั้งใจของเหล่านักบอล
“วิศวะ สู้ตายยยยยยยย”
ไม่แพ้กันทางนั้นก็เอามั่ง
เขาว่า…ขอนั่งตรงกลางทำตัวลีบๆดีกว่า
คณะอักษรจะหาว่าเขาเป็นไส้ศึกมั้ย
ก็ดันถูกบังคับมานั่งตรงแสตนฝั่งวิศวะ ถือเสื้อถือผ้า ถืออะไรต่อมิอะไรของไอ้หมออยู่เนี่ย รู้สึกตัวเองทรยศคนในเอก 555
ปี๊ดดดดดด
เกมแรกเริ่มดุเดือดเลือดพล่านมาก ถ้าคิดว่าอักษรใช้สมองมีแต่ตุ๊ดแต๋วเท่านั้นที่เรียนคณะนี้ล่ะก็ คุณคงนึกภาพไม่ออกแน่
ว่าตุ๊ด…ก็แข่งบอลได้ โอ๊ย
แข่งได้สูสีกับวิศวะมาก
คือ กรรมการปรับฟาวล์หลายยกมาก
พวกคุณนางทั้งหลาย อย่ามัวแต่ไล่จับไอ้นั่นผู้ชายนะ
5555
คือหลังแข่งจบมีกระทืบตุ๊ดอ่ะ
“อักษร อักษร อักษร” เอ็มซีฝ่ายนั้นแกล้งทำเสียงตุ๊ดมาเต็ม คนดูนี่คือหัวเราะฮา
“วิศวะ วิศวะ วิศวะ” นดสู้กลับด้วยเสียงแมนสุดในชีวิตนี่คือครั้งแรกที่ได้ยินมันพูดแบบนี้
ปี๊ด
ขอเวลานอก?
หมอเดินตรงมา เขารู้หน้าที่ หยิบน้ำให้อีกฝ่ายไป
“ไม่ต้องมาขำ”
“…”
“อักษรเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวมาก”
เห็นด้วย รู้นะว่าฮ็อตสุด ถูกรุมไล่จับเยอะสุดนี่คือหมอเลย 555
กองเชียร์ยังวี๊ดว๊ายกันไปแม้นักบอลจะออกมาจากสนามแล้ว ส่วนใหญ่ก็จะเป็นการเหน็บแนมกันเองมากกว่า ก็ถือว่าสมกันมาก ฝีปากกล้าอย่างนดเจอกับเอ็มซีสุดหล่อฝ่ายวิศวะที่ฝีปากเรียกได้ว่าเลี้ยงหมาไว้ในคอกเยอะแยะก็ไม่ผิดเลย
“อักษรแปรพักตร์ อักษรแปรพักตร์ อักษรแปรพักตร์”
หือ?
“หมอมิว หมอมิว หมอมิว”
อะไรกัน… เสียงจากกองเชียร์วิศวะนี่คืออะไร
คนดูแบบฮือฮายิ่งกว่าดูฟุตบอลอ่ะ
“แก มียื่นน้ำให้กันด้วย”
“อะไรคือนางไปนั่งตรงฝั่งวิศวะ 55555”
“กูลั่น มิวน่ารัก”
“โอ๊ย นอกจากจะติดตามในเฟสบุ๊ค ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เห็นความฟินนอกจอชนิดเรียลไทม์แบบนี้ ตายอย่างสงบค่ะ”
ปี๊ด
หมดเวลานอกแล้ว
“สู้ๆนะ”
เขาบอกหมอ มันยิ้ม แต่รอยยิ้มของมันคือขนาดคนบนยอดยังเห็นเลย
ออร่าฟุ้งกระจายท่ามกลางฝูงชนหนาคลั่ง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
สุดท้ายวิศวะได้แต้มและชนะไปอย่างขาดรอย แหงล่ะคุณคิดว่าชายแท้แมนๆเตะบอลครับหรือจะแพ้…
ชายกล้ามปูแต่ใจหญิงของคณะอักษรได้ 555
เกมส์จบลงด้วยความสัมพันธ์ที่ดีงามของเหล่ากองเชียร์
“เอ็มซีอักษร สนใจควงแขนเรามั้ยครับ”
วิศวะตะโกนข้ามฟากมา
“ถามวิศวะ เมื่อไหร่จะคืนคนของเราคะ”
นดแซวเล่นๆ
แต่คือ เรื่องจะไปกันใหญ่เพราะหมอที่เดินขึ้นไปแย่งไมค์เอ็มซีวิศวะแล้วกรอกเสียงพูด
“ถามเจ้าตัวว่าอยากอยู่ข้างไหนดีกว่าครับ”
“…”
“แต่คิดว่าตอบให้เลยได้…”
“…”
“ดูก็รู้ว่าอยากอยู่ข้าง…หมอ”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“จีบกันไม่บันยะบันยัง จีบแบบไม่เกรงใจคนโสดที่นั่งเรียงรายกันอยู่รวมถึงเอ็มซีแบบนี้เลย โอ๊ย อักษรว่าไงคะ ให้มั้ย”
“เอาไปเลยค่ะ อิจสุด”
“รักคู่นี้ค่ะ เปิดเผยมากมาย 555”
ก็เป็นประเด็นแชร์ในเฟสกันอีกตามเคย สร้างความคึกคักให้กับวันงานจริงพรุ่งนี้ที่จะมาถึงได้อย่างน่าอัศจรรย์ ถือเป็นการโปรโมทงานกีฬาสีของมหาลัยไปในตัว
และพบว่าไม่ใช่เพียงคู่เขาเท่านั้นที่สนามมอ 1 แต่ยังมีภาพแชร์ว่อนเน็ตคู่กัสกันดังไม่แพ้กันที่สแตนซ้อมเชียร์ของนิเทศ พรุ่งนี้งานกีฬาสี ต้องมีเรื่องน่าตื่นเต้นรอติดตราตรึงใจจนใครที่ไม่มานี่ถือว่าพลาดมากในปีนี้แน่นอน
ในวันงานจริงจากหน้าที่ซ่อมอุปกรณ์เชียร์ของเขาก็เปลี่ยนผันไปเป็นแจกน้ำให้น้องๆ เอาตามจริงคือสงสารน้องๆมากนะ พอขึ้นแสตนจริงๆ เสื้อแขนยงแขนยาวเหรอ ไม่รู้ว่าพี่ๆเก็บไปไว้ไหนด้วยซ้ำ
“เหนื่อยก็ทนนะคะ สู้ๆ พี่ๆ ก็ตากแดดเหมือนน้องนี่แหละ”
เอ็มซีทำหน้าที่ได้ดีเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ
ไม่สิ ทุกฝ่ายเลยต่างหากที่ทำหน้าที่ประสานกันได้อย่างดีเยี่ยม
“ถึงเวลาแสดงหน้ากรรมการแล้ว”
“เชียร์สุดเสียงเลยนะคะ เพื่อคะแนน เพื่อคณะ เพื่อหยาดเหงื่อ เพื่อทุกคนที่ทุ่มเทเหน็ดเหนื่อยทำงานนี้มา”
“พี่ขอให้น้องๆจงอย่าเก็บเสียง ปลดปล่อยมันออกมาเหมือนวันพรุ่งนี้โลกจะถล่ม ฉันจะไม่ได้พูดอีกแล้ว เอาให้สุด เอาให้ดัง”
ลีดเดินลงสนามยืนเรียงรายหน้ากรรมการ
สักพัก
เกิดเสียงฮือฮาขึ้น
“สวัสดิการไปช่วยกันเร็ว มีคนเป็นลม”
“ลีดเราเหรอ”
“อะไรกันเกิดอะไรขึ้น”
“มิวไปเร็ว แกมียาดมใช่มั้ย”
เออจริงด้วยนะ เขาพกมันไว้ในถุงเสื้อ
น้องๆบนแสตนนี่ถึงกับลุกขึ้นเพ่งสายตามองไปที่สนามกันเลยทีเดียว
“ทุกคนนั่งลงค่ะ พี่ๆจะดูแลเรื่องเอง”
“เรามาทำหน้าที่ของเราให้สุดพลังกันเถอะ”
พอเขาไปถึงที่เกิดเหตุ
อะไรกัน
นี่ไม่ใช่ลีดคณะอักษรนี่ นี่มันพวกฝ่ายสวัสดิการทั้งนั้น
มองขึ้นไปบนอัฒจรรย์
กรรมการยังไม่แสตนบายกันเลย
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย”
ยังไม่ทันที่ใครจะได้ตอบอะไร เอ็มซีของสนามก็ตะโกนขึ้นมา
“เอาล่ะครับ เผอิญปีนี้ มีโชว์พิเศษสุดอลังการยิ่งใหญ่…”
“…”
“อยากรู้มั้ยครับว่าคืออะไร ขอเชิญ…”
“…”
“ดาวเดือนแต่ละชั้นปีก้าวขึ้นมาบนเวทีอันทรงเกียรตินี้เลยครับ”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
มันไม่ใช่แค่ดาวเดือน แต่อดีตเดือนของแต่ละปีก็มาแจมด้วย ทั่วสนามถึงกับฮือฮากันใหญ่ เขากำลังจะกลับไปประจำที่ เพราะคิดว่าคงเกิดการเข้าใจผิดอะไร แต่ฝ่ายสวัสดิการคือกันเขาไม่ให้ฝ่าฝูงชนที่เริ่มเข้ามามุงดูกันที่สนามออกไป
อะไรกัน?
“โชว์พิเศษเริ่มต้นที่…”
“…”
“อดีตเดือนวิศวะ ปีสอง”
“…”
“เจ้าของเฟสบุ๊ค หมอ หล่อ คร้าบบบบบบบบบ”
กรี๊ดดดดดดดด
เสียงเชียร์กระหึ่ม เขาหันไปมองหมอด้วยความสนใจ
มันยังอยู่ในชุดนักกีฬาฟุตบอลอยู่เลย
แต่ก็ยัง…หล่อลากเหมือนเดิม
*
หากความรักเป็นดั่งเพลง
เธอก็คงเป็นเพลงรักเพลงหนึ่ง ที่ฟังแล้วซึ้งใจ
หากความรักเหมือนหนังสือ
เธอก็คือเล่มที่ฉันไม่เคยเบื่อ จะเปิดอ่านข้างใน… เพิ่งสังเกตเห็นว่ามันถือไมค์มาด้วยก็ตอนที่เสียงดนตรีบรรเลงแล้วมันยกขึ้นร้องเนี่ยแหละ
มันเดินก้าวไปตามเวที สายตาจับจ้องมองผู้คน แล้วหยุดอยู่ที่เขา
มันเห็นเขา…
กองเชียร์แสตนอักษรเริ่มเชียร์แล้ว อะไรคือ หมอมิวเต็มไปหมดแบบเน้ แถมยังแสตนเชียร์วิศวะอีก
หากรักคือการเดินทาง
เธอก็เป็นดั่งจุดหมายปลายทาง ไม่ว่าไกลหรือใกล้
หากความรักคือดวงดาว
เธอก็คือดาวดวงนั้น ที่ส่องนำทางให้ฉันก้าวไป… มันก้าวเท้ามาหยุดยืนตรงเวที แม่จะไกลห่างกันเป็นวา แต่เขากลับรู้สึกว่าเราอยู่ใกล้กันมาก
เหมือนมัน…มายืนอยู่ตรงหน้า แล้วจ้องตาเขาอยู่
พวกสวัสดิการเริ่มขยับไหว ผลที่รับรู้คือร่างกายเขาถูกดันให้เข้าไปใกล้หมอเรื่อยๆ ผู้คนบริเวณนั้นเปิดทางให้อย่างรู้ทัน แม้พวกเขาจะยังคงจมลึกอยู่กับเสียงนุ่มทุ้มของหมอเจ้าของมันบนเวทีก็ตาม
อาจเป็นหยาดฝน
อาจเป็นสายน้ำเย็นที่คอยชะโลมใจ
อาจเป็นความจริง
อาจเป็นความฝัน อาจจะคือหัวใจ… นาทีนี้เขามาถึงขอบเวทีแล้ว
ดวงตาทั้งสองคู่ของเราจ้องกัน หมอเหมือนกับจะให้เขาเชื่อใจมัน
ยื่นมือมาตรงหน้า… เขาถูกสายตาคมล่อลวงให้ส่งมือให้
หมอดึงรั้ง จนฉุดร่างเขาขึ้นมาบนเวที
“ร้องด้วยกันนะ”
“หือ?” เฮ้ย เอางี้เลยเหรอ
ร่างสูงส่งไมค์มาให้
หมื่นพันนิยาม คำว่ารักสวยงามเสมอ
ด้วยความรักที่ได้จากเธอเปลี่ยนชีวิตฉัน
มากเกินกว่าฝันที่เคยดูเหมือนไกล... ไม่รู้สิ ร่างกายเหมือนต้องมนตร์จากสายตาคม ทำให้เขาร้องคลอเบาๆไปกับร่างสูงด้วย
บนเวที ร่างกายคนเราโอนเอนไปตามธรรมชาติ
แต่ร่างกายเขา…ให้หมอเป็นคนนำทาง
อีกกี่นิยามคำว่ารักจะแปลเช่นไร
แต่คำนี้ที่ฉันเข้าใจคำว่ารักนั้น
คงไม่มีความหมาย ถ้าไม่ใช้มันไปกับเธอ… เสียงเพลงหยุดลงดื้อๆ เขาจ้องริมฝีปากหมอที่กำลังจะเอื้อนเอ่ยคำๆหนึ่ง
“กูว่า กูแปลนิยามความรักได้แล้ว…”
“…”
“นิยามความรักของกู…”
“…”
“ความรักของกูน่ะ…”
“…”
“คือมึง” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“เอ๊ย นี่ไม่ใช่เนื้อเพลงนี่” หมอทำหน้าเหรอหรา
หือ? โกหกไปก็ไม่เนียนแล้วมึง
ภาพในวันนั้นถูกแชร์ทั่วโซเชียล พร้อมติดแท็ก
#หมอขี้อ่อย #มิวเขินแรง
#ทีมแอบรัก
และ
#หมอมิว
END
จบแล้ววววววววว ปรบมือให้ตัวเองรัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ส่วนตัวคิดว่าเรื่องนี้จะไม่จบ 555 แต่มันก็เดินทางมาถึงจุดจบได้ด้วยความขยัน #อวยตัวเอง
แอบรัก…เป็นนิยายที่ไม่มีพล็อตเนื้อหาชัดเจน แต่งไปเรื่อย แต่ทำด้วยความตั้งใจจริง
ตอนแรกใครมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้ พล็อตมันคนละแนว พล็อตมันตลกมุกแป้กสุดแป้กจนเราถึงกับเขียน
ต่อไม่ไหว มุกแป้กยังไง ถามคุณ BlueCherries ดูเอาเถอะ
ในที่นี้ก็ขอพื้นที่ขอบคุณคนอ่านที่คอยติดตามมาจนจบ คุณมีความอดทนกับนิยายกากๆที่ทำด้วยความเต็มใจของเราสูงมาก
คอยแก้คำผิดคอยช่วยแนะนำเสมอมา แม้คำพวกนั้นจะทำเราแอบท้อ
ยอมรับตรงๆว่าแอบท้อแต่เราก็เข้าใจในความหวังดีจนนำกลับไปปรับปรุงเรื่อยมา
อาจจะมีเคยขอให้เม้นบ้าง แต่ที่สุดแล้วเราขอแค่
…ขอแค่ให้คุณลองเปิดอ่านมันดู…
สุดท้ายท้ายสุดไม่ขอพื้นที่มากมาย
ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาจนจบอย่างที่ขอจริงๆ
#จากเด็กมอห้า ที่ปีหน้าก็เตรียมเอนท์แล้ว
รักและคิดถึงตลอดไป
MewSN
ปอลิง แล้วปีหน้าเราจะมาต่อเรื่องใหม่นะ ห้ามลืมกันล่ะ T^T
ปอลิงอีกที แอดมินเพจนั้นรอติดตามได้ในตอนพิเศษน้า แล้วเจอกันกับตอนพิเศษ
เร็วๆนี้
*ความรักสวยงามเสมอ - แกงส้ม ธนทัต**************************************************
#ยัง ยังคงฝากแก้คำผิดที่อาจมีมากมาย
#ขอขอบคุณ คุณ Al2iskiren และคุณ AKFC2010 ที่คอยแก้คำผิดเสมอมา ยินดีรับเพิ่มนะ 5555555555555
#ขอบคุณคนอ่านที่คอยอุ้มชูเรื่องนี้เรื่อยมา
มามุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้ง งุงิที่นี่...MewSN
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
